ตอนที่ 29 : เผด็จศึก
วันต่อมาผมหาวหวอด เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอน ก็ล่อปาไปเกือบหกโมงเช้า
อ๊ะๆ ไม่ใช่มัวแต่ทำกิจกรรมเข้าจังหวะหรอกนะ เพราะทั้งผมทั้งไอ้คิงมัวแต่รอติดตามผลต่างหาก ไอ้เบอร์หนึ่งแม่งเจ๋งจริง หลังส่งภาพถ่ายทอดสดชัดแจ๋วมาให้ยล มันก็ไล่ตามและดักฟังสมศักดิ์โดยอาศัยเครื่องดักฟังที่กระต่ายสอดไว้ในกระเป๋าระหว่างหมอนั่นอาบน้ำหลังเสร็จกิจ ทำให้รู้อะไรที่ควรรู้เยอะมาก
อย่างแรก ไอ้หมอนั่นตั้งใจจะเข้าหาผมจริงๆ นั่นแหละ มันรู้ว่าผมคือนิลกาฬ แต่เสือกเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นแบบกระต่ายตรงที่ขายตัวให้ไอ้คิง ก็เลยคิดว่าถ้าเอาเงินให้สักหน่อยผมคงยอมเจรจากับมันง่ายๆ ผลคือโดนกระต่ายหลอกฟันหัวเบะ เสียไปแล้วเหนาะๆ หนึ่งแสน สำหรับการขอนัดพบกับผมแบบส่วนตัวในครั้งต่อไป
อย่า อย่าเพิ่งตกใจว่าผมน่ะเหรอจะลดตัวไปพบกับสมศักดิ์ บ้าน่ะสิ ใครจะไปจีบปากจีบคอเรียกมันว่าคุณอเล็กซานเดอร์ไหวล่ะวะ! มันก็แค่แผนของไอ้เบอร์หนึ่งที่ให้สมศักดิ์วางใจว่าพวกผมพี่น้องอัญมณีเป็นพวกหน้าเงินก็เท่านั้น นึกแล้วก็ขำว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า
มาต่อกันดีกว่า เพราะพอไอ้คิงรู้ว่าสมศักดิ์เข้าใจเมียมันผิดปุ๊บ จากหนังคอมเมดี้ก็กลายเป็นบู๊แอคชั่นปั๊บ เพราะมันออกคำบัญชาเสียงเหี้ยมจนผมขนลุกซู่...ข้างล่างก็แทบลุกอยู่เหมือนกัน
‘จัดการให้เสร็จในวันนี้’
‘ครับบอส!’
จากนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้แล้วครับ เพราะไม่มีภาพแสดง มีแต่ไอ้เบอร์หนึ่งที่เปิดโทรศัพท์สอดไว้ในกางเกง ให้พวกผมได้ฟังสถานการณ์คร่าวๆ เท่านั้น มันขับรถตามสมศักดิ์ พออาศัยจังหวะรถว่างตอนกลางคืนก็เลี้ยวปาดหน้า ทำให้เป้าหมายชะงักเสียหลักเซตกข้างทาง จากนั้นบิชอปก็ออกลาย จัดการกระทืบซ้ายขวาเอาให้พอหอมปากหอมคอ จับขึ้นรถตัวเอง แล้วขู่เค้นให้บอกสถานที่ผลิตยาโดยการขับตามคำบอกแบบโต้งๆ ถ้าบอกผิดก็โดนตื้บบัดเดี๋ยวนั้น แล้วให้บอกใหม่
ช่วงนั้นกินเวลาพอสมควร และค่อนข้างน่าเบื่อเพราะมีแต่เสียตุบตับ กว่าจะถึงที่หมาย ไอ้คิงก็ให้ไอ้เก่ง และลูกน้องอีกสามสิบกว่าชีวิตไปสมทบ ขณะที่มันนั่งลูบก้นเมียจิบไวน์ชิลๆ ในคอนโด แล้วออกคำบัญชาให้จัดการยึดโรงงานซะราบคาบ ถีบคนของไอ้สมศักดิ์ออกไปทั้งหมด แล้วก็ถีบสมศักดิ์ซ้ำอีกทีให้มันยอมทำสัญญายกสิทธิ์การซื้อขายทั้งหมดแก่คิงส์คลับ
โฉดชิบหาย นี่มันปล้นกันชัดๆ!
ว่าแล้วก็ขอยกบทสนทนาในช่วงนั้นมาให้รับชมสักหน่อย
‘ตอนแรกกูนึกว่ามึงจะบอกไอ้เก่งตื้บให้เละ แล้วถล่มให้ราบซะอีก’
‘ยามันดีขนาดนี้จะทำลายทิ้งทำไม เงินทั้งนั้น’
ครับ ผมผิดเองสินะที่งกไม่เท่ามัน
หลังจากเจรจาแบบสันติ(กับผีน่ะสิ) ไอ้คิงก็ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง ได้สิทธิ์การซื้อขายไม่พอ คนของคิงส์คลับยังได้งานใหม่ในการควบคุมการผลิตยาตัวนี้เพื่อไม่ให้สมศักดิ์มันตุกติกอีกด้วย ไม่ต้องบอกนะว่ารีดเลือดหมอนั่นขนาดไหน เพราะในสัญญาระบุว่ารายได้ทั้งหมดต้องแบ่งให้มันเจ็ดสิบเปอร์เซนต์
หอกหักน่ะสิ ขี้โกงโคตรๆ
แต่อย่างน้อยไอ้คิงก็ไม่เหี้ยมขนาดให้ไอ้สมศักดิ์จ่ายต้นทุน เพราะค่าการผลิต ค่าวัตถุดิบทั้งหมด และค่าจ้างคนงาน คิงส์คลับจะเป็นผู้ดูแลภายใต้ชื่อของไอ้สมศักดิ์ (ให้คงแค่ชื่อเอาไว้) ซึ่งมีหน้าที่แค่เชิดหน้าชูตา โดยคนอื่นหารู้ไม่ว่ามีไอ้คิงแม่งชักใยอีกที
อย่า อย่าคิดว่าไอ้คิงใจดีที่อย่างน้อยก็ไว้หน้าคนคิดสูตร อย่าครับ อย่ามองผัวผมเป็นเทวดาขนาดนั้น คิงส์คลับแม่งทุเรศอย่างมีระเบียบแค่ไหน ผัวผมก็รอบคอบมากเท่านั้น มันยอมให้คงชื่อสมศักดิ์เพราะหากถูกจับขึ้นมา...มันจะได้ไม่โดนลูกหลงไปด้วยต่างหาก
กว่าจะข่มขู่ให้สมศักดิ์ยอมเซ็นสัญญา(เลือดได้) ตอนนั้นผมกับไอ้คิงก็เสร็จไปสองยกพอดี
อะไรนะ ไหนข้างต้นผมบอกว่าไม่ได้ทำกิจกรรมเข้าจังหวะ? วุ้ย ผมแค่บอกว่าไม่ได้มัวหมกมุ่นจนนอนดึก แต่แค่ต้องรอฟังผลเลยนอนดึก และระหว่างนั้นก็ว่างจัด เลยช่วยกันรีดน้ำนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง เข้าใจตรงกันนะ!
สรุปว่าวันนั้นผมโดดเรียน...เพราะมีเรียนแค่คาบเช้า และก็ไปไม่ไหวด้วยสังขาร โคตรทำร้ายเด็กใกล้สอบปลายภาค แต่เอาวะ เห็นแก่ไอ้ชายที่โทรมาปลุก และอาสาว่าจะจดเลคเชอร์ให้ นิลกาฬจะสู้!
สู้...สู้ยังไงค่อยว่ากัน เพราะหลังโดนไอ้คิงลากให้ลุกมากินข้าวเช้า นอนต่อ โดนลากให้ลุกมากินข้าวเที่ยง นอนต่อ ผมก็ถูกมันพามาที่โกดังลึกลับแห่งหนึ่ง ด้วยสภาพมึนๆ เบลอๆ พอๆ กับไอ้กระต่ายที่โดนเบอร์หนึ่งลากมาทั้งชุดนักเรียน
ไอ้คิงยืนกอดอกมาดเท่โดยมีลูกน้องห้อมล้อมอย่างกับเจ้าพ่อ เบอร์หนึ่งประกบซ้าย ไอ้เก่งประกบขวา ด้านหลังมีเบี้ยเข้าแถวอย่างกับจะไปเรียนเตรียมทหาร แล้วเมียควรอยู่ตรงไหนล่ะวะ
ผมกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อไอ้คิงเดินมาโอบเอวให้ผมไปยืนข้างๆ
เออดี นึกว่าจะลืมกันซะแล้ว เพราะพอลูกน้องเข้ามารายงานไอ้ผัวก็เดินตามสำรวจของเพื่อประเมินมูลค่าจนลืมเมียเลยนะไอ้สัด
มาถึงตอนนี้ ต่อให้โง่ขนาดไหนกระต่ายก็สำนึกได้ว่าผับที่มันทำงานอยู่แม่งไม่ธรรมดา
“กูมีทางเลือกให้มึงสองทาง”
ไอ้คิงพูดกับกระต่ายที่ยืนตัวตรงตัวสั่นงกๆ ไม่แปลกเพราะแม่งโดนล้อมท่ามกลางวงกล้าม มีแต่คนของไอ้คิงที่คัดมาเน้นๆ ทั้งนั้น ส่วนสมศักดิ์...เห็นเบอร์หนึ่งบอกว่าพาไปส่งโรงพยาบาลแต่เช้าแล้ว เพราะรถเสียหลักทำให้กระดูกซี่โครงร้าวนิดหน่อย
...แน่ใจนะว่าเพราะรถไม่ใช่เพราะมึงกระทืบน่ะ!
ผมมองเบอร์หนึ่งด้วยสายตาเปลี่ยนไป แม้พอเห็นผมมันจะเดินยิ้มเข้าหาแบบลูกหมาเลียมือก็เถอะ
“หนึ่ง ลาออกจากผับ แล้วมาทำงานที่นี่แทน”
“!!!”
กระต่ายตกใจ อ้าปากเตรียมจะเถียง แต่ก็โดนสายตาไอ้คิงหยุดเอาไว้
“สอง ทำงานอยู่ที่ผับตามเดิม แต่มึงจะถูกคนของกูจับตามองตลอดเวลา เพื่อไม่ให้เปิดปากเรื่องนี้กับใคร เพราะถ้ามึงปากโป้งล่ะก็...”
เว้นเอาไว้ ไม่ต้องยกมือปาดคอแบบในหนัง เพราะไอ้คิงแม่งมาดเยอะเกินกว่าจะทำอะไรติงต๊องแบบนั้น
“กูจะทำให้มึงพูดไม่ได้อีก”
ครับ จบข่าว ไอ้สัด มึงขู่กระต่ายกู!
ผมสะกิดมันหยิกๆ เพราะเหมือนจะผิดข้อตกลงไปโข ไหนบอกว่าช่วยน้องต่ายไงล่ะวะ ไหงกลายเป็นการข่มขู่เตรียมฆ่าตัดลิ้นไปได้ นิลกาฬแม้จะปรับตัวเก่ง แต่ในสถานการณ์ที่จู่ๆ คืนเดียวก็มีผัวเป็นเจ้าของโรงงานผลิตยาที่โคตรเกลียด บอกตามตรงว่าทั้งอึ้ง ทั้งชื่นชม แล้วแอบแขยงมันนิดหน่อย
“ถ้ามึงทำงานที่นี่ ค่าตอบแทนจะไม่ต่ำกว่าสามหมื่นห้าต่อเดือน และมากขึ้นถ้ามึงทำงานดี”
...รายได้มากกว่าที่กระต่ายขายตัวทั้งเดือนอีกนั่น! พอเช่าหอ พอช้อปปิ้งได้อีกเยอะ!
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงเอาชื่อกูกับเมียไปทำอะไรบ้าง ถ้าไม่ติดว่าเมียกูเอ็นดูมึง กูไม่ปล่อยให้มึงเลือกซะด้วยซ้ำ” ไอ้คิงเหล่มองผม ไม่ต้องมาทำซึ้ง ตอนนี้มึงก็ไม่ได้ให้มันเลือกนักหรอก “กูให้เวลามึงตัดสินใจสามวินาที”
“ผม...”
“หนึ่ง”
“ผมเลือกข้อแรกครับ!”
ดีมากไอ้กระต่าย มึงฉลาดมาก แม้มึงจะไม่อยาก แต่กูก็ไม่เห็นทางออกที่ดีกว่านี้เหมือนกัน
ยอมๆ ไอ้คิงไปก่อน ไว้ค่อยหาทางดิ้นวันหลังแล้วกันนะมึง!
“ดี”
ไอ้คิงพยักหน้าทำเสียงขรึมซะโคตรน่าหยิกแก้ม
“กร มึงดูแลไอ้เด็กนี่”
“ผมไม่ต้องเข้าผับแล้วเหรอครับ”
“ที่นี่ต้องมีคนคุม และกูวางใจมึง”
“ครับบอส!”
ไอ้คิง...มึงพูดน้อยแต่ขยันได้ใจลูกน้องเหมือนกันนะเนี่ย
แต่เดี๋ยวก่อน หมายความว่าเวลาผมไปที่ผับ หรือที่คลับ ผมก็จะไม่มีเบอร์หนึ่งคอยคุยเล่นแล้วอ่ะดิ
แม่ง ผมเข้ากับมันได้ดีที่สุดในบรรดาบิชอปและอัศวินเลยนะ!
“กูหางานให้น้องต่ายของมึงแล้ว ไหนล่ะรางวัลกู”
...พอขึ้นรถล่ะมีทวง
“มึงอยากได้อะไร”
“เซ็กซ์สามวันสามคืน”
“ไอ้สัด! มึงจะฆ่ากูให้ตายรึไง!!!”
ผมตะโกนลั่นทั้งที่หน้ายิ้มไปถึงไหนต่อไหน อูวว แค่นึกก็ฟินแล้วนิลกาฬ นอนกกกับมังกรสามวันสามคืน โดยไร้คนขัดจังหวะ โดยไร้เรื่องวุ่นวายใดๆ ให้ปวดสมอง แต่ว่า...
“มึงจะไปเอาสามวันนั้นจากไหนวะ ที่คลับกูก็ยังทำให้ไอ้เก่งยอมรับไม่ได้ และนี่ก็ใกล้สอบปลายภาคแล้วนะเชี่ย”
“...หลังจากนั้นก็ได้ กูไม่รีบ”
“แต่กูรีบ”
“...”
ไอ้คิงมองหน้าผมด้วยสายตาโคตรทิ่มแทง อะไร เมียมึงหื่น มึงไม่รู้รึไง!
“กูจะรีบทำให้เก่งยอมรับเร็วๆ ส่วนเรื่องสอบกูอ่านล่วงหน้าแค่สามวันก็พอ ระหว่างนั้น...”
สายตาสื่อภาษา กริยาสื่อความในใจ
ครับ ผมกำลังไล้นิ้วไปตามต้นขาไอ้คิง อยากจะจิ้มมังกรสักทีอยู่หรอก แต่เกรงว่ามันขับรถอยู่ เกิดไปปลุกขึ้นมาจะไม่งาม พวกผมยิ้มให้กัน เชื่อว่าสมองกำลังจินตนาการไปถึงไหนต่อไหน
โว้ย หยุดๆ เดี๋ยวจะอารมณ์ขึ้น!
ผมชักมือกลับมากดเปิดวิทยุ นั่งฟังเพลงคลาสสิคสงบความกามแทน
“จริงสิคิง มึงจะผลิตยาขายจริงๆ เหรอวะ”
ก่อนจะเปิดประเด็นในสิ่งที่ค่อนข้างพูดยาก คือ...ผมสัญญาแล้วว่าจะไม่ยุ่งเรื่องยาในคลับของมัน เพราะเข้าใจว่าเป็นการค้าขายของไอ้คิง ที่ผมคงไม่สามารถไปบอกให้มันเลิกหรือขัดแย้งกับมันได้ แต่เรื่องนี้...มันเหมือนทำใจได้ แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกไม่ดี
เพราะภาพของแม่ที่ติดยามันติดตาผมเสมอ...เมื่อกี้ตอนอยู่ในโกดัง ผมก็เห็นภาพของแม่ตอนลงแดงซ้อนทับขึ้นมาทุกที
“...กูก็แค่หาวิธีที่คิงส์คลับได้ประโยชน์ที่สุด และนั่นก็เป็นคำตอบเดียวที่กูคิดได้ แต่ถ้ามึงไม่ชอบ กูจะลองคิดทางอื่นดู”
“ไม่ต้องๆ กูไม่ได้อยากถ่วงมึง แค่นี้กูก็ไม่ได้ทำอะไรในคลับสักนิด เอาแต่เดินไปเดินมา แล้วยังทำให้มึงเสี่ยงรับกระต่ายมาอีก มึงให้เงินเดือนไอ้ต่ายเยอะเพราะกูใช่มั้ยไอ้คิง กูจำได้ว่าในประวัติคนงาน คนเข้าใหม่มีเงินเดือนเริ่มต้นแค่สองหมื่นห้าไม่ใช่เหรอวะ”
ถ้าความจำไม่ดี ผมไม่เรียนอักษรฯหรอกครับ
เสียอย่างเดียว หากให้คำนวนคิดอะไรซับซ้อน นิลกาฬยอมแพ้ตลอดศก
“...คนอื่นจะไม่หาว่ามึงลำเอียงเหรอวะ”
“กูเลยส่งมันไปประจำโกดังไงล่ะ ถึงสมศักดิ์จะเอาผิดคิงส์คลับไม่ได้เพราะมันเป็นชื่อเจ้าของสถานที่ แต่ถ้ามีตำรวจบุกเข้าไปพวกที่อยู่ในนั้นจะโดนจับ พวกมันไม่สาวมาถึงกูอยู่แล้ว และนั่นก็เป็นค่าความเสี่ยง ค่าเริ่มต้นสำหรับงานแบบนี้คือสามหมื่นห้า กูไม่ได้เพิ่มขึ้นเอง ไม่งั้นกูไม่กล้าประกาศต่อหน้าคนอื่นขนาดนั้นหรอก”
“เออ ก็จริง” ผมโล่งใจขึ้นมาหน่อย ตอนนี้ความรู้สึกโคตรปนเป ตงิดมันก็ใช่ เกรงใจมันก็ใช่ สรุปแล้วจะต่อต้านหรือสนับสนุนดีวะเนี่ย เอาเถอะ ยังไงผมก็ไม่ขอยุ่งเรื่องยาอยู่แล้ว ถือซะว่าไม่รู้ไม่เห็นก็แล้วกัน
“และที่กูส่งมันไปไกลๆ เพราะมึงจะได้เลิกสนใจสักที”
“...อย่าบอกนะว่ามึงเข้าใจผิด คิดว่ากูหลงกระต่าย ไอ้คิง กูบอกแล้วไงว่ากูไม่นิยมสัตว์กินพืช!”
“กูรู้ มึงก็แค่กำลังฝึกเลี้ยงสัตว์”
....พูดซะกูสงสารกระต่าย คำเปรียบเปรยจากคิงและควีนนี่โคตรตอกย้ำซ้ำเติม
“แต่กูหวง”
...หวง หวงอีกแล้วนะมึง ตอนไอ้เก่งก็หวง แล้วเมื่อไหร่มึงจะหึงล่ะวะ!
ผมนั่งอมยิ้มไม่ตอบคำเพราะมัวแต่นั่งรับรู้ถึงความหวงจากคุณผัวที่ชวนน่าขย่มใส่ซะจริงๆ ชี้ชวนให้มันพักข้างทางดีมั้ยนะ เอากันในรถตอนกลางวันแสกๆ ก็เคยมาแล้ว จะมัวเหนียมอายไปไย
“เมีย”
“อะไร” ผมสะดุ้ง นึกว่ามันแอบรู้ทันความเงี่ยน แต่ไม่ครับ มันยังคงตั้งอกตั้งใจขับรถเหมือนเดิม หรือไม่ก็...กำลังข่มความเขินแบบเนียนๆ ทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“มึงไม่ได้เอาแต่เดินไปเดินมาหรอกนะ”
“งั้นกูเดินซ้ายเดินขวาก็ได้”
ไอ้คิงหันมาทำหน้าประหลักประเหลือกแว่บนึง เออ ตลกดี มันทำหน้าแบบนี้ได้ด้วยเรอะ
“กูรู้ว่ามึงอยากช่วย แต่การช่วยงานไม่ได้หมายความมึงจะต้องมานั่งทำเอกสาร ยืนคุมคลับ หรือติดต่อประสานงาน นั่นเป็นหน้าที่ของกู อัศวิน และบิชอป ส่วนมึงเป็นควีน มึงไม่จำเป็นต้องทำซ้ำตำแหน่งเดิม”
“งั้นมึงจะให้กูนั่งเชิดๆ ชี้นิ้วสั่งอย่างเดียวเหรอวะ”
“จะว่าอย่างงั้นก็ได้” โว๊ะ คุณผัวชักจะพูดจาชวนสับสน “พระราชา คือคนที่มีอำนาจปกครองปราสาท ส่วนพระราชินี...ก็คือศูนย์รวมจิตใจ มึงนั่งยิ้มเฉยๆ ให้คนยอมรับ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ นั่นก็ถือว่ามึงทำหน้าที่แล้ว”
“...แล้วกูจะไปทำได้ยังไงล่ะวะ” ยิ่งพูดยิ่งงง ไอ้คิงแม่งป่วยแน่ๆ
“มึงจำวันที่มึงปวดท้องได้มั้ย”
ผมพยักหน้า
“นั่นล่ะ คืออำนาจของควีน”
ภาพของพี่เอกที่พูดอึกอัก เหล่าเบี้ยที่คอยเหล่ ทั้งที่มักเคารพไอ้คิง แต่กลับสนใจแต่กับควีน ขนาดไอ้เก่งยังรีบเคลียร์ทาง ลบอคติทิ้งไปทั้งหมด ตอนกลับยิ่งแล้วใหญ่ ทุกคนสามัคคีกลมเกลียว ยืนเข้าแถวส่งผมเหมือนคอยดูว่าถ้าเป็นลมเมื่อไหร่ จะคอยรับไว้ทุกเมื่อ
“วันที่มึงจะทำให้ไอ้เก่งยอมรับได้อีกไม่นานแล้ว นิลกาฬ”
------------
อวยเมียกว่านี้มีอีกมั้ย ทั้งช่วยจัดหากรงให้สัตว์เลี้ยง หาอาหาร จัดย้ายออกไปไกลๆ คุณเมีย แล้วยังมาช่วยปลอบใจอีกต่างหาก อยากให้น้องรีบจัดการ จะได้มาจัดสามวันสามคืนก็บอกมาเถอะอิพี่คิง!//แต่กระซิบเลยว่าเก่งไม่ง่ายแน่นอน ตอนหน้าน้องนิลได้ฉะกับอัศวินจังๆ แล้ว!! -
***แจ้งข่าวค่ะ***เรื่องนี้แบ่งเป็นสองภาค เราเคยแจ้งในเพจไปแล้ว แต่ขอแจ้งตรงนี้อีกรอบเพื่อความเข้าใจตรงกัน
ภาคแรก จะจบตรงหลังเก่งยอมรับ สามวันสามคืน และเรืออีกคนกลับมาพอดี ( มิชชั่นคอมพลีทกับกระต่าย เบอร์หนึ่ง พี่แว่น และเก่ง )
ภาคสอง คิดไว้คร่าวๆ คือจะเป็นเรื่องของเรือคนนั้น และพี่เอกค่ะ ( ลืมอัศวินอีกคนแล้วรึยัง อย่าเพิ่งลืมนะเอ้อ) รวมทั้งบทบาทของชายและหญิง ที่จะเริ่มพัวพันกับคลับมากขึ้น
และเนื่องจากใกล้จะจบภาคแรกแล้ว ( เราเป็นพวกชอบแต่งข้าม ซึ่งเราข้ามไปแต่งตอนจบ สามวันสามคืนแล้ว ก็เลยพอกะจำนวนหน้าตอนนี้ได้ค่ะ น่าจะจบได้โดยไม่เกิน 40 ตอน ) ประมาณอาทิตย์หน้า...เราจะเปิด
"Preorder - KING'S CLUB ภาคแรก" ค่ะ โดยจะเเบ่งเป็นสองเล่ม ใครอยากได้หนุ่มๆ มากอด ติดตามในเพจได้นะคะ เรากำลังลองทำปกอยู่ อยากได้แบบเท่ๆ กราฟฟิคสวยๆ เร็วๆ นี้จะเอามาให้ลองเลือกลายกันค่ะ ^ ^
ปล.เราเป็นพวกชอบเล่นเกม อ่านการ์ตูน ฉะนั้นอย่าแปลกใจทำไมเรื่องราวเหมือนภารกิจที่ค่อยๆ ไต่ไปทีละขั้น เพ้อกว่าคิงคือคนแต่งค่ะ บอกเลย 555
เพจนักเขียนที่เตรียมจับผู้ชายลงตะพร้าแล้วเทขาย เร่เข้ามา เร่เข้ามา โห่ฮิ้ว!
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1349707 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก