เบอร์หนึ่ง x กระต่าย part 4
สวัสดีครับ ผมกร หรือเบอร์หนึ่ง
วันนี้ผมตาขวากระตุกแต่เช้า...
“กร”
กระต่ายเคาะเรียกผมหน้าประตูห้องน้ำ ความจริงผมไม่ควรตื่นเช้าหรอก เพราะช่วงนี้ปิดเทอม และอีกอย่างโรงงานก็ต้องแอบผลิตยาตอนกลางคืน ทำให้เวลานอนของผมก็ไม่ต่างกับตอนอยู่ที่คลับสักเท่าไหร่ แต่คงเพราะต้องตื่นเช้าไปส่งใครบางคนที่ดันมีเรียนเช้ากว่าคนอยู่มหาลัย ผมก็เลยตื่นมาตั้งแต่เจ็ดโมง นั่งดูตารางงาน ลงไปตรวจสอบอุปกรณ์แล้วถึงขึ้นมาอาบน้ำตอนเกือบจะเก้าโมง
“มีอะไร” ผมชะโงกหน้าออกมาถามกระต่าย ถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่น้อยครั้งมากที่กระต่ายจะเรียกชื่อผมหรือชวนคุยก่อน ส่วนใหญ่เป็นผมแหย่มันซะมากกว่า
“โทรศัพท์”
ผมเลิกคิ้ว ไม่สนใจกระต่ายที่หน้าแดงเพราะผมแก้ผ้าตัวเปียก เพราะยังไงก็แค่ท่อนบน ก่อนจะรับโทรศัพท์มาดู
‘Boss’
ผมกดรับแทบไม่ทัน
“ครับบอส”
(( กูกำลังจะเข้าไป ))
ดะ...เดี๋ยวนะ
“ผมต้องปลุกทุกคนมั้ยครับ”
(( กูจะพาอเล็กซ์ไปแนะนำตัว มึงจัดการให้ดีแล้วกัน ))
“ครับ!”
ผมขานรับเสียงดัง จนกระต่ายที่ก้มหน้าก้มตาตกกะใจ นี่ก็ขวัญอ่อนจริงๆ ผมรีบส่งโทรศัพท์ให้กระต่ายถือแล้วรีบล้างฟองสบู่อย่างรวดเร็วที่สุด ก่อนจะเอาผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างไว้แล้วเดินออกมา
“พื้นเปียกหมดแล้ว!”
กระต่ายโวยวายจนลืมอาย คงเพราะมันเป็นคนทำความสะอาดโรงงาน พอเห็นใครทำอะไรสกปรกเลอะเทอะนิดหน่อยก็ปรามอย่างลืมตัวทุกที
“ไม่ต้องเช็ด รีบไปอาบน้ำ แต่งตัวดีๆ”
“ทำไม” มันที่ถือผ้าขี้ริ้วเตรียมตามเช็ดเงยหน้าถามด้วยสายตาเคืองๆ เพราะยิ่งผมเดินพล่าน น้ำตามตัวก็ยิ่งหยดเป็นทาง
“บอสกับควีนกำลังมา”
“มอร์นิ่งเอฟรี่บอดี้ มายนามอีสอเล็กซ์ ยินดีที่ได้รู้จัก!”
เรือคนใหม่กำลังฉายแสงอยู่ในโรงงานที่ปิดทึบ
กระต่ายถีงกับมาหลบงุดๆ อยู่หลังผมเมื่อเห็นฝรั่งตัวโตอ้าแขนอย่างเฉิดฉายโดยมีสายตาของคนในโรงงานที่มองด้วยสายตางุนงงว่าหมอนี่เป็นใครวะ ดีนะที่ผมบอกก่อนว่าห้ามเสียมารยาทกับเพื่อนบอส ไม่งั้นฝรั่งตาน้ำข้าวที่มาถึงก็เดินไปรอบโรงงานแล้ววิจารน์ว่าแคบอย่างนั้น จัดระเบียบไม่สวยอย่างนี้ ทำเลก็ไม่ดี แล้วยังอากาศอับอีกต่างหาก
ถ้าไม่ติดว่าเป็นเรือคงโดนเตะโด่งออกไปแล้ว
“ใครทำความสะอาดเนี่ย สกปรกเป็นบ้า”
กระต่ายที่แอบอยู่หลังผมก้าวออกมาทันที
“ผมเอง”
มันเงยหน้าจ้องตาอย่างโกรธๆ นี่มันกระต่ายกับราชสีห์ขนทองชัดๆ ไม่สิ...ทำไมเหมือนเห็นสัตว์กินพืชสองตัวพองขนกันวะ
“เฮ้ย อเล็กซ์ อย่ายุ่งกับกระต่ายกู” ควีนรีบท้วงขึ้นมา ผมเพิ่งสังเกตว่าพี่นิลดูไม่ค่อยจะชอบใจเรือคนนี้สักเท่าไหร่ เพราะน้ำเสียงตวัดเอาเรื่องน่าดู ทั้งที่ตอนพยายามเข้าหาพวกผมเหล่าบิชอปและอัศวิน จะแทนตัวว่า ‘ฉัน’ แล้วใช้น้ำเสียงแบบเป็นกันเอง
“กระต่าย?”
“เออน่ะสิ แล้วนั่นก็เบอร์หนึ่ง บิชอปของคลับ ถ้ามีสมองก็ช่วยเมมโมรี่ไปด้วย”
“เมมโมรี่ เมมโมรี่” อเล็กซ์ดันทำตามอย่างว่าง่ายโดยการเอานิ้วชี้จิ้มขมับสองข้างแล้วหลับตา “โอเค จำได้แล้ว”
“งั้นกลับกันเถอะคิง”
ควีนรีบมารีบไป ทำเอาพวกผมกะพริบตาปริบๆ สบสายตากับอเล็กซ์มองซ้ายมองขวา แล้วลากเอาเก้าอี้ไร้พนักมานั่งด้วยสีหน้าเหมือนรับไม่ค่อยได้
“ถ้าไม่เพราะเพื่อนคิงขอร้องนะ...”
เหมือนจะพึมพำแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาเป็นรอบที่สิบแล้ว
“เอ่อ คุณอเล็กซ์ครับ”
“ว่าไงเบอร์หนึ่ง”
...ควีน...ผมจะจดบัญชีแค้นอันนี้ไว้
“นี่เป็นเอกสารเกี่ยวกับโรงงานที่มีทั้งแบบทางการและรายละเอียดที่ไม่เป็นทางการ คุณอเล็กซ์...”
“เอามาให้ดูทำไม ไม่ดูหรอก ลายตาจะตาย”
...บอสส่งตัวอะไรมาให้ผมครับ...
“มีอะไรให้เล่นมั้ย ยังไงก็เริ่มทำงานตอนกลางคืนอยู่แล้วนี่”
“เอ่อ...”
“โป๊กเกอร์ไรพวกเนี่ย กูเก่งพนันมากเลยนะ”
ผมคิ้วกระตุกนิดๆ บิชอปที่ได้ชื่อว่าเก่งโป๊กเกอร์ที่สุดในคลับจะยอมโดนหยามได้ยังไง
“ปอ” ผมเรียกกระต่าย “ขึ้นไปเอาไพ่ตรงหัวเตียงมาที”
ผลมันแน่นอนอยู่แล้ว...
ซะที่ไหนล่ะ เล่นกันสิบตาผมชนะหกตา แต่อเล็กซ์ชนะสี่ตา แถมยังเป็นสี่ตาแรกที่ไม่ทันได้มองไพ่สักเท่าไหร่ก็หงายแล้ว เทคนิคการบลัฟและคุมเชิงของผมเลยแทบไม่ได้ผล
“ลูกน้องเพื่อนคิงเก่งจัง”
“ขอบคุณครับ” ผมตอบอย่างนอบน้อม แต่ในใจกระหยิ่มยิ้มย่องไปล้านแปดว่าของแค่นี้ไม่ครณาบิชอปที่อายุน้อยที่สุดของคลับหรอกน่า
“งั้นกูขอจีบได้ป่ะ”
“ฮะ!”
มือที่กำลังสับไพ่ถึงกับชะงัก
“ไม่เอาดีกว่า กับเมียเพื่อนคิงยังพอไหว แต่แบบนี้ท่าจะไม่รอด” อเล็กซ์พึมพำกับตัวเองขณะที่ผมตัวแข็งไปแล้วเพราะโดนมองด้วยสายตาชวนสยอง “คนนั้นดีกว่า เหมือนเมียเพื่อนเลย ถือว่าซ้อมจีบ”
ผมมองตามสายตาของอเล็กซ์ ก่อนจะไปหยุดที่กระต่าย
รายนั้นเองก็ตกใจเมื่อโดนชี้แบบจับจองเป็นเจ้าของ มันมองผมเลิ่กลั่ก ก่อนจะรีบเอาไม้กวาดที่ถืออยู่เป็นอาวุธ
“คนนั้นไม่ได้” ผมสับไพ่ต่อแบบเนียนๆ พูดเสียงเรียบเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรหลังโบกมือไล่ให้กระต่ายรีบหลบไปไกลๆ
“ทำไมล่ะ”
“คนนั้นติดจองแล้ว”
อเล็กซ์เลิกคิ้วงงๆ แต่พอเห็นผมแจกไพ่ก็ฉีกยิ้มอย่างมั่นใจ
“งั้นถ้ากูชนะตานี้ต้องให้จีบนะ”
“ได้เลย” ผมยิ้มกลับ ถ้าคิดว่าหกแต้มหลังผมได้เพราะโชคก็ดูถูกกันเกินไปแล้ว กับคนดวงดีอย่างอเล็กซ์ จะพึ่งแค่การคาดเดาแล้วแจกส่งๆ ไม่ได้หรอก
และใช่...ผมโกง
ต่อให้ไม่ต้องเปิดไพ่ ผมก็รู้อยู่แล้วว่าตานี้จะได้ฟูลเฮ้าส์ ส่วนทางฝั่งอเล็กซ์ก็จงใจส่งแบบย่ำแย่จับได้แค่คู่เดียวพอปลอบใจ
บอกแล้วว่าอย่าดูถูกบิชอปที่อายุน้อยที่สุดของคลับ
จิ้งจอกหุ้มหนังกระต่ายอย่างผมน่ะ...เก่งเรื่องแอบทำอะไรลับหลังนักล่ะ!
------------
ถ้าใครอ่านตอนพิเศษตอนเกมพระราชา คงจะพอเดากันได้ว่าเบอร์หนึ่งกับคิงมีเทคนิคแจกไพ่แบบกำหนดแต้มให้ตัวเองและคู่เล่นได้ เรียกง่ายๆ ว่าโกง 555 ตอนนี้ให้เบอร์หนึ่งไปก่อน ตอนหน้าใครคิดถึงพี่หมอบเจอกันแน่นอน ส่วนคู่ของอเล็กซ์...
เห็นใครหลายคนทายถูกกันเยอะ ใบ้ให้นิดว่าไม่ใช่เอกค่ะ ขอย้ำ อเล็กซ์เป็นคู่นอร์มอลของเรื่องค่ะ
เพจนักเขียนที่อยากจะเอาตัวเองพนันแล้วยอมแพ้พ่ายให้เบอร์หนึ่งสักครั้ง