บันทึกรักฉบับพิเศษ “หวง”
ชีวิตของผมต่อจากบันทึกหน้าสุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรหวือหวามากนัก ผมยังคงอยู่คอนโดของพี่ฉลามที่ตอนนี้กลายมาเป็นของผมแล้ว พี่ฉลามมานอนค้างกับผมทุกวันศุกร์ เสาร์และอาทิตย์ วันธรรมดาพี่เขากลับไปนอนที่บ้าน ซึ่งพ่อแม่ของพี่ฉลามรับรู้และรับผมมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว แม่ของพี่ฉลามก็ชวนให้ผมมาอยู่ที่บ้าน แต่ผมปฏิเสธ เหตุผลอย่างแรกเลยคือ ผมอยากให้ผมและพี่เขามีพื้นที่ส่วนตัวซึ่งกันและกัน ถึงพ่อแม่ของพี่เขาจะรู้ว่าผมกับพี่ฉลามไม่ได้เป็นแค่พี่น้องกัน แต่การที่จะไปอยู่กับครอบครัวเขาทุกวัน แสดงออกซึ่งความรักต่อหน้าท่านมันก็คงไม่ดี ถึงอย่างไรท่านก็คงไม่คุ้นชินแน่ๆ ผมก็คงอึดอัดด้วย อย่างที่สองคือแม่ของผมเอง ผมไม่รู้ว่าแม่จะระแคะระคายเรื่องของผมหรือเปล่า แต่การที่ท่านถามผมว่าไม่มีแฟนบ้างเหรอ ไม่มีสาวคนไหนเข้าตาบ้างรึไง ผมเลยขอคิดว่าแม่ไม่รู้สิ่งที่ผมเป็นหรือไม่ก็คงไม่อยากรับรู้ ผมเลยยังคงปิดบังเอาไว้ พี่ฉลามเองก็เข้าใจ ทุกครั้งที่แม่มาหาผม มาอยู่กับผมนานๆ พี่ฉลามก็ไม่ได้มาหาบ่อยๆให้ดูผิดสังเกต แต่ดึกๆหน่อยก็จะแอบโทรมาอ้อนว่าคิดถึง อยากกอด จนบางทีผมใจอ่อนต้องโกหกแม่ว่าไปกินลี้ยงกับที่ทำงานจะกลับดึกหน่อย แล้วแวบไปหาพี่ฉลามที่ทำงาน ไปกินข้าวด้วยกันพี่เขาถึงได้มาส่งที่คอนโด แต่พี่ฉลามบอกว่าแม่ของผมรู้ เพียงแต่ท่านอาจจะแกล้งถามเพื่อให้ผมยอมเล่าความจริง แต่ผมก็ไม่อย่างเสี่ยงหรอก ยอมเป็นผู้ร้ายปากแข็งไปก่อนดีกว่าจะเห็นน้ำตาของแม่
บุ้งกับไอ้เด่นก็ยังคงคบกันอยู่ เพื่อนทุกคนในกลุ่มต่างก็พนันว่าคู่นี้คบไม่ยืด แต่มันก็ยังไปกันได้ดีนะ เรียกได้ว่าหักปากกาเซียนพนันทั้งหลายเลยละครับ เอาไว้ผมจะมาเล่าเรื่องวีรกรรมของคู่นี้ให้ฟัง แต่บันทึกพิเศษหน้านี้ผมขอเล่าเรื่องของผมกับพี่ฉลามก่อนก็แล้วกัน อืม..ขอตั้งชื่อบันทึกนี้ว่า หวง ก็แล้วกันครับ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า...
“พี่ว่ากลอนอ้วนขึ้นไหมอะ” ผมยืนหันซ้ายหันขวาสำรวจตัวเองอยู่ที่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ที่เพิ่งสั่งซื้อมา ก่อนจะหันไปถามพี่ฉลามที่กำลังนั่งอ่านแฮรรี่พอตเตอร์อยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย พี่เขาซื้อฉบับภาษาอังกฤษมาครบทุกตอน แต่เพิ่งจะได้มานั่งอ่าน อ่านแล้วก็ไม่สนใจผมเลย ผมทำงานเยอะ กลับบ้านดึก บางทีก็ต้องมากินตอนดึกๆเพราะไม่ได้กินตอนเย็น ส่งผลให้รู้สึกอึดอัดและคิดว่าน้ำหนักต้องเพิ่มแน่ๆ
“พี่ฉลามครับ กลอนอ้วนไหม” ผมถามซ้ำเพราะคนถูกถามยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือ
“ไม่อ้วน” ตอบผมสั้นๆแล้วก็หันไปสนใจแฮรรี่ต่อ ให้นอนกับพ่อมดเลยดีไหมนะ ผมส่องดูตัวเองแล้วก็เดินกลับมานั่งข้างๆพี่ฉลาม
“กลอนว่าจะออกไปซื้อกางเกงว่ายน้ำกับดัมเบลอันเล็กๆ พี่ไปด้วยกันไหม” ผมถาม พี่ฉลามซึ่งนั่งพิงหัวเตียงอยู่ก็วางหนังสือลงแล้วหันมามองหน้าผม ดูจากสายตาแล้ว คาดว่าคงไม่อยากออกไปไหนแน่ๆ
“ไหนเอาพุงมาดูสิ” พี่ฉลามพูดจบก็เอามือมาลูบที่หน้าท้องของผม
“โหย พี่เรียกพุงเลยเหรอ แปลว่ากลอนอ้วนใช่ไหม” ผมรีบเขม่วหน้าท้องเลย พี่ฉลามยิ้มๆ แต่ผมรู้สึกว่าที่ลูบๆอยู่มันต่ำกว่าพุงแล้วนะ
“วิตกจริตไปเปล่า ตัวนิดเดียว” พี่ฉลามถามผม มือยังคงลงต่ำจนผมต้องจับเอาไว้ก่อน
“หยุดเลย กลอนจะออกไปซื้อของ” ผมบอกเสียงดุๆ แต่ขึ้นชื่อว่าฉลาม มีหรือจะยอมให้อะไรมาดุกว่าตัวเอง พี่เขาดึงมือเขาออกแล้วมาดันตัวผมให้นอนลงราบกับเตียง แต่ยังไม่วายหยิบหนังสือเล่มโปรดของตัวเองไปวางที่โต๊ะข้างเตียง จะหื่นแล้วยังกลัวหนังสือยับอีก
“ออกกำลังกายแบบนี้ดีกว่า สบายตัว สบายใจ”
“ตรงไหนครับที่สบายตัว เมื่อยละสิไม่ว่า” ผมพูดไปหัวเราะไปเพราะพี่เขาแกล้งลูบที่ข้างเอวผม มันจั๊กจี้
“เดี๋ยวพี่สำรวจให้นะว่ามีตรงไหนอ้วนรึเปล่า” พี่เขาพูดจบก็หอมแก้มผมก่อนจะจูบ จูบที่อ่อนหวานไม่รีบร้อนแต่ก็ทำให้ผมคล้อยตามได้
เซ็กส์ของพี่ฉลามค่อนข้างต่างกับชื่อ พี่เขาไม่เคยรีบร้อนเลย ไม่ว่าเวลาของเราจะมีมากน้อยแค่ไหน พี่เขาจะเล้าโลมผมทุกครั้ง ไม่เอะอะก็สอดใส่หรือทำให้ผมเจ็บ บางครั้งถ้าเรามีเวลาไม่พอจะจัดชุดใหญ่ อย่างน้อยพี่เขาจะทำให้ผมเสร็จก่อน แล้วผมค่อยช่วยเขาด้วยมือ นี่เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ทำให้ผมรับรู้ได้ว่าผู้ชายคนนี้นึกถึงผมก่อนเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ครั้งนี้ก็เช่นกัน พี่เขาสำรวจผมทุกตารางนิ้วของร่างกาย ปฏิบัติที่อ่อนโยนแต่ทำเอาผมทรมานจนแทบขาดใจตาย ไล่ชิมผมไปทั่ว แม้กระทั่งนิ้วเท้าของผมพี่เขาก็ไม่เว้น ผมเคยบอกพี่เขาว่าอย่าทำแบบนั้น แต่พี่เขาบอกว่าผมหอมไปทั้งตัว อยากจะกินให้หมดไม่ให้เหลือเพราะเขาเป็นฉลาม ฟังเหตุผลแล้วก็ต้องยอมใจเขา ผมก็ได้แต่ฟินถึงสวรรค์เพราะฉลามตัวนี้ช่างร้ายกาจเหลือเกิน
“พี่..กลอนเสียวอ่า” ผมร้องบอกหลังจากที่พี่เขาไล่ชิมมาถึงส่วนสำคัญ ชิมจนผมสำลักความสุขไปรอบหนึ่งแล้วจนตอนนี้ความสุขมันเริ่มไต่ระดับขึ้นมาอีกแล้ว
“สบายตัวมันเป็นแบบนี้ เข้าใจรึยัง” พี่เขาเลื่อนตัวมาทาบทับผมแล้วถาม
“เข้าใจแล้วครับ” ผมตอบ ขืนตอบว่าไม่เข้าใจผมคงโดนดูดพลังอีกรอบ
“อื้อมม” พี่ฉลามร้องครางเบาๆเมื่อเจ้าฉลามน้อยเข้ามาในร่างกายของผมแล้ว เราจูบกันแบบดูดดื่มครู่หนึ่งก่อนที่พี่เขาจะขยับตัว
“อ๊ะ..อื้อ ..อ่าห์”
ในที่สุดวันนั้นผมก็ไม่ได้ออกไปซื้อของเพราะโดนพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ ฉลาม พอตเตอร์จัดการจนหมดแรงที่จะออกไปไหนเลยครับ
หลังจากนั้นมาได้สองสามวันผมถึงได้ชวนบุ้งมันออกมาหาซื้อชุดว่ายน้ำและอุปกรณ์ออกกำลังกายกัน วันนี้พี่นุ๊กพาเด็กมาทานข้าวกับพวกผมด้วย แฟนพี่นุ๊กเด็กมากจริงๆ เป็นเด็กมัธยมปลายเอง แต่เข้ามาเป็นนายแบบฝึกหัดอยู่ในสังกัดพี่แนนซี่ บุ้งบอกว่าคนนี้คบนานกว่าทุกคน สงสัยพี่นุ๊กจะแพ้ความอ้อนของเด็กครับ แต่น้องเขาก็หน้าตาน่ารักดี หุ่นดี แต่ก็ดูเด็กจริงๆ พี่นุ๊กทานข้าวเสร็จก็รีบกลับก่อนเพราะว่าพรุ่งนี้แฟนเด็กมีสอบ ผมเลยได้นั่งคุยกับบุ้งสองคนต่อ
“แก เราว่ากางเกงว่ายน้ำตัวนี้มันสั้นไปเปล่าวะ” ผมถามบุ้ง เมื่อกี้ตอนไปลองผมว่ามันรัดและดูจะมันจะสั้นไป แต่บุ้งบอกว่าเดี๋ยวลงน้ำมันจะสบายตัวกว่า
“ใครๆก็ใส่แบบนี้ ยี่ห้อนี้มันดี แกเอาไปลองก่อน เชื่อหัวไอ้บุ้ง”
“จริงนะ”
“เออ คอนโดแกมีแต่ชาวต่างชาติแทบทั้งนั้น แบบนี้ เบๆ”
“อะไรคือเบๆ” ผมถาม
“เบสิคไง วุ้ยฉันคุยกับเด็กดอยรึเปล่า” บุ้งมันค้อนผม ผมขำ ใครจะไปตามศัพท์วัยรุ่นแบบบุ้งทันกัน
“แล้วแกเป็นไงบ้าง เด่นมันทำตัวดีรึเปล่า”
“ก็ดี แต่ท่าทางแม่เขาไม่ชอบฉัน”
“ม๊าน่ะเหรอ ปกติม๊าใจดีนะแก”
“เขาคงไม่อยากให้ลูกเป็นเกย์มั๊ง”
“ใจเย็นๆนะ ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ ม๊าเป็นคนหัวสมัยใหม่ แค่รอเวลาให้เหมาะสมแค่นั้นเอง” ผมปลอบบุ้ง
“ฉันอะไม่อะไรหรอก แต่เพื่อนแกดิมันใจร้อน จะพยายามให้แม่ตัวเองมาชอบฉัน ฉันก็บอกแล้วว่าฉันไม่ได้ซีเรียส อยู่ไปแบบนี้ก็ได้ แต่ขานั้นไม่ยอม กลัวฉันทนไม่ได้แล้วมีผัวใหม่มั๊ง” บุ้งพูดจบก็ยักไหล่ ผมได้แต่ยิ้มให้แล้วตลที่ไหล่บุ้งเบาๆ ผมรู้ว่าบุ้งคิดมาก แต่พยายามแสดงออกว่าไม่คิด แต่ผมก็เชื่อว่าถ้าทั้งคู่รักกันมากพอ ทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดีเหมือนที่ผมได้เคยเผชิญมาแล้ว
“มีอะไรก็มาระบายกับเราได้นะบุ้ง” ผมบอก บุ้งพยักหน้าแล้วชวนผมทานข้าวต่อ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับคอนโด
.....
ช่วงสุดสัปดาห์นี้ผมว่าง งานใหญ่เพิ่งจบลงด้วยดี พี่เหิรเลยให้พักได้สี่วัน ผมเลยนัดเพื่อนๆมาทำอะไรกินกันที่คอนโด ก็มี บุ้ง เด่น เสือ เก้ง เล็ก พี่แหบ น้องมอส นัดกันไว้ตอนหกโมงเย็น อาหารส่วนใหญ่ผมซื้อเตรียมเอาไว้แล้ว บุ้งบอกว่า มันกับเด่นจะเอาน้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่ว แคปหมูมาด้วย เพราะเด่นเพิ่งไปสัมมนาที่เชียงใหม่มาเลยซื้อมาเยอะ ตอนนี้ผมเห็นว่าเพิ่งจะสี่โมงเย็น เลยได้ฤกษ์ประเดิมชุดว่ายน้ำตัวใหม่ เตรียมบ้านเสร็จร้อนๆ ได้ลงไปว่ายน้ำก็คงสดชื่น ผมเปลี่ยนชุดแล้วคลุมตัวด้วยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ ลงไปที่สระก็เจอฝรั่งสองสามคนกับเด็กอีกสองคน ผมกำลังว่ายเพลินๆสบายใจ พอว่ายมาถึงอบสระก็เห็นพี่ฉลามมายืนมองดูอยู่ ข้างๆพี่ฉลามมีพี่นุ๊กกับแฟนเด็กของพี่เขายืนอยู่ด้วย ผมเอาแว่นตาว่ายน้ำออกก่อนจะเดินขึ้นมาจากสระ แฟนพี่นุ๊กยกมือไหว้ผมพร้อมกับที่ผมไหว้พี่นุ๊กกับพี่ฉลามพอดี ยังไม่ทันจะได้คุยอะไรน้องมอสก็มาสมทบด้วยอีกคน
“อ้าว ทำไมมากันเร็วจัง กลอนนึกว่าจะมากันตอนหกโมงเย็น” ผมลูบน้ำออกจากหน้าแล้วถาม บุ้งโทรมาบอกแล้วว่าพี่นุ๊กจะมาร่วมปาร์ตี้เล็กๆนี้ด้วย แต่ไม่คิดว่าจะมากันเร็ว
“ก็งานเสร็จพอดีเลยจะมาทำสเต็กให้กินกันด้วย” พี่นุ๊กบอก แฟนพี่น้องชื่อน้องนัท น้องนัทยิ้มให้ผม
“ถ้างั้นพี่ขึ้นไปก่อนเลย กลอนขอว่ายน้ำอีกหน่อยเดี๋ยวจะตามขึ้นไป” ผมบอก พี่ฉลามเดินไปหยิบคีย์การ์ดแล้วก็พาคนอื่นๆขึ้นห้องไปก่อน เหมือนพี่ฉลามจะอารมณ์ไม่ดี ผมว่ายน้ำต่ออีกพักเดียวก็ตั้งใจจะขึ้นแล้วละ แต่จังหวะนั้นพี่ฉลามเดินลงมาพร้อมกับถือกางเกงขาสั้นมาด้วย
“สวมกางเกงนี้ด้วย” พี่ฉลามบอก
“เดี๋ยวมันเปียก กลอนนุ่งผ้าเช็ดตัวนี่ก็ได้” ผมบอกพี่เขา
“ใส่” พี่เขายื่นให้ผม ผมเลยจำต้องใส่ก่อนจะเดินตามพี่ฉลามกลับขึ้นห้อง ท่าทางจะอารมณ์ไม่ดีจริงๆ
พอผมเดินขึ้นไปก็รีบเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดออกมาชวยพี่นุ๊กทำสเต็ก โดยมีน้องนัทเป็นลูกมือเหมือนกับผม แต่พี่ฉลามไปนอนอ่านแฮรี่ต่ออยู่ในห้องนอน พอใกล้ๆหกโมงเย็นเพื่อนๆผมก็เริ่มทยอยมากัน พวกไอ้เสือเก้งเล็กมาด้วยกัน เด่นกับบุ้งตามมาติดๆ พอมากันครับห้องของผมก็ดูแคบไปถนัดตา ผมจัดที่นั่งกินกันตรงโซฟา เพราะพื้นที่ตรงนั้นกว้างพอสมควร ส่วนโต๊ะกลางของผมมันออกแบบมาให้สามารถดึงให้ยาวออกมาได้อีกเท่าตัว ตอนเห็นโต๊ะกลางตัวนี้ผมชอบมากเลย เลยซื้อมาพร้อมกับกระจกบานใหญ่ที่ตั้งเอาไว้ในห้องนอน พอเพิ่มโต๊ะญี่ปุ่นมาอีกตัวก็นั่งกันได้พอดี ผมซื้อเบาะนั่งพื้นมาหลายใบ หยิบส่งให้เล็กมันเอาไปปู จากนั้นผมก็เข้าไปตามพี่ฉลามในห้อง
“หลับเหรอ” ผมชะโงกดู พี่ฉลามเอาหนังสือวางบนอก ส่วนตัวพี่เขานอนหนุนแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วหลับตา ผมแอบเขี่ยไปที่แก้มพี่เขาเบาๆแต่พี่เขาไม่รู้สึกตัว ผมเลยแตะไปเบาๆที่แขน
“พี่ฉลาม ไปกินข้าวกัน” ผมเรียกพี่เขา พี่เขาลืมตาแต่ยังนอนนิ่งๆ คงจะเพลียจากงาน หลับสนิทเลย
“มากันครบแล้วเหรอ” พี่ฉลามถามผมด้วยเสียงที่ยังดูจะงัวเงียอยู่
“พี่แหบเพิ่งมาเมื่อกี้นี้เอง” ผมพยักหน้าก่อนจะตอบ
“พี่ล้างหน้าก่อน” พี่เขาตอบเสียงเรียบๆ มันผิดปกติ ผมเลยยังไม่ได้ออกไปข้างนอก อยู่รอจนพี่เขาล้างหน้าเสร็จ พี่เขาออกมาเห็นผมยังนั่งอยู่เลยขมวดคิ้ว แต่ก็เดินมาหาผม
“มีอะไรเหรอ” พี่เขาถาม
“พี่แหละ มีอะไร ดูอารมณ์ไม่ดีเลย” ผมย้อนถาม
“เปล่าหนิ”
“จริงนะ”
“อืม ไปกินข้าวกัน” พี่เขากำลังจะหันหลัง แต่ผมดึงมือพี่เขาให้หันกลับมาก่อนจะกอดรอบเอวเอาหน้าซุกกับตัวพี่เขา
“ยิ้มให้ดูก่อน” ผมอ้อน ได้ยินเสียงพี่เขาร้อง หื้อ เบาๆ
“อ้อนแบบนี้เดี๋ยวไม่ได้กินข้าวนะ”
“ก็ยิ้มก่อนสิ” ผมพูดจบพี่เขาก็ยิ้มให้ผม ผมเลยจูบที่ท้องพี่เขาหลายที่ก่อนจะลุกขึ้นไปหอมแก้มอีกหลายที พี่เขาดีดที่หน้าผากผมเบาๆก่อนจะกอดคอพาผมเดินออกไป ผมอาจจะคิดมากไป พี่เขาคงแค่เหนื่อย
ปาร์ตี้เล็กๆผ่านพ้นไปด้วยดี ผมมีความสุขมากๆเวลาที่ได้อยู่กับคนที่ผมรัก เราแลกเปลี่ยนความคิดกัน มีแย้งกันบ้างแต่ก็ไม่เคยจะโกรธเคืองกัน เป็นมิตรภาพที่ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้มาเจอกับคนเหล่านี้ กว่าจะแยกย้ายกันกลับไปก็เกือบตีสาม พวกมันช่วยผมเก็บล้างทำความความสะอาดห้องจนเสร็จถึงกลับ แต่เราก็นัดกันไปเที่ยวที่เชียงใหม่ บ้านของน้องนัทในช่วงปีใหม่ด้วยครับ ที่นั่นแหละครับที่มีวีรกรรมของไอ้เด่นกับบุ้งที่จะมาเล่าให้ฟัง
“พรุ่งนี้หยุดอีกใช่ไหม” พี่ฉลามถามผม
“ครับ หยุดอีกสองวันแหน่ะ”
“ไปดูหนังกัน” พี่ฉลามชวนผม ผมทำหน้าแปลกใจ
“ไหนว่าจะนอนอ่านแฮรี่ให้จบไง”
“เดี๋ยวกลับมาอ่านก็ได้”
“หนังเรื่องไหนนะสำคัญกว่าแฮรี่ อยากรู้จัง” ผมถามขำๆ
“หึหึ พรุ่งนี้ก็ได้รู้”
พี่ฉลามหัวเราะมีเลศนัยทำเอาผมคิดจนหลับ แต่พอตื่นเช้ามาผมก็ลืมไปแล้ว พี่ฉลามพาผมมาที่ห้างใจกลางเมือง เราหาร้านกินข้าวกันก่อน แล้วพี่ฉลามก็พาผมเดินดูของไปเรื่อยๆ ผมไม่เห็นพี่เขาจองตั๋วหนังสักที จนสุดท้ายก็อดไม่ได้เลยต้องถาม
“พี่จะดูเรื่องอะไร มันฉายกี่โมง”
“ไม่รีบ” พี่เขาบอก ผมก็ได้แต่งงๆ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร เขาว่าไงก็ว่ากัน โอกาสที่จะพาพี่เขามาเดินด้วยไม่ค่อยมีเท่าไหร่ พี่ฉลามไม่ค่อยชอบมาเดินแบบนี้หรอกครับ วันนี้นึกยังไงไม่รู้เหมือนกัน
สรุปว่าวันนี้เราสองคนไม่ได้ดูหนังหรอกครับ ดินซื้อเสื้อผ้ากัน เข้าร้านโน้นออกร้านนี้ ตบท้ายด้วยก๋วยจั๊บร้านโปรดพี่เขาที่เยาวราชก่อนกลับคอนโด แต่ผมเห็นพี่ฉลามยิ้มคนเดียวตลอด อยากรู้นักอารมณ์ดีเรื่องอะไร สงสัยจะเข้าวัยทอง กลับมาถึงคอนโด ผมก็วางถุงของทั้งหมดไว้ที่ห้องกลางก่อน พี่ฉลามชวนผมไปอาบน้ำเพราะอากาศมันร้อนอบอ้าวมาก ไปนั่งที่เยาวราชเหงื่อแตกกันทั้งคู่ เข้าไปอาบน้ำด้วยกันก็เลยจัดการกันไปอีกรอบ 55 รู้สึกพี่ฉลามจะอารมณ์ดีจริงๆครับ นัวเนียผมไปหัวเราะในลำคอไปด้วย พอถามก็ไม่พูด ถามก็โดนจูบแทนคำตอบ เลยไม่ถามละ กว่าจะออกมากจากห้องน้ำได้ตัวจะเปื่อย ผมมานั่งเช็ดผมให้พี่ฉลาม พี่เขาผมยาวกว่าเดิมแล้ว เป็นถึงผู้บริหารพอผมเริ่มยาวก็ต้องไปตัดให้ดูน่าภูมิฐาน แต่ส่วนตัวพี่เขาอยากไว้ผมยาว สงสารเขาเหมือนกันที่ไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่ชอบ แต่พี่เขาบอกว่าเขาแค่ทำให้พ่อแม่มีความสุข กับการได้อยู่กับผม โกนหัวก็ยอม ปากหวานไหมครับ
“อารมณ์ดีอะไร บอกกลอนหน่อยสิ กลอนก็อยากอารมณ์ดีบ้าง” ผมโอบกอดคอพี่เขาแล้วถามอีก
“ก็แค่ได้ของที่ต้องการ” พี่เขายอมตอบละ แต่ไม่เคลียร์ครับ
“ของอะไร เสื้อผ้าเหรอ” ผมถามอีก
“อืม”
“แค่นี้อะนะ กลอนก็ซื้อให้พี่บ่อยๆ แสดงว่าไม่ถูกใจอะสิ” ผมแกล้งงอนไปงั้นแหละครับ เห็นเขาอารมณ์ดีเกินแล้วหมั่นไส้เบาๆ 55
“หาเรื่อง เดี๋ยวจะโดน”
“ก็มันจริงนี่นา ไหน เสื้อตัวไหนที่ทำให้พี่อารมณ์ดีขนาดหนังก็ไม่ดู แฮรี่ก็ไม่อ่าน”
“อยากเห็นเหรอ” พี่เขาหันหน้ามาถาม ผมคลายกอดออก พี่เขาเลยลุกเดินผิวปากไปหยิบถุงของเขามาวางตรงหน้าผม ผมหยิบของในถุงออกมาดู พอกางมันออกผมก็อึ้งไป วางของลงแล้วมองหน้าพี่เขา พี่เขาชี้มาที่ผมก่อนจะหัวเราะ ผมขมวดคิ้วทันที
“ของกลอนเหรอ”
“เยส ของ ยู” พี่เขาตอบ
.......
.....
....
..
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงระเบิดหัวเราะของไอ้บุ้งดังลั่นคอนโดของผมเลย ผมต้องรีบเดินไปอุดปากมัน วันนี้มันมานั่งเล่นที่ห้องของผม ตอนเย็นเราเลยมาออกกำลังกายกัน
“ไม่ขำ” ผมบอก
“แต่ฉันขำอะแก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” บุ้งพูดจบก็ขำอีก ผมเลยเดินหน้าเง้าไปนั่งทาครีมกันแดดที่เตียงพลาสติกที่ตั้งอยู่ริมสระว่ายน้ำ
“แก ยังเหลือพื้นที่ให้ทาอีกเหรอวะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ” บุ้งพูดต่อ ผมเลยเอาหลอดครีมกันแดดปาใส่มัน มันยังคงหัวเราะไม่เลิก
ครับผม..ก็น่าให้มันขำหรอกครับ
ตอนนี้ผมอยู่ในชุดว่ายน้ำ อืม ต้องบอกว่า ชุดดำน้ำมากกว่า เสื้อแขนยาว โผล่มาแค่หน้ากับมือ กางเกงขายาวโผล่แค่ข้อเท้าครับ ถ้ามีถังออกซิเจนกับหน้ากาก ก็พร้อมดำน้ำแล้วครับ ถึงไม่อยากใส่ แต่ก็ต้องใส่ ไม่มีใครมาบังคับผมได้หรอก แต่คำสั้นคำเดียวของสุดที่รักของผมทำให้ผมต้องมาใส่ชุดนี้ว่ายน้ำในสระน้ำของคอนโด
“หวง”
ย้อนนึกกลับไปคืนนั้น ผมแทบตาเหลือกเมื่อเห็นว่าพี่ฉลามซื้อชุดนี้มาให้ผมใส่ว่ายน้ำที่คอนโด ผมถามย้ำหลายรอบ พี่เขาก็บอกเหมือนเดิมว่า ..หวง
“หวงอะไรอ่าพี่ มันจัดเต็มไปอ่าครับพี่ฉลาม” ผมเสียงอ่อย มันตลกอะ ให้ใส่ชุดนี้เนี่ยนะ
“ไม่รู้รึไง วันนั้นฝรั่งไอ้ฝรั่งคนนั้นจ้องตาเขม็งเลย แถมไอ้มอสอีก พี่นุ๊กก็ด้วย คิดแล้วโมโหว่ะ” อ๋อ สรุปว่าที่หงุดหงิดวันนั้นเพราะเรื่องนี่เอง
“พี่คิดมากไป ใครจะมอง”
“ไม่มากอะ ตูดก็ออก ข้างหน้าก็ตุง โดนน้ำละเห็นหมดเอียงไปทางไหน” หมดกัน แฟนผมพูดตรงอย่างที่เคยบอกไหมครับ
“พี่ฉลาม!!” ผมรีบตะโกนร้องบอกเมื่อพี่เขาสาธยายมา ผมอายอะ ไม่ได้สังเกตตัวเองว่ามันเป็นแบบนั้นจริงรึเปล่า แต่ก็รู้แหละว่ามันรัด แต่มันถึงขนาดนั้นเลยเหรอ
“เขินช้าไปไหม” พี่เขาถาม ผมห่อไหล่ก่อนจะมองเจ้าชุดที่ทำให้พี่ฉลามอารมณ์ดีอีกรอบ
“ไปแอบซื้อตอนไหน”
“ตอนกลอนไปห้องน้ำ”
“ให้ใส่จริงเหรอ”
“ใส่นะ นะครับ พี่หวงของพี่อะ พี่รักของพี่ พี่ก็หวง พี่ไม่อยากให้ใครมอง ไม่ใจร้ายกับพี่นะ” เจอลูกอ้อนแบบนี้ ผมถึงได้ถูกไอ้บุ้งหัวเราะอยู่ยังไงละครับ
เฮ้อ..ใครกันแน่ที่ใจร้าย เพราะผมก็รักของผมหรอกนะ ผมถึงได้ยอม
....
...
..
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ขำว่ะ เดี๋ยวปีใหม่ฉันซื้อตีนกบให้นะ”
“ไอ้บุ้ง พอเลย มาลงน้ำเดี๋ยวนี้” ผมตะโกนบอกมันก่อนจะพุ่งลงน้ำเพราะไม่อยากได้ยินเสียงหัวเราะของมีนแล้วครับ
...จำเอาไว้เลยคราวหน้าแกโดนแฉแน่ ไอ้บุ้ง...
***จบตอนพิเศษ***
เอาตอนพิเศษมาส่งค่ะท่านผู้อ่านนนน ถ้ามีโอกาสได้ฟังอะไรเด็ดๆจากเบื้องบนพอเอามาปรุงรสให้บันเทิงได้ก็จะมาเล่าตอนพิเศษเรื่อยๆนะคะ แล้วเจอกันค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ หนาวจังเลยเนอะ
ปล.กำลังตบตีกับคีย์บอร์ด มันเริ่มแก่แล้ว กดไม่ค่อยลง คำผิดเยอะเตือนได้นะคะ ฮือ 
หัวข้อ: =จนกว่ารักจะทักทาย= (บันทึกรักร้อน) ตอนพิเศษ My Santa 25/12/61 (อ่าน 189479 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก