หัวข้อ: Queen^2 ตามล่าหารุกแท้

[Kirimanjaro]

ภาพดอกกล้วยไม้ที่ผมไปชมกับเพื่อนเมื่อวันอาทิตย์ครับ  ถ่ายมาเยอะแต่คัดมาแค่ครึ่งเดียว









































ภาพสุดท้าย  หล่อนจะมายืนขวางทางกล้องชั้นทำไมยะเนี่ย  ฮ่าๆๆๆ  ความจริงไปขอเขาถ่ายครับ  น่ารักดีเป็นพริตตี้ของงาน  แต่น่ารักสู้คนที่มากับผมไม่ได้  ความจริงถ่ายรูปเขามาด้วย  แต่คงไม่สามารถเอาลงเพราะละเมิดความเป็นส่วนตัวของเขาเกินไป *0*  ครั้นจะถ่ายรูปผมมาเดี๋ยวทุกท่านจะนอนฝันร้ายกัน

[Kirimanjaro]

หมดพักโฆษณาครับ  มารับชมละครน้ำเน่ากันต่อ







   ผมหลับต่อหลังจากทำงานเสร็จ  ตั้งนาฬิกาในมือถือไว้ปลุกเรียนคาบบ่าย  ซึ่งเมื่อผมตื่นขึ้นมาอีกที  ไอ้แบดก็หายไปจากห้องเสียแล้ว

   ผมคว้าโทรศัพท์มากดหยุดเสียงปลุก  แต่พบว่ามันไม่ใช่  ผมรับแล้วกรอกเสียงลงไป

   “มีไรเจสซี่”

   “คิดถึงค่ะ  จุ๊บ ๆ”

   “กูวางล่ะ”

   “แหมพี่แทนก็  มีสาวสวยเซ็กซี่มาบอกว่าคิดถึงแบบนี้ไม่หวั่นไหวเลยหรือคะ  เอ..หรือว่าต้องเป็นหนุ่มหล่อระดับเดือนมหาลัยพี่แทนถึงจะปลื้ม”

   “พอเลยมึง  แค่กูคิดถึงหน้ามันกูก็จะอ้วกแล้ว”  ต้องแอ๊บไว้ครับ  เกย์รับที่ดีต้องไม่แสดงความร่านอย่างออกนอกหน้า  “ว่าแต่มึงมีไรเนี่ย  ให้รีบ  เวลากูเป็นเงินเป็นทอง”

   “แหม  เจสซี่แค่จะมาถามว่าพี่แทนสนใจเสี่ยเลี้ยงไหมคะ”

   “ห๊ะ!”  ผมร้องอย่างประหลาดใจ

   “เสี่ยเลี้ยงอ่ะค่ะ  พี่แทนรู้จักป่าวเนี่ย  แบบที่ชอบให้เงินเด็ก ๆ  ไว้ใช้จ่ายน่ะ”

   “มึงเป็นคนอย่างนี้เองเหรอวะเจสซี่”

   “อย่าเข้าใจผิดสิคะ  เจสซี่เจอเจ๊ไอซ์บังคับมาอีกที  ให้หาเกย์รับเถื่อน ๆ ถ่อย ๆ อย่างพี่แทนสักรายไปให้เสี่ย”

   “โห..แม่ง  หากินกับกูชัด ๆ  ว่าแต่เสี่ยนั่นรวยป่ะ”

   “แอ๊ะๆๆๆ  สนใจล่ะสิ  รวยมากค่ะ  ไม่ได้รวยอย่างเดียวนะคะ  หล่อลากดินอีกต่างหาก  เจ๊ไอซ์เล่าว่าเห็นแล้วจิ๋มเปียกเลยค่ะ”

   “ว่าแต่ทำไมไม่ถามไอ้ทีมดูล่ะ”

   “ถามแล้วค่ะ  แต่เจอถีบค่ะ  กระซิก ๆ”  หล่อนบีบน้ำตามาตามสาย  ผมหัวเราะก๊าก  เพราะกะไว้ว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นล่ะ

   “เออ..กูสนใจ  ช่วงนี้ไม่ค่อยมีตังเล่นเกมอยู่  ติดต่อมาให้หน่อยดิ๊”

   “อุ๊ยตาย  โคลสดีลไวดีนะคะเนี่ย  งั้นเดี๋ยวเจสซี่ไปบอกเจ๊ไอซ์ให้ติดต่อนัดหมายกันอีกที”

   “เหอะเหอะ  มึงนี่อนาคตแม่เล้าชัด ๆ”

   “ใครว่าละค้า  เจสซี่เป็นกามเทพสุดสวยรวยเสน่ห์ต่างหากล่ะ  ยิงศรรักปักอกพร้อมเงินฟ่อนใหญ่  คริคริ”

   “ถ้ามึงหลอกกูไปเจอตาแก่พุงพลุ้ยหัวล้านตัวเหม็นล่ะก็  เตรียมจองวัดไว้ได้เลย”

ผมกดวางสาย  กระหยิ่มยิ้มย่อง  บอกแล้วไงว่ากูมันร่าน







ผมเรียนคาบบ่ายเสร็จก็ดูโทรศัพท์  มีสายที่ไม่ได้รับ  ของไอ้แบดกับเจสซี่  ผมกดหาเจสซี่ก่อน

   “ไง  ได้เรื่องแล้วเหรอวะ”

   “วุ้ย  นึกว่าจะไม่โทรหาเจสซี่ซะแล้ว”

   “กูเรียนอยู่เลยปิดเสียง  นี่เลิกแล้ว”

   “พี่แทนขา  ได้เรื่องแล้วล่ะ  โคตรไวเลย  เสี่ยที่ว่าอยากคุยกับพี่แทนเย็นนี้”

   “ที่ไหนวะ”

   “ฟิวเจอร์ปาร์คค่ะ  จดเบอร์ไว้นะคะ”

   “แปบหากระดาษก่อน”  ผมคุ้ยหากระดาษแล้วเอามันมาวางกับขอบพนักที่นั่งหน้าห้องเรียน  ก่อนจะใช้ปากกดปากกาแล้วจ่อหัวมันรอที่กระดาษ  “เอ้า  บอกมาได้”

ผมจดเบอร์ของเสี่ยนั่นไว้แล้ววางสายจากเจสซี่ไปโทรหาไอ้แบด

   “มึงโทรมามีไร”

   “เย็นนี้ว่างมั้ย  ไปว่ายน้ำกัน”

   “ไม่ว่างอ่ะ  กูต้องปั่นรายงาน  งานเยอะ  เดี๋ยววันหลังกูค่อยไปด้วยนะ”

   “อือ  ก็ได้  งั้นกูไปหาที่ห้องเผื่อช่วยอะไรมึงได้”

   “เฮ้ย  ไม่ต้อง ๆ  งานกูต้องใช้สมาธิ  มึงไปกะเพื่อนมึงเถอะ  ไม่ต้องห่วงกู”

   “งั้นตามใจ”  มันว่าแค่นั้นแล้วก็วางสายไป

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่  ก่อนจะกดเลขบนโทรศัพท์ตามหมายเลขบนกระดาษ  ผมรออยู่พักหนึ่ง  โทรศัพท์ก็ถูกรับ  แล้วตามด้วยด้วยเสียงนุ่มสุภาพที่คล้ายลังเลไม่แน่ใจว่าผมเป็นใคร

   “ฮัลโหล  สวัสดีครับ”

   “หวัดดีฮะ  ผมชื่อแทน  คนที่เจสซี่ติดต่อไปน่ะ”

   “เจสซี่?”  เขาพูดด้วยน้ำเสียงงุนงง

   “อ๋อ  เจสซี่เป็นผู้ร่วมงานของเจ๊ไอซ์น่ะครับ”

   “อ้อ  น้องนั่นเอง  ว่าไงครับ  เย็นนี้สะดวกรับนัดหรือเปล่า”

   “อืม..ผมไม่แน่ใจอ่ะ  กลัวจะกลับมอไม่ทันรถหมดตอนทุ่มครึ่ง”

   “เดี๋ยวพี่ไปส่งได้ครับ”

   “เอางั้นเหรอครับ  ว่าแต่พี่ชื่ออะไรน่ะ”

   “เรียกพี่ว่าไฮด์ล่ะกัน”

ผมฟังแล้วก็พอรู้ว่าไม่ใช่ชื่อจริง

   “แล้วน้องชื่อแทนใช่มั้ย”

   “ครับ  ส่วนเรื่องไปส่ง  รบกวนพี่ไฮด์ไปหรือเปล่า”

   “โอ้ย  ไม่หรอกครับ  พี่เป็นคนนัดแทนมานะ  จะให้พี่ทิ้งขว้างไว้ได้ไงล่ะ”

   “งั้นผมก็ไม่คิดหยุมหยิมล่ะนะ  ตกลงว่าเจอกันที่ฟิวเจอร์ใช่ไหม”

   “ใช่ครับ  สักหกโมง  สะดวกมั้ย”

   “ได้ครับ”

   “ถึงแล้วโทรหาพี่อีกทีนะครับ”

   “งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ  เพิ่งเรียนเสร็จยังไม่ได้กลับหอเลย”

   “โอเคครับ  แล้วเจอกัน  บาย”

   “บายครับ”

เมื่อจบการสนทนาผมก็ลงไปจากอาคารเรียนรวมแล้วคว้ารถจักรยานของตนปั่นกลับหอ






ผมอาบน้ำแต่งหล่ออย่างดี  แล้วใส่เจลให้หัวตั้ง ๆ เท่ห์ ๆ หน่อย   มองตัวเองในกระจกและพยายามคิดว่าตนหน้าตาดี  หลังจากเพ่งมองจนถูกสะกดจิตว่าผมหล่อเรียบร้อยก็คว้ากุญแจโทรศัพท์กระเป๋าตังค์ออกจากห้อง  ที่สำคัญไม่ลืมเหน็บพกถุงยางไปเผื่อมีอุปัทวเหตุที่จะเสียสาวกันอีกรอบในค่ำคืนนี้  ฮุๆๆ

ผมเดินทางด้วยรถตู้ไปจนถึงฟิวเจอร์ปาร์ค  แต่เมื่อโทรไปพี่ไฮด์กลับบอกว่ารออยู่ที่เมเยอร์  แต่ก็ไม่เป็นไร  ใกล้ ๆ กัน  พี่ไฮด์บอกว่ายืนรออยู่ที่ชั้นสองตรงหน้าที่ขายตั๋ว  ผมซักถามจนแน่ใจว่าเขาแต่งตัวอย่างไร  จะได้ย่องไปแอบดูก่อน  ถ้ามันเหลือจะรับจริง ๆ จะได้โกยแต่เนิ่น ๆ

แต่พระเจ้าช่วยลูกด้วยเถิด!  ผมขึ้นไปที่ชั้นสองและสอดส่ายสายตามองหา  คนที่มีลักษณะตามคำบรรยายของพี่ไฮด์มีแค่คนเดียว  ไม่มีทางผิดฝาผิดตัว  ผมขยี้ตามองให้ชัด ๆ จากหลังเสา  แม่งคนเหี้ยอะไรหล่อระเบิด  หล่อแบบผู้ใหญ่วัยทำงาน  ดูสุภาพอ่อนโยน  มีเสน่ห์คนละขั้วกับไอ้เชี่ยแบด

เขาหันไปรอบ ๆ ขณะที่ผมขอเวลาทำใจ  กุมอกที่ก้อนกล้ามเนื้อเต้นตึกตัก  สักครู่เขาก็ยกหูมือถือของเขามากดโทรหาใครสักคน  และมือถือในกระเป๋ากางเกงผมก็ดัง

พี่ไฮด์หันขวับ  เขาเห็นผมแล้ว  เขาโบกมือให้และร้องทัก  “น้องแทนใช่มั้ย  ทางนี้ครับ”

ผมเดินตัวลีบ ๆ เข้าไปใกล้  เสี่ยคนนี้ขาวหล่อสูงสมาร์ทหน้าตาอายุอานามเหมือนเพิ่งสามสิบต้น ๆ  แต่งตัวดูดี  เสื้อผ้าดูก็รู้ว่าไม่ใช่แบรนด์กระจอก  พอผมไปยืนข้าง ๆ ก็เหมือนจับจิ้งเหลนไปวางไว้ข้างเทพบุตร  ผมดูยังไง๊ยังไงพี่แกก็ไม่มีความจำเป็นต้องหาเด็กเลี้ยง  เพราะแค่รอบ ๆ ในเมเยอร์ซีนีเพล็คนี่ทั้งหญิงแท้หญิงเทียมหรือแม้แต่ผู้ชายก็ยังส่งสายตาแวะเวียนมาแทะโลมพ่อหนุ่มนี่บ่อย ๆ

   “สวัสดีครับ..”  ผมพูดไม่ออกเพราะรัศมีความหล่อจุกอกจุกคอ

   “ว่าไงเรา  เดินทางมาเหนื่อยไหม”  เขามองผมด้วยสายตาเอ็นดู

   “ไม่เลยครับ  เดินนิดเดียวเอง  ว่าแต่พี่ไฮด์มาทำอะไรที่เมเยอร์”  คราวนี้ผมเรียกพี่ได้สะดวกปากขึ้น  เพราะอายุอานามแกก็ไม่น่าจะเกินอาจารย์วิทย์

   “มาดูหนังน่ะสิ  เราอยากดูเรื่องอะไรล่ะ”

   “อ่า..”  ผมติดอ่างขึ้นมาซะงั้นเมื่อสมองคิดถึงอะไรแปลก ๆ อย่างเช่นลูบ ๆ คลำ ๆ กันในความมืดของโรงหนังกับเสี่ยหล่อขั้นเทพ  อั่ก..ไอ้แทนน้อยทำท่าจะทรยศอีกแล้ว

   “นี่พี่ซื้อตั๋วอินเครดิเบิ้ลฮัลค์ไว้แล้ว  วัยรุ่นอย่างเราน่าจะชอบนะ”

   ..เฮ้  เดี๋ยวสิ  แล้วพี่แกจะถามว่าอยากดูเรื่องอะไรทำไมวะเนี่ย  เผด็จการเหมือนใครก็ไม่รู้...

   “ก็พอดูได้ครับ  แต่พี่ไฮด์ก็น่าจะวัยรุ่นเหมือนกันนะ”  ผมหยอดไปนิด ๆ  อีกฝ่ายหัวเราะเบา ๆ

   “แทนคิดว่าพี่อายุเท่าไหร่”

ผมคิดอยู่ครู่หนึ่ง  ผิวหน้าเขาเนียน  แทบไม่มีริ้วรอยแห่งวัย  หุ่นก็สมาร์ทไม่มีชั้นไขมันยื่นออกมาให้เกะกะ

   “น่าจะประมาณสามสิบสาม  ใช่มั้ยฮะ”

เขาหัวเราะร่า  “ผิดไปสิบปี  พี่อายุสี่สิบสามแล้ว”

   “ห๊ะ!”  ผมอ้าปากค้าง

เขาพลิกนาฬิกาสวิสเรือนเพชรดูเวลาแล้วแตะหลังผมเบา ๆ  “ได้เวลาหนังฉายแล้ว  ไปกันเถอะ”






   ผมยอมรับว่าเป็นการดูภาพยนตร์ที่ผมรู้สึกเกร็งที่สุดในชีวิต  ข้าง ๆ ผมคือพี่ไฮด์ที่ผมเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมง  และเขาดูเหมือนจะดูหนังอย่างสบายอารมณ์ด้วย  ที่ผมเกร็งเพราะว่าผมกลัวอยู่สองอย่าง  อย่างแรกคือกลัวเขาจะทำอย่างที่ผมคิด  คืออาจจะฉวยโอกาสเล็ก ๆ น้อย ๆ  และนั่นคงจะทำให้ผมทนไม่ไหวจับเขาข่มขืนกลางโรงหนัง  อย่างที่สองก็คือผมกลัวตัวเองทนไม่ไหวและทำอย่างข้อแรกโดยที่ไม่มีเหตุกระตุ้น

   ผมถอนหายใจเมื่อหนังจบ  พี่ไฮด์เลิกคิ้วเข้ม ๆ ด้วยท่าทางเท่ห์บาดใจ

   “เป็นไงเรา  หนังไม่สนุกเหรอ”

   “สนุกครับสนุก”  ผมรีบตอบ

หนุ่มวัยกลางคนแต่หน้าเอ๊าะสุด ๆ ลุกขึ้น  แตะหลังให้ผมลุกตามไป  เราคุยกันระหว่างที่เดินออกจากโรง

   “นี่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว  เราไปหาอะไรกินกันดีไหม”

   “แล้วแต่พี่ไฮด์เลยครับ”

เขาพาผมไปที่ลานจอดรถ  พอผมเห็นรถเขาก็อึ้งอีกรอบ  แม่ง..เฟอรารี่  ขับเฟอรารี่ในเมืองไทยเนี่ยนะ  รถนอกกินน้ำมันชิบหายวายป่วง  พบข้อเสียของพี่แกแล้วคือไม่รู้จักประหยัดพลังงานลดโลกร้อนนี่ล่ะ

เราไปทานกันที่ร้านกุ้งเผาชื่อดังเจ้าหนึ่ง  ผมสั่งอาหารทะเลที่อยากกินทุก ๆ อย่าง  ดีนะที่แพ้อากาศกับเครื่องเทศพิซซ่าแค่สองอย่างเลยไม่ต้องเลือกกินมาก  เสี่ยของผมกอดอกมองผมจากอีกฟากโต๊ะยิ้ม ๆ  เขาคงจะขำที่ผมทำท่าตายอดตายอยากมาจากไหนสักแห่ง

   “พี่อยากรู้จักแทน”  เขาบอก  “แทนเรียนเกี่ยวกับอะไรครับ”

ผมคิดดูแล้วก็ไม่เสียหายที่จะบอก  อีกอย่างท่าทางของเขาก็คงไม่แบล็คเมล์ผมหรอก  มีแต่ผมจะไปแบล็คเมล์เขาก็เลยตอบไป  “เรียนปรัชญาครับ”

   “น่าสนใจ  แล้วทำไมถึงสาขานี้ล่ะ”

   “มันเปิดกว้างทางแนวคิดดีครับ  คนที่เรียนไม่จำเป็นต้องถูกยัดเยียดให้เชื่อชุดความคิดอะไรสักชุดเหมือนสาขาอื่น ๆ อย่างเช่นด้านวิทยาศาสตร์ทั้งหมด  รัฐศาสตร์  เศรษฐศาสตร์  หรือภาษา”

   “อ้าว  แล้วอย่างนี้จะมีหลักอะไรให้ยึดล่ะ”

   “เราใช้เหตุผลไตร่ตรองดูครับ  เลือกสิ่งที่เราจะเชื่อ  และต้องเชื่ออย่างมีเหตุผล”

   “อืม..น่าสนใจ ๆ  แล้วเพื่อน ๆ ล่ะ  แทนมีเพื่อนเยอะมั้ย”

ผมยิ้มเล็กน้อย  “จะว่าเยอะก็เยอะน่ะครับ  คนในคณะส่วนมากจะรู้จักผมทั้งนั้นแหละ  นอกคณะผมก็พอรู้จักอย่างเช่นพวกวิศวะชะตาผูกพันกันเป็นพิเศษ  กอดคอกันไปเล่นเกมส์หลังมอประจำ”

   “แต่ที่พี่ฟังดู  เหมือนแทนจะบอกว่าจริง ๆ แล้วมีเพื่อนไม่มากหรือเปล่า”

   “อืม..ถ้าเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ในความหมายของผม  ผมก็มีอยู่ไม่กี่คนครับ  มีไอ้ทีม  น้องกาย  แล้วก็ไอ้แบด”

   “แบ่ด  ใช่ไหมครับ”  เขาทวน

   “ครับ  ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจริง ๆ เขาชื่ออะไร  แต่เห็นคนใกล้ชิดเขาเรียกกันอย่างนั้น  ว่าแต่ทำไมพี่ไฮด์รู้ล่ะ”

   “อ๋อ  ไม่มีอะไรหรอก  พอดีพี่เผอิญชอบเล่นแบดมินตัน  พอได้ยินคนชื่อนี้ก็คิดถึงลูกแบดทุกที” (ลูกขนไก่)

   “อ้าว  พี่ไฮด์ชอบเล่นแบดด้วยเหรอครับ”

   “คลั่งเลยล่ะ  เก่งด้วยนะ  เราก็เล่นเป็นหรือ”

   “โหย..ผมก็ขั้นเทพนาอย่าดูถูก  แต่น้องกายเก่งกว่า”

พี่ไฮด์พยักหน้า  พอดีบริกรเอากุ้งเผามาเสริฟจานใหญ่ ๆ

   “ทานเลยครับไม่ต้องเกรงใจ”  ผมบอกกับอีกฝ่าย  พี่ไฮด์หัวเราะร่าแล้วตอบรับมุก

   “ขอบคุณมากครับ  พี่ทานล่ะนะ”

เราคุยกันสัพเพเหระไปเรื่อย   ผมสังเกตว่าเขาจะชอบฟังเรื่องราวของเพื่อน ๆ ของผม  รวมทั้งชีวิตในมหาลัยที่บางทีก็ฮา  บางทีก็เหนื่อย  เขามองผมด้วยดวงตาที่ยิ้มได้  สายตาที่แสดงความรัก  แต่ไม่ใช่ฉันชู้สาว

   พี่ไฮด์ขับรถไปส่งที่หอผมตามสัญญา  ระหว่างทางกลับผมก็พล่ามไปเรื่อย ๆ  มีช่วงหนึ่งเลียนแบบประโยคและสีหน้าท่าทางของน้องกายตอนพูดภาษาหนังจีนกำลังภายใน  พี่ไฮด์หัวเราะลั่นรถและบอกผมว่าเขาก็เป็นแฟนตัวยงของกิมย้งกับโกวเล้งเหมือนกัน

   เฟอรารี่มาจอดหน้าประตูรั้วหอ  เพราะมันปิดห้ามรถผ่านเข้าออกตั้งแต่สี่ทุ่ม  ผมไหว้ลาเขาและกำลังจะลงจากรถ

   “เสาร์นี้แทนว่างไหมครับ  พี่รู้จักยิมที่มีสนามแบดฯดี ๆ  ชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้นะ  ยกเว้นแบ่ด”

ผมพยักหน้ารับ  เมื่อลงมายืนและมองส่งรถคันงามไปจากที่นั้นแล้วก็ถึงรู้สึกแปลก ๆ  ทำไมต้องห้ามชวนไอ้แบด  สงสัยพี่ไฮด์คงจะฟังวีรกรรมเลว ๆ ของมันจากผมจนขยาดไม่อยากรู้จักแล้วมั้ง  ผมรู้สึกสงสารมันขึ้นมานิด ๆ  จู่ ๆ ก็ถูกคนที่ไม่รู้จักเกลียดเข้า  แต่นั่นก็เพราะมันทำตัวมันเองไม่ใช่รึ

[tonsai_2520]

รอจิ้มเจ้าของกระทู้มานานแร่ะ . . .

สามสมใจเลยวันนี้ อิอิอิอิ


top = สูงสุด  = ไฮด์ 

กูว่าทฤษฎีกูเกี่ยวพันกันอีกแหง ๆ  . . .




ปล. ว่าง ๆ  จะตามไปจิ้มที่ห้อง  กร๊ากกกกกกกกกก

[[€]ŝĊörŦ]

ต้องมีความเกี่ยวข้องกันแน่ๆ

2 บุรุษนี้อะ...

มันทะแม่งๆจริงๆน่ะ หึหึ

       

[M@nfaNG]

  มันมีเงื่อนงำจริงๆ

[Junrai_Hyper™]

เหอเหอ

ไฮด์ กะ ท็อบ พี่น้องกันหรือเปล่า





ลป.

รูปดอกไม้สวยมากครับ

เย็นนี้จาไปเดินเล่น ไม่รู้เหี่ยวหมดหรือยัง

[three]

ดอกไม้สวยมากๆครับขอบคุณมากนะครับที่เอารูปมาฝาก
พี่คนนี้ชักมาแปลกๆอีกแล้ว

[andy_kwan]

ดูเหมือนว่าทุกคนจะแอบซ่อนตัวตนไว้ข้างหลัง
สงสัยอ่านปรัชญาเซ็กส์มากไปหน่อย อุอุ

แต่หวังว่าไฮด์คงไม่ใช่ญาติของแบดนะ

[Kirimanjaro]

RAJCHABUT : โหะโหะ  เจอจิ้มที่ตอบเม้นท์ซะงั้น

Kisses : ไม่รักจะยอมขนาดนั้นเหรอครับ  กลายเป็นจำเลยรักกลาย ๆ แล้ว

YMP : ฮ่าๆๆ  ไอ้สองตัวนั้นมันหื่นพอกันครับ  เหมือนไฟกับน้ำมัน  อยู่ใกล้กันทีไรเสร็จตลอด

ต้นสาย : โอ้  ปรัชญาความรัก  พี่ต้นสายขอเบิ้ลผมก็เบิ้ลให้  อิอิ

happy_icekung69 : ไอ้แทนเนี่ยนะเป็นคนมีแก่นสาร (ทำหน้าตกใจ =[]=")   ไอ้แบดก็เรื่อย ๆ ครับผีเข้าผีออก

marknight : นั่งเสื่อจิบสาเกย์ชมซากุระ  อิอิ

uno : ฮ่าๆๆ  ชอบรูปนี้จริง ๆ

THIP : อย่างงั้นคงมะใช่ Queen^2 แล้วล่ะครับ

Manfang : คงไม่ซาบซึ้งหรอกครับ  แต่ซาบซ่านเสียวซี๊ดเสียมากกว่า

kimi dake!!! : ยินดีต้อนรับครับผม  จะเอาน้องกายผมไปไหนเนี่ย

In~d3pth : แอบหวงหรือเปล่าไม่รู้แฮะ  ^ ^  ทีมแฟนคลับช่วงนี้หายาก  ไอ้แบดแย่งซีนหมด  ขนาดหมอตั้มยังโดนกลบรัศมี  (อ๊างงง พี่หมอสุดหล่อ)

Ferfa : ฮ่าๆๆ  ล่อลวงเด็ก ๆ บ่อยครับเลยเชี่ยวชาญวาทการ

Junrai_Hyper : ตามนั้นครับ  อุอุอุ

Ryze : ที่แทนพูดออกแนวปรัชญาครับ  แต่การตั้งคำถามให้แบดมีส่วนร่วม  โดยแบดจะใช้คอมมอนเซนส์กับความรู้ในสาขาวิชาที่เรียนมาคุยด้วย  บางครั้งจึงมีคำกล่าวว่าปรัชญาสามารถเป็นตัวประสานให้กับทุกสิ่งได้

iGiG : จบอย่างลงตัว  อิอิ  พระเอกกับนางเอกเสร็จกัน  คริคริ   ส่วนน้องดำเป็นพระรองไปก่อนนะลูก  แล้วเดี๋ยวจะให้บททีหลัง

panang : อิอิ  ป้าครับมะต้องหาจากสันขอบแล้วครับ  ตอนต่อไปก็มี *0*

Ryze : แหมผมไม่ใจร้ายแอบมาอัพอย่างนั้นหรอก  ช่วงนี้เหนื่อย ๆ ด้วยครับ  งานเยอะจริง ๆ  ใช้เวลาช่วงเที่ยงคืนถึงตีสามเขียนนิยาย  บางทีตั้งนาฬิกาปลุกตอนตีห้าลุกมาเขียนอีกรอบจนเช้า  หน้าโทรมไปเลยครับ  ฮ่าๆๆ

•NonG_MeE• : โฮ่ๆๆ  ตอนปิดเทอมผมเล่นเน็ตบ้าน โคตรขัดใจเลย 52K

Kisses : เด็กฟิลคืออะหยังเก๊าะ  ส่วนเรื่องที่หยอดไว้  ถ้าตอบจริง ๆ ผมคิดว่าไม่น่าจะมีนะครับ  เพราะไม่เห็นจะมีการทวนความหลัง  อีกอย่างหนึ่งไอ้แทนก็ความจำดีอยุ่ถ้าเคยเห็นไอ้แบดมาก่อนน่าจะสะกิดใจ  ขอบคุณที่ให้กำลังใจอยุ่เสมอเช่นกันครับ

TaEnIaE_CoLi : น่านสิ  จะคลายได้ไหมนะ

gift_deb : ฉลาดที่พาวกเข้าเตียงได้ใช่มะครับ

christiyaturnm : อิอิ  เป็นธรรมดาครับ  เด็กปัดก็ทะลึ่งเป็นเหมือนกันนะ

Mint : ฮ่าๆๆๆ

Turn_righT : เริ่มคุยกันดี ๆ ได้เรื่อย ๆ แล้วครับ  แต่ไม่รู้ผีจะเข้าจะออกเมื่อไหร่  ส่วนสาระทั้งหมด  ฮ่าๆๆ  นำไปสู่ความหื่นซะงั้น

tsuya : น่าน Bad-FC อีกแย้ว

chee : ขอบคุณคร้าบ

ronger : ไม่ต้องซีเรียสนะคร้าบ  จะพยายามเขียนไม่ให้ยากเกิน

mist : ขนาดนั้น *0*

tawada_j : ช่วงนี้พี่จิกระโดดโลดเต้นบ่อย  เพราะเฮียแบดได้บทเด่นล่ะสิ  รู้นะ  อิอิ

RN : เจสซี่ไงครับ  ป่านนี้หล่อนยังอยุ่เป็นปกติสุข  คริคริ

๐DoNuT๐  : มดก็ไม่ได้รักดำด้วยครับ  น่าสงสาร

Millet : ฉากสุดท้ายล่ะครับ  สุดยอดปรัชญา  ^ ^"

OT : แตกกระจายเต็มหน้าท้องเลยใช่มะครับ

@PeaZa@ : เพราะอยู่ต่อหน้าน้อง ๆ มั้งครับ  เลยไม่ลากอดัมเข้าพงหญ้าข้างทาง

19NT : กรี๊ดดดดด!!

i-pex : กายเป็นน้องที่บริสุทธิ์น่ารักแหละดีแล้วครับ  อย่าลากน้องเขามาเกลือกกลั้วกับไอ้แทนเลย

Xeroz : เป็นธรรมดาของไอ้สองตัวนี้ครับ

ChiiCaLorz : น้องกายก็ปรากฏตัวเรื่อย ๆ นะ  แค่ช่วงนี้แบดเด่นกว่าเท่านั้นเอง

nana lonely : อย่างที่อธิบายไปในเม้นท์ก่อนอ่ะครับ  ว่าแบดไม่ได้พูดถึงความรู้ทางปรัชญาเลยสักคำ  แต่เขาพูดตามความรู้สึกและความรู้ในสาขาที่ตนมี

kdds : ผมก็ชอบ  ^ ^

「ハス」 --- : ปล่อยชะนีคืนกรง  ฮ่าๆๆๆ  คิดได้ไงครับ

อ้ายวี  : เอิ่ม...

andy_kwan : มีความเป็นไปได้สูงครับ

kana : ปรัชญาสิครับ  แต่นักปรัชญาที่ดีต้องพยายามใส่ใจความคิดของคนอื่นด้วย ^ ^  ท่าใหม่ ๆ ไม่ต้องศึกษาหรอกครับ  ยังมีสต็อกไว้อีกเพียบ  คริคริ

Tifa : จิตเภทแหงเลยไอ้แบด

Lufy : ไม่แอ๊บแบ๊วแต่แอบร่านครับพระเอกเรื่องนี้

kogomon : เขาเรียกว่าอ้อมโลก

สวย~ถึก~บึก~บึน : สวยแบบบึ้ก ๆ  น้องทีมแอบปลอมตัวมาอ่านงานพี่หรือเปล่าจ๊ะ

anston : น่านนน  หื่น

wan : ตัดไว้ไม่ให้กามเกินครับ  (เพราะจะมากามต่อตอนต่อไป)

sarin : รู้สึกว่ายังหาคำตอบไม่ได้นะครับ  คงจะต้องมีการเอกซเพอริเมนท์ต่อไปอีกหลาย ๆ รอบ

แก้ว : ตามสันดานไอ้แทนครับ

three : สุขนิยมของเอพิคิวเรี่ยนไงครับ  ได้เสียวกันทั้งคู่

~SASSY BOY~ : เชียร์กายกับเชียร์แทนเหรอครับ  ผมก็ลืมไปแล้วว่าสองคนนี้เขา V อะไรกัน  แหะแหะ

fc_fic : มาแล้วครับ  อิอิ

BEta-K (new reply): น่านสิ  น่าสงสัยแฮะ

gift_deb (new reply): เอิ่มมม  เดี๋ยวท่านอื่นจะช็อคเอาครับ  แค่แบดกลายเป็นรับไปรอบหนึ่งก็ช็อคกันไปเยอะแล้ว

pongsj (new reply): ถูกใจกับฉาก NC หรือคร้าบ >,<

ต้นสาย  (new reply): Hide ครับผม  มิใช่ High  แต่ทฤษฎีที่ว่าก็น่าสนใจอาจจะมีความเกี่ยวพันกัน  สรุปว่าอยากรู้อะไรต้องถามยัยเจสซี่  ดูเหมือนหล่อนจะกุมความลับทั้งหมดในเรื่องไว้  อิอิ
ปล. มาได้เลยครับ  ห้องว่างตลอด  ฮ่าๆๆๆ

Xeroz (new reply): สองคนไหนครับ

Manfang (new reply): เดี๋ยวตามโมเดอร์กับสกัลลี่จากดิเอ็กซ์ไฟล์มาไขปัญหาให้นะครับ

Junrai_Hyper (new reply): เสี่ยไฮด์อายุ 43 นะครับ  ไอ้แบดเพิ่ง 21 อยู่เลย  ประเด็นเรื่องพี่น้องน่าจะตกไป  เพราะเดี๋ยวนี้ไม่นิยมมีลูกห่างกันมาก ๆ อีกแล้ว
ปล. ยังไม่น่าจะเหี่ยวหรอกครับ  ลองไปชมดูครับ

three (new reply): ฮ่าๆๆ  ต้องรอดูว่าเสี่ยแกจะมาไม้ไหน

andy_kwan (new reply): ครับ  ไฮด์แปลว่าซ่อนจริง ๆ ล่ะ






 







ผมขึ้นหอแต่ยังไม่เข้าห้อง  เลยไปทางห้องน้ำก่อนเพื่อล้างหน้าที่มันแผล่บ  และมือที่ยังมีกลิ่นกุ้งติดอยู่เลย  ตรงสุดระเบียงที่ผมเคยเห็นอดัมมานั่งเกากีต้าร์  ผมเห็นสีแดงวาบ ๆ ลุกโชนอยู่ในเงามืด

ผมปัดหน้าจมูกเล็กน้อย  แล้วเดินวนไปทางอ่างล้างหน้าโดยไม่สนใจคนที่ดูดบุหรี่อยู่เพราะคิดว่าไม่ใช่ธุระ

   “มึงหายไปไหนมา”

เสียงนั้นทำเอาผมชะงัก  คนข้างนอกระเบียงหนีไฟดึงบุหรี่จากปากมาคีบไว้ระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลางของมือขวา  และเดินเข้ามาในแสงไฟของห้องน้ำ  ควันขาวบิดม้วนอยู่เป็นสายจากปลายแดงติดไฟ  เหมือนกับกระไอความเครียดที่ขมวดแน่นอยู่ในบรรยากาศรอบตัวของเขา

   “กูไม่เคยเห็นมึงสูบบุหรี่นี่”  ผมเปลี่ยนประเด็น

   “กูเพิ่งลอง  เผื่อจะหายเครียด  มึงไม่ชอบเหรอ”

ผมส่ายหน้า  ไอ้แบดขยี้หัวบุหรี่ดับกับกรอบประตู  แล้วดีดข้ามหลังหายไปในความมืด

   “ทีนี้ตอบกูมาว่าทำไมมึงต้องโกหกกูด้วย”

   “กูโกหกมึงเรื่องอะไร”

ไอ้แบดหรี่ตา  เดินเข้ามาใกล้  ใบหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ของมันน่ากลัวยิ่งกว่าตอนโมโหร้ายเสียอีก

   “ไอ้เติร์กเห็นมึงไปขึ้นรถเข้าเมือง  ถ้ามึงมีธุระที่อื่นทำไมไม่บอกกูตรง ๆ  ทำไมต้องอ้างเรื่องการบ้านด้วย”

ผมพูดไม่ออก  หลักฐานมัดตัวแน่นหนา

   “ทำไมมึงต้องทำลับ ๆ ล่อ ๆ  แล้วทำไมต้องกลับมาเอาป่านนี้  มึงมีเรื่องอะไรปิดบังกูกันแน่”

   “แล้วทำไมมึงต้องเสือกเรื่องของกูด้วย  กูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกู”  ผมโต้กลับไปด้วยอารมณ์ร้อน

ไอ้แบดก้าวเข้ามาพรวดเดียวถึงตัวผมแขนของมันรัดร่างผมไว้แน่นราวกับคีมเหล็ก  ลมหายใจร้อนระอุที่มีกลิ่นบุหรี่จาง ๆ เป่ารดใบหน้าของผม

   “เพราะกูเป็นผัวมึงไงล่ะ”

เขาพูดจบก็กดใบหน้าขืนจูบผม  ผมพยายามหันหน้าหนีกลิ่นที่ผมเกลียดและความรุนแรงของเขา  แต่แบดก็บีบคางผมให้อ้าปากออกแล้วจูบอย่างดุดัน  ผมถูกผลักให้ถอยไปพิงขอบอ่างล้างหน้า  เขาปลดกางเกงของผมออกแล้วกระชากดึงอย่างไม่ปรานีปราศรัย

   “ไอ้แบด  มึงจะทำอะไร!”

   “เยสมึงไง”

   “อย่านะ  ตรงนี้ไม่ได้นะ”

ผมพยายามดิ้นให้หลุดเพราะนี่เป็นห้องน้ำรวมที่อาจจะมีใครออกมาใช้เมื่อไหร่ก็ได้  แต่ไอ้แบดไม่ฟัง  มันใช้มือหนึ่งรูดซิบกางเกงมันพรืดและเอาท่อนแดงก่ำของมันออกมาทันที

เขาจับผมขึ้นไปนั่งบนขอบซีเมนต์ที่ฝังอ่างล้างหน้า  ขณะที่ถกเสื้อผมขึ้นและขบกัดหัวนมของผมอย่างร้อนแรง

   “ไอ้เหี้ยแบด  พอสักที  กูไม่เอานะ  ทำไมมึงต้องทำอย่างนี้ด้วย!”

ไอ้แบดทั้งดูดและดุนติ่งเนื้อจุดรวมประสาทแห่งหนึ่งในร่างกายจนผมต่อต้านเขาไม่ไหวอีกต่อไป  เสียงฝีเท้าเดินมาตอนที่ไอ้แบดจ่อท่อนของมันเข้ากับช่องทางของผม  ผมหันไปมอง  คนที่มาใหม่อยู่ห้องไม่ไกลกัน  เคยเดินสวนกันหลายครั้ง  เขาอ้าปากค้างเมื่อมาเห็นฉากหนังสด

   “คนจะเยสกันมึงจะดูทำพ่อเหรอ  ไปใช้ห้องน้ำทางโน้นไปไอ้สัด”

ไอ้แบดตวาดใส่  หมอนั่นรีบโกยอ้าวหลบไปทันที  ผมผลักไสไอ้แบดออกด้วยเรี่ยวแรงที่มีแต่ก็ไม่พ้น

   “มึงจะทำให้กูได้อายใช่มั้ย”

   “ยังกับมึงมียางอายนักนี่”  ไอ้แบดสวนกลับ  แล้วกระแทกท่อนเนื้อของมันเข้าปากทางที่ไม่ได้ขยายเอาไว้ก่อน  ผมจุกจนตาเหลือก  อ้าปากร้องอ้อกด้วยความเจ็บปวด

มันเอาผมทั้ง ๆ ที่ยังใส่เสื้อผ้า  เนื้อผ้ายีนส์ของกางเกงมันชนกับเนื้อสะโพกผมส่งเสียงพั่บ ๆ

   “ไอ้แบด  พอเถอะ  อย่าทำกูเลย  กูเจ็บ..”  ผมขอร้องมันด้วยเสียงสั่น  ผมไม่อยากร้องไห้ต่อหน้ามัน  แต่ผมเกือบจะทนไม่ไหวแล้ว

   “โอ๊ย!”  ผมร้องเมื่อมันชะโงกหน้ามากัดคอผม  ขาของผมถูกมันจับพาดบ่า  มันช้อนสะโพกผมและดึงตัวผมที่เกาะคอมันออกจากอ่างล้างหน้า  มันอุ้มผมไว้หันข้างเข้าหากระจก  บั้นเอวก็ซอยยิก ๆ ส่งท่อนเนื้อเข้าเสียดสีในร่างผมอย่างไม่หยุดยั้ง

   “มึงมันปากว่าตาขยิบ  มึงดูในกระจกสิ  มึงบอกว่าไม่เอา ๆ  แต่หน้ามึงบอกว่ามึงกำลังมีความสุข  มึงชอบไม่ใช่เหรอ  โดนกูเยสแบบนี้”

ผมมองในกระจก  แต่มันพร่าเลือนเพราะม่านน้ำตาที่ถั่งล้นอยู่เต็มเบ้า  หลังจากที่ไอ้แบดเสียบเข้ามาได้สักพักผมเริ่มเสียวแล้วก็จริง  แต่มันก็เป็นเพียงเรื่องทางร่างกาย  แต่จิตใจของผมมันย่อยยับ  เจ็บยังกับถูกมีดกรีด

   “ไอ้สัดแบด!”

   ผลั่ก!

พร้อมกับเสียงเรียกชื่อมัน  ไอ้แบดถูกอะไรสักอย่างกระแทกจนล้มลงไป  ผมหลุดกลิ้งลงกับพื้นใกล้ ๆ และเมื่อโงหัวขึ้นมาก็เห็นไอ้แบดถูกรุมกระทืบโดยไอ้ทีมและไอ้ดำ

   “ไอ้เหี้ยเอ๊ย..มึงคิดว่าพี่แทนเป็นอะไร  ทำไมมึงถึงทำอย่างนี้วะ!”

ผมรีบคว้ากางเกงมาใส่อย่างรวดเร็ว  พวกไทยมุงเริ่มตามมาดูหลังจากได้ยินเสียงเอะอะ  ผมรีบเข้าไปขวางไอ้บ้าเลือดสองคนนั้น

   “พี่แทนอย่าขวาง  ทีมจะเอาเลือดชั่วของมันออกมา”

   “ไม่  มึงหยุดเถอะไอ้ดำ  ไอ้ทีม  กูขอ”

   “ขนาดนี้พี่แทนยังไม่โกรธมันอีกเหรอ”  อดัมถามด้วยสีหน้าเป็นเดือดเป็นแค้น

ไอ้แบดโงตัวลุกขึ้นมาได้  มันเกาะเหนี่ยวขอบอ่างล้างหน้าลุกขึ้นมายืนตัวงอ  มือหนึ่งกุมท้อง  ใบหน้ามีเลือดออกที่มุมปากและรอยฟกช้ำจำนวนหนึ่ง  มันหัวเราะ

   “ฮ่าๆๆ  มึงเจ๋งว่ะแทน  มีพวกหน้าโง่หลงมึงเยอะเลยนะ  ทำไมมึงไม่บอกพวกมันไปล่ะว่ามึงมายั่วยวนกูเอง  ร้องขอให้กูเอามึงตรงนี้ที่นี่”

   “ไอ้หัวkuyนี่  เพื่อนกูไปบอกว่าได้ยินเสียงพี่แทนร้องขอความช่วยเหลือ  แล้วกูก็มาทันได้ยินที่มึงพูดด้วย”  ไอ้ทีมชี้หน้าด่ามัน  เงื้อเท้าทำท่าจะเข้าไปถีบอีก  ผมรีบยกแขนกัน

   “อย่าทีม  ไอ้แบดไม่ได้โกหก  กูผิดเอง  กูเป็นขอขอให้มันทำเอง”

   “พี่แทนยังปกป้องไอ้เหี้ยนี่อยู่อีกเหรอ”  อย่างอดัมถ้ากล้าเรียกวิศวะปีสามว่าไอ้เหี้ยนี่ไม่ธรรมดา  ยิ่งคนที่มันเรียกเป็นประธานว้ากยิ่งไม่ธรรมดาเข้าไปใหญ่

   “พวกมึงกลับไปเถอะ  มึงจะให้เรื่องมันมากไปถึงไหน  แค่นี้กูยังอายไม่พอเหรอ”

ทั้งสองคนถึงค่อยคลายท่าที่กระเหี้ยนกระหือ  และมองรอบ ๆ ตัวที่มีคนมาดูเหตุการณ์  อดัมแตะบ่าไอ้ทีม

   “ทีมกลับเถอะว่ะ  เดี๋ยวเรื่องไปถึงผู้ปกครองหอจะซวยเอา”

ไอ้ทีมพยักหน้าแล้วหันไปทางผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหลาย  “พวกมึงอย่าปากโป้งล่ะกัน  ไม่งั้นกูเล่นแน่”

มันสองคนเดินลับหายไป  ไทยมุงก็เริ่มแยกย้าย  ไอ้แบดเดินกะเผลกด้วยเจ็บน่องที่ถูกกระทืบเมื่อครู่  มันใช้มือข้างหนึ่งแตะผนังไปตามทางเดิน  ผมเข้าไปช่วยพยุงตัว

   “อย่าเสือก”  มันตวาด  ปัดมือผมออก  “แค่นี้มึงก็เป็นพระเอกจะตายห่าแล้ว  หรือจะเอารางวัลออสก้าอีก”

ผมกลืนน้ำลาย  มองตามมันด้วยความเจ็บปวด  ไอ้แบดเดินกะเผลกไปจนถึงประตูห้องของมันและไขกุญแจเข้าไป  มันปิดประตูตามหลังดังปังโดยไม่เหลียวแลผมแม้แต่แว่บเดียว

   “พี่แทน..”  ผมหันกลับไปมองคนที่เรียกผม  ก็คนที่มาเห็นในตอนแรกนั่นแหละ  “ผมเองแหละที่ไปเรียกไอ้ทีมมา  ขอโทษนะครับที่ทำให้เรื่องบานปลาย”

   “เฮ้ย..ไม่เป็นไรหรอก  นายทำดีแล้ว  อยู่คณะไรล่ะ”

   “มนุษย์เอกอิงค์ไงครับ  พี่จำผมไม่ได้เหรอ”

   “อ๋อ  ถึงว่าคุ้น ๆ”  ผมตอบแล้วโบกมือลา  เดินเลยไปทางห้องตนเองและไขกุญแจเข้าไปบ้าง




   

   


แค่ประตูปิดกั้นระหว่างห้องผมกับโลกภายนอก  น้ำตาผมก็ทะลักออกมา  ผมพูดไม่ถูกว่าผมรู้สึกเจ็บปวดมากแค่ไหน  มันแย่เข้าไปใหญ่เมื่อใคร ๆ ต่างก็เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น  แต่ที่ทำให้ผมเศร้าใจที่สุดคือแบด  ผมรู้ว่าถัดจากหลังกำแพงไป  อาจจะมีใครบางคนที่ฝืนเป็นเข้มแข็งเหมือนผมกำลังกอดเข่าร้องไห้อยู่

ผมเดินเข้าไปใกล้กำแพง  ปาดน้ำตาของตนแล้วเอามันป้ายกับผนัง

   ...เมื่อไหร่กูจะเข้าใจมึงสักทีนะ...





เจอกันวันหน้าครับ  ไม่รู้วันไหนเหมือนกัน  เคลียร์งานก่อน T^T

[In~d3pth]

 :oดูเหมือนจะเกิดการเกี่ยวข้อง? ข้องเกี่ยวกัน
เป็นญาติกัน คนรู้จัก หรือเป็นคุณพ่อเนี่ย

(เงื่อนทั้งหมดอยู่ที่ใครเนี่ย เจสซี่รึป่าว)


แบดหวงหรือมึนอะไรป่าวเนี่ย
น่ากลัวได้อีก

ทะเลาะกันอีกแล้ว
ค้าง!~ 


ps* รูปดอกกล้วยไม้เริ่ดมากๆ
(แอบไปดูมาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ ลืม!! 55+)

[pongsj]

 .......................ยิ่งอ่านยิ่งเครียด เสี่ยเลี้ยง แล้วยังมาทะเลาะกันอีก

ปล.งานกล้วยไม้ว่าจะไปยังไม่ได้ไปเสียดาย วันนี้วันสุดท้ายแล้วด้วย

[Junrai_Hyper™]

มีตัวละครมาใหม่อีกแระ

น้องกายพี่ไปไหนอะ

คิดถึงน้องกาย

เชี้ยแบด เลวได้ใจจริงๆ

[RAJCHABUT]

รอวันหน้า


อิอิอิ  กี่วันก็รอ  หลงรักแบดเข้าแล้ว


 เถื่อนได้อีก

[imon]

บอกมานว่าแบดกะไฮ เป็ยไรกัย

[christiyaturnm]

 
นังไอซมันมาเกี่ยวอะไรด้วยละเนี่ย

เหอๆๆ เรื่องชักจะไปกันใหญ่แล้วนะค๊าบ

ปล.ดอกกล้วยไม้สวยดีครับ

[fc_fic]

    แบดหวงแทน..... .....แทนยังไม่รู้อีกเหรอ...  

...แล้วไฮต์..ทำไมถึงรู้จักแทน.....

[Ryze]

โฮ่..

ต้องบอกว่าสมเป็นแทน
แต่บทจะอะไรบังตา แทนก็ไม่ยักสะกิดใจเนาะ
ว่าพ่อแจ๊คคิล เอ้ย ไฮด์ มีอะไรแปลกๆ

..โอ้ ลืมไป
ความหล่อมันบังตา


แบ่ดมันก็คงคิดเหมือนแทนมั้ง
"กรูไม่เข้าใจเมิง..(เมิงตาย)"

[Mint]

 

พบเงื่อนงำแปลกๆ ระหว่าง ไฮด์ กะ แบด

 

จากพฤติกรรมของแบด อุปมานได้ว่ามันน่่าจะ หึง

 

[gift_deb]

แบดทำเป็นหวงของ ก็ไม่เห็นจะประกาศให้คนอื่นรู้นี่นาว่าแทนเป็นของตัวเอง ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันซักหน่อย จริงมะ

[christiyaturnm]

อ่านจบแล้วก็เฮ้อ... พูดกันดีๆไม่เป็นเลยรึไง แรงมาก็แรงกลับ

ดีนะหอตรงข้ามไม่เห็นเอา
ตอนนั้นเพื่อนพี่มันทำวีรกรรมเยสโชว คนหอหยิงเห็นเอาไปเม้าทซะ
พี่ล่ะหน่าย

[RN]

 

แบดมันหึงหรือป่าวหว่า

เหอๆ  ห้องน้ำรวมเลยหรือนั่น  ทำไปได้

ไอแบดนี่สงสัยมีปัญหาด้านการควบคุมอารมณ์..

ปล.น้องแทน..ได้อีกนะน้อง ได้อีกๆๆ

[three]

เป็นหชอะไรก็ไม่รู้ที่น่สาปวดหัวที่สุดรักกันบอกกันดีๆก็ได้คุณแบดถามจริงเหอะพี่หลุดมาจากยุคมืดเหรอครับ :เตะ1:

[นางคุ้ม]

 :a2:แทนคะ ร่านได้ใจม๊อกๆ ต้องอย่างนี้ซิกระเทยไทย
ว่าแต่นะ ห้องน้ำรวมหรอ อยากลองมั่งจังว๊ายย

[ronger]

ขอบคุณจ้ะ ที่เอารูปกล้วยไม้สวยๆมาฝากกันเน้อ 
ยิ่งอ่านยิ่งชอบแทนกะแบดอ่ะ คุณคีเขียนได้สนุกมั่กๆ   
เรื่องกะลังมันส์เลย  รออ่านตอนต่อไปนะ เป็นกำลังใจให้จ้ะ  สู้ๆ

[YMP]

ดอกไม้สวยมาก ขอบคุณมากที่เอารูปมาฝากครับ
อยากไปดู แต่ไปไม่ได้  


ทั้งแบด ท็อป ไฮด์ แต่ละคนนี่เจสซี่แนะนำให้แทนทั้งน้าน

[Ryze]

งั้นสรุป...

เรื่องนี้ร้ายกาจสุดก็..

..เจสซี่สินะ ♪



 

[BEta-K]

กุญแจคำตอบ อยู่ที่เจษฎา เฮ้ย เจสซี่ 

แต่ตกลง แบด หึง แทนรึเนี่ย

มาต่อเร็วๆนะคร๊าบบบ 

[Poes]

แบดน่าสงสารจัง  ต้องมีไรในใจปะเนี่ย

[~NeMeSiS_PURE~]

พี่แบดของผม  สู้ ๆๆ คับพี่แบดดดดดดดดดดดดดดดด

[M@nfaNG]

 :a6:แบดก็เกินไปใช้แต่อารมณ์(หื่น) กรรมของแทนกามของแบด