ตอนที่ 2.1ทำไมว่ะ ?“ธามมึงเป็นไร”
จะให้คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ“อีธามขา มึงฟังกูอยู่ป่ะ”
ทำไมกูไม่เจ็บตูดวะ ?โป้ก!“ทำอะไรของมึงเนี่ยกิ้ง มันเจ็บนะ” ผมลุกขึ้นมาตวาดใส่ไอ้กิ้ง กระเทยทึกมองหน้าผมแบบเซ็งๆแล้วบอกให้ผมนั่งลง หว่า~ คนมองมาทางนี้เต็มเลยอ่ะ
“เดี๋ยวนี้เหม่อบ่อยนะมึง แล้ววันก่อนทำไมมึงไม่มาเรียน”
“ก็… เอ่อ กูแค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อย”
“อย่ามาตอแหลย่ะ วันที่ไปผับกูเห็นมึงโดนผู้ชายหน้าตาหล่อลากคนหนึ่งหิ้วไป” ผมทำท่าทีหันไปสนใจอย่างอื่น เม้มปากแน่น ไอ้กิ้งหรี่ตาลงท่าทางเจ้าเล่ห์
“มึงโดนเอาแล้วใช่ไหม”“ไม่ใช่!!”“อย่ามาตอแหล!!”“เออ” อ๋อตอแยหรือ กูยอมรับก็ได้ ยกมือขึ้นบนหัว “ใช่… ก็ได้”
กูนี่ก็… กระเทยทำหน้าตกใจ มันเอามือปิดปากตาสั่นระริก
“อีธาม” ว่าเสียงอ่อย ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างงงๆ
“หือ”
“เมื่อกี้…” มันเว้นวรรคกลืนน้ำลายอึก
“กูล้อมึงเล่น”เหมือนได้ยินเสียงโลก(ของผม)ถล่มดังตู้มอยู่ในหัว
…
“สรุปวันนั้นมึงโดนเอาจริงๆ”ผมเงยหน้าสบตามันอย่างไม่สบอารมณ์ มาหลอกกูได้นะ สาดด
“เออ”
มันดีดนิ้วเสียงดังเป๊าะ “กูว่าคนอย่างมึงคบชะนีไม่ขึ้น”
“ทำไมกูคบผู้หญิงแล้วมันเป็นยังไง” ผมเหล่ตามองข้าวทั้งสองจานที่ถูกเมินไปโดยปริยายนึกเสียดายนิดหน่อย แล้วหันมาสนใจไอ้กิ้งต่อมันทำหน้าเหยเก
“อย่าให้กูบรรยายนะย่ะ มึงก็หล่อนะแต่หล่อแบบน่ารักๆหวานปนเปรี้ยวไรงี้ เหมาะสำหรับฝ่ายรับสำหรับพวกเกย์อ่ะ สูงแค่ 176 ปากแดงไปไหน ผิวขาวแตะนิดเดียวก็ขึ้นสีล่ะ เอวคอด ผิวงี้ชะนีอายค่ะ ขาวโอโม่มาก”
กูก็อุตส่าห์คิดว่ากูสูงมาตลอด…“แล้วเขา… คนที่.. เอามึงเขาเป็นใครวะ ?”
ผมส่ายหน้า “กูบ่ฮู้”
“เอ้า! อีดอกมึงไปได้กับเขาได้ไง ถ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย”
ผมถอนหายใจ เลิกคิ้วใส่มัน “ดูปากกูนะ
กู-เมา”
“เมาแล้วแรด”
“หยาบคาย”
“ชื่อก็ไม่รู้ ?”
ผมจิบน้ำที่ซื้อมาแล้วตอบ “รู้แค่ว่าชื่อเสือ น่าจะเป็นพี่กูอยู่มหา’ลัยเดียวกัน” เรื่องที่ไอ้เสืออยู่มหา’ลัยเดียวกันผมก็พึ่งรู้ตอนมันมาส่งผมที่คณะนี้แหละครับ แต่ดันลืมถามมันว่าอยู่คณะอะไร
“พี่เสือ ?” ผมพยักหน้า ไอ้กิ้งทำหน้าหนักใจ “จะใช่พี่เสือแพทศาสตร์หรือเปล่าวะ ? อีธามพี่เสือมึงหล่อไหม”
“มาก” กูไม่ได้อวยนะแค่พูดความจริง
“ถ้าใช่นี่มึงซวยเลยนะ” ไอ้กิ้งทำหน้าหนักใจ
ผมขมวดคิ้ว “ทำไมวะ”
“ก็พี่เขาหล่อสุดในมหา’ลัยเลยนี่ย่ะ หล่อแบบดิบๆเถื่อนๆ หล่อไม่พอแถมพ่อยังรวยอีกต่างหาก ทายาทหมื่นล้านอ่ะมึง ชะนีอยากได้กันทั้งมหา’ลัยแหละจ้า แต่พี่เขาเป็นคนเขาถึงตัวยากคนถามอะไรก็ไม่ค่อยตอบเลยไม่มีชะนีนางไหนกล้าเขาไปคุยด้วย ปัจจุบันพี่เขาก็ยังโสดแม้จะมีข่าวไปมีอะไรกับพวกเพศแม่บ่อยๆ แต่วันไนท์แสตนท์โอนลี่นะมึง จะมาริอาจเป็นแฟน ไม่-มี-ทาง” พูดจบไอ้กิ้งก็ทำหน้าเหมือนภาคภูมิใจมาก
ผมแสยะยิ้ม “เหอะ! งั้นก็คงไม่ใช่หรอกเสือของกูนะ นอกจากจะไม่วันไนท์แสตนท์แล้วยังจะมาบังคับข่มขู่ให้กูอยู่กับมันอีกเนี่ย”
“แต่จะมีคนชื่อเสือสักกี่คนว่ะในมหา’ลัยนี่” กระเทยท้วงอย่างไม่ยอมแพ้ “เออ กูลืมไปกูมีรูปมีพี่เสือแพทศาสตร์อยู่นี่หว่า แปปนะเดี๋ยวหาก่อน”
“เชิญ” ผมบอกอย่างไม่รีบร้อน และมั่นใจสุดๆว่าไม่ใช่ เชื่อกูดิ! กูมีเซ้น!! ผมมองไอ้กิ้งที่กำลังนั่งเลื่อนหารูปภาพในโทรศัพท์อย่างเอาเป็นเอาตาย จนกระทั่งโทรศัพท์ผมสั่นขึ้น
“ฮัลโหลเมฆ”
‘เมฆ’ คือเพื่อนในกลุ่มอีกคนของผมเองแต่มันเรียนคนละคณะ
(อยู่ไหน)
“โรงอาหารคณะกูอ่ะ ทำไมจะมา ?”
(ไม่ๆ แค่จะมาบอกว่าวันนี้ไม่ต้องรอกลับพร้อมกูนะ กูติดงาน)
“เออ โอเค”
(โอเคบาย อย่างงอนเค้านะเมียจ๋า)
“มาเล่นเมียมงอะไรของมึง กูสยิว”
(โอเคกูไปจริงๆละ บาย)
“บาย” ผมเก็บโทรศัพท์แล้วหันไปบอกไอ้กิ้ง ปกติเราสามคนจะกลับด้วยกันครับก็มีคนอยู่แค่นี้ “วันนี้เมฆไม่กลับด้วยนะ” และนั้นหมายความว่าพวกผมต้องขึ้นรถเมย์กลับเอง เพราะไอ้เมฆรวยสุดในกลุ่มมันจะทำหน้าที่เป็นสารถีขับเฟอร์รารี่คอยรับ-ส่งพวกผมตลอด แต่เมฆต่อไปมึงคงจะสบายกว่าเดิม เพราะตอนนี้มีมารมายุ่งกับชีวิตประจำวันคอยรับ-ส่งกูแทนมึงแล้ว
“มันบอกกูแล้ว อ๊ะ! กูหาเจอแล้ว” กิ้งว่าพร้อมกดจึกเข้าไป “ใช่คนนี่ป่ะ” แล้วเอาโทรศัพท์มือถือมาให้ผม แต่ยังไม่ทันจะได้ดูเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นทั่วโรงอาหาร
“พี่เสือมาอ่ะแก กรี๊ดด”
“เสือไหนแก”
“เสือแพทศาสตร์คนที่หล่อๆไง”
“จริงดิ อ๊ะ! นั้นไง กรี๊ดดหล่อสัสๆเลยอ่ะ กูจะเป็นลม”
ผมเผลอหันไปมองผู้หญิงโต๊ะใกล้ที่กำลังพูดกกัน แต่ไม่รู้หรอกครับว่าเขาพูดอะไร มันไม่ได้ยินเสียงฮือฮาก็ยังไม่หายไปเลย เกิดอะไรขึ้นวะ ? ผมเลิกสนใจแล้วหันหน้ากลับไปหาไอ้กิ้งต่อมันทำหน้าเหมือนอึ้งอะไรสักอย่าง มองผมแวบหนึ่งแล้วพูดเสียงเบาจนผมต้องอ่านปากมัน จับใจความได้ว่า “ข้างหลังมึงอ่ะ”
อะไร ? ข้างหลังกูมีอะไร
อ้าว คนกำลังมองกูทั้งโรงอาหารเลยครับ
มองมาทำไม ? มองคนหล่อหรือยังไม่อยากเก๊กเลยอ่ะ
แหมๆ… มองมากๆคนหล่อก็เขินเป็นนะครับ
รู้สึกถึงมือหนาที่โอบเอวผมทางด้านหลัง ใบหน้าหล่อเหลาซุกลงที่คอจนลมหายใจร้อนรดริน กลิ่นอาฟเตอร์เชฟบางเบาที่รู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยได้ดมกลิ่นนี้จากที่ไหนมาก่อน มือหนาข้างหนึ่งกำลังขยี้ผมสีน้ำตาลเข้มไปมา ผมค่อยๆหันหน้าไปทางด้านข้างก่อนจะเจอะกับดวงตาสีครามเข้มชวนน่าหลงใหลของ…
“เสือ ?”************************
มาหาเมียถึงที่เลยหรือจ้ะ ทำไมมีแต่คนว่าน้องธามอึน
ตามจริงเรื่องนี้คนอึนมันต้องเป็นพี่เสือนะ 55555555
#ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ค่ะ ปล.ไม่มีใครอยู่ทีมธามเลยอ่ะ อิอิ้
