หัวข้อ: [END]「WAIT FOR LOVE」รักแล้วรอหน่อย ♡ | แจ้งรายละเอียดหนังสือ [18:09:2016] P.1

[question09]

jj น่ารัก 

[kenghan]

อย่าเอาแต่คิดในใจ ประกาศออกไปเลย พี่เจ้า

[snowboxs]

แหมๆ เพลิงฟ้าเป็นของผม
ได้แต่คิด เขาจะรู้มั้ยนั่นเจ้าชีวัน

[Mi.07]

อะโหยยย ลูกหมูน่ารักมาก ในที่สุดหมู3ตัวก็ได้เจอกัน ฮาาาาาา
ตอนหน้าพี่เจ้าต้องปวดหัวแน่เลย

[SOMCHAREE]

น่าร้ากกกกง่ะ เมื่อไหร่พี่เจ้าจะพาเพลิงฟ้าไปเปิดตัวกับที่บ้านง่ะ

[เป็ดน้อยแฟนแมวโหด]

สนุกมากๆ ค่ะ พี่เจ้ากับน้องเพลิงฟ้า 

[littlepink]

ตามทันแล้ว เย้ ๆ มาต่อไวไวน๊าาา เจเจน่ารักมากเลย ติดเพลิงฟ้ากันทั้งคู่ หึหึ โรสนี่ต้องชอบเจ้าแน่เลย ดีไม่ดีคนส่งจดหมายอาจเป็นนาง เดาล้วนๆ ว่าแต่เมื่อไหร่เจ้าจะขอเพลิงฟ้าเป็นแฟนสักทีน๊าาา เอาโปรเจคที่ส่งอาจารย์ให้พร้อมขอเป็นแฟนเลยยยย รอฉากสวีททท อิอิ อยากอ่านเรื่องของพี่ครินกับน้องกวางด้วย 555555555

[Misakiiz]

เพลิงฟ้าน่ารักกกกกกกก >////<
อยากรู้จังใครมันบังอาจทำแบบนี้กับเพลิงฟ้าได้ ถ้าให้เดาเราว่าอาจจะเป็นโรสอ่ะ ยิ่งเป็นคนใกล้ตัวซะด้วย
 

[Shinning_day]

เพราะเพลิงฟ้าเป็นของผม กรี้ดดดดดดดดดด ไม่คิดว่าพี่เจ้าจะละมุนขนาดนี้ /ส่ายเอว180 ที

[HEARTBREAKER]

รอที่ 20


ตะลุยหัวหิน

　　- Jaochiwan’s Part -
　　
　　
　　
　　“เรียบร้อยยัง?” ชะโงกหน้าเข้าไปถามคนที่ยังอยู่ในห้องนอน เพลิงฟ้านั่งคุกเข่ากับพื้นและแต่งตัวให้จริงใจอีกรอบหลังจากพาเด็กน้อยเข้าห้องน้ำ
　　
　　
　　“แป๊บ” ผมพยักหน้า เดินออกมาเช็กของที่จะเอาไปด้วยอีกรอบ แน่นอนที่ขาดไม่ได้คือกระเป๋ากล้องของผม ของจำเป็นที่ต้องมีให้ลูกหมูทั้งสอง แซนวิซและของทานเล่นในทัปเปอร์แวร์ไว้กินบนรถ  อื้อฮึ เรียบร้อย
　　
　　
　　“เสร็จแล้ววววววว” หันไปมองตามเสียง เพลิงฟ้าจับมือจริงใจเดินออกมา ทำไมแม่งน่ารักงี้วะ!! หมายถึงลูกหมูครับ..
　　
　　
　　แต่ลูกหมูน่ารักมากจริง ๆ นะครับ ลูกหมูใส่กางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวแขนสั้นมีลายกลิตเตอร์รูปดาวและที่ตำแหน่งอกข้างซ้ายมีกระเป๋าเล็ก ๆ สวมทับด้วยคาร์ดิแกนสีเขียวสดใส แต่ตัวเหมือนกันทั้งคู่ อย่างกับแฝด
　　
　　
　　เลื่อนสายตามองพี่เลี้ยงจำเป็น เพลิงฟ้าก็อยู่ในชุดแนวเดียวกัน กางเกงผ้าขาสั้นระดับเข่าโชว์เรียวขาขาว ๆ เสื้อยืดคอวีสีขาวไม่มีลวดลาย มีคาร์ดิแกนสีเทาคลุมไหล่ ผมยาวสีแดงประกายม่วงถูกรวบขึ้นเป็นมวยกลางศีรษะ ผมมันยาวขึ้นจนเห็นสีผมจริง ๆ นิดหน่อย และเพราะไม่มีเส้นผมมาปรกทำให้เห็นเครื่องหน้าชัดเจน.. เบ้าหน้าดึงดูดสายตาฉิบหาย
　　
　　
　　“ลืมอะไรหรือเปล่า?” ไอ้ดื้อกระพริบตาปริบ ๆ ตบ ๆ ตามร่างกายแล้วบอกรอแป๊บก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องนอน ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับแว่นกันแดดและกล้องตัวเล็กที่คล้องคออยู่
　　
　　“ป่ะ! ไปกัน!” ผมพยักหน้า ยกกระเป๋ากล้องขึ้นสะพายรวมถึงกระเป๋าเสื้อผ้าแล้วส่งมือให้จริงใจจับ เพลิงฟ้าถือกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองและจูงมือจันทร์เจ้า
　　
　　
　　ตอนนี้แปดโมงสี่สิบห้าแล้ว เพราะลูกหมูตื่นสายกว่าปกติ(เพลิงฟ้าสปอยล์หลานผม) กว่าจะพาอาบน้ำและทานข้าวเช้าก็กินเวลาไป พอผมบ่นหน่อยก็เถียง ‘ทะเลไม่หายไปไหนหรอกน่าาา’ มันน่าขังไว้ในห้องจริง ๆ
　　
　　
　　“เจเจ ยิ้มยิ้ม” คนข้าง ๆ ผมเอี้ยวตัวไปหาลูกหมู ยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาบันทึกภาพลูกหมูที่นั่งเบบี้คาร์ซีทอยู่เบาะหลัง และคงจะอัพโหลดลงโซเชียลเน็ตเวิร์คแน่
　　
　　
　　ถึงวันนี้จะเป็นวันเสาร์และออกแต่เช้ารถก็ยังติดบรรลัยเลยครับ
　　
　　“ไลค์ขึ้นอย่างเร็ว” นั่นไง
　　
　　
　　RRrrr
　　
　　
　　ผมหยิบโทรศัพท์มาดู พอเห็นว่าเป็นจอมก็กดรับ
　　
　　“ครับ?”
　　
　　(“จะไปไหนกันน่ะ?”)
　　
　　“ทะเล เมื่อวานก็บอกแล้ว”
　　
　　(“อ้าว ลูกหมูไม่งอแงหรอ?”)
　　
　　“ไม่นะ ดี๊ด๊ากันจะตาย”
　　
　　(“เออ ๆ ดูแลลูกพี่ดี ๆ นะเว้ย”)
　　
　　“อืออออ แค่นี้นะ บาย” ผมตัดสายแล้ววางมือถือในช่องวางตรงกลาง
　　
　　
　　“อะไรงะ?” เด็กข้าง ๆ ถามหลังจากงับแซนวิซไปคำโตจนแก้มตุ่ย ผมยื่นมือไปปาดซอสที่เลอะมุมปากบางออก กินเป็นเด็ก ๆ
　　
　　“แม่ลูกหมูโทรมา”
　　
　　“อ่า.. เอาเปล่า?” ผมไม่ตอบแต่รับแซนวิซจากมือขาวมา
　　
　　“เจเจกินแซนวิซไหมครับ หรือจะเอาผลไม้?”
　　
　　“เอาเจลลี่~~”
　　
　　“No~~ ไม่ได้นะ”
　　
　　“ตะไม!” พี่หมูแย้งกลับ
　　
　　“เจลลี่ของฟ้าไง ไม่ให้เจเจหรอก!” เพลิงฟ้าหัวเราะเอี้ยวตัวไปแลบลิ้นใส่ลูกหมู หลานผมหน้างิกเลย นี่สรุปมีเด็กสองคนหรือสามคนกันแน่
　　
　　“โง้ยยยย”
　　
　　“ฮะฮะ อ่ะ กินสตรอเบอร์รี่แล้วจะให้เจลลี่ โอเคะ?”
　　
　　“ก็เดะ” เพลิงฟ้ายังคงคุยเล่นกับลูกหมูไปแทบจะตลอดทาง ส่วนจริงใจเคลิ้มหลับไปแล้ว
　　
　　
　　
　　
　　
　　ใช้เวลาราวสองชั่วโมงกว่าก็มาถึงที่หมาย เด็ก ๆ หลังจากที่หลับไปก็ตื่นกันแล้ว พอเห็นทะเลก็ดีใจกันใหญ่ ฉุดไว้แทบไม่ทัน ผมพาเด็กทั้งสามไปที่ห้องพักหลังจากเช็กอิน
　　
　　
　　“สวยอ่ะ ไปจองไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” ผมไหวไหล่
　　
　　“จัดของก่อนหรือจะไปหาอะไรกินก่อน?”
　　
　　“จัดของ” ก็ตามใจ ผมกับเพลิงฟ้าแยกกันไปจัดของของใครของมันและปล่อยลูกหมูวิ่งเล่นในห้องพักไป ห้องที่ผมจองเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่ มีสองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น ห้องน้ำอยู่ด้านนอกห้องนอนหนึ่งห้อง เปิดประตูระเบียงออกไปก็เจอกับสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ มองเลยสระว่ายน้ำไปก็จะเจอทะเลที่อยู่ไม่ไกล ราคาห้องค่อนข้างแพง แต่แลกกับบรรยากาศดี ๆ ก็ถือว่าคุ้ม
　　
　　
　　“เจ้าาาาา~ หนู หนูฉึกฉึก” ผมระบายยิ้มก่อนจะอุ้มจันทร์เจ้าแล้วพาเข้าห้องน้ำ ฉึกฉึกคือโค้ดลับที่แปลว่าปวดฉี่..
　　
　　
　　
　　“อั่ก!” เพลิงฟ้าแกล้งโน้มตัวไปข้างหน้าเมื่อจันทร์เจ้ากระโดดขึ้นขี่หลัง
　　
　　“เจเจมาทาครีมกันแดดเร็ว” พลิกตัวกลับมารับลูกหมูแล้วเปลี่ยนท่าเป็นนั่งขัดสมาธิกับพื้น ถอดคาร์ดิแกนลูกหมูทั้งสองออกแล้วเหวี่ยงไปบนโซฟาใกล้ ๆ กับเสื้อของมันที่ถอดวางไว้ก่อนหน้านั้น บีบเนื้อครีมสีขาวเหนียวเหนอะลงบนฝามือก่อนจะลูบกับแขน ขา เล็ก ๆ ป้อม ๆ ของลูกหมูทั้งสอง แล้วค่อยโยนขวดครีมส่งให้ผม
　　
　　
　　ผมไม่ได้กลัวดำนะ แต่ดูแดดประเทศไทยด้วยครับ ผิวไหม้ตายห่ากันพอดี
　　
　　
　　
　　
　　
　　
　　“โดนด่าอ่ะ ฮ่า ๆ”
　　
　　“หือ?”
　　
　　“เนี่ย ลงรูปไปใช่ป่ะ พวกไอ้กวางแม่งมาคอมเมนต์อ่ะ พี่ชิค พี่ขลุ่ยด้วย บอกว่าไม่ชวน โคตรตลกเลย” ผมส่ายหน้าเบา ๆ ระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟก็เล่นมือถือ หรืออาจจะมองไปนอกร้านเพื่อนฆ่าเวลา มาทะเลก็ต้องกินอาหารทะเล
　　
　　
　　แล้วตอนนี้เราก็อยู่ที่ร้านอาหารซึ่งตั้งอยู่ริมหาด แถมยังนั่งอยู่ส่วนระเบียงด้านนอกของร้าน สายลมที่พัดกลิ่นเค็ม ๆ ของทะเลเข้ามาก็ทำให้ผ่อนคลายไปอีกแบบ.. ลูกหมูก็ดูตื่นเต้น ไม่งอแงเลยสักนิด ก่อนจะออกมาหาอะไรกินก็เฟซไทม์คุยกับม่ะมะมา จอมบ่นน้อยใจว่าลูกอยู่ห่างตัวเองแล้วยังไม่ร้องไห้งอแงอีก
　　
　　
　　
　　
　　สักพักอาหารที่สั่งไปก็ทยอยมาเสิร์ฟ แค่เห็นและได้กลิ่นกระเพาะก็ส่งเสียงโครกคราก กับข้าวที่ผมกับเพลิงฟ้าสั่งไปก็มี ต้มยำทะเล ไก่ทอด กุ้งเผา ส้มตำไข่เต็ม แกงจืดหมึกยัดไส้และไข่เจียวปู ให้เด็ก ๆ กินด้วยได้ ลูกหมูก็ใช่ย่อยที่ไหน เห็นกับข้าวแล้วตาลุกวาวทั้งพี่ทั้งน้อง เพลิงฟ้ารับผิดชอบจริงใจ ส่วนผมก็ดูจันทร์เจ้า
　　
　　
　　“ไม่ต้องป้อน” ผมบอกไอ้ดื้อที่กำลังตักไข่เจียวกับข้าวสวยใส่ปากจริงใจ
　　
　　“แค่คำเดียวเอง”
　　
　　“ทำเป็นชิ้นเล็ก ๆ ให้ตักกินเองก็ได้”
　　
　　“เลี้ยงงี้เลย”
　　
　　“เออ” ไอ้ดื้อเบ้ปาก ตักข้าวป้อนจริงใจอีกคำแล้วส่งช้อนให้เด็กน้อยกินเอง
　　
　　“หนูหยักติน”
　　
　　“หืม? อยากกินอะไรครับ?”
　　
　　“นั่น” พี่หมูชี้ไปที่หม้อต้มยำ เล่นของสูงเลยนี่หว่า..
　　
　　“มันเผ็ดนะ จะเอาหรอ?” พยักหน้าตาแป๋ว อยากลองก็จะให้ลอง อย่าร้องนะไอ้หมู ผมตักน้ำซุปขึ้นมานิดเดียว แค่นิดเดียวจริง ๆ ครับ แล้วเป่าให้หายร้อนก่อนจะยื่นไปจ่อปากจันทร์เจ้า โดนมีเพลิงฟ้ามองอย่างลุ้น ๆ ส่วนจริงใจก็กินไม่สนใครทั้งนั้น ตอนนี้ก็ใช้มือลุยแล้ว
　　
　　“เป็นไง?” เด็กน้อยนิ่งไปหลังจากซดน้ำซุปต้มยำ ตากลมกระพริบปริบ ๆ
　　
　　“อาหย่อย” ผมกับเพลิงฟ้ามองหน้ากัน เหนือความคาดหมายว่ะ มันควรจะร้องไห้แล้วบอกว่าเผ็ดไม่ใช่หรอ หรือยังไง?
　　
　　“เอาอีกไหม?”
　　
　　“งืม! คุณจุ้ง” เด็กน้อยพยักหน้าอีก ผมตักกุ้งออกมาหนึ่งตัวแล้วตัดเป็นคำเล็ก ๆ ให้ กินไปแค่สองสามคำก็ปากแดงแจ๋ น่าเอ็นดูฉิบหาย
　　
　　
　　
　　
　　กินอาหารคาวแล้วก็ต้องต่อด้วยของหวาน เราทั้งสี่เลยย้ายมาที่ร้านเบเกอร์รี่แอนด์คอฟฟี่ชอป สั่งขนมและเครื่องดื่มกินกันไปจนจุก ลูกหมูท้องกลมกันทั้งสองคน เพลิงฟ้ากับผมก็เหมือนจะขึ้นอืด คือมันอร่อยจนหยุดกินไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนท้องตึง ๆ อนาถฉิบ..
　　
　　
　　
　　
　　
　　เวลาบ่ายกว่า ๆ เพลิงฟ้าจับลูกหมูเปลี่ยนชุดเพื่อลงเล่นน้ำทะเล ผมยืนอยู่ไม่ไกลแต่ไม่ได้ลงไปเล่นด้วย ปล่อยเด็กน้อยเล่นไปครับ ลูกหมูมีห่วงยางช่วยพยุงไม่ต้องห่วงว่าจะจม แต่ห่วงว่าจะถูกคลื่นซัดมากกว่า เพลิงฟ้าก็คงดูแลได้แหละน่า.. เดินกลับไปนั่งที่เก้าอีกริมหาด หยิบกล้องถ่ายภาพออกมากดดูรูปภาพที่ถ่ายไปแล้ว ผมยกกล้องขึ้นมาให้จอกระจกอยู่ในระดับสายตา เลื่อนมือปรับระยะซูมแล้วกดชัตเตอร์บันทึกภาพลูกหมูสามตัวที่กำลังเล่นน้ำกันสนุกสนาน. . .
　　
　　
　　ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาถึงนี่. . .
　　
　　
　　“ขอโทษนะคะ”
　　
　　“ครับ?” หงายหน้ามองหญิงสาวที่เข้ามาทัก เช็ดแม่ม! ถ้านมจะกระแทกหน้ากูขนาดนี้! ผมกระแอมไอแล้วเสมองไปทางอื่น สาวบิกินีมันก็ดีหรอก มายืนใกล้ขนาดนี้แถวบ้านเรียกอ่อยใช่ไหม
　　
　　“มาคนเดียวเหรอคะ?” เธอถามแล้วนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวที่อยู่ข้างผม ท่อนล่างผูกผ้าอยู่นะครับ แต่ท่อนบนนี่.. นั่นแหละ นมแทบทะลักออกนอกเสื้อ
　　
　　“เปล่าครับ” ตอบแล้วมองไปที่ทะเล ไอ้เด็กเพลิงฟ้าหันมามองอยู่พอดี มันแสยะยิ้มแล้วกลับไปเล่นกับลูกหมูต่อ เส้นผมของมันเมื่อโดนแสงแดดยิ่งเป็นประกายสวย แล้วผมก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายมันอีกแล้ว..
　　
　　“เห็นนั่งอยู่คนเดียวนึกว่ามาคนเดียวเสียอีกนะคะ” เธอยิ้มอย่างมีจริต ผมเลิกคิ้ว แสดงว่ามองกูอยู่นานแล้วอ่ะดิ
　　
　　“ฮะ”
　　
　　“ชื่ออะไรหรอคะ เราชื่อมิลค์นะ” ก็เหมาะกับชื่อดี..
　　
　　“เจ้าครับ” ลูกหมูสามตัวขึ้นจากน้ำแล้ว และเล่นก่อทรายกันแทน เพลิงฟ้าเดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็กลับไปหาลูกหมู
　　
　　“นั่นใครหรอคะ?”
　　
　　ผมไม่ตอบ
　　
　　“ขอตัวก่อนนะครับ” ยิ้มให้พอเป็นพิธีแล้วก้าวฉับ ๆ ไปหาหมูสามตัว
　　
　　
　　
　　“มาไม?”
　　
　　“แล้วทำไมมาไม่ได้?” เพลิงฟ้ายักไหล่ เบ้ปาก กวาดทรายไปโปะขาจริงใจ
　　
　　“สวยนะมึง ไม่สานต่อหรอ?” ทำตาพราวใส่กูอีก
　　
　　“ถ้าไม่มีมึงก็คงต่อนะ”
　　
　　“หูยยยยยย ต้องเขินไหมอ่ะ? แบบ.. บ้าาา พูดอะไรก็ไม่รู้วววว เค้าเขินนะตัวเอง จะบิดเป็นเกลียวโปเต้แล้วน้าาาางี้”
　　
　　“สัด..” เพลิงฟ้าหัวเราะลั่น อยากถีบลงทะเลจริง ๆ
　　
　　“นมใหญ่มากนะมึง ไม่เสียดายหรอ เมื่อกี้กูเดินไปขนาดไม่ตั้งใจมองยังแอทแทคเข้าเบ้าตากูเลย ถึงกับแฮ่กอ่ะ” ผมผลักศีรษะเพลิงฟ้า ไอ้เด็กเวรเอ๊ย
　　
　　“ชอบมึงก็เดินไปขอเบอร์เลยดิ” เพลิงฟ้าส่ายหน้าดิ๊ก
　　
　　“สนุกไหม หือออ” เลิกสนใจไอ้ดื้อแล้วไปสนใจหลานแทน ดึงแก้มยุ้ยของจันทร์เจ้าเบา ๆ เด็กน้อยหัวเราะแหะ ๆ พยักหน้าหงึก ๆ
　　
　　“ฉาหนุกกกกก เจ้า เจ้ามาเย่นโด้ยกานจิ”
　　
　　“ไม่เอาหรอก เจ้าขี้เกียจอาบน้ำบ่อย ๆ”
　　
　　แผะ!
　　
　　“เฮ้ย!!”
　　
　　“5555555555555555555555 Good job!” ไอ้ดื้อหัวเราะเสียงดังลั่นหาดหลังจากที่ผมพูดว่าขี้เกียจอาบน้ำ จริงใจก็กำทรายโยนใส่ผมพอดีบพอดี.. เยี่ยม!
　　
　　“จริงใจทำไมทำกับเจ้าอย่างนี้ล่ะ” ผมว่า ปัดทรายออกจากตัว “ไม่ต้องมายิ้มเลย ติดนิสัยเพลิงฟ้ามาใช่ไหม หืออออ” อุ้มเจ้าตัวเล็กแล้วโยนขึ้นกลางอากาศ จริงใจหัวเราะคิกคักสลับกับร้องกรี๊ด ๆ
　　
　　
　　
　　เพลิงฟ้าพาเด็ก ๆ ลงเล่นน้ำอีกรอบก่อนจะพากันขึ้นฝั่งไปอาบน้ำ ลูกหมูหลับปุ๋ยสิ้นฤทธิ์หมดพลังแล้ว ตอนนี้เวลาก็ประมาณบ่ายสองครึ่ง ให้เด็ก ๆ น้องพักไปก่อน ตอนเย็นจะพาไปตะลุยตลาด ผมคลุมผ้าห่มให้เด็กทั้งสอง โน้มไปจูบหน้าผากหลานเบา ๆ แล้วออกไปที่ห้องนั่งเล่น
　　
　　
　　“หลับแล้วเหรอ?”
　　
　　“อือ” ไอ้ดื้อพยักหน้าหงึกหงัก ตาก็มองทีวีมือก็ขยับผ้าขนหนูเช็ดผมเปียกหมาด
　　
　　“แดดเผา” เพลิงฟ้ายื่นแขนให้ดู อืม ผิวขาว ๆ ของมันกลายเป็นสีแดงจาง ๆ แล้วครับ อภินิหารจากแดดประเทศไทย หึหึ
　　
　　
　　
　　“มึง เอารูปมาดูหน่อยดิ” กำลังเคลิ้มจะหลับเสียงเด็กที่นั่งอยู่ด้วยก็ดังมาก่อน ผมชี้นิ้วไปที่กล้องถ่ายรูปที่วางอยู่บนโต๊ะกลาง แล้วเอนตัวนอนบนโซฟาตัวยาว
　　
　　
　　
　　
　　แชะ!
　　
　　
　　ผมขมวดคิ้วแล้วลืมตาขึ้นมา สื่งแรกที่เห็นคือเลนส์กล้องที่จ่ออยู่ตรงหน้าและร่างของเพลิงฟ้าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
　　
　　“กี่โมงแล้ววะ?”
　　
　　“สี่ครึ่ง”
　　
　　“ลูกหมูล่ะ?”
　　
　　“ยังไม่ตื่น”
　　
　　“อือ..”
　　
　　“มึงลุกไปล้างหน้าเลยยยย เร็ววว”
　　
　　“อื้ออออ”
　　
　　“อือก็ลุกดิวะ เดี๋ยวเจเจจะตื่นแล้วเนี่ยยย ไป Cicada กัน” ผมลุกขึ้นนั่ง ขยุ้มผมตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องนอน จันทร์เจ้านอนตาแป๋วเลย ตื่นนานแล้วหรือยังเนี่ย อุ้มจันทร์เจ้าไปล้างหน้าพร้อมกับ ออกมาจริงใจก็ตื่นแล้ว
　　
　　
　　เมื่อคนพร้อมก็ออกเดินทางไป มาถึง Cicada ตอนห้าโมงเย็นนิด ๆ เพลิงฟ้าจูงมือลูกหมูพุ่งใส่ร้านของกินก่อนเลย ระหว่างนั้นก็เดินดูของไป เพลิงฟ้าได้ของติดมือพอสมควร แต่ที่หนักหน่อยก็ของกิน ออกจาก Cicada ก็ไปเดินตลาดโต้รุ่งต่อ ก็ไม่พ้นของกินอีกล่ะครับ ลูกหมูเดินไม่ไหวจนต้องอุ้ม พอสามทุ่มก็กลับที่พัก อาบน้ำเสร็จลูกหมูก็สลบเมือด หมดสิ้นพลังงาน..
　　
　　
　　
　　
　　
　　“เจ้า”
　　
　　“หือ?”
　　
　　“เมื่อไหร่จะขอกูเปลี่ยนแฟนวะ?” ผมเลิกคิ้ว ยกเบียร์ขึ้นจิบ ปกติไม่เห็นถามอย่างนี้ ตอนนี้นั่งจิบเบียร์กันอยู่ที่ระเบียงครับ อากาศดีใช้ได้
　　
　　“แล้วทำไมกูต้องขอ”
　　
　　“เอ้า! ก็กูจีบแล้วอ่ะ มึงต้องขอดิ”
　　
　　“ตรรกะอะไรอีกล่ะ”
　　
　　“คนแมนเขาก็ทำอย่างนี้แหละ”
　　
　　“ทำไมถามงั้น?”
　　
　　“อ้าว ชวนมาทะเลนี่ไม่ได้จะขอเป็นแฟนหรอกเหรอ?” มันเกาหัว “นี่กูคิดไปเองเหรอ?”
　　
　　กูจะดราม่าหรือจะฮาดี..
　　
　　“ไอ้บ้าเอ๊ย”
　　
　　“เมาแน่ ๆ” ผมส่ายหน้าขำ ๆ ปวดกระโหลกกับมันเหลือเกิน เฮ้อ..
　　
　　
　　
　　
　　
　　
　　
　　06 : 00
　　
　　ผมลืมตา เอื้อมมือไปปิดเสียงการตั้งปลุกจากโทรศัพท์ ขยับตัวเบา ๆ ก่อนจะลงจากเตียงไปล้างหน้า วันนี้คิดไว้ว่าจะออกไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น ก่อนออกจากห้องก็ห่มผ้าให้จันทร์เจ้าดี ๆ จริงใจไปนอนกับเพลิงฟ้าครับเมื่อคืน สมใจแล้ว หึ
　　
　　
　　
　　“อ้าว ไปไหนอ่ะ?” ออกมาเจอไอ้ดื้อพอดี ตาปรือ ๆ กับเสียงแหบ ๆ แห้ง ๆ หลังตื่นนอน
　　
　　“ถ่ายรูป”
　　
　　“งืม.. ไปด้วย” มันพูดแล้ววิ่งกลับเข้าไปในห้องก่อนจะออกมาภายในเวลาไม่ถึงสองนาที.. ที่ตื่นเช้าคงจะตื่นมาดื่มน้ำ
　　
　　
　　
　　
　　แสงแรกของวัน.. ผมระบายยิ้มบางพร้อมกับกดชัตเตอร์บันทึกภาพดวงอาทิตย์ที่ค่อย ๆ โผล่ขึ้นเหนือเส้นขอบฟ้า.. ถอยมาด้านหลังและยกกล้องขึ้นอีกครั้ง ถ่ายภาพอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านข้าง.. แสงสีส้มของดวงอาทิตย์ยามเช้าส่องกระทบกับผิวน้ำทะเลระยิบระยับ แม้จะเห็นหน้าของเพลิงฟ้าไม่ชัดแต่รูปภาพที่แสดงผลออกมาก็ยังคงงดงามราวกับภาพวาด รูปหน้าด้านข้างที่ทำให้เห็นสันจมูกโด่งชัดเจนกับเส้นผมที่พริ้วไหวเล่นกับสายลม.. หึ
　　
　　
　　
　　“ทำบ้าอะไร”
　　
　　“เขียนทรายไง ตามีก็บ่เบิ่ง” หะ? ผมเลิกคิ้วกับภาษาอีสานสำเนียงเหน่อ ๆ ของเพลิงฟ้า ปกติมันไม่ค่อยพูดนะ มีหลุดมาบ้างแต่ไม่บ่อย น่ารักดี
　　
　　
　　‘PHLOENGFA IS HAPPY’
　　
　　นั่นคือคำที่ไอ้ดื้อเขียนบนทรายมีหัวใจต่อท้ายด้วย เอากับมันดิ มือสวยขยับกิ่งไม้ตีกรอบรอบข้อความแล้วพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายภาพ มันแทบจะนอนกับพื้นทรายไปละ มึงลงทุนมากไปไหม? พอถ่ายรูปเสร็จก็เอามือลบแล้ววิ่งลงไปล้างมือในทะเล แล้วกูจะเดินตามมันไปทำไมวะ!
　　
　　
　　
　　
　　“ที่ถามเมื่อคืนน่ะ..” ผมพูดขึ้นหลังจากที่เดินเลียบชายหาดให้คลื่นซัดเท้า
　　
　　“หือ?”
　　
　　“ที่ถามว่าจะขอเป็นแฟนเมื่อไหร่?”
　　
　　“.....แล้ว?”
　　
　　“รอต่ออีกแป๊บนึงได้ไหม”
　　
　　“...” เพลิงฟ้ามองอย่าไม่เข้าใจ ผมยกมุมปากขึ้น ยื่นมือไปวางบนศีรษะของคนอายุน้อยกว่า
　　
　　
　　
　　
　　
　　
　　“ไม่นานแล้ว. . สัญญา”

- - - - - - TBC - - - - - -
เราจะทำตามสัญญา.. ขอเวลาอีกไม่นาน.. - เจ้าชีวันไม่ได้กล่าว
♡

[Shinning_day]

พี่เจ้าสัญญาแล้วต้องทำให้ได้นะ รีบมาขอเพลิงฟ้าเร็วๆ เดี๋ยวนางเฉาซะก่อน 5555555
อยากอ่านตอนเป็นแฟนกันแล้วววว 

[ขนมโก๋]

สัญญาแล้วนะ

[saruwatari_guy]

สัญญาแล้วนะ

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

แม่จ๋า หนูเขิลลลลลลลลลล 

[patchamai28]

ถ้าเพลิงฟ้าเป็นต้นไม้มันคงจะเฉาแล้วพอดีเนอะ 
พี่เจ้าให้ไวเลยๆ

[stickyyrice]

ขอเวลาอีกไม่นาน

[EverGreen™]

อย่าปล่อยให้น้องคอยนานนนน 

[mooping-7]

 ถ้าเจ้าไม่รีบขอเป็นแฟนจะมีจีบคมใหม่แล้วนะเพลิงฟ้าไม่ได้กล่าว 55555

[HanTwoH]

ทะเลคงไม่เค็มแล้วมั้งอย่างนี้

[Yara]

สัญญาแล้วนะคะ อย่าให้น้องฟ้ารอเก้อนะ

[bpyt]

รอมาขนาดนี้ นี่พี่เจ้าออกปากแล้วรอต่ออีกหน่อยจะเป็นไรไปเน๊อะ ^^
ครอบครัวสุขสันต์มากๆ นังมิลค์อย่ามาแหยม

[kenghan]

ให้เร็วเลย เจ้า เดี๋ยวเพลิงฟ้ารอไม่ไหวนะ ยิ่งฮอตๆอยู่

[zleep]

ฮือ เจ้าโคตรน่ารักเลย
 

[badbadsumaru]

สัญญาแล้วต้องทำนะเจ้า
เจเจน่ารักอ่ะ อยากดั้ยยยยย ;---;)

[littlepink]

อีกไม่นานนนน อรั๊ยยยยย เจ้ารออารายยยยยยยย นี่ก็ลุ้นนนนน

[monoo]

 
 

[arij-iris]

หุๆๆๆๆ ครอบครัวสุขสันต์ชัดๆเลยอ่ะ

[SOMCHAREE]

พี่เจ้าสัญญาแล้วนะ ท้องฟ้า ทะเล ดวงอาทิตย์ ทะเลทราย เป็นพยานนะเคอะ ห้ามผิดสัญญาเด็ดขาดเลยยยยยยย

[mayuree]

 :hao6:เล่นตัวมากๆระวังจะโดนเบื่อซะก่อนเหอะ

[♠♥♦♣]