หัวข้อ: Queen^2 ตามล่าหารุกแท้

[howto696]

สนุกสนานเบิกบานใจ

เอาอีกๆๆๆๆๆ

จะอ่านๆๆๆๆ

ขอแสดงความชมเชย

[TaEnIaE_CoLi]

มะไหร่จะมาต่ออ่ะ

[Kirimanjaro]

ต้องขอโทษจริง ๆ ครับที่มาต่อช้า   อาทิตย์นี้มัวแต่เคลียร์การบ้านกับติดอ่านนิยายกำลังภายในเรื่องจอมคนแผ่นดินเดือดของหวงอี้อ่ะ  ยืมมาจากน้องกายสิบกว่าเล่ม  ตะลุยอ่านหมดเมื่อเช้าเอง

 

แอบปลื้ม  มีคนรักไอ้แทนเยอะ  (แต่คนชังก็เยอะ  ฮ่าๆๆ)   

เอาเป็นว่าพรุ่งนี้น่าจะมาลงบทใหม่ได้ครับผม

[pongsj]

จะรอ สัญญาแล้วเนอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[chaiiyawit]

จะรอนะคร๊าบบบบบบบ
 

[iGiG]

ร้องเพลงรอ 

ปล. ว่าจะอ่านจอมคนแผ่นดินเดือดหลายทีละแต่ขี้เกียจ อ่านแต่มังกรคู่ จอมคนฯสนุกมั้ยคะ 

[chee]

 :oni1:รอๆ

[Junrai_Hyper™]

ตามมาทันแว้วววววว

รักกาย ชอบกาย กดโหวตให้พูห์นะครับ

เอิ๊กๆๆ

รักกาย เพราะกายน่ารัก

 

[IZE]

สนุกสนานเบิกบานใจ

เอาอีกๆๆๆๆๆ

จะอ่านๆๆๆๆ

ขอแสดงความชมเชย
[/quote

มาตามหากะเค้าด้วยเหรอ ที่บ้าน มียังไม่พอเหรอ อิอิ

แต่เนอะต้องหามาสำรอง อิอิ

[tonsai_2520]

คุณน้อง . . .


พี่รอจนน้ลายเหนียวแร่ะ . . . มาเหอะ  เพื่อน ๆ  ให้อภัยแร้วววววววว

[Ferfa]

 

[TONG]

จะได้ใครเป็นคนถัดไปว้า

รอล้นแทน

[astral]

รอ ร๊อ รอ

อ่านหนังสือเร็วมากเลย สิบกว่าเล่มอ่านแป๊ปเดียว 

[yibsee2009]

     เย้ๆๆๆๆ  รีบมานะคับ   

ผมอยากอ่านใจจะขาดแล้วคับ   

[sarin]

  ยังมิมาเหยอค้าบ...รอต่อไป

[Ken Ken]

อยากอ่านต่อแล้วอ่าคับพอทำรายงานเสดก็มาอ่านเลยนะเนี่ย

[Millet]

เหอๆ  ถ่างตารอไม่หลับไม่นอนได้มะ

คิดถึงพี่แบดอ่า  เอิ๊ก


กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

 

[nooww]

   สนุกมากเลยมาต่อเัีร็วนะ

[chee]

  ดันรอตอนต่อไป

[three]

รออยู่นะครับพี่พึ่งอ่านครั้งแรกอ่ะครับสนุกดีอ่ะ

[Kirimanjaro]

มาแล้วครับ   






   ผมหมุนลูกบิดประตูห้องของทีม  แล้วโยนช่อกุหลาบขาวคืนให้คนที่ส่งยิ้มให้จากอีกฟากห้อง  ยิ้มนั้นเลือนลงจนกลายเป็นสีหน้างุนงง  เขาลุกขึ้นแล้วก้มลงหยิบดอกไม้ของตนขึ้นมา

   “กูไม่ชอบกุหลาบ  อย่างกูเหมาะกับดอกอุตพิตหรือว่านดอกทองมากกว่า”

   “พี่แทน..”  อดัมเรียกผมเสียงอ่อย  แต่ผมปิดประตู  แล้วรีบกลับเข้าห้องของตนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม  ปกติผมไม่ค่อยล็อคประตูเผื่อน้อง ๆ จะเข้ามาเล่นคอม  บางทีก็เปิดไว้จนถึงเช้า  และเช้านี้ผมก็ตื่นมาพบกับช่อกุหลาบขาวที่มีข้อความเขียนไว้ชัดเจนว่ามาจากใครและเพื่อจุดประสงค์อะไร

   ก๊อกๆๆ

   “พี่แทนครับ  เปิดประตูหน่อย”

ผมยืนพิงประตู  หลับตา

   “ถ้าไม่เปิดผมจะไปขอกุญแจสำรองข้างล่างมาเข้าไปเองนะ”  เขาขู่

ผมหันกลับไปเปิดประตูเข้ามา  “มึงนี่นะ”

หนุ่มตาคมยืนรอผมอยู่  เขามองตาผมแล้วพูดช้า ๆ

   “ผมขอโทษ  วันก่อนผมใจร้อนไปหน่อยเลยพูดอย่างนั้น  พี่ยกโทษให้ผมนะ”

   “กูไม่มีอะไรจะยกโทษให้มึง”

   “หมายความว่า..”  อดัมดวงตาพริบพราว

ผมยิ้มให้  “เราเป็นพี่น้องกัน  กูจะโกรธมึงได้ลงคอเหรอ”

   “พี่แทน”  เสียงนั้นตัดพ้อ

   “มันจบแล้วดำ  กูเบื่อ  กูอยากมีอิสระ”  ผมหันขวับเห็นไทยมุงสองสามคนที่แกล้งทำเป็นเดินวนเวียนฟังเรื่องชาวบ้านอยู่หน้าห้อง  เลยดึงอดัมเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูล็อคกริ๊ก

   “ถามจริงเถอะ  พี่ฝืนใจมากหรือไงที่มาคบกับผม  ทำไมถึงว่าไม่มีอิสระ”

   “เปล่าหรอก”  ผมตอบด้วยเสียงเบาลง  “กูไม่ได้ฝืนใจ  แต่กูไม่อยากหลอกมึงอีก  ที่จริงแล้วกูอยากมีอะไรกับมึงเพราะว่ามึงหล่อ  เข้าใจป่ะ”

   “พี่ไม่ได้..ชอบ..ผมเลยเหรอ”

   “ชอบสิ  มึงน่ารักดี  เท่ห์ดี  แต่มันก็เท่านั้นแหละ  มึงไปกับกูไม่ได้  กูก็ไปกับมึงไม่ได้  เราสองคนไม่มีอะไรเหมือนกันสักนิด”

   “แต่ผมรักพี่นะ”

   “มึงคิดให้ดีก่อนที่จะพูดเถอะวะ”

อดัมนิ่งไป

   “มึงน่ะแค่สับสน  แยกไม่ออกว่าความรักกับความใคร่คืออะไร  อีกอย่างมึงยังไม่เข้าใจปัญหาของคนอย่างกูมากพอ  มึงนึกจะรักก็รัก  นึกจะชอบก็ชอบ  แต่มึงไม่นึกว่าจะมีผลต่อคนอื่นมากแค่ไหน  ถ้าพ่อแม่มึงเกิดรู้ขึ้นมาว่ามึงมีแฟนเป็นผู้ชาย  มึงคิดมั้ยว่าพวกเขาจะรู้สึกยังไง”

   “แต่พี่แทนยังทำได้เลย”

   “เฮอะ”  ผมทำเสียงในคอ  “มึงเห็นกูเปิดตัวแบบนี้อ่ะ  แต่กูก็เคยผ่านช่วงชีวิตที่โคตรทรมานไม่กล้าบอกใครแม้แต่เพื่อนที่สนิทที่สุด  แล้วตอนนี้ถึงกูจะบอกครอบครัวไปแล้วว่ากูเป็นอะไร  ถึงจะรับกันได้  แต่แม่ก็ก็พยายามพูดให้กูเปลี่ยนใจทุกครั้งที่มีโอกาส  ส่วนพ่อกูก็แกล้งทำเป็นไม่รู้  กูยังรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ญาติมักจะถามกูว่ามีแฟนหรือยัง”

   “มึงอ่ะยังถอยได้  ก็รีบถอยไปซะเถอะ  เลิกคิดอะไรกับกูแบบนี้  ระหว่างเราเป็นพี่น้องดีที่สุด”  ผมตบบ่ามันเบา ๆ  “มึงต้องมองความเป็นจริงให้มาก ๆ  โลกนี้น่ะไม่ใช่เทพนิยายหรอกนะ”

อดัมคอตก  ผมรุนหลังเขาให้ออกไปจากห้อง 

   “แล้วกูจะชวนมึงไปเล่นดอทเออีกวันหลัง”  ผมบอก  และถือเป็นประโยคลา  อดัมไม่พูดอะไรระหว่างที่ผมปิดประตูห้องขวางกั้นเขาไว้




   
   

   เสียงมือถือผมดัง  ผมดูเบอร์ลังเลอยู่ก่อนจะกดรับ

   “มึงอีกแล้วเหรอเจสซี่”

    “อุ๊ยต๊ายตาย  เดาแม่นจัง”

   “มึงนี่เป็นกะเทยแล้วเสือกโง่อีก  กูเมมเบอร์มึงไว้ชื่อมึงก็ขึ้นดิ”

    “พูดอย่างนี้เรามาตบกันดีกว่ามั้ยคะ”

   “ไม่อ่ะ  กูแพ้แน่  ขืนตบหน้ามึงเข้าไป  คงเจอนอแหลมๆ  ของมึงทิ่มมือทะลุ”

    “ไม่ใช้นอหรอกค่ะ  เดี๋ยวเจสซี่จะใช้อย่างอื่นทิ่มพี่แทนเอง  คริคริ”

   “สาวเสียบอย่างมึงกูไม่ปลื้ม  ว่าแต่มึงโทรมาหาหอกอะไร”

    “เจสซี่ได้ข่าวลือ  ว่าพี่แทนเลิกกับน้องดำแล้วเหรอคะ”

   “มึงอยากรู้ข่าวจริงมั้ยล่ะ”

    “ให้รีบค่ะให้รีบ  เจสซี่อยากรู้จนจิ๋มสั่นแล้ว”

   “จ่ายมาห้าร้อย”

    “หน้าเลือดจังเลยนะคะ”

   “มึงทำงานวงการข่าวน่าจะรู้  ข่าวทุกชนิดก็มีมูลค่าของมัน  กูรู้นะว่าเดี๋ยวมึงก็เอาข่าวไปปั่นราคาเพิ่มอีกหลายเท่า  ดังนั้นกูคิดแค่นี้ถือว่าราคามิตรภาพมากแล้ว”

    “ชิ  เกลียดจริงคนรู้ทัน”

   “สรุปจะจ่ายไม่จ่าย”

    “จ่ายสิคะ”

   “เออ  งั้นข่าวจริงก็คือ..จริง..”

    “อย่าทำคนสวยงงสิคะ”

   “กูบอกว่าที่เขาลือน่ะมันจริง  กูเลิกกับไอ้ดำแล้ว  หายโง่ยัง  อย่าลืมเจอหน้ากูเมื่อไหร่เอาใบม่วง ๆ มาประเคนด้วย”

    “ใจร้ายอ่ะ  ทีเจสซี่ติดต่อหนุ่ม ๆ ให้ยังไม่คิดสักแดง”

   “ไม่ต้องมาลำเลิกเลยมึง  กูว่าจะเรียกสินไหมจากมึงอยู่ข้อหาเป็นต้นเหตุทำสุขภาพจิตกูเสียเพราะไอ้เชี่ยแบดนี่แหละ”

    “แต่ว่าท็อปก็ใช้ได้ไม่ใช่เหรอคะ”

   “ไม่เห็นมันจะโทรมาเท่าไหร่  หน้าค่าตาก็ยังไม่เคยเห็น  อีกอย่างไอ้ทีมมันคงไม่สนใจแล้ว  เห็นช่วงนี้เฉย ๆ  มันคงบ้าเป็นพัก ๆ ล่ะมั้ง”

    “ชิ  พี่แทนอ่ะ”

   “มึงหมดเรื่องแล้วใช่มั้ย  กดวางสายไปได้แล้ว  กูขี้เกียจกดเองมันเมื่อย”

    “อร๊าย  ไล่กันชัด ๆ  เดี๋ยวคอยดูเถอะ  พี่แทนจะต้องมาง้อเจสซี่”

ผมแลบลิ้นให้โทรศัพท์แล้ววางมันลงกับโต๊ะรอมันเงียบไปเอง  แต่ไม่ทันไรก็มีสายเรียกเข้าใหม่  ผมคว้ามันขึ้นมาแล้วกรอกเสียงลงไป

   “สวัสดีครับท็อป”

    “ไงแทน  สบายดีหรือเปล่า  ทำไมน้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย”

   “อือ  หงุดหงิดเล็กน้อยอ่ะ  ไม่มีอะไรหรอก  เช้านี้ไม่มีเรียนเหรอ”

    “มี  แต่แอบออกมาโทรนอกห้องอ่ะ  คิดถึง”

   “เหอเหอ”

    “แล้วแทนคิดถึงท็อปป่าวคับ”

   “คิดถึงเพื่อ?”

    “ไม่รู้ดิ”

   “ไม่ต้องมาหยอด  ผมไม่หลงเสน่ห์ใครง่าย ๆ หรอก”

    “อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก  โดนคนผลักบ่อยเข้าเสายังไหว”

   “แหม  เจ้าบทเจ้ากลอน  นี่ท็อปเรียนพละหรือเอกภาษาไทยกันแน่”

    “ฮ่าๆๆ  อยู่เอกไหนไม่สำคัญ  ขอให้ฉันเป็นเอกในใจเธอ”

   “แหวะ  เสี่ยวว่ะ  สรุปว่านี่โทรมาเพื่อฝึกซ้อมคารมไว้จีบสาวใช่มั้ยเนี่ย”

    “ก็บอกว่าคิดถึงงายครับ”

   “คิดถึงก็มาหาดิ  ห้อง 207 ตึก 4  อย่าลืมเอาถุงยางกับเจลมาด้วยนะ”

    “อ่ะนะ  อยู่คนเดียวหรือเปล่า”

   “คนเดียวดิ  หรือจะให้ 3P จะได้ตามห้องข้าง ๆ มาเล่นด้วย”

    “แทนหื่นว่ะ”

   “ตรงไปตรงมาต่างหาก  ถ้าท็อปแค่อยากจีบเล่น ๆ ก็อย่าเลย  เพราะผมต้องการเซ็กส์  มาเดี๋ยวนี้เลยมั้ยล่ะผมอยู่ห้องพอดี”

   “ท็อปเรียนอยู่นะครับ”

   “งั้นเมื่อไหร่ที่นายว่าง  ตามสบาย  แค่นี้ล่ะกันนะ  บาย ๆ”

ผมวางสายแล้ววางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะที่เดิม  แล้วเปิดคอมเริ่มต้นทำงานไปได้สักสิบนาที  ประตูห้องก็ถูกเคาะ

   “เข้ามาสิ  ไม่ได้ล็อค”

ผมบอกขณะที่ตาก็ยังจับจ้องจอ  แต่ละเตียงและโต๊ะที่คู่กับจะมีฉากกั้นแบ่งเป็นบล็อค ๆ สี่บล็อค  ผมจึงไม่เห็นคนที่เข้ามา  เดาว่าเป็นพวกน้องกาย  แต่พอเห็นว่าคนที่เข้ามาใหม่ไม่พูดอะไร  และมีเสียงฝีเท้าเดินมาข้างหลัง  ผมเลยเอี้ยวคอกลับไปดู

   “ไอ้เชี่ยแบด  มึงเข้ามาในห้องกูได้ไง!”

ผมลุกขึ้น  เอาเก้าอี้ยกขึ้นเงื้อสูง

   “อย่า  วันนี้กูมาดี”  แบดยกมือห้าม  มันอยู่ในชุดนิสิต  คงจะเตรียมออกไปเรียนเช้า  แต่ดูใบหน้าพราวเหงื่อ  และอาการหายใจเร็วน้อย ๆ เหมือนเพิ่งวิ่งมาจากที่ไหนสักแห่ง  แบดเลียริมฝีปากสีชมพูอ่อนของเขาเหมือนกับกำลังตัดสินใจอะไรสักอย่าง  เขาดูลังเล  แต่ลังเลเรื่องอะไรล่ะ

ผมค่อย ๆ วางเก้าอี้ลง  แต่วางมันไว้คั่นระหว่างผมกับเขา  สายตามองด้วยความไม่ไว้วางใจ  “มึงมีอะไรล่ะ”

ซาตานในคราบเทพบุตรไม่ตอบ  เขาปลดกระดุมเสื้อของตนอย่างรวดเร็ว  ผมกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อเห็นว่าภายใต้เนื้อผ้าขาวบางนั้นไม่มีเสื้อกล้ามอยู่  แผงอกที่มีกล้ามแบบนักกีฬาของเขาขาวเนียนและเต่งตูม  เขาฉวยจังหวะที่ผมตะลึงเหวี่ยงเสื้อไปกองไว้ข้างหลังแล้วปลดเข็มขัดรูดซิบกางเกงสแลคลงกองไว้ที่ข้อเท้า

   “เข้ามาสิ”  มันบอกกับผมที่ยืนจ้องมองร่างงดงามไปเสียทุกสัดส่วนนั้นด้วยความรู้สึกใคร่ครอบครองกึ่งริษยา  ตอนนี้เสื้อผ้าที่ติดตัวไอ้แบดเหลือชิ้นเดียวคือกางเกงในบางสีเทาที่มีมุมมิติมองเห็นเป็นก้อนอวบอูมน่าขยำยี

ผมเดินเข้าไปราวถูกสะกด  ผ่านเก้าอี้ที่กั้นขวาง  แบดจับมือผม  มาแตะสัมผัสที่แผงอกแน่นของเขา  สายตาของเขาจ้องมองผม  สายตานั้นร้อนแรงและเชิญชวน  ผมรู้สึกเหมือนอดัมที่กำลังถูกล่อลวงโดยงูพิษให้ไปเด็ดแอปเปิ้ลต้องห้ามในสวนสวรรค์ไม่มีผิด

ผมค่อย  ๆ ลูบไล้ไปบนผิวเนียนลื่นนั้น  ก่อนจะรู้สึกตัวและผลักเขาออก

   “มึงทำเหี้ยอะไร!”

   “มึงยังดูไม่ออกอีกว่ากูจะทำอะไร?”

มันพูดด้วยเสียงพร่า  ผมพยายามถอนสายตาไปจากเรือนร่างน่าลุ่มหลงนั้น  แต่เมื่อสายตาตกลงต่ำก็เห็นบางอย่างที่ขดตัวในเป้ากางเกงในของเขาค่อย ๆ ขยายพอง

   “มึงแกล้งกูใช่มั้ย  มึงใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปจากห้องกูดีกว่า  กูไม่อยากยุ่งกับมึง”

   “ป่านนี้มึงยังคิดว่ากูแกล้งอีกเหรอ”

ผมพยักหน้า  พยายามรักษาสติและควบคุมความรู้สึกร้อนระอุที่ก่อตัวปั่นป่วนอยู่ในท้องน้อย  ผมรู้ดีว่าทันใดที่ผมโผเข้าหามัน  มันจะหัวเราะใส่หน้าผม  แล้วบอกว่าผมโง่แค่ไหน

   “มึงมันโง่”  นั่นไงมันพูดแล้ว  แบดย่อตัวลง  แล้วดึงกางเกงสแลคขึ้นรูดซิบและร้อยเข็มขัด  ผมมองเขาอย่างระวังระไวจนกระทั่งเขาหยิบเสื้อขึ้นมากลัดกระดุมแล้วยัดชายเข้าไปในกางเกง  เขาเดินปึงปังออกไปจากห้อง  แล้วปิดประตูเสียงดังตามหลัง  ผมยกมือขึ้นกุมหัวใจที่เต้นระทึก  แล้วนั่งลงกับเตียงด้วยด้วยขาอ่อนไร้เรี่ยวแรง  ผมรู้สึกพลุ่งพล่านเมื่อสมองคอยแต่จะคิดถึงร่างเกือบเปลือยที่เห็นเมื่อครู่  ผมทำงานต่อไม่ได้แน่ ๆ  ถ้าไม่ได้ปลดปล่อย

   ขอบกางเกงถูกเหนี่ยวลง  อีกมือหยิบกล่องกระดาษทิชชู่มา

[RAJCHABUT]

รักษาสัญญาดีมาก . . .

น่ารักนะไอ้น้องงงงงงงงงงงงงงง

[BEta-K]

ค้างง 

[nooww]

  ไม่ยอมอะมาต่อเร็วๆนะ   

[oaw_eang]

แบดของเจ้

วิ่งมาไกลจากตึกเรียน

เหนื่อยไหมพ่อคุณทูนหัว

อิอิ

[OT]

ไม่เห็นใจแบดมั้งเอ๋อ...55+

[three]

คุณแบตค่ะไม่ทราบว่าจะจองล้างจองผลาญกันไปถึงไหนค่ะ  :m31:ต้องให้ตายตกไปก่อนใช่ไหมค่ะถึงจะพอใจหรือต้องให้ออกจากม.ไปถึงจะสาแก่ใจคุณ :เตะ1:

[andy_kwan]

ฆ่าฉัน ฆ่าฉันให้ตายดีกว่า

ใจร้าย ตัดฉับแบบนี้ได้ไง

[Kirimanjaro]

Ferfa : หุหุ  ดับเบิ้ลจิ้มเลยนะครับ   จะกอดแทนเหรอครับ  ระวังเจอไอ้แบดดักฆ่านะ  >,<

Tifa : มาแรงขนาดนั้นเชียวเหรอครับ  เดี๋ยว AF ซีซั่นหน้าจะส่งน้องกายไปประกวด ^ ^

happy_icekung69 : ไม่ใช่ครับ  ไอ้แทนมันประจำเดือนมาไม่ปกติ  ฮ่าๆๆๆ

cassper_W : โอ้  สงสัยมนต์ดำใกล้ได้ผลแล้วล่ะมั้งครับเนี่ย  ทีมจะเปลี่ยนรสนิยมหรือเปล่าต้องดูกันต่อไป

naumi : เจ็บตามเลยเหรอครับ  แทนมักชอบเจ็บตอนที่คนอื่นทำดีด้วย  แต่ตอนถูกทำร้ายนี่โคตรชอบ  ฮ่าๆๆๆ

kdds : คู่ซาดิสม์และมาโซคิสม์ไงครับ  เรื่องบรรเลงซิมโฟนี  ถ้าเปรียบเป็นแบบนิยายไทยเก่า ๆ ก็  

พยับเมฆแผ่ครึ้ม        คคนานต์
วิชชุวาบพาดผลาญ     สู่พื้น
ฝนกระหน่ำย่ำราน      คลองขุ่น
พงป่าชุ่มฉ่ำชื้น           ซ่านเนื้อสั่นเสียว

สรุปว่าเป็นคำเปรียบเทียบบทอัศจรรย์น่ะครับ  ^ ^

อ้ายวี : ตามตำราน้ำแตกแล้วแยกทางครับ   น้องกายก็ไม่ได้มาเสียบแทนนะ  เหมือนแทนว่างไปเลย  ไม่มีกิ๊กสักคน  อิอิ

ChiiCaLorz : เป็นผมผมก็เหมาหมดเหมือนกันคร้าบ  น่ารักทุกคนเลย  (เสียดายไม่มีปัญญาซะงั้นอ่ะ)

RN : ช่วงนี้น้องกายมาแรงจริง ๆ

RAJCHABUT : ใช่เลยครับ  พี่น้องท้องชนหลัง  เสียวดีแฮะ

Poes : คงละเว้นเจสซี่ไว้คนนึงครับ  ฮ่าๆๆๆ

@PeaZa@ : น่านสิ  อดัมน่าสงสารเจอพี่แทนฟันแล้วทิ้ง (เอ๊ะ!ใครฟันใครกันแน่)

Clear eyes : ฮ่าๆๆ   3P กลาย ๆ อันประเสริฐ   น้องกายปัจจุบันมีเซียวเหล่งนึ้งของเขาแล้วครับ  น่ารักสมกันดีอ่ะ  ผมยังช่วยเชียร์ตอนเขาจีบเลย  ฮ่าๆๆ

fc_fic : เง้อ  ย้ำจังเลย  เดี๋ยวไอ้แทนกระโดดขบหัวหรอก

Manfang : ง่าย ๆ อย่างงั้นล่ะครับ  หุหุุ  น้องกายผมหวงนะ  ผมกอดได้คนเดียว  อิอิ

tawada_j : ถ้าแบดร้ายกว่านี้ก็คงเข้าขั้นฆ่าคนวางเพลิงแล้วครับ  สงสัยป่านนี้ไอ้แทนเดดสมอเร่ไปแล้ว

Donpopper : เพราะแบดร้ายเลยรู้สึกน่าดัดนิสัยใช่มะครับ

Mint : รีดเลือดเลยเหรอครับ  สีแดงหรือสีขาวล่ะ  ฮ่าๆๆๆ

yibsee2009 : ต้องทุกคนสิครับ  ไอ้แทนมันเป็นผู้ล่า  ก็ต้องล่าสะสมแต้มไปเรื่อยตามประสา

crazykung : เลิกกันไวเกินและไม่น่าจะเลิกกันด้วยเรื่องเล็กด ๆ น้อย ๆ แค่นั้นใช่มั้ยครับ  แต่เอาเถอะ  ก็เลิกกันไปแล้วล่ะ  

sarin : สรุปเลือกกายหรือเลือกแบดครับ  >,<

๐๐๐Robin๐๐  : เขามีน้องมดมาดามอกปลอบใจแล้วครับ

i-pex : คุณ i-pex วิเคราะห์ได้ดีครับ  น้องกายก็ตามคาแรคเตอร์เขานั่นแหละ  อาจจะไว้ใจคนมากไปหน่อย  ส่วนยัยเจสซี่ก็  ฮ่าๆๆๆ  ไร้วาจาจะกล่าวจริง ๆ

naja : เป็นอะไรอ่าคร้าบ  เลือดท่วมเลย

OT : สรุปชอบแบดมากกว่าอีกคน  อิอิ

TaEnIaE_CoLi : ก็รู้สึกเจ็บหัวใจเหมือนโดนบีบอ่ะครับ  เคยเป็นอ๊ะป่าว  ผมเป็นบ่อยมากเลยนะ  
มาต่อแล้วคร้าบ

mist : อืม...เหมาสามไปเลยครับ  แนะนำ

crosa : ตามธรรมดาของคนไม่หล่อแต่เร้าใจครับ   ฮ่าๆๆ

nana lonely : น่าน  คว้าน้องอดัมไปซะแล้ว  งี้จะมีรีเทิร์นกันยังไงล่ะเนี่ย  เถื่อนกว่านี้ก็มีครับ  ต้องดูกันไปเรื่อย ๆ

oaw_eang : ว้าว  เจ๊สองเห็นใจไอ้แทนด้วย  มันหาเรื่องเองแท้ ๆ ไม่เห็นจะน่าสงสารเลย -*-

pongsj : พูดอีกก็ถูกอีกครับ  แทนมันทำร้ายตัวเองเอง  แล้วก็เอาแต่ใจ  เจอแบบนี้ก็สมควรแล้ว
รักษาสัญญาแล้วครับ  อิอิ

THIP : ไม่แหวกหรอก  ความรู้สึกตอนที่ผมเขียน  ผมก็สงสารกายนะ  คงตกใจมาก ๆ  ที่พี่ที่เคารพนับถือจะทำกับมันแบบนี้อ่ะ

wan : ไม่แน่ว่าไม่ใช่เรื่องของจังหวะอย่างเดียวครับ  บางคนมาพบกันเพื่อจากกัน  แต่ขึ้นกับเวลาว่าจะจากกันเมื่อไหร่  เหตุการณ์เพิ่งผ่านไปได้วันกว่า ๆ ครับ  อดัมคงยังโกรธอยู่  แทนก็กำลังจิตตก  เลยยังไม่ได้คุยกันจนกระทั่งอดัมได้สติคืน

นายแบดก็ไม่รู้สิครับ  เขาอาจจะมีความสุขอยู่ก็ได้นะ  เพราะดูเหมือนแทนก็ชอบโดนแบบนี้  เรื่องตามล่าหารุกตามหัวเรื่องก็จะดำเนินกันต่อไปครับ

patee : ผมเดาว่าเพราะแทนโลเล  สำอออย  และทำเรื่องโง่ ๆ บ่อย  คุณปาเต้เลยมะชอบ

iamhappywood : น่านสิ  เมื่อไหร่แบดจะเข้าใจตัวเองสักที

iGiG : อุอุุ  รับสมัครสมาชิก  Tan-FC (V1) ครับ
น้องเจของพี่เอ็กซ์เรื่องไหนเหรอครับ  แต่ว่าแทนน่าค้นหาจริงหรือนี่
จอมคนแผ่นดินเดือด  ผมเริ่มอ่านที่เล่มห้าหรือหกนี่แหละครับ  และไปจบเอาที่เล่ม 16  เพราะน้องกายมีแค่นั้น  เนื้อเรื่องซับซ้อนและแนบบเนื่องกับประวัติศาสตร์อย่างกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน  คล้าย ๆ มังกรคู่แต่หนักกว่า

ตัวเอกไม่น่ารักมีเสน่ห์เท่าโค่วจงกับฉีจื่อหลิง  แต่ตัวประกอบอย่างเกาเอี่ยนกับอิ่นชิงหยาทำเอายิ้มแก้มปริกับความน่ารักและทำให้ผมตามลุ้นทั้งคู่ติดกันไปหลายเล่มเลยครับ

อีกอย่างจอมคนจะมีการดำเนินเรื่องหลายทิศทางพร้อม ๆ กัน  ทำให้รู้สึกลุ้นแบบขาดตอนอยู่บ่อย ๆ  ตามยากพอสมควรเลย  ต้องทำใจ  หุหุ

โดยรวมถือว่าเป็นผลงานที่ค่อนข้างเยี่ยมครับ  เพราะมีการวางพล็อตได้ซับซ้อน  และการทำให้นิยายเข้ากับข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ไม่ใช่เรื่องง่าย  ลองอ่านดูครับ

Turn_righT : ถูกต้องครับ  โรคจิตใช้ได้เลย  มีอย่างที่ไหนดีใจตอนพระเอก(หรือนางเอกฟะ)โดนแกล้ง  อ่านะ  น้องกายขโมยซีนตอนสุดท้ายซะคนเดียวเลย
ผมภูมิใจมากเลยครับที่คุณ Turn_righT วิเคราะห์ตัวเอกออกมาในรูปแบบนั้น  ผมแทบไม่ได้คิดมาก่อนเลย  แต่พออ่านบทวิเคราะห์แล้วรู้สึกโดนมาก    เม้นท์ยาว ๆ ผมชอบครับ ^ ^
แต่ผมว่าบางทีแทนคงจะแค่ทำเหมือนเข้าใจตัวเองนะ  แต่เขาอาจจะไม่เข้าใจอะไรเลย  อันนี้คงต้องดูกันต่อไป

ChiiCaLorz : Guy-FC (V5) มาทางนี้ครับ  ฮ่าๆๆๆ

hito_no_ainochi : ต้องลุ้นต่ออีกยาวครับ

ฮารุ : ง่ะ  ว่าที่เมียเลยเรอะ  =[]="  น่าสงสารแทนจริง ๆ  เจอคุณมิคกี้ยัดเยียดให้ไอ้จอมราชาปีศาจ(สุดหล่อ)ซะแล้ว  ปล. ทนอะไรมะไหวครับ  ฮ่าๆๆ

yumyam : ง่า  แทนดูเป็นคนเหงาและโดดเดี่ยวเหรอครับ  ไม่ได้นะ  นี่มันนิยายฮา  ห้ามตัวละครที่มีคาแรคเตอร์แบบนั้นเข้ามาในเรื่อง >,<

artday : โอ้  Bad-FC (V3)  และ  Team-FC (V2) ยินดีต้อนรับครับ  ส่วน Adam (V4) อาจจะกลับมามีบทอีกครั้งก็ได้นะ

artday : ง่า  เดี๋ยวผมไปนั่งเศร้าเป็นเพื่อนคร้าบ  T^T

snowblack : ถูกต้อง  เจ้าแทนคิดเองควบคุมเอง  และตกเป็นเหยื่อของตนเอง  น้องกายผมยืนยันได้ว่าเขาเป็นคนแบบนั้น  เขายอมรับได้มาก  แต่ถ้าถึงขีดจำกัดของเขาจริง ๆ  เขาจะมีปฏิกิริยาไปคนละทิศเลย  ผมเคยเห็นตอนเขาโกรธเพื่อนคนหนึ่ง  น่ากลัวมาก ๆ ครับ

Millet : ฆ่าไอ้แทนเลยครับ  ไม่ก็ยุให้ไอ้แบดจ้วงแทงสักสองสามรอบ (ด้วยมีดหรือด้วยอะไรก็ตามใจท่าน  ฮ่าๆๆ)

astral : ผมยังแอบซึ้งเลยครับ  น้องกายน่าร้ากกกก >..< น่ารักเป็นบ้า  อยากกอดน้องกาย  อ้าก  อะต้าๆๆๆ   ผมว่านะแทนอาจจะไม่เจอคนคนนั้นถ้าเขายังไม่หยุดทำให้ตัวเองเจ็บ  ยังไม่หยุดที่จะปล่อยให้ตนเองถูกขับเคลื่อนไปด้วยอารมณ์  แต่ก็ค้องรอดูว่าเขาจะหยุดได้เมื่อไหร่  ^ ^
ผมมีทักษะอ่านค่อนข้างดีอยู่แล้วครับ  อ่านหนังสือบ่อย

Tms™ : ซิ่วมาอยู่ด้วยกันสิครับ  ผมยังอยู่ปีสองอยู่  ถ้ามาถึงก็เจอกันตอนผมปีสามพอดีจะได้แนะนำน้องกายไอ้ทีมและเจ้าอดัมให้รู้จัก  ฮ่าๆๆ

19NT : ผมตกใจเลย  กรี๊ดดังมาก  ฮ่าๆๆ  พี่แทนแกแบบนี้อ่ะครับ  เบื่อง่ายโคตร

kazu : น้องกาย V5 ครับ  ส่ง SMS โหวตมาได้เลย  ฮ่าๆ  เข้าใจว่าทำไมถึงลังเลครับ  ประมาณนั้นแหละ  ผมก็ยังลังเลเลย

uknowvry : น้องกายเขามีคนฝากใจเยอะนะคร้าบ

khunsea : งั้นก็แฮมเบอเกอร์  ให้เจ้าแทนเป็นไส้

chumrak : น่าจะเรตนั้นแหละครับ  แต่ไม่เน้นเท่าไหร่หรอก (จริงง่ะ?)

gift_deb : โอ้ววว  ขนาดนั้นเลยเหรอครับ  ถ้าได้น้องกายอีกคนก็เจ๋งไปเลย

berrykiss : คร้าบผม  ยินดีต้อนรับครับ  ตามทันเมื่อไหร่เจอกันอีกทีครับ ^ ^

kongkilmania : สำนวนสวยแล้วครับ  *0*  ง่า  มีการส่งพี่แทนไปถวายไอ้แบดอีกแล้ว

เมฆาสีน้ำเงิน  : พี่แทนฝากขอบคุณมาก ๆ

@BUA@ : ถูกต้องครับ  คนที่โรคจิตที่สุดในเรื่องคือไอ้แทนนั่นเอง

christiyaturnm : ว้าว  เจ้าแทนได้ฉายาใหม่  นายไม้เลื้อย 555+

AriAddne : ฮ่าๆๆ  ขนาดนั้นเชียวนะครับ  ภาพลักษณ์ของเจ้าแทนนี่ไม่ค่อยดีเลยแฮะ

Tifa : น่านสิครับ  เกือบตายไปรอบนึงแล้ว  จะมีอีกมั้ยก็ไม่รู้

minchy : เคยได้ยินหรือเปล่าครับ  "รูปโฉมของสตรีเป็นทรัพย์สินที่แลกเป็นเงินจริงได้"   แต่เดี๋ยวนี้ผู้ชายหล่อ ๆ ก็หาเงินได้ดีกว่าด้วยซ้ำอีกมั้ง  

howto696 : ขอบคุณคร้าบ  ช่วงนี้หื่น ๆ มะค่อยสราญใจเท่าไหร่

εïзPaIMhiNgεïз : สัญญาต้องเป็นสัญญาครับ  ปั่นตั้งแต่เที่ยงคืนยันหกโมงเช้า  แล้วหลับสองชั่วโมงตื่นมาเรียนแปดโมงครึ่ง *0*  สลบแน่ ๆ เย็นนี้

chee : มาแล้วคับ

Junrai_Hyper : *0*  รักกายทำไมไม่โหวตให้กายล่ะครับนั่น  หุหุุหุ

ต้นสาย : ใจเย็นคร้าบคุณพี่  มาแว้ว ๆๆ

Ken Ken : *0*  สู้ ๆ ครับ  ทำรายงานเหนื่อยอ๊ะป่าว

nooww : ขอบคุณคร้าบ ^ ^

three : เจอคุณสามในนิยายเรื่องอื่นตั้งหลายครั้งล่ะ  ยินดีต้อนรับสู่เรื่องนี้นะครับ

RAJCHABUT (new reply): อิอิ  ต้องรักษาสัญญาสิครับ  ถ้าบอกดองเดือนหนึ่งก็ต้องเดือนหนึ่งเป๊ะ ๆ  *0*  

BEta-K (new reply): ไม่ค้างหรอกครับกำลังจะลงท่อนต่อไป

nooww (new reply): มาแว้ว ๆ

oaw_eang (new reply): โอ้วววว  เจ๊สองเดาแม่นมาก   ไอ้พี่แบดฝากบอกว่า เหนื่อยครับ  ถ้าไม่เหนื่อยนะซัดปากแตกไปแล้วไอ้แทนแม่งท่ามาก

OT (new reply): อยากเห็นอย่างอื่นมากกว่า  อิอิ  

andy_kwan (new reply): ฮ่าๆๆ  ไม่ได้ตัดฉับซะหน่อยครับ  แค่รักษาระดับเรตไม่ให้หื่นเกิน *0*

three (new reply): ฆ่าไอ้แบดเลยครับเอาเลยๆๆๆ

[Kirimanjaro]

---------------------------------





   ตอนเที่ยงผมเจอกับเจสซี่ที่โรงอาหาร  หล่อนมาพร้อมกับแบงค์ห้าร้อยตามคำสัญญา  แต่ดูรื่นรมย์เป็นพิเศษไม่เหมือนคนที่เพิ่งเสียทรัพย์

   “เป็นอะไรวะเจสซี่  หน้าระรื่นเหมือนช้างตกมันยังไงพิกล”

   “พี่แทนอ่า  กะลังอารมณ์ดีอย่ากัดเจสซี่ได้มั้ยคะ”

   “แม่นางโปรดอย่าถือสา”  น้องกายซึ่งแวะเวียนเข้าใกล้กล่าวกับกะเทยสาว  “แม่นางไม่เคยสดับหรือว่า  งาช้างมิอาจงอกเงยจากปากสุนัข”  น้องกายหัวเราะร่า  ผมคิดอยู่สามตลบถึงค่อยออกงิ้ว

   “โอ้โห  ไอ้กาย..กล้ามาก”

   “ขำ ๆ ครับตั่วเฮีย”

   “อุ๊ย  นี่พี่แทนใช่มั้ยคะ”  เสียงหวานของดาวเอกญี่ปุ่นดังมาก่อนร่างกรุ่นน้ำหอม  และใบหน้าจิ้มลิ้มของหล่อน (เจสซี่ลงความเห็นว่าจิ้มลิ้มจนน่าตบ)

   “เรารู้จักกันเหรอครับ”

เจ้าของผมดัดหยักศกลงไฮไลท์กระพริบดวงตาที่ประดับขนตางอนเป็นแพยังกะตุ๊กตาบาร์บี้

   “มดอ่ะรู้จักพี่ค่ะ  ดำเขาพูดให้ฟังอยู่บ่อย ๆ  มดเลยอยากมาดูน้ำหน้า..เอ๊ยหน้าพี่แทนสักหน่อย”

ผมยิ้มให้  “งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ  ดำก็พูดถึงมดบ่อยเหมือนกัน  เขาว่ามดเป็นคนน่ารัก”

   “จริงหรือคะ”  เธอยิ้มพลางจิกสายตาใส่เป็นครั้งสุดท้าย  “แต่ก็ธรรมดาล่ะค่ะ  ของเทียมจะสู้ของแท้ได้ยังไง  คิกคิก”  หล่อนสะบัดหน้าจากไป  เจสซี่มองตามแล้วหันมาพูดกับผม

   “แถวบ้านเจสซี่เขาเรียกว่าท้าตบนะคะนั่น  พี่แทนไปพูดดีกับนังชะนีหอสระอีลายนั่นได้ยังไงคะ  ทำไมไม่จับหัวโขกเสา  แล้วถวายหลังมือให้เลือดกลบปากแบบดาวเปื้อนดินกันไปเลย”

ผมยักไหล่  ไม่พูดอะไร

   “เอ่อ  เจสซี่ว่าจะชวนพี่แทนไปว่ายน้ำ”  หล่อนทำสุ้มเสียงตื่นเต้น  “ไปดูหนุ่ม ๆ กันค่ะ”

ผมขมวดคิ้ว  “มีหล่อ ๆ เยอะมั้ยวะ”

   “อุ้ยอย่าให้เซ่ดค่ะ  เจสซี่เห็นแล้วจิ๋มแข็งเลยค่ะ  ถึงชวนพี่แทนไป”

   “ขนาดนั้นเชียว  แต่แดดมันร้อนนะ”

   “ไปเย็น ๆ ไงคะ  สักห้าโมงหกโมง  รับรองไม่ดำแน่ค่ะ”

   “กูอยากดำอยู่เผื่อจะขายฝรั่งออก  หึหึ”

   “สรุปว่าไปนะคะ”

   “เออ  ก็ได้  จะไปเมื่อไหร่โทรมาล่ะกัน”

   “อย่าลืมชวนว่าที่สามีเจสซี่ไปด้วยนะคะ”  หล่อนบุ้ยใบ้ไปทางน้องกายที่นั่งทานข้าวอยู่

ผมทำหน้าหื่น  “กูจะลืมได้ไง  กูก็อยากเห็น  หึหึ”  ผมนึกวาบหวามในใจเล็กน้อย  เมื่อนึกขึ้นมา  ยัยเจสซี่คงไม่รู้ว่าว่าที่สามีของหล่อนน่ะเสร็จผมไปทีนึงแล้ว  แต่อย่างไรผมก็ไม่เคยเห็นน้องกายในชุดว่ายน้ำเสียที






   เย็นนั้นผมชวนแก๊งค์ของผมไปทั้งแก๊งค์  แต่ที่ไปได้ก็มีแค่ไอ้ทีมกับไอ้กาย  ส่วนคนอื่นถ้าไม่ว่ายน้ำไม่เป็น  ก็เป็นโรคกลัวน้ำ (กูรู้นะว่าเป็นข้ออ้าง  ยังไม่ถึงหน้าร้อนเลยไอ้พวกห่านี่)

   เราเดินเข้าไปจากปากทางผ่านสระว่ายน้ำสามสระไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า  ผมมองสำรวจสำมะโนประชากรหนุ่มหน้าตาดีก็พบว่ามีบ้างประปราย  แต่ส่วนใหญ่เป็นเด็กพละมาซ้อมว่ายน้ำ  และในสระลึกห้าเมตรก็ถูกจับจองโดยกลุ่มคนที่กำลังขว้างบอลลูกสีเหลืองไปมาอยู่

   ผลั่วะ

ลูกบอลหนักถูกขว้างมา  แต่ผมยกมือข้างเดียวรับได้อย่างแม่นยำ  และมองหาคนที่หาเรื่อง  ไอ้เหี้ยแบดลอยตัวยักคิ้วอยู่ในน้ำ

   “มาดูผู้ชายไปชักว่าวเหรอวะไอ้เกย์”

เพื่อนของพวกมันหัวเราะ  เป่าปาก  กลุ่มของผมชะงักและกลับมายืนข้างหลังผมตรงขอบสระทันที

   “เปล่าค่ะ  มายั่วยวนผู้ชายต่างหาก”  เจสซี่โผเข้าเกาะเก้าอี้ไลฟ์การ์ด  แล้วโยกตัวบิดเอวราวกับรูดเสาในบาร์อะโกโก้

   “ไปยั่วอุรังอุตังเถอะน้อง  พี่ไม่รับประทานสิ่งมีชีวิตต่างสปีชี่ส์”  เพื่อนของไอ้แบดแซวมาเรียกเสียงฮาครืนอีก  กะเทยสวยค้อนวงใหญ่  ส่วนผมอาศัยจังหวะที่ไอ้แบดเผลอ  เขวี้ยงบอลใส่สุดแรง 

   “เฮ้ย!”  บอลพลาดเป้าแต่โดนน้ำกระจายข้างตัวมันจนไอ้แบดต้องยกแขนกัน  “มึงหาเรื่องเหรอวะ”

   “อ้าวๆๆ  น้องนี่แรงว่ะ”  เพื่อน ๆ ของไอ้แบดผสมโรง

ผมยิ้ม  “คืนลูกบอลให้เฉย ๆ  อย่าคิดมากดิ”

เดือนหนุ่มรูปหล่อที่ตอนนี้สีหน้าโหดจนหมดหล่อว่ายน้ำฟรีสไตล์แบบเงยคอพ้นน้ำเข้ามาอย่างรวดเร็วจนถึงฝั่งขอบที่ผมยืนอยู่  ผมถอยออกไปเมื่อร่างโชกน้ำเหนี่ยวตัวลุกขึ้นยืนประจันหน้า  ผมพยายามไม่คิดถึงฉากหวาดเสียวที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า  แต่เมื่อเรือนร่างเซ็กซี่บาดใจนี้ปรากฏอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง  ก็รู้สึกกึ่ม ๆ กลางลำตัว  ผมหลบสายตาร้อนแรงของมัน

   “มึงเอากับกูมั้ย”  มันผลักอก

   “ว้าย  พี่แบดชวนพี่แทนเอากัน”  เจสซี่ร้อง  ผมหันขวับไปมองด้วยสายตาประมาณว่ายังหาเรื่องให้กูได้อีก

ไอ้ทีมสะอึกขึ้นมาข้างหน้าผม  “มีปัญหาไรอีก  มึงขว้างบอลขึ้นมาชัด ๆ  พี่แทนขว้างกลับก็ถูกแล้วนี่”

ไอ้แบดเหล่มองคนร่างสูงใหญ่คราวหนึ่งก่อนหันกลับมาทางผม  เส้นผมของมันเปียกน้ำลู่หยดน้ำเกาะพราวตามกล้ามเนื้อและผิวขาวน่าฝากรอย  แม่ง..น่ากินชิบหาย..  ว้าก! นี่ผมคิดอะไรอยู่วะเนี่ย

“มึงแน่จริงหรือเปล่าไอ้แทน  ถ้าแน่จริงก็ลงมาเล่นกับกูข้างล่าง  อย่ามัวแต่ยืนเห่าอยู่บนนี้”

   “มึงท้ากูเหรอ”  ผมถามกลับ

   “ใช่  ท้าแข่งโปโลน้ำ  กูจะแบ่งเป็นสองทีม  มึงกะกูอยู่คนละทีม  หรือมึงจะให้เพื่อนมึงช่วยก็ได้”

   “พี่แทนอย่าไปฟังมัน  มันต้องรวมหัวกันแน่ ๆ”  ไอ้ทีมเตือน

   “ไม่มีรวมหัว  กูเล่นกันแฟร์ ๆ  ถ้าพวกมึงขี้ขลาดนักก็หากระโปรงมานุ่งซะไป๊”

ไอ้หน้าเถื่อนเดือดขึ้นมา  “มึงก็รู้ว่าพี่แทนออกแรงมากไม่ได้  ยังจะเสือกท้าอีก  คนขี้ขลาดน่าทุเรศน่ะมึงต่างหากล่ะ”

   “ไม่เป็นไรทีม”  ผมตบหลังไอ้ถึกเบา ๆ  แล้วถอดเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นส่งให้น้องกาย  เหลือแต่กางเกงว่ายน้ำ  ผมจ้องหน้าไอ้แบด  “อยู่บนบกกูอาจจะเป็นตัวหืด  แต่อยู่ในน้ำน่ะ..กูเป็นเงือก  มึงจำไว้ด้วยล่ะ”  ผมกระโดดลงน้ำไปอย่างสวยงาม  โลกใต้น้ำเป็นสีฟ้า  ผมใช้ดวงตาที่ไร้แว่นกันน้ำมองลึกลงไปถึงก้นสระระหว่างที่แหวกว่ายตัดน้ำเฉียงลงล่างเกือบสามเมตรแล้วค่อยแล่นแฉลบขึ้นบนไปโผล่อีกฟากของสระ

ผมโผล่ขึ้นมาปาดน้ำออกจากหน้า  แล้วกระดิกนิ้วเรียกไอ้แบดที่ยืนตะลึงอยู่อีกหัวสระ  มันหัวเราะในคอ

   “หึหึ  อย่างนี้ค่อยน่าเล่นหน่อย”  ไอ้แบดดึงแว่นว่ายน้ำที่คล้องคออยู่มาสวมกับหน้า  แล้วกระโดดตามลงมา  ผมเห็นแล้วก็ต้องยอมรับว่าท่ามันสวยมาก  น้ำแทบจะไม่กระจายเลยสักนิด

   ไอ้ทีมถอดเสื้อผ้ากระโดดตามลงมา  ส่วนน้องกายว่ายน้ำไม่แข็งเลยเป็นเชียร์ลีดเดอร์คู่กับเจสซี่อยู่บนบก

ไอ้หน้าหล่อโผล่มากลางน้ำ  แล้วกวักมือเรียกทุกคน  เพื่อนของมัน  ไอ้ทีม  และผมมาลอยคอเป็นวงกลางสระ

   “กูจะต่อให้มึง  โดยให้มึงเลือกสมาชิกทีมก่อนกูได้เลย”  ไอ้แบดบอกผม  ผมมองทุกคนรอบ ๆ แล้วเลือกคนที่อยู่ใกล้ไอ้แบดที่สุด  ผมจำได้ว่าหมอนี่คือเพื่อนสนิทของมันที่เห็นด้วยกันบ่อย ๆ

   “นายน่ะมาทางนี้”  อีกฝ่ายมองหน้าไอ้แบด  ไอ้แบดพยักหน้า  มันก็เลยว่ายน้ำมาฝั่งผม 

ไอ้หน้าหล่อมองมาทางไอ้ทีมแล้วกระดิกนิ้วเรียก  “มึงมาทางนี้”  ไอ้ทีมกำลังจะไป  ผมเหนี่ยวไหล่ไว้แล้วกระซิบ  “กูวางตัวมึงให้เป็นไส้ศึกนะ”  ทีมทำสัญลักษณ์มือที่แปลว่าโอเคให้แล้วว่ายน้ำออกไปทางไอ้แบด

เราผลัดกันเลือกสมาชิกกันจนแบ่งออกเป็นสองทีม  แล้วแยกกันไปประชุมกันคนละฝั่งสระ  ไอ้แบดเรียกเพื่อนมันข้างบนให้ยกประตูเตี้ย ๆ เหมือนโกลล์ฟุตบอลมาไว้ทั้งสองด้าน

กลุ่มผมมารวมตัวกันแล้ว  ผมก็ยิ้มให้ทุกคนแล้วถาม  “ชื่อไรกันบ้าง”

พวกเพื่อนไอ้แบดดูเป็นมิตรกับผมมากกว่าที่คิด  โดยเฉพาะเพื่อนสนิทของมันที่ชื่อเติร์กอมยิ้มและมองผมอย่างมีเลศนัยอยู่บ่อย ๆ

   “อย่าออมมือให้เพื่อนมึงนะไอ้เติร์ก  ไม่งั้นกูเอามึงแน่”  แน่ะมีขู่

   “คร้าบท่านกัปตันทีม”  เขาเรียกผมล้อ ๆ  พร้อมกับยิ้มโชว์เขี้ยวน่ารัก  เราวางแผนกำหนดตัวไว้แล้ว  ให้ผมเป็นกองหลังทำหน้าที่สกัดรับการบุกของตัวรุกทีมโน้น

ไม่รู้ไอ้แบดไปหากรรมการมาจากไหน  ดูเหมือนจะเป็นอาจารย์ชมรมว่ายน้ำด้วยซ้ำ  กรรมการมายืนตรงขอบกลางสระ  ส่วนทุกคนก็หลังชิดขอบสระสองฝั่งโกลล์  แต่ละทีมจะใส่หมวกคนละสีเพื่อจะได้แยกออกจากกันโดยชัดเจน  กรรมการโยนบอลลงไปกลางน้ำพอดิบพอดีพร้อมกับเป่านกหวีด

   ปรี๊ดดดดด!!

กองหน้าของแต่ละทีมจ้วงแขนว่ายออกไปอย่างเอาเป็นเอาตาย  ท่าว่ายน้ำของโปโลคือฟรีสไตล์แบบหน้าพ้นน้ำ  ไอ้แบดคว้าได้ก่อน  เขาขว้างบอลไปให้กองหน้าอีกคนที่พุ่งฝ่าแนวป้องกันไปแล้วว่ายน้ำทะลวงเข้ามา  ผมรับหน้าที่ประกบไอ้แบดอยู่แล้วเลยรีบพุ่งตัวไปรับหน้า

บอลถูกแย่งไปโดยทีมผมแล้วขว้างมันไปให้ไอ้เติร์กที่รออยู่ข้างหน้าอยู่แล้ว  ไอ้แบดว่ายย้อนกลับไปราวไอ้เข้กวดเหยื่อ  แล้วพยายามแย่งบอล  แต่ไอ้เติร์กแกล้งจมลงไปในน้ำมือตีน้ำเป็นฟอง  กรรมการเป่านกหวีด

   เติร์กยังครอบครองบอลอยู่  ทุกคนหยุดรอให้เขาตัดสินใจขว้าง  เพื่อนสนิทไอ้แบดขว้างบอลกลับมาที่ผม  ผมยกแขนรับมือเดียว  ทุกอย่างเริ่มเคลื่อนไหว  ไอ้แบดพุ่งเข้ามาใส่ผมจากระยะสี่วา

   ผมขว้างบอลไปข้างหน้าเฉียงซ้ายเล็กน้อยแล้วว่ายน้ำตามบอลไป  ไอ้แบดเข้ามาใกล้  ผมเปลี่ยนท่าว่ายแข็งศอกขึ้น  แล้วฟันศอกใส่หมายใบหน้า  เป็นทริคโกงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผมใช้ประจำ  ไอ้แบดดำน้ำหลบแล้วต่อยท้องผมใต้น้ำ  แต่แรงปะทะบวกกับการที่ผมดีดตัวออกห่างทันทำให้ไม่เจ็บ  ผมดีดเท้าถีบมันสวนแต่พลาด  เรากลับมาช่วงชิงบอลกันต่อ  ผมพุ้ยน้ำพุ่งเข้าไปคว้าบอลไว้ได้แล้วขว้างไปให้กองหน้าอีกคน  ไอ้แบดโผล่ขึ้นมามองหน้าผมแล้วว่ายกลับไปรอให้กองหลังทีมเขาชิงบอลกลับมา

   ผมว่ายเบียดตามไอ้แบดไป  ใช้แขนกันมันไว้เต็มที่  เพื่อนของมันขว้างบอลมาใกล้ ๆ  แต่กองหลังอีกคนของผมจับเอาไว้ได้แล้วขว้างกลับ   ไอ้หล่อจอมโหดศอกสีข้างผมใต้น้ำ  ผมก็กำนัลมันด้วยฝ่าตีนหนึ่งและใช้แรงนั้นดีดตัวถอยออกมาห่างสักระยะ  กองหน้าฝั่งนั้นอีกคนว่ายมาทางผมพร้อมกับบอล  คนที่ประกบของมันหลุดแล้ว  ผมรีบจ้วงน้ำเข้าไปขวางพอเข้าไปใกล้ก็ว่ายน้ำแบบฟันศอกแรง ๆ ใส่กระแทกเข้าครึ่งปากครึ่งจมูกของหมอนั่นเต็มรัก

   กรรมการเป่านกหวีดปรี๊ด  หมอนั่นตะกายน้ำขึ้นมา  กุมจมูกพลางมองผมอย่างอาฆาต  ผมยิ้มให้  รอดูว่ามันจะส่งบอลไปทางไหน  ปรากฏว่ามันส่งข้ามหัวผมไปให้ไอ้แบดที่ยิ้มเผล่อยู่  ผมมุดตัวลงใต้น้ำดำน้ำด้วยความเร็วดุจฉลาม  แล้วไปโผล่ข้างหน้ามัน  ไอ้แบดใช้สันมือฟันใส่หน้าผม  แต่ผมเอี้ยวหลบจับคอมันพลิกกดให้หัวจมน้ำ  ยกขาขึ้นกระทืบลงไปตรงกลางหลังมันกะว่าจมน้ำตายไปได้เสียเลยก็ดี

   กรรมการเป่านกหวีด  แล้วชี้ไล่ผมให้ออกไปสงบสติอารมณ์ในเขตโทษ  ไอ้แบดโผล่ขึ้นมายิ้มเยาะ  มันแกล้งทำเป็นสำออยเฉย ๆ หรอก  กองหลังผมได้บอลอีกครั้งแล้วโยนยาวไปข้างหน้า  ยื้อแย่งกันอีกสักพักกรรมการก็เป่าหมดเวลาควอเตอร์แรก

   “แรงเหมือนกันนะนี่”  เติร์กแซวผมเมื่อว่ายกลับมาพักที่ขอบสระ  “ไอ้แบดมันฝากถามว่า  เคยเล่นมาก่อนใช่มั้ย  ลูกไม้แพรวพราวเลยนะ”

ผมยิ้มเล็กน้อย  “ตอนอยู่มอก่อนเคยเล่นทีมมหาลัยอ่ะ  ได้ฉายาปลาวาฬเพชฌฆาตด้วย  ถ้าเราทำเพื่อนนายเจ็บตัวก็โทษทีนะ”

   “โอ้ย  ไม่หรอก  ไอ้แบดมันชอบจะตายของแรง ๆ อ่ะ”

ผมไม่ทันถามว่าคำพูดนั้นหมายความว่าอย่างไร  กรรมการก็เป่านกหวีดเรียกให้เตรียมตัวกับอีกควอเตอร์  ผมมีเวลามองก็สังเกตเห็นคนในสระอื่น ๆ มายืนดูโปโลน้ำสด ๆ ที่สระห้าเมตร  ผมยิ้มกริ่ม  เดี๋ยวจะหักหน้าไอ้แบดต่อหน้าคนเยอะ ๆ น่าจะสนุกดี

   ปรี๊ดดดดด!!

นกหวีดเป่าอีกครั้ง  กองหน้าพุ่งปราดไปชิงบอลกันที่กลางสระ  บอลถูกโยนมาแหมะตรงกลางระหว่างผมกับไอ้แบด  เราสองคนโผเข้าหากันอย่างกับคู่รัก  แต่ขอโทษเถอะ  ตีนของเรานัวเนียกันใต้น้ำอยู่นานแล้ว  ผมเข้าไปใกล้  ไม่เล่นบอลล่ะเล่นคนเลย  เหนี่ยวบ่ามันแล้วเข่าขึ้นมา  ไอ้แบดร้องหนัก ๆ ทีหนึ่ง  ผมรีบยกมือขึ้นสูงก่อนที่ไอ้แบดจะตีน้ำเรียกกรรมการ  พอพ้นวินาทีอันตรายผมก็คว้าบอลไปแล้วขว้างให้กับทีมของผม   ส่วนตัวผมก็ผลักไอ้แบดออกให้พ้นทางแล้วว่ายน้ำรุกคืบไปทางฝ่ายนั้น

   บอลถูกขว้างกลับมา  ไอ้แบดกวดผมมาติด ๆ  ผมเหวี่ยงศอกกลับไปด้านหลัง  แต่ไอ้แบดจับข้อศอกผมหมับ  ผมแกล้งจมลงไปแล้วตีน้ำ  กรรมการเป่านกหวีด  และให้ผมครองบอลต่อ

   “กวนตีนนะมึง”  มันเริ่มคุมอารมณ์ไม่ได้แล้ว  ผมยิ่งรู้สึกมั่นใจว่าเกมนี้ชนะแน่  ผมยกแขนขึ้น  ทำท่าจะขว้างให้ไอ้เติร์ก  มีกองหลังว่ายมาประกบมันทันที  ผมเปลี่ยนทิศขว้างบอลไปข้างหน้า  แล้วว่ายบุกขึ้นไปเอง  ไอ้แบดที่ทำท่าจะตีไปรอใกล้ๆ โกลล์ฝั่งผมถึงกับอ้าปากค้างด้วยไม่นึกว่ากองหลังจะละตำแหน่งกะทันหัน

   ผมเลือกบุกเข้าไปทางที่ไอ้ทีมเฝ้า  มันแกล้งเข้าสกัดอย่างอ่อนแรง  และปล่อยให้ผมหลุดไปได้อย่างง่ายดาย  ผมเหยียดตัวขึ้นเหนือน้ำ  แขนยกเงื้อเหมือนธนูน้าว  แล้วซัดลูกเข้าไปแฉลบบนผิวน้ำผ่านผู้รักษาประตูตุงตาข่ายเสียงดังปังอย่างสะใจ

   กรรมการเป่านกหวีดให้แต้ม  พวกเราว่ายน้ำกลับไปประจำตำแหน่ง  ผู้รักษาประตูถือบอลเตรียมขว้างกลับ  เมื่อได้สัญญาณก็ขว้างยาวเข้ามา  กลุ่มกองหน้าของฝ่ายนั้นทะลวงเข้ามาเป็นสองทาง  ผมเข้าสกัดไอ้แบดเจ้าเก่า  แต่มันเหมือนจะรู้ทันชิงเป็นฝ่ายจู่โจมก่อน  ผมหลบก็เลยเป็นช่องให้มันเบียดผ่านไป  ผมรีบคว้าเอวของมันไว้  ตั้งใจจะถองทุบสักหน่อย  แต่มือเจ้ากรรมดันคว้าได้ก้อนเนื้อตุง ๆ แน่น ๆ ที่ถูกอัดไว้ในเป้ากางเกงว่ายน้ำ  ไอ้แบดชะงัก  มันจับข้อมือผมไว้แล้วดึงผมพลิกกดลงไปใต้น้ำ  ผมกำลังตกใจอยู่ก็เลยกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบ  ไอ้แบดดำน้ำตามมา  ผมนอนหงายมองเห็นใบหน้าของเขาที่ดำดิ่งลงหาผมอย่างมาดมั่น

   เขาเข้ามาจับบ่าผมแล้วกดใบหน้าลงมาจูบผมทั้ง ๆ ที่อยู่ใต้น้ำ  ผมหายใจอึกอักจนกระทั่งเผยอปากปล่อยให้ลิ้นอุ่นร้อนแยงเข้ามา  เราแลกลมหายใจกัน  แขนของเรากอดกระหวัดรัดร่างกันโดยอัตโนมัติ  ผมรู้สึกอึดอัดจนทนไม่ไหว  เลยรีบผลักเขาออกแล้วทะยานโผล่ขึ้นมาหอบหายใจเหนือน้ำ

   ไอ้แบดโผล่ขึ้นมาข้าง ๆ เขาถอดแว่นตาว่ายน้ำออก  ยักคิ้วให้ผม  แล้วหยิบลูกบอลว่ายน้ำไปท่ามกลางความตะลึงของทุกคน  จากนั้นซัดลูกเข้าไปตุงตาข่าย  เสียงเฮลั่นของทีมเขาดังกระหึ่ม  ผมเหนื่อยจนพูดไม่ออก  หัวใจก็เต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกจากอก  เสียงนกหวีดหมดเวลาควอเตอร์ที่สองตามมา  พวกเราว่ายกลับเข้าไปพักที่ขอบฝั่ง

   “ไหวมั้ยพี่”  น้องกายมานั่งยอง ๆ ถามผมอยู่ริมสระ  เจสซี่เดินนวยนาดมาในชุดบิกินี่ทูพีซ  หุ่นของหล่อนสวยยังกับผู้หญิง  สงสัยจะใช้ฮอร์โมนช่วย

   “อร๊ายยย  พี่แทนขา  สุดยอดมากค่ะ  มีการไปนัวเนียใต้น้ำ  แรงได้อีกนะคะ”

   “ง่ะ  เห็นด้วยเหรอวะ”

น้องกายพยักหน้า  “คนที่อยู่ข้างบนเห็นกันทุกคนล่ะครับพี่  ตามภาษิตที่ว่า  ผู้อยู่นอกวงย่อมสายตากระจ่างชัดกว่า”

ผมหน้าร้อนผ่าว  จะกลั้นหายใจจมน้ำตายให้รู้แล้วรู้รอด  พอดีกับไอ้แบดว่ายน้ำเข้ามา

   “มึงเล่นอีกสองควอเตอร์ไหวหรือเปล่าวะ”

   “ไหวดิ”  ผมบอกมัน

   “อย่ามาโกหกกู  กูรู้ว่ามึงเหนื่อยแล้ว  จบแค่เสมอล่ะกัน  กูยอมรับมึงล่ะ”

   “ไม่มีทาง”  ผมจ้องหน้ามันด้วยสายตาวาวโรจน์  “กูจะต้องชนะมึง  ไม่ชนะไม่เลิก”

ไอ้แบดยิ้มเผล่  “อย่าดันทุรังเลย  เดี๋ยวกูใช้ไม้ตายอีกทีมึงจะจมน้ำตายเอา”  มันส่งจูบให้พร้อมกับว่ายตีวงห่างออกไป

ไอ้ทีมว่ายมาทางเราแล้วถาม  “เกิดอะไรขึ้น  เลิกแล้วเหรอพี่”

   “น้องทีมขา  มีฉากเด็ด...ว้าย!”  ผมวักน้ำสาดใส่ยัยเจสซี่ปากปีจอไม่ให้พูดมาก  เพราะผมรู้ว่าคนในสระมองไม่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใต้น้ำหรอก  ผมเหนี่ยวตัวขึ้นไปด้วยอารมณ์บ่จอย  แล้วตามน้องกายไปที่วางเสื้อผ้ากับผ้าเช็ดตัวของผม

 







--TBC--

มันจำกัดไม่เกิน 20000 ตัวอักษรเหรอครับ  ผมโพสต์เนื้อเรื่องกับตอบเม้นท์พร้อมกันไม่ได้อ่ะ  เหอเหอ


ผมไปก่อนนะครับ  มีเรียนบ่ายโมงครึ่ง