หัวข้อ: [เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] True Love สลับร่างมาเจอรัก (จบ) |13/10/2558

[Be mine]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

[s.mosis]

มายังอ่ะ ไม่เห็นมาเลย

[Be mine]

True Love

สลับร่างมาเจอรัก

“แอล ลงมากินข้าวได้แล้ว พ่อกับแม่รออยู่ แล้วนั่น แกจะสิงคอมหรือไง” 

พี่อีล พี่สาวสุดสวยที่สวยแต่รูปจูบไม่หอมของผมเปิดประตูเข้ามาในห้องโดยไม่ขออนุญาตก่อน ดูสิ แค่มารยาทพื้นฐานยังไม่มีเลย

“พี่ลงไปก่อนเลย แอลเล่นด่านนี้ผ่านแล้วจะตามลงไป”

“แล้วรีบลงมาล่ะ ฉันหิวแล้ว”

ที่ขึ้นมาตามไม่ได้เป็นห่วงผมหรอกครับ เจ๊แกหิวเองมากกว่า บ้านเราต้องกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน

“รู้แล้วคร้าบบบบ”

พี่อีลปิดประตูห้องออกไปผมจึงปิดคอมแล้วตามลงไป เดี๋ยวเจ๊แกจะเหวี่ยงใส่ผมอีก พี่อีลกับผมอายุห่างกัน 5 ปี เราทะเลาะกันเป็นประจำ แต่ส่วนมากจะเป็นผมที่ยอมแพ้มากกว่า ถึงผมไม่ยอมพี่เขาก็จะชักแม่น้ำสี่ห้าสายมาอ้างจนเอาชนะผมได้อยู่ดี แต่เห็นอย่างนี้เราก็รักกันนะครับ เราแค่ไม่แสดงออกมาเท่านั้น เวลาที่ผมเดือดร้อนพี่อีลก็จะค่อยช่วยอย่างเงียบๆ เพราะกลัวจะเสียฟอร์ม
 
“อีล ลูกทำเรื่องไปเรียนที่ต่างประเทศเสร็จหรือยัง”

พี่อีลต้องไปทำงานที่ต่างประเทศปีนึง เราจะมีโอกาสได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกแค่ 2 เดือนเท่านั้น ถ้าถามว่าผมเสียใจไหม ผมบอกได้เลยว่าไม่ ผมออกจะดีใจเสียมากกว่า ผมก็จะไม่ได้ยินเสียบ่นแว๊ดๆให้รำคาญหูอีกต่อไป

“เสร็จแล้วค่ะพ่อ ตอนนี้ก็เหลือแค่เตรียมตัวเรื่องภาษาอีกนิดหน่อย”

“อย่างนี้แอลก็จะสบายหูขึ้นแล้วสิ”

ผมพูดแกล้งแหย่พี่อีลที่หันมาเลียนแบบหน้านางยักษ์พันธุรัตน์ใส่ผม 

“เก็บปากไว้กินข้าวดีกว่าไหม”

“แม่ครับ ดูสิ พี่อีลจะแกล้งแอล”

ผมหันไปอ้อนแม่ที่มองดูพวกเราอย่างเอ็นดู

“ก็เราไปแกล้งพี่เขาก่อนนี่”

ผมทำท่างอนใส่แม่ที่ไม่ยอมเข้าข้างผม แถมผมยังโดนพี่อีลแลบลิ้นใส่อีก

“เพื่อนลูกก็ไปด้วยคนนึงใช่ไหม”

“ใช่ค่ะพ่อ พี่มายด์ไงคะ ที่เป็นลูกของน้ามุกเพื่อนแม่”

ผมสะดุ้งทันทีเมื่อรู้ว่าคนที่พี่อีลจะไปด้วยคือพี่มายด์ คนที่ผมแอบชอบมาตลอด 4 ปีและยังเป็นแฟนกับพี่อีลอีกด้วย

“ดีแล้ว ลูกจะได้มีคนดูแล”

ผมชอบพี่มายด์มา 4 ปีตั้งแต่อยู่ ม.4 และทุกครั้งที่เจอพี่เขาผมจะแกล้งทำเป็นกวนใส่ตลอด เราเลยยังไม่เคยคุยกันดีๆสักครั้ง ผมรู้ว่ามันผิดที่ไปชอบแฟนของพี่ แต่เรื่องของหัวใจ มันห้ามกันได้ด้วยหรอ และอีกอย่างผมก็ไม่ได้ทำอะไรที่ออกหน้าออกหน้าสักหน่อย ผมขอแค่แอบชอบอยู่คนเดียวก็เท่านั้น

“แอลเป็นอะไรไปลูก”

“แอลลืมไปว่าต้องรีบแก้รายงาน แอลขอตัวก่อนนะครับ”

ผมวางช้อนลงบนจานที่มีข้าวอยู่เต็มแล้วเดินขึ้นห้องไป ผมเปิดคอมขึ้นมาเล่นเกมที่ค้างไว้ต่อ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แค่ด่านง่ายๆผมก็เล่นไม่ผ่าน ในหัวผมตอนนี้คิดแต่เรื่องที่พี่มายด์จะไปต่างประเทศกับพี่อีล ก็ถูกแล้วไม่ใช่หรอ พี่อีลกับพี่มายด์เป็นแฟนกันก็ต้องได้อยู่ด้วยกัน แบบนี้ถูกแล้ว

“แอล”

ผมรีบปิดหน้าต่างเกมแล้วเปิดหน้าเวิร์ดที่พิมพ์รายงานค้างไว้ขึ้นมาแทน

“แอลบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าให้เคาะประตูก่อน”

“ฉันไม่ถือ”

ดูเขาตอบกลับมาสิครับ มันน่าให้โล่มารยาทแย่แห่งชาติจริงๆ

“แล้วพี่มีอะไร”

“ฉันเอานมมาให้ เห็นแกกินข้าวไปนิดเดียวเดี๋ยวจะหิว”

“เป็นห่วงเค้าล่ะสิ”

“ฉันเป็นห่วงไก่ข้างบ้านต่างหาก กลัวแกจะแอบไปจับกินกลางดึก”

“แอลไม่ใช่ปอบนะ”

“แล้วทำรายงานไปถึงไหนแล้ว มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ”

“แค่นี้สบายมาก พี่ไปนอนเถอะ นอนดึกระวังหน้าจะเหี่ยวกว่าเดิมนะ”

“นั่นปากหรอฮะ”

พี่แอลออกไปผมจึงปิดคอมแล้วเดินไปล้มตัวนอนบนเตียงใหญ่

“แอลอยากเป็นพี่อีลจัง ขอแค่วันเดียวก็ได้”

แล้วผมก็ค่อยๆจมสู่ห้วงนิทรา


“แอล แอล แอล”

ผมลืมตามองคนที่ปลุกผมจากการนอนที่แสนสุข ผมมองคนที่ยืนอยู่ปลายเตียงอย่างตกใจ อย่าบอกนะครับว่าผมถูกผีหลอก แต่ทำไมผีตัวนี้ถึงสวยจัง

“คุณเป็นใคร เป็นผีหรือปล่า”   

“สวยอย่างนี้จะเป็นผีได้ไงย่ะ ฉันเป็นนางฟ้า รู้จักไหม Angle น่ะ รู้จักไหม”

“แล้วนางฟ้ามีอะไรกับผมหรอครับ”

“ฉันเป็นนางฟ้าใจดีที่จะมาช่วยเหลือให้นายได้สมหวังในความรัก”

“ความรักของผมมันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ”

“นางฟ้าอยู่ที่นี่ทั้งคน ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก หลับตาสิ ฉันจะช่วยเธอเอง”

ผมหลับตาตามที่นางฟ้าบอก ผมรู้สึกง่วงจนอยากจะหลับจังเลย


ติ้ด ติ้ด ติ้ด
ผมเอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลุกรูปโดเรมอนที่หัวเตียงแล้วสะลึมสะลือเดินไปเข้าห้องน้ำตามความเคยชินทั้งๆที่ตายังไม่เปิด ผมบีบยาสีฟันใส่แปรงแล้วแปรงฟันเหมือนทุกวัน แต่ทำไมวันนี้มันรู้สึกแปลกๆนะ ผมเงยหน้ามองกระจกเพื่อชื่นชมความหล่อของตัวเองตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ

“เฮ้ย!!!! พี่อีล เฮ้ย!!! เรา อ้ากกกก” 

ผมเข่าอ่อนล้มลงบนพื้นห้องน้ำที่เย็นเฉียบ เป็นไปได้ไง ทำไมผมถึงกลายเป็นพี่อีล ต้องฝันแน่ๆ ผมลองตบหน้าตัวเองแรงๆเพื่อให้ตื่นจากความฝัน

“โอ้ย!”

ผมไม่ได้ฝัน แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ เมื่อคืนผมฝันว่ามีนางฟ้ามาหาผม แล้วนางฟ้าก็บอกว่าจะช่วยผมเรื่องความรัก

“นางฟ้า นางฟ้า ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”

ผมตะโกนเรียกนางฟ้า ถ้าใครมาได้ยินผมตอนนี้ต้องว่าผมบ้าไปแล้วแน่ๆ

“ว่าไงจ๊ะ เรียกนางฟ้าแต่เช้าเชียว”

นางฟ้าปรากฏตัวตรงหน้าผม แถมยังหาวปากกว้างอีกต่างหาก เป็นนางฟ้าในสภาพแบบนี้ได้ไง

“คุณทำอะไรกับตัวผมเนี่ย”

“ฉันก็ช่วยนายไง นายอยากเป็นพี่ของนายไม่ใช่หรอ”

“ก็ผมไม่คิดว่าจะเป็นจริงๆนี่ แล้วผมจะทำยังไงล่ะทีนี้ คุณช่วยทำให้มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอ

“ไม่ได้หรอก ทุกอย่างจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ต่อเมื่อนายสมหวังแล้ว”

“ผมบอกแล้วไงว่าความรักของผมมันเป็นไปไม่ได้ แล้วอย่างนี้ผมไม่ต้องอยู่ในร่างพี่อีลตลอดไปเลยหรือไง”

“ฉันก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่า ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก”

“โอ้ยยย!! ฉันจะบ้าตายยย ทำไมต้องมาเกิดเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วยเนี่ย ว่าแต่ พี่อีลล่ะ”

“นายเป็นอีล อีลก็ต้องเป็นนายน่ะสิ”

ความซวยครั้งยิ่งใหญ่ได้มาเยือนผมแล้ว ผมจะอธิบายให้พี่อีลฟังอย่างไรดีล่ะเนี่ย

“มีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันยังไม่ได้บอกนาย”

“ยังมีอะไรที่แย่ไปกว่านี้อีกหรือไง”

“เปล่าหรอก ฉันจะบอกว่า นายจะอยู่ในร่างนี้เฉพาะตอน 6 โมงเช้าถึงบ่าย 3 โมงเท่านั้น”

นั่นถือเป็นเรื่องที่ดี เขาบอกว่าเจอนางฟ้าคือโชคดีใช่ไหม แต่ทำไมผมถึงโชคร้ายล่ะ

“ว้ากกกกก!!!!!”

เสียงโวยวายดังออกมาจากห้องพี่อีลที่อยู่ตรงข้ามห้องผม ไม่ต้องเดาว่าพี่อีลตกใจเรื่องอะไร

“หมดกิจของนางฟ้าแล้ว นางฟ้าขอตัวก่อนนะ ปิ๊ง”

“อย่างเพิ่งไปสิ”

ผมห้ามนางฟ้าไม่ทัน คงต้องไปอธิบายให้พี่อีลฟังเองแล้วสิ ผมที่กำลังจะเดินไปเปิดประตูต้องชะงัก เมื่อประตูถูกเปิดออกมาโดยคนห้องตรงข้ามแล้ว

“อธิบายมาเดี๋ยวนี้!”

“คือว่า คือว่า”

“คือว่าอะไร ทำไมฉันไปอยู่ในร่างเตี้ยแคระของแกได้”

มันน่าตีปากให้แตกนักที่บังอาจมาว่าผมเตี้ย

“นางฟ้าเป็นคนทำ”

“นางฟ้าบ้าบออะไร”

“ใช่ นางฟ้าบ้าบอ เมื่อคืนเขาเป็นคนทำให้แอลกกับพี่สลับร่างกัน แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เราจะสลับร่างกันเฉพาะตอน 6 โมงเช้าถึงบ่าย 3 โมงเท่านั้น พี่สบายใจได้”

“สบายใจบ้าบออะไร ไหน ไหน นางฟ้าอยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”

“นางฟ้าไปแล้ว”

“อ้ากกก แล้วฉันจะใช้ชีวิตแบบนี้ได้ไงเนี่ย”

“แอลควรจะพูดแบบนั้นมากกว่านะ”

“เพราะแกคนเดียว แกไปทำอะไรนางฟ้าถึงได้สลับร่างเราแบบนี้”

“ปะ…เปล่านะ แอลก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกไปทำอะไรมา ฉันจะฆ่าแก แต่ตอนนี้เราควรมาคิดกันก่อนว่าจะทำยังไงต่อไป”

“เราคงต้องอยู่แบบนี้ไปสักพักหนึ่ง รอให้แอลติดต่อกับนางฟ้าให้ได้ก่อน”

“มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วสิย่ะ”

ผมมองร่างตัวเองที่พูดและทำท่าแบบพี่อีล

“วันนี้ผมมีสอบและก็ส่งรายงาน พี่ช่วยไปสอบและส่งรายงานให้ผมด้วยนะ”

ผมยิ้มอย่างดีใจ เพราะพี่อีลเรียนเก่ง อย่างนี้คะแนนผมก็พุ่งปรี๊ดเลยน่ะสิ

“ฉันจะแกล้งตอบผิดให้หมดทุกข้อเลย คอยดู”

“อย่านะอีล พี่ลืมไปแล้วหรอว่าร่างพี่อยู่กับผมนะ”

“เออๆๆๆ แกห้ามทำอะไรพิเรนๆกับร่างกายฉันนะ วันนี้ฉันไม่มีเรียน แต่ฉันมีนัดกับมายด์ แกห้ามไปชวนเขาทะเลาะเด็ดขาดเลยนะ”

“ผมรู้น่า”

ผมทำหน้าเซ็งๆ แต่ในใจนี่ตื่นเต้นจนแทบจะรอเวลานั้นไหว

[Be mine]

ผมมองตัวเองที่อยู่ในร่างพี่อีลที่สวมชุดเดรสกระโปรงสั้นจนแทบจะเห็นกางเกงใน

“เดี๋ยวพี่มายด์จะมารับแกตอน 7โมงครึ่ง”

“ผมต้องไปในสภาพนี้จริงๆหรอ เนี่ยดูสิ เดินทีกระโปรงแทบเปิด”

“แกก็เดินให้มันระวังสิย่ะ”

“พี่เอารายงานไปแล้วใช่ไหม”

“อยู่ในกระเป๋าแล้ว”

“พี่อ่านหนังสือหรือยัง อย่าลืมนะว่าวันนี้มีสอบ”

“ข้อสอบเด็กๆอย่างนี้หลับตากายังได้เลย”

“แล้วพี่อย่าไปทำอะไรให้ผมขายหน้านะ”

“ฉันทำอย่างนั้นก็เป็นการฆ่าตัวเองน่ะสิ”

“แล้ว..”

“เลิกพูดได้แล้ว รำคาญ แกน่ะลงไปข้างล่างได้แล้ว”

ผมเดินตามพี่อีล ไม่ใช่สิ เดินตามตัวเองลงไปข้างล่าง เป็นจังหวะพอดีที่รถพี่มายด์มาจอดหน้าบ้าน คนที่อยู่บนรถเปิดประตูลงมาแล้วเดินตรงมาที่ประตูบ้าน ผมกับพี่อีลมองหน้ากันลุ้นๆ

ติ่ง ต่อง ติ่ง ต่อง

“แกไปเปิดดิ”

“ทำไมต้องเป็นผมล่ะ”

ผมกับพี่อีลเกี่ยงกันไปเปิดประตู

“แกอยู่ในร่างฉันนะ”

“จริงด้วย”

ผมเดินไปเปิดประตูอย่ากล้าๆกลัวๆ เจอหน้าเขาผมด้วยทำอย่างไรดีล่ะ ยิ้ม หรือทักทาย

“สวัสดีครับอีล”

“ส…สวัสดีครับ เฮ้ย! สวัสดีค่ะ”

“เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าครั..ค่ะ”

“สวัสดีแอล”

พี่มายด์พูดข้ามหัวผมไปทักทายผมที่อื่นลุ้นอยู่

“สวัสดีครับพี่มายด์”

พี่อีลพูดออกมาได้อย่างธรรมชาติ แต่ผมไม่เคยพูดแบบนั้นกับพี่มายด์นะ และพี่มายด์ก็รู้เหมือนกันถึงได้ทำหน้างงแบบนั้น

“วันนี้มาแปลกแฮะ ทำไมถึงพูดดีๆกับพี่ได้”

พี่อีลทำท่าเขินเป็นปกติถ้าอยู่ในร่างตัวเอง แต่พอมาอยู่ในร่างผมมันเหมือนท่าแต๋วแตกมากกว่า หมดกันภาพลักษณ์ท่ชี่ผมสร้างมา

“รีบไปกันเถอะค่ะ”

ผมชวนพี่มายด์ก่อนที่พี่อีลจะทำให้ผมเสียฟอร์มไปมากกว่านี้

“แอล ไปด้วยกันสิ”

ทำไมวันนี้พี่มายด์ถึงดูสนใจผมนักล่ะ หรือว่าเขาก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งแล้วผมไม่ได้สังเกต

“ค่ะ เอ้ย! ครับ”

พี่มายด์ที่มัวแต่เขินจนพูดผิดพูดถูก

ผมนั่งบนรถข้างๆพี่มายด์ ส่วนพี่อีลนั่งอยู่เบาะหลัง รถคันหรูเข้าจอดที่หน้าประตูโรงเรียน

“ผมไปก่อนนะครับพี่มายด์ ไปล่ะนะพี่อีล”

“ตั้งใจเรียนล่ะ”

ผมพูดแล้วลูบหัวพี่อีล เป็นผลให้พี่อีลส่งสายตาพิฆาตมาให้ มันทำให้ผมรู้ว่า ตัวเองทำหน้าโกรธได้น่ารักมากเลย ถึงว่า ทำแบบนี้ใส่ใครทีไรไม่ยักมีใครกลัว

พี่อีลเดินเข้าโรงเรียนไปแล้ว ก็เหลือแค่ผมกับพี่อีลที่อยู่ในรถกันสองคน หัวใจผมเต้นแรงจนกลัวว่าคนที่นั่งข้างๆจะได้ยิน

“วันนี้ไปไหนกันดี”

“ไปไหนก็ได้ แล้วแต่พี่”

ผมพยายามเก็กเสียงให้เป็นปกติที่สุด

“งั้นเราไปสวนสนุกดีไหม”

“เอาสิ แต่ว่า แอล เอ้ย! อีลขอไปทำธุระแปบนึงสิ”


รถพี่มายด์ค่อยๆจอดที่หน้าร้านขายเสื้อผ้าร้านหนึ่ง

“อีลจะซื้อเสื้อผ้าหรอครับ”

“พี่มายด์รออยู่ที่นี่แหละ ลงไปก็เกะกะ”

ผมบอกพี่มายด์แล้วลงจากรถไป พี่มายด์คงจะงงที่ผมพูดกับเขาอย่างนั้น แต่จะให้ผมพูดกับพี่มายด์เพราะๆเหมือนที่พี่อีลพูดผมทำไม่ได้หรอก พูดแบบนี้ดีกว่า ผมจะได้ไม่เขินด้วย

“สวัสดีค่ะ เชิญเลือกดูตามสบายเลยนะคะ”

พนักงานเอ่ยตอนรับเมื่อผมเปิดประตูเข้าไป ในร้านมีเสื้อผ้าผู้หญิงแขวนอยู่ทั่วร้าน ผมเดินตรงไปที่ราวเสื้อผ้าที่แขวนชุดที่ดูใส่สบายที่สุด ผมหยิบชุดเอี๊ยมกับเสื้อยืดสีฟ้าขึ้นมาแล้วตรงไปที่ห้องลองชุด เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วผมก็ออกมาจากเพื่อจะไปจ่ายเงิน แต่คนที่ผมบอกให้รออยู่ที่รถได้มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าผมแล้ว

“อีลแต่งตัวแบบนี้ก็ดูแปลกตาดีนะ”

ใช่แล้วครับ พี่อีลไม่เคยแต่ตัวแบบนี้

“ใส่แบบนั้นอึดอัดจะตาย เดินทีคนเห็นไปถึงไหนต่อไหน แบบนี้สะดวกกว่าเยอะ”

พี่มายด์มองผมงงๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ผมจึงเดินไปจ่ายเงินแล้วให้พนักงานเอาชุดเก่าใส่ถุงให้ จริงๆผมอยากจะทิ้งไปด้วยซ้ำแต่ผมคงได้โดนพี่อีลเหวี่ยงใส่แน่นอน

“ทั้งหมด xxx บาทค่ะ”

“นี่ครับ”

พี่อีลยื่นเงินให้พนักงานตัดหน้าผม พนักงานรับเงินแล้วยื่นถุงมาให้ผม

“ไปกันเถอะ”

พี่มายด์ชวนผมโดยไม่รับเงินทอน ผมเดินตามมายด์ไปที่รถ

“พี่รวยนักหรือไงฮะ ถึงไม่รับเงินทอนน่ะ”

“พี่ว่าอีลอยู่กับแอลจนติดการพูดแบบแอลมาแล้วนะ รู้ไหมพี่มองหน้าเราแล้วเห็นหน้าแอลซ้อนมาเลย”

“ทำไม แอลไม่ดีหรือไง”

“พี่ยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่าแอลไม่ดี”

“ค่ะ ค่ะ ค่ะ อีลไม่เถียงก็ได้”

ผมยอมนั่งสงบปากสงบคำแล้วให้พี่มายด์ได้ขับรถไปอย่าสงบ

พี่มายด์พาผมมาที่สวนสนุกชื่อดังที่ผมเคยมา 2 ครั้ง

ผมเดินตามพี่มายด์เข้าในสวนสนุก สวนสนุกเปลี่ยนไปมากจากที่ผมมาครั้งสุดท้าย เครื่องเล่นต่างๆก็เพิ่มขึ้นมา

“ว้าวววว พี่มายด์ อีลอยากไปเล่นอันนู่น ไปเล่นกันนะ”

ผมรีบไปจูงมือพี่มายด์ที่เดินช้าให้รีบตามไปที่เครื่องเล่นรถไฟเหาะ

“ไม่กลัวหรือไง ครั้งที่แล้วที่พามาเรายังไม่ยอมเล่นเลยนะ”

“ก็ตอนนี้อยากเล่นแล้ว อย่าพูดมากแล้วรีบไปเถอะ เดี๋ยวแถวก็ยาวหรอก”

วันนี้เป็นวันธรรมดาและยังเช้าอยู่คนเลยมาไม่เยอะเท่าไหร่ ทำให้แถวไม่ยาว ผมรอไม่นานก็ถึงคิวพวกเรา ผมกับพี่มายด์เข้าไปนั่งให้พนักงานใส่ตัวล็อกเพื่อความปลอดภัยเครื่องเล่นค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปสูงขึ้น สูงขึ้น และสูงขึ้น ผมมองไปข้างล่างแล้วต้องหลับตาปี๋ ก่อนขึ้นมันก็รู้สึกตื่นเต้นอยู่หรอก แต่พอได้ขึ้นมาแล้วผมรู้สึกอยากจะลง และคำขอของผมก็ได้ผลเมื่อเครื่องเล่นปล่อยตัวจากจุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว เสียงกรี๊ดที่กำลังจะถูกปล่อยออกมาถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ ผมหลับหูหลับรอรอเวลาให้เครื่องเล่นหยุดลง

“อีล อีล”

ผมรู้สึกตัวอีกทีเมื่อคนที่นั่งข้างๆมาสะกิด ผมลืมตามองก็พบว่าเครื่องเล่นได้มาหยุดอยู่ที่จุดเริ่มต้นแล้ว ผมมองที่มือตัวเองที่จับมือพี่มายด์ ผมรีบปล่อยมือออกจากมือพี่มายด์ทันที ไปจับมือพี่เขาตั้งแต่ตอนไหนนะเรา เป็นผู้หญิงยิงเรือไปจับมือผู้ชายได้ไง ไม่ใช่สิ เราก็เป็นผู้ชายนี่หน่า ผมรีบลุกออกจากเครื่องเล่นแล้วเดินไปที่เครื่องเล่นอื่น ถึงแม้ว่าจะอยู่ในร่างพี่อีล แต่ความรู้สึกก็ยังเป็นของผมอยู่ดี

“อีล รอพี่ด้วยสิ”

“พี่ก็เดินให้มันเร็วๆสิ เดินช้าเป็นเต่าอยู่ได้”

ผมบอกพี่มายด์แล้วเร่งเดินให้เร็วขึ้น ผมไม่กล้ามองหน้าพี่มายด์หรือแม้แต่จะสบตา แล้วผมต้องอยู่ในร่างพี่อีลอีกนานแค่ไหนกัน ผมจะทนอยู่ใกล้พี่มายด์แบบนี้ได้นานอีกแค่ไหน

“หิวหรือยัง”

พี่มายด์ที่วิ่งตามผมมาทันถามทั้งๆที่ยังไม่หายหอบ

“นิดหน่อย”

“งั้นเราไปหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยมาเล่นต่อละกัน”

“อืม”

ผมพยักหน้าแล้วปล่อยให้พี่มายด์เดินนำไปที่ร้านอาหาร ผมเลือกสั่งอาหารเบาๆมากิน ไม่งั้นมีหวังได้เอาออกระหว่างเล่นเครื่องเล่นแน่ๆ

“อีล เตรียมเก็บของหรือยัง”

ผมจะตอบอย่างไรล่ะ ไม่ได้เป็นคนไปซะด้วย

“เก็บเสร็จแล้วมั้ง ไม่รู้สิ”

“เรานี่แปลกนะ ทั้งอีลทั้งแอลเลย วันนี้เรากลับเป็นคนที่กวนพี่แทนที่จะเป็นแอล”

“แล้วปกติอีลเป็นอย่างไรหรอ”

ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงปากร้ายอย่างพี่อีลเวลาที่อยู่กับแฟนจะเป็นอย่างไร

“ก็ไม่ชอบอะไรที่เสียงดัง น่ารำคาญ ไม่ชอบแดด ไม่ชอบคนเยอะๆ รักสวยรักงาน และก็ไม่ชอบกินของทอดเหมือนที่อีลกำลังกินตอนนี้ด้วย”

ผมชะงักมือที่กำลังหยิบน่องไก่แล้วไปหยิบแก้วน้ำอัดลมแทน

“และอีลก็ไม่ชอบดื่มน้ำอัดลมด้วย”

ผมแทบสำลักน้ำ ทำไมเป็นคนกินอยากนักนะ ถึงได้ผอมเป็นไม้เสียบผีอย่างนี้ไง

“ปกติอีลก็ไม่กินหรอก แต่วันนี้เสียพลังงานไปเยอะไง เลยต้องชดเชยกันบ้าง”

ผมรีบแก้ตัว เดี๋ยวพี่มายด์จะเข้าใจพี่อีลผิดแล้วผมจะซวยไปด้วย

“พี่ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แต่พี่ว่าอีลเป็นอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ”

เขินสิครับเขิน แต่ผมก็ต้องยอมรับว่าคนที่พี่มายด์ชมคือพี่อีล ไม่ใช่ผม แต่ไม่ผิดใช่ไหม ถ้าผมจะคิดเข้าข้างตัวเองบ้าง

“พี่รีบกินสิ อีลอยากไปเล่นต่อแล้ว”

“ครับ ครับ ครับ”

ผมก้มหน้าก้มตากินไม่พูดอะไร ผมเลยไม่เห็นว่าพี่มายด์กำลังมองผมอยู่หรือเปล่า



หลังจากกินอาหารเสร็จเราก็ตกลงกันว่าจะไปเล่นเครื่องเล่นเบาๆกันเพราะคงไม่ดีเท่าหร่ถ้าเราไปเล่นเครื่องเล่นเขย่ากระเพราะหลังจากกินอาหารอิ่มๆแบบนี้

“พี่แน่ใจนะว่าจะเข้าไป”

ผมมองทางเข้าบ้านผีสิงอย่างกลัวๆ

“อีลกลัวหรอ ถ้าอีลกลัวรออยู่ตรงนี้ก็ได้นะ”

พี่มายด์มองผมอย่างท้าทาย

“ใครกลัว อีลไม่ได้กลัวสักหน่อย”

พี่มายด์หัวเราะหึหึแล้วเดินนำเข้าไปในบ้านผีสิงที่มีแค่แสงไฟลิบหรี่พอให้มองเห็นทางเท่านั้น บรรยากาศเย็นๆบวกกับลมที่พัดมาแผ่วเบาสร้างความน่าขนลุกให้ผมได้อย่างดี

“ถ้ากลัวก็เกาะแขนพี่ได้นะ”

“ไม่มีทาง”

ผมยังคงยืนยันหนักแน่น ทั้งๆที่ตอนนี้ขาแทบจะก้าวไม่ออกแล้ว พวกเราเดินมาสักพักก็ยังไม่เจอผีสักตัว แต่ยิ่งไม่เจอแบบนี้ผมยิ่งกลัว เพราะต้องค่อยลุ้นอยู่ตลอดว่าจะโผล่มาตอนไหน

“อ้ากกก!!!!”

ขณะที่ผมกำลังย่ามใจก็มีวัตถุปริศนาตกลงมาตรงหน้า ผมรีบขว้างสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมากอดทันที และสิ่งที่ผมคว้ามาก็คือแขนพี่มายด์นั่นเอง

“ไหนบอกไม่กลัวไง กอดแขนพี่ซะแน่นเชียวนะ”

ผมปล่อยแขนพี่มายด์อย่างหมดฟอร์ม

“ก็แค่ตกใจ”

ผมเดินไปต่อก็มีผีโผล่มาเรื่อยๆ ผมก็แทบจะเป็นลมอยู่หลายครั้ง แต่ก็โชคดีที่ผมยังออกมาจากบ้านผีสิงสุดสยองนั้นได้ ผมสาบานว่าจะเข้ามันอีกเป็นครั้งที่สอง

“อยากเล่นอะไรอีกไหม”

ผมกับพี่มายด์ไปเล่นเครื่องเล่นอีกสี่ห้าอย่างเวลาก็ปาเข้าไปบ่าย 3 โมงแล้ว

“เราไปพักกันก่อนดีกว่า รอให้แดดล่มกว่านี้ค่อยไปเล่นชิงช้าสวรรค์ส่งท้ายกัน”

ผมก็เห็นด้วย เพราะเครื่องเล่นแต่ละอย่างได้สูบพลังผมไปจนแทบหมด แต่ว่าทำไมผมรู้สึกร้อนๆตัวนักล่ะ หรือว่าจะไม่สบาย

“อีลเป็นอะไรหรือเปล่า”

“อีลขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ”

ผมพาตัวเองไปที่ห้องน้ำอย่างทุลักทุเล ตอนนี้เวลาบ่าย 3 แล้ว นั่นก็หมายความว่าผมจะกลับมาเป็นตัวของผมแล้วสิ ตัวเริ่มรู้สึกร้อนที่ตัวมากขึ้น มากขึ้น ร้อนจนแทบจะทนไม่ไหว จนทรุดลงไปนั่งกับพื้น เมื่อผมรู้สึกร้อนจนถึงที่สุดความรู้สึกนั้นก็เริ่มจางหายไปจนเป็นปกติ ผมลุกจากพื้นมองที่กระจกก็พบว่าผมได้กลับมาอยู่ในร่างของตัวเองแล้ว อย่างนี้ผมจะออกไปหาพี่มายด์อย่างไงล่ะ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่อีลที่น่าจะอยู่ในร่างตัวเองแล้วเหมือนกัน

“พี่อยู่ไหน”

ผมถามพี่อีลทันทีที่รับสาย

“ฉันอยู่ในห้องน้ำที่โรงเรียน แกล่ะอยู่ไหน”

“แอลอยู่ที่ห้องน้ำในสวนสนุก แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ”

“ตอนนี้โรงเรียนยังไม่เลิก ฉันยังออกไปไม่ได้”

“พี่จะให้แอลออกไปเจอพี่มายด์ในสภาพนี้หรือไง”

“แกรอฉันอยู่ในนั้นก่อนนะ อีกสิบนาทีเจอกัน”

ผมกำลังจะถามว่าพี่อีลจะมาอย่างไรแต่พี่อีลวางสายไปก่อน ตอนนี้ผมทำได้แค่รอเท่านั้น พี่อีลมาถึงภายในสิบนาทีตามที่บอกจริงๆ

“ตอนนี้เราไปเปลี่ยนชุดกันก่อน”

ผมกับพี่อีลสลับชุดกัน ผมกลับมาอยูในชุดนัดเรียน ส่วนพี่อีลอยู่ในชุดเอี๊ยมที่ผมเพิ่งซื้อมาใหม่

“แกเอาชุดอะไรมาให้ฉันใส่เนี่ย ปัญญาอ่อนสิ้นดี”

พี่อีลมองตัวเองในกระจกแล้วโวยวายใส่ผมใหญ่

“พี่ใส่ชุดนี้แล้วน่ารักจะตาย”

ผมชมพี่อีลจากใจจริง พี่อีลใส่ชุดนี้แล้วน่ารักกว่าใส่ชุดกระโปรงสั้นๆเสียอีก

“รีบออกไปกันเถอะ เดี๋ยวพี่มายด์สงสัย”

ผมกับพี่อีลเดินไปหาพี่มายด์ที่นั่งรออยู่ที่ม้านั่ง

“ขอโทษที่มาช้านะคะพี่มายด์ พอดีแอลโทรบอกว่าจะมาหา อีลก็เลยไปรอรับ”

ผมฟังพี่อีลที่พูดคะขากับพี่มายด์อย่างรู้สึกหมั่นไส้

“โรงเรียนเลิกแล้วหรอ นี่เพิ่งบ่าย 3 เองนะ”

“พี่จะถามไปทำไม ถ้าไม่เลิกผมจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้หรอ”

ผมตอบกลับไปอย่างหงุดหงิด

“พี่ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ งั้นเราสามคนไปเล่นชิงช้าสวรรค์กันดีกว่า แดดร่มแล้ว”

“ชิงช้าสวรรค์หรอ ไม่เอาอะ อีลกลัวความสูง”

พี่มายด์มองพี่อีลอย่างสงสัย

“ไม่เป็นไรครับ พี่ไปเล่นกับแอลก็ได้ ไปกันเถอะแอล”

ผมเลยต้องขึ้นชิงช้ากับพี่มายด์สองคนอย่างเลี่ยงไม่ได้

“วันนี้พี่ว่าอีลกับแอลแปลกๆนะ ไม่รู้ว่าพี่คิดไปเองหรือเปล่า”

“คิดไปเองแล้ว แอลกับพี่อีลก้เป็นปกตินี่”

“ตอนนี้น่ะปกติแล้ว แต่ก่อนหน้านี้มันไม่ใช่”

“คิดมากน่า ว่างๆพี่ก็ไปเช็คสมองบ้างนะ”

“พี่คงคิดไปเอง”

ผมเลิกสนใจพี่มายด์แล้วมองดูวิวไปรอบๆ อยู่บนที่สูงก็ดีเหมือนกันนะ เราสามารถมองเห็นทุกๆอย่างได้ในมุมมองที่กว้างมากขึ้นและแปลกใหม่อีกด้วย ผมมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับคนที่ผมชอบมากขนาดนี้ แค่นี้ก็ถือว่าดีที่สุดสำหรับผมแล้ว ได้แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับผม และช่วงเวลาที่เรามีความสุขมันช่างอยู่กับเราแปบเดียวจริงๆ เมื่อชิงช้าสวรรค์หยุดลง  ความสุขของผมก็จบลงด้วย ต่อไปผมก็คงตองเข้าสู่โลกแห่งความจริงแล้วสิ

“เรากลับกันเถอะพี่มายด์”

“ครับ”

พี่อีลกับพี่มายดืเดินคู่กับไปที่รถ

“ขาสั้นแล้วยังเดินช้าอีกนะ”

พี่อีลที่เห็นผมเดินช้าจึงเดินย้อนกลับมาจูงให้ผมไปเดินข้างๆ นี่แหละพี่อีล ปากร้ายแต่ใจดี

พี่มายด์มาส่งผมกับพี่อีลที่บ้านแล้วกลับเลย เพราะว่าต้องกลับไปทำงานต่อ

“วันนี้แกได้ทำอะไรให้ฉันขายหน้าหรือเปล่า”

“เชื่อมือผมได้เลย แล้วพี่ล่ะ สอบเป็นไงบ้าง”

“แกเตรียมเอาคะแนนมาอวดพ่อกับแม่ได้เลย”

ผมอยากให้สลับร่างกับพี่อีลช่วงสอบบ่อยๆจัง

“ขอโทษนะ”

“เรื่องอะไร”

“ที่ทำพี่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้”

“ช่างเถอะ อยู่ในร่างแกก็สนุกดีเหมือนกัน ฉันสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจ เป็นแกก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องมีความกังวลอะไรเลย”

“งั้นเราเป็นอย่างนี้ตลอดไปเลยดีไหม”

“ไม่เอาหรอกย่ะ ทางที่ดีแกรีบไปติดต่อนางฟ้าให้รีบแก้ปัญหานี้ก่อนที่ฉันจะไปต่างประเทศ”

“แอลจะพยายามนะ”

ผมเดินขึ้นห้องไป

“เป็นไงบ้างจ๊ะ”

“นางฟ้า”

“นางฟ้าน่ะสิ วันนี้ทำภารกิจพิชิตใจเขาไปถึงไหนแล้ว”

“ยังไม่ได้อะไรเลย นางฟ้าหาวิธีแก้ไม่ได้หรอ ผมไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว”

“นายไม่มีความสุขหรอ”

“เปล่าครับ ผมมีความสุข แต่ผมจะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าเขาได้มีความสุขกับคนที่เขารัก”

“เธอช่างน่าสงสารจัง เห็นอย่างนี้แล้ว ฉันยิ่งอยากให้เธอได้สมหวังโดยเร็ว”

“แล้วแต่นางฟ้าเลยแล้วกัน อยากทำอะไรก็ทำไป”

ผมทิ้งตัวนอนบนเตียงไม่สนใจนางฟ้าที่อยู่ในห้อง

[Be mine]

“แอล ตื่นได้แล้ว วันนี้ฉันมีเรียนนะ”

เสียงพี่อีลที่เคาะประตูอยู่ข้างนอกปลุกผมที่ตื่นตั้งนานแล้ว จะไม่ให้ตื่นได้ไง ก็ตอนที่จะสลับร่างกันมันช่างทรมานขนาดนั้น ใครไม่ตื่นก็บ้าแล้ว ผมที่อยู่ในชุดนักศึกษาเดินไปเปิดประตูให้พี่อีลที่อยู่ในชุดนอนเพราะวันนี้โรงเรียนหยุด

“แล้วแอลจะไปมหาลัยอย่างไร”

ปกติพี่อีลจะขับรถไปส่งผมที่โรงเรียนก่อนแล้วค่อยเลยไปมหาลัย แต่ตอนนี้มันไม่ปกติ จะให้พ่อไปส่งก็ไม่ได้ เพราะพ่อกับแม่ไปงานศพญาติที่ต่างจังหวัด

“แกก็โทรไปบอกพี่มายด์ว่ารถเสียให้มารับหน่อย”

“อะไรๆก็พี่มายด์ พี่ไม่มีเพื่อนคนอื่นเลยหรือไง”

“มี แต่ฉันอยากเจอพี่มายด์”

“แหวะ”

ผมเดินผ่านหน้าพี่อีลที่ทำหน้าเพ้อฝันถึงพี่มายด์แล้วเดินไปข้างล่างพร้อมกับกดโทรศัพท์โทรหาพี่มายด์ไปด้วย

“ฮัลโหล พี่มายด์หรอ มารับหน่อยรถเสีย แค่นี้นะ”

เมื่อพี่มายด์รับโทรศัพท์แล้วผมก็พูดรัวรวดเดียวจบไม่รอให้พี่มายด์ตอบผมก็กดตัดสาย

“แกจะบ้าหรือไง ไปพูดกับพี่เขาแบบนั้นได้ไง”

“พอใจ มีไรป่ะ”

“เดี๋ยวแกจะโดน”

พี่อีลขว้างหมอนที่วางอยู่บนโซฟามาใส่ผมแต่ผมไวกว่ารับไว้ได้

“วันนี้ฉันมีเรียนแค่ครึ่งวัน แกเรียนเสร็จแล้วก็กลับบ้านเลยนะ ห้ามไปเถลไถลที่อื่น เข้าใจไหม”

“เข้าใจครับ”

“ถ้าแกมีปัญหาอะไรก็โทรหาฉันทันที และฉันมีเรียนวิชาเดียวกับพี่มายด์ แกก็ไปกับพี่เขาเลยนะ”

นี่ผมจะหนีเขาไม่พ้นจริงๆใช่ไหม

“รู้แล้วน่า”

“รู้แล้วก็ทำให้ได้ด้วยนะ”

ผมเดินหนีพี่สาวขี้บ่นไปเปิดตู้เย็นหยิบขนมปังกับนมมากิน

“แกจะกินอะไรตามใจแบบนี้ไม่ได้นะ มานี่เลย”

ผมเดินหนีมาในครัวพี่อีลก็ม่วายเดินตามมาบ่นแถมยังลากผมไปที่เครื่องชั่งน้ำหนักอีก

“อ้ากกก เมื่อวานแกกินอะไรไปบ้างเนี่ย น้ำหนักฉันขึ้นไปตั้ง 3 ขีด”

“พี่จะซีเรียสไปทำไม แค่สามขีดเอง มันขึ้นได้มันก็ลดได้น่า”

“เฮ้ย แกนี่จริงๆเลยนะ จะทำอะไรก็ตามสบายเลย แต่อย่าทำให้ฉันเดือดร้อนละกัน”

สงสัยพี่อีลคงเหนื่อยที่จะบ่นแล้วถึงได้ยอมแพ้แบบนี้

“พี่มายด์มาแล้ว แอลไปก่อนนะครับ”

ผมรีบออกไปขึ้นรถพี่มายด์ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน

“แล้วแอลไม่ไปด้วยหรอ”

“วันนี้โรงเรียนหยุด”

“งั้นหรอ”

พี่มายด์ไม่ถามอะไรเซ้าซี้แล้วขับรถออกไป

ตลอดทางที่เดินในมหาลัยผมก็เลี่ยงที่จะพูดกับคนอื่นๆ และพี่อีลก็มีเพื่อนเยอะด้วยสิ เดินไปทางไหนก็เจอแต่คนทักกว่าจึงห้องเรียนผมต้องคอยก้มหน้าก้มตาหลบหน้าคนเหมือนคนร้ายที่ถูกจับได้ และท่าทางของผมก้อยู่ในสายตาพี่มายด์ตลอดแต่เขาเงียบไม่ถามอะไรมาก และระหว่างที่เรียนผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ผมจึงทำได้แค่นั่งฟังไปอย่างเงียบๆ

“อีลจะไปไหนต่อไหม”

“ไม่ล่ะ อีลจะกลับบ้านเลย”

“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

“ก็ดีเหมือนกัน”

พี่มายด์ไม่ได้พาผมกับบ้านแต่พาผมมาที่ร้านาหารเล็กๆที่อยู่ในซอยลับตาคน

“พี่หิวน่ะ”

ผมที่หิวเหมือนกันเลยเดินตามพี่มายด์ไปโดยไม่บ่นอะไร พี่มายด์สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ ผมก็ลงมือกินโดยไม่เกรงใจ จะเกรงใจทำไม คนกันเองทั้งนั้น

“จะสั่งอะไรเพิ่มไหม”

“แค่นี้ก็พอแล้ว กินมากกว่านี้ได้ท้องแตกตายแน่ๆ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

อยู่ดีๆพี่มายด์ก็หัวเราะขึ้นมา หรือว่าในอาหารจะใส่ยาม้าลงไป

“หัวเราะอะไร”

“ก็หัวเราะเราน่ะแหละ นี่ถ้าเป็นละครพี่จะคิดว่าแอลกับอีลสลับร่างกันแล้วนะ”

“แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆล่ะ”

“มันเป็นไปไม่ได้หรอก แต่ถ้าเป็นจริงๆพี่คงก็จะช็อคมาก”

“พี่คิดย่างไรกับอีล”

“ถามทำไม”

“ถามก็ตอบมาเหอะน่า”

“พี่ก็คิดว่าอีลเป็นคนน่ารัก แต่พี่ชอบอีลที่เป็นแบบนี้มากกว่านะ พี่ชอบอีลที่ต่อปากต่อคำกับพี่ ไม่ใช่อีลที่เออออกับพี่ไปซะทุกอย่าง”

ผมจะเข้าใจว่าพี่มายด์ชอบพี่อีลที่เป็นผมได้ไหม ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ

“แล้วพี่คิดอย่างไรกับแอล”

“แอลก็เป็นเด็กดื้อ เอาแต่ใจ ชอบเถียง ชอบเอาชนะ แต่แอลเป็นคนที่ไร้กังวล คุยด้วยแล้วสบายใจ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข”

แรกๆผมแทบจะลุกขึ้นมาเถียงแล้วนะแต่พอพี่มายด์พูดตอนหลังๆผมก็เริ่มยิ้มได้

“พี่คิดอย่างนั้นหรอ แล้วถ้าอีลจะบอกพี่ว่า คนที่อยู่ตรงหน้าพี่ตอนนี้คือแอลไม่ใช่พี่อีลล่ะ พี่จะเชื่อไหม”

พี่มายด์มองผมอย่างตกใจและสับสน

“อีลพูดเรื่องอะไร มันเป็นไปไม่ได้หรอก”

“นั่นสิ จะเป็นไปได้ยังไง งั้นอีลขอตัวก่อนนะคะ”

ผมเดินออกไปจากร้านโดยไม่หันกลับไปมอง



“ทำไมกลับมาช้าจัง แกแอบไปเถลไถลที่ไหนมาใช่ไหม”

ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้านเสียงผมที่อยู่ในร่างพี่อีลก็ดังขึ้นมาทันที

“แอลไปกินข้าวมา”

“แกเป็นอะไรหรือเปล่า”

“พี่อีลชอบพี่มายด์มากไหม”

ผมนั่งลงข้างๆพี่อีลแล้วถาม

“แกจะถามทำไม”

“ตอบมาเหอะน่า”

“ฉันชอบพี่มายด์ ชอบมากด้วย แต่เขาคงไม่ได้คิดแบบฉัน”

“พี่กับพี่มายด์เป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ”

“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ ฉันคอยตามติดเขา ทำทุกอย่างให้เขาสนใจฉัน แต่มันคงไม่ได้ผลหรอก”

“ได้ผลสิ แอลดูพี่มายด์เขาก็สนใจพี่อยู่นะ”

“แกพูดจริงหรอ”

“จริงสิ แอลจะโกหกพี่ทำไม”

“อย่างนี้ฉันก็ไม่เหนื่อยฟรีแล้วสิ”

“สู้สู้นะพี่ แอลไปทำการบ้านก่อนนะ”

ผมเข้าไปในห้องก็เจอนางฟ้านั่งอยู่บนเตียง ช่างเป็นนางฟ้าที่มารยาทแย่ที่สุด

“นายไปบอกอีลอย่างนั้นได้ไง แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่นายจะสมหวังล่ะ”

“ผมไม่อยากสมหวังแล้ว ถ้าผมสมหวังแล้วพี่อีลเสียใจผมก็ไม่ต้องการหรอก”

ผมนั่งลงบนเตียงแล้วหยิบตุ๊กตาแกะที่พี่อีลซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดปีที่แล้วมากอดไว้

“แล้วถ้ามายด์รักนายล่ะ”

“มันเป็นไปไม่ได้หรอก พี่มายด์ต้องรักพี่อีลเท่านั้น เขาสองคนเหมาะสมกัน เหมาะสมกันที่สุด”

“แต่ถ้านายไม่สมหวังทุกอย่างจะกลับไปเป็นเมือนเดิมไม่ได้นะ”

“ผมจะลองหาทางแก้ดู”

“แล้วนายไม่รักมายด์หรอ”

“ผมรักพี่มายด์ แต่ผมรักพี่อีลมากกว่า”

พลั้ว!!

เสียงเปิดประตูทำให้ผมกับนางฟ้าหันไปมอง

“ทำไมแกไม่บอกฉัน”

พี่อีลพูดกับผมอย่างโมโห

“แอลขอโทษ แต่แอลจะตัดใจจากพี่มายด์ให้เร็วที่สุด”

“ไอ้น้องบ้า”

พี่อีลเดินมากอดผม เป็นอ้อมกอดที่ผมไม่ได้สัมผัสมานาน อ้อมกอดที่อบอุ่นนี้ที่เคยกอดปลอบผมเมื่อตอนที่ผมร้องไห้สมัยที่ยังเป็นเด็ก

“พี่อีล”

“แกมันงี่เง่า งี่เง่า งี่เง่า ทำไมต้องเสียสละเพื่อฉันด้วย ฉันไม่ต้องการ”

“เพราะแอลไม่อยากให้พี่อีลเสียใจ”

“แต่แกต้องเสียใจเนี่ยนะ ฉันไม่ยอมหรอก ถึงฉันจะรักพี่มายด์มากแค่ไหน แต่ฉันรักแกมากกว่า ฉันตามพี่มายด์มาจนฉันเหนื่อยแล้ว มันคงถึงเวลาที่ฉันจะพักแล้วล่ะ และอีกอย่าง ฉันก็ไม่อยากจะอยู่ในร่างแกนานหรอกนะ รีบไปตามหาหัวใจแกซะ ฉันจะได้กลับร่างตัวเองสักที”

ผมกับพี่อีลกอดกันแน่นแต่อยู่ๆผมก็รู้สึกร้อนขึ้นมา นาฬิกาที่ฝาผนังบอกเวลา 15 นาฬิกา

“โอ้ยยย!! ทำไมมันร้อนอย่างนี้เนี่ย”

ผมและพี่อีลล้มลงบนพื้นทั้งคู่และเมื่อความร้อนเริ่มหายไปเราสองคนกกลับมาอยู่ในร่างของตัวเอง

“ทีนี้แกก็ไปบอกเขาได้แล้วนะ แต่ก่อนจะไป ฉันว่าแกควรไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า”

ผมก้มลงมองตัวเองที่อยู่ในชุดนักศึกษาหญิงของพี่อีล

ผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปข้างล่างก็เห็นพี่อีลคุยโทรศัพท์อยู่พอเห็นผมพี่เขาก็วางสายโทรศัพท์

“พี่คุยกับใครหรอ”

“แกไปที่ร้าน xxx แล้วก็จะรู้คำตอบเอง”

“คำตอบอะไรหรอ”

“ไปเหอะน่า อย่าให้ฉันต้องพูดมากสิ”

“แล้วผมจะไปอย่างไรล่ะ”

“นั่นสิ งั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง”

พี่อีลขับรถพาผมมาส่งที่ร้าน xxx

“เข้าไปสิ คำตอบของแกอยู่ในนั้น”

“พี่ไม่เข้าไปด้วยกันหรอ”

พี่อีลยิ้มให้ผม เป็นรอยยิ้มที่ผมรู้สึกวว่าเป็นรอยยิ้มที่สวยและจริงใจที่สุดที่ผมเห็นได้รับจากพี่อีล

“แกเข้าไปเถอะ ฉันจะกลับไปรอแกที่บ้าน”

“ก็ได้”

ผมเดินเข้าไปในร้าน ทำไมในร้านถึงไม่มีคนสักคนเลยล่ะ แถมไฟยังปิดมืดอีกต่างหาก พี่อีลคงไม่ได้พาผมมาผิดร้านใช่ไหม ขณะที่ผมกำลังสงสัย ไฟในร้านก็ถูกเปิดขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของผู้ชายที่ผมและพี่สาวของผมรัก

“สวัสดี”

“พี่มาทำอะไรที่นี่”

“พี่ก็มาให้คำตอบแอลน่ะสิ พี่รู้เรื่องที่แอลกับอีลสลับร่างกันแล้วนะ”

“ใครบอกพี่”

“อีล”

“ทีแอลบอก พี่ไม่เห็นจะเชื่อ แต่พอพี่อีลบอกพี่ก็ยอมเชื่อง่ายๆ”

“งอนหรือไง”

พี่มายด์เดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆจนชิดตัวผม

“ไม่ได้งอนสักหน่อย”

ผมหันหน้าหนี ไม่กล้าสบตากับผู้ชายคนนี้

“พี่รักแอลนะ”

“ฮะ”

ผมมองพี่มายด์อย่างตกใจ

“พี่รักแอล รักมานานแล้ว แต่พี่ไม่กล้าบอก เพราะพี่กลัวแอลจะไม่คิดเหมือนกับพี่”

ผมยิ้มให้พี่มายด์ เป็นรอยยิ้มที่บอกถึงความดีใจ ความรักที่ไม่เคยคาดหวังมาตลอด 4 ปีของผมจะจบลงแล้วสินะ

“แอลก็รักพี่”

ผมกับพี่แอลกอดกันแน่น ความรักที่เราสองคนถูกส่งผ่านถึงกันและกัน ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ แต่เราสามารถรับรู้ได้ด้วยหัวใจของกันและกัน

[ketekitty]

น่ารักๆ 

[Be mine]

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส ผมก้มมองตัวเองที่เป็นตัวเองแล้วร้องออกมาอย่างดีใจ

“สำเร็จแล้วววว ในที่สุดเราก็ไม่ต้องอยู่ในร่างพี่อีลอีกต่อไปแล้ว”

“ทำไมย่ะ อยู่ในร่างฉันมันไม่ดีตรงไหน”

พี่อีลที่กอดอกพิงประตูถามผม

“ไม่มีมารยาทเลย”

“ฉันไม่ถือ”

“เชอะ ไปอาบน้ำดีกว่า”

ผมเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ดี

“ขอบคุณนะคะนางฟ้า”



2 เดือนต่อมา

“อีลไปก่อนนะคะ”

พี่อีลกอดกับแม่เป็นรอบที่ 9 วันนี้พี่อีลกับพี่มายด์จะไปต่างประเทศ

“ฉันไปก่อนนะย่ะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ อย่าดื้อ และก็ดูแลพ่อกับแม่แทนฉันด้วย”

“ครับๆ เดินทางดีๆนะพี่ ถ้าถึงแล้วก็โทรมาบอกด้วย”

“ขอกอดหน่อยดิ”

ผมเดินไปกอดพี่อีลอย่างว่าง่าย นี่ผมจะไม่ได้ยินเสียงพี่อีลอีกแล้วหรอ ถึงแม้จะดีต่อแก้วหูผมแต่ก้อดรู้สึกใจหายไม่ได้เหมือนกัน คนเคยเห็นหน้าทุกวันจะไม่ได้เห็นหน้ากันตั้งปีนึง

“ดูแลตัวเองดีๆนะ”

“แกไม่ไปบอกลาเขาหน่อยหรอ”

พี่อีลพยักพะเยิดหน้าไปทางพี่มายด์ที่ถูกลุมล้อมด้วยสาวๆที่ตามมาส่งถึงสนามบิน แล้วผมจะเอาเวลาที่ไหนไปบอกลาเขาล่ะ

“เดี๋ยวเจ๊จัดการเอง”

พี่อีลเดินตรงไปที่กลุ่มนั้นแล้วพูดอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นก็ไม่รู้ แต่สักพักพี่อีลก็พาพี่มายด์เดินหาผมได้สำเร็จ

“บอกลากันซะนะ”

พี่อีลเดินไปหาพ่อกับแม่ทิ้งให้ผมอยู่กับพี่มายด์

“บอกลากันเสร็จแล้วหรอ”

“อย่างอนพี่นะ พี่ไม่รู้ว่าพวกเขามาได้ไง”

“พี่เอาของมาครบหรือเปล่า”

“น่าจะครบมั้ง”

“แล้วพาสปอร์ตล่ะ”

“อยู่นี่”

พีมายด์ชูพาสปอร์ตให้ดู ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับพี่มายด์ทั้งๆที่อยากจะพูดและอยู่ด้วยกันให้มากกว่านี้แท้ๆ

“พี่จะคิดถึงแอลใช่ไหม”

“เด็กดื้อเอ้ย ไม่ให้พี่คิดถึงเราแล้วจะให้พี่คิดถึงใครล่ะ”

“พี่ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ และทันทีที่ถึงพี่ต้องรีบโทรมาหาแอลด้วย และห้ามนอกใจแอลเด็ดขาด”

“พี่สัญญา”

ผมกอดพี่มายด์แน่น อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้นานๆจัง

“พี่ไปก่อนนะ”

“อื้อ”

ผมบอกอย่างนั้นแต่มือก็ไม่ยอมปล่อยจากชายเสื้อพี่มายด์

“พี่จะกลับมาหาบ่อยๆ”

“อื้อ”

“พี่จะไปได้หรือยังครับ”

ผมยอมปล่อยมือจากพี่มายด์

“แอลจะรอพี่ใช่ไหม”

“แอลจะรอ”

“พี่ก็จะรอแอลเหมือนกัน”

พี่มายด์ก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากผมเบาๆส่งท้ายก่อนจะเดินจากไป

แอลจะรอพี่นะ ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่แอลก็รอ แอลรอพี่มาได้ตั้ง 4 ปี แค่ปีเดียวทำไมจะรอไม่ได้ ทุกคนก็จะรอเป็นเพื่อนผมใช่ไหม

FIN

ความรักที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องไปมองหาจากที่ไกลๆ ลองมองคนใกล้ตัวดูบ้าง เขาอาจจะกำลังแสดงความรักกับเราโดยที่เราไม่รู้ตัวอยู่ก็ได้  และถ้าคุณเจอมันแล้ว ก็อย่าปล่อยให้มันหลุดมือไปล่ะ เพราะว่า True Love ไม่ได้มีขายตามตลาดนะคะ:จุ๊บๆ:

[yunjae123]

แอลแอบชอบพี่มายด์มา 4 ปี!!!!
โธ่ๆๆๆๆๆๆไ ต้องขอบคุณนางฟ้ามากๆๆๆ
ที่มาช่วยให้พี่อีลกับแอลสลับร่างกัน
ดีใจที่พี่มายด์กับแอลใจตรงกัน 

[taltal020441]

โห้ววว มีสลับล่างเป็นเวลาด้วย 555 ต่องขอบคุณนางฟ้าแล้วล่ะ

[arij-iris]

ชอบอีลกับแอล น่ารักดี

[twinmonkey0311]

 

[koikoi]