~~เออกูผิด...ตอนที่ 31~~ ผมขับรถตรงดิ่งกลับมาห้อง ตลอดทางไอ้ปลาบึกแทบไม่มองสบตาผมเลย…นอกจากจะนั่งสบตากับถุงใบเล็กๆ ในมือของมัน
“ มึงจะจ้องอะไรนักหนาวะ ”
“ เค้าว่าครั้งแรกมันเจ็บมากใช่ไหมวะ ” มันกำถุงใบนั้นแน่นขึ้นกว่าเดิม
“ ถ้าเจอพวกไม่มืออาชีพก็แน่ละที่จะเจ็บเป็นธรรมดา ”
“ จะบอกว่าตัวเองเป็นมืออาชีพสินะ ”
“ เปล่า จะบอกว่ากูเป็นคนมีประสบการณ์มากกว่า ” ผมยิ้มให้มันน้อยๆ
“ แต่ถึงอย่างนั้นกูก็กลัว ”
“ ปลาบึก ”
“ อะไร ”
“ มึงไม่ต้องห่วงหรอกกูมีโมอยู่ทั้งคน เอาเป็นว่าถ้ากูต้องการเมื่อไหร่กูจะไปหาโมโอเคปะ ”
“ ไม่ โจ๊กกูก็อยากทำหน้าที่ที่โมทำนะ ” มันเอื้อมมือมาแตะแขนผม
“ กูรู้ เอาเป็นว่ากูจะรอ...รอให้ถึงเวลาที่มึงจะพร้อมสำหรับกูจริงๆ ” มันเอื้อมมือไปวางทับลงบนหลังมือของมัน
“ โจ๊ก ถ้ากูไม่เริ่มกูก็คงไม่มีวันไหนที่จะพร้อมสำหรับมึง กูขออะไรอย่างสิ ”
“ อะไร ”
“ ถ้าเราเดินขึ้นไปถึงห้องแล้ว มึง..ช่วยข่มขืนกูได้ไหม ”
“ ห๊ะ อะไรนะอีกทีสิมึง ” อยากจะฮาเป็นภาษาเยอรมัน
“ เชี้ยกูอายนะโว๊ย ”
“ 555+ นี่มึงจะบ้าเหรอ มีใครที่ไหนเค้าอยากโดนข่มขืนวะ ประสาทแล้วมึงอ่ะ 555+ ”
“ แต่กูเอาจริงนะ นะๆ เอาแบบเถื่อนๆ ตบจูบๆ ก็ได้ ”
“ เหอะๆ ผีเข้าเหรอมึง กูไม่เอากับมึงอ่ะ ” แต่ก็แอบยิ้มให้กับความไม่ประสาของมัน
“ ก็ไหนมึงบอกว่าอยากนอนกับกูไง ”
“ อยากนอนแบบที่คนรักกันเค้าทำกันโว๊ยไม่ใช่แบบนี้ กูไม่ใช่พวก SM นะมึง เฮ้ย...ระระหรือมึงเป็น ”
“ เปล่า จะอธิบายอย่างไงดีละ ช่างเถอะๆ ” มันหันหน้าหนีผม
“ 555+ โอ๋ๆ ปลาบึกไม่งอนนะคร๊าบบบ ” ผมดึงมันมาจูบที่หน้าผาก
“ กูแค่อยากให้มึงบังคับกู ทำอย่างไงก็ได้ขอแค่...ขอแค่ให้กูได้ผ่านคืนนี้ไปพร้อมกับอ้อมแขนของมึงก็พอ ”
“ แล้วทำไมต้องให้กูทำอย่างนั้นล่ะปลาบึก มึงต่างหากที่ต้องบังคับความกลัวของมึงให้ได้ ปลาบึกกูไม่ต้องการเห็นมึงเป็นบ้ากับเรื่องอย่างนี้หรอกนะ กูบอกแล้วไงว่ากูจะรอ กูสัญญาว่าจะไม่เร่ง... ” ไอ้ปลาบึกเอานิ้วมาปิดปากผม
“ บอกตรงๆ กูอิจฉาโม โจ๊กกูก็อยากเป็นคนในอ้อมกอดของมึงนะกูอยากเป็นส่วนหนึ่งของมึงจริงๆ ไม่ใช่แค่กอดๆ จูบๆ ข้างนอกอย่างนี้ ”
“ .......... ” เออไอ้นี่
“ โจ๊ก ปลาบึกเชื่อใจโจ๊กนะ นะขอร้อง ”
“ แน่ใจนะว่าเลือกแล้ว เมื่อถึงวันพรุ่งนี้มึงจะมานั่งเสียใจก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วนะ ”
“ อืม ถ้าเป็นโจ๊ก ” ไอ้ปลาบึกยื่นหน้ามาจุ๊บที่ปากผมเบาๆ
รถถึงที่หมายแล้ว... ผมลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ไอ้ปลาบึกที่นั่งกำถุงใบเล็กไว้แน่น
“ ถึงแล้วคุณชาย ”
“ ขอบคุณครับ ” มันเดินออกมาจากรถด้วยอาการเซๆ
“ 555+ หึหึ ”
“ ขำเชี้ยไร ”
“ เปล่า หึหึ ”
“ กูซีเรียสนะมึง ”
“ งั้นมึงก็ขึ้นไปพักผ่อนข้างบนเถอะ ”
“ ทำไมมึงจะไปไหนอีกอ่ะ ”
“ ไปหาเมีย ”
“ กูก็เป็นเมียมึงนะโจ๊ก กูไม่ยอมให้มึงไป ” มันเกาะแขนผมแน่นเป็นตุ๊กแก
“ แต่มึงกลัวกูอยู่นะ ดูสิเดินยังเซเลย ”
“ โจ๊กขึ้นบ้านเถอะนะ กูอยากให้มึงกอดกูจริงๆ นะ ” อ้อดอ้อนกูก็เป็นนะมึง ^0^
“ ^^ ”
“ มึงนี่มันอ่อนจริงๆ วะ ปลาบึก ”
“ กอดกูนะ นะกูยอมมึงทุกอย่างแล้ว นะขอร้องเถอะนะ ”
“ ค๊าบๆ กอดก็กอด ”
“ จริงๆ นะ ^0^”
“ อืม งั้นไปเดิน ”
ตัดภาพไปที่ห้องเลยครับ...^0^
“ กูต้องทำอะไรมั่ง ” ไอ้ปลาบึกทำท่าจะถอดเสื้อ
“ อาบน้ำก่อนเลยไป ”
“ อาบน้ำเหรอ ” มันก้มลงไปดมจั๊กแร้ตัวเอง
“ อืม ไปๆ รีบๆ ไป ”
“ แล้วต้องล้างอย่างไง คือหมายถึงต้องล้างอะไรเป็นพิเศษไหม ” เหอะๆ เป็นคำถามที่ตอบยากมากกก
“ เอาเหอะๆ มึงอยากจะล้างอยากจะล้วงอะไรก็เอาเลยตามสบาย ”
“ ช่วงกูอาบน้ำมึงห้ามหนีไปไหนนะ ”
“ ^^ ”
“ สัญญาก่อนดิ ไม่งั้นก็เอากันทั้งอย่างนี้อ่ะ ”
“ เหอะๆ บทจะบ้าก็หยุดยากนะมึงอ่ะ ”
“ เร็ว สัญญาญ ” มันยื่นนิ้วก้อยออกมาให้ผมเกี่ยวก้อย
“ ค๊าบๆ ”
“ งั้น รอแปปนะ ”
“ อืม ให้กูถูหลังให้ไหม ”
“ บ่ บ่ บ่ ”
“ หึ ” น่ารักดีแฮะ
15 นาที ต่อมาไอ้ปลาบึกก็ออกมาจากห้องน้ำ กลิ่นนี้หอมฉุยไปสามบ้านแปดบ้านกันเลยทีเดียว ตอนนี้มันอยู่ในสภาพพันผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ผืนเดียวไว้ที่เอวอย่างหลวมๆ ตามตัวที่เปลือยเปล่ามีหยดน้ำเกาะพราวไปทั้งตัว ผมนั่งมองไอ้ปลาบึกอย่างสบายอารมณ์อยู่เงียบๆ บนเตียงตัวเอง
“ เช็ดตัวให้แห้งสิเดี๋ยวจะไม่สบาย ”
“ อืม ”
“ เช็ดผมด้วย ”
“ อืม ”
“ มานั่งนี่มาเดี๋ยวกูเช็ดให้ ”
“ จะดีเหรอ ”
“ กลัวก็ไม่ต้องมา ”
“ ไปแล้วๆ ”
น่ารักดีครับ ^0^ ภาพที่ไอ้ปลาบึกกอดผ้าขนหนูพื้นน้อยไว้แล้ววิ่งตรงมาให้ผมเช็ดผมให้
“ อ๊ะ เช็ดให้ปลาบึกหน่อย ” มันยื่นผ้าเช็ดผมมาให้ผมตรงหน้า
“ นั่งลงดิแล้วก็หันหลัง ” ผมขยับกายลุกขึ้นมารับผ้าเช็ดผมจากมัน
“ ............ ”
“ สบู่กลิ่นไม่คุ้นเลย แต่หอมชมัดเอ...หรือว่ากลิ่นแชมพูกันนะ ” ผมขยับไปนั่งซ้อนข้างหลังไอ้ปลาบึก
หลังมันชิดกับอกผม เนื้อผมแทบจะแนบกับเนื้อมัน...จะมีเพียงก็แค่เสื้อบางๆ ที่ผมใส่อยู่เท่านั้นที่กั้นผิวของผมเอาไว้ ผมดึงเอวไอ้ปลาบึกไอ้ขยับถอยหลังมาแนบชิดติดตัวผมมากขึ้นกว่าเดิม สะโพกมนๆ ของมันตอนนี้อยู่ในหว่างขาของผมแล้ว
“ หนาวไหม ” ผมจ้องมองต้นคอที่ยังคงมีหยดน้ำเกาะอยู่
“ หนาว ”
“ เดี๋ยวก็หายหนาว ” ผมก้มลงไปจูบเบาๆ ที่ต้นคอของมัน
“ อะ ” มันสะดุ้งแล้วย่นคอหนีจากปากผม สองมือกำขากางเกงผมแน่น
“ บึก ” ผมกระซิบเรียกชื่อมันเบาๆ ข้างหูก่อนจะค่อยๆ รวบร่างมันให้แนบชิดผมมากขึ้นกว่าเดิม
ไอ้ปลาบึกไม่ตอบได้แต่กำขากางเกงผมแน่นขึ้น ผมชะโงกไปดูหน้ามันถึงได้รู้ว่ามันหลับตาปี๋กัดปากแน่น
“ หึ หึ เด็กเอ๊ยเด็กน้อย กลัวก็บอกมาเถอะ ”
“ ไม่ กูไม่กลัว ”
“ งั้น ”
ผมเริ่มพรมจูบไปทั่วหลังไอ้ปลาบึก...
“ อ๊ะ กูเสียว ”
ช่วงไอ้ปลาบึกหันมาประท้วงการกระทำของผม ผมก็ใช้มือซ้ายเหนี่ยวรั้งหน้ามันไว้เพื่อทำโทษที่มันที่ริอาจทำตัวขี้บ่น...บทจูบที่เชื่องช้าของผมค่อยๆ เร้าร้อนขึ้นเมื่อมืออีกข้างของผมเริ่มไล้ไปที่หัวนมของมัน ไอ้ปลาบึกเริ่มมีบิดกายไปมาเหมือนคนกำลังจะหมดแรง ลิ้นร้อนๆ ของเราสองคนเริ่มตวัดเกาะเกี่ยวกันอย่างดุเดือด ผมไล้นิ้วไปบนแผงอกของมันอย่างเบามือที่สุดและทันทีที่นิ้วผมไล้ไปโดนปุ่มเนื้อทั้งสองของมันผมก็อดไม่ได้ที่จะหยุดบดบี้มันให้แข็งเป็นไตมากขึ้นกว่าเดิม
“ อ๊ะ ซี๊ดดด ”
ภาพที่ไอ้ปลาบึกร้องครวญครางหรือภาพที่มันหลับตาทำท่าซี๊ดปากมันช่างเป็นตัวกระตุ้นให้น้องชายของผมเริ่มตื่นจากนิทราได้ดีจริงๆ
“ ซี๊ดดด อา ”
“ เสียวก็ร้องดังๆ สิ กูอยากฟังเสียงมึง ”
“ โจ๊ก ” ไอ้ปลาบึกเริ่มบิดกายไปมาหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อมือผมเริ่มเคลื่อนที่ลงต่ำไปที่น้องชายมันอย่างกระทันหัน
“ ชู่ว์ อีกเดี๋ยวมึงก็จะรู้สึกดี แต่ถ้ามึงไม่ไหวจริงๆ อนุญาติให้จับของกูเป็นการทดแทน ” เหอะๆ
“ บ้า ” เดี๋ยวก็รู้ว่าใครกันแน่ที่จะบ้า หึหึหึ
ผมลูบมือไปทั่วต้นขาและหน้าขาของไอ้ปลาบึกก่อนที่จะลากมือมุดหายเข้าไปสัมผัสน้องชายมันโดยตรง ลำแท่งเรียวยาวพอเหมาะพอเจาะกับมือมันผมตอนนี้มันทั้งร้อนและแข็งขืนอย่างเห็นได้ชัด ผมบดนิ้วไล้วนรอบหัวโตของมันก่อนจะค่อยๆ ใช้มือข้างหนึ่งถอดเสื้อของตัวเองออก
“ อืม ” ไอ้ปลาบึกเริ่มกลับมาเคลิ้มอีกครั้ง
“ ดีไหม ” ผมเริ่มชักมือเบาๆ สลับกับบี้ไอ้หัวโต
“ อืม ”
แล้วทุกอย่างมันก็เป็นอย่างที่มันควรจะเป็น ^0^
ยังคงไม่ลืมเลยก่อนเจอเธอฉันเป็นไง
ไม่เข้าใจซะเลยว่าตอนเช้าเป็นเช่นไร
พอเรามาเจอกัน เธอมาเปลี่ยนฉันซะใหม่
ช่วยปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมาพบความสวยงาม
คือแดดไรๆ บนใบไม้ ที่อุ่นเท่าใจของเธอนั้น
ลอยมาในลมที่มันผ่านพัด
คือใจที่เป็นห่วงเป็นใยฉัน ฉันไม่เคยได้รู้เมื่อเจอเธอ
คนธรรมดาหนึ่งคนคนนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีสักอย่าง
เพราะทุกสิ่ง และก็เพราะทุกอย่าง มันเป็นของเธอ
จะยืนรอเธอเป็นคนสุดท้าย ถ้าเธอต้องการใครให้ส่งสายตา
เรียกให้ไปใจฉันก็จะมา เป็นผู้ชายของเธอ
ในยามที่ลมเย็นจะมีแค่สองมือเปล่า
ที่กอดเธอให้อุ่นในอ้อมแขนของหัวใจ
ในตอนที่ตัวเธอกำลังเกิดเหงาเมื่อไหร่
ก็เป็นใจฉันเองที่โอบกอดใจของเธอ
คือแดดไรๆ บนใบไม้ ที่อุ่นเท่าใจของเธอนั้น
ลอยมาในลมที่มันผ่านพัด
คือใจที่เป็นห่วงเป็นใยฉัน ฉันไม่เคยได้รู้เมื่อเจอเธอ
คนธรรมดาหนึ่งคนคนนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีสักอย่าง
เพราะทุกสิ่ง และก็เพราะทุกอย่าง มันเป็นของเธอ
จะยืนรอเธอเป็นคนสุดท้าย ถ้าเธอต้องการใครให้ส่งสายตา
เรียกให้ไปใจฉันก็จะมา เป็นผู้ชายของเธอ
ลอยมาในลมที่มันผ่านพัด
คือใจที่เป็นห่วงเป็นใยฉัน ฉันไม่เคยได้รู้เมื่อเจอเธอ
คนธรรมดาหนึ่งคนคนนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีสักอย่าง
เพราะทุกสิ่ง และก็เพราะทุกอย่าง มันเป็นของเธอ
จะยืนรอเธอเป็นคนสุดท้าย ถ้าเธอต้องการใครให้ส่งสายตา
เรียกให้ไปใจฉันก็จะมา เป็นผู้ชายของเธอ
ลอยมาในลมที่มันผ่านพัด
คือใจที่เป็นห่วงเป็นใยฉัน ฉันไม่เคยได้รู้เมื่อเจอเธอ
คนธรรมดาหนึ่งคนคนนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีสักอย่าง
เพราะทุกสิ่ง และก็เพราะทุกอย่าง มันเป็นของเธอ
จะยืนรอเธอเป็นคนสุดท้าย ถ้าเธอต้องการใครให้ส่งสายตา
เรียกให้ไปใจฉันก็จะมา เป็นผู้ชายของเธอ 
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508337 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก