หนุ่มแชทไลน์กับนายปากแข็ง (ตอนอวสาน ย้ายได้เลยครับ 31 พฤษภาคม 2558 )
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หนุ่มแชทไลน์กับนายปากแข็ง (ตอนอวสาน ย้ายได้เลยครับ 31 พฤษภาคม 2558 )  (อ่าน 24542 ครั้ง)

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
อ่านตอนนี้รู้สึกว่าเด็กซ์น่ารักขึ้น10%

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
มารอแชทต่อไป จนกว่าจะถึงแชทวาเลนไทน์
อยากรู้ว่าวาเลนไทน์ ในแชทมีความคืบหน้ามั้ย 55

ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 76


“คุณกินอะไร”
 
“ไม่รู้จิครับ เดี๋ยวถามน้องก่อน  (:”

“อากาศก็ร้อน แดดก็แรง”

อย่าเขียนให้ชวนคิดสิเด็กซ์ถ้าจะห่วง ทำไมไม่บอกเราตรงๆนะ

“ตอนนี้แดดร่มแล้วล่ะ”

“เวลาผมเครียด อาการจะออกทางสีหน้าชัดมาเลยล่ะ คุณรู้มั้ย ;}”
“แต่ไม่นานผมก็หาย จริงๆนะ ถ้าผมได้คุยกับใครที่สนิท”

“หายเองไม่เป็นเหรอ”

“ก็ต้องนอนถึงจะหาย”
“คุณนิ ):”

แต่ละคนเขามีวิธีแก้ปัญหาความเครียดเหมือนกันซะที่ไหนเล่า

“คุณต้องหายเองให้ได้”


“ดูช่อง 1 ป่าว”

“ไม่ดูไอเดนติตี้วันนี้”
“ดูย้อนหลังละกัน”

“ผมว่า ผญ นักวิ่งปอดเหล็ก”

มาอีกแระ ชวนบังคับให้ดูอีกแล้วว

“ไม่รู้จิ”
“คุณอาเอา tablet ไปดู :}”

“ไม่ได้ดูจากทีวีเหรอ”

“ก็วันนี้เพลียนิโหน่ยคับบ”


“นี่ๆคุณ”
“ทำไมคุณไม่ใส่คอนแทคแทนแว่นล่ะ”
“ตะก่อนผมก็ใส่แว่น พอผมเปลี่ยนมาใส่คอนแทค ผมว่ามันคล่องตัวกว่า”

“อะไรที่มาใส่ที่ตามันเสี่ยงกว่านิ”

“หราๆๆ”

ก็จริงนะ

“แล้ววิตามินมากมายเข้ากระเพาะคุณน่ะ ไม่เสี่ยงเลยเนอะ”

ต้องเถียง ต้องเถียง

“ใส่คอนแทค ก็เช็คสายตาจากหมอตาก่อน ล้างมือถอดคอนแทคทุกวัน ไม่คาตาก่อนนอน สบายๆ”

“วันนี้ผมไม่ได้เขียนนิยายเลย”

“คิดถึงคุณนะ”


“ผมยังท้องไส้ปั่นป่วน ตัวรุมๆ”

พอจะเตรียมตัวนอนปุ๊บ เด้งไลน์มาเลยเชียว

“คุณบอกหายแล้วนี่”

อะไรเนี่ย อะไรเนี่ย

“คุณนิเดี๋ยวเหอะ”
“ยังกินชาอยู่มั้ยล่ะ หยุดนะ”
“มีอาการเฉพาะกลางคืนเหรอ”
“คือคุณไม่มีอาการถึงขั้นป่วย”
“ไปหาหมอ คุณจะอยากไปมั้ยล่ะ”
“ ลองกินนี่ดูซิ CAR R BON ที่มันเป็นแคปซูลสีดำๆน่ะครับ ร้านยามีขาย”
“ไม่ใช่ยาฆ่าเชื้อคุณหยุดกินได้ตามต้องการเลยนะ”
“คุณนอนเยอะๆนะ เวลาคุณเครียดคุณก็เล่าให้คนอื่นฟังจิ งั้นเขาจะมีสายด่วนสุขภาพจิตไว้ทำไม”
“ผมเป็นห่วงคุณนะ”
“พรุ่งนี้คุณเป็นไง มาบอกผมด้วย”

--------------------------------------------------------------------------------------------------

แล้วเด็กซ์ก็ไลน์มาตอนเจ็ดโมงห้าสิบห้านาที

“ดีขึ้นแล้ว”

“แล้วกลางคืนจะเป็นอีกมั้ย”

“เมื่อวานเช้ากินชาดำ กลางวันกินข้าวผัด ชาเขียวลาเต้ร้อน”
“เดินเข้าๆออกๆแอร์”
“ผมเลยบอกว่าแดดร้อนไง”


พาดพิงไปถึงเรื่องไหน  เรื่องแดดร้อนเมื่อวานนี้รึ??? ไม่อยากมโนว่าเด็กซ์กลัวเราจับได้หรอ ว่าส่งไลน์มาห่วงเรา
จริงๆเรายังไม่ได้พูดไรเลยน้า ส่อพิรุธมาเอง  555

ต้องเปลี่ยนชื่อนิยายแล้ว เป็นหนุ่มแชทไลน์กับนายซึนเดเระ

“วันนี้ดีขึ้นต้องกินเยอะๆ”
“คุณเครียดเหรอ”

“วันก่อนที่ป่วย ผมก็กินกาแฟเย็น กลางวันสลัด  กินข้าวไม่ลง ผลไม้อีก มันเลยไปกันใหญ่”
“วันนี้กินข้าวหน้าเป็ดเลยดีกว่า”


อ่านไปอ่านมา ดูท่าเด็กซ์จะเกิดปัญหาแดรกเยอะเกินพิกัดนะคร้าบบ

“กินอาหารย่อยง่ายสิคับ”

“มันก็ไม่มีอาหารหนักสิ”

“ลำไส้ทำงานหนักนะ”

“ถ้าวันนั้นผมกินข้าวไข่เจียวหรือขนมปังก็ไม่แย่ขนาดนี้”
“เดี๋ยวนี้ผมเลิกกินขนมปัง 55 ไตรกลีเซอไรด์ผมสูงมาก”


อ่ะจ้า มะกี้บอกจะกินข้าวหน้าเป็ดมิใช่รึ ไตรกลีเซอไรด์คงจะต่ำมากสินะ พ่อคนสองมาตรฐาน

บอกอะไรไป ตานี่ดูท่าคงไม่ฟังหรอก หัวดื้อที่สุด ที่สุดของที่สุด

“วันเสาร์นี้ผมไปเที่ยวต่างจังหวัดกับที่บ้านนะ เดี๋ยวมาเล่าให้คุณฟัง (:”

“ไปที่ไหน”

“ไม่รู้เหมือนกันคับ ถ้าได้ไปเที่ยวจริงๆจะมาบอกคุณนะ”









“จะสี่ทุ่มแล้วว”

“เป็นคนอื่นคงหลับสบายไปแล้ว”

ดูพูดซะน่าสงสาร

“คุณก็หลับซะสิ”

“ผมง่วงจะหลับตอนหัวค่ำ แต่ก็หลับไม่ได้ ธุระไม่เสร็จ”
“พอเลยเวลาก็หายง่วง”


“คุณเลยนอนดึกล่ะสิ”

“ช่าย”

“ยากจังเลย”

ยากของเราหมายถึง จะช่วยแก้ไขปัญหาเด็กซ์ให้ยังไงดี มันเป็นงานของเด็กซ์นี่นา

“tablet ได้มายัง”

“ได้แล้ว”
“ผมไม่อยากดูเรื่องนั้นนี่นา”

“ริว ?”

“ 55”

“ไม่เอาๆๆๆ”
“ไม่ชอบดูเรื่องผีแบบนี้”

“ถ้าคุณดู คุณจะเดา identity ได้เก่ง”
“เดาแกะก็แม่น”
“ทุกรายการมันจะพัฒนาเซ้นท์ของคุณนะ”


“คุณเล่าให้ผมฟังคร่าวๆเหลือสองพยางค์ก็ได้”

“สวยหน้าสด แอปแบทเทิ้ล”
“หรือรายการสัมภาษณ์คน”


“ผมตามใจคุณสองรายการแระ พอแระ ไม่เอาแระ”

“555”

“club friday ล่ะ เสาร์นี้”

ไม่ดูแน่ๆรายการนี้ ทำแต่ซีรีส์เรื่องเศร้า ดราม่า จิตตก หน่วง น้ำตาจิไหล

“ไม่ดูได้มั้ย”
“มันเศร้า”

“ไม่เศร้า”

“รู้ได้ไง”

เป็น ผกก. คลับฟรายเดย์หรา

“นิยายคุณก็ไม่ครบรสสิ”

“เกี่ยวไรกับนิยายผม”

“ไม่เผ็ด ไม่เปรี้ยว ไม่ขม หวานอย่างเดียว”

“หราๆๆ”

“ช่าย”

แน่ใจนะว่าหวาน เห็นมีแต่รสขมปร่าๆ หวานน้อยเหลือเกิน

“นิยายผมมีแต่หน่วงๆทั้งนั้นเลย”


“การควบคุมอาหารทำให้เราดูโทรมเนอะ”

“อีกแระ 55”

นั่นไง เราขอเปลี่ยนชื่อนิยายอีกรอบ เป็นหนุ่มแชทไลน์กับนายชอบเปลี่ยนเรื่อง

“คนอ้วนๆ ผมก็ดี ผิวก็ดี”

“อ้วนมากไม่ดีหรอก”
“ผมชอบแบบคนหุ่นปกติ”

“ผมได้หมด อ้วนผอม”

“ดูโฆษณาถังแก๊ส ปตท. ยัง”

“ทำไมคับ”

ยังไม่ได้ดูอ่ะ มันเป็นยังไงหรอ

“เดี๋ยวไปดูเองก็ได้”

“คุณอยู่หน้าจอทีวีบ่อยเนาะ”

“ใช่”

“กินข้าวก็หน้าจอ”

“คุณดูเหมือนเหงา เหมือนอยู่คนเดียวน่ะครับ”
“ผมเดาผิดใช่มั้ย”
“คุณดูแลตัวเองด้วยนะ”

ไม่รู้สิ คิดเอาจากที่เด็กซ์เขียนออกมา แล้วก็ดูๆจากที่คนอ่านเม้นต์นิยาย และไม่อยากให้เด็กซ์เป็นอย่างที่เราบอกออกไป

“ผมนอนก่อน”
“take care”

ยังไงไม่รู้ เด็กซ์ส่งติ๊กเกอร์หอยทากเล่นเกมส์มาริโอ้มาให้เรา

“อารายอ่ะ”
“คิดถึงคุณนะ”

“ริวเค้าจะไปบ้านดารา”
“ไปดูว่าที่บ้านมีอะไร”


“ดูผีเหรอ”

“ช่าย”

“กินอะไรให้ดูดี ไม่อ้วน ฟิตเฟิร์ม ไม่ไขมันอุดตัน…”
“คุณไปคิดมานะ”


“ก็คุณไม่ออกกำลังกายอ่ะ”

“อยากกินมาม่าต้มยำ”
“มาม่า ไวไว”


“เค็มน้า”

อยากกินอาหารมีประโยชน์ แต่ก็เนอะ หิวมาม่า เหมือนเราเลย 55

“คุณอย่าพูดสิ ผมหิว”
“ฮิ๊วหิว”
“พรุ่งนี้คุยน้าคับ”
“ฝันดีๆ”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

คนเขียนหายไปหลายวันเลย ติดภารกิจหลายอย่าง  :mew2:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-02-2015 12:36:30 โดย natchapon »

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
ดูน่ารักกันดี ดูแลเอาใจใส่สุขภาพกันและกัน
เด็กซ์น่าเป็นห่วงแล้วล่ะ. ออกกำลังกายมันดีก็จริงแต่ถ้าอาหารแย่ก็ยากมาก

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
 :m20: :m20:หนุ่มแชทไลน์กับนายเปลี่ยนเรื่อง

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
เด็กซ์ทำงานอะไรนะ
เสร็จดึกๆ อยู่หน้าทีวีตลอดอีกแน่ะ

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
คือ...กินเยอะมาก
แล้วก็บ่นนะตาคนนี้

ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 77



 วันนี้เรามาคุยมาบ่นให้เด็กซ์ฟังซักหน่อยเรื่องพี่ที่ทำงาน เป็นคุณเจ๊ที่ขี้วีนมากๆ วีนใส่เราด้วย กระทั่งหัวหน้างานที่เป็นผู้ชาย คุณเจ๊แกก็เหวี่ยงใส่ สามารถจริงๆ แต่ก็แปลกนะ ที่คนในห้องก็ยังคบคุณเจ๊อยู่ แต่เรากลับโดนปล่อยเกาะสงสัยเราคงปากหมาเกิน

ถามว่าแคร์มั้ย ตอนแรกแคร์ตอนหลังช่างแม่ง


“55”
“แรงจริง”
“แล้วคุณคิดไงกับเจ๊แก”


“ก็ธรรมดานะคับ ชินแล้ว”

“คนอื่นล่ะ”

“คนอื่นเขาไม่กล้ายุ่ง”

ยัยคุณเจ๊นี่บารมีเยอะ หัวหน้าแกยังกล้าเหวี่ยงใส่ ประสาไรกะลูกน้อง

“หมายถึงเวลาดีแกจะดีมากเหรอ”

“ใช่แร้น”

ตอนคุณเจ๊แกอารมณ์ดี แกจะน่ารักเลยล่ะ

“แต่ถ้าแกไปด่าหัวหน้า”
“คนอื่นก็จะห่างแกสิ”


“ไม่รู้สิ ผมว่าเจ๊แกมีแรงดึงดูด มีพาวเวอร์พวกพ้องนะ”

ไม่ว่าคุณเจ๊จะร้ายจิกมาขนาดไหน อีกซักพักคุณเจ๊จะอารมณ์ดี ผู้คนในห้องจะพากันมาห้อมล้อมยกน้ำซับเหงื่อให้ ประมาณไปยกทัพจับศึกแล้วเหนื่อย บรรดานางสนมต้องปรนนิบัติพัดวีซักกะหน่อย

“ก็นั่นแหละ ถ้าเราไปว่าใคร เค้าก็ไม่ชอบ”

“หัวหน้าก็แบบผู้ชายหัวเดียวกระเทียมลีบ พูดเถียงไม่เป็น”
“สู้อยู่นิ่งๆดีกว่า”

ผู้ชายผู้หญิงทะเลาะกัน ผู้ชายมีแต่เสียกับเสีย เพราะเราโดนมาแล้ว ขนาดเราเงียบเรายังโดน
สงสัยเราไปเขียนในเฟสว่าคุณเจ๊  ถึงโดนบอยคอต 555
 
“คนที่อารมณ์เสียพูดไม่ดี ไปไหนก็วงแตกคนกลัวที่จะพูดด้วย เดี๋ยวด่าเสียงดัง”
“ทีนี้เวลาไปไหนจะมีพลังงานบางอย่างทำให้คนออกห่าง”


“ถ้าเค้าทะเลาะกันมากๆเข้า”
“ไม่ใครก็ใครก็ต้องไป”


“อืมม”


“ทะเลาะ เครียด เกลียดมาก ย้าย วางยา เอาปืนยิง มิตายกันหมดเหรอ”
“แบบที่ยิงตายกันทั้งโรงพัก”


“มันในหนังรึป่าวคุณ”

ตาเด็กซ์นี่ก็เว่อร์

“มีตำรวจคนนึงหัวเดียวกระเทียมลีบ”
“แค้นเอาปืนมายิงตายทั้งโรงพัก”
“ข่าวมีตลอด”
“จนตำรวจต้องมาบอกว่า ถ้าลูกน้องโรงพักไหนเครียด ผู้กำกับต้องโดนย้าย”


“หัวหน้าเป็นผู้ชายจะเข้าใจอารมณ์ผู้หญิงได้ยังไง”

“คนดีอาจจะด่า คนไม่ดีเค้าอาจจะเงียบแต่…”
“รอดู 55”


“ห้องทำงานผมโคตรดราม่า 55”

มันช่างซับซ้อนซะเหลือเกิน

“คุณดูที่ รปภ. ยิงคนในหมู่บ้านดิ”
“หาดูเลย”
“คลิป”


จะหาเจอมั้ยน่ะ ใช้คีย์เวิร์ดอาราย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

“วันนี้ออกเดินทางแต่แปดโมงครึ่งเลย”
“ไปเพชรบุรี”
“ผมไม่ค่อยได้ไปไหนหรอกคับ อยู่บ้านซะมาก”
“วันนี้วันหยุดคุณได้นอนพักเยอะๆแล้วใช่มั้ย”
“ผมเป็นห่วงคุณนี่นา”

ระหว่างทางขาไป ไอ้เราก็หิวตลอดๆกินจุกจิกนู่นนี่ อากาศก็ร้อนๆ หลับก็หลับไม่สบาย
เอ๊ะ อยู่บ้านดีกว่าป่ะ

“พักที่ไหนล่ะ”
“งานบ้านทำตลอด”


“งานบ้านเสร็จก็นอนๆพักๆมั่ง”




“ขากลับรถติดอ่า”

เป็นทริปที่สนุกซะเหลือเกิน แง่งๆๆ



“มาแล้วนะ ช่อง 25 35”
“20.00 น.”


“รายการไร”
“คลับฟรายเดย์ ผมไม่ดูน้า”

“ฟรุ้งฟริ้งมากก”

ฟรุ้งฟริ้งแค่ไหนก็ม่ายดู

“ไม่ต้องมาเชียร์เรย”


“ผมต้องเขียนนิยายภาคต่อ นาย ก นาย ข อ่ะ”
“นาย ก อนุญาตนะ (:”

“ที่ผมต้องบอกคุณเพราะเห็นคุณมีพื้นที่ส่วนตัวเหมือนกัน ถ้าคุณไม่อนุญาตผมก็ไม่เขียน”

“เขียนให้รวยแล้วมาแบ่งกัน”

“คงไม่รวยหรอกคุณ 55"

อนุญาตให้มันโรแมนติกหน่อยเถอะ นี่ขอแบบเป็นทางการแล้วนะ หลังจากลักลอบเขียนมาได้สองภาค
ฝันไปเท้อะว่าเขียนแล้วจะได้ตังค์ ไม่ได้เขียนจะขาย เราเขียนเป็นงานอดิเรก คือเราเคยไปเล่าให้เด็กซ์ฟังไงว่าคนเขียนในนี้เค้าทำเป็นเล่มขายกันได้

“ไปเที่ยวมาลงรูปในเฟสเหรอ”

“ป่าวๆ จะดูใช่มั้ย”

“55”

“แป๊บ”

อยากดูรูปที่เราไปเที่ยวล่ะสิ ครุคริๆ
เอารูปให้เด็กซ์ดูไปเกือบยี่สิบรูป เป็นวิวข้างทาง  บ้านหมอปลา วัดเขาบันไดอิฐ รูปตุ๊กตาจระเข้ที่ตั้งบนกระโปรงหน้ารถ รูปลิงรอกินอาหาร

“มีคนทักแก่ไปมาก ผมก็รู้สึกว่าแก่ไปมากจริง”

“ตัวคุณเหรอ”

“ช่าย”

“ก็คุณโทรมเพราะทำงาน ไม่ได้ทำไรไม่ดี”


“ผมกลัวลิง 55”
“คุณไม่กลัวเหรอ”
“แก่เพราะชอบโดนแดด”
“ลิงทำไมมันไม่คุ้นกับจระเข้ปลอม”
“งง”
“รถไม่กลัว กลัวตุ๊กตา”


อันนี้คือเม้นต์วิจารณ์ของเด็กซ์จากรูปไปเที่ยวของเรา

“ไม่กลัวนะ”
“ทำไมต้องกลัวล่ะ”

สงสัยเราน่ารักมุ้งมิ้ง ลิงเลยไม่กลัวเรา เอิ่มม 55

“มันกัดสิ เขี้ยวมันยาว ไวมาก”

อยู่ดีๆ ลิงมันจะมากัดเราทำไม นอกจากเป็นลิงบ้า ตอนเราให้อาหาร ลิงมันก็นั่งนิ่งๆเฉยนิ


“เขาเชื่อว่าลิงกลัวจระเข้”

“มันก็กลัวจริงมั้ย”

เรื่องลิงกลัวจระเข้มีการอภิปรายในรถเราระหว่างทางขากลับกัน  มีเกี่ยวกับนิทานปรัมปราด้วยน้า

“เขาเลยเอาตุ๊กตาจระเข้มากันรถไว้ ใช่ป่ะ”

“ใช่”
“ใช้วิธีนี้มาหลายปีแล้ว”
“งง”
“ตรงที่ทำไมลิงมันฉลาด มันน่าจะคุ้น”
“หมาก็ไม่ได้มากัด แต่มันก็กัดได้”


“ถ้าเป็นตุ๊กตาหมี ลิงจะกลัวมั้ย”

“ไม่กลัว”

“ลิงป่าไม่เคยเจอจระเข้ทำไมมันกลัว”
“รถยนต์เคลื่อนที่ได้ เสียงดัง ไม่กลัว”


คงจะฝังอยู่ในดีเอ็นเอล่ะมั้งเรื่องกลัวจระเข้

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

“วันนี้คุณยุ่งเหรอ”
“คิดถึงคุณอ่ะ”
“นอนแล้วนะ

“555 ยุ่งมาก”
“อ้วนมากก”
“แก่มากก”
“อีกครึ่งชั่วโมงคงจะนอน”


----------------------------------------------------------------------------------------------------------


วันนี้เราแป๊ะลิงค์เรื่องลิงกลัวจระเข้ให้เด็กซ์อ่านซะหน่อย
http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2012/03/X11825329/X11825329.html

“มีหลากหลายความเห็นเกี่ยวกับตุ๊กตาจระเข้ไล่ลิงได้จริงหรือไม่”


“กลางวันกินเย็นตาโฟ”

เด็กซ์ตอบคำถามเรา ที่เราถามไปเมื่อตอนเที่ยง

“อร่อยมั้ย”

“พอได้”

“แปลว่าไม่อร่อยมาก”

“ติดไว้ที่โบสถ์น่ากลัว”

“กลางคืนน่ากลัวเนอะคุณ”

“ใช่”

อันนี้เด็กซ์คงอ่านในลิงค์ที่เราส่งมาให้อ่าน แล้วมันมีรูปนึงที่เป็นตุ๊กตาจระเข้เอาไว้ไล่ลิง แปะไว้ที่คานโบสถ์วัด สีตุ๊กตาก็ดูทึมๆสลัวๆ

“อร่อยสิมัลลิกา”

“มัลลิกาคือไรอ่ะ”

“อาจารย์”

“อาจารย์มัลลิกาขายเย็นตาโฟ ?”

แล้วตาเด็กซ์ก็ไม่ยอมตอบเราอีกแระ หาข้อมูลเองก็ได้


“คุณอย่านอนดึกมากนะ”

“ผมก็ว่าจะนอนนะ”

“ดูคลับฟรายเดย์ยัง”
“55”


“เอาอีกแล้วว”

“เขียนนิยายสนุกกว่าดูคลับฟรายเดย์นี่นา”
“นอนกันน้า”

“ไปดูสิ แล้วคุณจะรู้อะไรบางอย่าง”
“ (:”


“รู้อะไรล่ะ”
“ชอบมาหลอกผมเรื่อย คุณอ่ะ”

“คุณน่ะฉลาด เดาอะไรถูกตลอด”

“ผมใบ้ว่า ลองไปดูนะ”
“555”


“ok”
“คุณฉลาดกว่าผมเยอะ รู้หรอกน่า”



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ถ้่าคุณ applej ได้มาอ่านคงทราบคำตอบที่ถามไว้แล้วนะครับ  :katai4:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ออฟไลน์ ben

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-3
ต๊ายยย ตาเดกซ์น่ารักเว้ยเห้ย 5555

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
พูดซะจนอยากดูขึ้นมาเลยอะ. ตลกดีเนอะลิงไม่เคยเห็นจระเข้ไม่ใช่เหรอก็เลยกลัว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 78



“เด็กซ์”
“ผมจำได้ว่าคุณเคยบอกผม ว่าคุณไม่ชอบการคบๆเลิกๆ”
“ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันที่จะแสดงให้คุณรู้ว่าผมก็ไม่ชอบเหมือนกับที่คุณไม่ชอบ”
“ผมบอกสั้นๆอีกรอบได้มั้ย”
“ผมรอคุณนะ (:”

“วันศุกร์นี้ผมว่าจะไปร่วมกิจกรรม safe sex ในวันวาเลนไทน์หน้าเดอะมอลล์งาม ถ้าหัวหน้าอนุญาตผมคงได้ไป ผมจะถ่ายรูปมาให้คุณดูบรรยากาศในงานนะ”

“คิดถึงคุณนะ”
“หลาย นะ จัง”
“take care”
“good night”


“นอนไว”
“แจกถุงยาง ?”


“แจกสิ”

“ผมไม่ดูคลับฟรายเดย์ตอนล่าสุดแล้วน้า มันเศร้าไม่เอาแล้ว”
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45144.0

“ผมฟังข่าวในแท็กซี่ ข่าวบอกว่า”
“ชายไทยใช้ถุงยาง 52 mm 12 ล้านคน”
“ใช้ถุงยาง 54 mm 3 ล้านคน”
“ใช้ถุงยาง 49 mm 6 ล้านคน”

“คุณล่ะอยู่ในกลุ่มไหน ;]”

“พรุ่งนี้ผมต้องไปถึง รพ. แปดโมงเช้าน่ะ”
“ขอนอนก่อนนะคับ”
“คิดถึงคุณจังเลย”
“คุณคิดถึงผมมั่งนะ”
“good night”

“อะราย”
“เออเศร้า ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ตัดต่อสิ ดีก็ตัดต่อ ไม่ดีก็ไม่เอาอีก”

------------------------------------------------------------------------------------------------

ขณะนั่งพักผ่อนช่วงเย็นๆ หนุ่มแชทไลน์ก็เปิดค้นรูปจนเจออะไรสนุกๆน่าขำ
นั่นคือกระปุกยา 2 ขวดสีขาวมีชื่อบริษัทผลิตในกรอบสีฟ้าคาดไว้ รวมทั้งบอกรูปแบบเม็ดยา และที่น่าตลกคงจะเป็นสรรพคุณของยาที่เขียนบอกด้านข้างขวด

ยาเม็ดเกิดใหม่ – สำหรับคนไม่สวย หรือสวยแต่ไม่ใช่คน

ยาเม็ดสลายมโน – สรรพคุณช่วยบรรเทาอาการเพ้อเจ้อหรือเพ้อฝันในผู้ป่วยที่มีการสร้างมโนภาพหรือผู้ที่คิดเข้าข้างตนเอง สามารถคุยกับตัวเองได้ มีจินตนาการถึงโลกที่สวยงามตลอดเวลา ตัวยาใช้ทานหลังอาหารสามเวลาจากนั้นดื่มวิกซอลตามมากๆแล้วไปนอนซะ
-สามารถใช้กับผู้ป่วยในรายที่ไม่ค่อยมีใครคบได้-


หลังจากขำในไอเดียสร้างสรรค์ของคนคิด จึงส่งรูปไลน์ไปให้คนที่คิดถึงอยู่ตลอดได้อ่าน

“คุณว่ายาสองตัวนี้ถ้ามีใช้ตามข้อบ่งใช้ทางการแพทย์จริง อันไหนจะขายดีกว่ากัน”
“ยาเม็ดเกิดใหม่จะเน้นกลุ่มสาวๆที่ขาดความมั่นใจเรื่องหน้าตา”
“กินไป ได้เกิดใหม่ สวยเหมือนรีเซ็ตชีวิต”
“ส่วนประกอบหลักของตัวยาเอาเป็นบาปบุญคุณโทษละกัน ทำดีไว้มากจิตใจงดงามเกิดใหม่ก็สวย”

ขณะพิมพ์ไลน์ คนส่งก็รู้สึกว่าตัวเองช่างมีธรรมะมาก อย่างนี้สินะที่เรียกว่าโลกสวย

“ยาตัวที่สองใช้ได้สำหรับคนไข้จิตเวช คนปกติก็กินได้ เอาไว้ระงับอาการพร่ำเพ้อ แต่อย่ากินวิกซอลตามเลย”
“กินวีต้าแล้วนอนต่อดีกว่า ( :”

“ผมเอาสรรพคุณยาทั้งสองตัวให้คนที่บ้านอ่าน ขำกันใหญ่  มันขำจริงๆนะคุณ”

ถึงตรงนี้ก็อดที่จะขำซ้ำอีกรอบไม่ได้


หนุ่มแชทไลน์ลากรูปจากแกลเลอรี่ในมือถือ ส่งไลน์ไปให้คนฝั่งนั้นอีกครั้ง

“งานไม่สนุกเลย”
“ผมเลยกลับบ้าน”
“คนเยอะจริง ที่เยอะคือเจ้าของบูท ม่ใช่คนมาเดินเยี่ยมบูท”

เป็นการจัดงานวาเลนไทน์ที่ไม่ตรงกลุ่มเป้าหมายเนื่องจากจัดตอนเที่ยงของวันศุกร์ วัยรุ่น วัยมหาวิทยาลัยยังไม่มาเดินกันมากมายนัก
ดังนั้นคนที่มาเดินบูทจึงมีแต่วัยผู้ใหญ่ แล้วยังมีบูทขายประกันมาแถม บวกกับเสียงโหวกเหวกของพิธีกร

“วันหยุดนี้ผมต้องทำงานเตรียมพรีเซ้นต์ ไม่สนุกเท่าไหร่”

ถ้าได้ทำอะไรที่มีความสุข มันก็จะเพลิดเพลินกับสิ่งนั้นๆ

จากนั้นไม่นาน เสียงไลน์ข้อความจึงเด้งออกมา

“เกิดใหม่ไม่ได้การันตีว่าจะสวยกว่าเดิม”

“ก็สรรพคุณมันบอกว่าแก้ไขปัญหาความสวยนี่”

ไม่ต้องเอาจริงเอาจังกันมันมากก็ได้นะ (:

“ใครยืนพุงปลิ้น”

“พิธีกรในงานไง”

ส่งรูปไปให้ดูเพื่อหวังให้เห็นบรรยากาศงานทั่วไป  ไม่ได้ให้สแกนดูพุงใครหรอกนะ

“ทำไมต้องยืนขอบเวที”

“เขาเป็นพิธีกร เลยต้องยืนขอบเวที”

การเป็นพิธีกรที่ดีควรต้องใช้พื้นที่ทุกตารางนิ้วของเวทีให้คุ้มค่า


“พรุ่งนี้สิ คนจะเยอะ”
“ไปอีกมั้ย”


“ไม่เอา ออกไปแล้วอิจฉาคนอื่น”

“อิจฉาใครล่ะ”
“เป็นโรคกลัววาเลนไทน์เหรอ”


“ใช่สิ”

ถ้าอยู่เป็นโสดโดยตั้งความหวังว่าจะอยู่คนเดียว ก็คงไม่คิดอะไรมาก แต่นี่…


“คุณจะไม่มีความสุข”
“เป็นมากอาจจะมีอาการเป็นไข้ ปวดหัว ปวดท้อง”
“ไม่รู้สาเหตุทุกปี”
“กินอะไรไม่ได้ เบื่ออาหาร”
“เป็นมากๆก็จะซึมเศร้า”
“ไม่อยากอยู่”


“อาการคุณรึเปล่า”

“ผมชอบวาเลนไทน์”
“my valentine”


ถ้าไม่ใช่อาการคนฝั่งนั้น ก็คงเป็นอาการคนที่อ่านข้อความอยู่ตอนนี้

“คุณมุ้งมิ้งจังเลยวันนี้”


แล้วอารมณ์หดหู่มันก็กลับมาเยือนอีกครั้ง จากสาเหตุอะไรก็ยากที่จะเดา

“เด็กซ์”
“ผมควรต้องกินยาสลายมโนแล้วล่ะ”
“คุณบอกผมแล้วเนาะ ว่าผมมีความสุขแบบตัวคนเดียวให้ได้”
“เศร้าจัง”

“พูดให้ไม่เศร้า”

“คนโสดเยอะแยะ”

“อืม”

“คนที่เพิ่งคบ ถึงจะแฮปปี้วาเลนไทน์”

“คุณก็เล่นกับแมวไปสิ”

“แมวผมเล่นกับมันทุกวันอยู่แล้ว”

 “คิดถึงคุณนะ”

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จากประโยคที่เขียนมาหลายๆคำของคนฝั่งนั้น  คงต้องถึงเวลาตัดใจซักที

พูดให้ไม่เศร้า
คนโสดเยอะแยะ
คุณก็เล่นกับแมวไปสิ


ในรุ่งเช้าของวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักของใครหลายๆคน ก็อาจเป็นวันจากลาของคนสองคน


“ผมก็ไม่ยอมเชื่อคนอื่นด้วยนะ ว่าทำไมคุณไม่ยอมให้ผมเจอตัวได้ซักที ตอนนี้ผมรู้คำตอบแล้ว”
“คุณทำไมไม่ยอมบอกผมตั้งแต่แรกล่ะ ให้ผมฝันเรื่อยเปื่อยไปได้”
“ขอบคุณมากนะเด็กซ์กับหลายๆเดือนที่ผ่านมา”
“โหวงๆนะ”
“แต่ไม่นานผมคงลืมคุณได้เอง”
“โชคดีครับ”
“น้ำตาจะไหล 55”
“ปล. ผมก็คิดเหมือนคุณนะ ถึงจะโสดแต่เราก็สุขได้ (:”

ไม่มีการร้องไห้ มันเคยเจ็บมามากกว่านี้แล้ว และต้องสู้ได้ต่อไป เรื่องแค่นี้เอง


และนี่คือเนื้อเพลงที่บันทึกลง timeline ที่ตรงกับความรู้สึกมากที่สุด

ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้อย่างไร
 เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา

ฉันที่เคยรักเธอ… ก็ยังรักเธอเหมือนผ่านมา
ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อยไม่เหลือแรงเสียน้ำตา
ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน

ยิ้มให้ความผิดหวังอย่างคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมนอย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่าที่เราต้องเจอ
เจอกันเมื่อนานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมันช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทายเท่าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้เจ็บก็ยิ้มได้ ให้ราคามันเท่ากัน
ยิ้มให้มันก็พอ…


ลึกๆอยากให้รู้ว่าคนอีกฝั่ง สัมผัสถึงความรู้สึกคนทางนี้บ้างก็น่าจะดี

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

เมื่อเปิดมือถือมาตอน 14.40 น. เห็นข้อความไลน์มา 1 ข้อความ

“รู้ว่าอะไร”

คนแชทที่กำลังนอยด์จึงพิมพ์ตอบกลับไป

“รู้ว่าคุณไม่อยากมีเรื่องเศร้ากับการคบๆเลิกๆ ประมาณนี้นะ”

และคนแชทจึงปิดมือถือไปอีกครั้ง

--------------------------------------------------------------------------------------------------------


คนแชทที่อาการนอยด์น้อยลงเพราะคิดได้ว่าจะนอยด์ทำไม เดี๋ยวกลางคืนก็ต้องอดคิดถึงอีกคนที่เปลี่ยนเรื่องเก่งไม่ได้อยู่ดี
จึงเปิดมือถือมาอีกครั้งตอน 19.43 น.
เห็นข้อความ 2 ข้อความ

ข้อความแรกแสดงเวลา 18.37 น. เป็นรูปสติ๊กเกอร์ไลน์ตัวการ์ตูนถือดอกกุหลาบมีรูปหัวใจ
ข้อความที่ 2 แสดงเวลา 19.10 น. เขียนข้อความว่า

“ทำอะไรอยู่”

แค่นี้ก็รู้สึกดีมากแล้วล่ะ

“ไปคืนการ์ตูน  (: (: (:”

“ชิวจัง”

“club Friday มาแล้วนะ”

“ไม่เอา ไม่ดู”
“สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ ผมมีขนมมาฝากคุณด้วย”

เป็นภาพถุงไอศกรีมสีแดง เขียนคำว่าสุขส่งยิ้มอยู่ข้างถุง

“วอลล์ที่ห้าง 1 แถม 1 ถ้วยใหญ่ด้วย”

ถ้าได้กินด้วยกันที่นั่นคงจะดีมากเลย

“คุณกินไอ้ติม อ่านการ์ตูนมีความสุข”

นอนฟูมฟายร้องไห้เป็นเผาเต่า นอยด์เป็นวันๆ หมดสมัยแล้วล่ะ :}

“ผมไม่เศร้าหรอก ผมดราม่ามาเยอะแล้ว”
“คุณก็ชิวๆนี่นา คิดถึงผมก็บอกละกัน”


“คุณชอบทำตัวให้ผมคิดถึงเรื่อยเลย”
“take care”
“คิดถึงคุณนะ”

และคืนนั้นตอนห้าทุ่ม คนอีกฝั่งก็ส่งไลน์รูปกระต่ายนอนหลับมาให้เห็น



 ( :


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
เอ่อ ตกลง มันอะไร ยังไง
ขนาดนี้แล้วเด็กซ์ก็ยังซึนๆ
หนุ่มแชทไลน์ ใจอ่อนล่ะซิ
สงสารโจจัง อยากให้เด็กซ์
ระบุอะไรๆ ให้ชัดเจนสักนิด
เด็กซ์ก็คงไม่กล้ายืนยันอะไร
ถ้าให้ความหวังโจมากกว่านี้
แล้วท้ายสุด มันเป็นไปไม่ได้
เด็กซ์ก็คงไม่อยากจะรู้สึกผิด
แต่ถ้าไม่ให้ความหวังโจเลย
ก็กลัวว่าโจจะตัดฉับขาดกันไป

ถ้าเด็กซ์อยากคุยกับโจไปเรื่อยๆ
แต่ในสถานะเพื่อน โจทำใจได้แค่ไหน


ออฟไลน์ ben

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-3
เง้อออ สู้พี่โจ !!!
อ่านแล้ว หน่วงจังตอนนี้ งื้อ

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
แง่มๆๆๆ นึกว่าวาเลนไทน์จะมีอะไรเป็นพิเศษตาเด็กซ์เนี่ย อ่านตอนพี่โจบอกเด็กซ์เหมือนจะเลิกคุยเลย แล้วพี่โจจะลองไม่คุยดูหรือเปล่าคะ แต่กลัวว่าพอเราไม่คุยแล้วเด็กซ์ก็ไม่ติดต่อไม่ง้อกลับมาก็เสียใจอีกเฮ้อ  :sad11:


ปล.ได้คำตอบแล้วค่ะ หนูเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นสายลมที่หวังดีแล้วนะ 555

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :ling1:  เล่นกับแมวไปสิ

ชีวิตโหดร้ายได้อีก

ยาอะไรก็ไม่ต้องกินทั้งนั้นแหละ สงสัยต้องไปนั่งกรรมฐานถ้าตาเด็กซ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไป

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
คำปลอบใจที่ไม่อยากได้ยิน

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
หายไปหลายวันหนุ่มแชทไลน์กับนายปากแข็งเป็นยังไงบ้างน้า :กอด1:

ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ติดภารกิจนิยายอีกเรื่องซึ่งนานๆก็ลงที จะพยายามมาลงต่อนะครับคุณสายลมที่หวังดี(applej)

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
ติดภารกิจนิยายอีกเรื่องซึ่งนานๆก็ลงที จะพยายามมาลงต่อนะครับคุณสายลมที่หวังดี(applej)


เห็นหายไปนานค่ะ  แบบว่าอยากรู้เรื่องราวอัพเดท  อิอิ

เรียกหนูว่าเปิ้ลก็ได้ค่ะ

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 79


“พี่ที่ทำงานบอกว่า 7 วันจองเวรสนุก”

“ใช่ สนุก”

“เคยเห็นมาโปรโมทหนังนี่ครับ ช่อง workpoint”

“ก็ฉายช่อง 1 ภาพดีเสียงดีมั้งแบบหนังโรง”

“อ่อ พี่เขาบอกว่าจ๋าเป็นตัวโกง”

“ว่าแล้ว”
“มาเฉลยได้ไง หนังมันยังไม่เฉลยย”
“นอนดีกว่า”


“คุณอ่ะ นอนเร็ว”
“คิดถึงๆ”

“สี่ทุ่มเนี่ยนะ”

“ก็ทุกคืนคุณนอนดึกกว่านี้”

“คุณเขียนนิยายให้ได้แบบ 7 วัน”

“เยอะไปมะ”

“เรื่อง 365 วันของนายโจ”

“หราา”
“ไม่เอาๆ ผมก็กำลังเขียนนิยายเรื่องตัวเองอยู่นิ”

“เรื่องแต่งก็บอกไกลตัว”

“เรื่องแฟนตาซีดีมั้ยคุณ”
“เรื่องดินแดนลึกลับ”

“taxi diary”

“ทำไมต้องเรื่องนี้ล่ะ”

“บันทึกชีวิตพี่แท็กซี่ ที่คุณเจออยู่ทุกวัน”
“สนุก”


“จะมีฉากฟินมั้ย”

“ไม่มี”

“คนอ่านก็เบื่อจิ”

“เรื่องเล่ามีเยอะแยะ”
“ผมเคยเจอแท็กซี่ที่เค้าคุยว่ามีดวงถูกล็อตเตอรี่ตลอด”
“เค้าคุยว่าเค้า…”


“ดีจัง แล้วเค้าจะมาขับแท็กซี่ไมอ่า”

“เค้าเป็นคนชอบเล่นการพนันด้วย เค้ายังจะขอเบอร์ผม บอกว่ามีเลขเด็ดจะบอกให้”
“ผมก็ไม่เอา”


“เค้าจะมาขอเบอร์คุณทำมายไม่ทราบ”

“เค้าเล่าหลายเรื่องเลย”
“แล้วเค้าบอกว่าส่งรถเสร็จจะไปเล่นม้าต่อ”


“อุตส่าห์มีดวงดี แต่เล่นพนันซะงั้น”

“เค้าบอกว่าเค้าเอาเลขจากรถจากไหนมาก็ถูก”
“ไคลแม็กซ์คือ ผมก็กลับมาคิดว่าเค้ามีดวงจริงเหรอ”


“ผมว่าเค้าโม้แระ”

“ผมเลยเอาเลขทะเบียนรถเค้ามาซื้อ”
“คุณทายสิ”
“ถูกมั้ย”


“ไม่ถูก”

“ถูกเลขท้าย 2 ตัว”

“ไม่น่าเชื่อ”

“แล้วงวดต่อไปผมก็เอาเลขหน้าทะเบียนรถเค้ามาซื้ออีก”
“มันมี 4 ตัว”


“ถ้าถูกอีก คือคุณโม้ผมแล้วล่ะ”

“555 นั่นไงมันถูกจริงๆ”

“แปลว่ายางงายย”

“แต่ผมก็ไม่เสียดายที่ไม่มีเบอร์เค้า”

“เพราะ ?”

“ก็แบบทะเบียน  กข 1234”
“งวดแรกออก 34 งวดที่สองออก 12”


“อ่อ”

“คุณคิดว่างวดที่ 3 ผมทำไง”

“คุณก็กลับเลข”

“เอามาบวกกันแต่มันก็ไม่ถูกแล้ว”

“มันแค่บังเอิญ”

“ที่ผมไม่เสียดายเพราะเค้าเป็นคนแปลกหน้าแถมยังเล่นการพนันมากอีก”

“นั่นจิ”

“โชคเค้าก็หมดไป”
“ถ้ามันบังเอิญ มันจะถูกแค่ครั้งเดียว”
“แต่เลขใกล้ตัวเค้า มันให้โชคจริงๆ”


“สนุกมั้ยล่ะเรื่องเลขเด็ด”
“คุณแต่งซัก 15 ตอนคนก็ติดแล้ว”


“ที่เล่ามาคือพล็อตนิยายหราา”
 
“ใช่ ผมให้เรื่องคุณตอนนึง"

“นิสัยไม่ดีๆๆๆ”

“เบื่อคุณแระ นิยายคุณไม่มีลุ้น ไม่น่าติดตามเลย 555”

“คนขับแท็กซี่เค้าก็คือตัวละครที่หลากหลายมาก”

“มันต้องมีเรื่องของคุณด้วยสิ”

“เฮ้อ เราคือคนนั่งให้ความเห็น เป็นบทสรุปของเรื่องไง”

“แต่มันไม่มีโมเม้นต์มุ้งมิ้ง”

“เอาแบบตอนจบ ผมอาจจะบอกว่าเสียดายจังน่าจะแลกเบอร์พี่เค้าไว้”
“สมัยก่อนมีไลน์คงแลกไลน์ไปแล้ว”
“15 ตอน15 คน”
“20 ตอน 20 คน”


“คิดพล็อตไม่เก่งขนาดนั้นหรอก”

“คุณต้องเล่าก่อนว่าทำไมคุณต้องมานั่งแท็กซี่ทุกวัน”
“ให้มันน่าสนใจ”
“เน้น *ให้มันน่าสนใจ* ”
“นิยายที่ไม่น่าสนใจก็ไม่น่าติดตาม”


“มันดูดราม่านะ”

“ผมเคยเจอพี่แท็กซี่ที่เป็นชาวนามา แบบนี้อาจจะเป็นตอนดราม่า”
“คุณจะให้ขำทั้ง 15 ตอนก็ได้ แต่มันดูธรรมดาไป”
“ให้มันมีเศร้า เหงา รักบ้าง”


“อืมม”
“ทำไมมันยากจังล่ะ หืมม”

“เรื่องพี่แท็กซี่รับเกย์มา แบบนี้คุณชอบเลย”
“555”


“นอนดีกว่า”

“เครๆ”
“good night”
“miss you”

“คุณชอบแต่เรื่องเกย์”

“จะเปลี่ยนก็ได้”
“ผมพอเขียนเป็น”

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------




ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
ชอบอ่านแนวนี้นะ  แบบตอนเดียวจบ  แต่มีธีมของเรื่องเป็นกรุงเทพมหานคร อาจเกี่ยวกันบ้างไม่เกี่ยวกันบ้าง  แต่สนุกดี
แบบหนัง New York,I love you
paris je t'aime
ดูเพลินๆดีค่ะ
แต่ก็ต้องเป็นเรื่องเกย์นะ555  จะยิ่งชอบเลย   :hao7:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :katai2-1:  ให้เด็กซ์เป็นผู้กำกับเลย

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
แหมๆเด็กซ์คิดให้แต่พลอต
ไม่คิดจะแต่งเองบ้างเหรอ
ว่าแต่เด็กซ์ชอบแขวะโจจัง
เหมือนเด็กซ์จะปักใจว่าโจเจ้าชู้
หรือเราอาจจะเดาผิดไปก็ได้

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
เด็กซ์นี่แขวะพี่โจตัลหลอดดดดด เห็นหลายตอนละพี่โจจักการเด็กซ์เลย :hao3:

ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 80


อ่านคอมเม้นต์คนอ่านคนนี้ จึงอยากให้เด็กซ์ประเมินคะแนนซักหน่อย

“คนอ่านเขียนคอมเม้นต์ดีจังเลย คุณจะให้คะแนนเจ้าของสองเม้นต์นี้เท่าไหร่ เต็มสิบนะ”

หน่วงๆไปกับโจเลยนะ เด็กซ์รู้สึกอะไรบ้างมั้ยน้อออ ที่โจพยายามไม่ไลน์ไปก่อนน่ะ เอ หรือว่าเด็กซ์จะเป็นผู้ชายซื่อบื้อ เป็นคนซึนๆป่าวหว่า ทำเป็นไม่รับรู้เพื่อจะได้กันตัวเองจากความเจ็บปวด ดูซิยังหาว่าโจเลิกคุยกับใครได้ง่ายๆ ที่เลิกคุยง่ายๆก็เพราะไม่ชอบไงล่ะเด็กซ์ แต่กับเด็กซ์ถ้าโจจะเลิกคุยก็เพราะชอบมากชิบมากแต่อีกฝ่ายไม่ชอบตอบก็เลยต้องรีบเลิกคุย เพราะจะได้รีบตัดใจ รีบทำใจไงล่ะ ไม่ใช่เพราะเบื่อ เข้าใจบ้างมั้ยตาเด็กซ์ คนขี้กลัวการเริ่มต้นใหม่ๆ
เด็กซ์ถามถึงแฟนคลับ คงประชดว่าโจมีคนคุยด้วยหรือเปล่านะ แฟนคลับกับคนที่ชอบมันเหมือนกันที่ไหนล่ะเด็กซ์ รอวันที่ได้ยินเสียงและเจอหน้ากัน จะอ่านตอนนั้นสัก 3 รอบ 555


เอ่อ ตกลง มันอะไร ยังไงขนาดนี้แล้วเด็กซ์ก็ยังซึนๆหนุ่มแชทไลน์ ใจอ่อนล่ะซิสงสารโจจัง อยากให้เด็กซ์ระบุอะไรๆ ให้ชัดเจนสักนิดเด็กซ์ก็คงไม่กล้ายืนยันอะไรถ้าให้ความหวังโจมากกว่านี้
แล้วท้ายสุด มันเป็นไปไม่ได้เด็กซ์ก็คงไม่อยากจะรู้สึกผิดแต่ถ้าไม่ให้ความหวังโจเลยก็กลัวว่าโจจะตัดฉับขาดกันไปถ้าเด็กซ์อยากคุยกับโจไปเรื่อยๆแต่ในสถานะเพื่อน โจทำใจได้แค่ไหน



“อาบน้ำก่อนนะ”

“ok”
มาดูซิเด็กซ์จะให้คะแนนเท่าไหร่

ผ่านไปอีก 1 ชั่วโมง

“อ่านแล้วก็งงๆ ให้ 2/10 กับ 3/10”

“คะแนนน้อยอ่า”

คนอ่านเค้าตั้งใจอ่านแล้วตั้งใจเขียนเม้นต์ให้กำลังใจคนเขียนนะเด็กซ์

“เบื่อคุณแระ”

“ผมนอนก่อนนะ ต้องรีบตื่นเช้านิดนึงไปเตรียมพรีเซ้นต์”
“take care”
“good night”
“คิดถึงๆ”

“ผมดูหนังอยู่”

“อย่านอนดึกมากล่ะ”
---------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้เราถ่ายรูปตัวเองตอนทำผมยุ่งๆตั้งๆมีหนวดเครา หน้าไม่ยิ้ม ส่งไปให้เด็กซ์ดู

“รูปนี้ผมโรคจิตมั้ยคุณ 555”

“ใช่ ญี่ปุ่นโรคจิต”

ตายล่ะๆ แค่ถ่ายรูปไม่ยิ้มเปลี่ยนสัญชาติกันได้เลยรึ

“ดูแกะมั้ย

“ดูจิ”

วันนี้สายลับจับแกะ ตอนใครไม่ใช่บาร์เทนเดอร์ แกะจะเป็นคนขายชาชัก

“ผมว่าเบอร์ 3”

เบอร์  3 เป็นผู้ชายขาวๆหน้าตาท่าทางเจ้าสำอางหล่อมาดนุ่มด้วยล่ะ

“เป็นสจ๊วต”
“55”


หรา เขาให้จับแกะ ใครไม่ใช่บาร์เทนเดอร์จ้าา

“เบอร์ 3 สจ๊วตเหรอ”
“รู้ได้ไง”


“ sense”

แอบคิดไปถึงว่า รึเด็กซ์จะเป็นสจ๊วตซะเองด้วย แต่ไม่ใช่หรอก เด็กซ์ไลน์คุยกับเราทุกวันค่อนข้างตรงเวลา

 “เรอะ :I :i”

“เบอร์ 1 ก็น่าสงสัย”

นายเบอร์ 1 แต่งตัวได้แนวดี ลุคหน้าคล้ายป๋าต๊อบแฟนปีใหม่

“ผมว่าเบอร์สองฝานมะนาวไม่คล่อง”

ตอนนี้ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคน ต้องทำสูตร juice ตำรับของตัวเองให้ไม่เหมือนใคร

“เบอร์ 1 ก็เมนูง่ายเกิน”
“ใส่มะนาวทุกคน”


แต่ส่วนตัวเรามองว่า คุณเบอร์ 1 บาร์เทนเดอร์ตัวจริง การหยิบจับการปรุง  สไตล์การเสิร์ฟดูใช่บาร์เทนเดอร์แหละ

“ทำชาชักต้องยื่นมือยื่นแขนยาวๆตอนทำกันนะ”

“อ๋อ แกะเป็นคนขายชาชัก 55”

อารายของตาเด๊กซ์เนี่ย ดูพี่แกเบลอๆ

“เบอร์ 1 ชาชัก”
 
เด็กซ์เขาตอบมาแล้วล่ะ

“เบอร์ 3 เป็นมั้ยคุณ”
“เบอร์ 1 เป็นมั้ย”

คือเรารู้สึกว่าเทปนี้ผีมีเยอะจัง  ฮ่าๆ

“น่าจะ”

“เบอร์ 4 ชาชัก“

คุณเบอร์ 4 เป็นชายหนุ่มรูปร่างแลอ้วนพุงพลุ้ยๆ ดูใช่เลย ต้องใช่แน่ๆ ลุคคนขายชาชัก

“อ่ะ มะกี้บอกเบอร์ 1”

 “เบอร์ 1 เป็นไบ”

ดูการตอบเด็กซ์ไว้นะ ชีวิตจริงจะเป็นคนแบบไหนกันนิ

“เบอร์ 2 สาว เบอร์ 3 เกย์”

เคร เปลี่ยนธีมเรื่องตอบเป็นการวินิจฉัยเกย์ จบๆๆ

“เบอร์  4 ชาชัก”


“เทปนี้มีความหลากหลายมาก”

“เบอร์ 1 ผมก็ไม่เรียบร้อย”

“บาร์เทนเดอร์ผมต้องเรียบ ??”

“น่าจะนะ”

“บาร์เทนเดอร์ห้ามเป็นเกย์เหรอ”

ที่เราสงสัยเพราะเห็นเด็กซ์เลือกแกะคือเบอร์  4 ซึ่งดูท่าคุณคนนี้ยังไงๆก็ไม่น่าใช่เกย์…เนอะ

“ชาชักจะแอกทีฟนะ”
“สรุปเบอร์ 1”


เอาเข้าไป ตาเด็กซ์  เลือกแกะหมดเลยสี่คนดีมั้ย

“เครๆ ผมเห็นคุณทายผิดตลอดด”

“555”

“แต่เบอร์หนึ่งนี่แอคติ้งเยอะจริง”

บอกได้เลยว่าเบอร์หนึ่งเล่นใหญ่มาก ประหนึ่งเล่นละครเวที

“คุณทายบ้างสิ”
“เบอร์ 3 บาร์เทนเดอร์”


“เบอร์ 3 แกะ”

“คุณเลือกเบอร์ 3 นะ”

ที่เลือกเบอร์นี้ก็เพราะ sense และเดา

“ผมเลือกเบอร์ 1”

“และคุณห้ามเปลี่ยน”

ต้องบอกเด็กซ์ไว้ก่อน กลัวเหลือเกิน


เบอร์หนึ่งเราว่าบาร์เทนเดอร์ตัวจริงล่ะ ดูเบอร์หนึ่งมีความมั่นใจในตัวเองสูง

“ให้เลือกเบอร์สำรอง”
“ผมเลือกเบอร์ 4”


นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ

“ไม่ต้องเรยย”
“เราห้ามเปลี่ยน”

“เผื่อผิดทั้งคู่ไง”

“ไม่เอา”

“ถ้าเหลือ 2 กับ 4”
“คุณเลือกอะไร”

“จะได้มีคนชนะสิ”


“คุณจะเปลี่ยนก็ได้”
“แต่ผมไม่เปลี่ยนแระ ผมเลือกเบอร์สาม”

“ไม่เปลี่ยน”

“ok”

“ผมเลือก 1 สำรอง 4”

“ไม่เอาห้ามสำรอง”
“คนแข่งเขายังเลือกแกะเบอร์เดียวเลย”

“คุณล่ะ เลือก 3 สำรอง 2 เหรอ”

นิสัยแบบนี้จะชอบต่อดีมั้ยฟระ (:
มัดมือชกชัดๆ

“ผมจะเลือกเบอร์เดียว”
“คุณนิ”

“คุณจะเลือกสำรอง 1 ก็ไม่ได้เพราะถ้าใช่แกะผมก็ถูก”
“คุณจะเลือก 4 ก็ได้นะ เสมอ”

“แต่ถ้าเลือก 2 ก็มีโอกาสชนะ”

“คุณชนะคุณก็ไม่ภูมิใจน้า”

ไม่ต้องมาสาธยายยืดยาว จะให้เลือกสองเบอร์เหมือนตัวเองล่ะสิ

“เอาเบอร์เดียวสิคุณ”

“ถ้ามันไม่ใช่ทั้ง 1 และ 3 ล่ะ”
“คุณงงมั้ย 55”


ไม่งงๆๆ ก็เลือกอันเดียว ได้!! พอ!! จบ!!

“แพ้ทั้งคู่ก็ไม่เป็นไรนิ”


“สรุปๆคุณต้องเลือกเบอร์เดียว เครนะ”
“ผมเลือกสาม”

ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจตามใจเด็กซ์แระ

“ก็จะได้รู้เลยว่าใครจะทายถูกมากกว่ากัน”

“ไม่เอาๆๆๆ”

“เก็บสถิติเลยต่อจากนี้”

“กลัวแพ้เหรอ 55”



“งั้นผมเลือก สามกับสองก็ได้”
“ok”

และเมื่อผลเฉลยจับแกะออกมา คือเบอร์สามที่เป็นคนขายชาชัก

“55”
“ผมผิดเหรอ 55”
“ใครๆก็ทาย”


“เห็นป่ะ”
“5555”
“คุณผิดตลอดด”

“ผมอ่ะทายก่อน”
“แต่ผมว่าเป็นสจ๊วต”


“หราๆๆ”

“ไฮโซนิ”
“คนนี้ก็ไม่ใช่ชาชักจริงๆ 55”
“55 ก็เค้าไม่ใช่ชาชักแขกๆที่ขายนิ”
“ผมเลือกเบอร์ 3 ก่อนเพราะไม่ใช่บาร์เทนเดอร์”
“ผมว่าเป็นสจ๊วต”


“แถตลอดด”
“อ่ะค้าบบ”

“แต่พอเป็นชาชัก”
“ผมเลยพุ่งประเด็น ใครเป็นชาชัก”


“คุณเลื่อนไลน์ขึ้นเรยย”
“ใครเลือกเบอร์สาม”
“ตอบบ!!!”

“เฉลยมาผมก็ยังว่าเค้าไม่เหมือนชาชัก 555”

“หราาา”

“เหมือนคุณหนู”

“เรอะ”
“เทปนี้ผมชนะ”

“โอเค 55”

“take care”
“คิดถึงคุณนะ”



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

คนอ่านพอจะเดาได้มั้ยครับ ว่าทำไมนายโจถึงยอมเลือกแกะสองเบอร์ได้  :hao3:

ปล. ขอโทษคุณ snowboxs ด้วยนะครับ ถ้าได้อ่านอะไรแล้วรู้สึกไม่สบายใจ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------





ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
พี่โจนี่เหมือนให้ไกด์ไลน์ที่ส่งคอมเม้นคนอ่านให้ดู  จะให้เด็กซ์ให้คะแนนแล้วเผื่อเด็กซ์จะมีความเห็นกับคอมเม้นนี้กลับมาบ้าง

 แต่เด็กซ์ก็บอกแค่คะแนนจริงๆจร้า ไม่มีความเห็นหรือบอกความรู้สึกบ้างเลยหรอ   :o11:

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
ตาเด๋กซ์นี่ตลกจริง  ยังไงก็จะเอาสองเบอร์ ดื้อๆ

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
เด็กซ์นายช่างเป็นคนไม่มั่นใจอะไรเลยนะ
มีมาบังคับให้โจเลือกสำรองอีกนะนี่

อ่านคะแนนที่เด็กซ์ให้แล้วขำค่ะ ไม่คิดมาก
เพี้ยงๆๆๆๆ ขอให้เด็กซ์เปิดใจเพื่อเริ่มกัยโจ
เริ่มต้นเปิดสัก 70% ก็ยังดี อยากรู้ว่าเด็กซ์ทำงานไร
ที่คุยกับโจรู้สึกอะไร ถ้ามีวันนั้นโจมาบอกด้วยนะ

ออฟไลน์ natchapon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 134
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-1
ตอนที่ 81


“คุณจำรูปนี้ได้มั้ย ผู้ชายคนแถวล่างใส่แว่น คุณบอกว่าเขาน่าจะเป็น”

ในรูปคือเพื่อนๆเราสมัยเรียนมหาลัย

“ผช.คนนี้ชื่อ M ผมเลยไปถามเพื่อนสนิทอีกคน”
“ชื่อแอน”
“แอน โจ M สนิทๆกันสมัยตอนทำแลบเคมีปีสองปีสาม”
“ผมเลยลองถามความเห็นแอนดู”

พอชั้นปีสูงๆขึ้น เรียนหนักขึ้น ก็ห่างๆกันไปบ้าง



-------------------------------
“แอน มีเรื่องจะถาม"

“ว่า"
“ถามมา”


“โจเคยถามปุ๋ม”

“ว่า”


“ปุ๋มมันสงสัยว่า M เป็น..55 แล้วแอนว่า M เป็นมั้ย คือ M ไม่มีแฟนน่ะ”
“โจก็ชักสงสัย”


“M เป็นคนเพอร์เฟ็คท์มั้ง”
“หมายถึงจุกจิก”
“เลือกเยอะ”
“เลยยังไม่มี”
“แต่เค้าว่าไม่น่าเป็น”
“แต่เป็นผู้ชายรักแมว”
“เหมือนโจ”

“เหมือนโจก็เป็นน่ะสิ 5555”

“แล้วธรรมชาติผู้ชาย เค้าไม่อยากจะมีเมียกันเหรอ”

“ไม่เกี่ยวหรอก”
“บางคนก็ไม่จำเป็น”

“อืมม”


“บางคนก็ชอบผู้หญิง”
“แต่ไม่สนใจเรื่องอย่างว่าก็มีนะ”
“พวกที่เข้าวัดสงบจิตได้น่ะ”
“มีเยอะนะ”


“คือผู้ชายต้องการอยากเป็นผู้นำมั้ย อยากมีชีวิตครอบครัวมั้ย ไรงี้”
“แต่เห็น M สนใจธรรมะ”


“ไม่อ่ะ”
“ M เค้าก็เป็นผู้นำ”
“โดยหน้าที่อยู่แล้ว”
“มีเมีย มีลูก เรื่องเยอะ ภาระแยะ เครียดจะตาย”


----------------------------------------------------------
แคปเฉพาะบทสนทนาตรงนี้ให้เด็กซ์อ่าน




“แอนเค้าดูน่ารักนะ”

“เดี๋ยวบอกแอนให้”

“55”

------------------------------------------------------------------------------------------------------

“เด็กซ์ “
“คุณรู้มั้ยอีกไม่วันจะครบ 8 เดือนที่เราคุยกันแล้วนะ ผมยังอยากถามประโยคเดิมกับคุณอยู่”
“คุณคิดยังไงกับผม”
“ถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมข้อนี้ ผมจะน้อยใจคุณมากเลย”

“คิดถึงคุณนะ เด็กซ์”
“ good night”
“take care”

“โทรศัพท์”
“ชาร์ตเต็ม 100”
“พอจะใช้ลดเหลือ 1% ดับไปเลย”
“ต้องดูแล้ว”


“แบตเสื่อมแล้วล่ะ (:”
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้เราซื้อเสื้อม่วงมาใส่ถ่ายรูปโชว์เด็กซ์อีกแระ  ฮ่าๆๆ

“ผมซื้อเสื้อม่วงมาใส่สำหรับเดือนมีนา เมษา ซื้อมาสองแบบ”
“คุณให้คะแนนหน่อยสิ เต็มสิบนะ”

ทั้งสองแบบเป็นเสื้อโปโลตราสัญลักษณ์ แบบแรกมีขลิบขาวปลายแขนเสื้อ คอปก ส่วนแบบที่สองไม่มีขลิบ แต่เสื้อจะรัดพอดีตัวและสีจะม่วงเข้มกว่า

“คุณนิ ตอนแก่ดูดีกว่าตอนหนุ่ม”

เห็นมะ ว่าเราน่ะน่ารักมุ้งมิ้ง แต่ขอเถอะไม่ต้องย้ำบ่อยว่าแก่

“หรา”
“ย้ำจังๆ”

“คุณผิวคล้ำ คมเข้มต้องล่ำๆ”
“หน้าเข้ม”


“ล่ำได้เท่านี้นี่”

ตะก่อนเราเคยขาวกว่านี้ พออายุมากเลยดำ ฮ่าๆ  ส่วนเรื่องผอมก็เล่นฟิตเนส พยายามได้แค่นี้เจงๆ

“เสื้อสีอ่อนดูขาว ให้ 6/10”
“เสื้อสีเข้มดูผอม ดำ ก็เท่ห์ดี”


“ให้กี่คะแนนล่ะ”

“6/10 ให้เท่ากัน”

คือเหมือนชมเยอะนะ แต่คะแนนน้อยอ่ะ

“หรา”

“ถ้าคุณตัดสกินเฮดจะเป็นแบบนี้มั้ย”

แล้วเด็กซ์ก็แป๊ะรูปไอ้หนุ่มฝรั่งถอดเสื้อ ตัดผมเกรียนสกินเฮด

“อย่าให้ผมตัดเลย”
“สงสารคนร่วมงานผม”
“เสียสายตา”



“คุณชอบแบบไหน”

เด็กซ์แป๊ะๆรูป ผช.หน้าตาดีเจ็ดคนเรียงๆมาให้เราเลือก

รูปหนึ่งเป็นรูปหนุ่มฝรั่งผมทองเชิ้ตขาวแว่นดำตัวผอมๆสะพายกระเป๋า
รูปสองเป็นหนุ่มผิวสีตัวบึ้กใส่เชิ้ตแขนสั้นผูกไทด์ ประมาณวิล สมิทละกัน
รูปสามคือพี่ติ๊กเจษฎาภรณ์ ผลดี ในชุดมนุษย์ออฟฟิศ
รูปสี่เป็นเจมส์จิในชุดเชิ้ตฟ้า
รูปห้ารูปฝรั่งเชิ้ตเทาคล้ายรูปแรกแต่ตัวหนากว่า
รูปหกเป็นรูปพี่ก้องสหรัถใส่แว่น
รูปเจ็ดเป็นชายหนุ่มตัดผมสกินเฮด ถอดเสื้อหุ่นลีนๆรูปเดียวกับคนสกินเฮดแรกน่ะแหละ


“เยอะจัง”
“ชอบคนเชิ้ตฟ้า”
“ดูอบอุ่น”

“เจมส์จิเหรอ”

“งั้นไม่เอา”

“อ้าว”

“รูปไม่ชัดนี่”

ชีวิตจริงมีคนหล่อเดินเพ่นพ่านกันเยอะขนาดนี้เชียวรึ

“จริงๆชอบแบบหนุ่ม อรรถพร  เรื่องจดหมายรัก”

“ผอมๆดำๆ”
“เซอร์ๆ”


“อย่างงั้นแหละ”

“คุณนิ”
“เห็นผมเป็นคนยังไงล่ะ”

“คุณว่าผมชอบคนไหน”
“ทายสิ”


ไม่น่าเชื่อ จะได้รู้สเปกเด็กซ์แระ

ยากจริงๆ ต้องใช้การเดาๆอย่างเดียว

“คุณชอบคนรูปแรกสุด”
“ยืนยันคำตอบครับ (:”

นู่นกว่าพี่แกจะตอบสี่ทุ่มกว่า

“กำลังลุ้น the dish”
“ถ้าเลือกที่ชอบ ชอบตั้งแต่คนถอดเสื้อ”
“แล้วฝรั่งผอมๆ”
“แล้วก็เสื้อเทา”
“แต่ผมไม่ชอบฝรั่ง ชอบสไตล์ 55”


---------------------------------------------------------------------------------------------------------
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-02-2015 12:48:16 โดย natchapon »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด