ได้ link เรื่องเล่าของคุณโจ๊กมาจากเพื่อนสาวคนสวยส่งมาให้พร้อมกับทิ้งคำถามแนบท้ายมาว่า “ แกอ่านแล้วคิดไง ” ก็เลยใช้เวลาตั้งหน้าตั้งตาอ่านอยู่ 2 วัน ( มีเวลาอยู่บ้านทั้งวันเพราะทำงานที่บ้านอ่ะ ) แล้วเกิดความรู้สึกหลากหลายมาก หัวเราะไปก็หลายครั้ง นั้งอมยิ้มไปก็หลายหน เสียน้ำตาไปก็หลายตอน...แต่ก่อนจะตัดสินใจตอบคำถามเพื่อนสาวก็เลยใช้เวลาอ่านทบทวนอีกรอบเพื่อเช็คความรู้สึกของตัวเองอีกครั้งคราวนี้อ่านละเอียดมากกว่าเดิมเลยใช้เวลามากหน่อยแถมมีตอนใหม่เพิ่มมาเรื่อย ๆ ...สุดท้ายเราก็สรุปความรู้สึกของตัวเองได้ว่าเราทั้งสงสารและสังเวชปลาบึกมากอ่ะ เหมือนปลาบึกกำลังถูกความรักทำร้าย ยอมรับ ยอมทำ ยอมขอโทษ ยอมเสนอตัวช่วยโจ๊กในเรื่องบางเรื่องที่ปลาบึกต้องซ้ำใจอยู่หลายครั้ง โดยที่โจ๊กเองไม่ได้สนใจเลยว่าปลาบึกจะรู้สึกอย่างไร หลายตอนที่คำพูดของปลาบึกบอกเป็นนัยว่าน้อยใจ และรับรู้ดีว่าสำคัญกับโจ๊กน้อยกว่าน้องโม แต่โจ๊กเลือกที่จะไม่สนใจมักจะมีเรื่องอะไรขึ้นมากลบเกลื่อนเปลี่ยนอารมณ์ไปตลอด ผิดกับเวลาที่โจ๊กพูดถึงน้องโมเวลาน้องโมมีความไม่สบายใจหรือพูดถึงความรู้สึกของน้องโม โจ๊กจะบรรยายละเอียดอย่างเข้าใจน้องโม แล้วโจ๊กจะพยายามทำให้น้องโมสบายใจให้ได้ ( โดยใช้ปลาบึกเป็นตัวช่วยเกือบทุกครั้ง )จากที่อ่านมาคิดว่า
-โจ๊กไม่ค่อยชอบนิสัยปลาบึกเรื่องร้องให้เวลาทะเลาะกับโจ๊กทั้ง ๆ ที่เรื่องที่ทะเลาะกันโจ๊กเป็นคนผิด...โจ๊กเลือกที่จะไม่ขอโทษปลาบึกก่อนเวลาทะเลาะกัน แต่โจ๊กเลือกที่จะขอโทษน้องโมก่อนได้เวลาทะเลาะกับน้องโม และเลือกที่จะออกปากปกป้องเวลาใครมาว่าน้องโม ( ซึ่งเป็นสิ่งที่คนรักกันควรทำอยู่แล้ว ) แต่ปลาบึกไม่เคยได้รับ moment แบบนั้นจากโจ๊ก
- ทุก moment ที่โจ๊กนำเสนอเวลาจะทำอะไร หรือให้อะไรกับปลาบึกสิ่งนั้นหรือเหตุการณ์แบบนั้น โจ๊กต้องสื่อให้เห็นว่าได้ทำหรือให้สิ่งเหล่านั้นแก่น้องโมมาก่อนแล้วเสมอ ทั้งเรื่องสร้อย เรื่องเซ็กส์ เรื่องความรู้สึก
- moment เวลาหึงหวง สำหรับปลาบึก โจ๊กเลือกใช้วิธีการพูดจาผลักใสปลาบึก แล้วให้ปลาบึกกลับมาหาโจ๊กเอง แต่สำหรับน้องโม โจ๊กเลือกที่จะแย่งชิงกลับคืนทันที
- moment เรื่องบนเตียง ชัดเจนมากว่า โจ๊กหลงไหล น้องโมมากก
( ซึ่งก็น่าหลงไหลเพราะโจ๊กบรรยายไว้ซะ..อิอิ )...แต่สำหรับปลาบึกทุกครั้งที่จะมีอะไรกัน คุณโจ๊กจะสื่อออกมาลักษณะที่ว่า ต้องผ่านการ built ด้วยการที่โจ๊กต้องมีอะไรกับน้องโมก่อนเสมอ หรือแม่แต่ตอน 3P โจ๊กก็จะคอยจับตาดูน้องโมตลอดเวลาว่าตอนนั้นน้องโมอารมณ์ไปถึงไหนแล้ว และโจ๊กก็เลือกที่จะตอบสนองความต้องการของน้องโมทันทีที่ถูกร้องขอ โดยหยุดกิจกรรมที่ทำกับปลาบึกลงโดยไม่สนใจว่าปลาบึกจะเป็นยังไง คิดอย่างไง ( ตอนไปเที่ยวทะเลแล้วใช้เครื่องมือช่วย )
- ทุกตอนที่จะเป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับปลาบึก โจ๊กจะแทรกเรื่องราวความน่ารัก กุ๊กกิ๊กของน้องโมแทรกไว้ แต่เวลาตอนที่จะเป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับน้องโม โจ๊กจะนำเสนอมุมมองเกี่ยวกับปลาบึกทำนองรำคาญกับพฤติกรรมเปิ่น ๆ ของปลาบึกที่ไม่รู้จักเวลาเข้ามาขัดความสุขของโจ๊กกับน้องโมเสมอ ๆ และเรื่องที่โจ๊กเล่าส่วนใหญ่ เหมือนกับว่าโจ๊กมี moment ความทรงจำร่วมกับน้องโมมากกว่าปลาบึก เหมือนกับน้องโมอยู่ที่ไหน โจ๊กก็มักจะอยู่ที่นั่นด้วย ในขณะที่ปลาบึกมักจะเข้ามามีบทบาทในลักษณะที่เข้ามาจากที่อื่นแทบทุกครั้ง แล้วทุกตัวอักษรเวลาโจ๊กพูดถึงน้องโมมันสัมผัสได้ซึ่งความรัก ความใคร่ ความตื่นเต้น เร้าใจ ความภูมิใจกับการที่โจ๊กมีคนรักอย่างน้องโม แต่กับปลาบึกมันเหมือนแค่ความรู้สึกของคนที่เป็นเพื่อนใจ คอยให้คำปรึกษากับโจ๊กเท่านั้นเอง ปลาบึกมีดีแค่เล่าเรื่องขำขันให้โจ๊กหัวเราะ เหมือนกับว่าทุกวันนี้โจ๊กรักความรักของปลาบึกมากกว่าที่จะรักที่ตัวตนของปลาบึก
- moment โจ๊กเปิดใจหน้า 95 เรื่องการเลือกใครหรือไม่เลือกใครนั้น เราเชื่อว่าการกระทำของโจ๊กได้เลือกสิ่งที่ตรงใจโจ๊กที่สุดไปแล้วหล่ะ แล้วอีกอย่างยังมีคำมั่นสัญญาของโจ๊กกับพ่อน้องโมผูกไว้ด้วย.....ส่วนเรื่องของตาย หรืออยู่กันไปตลอดชีวิตนั้น โจ๊กก็บอกแล้วนี่ว่าปลาบึกมันทึกทักเอาเองอีกอย่างโจ๊กก็บอกเองว่าปลาบึกกลัวถูกโจ๊กทิ้ง ยอมรับน่ะว่าบางทีอ่านไปแล้ว กลัวจังว่าปลาบึกจะถูกเหตุผลที่ว่า....”ไปจากกูเสียเถอะ มึงไม่เหมาะกับกูหรอก เพราะมึงดีเกินไปว่ะปลาบึก” ถ้ามองภาพความรักของ 3 คนตอนนี้น่ะ
บอกได้เลยว่าไม่มีความสมดุลอย่างชัดเจน ทั้งเรื่องความรัก เซ็กส์ และก็ความรู้สึก...ระหว่างโจ๊กกับน้องโมรับและส่งความรัก ความรู้สึก และเซ็กส์กันอย่างสมดุล แต่ระหว่างโจ๊กกับปลาบึก เรื่องความรักกับความรู้สึกเหมือนปลาบึกจะส่งไปให้โจ๊กเสียเป็นส่วนใหญ่ นาน ๆ ครั้งที่เหมือนโจ๊กจะนึกได้แล้วก็ส่งกลับไปหาปลาบึกบ้าง มีแต่เรื่องเซ็กส์เรื่องเดียวที่ปลาบึกจะไม่เสนอกับโจ๊กก่อน แต่ก็ไม่น่าจะเป็นอะไรเพราะโจ๊กก็สื่ออกมาให้รู้อยู่แล้วว่าไม่ได้อะไรมากมายกับปลาบึกสำหรับเรื่องนี้
- ในความคิดเรา เราเชื่อว่าถ้าน้องโม ได้เข้ามาอ่านเรื่องเล่าของโจ๊ก เราคิดว่าน้องโมจะมีความสุข และความรู้สึกดีมาก ๆ ที่โจ๊กรักและเป็นห่วงน้องโมขนาดนี้ แต่ถ้าเป็นปลาบึกเราไม่แน่ใจว่าปลาบึกอ่านแล้วจะมีความรู้สึกยังไงจริง ๆ โดยเฉพาะในช่วงตอนหลัง ๆ มานี่ ปลาบึกเหมือนตัวประกอบของเหตุการณ์ระหว่างโจ๊กกับน้องโม เราไม่รู้ว่าการที่โจ๊กบอกว่าไม่ต้องน้อยใจแทนปลาบึกเพราะยังไงโจ๊กก็รักทั้ง 2 คน เท่า ๆ กันนั้น โจ๊กเคยสำรวจหรือตั้งใจดูแลความรู้สึกของปลาบึกอย่างจริง ๆ จังบ้างหรือเปล่า เพราะบางทีการที่ปลาบึกบอกว่าไม่เป็นไรนั้นมันอาจจะไม่ใช่อย่างนั้นก็ได้น่ะ ยิ่งอยู่ในสภาวะ 3 คน ผัวเมียแบบนี้ แล้วเกิดสถานการณ์เปรียบเทียบอยู่ตลอดเวลา ทั้งคำพูดละการกระทำ ให้บอกว่าทำใจได้คงเป็นคำพูดที่คนพูดต้องฝืนความรู้สึกของตัวเองพอสมควรล่ะ....อีกอย่างเวลาโจ๊กบอกว่ารักน้องโมมันก็สัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน ใส่ใจดูแล ปกป้อง แต่เวลาโจ๊กบอกว่ารักปลาบึกเหมือนต้องการเอาชนะเพราะโจ๊กมั่นใจว่าคำว่ารักหรือไม่รักของโจ๊กมีผลต่อการที่ปลาบึกจะยอมทำตามใจโจ๊กในทุก ๆ เรื่อง แม้เรื่องนั้นมันจะทำร้ายจิตใจของปลาบึกก็ตาม
- สรุปความรู้สึกเราหลังจากได้อ่านทบทวนเรื่องเล่านี้แล้วยอมรับเลยว่าคนเขียน เขียนดีมาก ๆ เนื้อเรื่องเหมือนดำเนินไปอย่างสนุกสนาน แต่ก็แทรกอารมณ์เศร้า อารมณ์สุขไว้ได้อย่างแนบเนียน แล้วก็ทำให้ได้เรียนรู้ความรักของเกย์อีกรูปแบบหนึ่ง แล้วก็ทำให้เห็นมุมมองว่า บางทีความรักมันก็ทำร้ายตัวเราได้เหมือนกัน ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วแอบแช่งให้โจ๊กกับปลาบึกเลิกกัน แล้วให้ปลาบึกไปเจอกับรักใหม่ที่ใส่ใจและให้ความรักปลาบึกมากกว่านี้ แล้วให้คุณโจ๊กกับน้องโมครองรักกันเพียง 2 คนอย่างเต็มที่เสียที เพราะภาวะ 3 คนผัวเมียแบบนี้ไม่มีใครมีความสุขหรือสบายใจที่สุดหรอก เชื่อเถอะ โจ๊กเองก็เครียด น้องโมก็เครียด ปลาบึกก็เครียด แต่ก็น่ะชีวิตใครก็ชีวิตมัน.......
ปล....ข้อเขียนทั้งหมดเป็นความเห็นและความรู้สึกส่วนตัวของเราจากการที่ได้ติดตามอ่านเรื่องเล่านี้ของคุณโจ๊ก ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร เพียงอยากจะเสนอมุมมองของตัวเองจากการอ่านเรื่องเล่านี้เท่านั้น
ถ้าคุณโจ๊ก ( เจ้าของเรื่องเล่า ) ไม่พอใจ ก็ขอโทษมา ณ. ที่นี้ด้วย และหากประสงค์ต้องการให้เราลบก็ PM แจ้งมาได้เลย เราพร้อมจะทำตามความประสงค์