Chapter 24
หลังจากปรับความเข้าใจกันได้ ผมกับมนุษย์ตัวขาวก็คบกันมาเข้าร่วมเดือนที่หกแล้ว ปะว่ะ ไม่แน่ใจ แต่ราวๆนั้น ตอนนี้ใกลต้องไปฝึกงานเต็มทน และแน่นอน กระโหลกกูก็ไร้สมองเต็มทนแล้วเช่นกัน
โปรตอนเคลียร์โปรเจ็กต์ใกล้เสร็จแล้ว เหลือแค่เก็บงานเล็กๆน้อยๆกับทำรูปเล่มให้สมบูรณ์เท่านั้น ตอนนี้ทั้งผมและโปรก็เตรียมฝึกงาน ตอนแรกมันจะตามมาโรงงานยาที่ผมจะไปฝึกงาน แต่ผมก็ด่ามันไปแล้วแหละ เป็นแฟนนะโว้ย ไม่ใช่วิญญาณแฝงร่าง จะมาตามติดชีวิตอะไรกันขนาดนั้น
ซึ่งแน่นอน อิตัวขาวมันงอทำแก้มพองลมไปครึ่งค่อนวัน จนผมทนไม่ไหวเลยยอมง้อมมันก่อน และหลังจากปรับทัศนคติกันนิดหน่อย ก็เลยรู้ว่ามันหวง มันกลัวคนมาจีบ โถ่ะอินี่ มึงช่วยดูสารร่างกูด้วย
หลังจากที่ส่งพี่บลูไปเจรจา อิตัวขาวมันก็เลยยอมไปฝึกงานที่โรงงานผลิตอะไหล่รถยนต์ที่มันยื่นฝึกไปตอนแรกนั่นแหละ บริษัทยาที่ผมมาฝึกงานนั้น ตัวบริษัทอยู่ในกรุงเทพฯ ไม่ไกลบ้านผมเท่าไหร่ แต่ตัวโรงงานนั้นจะอยู่ในนิคมอุสาหกรรมในต่างจังหวัด
ด้วยการที่ผมมาฝึกรอบแรกแค่ 180 ชั่วโมง ที่ฝึกงานเขาเลยไม่ได้เข้มอะไรกับผมมาก เลือกเองได้ว่าจะอยู่ที่แล็บยาในกรุงเทพฯอย่างเดียวเลย หรือว่าจะไปโรงงานที่ต่างจังหวัดด้วยก็ได้ ซึ่งแน่นอนว่าผมยังไงก็ได้ แต่เห็นสภาพอิหมีแล้วสงสาร กูไม่ไปโรงงานก็ได้วะ
จะว่าไปผมก็ไม่ได้เจออิหมีมาอาทิตย์กว่าแล้วว่ะ แบบผมก็ยุ่งๆกับเรื่องสอบ ส่วนมันพอสอบเสร็จก็ต้องโก ทู แจแปนไปเยี่ยมพ่อด้วยเหมือนกัน ดังนั้นตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา เราจึงได้แค่โทรคุยกันเท่านั้น
ที่จริงอิหมีมันกลับมาตั้งแต่เมื่อวาน แต่ผมไม่ได้ไปรับมันหรอกนะ สอบวันสุดท้ายผมก็เครียดๆ แถมอดหลับอดนอนมาสี่ห้าวัน เลยเบลอๆ หลับคาจานข้าวมาแล้วก็หมี
ผมรู้สึกช่วงนี้ผมผอมลง เพราะกางเกงขาเดฟที่มันพอดี ตอนนี้มันเริ่มจะหลวมนิดๆ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น อิก้อนไขมันนุ่มนิ่มที่พุงมันก็ดูเหมือนจะยังเท่าเดิม
ผมนั่งอ่านทบทวนเนื้อหาเรื่องเรียนที่คิดว่าน่าจะได้ในการฝึกงานจนสามทุ่มครึ่ง เก็บทุกอย่างเข้าที่แล้วพุ่งไปที่เตียงเพื่อโทรหามนุษย์แฟนที่จะเริ่มฝึกงานในวันพรุ่งนี้
/"ไง"ปลายสายทักมาเสียงห้วน
"ไม่ไงอ่ะ จะโทรมาบอกว่าอย่านอนดึกนะ พรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวแต่เช้า"ปลายสายอือๆออๆ "โปร อย่าเล่นเกมดึกนะ"ได้ยินเสียงแม่งแว่วๆ
/"อือ"/
"งั้นแค่นี้ล่ะนะ ฝันดี"บอกแค่นั้นผมก็วางสายเพราะเรื่องที่จะพูดก็พูดไปหมดแล้ว
ชาร์ตแบตเสร็จ ผมก็เปิดเพลงคลอเบาๆ เปิดตู้เย็นเล็กในห้องแล้วคว้าเบียร์ขวดเล็กมาขวด ก่อนจะเดินเข้าไปนอนแช่น้ำอุ่นๆผ่อนคลายกล้ามเนื้อสักหน่อย
นอนแช่น้ำจิบเบียร์พลางร้องเพลงคลอไปด้วยนี่แม่งโคตรสบายเลย แต่จะให้ทำทุกวันกูก็คงจะดูขี้เหล้าขี้เบียร์เกินไป ผ่านไปเกือบร่วมชั่วโมงผมก็เดินออกมา แต่ก็แทบผงะเมื่อเห็นอิคนที่นอนเล่นโทรศัพท์รอผมอยู่บนโซฟา...มาทำไมวะ
แต่ถึงจะงงๆ แต่ผมก็ดีใจมากกว่า ไม่เจอกันตั้งหลายวัน มันก็ต้องมีคิดถึงกันบ้างล่ะเนอะ แถมเหมือนตอนนี้พี่เขาจะไปอันเดอร์คัตกบาลมาใหม่ เลยส่งผมให้แม่งหล่อแบดดูเร้าใจไปอีกแบบ
"มาทำไมอ่ะ พรุ่งนี้ต้องไปฝึกงาน"ผมที่ยังห่มเสื้อคลุมอาบน้ำสีน้ำเงินอยู่เดินเข้าไปหาอิคนตัวขาว
"มึงไม่รับโทรศัพท์"
"อ๋อ เราอาบน้ำอยู่อ่ะ เลยไม่ได้ยิน"
"รู้ล่ะ"ตอบห้วนๆ ก่อนจะเด้งตัวขึ้นนั่งเหยียดขาแทน
"แล้วฝึกงานอ่ะ"
"เอาเสื้อผ้ามาแล้ว"
"งั้นเราแต่งตัวก่อนนะ"ว่าจบผมก็เดินเข้าไปทางโซนห้องแต่งตัว แต่ยังไม่ทันจะได้ทำห่าอะไรด้วยซ้ำ อิคนที่สมควรจะนั่งรออยู่ที่เดิม เสือกเข้ามาชาร์จผมจากด้านหลัง
"ตัวหอมว่ะ"ซุกซอกคอกูอีกนั่น
"อะไรอีกเนี่ย"เงี่ยนอะไรอีกเนี่ยห๊ะ!
"นะ"กระซิบข้างหูกูอีก
"อะไร"
"อยากว่ะ"อ่อครับ "เอากันเถอะ"มึงก็จะตรงไปไหมล่ะไอ้สัตว์ มึงช่วยตะล่อมกูมากกว่านี้หน่อยเถอะ
"อือ"กูก็ช่วยเล่นตัวมากกว่านี้หน่อยเถอะ "เราล็อกค้องก่อนนะ"ผมจะผละออกไปล็อกประตู แต่อิตัวขาวกลับล็อคตัวแล้วล้วงมือสอดเข้าไปใต้ชุดคลุมเพื่อลูบขาผมเล่น
"ล็อคแล้ว"มึงเตรียมการไว้ล่วงหน้าอยู่แล้วใช่ไหม
"อือ โปร..."ผมเรียกเสียงสั่นพร่าเมื่ออิตัวขาวมันกำลังขยำถูไถไข่ผมเล่นอย่างสนุกมือ... เบามือหน่อยไหมโยม กูชักจะจุกแล้ว
"คิดถึงว่ะ.."ประคองหน้าผมให้หันมาจูบกับมัน
มือเรียวสอดเข้ามาใต้ชุดคลุม ในขณะอีกมือก็คลายปมเชือกหลวมนั้นออก ผมรู้สึกหนาวสะท้านเมื่อเนื้อกายปะทะอากาศเย็นๆภายในห้อง แต่ก็ต้องร้อยวาบเมื่อมือขาวๆนั้นกำลังลูบไล้ผมทั่วตัว
โปรถอนริมฝีปาก ถอดเสื้อยืดแขนยาวของตัวเองออก แล้วช้อนตัวอุ้มผมขึ้น ผมเกี่ยวขาเกี่ยวตัวอีกคนไว้ ก่อนจะประคองหน้าอีกคนแล้วประกบปากลงไปอย่างโหยหา
เรานัวกันแบบนั้นอยู่สักพัก โปรตอนก็อุ้มผมมาที่โซฟา นิ้วเรียวสอดเข้ามาในปากผม ผมก็ดูดดุนอย่างรู้งาน ก่อนที่มันจะโดนดึงออกไป แล้วเสียบเข้ามาในร่างกายผมด้วยทางเข้าเบื้องล่าง
"อึก..."ผมกัดปากกำมือแน่น
"ผอมลงนะ..."มันบอกเมื่อยกขาผมข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่า
"อ่า..."ผมผ่อนลมหายใจเมื่อจำนวณนิ้วที่ส่งมานั้นมากขึ้น
"แน่นไปว่ะ เจลอยู่ไหน"โปรถาม ก่อนจะใช้มือที่ว่างปัดผมหน้าผมออกให้
"ใส่เลยก็ได้"ผมพูดเสียงแผ่ว... คือกูว่ากูไหวอ่ะ อีกอย่างอารมณ์กูมาขนาดนี้ล่ะ รอมึงหาเจลไม่ไหวแล้วเว้ย
"เดี๋ยวเจ็บ..."ไม่อยากฟังแล้วว่ะ
"ช่างดิ"ว่าจบ ผมก็กดนิ้วกลางลงไปในช่องทางที่มีนิ้วของอีกคนคาอยู่อีกสองนิ้ว
"..."โปรตอนกัดปากล่างก่อนจะดันนิ้วเข้าออก
"อ่ะ ฮ่า โปร... โปร..."ผมปรือตา รู้สึกมันวูบวาบไปหมด อีกอย่างนี่ไม่ไดมีอะไรกันจะเดือนแล้วด้วย แถมหลังๆมายังไม่ได้เจอหน้ากันอีก... คิดถึง
...โคตรคิดถึงเลย...
"ไม่ไหวแล้วว่ะ"โปรดึงมือออก ก่อนจะรีบปลดกางเกงยีนส์และบ็อกเชอร์ออกไปจากตัว จนตอนนี้เราทั้งสองนั้นล่อนจ้อนไม่ต่างกัน
"อ่า อ่ะ..."ผมยังคงขยับนิ้วเข้าออกเพื่อสนองอารมณ์ตัวเองเพื่อรอไปพลางๆ
"ยั่วเก่งนักนะ"โปรแสยะยิ้ม ก่อนจะดึงมือผมออก แล้วกดส่วนแข็งขืนเข้ามาแทน
"อึก..."ผมกัดฟันแน่น เมื่ออีกคนแทงเข้ามาพรวดเดียวในช่องทางที่ค่อนข้างฝืด จนตอนนี้ผมจุกไปทั่วทั้งท้อง "อย่าเพิ่งนะ"ผมปรือตา ดันหน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอนของอีกคนเอาไว้
"โอเคยัง..."โปรตอนถามเสียงแหบพร่าหน้าแดงก่ำเมื่อเราค้างอยู่อย่างนี้อยู่ร่วมนาที
"อือ เราโอเค..."ผมคล้องคอคนข้างบนไว้
"น่ารักว่ะ..."กดจูบลงข้างแก้มผมก่อนจะขยับตัวช้าๆสองสามที
Rrrrr
เสียงโทรศัพท์สั่นกระทบกับโต๊ะกระจกทำให้ผมหันไปมองเล็กน้อย
"อ่ะ... โปร"คนตัวขาวขยับตัวเร็วขึ้น
"... "โปรเม้มปาก
Rrrrr
เสียงโทรศัพท์สั่นขึ้นอีกครั้งหลังจากที่มันหยุดไปแล้ว
"โปร... โทรศัพท์"ผมบอกเจ้าของเครื่อง
"อืม..."ขานรับแต่เสือกก้มมาซุกคอผมซะงั้น
"รับโทรศัพท์ อ่ะ... เผื่อ มี ธุระ"ผมบอกเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่ออิตัวขาวมันเร่งจังหวะ "โปร!!"ผมฟาดไหล่มันไปที
"เออ..."บอกแล้วก็เอื้อมมือรับโทรศัพท์แล้วเอาแนบหู
"อะไรเหี้ยแคป"โปรกรอกเสียงลงไปทั้งที่ช่วงล่างยังขยับเข้าออกช้าๆ
/"ดาวเหนือกลับมาแล้วนะมึง"/ด้วยความที่หน้าเราใกล้กันมาก ผมเลยได้ยินชัดเจน
"..."โปรไม่ตอบ แต่ตัวแม่งเสือกชะงักแข็งราวกับโดนสตาร์ฟไว้แทน
/"อย่าบอกว่าจำไม่ได้ รักแรกของมึงเลยนะไอ้สัตว์"/ได้ยินถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกโหวงๆในอก /"เมื่อกี้กูเจอที่เซเว่ย เลยเข้าไปคุยมา เขาฝึบอกว่ากงานแถวนี้ว่ะ เลยกลับมาอยู่บ้านพ่อ"/
"แล้ว..."ผมกัดปากรอลุ้นว่าโปรจะพูดอะไรต่อ "ดาวเหนือเป็นไงบ้างวะ"
/"น่ารักเหมือนตอนเด็กๆนั่นแหละ"/เสียงปลายสายบอก /"ดาวเหนือถามถึงมึงด้วยว่ะ"
"อืม..."โปรตอบแค่นั้น แต่หน้าแม่งเสือกระริกระรี้ดีใจจนปิดไม่มิด "เฮ้ย!"เห็นแล้วหมันไส้
ผมก็เลยยกผลักอิหมีคลั่งสีเหลืองออกไป ก่อนจะยกขาออกจากบ่ามัน แล้วผลักให้มันนอนราบแล้วผมขึ้นนั่งบนตัวมันแทน
"แค่นี้ก่อนนะมึง"โปรแสยะยิ้ม "เมียกูแม่งงอน"ว่าจบก็กดปิดเครื่องแล้ววางโทรศัพท์ไว้บดต๊ะตามเดิม
เราเริ่มเปิดศึกกันอีกครั้ง แต่นัวกันไปกันมายังไงไม่รู้ จู่ๆก็มีเสียงติ๊ด แล้วทีวีก็สว่างขึ้น ช่องถูกเปลี่ยรวนไปรวนมาสามสี่รอบ ก่อนจะหยุดลงเพราะคนที่ถูกผมคร่อมอยู่นั้นดึงรีโมทย์ออกมาจากใต้หลังมัน
หน้าจอทีวีตอนนี้เป็นโฆษณาช่องท้องถิ่นที่ผมไม่คุ้นเคย แต่มันไม่ใช่เวลามาสนใจโฆษณาแล้วว่ะ ในเมื่อตอนนี้อารมณ์เราพุ่งทยานกันเสียขนาดนี้
"อ่ะ"ผมสะดุ้งเมือมือขาวนั้นเริ่มคลึงหน้าอกแบนๆของผม
'เอาล่ะท่านผู้ชม แหวกไปแล้ว แหวกไปแล้ว แหวกไปแล้ว เข้าใกล้แล้ว อีกสองร้อยเมตร เอ้าตี ตี ตี...'
เสียงจากทีวีทำเอาผมสตั้นสองวิ ก่อนจะข่มอารมณ์ แล้วมุ่งสู่ความหื่นดังเดิม
'เอ้าทีมบ้านไทรนำ บ้านหนองรูตามเข้ามา ตามเข้ามา อีกร้อยเมตร อีกร้อยเมตร เอ้า เสียบเข้าไป จ้วงๆๆๆๆ น้ำกระจาย...'
"ฮ่าๆๆๆๆ"ไอ้คนที่นอนรับน้ำหนักผมอยู่หัวเราะลั่น จนผมนี่อดหัวเราะตามไม่ได้ "โอ้ย ไอ้สัตว์!!!"กูนี่เจียวสลดตั้งแต่จ้วงแรกของลุงล่ะ
สรุปคืนนั้นเราหมดอารณ์จะจ้วงกันต่อแล้ว เราเลยเปลี่ยนมานอนเปลือยๆแล้วกอดกันแทน แต่เรื่องรักแรกอะไรของมึงนี่กูยังไม่เคลียร์นะ อย่าให้รู้ว่านอกหลู่นอกทาง กูฆ่ามึงแน่โปร
.
.
.
โปรออกไปตั้งแต่เช้าก่อนที่ผมจะตื่น ผมนั่งดูหนังฟังเพลงไปเรื่อยๆ จนสักสิบโมงกว่าๆ มนุษย์แฟนที่ทำภารกิจจ้วงแทงกันไม่สำเร็จก็ไลน์มา
Proton : พี่เลี้ยงกูลาพักร้อนว่ะ
Proton : เซ็งฉิบหาย
Proton : ให้กูรายงานตัวพน.
'อ้าว แล้วอยู่ไหนเนี่ย'
Proton :กำลังนั่งขี่รถกลับบ้าน
Proton : เดี๋ยวถึงแล้วกูไลน์บอก
'จ้า'
ตอนแรกผมกะว่าจะนอนเล่นอยู่บ้านต่อนั่นแหละ แต่คิดไปคิดมา ไปหาโปรดีกว่า เผื่อมันเครียดมาก ผมจะได้ละลายความโมโหมันก่อนที่จะไปฟาดงวงฟาดงาใส่ใคร
ผมขับรถออกมาเรื่อยๆ ดีนะวันนี้รถไม่ติด ผมก็เลยมาถึงค่อยข้างไว ถึงปากซอยบ้านโปร ผมก็เจอพี่จอยที่เดินกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ตพอดี ผมก็เลยรับมาด้วย
เลี้ยวรถเข้าในรั้วบ้านหลังจากที่พี่จอยเข้าไปเปิดให้ รถมอเตอร์ไซต์สีดำจอดอยูนอกโรงจอด ทำให้ผมรูว่าอิตัวขาวมันกลับมาถึงแล้ว แต่ดูจากการจอดรถได้ระเกะระกะสิ้นดีแบบนี้... อารมณ์แม่งไม่ดีเท่าไหร่
ผมเดินตัวปลิวเข้ามาในตัวบ้าน แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ร่าเริงบันเทิงใจต่อไป เสียงหัวเราะต่อกระซิกที่ดังมาจากห้องนั่งเล่นก็ทำให้ผมหรี่ตาลง ผมเดินไปชำเลียงมองเล็กน้อย
ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มตัวบางๆที่น่าจะสูงกว่าผมพอสมควร หน้าตาน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวอย่างกับหยวก นี่มันเมียในฝันชัดๆเลยก็ว่าได้ ส่วนอีกคนที่นั่งบนโซฟาตัวยาวข้างๆกับโซฟาที่คนแปลกหน้านั่งอยู่นั่นคือผัวผมเอง ผัวผมที่หัวเราะหน้าระรื้นไร้แววคนหงุดหงิดเมื่อกี้เลยสักนิด และที่สำคัญเลยนะ...
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไลน์ ที่ไร้ข้อความใดๆจากมนุษย์แฟน หึๆๆๆ อะไรคือการที่มึงบอกว่าถึงแล้วจะบอกห๊ะ... ไอ้โปร!!!
มาน้อยแบบน้อยมาก มาก
- - จริงๆเขียนไปแล้ว
แต่พออ่านอีกทีแล้วรู้สึกแบบซีร้ายเกินที่คนอย่างมันจะเป็นได้
เลยขอแก้เนอะ
คิดว่าคืนนี้คงเสร็จ แล้วเดี๋ยวเที่ยงๆ เขียดตื่นจะมาต่อให้ไวเลย
ปล.ใครอ่านเล่มม๊าบลูน่าจะจำน้องเหนือได้นะ
ปลล. นางเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กกันค่ะ
อย่าดักตบน้อง
เค้าขอโทษ
เค้าไปกินหมูกะทะมา
ที่เหลืออยู่ข้างล่าง