หัวข้อ: ◐ เธอที่ร้าย ◑ THE END

[mab]

เย้ !!! อ่านรวดเดียวจบเลย ร้องไห้หนักมาก

[thananna]

ร้องไห้ตั้งแต่ตอนแรกยันตอนจบ...ดีใจที่จบแบบนี้...และขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านค่ะ

ชอบมากค่ะ

[lovejinjunno]

ปกติต้องอ่านให้จบก่อนถึงจะเม้นท์
แต่นี่ไม่ไหวละ
จากตอนที่ 7
นี่ถ้าพรุ่งนี้ตื่นเช้ามาเจออิพี่มันเจอน้องปาดข้อมือในห้องน้ำ จะไม่สงสัยเลย
หมายถึง ถ้าน้องเกิดเป็นโรคซึมเศร้าขึ้นมานะ
เพราะแต่ละคำพูด แต่ละการกระทำนี่...
เป็นการไล่ให้น้องไปตายชัดๆอ่ะ ยิ่งประโยคสุดท้ายที่ว่า ไม่น่าเกิดมาเลยอ่ะ
อ่านแล้วแบบ ถึงจะเข้าใจอีพี่มันก็เถอะ
แต่เจอคำพูดแบบนี้เข้าไปก็ไม่อยากอยู่เป็นผู้เป็นคนแล้วอ่ะ จากใจคนเป็นโรคซึมเศร้าเลยอ่ะเอ้า

[Loogling]

ร้องไห้หนักมากกกกกกกกกกกกกกกกก

ชอบนินยาเรื่องนี้จังถึงมันจะหน่วงๆ
แต่เราคิดว่ามันมีความสวยงามของตัวละคร2ตัวนี้อยู่
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะคะ
ปล.แอบอยากอ่านตอนพิเศษ

[lovejinjunno]

อ่านตั้งแต่ตอนที่ 8 ถึงตอนที่ 14
อยากบอกคนเขียนว่า...
โรคซึมเศร้ากำเริบค่ะ
ที่อิพี่มันรู้สึก มันกลับมาหาเราหมดเลย
เราอิจฉาพี่ภูมากอ่ะ ที่ในที่สุดก็ได้ออกเดินทางที่ตัวเองเลือกจริงๆซะที
ขณะที่เราทำไม่ได้
คิดและรู้สึกอยู่ทุกวันว่าอยากกลับบ้าน บ้านในความหมายที่ใกล้เคียงกับของพี่ภู บ้านที่อบอุ่น...

ปล.คนเขียนอย่าซีหรือกังวล ถึงเราจะอยากกลับมากแค่ไหนในทุกวัน แต่เราก็มีเหตุผลพอที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

[lovejinjunno]

อ่านจบแล้วค่ะ
ุึพอจบแล้วก็ไม่ม่อะไรจะเม้นท์ นอกจาก
ขอตอนพิเศษได้ไหมคะ
แอบสงสัยว่า พี่ภูไปอยู่ที่อื่นแล้วมีชีวิตยังไง
ใครเคี่ยวเข็นให้กินยาโรคซึมเศร้าและพาไปหาหมอ
มินตราเป็นคนจัดการหรือเปล่าคะ
แค่อยากรู้ว่า ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
พี่ภูผ่านมันมาได้ยังไง....

ขอบคุณค่ะที่แต่งนิยายเรื่องนี้ออกมา
อยากเขียนเก่งซักนิดบ้างจัง
แต่ตอนนี้ เอาจริงๆมันก็เป็นมาพักใหญ่ๆแล้วที่ แค่จะแตะปลายนิ้วพิมพ์ไดอารีประจำวันของตัวเองที่สมัครไว้ที่บล็อก ยังทำไม่ได้เลยค่ะ

สุดท้ายนี้อยากบอกว่า รักคนแต่ง รักพี่ภู รักน้องสิงหา และเบียร์มากค่ะ

[pamhicc]

มันหน่วงมากจริงๆค่ะ สงสารทุกคนเลยโดยเฉพาะสิงหา
พี่คินก็เลวสุด  ขอบคุณมากเลยค่ะ 

[firnlolo]

หน่วง

[คนเดี๋ยว]

สนุกสุดๆๆเลย
ชอบ

[O-RA DUNGPRANG]

เราจะรอหนังสือรอบรีปริ๊นท์ บอกได้คำเดียวว่าจะเอามาครอบครองแต่ไม่แตะต้องซ้ำสองไม่ไหวๆมันปวดใจเหลือเกินมันยังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่แม้ว่าจะผ่านมานานแล้วก็ตม 

[chanakan2535]

อะไรมันจะบีบคั้นปานนี้
รักน่ะรักได้ แต่ถ้าคนเขาไม่รักเราไงก็เหนี่ยวรั้งเขาไว้ไม่ได้หรอก
รั้งไว้ในใจได้ ปล่อยเขาไปเถอะ รั้งไว้ก็มีแต่จะเจ็บมากขึ้น
รังควาญเขากับคนใหม่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย     

 ดูบอลสด ดูบอลออนไลน์

[lomlomee]

อยากจะบอกว่าเรื่องนี้สามารถถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดีมาก ความทรมานของคนเป็นโรคซึมเศร้า มันเจ็บปวดมาก ทรมานสุดแสน อยากตายเจียนจะขาด เราเจอเรื่องนี้ช้าไปจริงๆ

[aomy20]

 
ไม่เคยอ่านเรื่องไหนที่หน่วงและจุกอกเท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย เป็นคนไม่ชอบอ่านนิยายแบบบรรยาย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านแล้วชอบมาก ทุกตอนมันบีบอารมณ์แล้วทำให้เกลียดพี่ภูผามากมาย แต่เมื่ออ่านจนจบทำให้เราเข้าใจพี่ภูพาสงสาร ชอบที่นักเขียนเล่นกับเนื้อหาเรื่องนี้ซึ่งมันมีจริงในสังคม แต่ที่อยากบอกคือชอบนิยายเรื่องนี้มากเลยคะ ขอบคุณที่เขียนนะคะ 

[Another Night]

โลกนี้ไม่น่ามีโรคซึมเศร้าเกิดขึ้นมาเลย
ไม่ควรมีใครที่ต้องทนทรมานอยู่กับโรคนี้เลย ยิ่งคืดมันก็ยิ่งเศร้า
การมีอยู่ของทุกๆ คนมีค่านะ
เราบรรยายความรู้สึกตอนนี้ออกมาไม่ออกจริงๆค่ะ ขอบคุณนักเขียนมากๆค่ะที่แต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา

Love
Another Night
 

[zysygy]

 

[moonoi1000]

เป็นนิยายที่ดีมาก ดีใจที่จบในแบบที่เราคาดหวัง แปลกใจที่ตัวเองเพิ่งมาเห็น เราเข้าใจตัวละครพระเอกนะ เราก็เป็นผู้ป่วยประเภทเดียวกัน เคยฆ่าตัวตายหลายครั้ง แต่ไม่ตาย ตอนป่วยรู้แค่ว่า อยู่ไม่สู้ตาย มันเป็นยังไง กว่าจะดีขึ้นลำบากมาก ครอบครัวสำคัญ คนรอบข้างสำคัญ

[Noname_memi]

คิดถึงภูผา คิดถึงน้ำตาที่เคยเสียไป  แวะมาส่อง

[Tampopo]

กลับมาอ่านเรื่องนี้ ก็ทำให้ร้องไห้ตามได้ทุกครั้ง 

และก็จบลงอย่างสวยงามเช่นเดียวกัน

มันอิ่มเอมในหัวใจ

[MooMiew]

กลับมาอ่านอีกรอบเพราะคิดถึง ยังเหมือนเดิมเลย น้ำตาไหลพรากๆๆ เหมือนเดิม 

[mameaw.omg]

นิยายเรื่องนี้หนักหน่วงมากจริงๆค่ะ ใช้เวลานานมากๆกว่าจะทำใจมาอ่านเรื่องนี้ได้
เพราะมีคนรีวิวว่ามันหน่วงมากๆ อ่านไปเจ็บปวดไป ตอนที่อ่านตอนแรกๆสงสารสิงหามากๆอยากให้พี่ภูเจ็บ แต่พออ่านใกล้จะจบ
สงสารพี่ภูมากๆ ทุกคนดูเจ็บมากเกินที่จะทนไหวแล้ว
คุณจิตติเป็นนักเขียนที่ถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครไปดีสุดๆคนหนึ่งเลยประทับใจมาก
ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายดีๆที่เขียนขึ้นมาให้อ่าน เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องๆต่อไปนะคะจะตามไปอ่านอีกหลายๆเรื่องเลย

[rp.ppch]

ชีวิตภูผาเหมือนชีวิตเราเลย ช่วงที่เป็นซึมเศร้า
อ่านแล้วอินมาก
นิยายของคุณจิตตินี่คุณภาพจริงๆ
ขอบคุณนะคะ

ปล.เรายังรู้สึกหน่วงค้างยาวถึงแม้ตอนจบจะไม่ใช่ bad end ก็เถอะค่ะ
วิ่งไปร้องไห้แล้ว แง

[tae1234]

ขอบคุณครับ กลับมาอ่านอีกรอบ เพิ่งมีโอกาสได้เม้น

[เจ้าอ้วงงง]

ชอบมากค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆที่ได้หนังสือมาไว้ในครอบครอง เย้! 

[nisaday]

อ่านรวดเดียวจบ
ร้องไห้จนตาบวมเลยค่ะ
ประทับใจการเล่าเรื่องมาก
ตอนแรกเกลียดภูผามากเลย
แต่พอรู้เหตุผลก็สงสารเข้าไปอีก
เค้าสองคนคือพลังงานของกันและกัน
ดีใจที่สู้จนกลับมาเริ่มใหม่กันอีกครั้ง
ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีดีแบบนี้มากๆค่ะ

[ป๋า]

น้ำตาแตกตั้งแต่ตอนแรกยันตอนสุดท้าย
อ่านไปเจ็บไป ใจร้าวไปหมดแล้วอ่ะ

ตอนแรกก็กลัวว่าคำว่า "เดินทาง" กับ "จากไป" จะหมายความว่าภูตายไปแล้ว
แต่สุดท้ายคือกลับไปสู้เองแล้วกลับมาหาสิงหาสินะ
เอาจริงๆคือแมร่งไม่คิดมั่งเลยว่าสิงหาจะรู้สึกยังไง ดีว่าสิงหามันยังมีเพื่อนดี ถ้าตัวคนเดียวเหมือนตอนภูผาไม่คิดมั่งไง๊ว่าน้องอาจจะคิดสั้นก็ได้อ่่ะ

อิพี่คินนี่...เบิ่ดคำสิเว้า...ดูเป็นคนดีมากมาตลอด สุดท้ายคุณหลอกดาวอ่ะ

และสุดท้ายก็ยังดีที่จบแบบแฮปปี้ ถ้าจบแบบแบ้ดเอนดิ้ง ก็อาจจะเป็นป๋านี่แหละที่ตาย ค่ดจี้ใจดำ

[k.suttho]

ร้องทั้งเรื่อง แต่ก็อินไปกับมัน สัมผัสความรักของใครสักคนที่มีให้ใครอีกคนไม่เคยหมด มันดีจริงๆ

[tong_x_zhi]

พออ่าน ร้ายเดียงสา จบ หานิยายของคุณต่อเลยครับ เอาเป็นแนวดราม่า  อ่านช่วงแรกดราม่าสะใจ สงสารสิงหา แต่ก็คิดว่า เมิงเป็นไรมากป่ะวะ ทำตัวง่อยเกิ๊น กลับมาหาพี่ภูอีกทำไม เป็นตัวเองไม่รีเทิร์นให้ชัวร์ครับ  อ่านไป อ่านมา สิงหาเริ่มแกร่งขึ้น พี่ภูต่างหากที่อ่อนแอลงทีละน้อย จริงๆก็เป็นผลพวงจากโรคซึมเศร้ามากกว่า  ลุ้นว่าถ้าพี่ภูตายไป จะดราม่าเบอร์แรงถึงไหนเนี่ย ฮ่ะๆ สุดท้ายจบแฮปปี้ ฟ้าหลังฝนสวยงามอยู่นะครับ 

ตัวละครอย่างเบียร์ คือเพื่อนที่ดี ส่งเสริมเพื่อน ช่วยเหลือตลอด ตอนแรกจิ้นเบียร์กับสิงหาอยู่  พอมีพี่คิน ก็หรือว่าเบียร์คิน ดีวะเนี่ยยย

หลายคนคงจะด่าพี่คิน ว่าดีแตก  แต่เราว่าธรรมชาติดีนะครับ  คือตอนยังไม่เป็นแฟนดูแลดี เป็นพี่ที่ดี แต่พอเป็นแฟนกัน ความคาดหวังจากตัวอีกฝ่ายก็ต้องมากขึ้น ยิ่งตัวอีกฝ่ายลืมคนเก่ายาก อาจเผลอหลุดบ้าง ความโกรธ ก็ต้องมีเป็นธรรมดา เซ็กซ์ก็ต้องอยากมี  แฟนไม่ให้ ก็หาที่ระบาย  แฟนทำเคือง ก็หาที่ทำให้สบายใจ  มองในฝั่งหญิง ที่คินทำอาจจะไม่ดี แต่สิงหาเค้าน่าจะเข้าใจ แต่ก็เสียใจแหละเนอะ  คินก็อยากมีเซ็กซ์กับแฟนบ้างล่ะ พอไม่ให้ ก็ด้วยอารมณ์โมโห เคือง น้อยใจ สุดท้ายเลือกห่างออกไป ต่างคนต่างอยู่ในมุมตัวเอง สุดท้ายเลิกไปแม้จะไม่ดีนัก แต่ก็ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย

นิยายแนวดราม่าหนักแบบนี้ แม้ไม่ได้บรรยายฉากรักสุดสวิง โรแมนติกเว่อวัง  หรือฉากที่ทำให้ฟินตัวแตก อ่านแล้วพวกเมิงจะอะไรขนาดนั้น คนอ่านริษยาตาร้อน ฮ่าๆๆ  แต่ก็ทำให้ติดตามได้เรื่อยๆ อ่านตั้งแต่เช้า ต่อเนื่องจนจบเมื่อกี้เลยครับ  เป็นเรื่องที่ควรอ่านถ้าคุณชอบอยู่ในอารมณ์อยากเสพย์ดราม่าหนัก มากกว่าฟินตัวแตก ฮ่าๆ เสพย์ดราม่าทั้งเสาร์อาทิตย์เลย ฟินครัชช

เป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานดีดี  ดราม่าสนุกๆ  ดราม่าจัดๆต่อไปนะครับ สู้ๆ

[jojobuffy]

น้ำตาไหลพรากกๆๆ

[inorn]

  หน่วงมาก ไรท์ เขียนดีมากๆๆ บรรยายความรู้สึกได้ดีมากๆๆ

[zoiesty]

สนุกมากก น้ำตาไหลแทบทุกตอน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ