kit : อิอิ ไม่ได้พลิกหรอกครับ แค่ยืดเรื่องเท่านั้นเอง
mackerel : ขอบคุณคร้าบน้องแมค
OHmeza019 : มีแต่แรง ๆ ทั้งนั้นแหละครับอาจารย์ปรัชญา
ปล. นายเติร์กของผมเฟ้ย เดี๋ยวจะเหมาให้เรียบ ฮ่าๆๆ
andy_kwan : ฮ่าๆๆ เพื่อนเก่ากระชับสัมพันธ์ไงครับ ปากแข็งแต่อย่างอื่นไม่ยักกะแข็งเนาะ
tawada_j : ง่า..งานก็ยังไม่เสร็จอยู่ดีครับเมื่อคืนก็เพิ่งไปเที่ยวมา T^T
สวย~ถึก~บึก~บึน : ว้าย รู้ทัน ยางเด็ก ๆ ต้องใส ๆ หอม ๆ หวาน ๆ สิครับ
iamhappywood : น้องกายมีคนจองแล้วครับ (ผมไง) เติร์กผมก็จอง สรุปเหมาทั้งเรื่อง
Dangerous_patz : อิอิอิ เดี๋ยวทีหลังให้ไอ้แบดเล่าตลอดเลยดีมะเนี่ย
mist : ใจเย็น ๆ ครับ พระเอกต้องเงี้ยแหละ งุ่มง่ามเวลาตามง้อ แต่เวลาแก้ผ้าล่ะไวเชียว
jay_jay : ป๊อดโคตรอ่ะเนาะไอ้แบด ไม่ยอมมาง้อสักที อุตส่าห์ตั้งท่างอนจนเหงือกแห้ง เหอเหอ
ขอบคุณคร้าบ จะเอา A มาเยอะ ๆ ฮับ
Ryze : อ้าวนะ เจ้าแม่กรมข่าวกรองนี่นา อะฮุอะฮุ
byzantines : โดนฝึกให้ง้อบ่อยแปลว่าทำให้แฟนโกรธบ่อยอ่ะจิ หึหึ สาธุขอให้สมพรปาก
tmarch : เชียร์ลีดเดอร์มาแล้วไอ้แบด รีบ ๆ ง้อซักทีอย่าเล่นตัว เฮอะ
kit : ขอบคุณคร้าบคุณกิต
avogadro : ช่วงนี้คุณกิตจิ้มผมบ่อยสุดเลย จนจะหลวมแล้ว อ๊างงง
Mint : นั่นสิครับ ผมชักสงสัย
kit : รับไวอากร้ามะครับจะได้ตื่นตลอด
mackerel : วุ้ย ไม่ลองรุกล่ะคะคุณน้อง เสียรสชาติชีวิตแย่เลย
modlovesor : สงสัยจะม่ายมีโอกาสแล้วอ่ะครับ อีกอย่างผมกลัวว่าสวมบทเป็นไอ้แบดไม่เหมือนจริงด้วย มะใช่คนสองบุคลิกนะเอ้า ครั้นจะไปลากเจ้าตัวมาเดี๋ยวเจอตื๊บ ข้อหาเอาความเลวของมันมาประจาน กั่กๆๆๆ
benxine : หึหึหึ
mist : แรลลี่ทั่วมหาลัยเลยครับ แต่อีชอคการี่ขี้โกงอ่ะ มีรถนั่ง ทีมไอ้แทนมีแต่แรงตีนถีบล้วน ๆ
maabbdo : ถูกต้องครับ ยังไงน้องกายก็มาอันดับหนึ่งในใจ รักน้องกายคร้าบ >,<
Yakuza : ก็เลยมีประชาชนทั้งหลายวิ่งตามหากันให้ควั่กไงครับ กิจกรรมนี้เลยสนุกสนานมาก คู่แข่งเพียบ (ไอ้แทนชักเสียวว่าจะไม่ใช่คนแรกของกาย เอ๊ยไม่ใช่คนแรกที่หากายเจอ)
Junrai_Hyper : ฮ่าๆๆๆ จับน้องกายยัดใส่กระเป๋า
cassper_W : *0* หายไปไหนมาครับ คิดถึงนะ
a_medamaru : ถึงขนาดมีรูปติดใบปลิวนี่ถ้าไม่โดนบังคับสุด ๆ ก็คงสมยอมอ่ะครับ
คำตอบข้อนี้พี่ตอบงี้อ่ะครับ
เกณฑ์เรื่องความเชื่อมโยงทางจิตวิทยาของพาร์ฟิต (Psychological Connectedness)
ถ้าดูตามเกณฑ์สามารถระบุได้ว่าความเชื่อมโยงทางจิตวิทยาของนายสมัครก่อนตกส้วมกับหลังตกส้วมมีความอ่อนมาก ๆ จนไม่น่าจะใช่คนเดียวกัน เป็นไปได้ว่าตอนที่นายสมัครถูกส่งไปผ่าตัดแก้ไขเส้นเลือดในสมองแตก นายแพทย์เจ้าของไข้เกิดรำคาญนายสมัครก็เลยไปหาสมองของคนที่สติดี ๆ สักคนมาใส่แทน ส่วนสมองเก่าก็เอาไปดองลืมไว้ในตึกกรอส แต่นั่นก็เป็นแค่จินตนาการเพราะโจทย์ระบุไว้ชัดเจนว่าไม่มีการเปลี่ยนสมอง เพียงแต่สมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงจนบุคลิกภาพและความชอบไม่ชอบเปลี่ยนแปลงไปกะทันหัน
ในกรณีนี้และตัดสินด้วยเกณฑ์ความเชื่อมโยงทางจิตวิทยาจึงพูดได้ว่านายสมัครไม่ใช่คนเดิมกับเมื่อก่อนตกส้วม เพราะดูอย่างคนวิกลจริตก็ไม่จำเป็นต้องใช้หนี้หรือรับโทษที่ตนทำในขณะที่สติยังดี เพราะศาลถือว่าเป็นบุคคลคนละคนกัน เป็นต้นฯ
ก็สรุปคล้าย ๆ กับน้องเอว่าไม่ใช่คนเดิม เพราะกรณีนี้เป็นการชี้ช่องโหว่ของทฤษฎีของพาร์ฟิตอ่ะครับ
ส่วนเรื่องการเปลี่ยนแปลงความทรงจำ การรับความทรงจำ พี่จะใช้ในพล็อตของนิยายอีกเรื่องครับ ขอยังไม่ออกความเห็นตอนนี้ อิอิ
tmarch : สู้อยุ่ครับผม
crosa : หุหุหุ อาจจะมีแบดซ่อนอยู่ก็ได้นะครับ แต่น้องกายไม่ใช่คนว่ายากนะ บางทีแบดอาจจะเอาอะไรเข้าล่อ ฮ่าๆๆ คราวก่อนยังโดนเจสซี่หลอกเลย
pongsj : ไม่ต้องเป็นห่วงครับ น้องกายยังปลอดภัยดี
OHmeza019 : ลองเล่นไปเรื่อย ๆ ดูครับ ต่อไปจะเป็นปริศนาคำทายธรรมดาแล้ว ผมไม่เก่งเรื่องรหัส
LIZZ : อ่ะนะ น้องกายมะใช่หมูนะครับจะได้เจี๋ยนแบ่งได้ ฮ่าๆๆๆ
tawada_j : ฮ่าๆๆ ผมจะช่วยน้องกายมา(กินเอง)ให้ได้ครับพี่จิ
Tifa : อร๊ายย คีน่าอ่ะไม่กลัวโรคเหรอคะ ไม่ห่อก็..สด..สิคะ
khozz : แพงคร้าบ พี่ไปซาวน่าเดือนละ 500 เอง พอดีอายุยังไม่เกินเกณฑ์ส่วนลด ฮ่าๆๆ
เป็นกำลังใจให้คุณตาน้องโก๋นะครับ ขอให้ท่านหายไว ๆ
tsuya : อิอิ นาน ๆ ที่โผล่ทีครับไอ้แบด
สวย~ถึก~บึก~บึน : รู้สึกงานนี้น้องกายจะเป็นเหยือ..ล่อ ส่วนไอ้แทนเป็นปลา แล้วใครหว่าเป็นชาวประมง
@PeaZa@ : ช่วงใกล้สอบผมจะขยันทำเรื่องเล่น ๆ เป้นพิเศษครับ หาข้ออ้างไม่อ่านหนังสือ -.-
Ken Ken : เป้นไปได้ทั้งสองอย่างครับ ต้องรอดู
เจ้าหญิงแห่งเมื : ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ครับ น้องอดัมมีบทอีกทีภาคหน้า Wheel of Furtune (ซึ่งไม่รู้จะได้เขียนไหม)
ltahset : ฮ่าๆๆ เริ่มมีลุ้นใช่มะครับ
christiyaturnm : แหมก็เหยื่อคือคือน้องกาย ผมจะยอมทอด'กาย'ให้ชายชมได้ไงครับ
piggie : ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่อีกคนครับ ง่าอ่านกี่วันครับเนี่ย ถนอมสุขภาพตาด้วยนะครับ *-*
eoeo : เหมือนเราจะเจอกันครั้งแรก ยินดีที่ได้รู้จักครับ 55+
astral : อันนั้นยังไม่มีโครงการเลยครับ ส่วนละครเวที ซึ้งจนเยี่ยวเล็ด(ตามสำนวนไอ้เติร์ก) ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจบยังง เพราะไม่ได้อยู่ดูด้วย 555+ ส่วนเรื่องเทป เทปจริงครับ (ผมอยากได้เทปม้วนนั้น งื้ออออ)
palpouverny : ยินดีต้อนรับอีกท่านครับ ง่า..เรียกผมท่านกงกงเหรอ เดี๋ยวจับปล้ำทำสามีเลยนิ
a_tapha : ง่า
Pa[R]K : ใช่ซะที่ไหนอ่ะพี่พากย์ สต๊งสต็อกอะไรไม่มี๊ไม่มี (ทำตาใสซื่อสุดฤทธิ์)
happy_icekung69 : เอิ้ก ๆ แบบนั้นล่ะครับ
sarin : ยังไม่แน่เหมือนกันครับว่าจะรอดไหมและจะรอดจากปากใครไปสู่ปากใคร กร๊ากกก
oaw_eang : เจ๊สอง กรี๊ดๆๆ นางพญามะต้องเดาค่ะ เราเริ่ดเชิดตู้มๆๆ 555+
เราจอดจักรยานไว้ที่ศาลาหน้าหอพระอันสร้างยื่นล้ำเข้าไปในน้ำหรือเรียกอีกอย่างว่าหอพระกลางน้ำ มีสถาปัตยกรรมพิเศษคือฐานรอบ ๆ อาคารตรงที่ปริ่มน้ำทำเป็นรูปกลีบบัว และตรงสะพานอันทอดไปสู่หอพระซึ่งประดับประดาราวด้วยปูนปั้นรูปดอกบัวตูมแทนพญานาคอันเป็นที่นิยมนั้น มีชายหนุ่มอีกคนยืนถือปึกเอกสารอยู่ พวกเรามองหน้ากันอย่างดีใจ แล้วผมก็เดินเข้าไปรับปริศนาชิ้นต่อไป
เสียงรถเบรกเอี๊ยด และอีช็อคพร้อมกับนางฟ้าจากนรกก็เดินฉับ ๆ มารับเบาะแสชิ้นต่อไปบ้าง ผมมองมันอย่างหมั่นไส้แกมประหลาดใจ
“มึงรู้ได้ไงวะ แอบสะกดรอยตามพวกกูมาหรือเปล่า”
“ช็อคก็มีสมองนะคะ และเรียนปรัชญาด้วย เรื่องแค่นี้กล้วย ๆ จะตาย เชอะ” หล่อนเชิดใส่แล้วนำทีมของตนกลับขึ้นรถไปพร้อมกับเบาะแสใหม่
“โอเค เรามาดูชิ้นต่อไปกันดีกว่า อ่ะไอ้แสบตามึงอ่านบ้างเดี๋ยวไอ้ทีมมันคอแห้งพอดี”
“พี่เป็นห่วงทีมเป็นด้วยเหรอ นึกว่าจะเลิฟ ๆ แต่กับที่รักของพี่” ไอ้ทีมประชด
“ที่รักของกู ใครวะ” ผมถามหน้าเครียด ตอนนี้ผมไม่อยากได้ยินชื่อไอ้หมอนั่นเลยให้ตายสิ
“จะใครซะอีกล่ะ ไอ้กายไง”
ผมยิ้มออกมาได้ “อ๋อ ถ้ามึงหล่อเท่ากับไอ้กายกูอาจจะเลิฟ ๆ มึงบ้างก็ได้นะ”
“แหมพี่ ใครเขาอยากกัน”
“เลิกสนทนาประสาเกย์ซะทีเถอะพี่ เดี๋ยวอีช็อคมันนำเราไปก่อน” ไอ้แสบเตือน
“มึงก็รีบอ่านไปดิ อย่าปากมาก”
ว่าแล้วเราก็รอฟังเรื่องต่อไป
“สุลต่านฟังแล้วก็กล่าวอย่างจนปัญญา ‘ข้าขอใช้สิทธินายของเจ้าบังคับให้เจ้าเฉลยมาแต่โดยดี’
นางจึงกล่าวว่า ‘บิดาของหม่อมฉันเรียกหม่อมฉันว่าแม่ดอกบัวน้อย ท่านบอกว่าหม่อมฉันก็เหมือนดอกบัว แม้กลิ่นไม่หอมรูปไม่งามยวนใจ แต่รู้จักถนอมตัวเฝ้ารอโอกาสและรักษาตัวรอดได้เป็นเวลานานดั่งดอกบัวที่บานอยู่หลายราตรี’
‘ข้าก็ว่าอย่างนั้น’
‘พระองค์กำลังตรัสว่าหม่อมฉันรูปไม่งามอย่างนั้นหรือ’
‘แน่สิ หญิงงามกว่าเจ้าในวังข้ามีนับร้อยนับพัน แต่จะหาหญิงใดที่ทำให้ข้าต้องจ่ายถึงสามพันเหรียญหามีไม่’
‘ถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่ทรงช่วยไถ่ตัวหม่อมฉัน เมื่อครู่หม่อมฉันเล่าถึงที่ใดแล้ว อ้อ..ในคืนนั้นเองบิดาของหม่อมฉันก็จัดคนที่ไว้ใจได้รออยู่ที่เรือกำปั่นเพื่อจะโดยสารหนีราชภัยข้ามทะเลแดงมาพึ่งพระบรมเดชานุภาพของพระองค์ ทว่าพวกเขากลับหักหลังเราอย่างน่าละอาย รับสินบนของปอร์เชียรองที่เป็นศัตรูกับบิดาของหม่อมฉันอยู่’
‘ขอพระอ้าหล่าเจ้าจงลงโทษพวกตระบัดสัตย์ให้ถูกแผดเผาด้วยไฟและกำมะถัน’ สุลต่านร้องอย่างแค้นเคืองแทนนางดอกบัวน้อย
‘เราพบเรือกำปั่นของเราถูกเผาไหม้ด้วยอัคคีจนแดงฉานอยู่กลางน้ำ ด้วยว่าสมบัติทั้งหมดของเราที่ตั้งใจจะนำไปด้วยอยู่ในเรือทั้งหมด รวมทั้งหนทางหนีข้ามทะเลแดงก็ถูกปิดตาย บิดาของหม่อมฉันเกิดเสียใจอย่างหนักจนเป็นลมปัจจุบันสิ้นชีพเดี๋ยวนั้น’
‘โอ..’
‘หม่อมฉันจะบอกเล่าพระองค์อย่างไม่ปิดบังว่าหม่อมฉันถูกจับตัวกลับไป และกลายเป็นภรรยาน้อยของปอเชียร์รองคนที่แก่คราวพ่อคนนั้น’
สุลต่านดาวูดกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขามองใบหน้าที่นิ่งเฉยของนางด้วยความทึ่งแกมประหลาดใจว่านางเองมิได้แสดงความเสียใจหรือสะทกสะท้อนต่อชะตากรรมของตน
‘หม่อมฉันสู้อดทน แสร้งโอนอ่อนผ่อนตามและเอาอกเอาใจปอร์เชียใหญ่คนใหม่ จนกระทั่งมันวางใจและเผอเรอ หม่อมฉันจึงจ้างหญิงซักผ้าในบ้านให้ออกไปติดต่อกับชาวอาหรับในตลาดเพื่อช่วยหม่อมฉันไปจากที่แห่งนั้น’
‘เขาช่วยเจ้าได้อย่างไร’
‘พวกเขาอาศัยจังหวะที่ปอร์เชียไม่อยู่ นำพรมที่อ้างว่าเป็นพรมวิเศษบินได้มาขายให้แก่ภรรยาคนใหญ่ของปอเชียร์ ภรรยาคนใหญ่ต้องการให้พวกเขาพิสูจน์ให้ดูว่าพรมบินได้อย่างไร พวกเขาจึงกล่าวว่าจะต้องนำไปทดสอบร่อนจากขอบหน้าผาริมทะเล ด้วยความอยากรู้อยากเห็นอันเป็นนิสัยของสตรี ภรรยาคนใหญ่จึงยอมให้มีการทดสอบ โดยกระทำที่หลังเคหาสน์สถานพักผ่อนฤดูร้อนของปอเชียร์อันเป็นชัยภูมิน่าหวาดเสียว คือมีหน้าผาสูงชันแง่หินแหลมคมและท้องทะเลอันปั่นป่วนอยู่เบื้องล่าง’
‘พ่อค้าอาหรับกล่าวว่าต้องการคนทดสอบพรมซึ่งเป็นหญิงเพราะจะได้ตัวเบา และต้องไม่กลัวตายเพราะอาจจะเกิดการพลาดพลั้งขึ้นได้ หม่อมฉันได้ยินแล้วแสร้งทำท่าทีหวาดเสียวลนลาน เหล่าภรรยาของปอเชียร์ทั้งหลายที่ไม่ชอบใจหม่อมฉันอยู่แล้วจึงผลักไสหม่อมฉันให้ออกไปเป็นผู้ทดลองพรม ซึ่งก็สมประสงค์ของหม่อมฉัน’
‘จิตริษยาของเหล่าสตรีช่างน่ากลัว’ สุลต่านดาวูดอุทาน ‘แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาจะผลักไสเจ้าออกไป’
นางยกมือขึ้นชี้ที่กระหม่อมข้างขวาของตน ‘หม่อมฉันมีอาวุธที่น่ากลัวที่สุด’
‘อาวุธอันใด แล้วได้จากที่ใด’
นางแย้มยิ้มอย่างเฉิดฉันท์อีกครั้งแล้วเริ่มขับร้องบทเพลงอีกบท
ดุจประทีบส่องสร้าน มรรคา
คมยิ่งคมศาสตรา ดาบมีด
หากสมิงซ่อนพนา ชาญป่า จริงแล
เสาะที่ตามสังคีต ปราชญ์ใช้ซุ่มตัว” “ปริศนาอีกแล้วเหรอ” ผมถามเมื่อไอ้แสบท่องโคลงจบ
ไอ้ทีมถามทันที “สังคีตคืออะไรอ่ะพี่”
“แปลว่าเพลงไง ในเนื้อเรื่องว่ายัยดอกบัวร้องเป็นเพลง แต่แค่ท่องกูว่ายังยากเลย มันจะร้องอีท่าไหนวะ” ผมบ่นอย่างไม่จริงจัง
“เอาเถอะพี่ อย่าเสียเวลาเลยรีบ ๆ ไขปริศนาเถอะ”
ผมโบกไม้โบกมือ “เฮ้ย..ไม่ต้อง ๆ พวกมึงรีบไสตูดไปขึ้นจักรยานแล้วเตรียมตัวตามกูมาได้เลย”
อ๊ะ ค้าง...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
