หัวข้อ: 【เรื่องสั้นตอนเดียวจบ】ห้องน้ำ「R-18」พิเศษ 1【19/07/2558】Ｎｅｗ！

[Soular]

***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

****************************************************************************

[Soular]

ห้องน้ำ


“เฮ้ย! ฟิล์ม! ฟิล์ม! มีคนฝากกระดาษนี่มาให้ว่ะ...” ไอต้นครับ มันวิ่งหน้าตั้งหอบแฮ่กๆ เข้ามาในห้องเรียน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นครับ มันถึงได้ทำหน้าแตกตื่นแบบนั้น มันยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆ มาให้ผม


“ใครฝากมาว่ะ?” ผมรับกระดาษจากมัน ยังไม่ได้ทันอ่านผมก็ถามถึงเจ้าของกระดาษ


“มีน้องคนหนึ่งเอามาให้อีกทีว่ะ กูถามว่าใครฝากมาแม่งไม่ตอบ แถมน้องมันยังบอกว่าเป็นเรื่องสำคัญมาก ให้เอามาให้มึงอย่างด่วนเลย”  ผมตอบหน้าเซ็ง ๆ คงคิดว่าตัวเองเป็นแค่ตัวกลางในการสื่อสานถึงผมสินะ เหอๆ


“หรอ...ว่ะ” ผมเปิดอ่านพลางตอบรับมันเนิบๆ                                                                                                                        


‘มาหาทีที่ห้องน้ำชายตึกเก่า Ps. เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี’ ข้อความในนั้นสั้นมากครับ ผมตรวจดูอีกทีว่าจะมีข้อความอ่านอีกมั้ย? หรือมันใช้หมึกล่องหนเขียนไว้ก็ไม่แน่ใจครับ   แต่สถานที่ที่ให้นัดให้มาเจอคือห้องน้ำชาย ผมว่าเจ้าของกระดาษคงไม่ใช่ผู้หญิงแหงๆ เลย


   “เขียนไรไว้ว่ะ”  ไอต้นมันถามพลางชะโงกหน้ามาอ่านข้อความในกระดาษ


“นัดให้เจอ ที่ห้องน้ำชายตึกเก่า”


“แล้วมึงจะไปหรอว่ะ เผื่อมันเรียกมึงไปตื้บทำไง ศัตรูยิ่งเยอะๆ อยู่ กูไปเป็นเพื่อนมั้ย?” มันถามผมด้วยเป็นห่วง  แต่ความเป็นห่วงของมันผมไม่อยากได้ครับ ฮ่าๆ ถ้าเรียกไปรุมตื้บจริงๆ ก็คงซวยไปล่ะ แต่ในเมื่อมันกล้านัดเจอผมแบบนี้แล้วไม่ไปคงไม่ได้ ในข้อความไม่ได้เขียนไว้ว่าพาเพื่อนไปด้วยไม่ได้ แสดงว่ามันต้องมั่นใจแน่ๆ ว่าสามารถเอาชนะผมและเพื่อนได้ ในเมื่อมันมั่นใจขนาดนี้ผมก็จะไปคนเดียวเพราะผมมั่นใจกว่าว่าตัวเองจะชนะ ฮ่าๆ (ถ้าสู้ไม่ไหวๆ จริงค่อยเผ่น)


ผมส่ายหน้าให้ไอต้นเป็นเชิงปฏิเสธว่าไม่ให้มันไปด้วย “กูจะลุยเอง” ผมพูดเสริมอีกคำ มันหน้าเหวอไปเลยครับ


“เออ กูไม่เคยห้ามมึงได้อยู่แล้วนี่ แต่กูมีข้อตกลงถ้าผ่านไป 1 ชม. แล้วมึงไม่กลับมากูจะไปตาม”


“เออ ก็ได้” ผมตอบก่อนจะเดินจากมันมา
ผมค่อยๆ เดินมายังห้องน้ำตึกเก่า ไม่ได้รีบร้องเร่งด่วนตามคำขอในกระดาษ เมื่อมาถึงห้องน้ำชายตึกเก่าก็พบกับความว่างเปล่าครับ แหงอยู่แล้วล่ะ เหอๆ ก็ต้องน้ำในตึกนี้ไม่มีคนใช้แล้วนี่ครับ พื้นห้องน้ำแห้งผาดไม่มีหยดน้ำแม้แต่หยดเดียว แสดงให้เห็นว่าไม่มีใครใช้แล้วล่ะ ผมกวาดตามองรอบๆ พบว่ายังเห็นวี่แววใครสักคน


“แย่ล่ะสิ” ผมพึมพำ ค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำ คิดว่าจะเดินสำรวจตามห้องต่างๆ แต่ผมกลับต้องตกใจเมื่อมีมือใหญ่ของใครบางคน รวมแขนผมจากทางด้านหลัง พร้อมกับเสียงประตูห้องน้ำที่ปิดลง


“ใครฟะ! ปล่อยนะเว้ย!” ผมโวยวายเมื่อรู้สึกว่ามือทั้งสองถูกมัดด้วยผ้า ก่อนที่จะมองไม่เห็นแสงสว่างอีก                      ตาของผมเองก็ถูกผูกด้วยผ้าเช่นกัน  มือก็แล้ว ตาก็แล้ว เหลือแต่ขานี่ล่ะที่ยังไม่ถูกมัน แต่จะไปสู้อะไรมันได้ว่ะ ไม่น่าประมาทเลย


“โธ่เว้ย!” ผมสบถกับตัวเอง


“จับง่ายกว่าที่คิดนะ” ไอคนที่จับผมมัด ผมค่อยๆ กดผมลงไปนอนครับ ผมพยายามจะขืนมัน แต่แรงก็สู้มันไม่ไหว ถูกมันกดให้นอนลงกับพื้นห้องน้ำที่แห้งผาด อ่า น้ำเสียงนุ่มทุ้มแบบนี้คุ้นชะมัด แต่นึกไม่ออกแหะ... 


“อะ!”  ผมตกใจสะดุ้งสุดตัวเมื่อ โน้มหน้ามาซุกซอกคอผม พร้อมกับขบเบาๆ พอให้รู้สึก ผมขมลุกซู่  ร่างกายผมเกิดการผิดปกติ ตัวสั่นเทิ่ม แรงที่คิดจะขัดขืนหายไปหมดแล้ว เหลือเพียงความรู้สึกแปลกๆ บางอย่างที่ตัวผมก็ไม่รู้


มันยังคงซุกไซร้คอของผมอยู่ไม่หยุด ถึงมันชะงักแปลกใจที่อยู่ผมก็หยุดขัดขืนขึ้นมากะทันหันก็ตาม มันลากลิ้นเลียจนทั่วคอ ก่อนจะเรื่อยขึ้นไปติ่งหู ขบกัดเบาๆ


“อ๊า~” ผมเผยเสียงครางอย่างช่วยไม่ได้


“ร้องเพราะดี” มันชมรึเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ ตอนนี้มันทำหน้าแบบไหนผมก็ไม่รู้ ที่ผมรู้อยู่คือการกระทำที่มันกำลังดำเนินอยู่ตอนนี้     ผมกดปากแน่นไม่ยอมปล่อยให้เสียงครางเล็ดลอดอีก


มันปลดกระดุมซื้อผมออก ก่อนที่จะวางลิ้นลงบนยอดอกของผม ผมเผลอแอ่นอกให้มันลิ้มรสโดยไม่ตั้งใจ ร่างกายไปเองครับ มันโลมเลียหยอกล้อจนชูชันแข็ง สร้างความเสียวซ่านให้ผม แต่ผมก็ยังไม่ร้องครางให้มันได้ยิน มันรู้จึงค่อยๆ ลากลิ้นวนตรงท้องน้อย มือสองข้างของมันที่ว่างอยู่ก็เลื่อนไปปลดเข็มขัดของผมออก ก่อนที่ผมจะได้เอ่ยห้ามอะไรปากของมันก็กดทับกับปากผมแล้ว ลิ้นสากๆ เข้ามาในโพลงปากของผมอย่างง่ายได้ ตวัดเกี่ยวพันกับลิ้นที่พยายามจะหนีของผมแต่ไม่นาน เขาก็สามารถควบคุมเกมได้


“อ๊า!” ผมไม่สามารถกลั้นเสียงครางไว้ได้แล้ว รู้สึกตัวอีกทีบนตัวผมก็ถูกถอดกางเกงออกแล้ว มือใหญ่เลื่อนมาจับแก่นกายที่หว่างขาของผม ก่อนรูดขึ้นรูดลงเป็นจังหวะ เนิบช้า จนมันชูชัน


“อื้ม อ่ะ... อ๊า”  มันเร็วขึ้นมือนั่นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ครับ มันรู้สึกเสียวอย่างประหลาด


“อ้ะ อ๊า อ่ะ ม... ไม่ไหวล...แล้” ผมครางไม่เป็นภาษา ของๆ ผมชูชันเต็มที่ ความรู้สึกเสียวแผ่ไปทั่วร่างกาย บ่งบอกว่ามันใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้ว แต่ยังไม่ทันที่ผมจะถึงจุดนั้นมันก็หยุดมือไปเฉยๆ  ผมหอบแฮ่กๆ รู้สึกแน่นอึดอัดมากอยากปลดปล่อย


ผมสัมผัสได้ถึงมือสากๆ ที่จับขาสองข้างของผมแยกออก ผมก็รู้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“อ๊า!!” ของสิ่งหนึ่งที่ใหญ่และร้อนผ่านเข้ามาในตัวผม ถึงจะได้แค่นิดเดียวก็ตาม ความเจ็บแผ่ออกไปทั่วร่างกาย ราวกับร่างกายจะถูกฉีกขาด 


“แน่นชะมัด บ้าชิบ!” คนข้างบนสบถเบาๆ ก่อนที่จะค่อยๆ ดันทุรังของๆ ของตัวเองเข้ามา  จนมิด 
ก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ


“อ๊า ไม่... เอาออก... ฮึก ... อ๊า เจ็บ!” ผมกรีดร้อง เมื่อมันขยับแรงขึ้น


“อืม~” คนบนร่างก็ร้องครางอย่างพอใจ มือใหญ่เรื่อนมากุมแก่นกายของผม ขยับขึ้นลงตามจังหวะของตัวเอง
มันกระแทกของๆ มันเร็วรัวจนตัวผมสั่นไหวไปหมด ความรู้สึกเสียวเริ่มชัดเจน แก่นกายของผมที่ถูกมันกุมอยู่ก็ขยายตัวแน่น จนปวด


“อ๊า! ไม่....ไหวแล้ววว!” ผมกรีดร้องลั่น ตัวกระตุกเกร็ง น้ำรักสีขาวข้นพวยพุ่งแปรอะแป้นหน้าท้อง


“แฮ่กๆ...” ผมหอบหนัก ไม่อยากคิดสภาพตัวเองตอนนี้เลยว่ามันน่าทุเรศขนาดไหน ให้ตายเหอะ คนบนร่างของผมกระแทกแก่นกายเข้ามาในตัวผมแรงๆ 3 ที ผมก็รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆ ที่ฉีดพุ่งเข้ามาในร่างกาย และมันก็ค่อยๆ ถอนของๆ มันออก รู้สึกถึงน้ำเหนียวข้นที่ไหลออกมาตามช่องทางสีหวาน


“อ่า...สุดยอดเลย” มันพึมพำกับตัวเอง


++++++++++++++++++++++

[Aumy8059yaoi]

 
มีต่อมั๊ยค่ะเนี่ย??!!!!! หรือจบแค่นี้?????
ขอบคุณคนเขียนคร่าาาาาา

[question09]

อ่า~~~ สุดยอดเลย 

[GBlk]

เฮ้ยยยยย อย่าพึ่งจบ เฉลยก่อยยยยย

[tomybsl]

สายหื่นนนนนนนนน เอาที่เหลือมาน๊าาาาาาาาาาา
เค้าอยากรู้อ่ะว่าไอ้คนที่ นายเอกมันเป็นใคร(#><พระเอกไง อิฟาย+.+)

[magarons]

เฮ้ย แค่เนี้ยยยยย ไม่พอเลยจากใจจริงงงง
มาต่อเถอะนะ ไอว๊อนนนน

[ขนมโก๋]

ชอบจัง

[❣☾月亮☽❣]

    สั้นไป๊. ขอภาคต่อเถอะค่ะ
ขอบคุณนะคะ

[boonpa]

  สั้นไปมั๊ยอ่ะ กำลังลุ้นเลย

[no.fourth]

ขออีกได้มั้ย??

[farfarneenee]

    มาต่อเถอะ ค้างอะ   

[New_Tai]

  

[stickyyrice]

ห่ะ จบเเล้ว!!!!!!

[Minty]

ยังรู้สึกค้างๆอยู่อ่ะ น่าจะมาต่ออีกสักตอน

[whitelavenders]

เฮ้ยยย จบง่ายๆงี้เลยหรอ 5555555 เราเดาว่าเป็นอีเพื่อนที่ยื่นจม. เพราะบอกเสียงคุ้นๆ

[Serioz]

กลับมาต่อเถอะค่ะเราค้างมากกกกก

[QXanth139]

แค่นี้?

[Unlimited017]

มีแค่ตอนเดียวอ่อออ อยากรู้ว่าคนทำมันเป็นใครรรร

[Flower]

มาต่อเถอะค่ะ please 

[alt1991]

 

[SiHong]

 

[snowboxs]

ห๊ะ อย่าบอกนะว่าให้ค้างอยู่แค่นี้

[twinmonkey0311]

เวรกรรม แล้วใครมันเป็นคนจิ้มนายเอกเราเนี่ย จบแล้วหรือเนี่ย

[buabuabua]

สั้นเหลือเกิน อิอิ

[MSeraph]

กรี้ดดดด เดี๋ยวสิอย่าพึ่งจบ
ไอเสียงทุ้มคุ้นๆนี่คือใครรคะ
 

[MK]

ไอ้คุ้นๆเนี่ยใช่เสียงของเพื่อนที่เอากระดาษมาให้ไหม 555555555555

[Soular]

ห้องน้ำ พิเศษ 1


45 นาที 31 วินาที…
เหลือเวลาอีกตั้ง 14นาที 29 วินาที


ผมนั่งจ้องนาฬิกาดิจิตอนที่บ่องบอกเวลาในตอนนี้ พลางนั่งเหม่อลอยมองไปยังสนามบาสที่มีพวกเพื่อนผู้ชายห้องเดียวกันกับผมเล่นบาสกันอยู่


ตอนนี้ไอฟิล์มมันก็ยังไม่กลับมา พอเหมาะพอเจาะกับคาบบ่ายที่ห้องผมมีเรียนพละสองชั่วโมง และคาบพละนี้ อาจารย์ก็ไม่เข้าสอนด้วย


“ไอต้น เล่นลิงชิงบอลเปล่า สนามตรงนั้นว่างอยู่นะเว้ย” ผมเงยหน้ามองเพื่อนที่กำลังโบกมือหยอยๆ มาให้


“ไม่ล่ะ” ผมบอกบัดแล้วส่ายหน้าปฏิเสธ ส่วนไอนั่นก็ยู่หน้า ทำปากเบะแล้วสอดส่ายสายตามองหาใครบางคน


“ไอฟิล์มล่ะ? ไม่เห็นมันอยู่เลย รู้ว่า’จารย์ไม่เข้าเลยโดดเหรอว่ะ?”


“ก็นะ” ผมเลี่ยงที่จะตอบคำถามเพื่อนครับ ไม่อยากจะตอบว่ามันอาจจะไปมีเรื่องกับใครอีกแล้วก็ได้


ไม่ได้เลยเพื่อนคนนี้ มีเรื่องต่อยตีไม่เว้นแต่ละวัน


“เอ้อ แล้วโดดเรียนนี่พี่มันไม่ว่าเอาเหรอวะ”


“ไม่รู้สิ” ผมตอบบัดๆ อีกครั้ง ในขณะที่เพื่อนคนดังกล่าวหันกลับไปหากลุ่มเพื่อนที่เริ่มตั้งวงเล่นลิงชิงบอล


ผมหันหน้ากลับมานั่งเหม่อมองนาฬิกาข้อมือตัวเองอีกครั้ง


48 นาที 06 วินาที
อีกแค่แป๊บเดียว… แป๊บเดียว…


ผมเงยหน้าขึ้นมาจากนาฬิกา ก่อนที่หางตาดันไปสะดุดเข้ากับคนที่ผ่านเข้ามา


ผู้ชายตัวสูงโปร่ง หน้าตาดี จมูกโด่ง ผิวขาว ริมฝีปากแดงธรรมชาติที่ผู้หญิงทั้งโรงเรียนพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่าอยากจะลองสัมผัสริมฝีปากนั่นด้วยริมฝีปากของตัวเองดูสักครั้ง…


พี่เฟรม…  พี่ชายแท้ๆ ของฟิล์ม คนตายยากที่เมื่อกี้พูดถึงแล้วจู่ๆ ก็โผล่มาเหมือนรู้งาน


ถึงจะมองเห็นจากที่ไกลๆ แต่ผมก็รู้ครับ มองไม่ผิดแน่นอนก็จะมีใครสักกี่คนในโรงเรียน ที่มีหุ่นแบบนี้ รูปร่างแบบนี้ หน้าตาเป๊ะขนาดนี้ แล้วจะมีสักกี่คน  ที่ใส่แว่นกันแดดเดินไปเดินมาในโรงเรียนได้สบายแบบนี้ นี่ถ้าเขาไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนของโรงเรียนผมอยู่ ผมคงคิดว่าเขาเป็นนายแบบนำเทรนแฟชั่นวัยรุ่นที่บังเอิญเดินหลงเข้ามา


“ต้น” พี่เฟรมเดินตรงเข้ามาในขณะที่ผมยิ้มรับ มองหน้าที่ถูกแว่นกันแดดสีดำบังไปกว่าครึ่ง...


“สวัสดีครับพี่เฟรม” ผมยกมือไว้พี่เขา ก่อนจะเริ่มรู้สังหรณ์ถึงอะไรไม่ค่อยดี


“ฟิล์มไปไหน? ไม่ได้อยู่ด้วยกันเหรอ?”


“ครับ เอ่อ...นี่ผมก็กำลังจะไปตามอยู่พอดี”


“ตาม? งั้นพี่ไปด้วยล่ะกัน มีเรื่องต้องคุยกับมันอยู่พอดี”


ชิบหายแล้วไง
ผมพยายามยิ้มให้เป็นธรรมชาติขณะที่ในหัวกำลังคิดข้ออ้าง เพื่อไม่ให้พี่เฟรมไปด้วย...


“ต้น”


ผมสะดุ้งกับคำเรียกชื่อแค่คำเดียว เงยหน้าตัวเองที่เมื่อกี้หลบหน้าพี่เขาขึ้นไปมอง แล้วตอบรับเสียงแผ่ว “ครับ?”


“กำลังปิดบังอะไรพี่อยู่หรือเปล่า?”


“เอ่อ.. แหะๆ” 


ดูเหมือนจะจนมุมแล้วครับ ใบหน้าหล่อๆ ขาวๆ ที่ถึงแม้จะมีแว่นกันแดดสีดำสนิทบังดวงตาคู่นั้นไว้ แต่ผมก็รู้ว่าตอนนี้สายตานั่นกำลังจ้องผมเขม็งแค่ไหน และก็เป็นอีกครั้งที่ผมไม่อาจโกหกคนตรงหน้านี้


ผมพยายามเล่าเรื่องที่ฟิล์มถูกเรียกไปที่ห้องน้ำชายเก่าในระหว่างที่กำลังเดินทางไปยังที่ๆ นัดกับฟิล์มไว้ โดยมีพี่เฟรมตามไปด้วยตามที่ผมคาด ก็อย่างว่าพี่แกโกรธมากครับ แต่ก็อย่างที่พูด ฟิล์มมันมีเรื่องต่อยตีบ่อยเกินไปจนคนเป็นพี่อย่างพี่เฟรมปลงไปเรียบร้อยแล้ว (โกรธเพราะห่วงมันห้ามกันไม่ได้ครับ)


พอไปถึง พี่เฟรมแกรีบตรงเข้าไปที่ประตูห้องน้ำทันที ส่วนผมเองก็สังเกตรอบๆ ตัว เงียบ เรียบร้อยดี และปราศจากวี่แววของนักเรียน หรือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า คน ไม่ผิดปกติ สำหรับที่นี่ที่เป็นตักเรียนเก่าที่ไม่ใช้แล้ว


“ต้น แน่ใจนะว่าที่นี่”


พี่เฟรมที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำเอ่ยถามผมที่ยังเดินมองซ้าย มองขวา


“ใช่ครับ”


“แปลก ประตูห้องน้ำมันล็อก” คนตรงหน้าว่า มือใหญ่ๆ ยังคงวางแปะอยู่กับลูกบิดประตูที่มีสนิมเกาะเขรอะ


“งั้น ฟิล์มมันคงเคลียร์ธุระเสร็จแล้วมั้งครับ” ผมคะเนในขณะที่พี่เฟรมขมวดคิ้ว


“พี่ได้กลิ่นเลือด ต้นโทรหาฟิล์มให้พี่หน่อย”


น้ำเสียงพี่เฟรมดูเครียดขึ้นมาก ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเจ้าเพื่อนตัวดี และสิ่งที่ทำให้ผมเริ่มเครียดตามพี่เฟรมก็คือ...


ปึง!! ปึง!!


ยังไม่ทันที่ผมจะได้เอ่ยปากปรึกษาอะไร คนข้างๆ ก็ออกแรงถีบประตูห้องน้ำที่สุดแสนจะอ่อนแอ จนลูกบิดขึ้นสนิมนั่นหลุดออกมา ไม่ทันได้พักหายใจ คนตัวสูงโปร่ง ก้าวเข้าไปในห้องน้ำ ตามเสียง Solo Violin ที่จำได้ว่าเป็นเสียงริงค์โทนของมือถือไอฟิล์ม


“xวยเอ้ย!”


ผมรีบเดินตามพี่เฟรมที่ปวดปราดเข้าไปในห้องน้ำ ...ปราศจากเจ้าของมือถือ มีเพียงสมาร์ทโฟนยี่ห้อดังสีดำที่น่าจอสว่างวาบเตือนสายเข้าที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น


“ต้น” เสียงเรียกชื่อจากคนข้างๆ ที่ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ว่ากำลังเครียดมากแค่ไหน


ผมหันหน้าไปมองพี่เฟรม


“พอจะรู้ไหม ว่าใครเป็นคนทำ”


แน่นอนว่าผมพอจะเดาได้...


++++++++++++++++++++++

ขอโทษที่มาช้าจ้า ขอบคุณทุกความคิดเห็นด้วนนะ ตอนนี้ก็จะเป็นหนึ่งในตอนแถมที่ตอนแรกว่าจะไม่เขียน เพราะว่าแต่งไว้นานมากๆ เเล้ว เเต่เห็นว่ามีคนอยากอ่านเลยอย่างมาต่อพล็อตที่คิดไว้ในหัวค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่สำนวนการแต่งอาจจะไม่เหมือนตอนที่แล้วว่าแต่งตอนที่แล้วนานมากแล้ว

อย่าลืมติมตามกันต่อนะคะ คิดว่าคงมีอีกแถมพิเศษอีกสัก 2-3 ตอน
 

ตัวอย่างตอนต่อไป...

「ผมอยู่ที่ไหน?? ที่ไหนก็ไม่รู้.... รู้แค่ว่ามืดสนิท รู้แค่ว่าแขนของผมทั้งสองข้างถูกมัดไว้ ตาก็ถูกผ้าพันไว้ ทำให้มองไม่เห็นเหมือนกัน ขาทั้งสองก็ถูกจับแยกแล้วมัดไว้กับอะไรสักอย่าง ทั้งยัง... ร่างกายเปลือยเปล่าและความรู้สึกขยะแขยงร่างกายสกปรกของตัวเอง」


- 23/07/2558 แก้ไขคำผิดค่ะ

[stickyyrice]

อะไรยังไงเนี่ยยย รอจ้าาา

[Serioz]

แอบงงๆช่วงท้ายนิดหน่อยนะคะ แต่จะรอต่อไปเน้อ