อ่านมาเรื่อยๆ จนถึงตอนล่าสุด ตอนแรกหิวมากค่ะ จะลุกไปต้มมาม่าต้มยำแล้ว
แต่!! พอเจอประโยคสุดท้ายของรักษ์เท่านั้นแหละ...ความหน่วงเข้าครอบงำความหิว
น้องรักษ์ดูท่าจะแพ้คำว่า 'รัก(ษ์)' แล้วนะคะ>< ชีวิตคุณชายดูผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน อยากฟังคุณชายเล่าบ้าง น้องรักษ์คนนี้ต้องช่วยคุณชายนะคะ คือตั้งแต่อ่านมาจนถึงตอนล่าสุด เรารู้สึกเหมือนรักษ์มาคอยสร้างสีสันให้ชีวิตคุณชายเลยอ่ะ จากที่เมื่อก่อนมีแต่ความเครียด เมฆหมอกปกคลุม เหมือนมาเป็นแสงแดดให้คุณชาย(ว่าไปโน่น)555555
แต่เค้าก็กลัวน้องรักษ์เราจะเสียใจเหมือนกันT____T
อ่านจบตอนนี้ได้แต่อุทานว่า มาต่อเลยได้ม้ายยยยยยยยยยย คุณไรท์เตอร์ขราาาาาาา ฮือๆๆๆ
ปล.เชียร์ลุงกินเด็กอีกเสียงค่ะ น้องรักษ์โดนลุงจีบ(แบบเนียนๆ)อย่างงี้ก็ต้องลุงกินเด็กเท่านั้นค่ะ!5555555555