**************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
**************************
ครูครับ... ทำแบบนี้ ผมก็อายดิ_____เรื่องมันเริ่มจากเช้าซวยๆของวันดีๆวันหนึ่งในชีวิตเมื่อตอนม.5 คือตั้งแต่เกิดมาผมไปโรงเรียนสายน้อยครั้งจนนับได้ ครั้งนี้ก็ครั้งที่สองในชีวิตไง ครั้งแรกมันตั้งแต่ม.1นู้น วันนี้ที่ผมมาสายเพราะไอคนขับรถเมล์ที่ด่าลูกค้าจนลืมเปิดประตู ที่คนขับรถมัวแต่ด่าจนลืมเปิดประตูเพราะมีป้าแก่ๆคนหนึ่งดันกดกริ่งซ้ำซ้อนกับผม สิ่งที่มันให้ผมยิ่งรู้สึกแย่คือ ถ้าผมมาเร็วกว่านี้เพียง5-10วินาที ผมก็จะไม่โดนข้อหาว่ามาสายเลยแม้แต่น้อย ถ้าป้าคนนั้นไม่กดกริ่งซ้ำกับผมคนขับก็คงไม่เสียเวลาด่า ถ้าคนขับไม่เสียเวลาด่าคงเปิดประตูรถเร็วๆ ถ้าคนขับเปิดประตูรถเร็วๆผมก็คงมาถึงทันเวลา เห็นมั้ยว่าผมสายโดยที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ผมก็ไม่อาจใช้เหตุผลที่คิดขึ้นในสมองนี้อ้างกับครูเวรบ้าอำนาจที่ชอบตีเด็กได้ วันนั้นผมจึงได้ลายที่ตูดตั้งแต่เช้า
... แต่ก็อย่างที่บอกครับ มันเป็นเช้าซวยๆ ของวันดีๆ คือหลังจากที่ผมโดนตีแล้วครูก็เริ่มตีเด็กคนถัดไป ป้าบ....!! เสียงไม้กระทบกางเกงดังขึ้นต่ออย่างปกติ
"พี่ครับ ฝากกระเป๋าหน่อยได้มั้ยครับ" เด็กคนหนึ่งที่พึ่งเข้ามาในโรงเรียนขอร้องทั้งๆที่ไม่รู้จักผม ในมือของเค้าถือกระเป๋าจาคอปแบนๆที่ผิดกฏ ด้วยความเข้าใจในความเป็นนักเรียนกันเองผมจึงรีบรับมา หลังจากนั้นไม่กี่นาทีน้องเค้าก็เดินกลับออกมาจากจุดลับตาที่ครูเวรใช้เป็นที่ตีเด็ก
"ขอบคุณครับ" น้องเค้าก้มหัวพร้อมๆกับรับกระเป๋าคืนไป "กำลังห่วงอยู่เลยว่าพี่จะชิ่งเอาไปรึป่าว" น้องเค้าพูดต่อด้วยท่าทางร่าเริงขณะเราเดินไปทางอาคารเรียน
"เรียนชั้นไหนหรอ" ผมเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าน้องเค้ากำลังเดินไปทางบันได
"ชั้น7ครับ"
"ขึ้นลิฟท์เหอะ" ผมชักชวน น้องเค้าก็ตกลงเดินตามผมไปลิฟท์ แต่ลิฟท์นักเรียนมันไม่เปิดแฮะ ผมเลยกดลิฟท์ครู
"เฮ้ย พึ่งโดนตีมา จะหาเรื่องโดนเพิ่มหรอพี่" น้องเค้ารีบปรามผมไว้ ผมตอบเพียงยิ้มแล้วเดินเข้าไปในลิฟท์ที่มาถึงพอดี น้องเค้าดูกล้าๆกลัวๆผมเลยจับแขนน้องเค้าแล้วดึงเข้ามา ผมคงไม่ได้คิดไปเองหรอกว่าน้องเค้าดูตกใจที่โดนผมจับแขนมากกว่าตกใจที่ขึ้นลิฟท์ครู
"แปปนะ" ผมบอกแล้วทำการ *รีลิฟท์* (*รีลิฟท์* คือ การรอให้ประตูลิฟท์ปิด แต่ก่อนที่ประตูจะปิดลงทั้งบาน ให้เอามือ(หรืออะไรสักอย่าง)ไปรบกวนเซนเซอร์เพื่อให้ประตูลิฟท์เปิดอีกครั้ง ทำแบบนี้ไปประมาณ14-15ครั้ง หรือจนกว่าแสงที่ปุ่มเลือกชั้นจะดับลงทั้งหมด แล้วค่อยกดเลือกชั้นใหม่อีกรอบ ผลจากการรีลิฟท์จะทำให้ลิฟท์ไม่จอดชั้นอื่นๆยกเว้นชั้นที่เราเลือกในตอนท้าย วิธีนี้ทำเพื่อป้องกันไม่ให้เราเสียเวลาไปจอดยังชั้นที่มีเด็กกดลิฟท์เล่นจากภายนอก และยังป้องกันไม่ให้เราไปเจอครูที่กำลังจะใช้ลิฟท์ในชั้นอื่นๆระหว่างทาง (เคยทำกับลิฟท์ห้างแล้วประสบความสำเร็จด้วย 555+) )
ตลอดเวลาที่ผมทำการรีลิฟท์ น้องเค้าดูจะเสียวมากเพราะกลัวครูมาเจอ แต่เมื่อมันประสบผลสำเร็จน้องเค้าก็มีสีหน้าที่ดีขึ้น
"ขอบคุณครับพี่" น้องเค้าหันมายกมือไหว้ขอบคุณผมอีกทีก่อนจะรีบเดินไป
... นั่นคือเหตุที่ทำให้วันนั้นเป็นวันดีๆของผม เพราะผมได้ใช้เวลากับน้องคนที่ผมแอบชอบมานานหลายนาที ถึงแม้ว่าผมยังไม่กล้าจะถามชื่อน้องเค้าก็ตาม มันช่างเป็นระยะเวลาอันยาวนานสำหรับผมในการแอบชอบน้องคนนี้ จนกระทั่งวันที่ผมจบออกไปผมรู้สึกเสียใจที่จะต้องจากน้องเค้าไปแล้ว
... ตอนอยู่ปี2 ช่วงต้นเทอมที่สอง ผมกลับไปเยี่ยมครูประจำชั้นสมัยม.6 ท่านเป็นครูที่ใจดี คุยได้เกือบทุกเรื่องเท่าที่เราจะกล้าคุยกับท่าน ผมก็คุยเพลินจนเผลอไปเล่าให้ท่านฟังว่าแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งในโรงเรียนนี้(รร ชายล้วน)ที่เรียนอยู่ม.6 พอท่านรู้ว่าเป็นใครท่านทำสีหน้าตกใจ ท่านเดินออกไปนอกห้องเหมือนจะโทรศัพท์หาใครสักคนแล้วท่านจึงกลับมาเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟัง
***" สมัยครูยังสาวๆ(มันก็หลายปีนานมาแล้ว) ตอนนั้นสอนอยู่โรงเรียนเอกชนชายล้วนแห่งหนึ่ง มีเด็กม.5คนนึงมาปรึกษาว่ากำลังแอบชอบรุ่นน้องม.2เข้า สมัยนั้นเด็กมันอายไม่กล้าจีบกันตรงๆเพราะกลัวเพื่อนล้อ และเรื่องแบบนั้นก็ไม่เป็นที่ยอมรับเหมือนขนาดทุกวันนี้ เด็กม.5คนนั้นเข้ามาปรึกษาและระบายกับครูทุกวัน
"ผมชอบคนเนี้ย.... ชอบมากเลยอ่าคับ" เด็กม.5คนนั้นโอดครวญกับครูทุกวันเพราะความหลงไหล ครูเองก็หนักใจไม่รู้จะช่วยยังไงได้ เลยหนักใจตามๆกันไปด้วย จนกระทั่งวันหนึ่งครูได้พูดคุยกับเพื่อนครูด้วยกันระหว่างทางอาหารมื้อกลางวัน
"เนี้ยเธอ เด็กของฉันมันมีปัญหาแอบชอบรุ่นพี่ผุ้ชาย ไม่รู้ว่าจะช่วยมันแก้ไขปัญหานั้นอย่างไงดี" เพื่อนครูเอ่ย
"เหมือนกันเลย เด็กม.5ของฉันก็แอบชอบรุ่นน้องม.2คนหนึ่ง" ครูเล่าบ้าง
"เอ๊ะ ม.5หรอ เนี้ยเด็กของฉันก็แอบชอบเด็กม.5เหมือนกันแหละ" เพื่อนครูเริ่มให้ข้อมูล
"เอ๊ะ แล้วเด็กของเธอนี้ม.2รึป่าว ใช่คนที่ขาวๆ เตี้ยๆ ลักษณะแบบนี้ๆ (ฯลฯ) รึป่าว" ครูเริ่่มเดา
"ใช่เลยๆ เด็กม.5ของเธอใช่คนที่ตัวสูงๆ หุ่นล้ำๆ แบบนี้แบบนั้น (ฯลฯ) รึป่าว" เพื่อนครูแลครูเริ่มแปลกใจ
"อ้า ใช่เลยๆ คนนั้นแหละ" ครูกรี๊ดออกมาอย่างดีใจ แล้วครูยิ้มอยุ่กับเพื่อนอย่างรู้ใจในความคิดของกันและกัน แล้ววันต่อมาครูเลยนัดเด็กม.5มาเจอที่ร้านอาหารใกล้ๆโรงเรียน เพื่อนครูก็นัดเด็กม.2คนนั้นมาด้วย
"นั่งนี้ก่อนสิลูก" เพื่อนครูเรียกเด็กม.2ที่มาถึงก่อนให้นั่งลง
"ขอโทษครับที่มาสายพอดีผมมี... " เด็กม.5คนนั้นรีบแก้ตัวแต่ก็ต้องสะดุ้งและหยุดลงทันทีที่เห็นเด็กม.2ที่ตัวเองแอบชอบนั่งอยู่ตรงข้าม จากมาดแมนมั่นใจเกินร้อย เหลือเพียงความกล้าเพียงน้อยเอ่ยขึ้นมา
"ครูเรียกผมมาทำไมคับ" เด็กม.5ถามด้วยน้ำเสียงเขินอาย แล้วครูกับเพื่อนก็ยิ้มแป้นอย่างชั้วร้ายให้กัน ก่อนจะลุกและจากไปปล่อยเด็กทั้งคู่ไว้ตามลำพัง "***ผมจำมันได้ทุกคำที่ครูเล่าให้ผมฟังวันนั้น เพราะก่อนที่ผมจะได้ทันถามต่อว่าเล่ามาทำไมกัน เด็กคนนั้น คนที่ผมแอบชอบก็เดินเข้ามาในห้องแล้วหันมาจ่องผมอย่างตกใจ
"เอ่อ... อาจารย์เรียกผมมาทำไมครับ" น้องเค้าถามครูด้วยสีหน้าและท่าทางตกใจ แล้วก็นั่งลงข้างๆผมตามครูสั่ง
"น้องเค้าชื่อรัน" ครูหันมาบอกผม "ส่วนพี่คนนี้เค้าชื่อXXX" ครูหันกลับไปบอกน้องรัน
"ชอบกันมันไม่ผิดหรอกนะ แต่อย่าพาน้องเค้าเสียคนหล่ะ" ครูหันมายิ้มให้ผมก่อนแล้วเดินจากไป 5555 ผมไม่กล้าเล่าเรื่องต่อจากนั้น เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ผมโคตรๆอาย แต่เอาเป็นว่าตอนนี้ผมมีใครสักคนแล้ว จากที่เคยเป็นแค่คนในหัวใจ ตอนนี้กลายมาเป็นคนที่อยู่ข้างๆตัว
ขอบคุณครับครู..... ^^
หัวข้อ: ((เรื่องสั้น : ตอนเดียวจบ !!)) ครูครับ... ทำแบบนี้ผมก็อายดิ * v * (อ่าน 4459 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก