พี่โหดครับ มารักกับผมไหม?
ตอนที่25 กำเนิดแกนิมีด(ภาค2015)
'ถ้าเชื่อมั่นว่า ทำได้ .. ความสำเร็จ ก็รออยู่ครึ่งทางแล้ว'
-ธีโอดอร์ รูสเวลท์-
ไปเถอะไป จงไป ไปซะ ไปให้ไกลๆ~~~~~
เยส!! ในที่สุด หึหึ มหกรรมการสอบไฟนอลก็ผ่านไป(ไวเหมือนนิยาย)
จะว่าผ่านไปเร็วก็ใช่ ไม่รู้ว่าควรจะดีใจดีไหม? ผมชักอยากให้เพิ่มวันสอบอีกสัก40วัน
"ในที่สุดก็สอบเสร็จซะที กูนี่ปลื้มปริ่มจ้า"
อีเจ๊เอมทำหน้าเพ้อฝัน สอบเสร็จมึงทำเป็นดีใจ รอเกรดออกเหอะ มึงจะได้เงิบ
"เหลือพรุ่งนี้อีกวัน ก็หมดเทอมแล้วเนอะ"
ไอ้เต้ท้าวคางพูด มันมองมาที่ผมอย่างมีความหมาย มันเป็นห่วงผม ผมรู้ แต่ผมก็แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น
"พี่ๆ นั่งทำหน้าเครียดกันเลยนะครับ"
ไอ้น้องสนเดินหน้าโทรมเข้ามา แถมสะพายกีต้าร์มาด้วยต่างหาก
"ตอนแรกแกล้งเครียด แต่พอเจอหน้ามึงกูเครียดจริงว่ะ"
ไอ้เต้ตอบขำๆ มันรู้ว่าไอ้สนมันคิดเกินเลยกับผม แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางมัน บอกแค่ว่า เรื่องของมึง ตัดสินเอาเอง
"พี่ผ้าหน้าหมองๆอะ ไม่แฮปปี้หรอพี่"
มันถามพลางทิ้งตัวลงข้างๆผม
"กูโดนทำของใส่มั้งไอ้ห่า ก็นี่มันช่วงสอบ มึงจะให้กูทำหน้าปานว่าโลกนี้สดใสอย่างงั้นหรอ แม่งแค่แกล้งทำกูยังทำไม่ได้เลย"
"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น......"
มันพูดเสียงอ่อย ผมมองหน้ามันงงๆ
"แล้วอะไรวะ? พูดแปลกๆว่ะมึง แล้วเดี๋ยวนี้เปลี่ยนแนว? เป็นไอ้สนติสท์พายต้าร์แล้วใช่ปะ?"
ผมแซว(สนติสท์พายต้าร์=สนติสท์สะพายกีต้าร์) ส่วนมากไอ้พวกที่แบกกีต้าร์ไปมาในมหาลัยเนี้ย ถ้าไม่ใช่นักดนตรีก็ใช้จีบสาวอะ หนุ่มนักดนตรี มีชัยไปกว่าครึ่ง
"ผมพึ่งหัดเล่นอะพี่ นี่ว่าจะประเดิมให้พวกพี่ฟังเลยนะ"
"โอ้ย เป็นบุญของกูล่ะ"
เจ๊เอมแซวขำๆ ที่มันไม่ออกอาการแรดใส่ไอ้สน เพราะไอ้สนไม่ใช่สเปกมันครับ สนมันสูง หน้าตาน่ารัก เป็นหนุ่มตี๋จากแดนมังกร สำหรับอีเจ๊ ต้องหล่อล่ำเท่านั้น(ส่วนตอนนี้มันโสดมากแล้วครับ)
"พวกพี่ช่วยฟังหน่อยนะ"
มันว่าแล้วหยิบกีต้าร์ของมันออกมาอย่างกระตือรือร้น นิ้วเรียวๆจองมันพรมลงบนสายเล็กๆช้าๆ
นานเหลือเกินที่ย้ำใจให้ลืม เรื่องเก่า
รักของเรา จบลงที่จากลา
จบกันไปวันนั้น ก็ไปเสียเลยดีกว่า
อย่าโทรมาหาให้คิดถึงอีก
เธอโชคดี ได้พบเจอกับใคร คนหนึ่ง
ที่แสนดี ให้เธอได้ทุกอย่าง
แต่ได้ข่าวเธอวันนั้น เธอเหมือนดูเลือนลาง
กับคนที่เธอเคยคิดว่าดี
เธอมีข่าวร้ายหรือเปล่า ว่าเขาทิ้งเธอจากไป
อย่าให้มีข่าวร้าย ไม่ดี
ให้เขานั้นดีดั่งใจ
ฉันยังคงเหมือนเดิม รักเธอไม่เคยเปลี่ยนไป
ไม่อยากเห็นว่าเธอเสียใจ เท่านั้นพอ
"ผมเล่นเป็นไงพี่ พอไหวปะ?"
สนหันมายิ้มยิงฟันให้ผม แต่เพื่อนผมสิ เงียบกริบ เอ๋อแดกกันทั้งโต๊ะเลยครับ
"แรง"
เอมมันพูดได้คำเดียว ส่วนผมทำหน้าตาเหรอหรา แกล้งไม่รู้ว่ามันร้องเพลงให้ผม
"ก็ ดีมั้ง แต่เพลงมันเศร้าไปหน่อยว่ะ"
"อย่ามั้งดิพี่ผ้า นี่ผมจริงจังนะ"
มันยังยิ้มไม่เลิก จนอยากจะถามว่า มีเรื่องดีๆงั้นหรอ?
"จะเล่นไปทำอะไรวะ จีบสาว? เล่นละคร?"
ไอ้เต้ผู้ซึ่งไม่ต้องดิ้นรนหาทางจีบสาวเอ่ยถามไอ้สนอย่างข้องใจประมาณว่า 'ทำทำไมวะ? กูกระดิกนิ้วทีก็แจ้นมาหาแล้ว' จ้า ไอ้รูปหล่อ พ่อรวย
"ก็ เล่นไม่ให้ตัวเองว่างอะพี่ เดี๋ยวฟุ้งซ่าน"
มันยักคิ้วตอบ หล่อตายแหละไอ้ฟัด
"เออ แล้วพวกมึงเตรียมชุดวันพรุ่งนี้หรือยัง?"
หนุ่มมันถามด้วยหน้าเซียวๆ ซูบโทรมอย่างกับตัวหอกอะไรสักอย่าง(ไปว่ามัน พวกผมก็ไม่ต่างจากมันเลย)
"หึหึ พวกมึงไปต้องเป็นห่วง กูเตรียมชุดไว้เผื่อพวกมึงละ รับรอง เด็ด พรุ่งนี้ตอน4โมงตรง มาหากูที่ห้อง เดี๋ยวเจ๊จัดให้"
ผมหันไปมองหน้าอีเจ๊ช้าๆอย่างไม่ไว้ใจ ผู้หญิงคนนี้มันอันตราย อะไรที่ชาวบ้านเขาทำ มันไม่ทำ อะไรที่ชาวบ้านเขาไม่ทำ แม่งทำโดยไม่สนหน้าใครทั้งนั้น
เพราะงั้นอีนี้เลยไว้ใจไม่ได้ เป็นมนุษย์ประเภทที่สามในกลุ่มของผม แปลกแยก แตกต่าง....
"กูรู้สึกขนลุก พวกมึงว่าไหม?"
ไอ้หนุ่มหันหน้าเนือยๆมาพูดกับพวกผม พวกผมก็ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย
"เฮีย ไปไหนวะ?"
ผมลอยออกมาจากห้องนอน หันไปมองไอ้เฮียที่กำลังผิวปากอารมณ์ดี แถมแต่งตัวหล่อผิดปกติ ผิดมนุษย์มนาอีกต่างหาก นานๆที พี่กูจะรู้จักแต่งตัวซะบ้าง
แปลกนะมึง
"เดทว่ะ"
"จริง? เฮ้ย ได้ไงวะ เฮียจะมีแฟนก่อนกูได้ไง ไม่เอาไม่ยอม"
"งั้นจะเอาปะ เดี๋ยวหาให้"
มันหันมาถามผมด้วยหน้าตาที่ระริกระรี้จนเกินทน ออกนอกหน้าไปปะมึง? กูนี่ช้ำเลย
"ไม่ว่ะ กูรอท่านเทพ"
ผมพูดแล้วยักคิ้ว เฮียวาดทำหน้าบึ้งปากบิดเชียว ไปเกลียดเขาทำไมนักหนา กูยังไม่เกลียดเขาเลย
"งั้นกูไปละ เดี๋ยวกลับมาเก็บของให้"
มันว่าแล้วลั้นลาออกจากห้องไป มีความสุขจริงนะมึง คราวที่แล้วก่อนกลับกูยังเห็นมึงทำหน้าอมทุกข์อยู่เลย (พอเสร็จงาน วันพรุ่งนี้พวกผมว่าจะกลับขอนแก่นกันเลยครับ ไม่รู้ไอ้เฮียมันรีบไปตายห่าไหนแม่ง)
ผมหาอะไรกิน อาบน้ำแล้วมานั่งดูทีวี เป็นการ์ตูนหนอนโง่ๆสองตัวอะครับ ทำไมมันชอบตีกันวะ แต่บางทีก็สามัคคีกัน เออ น่ารักดี พอจะสี่โมง ผมก็อาบน้ำแล้วออกไปที่ห้องอีเจ๊เอมอย่างที่มันนัดเอาไว้
ให้มันเตรียมชุดให้ก็ดีเหมือนกัน เตรียมเองยุ่งยาก แถมไม่รู้แหล่งด้วย เรื่องจุกจิกยิบย่อยแบบนี้ให้ผู้หญิงทำเถอะ
"มาแล้วหรออออออ กรี๊ด มึงมาคนแรกเลยนะรู้ปะ ฮิฮิ น่ารักอะเพื่อนกู มาๆ เดี๋ยวกูแต่งตัวมึงคนแรก"
ว่าแล้วก็ฉุดผมเข้าห้องแบบไม่ถงไม่ถามเรื่องรองเท้าผมสักคำ เวร รองเท้ากูยังไม่ได้ถอด!!!!
"นั่งนี่นะ แป๊บนึง"
มันให้ผมนั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องส่วนตัวมันก็เข้าไปในห้องนอน ผมไม่ได้มองสำรวจห้องมัน เพราะมาบ่อยเหมือนกัน หยิบรีโมทมาเปิดทีวีแทน มันค้างไว้ที่ช่องเพลงเกาหลีพอดี เอิ่ก อีเจ๊ มึงเป็นติ่งเกาหลีด้วยหรอ? กูนึกว่าติ่งไหมไท แถมเพลงที่กำลังเล่นอยู่ เป็นเพลงของวงพี่คุณด้วย
อ่า เห็นพี่นิชคุณแล้วนึกไปถึงเด็กขี้อิจฉา แค่ชมพี่คุณเอง พี่ซุสถึงกับงอนขั้นทำทีวีแตกเชียว โคตรรุนแรงเลย ผลเป็นไง ก็ต้องซื้อทีวีใหม่ โง่ชิหาย
"แต่นแต๊นนนนนน รอนานไหมแกนีมีด"
เอมออกมาพร้อมกับชุดอะไรสักอย่างสีขาวสะอาด แต่ มันเหมือนชุดผู้หญิงอ่า ผมเข้าใจนะว่าชาวกรีกโบราณจะแต่งตัวกันแบบนี้ แต่ผมเขินนี่
"แกนีมีดอะไรของมึงวะ ถามจริงว่าเขาคือใคร"
"ดวงจันทร์ของดาวพฤหัสไงล่ะเด็กโง่"
อยากจะเชื่อนะ แต่มึงทำหน้าให้กูไม่เชื่อเอง ทำมายักคิ้วหลิ่วตา สาด
"มาๆ อย่าทำหน้าแบบนั่นสิที่รัก เดี๋ยวเจ๊จะแต่งหน้าให้น๊า งานนี้อีผ้าของเจ๊ต้องเริ่ดดด ที่สุดในงาน โฮะๆ"
ณ จุดๆนี้ ไม่ต้องมีพลังงานก็ทำให้ผมสามารถขนลุกและเย็นยะเยือกไปทั้งร่างได้
อีเจ๊เอมมันเข้ามาทำอะไรกับหน้าผมก็ไม่รู้ ไหนจะครีมเหนียวๆที่ละเลงทั่วใบหน้าผม เอาอะไรมาตบๆ ฝุ่นงี้ฟุ้งอย่างกับถนนลูกลัง อยากจะไอใส่หน้าแม่งจริงๆ มันวุ่นวายกับหน้าผมเสร็จ ก็ไปทึ้งหัวผมต่อ ทั้งจิก ทั้งดึง จนอยากจะถามว่า มึงโกรธอะไรกูหรือเปล่า? จัดการกับหัวผมเสร็จ มันก็มานั่งจ้องหน้าผม
"กรี๊ด ลูกกูน่ารักมากกกกกกกก"
มันจับหน้าผมบิดซ้ายบิดขวา ก่อนจะกรี๊ดลั่นอย่างชอบใจ เอิ่ม.......นี่กูเป็นตุ๊กตาของมึงใช่ไหม? บิดหัวกูแทบหลุด
"มึงทำอะไรกับหน้ากูวะ รู้สึกหนัก"
จริงๆ ผมรู้สึกหนักหน้ามากครับ เครื่องสำอางท่าจะหนา ผู้หญิงเขาลำบากนะครับ เวลาจะพูดอะไรกับเขา ช่วยให้เกียรติเขาด้วย(กูนี่บรรลุเลย เคยว่าผู้หญิงที่แต่งหน้าหนาๆไว้เยอะ ขอโทษนะ เราไม่เคยรู้เลยว่าเธอลำบากขนาดนี้ T T)
"หึหึ รับรอง งานคืนนี้ ทุกๆสายตาจะจับจ้องมาที่มึง"
มันว่าแล้วหยิบกระจกมาส่องหน้าผมผ่าง!!! ผมนี่สะดุ้ง หยิบกระจกมาส่องดีๆ
ป๊าดดดดด กูอยากกรี๊ด ไม่ใช่ว่ามันขี้เหร่นะ มันดูดีมาก!!!!!
ดูดีในแบบผู้หญิง!!!! กูอยากจิคราย
"ไม่เอา ไม่หล่อเลย สัดเอม กูโกรธมึง"
"โถ อย่าโกรธแม่สิลูก แม่ทำเต็มที่เพื่อหนูเลยน๊า หนูไม่ชอบหรอ"
มันว่าแล้วลูบหัวผมอย่าง(แกล้ง)เอ็นดู แล้วหัวกูนี่คืออะไร? ไอ้เปียฟูๆ แถมมีดอกไม้ปักเต็มหัวอย่างกับเจ้าหญิง!!!! กูขออนุญาตไปกรี๊ดแป๊บ!!!
"ไอ้เอม!!!!"
"อย่าบ่นดิ๊ เอ้า เอาชุดไปลอง ใส่ได้เปล่า แต่กูว่าน่าจะใส่ได้แหละ กูไม่พลาด"
มียักคิ้วหลิ่วตา อีห่าราก น่ากลัว ผมรับชุดสีขาวที่อีเจ๊มันยัดเยียดมาให้ผม ผมก็สำรวจๆดู ป๊าด มันคือสั้นแท้ มีผ้าคลุมเกาะตรงไหล่ อย่างกับฮีโร่ แต่ผ้าบางเบาและพริ้วไปหน่อย แต่ขอย้ำอีกครั้ง นี่ชุดของผู้ชาย
ผมสวมใส่ชุดที่มันให้มาเรียบร้อย ยืนทำใจอยู่เนิ่นนาน ก็ไม่กล้าที่จะออกจากห้องนี้ ทำไมชาวกรีกโบราณถึงได้สวมชุดเหมือนผู้หญิงแบบนี้
ก๊อก ก๊อก
"ไหนดูสิลูกเจ๊ สวยหรือยัง? กรี๊ดดดด งามค่าาาาา ไหนมองกล้องสิอีผ้า สวยยยยยย"
"อีเจ๊ กูไม่ใช่ลิงชิมแปนซีหายากนะสัด มึงแม่ง วู้"
ผมดันหน้าอีเจ๊หงายเงิบอย่างหมันไส้ หนอย!!!! ปกติก็หล่อแบบนี้เหอะ เว่อร์!!
"นี่ เครื่องประดับ กูเตรียมมากะให้แกนีมีดตัวจริงอายไปเลย มา ใส่ให้"
มันหยิบเครื่องประดับที่ว่า มาสวมให้ผม มันเป็นกำไลสีฟ้าน้ำทะเลที่ใส่ไว้ตรงต้นแขน และสร้อยที่สวมไว้บนหัว
"เกะกะหัวกูไหมเนี้ย"
ผมบ่น แต่อีตัวดีมันหาสนใจผมไม่? ถ่ายรูปผมจนเมมกล้องจะเต็มแล้วมั้ง ห่าราก
ออด ออดดดดดด ออด ออด ออด ออดดดดดดดด
"ไอ้พวกเหี้ยนั่นมาแล้วแหง กดออดห้องกูเป็นสามช่าขนาดนี้ อีพวกเวร เดี๋ยวแม่จะด่าให้หูบอดกันไปข้าง!!!"
เอมกัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน ก่นด่าตั้งแต่กลางห้องจนถึงหน้าประตู จนไอ้พวกลิงเข้าห้องมาแล้วมันก็ยังบ่นไม่เลิก
"โห นิดนึงดิ มึงเครียดห่าอะไรนักหนา ขาดของหรอมึง"
ไอ้เต้ใช้นิ้วก้อยแคะหู แล้วหันไปพูดกับเอม
"ขาดของเหี้ยไร แต่ช่างเถอะ วันนี้กูอารมณ์ดี ฮิฮิ พวกมึง กูจะแนะนำลูกสาวกูให้รู้จัก"
ไอ้เต้กับไอ้หนุ่มทำหน้าแหย คงเถียงในใจว่า 'นี่ขนาดมึงอารมณ์ดีนะเนี้ย'
"มีลูกตอนไหนวะ?"
ไอ้เต้ถาม
"ถามว่า มีคนเอามันเป็นแม่ของลูกด้วยหรอ น่าจะเวิร์คกว่า"
ไอ้หนุ่มเถียง ผมถอนหายใจเสียงดัง ทำเอาพวกมันหันมาสังเกตสักทีว่ามีกูนั่งโง่อยู่ที่นี้ด้วย
"0_0 ใครวะ หน้าเหมือน........."
"หึหึ" <<<เสียงหัวเราะนางมารร้ายของหญิงเพียงหนึ่งเดียวในห้องนี้
"อีเจ๊ มึงอย่าบอกนะว่า........"
"ลูกสาวกกู ชื่อผ้าใบ โฮะๆ"
"ลูกสาวพร่อง!!! กูเป็นผู้ชาย ไม่ต้องบอกว่ากูแต่งหญิง นี่ชุดผู้ชาย หรือจะเถียง"
ผมเถียงทันควัน ขืนนั่งเงียบๆ กูโดนพวกแม่งยำเละแน่
"กรี๊ดดด เพื่อนสาววว"
"เฮ้ยๆ เข้ามากูยันนะมึง"
ผมยกขาเตรียมถีบไอ้หนุ่มอย่างที่ปากว่า อีห่า ตุ๊ดแตกเชียวมึง
"เซลฟี่กะกูหน่อยยยยย"
ไอ้เต้เข้ามากอดคอผมซะแน่นหนึบหนับ ชนิดที่กาวยาแนวตราตุ๊กแกยังอาย
"ไม่ชอบถ่ายรูปปปป"
ว่าไปนั้น กูฉีกยิ้มใส่กล้องเรียบร้อย
"น่าร๊ากกกกก ><"
ไอ้เชี้ยเต้ยิ้มไม่หุบกับรูปที่มันถ่ายคู่กับผมเมื่อกี้ ทำอย่างกะกูเป็นดารา
"พวกมึงสองตัวรีบมาแต่งตัว งานเริ่มหกโมงเย็นนะ ไม่ใช่เที่ยงคืน หอยหลอดเอ้ย"
"ไอ้หนุ่มไปก่อน กูอัพรูปแป๊บ แคปชั่น ถ่ายกับเมียน้อย โอ้ย น่ารักฝุดๆ แฮชแท็ก คนนี้ผมหวงมากเจอกันคืนนี้"
"เดี๋ยวๆไอ้เต้ ใครเป็นเมียน้อยมึง"
"โถ ดาลิ้ง ไม่เอาน่าอย่าน้อยใจนะ ที่เต้ไม่ให้ดาลิ้งเป็นเมียหลวงเพราะเต้ยังไม่พร้อมมมม"
"ไม่ใช่ประเด็นปะวะ สัด กวนตีน เปลี่ยนเลย"
"ไม่เปลี่ยนหรอก แท็กให้ดาลิ้งแล้วด้วย เออ ทำไมไม่กลับมาเล่นเฟซบุ้คเหมือนเดิมวะ?"
"เหอะ เล่นแล้วก็มีแต่ปัญหา ไม่ใช่เพราะเฟซบุ้คหรือไงที่ทำให้แม่กูมีผัวใหม่"
"ไม่เกี่ยววว มึงอย่าพาล มองโลกในแง่ร้าย ใจดำว่ะ"
"เยอะ"
ผมหันไปพูดใส่หน้ามัน มันยักไหล่ไอด้อนแคร์ แล้วนั่งกดโทรศัพท์ของมันต่อ
"ฮ่าๆ เหี้ย เยะเข้ มึงดูเฮียเป้คอมเม้นท์"
เต้มันเอียงโทรศัพท์มาให้ผมดู ผมขมวดคิ้วกวาดสายตาอ่านข้อความนั่นดีๆ
'คณะเรามีนางฟ้าด้วยหรอวะ ไอ้เหี้ย คืนนี้กูจะสอยนางฟ้าาาา~~'
"ไอ้สาดดด ไอ้เหี้ยเฮียเป้ตาบอด จำน้องไม่ได้ไม่ว่า แต่ทำไมต้องมองกูเป็นผู้หญิงงงงง!!!"
"ฮ่าๆ เฮ้ย แต่พี่พลับเขาจำมึงได้นะ มึงดูดิ"
ผมหันไปมองอีกครั้ง เห็นพี่พลับคอมเม้นท์ว่า 'ไอ้เหี้ยผ้า!!! กูนี่แทบจำไม่ได้เลยครัช'
"แต่มึงก็น่ารักจริงๆนะผ้า"
มันหันมาพูดกับผมเสียงหวานเชียว ขนลุกเลยค่ะ
"อิจฉาพี่ซุส"
ยัง มึงยังไม่หยุด กูเริ่มหลอนจริงๆละนะ
"เดี่ยวไรกับท่านเทพ"
"ก็มีคนน่ารักๆ นิสัยดีแบบมึงไปชอบ ทำไมไม่มีคนแบบมึงมาชอบกูบ้างวะ"
ผมหัวเราะเสียงดังลั่นเลยครับ คลาสโนวาสิ้นลายหรอมึง ปกติมึงเครียดเรื่องนี้ที่ไหน
"เดี๋ยวก็เจอ เชื่อดิ กูเองก็อยากให้เพื่อนกูมีความสุขเหมือนกัน สู้ๆนะเว้ย กูรอลุ้น"
"เออ กูก็ขอให้มึงกับพี่ซุสลงเอยด้วยดี ไม่อยากเห็นมึงนอนให้น้ำเกลืออีกแล้วว่ะ"
"ไม่มีที่ให้กูกรีดแล้วว่ะ หึหึ"
"คารวยยยยยย"
ผมกับไอ้เต้มองหน้ากันแล้วหัวเราะ มันผลักหัวผมจนเกือบตกโซฟา ไอ้เชี้ย โหดร้ายยยยย
"ไอ้เต้ มานี่ มัวแต่โม้ ส่วนไอ้หนุ่ม ชุดมึงอยู่ในห้องนอนกู สีดำนะ คืนนี้มึงดาร์ก"
"เฮ้ยไรอะ อย่าบอกนะว่าไอ้หนุ่มเป็นฮาเดส เต้ไม่ยอมมมม"
"ปัญญาอ่อน"
ไอ้หนุ่มพูดเอือมๆแล้วเดินเข้าห้องนอนไป ไอ้เต้นี่กลายเป็นคนญี่ปุ่นไปแล้ว วาตานาเบ้ไง หน้าเบ้เชียว (กล้าเล่น)
ไอ้เต้เดินไปหาอีเจ๊ตามคำเรียก ปล่อยผมนั่งดูทีวีอยู่คนเดียว ผ่านไปไม่นาน เทพสอง เทพีหนึ่งก็เดินเรียงหน้ามาโชว์ตัวให้ผมเห็น ไอ้เหี้ยยยย!!!
ชุดไอ้เต้ก็คล้ายๆของผมนะ แต่มันใส่แล้วโคตรแมน!! แมนๆเตะบอลมากอะ แม่งหล่อ กูไม่ยอมมมมมม กรี๊ดดด เท่มากค่าา
ส่วนไอ้หนุ่มก็หล่อเหมือนกัน ดาร์กอย่างที่อีเจ๊มันว่า ชุดสีดำสนิทเลยครับ แต่ยาวถึงข้อเท้า มันใส่แล้วก็แมนๆดี อ้ากกกก ทำไมมีแต่กูที่ใส่แล้วแต๋วแตกแบบเน้!!!!
แต่วันนี้อีเจ๊สวยมาก กูชื่นชมจากใจจริง ด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง
"นู้นเทพอพอลโล นี่เทพฮาเดส กูเป็นเทพีอธีนา ส่วนมึง แกนีมีด มนุษย์ธรรมดา ที่เป็นขี้ข้าของท่านซุส โฮะๆ เข้ากัน ดี๊ดี"
ผมทำหน้าเนือย สรุปพวกมึงเป็นเทพส่วนกูเป็นเพียงขี้ข้าเท่านั้น? แจ่มมาก!!!!
"วันนี้กูเอาออดี้มา เดี๋ยวมึงไปกับกู"
ไอ้หนุ่มหันไปหาอีเจ๊แล้วเชิญขึ้นรถด้วยถ้อยคำอันนุ่มนวล สมกับเป็นสุภาพบุรุษ(แล้วเหรอ?)
"ส่วนมึง กูเอาเฟอรารี่สีแดงมา อิอิ ไปกับกูนะ ว่าแล้ว ว่าตุ๊กตาหน้ารถกูวันนี้ต้องสวยยยย"
ผมชูนิ้วกลางขึ้นปิดปากมอมๆของไอ้เพื่อนเหี้ย ปากแบบนี้สงสัยอยากหัวแตก(ไอ้เต้มันเป็นผู้ชายรักรถครับ เพราะงั้นไม่ต้องแปลกใจว่าแม่งทำไมมีรถหรูจัง คุณต้องแปลกใจว่าทำไมมันถึงมาคบผมเป็นเพื่อนมากกว่า)
"หกโมงตรง โต๊ะลงทะเบียนปิดหนึ่งทุ่มครึ่ง เราไปช้าๆก็ได้นะ กูอยากแบบ เดินเข้างานแล้วทุกสายตาหันมามองไรแบบเนี้ยยย ><"
อีเจ๊มันทำหน้าเพ้อฝัน
"=_= ปัญญาอ่อน"
พวกผมสามคนประสานเสียง
"กูอยากเด่นง่า"
"หึหึ กูว่า คืนนี้เราจะเด่นไม่แพ้ใคร เพราะมีกูในกลุ่ม"
"ไอ้สัด มีกูก็พอ"
ไอ้หนุ่มกับไอ้เต้เถียงกันเพื่อแย่งตำแหน่งหนุ่มสุดฮอตร้อนฉ่าท้าองศาแดดประเทศไทยอย่างไม่มีใครยอมใคร ผมก็ยืนกอดอกรอให้พวกมันเถียงกันจนพอใจ ไม่มีสำเหนียก สำนึกห่าอะไรเล๊ยยย หลงตัวเองทั้งคู่
"พวกมึงพอเหอะ ก็หล่อทั้งสองคนอะ เชื่อกูดิ"
เป็นครั้งแรกที่อีเจ๊มันชมผู้ชายด้วยใบหน้าที่ไม่จริงใจสุดๆ
"เออ พวกมึงยืนเถียงกันจนเวลาผ่านไป15นาทีแล้ว น่าอายจริงๆเล๊ย ไอ้เดือนคณะสุดหล่อมายืนเถียงกับไอ้ห่าแบดบอยมาดเท่(มั้ง)เรื่องความหล่อ มั่นใจในตัวเองหน่อย"
ผมตบไหล่สั่งสอนมันซะหน่อย กูขี้เหร่กว่าพวกมึงกูยังไม่บ่นเลย(T T)
"เออไปซะที"
อีเจ๊มันกลอกตาไปมา จากที่มันอยากเด่น กลายเป็นว่ามีคนอยากเด่นกว่ามัน เป็นกู กูก็เซ็ง เราทั้งสี่คนเสด็จลงมาจากห้องพัก(ซะที) ตรงไปยังยานพาหนะสมัยใหม่ ราคาแพงหูฉีก หูฉีกไม่พอ กระเป๋าฉีก ปากฉีกอีกต่างหาก ตามสโลแกน 'รวยอย่างเดียวไม่ได้ ต้องโง่ด้วย' (โดนตีนสาวกรถ)
แต่รถแม่งสวยจริงๆแหละ ต่อให้หน้าปลวกอย่างหมาโดนรถทับถ้าขับรถแบบนี้สาวก็ขอเสนอตัวมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถแบบไม่มีข้อกังขา
"เอาล่ะ เดินทางไปยอดเขาโอลิมปัสกันได้ละ"
ท่าทาง งานคืนนี้จะสนุกกว่าที่คิดไว้สัก500เท่าได้มั้ง
Click for Episode 26*************************************************************************************
ใครยังไม่นอนบ้าง อิอิ เค้ามาแล้วตัว ตีหนึ่งกว่าๆเองเนอะ ใครเห็นพระรองแล้วบ้าง? ใครเห็นนี่มั่วเลย พระรองเขายังไม่มา ว้ายยยยยยยยยย เป็นไง ตอนนี้ไม่มาม่าชะปะล่า ส่วนพี่เทพมันไม่ได้โก่งค่าตัว แต่มันโดนแบน(ฮา) ขอให้สนุกสนาน อิอิ พรุ่งนี้วันเสาร์(วันนี้แล้วโว้ย) วันอาทิตย์เค้าไปเรียน อาทิตย์หน้าสอบ
ปล.คืนนี้เค้าเหงามาก เค้าอยู่กับแมวสองตัว
ปล.2 ใครเลี้ยงแมวบ้าง? คืออิชั้นพิมพ์นิยายอยู่ หล่อนก็เอาเท้ามาตะปบแทปเล็ตชั้น =_= แล้วนางก็คลอเคลียเหมือนเป็นการบอกอิชั้นว่า 'สนใจกูหน่อยมานุด 
' 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
