อ่านจนเกือบจบก็ยังคิดว่านี่คือเรื่องแต่ง ชีวิตอะไรจะสมบูรณ์พร้อมไปขนาดนั้นนนนน.....
แต่ท้ายเรื่องยืนยันว่าเรื่องจริง....สิ่งเดียวที่พูดได้ก็คือ...ประทับใจ...
และนี่ละคือสมดุลของชีวิต จึงไม่แปลกใจเลยที่ทำไมชีวิตตั้งแต่เริ่มถึงพร้อมและสมบูรณ์เหลือเกิน
มีคนรักที่พร้อมจะปกป้องเสมอ ยอมรับเต็มภาคภูมิว่าผู้ชายคนนี้คือแฟนผมและทำทุกอย่างเพื่อคนคนนั้น
มีครอบครัวที่รักและเข้าใจทั้งสองฝ่าย มีเพื่อนที่รัก ห่วงใยกันอย่างจริงใจ...นั่นละ...
ค่าตอบแทน...ที่คุณต้องเสียจึงแพงลิบลิ่ว...ริวคุง
เก็บความรู้สึกของการได้รักและถูกรักที่สมบูรณ์แบบนี้เอาไว้ เป็นกำลังต่อสู้ชีวิต...ดูแลพ่อและแม่แทนริว
อย่าคิดสั้น อย่าหมดหวัง เมื่อโชคชะตากำหนดมาเช่นนี้ ยอมรับและเดินต่อไป....ใช้ชีวิตให้มีความสุข
หัวใจที่ผูกพันธ์สักวันต้องกลับมาอยู่ร่วมกัน...
กำลังใจ ไม่มีใครสร้างให้กันได้ มันต้องสร้างขึ้นมาด้วยตนเอง...แต่กระนั้นก็ขอส่งความปรารถนาดี
ถึงหัวใจรักที่สวยงามของคนทั้งสอง...
ไม่ว่าเมื่อไรก็ขอให้ได้กลับมาพบกัน รักกัน ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข....สู้ สู้....