Short Story…4 Seduce“นายครับ วันนี้มีนัดที่ร้าน x pub ตอนสามทุ่มนะครับนาย” เสียงของชายที่ใส่ชุดสีดำแว่นตาสีดำเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่านายของตนเดินออกมาจากห้องนอนแล้ว
“กับใคร” คนที่เดินออกจากห้องมาเอ่ยถาม มือก็จัดการมัดปมเชือกชุดคลุมผ้าเนื้อดีที่สวมใส่อยู่ไปด้วย ก่อนจะเสยผมของตัวเองเผยให้เห็นใบหน้าคมคายหล่อเหลา ดวงตาเรียวนั้นมีเสน่ห์ น่าค้นหา และก็น่ากลัว
“คุณเหมยลี่ครับ”
“หึ” เพียงได้ยินชื่อคนที่เขามีนัดในคืนนี้ริมฝีปากบางก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม “อย่างนั้นคืนนี้ก็… จัดชุดใหญ่หน่อยแล้วกันนะ”
“ครับนาย อย่างนั้นผมจะเตรียมช่อดอกกุหลาบ แล้วก็ชุดเครื่องเพชรให้นะครับ”
“อือ”
แม้จะนึกเสียดายเงินค่าเครื่องเพชรที่จะต้องจ่ายให้กับหญิงสาวคนนี้ แต่ถ้าแลกกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า มีมูลค่ามากกว่า มีอำนาจมากกว่า การเสียงเงินกับเครื่องเพชรให้เหมยลี่ชุดนี้ก็ถือว่าคุ้มนัก
เหมยลี่ที่ถูกกล่าวถึงเป็นสาวสวย ลูกสาวคนโตของนักการเมืองที่เบื้องหน้าขาวสะอาดแต่เบื้องหลังนั้นมืดดำสนิทจนแสงสว่างไม่สามารถส่องเข้ามาได้ ไม่ว่าจะเป็นการค้ายา ค้ามนุษย์ ค้าของเถื่อน หรือแม้แต่ธุรกิจฟอกเงิน แต่เบื้องหลังเหล่านี้ไม่มีใครได้รู้ได้เห็นนอกจากคนในวงการเดียวกัน
“นายครับ คุณเหมยลี่โทรมาครับขอเรียนสายกับนาย” ผู้ชายในชุดดำแว่นดำอีกคนเดินเข้ามาหาพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูมาให้
เขาพรูลมหายใจออกมาก่อนจะยื่นมือไปรับ “สวัสดีครับเหมยลี่” เสียงทุ้มที่มีเอกลักษณ์เอ่ยออกไป “แน่นอนว่าผมไม่ลืมนัดคืนนี้ของเรา แล้วเจอกันครับ”
สิ้นประโยคเขาก็แทบจะโยนโทรศัพท์คืนให้กับลูกน้องที่ยื่นมือมารับเอาไว้ได้อย่างพอดิบพอดี
“ของเล่นในห้อง ฝากจัดการด้วยนะฉันจะไปนอนพักผ่อนก่อนจะถึงเวลาคืนนี้” เขาพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินไปประตูอีกบานที่อยู่ใกล้กัน
ส่วน… ของเล่นในห้องก็ไม่พ้นของเล่นฆ่าเวลาที่พอช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง แต่มันก็แค่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
ร่างสูงสมส่วนกำยำทิ้งตัวลงนอนแผ่บนเตียงนอนหลังใหญ่ เสื้อคลุมที่สวมและมัดเพียงลวกๆ เปิดออกให้เห็นแผงอกแน่นๆ อย่างคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ดวงตาเรียวนั้นหลับลงและเพียงไม่นานเขาก็เข้าสู่ห่วงนิทรา
ดวงตาที่ปิดสนิทลืมขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินอยู่บริเวณหน้าห้องนอนของเขา เพราะการเป็นคนที่อาศัยอยู่ในด้านมืดทำให้ประสาทสัมผัส ประสาทการรับรู้ของเขาไวเสมอ เสียงเพียงแค่เล็กน้อยก็ปลุกให้เขาตื่นขึ้นมาได้ไม่ยาก
“นายครับ ใกล้ถึงเวลานัดกับคุณเหมยลี่แล้วครับ”
“อือ” เขาตอบรับกลับไปสั้นๆ ก่อนจะลงจากเตียงเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการชำระล้างร่างกายของตัวเอง
ไม่นาน… เขาก็เดินออกมาในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำเรียบๆ กางเกงเข้ารูป พรมน้ำหอมไปที่ข้อมือและปกเสื้อเชิ้ต
รถยุโรปราคาแพงขับออกจากบริเวณอาณาเขตของเขา เขานั่งอยู่เบาะด้านหลังและอ่านเอกสารที่ถืออยู่ในมือ ส่วนลูกน้องคนสนิทก็นั่งอยู่ด้านหน้าข้างคนขับรถ
กว่าครึ่งชั่วโมงก่อนที่รถคันหรูจะจอดเทียบฟุตบาทหน้าร้านแห่งหนึ่งใจกลางเมือง บริเวณประตูทางเข้าร้านมีการ์ดสองคนยืนคุมเชิงอยู่ และมีอีกสองคนที่คอยตรวจตราผู้คนที่เดินเข้าไปในร้าน
ส่วนเขา… ไม่จำเป็นจะต้องถูกตรวจสอบก่อน เพราะสถานบันเทิงแห่งนี้ก็เป็นหนึ่งในกิจการของเล่นของเขาเช่นกัน
ภายในถูกตกแต่งและแบ่งส่วนเอาไว้อย่างลงตัว การตกแต่งเน้นความหรูหราบ่งบอกถึงสถานะทางการเงินของลูกค้าภายในร้าน ตรงกลางร้านเป็นหลุมลงไปและตรงนั้นเป็นเวทีขนาดกลาง บริเวณขั้นบันไดก็ออกแบบมาสำหรับเป็นที่นั่งและมีโต๊ะกลมเล็กๆ อยู่ด้วย บริเวณรอบเวทีเป็นพื้นที่สำหรับขาเต้น ส่วนบริเวณชั้นสองของร้านแบ่งเป็นห้องกระจก สำหรับแขกที่ต้องการความเป็นส่วนตัวหรือมาเป็นกลุ่มจัดเลี้ยง และทุกห้องสามารมองเห็นบริเวณเวทีกลางร้านได้อย่างชัดเจน
และตัวเขาก็เดินขึ้นไปบนชั้นสองเช่นกัน
พนักงานของร้านเปิดประตูห้องที่อยู่ริมสุดให้ เขาเดินเข้าไปข้างในเพียงคนเดียว ส่วนลูกน้องคนสนิทยืนรออยู่หน้าห้อง
ในห้องนั้นปรากฏร่างของสาวสวยในชุดเข้ารูปสีแดงเพลิงอวดส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน เธอยืนหันหลังให้เขา สายตาจับจ้องไปที่เวที
เขาเดินถือช่อดอกไม้และกล่องกำมะหยี่สีแดงที่รับมาจากลูกน้องก่อนเข้ามาในห้องไปใกล้หญิงสาวคนนั้น และยื่นช่อดอกไม้ไปให้เจ้าหล่อน
เธอมีสีหน้าตกใจแต่ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานหยดที่เคลือบแฝงความนัยเอาไว้ เหมยลี่รับช่อดอกไม้ไป ก่อนจะกล่าวขอบคุณ
เขาจับจูงเธอมาที่โซฟากลางห้อง กดปุ่มสื่อสารเพื่อสั่งอาหารและเครื่องดื่ม ก่อนจะมอบของขวัญชิ้นพิเศษอีกชิ้นให้
“สวยจังค่ะคุณเฉิน ให้เหมยลี่เหรอคะ” ดวงตาที่ตกแต่งมานั้นเป็นประกายอย่างชอบใจ
เขาพยักหน้ารับ ก่อนจะสวมสร้อยเพชรให้กับเธอ ที่จงใจโน้มตัวมาด้านหน้าแล้วช้อนสายตายั่วยวนขึ้นมอง เขากระตุกยิ้มร้าย แนบริมฝีปากลงที่ลำคอขาวผ่อง แม้ประตูห้องจะเปิดออกแต่ก็หาสนใจไม่
ทำเพียงแค่เหลือบสายตามองคนที่เดินเข้ามาใหม่ เป็นชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาหมดจด เขาไม่เคยเห็นหน้า อาจจะเป็นพนักงานใหม่
คนที่เดินเข้ามาไม่ได้มีท่าทีตกใจกับการได้เห็นชายหนุ่มหญิงสาวกอดกัน คงเพราะเห็นจนชิน ก็มันเป็นเรื่องปกติของสถานที่แห่งนี้ และไม่ใช่แค่ชายหญิง แต่รวมไปถึงชายชาย หรือหญิงหญิงด้วย
เขากวาดสายตามองเด็กเสิร์ฟคนใหม่ โดยที่ริมฝีปากบางยังคงสัมผัสไปที่ลำคอของเหมยลี่ มือหนาดันสะโพกหญิงสาวเข้ามาใกล้ และเธอก็แทบจะย้ายตัวมานั่งบนตักของเขา
“อาหารและเครื่องดื่มที่สั่งครับ”
‘เฟินหลาน’ คือชื่อที่ติดอยู่บนอกเสื้อของเด็กเสิร์ฟคนนี้
เขาไม่รู้ว่ากลิ่นหอมอ่อนๆ แต่ทว่ายั่วยวนนี้คือกลิ่นอะไร แต่ที่แน่ๆ มันไม่ได้มาจากกายของเหมยลี่ที่นั่งเสียจนแทบจะเกยตักของเขา แต่มันมากจาก… เฟินหลาน
“เดี๋ยว…” เขาเรียกเมื่ออีกคนถอยหลังเตรียมออกจากห้องไป “ชงเหล้าด้วย”
“ครับ” อีกคนตอบรับ ก่อนจะเดินกลับเข้ามาใกล้โต๊ะ นั่งลงที่พื้นและจัดการชงเหล้าให้
เขาเบนสายตากลับมาที่เหมยลินอีกครั้ง พร้อมกับยิ้มให้ เขาตามใจหญิงสาว นั่นเพราะสิ่งที่เธอมีอยู่ในมือ แม้จะไม่ใช่มือของเธอโดยตรง แต่มันคือมือของพ่อเธอ
“นี่ครับ…” เฟินหลานเลื่อนแก้วที่มีน้ำสีอำพันมาใกล้เขา
ยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมด แล้ววางมันลงตรงหน้าเฟินหลาน
แม้เขาจะพูดคุยกับคนข้างกาย แต่สายตานั้นไม่ได้ละไปจากใบหน้างดงามของเด็กเสิร์ฟเลยสักนิด เฟินหลาน… ช่างยั่วยวน
ยั่วยวนโดยที่เจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ตัว สิ่งที่ยั่วยวนไม่ใช่คำพูดคำจา การกระทำ หรือการแสดงออก แต่มันคือกลิ่นกายที่หอมยั่วยวน…
แก้วแล้วแก้วเล่าที่เขายกขึ้นดื่ม จนใบหน้าคมคายนั้นเริ่มแดงเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังมีสติดีครบถ้วน
แต่เพราะอารมณ์กรึ่มๆ ทำให้เขาเลือกที่จะฝังใบหน้าลงที่ลำคอของเหมยลี่ หญิงสาวดูจะชอบอกชอบใจเพราะนอกจากจะไม่หลีกหนีแล้วยังหัวเราะคิกคักอารมณ์ดี
พวกเขานัวเนียกันโดยไม่สนว่าจะมีบุคคลที่สามอยู่ในห้องด้วย และอีกคนก็ยังไม่สามารถออกไปไหนได้เมื่อลูกค้ายังไม่เอ่ยปาก เฟินหลานจึงได้เพียงแค่ก้มหน้าไม่มองภาพตรงหน้า แต่ถึงอย่างนั้นเสียงครวญครางชอบใจของเหมยลี่ก็ยังคงดังเข้าหู จนเฟินหลานต้องกำมือแน่น
เฟินหลานเป็นเพียงมนุษย์ที่มีความรู้สึก การได้มาเห็นมายินแบบนี้จึงไม่แปลกเลยว่าอะไรบางอย่างในตัวเขาเริ่มตื่นตัวและมีปฏิกิริยา
ใบหน้าของเฟินหลานเริ่มแดงก่ำ ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน พยายามบังคับตัวเองไม่ให้สั่นเขา… ลอบยิ้มอย่างชอบใจเมื่อเห็นเฟินหลานตัวสั่นหน้าแดง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไรและรู้สึกอย่างไรอยู่ แล้วก็เหมือนอยากจะแกล้ง เพราะเขาจัดการปรนเปรอหญิงสาวหนักขึ้นจนเธอร้องลั่น และเสียงของเหมยลี่ก็ยิ่งส่งผลกับเฟินหลาน
เขาผละออกจากหญิงสาวเมื่อเฟินหลานลุกหนีออกจากห้องไปแล้ว ไม่สนใจสีหน้างุนงงของเหมยลี่ และเสียงร้องออดอ้อน เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกจากห้องไปทันทีโดยปล่อยเหมยลี่เอาไว้อย่างนั้น
“เด็กคนเมื่อกี้ล่ะ”
“เห็นเดินไปทางด้านหลังครับ ให้ผมไปตามให้ไหมครับ”
เขาทำเพียงแค่ยกมือบอกปัด ก่อนจะก้าวเท้าไปทางด่านหลังร้าน เวลานี้พนักงานทุกคนในร้านต่างก็ออกไปทำงานกันหมด ที่ที่เฟินหลานจะไปก็คงไม่พ้น… ห้องพักของพนักงาน
‘อึก…’ เสียงที่ดังลอดมาจากด้านหลังประตูห้องพักของพนักงานที่ติดชื่อเอาไว้หน้าประตูว่าเฟินหลานทำให้ขาที่กำลังก้าวไปเรื่อยๆ นั้นหยุดชะงัก
‘อ่ะ… อือ…’รอยยิ้มชอบใจแย้มออกมาทันทีที่แน่ใจว่าเสียงที่ได้ยินนั้นคืออะไร เขายกมือขึ้นจับลูกบิดประตูก่อนจะเปิดเข้าไป
กลิ่นหอมอบอวนลอยมาแตะจมูกเขาอย่างจัง ไม่รู้ว่าเป็นกลิ่นดอกไม้ กลิ่นเทียนหอม หรือกลิ่นกายของเฟินหลานกันแน่
ส่วนเฟินหลาน… ตอนนี้เจ้าตัวนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นข้างเตียงนอน ใบหน้าที่ดูงดงามกว่าก่อนหน้านี้แนบฟุบไปกับเตียงนอนสีขาว ดวงตานั้นหลับพริ้มลง ริมฝีปากอิ่มสีสดเผยอส่งเสียงครวญคราง ในขณะที่มือและนิ้วเรียวยาวกำลังปรนเปรอร่างกายตัวเองอยู่
เขาปิดประตูและกดล็อค ก่อนจะก้าวไปยืนข้างเฟินหลาน คนที่หลับตาอยู่ค่อยๆ ปริอตาขึ้นเพราะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาอยู่ข้างๆ ใบหน้างามเงยขึ้นก่อนที่ดวงตาจะเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นเขายืนอยู่
“น นาย…” เฟินหลานนิ่งอึ้ง ก่อนจะลนลานแต่วตัวให้เรียบร้อย
“หึ… ทนไม่ไหวถึงกับต้องหนีออกมาทำอะไรแบบนี้เลยเหรอ” เขายิ้มหยัน ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงของเจ้าของห้อง
เฟินหลานตัวสั่น ได้แต่ก้มหน้าลงไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่เพราะเฟินหลานเอาแต่ก้มหน้าจึงไม่เห็นว่าคนที่นั่งบนเตียงนั้นกำลังรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับกลิ่นยั่วยวนนั้นแค่ไหน
เขาเริ่มมั่นใจว่ากลิ่นหอมที่เตะจมูกตอนเดินเข้ามาในห้องนี้ไม่ใช่กลิ่นของเทียนหอม ไม่ใช่กลิ่นดอกไม้สดภายในห้อง แต่เป็นกลิ่นยั่วยวนจากคนตัวขาวคนนี้
เขาก้มหน้าลง โน้มมาใกล้ซอกคอของเฟินหลาน ใช่…
กลิ่นนี้แหละหอมหวาน แต่ทว่าก็ยั่วยวน…กลิ่นของเฟินหลาน
“น นาย…”
เฟินหลานตาโตด้วยความตกใจตอนที่ริมฝีปากของเขาแนบลงกับกลีบปากอิ่ม บดเบียด คลึงเคล้า แนบแน่น
มือขาวยกขึ้นดันอกกว้าง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ออกแรงมากนักเพราะคนตรงหน้าได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย อีกทั้งยังเป็นคนที่มีอิทธิพลมาก และน่ากลัวไม่ใช่เล่น
“ทำไมหล่ะ ยังอึดอัดอยู่ไม่ใช่หรือไง ฉันจะช่วยเอง” สิ้นคำ เขาก็ดึงเฟินหลานขึ้นมาบนเตียง ชั่วพริบตาเดียวร่างของเขาก็คร่อมทับเฟินหลานเรียบร้อย
ยิ่งใกล้ชิด ก็ยิ่งได้กลิ่นหอม
“น นาย… ค คือผม… ไม่ อ่ะ!”
เฟินหลานได้แต่หลุดเสียงครางออกมาตอนที่ฝ่ามือหนาคว้าเข้าที่ส่วนที่ยังตื่นตัวอยู่ แม้จะจับผ่านเนื้อผ้าถึงสองชั้นแต่ความร้อนจากฝ่าหมือของเขาก็ส่งผ่านไปจนเฟินหลานได้แต่บิดตัวเร่า สะโพกยกหยัดเข้าหา
เขายกยิ้มชอบใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาตอบรับจากคนด้านล่าง ที่แม้ปากจะบอกไม่ แต่ร่างกายกลับตอบสนอง
“น นาย… พ พอเถอะค ครับ ย อย่าทำแบบนี่เลย อ่ะ อือ…” เฟินหลานร้องบอก ร่างกายของเขามันร้อนรุ่มและทรมานมากเหลือเกิน อีกทั้งมันยังพยายามเบียดเข้าหาฝ่ามือร้อนๆ และร่างกายนั้น
“ปากไม่ตรงกับใจนี่…” เขาว่าอย่างไม่จริงจังนัก จัดการถอดเสื้อผ้าของคนที่นอนหมดแรงเพียงแค่โดนเขาสัมผัสไม่นาน
ร่างกายขาวผ่อง น่ามองปรากฏแก่สายตา มันช่างน่ามองมากเหลือเกิน และยิ่งอีกฝ่ายอารมณ์พุ่งสูงมากขึ้นแค่ไหน กลิ่นหอมยั่วยวนก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเหมือนมันออกมาจากร่างกายนี้จริงๆ
เขาฝังใบหน้าลงที่ซอกคอหอมกรุ่น สูดดมความหอมหวานนั้นเข้าเต็มปอด
หอม… หอมยิ่งกว่ากลิ่นไหนๆ ที่เขาเคยได้กลิ่น หอมยิ่งกว่ากลิ่นดอกไม้ เหมือนเป็นดอกไม้ป่าที่ไม่มีใครได้เจอ
ร่างกายก็ขาวเนียนนุ่มอย่างกับกลีบดอกไม้ จนเขาเกรงว่าถ้าเผลอรุนแรงไปกลีบดอกไม้นี้คงจะช้ำแล้วร่วงโรย
“ตอบสนองฉัน อย่างที่ใจอยาก” เหมือนเป็นคำสั่งกลายๆ ให้เฟินหลานทำตาม
และเพียงแค่นั้น… เฟินหลานก็พยักหน้ารับ และร่างกายนั้นก็บดเบียดเข้าหาเขาทันที
“ดี… อย่างนั้น…”
เฟินหลานเหมือนกำลังตกอยู่ในวังวนอันร้อนรุ่ม
และเขา… กำลังลุ่มหลงอยู่ในวังวนของความหอมหวาน
ไม่มีใครสามารถหลุดออกจากวังวนนี้ได้…
ฝ่ามือของเขาสัมผัสไปทั้งตัวเฟินหลาน แตะต้องทุกสัดส่วน แม้เฟินหลานจะไม่มีส่วนเว้าส่วนโค้งเหมือนหญิงสาว แต่ทั้งเอวทั้งสะโพกก็เหมาะมือจนได้แต่ฟ้อนเฟ้นไปทั่วตัว
“น นาย… ผ ผม อื้อ… อ่ะๆๆ อ๊าา” เฟินหลานบิดตัวเร่ายามที่มือร้อนๆ กอบกุมและขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวอย่างหนักหน่วง
เรียวขายาวถูกจับแยกออกก่อนที่เขาจะแทรกอยู่กลางหว่างขา สะโพกมนเกยขึ้นบนหน้าขาก่อนที่ส่วนแข็งขืนของเขาจะแนบลงที่ช่องทางสีสวย
“อึก! น นาย… ผ ผมเจ็บ… อ้าาาาา” เฟินหลานร้องออกมาพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลริน ยามที่ส่วนใหญ่โตสอดแทรกเข้ามาภายในกาย
มันทั้งใหญ่ มันทั้งร้อน ร้อนมาก… ร้อนราวกับท่อนไฟ แต่ถึงอย่างนั้นเฟินหลานก็รู้สึกดี…“อือ… ดี ดีมาก” เขาครางอย่างสุขสมยามที่ได้เจอกับความคับแน่น
“ม มันร้อน น นายย… อ้าาา ร ร้อนมาก อื้ม!!!” เฟินหลานแอ่นสะโพกหยัดหาความร้อน เขายิ้มอย่างพอใจพลางยึดสะโพกบางเอาไว้แน่นยามแทรกท่อนไฟขนาดใหญ่เข้าไปจนสุด
“อ๊าาาาา!!!!” เฟินหลานครางลั่น ท่อนเนื้อร้อนๆ ที่กระแทกเข้ามาภายใน โดนจุดกระสันอย่างพอเหมาะพอเจาะราวกับมองเห็น
“ดี… นายเยี่ยม อือ… จริงๆ เฟินหลาน…”
“น นาย… อ่ะๆๆ อ๊ะ น นาย อ่าาาา น นาย…”
“เรียกฉันเฟินหลาน เรียกฉัน”
เขาดันขาของเฟินหลานจนแทบชิดอกพร้อมกับเด้งสะโพกเข้าหาด้วยจังหวะที่หนักหน่วงและรุนแรง
“ค คุณเฉิน … อ่ะๆๆ อ้าาา ค คุณเฉิน… ด ได้โปรด… ผม อืออ…” เฟินหลานครางแทบไม่เป็นภาษายามโดนท่อนไฟร้อนๆ แทรกเข้าออกไม่หยุดหย่อน
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังประสานไปกับเสียงครางของเฟินหลาน ยิ่งสัมผัส ยิ่งกระแทกกระทั้นกลิ่นหอมยั่วยวนก็ยิ่งฟุ้งกระจาย และกลิ่นนั้นก็ยิ่งเย้าอารมณ์ของเขามากยิ่งขึ้น
“ค คุณเฉิน…. ซี๊ด อ่าห์… ร ร้อน อ่า…”
“หอม… หอมจริงๆ เฟินหลาน” ปลายจมูกโด่งสูดดมไปทั่วกายหอม พร้อมขยับร่างกายรุนแรงยิ่งขึ้น หนักหน่วงขึ้น
“ม ไม่ไหว… ค คุณเฉิน อืออออ… ผ ผม… อ๊า อ่ะๆๆ”
เฟินหลานครางระรัวยามที่ท่อนไฟร้อนแทรกเข้ามาไม่หยุด เฟินหลานบิดตัวเร่าพร้อมกับเด้งกายรับความร้อนผ่าวและความเสียงกระสันที่ได้รับจากกายร้อนๆ นั้น
กลิ่นหอมยั่วยวนฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง และยิ่งทำให้เขาขยับการหนักหน่วงขึ้นไปอีก เขาคำรามในลำคออย่างพอใจกับความเสียวซ่านและความคับแน่น
เขาใช้สองมือยันตัวเองเอาไว้ยามที่เด้งสะโพกเข้าหากเฟินหลานไม่หยุด ได้แต่กัดฟันจนเห็นสันกรามชัดเจนตอนที่ช่องทางนั้นตอดรัดจนแทบทนไม่ไหว ต้องสวนสะโพกเข้าหารุนแรง
“อือออ เฟินหลาน…”
“อ่ะๆๆ ค คุณเฉิน อ่าาา อ้าา อืออ… อ๊าาาาา!!!” เฟินหลานร้องสุดเสียง ร่างกายเกร็งกระตุกยามปลดปล่อยทุกหยาดหยดออกมา
เขา… เมื่อเห็นว่าอีกคนไปสู่จุดสูงสุดของอารมณ์เรียบร้อยก็ยิ่งเคลื่อนกายเข้าออกไม่หยุด ความคับแน่นที่ตอดรัดรุนแรงจนต้องขบกราม ดวงตาเรียวหลับลงยามที่ร่างเกร็งไปทุกส่วนและปลดปล่อยทุกอย่าง
เฟินหลานเสียวสูบยามที่น้ำร้อนๆ ฉีดพ้นเข้ามาในกาย และยามที่ท่อนไฟถอนออก เฟินหลานก็ได้แต่พยายามกักเก็บความร้อนนั้นเอาไว้กับตัวให้นานที่สุด…
ส่วนเขาก็ก้มลงสูดดมความหอมยั่วยวนนั้นต่อจนพอใจ...
เฟินหลานชอบของร้อน…
เขาชอบความหอมยั่วยวน...
************************************************
ห่างหายจากเรื่องสั้นไปนานหลายเดือน(มาก) วันนี้ฟางเอาเรื่องสั้นมาฝากกันค่ะ พอดีว่ารู้สึกอยากแต่งเรื่องสั้นแต่ไม่รู้จะแต่งอะไรดีก็เลยไปถามความคิดเห็นในกลุ่มมา ก็เลยกลายมาเป็นพล็อตเรื่องนี้ค่ะ ช่วงนี้ฟางอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ 2 ที่ เลยไม่สะดวก ไม่มีเวลาแต่งเรื่องหลักทั้งสองเรื่อง (คือเรื่องสั้นมันใช้เวลาน้อยกว่าไง ไม่ต้องคิดไปถึงตอนก่อนหน้า ตอนถัดไปอะไรแบบนี้) ฟางเลยเอาเป็นเรื่องสั้นมาฝากแทนก่อน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 4 ก็ยังไม่พ้น NC เนอะ เหมือนเป็นการฝึกฝีมือ(?) 5555555 ก็ลองดูบ้างไรบ้างไงเนอะ ตอนแรกพล็อตจะมาแบบหื่นเลยอะ แต่แต่งไปแต่งมาก็หื่นอยู่ดี อิอิ
เจอกันเรื่องหน้าค่ะ อย่าลืมคอมเมนต์ให้ฟางด้วยนะ แต่งมาให้อ่านแล้วก็อยากอ่านคอมเมนต์บ้าง คอมเมนต์กันด้วยน๊า พลีสสสสสสสสสส
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)