หัวข้อ: [เรื่องสั้น]รักใสๆของนาย(ไนน์)ขนมเทียน

[rungkyjang]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 



        




กริ๊งงง~~~
"ฮืออ เลิกเรียนสักที" คนข้างตัวผมพูดออกมาพร้อมบิดขี้เกียจไปด้วย ไม่ว่าเค้าจะทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมดในสายตาผม เค้าคนนั้นมีชื่อว่า 'ขนมเทียน' เเหม! เเค่ชื่อก็น่ากินเเล้วใช่ไมละครับ หึๆ
"ไนน์ๆ ไปร้านฅนมีนมกัน" เอ่อ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับคือไอ้ร้าน ฅนมีนม เนี่ยมันเป็นร้านไอติมหน้าโรงเรียนน่ะครับร้านโปรดไอ้ขนมเทียนมัน
"ไม่ไปสักวันไม่ได้เหรอไง?" ผมถามพลางเลิกคิ้วใส่มัน
"นะๆเทียนอยากกินอ่าา นะครับๆๆ" พูดไม่พอยังทำตาปริบๆใส่ผมอีก โอยตาย~ผมนี้อยากจะบ้าปกติก็ว่าน่ารักอยู่เเล้วยิ่งมองมาท่าทางออดอ้อนอย่างนี่ผมก็ตายสิครับ
"ก็ได้เเต่เร็วๆนะเดี๋ยวต้องรีบไปเรียนพิเศษอีก" อ่อคือผมกับมันเรียนพิเศษที่เดียวกันนะครับตอนเเรกก็ไม่รู้จักกันหรอกครับเพราะว่าตอนม.ต้นผมกับมันเรียนคนละโรงเรียนกันเวลาเจอหน้ากันที่เรียนพิเศษก็ไม่เคยคุยกันเลยสักครั้งเเต่ผมก็เเอบสังเกตมันประจำนะครับเวลามันอยู่กับเพื่อนๆมันจะพูดเก่งยิ้มง่ายชอบอ้อนคนนู้นคนนี้ไปเรื่อยเเม้เเต่ครูที่สอนพิเศษยังเอ็นดูมันถึงขนาดซื้อน้ำซื้อขนมมาฝากกันเลยทีเดียว ส่วนผมจากที่รอบสังเกตเเบบเงียบๆตอนเเรกก็เฉยๆเเต่พอเวลาผ่านไปสักระยะผมก็เริ่มมองว่ามันน่ารักน่าเอ็ดดูขึ้นมาตอนนั้นผมยังเเปลกใจกับควาคิดของตัวเองอยู่เลยครับเพราะปกติผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครเเม้เเต่เพื่อนสนิทผมยังไม่มีเลยครับคิดดูเเล้วผมเองก็ไม่เคยเเอบมองใครเเล้วคิดว่าน่ารักน่าเอ็นดูเเบบไอ้ขนมเทียนมันด้วย ผมเก็บเอาเรื่องนี้ไปคิดอยู่เป็นเดือนๆก็ยังไม่ได้คำตอบที่ผมต้องการจนกระทั่ง...ผมเห็นคนอื่นมาสารรักกับมัน เเล้วหน้าอย่างขนมเทียนเนี่ยถ้ามีผู้หญิงมาสารภาพรักคงจะตลกน่าดูก็หน้ามันน่ะหวานยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก!หรือถ้ามีมาจริงๆผู้หญิงคนนั้นก็คงสติไม่ดีหรือไม่ก็คงเป็นทอมอะ(ผมเคยเเอบเห็นมีทอมมาจีบมันเพราะคิดว่ามันเป็นผู้หญิง)เเล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นที่มาสารภาพรักกับขนมเทียนจู่ๆมันก็ดึงขนมเทียนเข้าไปหาจนหน้าไอ้ขนมเทียนเเนบไปกับอกของมัน วินาทีนั้นผมทนยืนดูต่อไปไม่ไหวอีกเเล้วผมรีบเข้าไปกระชากตัวมันออกห่างจากขนมเทียนทันที มันมองหน้าผมเเบบโกรธๆเเล้วทำท่าจะเข้ามาต่อยเเต่โชคดีที่ผมเคยเรียนศิลปะป้องกันตัวมาบ้างเลยหลบได้ทันเเถมยังต่อยมันกลับไปซะหน้าหงายเเต่มันก็ยังไม่ยอมหยุดผมเลยต่อยไปที่คางมันเต็มๆเท่านั้นละสลบเหมือด          พอผมหันหลังกลับไปก็เห็นขนมเทียนมองผมอยู่ก่อนเเล้ว ไอ้หัวใจบ้าจะเต้นเเรงไปไหนเนี่ย! โอยจะบ้าตายเค้าจะได้ยินเสียงหัวใจผมรึเปล่าวะ!?!?
"อะ เอ่อขอบใจนะที่มาช่วยเราเเต่เค้าจะไม่ตายใช่ไหมง่ะ-^-" พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผู้ชายร่างยักษ์ที่โดนผมอัดเละไปเมื่อสักครู่
"โดนไปเเค่นี้ไม่ถึงกับตายหรอกน่า" นี้เปํนครั้งเเรกทีีผมได้คุยกับเค้า จริงๆก็อยากจะตอบให้มันดีกว่านี้นะเเต่ผมมันเป็นพวกไม่ค่อยมีมิตรไมตรีไงตอนนั้น
"งะ งั้นเรากลับบัานก่อนนะ"
"เดี๋ยวไปส่ง" ขืนปล่อยให้กลับบ้านคนเดียวไม่วายโดนชุดเข้าข้างทางกันพอดี
จากนั้นผมก็นั่งเท็กซี่ไปส่งมันที่บ้าน บ้านมันสวยมากครับมีต้นไม้ปลูกอยู่ด้านข้างของบ้านมีต้นไม่ใหญ่ติดริมรั้วถัดมาก็เป็นไม้เเขวนจำพวกดอกกล้วยไม้ส่วนอีกข้างของบ้านเป็นสนามหญ้าขนาดพอดีๆเอาไว้ทำกิจกรรมต่างๆได้ส่วนด้านหน้าบ้านก็มีโต๊ะไม้อย่างดีตั้งอยู่เเอบสังเกตเห็นว่ามีสวนญี่ปุ่่นเล็กๆอยู่ข้างหน้าด้วยครับ
"ขอบใจมากนะที่มาส่งเรา^^" พูดพร้อมยิ้มหวาน
"เอาไว้พรุ่งนี้เราเลี้ยงข้าวเย็นเป็นการตอบเเทนนายละกันนะบ๊ายบาย~"
"อื้อ" ร่างสูงส่งเสียงตอบรับอยู่ในลำคอเเล้วก็เดินเหม่อลอยไปขึ้นรถเท็กซี่ที่จอดรออยู่
ผมว่าวันนี้ผมได้คำตอบเเล้วละครับว่าทำไมผมถึงมองมันว่าน่ารักทั้งๆที่ไม่เคยมองใครด้วยสายตาอย่างนี้มาก่อนเลยนั้นก็เป็นเพราะว่า....ผมตกหลุมรักมันเข้าเเล้วน่ะสิ



•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"ไนน์ว่าไอติมรสนี้จะอร่อยไมอะ" ตอนนี้ผมกับมันเข้ามาอยู่ในร้านไอติมเเล้วครับเเละมันก็กำลังจิ้มๆภาพไอติมในเมนูให้ผมดูอยู่ซึ่งเป็นรสใหม่ที่มันไม่เคยกิน
"ก็ลองสั่งมากินดูสิ"
"เเต่เค้าก็อยากกินอันอื่นด้วยนี้นา ไนน์กินรสนี้ไม่ได้หรอเค้าจะได้กินด้วยไงนะๆ" มีการทำตาปริบๆเเถมด้วยมือสองข้างที่มาเกาะเกี่ยวเเขนผมไว้อีกถ้าผมไม่ยอมก็คงจะใจร้ายเกินไปเเล้วละครับ
"อื้อ"
"เย้ๆ ไนน์น่ารักที่สุดเลย^^" อยากจะบอกว่าคนที่น่ารักคือมันต่างหากครับ
"เเกๆดูผู้ชายโต๊ะนั้นสิ อร๊ายย~"
"อีกคนก็น่ารักอีกคนก็หล่อฉันเลือกไม่ถูกเลยอะเเกรร"
"ว๊ายๆผู้ชายที่หน้าตาน่ารักๆเขาหันมามองทางนี้ด้วยอะ>//<"
คือผมอยากจะบอกยัยผู้หญิงสองคนนั้นจังเลยว่าไม่ต้องป้องปากกระซิบกันก็ได้นะเพราะเสียงของหล่อนนะดังยิ่งกว่าเเม่ค้าในตลาดซะอีก
"นี้ๆ ไนน์ได้ยินรึป่าวที่ผู้หญิงโต๊ะนั้นพูด"
"อื้อ"
"ดีจัง><"
"....?"
"ก็เขาชมว่าเทียนหล่อ>//<"
"ใช่เเน่หรอ?...ว่าไงหือ"
"ชะ ใช่สิเเล้วเขาก็ชมไนน์ว่าน่ารักด้วยนะ"
ดูเหมือนไอ้ตัวเล็กนี้จะเข้าใจผิดกันไปใหญ่ละครับ
อย่างมันนี้ไม่ได้ใกล้เคียงคำว่าหล่อสักนิด
"เเต่ไนน์ว่าเขาชมว่าเทียนน่ารักมากกว่านะส่วนไนน์น่ะหล่อ" ยักคิ้วอีกทีเป็นการส่งท้าย
"เทียนหล่อ!!"
"เเน่ะ!ยังจะเถียง"
"หล่อน้อยกว่าไนน์นิดนึงก็ได้-3-"
"น่ารักต่างหาก"
"-///-"
"ไม่กินไอติมเหรอเดี๋ยวละลายหมดนะ"
"ก็อยากมาชวนคุยทำไมเล่าา"
"ครับๆๆกระผมยอมรับผิดเเต่โดยดีเชิญคุณหนูเทียนทานไอติมได้เเล้วครับใกล้ถึงเวลาเรียนเเล้วนะครับผม"
"ขอเวลา10นาทีครับป๋ม"
3ชั่วโมงผ่านไป
"ไปกินข้าวต้มกันนะๆๆๆ" พอเรียนพิเศษเสร็จไอ้ตัวเเสบมันก็ร้องจะไปกินข้าวต้มเเต่พอผมไม่ให้ไปอาการก็เลยเป็นอย่างที่เห็นนี้เเหละครับ
"ไม่เอามืดเเล้วเดี๋ยวหม่าม๊าก็เป็นห่วงหรอก"
"เดี๋ยวโทรบอกเอาก็ได้-3-"
"ดื้อ!!"
"ไม่ไปก็ได้" นั้นเดินคอตกออกไปยืนรอรถเท็กซี่เเล้วครับ
ยืนรอได้สักพักรถเท็กซี่ก็มา พอขึ้นรถก็เงียบกันไปตลอดทางเลยครับถ้าในสภาวะปกติไม่มีหรอกครับที่จะมานั่งเงียบกันเเบบนี้เพราะไอ้ตัวเล็กนี้มันจะพูดเจื้อยเเจ้วไปตลอดทาง นี้ทำเอาผมรู้สึกผิดไปเลย
เเต่ไม่เป็นหรอกครับเทียนมันก็ขี้งอนของมันอย่างนี้อยู่เเล้วอีกเเป๊บก็คงจะหายงอนผมเเล้วละหรือไม่พรุ่งผมก็เลี้ยงขนมมันเเค่นี้เทียนมันก็หายเเล้วครับ
เเต่เฮ้ย!คราวนี้มาเเปลกครับ พอรถเเท็กซี่ขับมาจอดตรงหน้าบ้านมันก็จ่ายเงินเเล้วลงไปเลยครับไม่มีหันมาบอกลากันสักคำอย่างที่ควรจะเป็นเหมือนทุกที
ท่าทางคราวนี้ผมคงจะโดนงอนยาวเเล้วสิ...



••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
มาเเบบสั้นๆ ก็เเหม่!~เรื่องสั้นนี้เนอะ เอิ้กก หวังว่าจะพอมีคนอ่าน
ยังไงก็ติชมกันได้น้ายูวว เรื่องนี้อาจจะมาเร็วไปเร็ว(เพราะมันเป็นเรื่องสั้น ฮาา)
เเต่เค้าก็หวังว่าจะพอมีคนหลงมาอ่านบ้าง  ถึงไม่มีคนอ่านก็จะลงต่อไปฮึบบบ
    

[boonpa]

  น่าสนใจรอตอนต่อไปจ้า

[tempo_oil]

น่ารักดีค่ะ

[snowboxs]

อยากกินขนมเทียน
หลบตรีนไนน์ทั้นไหมนี่

[rungkyjang]

ต่อจร้าาาา

        




เช้าวันต่อมา
เช้านี้ไอ้ตัวเเสบมันไม่ยอมคุยกับผมเลยครับ ผมพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดด้วย บอกว่าจะเลี้ยงไอติมก็มีเหล่ๆมองนิดนึงเเล้วก็หันกับไปอ่านหนังสือต่อนี้มันหมายความว่าไงครับ?บอกผมที
"ไนน์จะเลี้ยงนะ ไม่สนหรอ?"
"...."
"หว่าา คนเเถวนี้ไม่สนใจเราเลยงั้นไนน์ไปเลี้ยงคนอื่นดีกว่า"
"ไปเลยนะ ไม่ต้องมายุ่งกับเทียนนะต่อไปนี้"
ไอ้ตัวเเสบเริ่มเหวี่ยงเเล้วครับผมเเค่เเกล้งพูดเเหย่นิดเดียวเอง
"โอ๋ๆ ไนน์ล้อเล่นหรอกก็เทียนไม่ยอมหันมาสนใจไนน์สักทีนี้นาา~"
"ฮึก อย่าพูดอย่างนั้นอีกนะ"ร้องไห้ไปซะเเล้ว ผมขอคิดเข้าข้างตัวเองได้มั้ยว่าที่เทียนร้องไห้เป็นเพราะไม่อยากให้ผมไปเอาใจคนอื่น อย่างนึ้ก็เเปลว่าผมเริ่มมีหวังเเล้วใช่มั้ยว่าเทียนมันก็รักผมอยู่เหมือนกัน
"ครับๆ ไม่พูดเเล้วครับทีนี้จะดีกันได้รึยังครับ?"
"ยัง!!"พอผมง้อเข้าหน่อยน้ำตาที่มีนี้เเห้งเหือดไปเลยครับ สรุปไอ้ตัวเเสบมันเเกล้งร้องไห้ใช่ไหมครับ?
"งั้นเทียนอยากให้ไนน์ทำอะไร"
"อืมมมม..." ลากเสียงซะยาวเลย
"...."
"เทียนยังคิดไมออกอะ ติดไว้ก่อนละกันเนอะ"
"เเล้วเมื่อไหร่เทียนจะยอมดีกับไนน์ละ"
"ไม่รู้ด้วยหรอก เชอะ!"
"ใจร้าย"
"ตัวเองเป็นฝ่่ายใจร้ายกับเค้าก่อนเองนะ เเถมยังจะไปยุ่งกับคนอืีนด้วย!" นั้นๆพูดเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ได้เลยครับ ปากจะชิดจมูกอยู่เเล้วตัวเเสบ ไม่รู้จะงอนอะไรนักหนา
"เทียนนี้ยังไง ไนน์เเค่เเหย่เล่นเองไม่ได้จะไปยุ่งกับใครซะหน่อย"
"อะเเฮ่มๆ เป็นเเฟนกันเเล้วหรอจร๊สองคนนี้" เสียงไอ้ปลื้มเพื่อนร่วมห้องพูดขึ้นครับ
"นั้นสิๆ พูดจาเหมือนเป็นเเฟนกันเลยอะ กรี๊ดด>//<" นี้ก็เสียงอ้อมเพื่อนผู้หญิงในห้องครับ รู้สึกเหมือนเธอจะเป็นสาววายอะไรนี้ละ
"ได้ไงยะหล่อน ฉันจองตัวไนน์ไว้เเล้วย่ะ!" เอ่อส่วนนี้เอกเป็นสาวเทียมที่รูปร่างออกจะบึกบึนสมชายไปสักหน่อย
"นี้นางเอกหล่อนอย่ามากขี้ตู่นะยะ ไนน์นะของฉัน!!" นี้ก็เพื่อนร่วมอุดมการณ์เดียวกับเอกครับ ชื่ออะไรผมก็จำไม่ได้เหมือนกัน
"อร๊ายย~อีกระชาย!หล่อนกล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าเอกยะ!ถ้าฉันไม่ได้ตบเเกวันนี้ทุกคนอย่ามาเรียกฉันว่าเอก้า!"
"มาสิยะ! อย่าคิดว่ารูปร่างกระเทยควายอย่างเเกจะทำให้ฉันกลัวได้นะ!!"
"นี้!!พวกเเกจะตบกันเเย่งไอ้ไนน์เพื่อออ!?! นู้นๆเจ้าของตัวจริงเค้านั่งหัวโด่อยู่นัั้นน่ะเห็นมั้ย"เสียงเปรี้ยวผญ.หัวใจชายพูด
"พี่เปรี้ยวสุดหล่อขาา เชอร์รี่ไม่ได้เป็นคนเริ่มนะคะอีนางเอกต่างหากค่ะที่มาหาเรื่องเชอร์รี่ก่อน"
"อีกระเทยไม่มีนมใครใช้ให้หล่อนเรียกชื่อฉันอย่างนั้นละยะ บอกกี่ทีไม่เคยจำว่าฉันชื่อเอก้า!"
"ทีหล่อนยังเรียกฉันว่ากระชายเลย! เรื่องอะไรฉันจะต้องเรียกชื่อหล่อนดีๆด้วยละยะ"
"อร๊าย! นั้นก็เป็นเพราะเเกมาหาเรื่องฉันก่อนเองนี้ยะ!!"
"พอๆ ถ้าไม่หยุดกูจะต่อยมึงทั้งสองคน"
"ใจร้าย!!"สองเสียงประสานกัน
"โวะ!เเสบเเก้วหู!เเล้วอย่างให้เห็นว่าทะเลาะกันอีกนะ"
"ทำไมคะ พี่เปรี้ยวจะทำอะไรเอก้า" เอกมันจีบปากจีบคอพูดครับ
"จับมารุมโทรมเเม่ง"เปรี้ยวพูดจบสองคนนั้นก็กรี้ดกร๊าดกันไปครับเเต่เอ๊ะ!เดี๋ยวๆเปรี้ยวเเกมีไอ้นั้นของผู้ชายตั้งเเต่เมื่อไหร่ถึงจะไปรุมโทรมไอ้สองคนนี้ได้
"เห้ย!สรุปว่าไงวะเป็นเเฟนกันเเล้วเหรอไง"ไอ้ปลื้มนี้ก็ยังทวงคำตอบไม่เลิก
"ก็ลองถามเทียนดูสิว่ารักไนน์รึยัง" เหอๆหยอดเทียนวันละนิดจิตเเจ่มใสครับ
"ไนน์บ้าาา!!" เทียนหน้าเเดงรามไปยันหูละครับ55
"ฮั่นเเหนะๆ หยอดนะมึงๆ"
"หยุดพูดเลยนะทั้งสองคน! เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง"
"เขินอะดิๆกิ๊วๆๆ"
"มึงอะออกไปเลยปะเดี๋ยวเทียนรำคาญ"
"ทำมาเป็นไล่กูนะจำไว้ๆ"พูดเสร็จก็ชี้หน้าคาดโทษผมเเล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะเป็นจังหวะเดียวกับที่ครูประจำวิชาเข้ามาพอดีเราก็เรียนกันไปจนถึงเที่ยงก็พักกลางวันพอดีผมก็รีบจูงมือเทียนออกมาก่อนเพราะเดี๋ยวคนเยอะเเล้วไม่มีที่นั่งอีก
"เทียนจะกินอะไร"
"อยากกินบะหมี่เเห้ง"
"เอาน้ำอะไรดี?"
"เเป๊บซี่!"เจ้าตัวเเสบมันเริ่มหาเรื่องเเล้วไงรู้ว่าตัวเองเป็นโรคกระเพราะก็ยังจะกินพวกน้ำอัดลมนี้อีกพอไม่ให้กินก็อ้อน หนักหน่อยก็โวยวายนู้นนี้
"ไม่ได้!เทียนมันกัดกระเพราะ"
"จะเอา!"
"ไนน์ไม่ซื้อให้หรอกนะบอกไว้ก่อนเเล้วถ้าเทียนยังดื้อไนน์จะไม่ยุ่งด้วยเเล้วนะปล่อยให้ปวดท้องซะให้เข็ด" ต้องรีบขู่ไว้ก่อนครับไม่งั้นมีโวยวายเเน่
"-^-" ทำงอนครับทำงอน
"รออยู่นี้เเหละเดี๋ยวไนน์ไปซื้อบะหมี่มาให้" พูดเสร็จผมก็เดินออกมาต่อเเถวซื้อบะหมี่ให้เทียนมัน ร้านนี้คนเยอะมากครับเเม้ว่าหน้าร้านจะไม่มีอะไรวางตกเเต่งเหมือนร้านอื่นเรียกได้ว่าโล่งเลยละครับเเต่คนนี่เยอะกว่าร้านอื่นมากนี้ละครับฝีมือ
"เอาบะหมี่เเห้งไม่ใส่ถั่วงอกชามหนึ่งครับอีกชามใส่ทุกอย่าง" ชามเเรกนี้สั่งให้เทียนมันครับอีกชามของผมเอง ปกติผมไม่ค่อยเดินมาซื้อให้เทียนมันหรอกครับส่วนมากจะเดินมาซื้อด้วยกัน
"เอ้า!ได้เเล้วพ่อหนุ่ม" ผมรีบจ่ายตังค์เเล้วรับชามบะหมี่มาสองชามเสร็จก็มุ่งหน้ากลับไปที่โต๊ะเห็นไอ้ตัวดีนั่งเท้าคางทำหน้ามุ้ยอยู่
"อะ!กินไปก่อนได้เลยไม่ต้องรอไนน์นะเดี๋ยวไนน์ไปซ่ื้อน้ำมาให้"
"เหอะใครจะรอกัน"ผมทำหูทวนลมเเล้วเดินไปซื้อน้ำต่อกลับมาก็เห็นไอ้ตัวเเสบโซ้ยบะหมี่ไปซะเเละ
"ค่อยๆกินก็ได้เดี๋ยวก็ติดคอหรอกเทียน"
"ไม่ต้องมายุ่งเลยนะกินของตัวเองไปสิ"
"เฮ้ออ!~เอาเเต่ใจอย่างนี้หาเพื่อนใหม่ซะดีกว่าม๊างง~"
"งั้นก็ไปเลย!เทียนก็จะมีใหม่เหมือนกัน!จะหาที่ดีกว่าไนน์อีก10เท่า!!"
"จะหาได้หร๊ออ~เอาเเต่ใจอย่างนี้ไม่มีคนอยากคบด้วยหรอกไนน์พูดไนน์เตือนอะไรก็ไม่ยอมฟังอีกต่างหาก"
"คนอยากคบกับเทียนอะมีเยอะเเยะอย่ามาดูถูกกันนะไนน์นั้นละที่ไม่มีคนคบเทียนสงสารเลยยอมมาสนิทด้วยหรอก!!!" บอกเลยว่าเจ็บมากครับผมเเค่อยากจะเเหย่เทียนเล่นอยากให้เขากลับมาทำตัวน่ารักๆเหมือนเดิม(ตอนงอนก็น่ารัก)ผมอาจจะใช้คำพูดผิดไปที่บอกว่าเทียนเอาเเต่ใจไม่มีคนอยากคบด้วยเเต่จริงๆเเล้วความเอาเเต่ใจเเบบน่ารักน่าหยิกของเทียนเนี้ยละทีี่เป็นเสน่ห์ดึงดูดใจใครหลายๆคนใครเห็นก็คงอยากเอาใจเทียนกันทั้งนั้นผิดกับผมที่ตรงกับที่เทียนพูดมันเจ็บมากนะครับที่คนที่เรารักมาพูดเเบบนี้เเล้วยิ่งคำๆนี้ออกมาจากปากของเทียนอีกผมรู้สึกหน่วงๆในอกพูดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ
"นะ..ไนน์เทียนขอโทษทะ..เทียนไม่ได้ตั้งใจไนน์อย่าโกรธเทียนนะ"
"ไนน์เข้าใจเเล้ว"
"ขะ..เข้าใจว่าอะไร"คนตรงหน้าถามออกมาเสียงผะเเผ่ว
"ตลอดเวลาที่ผ่านมาเทียนคงอึดอัดใจมากใช่ไหมที่ต้องมาสนิทกะไนน์ ตอนนี้ไนน์เข้าใจเเล้วไนน์ไม่โกรธเทียนหรอก"
"ไม่นะ!ไม่ใช่อย่างนั้นฟังเทียนพูดก่อน" คนตรงหน้าผมตอนนี้ดูร้อนรนใจมากครับเเต่ผมคงจะฟังเขาอธิบายอะไรต่อไปไม่ได้อีกเเล้วละเพราะตอนนี้ขอบตาผมมันร้อนผ่าวไปหมดเลย ให้ตายสิ!ผมจะร้องไห้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่อยากทำตัวอ่อนเเออย่างนี้ให้เทียนเห็นเลยปกติผมไม่ใช่คนที่ร้องไห้ง่ายซะหน่อยครั้งสุดท้ายที่ร้องก็คงจะเป็นตอนโดนพ่อตีเมื่อครั้งอยู่ประถมเเต่พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับขนมเทียนขึ้นมาผมกลับอ่อนเเอซะได้...
"เทียนต่อไปนี้ไม่ต้องสงสารไนน์นะไม่ต้องห่วงว่าไนน์จะไม่มีเพื่อนไนน์ดูเเลตัวเองได้เทียนก็ดูเเลตัวเองดีๆละไนน์ไปก่อนนะ" ผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีเเค่คิดว่าต่อไปนี้จะไม่ได้ดูเเลเทียนเหมือนเดิมเเล้ว เทียนจะไม่ได้สนิทกับผมเหมือนเดิมเเล้วจะมีคนอื่นมาดูเเลเทียนเเทนผมเเค่คิดก็เจ็บเเล้วครับเเต่นี้มันคือเรื่องจริง เจ็บกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก.....

[army_van]

งานเข้าแล้วขนมเทียนนนน  ตามง้อเข้าดีๆนะ 55555555

รอค่าาาาาา

[Mouse2U]

ขนมเทียนต้องถูกดัดนิสัยเสียหน่อยนะเนี่ย
เอาแต่ใจเกินไปไม่ดีนะคะหนู...
รอตอนต่อไปจ้า~

[B52]

อ้าว เล่นๆกันอยู่จริงจังซะงั้น

[dahlia]

อ้าววววววว ดราม่ากีนเลยทีนี้ เทียนรีบๆไปง้อก่อนเลยนะ ด่วนๆๆๆ

[Meomay]

ชื่อตัวละครตั้ลลัคคคคคคค >////<
ชอบชื่อกระชาย 555555555555

แง้วววว น้องขนมเทียนทำไมเอาแต่ใจล่ะลูก
เดี๋ยวพี่ฮุบไนน์มาแล้วอย่าหาว่าไม่เตือน #โดนฟรีคิ๊ก
เนื้อเรื่องน่ารักใสๆเลย ><

[rungkyjang]

มาเเล้วจร้าาา
.
.
.
.
.
.
.

ขนมเทียน


เทียนไม่ได้ตั้งใจจะพูดเเบบนั้นออกไปนะเเต่เเบบ...อารมณ์มันพาไปอะเเงๆ ก็ถูกขัดใจมาตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วนี้นาเรื่องเมื่อเช้าก็ด้วยพอจะกินเเป๊บซี่ก็ไม่ได้กินอีกอะ อันที่จริงก็รู้นะว่าไนน์เป็นห่วงไม่อยากให้เทียนปวดท้องเเต่มันอยากกินนี้นา-3-เเล้วพอไนน์บอกว่าเทียนเอาเเต่ใจไม่มีใครอยากคบเท่านั้นละอารมณ์โกรธมันพุ่งปรี๊ดๆเลย!ก็เลยพูดอะไรไม่ทันคิดไปหน่อยเเต่จริงๆเเล้วเทียนไม่ได้เป็นเพื่อนกับไนน์เพราะสงสารนะ ไม่ได้คบเพราะไนน์เคยช่วยเทียนไว้เมื่อครั้งที่มีคนจะมาจีบเทียนด้วย จริงๆเเล้วช่วงม.ต้นที่เทียนไปเรียนพิเศษที่กวดวิชาเทียนมักจะสังเกตเห็นไนน์ประจำ(เเต่ตอนนั้นยังไม่รู้จักกัน)ไนน์เป็นคนที่มีบุคลิกโดดเด่นมากดูโตกว่าเด็กวัยเดียวกันอย่างเทียนเยอะเลย(ใครเขาก็ดูโตกว่าเเกทั้งนั้นละเทียน)เเต่เเปลกที่ไนน์ดูจะไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ทั้งที่ออกจะเป็นคนที่น่าสนใจเเท้ๆเทียนยังอยากจะเป็นเพื่อนด้วยเลยเเต่ถึงจะบอกอย่างนั้นเทียนก็ไม่กล้าไปชวนไนน์คุยด้วยหรอก-;-ก็เทียนไม่เคยเห็นไนน์คุยกับเพื่อนคนไหนเลยนี้!เห็นเเบบนั้นใครจะกล้าไปชวนคุยกันเล่าาา-0-ก็เลยได้เเต่เเอบมองเวลาไนน์เผลอเเบบเงียบๆ เเต่เเล้วโชคชะตาก็เข้าข้าง ฟ้าดินก็เป็นใจ เทวดาก็ทรงโปรดเมื่อวันหนึ่งมีผู้ชายมาสารภาพรักกับเทียนที่หน้าโรงเรียนกวดวิชา(ทำไมต้องเป็นผู้ชายด้วยอะเเง่งTT)เทียนพยายามจะปฏิเสธเขาเเต่ผู้ชายคนนั้นไม่ยอมดึงเทียนไปชนอกจากนั้นไนน์ก็มาต่อยเขาเเล้วก็เกิดการต่อสู้กันเล็กน้อยจนผู้ชายคนนั้นสลบไป(เทียนเห็นไนน์ต่อยเเค่ไม่กี่ทีเองสลบง่ายจัง-_-)จากนั้นไนน์ก็พาเทียนไปส่งที่บ้านละ><ตอนนั้นใจเต้นเเรงมากๆเลยคงเป็นเพราะเทียนอยากรู้จักกับไนน์มากๆเลยละมั้งใจถึงเต้นเเรงถัดมาอีกวันเทียนก็พาไนน์มากินข้าวที่บ้านมาม๊าก็ตื่นเต้นใหญ่อยากจะขอบคุณไนน์จะเเย่เตรียมกับข้าวซะเยอะเเยะเลยละส่วนป๊าตอนเเรกก็ดีๆอยู่หรอกพอไนน์มาถึงก็ดูจะขรึมๆไปเป็นอะไรของเขาก็ไม่รู้-3-เเถมคำพูดก็เเลจะเป็นทางการซะเหลือเกินเเล้วก็ไม่รู้จะถามอะไรไนน์หนักหนาให้เเนะนำตัวบางละ?ถามว่าพ่อเเม่ชื่ออะไรบางละ(ป๊าจะรู้ไปทำมั้ย?)พ่อเเม่ทำงานอะไร?มีพี่น้องกี่คน?บ้านอยู่เเถวไหน?มีเชื้อสายอะไรหรือเปล่า?บลาๆๆๆๆๆๆสารพัดที่จะหาเรื่องมาถามเลยละ เเละหลังจากวันนั้นเทียนกับไนน์ก็เริ่มคุยกันมากขึ้นจนเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆเพื่อนที่เรียนพิเศษก็มีถามๆบ้างว่าไปสนิทกับไนน์ได้ยังไงเทียนเองก็ไม่ได้ปิดบังอะไรก็เล่าไปหมดนั้นเเหละฮะจนพักหลังๆมีคนกล้าที่จะคุยกับไนน์มากขึ้น เวลามีเพื่อนทักไนน์ก็คุยด้วยนะเเต่ก็เเค่ประโยคสั้นๆผิดกับตอนอยู่กับเทียนลิบลับเลยรายนั้นนะชอบดุนู้นดุนี้อันนี้ห้ามกินอันนั้นห้ามยุ่งเฮ้อออ~เล่ามาถึงตรงนี้ก็คิดถึงไนน์ซะเเล้วอยากไปขอโทษไนน์จังอยากจะไปบอกว่าเทียนไม่ได้ตั้งใจจะพูดเเบบนั้นไนน์เป็นเพื่อนทีีดีทีสุดของเทียนเลยเเละจะเป็นเพื่อนที่ดีทีสุดตลอดไปด้วยต่อไปนี้เทียนจะไม่ดื้อกับไนน์จะเป็นเด็กดีเชื่อฟัง(เเต่ไม่ปฏิบัติตาม?)เเต่ก็ได้เเค่คิดละฮะเพราะทั้งบ่ายนี้ไนน์ไม่ขี้นมาเรียนเลยเพื่อนๆในห้องก็ถามผมกันใหญ่ว่าไนน์ไปไหนจะตอบไม่รู้ก็ไม่ได้เพราะปกติเราก็อยู่ด้วยกันตลอดเเต่ตอนนี้เทียนก็ไม่รู้จริงๆนี้นาว่าไนน์ไปไหนถ้ารู้คงรีบตามไปเเล้วละ เลยได้เเต่บอกไปว่าไนน์ไม่สบายปวดหัวอยู่ห้องพยาบาลเทียนโกหกครูโกหกทุกคนเทียนจะต้องเป็นคนเลวมากเเน่ๆเลยฮือออTTเพราะไนน์เลยจริงๆถ้าดีกันเมื่อไหร่เทียนจะโกรธไนน์คืนบ้าง!!

2วันผ่านไปไวเหมือนโกหก
นี้ก็สองวันเเล้วอะที่ไนน์ไม่มาโรงเรียนทำไมต้องโกรธกันขนาดนี้ด้วย!อย่างน้อยก็มาให้เห็นหน้ากันบ้างสิรู้มั้ยว่าเทียนเป็นห่วง!
"เฮ้ย!เทียนไอ้ไนน์ยังไม่หายป่วยอีกหรอวะ"
"ยังเลยอะปลื้มนี้เทียนก็ยังติดต่อไนน์ไม่ได้เลย" ฟังไมผิดหรอกฮะเทียนติดต่ออะไรไนน์ไม่ได้เลยไม่ใช่ว่าโทรศัพท์เทียนพังนะเเต่ว่าไนน์น่ะสิปิดเครื่อง!โทรเข้าเบอร์บ้านก็ไม่รับ!โทรหามัมมี้กับเเดดดี๊ก็ติดต่อไม่ได้เฉยเลย อ่า..เอ่อคือว่าเทียนเรียกตามคำสั่งของพ่อเเม่ไนน์นะไม่ได้อยากจะเรียกเเบบนี้เลยจริงจริ๊งงง เชื่อสิเชื่ออออ
"เอ้าา!เป็นเเฟนกันประสาอะไรโทรไม่ติดก็ไปหามันที่บ้านดิ"
"อ่า จริงด้วยทำไมถึงคิดไม่ออกกันนะเเหะๆ"
"เเล้วนี้มึงสองคนคงไม่ได้ทะเลาะกันหรอกใช่มั้้ยกูสงสัยตั้งเเต่วันนั้นที่ไอ้ไนน์ไม่เข้าเรียนคาบบ่ายละ"
งือออนี้ก็ชักจะสงสัยเเล้วเหมือนกันว่าปลื้มป็นอับดุลรึเปล่าทำไมรู้ดีจั๊งง
"ก็ไม่เชิงงะ"
"เเล้วใครผิดลักษณะนี้มึงผิดชัวร์อ.ปลื้มฟันเฟิร์ม"อะไรคือฟันเฟิร์มอะคล้ายๆคอนเฟิร์มรึเปล่าเทียนไม่เข้าจายย
"ก็เเบบว่า#%&#-+((%-:"!&#&($`°Π×£$`=÷¢÷" ว่าเเล้วก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ปลื้มฟัง
"อื้อหืออ!เจ็บสัส!"ทำไมคำว่าสัสต้องตะคอกใส่หน้าเทียนด้วยเนี้ย!
"นี้ขนาดกูเป็นคนนอกนะเนี้ยยังเจ็บขนาดนี้เเล้วไอ้ไนน์ที่เฝ้าทะนุถนอมมึงยุงไม่ให้กัดมดไม่ให้เกาะคงจะปวดร้าวเข้ากระดูกดำไปเเล้วมั้งห่า"
"ก็ถึงบอกว่าอยากไปขอโทษอยู่นี้ไงเล่า"
"เหอๆมึงรู้อะไรมั้ยเทียนว่าไอ้ไนน์อะมันดูเเลมึงดีขนาดไหนทั้งเอาใจใส่นู้นนี้ ทั้งคอยกันท่าผู้ชายที่จะมาจีบมึงกูนี้ก็เคยโดนมาเเล้ว"
"ห้ะ!" ปลื้มเคยจะจีบเทียนหรอเนี้ยทำไมไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่า
"เออน่า!ฟังไม่ผิดหรอกก็ตามนั้นเเหละเเต่ตอนนี้กูไม่ได้คิดอะไรเเล้วจบนะ"
"เเล้ว เเล้วทำไมไนน์ต้องคอยกันท่าพวกผู้ชายที่จะมาจีบเทียนด้วยละ"
"นี่เเค่นี้มึงไม่รู้0_o?"
"ก็ถ้ารู้จะถามทำไมละ"
"จะบอกให้เอาบุญนะไอ้น้อง...ที่มันทำอย่างนั้นก็เพราะว่ามันรักมึงไงละเทียน"
"ระ..รัก" รู้สึกว่าหัวใจเต้นเเรงขึ้นมาซะงั้นในหัวก็วิ้งๆจนคิดอะไรไม่ออกที่ผ่านมาที่ไนน์ดูเเลเทียนเพราะรักเทียนงั้นเหรอเเต่อ่ะ!อาจจะเป็นรักเเบบเพื่อนก็ได้นี่นาพอคิดเเบบนี้หัวใจที่เต้นเเรงเมื่อกี้อยู่ๆก็รู้สึกห่อเหี่ยวซะอย่างนั้น
"เออ รักเเบบคนรักเเบบที่เป็นเเฟนกันอะเอาง่ายๆก็เเบบที่พ่อกับเเม่มึงรักกันมึงเข้าใจยัง you understand?"
"เข้าใจๆเทียนไม่ได้โง่นะ"
"เออรู้เเล้วก็ดี เเล้วมึงอะรักไอ้ไนน์รึเปล่า" นั้นสิเทียนรักไนน์รึเปล่า
"ไม่รู้"
"โอ๊ย!จะบ้าตายนี้มึงรู้อะไรสักอย่างมั้ยเนี่ยเทียน"ก็รู้ว่าไนน์รักเทียนเเบบเเฟนก็เเล้วกันถึงจะเพิ่งมารู้ก็เหอะยังไงเทียนก็รู้เเล้วนิ
"เอางี้มึงรู้สึกยังไงเวลาไนน์เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ"
"กะ ก็ใจเต้นเเรง"
"เเล้วเวลาที่มึงทำอะไรสำเร็จสักอย่างมึงอยากบอกใครเป็นคนเเรก"
"นะ ไนน์"
"เเล้วเวลาที่มึงเสียใจอยากให้ใครมาปลอบ"
"อ่าก็หลายคนปะป๊า มาม๊า พี่ขนมเเล้วก็ไนน์"
"เอาคนที่อยากให้ปลอบมากที่สุดสิ"
"งั้นก็ไนน์มั้ง"
"เเล้วเวลาที่เหงาอยากให้ใครมาอยู่เป็นเพื่อน"
"อืม ไนน์" ทำไมคำตอบมีเเต่ไนน์เต็มไปหมดเลยนะงืออ
"เเล้วเวลาเห็นไอ้ไนน์อยู่กับคนอื่นรู้สึกยังไง"
เเล้วมันต้องรู้สึกยังไงละเนี่ยก็ไนน์อยู่กับเทียนตลอดเลยนี่นา
"ไม่รู้อะก็อยู่ด้วยกันตลอด"
"งั้นเอาตอนที่มันไปคุยเล่นกับคนอื่นก็ได้"
"เเบบที่คุยเล่นกับปลื้มน่ะเหรอ?"
"ไม่ใช่งั้นดิ โวะ!งั้นเอางี้มึงลองคิดตามกูนะเทียน"
"อืมๆ"
"ถ้าสมมุติว่ามึงเห็นไนน์ไปคุยจิจ๊ะๆกับผู้หญิงคนอื่นทำอะไรให้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนที่เคยทำให้มึง มึงจะรู้สึกยังไง" เเค่คิดก็ใจหายเเล้วเเต่ไนน์คงไม่ทำเเบบนั้นหรอกก็ไนน์รักเทียนนี้จะทำเเบบนั้นทำไมกันละตะ..เเต่ตอนนี้ไนน์โกรธเทียนอยู่นี้นาเพราะเทียนเองๆที่พูดเเบบนั้น"เฮ้ยๆ!อย่าเพิ่งร้องดิว้าตอบมาเลยๆ"
"ก็...ฮึกเจ็บเจ็บตรงนี้"ชี้ไปที่หัวใจจึกๆ
"บ้ะ!เเล่วเเล่วเเล่วเเล้วววชัดเลยๆ"ทำไมต้องทำตาโตเหมือนตกใจด้วยละก็มัันรู้สึกหน่วงๆที่ใจจริงๆนิ
"ฮือออ ไม่ยอมหรอก!"
"ว๊ากกก!เทียนอย่าร้องๆเพื่อนมองกันเต็มเเล้วมึ๊งง"
ปลื้มพยายามจะปลอบใจเเต่ยิ่งปลอบมันก็ยิ่งร้องอะฮือTTสักพักปลื้มก็เลิกปลอบเเล้วหันหน้าหนีเทียนเฉยเลยอะไรกันนี้เพื่อนร้องไห้อยู่นะ!เชอะ!หยุดเองก็ได้
"เออเเม่งหยุดซะทีกูอายเพื่อนๆเเม่งมองหน้าเหมือนจะฆ่ากูด้วยสายตาที่ทำมึงร้อง"
"เเล้วเมื่อกี้มันหมายความว่าไงเหรอ?"
"อะไรวะ?เมื่อกี้มึงก็ร้องไห้ไง"
"เรื่องสมมุติ"
"อ๋อเออๆก็มึงหวงไอ้ไนน์ใช่ปะละที่จะไปทำเเบบนั้นกับคนอื่นอยากให้มันสนใจเเต่มึงคนเดียวอยากอ้อนอยากให้มันดูเเลเเทคเเคร์เอาใจเเล้วมึงก็เจ็บเวลาที่เขาไม่สนใจมึงเหมือนตอนนี้ที่กูพูดมานีัถูกหมดชิปะ?"อย่างกับมานั่งอยู่ในใจเทียนตกลงนี้เป็นอับดุลจริงๆดิ0_0
"ใช่ๆปลื้มรู้ได้ไงอะ!"
"ไม่ต้องสนว่ากูรู้ได้ไงเเต่ไอ้ความรู้สึกเนี้ยขอมึงมันเรียกว่าอาการของคนมีความรักเว้ย!" หะ!น่ะ..นี้เทียนรักไนน์เหรอเเต่เทียนไม่เห็นรู้เลยว่ารักเเต่เอ๊ะ!จริงๆเทียนก็ไม่รู้ว่ารักเเบบเเฟนมันรู้สึกกันยังไงนี้นางั้นก็อาจจะจริงอย่างที่ปลื้มพูด'เทียนรักไนน์!'เเล้ว'ไนน์ก็รักเทียน!'"กูก็ช่วยได้เเค่นี้เเหละที่เหลือมึงก็จัดการบอกไอ้ไนน์เอาเองเเล้วกันโชคดี"พูดเสร็จปลื้มก็เดินออกไปโห!ยังกับพระเอกเเต่โทษทีพระเอกของเทียนคือไนน์เท่านั้น!!เย็นนี้จะต้องไปขอโทษไนน์เเละบอกรักไนน์ให้ได้ฮึบบบ!เทียนสู้ตายย!


 
มาละจร้าาเเหะๆ ยังคงสเต็ปความสัันเอาไว้เหมือนเดิม(ขอโทดจริงๆที่มาเเบบสั้นๆตลอดๆ)มาก็ช้ายังสั้นอีกอะเนอะ-^-ถ้าไม่อยากรอนานก็ไปอ่านเรื่องสั้นอีกเรื่องของเค้าที่เพิ่งจะลง(?)ก่อนก้อได้เรื่องนี้จริงๆลงวันเดี๋ยวก้อจบเเล้วจ้ามันเป็นเรื่องสั้นเเบบตอนเดียวจบเเต่เค้ากระเเดะเเบ่งไปลงครั้งต่อไป คืออัพอีกครั้งก้อจบเลยค่ะไม่พรุ่งนี้ก็มะรืน(จบเร็วมว้ากก).
ชื่อเรื่อง:รักของเราสอง>>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46030.msg3003089#msg3003089 ตามลิ้งค์นี้เลยย(โนดราม่า)

[Mouse2U]

เราเอาใจช่วยนะคะน้องเทียน สู้ๆ

[KKKwanGGG]

น่ารักดีครับ ยังไม่จบใช่ป่ะครับ อย่าลืมมาต่อนะ

[Mouse2U]

*สะกิดๆ* .. เรายังรออยู่นะค้าา~

[Dreameekitanai]

 
หายไปเลย................... ยังรออยู่นะคร้าบบบบบบ

[Wtftt]

ขนมเทียนทำไมทำงี้







รอๆๆๆๆๆมาต่อ ฮือมาต่อเถอะค่ะ