เดี๋ยวนี้เวลาเบื่อจะเขียนก็ไม่เขียนค่ะ ดองลงไหไปเลย
คือเคยมีประสบการณ์ "ดันทุรังเขียนต่อ" ทั้งๆที่ไม่มีอารมณ์จะเขียน
ผลสุดท้ายก็คือ...นอกจากนิยายเรื่องนั้นจะถูกโยนลงไหแล้ว
ยังเข้าไปอยู่ในลิส "รอเขียนใหม่" อีกด้วย แบบว่าอารมณ์ในเรื่อง
มันไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ในตอนแรก
ในกรณีที่นอยด์อะไรสักอย่างอยู่ อันนี้แน่นอนว่าจะไม่แตะนิยายอยู่แล้ว
เพราะรู้ตัวว่าเป็นพวกแต่งนิยายตามอารมณ์ คือถ้าอารมณ์เป็นบวก เรื่องก็สดใสเฮฮา
แต่ถ้าเมื่อไรอารมณ์ติดลบ...ถ้าไม่มีใครตายก็ต้องพลัดพรากน้ำตาท่วม
แล้วสุดท้ายเพื่อดึงเรื่องกลับมาก็ต้องเข้าโหมด "ดันทุรังเขียน"
กรณีที่แต่งต่อไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะตื้อ ตึบ ตัน หรือหาทางกลับเข้าเส้นทางไม่ได้
เพราะพาเรื่องออกทะเลไปไกล อันนี้จะแก้ด้วยการมองหาแรงบันดาลใจ
บางทีก็ดูอนิเมะ แต่ส่วนใหญ่ที่จะทำให้กลับมาแต่งต่อได้อีกครั้งน่าจะเพราะ
การได้คุยกับใครสักคน(ที่ปรึกษา/ขอความเห็นเรื่องนิยายได้)มากกว่า
ประมาณว่า คุยไปคุยมามันก็ ปิ๊ง! สตอรี่งอกเป็นดอกเห็ด
(แต่ถ้ามือพิมพ์ไม่ทันความคิดบางทีก็เลิกไปเฉยๆเหมือนกัน)
รู้สึกตัวเองเป็นนักเขียนที่เอาแต่ใจยังไงก็ไม่รู้สิ 55+
ไม่รู้จะได้อ่านเม้นเรารึเปล่า แต่ถ้าอ่านจนถึงบรรทัดนี้
อยากบอกว่าขอบคุณมากๆค่ะที่ยังติดตามผลงานเราอยู่
แล้วก็...สู้ๆนะคะ