หัวข้อ: <<เรื่องสั้น>> #รักวุ่นวายของนายตัวร้ายรูปหล่อ# บทที่ 5[ 7/11/57]จบแล้วค่ะ

[Belove]

 
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ   ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0 
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่ 


1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่ 


2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
 หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
 หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
 และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
 ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   
 
 เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ 


3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ 


4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ 


5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว 


6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน 


7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
       7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
       7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
       7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
             - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ 


8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง). 


9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ 


10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวปhttp://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป 


11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
 
 บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
 นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป 


12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด 


13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ 


14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ 


15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
 (1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
 (2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง ....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
 - ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
   (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
 - ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
 - ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
 - ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
 - ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail   


16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข  17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)


 เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ admin thaiboyslove.com.......................................                                                             


วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7 วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย 


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
 
 
 
 

[Belove]

                                                      รักวุ่นวายของนายตัวร้ายรูปหล่อ

                                                                        บทที่ 1


เป็นหนึ่งพิงตัวไปกับพนักเก้าอี้แล้วยกขาสองข้างขึ้นมาพาดบนโต๊ะด้านหน้า ยกสองแขนขึ้นมาประสานอยู่ที่

ต้นคออย่างเบื่อหน่าย

นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ทีมงานละครต้องเลื่อนเวลาถ่ายทำเพื่อรอเจ้าเด็กหน้าจืดนั่นอยู่คนเดียว

เจ้าเด็กหน้าจืด...ที่เขาแอบเรียก คือพระเอกน้องใหม่ที่ค่ายกำลังดัน ซึ่งดูท่าว่าจะประสบความสำเร็จเสียด้วย

ละครเรื่องที่เพิ่งเริ่มถ่ายทำกันได้ไม่กี่ฉากเรื่องนี้ก็นับเป็นเรื่องที่สามของเจ้าเด็กนั่นตั้งแต่เข้ามาเซ็นสัญญาอยู่

ค่ายละครชื่อดังค่ายเดียวกับเขา

เป็นหนึ่งต้องพบเจอกับเจ้าหน้าจืดตั้งแต่ผลงานเรื่องที่สองของมัน ที่ผู้ใหญ่สั่งให้มาเล่นประกบกับเขา ที่เป็น

พระเอกรุ่นใหญ่ แล้วให้เจ้าหน้าเต้าหู้มารับบทพระเอกรุ่นเล็ก แถมยังบังคับให้เขาช่วยสอนการแสดงให้อีกด้วย


“ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ เอาไปประกบพี่ต้นก็ได้รายนั้นเขาชอบสอน ผมสอนเด็กใหม่ไม่เป็นหรอก”


เป็นหนึ่งยังจำประโยคที่เขาโอดโอยกึ่งปฏิเสธหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กใหม่กับคุณแมนเจ้าของค่ายได้ แต่ที่จำแม่นกว่า

ก็คือสายตาดุๆ ที่ส่งมากำราบ


“เดี๋ยวเหอะไอ้หนึ่ง อย่ามาทำพิรี้พิไร ทำอย่างกับว่ามึงไม่เคยเป็นเด็กใหม่งั้นแหละ อ้อ... มันคงนานจนจำ

ไม่ได้เพราะมึงมันแก่แล้วใช่ไหม ห้ามปฏิเสธ อย่าลืมว่ามึงทำผิดเรื่องสาวๆ ทั้งหลายของมึงให้กูต้องตามแก้อยู่

หลายกระทงนะ”


ประโยคหลังนั่นแหละที่ทำให้เขาต้องคอย่นแล้วจรลีจากมา พร้อมกับภาระที่เขาไม่อยากรับ



“สวัสดีครับ มาแล้วครับ ขอโทษจริงๆ ที่มาสาย เมื่อคืนเพิ่งกลับมาจากถ่ายแบบตอนตีสามเลยเผลอตื่น

สายไปหน่อย”


เสียงเจ้าหน้าจืดดังมาก่อนตัว แต่เชื่อเหอะว่ามันพูดกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขา เป็นหนึ่งเหลือบตาไปมองคนที่รีบ

ร้อนวิ่งมาจนเหงื่อไหลเป็นทางแล้วมาหยุดหอบตัวโยนอยู่ต่อหน้าพี่ต่อผู้กำกับ เขาเบ้ปากอย่างหมั่นไส้


“ไม่หน่อยแล้วมั้ง... แค่คนรอกันทั้งกองโดยที่ทำอะไรก็ไม่ได้เท่านั้นเอง”


เขาพูดลอยๆ เสียงดัง เชื่อเขาเถอะว่า คำพูดลอยๆของเขาจงใจส่งไปหาไอ้คนที่เพิ่งมาถึงนั่นและ  ก่อนที่

เป็นหนึ่งจะเอื้อมมือไปหยิบบทมาอ่านโดยไม่สนใจสายตาที่มองมาจากตาคู่หวานอย่างไม่เป็นมิตร



เฮอะ...ไอ้รุ่นพี่หน้าหม้อ

เพชรแท้ พระเอกดาวรุ่งดวงใหม่ค่อนขอดอยู่ในใจ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเก๊กๆ ของเป็นหนึ่ง

เลยสักนิด

อาจจะเป็นเพราะความรู้สึกไม่ดีตั้งแต่ละครเรื่องแรกที่เขาเล่นก็ได้ถ้าจะนึกย้อนกลับไป

เปล่าหรอก.. ละครเรื่องแรกของเขาเป็นหนึ่งนั้นไม่มีส่วนแม้แต่น้อย พระเอกรุ่นพี่ของเขาไม่ได้เล่นละครเรื่องนั้น

ด้วย แต่ที่เพชรแท้ได้พบเป็นหนึ่งก็เพราะตอนนั้นเป็นหนึ่งกำลังมีข่าวอยู่กับนางเอกวัยรุ่นค่ายเดียวกันที่เล่นคู่อยู่

กับเขา คงจะไม่มีเรื่องถ้าไม่ใช่เพราะวันหนึ่งมีนางแบบที่กำลังไต่เพดานความดังบุกมามีเรื่องกับนางเอกของ

เขาในฐานะที่คบอยู่กับเป็นหนึ่งมาก่อน เรื่องในวันนั้นเป็นข่าวให้นักข่าวมีงานทำอยู่หลายสัปดาห์

เมื่อเพชรแท้ได้รับข่าวดีว่าจะได้เล่นละครเรื่องที่สอง คุณแมนก็บอกข่าวที่ทำให้เขาตกใจว่า ต้องทำงานร่วมกับ

รุ่นพี่จอมเจ้าชู้คนนี้ แถมคุณแมนยังมอบให้คนที่เขาไม่ชอบหน้ามาช่วยสอนด้านงานแสดงอีกต่างหาก


“คุณแมนครับ ให้คนอื่นสอนไม่ได้หรือครับ”


เพชรแท้ยังจำได้ถึงตอนที่เขาเข้าไปโอดครวญในห้องเจ้าของค่าย


“ไม่ได้นะเพชร ต้องเจ้าหนึ่งเท่านั้นถึงจะสอนบทนี้ได้”


เสียงเข้มของคุณแมนลอยมากระทบโสตประสาท


“เห็นมันเสเพลอย่างนั้น แต่เวลาทำงาน ไอ้หนึ่งเป็นคนที่เล่นละครได้เก่งมาก ตีบทแตกกระจุยอย่างที่เพชรก็

เคยเห็นผลงานมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่อย่างนั้นไอ้หนึ่งมันคงเป็นพระเอกได้ไม่ยาวนานขนาดนี้ ดังนั้น

คนที่เหมาะจะสอนเพชรก็มีแต่ไอ้หนึ่งเท่านั้น”


เขาไม่อยากจะบอกคุณแมนว่าเบื้องหลังละครเรื่องที่สองของเขาแต่เป็นเรื่องแรกที่ได้ประกบพระเอกเดือน

ค้างฟ้าอย่างเป็นหนึ่ง  มันช่างลำบากยากเย็นเมื่อพระเอกสองคนมัวแต่ขัดคอกันไปมาแทนที่จะได้สอนเรื่องการ

แสดงอย่างที่คุณแมนคาดหวังไว้

แล้วนี่ยังจะมาเจอกันอีกครั้งในละครเรื่องใหม่กับการพลิกบทบาทไปเล่นบทร้ายครั้งแรกของเป็นหนึ่ง


“ผมโทรมาบอกพี่ต่อแล้วว่าจะมาสาย ทุกคนในกองก็รับรู้ยกเว้นพี่หนึ่ง เพราะพี่ไม่เคยสนใจคนอื่นอยู่แล้วนี่”


ไอ้หน้าเต้าหู้เพชรแท้เถียงเขากลับมา จนเป็นหนึ่งเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างหาเรื่อง เดือดร้อนถึงผู้กำกับที่ต้องมา

ห้ามทัพ


“เฮ้ยไอ้สองคนนี้ ทะเลาะกันตั้งแต่เรื่องที่แล้ว ยังยิงยาวมาถึงเรื่องใหม่อีก หนวกหูโว้ย ไอ้เพชรไปแต่งตัวได้แล้ว

ส่วนไอ้หนึ่งอ่านบทต่อไปเลยมึง”


เป็นหนึ่งยักไหล่เมื่อเห็นเพชรแท้เดินหน้ามุ่ยไปทางห้องแต่งตัว บางทีเขาก็เบื่อนิสัยชอบเถียงของเจ้าหน้าจืด

แต่บางครั้งเขาก็นึกสนุกที่แหย่เพชรแท้ให้ธาตุไฟแตก หน้าบึ้งตึงของพระเอกรุ่นน้องทำให้เขาอารมณ์ดีอย่าง

ไม่น่าเชื่อ ดวงตาคมเหลือบมองไล่หลังร่างเพรียวนั้นพลางยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นเจ้าตัวกระแทกตัวลงนั่งให้

ช่างแต่งหน้าอย่างหงุดหงิด






เพชรแท้ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ในห้องแต่งตัวอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อต้องปะทะคารมกับเป็นหนึ่ง

จริงๆ แล้วเขาหงุดหงิดตั้งแต่คุณแมนเรียกเขาไปเพื่อที่จะบอกข่าวดีว่าเขาจะได้เล่นเป็นพระเอกเต็มตัวจาก

ละครเรื่องนี้ เพราะชื่อเสียงของเขาจากสองเรื่องที่ผ่านมาถือว่าอยู่ในระดับดีมาก ค่ายจึงจะป้อนละครฟอร์ม

ใหญ่ให้เขา

เมื่ออ่านบทที่คุณแมนส่งให้คร่าวๆ เพชรแท้ก็สะดุดกับบทของ “ราเชนทร์” ตัวเดินเรื่องอีกหนึ่งตัวละครที่เด่น

มาก อาจจะเด่นกว่าพระเอกด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าบทนี้ ร้ายเข้าไส้


“คุณแมนครับ แล้วบทราเชนทร์ ที่เป็นจอมวางแผนเรื่องทั้งหมดนี่ ใครได้เล่นหรือครับ”


เขาเงยหน้าขึ้นถามเจ้านาย คุณแมนอมยิ้มก่อนจะตอบให้เขาแทบตกเก้าอี้ว่า


“เป็นหนึ่ง”


เพชรแท้ตาเหลือกเมื่อได้ยิน นี่เขาต้องพบเจอกับสงครามน้ำลายประสาทๆ อีกแล้วหรือนี่


“เอ่อ...ทำไมพี่หนึ่งยอมมาเล่นบทร้ายล่ะครับ ในเมื่อบทพระเอกก็ยังขายได้อยู่”


“มันเบื่อบทพระเอก”


คุณแมนตอบเคล้าเสียงหัวเราะ


“ไอ้หนึ่งมันเล่นบทพระเอกมาทุกรูปแบบแล้วก็เลยรู้สึกไม่ท้าท้าย พออ่านบทเรื่องนี้ไอ้หนึ่งมันยืนยันกับพี่

ว่ายังไงบทราเชนทร์ต้องเป็นของมัน”


นี่แหละที่มาของการโคจรมาพบกันอีกครั้งของเพชรแท้และเป็นหนึ่ง









“แกคิดว่าแกเป็นใคร ชนะศึก ถึงได้กล้ามาออกคำสั่ง”


ร่างหนาส่งสายตากราดเกรี้ยวตรงเข้าสู่คนที่ยืนนิ่งอยู่ชิดติดฝาผนัง


“ก็เป็นคนที่รู้เท่าทันนายทุกเรื่องไง ราเชนทร์ และเป็นคนที่จะไม่ยอมให้นายทำเลวอีกต่อไป”


ราเชนทร์ยิ้มเสียดสีเมื่อเห็นใบหน้าที่เชิดด้วยความทรนงของชนะศึก  สองเท้าของเขาก้าวเข้ามาใกล้แล้ว

ยกมือมาบีบที่คางเรียวของชนะศึกจนใบหน้าเหยเก พลางกระแทกเสียงใส่หน้า


“ถ้าสิ่งที่ฉันทำลงไปนายเรียกว่าเลว รับรองว่านายจะต้องพูดคำนี้ไปอีกร้อยรอบ”

ราเชนทร์ส่งสายตาอาฆาต จนชนะศึกแอบหวั่นอยู่ในใจ







“คัท...ฉากสุดท้ายของวันนี้เสร็จแล้ว”


ทันทีที่ผู้กำกับสั่งจบ เพชรแท้ก็ปัดมือเป็นหนึ่งที่ยังจับปลายคางของเขาอย่างแรง พลางต่อว่าด้วยความโมโห


“จริงจังไปป่ะพี่ บีบจนคางผมจะหักอยู่แล้ว”


เป็นหนึ่งยิ้มยียวน คิ้วเข้มเลิกสูงคล้ายหยอกเย้า


“ทำไม กลัวคนอื่นเขาจะรู้ว่าไปศัลย์หน้าทำคาวเรียวมาเหรอ ถึงบีบคางไม่ได้”


“จะบ้าหรือไง”


เพชรแท้ว้ากเสียงดัง


“ผมไม่เคยศัลย์ อย่ามั่ว”


ยังไม่ทันที่เป็นหนึ่งจะโต้ตอบ ตาคมของเขาก็ต้องเบิกกว้างเมื่อมองข้ามบ่าเพชรแท้ไปเห็นหญิงสาวหน้าตาดี

ที่เคยเล่นเป็นตัวประกอบจากละครเรื่องที่แล้วของเขากำลังหันรีหันขวางมองหาอะไรบางอย่างด้วยสีหน้า

หงุดหงิด

เป็นหนึ่งใจหายวาบ เขารีบย่อตัวลงใช้ร่างสูงเพรียวของเพชรแท้เป็นที่กำบังเมื่อรู้ดีว่าสิ่งที่เธอมองหาก็คือเขา

นั่นเอง

เพชรแท้ก้มลองมองหน้าซีดเผือดของเป็นหนึ่งอย่างสงสัย  พระเอกวัยรุ่นหันไปมองเบื้องหลังจึงได้รู้สาเหตุ

เขาจึงหัวเราะอย่างได้ที


“อ้าว นั่นน้องแอนนี่ที่มีข่าวว่าพี่กำลังคั่วอยู่นี่ หลบทำไมล่ะ”


“เลิกคั่วแล้วว่ะ”


เป็นหนึงตอบเสียงสั่น เพชรแท้ได้แต่มองอย่างแปลกใจ


“อ้าวทำไมงั้นล่ะ ผมเห็นสวีทกันน่าดู ผมเรียกให้นะ แอนนี่..แอนนี่”


พระเอกวัยรุ่นตะโกนด้วยเสียงที่ดังพอควรจนเป็นหนึ่งตาเหลือก เขารีบยืดกายขึ้นแล้วยกมือปิดปากของ

เพชรแท้อย่างรวดเร็ว


“จะบ้าเรอะ ตะโกนทำไม บอกว่าเลิกกันแล้ว มึงไม่รู้หรือไงว่าแอนนี่น่ะเป็นลูกเสี่ยเจ้าของบ่อนที่หวงลูกชิบหาย”


พระเอกที่ผันตัวมาเล่นร้ายพูดเสียงละล่ำละลัก ไม่สนใจเพชรแท้ที่ส่งเสียงอึกอักอยู่ในลำคอ

ดูท่าทางโชคจะไม่เป็นใจ แอนนี่หันมาเห็นเป็นหนึ่ง ใบหน้าสวยงามที่ตอนนี้บึ้งตึงยกมือขึ้นชี้มาทางเขา


“ซวยล่ะมึง ไอ้หนึ่งเอ๊ย...แม่พาพวกมาตื้บแล้ว”


ยังไม่ทันที่จะคิดหาหนทาง ชายฉกรรจ์ตัวล่ำกลุ่มหนึ่งก็เดินก้าวตรงมาอย่างรวดเร็ว เป็นหนึ่งขยับทีเดียวเขา

ก็เปลี่ยนทิศไปอยู่เบื้องหลังของเพชรแท้ เอื้อมมือมากุมที่ต้นแขนของรุ่นน้องแล้วบังคับให้เดินบังตัวเขาหลบ

ออกไปนอกฉาก


“พี่หนึ่งทำอะไรน่ะ”


เพชรแท้เอ่ยถามอย่างตกใจ


“ชวู่.. อย่าเพิ่งพูด พากูหลบออกจากสตูดิโอก่อน”


เขาพูดพลางบังคับให้เพชรแท้ก้าวเดินให้เร็วขึ้น


“เฮ้ย พี่ก็หลบไปเองดิ อย่าเอาผมไปเกี่ยวด้วย เฮ้ย....”


เพชรแท้ร้องไม่ออก เมื่ออยู่ๆ เป็นหนึ่งก็คว้าแขนเขาให้วิ่งตามตอนที่บรรดาหนุ่มตัวล่ำก้ามปูมองเห็นเขาแล้ววิ่ง

ไล่กวดออกไปด้านนอก

เป็นหนึ่งดึงมือเพชรแท้ให้วิ่งมาถึงซอกตึกเล็กๆ ระหว่างสตูดิโอ เขาผลักให้เพชรแท้พุ่งเข้าไปในซอกตึกมืดและ

อับนั้นพร้อมกันกับเขา





ซอกตึกเล็กที่พื้นที่บรรจุได้เพียงตัวเขากับเพชรแท้ที่ยืนหันหน้าเข้าหากันจนแผ่นอกทั้งคู่แนบชิด

ชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นวิ่งผ่านซอกตึกไปแล้ว โดยที่มองไม่เห็นเป็นหนี่ง

แต่ตอนนี้เป็นหนึ่งกลับรู้สึกร้อนผ่าวแปลกๆ เมื่อลมหายใจของเพชแท้สัมผัสเบาๆ รินรดที่มุมปากของเขา

ตามมาด้วยกลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นโคโลญจากเนื้อตัวของเพชรแท้ลอยเข้ามาในจมูก มันทำให้หัวใจของเขา

เต้นเร็วและแรง

แม้ว่าในซอกตึกยามค่ำแสงสว่างจะมีเพียงน้อยนิด แต่เมื่อเขาสบตากับดวงตาคู่หวานในระยะประชิด

เป็นหนึ่งก็พอมองออกว่า ความรู้สึกของเพชรแท้นั้นไม่ได้แตกต่างไปจากเขาในตอนนี้เลย





-------------------------------------------------- TBC -------------------------------------------

[snowboxs]

เอ่อออ ใจเต้นตามพี่เป็นหนึง

[yaoisamasang]

จูบเลยๆ

[fay 13]

 

[Teddysdeath]

น่าติดตามฝุดๆ

[hembetaro]

แอบหวั่นไหวพี่หนึ่งแทนน้องเพชรแล้วสิ 

[bulldog17]

พระเอก VS ตัวร้ายนี่เอง

จิ้นนนนนนนนนนนน ><

[Nus@nT@R@]

หัวใจเต้นแรงก็เพราะวิ่งน่ะสิ อิอิ

[HISY]

คิดอะไรเหมือนกันหรือจ๊ะ อิอิ

[Belove]

                                                       รักวุ่นวายของนายตัวร้ายรูปหล่อ

                                                                      บทที่ 2



เพชรแท้กลั้นหายใจเมื่อต้องสบตากับเป็นหนึ่งในระยะประชิด


บ้าเอ๊ย…


พระเอกวัยรุ่นสบถในใจ เมื่อรู้สึกว่าไอ้ตาคมๆ ของคนหน้าหม้ออย่างรุ่นพี่ร่วมค่าย มันช่างสื่อสาร

อะไรบางอย่างแปลกๆ ที่ทำให้เขาร้อนวูบวาบไปหมด จนเมื่อเขาหายใจอีกครั้งก็ถึงกับสำลักน้ำลายตัวเอง

จนไอโขลกออกมา


“เป็นอะไรหรือเปล่า”


เป็นหนึ่งถามพลางเอียงหน้ามาอย่างไม่ตั้งใจ พร้อมกันกับที่เพชรแท้หันหน้ากลับมาเมื่อหยุดไอแล้ว

จมูกโด่งของตัวร้ายเรื่องแรกก็ไปชนเข้ากับแก้มของพระเอกรุ่นน้องเข้าอย่างพอดิบพอดี


“เฮ้ย!... จะบ้าเรอะ”


เพชรแท้หน้าแดงจนถึงใบหู เขายกฝ่ามือดันหน้าของเป็นหนึ่งให้ห่างออกเมื่อส่งเสียงต่อว่า

เป็นหนึ่งใจหายวูบเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งย้อนกลับมาทางเดิม เขารีบเอ่ยห้ามเสียงต่ำในคอเมื่อเห็นรุ่นน้อง

ทำท่าเดือดดาลและพร้อมจะโวยวายได้ทุกเวลา


“เงียบหน่อยสิวะ มันวิ่งกลับมากันแล้วไม่ได้ยินรึไง”


“ไม่เกี่ยวกับผมนี่หว่า พี่หลบพวกมันแล้วลากผมมาทำไมเนี่ย ไอ้พี่…อุ๊บ…”


เสียงนุ่มขาดหายเมื่อเป็นหนึ่งใช้วิธีที่รวดเร็วที่สุดที่จะปิดปากรุ่นน้องจอมโวยได้ เมื่อเขาแค่เอียงหน้าเพียง

เล็กน้อยแล้วประกบริมฝีปากลงไปหยุดการเคลื่อนไหวจากปากแดงเรื่อของรุ่นน้อง


เฮ้ย มันบ้าไปแล้ว…


เพชรแท้กลั้นหายใจอีกรอบ ตาเหลือกตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสต๊าฟ ก่อนที่จะดิ้นขลุกขลักเมื่อเรียกสติกลับคืน

มาได้ เป็นหนึ่งได้แต่ใช้มือแต่ละข้างยึดแขนของเพชรแท้ไว้แล้วยกขึ้นไปตรึงแน่นอยู่กับผนังตึก ใช้ตัวออกแรง

กดไปที่ร่างกายที่บางกว่าจนแนบชิดไปกับซอกตึกเพื่อลดแรงขัดขืน


พระเอกหน้าใสแทบจะขาดอากาศหายใจ เมื่อจมูกโด่งของเป็นหนึ่งมันปิดบังที่รูจมูกของเขาพอดี แล้วยิ่งเมื่อ

กลั้นหายใจไว้ เขาก็อึดอัดจนต้องเผยอริมฝีปากออกมาผวากลืนออกซิเจนเข้าไป

ปลายลิ้นของเป็นหนึ่งหลุดเข้าไปในช่องปากของเพชรแท้ตามแรงดูดกลืนอากาศนั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนมันไป

แตะเข้ากับลิ้นร้อนของเพชรแท้ พระเอกรุ่นพี่ถึงกับชะงักเมื่อรู้สึกว่าเลือดในกายมันวิ่งพล่านตั้งแต่หัวจรดเท้า

พาลให้ลืมเรื่องที่กำลังหนีลูกสมุนร่างกำยำของลูกสาวเสี่ยเจ้าของบ่อน

ลืมแม้กระทั่งว่า คนที่เขากำลังแนบชิดอยู่นี้เป็นผู้ชายด้วยกัน เมื่อมันมีแรงดึงดูดมหาศาลจนเป็นหนึ่งทนไม่

ไหว


เขาพลิกลิ้นในโพรงปากเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของเพชรแท้อย่างชำนาญ ริมฝีปากของเขาครอบครองพื้นที่เต็ม

ปากนุ่ม บดเบียดขบเม้มลงไปจนแทบไม่มีช่องว่างหลงเหลือ


ไม่ๆๆๆๆ


เพชรแท้ตะโกนก้อง แต่จริงๆ แล้วพระเอกวัยรุ่นได้แค่ตะโกนประท้วงอยู่ในใจเมื่อสิ่งที่เป็นหนึ่งกระทำมันดูด

พลังจากเขาไปจนหมด เรี่ยวแรงที่ดิ้นขลุกขลักอยู่ภายใต้ร่างหนาที่เบียดทับลงมา อ่อนแรงราวกับเป็น

อัมพาต ขาสองข้างแทบจะทรงตัวไว้ไม่อยู่ สมองมึนงงจนต้องปล่อยให้เป็นหนึ่งซุกไซ้หาความหวานตามใจ

ปรารถนา


ตัวร้ายของละครเรื่องใหม่ปล่อยแขนสองข้างที่ยึดตรึงเหนือศีรษะให้เป็นอิสระ แต่เขากลับใช้มือที่ว่างลง

เหนี่ยวเอวคอดของพระเอกรุ่นน้องเข้ามาแล้วรั้งให้เบียดแนบกับท่อนล่างของเขามากขึ้น คราวนี้เพชรแท้เอง

ก็เพริดไปกับการกระทำของเป็นหนึ่งเช่นกัน

เพชรแท้วางมือที่ร้อนผ่าวแนบไปกับต้นคอของเป็นหนึ่ง เหนี่ยวรั้งเป็นหลักยึดด้วยสัญชาตญาณ ยิ่งทำให้

จุมพิตนี้เร่าร้อนแทบลุกเป็นไฟ ก่อนที่ทั้งคู่จะสะดุ้งสุดตัว เมื่อได้ยินเสียงตะโกนก้องของแอนนี่ ลอยมาตามลม


“พี่หนึ่ง แอนนี่ไม่ยอมหรอกนะ วันนี้หลบได้หลบไป จะคอยดูว่าพี่จะหลบแอนนี่ได้นานแค่ไหน”



เสียงรถยนต์ของแอนนี่ดังขึ้นแล้วเคลื่อนที่ไกลออกไป เป็นหนึงที่สติกลับคืนมาแล้ว ค่อยๆ ถอนปลายลิ้น

และริมฝีปากออกจากการครอบครองอย่างอ้อยอิ่ง แต่มือก็ยังคงเกาะเกี่ยวเอวบางนั่นไว้ พลางกลืน

น้ำลายอย่างยากเย็น ไม่ต่างจากเพชรแท้ที่ยังคงยืนอึ้งกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เพิ่งได้รับ

แม้ว่าความมืดจะมาเยือนอย่างเต็มที่ แต่เป็นหนึ่งก็เห็นใบหน้าเนียนของเพชรแท้แดงเถือกยิ่งกว่ามะเขือเทศ


“เอ่อ…คือ…แอนนี่กลับไปแล้ว พี่…พี่ว่า เราก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้วเนอะ”


ดวงตาหวานที่บัดนี้ยิ่งฉ่ำแดงเรื่อด้วยอารมณ์ที่กระเจิดกระเจิง กะพริบตาปริบๆ เพื่อเรียกสติกลับคืนมา

สบตากับดวงตาพราวระยับของเป็นหนึ่งในความมืด


“ก็…ถ้าไม่ปล่อยมือ แล้ว…เอ่อ…จะออกไปได้ไงล่ะ”


เพชรแท้ส่งเสียงตะกุกตะกักเพราะสมองยังทำงานได้ไม่เต็มที่ เป็นหนึ่งถอนหายใจก่อนที่จะคลายมือที่โอบ

กระชับเอวคอดไว้

เพชรแท้สบตากับเป็นหนึ่งอีกครั้งก่อนสืบเท้าไปทางด้านข้างเพื่อพาตัวเองออกมาจากซอกตึก แล้วมายืนสูดลม

หายใจเข้าปอดลึกๆ เมื่อมาหยุดยืนอยู่ในที่กว้าง พลางเรียกสติกลับคืนมา


คุณพระ!!


นี่เขาทำอะไรลงไป พระเอกดาวรุ่งคนใหม่ ตระหนกไปกับความจริงที่เกิดขึ้น

เขาจูบกับผู้ชาย เขาเคลิบเคลิ้มไปกับมัน เขาสนองตอบการกระทำบ้าๆ นั่น และที่สำคัญคนๆนั้น

คือไอ้รุ่นพี่หน้าหม้อ เป็นหนึ่ง


เป็นหนึ่งที่ก้าวตามออกมาจากซอกตึก หยุดยืนอยู่เบื้องหลังรุ่นน้องในค่ายด้วยความรู้สึกแปลกใจไปกับสิ่ง

ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้น

คนอย่างเขาที่ได้ชื่อว่าใช้ผู้หญิงเปลืองที่สุดในวงการ จูบกับผู้ชาย ซ้ำร้ายเขากลับรู้สึกว่าร่างกายตอบสนอง

จนแทบจะควบคุมไม่ได้ ที่ร้ายหนักกว่าคือผู้ชายคนนั้นคือ ไอ้เจ้ารุ่นน้องขี้วีน เพชรแท้

แต่ครั้งนี้ อย่างไรก็เป็นความผิดของเขา เป็นหนึ่งตัดสินใจก้าวเข้าไปแล้วคว้าแขนเพชรแท้ไว้


“เฮ้ย เพชร พี่ขอโทษว่ะ”


เพชรแท้กัดกรามแน่น เขาสะบัดแขนจนพ้นการเกาะกุม แล้วหันมาทำตาเขียวใส่รุ่นพี่


“ไม่ยกโทษให้โว้ย ไอ้หื่น ต่อไปอย่าเข้ามาใกล้ผมเด็ดขาด”


เพชรแท้ตะโกนใส่หน้าแล้วหันหลังจ้ำอ้าวจากไป


“เฮ้ย เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย”


เป็นหนึ่งตะโกนห้ามแต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อรุ่นน้องก้าวเดินไม่เหลียวหลังทิ้งให้เขายืนเกาศีรษะอย่างสับสน
























เป็นหนึ่งกระหืดกระหอบเข้ามาพร้อมกับยกมือไหว้ทีมงานปะหลกๆ เมื่อรู้ตัวว่ามาสาย


“พี่ต่อ โทษที ตื่นสายไปหน่อย”


ตัวร้ายเอ่ยกับผู้กำกับด้วยความรู้สึกผิด เมื่อตลอดเวลาตั้งแต่อยู่ในวงการบันเทิง เป็นหนึ่งไม่เคยมาทำงานสาย


“เฮ้ย ไม่เป็นไร สายไม่เยอะหรอก ว่าแต่มึงไปทำอะไรมาวะหนึ่งถึงตื่นสาย คั่วกะยัยแอนนี่ทั้งคืนหรือไง”


“โอ๊ยเปล่าพี่ เลิกกันแล้ว”


อะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้เป็นหนึ่งต้องรีบแก้ตัวเสียงดัง เพียงเพราะเห็นเงาสะท้อนของคนเป็นพระเอกที่กำลังแต่งหน้า

นั่งคอแข็งหน้าบึ้งผ่านกระจกอยู่ไม่ไกล


“เมื่อคืนนอนไม่หลับ มีเรื่องต้องคิดนิดหน่อยน่ะพี่ต่อ”


ปากก็พูดกับผู้กำกับ แต่ดวงตากลับมองไปที่แผ่นหลังของเพชรแท้ไม่วางตา จนเขาก้าวเข้าไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ

อย่างร้อนรน เมื่อผู้กำกับไล่ให้ไปแต่งหน้า

เขานั่งอย่างกระสับกระส่ายให้ช่างจัดการกับหน้าตา ผิดกับเพชรแท้ที่ยังนั่งนิ่งเหมือนรูปปั้น ไม่มีแม้แต่หาง

ตาที่ชำเลืองมาทางเขา จนกระทั่งแต่งหน้าทำผมเสร็จ

สบโอกาสเมื่อช่างแต่งผมเดินจากไป แล้วปล่อยให้เขาได้อยู่เพียงลำพังกับคนที่ทำให้เขานอนไม่หลับเสียที


“เพชร เรื่องเมื่อวาน…พี่ขอโทษอีกที”


“…”


“เฮ้ย พี่ไม่ได้อยากจะให้เหตุการณ์มันเป็นอย่างนั้น พี่ไม่ได้หื่นอย่างที่แกคิดนะ”


“…”


เป็นหนึ่งคว้าข้อมือของเพชรแท้มายึดไว้แน่นหนา จนเพชรแท้จำเป็นต้องหันหน้าบึ้งมาสมใจของเขา


“แต่… พี่ก็รู้สึกดีนะ แกรู้สึกอย่างเดียวกันกับพี่หรือเปล่า”


“อย่ามายุ่งกับผม”


เพชรแท้สะบัดมือออกจากการยึดจับแล้วลุกพรวดจากเก้าอี้ก่อนจะสะบัดหน้าเดินจากไปเมื่อกระชากเสียง

ประโยคสุดท้ายใส่หน้าเป็นหนึ่ง


“ผมไม่อยากยุ่งกับพี่อีกแล้ว”
















“แกไม่มีทางทำร้ายฉันได้หรอกชนะศึก”

ราเชนทร์กระชากเสียงพลางใช้ท่อนแขนล็อคคอชนะศึกแล้วใช้กระบอกปืนจ่อที่ขมับ

“ถ้าใครเข้ามา สมองของมันกระจุยแน่”

ชนะศึกพยายามดิ้นรน พลางยกมือห้ามคนที่อยู่ในเหตุการณ์

“อย่าเข้ามา เขาทำร้ายผมไม่ได้หรอก”





“ทำไมไม่คุยกับพี่ จะโกรธกันนานแค่ไหน”


เป็นหนึ่งถือโอกาสที่กล้องกำลังหันไปถ่ายนักแสดงคนอื่นในเฟรมกระซิบข้างหูเพชรแท้อย่างรวดเร็ว

เพชรแท้สบถเบาๆ แล้วตอบกลับอย่างแผ่วเบาไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกต


“ผมไม่อยากคุย ผมเกลียดพี่”







“พวกแกหลบไปดีกว่า อย่ามาบีบคั้นให้ฉันต้องทำสิ่งที่เลวร้ายไปมากกว่านี้เลย ในเมื่อพวกแกก็เสวยสุขมา

มากพอแล้ว”

ราเชนทร์กระแทกเสียงพร้อมกับยิ่งล็อคคอชนะศึกจนแทบหายใจไม่ออก

“ราเชนทร์ คุณก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง คุณเข้าใจผิด”

ชนะศึกพยายามเกลี้ยกล่อม





“เกลียดพี่ ทั้งๆที่ความจริงนายก็รู้สึกดีกับเรื่องเมื่อวานไม่ใช่หรือ อย่าโกหกตัวเองหน่อยเลย”


เขากระซิบที่ข้างหูเพชรแท้อีกครั้งเมื่อสบโอกาส โน้มใบหน้าไปจนริมฝีปากแทบจะแนบชิดกับใบหูของเพชรแท้

พระเอกของเรื่องได้แต่ฮึดฮัดทั้งที่อยากจะทำอะไรสักอย่างให้พ้นจากความใกล้ชิด แต่เขาก็ทำไม่ได้


“เฮอะ คิดเข้าข้างตัวเองน่ะสิ”






“พวกแกหลอกใช้ฉัน เห็นฉันเป็นแค่ลูกเมียน้อย หึหึ แล้วไงล่ะ ตอนนี้ลูกเมียน้อยอย่างฉันกำลังจะได้

ครอบครองสมบัติของพวกแก”

ราเชนทร์หัวเราะด้วยความสะใจ ปืนที่จ่อขมับของชนะศึกยิ่งออกแรงกดหนักจนคนที่ร่วมเหตุการณ์ผวา





“รับปากกับพี่เดี๋ยวนี้ว่าเลิกกองแล้วจะคุยกันดีๆ ไม่งั้นพี่ได้จูบโชว์คนอื่นตอนนี้แน่”


เป็นหนึ่งกดเสียงต่ำหนักข้างหู พระเอกของเรื่องยกมือขึ้นจับท่อนแขนแกร่งที่รัดแน่นอยู่ที่คอ พยายามจะดึง

ออกแล้วดิ้นไปมาตามบท ทั้งที่เขาดิ้นจริงๆ เพื่อหนีการบังคับจากเป็นหนึ่ง


“ยังอีก อย่าท้าทายนะ อย่านึกว่าพี่ไม่กล้า”


เป็นหนึ่งไม่พูดเปล่า ริมฝีปากของเขาจ่อเข้าไปจนใกล้จวนเจียนจะแนบไปที่หลังใบหูของเพชรแท้แล้วประทับ

ลงไปอยู่แล้ว





------------------------------------------------ TBC ---------------------------------------------





 

[snowboxs]

อุ้ยๆๆ ตัวร้ายเรื่องแรก
หลงพระเอกน้องใหม่หัวปักหัวปำ

[fayri1718]

ติดตามค่ะ

[hembetaro]

พี่หนึ่งติดใจน้องเพชรล่ะซี่ ฮี่ฮี่   

[bulldog17]

อั้ยๆๆๆๆจูบเลยยยยยยย

[Teddysdeath]

จัดการเลยพี่หนึ่ง น้องมันดื้อต้องกำราบ

[Belove]

                                                        รักวุ่นวายของนายตัวร้ายรูปหล่อ

                                                                          บทที่ 3


เพชรแท้เดินหงุดหงิดงุ่นงานมาที่รถยนต์ของตัวเองแล้วเปิดประตูเข้าไปนั่ง พลางทุบกำปั้นไปที่พวงมาลัยรถ

อย่างเจ็บใจ

ทันทีที่การถ่ายทำซีนสุดท้ายของวันเสร็จสิ้นลง เขาก็รีบเดินหนีมาอย่างรวดเร็ว เพราะเขาไม่พร้อมที่จะทำ

ตามที่ได้รับปากรุ่นพี่จอมเจ้าชู้


“รับปากกับพี่เดี๋ยวนี้ว่าเลิกกองแล้วจะคุยกันดีๆ ไม่งั้นพี่ได้จูบโชว์คนอื่นตอนนี้แน่ …ยังอีก อย่าท้าทายนะ

อย่านึกว่าพี่ไม่กล้า”


เขารู้สึกได้ถึงสัมผัสแผ่วเบาของริมฝีปากที่ใกล้จะประทับลงมา จนต้องตาลีตาเหลือกรับปาก


“เออ ก็ได้ ยอมก็ได้”


“คัททททท เฮ้ย อะไรวะเจ้าเพชร ส่งเสียงดังอะไรขึ้นมากลางปล้อง ภาพกำลังสวยเลยมีสมาธิหน่อยสิ

เริ่มใหม่”


เสียงดุของพี่ต่อผู้กำกับที่ทำท่าหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงโวยวายดังขึ้น ก่อนที่เพชรแท้จะลอบกลืนน้ำลาย

เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยินประโยคสนทนาของเขากับเป็นหนึ่ง เขามองไม่เห็นหรอกว่ารุ่นพี่ที่เล่นบทตัวร้ายที่

ยืนอยู่เบื้องหลังจะมีสีหน้าอย่างไร แต่ก็พอเดาได้จากน้ำเสียงแผ่วเบาที่ลอบกระซิบเป็นครั้งสุดท้าย ว่าเจ้า

ตัวคงพอใจกับผลการเจรจา


“เลิกกองแล้วรอพี่ก่อน ถ้าหนีกลับล่ะ น่าดู”ี


เพราะเหตุนี้แหละ เพชรแท้จึงได้จ้ำพรวดๆ มาที่รถแล้วรีบสตาร์ทเครื่องอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น เพชรแท้ก็บังคับให้มันเคลื่อนที่ ก่อนที่จะต้องเบรคจนตัวโก่งเมื่อเห็นร่างที่มา

ยืนขวางทาง


“เฮ้ย…”


พระเอกวัยรุ่นอุทานอย่างตกใจ เมื่อเกือบขับรถไปชนร่างที่มายืนตะคุ่มอยู่ในเงามืดท่ามกลางความโพล้เพล้

แต่ความตกใจก็ต้องทวีปริมาณมากขึ้นเมื่อเห็นว่าคนที่มายืนขวางทางไว้ก็คือคนที่เขาไม่อยากเผชิญหน้า

ในตอนนี้


เป็นหนึ่งนั่นเองที่มายืนขวางไว้ เมื่อสามารถหยุดรถของเพชรแท้ได้แล้ว เขาก็ก้าวพรวดๆ มาเปิดประตู

ด้านข้างคนขับแล้วก้าวเข้าไปนั่งอย่างรวดเร็ว จนเพชรแท้สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลงอย่างดัง


“คิดว่าพี่เดาทางแกไม่ถูกหรือไง ฮึ …น้องเพชรแท้”


เป็นหนึ่งพูดพลางคลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน โดยไม่สนใจหน้าหงิกงอของพระเอกรุ่นน้อง เป็นหนึ่งชอบความชัดเจนจนทน

ไม่ได้กับความรู้สึกแปลกๆ ที่เกิดขึ้นจิตใจอยู่ตอนนี้


เรื่องที่เกิดขึ้นมันอาจเกิดจากความคลุมเครือหลายๆ อย่างที่ไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิด แต่ผลของมันรบกวน

จิตใจของเขาเป็นอย่างมาก


เมื่อกลับไปถึงคอนโดหรูที่พักของเขา เป็นหนึ่งไม่เป็นทำอะไรนอกจากคิดถึงวนเวียนอยู่แต่กลิ่นกายที่ติด

จมูก รวมทั้งรสสัมผัสจากโพรงปากหวานริมฝีปากนุ่มๆ ไหนจะยังเอวคอดเนื้อเนียนที่เขาเหนี่ยวรั้งเข้ามา

ใกล้ชิดนั่นอีกเล่า ทั้งหมดเล่นงานจนสติของเขากระเจิดกระเจิงจนนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน


แล้วถ้าดูจากปฏิกิริยาที่เพชรแท้มี เขาเชื่อว่าพระเอกรุ่นน้องที่หน้าเนียนใสยิ่งกว่านางเอกก็ต้องมีความรู้สึก

เช่นเดียวกัน

เพชรแท้ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดที่ดักทางได้ถูกต้อง เขาพูดเสียงห้วนตอบกลับทันที


“มีอะไรก็รีบพูดแล้วรีบลงไปจากรถผมซะ”


เป็นหนึ่งหันไปสบตากับเพชรแท้ เขานิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจกล่าวสิ่งที่กำลังคิดอยู่


“พี่อยากรู้ว่าแกคิดยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น คือ…พี่อยากจะบอกกับแกว่า พี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด แต่มันก็เกิด

ไปแล้ว แล้วก็ พี่คิดว่า… พี่ชอบมันนะ แล้วแกล่ะเพชร รู้สึกดีกับมันเหมือนพี่หรือเปล่า”


เมื่อจบประโยคที่เป็นหนึ่งพูดอย่างจริงจัง คนที่เป็นฝ่ายอึ้งก็กลับกลายเป็นเพชรแท้

เขาลอบกลืนน้ำลายเมื่อยอมรับกับตัวเองว่าเขาก็เตลิดจนแทบกู่ไม่กลับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นแม้เมื่อกลับไปถึง

บ้าน สัมผัสร้อนที่ริมฝีปากก็ยังติดอยู่จนเขาเองต้องยกมือขึ้นมาถูขยี้ริมฝีปากตัวเองอย่างเจ็บใจ

กลิ่นกายของเป็นหนึ่งเมื่อดึงรั้งตัวเขาเข้าไปแนบชิดกับอกกว้างยังวนเวียนอยู่ เพชรแท้โกรธในสิ่งที่เป็นหนึ่ง

กระทำ แต่ที่เขาโกรธมากกว่าคือตัวเองที่ดันไปติดใจกับรสสัมผัสของรุ่นพี่คนนี้


ดวงตาของเพชรแท้คงปิดความรู้สึกไม่มิด เพราะพี่ต่อผู้กำกับเคยชมบ่อยๆ ว่าดวงตาของเขาคือเสน่ห์ของการ

แสดงออก ดังนั้นเมื่อเพชรแท้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเป็นหนึ่ง  ตัวร้ายคนใหม่ก็ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่

แม้เพชรแท้จะไม่ได้โต้ตอบด้วยคำพูด เป็นหนึ่งก็เข้าใจจากดวงตาคู่หวานคู่นั้น จนเขาอดใจไม่ได้ที่จะยื่นมือ

ออกไปวางแนบที่แก้มเนียนแล้วโน้มตัวเข้าไปจนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นของเพชรแท้ที่เริ่มติดขัด

ริมฝีปากวัดระยะห่างได้แค่หน่วยเป็นมิลลิเมตร เมื่อเป็นหนึ่งเตรียมประกบมันลงไป


“เฮ้ย อยู่นี่เอง กูตามหาแทบแย่ เสร็จแน่ไอ้รูปหล่อ”


เสียงโวยวายที่ดังขึ้นพร้อมประตูรถที่ถูกเปิดอย่างรวดเร็วทำให้ทั้งคู่สะดุ้งเฮือกผละออกจากกันแล้วหันไป

มองด้วยความตกใจ


“เสือกมาหลอกลูกสาวนายของกู ตายแน่มึง”


เป็นหนึ่งหัวใจลงไปกองที่เท้าเมื่อเห็นหน้าลูกสมุนบิดาของแอนนี่ และยิ่งเมื่อคอเสื้อถูกกระชากให้ติดมือจน

แทบจะลอยละลิ่วจากในรถแล้วมาโยนให้นอนกองกับพื้นดิน เป็นหนึ่งก็ทำอะไรไม่ถูก

เพชรแท้ใจหายวาบ เขารีบเปิดประตูรถก้าวตามแล้ววิ่งเข้ามาใกล้ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อถูกชายร่างกำยำอีกคน

ยกมือกันไว้


“อย่ามายุ่งไอ้หน้าอ่อน”


เป็นหนึ่งตะเกียกตะกายขึ้นมายืน พร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นร่างสมส่วนของแอนนี่มายืนต่อ

หน้าพร้อมกับรอยยิ้มอย่างสาแก่ใจ


“จับตัวได้เสียทีนะพี่หนึ่ง”


“แอนนี่ ทำแบบนี้ทำไม ก็เราตกลงว่าเราจะคบกันอย่างไม่ผูกมัด แอนนี่เองก็พอใจอย่างนั้นนี่”


หญิงสาว ตัวประกอบจากละครเรื่องที่ผ่านมาของเป็นหนึ่งทำหน้าไม่พอใจเมื่อได้ยิน ทั้งที่มันเป็นเรื่องจริงที่

เกิดขึ้น


“ใช่ แต่ที่แอนนี่โกรธเป็นเพราะพี่หนึ่งออกข่าวเลิกกับแอนนี่เร็วเกินไป แอนนี่เสียหน้านะ”


“พี่ไม่ได้เป็นคนให้ข่าวนะ แอนนี่ พวกนักข่าวเค้าเขียนกันเอง”


เป็นหนึ่งพูดอย่างตกใจเมื่อได้ยิน แม้จะเจ้าชู้เขาก็ให้เกียรติผู้หญิงเสมอ แต่ดูเหมือนแอนนี่จะไม่ฟังเหตุผล

เสียแล้ว

เพชรแท้เองก็ใจคอไม่ดีเมื่อได้ยิน เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงได้เป็นห่วงเป็นหนึ่งมากมายขนาดนี้


“แอนนี่ พี่หนึ่งพูดถูก เขาไม่ได้พูดกับนักข่าวหรอก เราได้ยินว่าคนที่ให้ข่าวน่ะเป็นพวกพี่ทีมเสื้อผ้านะ”


“เพชรอย่ามายุ่ง นี่เป็นเรื่องของเรากับพึ่หนึ่ง เพชรอยู่เฉยๆ ดีกว่า”


นอกจากแอนนี่จะไม่ฟังที่เพชรแท้พูดแล้ว เธอยังตะโกนสั่งให้ลูกสมุนจัดการกับเป็นหนึ่ง


พลัก!!


เป็นหนึ่งตัวงอ เมื่อถูกประเคนหมัดเข้าใส่ลิ้นปี่แล้วยังตามด้วยหมัดเสยที่ปลายคางจนต้องสะบัดหัวขับไล่

ความมึนงง เพชรแท้ได้แต่อุทานอย่างตกใจ

แต่คนอย่างเป็นหนึ่งก็ไม่ใช่จะยอมให้ใครมาหยามง่ายๆ กว่าจะมาถึงจุดนี้เขาก็มีดีพอตัว

ตัวร้ายมือใหม่จัดการประเคนหมัดเข้าใส่ลูกสมุนของแอนนี่ได้หลายหมัด แต่ตัวเขาก็โดนเพิ่มไปไม่น้อย

เมื่อรู้ว่าปะทะด้วยก็มีแต่เสียเปรียบ เขาจึงคิดทางหนีทีไล่ เพชรแท้เองก็ทำอะไรไม่ถูก ด้วยตัวเขาก็ถูกกัน

จากลูกน้องของแอนนี่จนได้แต่มองด้วยความเป็นห่วง

เป็นหนึ่งพุ่งปลายขาไปเจาะยางลูกสมุนของแอนนี่จนล้มลง แล้วเขาก็พุ่งตัวไปประตูด้านคนขับที่รถของ

เพชรแท้ ก่อนที่จะรีบปิดประตูแล้วกดปุ่มสตาร์ท


“เพชร เข้ามาเร็ว”


เขารีบตะโกนบอกให้เพชรแท้ได้สติ ก่อนที่จะขับรถเข้าไปใกล้ให้เพชรแท้กระโจนมาเปิดประตูด้านข้างแล้วพุ่ง

ตัวเข้ามาในรถ


เมื่อเห็นพระเอกรุ่นน้องเข้ามาในรถได้ เป็นหนึ่งก็เหยียบคันเร่งจนมิดแล้วขับรถหายไปไหนความมืด


“พี่หนึ่ง ไอ้พี่หนึ่ง หนอยหนีไปได้อีกแล้ว”


แอนนี่ได้แต่โวยวายด้วยความเจ็บใจ











เป็นหนึ่งฝืนความเจ็บปวดเหยียบคันเร่งมาจนไม่คิดชีวิต มาตามถนนโดยไม่รู้ทิศทางโดยมีเพชรแท้ที่นั่งเงียบ

อยู่ข้างๆ ด้วยความตระหนกที่ยังไม่คลาย จนเมื่อเป็นหนึ่งเห็นว่ามาไกลพอสมควรและไม่มีรถติดตามมา

ประกอบกับแสงไฟเริ่มหมดไปจากข้างทางแล้ว เขาก็ผ่อนความเร็วลงพร้อมพุ่งตัวรถเข้าไปในความมืดไกล

ออกไปจากริมถนนไปหลบอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่

เมื่อเขาดับเครื่องยนต์ทุกอย่างจึงเงียบสนิทรวมทั้งตกอยู่ในความมืด เป็นหนึ่งถอนหายใจเฮือกใหญ่

ก่อนพิงตัวไปกับเบาะรถแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า

เพชรแท้ที่นั่งอยู่ด้านข้างมองอย่างเห็นใจ อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปเกาะกุมที่ต้นแขนแล้วถามเบาๆ


“เจ็บมากไหมพี่หนึ่ง”


เป็นหนึ่งปรือตาขึ้นมาหันมามองสบตาเพชรแท้ พลางยกมือมาวางบนมือของเพชรแท้อีกชั้น


“จุกมากกว่า โดนเข้าที่ลิ้นปี่ซะหลายหมัดเลย”


สีหน้าห่วงใยของเพชรแท้เรียกรอยยิ้มจากเป็นหนึ่งได้บ้าง เมื่อเขารู้แล้วว่าเพชรแท้ก็ไม่ได้เกลียดขี้หน้าเขามาก

เกินไปนัก


“แล้วทำไงดีล่ะ ผมก็ไม่รู้วิธีปฐมพยาบาลด้วย”

เพชรแท้มองเป็นหนึ่งอย่างละล้าละลังด้วยความเป็นห่วง ที่เขาก็ไม่รู้ว่ามันมาจากไหนได้มากมายขนาดนี้

จนเป็นหนึ่งกลับต้องเป็นฝ่ายปลอบ


“พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอกเพชร เดี๋ยวลุกไปนอนพักที่เบาะด้านหลังสักพักก็คงดีขึ้น”


พูดจบเป็นหนึ่งก็เปิดประตูรถ พยายามลุกออกไปเพื่อไปเปิดประตูเบาะหลังแล้วเข้าไปนอนแผ่อยู่เต็มพื้นที่

เบาะ เพชรแท้มองตามใบหน้าอิดโรยมุมปากแตกซึ่งบัดนี้เขียวช้ำมีรอยเลือดที่แห้งกรังยังเกาะอยู่อย่างสับสน

ความเป็นห่วงเอาชนะเหตุผลทั้งหมด เขาเปิดประตูรถแล้วเดินไปที่ด้านหลังเพื่อเปิดประตูเก็บของ

เมื่อสายตาคุ้นกับความมืดเขาก็คว้าผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยมาได้จากกระเป๋าใบหนึ่งพร้อมทั้งขวดน้ำที่เขามีไว้

พร้อมอยู่แล้ว

เพชรแท้เทน้ำใส่ผ้าแล้วบิดจนหมาด ก่อนที่จะเบียดตัวเข้ามาในช่องด้านหลังที่คนโตตัวอย่างเป็นหนึ่งนอน

แผ่หราอยู่


พระเอกรุ่นน้องใช้ผ้าบรรจงเช็ดที่มุมปากที่รอยเลือดแห้งติดอยู่อย่างเบามือ เป็นหนึ่งมองตามดวงตาคู่หวาน

ที่เต็มไปด้วยความห่วงใยอย่างตื้นตัน

แขนข้างหนึ่งที่ยังมีรอยช้ำยกขึ้นเกี่ยวไปรอบเอวของเพชรแท้อย่างอดใจไม่ได้





----------------------------------------------------- TBC -----------------------------------------------




 

[hembetaro]

นุ้งเพชรซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองหน่อยน๊าาาา อย่าเอาแต่หนี 

[Teddysdeath]

ว้ายๆๆๆๆๆพี่หนึ่งจะทำอะไรน้อง

[snowboxs]

เป็นหนึ่งจ๊ะ มันในรถนะคะ
ออมๆแรงบ้างก็ดีนะ

[=นีรนาคา=]

ความรู้สึกเริ่มก่อตัวขึ้นแล้วสินะ
 

[❣☾月亮☽❣]

   เพชรขับสิ ไปไหนก้อได้นี่มันข้างถนนนะ

[Belove]

                                             รักวุ่นวายของนายตัวร้ายรูปหล่อ

                                                               บทที่ 4


เพชรแท้ที่กำลังยงโย่ยงหยกอยู่เหนือร่างของเป็นหนึ่งบนเบาะรถด้านหลังถึงกับชะงักเมื่อรู้สึกถึงแรงโอบที่

รอบเอว เขาเหลือบขึ้นมองสบตาคนที่นอนจนเต็มเบาะรถอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมที่จะต่อว่า แต่คำพูดนั้น

กลับถูกกลืนกลับเข้าไปเพียงเพราะดวงตาคู่นั้น

ดวงตาที่มองมาที่เขาวันนี้มันแปลกๆ มันไม่มีความขุ่นมัว ไม่ได้มองเขาอย่างหาเรื่อง แต่มันกลับเป็น

ดวงตาของคนที่ยุ่งยากใจ หรือ กำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง


“พี่เลิกกับแอนนี่แล้วจริงๆ นะ”


เสียงของเป็นหนึ่งดังออกมาทำลายความเงียบ แต่เมื่อจบประโยคความเงียบก็กลับมาเยือนอีกครั้ง


“อืม เลิกก็เลิกสิ มาบอกผมทำไม”


เพชรแท้ไม่สามารถที่จะทนสบตากับเป็นหนึ่งต่อไปได้ จนต้องเบนสายตาลงไปมองที่สาบเสื้อ กระดุมที่หลุด

จนถึงเม็ดที่สองเผยให้เห็นแผ่นอกสีขาว มันยิ่งกลับทำให้เขาใจสั่นยิ่งกว่าเดิม

มือที่ว่างอยู่ของเป็นหนึ่งยกขึ้นมาจับที่ปลายคางของเพชรแท้แล้วบังคับให้หน้าเรียวเงยขึ้นมาสบตากับตัวร้าย

มือใหม่อีกครั้ง เมื่อเขาพูดกับคนที่นั่งอยู่แนบชิดกับตัวเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและเว้าวอน


“ก็ ไม่รู้สิ แค่พี่ไม่อยากให้แกเข้าใจผิด แล้วพี่ก็ไม่ได้ทิ้งแอนนี่จริงๆ เราเลิกกันด้วยความสมัครใจ”


ถ้าพี่ต่อผู้กำกับจะชมว่าเพชรแท้เป็นคนที่แสดงออกทางดวงตาได้ดี เป็นหนึ่งก็คงจะทำได้ดีกว่า พระเอกวัยรุ่น

หายใจติดขัดเมื่อยอมรับกับตัวเองในที่สุด


เป็นหนึ่งกำลังทำให้เขาว้าวุ่นใจอย่างหาสาเหตุไม่ได้ จริงๆแล้ว เขาควรจะปัดมือเรียวสวยของเป็นหนึ่งออกไป

ให้พ้นจากปลายคาง ตามด้วยดึงมือที่โอบกระชับไปรอบเอวที่ดูจะรัดแน่นมากขึ้นให้หลุดไปให้พ้น แล้วเสย

หมัดเข้าที่หน้าเข้มให้หายโมโหสักหมัดที่ลากเขาเข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ แต่ทั้งหมดเพชรแท้ไม่ได้ทำ


ซ้ำร้ายเขายังหยุดนิ่งเหมือนถูกสต๊าฟ เมื่อสบตากับเป็นหนึ่งราวกับต้องมนต์ หัวสมองว่างโล่งไม่สามารถ

ห้ามปรามได้เมื่อวงแขนของเป็นหนึ่งรั้งให้ร่างของเขาร่วงลงมาอยู่บนอกแกร่งนั่น

มือที่จับปลายคางเปลี่ยนมาวางแนบไปบนหลังศีรษะแล้วกดลงมา จนปากของเขาทาบทับเข้ากับปากของ

เป็นหนึ่งอย่างพอดิบพอดี


เพชรแท้ใจหายวาบ เมื่อสิ่งที่เขาต้องพึงระวังมันเกิดขึ้นจริงๆ เพชรแท้อุตส่าห์พยายามอย่างที่สุดที่จะอยู่ให้ห่าง

จากรุ่นพี่จอมเจ้าชู้ เพราะกลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย แต่มันก็ไม่ทัน




คราวที่แล้วเหตุอาจเกิดจากความบังเอิญ แต่คราวนี้มันไม่ใช่

เป็นหนึ่งบอกกับตัวเองเมื่อใช้ริมฝีปากกดแนบไปกับเรียวปากอิ่มที่ตามหลอกหลอนเขามาหลายวัน

นี่คือความต้องการอย่างแท้จริงของเขา เมื่อได้สบตากับดวงตาโตยาวรีราวกับเม็ดอัลมอนด์คู่นี้

ยิ่งนัยน์ตาดำขลับจ้องตอบกลับมาบอกถึงความว้าวุ่น สับสน มองเขาอย่างค้นคว้าหาความจริงมันทำให้

เป็นหนึ่งหลงใหล เขาบอกได้เลย


มันเรียกร้องให้เขาอยากใกล้ชิด จนต้องโอบกอดร่างผู้เป็นเจ้าของดวงตาคู่นี้ไว้ แม้เจ้าตัวจะดิ้นขลุกขลักอยู่

ในอ้อมกอด เป็นหนึ่งเลยใช้ท่อนขาเกี่ยวแนบลำตัวท่อนล่างของพระเอกรุ่นน้องเอาไว้ให้อยู่กับที่

เขาถือโอกาสที่เพชรแท้อ้าปากเตรียมประท้วงสอดปลายลิ้นเข้าไป ตวัดอีกทีเป็นหนึ่งก็ได้ครอบครองลิ้นนุ่ม

ของเพชรแท้ ริมฝีปากของเขาไล่ขบเม้มไปตามเรียวปากแดงเรื่ออย่างเรียกร้อง




ให้ตายสิ นี่เขาทำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม เพชรแท้ด่าทอตัวเองที่นอกจากจะไม่ห้ามปรามแล้ว มือที่ยันแผ่นอก

หนานั้นไว้ ตอนนี้กลับเลื่อนขึ้นไปวางแนบอยู่บนไหล่กว้างของเป็นหนึ่งแล้วจิกปลายเล็บลงไป หัวใจเต้นเร็ว

จนแทบระเบิดอยู่ในทรวงอก  เป็นหนึ่งถอนปลายลิ้นออกช้าๆ โดยที่ยังคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากของเขา

อย่างอ้อยอิ่งก่อนที่จะปล่อยเป็นอิสระ แล้วก็จ้องมาที่ดวงตาของเขาอีกครั้ง


ร่างหนาด้านล่างออกแรงเพียงเล็กน้อยพลิกให้เพชรแท้เป็นฝ่ายพลิกกลับไปอยู่เบื้องล่างแทน

เป็นหนึ่งทาบทับเพชรแท้ไว้จนแนบสนิทไม่มีทางดิ้นหลุดไปจากเบาะรถยนต์ได้ แล้วจึงตั้งคำถามด้วยน้ำเสียง

สั่นไหว


“บอกพี่มาตรงๆ ว่าแกรู้สึกดีกับจูบเมื่อครู่นี้ใช่ไหม”


เพชรแท้เบิกตากว้างกับคำถามที่เป็นหนึ่งตั้งขึ้น เขาควรจะตอบไหมว่า ใช่


“จะบ้าเรอะ เข้าข้างตัวเองเกินไปแล้ว ใครจะไปรู้สึกดีวะ”


เขาเหวี่ยงเสียงดัง แต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอของไอ้รุ่นพี่หน้าหม้อ


“ก็คงเข้าข้างตัวเองจริงๆแหละ เพราะพี่คิดว่าแกก็จูบพี่ตอบกลับมานะเพชร”


ปลายเสียงที่ลากเบาราวกับจะหยอกเย้า เรียกให้เลือดลมที่วิ่งพล่านไปทั่วตัวหมุนกลับมาสูบฉีดที่พวงแก้ม

จนมันเปลี่ยนเป็นสีแดงลามไปถึงใบหู เพชรแท้ออกแรงผลักร่างหนาหวังจะให้พ้นไปจากตัว แต่ดูเหมือนเขา

ออกแรงดันผนังปูนเมื่อเป็นหนึ่งไม่ขยับไปไหน แถมยังเพิ่มแรงกดจนยิ่งกระชับมากขึ้นไปอีก

เป็นหนึ่งใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไปที่ไรผมชื้นเหงื่อเบาๆ พลางกดริมฝีปากตามลงไปที่ขมับ


“ยอมรับกับพี่เถอะนะ ว่าใจเราตรงกัน”


ดวงตาของเพชรแท้ฉายแววสับสนอีกครั้ง เขาสูดหายใจเข้าไปแล้วถอนหายใจอย่างติดขัด ก่อนที่จะพูดด้วย

ความอัดอั้น


“ผมจะยอมรับได้ไง พี่หนึ่ง เราเป็นผู้ชายเหมือนกันนะ”


เป็นหนึ่งเป็นฝ่ายอึ้งไปบ้าง เขามองใบหน้าเรียวจมูกโด่งที่เรียกร้องให้เขาก้มลงไปจูบเบาๆ เมื่อเอ่ยออกมา

มั่นใจ


“ใช่ เราเป็นผู้ชายเหมือนกัน ก็ไม่รู้สินะ แต่พอได้อยู่ใกล้ชิดกับแกแล้วพี่รู้สึกดีว่ะ แล้วยิ่งพอได้ เอ่อ ได้จูบ

แก มันแปลกที่พี่ชอบและคิดว่าแกก็ชอบด้วย ไม่เชื่อก็ลองอีกทีก็ได้”


พูดจบประโยคเป็นหนึ่งก็ก้มหน้าไปจูบเพชรแท้อีกครั้ง แม้จะเป็นเวลาไม่นานเหมือนเมื่อครู่แต่เพชรแท้

แทบเตลิดไปกับมัน

เป็นหนึ่งผงกหัวขึ้นมามองหน้าเนียนใสด้วยดวงตาหวานฉ่ำ


“คราวนี้จะปฏิเสธอีกหรือเปล่า เพชรแท้”


เพชรแท้กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เขาได้แต่นิ่งและหรุบตาลงเมื่อหาช่องปฏิเสธไม่ออก


“เราจะลองคบกันให้มากกว่าคำว่าพี่น้องไหม”


เป็นหนึ่งก้มลงไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูก่อนที่จะฝังจมูกลงไปตรงซอกคอ จนเพชรแท้ผวาเฮือก


“คบเคิบอะไร บอกแล้วไงว่าเราเป็นผู้ชายเหมือนกัน”


เพชรแท้โวยวายพลางใช้มือดันหน้าผากเป็นหนึ่งให้ออกห่าง จนเป็นหนึ่งต้องเอื้อมมือมายึดข้อมือข้างนั้นไว้

แล้วเอ็ดเบาๆ


“เลิกพูดคำนี้เสียทีได้ไหม มองข้ามมันไป แล้วถามใจตัวเองดูสิ ว่าคิดยังไงกับพี่”


เพชรแท้ชะงักเมื่อได้ยิน


ตะโกนบอกไปสิ ว่าเกลียดขี้หน้า หมั่นไส้คนขี้เก๊ก ยิ่งเวลาทำหน้ายิ้มกับสาวๆ เกลียดจนไม่อยากที่จะอยู่

ใกล้


บอกไปสิว่ารังเกียจริมฝีปากที่บดเบียดลงมา รวมทั้งอ้อมกอดที่รัดแน่น จนอยากจะผลักออกไปให้พ้น


เพชรแท้กัดริมฝีปากตัวเอง เมื่อหัวใจปฏิเสธในสิ่งที่สมองสั่งการ

เจ็บใจตัวเองที่ยอมรับว่าสิ่งที่เป็นหนึ่งพูดมาถูกต้องทุกอย่าง เขารู้สึกดีกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจากการกระทำของ

เป็นหนึ่ง ซ้ำยังติดใจจนเก็บไปคิดคำนึงอยู่หลายวัน และเมื่อได้มาสัมผัสตอนนี้อีกครั้ง เท่ากับเป็นการ

ยืนยันความรู้สึกนั่น

ว่าเขาเผลอใจหลงใหลรุ่นพี่จอมเจ้าชู้เสียแล้ว


“ว่าไง”


เป็นหนึ่งทวงคำตอบ พระเอกรุ่นน้องทำท่าฮึดฮัด เอียงหน้าหนีไปอีกทางเป็นการยอมรับ

คนเป็นรุ่นพี่คลี่ยิ้มอย่างพึงใจเมื่อเห็นปฏิกิริยานั้น

แต่ก็ยังไม่ยอมเอ่ยปากยอมรับใจตนเองเสียที


เป็นหนึ่งมองคนใจแข็งอย่างหมั่นไส้ เขาละเบื่อจริงเชียว ไอ้หน้าบึ้งๆ แล้วก็ทำเชิดสูงเวลามองเขา ขี้เหวี่ยง

ขี้วีนก็เท่านั้น แต่ทำไมพอได้สัมผัสใกล้ชิด ถึงได้ทำให้คนอย่างเขาลืมผู้หญิงที่ผ่านมาตลอดชีวิตได้เพียงแค่

จูบเดียว


“ปากแข็งจริงนะ ไม่พูดแน่ใช่ไหม”


เป็นหนึ่งก้มหน้าลงไปฝังใบหน้าลงกับซอกคอนุ่มอีกครั้ง มือที่อุ่นจนร้อนเพราะเลือดในร่างกายวิ่งชนกันให้

พล่าน สอดลึกเข้าไปในกางเกงยีนแล้วหยุดนิ่ง

เพียงแค่เท่านี้ เพชรแท้ก็ผวา


“เออ ยอมแล้ว ใช่ ผมชอบ พอใจหรือยัง”


พระเอกวัยรุ่นรีบพูดเสียงสั่น เมื่อเห็นว่าเป็นหนึ่งทำท่าจะลุกล้ำมากไปกว่านี้


“แล้วจะคบกับพี่ไหม”


เป็นหนึ่งทวงอีกหนึ่งคำถาม พลางเลื่อนริมฝีปากมาบนเสื้อยืดที่แนบไปกับแผ่นอกเนียนนุ่มจนเพชรแท้ต้องสูด

ลมหายใจเข้าปอดและหลับตาแน่น


“โอ๊ย ก็ได้ ตอบแล้วก็ปล่อยสักทีสิ”


เป็นหนึ่งอมยิ้มเมื่อได้ยิน เขาผงกหัวขึ้นมาพูดเบาๆ แต่ดังก้องเข้าไปในหูของเพชรแท้


“งั้นพี่ขอสัญญาอย่างคนที่เขาตกลงใจจะคบกันนะครับเพชร”




-----------------------------------------  TBC --------------------------------------------


กรี๊ดดดด อีพี่หนึ่ง แม่ม หื่น

เอะอะก็หอม เอะอะก็จูบ เอะอะก็สอดลิ้น 55555555

 

[❣☾月亮☽❣]

   อีพี่หนึ่งไหนบอกตอนแรกจุก ตอนนี้จับๆล้วงๆแทน
สัญญาด้วยการแลกน้ำป่ะเนี่ย พี่เป็นหื่น 5555

 

[=นีรนาคา=]

สรุปคบกันแล้ว
คือน้องเพชรเจอ พี่หนึ่งต้อนจนต้องคบอ่ะจ้า
 

[rogerr]

โอ้ววว!!! ร้าย หื่น พระเอกในดวงใจของช้านนนน

[snowboxs]

เพชรแท้น่ารัเพชรแท้น่ารัด เอ้ย น่ารัก

[hembetaro]

น้องเพชรน่ารักมากลูกกก   

[bnnjng]

ชอบน้องเพชรจัง 

[cher7343]