~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 30~~ แอบ4“ ช่างมันเถอะพี่ผมผิดเองที่ไปไว้ใจมันตั้งแต่ต้นอ่ะ ”
“ มันไม่เกี่ยวเรื่องที่ว่ามึงจะไว้ใจเหรอไม่ไว้ใจมัน แต่มันผิดที่เพื่อนอย่างมันทำเลวๆ อย่างนี้กับมึงได้อย่างไง นี่ใจมันทำไมถึงได้เดินสวนทางกับหน้าตาของมันนักวะ กูว่ากูเลวแล้วนะนี่ยังเลวไม่ได้เท่าขี้เล็บมันเลยอ่ะ ”
“ พี่อยากบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้นะ ไอ้โมก็ด้วย ”
“ ทำไมวะ พี่ก็น่าจะรู้ว่าไอ้โมมันใจร้อน ผมไม่อยากเห็นมันเป็นทุกข์เพราะเรื่องคนอื่น ”
“ คนอื่นที่ไหนกันวะไอ้ไก่ มึงนะเป็นเพื่อนรักไอ้โมมันนะโว๊ย กูว่ายิ่งมึงปิดมึงเองนั่นแหละที่จะยิ่งเป็นทุกข์ขึ้นกว่าเดิม ”
“ พี่โจ๊ก ”
“ นี่มึงไม่เชื่อพี่แล้วเหรอวะ ”
“ เปล่าพี่ ”
“ มึงฟังกูนะไอ้ไก่ ของอย่างนี้มึงทำคนเดียวไม่ได้ หนึ่งคนหัวหายสองคนเพื่อนตาย สี่คนหาทางออกสบายๆ นะโว๊ย ”
“ สี่คน ทางออก ”
“ ถูก มึงก็รู้ว่าเพื่อนมึงกับไอ้ปลาบึกมันปราดเปรื่องเรื่องเลวๆ เอ๊ย เรื่องเอาคืนแค่ไหน มึงเชื่อกูอย่างไอ้เป้ต้องเจอไอ้สองตัวนั่น ขนาดกูที่ว่าเชี่ยวๆ ยังแพ้อภินิหารไอ้สองหน่อนั่นเลย ว่าแต่มึงแน่ใจนะว่าในใจมึงนะไม่มีคนชื่อเป้อยู่จริงๆ ”
“ ......... ”
“ เงียบ นี่มึงจะให้กูเอามือแตะหัวแล้วนั่งทางใยอ่านใจมึงเอาเองเหรอไงวะไอ้ไก่ ”
“ พี่ผม ผมไม่รู้ ”
“ เฮ้ยย ไม่รู้ ไม่รู้เรื่องอะไรวะ อย่าบอกนะว่าไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วก็รักมันอยู่เหรอเปล่า ”
“ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้วนะพี่ ”
“ แล้วมึงกับแฟนมึงก็คบกันมาหลายปีแล้วเหมือนกันนะมึงอย่าลืม ”
“ ครับ ”
“ เค้ารู้เหรอยังว่าผัวตัวเองกลายไปเป็นเมียชายอื่นแล้วนะ ”
“ พี่โจ๊ก ”
“ ขอโทษที่กูพูดตรงๆ กูไม่ได้จะว่าเหรอว่าสมน้ำหน้ามึงหรอกนะสบายใจได้ แต่สิ่งที่กูพูดมันคือเรื่องจริง มึงต้องหาทางออกให้กับเรื่องนี้ให้ไวที่สุดเพราะมึงมีภาระที่หนักกว่าไอ้เป้หลายเท่านัก ”
“ ผมคุยเรื่องนี้กับไอ้เป้มันแล้ว ”
“ แล้วมันว่าไง ”
“ มันให้เวลาผมสองอาทิตย์เพื่อไปบอกเลิกแฟนผม ”
“ นี่มันคิดว่ามันได้มึงแค่ครั้งสองครั้งแล้วมันจะเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเลื่อนขึ้นมาเป็นพ่อมึงเลยเหรอวะ ”
“ พี่โจ๊กเบาๆ ดิ ” ไอ้ไก่เอาเอื้อมมือมาเขย่าแขนผม
“ ขอโทษทีขอมันขึ้น ” ผมคงใส่อารมณ์มากเกินไปคนแถวนั้นเลยหันมามองจ้องผมกันใหญ่เลยครับ
“ พี่โจ๊ก ผมขอร้องวันนี้ถึงพี่จะได้รู้เรื่องผมกับไอ้เป้แล้วแต่อย่าไงพี่ก็อย่าพึ่งทำอะไรไอ้เป้มันเลยนะ ”
“ นี่ยังไม่ทันไรมึงก็ริอาจกลัวมันแล้วเหรอไอ้ไก่ ”
“ พี่โจ๊ก คลิปนั่นอยู่ในมือมัน พี่โจ๊กถือว่าผมขอร้องนะ...นะพี่นะ ”
“ เออๆ กูจะพยายาม ”
“ ขอบคุณครับ”
“ เออ..ไหนมึงเอาตั๋วหนังมาดูดิ เมื่อกี้กูเห็นแล้วว่าไอ้เป้ได้เลขที่นั่งอะไร ”
“ นี่ครับ ”
“ หึ ”
“ อะไรพี่ ”
“ สงสัยมึงกับมันจะเป็นเนื้องอกกันวะ แม่งจับได้นั่งติดกันซะด้วย ”
“ จริงเหรอพี่ ”
“ งั้นเอางี้ มึงเอานี่ไป ส่วนอันนี้เดี่ยวกูจัดการเอง ” หึหึ ไอ้เป้...เดี๋ยวเจอกันไอ้น้อง
“ มาแว้ววววววว ไปพี่โน่นเค้าเปิดให้เข้าได้แล้ว ” ไอ้โมระรื่นมาแต่ไกล
“ โมไปซื้อขนมกับพี่ก่อนดีกว่า ที่เหลือไปเจอกันข้างใน ”
“ เอางั้นเหรอวะไอ้โจ๊ก งั้นเดี๋ยวกูพาไอ้ไก่กับเป้เข้าไปก่อนนะ รีบๆ ละมึง ”
“ เออๆ ”
“ พี่โจ๊กหิวอีกแล้วเหรอครับ ”
“ ครับ พี่หิวอีกแล้วโมไปเป็นเพื่อนพี่ซื้อขนมแปปนะครับ ^^ ” ผมก้มหน้าลงไปจุ๊บๆ ที่หน้าผากไอ้โมก่อนดึงไอ้บึกมาจุ๊บสั่งลาอีกคน
“ โหพี่ไม่อายเลยนะคนเยอะแยะขนาดนี้อ่ะ ” ไอ้เป้หันมาแซว
“ อายทำไมล่ะครับ ก็นี่มันเมียพี่นี่หน่า เนอะ ^^ ”
“ ครับ ^^ ไปๆ เรารีบไปซื้อของกินกันดีกว่า ”
“ งั้นเดี๋ยวเจอกันโว๊ย มีใครอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม มึงเอาไหมไอ้บึก ”
“ กูขอหัวใจมึงแค่นั้นก็พอแล้ว ”
“ ฮี้วววว เลี่ยนได้อีกพี่ปลาบึก 555+ ”
………….
“ โมพี่มีเรื่องจะปรึกษา ”
“ เรื่องอะไรเหรอครับ ”
………….
“ อะไรนะ นี่ไอ้ไก่มัน ”
“ ชู่ๆๆ เบาๆ ดิ จะแหกปากไปทำไมเล่า ”
“ ไม่จริงอ่ะ พี่โจ๊กอย่ามาอำโมไม่สนุกด้วยหรอกนะ ”
“ โม โมมองหน้าพี่นะ ดูปากพี่ด้วยพี่ ไม่ ได้ อำ นี่เป็นเรื่องจริงไอ้ไก่พึ่งมาปรึกษาพี่เมื่อกี้เอง ”
“ ห๊ะ ” อ่านจากสีหน้าไอ้โมก้พอจะรู้ครับว่ามันช๊อกกับเรื่องนี้มากพอดู
“ พี่อยากหาคลิปนั้นให้เจอ ถ้าเราลบคลิปนั่นทิ้งวะก็หมดปัญหา ”
“ ไม่หรอกพี่โมว่าไม่หมด คนอย่าไอ้พี่เป้มันมันเลวถึงขนาดถ่ายคลิปหรือแม้กระทั่งขืนใจไอ้ไก่ได้มันก็ไม่ใช่คนแล้ว ต่อให้เราฉลาดพอที่จะหาวิธีลบคลิปในมือถือมันได้จริงผมว่ามันก็น่าจะฉลาดพอที่จะรู้ว่าไอ้ไก่ก็ต้องคิดจะทำเหมือนพวกเราคิด ผมว่าป่านนี้มันคงเซปคลิปไว้ที่อื่นด้วยแล้ว ”
“ เฮ้ออ พี่ก็คิดว่าอย่างนั้น นี่เราจะไม่มีวิธีอื่นเพื่อช่วยไอ้ไก่เลยเหรอไง ”
“ พี่โจ๊กเนี้ยนะ เรื่องอย่างนี้ทำไมไม่ดึงพี่ปลึกว่าด้วยเล่า ”
“ ขืนเอามาหมดไอ้เป้ก็สงสัยแย่สิ ”
“ งั้นเอางี้ แปปนะ ”
“ เอาไง ”
ไอ้โมกดมือถือไปหาไอ้บึกทันทีครับ แต่มันก็ฉลาดพอที่จะไม่ทำให้ไอ้สองคนที่นั่งอยู่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ ออกมาด่วนเลยนะพี่ โมรอที่หน้าร้านน้ำนะ โอเคๆ ”
“ เอางี้เลยเหรอ ”
“ อืมก็ต้องเอางี้แหละ นี่พี่โจ๊กโมขอเตือนพี่ไว้ก่อนเลยนะว่าอย่าไปทำอย่างนี้กับใครเค้าอ่ะ ไม่ว่าจะกับโมหรือพี่ปลาบึกก็ตาม ”
“ พี่ไม่ใช่โรคจิตเหมือนไอ้เป้มันนะโม ”
“ หึ ทีนี้เรียกเค้าโรคจิต ทีเมื่อก่อนจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรนะแหม๋แทบจะคลานเข่าเข้าไปลวนลามเค้า หึ...ไอ้คนกะล่อน ”
“ ว่าไงโม มีอะไร ”
“ อ้าวพี่ปลาบึกมาพอดี คืองี้พี่ ”
…………
“ อะไรนะ ”
“ ชู่ๆๆ เบาๆ ดิพี่ปลาบึก ” (เหอะๆ อาการเหมือนมึงเลยอ่ะไอ้โม)
“ ขอโทษทีพี่ตกใจ ”
“ โมก็ตกใจ เอาไงดีพี่ ”
“ มึงละว่าไงไอ้โจ๊ก ”
“ กูก็ว่าไงก็ว่าตามันแหละ สงสารไอ้ไก่มันจะปล่อยไปก็ใช่ที่ ”
“ แล้วยายน้องแพรน้องแพร่อะไรของไอ้ไก่มันจะยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ เหรอวะ มึงอย่าลืมนะโว๊ยว่าไอ้ไก่มันอ่ะเอาน้องเค้าแล้ว อีกอย่างน้องเค้าควรจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแฟนตัวเองไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆ ไอ้ไก่ก็จะบ้าจี้ไปบอกเลิกน้องเค้าอย่างหน้าด้าน ”
“ นั่นดิพี่ปลาบึกโมก็คิดอย่างนั้น ”
“ พี่ว่านะโม ไอ้โจ๊ก เราอ่ะต้องบอกให้ไอ้ไก่เรียกแฟนมันมารับฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับไอ้ไก่ ส่วนไอ้จะเลิกหรือว่าจะคบกันอยู่ก็เป็นอีกเรื่องที่ผู้หญิงควรจะมีส่วนในการตัดสินใจ แต่ที่แน่ๆ ผู้หญิงเค้าไม่ผิดมันจะไม่โหดร้ายหรือว่าปัญญาอ่อนไปหน่อยเหรอที่อยู่ดีๆ ผู้ชายคนหนึ่งจะเดินดุ่ยๆ เข้าไปบอกแฟนตัวเองว่า เฮ้ยที่รักเราเลิกกันเถอะ (ทำไมล่ะค่ะที่รัก << มันทำเสียงผู้หญิงตอบโต้) เพราะว่าผมเสียตูดไปให้ผู้ชายอีกคนแล้วนะซิ อีกอย่างมันก็มีคลิปผมอยู่ในมือด้วยนะ เพราะงั้นเราเลิกกันเถอะ (ไม่นะคะไม่ โฮ๊ะๆ ไม่ๆ <<เสียงผู้หญิงโต้ตอบอีกครั้ง) หรือไง ”
“ อุ๊บ ^^ ” ไอ้โมเอามือปิดปากขำพี่มัน
“ 555+ ”
“ เอ้าขำ ขำเชี้ยไรกันกูจริงจังนะโว๊ย ”
“ 555+ โอเคๆ โมเข้าใจแต่พี่ไม่ต้องใส่ฟินริงขนาดนั้นก็ได้มั้ง 555+ ดูแล้วตลกมากกว่าจริงจังอ่ะครับ ”
“ อ้าวเหรอ ”
“ แล้วตกลงมึงจะเอาไงกันไอ้บึก โม ”
“ หึหึ เกลือมันต้องจิ้มพริกเกลือ ”
“ -*- / -*- ”
“ ขะ ขะขอโทษนะ ขออีกรอบดิ มึงพูดอะไรผิดไปเปล่าวะไอ้บึก ”
“ ไม่ผิดหรอก เกลืออย่างไอ้เป้มันต้องจิ้มพริกเกลืออย่างพวกเรา จะมาไก่กาเอาเค็มอย่างเดียวมันไม่สนุกมันต้องซี๊ดๆ แสบๆ คันๆ มันถึงจะจำไปจนวันตาย โอ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” นี่กูปรึกษาคนผิดเหรอเปล่าเนี้ย
.... ดิ้น ดิ้น ดิ้นกันไหมลุง