~~เออกูผิด 2 ตอนพิเศษ เออ...มึงผิด ~~
“ มึง ”
“ ..... ”
“ มึง ”
“ เป็นเชี้ยรายยย ”
“ สาดนี่กูเรียกแล้วไม่ไม่ตอบอ่ะ ”
“ ก็อะไรล่ะว่ามาดิ ” ผมสาละวนอยู่กับการขูดแครอทฝอยเพื่อเอาไปกินกับปูอัดที่ซื้อมาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
“ มึงยังสนใจไอทีอยู่ปะ ”
“ อะไรอีกไอ้บึก นี่มึงจะหาเรื่องอะไรกูอีก ” ผมหยุดการขูดแครอทก่อนจะหันไปตั้งท่าโต้ตอบกับไอ้คนเมาที่ยืนหาเรื่องอยู่ข้างๆ อย่างไม่ลดละ (ช่วงนี้ว่างไม่ได้ครับ ว่างเป็นตั้งวงก๊งเหล้ากันอยู่เรื่อย)
“ มึงก็ตอบมาก่อนดิ ”
“ เมาก็ไปนอนนะมึง กูไม่อยากมีเรื่องกับคนเมาหลีกๆ ”
“ ไม่ตอบ แสดงว่าจริง นี่มึงยังมีใจให้กับมันอยู่ใช่ปะ ”
“ ไอ้ปลาบึก ”
“ ทำไม เรียกกูทำไม เหรอว่ากูพูดแทงใจดำ ห๊ะ ” ไอ้ปลาบึกยืดคอมาลอยหน้าลอยตาใส่ผม...(ถีบแม่งซะดีไหมเนี้ย)
“ เออแล้วแต่มึงจะคิด ”
“ ฮั่นแน่มีตอบกลางๆ ทำตัวเป็นนักการเมืองเหรอไงมึง ” ว่าแล้วก็ยังคงยืนทำตาปรือใส่ผมอย่างไม่ท้อถอย
“ หึง ” ผมจ้องหน้ามันกลับ
“ เปล๊า ” สูงได้อีกอ่ะเสียงมัน
“ หวง ”
“ ก็ยอมรับว่ามีนิดหน่อย กูเห็นมันนั่งจ้องมึงอยู่ตลอดเลยนี่ ”
“ มึงก็อย่าไปมองมันดิ แค่นี้ก็ไม่เห็นแล้วว่ามันจ้องกู...ไม่เห็นจะยากเลย ”
“ หึ ที่ถามเพราะอยากรู้ว่ามึงสนใจมันบ้างเปล่า ใครจะไปรู้เรื่องอย่างนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ดังซะด้วยสิ ”
“ มึงเลยคิดว่ากูจะยื่นมือออกไปช่วยมันตบให้ดังงั้นสิไอ้ควาย ”
“ เอ๊า...ก็ไม่แน่นะ เผื่อขาหน้ามึงว่างอยู่ มึงอาจจะอยากร่วมทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันกับไอ้ทีมันก็ได้นี่ ”
“ เอาเวลาจับผิดกูไปหาวิธีกล่อมไอ้ทาร์มดีกว่าไหม นึกว่ากูไม่เห็นเหรอว่ามันก็จ้องมึงตางี้เป็นประกายเลย ”
“ ก็ชั่งมันดิ จะปลากราย ปลากดปลากัดก็ช่างแม่ง รู้แต่ว่าปลาบึกอย่างกูรักมึงคนเดียวก็พอโอเค๊ๆ ” เหอะๆ
“ เน่าได้อีกนะมึง นี่กูถามมึงจริงๆ เถอะวะ เราอยู่กันมาจนป่านนี้แล้วมึงยังเห็นว่าคนอย่างกูนะจะไปมีปัญญาหาปัญหามาใส่ตัวอีกเหรอไง โน่นมึงเห็นไหม (ผมชี้มือให้มันหันไปดูไอ้โมที่นั่งคอพับคออ่อนเพราะฤทธิ์เหล้า) แม่งดุอย่างกะหมาสายพันธุ์นรกขืนกูมีกิ๊กมีแก๊กที่ไหนมีหวังหัวกูคงได้หลุดออกจากบ่า ”
“ แล้วกูอ่ะ มึงเห็นว่ากูเป็นอย่างไง ” มันเอื้อมมือมาหยิบเส้นแครอทใส่ปากเคี้ยวหมับๆ
“ มึงมันก็ช่างจับผิดไง รู้มากแล้วก็เป็นนักฆ่าที่ยืมมือคนอื่นจัดการกับกูได้ชนิดที่ว่าแนบเนียนที่สุด ”
“ ภูมิใจน่าดู ”
“ เราอยู่กันมาก็ตั้งนานพอดูแล้วนะมึง พอเถอะวะเรื่องหึงหวงมึงไม่เบื่อบ้างเหรอไงมันเป็นธรรมดาของผู้ชายนะโว๊ยมึงก็รู้ ”
“ ใช่มันเป็นธรรมดาของผู้ชายเห็นแก่ตัวอย่างมึงไง มึงอยากให้พวกกูไว้วงใจในตัวมึงมึงก็หยุดซักทีได้ไหมไอ้กะล่อน ”
“ อย่ามาหาเรื่อง ”
“ เออก็ได้แต่อย่าให้กูจับได้ก็แล้วกัน ”
“ ทำไรกันอ่ะข้างในนานจัง ไงก็เร่งมือหน่อยนะพี่ผมปวดฉี่ ” เสียงไอ้ทาร์มตะโกนแซวมาแต่ไกล
“ ไปมึงไม่ต้องมาคิดมากเอาตอนนี้หรอกน่า เอานี่ยกไปแล้วเดินดีๆ อ่ะ ”
“ ใช้กูอีก ”
“ พี่โจ๊กโมอยากอ้วกอ่ะ ” เอาอีกแระทั้งกะปีอ่ะมัน
“ อยากอ้วกก็ลุกดิ ”
“ แต่โมอ้วกไม่ออกอ่ะพี่ 555+ ”
“ เมามากแล้วนะเรา ไปนอนไหม ” ผมเดินเอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้ไอ้น้องโมก่อนจะเดินไปฉีกผ้าเย็นอีกผืนมาเช็ดหน้าให้ไอ้ปลาบึกครับ...ช่วงนี้จะทำอะไรก็เหมือนกับการเลี้ยงกุมารทองเลยครับ ทุกอย่างต้องสองเสมอจะมาดูแลอีกคนแล้วปล่อยปละอีกคนเดี๋ยวมีองค์ลงครับ
“ กูว่าจะหัดให้ไอ้ทาร์มขับรถเองมึงว่าดีไหมว่ะโจ๊ก ” ไอ้ทีหันมาปรึกษาผมด้วยใบหน้าที่แดงได้ที่
“ อืม ทาร์มมันก็โตแล้วนี่ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ”
“ สมัยก่อนตอนที่กูหัดขับรถใหม่ๆ จำได้เลยตัวกูเล็กกว่าไอ้ทาร์มอีกนะ ” เสียงไอ้ปลาบึกเริ่มๆ ส่ออาการว่าจะไม่รอดแล้วครับ
“ แล้วใครหัดให้มึงวะบึก ” ไอ้ทียังคงอยากรู้อยากเห็นต่อไป
“ พ่อ สมัยก่อนตอนกูเรียนยังเป็นเกียร์กระโปกอยู่เลย ”
“ กระปุก / กระปุก / กระปุก ” ไอ้สามพี่น้องรับมุขแทบไม่ทัน
“ 555+ เออๆ กระปุก ”
“ 555+ ดีนะที่โมเกิดไม่ทัน ไม่งั้นคงได้ออกไปตะเวนหาที่เรียนมันทุกวัน ช่างเป็นเกียร์ที่ล่อแหลมมั๊กมาก555+ ”
“ มั่วจริง เลยมึง ” ผมเอื้อมมือไปตบกบาลเป็นรางวัลให้มันหนึ่งที
“ ว่าแต่หัวเกียร์คงจะมนลื่นมือน่าดูเลยเนอะ 555+ ” พูดเรื่องกามๆ ไม่ได้ครับไอ้ทัชมันชอบ
“ พี่โจ๊กๆ รถพี่อ่ะเกียร์อะไร ” ไอ้ทาร์มน้องเล็กเอากับเค้าด้วยครับ
“ อยากรู้จริงอ่ะ ปะพี่จะพาไปดูของจริงกันเลยดีกว่า ” ผมแกล้งแซวมันไปแต่ใจได้คิดอะไรเลย...จริงจริ๊งงง อะสาบานให้ฟ้าผ่าหัวหมาบึกเลยเอา
“ ฮั่นแน่ มีคนอยากตาย ”
“ 555+ เอาเลยโมเดี๋ยวพี่จะเอาจอบไปขุดหลุมรอที่หลังบ้านนะ ”
“ จะปลูกต้นไม้กันหรืออย่างไรพวกมึง ” เหอะๆ
“ ฝังมึงนั่นแหละ ”
“ อะจ๊ากกก ” ว่าแล้วก็เล่นกับมันซักหน่อยครับ
วันนี้ดูท่าวงเหล้าของพวกเราคงจะไม่ได้เลิกรากันง่ายๆ เพราะช่วงบ่ายไอ้ไก่ก็พาไอ้เป้และเพื่อนร่วมอุดมการณ์ในการดริ๊งมาอีกเป็นโขยง
“ บ้านพี่โจ๊กนี่ร่มรื่นดีนะครับ ”
“ ครับ ชอบก็มาอยู่ด้วยกันสิครับ ”
“ 555+ ไม่ดีกว่าครับเป้ยังไม่อยากโดนน้องโมของพี่โจ๊กตามมาฉีกอกเอา ”
“ พี่ว่าเป้กลัวไอ้ไก่มากกว่ามั้ง ”
“ 555+ คงงั้นมั้งครับ ”
“ หมู่นี้ดูเข้ากันได้ดีกว่าเดิมนี ”
“ ครับ ผมกับมันต้องปรับอะไรๆ อีกตั้งหลายอย่างกว่าจะมีวันนี้มาด้วยกันได้ ”
“ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานพึ่งเห็นมันมีดีเหรอไง ”
“ เปล่าหรอกครับ แค่พึ่งจะรู้ว่าใจตัวเองต้องการอะไรมากกว่า ”
“ อืม ”
“ ไม่เชื่อเหรอครับ ”
“ เปล่าหรอกครับ แค่เห็นแต่ก่อนมีสาวๆ อยู่ล้อมหน้าล้อมหลังเป้แต่ตอนนี้ไม่มี แถมที่สำคัญเป้ต้องเป็นฝ่ายเข้าหาไอ้ไก่พี่ก็เลยรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อยนะครับ ”
“ แต่ครั้งนี้ผมเอาจริงนะพี่ แล้วผมก็จริงจังกับไอ้ไก่มันมากๆ ด้วย ”
“ ไอ้โมได้ยินคงดีใจ ก็เพื่อนรักมันทั้งคนนี่เนอะ555+ ”
“ คุยอะไรกันสองหนุ่ม ”
“ อ้าวไอ้ไก่ มานั่งนี่มา ” ไอ้เป้กวักมือเรียกแฟนมันมานั่งใกล้ๆ อย่างไม่อายใคร
นับจากวันที่มันคบกันเป็นแฟนอย่างจริงๆ จังๆ ก็ถือว่าไอ้เป้ได้พิสูจน์ความจริงใจให้ไอ้ไก่ได้เห็นหลายต่อหลายครั้ง รวมทั้งพวกผมเองก็รับรู้ได้ว่าไอ้เป้เอาจริงเอาจังกับการคบกันครั้งนี้มากถึงขนาดลงทุนพาพ่อแม่ตัวเองมาดูตัวไอ้ไก่ถึงที่ (ก็ไอ้ไก่มันหลบเลี่ยงที่จะเจอพ่อแม่ไอ้เป้ซะทุกครั้งนี่ครับ) จำได้ว่าการเจอหน้ากันในครั้งนั้นไอ้ไก่ถึงกับหอบผ้าหอบผ่อนหนีไอ้เป้มานอนอยู่กับไอ้โมเกือบๆ อาทิตย์เลยครับ มา...ขยับเข้ามาผมจะเล่าให้ฟัง
“ ไอ้ไก่มึงทำอย่างนี้ไม่ถูกนะนี่พ่อแม่ไอ้เป้เค้าจะคิดอย่างไงอยู่ๆ มึงก็หอบผ้าหนีออกจากบ้านมาแบบนี้ ” ไอ้โมเริ่มมีบ่นเมื่อเห็นว่ามันไม่ยอมกลับห้องหอของมันซักที
“ ก็มันทำไม่ถูกนี่หน่า เรื่องอะไรมามัดมือชกกูอย่างนี้ล่ะ กูไม่ทำร้ายลูกชายเค้าต่อหน้าก็ถือว่าบุญแค่ไหนแล้ว ”
“ มึงโตแล้วนะไอ้ไก่ทำอะไรก็น่าจะหัดคิดบ้าง แล้วนี่ป่านนี้ทางโน้นเค้าไม่วุ่นวายตามหาตัวมึงกันให้ควักแล้วเหรอไงวะ ”
“ ไม่รู้กูไม่สน ”
“ กูว่ามึงโทรไปบอกเค้าก่อนดีไหม ถ้าไม่กล้าเดี๋ยวกูโทรให้เอง ”
“ ไม่ต้อง กูยังไม่อยากคุยกับมัน ”
“ มึงนี่นะบทจะขี้ขลาดขึ้นมาล่ะก็ ”
“ ทำไมกูแค่ขออาศัยหลบภัยหน่อยมีบ่นเหรอไง ”
“ เออๆ งั้นก็ตามใจกูไม่ยุ่งด้วยแล้ว ไอ้งี่เง่า ”
แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีครับ เพราะ...
“ ไม่นะพี่ปลาบึกผมไม่ไป ”
“ สาดนี่เดี๋ยวกูถีบ ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้ นี่มันวันเกิดผัวมึงเลยนะเป็นโอกาสดีแล้วที่มึงจะได้ไปกราบขอโทษพ่อกับแม่ไอ้เป้มัน ”
“ เดี๋ยวนี้พี่เข้าข้างไอ้เป้มากกว่าผมเหรอไง ”
“ โอ๊ะๆ มีสำบัดสำนวน เดี๋ยวปั๊ดตบเลือดกลบปาก ”
“ พี่โจ๊กช่วยด้วยพี่ปลาบึกรังแกผม ”
“ แหกปากทำด้อยอะไร ไม่มีใครช่วยมึงหรอกมีแต่เค้าจะมาช่วยกระทืบซ้ำ ลุกเดี๋ยวนี้เลยแล้วก็เก็บข้าวเก็บของกลับห้องหอมึงได้แล้ว ที่ไอ้เป้มันไม่ได้มาตามไม่ใช่เพราะมันไม่รักมึงหรอกนะแต่เพราะมันรู้ว่ามึงไม่สบายใจที่จะอยู่กับมันตอนนี้มากกว่าเลยยอมปล่อยให้มึงมามุดอยู่ในรูคนอื่นเค้าแบบนี้ ไปๆ เก็บของอาบน้ำอาบท่าแล้วลงไปเจอกูข้างล่าง อย่าช้านะมึงไม่งั้นกูนี่แหละจะจับมึงยัดใส่ถุงปุ๋ยแล้วเอาไปโยนไว้หน้าบ้านแม่ผัวมึง ”
“ โหดร้าย ทารุณ ”
แล้วไอ้ปลาบึกก็เป็นคนทำให้ไอ้ไก่ต้องลุกขึ้นมายอมรับกับความเป็นจริงว่ามันมีพ่อผัวแม่ผัวเป็นของตัวเอง เหอะๆ ทีนี้กลับมาที่วงเหล้าอย่างเดิมครับ ^^
“ ไงวงเหล้า เสียงเงียบไปแล้วนี่ ” ผมเดินกลับมาดูวงเหล้าหลักจากแวบไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนมา
“ ก็สลบไปหมดแล้วนี่ ไอ้โมผมก็แบกมันไปนอนบนห้องแล้ว ส่วนพี่ปลาบึกเก็บข้าวของอยู่ พี่ล่ะไม่เมาเหรอไงเห็นว่ากินกันตั้งแต่เช้า ” ไอ้ไก่หันมาตอบผม
“ โอ๊ยสบาย วันนี้พี่กินกับหนักกว่ากินเหล้าอีก ”
“ แล้วคนอื่นๆ ล่ะ ” ไอ้เป้คงถามหาเพื่อนมันที่ติดสอยห้อยตามมาด้วยหลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วไม่เจอใคร
“ กลับไปหมดและเห็นว่าจะไปเที่ยวกันต่อ ”
“ ที ทัช ทาร์ม อ่ะ ” ผมเริ่มเป็นห่วงคนข้างบ้าน
“ หลับคาวง ว่าแต่คนชื่อทีน่ารักดีนะพี่โจ๊ก ”
“ เฮ้ยย จริงใจชมมากไปเปล่า เกรงใจกูมั่งไหมเนี้ย ” ไอ้เป้มีหันไปเคืองเมียตัวเอง
“ 555+ กูล้อเล่น มึงนี่ ” ไอ้ไก่ใช้สองมือดึงแก้มไอ้เป้ส่ายไปมา
“ ชิ มาทำเป็นหวานแถวนี้เดี๋ยวน้ำตาลซอยกูก็ขายไม่ออกหรอกมึง ”
“ ฮั่นแน่อิจฉาอ่ะดิพี่โจ๊ก ”
“ ปากดีเดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยไอ้ไก่ โน่นไปช่วยพี่ปลาบึกมึงเก็บของโน่นไป ”
“ เฮ้ยย ใช้ผิดคนเปล่าพี่ นี่มันบ้านพี่นะจะมาใช้ผมได้ไง ”
“ ตกลงไม่ไป ”
“ ไปค๊าบบบ ใครจะกล้าหือ ”
“ ดีมากให้มันรู้ซะบ้างว่าบ้านนี้ใครใหญ่555+ ”
แต่เก๊กใหญ่ได้ไม่เกิน 2 วินาทีครับ...
“ ไอ้โจ๊กกกก มึงมาเก็บหนังโป๊ของมึงขึ้นข้างบนเดี๋ยวนี้เลยไม่งั้นกูจะเก็บลงถังขยะให้หมดเลย ” อ้าวเวร
“ ค๊าบบบบบบ ” เชี่ยนี่
“ 555+ ทีนี้ผมก็รู้แระว่าบ้านนี้นะใครหญ่ายยยยย ”
“ ไม่ต้องมาทำเป็นล้อเลียนกู นึกเหรอว่ากูจะกลัว ” ผมยังคงปากดีและแสดงตัวว่าเป็นผู้กล้าต่อไปอย่างไม่หวาดหวั่น
“ ไอ้โจ๊กเรียกไม่ได้ยินเหรอไง ” เหอะๆ ชั่งกล้าข่มผัวต่อหน้าผู้อื่นนะมึง
“ ค๊าบๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละค๊าบบบ ”
“ 555+ / 555+ ” ผมหันไปดูไอ้ไก่กับไอ้เป้นั่งขำผมด้วยความเจ็บกระดองใจ...ไม่เป็นไรวันนี้อาจจะไม่ใช่วันของกู
17.30 น. แดดร่มลมตกและอากาศเป็นใจ
“ เอาเว๊ยถอนๆ ”
“ อะไรวะไอ้บึกนี่มึงจะต่ออีกรอบเหรอไง ” ผมเดินมาดึงแก้วเหล้าจากมือไอ้ปลาบึกไปวางไว้ก่อนจะดึงตัวมันให้ลุกออกมาจากวง
“ มาโจ๊กต่อๆ โมอยู่ไหน โมมมมมม ”
“ พอแล้วมั้งมึงจะกินอะไรมากมายขนาดนี้วะ ”
“ โหมึงนานๆ กินทีน่า นะๆ กูขอเถอะนะไม่ได้กินเหล้าอร่อยๆ อย่างนี้มาตั้งนานแระ ”
“ นี่มันเกินกินเหล้าแล้ว อย่างนี้มันเรียกว่าเหล้ากินมึงแล้วไอ้ปลาบึก ”
“ โหหหห นะๆ ”
“ หอมก่อน ” อิอิอิ
“ เหอะๆ ร้ายนักนะมึง ”
“ อารายยย นี่ยังไม่ครึ่งหนึ่งของมึงเลยนะ ”
“ หึ รักกูไหมถามจริง ” มันเอียงคอมาถามผม
“ >0< บ้า ” ผมแกล้งหันหน้าหนีด้วยความสะท้านอาย
“ แอะๆ ทำไรกันอ่ะ เห็นนะแหม๋ๆ เห็นโมไม่อยู่หน่อยมีออดอ้อนกันด้วย ไม่เบานะเนี้ยเราอ่ะทีกับโมไม่เห็นอ้อนอย่างนี้บ้างเลย ”
“ ใคร พี่เหรอ ” ผมชี้ตัวเอง
“ เหอะๆ ผมหมายถึงพี่ปลาบึกต่างหาก แบร๊บบบบ ” ดูมันครับ
“ ทำไมไม่อยากให้พี่อ้อนเราเหรอไงโม ”
“ พี่โจ๊กอ้อนเป็นด้วยเหรอ ผมนึกว่าพี่ทำได้แค่อาการหื่นอย่างเดียวซะอีก ”
“ 555+ ”
“ ขำเชี้ยไรไอ้ปลาบึก ”
“ อ้าวมึงขำก็ไม่ได้ อะไรวะ ”
“ ตกลงจะต่ออีกรอบเหรอไงพี่ปลาบึก โมอ่ะไม่ไหวแล้วนะ แล้วพี่การท่องเที่ยวกลับไปกันหมดแล้วเหรอ ”
“ พี่การท่องเที่ยว ใครวะ ” ผมหันหน้าไปถามไอ้ปลาบึก
“ ก็ไอ้ที ทัช ทาร์มไงทำโง่อีกแระ ” ไอ้บึกหันมาตบหัวผม
“ หึ เข้าใจตั้งชื่อนะ ”
“ ให้ไอ้โจ๊กไปตะโกนเรียกที่ข้างรั้วดิเดี๋ยวมันก็มากันเองแหละ ”
“ มึงไม่ไปเองอ่ะไอ้บึก ”
“ เอ๊าชอบไม่ใช่เหรอไง ”
“ เฮ้ยย กูชอบอ่ะไรพูดให้มันดีๆ นะ ” หงุดหงิดๆ
“ หยุดๆ พอแระเดี๋ยวโมก็เอาน้ำสาดซะนี่ ”
“ คนนะไม่ใช่แมว ” ไอ้ปลาบึกหันไปตบมุขไอ้โม
“ พี่โจ๊กมีอะไรกินมั่งอ่ะโมหิวแล้ว ”
“ ไปดูในครัวดิ ”
“ อุ้มโมหน่อยนะ โมเดินไม่ไหวแล้วโมมาวววว อุ้มๆ ” ไอ้โมอ้าแขนยื่นมาอ้อนให้ผมอุ้มมันเหมือนเด็กๆ
“ ไม่ไหวมั้ง ”
“ นะๆ อุ้มโมหน่อย โมหิวข้าวโมจะไปกินข้าววววว ”
“ 555+ เหมือนเด็ก ” ไอ้ปลาบึกแซว
“ เด็กอะไรอ่ะพี่ ^^ ”
“ เด็กปัญญาอ่อน 555+ ”
“ แป่วว หมดกันพี่ปลาบึกนี่ ไม่รู้ล่ะพี่โจ๊กมาอุ้มโมก่อนเร็วๆ ”
“ พี่เจ็บขาเดินไปอุ้มไม่ไหว ”
“ โอ๊ยยยยย โมตกบันได ” ไอ้โมออดอ้อนโดยการค่อยๆ ทิ้งตัวลงจากอันบันไดที่สูงมากครับ นับดูแล้วได้ 1 ขั้นพอดิบพอดี มันทำท่าตกบันไดกลิ้งม้วนตัวไปสามรอบครึ่งก่อนจะทำท่าเจ็บปวดรวดร้าวและสลบไป
“ โอ้วววววว น้องตกบันได ได ได ได (มันทำเสียงแค๊กโคให้ตัวเองก็เป็นครับ)ทำไงดี ว้าวุ่นๆ (จีบปากจีบคอแล้วส่ายหน้าไปมา) ” แล้ววิญญาณดารานำชายดีเด่นก็ประทับทรงลงองค์ที่ไอ้ปลาบึก มันลุกขึ้นวิ่งไปมาสบัดสบิ้งได้น่าถีบมากๆ
“ คือ ” (ผมพูดได้แค่นั้นก่อนจะมองภาพอันสลดตรงหน้า)
“ ไม่นะ มายยยยย ” ไอ้ปลาบึกเข้าไปประคองน้องไว้ในวงแขน
“ โอ้ววว แก่ฆ่าหมาฉันนน ” ไอ้ปลาบึกใช้ฝ่ามือตะบปลงไปที่กล่องดวงใจไอ้โมทันที
“ อ่ะเจ็บๆ ไอ้พี่บึก ”
“ อ้าวเหรอ แหะๆ งั้นเอาใหม่ ” เวร...
“ เออพวกมึง ” ผมทนต่อไปไม่ไหวเตรียมตัวที่จะลุกหนี
“ โอ้ววว แก่ฆ่าพ่อฉันนน ”
“ ไม่นะ ไม่จริง มันไม่จริง ” ไอ้โมรับมุกพี่มันแต่แล้วอยู่ๆ พี่มันก็ปล่อยมือจากร่างน้องมันแบบไม่มีการเตี้ยมใดๆ
“ อุ๊บ ” ได้ผล ไอ้โมที่ไม่ทันตั้งตัวถึงกับจุกเพราะตัวเองร่วงลงไปนอนกองอยู่กับพื้นห้อง
“ 555+ ” ผมเผลอขำไอ้โม
“ ไอ้พี่โจ๊ก โอ๊ยยขำไรแทนที่จะช่วยโม โอ๊ยยพี่ปลาบึกอ่ะทิ้งลงมาได้ ”
“ แหะๆ โทษทีไม่ได้ตั้งใจ ”
“ 555+ ไงทีนี้ละเจ็บของจริง ไหนว่าหิวข้าวไงตกลงไม่กินแล้วใช่ไหมข้าว ” เอ้าวะเดินไปดูมันซักหน่อยก็ได้เดี๋ยวหาว่าเราแล้งน้ำจายยย
“ กินดิ แต่โมเจ็บ โมลุกไม่ไหว โมไม่มีแรง ” พร้อมกับทำท่าตาปริบๆ
“ อะๆ มาพี่อุ้ม ”
“ อุ้มๆ ”
“ เจ็บไหม ”
“ เจ็บ พี่ปลาบึกแกล้งเค้า พี่ปลาบึกไม่รักเค้า ” มันก้มหน้ามุดหัวตัวเองมาถูไถออดอ้อนอยู่กับอกผม
“ เหรอ งั้นเดี๋ยวพี่ตีปลาบึกให้นะ ”
“ 2 ทีเลยนะ ” มันเงยหน้ามาชูสองนิ้วให้ผม
“ ค๊าบบ ^^ ปะพี่อุ้ม ” ต้องเอาใจซะหน่อยครับก็คนมันเจ็บ อิอิ
“ ไรวะ บึกไม่เข้าจายยย ไรว้า ”
“ มึงก็ลุกไปหากินข้าวกินปลาได้แล้วจะแดกแต่เหล้าเลยเหรอไงวันนี้ ” ผมหันไปตวาดไอ้ตัวดี
“ โอ้โหมึง รักได้เท่ากันมากเลยนะเนี้ย ไอ้ทีมาเห็นคงต้องถึงกับอึ้งแดกเลยนะเนี้ยยย เป็นกลางสุดๆ อ่ะ ”
“ 555+ ” แล้วผมก็อุ้มไอ้โมเข้าครัวไปก่อนจะย่องๆ ออกมาดูว่าไอ้ปลาบึกทำอะไร มันยังคงนั่งกินเหล้าแล้วทอดสายตาออกไปที่หน้าบ้านเหมือนเดิมครับ
“ เอ้าเวรน้ำแข็งเสือกมาหมดอีก ไอ้โจ๊กกก ” แล้วอยู่ๆ มันก็หันมาข้างหลังที่มีผมยืนแอบอยู่แล้ว
“ จุ๊บ ” ผมนั่งยองๆ โน้มตัวลงไปจุ๊บที่ปากมันหนึ่งที
“ โจ๊ก ” รอยยิ้มน้อยๆ ที่มันส่งมาทำให้ผมชื่นใจ
“ คิดว่ากูรักมึงไม่เท่าโมเหรอไง ”
“ เปล่าคิดซักหน่อย ”
“ นิดนึงก็ไม่มีเหรอ ^^ ”
“ ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ ”
“ ไม่รู้ดิเห็นมึงพูดประชดเมื่อกี้แล้วเลยอดคิดไม่ได้ว่ามึงคิดนะ ”
“ หึ ” มันยิ้มครับ
“ ยิ้มอะไร ”
“ หัดเป็นคนอ่อนโยนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ”
“ ทำไม ไม่ดีเหรอ ”
“ ดีสิ ดีมากด้วย แต่กูก็พูดไปอย่างนั้นเองแหละไม่ได้คิดอะไรมากหรอก ”
“ แต่กูคิด เมื่อไหร่ที่มึงประชดแม้มันจะเป็นเรื่องที่เล็กๆ สำหรับมึงแต่กับกูมันเป็นเรื่องใหญ่นะโว๊ย มึงก็รู้ว่าโมมันแค่แกล้งแหย่มึงมันไม่ได้คิดจะเอาชนะมึงเลยนะ ”
“ กูรู้ อยู่กันมาขนาดนี้แล้วกูจะไม่รู้จักนิสัยโมมันได้ไง ”
“ งั้นมึงก็อย่าทำหน้าอย่างนั้นอีกดิ มึงรู้ไหมว่าน้องมันไม่สบายใจ ”
“ อะไรกูทำหน้าอย่างไง มันบอกมึงเหรอ ”
“ เปล่า กูรู้เองมันก็เหมือนมึงแหละเวลาที่มีอะไรนิดหน่อยมากระทบใจสีหน้ามันก็เปลี่ยนแล้ว ”
“ กูไม่ได้ตั้งใจ เฮ้ยจริงๆ นะ ”
“ กูรู้ ”
“ น้องมันโกรธกูมากไหม ”
“ ไปดูเอาเองดิ เห็นด้วยตาดูด้วยใจของมึงเอง ”
“ น้องมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ”
“ ถึงความรู้สึกจะแย่แค่ไหนมันก็ยังไล่กูออกมาดูมึงก่อนอยู่ดี ”
“ นี่มึงออกมาเพราะน้องมันบอกเหรอ ”
“ เปล่า กูออกมาเพราะใจกูสั่งให้ออกมา ไม่เห็นแปลกอะไรที่ตัวจะตามใจของมันออกมา ”
“ แหวะเลี่ยน ”
“ 555+ ”
“ งั้นกูไปดูน้องก่อนนะ ”
“ อืม ”
ห้องครัว...
“ โม ”
“ พี่ปลาบึก ”
“ โมพี่ขอโทษ ” ไอ้ปลาบึกเดินเข้าไปกอดน้อง
“ ขอโทษเรื่องอะไรอ่ะครับ ”
“ พี่ไม่ได้ตั้งใจทำให้โมเป็นห่วง ”
“ อ๋อ เมื่อกี้โมแค่แกล้งพี่โจ๊กเล่นๆ ผมทำให้พี่ไม่สบายใจเหรอเปล่าครับ ”
“ เฮ้ยยไม่นะเมื่อกี้เรายังเล่นกันอยู่เลยนี่หน่า พี่ไม่คิดมากหรอกนะแค่นี้เอง ”
“ จริงๆ นะครับ โมสัญญาว่าต่อไปนี้โมจะไม่ทำอะไรให้พี่ไม่สบายใจอีกแล้ว ”
“ โม มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ พี่พูดจริงๆ นะพี่ไม่ได้คิดอะไรเลย ทำไมพี่จะไม่รู้ว่าโจ๊กกับโมเป็นอย่างไง ”
“ แต่พี่ทำหน้าไม่สบายใจ ผมเห็น ”
“ ว้าแย่จริง พี่ไม่รู้ตัวจริงๆ นะว่าพี่ทำหน้าอย่างไงออกไป แต่โมพี่ไม่ได้โกรธเหรอว่าเกลียดโมเลยนะ ก็เราสองคนรักกันไม่ใช่เหรอเหรอว่าโมไม่รักพี่แล้วนะ ”
“ รักสิครับ โมรักพี่ปลาบึกนะ ” ว่าแล้วก็โน้มตัวเข้าไปกอดไอ้ปลาบึก
“ พี่ก็รักน้องคนนี้ของพี่นะ รักกันนะรักกัน ^^ ”
“ พี่ก็รักโมกับปลาบึกนะ ^^ ” แล้วผมก็เข้าไปกอดทั้งคู่...เนียนได้อีก
“ รักกันนะ รักกัน ” ไอ้ปลาบึกเอื้อมมือมากอดผมกับโมไว้...แล้วเราสามคนก็ยืนกอดกันใครครัว ^^
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1509187 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก