หัวข้อ: So sad มาก คุณหลอกดาว !!!

[actionmarks]

เฮ้อ ขอระบายหน่อยได้ไหม เบื่อนักเขียนหลาย ๆ ท่านมาก เรื่องเก่าค้างมาเป็นปี ๆ ยังไม่จบเลย ออกเรื่องใหม่อีกแล้ว

แล้วก็ไม่เคยจะจบสักเรื่อง ทั้ง ๆ ที่พล็อตมันดีนะ เยอะมาก หลาย ๆ เรื่องก็ไม่มาต่อนานเหลือเกิน จนหมดความอดทน

ทำให้เปลืองพื้นที่มาก ตอนนี้ page 18 หน้า มาต่อจริง ๆ ถึง 5 หน้าไหมอ่ะ


ปล.ช่วย ๆ กรุณาแจ้งย้ายกระทู้กันบ้างเถอะ แอดมินเอย โมดุเอย จะกดลบเลยก็คงไม่ดี ช่วยแจ้งกันบ้าง

[krappom]

"สั่ง" ใครคะ

[actionmarks]

"สั่ง" ใครคะ

ไม่ได้สั่งใคร แค่ระบายเฉย ๆ

[minezze]

เราชอบหงุดหงิดเวลาที่อ่านนิยายเล้วมันไม่จบ
เเต่ไม่ใช่หงุดหงิดเเบบโกรธไม่พอใจคนเขียนอะไรอย่างงั้นนะคะ
ออกเเนวหงุดหงิดงุ่นง่านตัวเองมากกว่า แบบว่าอยากอ่านต่อโว้ยยย>>
แล้วเราก็จะไม่เป็นอันทำอะไรไปสองสามวัน นึกถึงเเต่เรื่องนิยาย ที่บอกมานี่รวมถึงนิยายที่คนเขียนยังมาต่ออยู่เรื่อยๆเเต่ยังเขียนไม่จบด้วย
เราเลยไม่ค่อยได้อ่านนิยายที่ยังเเต่งไม่จบเท่าไหร่ วนเวียนอยู่กับห้องนิยายที่โพสจบเเล้วมากกว่าเลยไม่ค่อยมีประสบการณ์เเบบคุณ actionmarks
เเต่บางครั้งเวลาไม่มีอะไรจะอ่านจริงๆก็มีเเว๊บไปห้องที่ยังเเต่งไม่จบบ้าง แล้วก็ต้องมานั่งเซ็งตัวเองทุกที
ก็รู้อยู่ว่าจะมีอาการเเบบนี้ยังจะไปอ่านอีก


งือ แอบเห็นใจคุณactionmarksอ่ะ ดูพูดตรงๆเเรงๆ(บางทีเกินไปนิสสส)จนไปสะกิดความรู้สึกคนอ่านเข้า เลยโดนโต้กลับ
ใจเย็นๆเน้อ~

[krappom]

ระบายก็ใช้คำให้ดีด้วยนะคะ
คำที่คุณใช้เหมือนออกคำสั่งไปถึงโมฯ ถึงแอดมิน
ระวังคำพูดด้วยก็ดีค่ะ

[▶August5th◀]

คือปกติผมก็ไม่อ่านพวกนิยายพวกนี้เท่าไรอ่ะ แต่ช่วงนี้ถ้ามีเวลาว่างๆ ก็ชอบหาไรอ่านฆ่าเวลา
ซึ่งประจวบกับเพิ่งเข้ามาบอร์ดนี้อีกครั้งก็เลย หาอ่านเรื่องในเวปนี้ก็ได้ เพลินๆ ส่วนมากจะหาตามเรื่องที่โพสจบแล้ว

แต่เข้าใจคุณโพสที่อารมณ์เซง เพราะเคยไปอ่านเรื่องที่ยังเขียนไม่จบ แต่เรื่องดีมาก สนุก พล็อตดี
แต่ลงมาไม่กี่ตอน คนแต่งหายไปหลายเดือนเลย ก็แอบเซ็งนะ อยากอ่านต่อ คือเสียดายเรื่องด้วย (ถ้าไม่มาต่อให้จบ)
แต่ก็เข้าใจคนแต่งคงไม่ว่างมั้ง หรือจะเหตุผลไรก็แล้วเถอะ ส่วนพวกคนอ่านก็คงได้แต่รอต่อไป ฮ่าๆ

แอบบ่นๆ 555+

[iforgive]

เฮ้อ ขอระบายหน่อยได้ไหม เบื่อนักเขียนหลาย ๆ ท่านมาก เรื่องเก่าค้างมาเป็นปี ๆ ยังไม่จบเลย ออกเรื่องใหม่อีกแล้ว

แล้วก็ไม่เคยจะจบสักเรื่อง ทั้ง ๆ ที่พล็อตมันดีนะ เยอะมาก หลาย ๆ เรื่องก็ไม่มาต่อนานเหลือเกิน จนหมดความอดทน

ทำให้เปลืองพื้นที่มาก ตอนนี้ page 18 หน้า มาต่อจริง ๆ ถึง 5 หน้าไหมอ่ะ


ปล.ช่วย ๆ กรุณาแจ้งย้ายกระทู้กันบ้างเถอะ แอดมินเอย โมดุเอย จะกดลบเลยก็คงไม่ดี ช่วยแจ้งกันบ้าง

ขอบคุณที่เข้ามา edit ข้อความตัวเอง  เพราะต้องบอกก่อนว่าเห็นกระทู้นี้มาซักพักแล้ว
แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร  เพราะส่วนตัวแล้วค่อนข้างเห็นใจคนแต่งนิยายมาก
พี่ยึดตัวเองเป็นหลักว่า  ในชีวิตจริงทุกคนต่างมีเวลาเท่ากัน 24 ชั่วโมงต่อวันเท่ากันทุกคน
และพี่เอง  ไม่เคยคิดที่จะแต่งนิยายให้ใครอ่านเลย  เพราะไม่มีเวลามากขนาดนั้น
ในชีวิตจริงของเรา  พี่เชื่อว่าคนแต่งยังต้องทำงาน  มีครอบครัว  มีเพื่อน  มีกิจกรรมอื่น ๆ ที่อยากทำ อยากไปอีกเยอะ
แล้วยังมานั่งแต่งนิยายอีก ... คนที่แต่งนิยายมาให้เราอ่านฟรี ๆ นี่  ต้องเสียเวลามากกว่าคนอ่านมากนัก
ตั้งแต่คิดโครงเรื่อง ลงมือพิมพ์  แล้วยังอาจได้รับคอมเมนท์ที่ทำให้เสียกำลังใจอีกด้วย
... คนแต่งหลายคน  เริ่มจากการอ่านนิยายหลายเรื่อง  แล้วได้แรงบันดาลใจหลายรูปแบบ
เช่น  ถ้าเป็นกรู จะแต่งแบบนี้ ... หรือมีโครงเรื่องที่อยากถ่ายทอด  เพราะมีนิยายบางเรื่องหรือคนแต่งบางคนเป็นไอดอล
ทั้งนี้ทั้งนั้น  คนแต่งอยู่ได้  เพราะกำลังใจจากคนอ่าน  ... คนอ่านมีนิยายอ่านอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะคอมเมนท์ที่ดีของคุณเช่นกัน
บางครั้งเวลาเห็นคอมเมนท์ของบางคนแล้ว  อดรู้สึกแทนคนแต่งไม่ได้ว่า  ถ้าไม่ชอบใจขนาดนั้น  ก็ไม่ต้องอ่านสิ
... ถ้าน้องรู้สึกหมดความอดทนกับนิยายบางเรื่อง คนแต่งบางคน  ก็ข้ามเรื่องนั้น  คนแต่งคนนั้นไป
... สำหรับพี่  ถ้ามีเวลา  และสามารถคอมเมนท์นิยายที่อ่านได้  ก็จะทำ
และเรื่องไหนที่ไม่ชอบก็ไม่เข้าไปอ่าน  เรื่องไหนชอบมาก  คนแต่งหายไปก็จะรออยู่อย่างนั้น
หรือบางครั้งก็เข้าไปดันกระทู้  เผื่อคนแต่งเข้ามาดูจะได้รู้ว่า  เออ ยังมีคนรออ่านอยู่นะ
... เพราะพี่ไม่มีทางรู้ว่า  คนแต่งมีข้อจำกัดอะไรบ้างในชีวิต  การใช้ข้อความของน้องมัน negative มากค่ะ
... ถึงแม้จะ edit แล้วก็ตาม  พี่เชื่อว่า  คนแต่งบางคนที่เข้ามาเห็นข้อความนี้  คงรู้สึกกระอักมาก และคงรู้สึกแย่มาก
ขนาดพี่เป็นคนอ่าน  อ่านแล้วจุก  ถึงกับไปไม่เป็นเหมือนกัน
....
ลองอ่านข้อความตัวเอง คิดตามสักนิด  แล้วเปลี่ยนวิธีคิดนิดหนึ่ง  ใช้ข้อความให้เบาลง  จะดีกว่านี้ค่ะ
พี่อาจพูดตรงและทำให้น้องรู้สึกไม่ดี  ขอโทษด้วยแล้วกันค่ะ

อ้อ  ถ้านิยายบางเรื่องจะรวมเล่มขายได้  พี่ถือว่านั่นคือกำไรส่วนเกินของคนแต่งที่พึงได้ค่ะ
ใครใคร่ซื้อก็ซื้อ  คนแต่งไม่ได้บังคับขายอยู่แล้ว
เพราะฉะนั้น  ถ้าจะบอกว่าคนแต่งได้เงินจากการขายนิยาย  ก็ยังถือว่าเป็นส่วนน้อยอยู่ดีค่ะ
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ

[AI.NoR]

ระบายมั่งได้มั้ย
ไอ้นิยายที่แต่งจนลงจบแล้วอ่ะ อ่านแล้วเมนท์ให้กำลังใจคนแต่งบ้างก็ได้นะชมรมคนรักนิยายแต่งจบแล้วทุกท่าน
แอบเปิดดูตั้งแต่วันที่ยอดวิวสองหมื่นกว่าๆ ยันสามหมื่น จนวันนี้สามหมื่นกับอีกเกือบพัน กาลเวลาก็ผ่านไปได้หลายเดือน ไม่มีเล้ย...

สรุปนั่งด่าตัวเองอยู่ทุกวัน เออหนอ นี่กูแต่งนิยายโคตรห่วยกากสัสๆ ดู๊ดูเหม่เหม่ คนอ่านเค้าคงแค่เปิดผ่านๆ แล้วก็ปิดไม่มีใครทนอ่านไอ้11หน้านั้นของเอ็งดอก ก็แค่มีคนผ่านไปคลิ๊กพันคลิ๊กเท่านั้นแหละ
๋
ทำไงได้ฝีมือไม่ถึง คนอ่านเค้าไม่แล จะเรียกร้องอะไรได้ โวยวายมากไปเดี๋ยวคนอ่านก็หมั่นไส้ด่ากลับอีก"จะเอาไลค์ไปแลกโล่รึไงเคอะ?" ต้องทนใจเขาใจเรา คอยเตือนตัวเองว่าจงรอคอยความเมตตาจากคนอ่านใจดีที่เห็นคุณค่างานของเราต่อไปเรื่อยๆ เดี๋ยวสักวันก็คงมีนางฟ้าคนนั้นมาปรากฏกายเอง
ขอให้เคสของเราเป็นอีกหนึ่งความแตกต่างในสังคมนิยายแถวนี้ก็แล้วกัน

รู้สึกตัวเองเกรียนไม่เข้ากับสถานการณ์แถวนี้ แต่ไงดีล่ะ มันก็แล้วแต่นะ หลายมุมมอง ใจเขาใจเรา ใจคนแต่ง ใจนักอ่าน ใจนักอ่านโคตรเงาที่ไม่มีล็อกอินบอร์ดตั้งใจแค่แวะมาอ่านนิยายอย่างเดียว จบเหอะ ทำหน้าที่ตัวเองต่อไป นักแต่งนิยายกากๆ อย่างเราก็คงกลับหลุมไปแต่งนิยายต่อแหละ
แต่นะคนเขียนนิยายมือใหม่อย่างเราก็ต้องกินต้องใช้ จะให้มาอัพนิยายทีละสิบหน้าเอสี่ติดๆ กันทุกวันเหมือนงานประจำมันก็เป็นไปไม่ได้หรอก แถมการเขียนนิยายมันก็ต้องมีอุปสรรคตันกันบ้างแหละ ถ้าจะช้าจะดองไปบ้างก็ต้องขออภัยคนอ่านทุกท่าน แต่สำหรับเราก็บอกตลอดนะ เรื่องไหนลงประจำ เรื่องไหนมีสต็อก เรื่องไหนอาจจะดอง ถ้ามีเหตุขัดข้องก็แจ้งที่เพจตลอด
เราเชื่อว่าทุกคนเขียนนิยายลงให้อ่านฟรีเพราะใจรัก แต่ถ้างานอดิเรกที่ใจรักของเขามันรัดตัวจนคนทำไม่สนุกเขาก็คงไม่อยากทำต่อหรอก เงินก็ไม่ได้ทำไปแล้วมีคนด่ากลับจะทำไปทำไมวะ! มันต้องมีคนช้ำใจรู้สึกแบบนี้กันบ้างแหละ แต่ถ้าเขาคิดจะหากินกับสิ่งนี้ก็เป็นอีกเรื่องนึงที่เขาจะต้องฝ่าฟันมันไปให้ได้ (พวกที่หลอกให้พรีฯข้ามพบข้ามชาติก็ว่าไปอีกเคสนะ)

[gwaiplay]

ใจเขาใจเรา แต่ก็อยากให้แต่งให้จบนะ ไม่ใช่ทำให้อยากแล้วก็จากไป 

[bananasw]

เคล็ดไม่ลับอย่างนึงที่เราทำเสมอเวลาจะเริ่มอ่านนิยายเรื่องไหนๆในเล้า ก็คือ
อ่านเฉพาะในห้อง "นิยายที่โพสจนจบแล้ว"
เพราะเมื่อก่อนเราเคยประสบพบเจอกับนิยายหลายๆเรื่องที่ไม่มาแต่งต่อจนจบ
แล้วคนแต่งก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยจริงๆ ซึ่งทำให้เราช้ำมากๆ

แต่ก็อย่างที่เมนต์บนๆบอกเอาไว้ ชีวิตคนอ่านก็มีชีวิตของคนอ่าน
เช่นกัน ชีวิตคนเขียนก็มีชีวิตของเขาในโลกความจริง

[inxsara]

แสดงถึงความไม่รับผิดชอบของคนแต่งไง คือถ้าไม่พร้อม
ที่จะแต่ง แล้วมาแต่งทำไม รู้สึกว่าคนแต่งนิยายบางคนนี่เป็นเทวดา
วิจารณ์ไม่ได้เลย คือคุณอ่านฟรีนะ คุณไม่สามารถบ่นๆๆๆได้
วิจารณ์ไม่ได้ คนแต่งเสียใจนะ ไม่มีกำลังใจนะ เซ้นซิทีฟไปไหม
ก็รู้หรอกว่าต้องเสียเวลาแต่งให้เค้าอ่านฟรี
ก็รู้อยู่แล้วว่ามันต้องมีเวลาส่วนหนึ่งที่ต้องมาอัพบ้าง แต่นี่บางคน
หายจ๋อยไปเลยจริงๆ จะให้คนอ่านที่เค้าอ่านค้างคาต้องคอย
ต่อไปเรื่อยๆเหรอ เอาแบบนี้เหรอ มีกระทู้แบบนี้บ้างมันก็ดี
คนแต่งที่แต่งค้างๆคาๆ หรือคิดจะแต่งค้างๆคาได้ผ่านตามาอ่านบ้าง


อย่างผู้แต่งบางคนนี่ถ้ามีเหตุอันใดที่ไม่สามารถมาแต่งต่อได้
ก็มาแจ้งให้ผู้อ่านรู้ซักนิดก็ยังดี จะได้ไม่ต้องคอย อันนี้ซิ
น่าชื่นชม เราเข้าใจ

คุณ depp เราเป็นคนแปลกหน้ากันและไม่มีอะไรกันนะครับ
แต่ก็อยากบอกว่า ไม่ว่าเราจะพูดยังไง นักเขียนบางคนก็ยังคงจะหายไปและไม่มาต่อเรื่องจนจบอยู่ดี
และอาจจะไม่ได้บอกกล่าวอะไรด้วยหลายๆ เหตุผล เพราะเขาก็แค่มนุษย์คนหนึ่ง
โชคไม่ดีนักที่หลายคนก็ไม่รู้ด้วยสิว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างในเอนาคต
ชีวิตมีอะไรหลายอย่างที่ต้องทำ บางอย่างเกิดขึ้นกะทันหัน บางอย่างไม่คิดว่ามันจะเกิด
ทุกคนก็มีชีวิตที่จะต้องดำเนินไป เราต้องเข้าใจครับ ไม่มีสิทธิ์ที่จะโกรธด้วยซ้ำเพราะเราไม่ใช่เจ้านายเขา
อาจจะดูว่าเขาไม่รับผิดชอบ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ถ้ามีเหตุจำเป็น มันก็ต้องเกิดขึ้น

สำหรับผมนะ ต่อให้นักเขียนคนนั้นแต่งไม่จบ ผมก็ขอบคุณเขาที่สละเวลามาเขียนให้เราอ่าน
วันไหนที่เขาพร้อมจะกลับมา เราก็ค่อยมาอ่านต่อ ถ้าเขาไม่กลับมา เราก็แค่อ่านเรื่องใหม่
อย่าหงุดหงิดไปเลยครับ ไม่มีใครเป็นดั่งใจเราทุกคน เราเองยังไม่ได้ดั่งใจตัวเองเลย
เรื่องแค่นี้เองครับ ไม่ได้ทำให้ชีวิตเราเป็นอะไรสักหน่อย

[Chevy]

^
^
^
มนุษย์คนนี้ทำไมขวางโลกจัง

ฮอร์โมนส์ไม่สมดุลเหรอ

[๛ナーリバス๛]

โลกสวยจังเลย

ใครบางคนก็ "ใจแคบ"

[manutty]

โลกสวยดีแล้ว ดีกว่ามองโลกแง่ร้าย อคติ แถมบอกว่าตัวเอง แมนๆ เตะบอล ชอบอ่านชายรักชาย แต่ทำไมนิสัยไม่แมนๆเตะบอลเอาซะเลย

[inxsara]

ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงคนอื่นเป็นจุดเริ่มต้นของความล้มเหลว
ความพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จ

ในจักรวาลนี้ มีเพียงคนเดียวที่เราควบคุมได้มากที่สุด "ตัวเราเอง"
โลกจะสวยหรือไม่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอกตัวเรา
แต่ขึ้นอยู่กับว่าข้างในตัวเราเป็นแบบไหน โลกภายนอกตัวเรากับโลกภายในตัวเราเท่ากันเสมอ
ถ้าเรามองว่าโลกภายนอกแย่ แปลว่าภายในตัวเราก็แย่ไปด้วย
โลกนี้ขึ้นอยู่ที่คนมองครับ

สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม คนหนึ่งตาแหลมคม เห็นดวงดาวอยู่พราวพราย
สนามหญ้าและสวนดอกไม้ที่สวยก็อาจจะไม่สวยได้ถ้าเรามัวแต่มองก้อนขี้หมา

ผมเข้าใจความหงุดหงิดของคุณนะ เป็นสิ่งที่เข้าใจได้ว่าทำไมไม่พอใจ
แต่ลองอ่านข้างบนอีกทีละกันครับ

อย่างไรก็แล้วแต่ ก็เชื่อว่าทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลง แต่การที่จะให้ใครเปลี่ยนแปลงก็ต้องสื่อสารอย่างให้เกียรติกัน
จริงๆ คงไม่มีใครไม่อยากทำให้อะไรมันดีขึ้นหรอก ใครๆ ก็อยากให้นักเขียนเขียนต่อจนจบ
ถ้าเราเสนอแนะแนวทางที่สร้างสรรค์ให้ผู้ดูแลเว็บพิจารณา ก็ดีกว่าที่จะมากระแนะกระแหนกันครับ

[oaw_eang]

อย่าทะเลาะกัน

แต่  ถึงทะเลาะกัน  ก็รักกันชิมิส์

55555

เอางี้ 

เรามาลองสลับตำแหน่งกัน

คนอ่านมาแต่ง  คนแต่งมาอ่าน

จากนั้น  เราค่อยมาพูดอธิบายความรู้สึกกันอีกรอบ

ดีไหม

ภาษิตบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า....

จะอย่าด่วนสรุปวิจารณ์ท่าทางการเดินของใคร  แต่เรายังไม่ได้เคยใส่รองเท้าคู่เดียวกันกับเขา



อันนี้  กะเทยแก่ๆ  จำขี้ปากเขามาพูดให้ฟัง

ปล.  การกระแหนะกระแหน่ใครต่อใคร  ทำไปก็สาแก่ใจดีหรอกนะ   แต่มันเป็นบาป  อย่าทำเลย  เนอะๆ

[AI.NoR]

อย่าทะเลาะกัน

แต่  ถึงทะเลาะกัน  ก็รักกันชิมิส์

55555

เอางี้ 

เรามาลองสลับตำแหน่งกัน

คนอ่านมาแต่ง  คนแต่งมาอ่าน

จากนั้น  เราค่อยมาพูดอธิบายความรู้สึกกันอีกรอบ

ดีไหม

ภาษิตบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า....

จะอย่าด่วนสรุปวิจารณ์ท่าทางการเดินของใคร  แต่เรายังไม่ได้เคยใส่รองเท้าคู่เดียวกันกับเขา



อันนี้  กะเทยแก่ๆ  จำขี้ปากเขามาพูดให้ฟัง

ปล.  การกระแหนะกระแหน่ใครต่อใคร  ทำไปก็สาแก่ใจดีหรอกนะ   แต่มันเป็นบาป  อย่าทำเลย  เนอะๆ

หนูเริ่มแล้วค่ะเจ้ จากวันที่อ่านบ้านพักอลเวงแบบเรียลไทม์ ตามกระทู้เจ้แบะ ยังจำวีรกรรมเก็บช้อนไปล้างนำมาใช้ใหม่ได้ หนูปลื้มอะไร วันนี้หนูแต่งนิยายเองแล้วคร่าาาา 

หนูโคตรเบื่อวิศวะ รำคาญมาเฟีย เกลียดเมะชนเมะเคะแอ๊บแมน เขียนตัวเอกเป็นเกย์สาวแม่-ม ได้กะผู้ชายขายยามนุษย์เงินเดือนด้วย ฮ่าๆ

อยากบอกว่า จุดเริ่มต้นการเขียนนิยายของเราคือ "เบื่อ" เราเบื่อสิ่งที่มีอยู่ เบื่อสิ่งที่เราพบเจอ เราถึงได้ "เขียน" สิ่งที่เราพอใจ
และเขียนๆ ไปแล้วมันก็สนุกหยุดไม่อยู่ ถึงได้เขียนต่อมาเรื่อยๆ จนกลายมาเป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนจนจบ ไฟล์เวิร์ดเกิน500หน้านี่ไม่ใช่เล่นๆ นะ!
แล้วเราก็รู้สึกสนุกมากจนอยากจะแบ่งปัน เลยนำมาลงเว็บ
แต่ความสนุกของเรามันจบเห่ตอนไหนรู้มั้ย? ตอนที่มีคนอ่านมาด่าว่า "แต่งนิยายไร้ศีลธรรม เมะที่นอกใจแฟนไม่ได้รับผลกรรมซักที" ทั้งๆ ที่เรื่องมันยังไม่จบ พึ่งลงเนื้อเรื่องถึงแค่นั้น แต่อินมาก ขู่เราว่า "จะแบนนักเขียนที่แต่งนิยายแล้วตัวละครไม่ได้รับผลแห่งกรรม" โดนนักอ่านขู่แบนผลงานตลอดชีพนี่เสียความรู้สึกนะ แบนจากเรื่องงี่เง่าเอาแต่ใจด้วย
นักอ่านชอบด่าว่า "คนเขียนบางคนจิตใจบอบบาง แตะไม่ได้" ถ้าแนะนำดีๆ ใครๆ ก็ฟัง แต่ถ้าพูดจาเอาแต่ใจทำนองแบบ "ฉันอยากให้นิยายมันเป็นแบบนี้! คนเขียนแต่งไม่ถูกใจฉัน" ทำไมคุณไม่ไปเขียนนิยายที่ถูกใจคุณเองคะ? นั่นแหละคือสิ่งที่เราคิด
เราไม่ได้ปากดีท้าพล่อยๆ เพราะเราทำมาแล้วจริงๆ การที่ยังแต่งนิยายเรื่องอื่นๆ อย่างสนุกสนานอยู่คือคำตอบว่าเรารักการเขียน และเรายังสนุกกับการเขียนอยู่

ทีนี้คนอ่านล่ะ? ยังสนุกกับการอ่านรึเปล่า? ถ้าอ่านแล้วไม่สนุกลองมาเขียนดูบ้างมั้ย?
บางทีคุณอาจจะพบว่าตัวเองสนุกกับการเขียน
แล้วเมื่อคุณสามารถเขียนได้อย่างสนุกแล้ว คุณสามารถทำให้คนอ่านสนุกได้รึเปล่า?
ลองดูมั้ย?

ลองทำแบบเรามะล่ะ? ในเมื่อสิ่งที่ชอบมันไม่มีก็สร้างเองแม่-ม 
และเพราะเราอ่านมาก่อนน่ะแหละ ถึงได้รู้ว่าลางเนื้อชอบลางยา คนเราชอบไม่เหมือนกัน เราเลยทำใจเรื่องที่อาจจะไม่มีคนสนุกกับนิยายของเรา แล้วก็เขียนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีคนสนุกกับนิยายของเราโผล่มา

[keinoo]

ที่เจ้าของกระทู้เม้น เหมือนของนักเขียนคนนึงเลยอ่า ส่วนใหญ่ไม่จบเลย แล้วก้อมีหลายเรื่องด้วย
คือจะว่าไงดี "เราตามอ่านแทบทุกเรื่องเลยค่ะ ก้อเค้าเขียนดีอ่ะ ชอบอ่า เม้นบ้าง ไม่เม้นบ้าง แก้แค้นที่ไม่ยอมมาแต่งให้จบ 555"
สุดท้ายคือ เราก้อยังชอบนักเขียนท่านนี้ เพราะงั้น เจ้าของกระทู้อย่าเครียดไปเลยเน้อ
 

[mutyamania]

เจ้าของกระทู้ไม่เท่าไหร่  เราพอเข้าใจว่าเขาต้องการสื่ออะไร  แต่อาจใช้คำพูดไม่เป็น

แต่อีกคนหนึ่งนี่สิ

หืมมมมมมม

อ่านเม้นท์แล้วอยากจับมาให้ม้าแยกร่างจังเลย

[OitJi]

ทั้งคนแต่งและคนอ่านก็ควรจะมีมารยาทต่อกันทั้งคู่นะ

#นักเขียน
      - แสดงน้ำใจเล็กๆน้อยๆเมื่อตนไม่สามารถมาต่อนิยายได้ ก็ควรจะแจ้งว่าไม่มาต่อแล้ว
      - ไม่จำเป็นต้องบอกสาเหตุก็ได้ถ้าไม่สะดวกจะพูด...แค่มาแจ้งไว้ก็พอ
      - ถ้าจะให้ดีก็ขอลบกระทู้นิยายนั้นๆไปซะด้วยตัวเอง เพื่อประหยัดพื้นที่บอร์ดด้วย
     
#คนอ่าน
       -  ก็ไม่ควรต่อว่าส่อเสียดใช้คำที่รุนแรง
       -  การที่นักเขียนคนนั้นไม่มาต่อนิยายจนจบก็เป็นสิทธิ์ของเขาเช่นกัน
       -  จำชื่อคนแต่งไว้เพราะการที่ไม่มาแต่งหรือหนีหายมันก็เหมือนรับงานมาแล้วทำไม่เสร็จ
          มันก็เป็นการทำลายเครดิตตัวเองทางหนึ่ง พอเห็นชื่อคนๆนี้แต่งก็ไม่ต้องเข้าไปอ่าน

#ตายและโลกสวยเกินไปหรือเปล่านะ

[thehackzzi]

และนั่นคือเหตุผลว่าทำไม ผมจะไม่ตามอ่านนิยายเรื่องใหม่เลย (เข็ดหลาบมาแล้วครั้งหนึ่ง จำไปจนตาย) แม้นิยายเรื่องนั้นคนจะอ่านและฮอตระเบิด แต่ถ้ายังแต่งไม่จบ ผมจะไม่เข้าไปใกล้เลย

ต้องรอให้จบเท่านั้น ถึงจะไปอ่าน สบายใจดี ไม่ต้องรอลุ้นให้เหนื่อยว่าจะมาต่อวันไหน

ปล. ตอนนี้ก็ยังรอ นิยายอีกเรื่องหนึ่งอยู่อยากอ่านมาก แต่คนแต่งยังแต่งไม่จบ (เป็นเรื่องต่อจากภาคก่อน) รอจะครบสามปีแล้ว ไม่เป็นไร  ได้รอแล้ว ก็รอต่อไปอีก สู้ๆ

[☾❤Nyanpire❤☽]

เราเห็นด้วยกับมารยาท
ทั้งนักเขียน  และคนอ่าน

มาไม่มาต่อ เรารู้สึกปล่อยวางแล้ว
แคร์นักเขียนที่แคร์เราดีกว่า
ให้ใจเรามาเราก็ให้ใจกลับ
ใจแลกใจ

นักเขียนคนนึงเราประทับใจมาก
รู้สึกเขาแคร์ คนอ่าน
มาต่อสม่ำเสมอ จะไม่ว่างกี่วันก็บอกก่อน
มาตรงเวลาตลอด
ถ้ามาช้าวันนึงก็มาขอโทษ
ใครละจะโกรธลง รักตายเลยอะ
5555



นักเขียน มาต่อแล้วไม่มา หายไปเลย
เมื่อก่อนเราหงุดหงิดนะ
 แต่ ตอนนี้เราไม่สนใจไปละ

อ่านเรื่องที่แน่ใจแล้วว่านักเขียนคนนี้มาสม่ำเสมอแน่ๆ
วางใจถึงจะอ่าน

ยังไง
กรรม คือ ผลจากการกระทำ 
ทำอะไรไปผลตอบแทนก็เป็นแบบนั้นแหละ


- ส่วนคนอ่าน
ในนิยายบางที
เราเห็นคนอ่านบางคนชอบประชดประชัน
ทั้งประชดนักเขียน และ คนอ่านกันเองที่มาคอมเม้น
รู้จักกันเหรอ? ก็เปล่า ควรเคารพความคิดเห็นผู้อื่น
เม้นของตัวเองไป จะมากัดจิกกันทำไมไม่เข้าใจ เป็นนกเหรอ

[❥ʞαxiќɒ。]

เข้าใจความรู้สึกที่ว่าเห็นเรื่องเก่ายังไม่จบแต่เรื่องใหม่ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดนะ
มันพาลทำให้ไม่อยากอ่านเรื่องใหม่ เพราะงอน(แต่ส่วนใหญ่จะแอบไปงอนเงียบๆ คนเดียว ฮา..)

นักเขียนเองก็เป็นคน มีชีวิตจริงรออยู่จะให้มาหมกตัวแต่งนิยายตลอดก็ไม่ใช่
บางช่วงอาจจะตัน บางช่วงหมดแรง บางช่วงเหนื่อย ใกล้สอบ ติดงาน รอมีอารมณ์ มีหลายปัจจัยเลยค่ะ
..บางคนอาจจะแบ่งเวลาเก่ง บางคนแบ่งเวลายังไม่ค่อยคล่อง..

ขนาดเราเป็นคนอ่าน เรายังมีเวลาว่างอ่านนิยาย กับเวลาที่ไม่ว่างอ่านเลย ทั้งที่ตอนนึงอ่านแค่ 10 นาทีก็จบ
แล้วนักเขียนล่ะ..ใช้เวลามากขนาดไหนในแต่ละตอน โอย.. แค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้วค่ะ

แต่นอกเหนือจากที่ติดภารกิจในชีวิตจริงแล้ว
เราคิดว่าอาจจะเป็นกรณีนี้ก็ได้นะคะ..

นักเขียนคนหนึ่งเคยอธิบายในหน้าแฟนเพจของเขาไว้ว่า..
ที่เปิดเรื่องใหม่บางทีเป็นการ 'จองพล็อต' ไว้ก่อนค่ะ (แต่ไม่ใช่นักเขียนในบอร์ดนี้นะ)
เหมือนได้พล็อตเรื่องเด็ดๆ มา ก็กลัวว่าจะมีคนคิดซ้ำกับเรา เลยรีบเปิดเรื่องไว้ก่อนดีกว่า
แล้วทีนี้เราก็ 'เดา' เอาเองว่าพอเขาเปิดเรื่องใหม่ก็จะมีไฟกับเรื่องนั้นๆ เพราะเพิ่งคิดได้สดๆ ร้อนๆ เรื่องเก่าๆ ก็อาจจะมอดไป..
บางครั้งการจมอยู่กับอะไรนานๆ ก็ทำให้เบื่อ..ฝืนต่อไปก็มีแต่จะยิ่งแย่ลง แย่ลง.. ล่ะมั้งคะ?

นักอ่านอย่างเราก็ทำได้แค่เป็นกำลังใจให้
พยายามจุดเชื้อเพลิง(ที่ไม่รู้ว่าจะขึ้นไหม)โดยการบอกว่ายังรออยู่นะ เผื่อจะเป็นกำลังใจให้บ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี
 

เราคิดว่านักเขียนที่ไม่มีความรับผิดชอบไม่ใช่นักเขียนที่หายไปนานๆ เป็นเดือนมาต่อที หรือลงนิยายทั้งที่ยุ่งมากๆ..(ในชีวิตจริงเขาเผชิญอะไรอยู่เราไม่รู้เลย)
แต่ที่ไม่มีความรับผิดชอบสำหรับเราก็คือการไม่บอกอะไรเลย
จะหายไปนานแค่ไหน เรารอได้เสมอค่ะ เชื่อว่านักอ่านหลายๆ คนก็คงเหมือนกัน ถ้าคนเขียนมาบอก
(เหตุการณ์สมมติที่เคยเจอ) บางคนบอกว่า 'คืนนี้(หรือวันที่เท่านี้)จะมาต่อนะคะ' เราก็รออย่างมีความหวัง หัวใจเต้นโครมคราม F5 รัวๆ
แต่สุดท้ายก็ไม่มาโดยที่ไม่มีการแจ้งอะไรเลย ปล่อยให้เราโต้รุ่ง เสียใจอย่างสุดซึ้ง T_T
นี่คือไม่มีความรับผิดชอบสำหรับเราค่ะ รู้สึกเหมือนโดนให้ความหวังแล้วก็จากไป....