หัวข้อ: ♡CANDY♡ ตอนพิเศษ ความฝัน ความรัก ความลับ P103 (16/3/59)

[Yundori]

โคตรน่ารักกกกกกกกกกกเลยยยยย
เอาจริงๆ นี่อ่านเรื่องนี้ต่อจากเรื่องพี่กุ้ง
พี่กุ้งคือดาร์ก 55555555 เรื่องมันเศร้าจริงๆ
แต่เรื่องนี้มาแนวหวาน แบบจะบ้าตายยย
ชอบคนแบบพี่แคนอะ ตอนหึงยังน่ารักเลยคนอะไร 
ชอบบบบบ ว่านๆด้วย ทำไมน่ารักขนาดนี้วะหะ
ทุกอย่างเรื่องนี้มันลงตัวไปหมด ทุกความรู้สึกเลย
เรื่องพี่อาร์มจริงๆก็ยังคาใจนะ แต่เราเชื่อว่าพี่อาร์มหวังดีเสมอจริงๆ
คนเรารักกันไม่จำเป็นต้องได้คู่กัน รักของบางคนอาจจะคือการเสียสละก็ได
เรื่องนี้จะติดตรึงใจเราไปอีกนาน ขอบคุณนะคะคนเขียน รักมากกก 

[kyoya11]

ตอนพิเศษก็ยังหวาน 

รออีกตอนนึง และรอผลงานเรื่องต่อไป 

[lune]

ใครรอให้ว่านโป๊ะแตกเรื่องทวิต ไม่มีค่ะ พี่แคนจะนิ่งๆเนียนๆต่อไป เอาไว้สืบชู้อิว่าน (ทำไมเริ่มเรียกนายเอกโหดร้ายขึ้น
 
 

[Takarajung_TK]

หยอดกระปุกรอจ้า ชอบเรื่องนี้มากมาย
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะคะ

[khwanruen]

อิจนังว่าน ได้พี่แคนกลับมาแล้วชิ 

[Hinagiku]

เข้ามาตามอ่าน ฮือนี่เพ้อหนักมาก นังน้องว่านหวานหวาน ก็น่ารักแรงมาก แม้จะขี้อ้อนขี้อ่อยมากก็ตาม
อย่าว่าหวานหวานตอแหลนะ แม้จะจริงก็ตาม ฮา อีกอย่างที่สงสารนังว่านสุดชีวิตก็คือนางเพ้อเรื่องพี่แคนให้พี่แคนฟัง อันนี้จะขำก็ขำจะสงสารก็สงสาร แต่ขำมากกว่า ก็ปล่อยให้ไม่รู้ต่อไปก็ดี คือถ้าเป็นพี่เเคนก็คงรู้สึกดีละนะ ฮ่าๆ

โดยส่วนตัวชอบลักษณะนิสัยของว่านนะคะ ตัวว่านเองดูแล้วเหมือนไม่ค่อยเข้าใจอะไร เหมือนทำอะไรไปเรื่อยๆไร้แก่นสาร แต่จริงๆแล้วที่เขาทำไปมันก็ต้องมีเหตุและผลมาสมทบ ทั้งความเหมาะต่างๆ หรือแม้แต่ความรู้สึก อีกอย่างที่ลองคิดดูคือตัวว่านเองเวลาทำอะไรเเล้วก็ถามความเห็นก่อนจริงๆคิดว่าบางทีว่านอาจจะตัดสินใจได้แล้วแต่ที่ถามเพื่อความแน่ใจเพื่อความหนักแน่นในคำตอบที่ตัวเองคิดมากกว่าแต่ถ้าคำตอบไม่ตรงกับที่คิดตัวเขาเองก็ยอมรับได้และลองกลับไปคิดใหม่ คิดว่ากระบวนการคิดดูเป็นผู้ใหญ่ดีนะ แต่ยังไงว่านก็ยังดูเป็นเด็กมากอยู่ดีด้วยลักษณะนิสัยที่ขี้อ่อน
สรุปก็คือ ชอบนังว่านหวานหวานค่ะ คือจริงๆเราก็ไม่รู้ว่าลักษณะนิสัยที่คุณwestวางไว้เป็นแบบนี้รึเปล่า แต่ชอบค่ะ ชอบมากจริงๆ

ส่วนพี่แคนคนนี้ขอได้ไหมคะ? ฮา พี่แคนเป็นคนที่ตัดสินใจเเละทำอะไรได้เฉียบคมมากนะคะ คือตัวพี่แคนเป็นที่ตัดสินใจทำอะไรแล้วก็สามารถโน้มนาวให้คนอื่นทำตามที่ตัวเองต้องการได้ไม่อยากเลยล่ะค่ะ จัดว่าเป็นคนที่น่ากลัวไม่น้อย

ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้มากๆเลยนะคะ คือได้มองเห็นพัฒนาการต่างๆของตัวละคร ความเป็นไปของเรื่อง เนื่อเรื่องดำเนินได้สนุกสนานมากค่ะ บางช่วงก็ลุ้น บางช่วงที่หน่วงก็หน่วงตามตัวละครไปด้วยติดๆกันเลย ฮือ บางทีการตัดสินใจทำอะไรสักอย่างมันก็ยากมากๆเลยนะคะ

 

[dukdikdukdik]

โอ้ยยยยยย ดีใจที่มาต่อตอนพิเศษให้อ่านค่ะ คิดถึงมากกกกกกกกกก 

เรื่องนี้เราจะซื้อแน่นอน เก็บเงินรอเลยค่ะ   

[Wannida]

ขอบคุณสำหรับนิยายที่ดีค่ะ เง้ออ  ไม่อยากให้จบเบย

[shoi_toei]

นุ้งว่าน เด็กเนิรด์

[ichnuan]

ฮรื่ออออ ยาดี ของขลังมาก ไม่เสื่อมไม่คลายเลยหรอคะ
ไม่ทำให้พี่แคนรักนังว่านน้อยลงเลยหรอคะ นังว่านศิษย์อาจารย์ท่านไหนเนี่ยย 55555
ยัง ยังแซวนังว่านไสยๆไม่เลิก
ไม่อยากให้จบเล้ยยยยย ตามอยู่เรื่องเดียวเลยเนี่ย
สนุกมากกก ทุกเช้าวันพุธก่อนทำงานต้องขออ่านก่อนเริ่มงาน
ไม่ได้อ่านก็เหมือนจะไม่มีแรงทำงานทั้งวัน (เว่อร์มากกก)
รอซื้อหนังสือค่ะ อยากอ่านความตอแหลมของนังว่านอีก

[Legpptk]

ว่านนนนนน

[aurusma]

ฟินลืมตายค่ะ ฉากนี้ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย><

[Ginny Jinny]

 

[PUN]

อ่านรวดเลย เพลินๆ อ่านแล้วไม่เบื่อ

แรกๆ ก็แบบชื่อเรื่องแคนดี้ไม่ค่อยเก็ท อ่านไปเรื่อยอารมณ์มันใช่อ่ะ แบบน่ารักกกกกมากกก

นุ้งว่านก็ใสซะ ชอบพระเอกแบบพี่หงวยมาก เจ้าเล่ห์ดี 

[mickeyz.min]

กลับมาเจอกันแล้ววววววว

[meyj4ever]

น่ารักๆ พี่แคนกลับมาหาน้องว่านแล้ว
น้องว่านก็ยังคงจับเรื่องทวิตของพี่แคนได้แล้วซะอีก
รอตอนพิเศษอีก 1 ตอนนะจ๊ะ ^^

[basza2x]

  สนุกมากๆๆๆเลยครับ อ่านแล้วอมยิ้ม :/)

[akeins]

 

[gayraygirl]

ดีใจมาก ปลื้มปริ่มจริงๆ อิจฉาว่านที่สุด พี่แคนที่แสนดี

[Rebtur]

ฮือออออ จบจริงๆแล้ว ว่านหวานหวานมีความสุขแล้ว พี่แคนหงว--- ตัสก็สุขแล้ว คนอ่านก็คงต้องสุขแล้ว ฮือออ
ถึงตอนท้ายก็ยังละมุน งื้ออออ รักจังเรื่องนี้
เลยบอกได้แค่ว่า รอซื้อรูปเล่มนะคะ แฮ่! อิ

[ที่เดิมในหัวใจสาววาย]

ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่านนะคะ จะรอซื้อเล่มด้วย 

[เส้นวงกลม]

พี่แคนมีผู้ชายแบบนี้เหลืออยู่มั้ย อิจฉาน้องว่าน   

[Wut_Sv]

เรื่องนี้สนุกอ่ะ น่ารักมากกกกกกก

[wawa_piya]

สนุกมากเลยยยย

[-west-]

ความฝัน ความรัก ความลับ





เยอรมนีเป็นความฝันของผม

มันเริ่มต้นจากการที่ผมไม่มีความสุขเวลาอยู่ที่บ้าน เรื่องเรียนต่อนอกคิดไว้ตั้งแต่มอปลาย ผมเลยเริ่มเรียนภาษาเยอรมันตั้งแต่ตอนนั้น แรกๆ พ่อไม่เห็นด้วย แต่พี่ทัพบอกว่ารู้หลายๆ ภาษาก็ดี ผมสนใจในวิชาฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ สนใจระบบคอมพิวเตอร์ที่เริ่มบูมในยุคนั้น ผมรู้ตัวเองเร็วเสมอว่าสนใจในเรื่องไหน และเริ่มสนใจในเพศเดียวกันมากกว่าคนทั่วไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ผมได้ทุนที่เมืองมิวนิก แคว้นบาวาเรีย ทางตอนใต้ของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี เกือบจะล้มเลิกความตั้งใจตลอดเวลาที่ผ่านมาห้าปีเต็มเพียงเพราะเจอคนคนหนึ่ง คนที่นึกอยากแค่เล่นสนุกด้วยในทีแรก หลอกล่อให้มันติดผมแจ จนกระทั่งเติบโตและใส่ความคิด ความรู้สึกเข้าไปในหัวมัน เลี้ยงดูให้มันต้องการและโหยหาผมมากกว่าใคร แต่ท้ายที่สุดกลับเป็นตัวเองที่ไม่อยากละมือออกมา

ในชีวิตผมทะเลาะกับพ่อหลายครั้ง ตอนมอหกเลือกเรียนวิศวกรรมศาสตร์ทั้งๆ ที่พ่ออยากให้เรียนบริหาร ผมเลยสร้างข้อแลกเปลี่ยนกับเขาว่าถ้าจะให้เรียนสายนี้ ประเทศอังกฤษเท่านั้นที่ผมจะไป แต่พี่ทัพไม่ยอม เขาเป็นตัวแทนในการโต้เถียงระหว่างผมกับพ่อแท้ๆ มาโดยตลอด ใช้ข้ออ้างว่าผมยังเด็กเกินไปที่จะอยู่ต่างประเทศคนเดียวได้เพียงเพราะอยากตามใจจะให้เรียนในสิ่งที่รัก เราคุยกันเป็นการส่วนตัวและตกลงว่าจะไม่บอกพ่อเรื่องที่ผมวางแผนจะไปต่อโทวิศวกรรมศาสตร์ที่เยอรมนีตั้งแต่ตอนนั้น
พอรู้ว่าผมล้มเลิกแผนทั้งหมดเพราะการเข้ามาของเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตาเป๋อเหลอคนหนึ่ง พี่ทัพก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
ไอ้เด็กคนนั้นไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับผมมาก แต่กลับขอร้องให้ผมไป น้ำเสียงและสีหน้า รวมถึงทุกอย่างที่มันทำตอนในนั้นทำให้ผมเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังถูกมันบังคับด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน พอย้อนกลับไปมองพี่ทัพ พ่อ และความพยายามของตัวเองตลอดเวลาที่ผ่านมาแล้วถึงคิดได้ โชคดีที่มีใบสอบวัดระดับเอาไว้ การยื่นวีซ่าและทำเรื่องเรียนต่อภายในหนึ่งเดือนก่อนบินจึงไม่วุ่นวายเท่าที่ควร


“ว่านต้องทักพี่แคนเป็นภาษาเยอรมันไหมอ่ะ”

ไอ้เด็กคนที่ว่าปรากฏอยู่ในหน้าจอไอแพด ผมวางอุปกรณ์สื่อสารดังกล่าวตั้งทิ้งไว้และหันไปโยนกางเกงขายาวที่เพิ่งถอดออกลงถัง สวมเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวกับเสื้อกล้ามใส่สบายเหมือนตอนที่อยู่ไทย อากาศในห้องกำลังดี เปิดฮีตเตอร์ทิ้งไว้ก่อนออกไปกินข้าว ที่นี่พักแบบ Wohngemeinschaften คือ อพาร์ทเม้นที่มีห้องส่วนตัวแยก แต่แชร์ห้องน้ำกับห้องครัวกัน ค่าเช่า 300 ยูโรต่อเดือน คนที่พักด้วยเป็นผู้หญิงไทยที่อาจารย์ผดุงแนะนำให้รู้จัก ผมมาอยู่ก่อนประมาณสองสัปดาห์ ถึงจะรู้ภาษาเยอรมันน้อยกว่าแต่ก็มากพอที่จะใช้ชีวิตที่นี่ได้สบายๆ


“ลอง”

“กูทเท่นอาเบ่น” มันอ่านในมือ ดูก็รู้ว่าแอบจดไว้ “เจ๋งไหมล่ะ”

“เออ เก่ง” คนในจอตบมือแปะ มันสวมเสื้อนอนตัวย้วยๆ ของผม เป็นตัวที่เน่าจวนขาดเต็มแก่ “เสื้อตัวนี้ทิ้งไปได้แล้วมั้ง”

“ว่านชอบ” มันดึงเสื้อขึ้นมาหอมต่อหน้า ไม่มีใครบอกหรือไงว่าอย่าหอมเสื้อแฟนตัวเองโชว์แบบนี้ เห็นแล้วอยากบินกลับไปหาให้รู้แล้วรู้รอด “ใส่สบายดี หอมด้วย ยังมีกลิ่นพี่แคนอยู่เลย”

ผมกดยิ้มที่มุมปาก คนในจอยังเจื้อยแจ้วไปเรื่อย พอเห็นว่ามันโอเคก็โล่งอก นึกว่าจะงอแงหน้าบูดเหมือนช่วงก่อนมาเสียอีก

“พรุ่งนี้ว่านไปเซอร์เวย์แคมป์แล้วอ่ะ”

“เตรียมของหรือยัง”

“ว่านเอาพัดลมไปนะ”

“พัดลมไหน” คนพูดคลานลงจากเตียง ก่อนจะกลับมาอีกครั้งพร้อมพัดลมตั้งพื้นตัวโต “มึงต้องแบกของแบบนี้ไปแคมป์ด้วยเหรอ”

“ที่นั่นไม่มีให้”

“ไปไหนนะ”

“หนองปลาไหล” ชื่อประหลาดฉิบหาย

“เข้าป่าหรือเปล่า”

“ไม่นะ แต่รุ่นพี่บอกไม่มีอะไรให้เลย เป็นห้องโล่งๆ นอนรวมกัน”

“ทั้งผู้หญิงผู้ชาย? ไปแค่ภาคมึงใช่ไหม”

“ปีนี้ไปกับภาคสิ่งแวดล้อม”

“ผู้หญิงเยอะเลยสิ”

“ก็คงงั้น” มันยิ้มเจ้าเล่ห์ เอานิ้วจิ้มแก้มตัวเอง “หึงหรา”

“หึงใคร” ผมขมวดคิ้วก่อนคลี่ยิ้มออกมาบ้าง “มึงกับสาวๆ?”

“แหงล่ะ ว่านป็อปนะโว้ย”

“เขารู้กันทั้งโลกแล้วว่ามึงเป็นเกย์ ใครยังจะเอาอีก”

“พี่แม่ง” มันทำเสียงฟึดฟัด ย่นจมูกจนไปดันแว่นที่สวมไว้ ไอ้ว่านเป็นคนสายตาสั้น แต่ไม่ชอบสวมแว่นเป็นที่สุด ถ้าไปมหาวิทยาลัยจะใส่คอนแทกเลนส์ตลอด แต่แบบไหนก็น่ารักอยู่ดี

“เอายางจากไหนมามัดจุก”

“ยางมัดโจ๊ก” มันพูดพลางปัดจุกตัวเองไปด้วย “ผมว่านมันยาวแล้วอ่ะ ยังไม่ว่างไปตัดเลย ไว้กลับจากแคมป์ค่อยไป”

“ทรงไหน”

“ทรงเดิมนี่แหละ เดี๋ยวพี่แคนจำไม่ได้” มันฉีกยิ้มกว้างพลางทำหน้าระรื่น “พี่พลอยกลับมาหรือยัง”

“มาแล้วมั้ง ไม่รู้ อาบน้ำเสร็จก็เข้าห้องมาเลย”

“ที่ต่างประเทศอยู่กันแปลกเนอะ จะให้อยู่เหมือนเป็นบ้านรวมกันแบบนี้ก็ไม่แยกชายหญิง”

“แยกทำไม โตๆ กันแล้ว เหมือนอยู่คอนโดนั่นแหละ” ผมว่า “เช็กของกี่รอบแล้ว ครบหรือยัง”

“ครบแล้ว ว่านทำลิสต์กันไว้กับไอ้โต๋ เตรียมขนมไปเผื่อด้วย เพราะกินอะไรไม่เป็น”

“อย่างมึงเลือกกินด้วยเหรอ ปกติก็เห็นกินทุกอย่าง กินเก่งอีกต่างหาก” ผมพูดจบคู่สนทนาก็ทำหน้าอูม ยิ่งเปิดหน้าผากแบบนี้ยิ่งอยากจะดีดเหม่งสักรอบ ถ้าอยู่ใกล้มือป่านนี้ไม่คงรอด “กินให้มันน้อยๆ ลงบ้าง ออกกำลังกายเยอะๆ เข้าใจหรือเปล่า”

“คร้าบ คร้าบ”

“ห้ามป่วยตอนกูไม่อยู่”

คนโดนสั่งแทนที่จะสลดกลับหัวเราะร่า ดึงหมอนสีขาวฝั่งที่นอนเดิมของผมมากอดเสมือนนั่นคือตัวแทน ว่านเอียงคอซบหมอนจนแก้มใสย้วยออกมา “พี่แคนเหมือนกัน”

“อืม”

“รู้จักคิตตี้ไหม”

“เล่นอะไรอีก”

“คิตตี้น่ะคือแมว แต่คิดถึงแฟนน่ะคือว่านนะ” ถึงคำพูดจะกวนใจไปหน่อยแต่ความใสในตาทำให้ผมหัวเราะ เป็นความผิดของผมเองที่เก็บมันมาเลี้ยงดูจนเคยชินแบบนี้ “ว่านดูปฏิทินวันหยุดแล้ว ไว้จะบินไปหานะ ขอตังค์หน่อย”

“ไปไถไอ้ไผ่พี่มึงโน่น”

“เออ พี่ไผ่หากิ๊กใหม่ให้ว่านด้วย” เด็กหนุ่มทำตาโตฟ้อง พี่ชายมันก็ป่วนชีวิตคนอื่นได้พอๆ กับมันนั่นแหละ “พี่ไผ่กลัวว่านเหงา เปิดรูปเพื่อนๆ ที่เป็นเกย์ให้ดูเพียบเลย”

“แล้วเป็นไง”

“ไอ้ปาล์มยังหล่อกว่าอีก” เสียงพูดซื่อๆ น่าโดดถีบ แต่ผมไม่ยักจะโกรธมัน

“หล่อแล้วไง มึงก็เสร็จกูอยู่ดี”

“นั่นสินะ ไปไหนไม่รอดแล้วด้วย” เรื่องอ้อนแฟนขอให้บอก ผมมองหน้ามัน ขนาดห่างกันยังรู้สึกเหมือนเจ้าตัวพูดอยู่ใกล้ๆ ผมส่งความรู้สึกถึงมันผ่านแววตาเหมือนที่มันส่งมาแบบไม่ซ่อนเร้น ว่านเป็นคนตรง คิดหรือรู้สึกอะไรก็แสดงออกชัดเจน ไม่ต้องปล่อยให้กังวลใจว่าจะเผลอทำอะไรไม่ถูกใจมัน

คงเพราะแบบนี้ถึงได้รู้สึกสบายใจตั้งแต่เริ่มคบ


ดวงตาใสปรือปรอย หางตาตก ว่านหาวหวอดใหญ่ เห็นไปถึงลิ้นไก่จนผมต้องเหลือบมองนาฬิกา “ง่วงแล้วสิ ที่นั่นกี่โมงแล้ว”

“ห้าทุ่มครับ”

“ไปนอนเถอะ ไว้ค่อยคุยใหม่ กูจะทำการบ้านเหมือนกัน” มันทำเสียงงือๆ ในลำคอ พลิกตัวนอนหงายและยกไอแพดขึ้น หัวยังชี้ไปที่ปลายเตียง ไม่ยอมเข้านอน ไม่อยู่ด้วยแล้วดื้อมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด

“ว่านนอนแล้วเนี่ย”

“หันหัวนอนดีๆ ห่มผ้าด้วย จะวางสายแล้ว”

“บอกรักว่านหน่อย”

“พรุ่งนี้เดินทางกี่โมง”

“หกโมงเช้าครับ บอกรักว่านหน่อย”

“เพ้อเจ้อ เข้านอนได้แล้วเดี๋ยวไม่ตื่น วางนะ”

มันยังทำเสียงในลำคอเหมือนลูกหมาเวลาถูกขัดใจ เมื่อก่อนคิดไม่ออกจนกระทั่งเจ้าตัวพูดเองว่ามันเป็นหมาของผม ตอนนี้แน่ชัดแล้วว่าไอ้ว่านนี่มันหมาจริงๆ

“ว่าน อย่าดื้อ”

“เอออออ นอนก็ได้ ฝันดีนะพี่แคน”

หน้าจอปิดไปแล้ว ผมเปิดทวิตเตอร์รอ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าตัวเข้ามาบ่นแน่ นึกย้อนกลับไปตั้งแต่ก่อนรู้จัก ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้ขนาดนี้ มันฟอลโลว์ผมมานานมาก ตั้งแต่ยังไม่ค่อยโพสต์อะไรด้วยซ้ำ จนกระทั่งรู้จักมัน เห็นมันเวิ่นเว้อถึงผมผ่านโปรแกรมก็เลยทำให้เริ่มใช้งานนกแลร์ลี่สีฟ้ามากขึ้น เพราะความลับของเด็กเอ๋อซ่อนอยู่ในนั้น ความลับของผมก็เช่นกัน ผมไม่คิดจะบอก นึกเอาว่าถ้าวันไหนมันฉลาดขึ้นมา ลองเปลี่ยนแป้นพิมพ์จากภาษาอังกฤษเป็นไทยก็คงรู้เองว่าคุณแมวดำที่เรียกนั่นคือรูปไอ้เขี้ยวกุด ส่วนผู้ชายที่มันมาปรึกษานั่นนี่ก็คือผมที่เป็นแฟนมัน


ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
ยิ่งคุยยิ่งคิดถึง คืนนี้นอนร้องไห้อีกแหง

แล้วไอ้เด็กที่ไหนทำร่าเริงสดใสเมื่อกี้วะ ผมอมยิ้ม อ่านหน้าฟีดของมันที่ร่ำไรไม่เลิก

ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
บอกรักหน่อยก็ไม่ได้ แม่ง โกรธ

ผมหลุดขำออกมาตอนเห็นประโยคนี้ ทุกวันนี้หน้าไทม์ไลน์ไม่มีปุ่มกด favorite แล้ว เหลือแค่เครื่องหมายรูปหัวใจที่แสดงความชื่นชอบเท่านั้น

ผมใช้เมาส์คลิกสัญลักษณ์ที่ว่า จากนั้นก็มีคนเมนชั่นมาหาบอกว่ากวนตีน อยากให้บอกรักก็บอกผ่านโปรแกรมอยู่แท้ๆ งี่เง่า ไม่รู้จักเปลี่ยนฟอนต์เองถึงไม่รู้ว่าแอคเคาน์ c8o9yl เปลี่ยนเป็นภาษาไทยมันชื่อผมตรงๆ ชื่อจริงข้างหลังที่เขียนว่ากวินทร์นั่นก็ด้วย ไม่ได้ปิดบังอะไร ใครใช้ให้มันเซ่อจนโดนหลอกมาเป็นปีๆ แบบนี้กัน

กวินทร์ @c8o9yl เมื่อสักครู่
@Wannwannwannn กดไลค์ถึงกับด่าเลยเหรอ

ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
@c8o9yl ไม่ขำ ดราม่าอยู่ แฟนไม่บอกรัก

กวินท์ @c8o9yl เมื่อสักครู่
@Wannwannwannn แฟนไม่รักแล้วมั้ง

ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
@c8o9yl ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

กวินท์ @c8o9yl เมื่อสักครู่
@Wannwannwannn ให้กูบอกแทนป่ะ

ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
@c8o9yl ไม่ต้องครับ อยากได้ความรักจากคนๆ เดียวครับ ไม่ได้โหยหาความรัก ความเมตตา หิวหาศรัทธาความมั่นใจ ไขว่คว้าความสุขความสดใส ขอเพียงมีใครเอื้ออาธร

กวินท์ @c8o9yl เมื่อสักครู่
@Wannwannwannn ง่วงก็ไปนอน บ่นบ้าอะไรของมึง

ว่านหวานหวาน @Wannwannwannn เมื่อสักครู่
@c8o9yl เออๆ นอนละ มีแต่คนไล่ บัยย


ผมหัวเราะ เลิกต่อความยาวสาวความยืด ปล่อยเด็กดื้อเข้านอนส่วนตัวเองเปิดโคมไฟทำงาน รอยยิ้มยังจุดที่มุมปาก

เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันแอบดูมันเพ้อไปวันๆ สนุกจะตาย




END

เห่นโหลวว อิสมี ความจริงจะลงตั้งแต่เมื่อคืนแต่เราลืมค่ะ
ไม่เป็นไร ขอให้เป็นวันพุธที่สดใสของทุกคนน้าาาา
รักกกก

จนกว่าจะพบกันใหม่ค่ะ : )

[packy]

55555 เรารุฟามลับของชื่อแมวหง่าวแล้ว
แต่เราจะปล่อยให้อิว่านมันโง่ต่อไป
โฮะๆๆๆ

[May@love]

พี่แคนขี้แกล้ง นังว่านขี้อ้อนนน

[nu-tarn]

นังว่านก็ซื่อ(บื้อ) เหมือนเดิม 

[toou]

พี่แคนน่ารักกกกก  เอาอีกกกกกกกก
พี่แคนแกล้งนังว่านทำไมมมมมม เอ็นดูวววววววว

[NINEWNN]

ก็อาจั้ป็นเรื่องดีนะ วีนไหนอิว่านบ่นลงทวิต
เรื่องคนมาจีบ พี่แคนต้องรีบบินมาหาแหงๆ