ตอนที่2 หุ่นล่ำน่ากิน
หลังจากเหตุการณ์หัวใจวายครั้งก่อนก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าๆแล้วครับสงสัยผมคงโดนไอ้ตุ๊กตาอีฟแกล้งแน่ๆเลยป่านนี้คงหัวเราะเยอะผมกันสนุกละสิที่ผมว่าจะคิดแผนรับมือมันก็ลืมสนิทเพราะหลังจากวันนั้นเหมือนกับฟ้าแกล้งงานที่มหาลัยนี่ไม่ต้องพูดถึงหรอกครับมันก็เยอะอย่างนี้ตั้งแต่ปีหนึ่งละครับตอนนี้ปีสี่ละมันก็เหลือทำโปเจ็กเพราะงานอื่นๆผมก็ส่งหมดละเหลือก็แต่งานโปเจ็กนี่แหละครับแก้แล้วแก้อีกจนไม่รู้จะแก้อย่างไงละก็ผ่านสักทีสงสัยแกยังไม่อยากให้ผมจบละมั่งเนี่ยทำไมผมถึงพูดอย่างนี้นะหรอก็ทุกครั้งที่ผมไปส่งและได้งานกลับมาแก้แล้วไปส่งใหม่ผมก็ทำตามที่แกบอกให้ทุกอย่างแก้ทุกตัวหนังสือตามแก้บอกทั้งหมดเลยแต่พอเอาไปส่งเท่านั้นแหละแกกลับว่าไม่ผ่านและบอกให้ผมเอาไปแก้ใหม่และที่ๆแกให้แก้นะหรอหึที่เดิมที่แกบอกเปะเลยผมก็เลยยังไม่ผ่านสักทีแต่ผมก็ไม่เครียดหรอกครับเพราะยังไงเดี๋ยวแกเบื่อที่จะแกล้งผมเมื่อไหร่แกก็ให้ผมผ่านเองนั่นแหละเคลียเรื่องงานที่มหาลัยจบละก็ต้องเหนื่อยกับงานพิเศษอีกรอบเพราะที่ทำงานของผมเขาจะปรับแต่งผับใหม่งานของผมเลยช่วยเก็บของให้เจ้านายยกนั้นยกนี่ยกไปยกมาทั้งวันไม่ได้หลับได้นอนแต่ก็ต้องทนครับเพระเขาให้เงินพิเศษครับแล้วเขาก็ปิดผับเดือนหนึ่งผมก็กลายเป็นคนว่างงานไปโดยปริยายและเรื่องเครียดเรื่องใหม่ก็เกิดขึ้นผมไม่มีอะไรทำเลยครับหางานที่ไหนก็ไม่เห็นมีใครรับสมัครพนักงานสักคนเฮ้อเครียดตอนมีงานก็เครียดตอนไม่มีงานก็เครียดเซ็งชีวิตเว้ย
“เฮ้อ เซ็งโว้ย”ตอนนี้ผมก็กำลังรถน้ำต้นไม้อยู่ตรับผมก็ถอดเสื้อรถน้ำตามปกติแหละครับเพราะไม่มีไครอยู่บ้านสักคนแม่ไปต่างจังหวัด 3 วันน้องผมก็ไปทัศนะศึกษากับทางโรงเรียน 3 วัน 2 คืนผมก็อยู่บ้านคนเดียวรู้สึกว่าเงียบสุดๆเลยละครับ
“ติ๋ง น่อง “ใครมาว่ะถึงสงสัยผมก็ไม่สนใจครับเพราะเขาอาจกดออดผิดบ้านก็ได้แต่ผมก็คิดผิดครับเพราะหลังจากนั้นมันก็รัวกดออดอย่างกับเพลงแร็พแม่งบ้านมันไม่มีให้กดหรือไงว่ะด้วยความโมโหผมก็ไปเปิดประตูเลยโดยลืมไปว่ายังไม่ได้ใส่เสื้อ
“มาแล้วเว้ย เลิกกดสักทีบ้านมึงไม่มีให้กดหรือไงว่ะ”ถ้าเป็นเด็กเวนที่ไหนมากดเล่นนะพ่อจะด่าให้หาทางกลับบ้านไม่เจอเลย
“มี แต่อยากกดบ้านคุณมีอะไรหรือเปล่าครับ”แต่พอผมเปิดประตูเท่านั้นแหละกูอยากจะปิดประตูใส่หน้าแม่งแต่เหมือนมันจะรู้ทันเอามือมายันประตูไว้
“แต่งตัวมาอ่อยสะด้วยหุ่นน่ากินนะครับ”พูดเฉยๆไม่ต้องเลียปากก็ได้นะแค่นี้กูก็ขนลุกแล้ว
“ปัญญาอ่อน หัดทำตัวให้เหมาะสมกับอายุหน่อยจะได้ไหมแก่แล้วยังทำตัวปัญญาอีก”รู้สึกสะใจน้อยๆ
“แล้วมีธุระอะไรไม่ทราบไม่มีไครอยู่ให้คุณประจบหรอกนะ”หึ
“ผมมาหาคุณนี่แหละ”หือผมขมวดคิ้วเป็นปม
“มีธุระอะไรกับผม” ผมถามออกไป”นี่ใจคอจะยืนคุยตรงนี้หรอครับผมเป็นแขกนะมันเมื่อยนะคุณ”ชิ
“เชิญ”พอเข้ามาถึงในบ้านมันก็ทำตัวเป็นเจ้าของบ้านทันที
“นี่ไม่มีนงมีน้ำสำหรับแขกหน่อยหรอ แล้วจะยืนโชหุ่นอีกนานไหมเดี๋ยวผมทนไม่ได้จับคุณปล้ำทำผัวเลยนิ”ดูคำพูดคำจารับไม่ได้จริงๆ
“เรื่องมาก งั้นรอแป็ปละกันเดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้”หลังจากเอาน้ำมาให้เสร็จผมก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่เพราะรู้สึกเหนียวตัวขึ้นมา
“เฮ้ย เข้ามาได้ไงว่ะ”หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างนอกตามความเคยชินแต่ก็ต้องผงะถอยเพราะดันเจอแขกไม่ได้รับเชิญนั่งอยู่บนเตียงสบายใจเฉิบ
“ก็เดินเข้ามาไง ก็เห็นประตูไม่ได้ล็อก””เสียมารยาท”และดูมันสิครับ
“ก็ผมเห็นประตูไม่ได้ล็อกผมก็คิดว่าคุณอ่อยผมสิ”ไอ้โรคจิต
“คิดได้ไงว่ะอายุปูนนี้แล้วยังคิดอะไรเป็นเด็กๆไปได้ อายบ้างปะที่ให้คนอายุน้อยกว่าสอนหน่ะ”หมดปัญญาที่จะพูดเลย แต่พอเห็นมันตอบกลับเท่านั้นแหละผมก็เดินหนีไปใส่เสื้อผ้าทันที
“ไม่อายถ้าเป็นน้องโก๋สอนละก็พี่ยอมนะ นี่ๆจะไปไหนยังพูดไม่จบเลย”แล้วมึงจะดึงแขนกูไว้ทำไมว่ะ
“จะไปใส่เสื้อผ้า ปล่อยได้ละ”ผมก็สะบัดมือแรงๆก็หลุดมาได้พอเปิดตู้เสื้อผ้าได้เท่านั้นแหละก็มีมือของตัวมารมากอดเอวจากด้านหลังฉากนี้เหมือนคู่สามีภรรยางอนง้อกันเลยว่ะ
“เฮ้ย ปล่อย”ผมทั้งแงะทั้งงัดมือมันออกจากเอวแต่ก็ไม่หลุดตัวก็เล็กนิดเดียวไปเอาแรงมาจากไหนว่ะ
“ไม่เห็นต้องใส่เสื้อผ้าเลย เดี๋ยวก็ต้องถอดละ”ไม่พูดเปล่ามือมันยังลูบเบาๆบริเวณหน้าท้องผมอีกกูจะทนไม่ไหวแล้วนะ
“นี่ปล่อยเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ปล่อยผมจะจับคุณโยนออกไปข้างนอก”ต้องเข้มเขาไว้
“คุณไม่กล้าหรอก””จะลองดูไหมละ แล้วอย่าหาว่าผมใจร้ายนะ”พูดจบผมก็จ้องตาเขาเพื่อให้มันรู้ว่ากูเอาจริง
“ก็ได้ แต่คุณต้องไปทานข้าวเย็นกับผมนะนะนะ”ปัญญาอ่อนได้อีก แต่ก็ยอมรับนะว่ามันน่ารักจริงๆถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะนะ แต่มึงห้ามใจอ่อนเด็ดขาดเลยนะเว้ยมันอาจจะมีแผนอะไรอยู่ก็ได้ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่นั่นเอง
“ไปกินข้าวกับอีฟเถอะนะอีฟไม่มีเพื่อนกินข้าวโก๋ไปกินเป็นเพื่อนอีฟหน่อยนะนะโก๋นะ”โอ้นี่อย่าบอกว่ามึงอ้อนกูกูไม่ใจอ่อนหรอกเว้ยก็แค่ลูกอ้อนทำอะไรไอ้โก๋ไม่ได้หรอกเว้ย
“ตกลง 6 โมงเย็นเดี๋ยวไปหา”ไหนมึงว่าไม่ใจอ่อนไงวะ
“เย้ จะรอนะ ฟอด”แม่งกูเปลี่ยนใจตอนนี้ทันไหมว่ะเนี่ยไม่หน้าใจอ่อนเลยแล้วชีวิตกูจะเป็นอย่างไง
หัวข้อ: ถึงจะแก่ก็รักนะครับ(จบแล้วจ้า) (อ่าน 3921 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก