ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
...
Philosphy of Loveคุณเคยสงสัยไหมว่า ความรักคืออะไร?
'เพ้อเจ้อชะมัด...'
จริงเหรอ ผมว่าควรนะ มนุษษ์เราควรใคร่ครวญถึงสิ่งนี้ บางคนว่ามันเป็นตัวขับเคลื่อนชีวิต ซึ่งผมมองว่ามันเป็นแง่มุมหนึ่งของสิ่งที่เรียกว่าความรัก แง่ที่มันถูกเรียกว่า 'ความปรารถนา' นั่นแหละ ตัวขับเคลื่อนสำคัญของมนุษย์และโลก ...คิดว่านะ
แล้วว่าแต่ไอ้ความความรัก ความปรารถนา มันอันเดียวกันจริงรึเปล่า? เรียกรวมกันได้ไหม?
"วิว วันนี้อ.มานีมีเสวนา philosphy of love นะ ไปดูกัน"
"เออ เอาดิ ได้ข่าวอยู่ แล้วกี่โมงวะ"
"สี่ครึ่ง เลิกเรียนอ่ะ"
"อ่อ โอเค"
ผมก็แค่คิดว่า ถ้าผมกับคนที่ผมรักและรักผม ไปนั่งฟังเสวนาเรื่องความรักด้วยกัน เรียนรู้คำว่ารักไปด้วยกันในแบบที่ไม่ได้เป็นคำเปรียบเทียบแบบที่คนอื่นๆ เขาใช้กัน คือผมหมายถึงเวลาที่มีการพูดว่า 'เรียนรู้รัก' มันคือการมีความรักต่อกันไปเรื่อยๆ เรียนรู้ความรู้สึกที่มีต่อกันและทุกสิ่งอย่างที่ลงท้ายด้วย'กัน'ไปเรื่อยๆ แต่ครั้งนี้ผมพูดถึงคำว่า 'เรียนรู้รัก' แบบว่าเรียนจริงๆ ...ไม่ค่อยแน่ใจ แต่คงใช้คำว่า ‘เรียนรู้ทฤษฎีเกี่ยวกับความรัก’ ได้
พอเรารู้จักไอ้คำสั้นๆ นี้แล้วมันจะเป็นยังไงต่อ
อ่อ การเสวนาสั้นๆ คงไม่ได้ทำให้คำว่ารักนั้นกระจ่าง แต่แน่นอนว่าต้องมีมุมมอง เรื่องราว ข้อมูลที่เรายังไม่รู้ให้ได้เรียนได้รู้แน่
ตอนที่ 1 พุทธศาสนา : ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์...ทุกข์เพราะสักวันสิ่งที่รักจะเสื่อมสลาย เพราะสักวันความรักจะจากไป เพราะได้ของที่ไม่น่ารัก เพราะไม่ได้ของที่รักผมหยิบบุหรี่ยี่ห้อโปรดขึ้นมาแต่ยังไม่ได้จุด แค่ถือไว้อย่างนั้น และ...คิด
นานจนไม่รู้ผ่านไปกี่นาทีแล้ว วิวเปิดประตูระเบียงออกมาหาผม ในมือถือไลท์เตอร์ของผม อ่า ใช่ ผมไม่ได้หยิบมันออกมาด้วย แต่ผมก็ไม่ได้เดินกลับไปเอา
"ออกมาดูดบุหรี่แต่ไม่เอาไลท์เตอร์มาด้วยคืออะไรวะ"
"คือลืมไง"
วิวหัวเราะเบาๆ กับคำตอบ พร้อมกับยื่นมือมาจุดบุหรี่ให้ผม ชอบเวลาแบบนี้ชะมัด...ผมที่คาบบุหรี่แบบเย็นยี่ห้อโปรดไว้ในปาก มีวิวยืนข้างๆ ในมือถือไลท์เตอร์ตัวสีเงินที่มีเสียงเปิดอันไพเราะ(และทรงสเน่ห์) ยื่นมาจุดบุหรี่ให้ และตามด้วยเสียงปิดอันไพเราะยิ่งกว่า...อาฮะ เป็นวินาทีที่รู้สึกว่าตัวเองน่าอิจฉาที่สุดในโลกเลย
ผมมีความสุขมากจริงๆ นะ ความรู้สึกดีแบบ...แบบอะไรล่ะ ที่เขาว่ากันว่าเหมือนมีผีเสื้อบินในท้องมั้ง มันทำให้ผมทนไม่ไหว ผมเดินไปกอดวิวจากด้านหลัง เอาคางเกยไหล่คนที่ตัวเล็กกว่า ยื่นมือที่จับบุหรี่ออกไปห่างวิว
"ระวังบุหรี่" วิวเตือนผม คงกลัวว่าขี้บุหรี่จะหล่นไปโดนตัวเองเข้า
"เออน่า กูเคยทำมึงเจ็บเหรอ" ผมพูดติดตลก อ่อ อันที่จริง ผมก็ทำวิวเจ็บอยู่ทุกวัน คือ...ผมหมายถึงทุกคืน โอ๊ะ ไม่เอาไม่พูด (ฮา)
วิวหยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วก็เป็นผมบ้างที่เป็นฝ่ายจุดไฟให้...นี่ก็เป็นวินาทีที่ผมมีความสุขมาก เหมือนกัน (เราจะเป็นมะเร็งปอดไปด้วยกันครับ ตายไปด้วยกัน ,ล้อเล่นครับ ผมจะบอกว่าเยาวชนไม่ควรลอกเลียนแบบนะครับ บุหรี่อะไรนี่ บ้าบอ ไม่ดีต่อสุขภาพ บลาๆๆๆๆ)
"วิว มึงคิดไว้รึยังว่าเรียนจบแล้วมึงจะเอายังไงต่อ" นี่เป็นสิ่งที่ผมคิดมาตลอดชั่วโมงที่ผ่านมา เออ ที่ไม่ได้เดินกลับไปเอาไลท์เตอร์นั่นแหละ
"ก็นิดนึงอ่ะ"
"...."
"...."
วิว ไม่ได้พูดอะไรต่อ ผมเองก็ไม่ได้ถาม มีเพียงควันบุหรี่ลอยฟุ้งในความเงียบระหว่างเรา ผมไม่กล้าถามต่อเพราะผมกลัวว่าในคำตอบของมันจะไม่มีผมอยู่ ผมทนไม่ได้หรอก แค่คิดว่าสักวันผมจะไม่ได้กอดมันแบบนี้ ไม่ได้มองมันแบบนี้แล้ว ผมทนไม่ได้จริงๆ
.
.
.
โอเค ผมยอมแล้ว ผมทนหลอกตัวเองต่อไปอีกสักวินาทีไม่ไหวแล้ว ผมโคตรเสียใจเลยตอนนี้ เพราะความจริงผมรู้...ที่วิวไม่พูดอะไรต่อเลย นั่นหมายความว่าแพลนในอนาคตของมันไม่มีผมอยู่จริงๆ มันถึงไม่กล้าพูดบอกผม
วิว มึงแม่ง ใจร้ายกับกูจังวะ โกหกกูมาสักนิดก็ได้...
อ้อมกอดที่แน่นกระชับขึ้นคงทำให้วิวรับรู้ความรู้สึกของผม วิวค่อยๆ ดึงมือผมคลายออกแล้วหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าตรงๆ แล้วยื่นมือมาลูบวนที่แก้มผมเบาๆ ...อย่างที่เคยทำทุกทีเวลาที่ผมเสียใจหรือรู้สึกไม่ดีกับเรื่องอะไรสักอย่าง
ผมกุมมือนั้นแนบไว้ที่แก้ม ...จะไม่มีแล้ว สักวันผมจะไม่มีวิวคอยปลอบโยนแบบนี้แล้ว
"กูว่าจะไปเรียนต่อโท..."
"กูไม่อยากรู้ ...ยังไม่ใช่ตอนนี้"
ทุกข์...เพราะสักวันรักต้องจากไป"มึง วาเลนไทน์นี้มึงอยากได้อะไร"
"หืมม?"
"จะให้กูพูดทำไมหลายรอบวะ แม่ง..." หลังคำว่าแม่ง วิวก็สบถเบาๆ ต่ออีกหน่อย ผมจับใจความได้ประมาณว่าทำไมมันต้องมาถามคำถามน่าอายแบบนี้ด้วย
ฮ่าๆ วิวของผมน่ารักที่สุดในโลยเลย โดยเฉพาะเวลาก้มหน้าก้มตา ยกมือเกาท้ายทอยเบาๆ แบบนี้ (มันคืออาการเวลามันเขินครับ)
"อืมม ก็ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษนะ" ที่จริงมันก็มีนะแต่ผมไม่อยากออกตัว ผมก็แค่คนธรรมดาครับยังมีpassion
"อาฮะ" วิวตอบแค่นั้น ไม่ได้ถามอะไรต่อ
เมื่อก่อนเวลาเห็นคนอื่นไม่ยอมพูดอะไรอย่างที่ตัวเองคิดทั้งที่มันก็ไม่ได้ผิด อะไรที่เขาจะคิดหรือพูดอย่างนั้น ผมก็คิดนะว่าคนเรานี่จะฟอร์มทำไมเยอะแยะ อยากได้อะไรก็บอกไปเลย มาถึงวันนี้ พอถึงเวลาเจอสถานการณ์แบบนั้นกับตัวเองแล้วก็พบว่าไม่ง่ายเลยที่จะทำอย่าง นั้น
พูดไปสิวะ บอกไป เอ่อ..ไม่กล้าจริงๆ ว่ะ ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
กรรมเลยครับคราวนี้...
เมื่อวันวาเลนไทน์มาถึง
หมี WTF?
ตุ๊กตา หมีสีขาวขนาดสองคนโอบวางอยู่บนเตียงนอนของผม คือสิ่งที่ผมเห็นเมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาหลังจากกลับจากมหาลัยในเย็นวันนั้น
ผมไม่รู้ว่าผมทำหน้ายังไงตอนเห็นมัน แต่วิวมองหน้าผมแล้วหน้าจ๋อยไปเลย แล้วบอกว่าดูออกว่าผมไม่ชอบ อ่า...คือผมชอบมันนะ คืออะไรที่วิวให้ผมก็ชอบทั้งนั้นแหละ แต่...
"แต่อะไร พูด พูดมาตรงๆ เลย มันเป็นกฎที่ทำให้เราอยู่ด้วยกันโดยไม่มีปัญหามาตลอดไง จำได้ไหม" วิวย้ำและอ้างกฎที่ผมกับวิวตกลงร่วมกันไว้เมื่อนานมาแล้ว เมื่อเห็นผมมีท่าทีจะไม่พูด
"โอเค วิว คือมันเป็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่และมัน เอ่อ น่ารักดี แต่กู คือ กูไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่จะ...แบบว่า...อยากได้อะไร...แบบนี้ มึงเข้าใจใช่ไหม"
"กูถามมึงแล้วนะว่ามึงอยากได้อะไร" วิวยอมรับเหตุผลชองผมแต่ก็ยังหน้างอหงิกนิดๆ
"อ่า ใช่ นั่นกูผิด แต่มึงจะให้กูพูกเหรอว่าที่กูอยากได้คือ..."
"คือ...?"
"คือมึงผูกริบบิ้นนั่งรอกูบนเตียงแทนไอ้หมีเนี่ย"
"ก็เหี้ยแล้ว!" วิวตะโกนด่าแล้วก็ไล่เตะผมรอบห้อง จนเราต่างคนต่างเหนื่อยหอบแฮ่กๆ ทั้งคู่ วิ่งไป หัวเราะไป
มีความสุขนะ ผมมีความสุข ยิ่งกว่าได้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นั่นอีก แต่ผมยังมีนะสิ่งที่อยากได้ในวันวาเลนไทน์แรกของเรา ของผมกับวิว (คือไม่ใช่อันที่พูดไปนะ อันนั้นผมล้อเล่น)
รอฟังคำนั้นอยู่นะวิว คำที่มึงไม่เคยยพูดให้กูได้ฟังเลย ...แต่เอาเถอะ ไม่เป็นไร
ผมรอได้ ผมไม่รีบ ...เฮ้อออ
ทุกข์เพราะได้ของที่ไม่น่ารัก เพราะไม่ได้ของที่รักโปรดติดตามตอนไป.....
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านนะคะ เรื่องราวน่ารักๆ นี้ยังไม่จบน้า รอติดตามกันต่อ