ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
The Bridge
ผมไม่เคยคิดมานั่งทบทวนเลย ว่าเรื่องของผมกับมันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเพราะอะไร ผมกับมันต้องมานั่งอยู่ริมสะพานพุทธตอนตีหนึ่งครึ่ง นั่งมองสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ กับความเงียบสงัดของคืนวันจันทร์ คืนที่ไม่มีตลาดนัดสะพานพุทธให้วุ่นวายทั่วท้องถนน
ตอนนี้ไอ้โฟล์ค เท้าแขนนิ่งไปกับสะพาน สายตาจ้องมองไปยังแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยดวงตาแข็งกร้าว มันไม่ได้พูดอะไรกับผมมาจะครึ่งชั่วโมงแล้ว เสียงสุดท้ายที่ได้ยินจากมัน ดังแว่วมาจากโทรศัพท์ของผมเองตอนมันโทรมาหา
“มาหาหน่อยดิ มีเรื่องจะบอก ตอนนี้อยู่สะพาน เพิ่งออกจากโรงเรียน”
ผมเองยังไม่ทันจะได้ตอบรับประโยคนั้น มันก็ด่วนตัดสายไปซะก่อน อีกไม่กี่นาทีต่อมา ผมเดินเตร็ดเตร่ออกจากบ้านย่านฝั่งธนที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก เดินขึ้นมาตามสะพานพุทธ ไอ้โฟล์ค มันก็ช่างยืนอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะเจาะ ผมเห็นมันได้ทันทีจากกลางสะพาน สองเท้าพาร่างของผมเดินไปยืนอยู่ข้างๆ มันและยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นในอีกหลายนาทีต่อมา
ผมไม่เคยคิดมานั่งทบทวนเลย ว่าเรื่องของผมมันเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่
-----------------------------------------------------------------------------------
“โอ๊ยยยย เจ็บ เบาๆหน่อยดิวะ” เสียงนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนร้องโอดโอย หลังจากที่ถูกหามเข้ามาในห้องพัก เพื่อให้หน่วยปฐมพยาบาลได้จัดการดูแล หลังจากการแบคสปินอย่างไม่ระมัดระวังของ โฟล์ค หนุ่มนักกีฬาม.5 ตัวเก่งของโรงเรียน ที่กำลังเป็นที่จับตามองทั้งในเรื่องความสามารถในการกีฬาที่กำลังโดดเด่นในแบบที่โรงเรียนไม่ได้เห็นมานานหลายรุ่นแล้ว โดยไม่ได้นับรวมหน้าตาที่หล่อเหลาเกินกว่าจะเป็นนักบาสของโรงเรียนทั่วไป แต่โฟล์คคือขวัญใจของสาวๆต่างโรงเรียนหลายคน
โชคร้ายก็ตรงที่ในควอเตอร์ที่สามขณะที่แต้มกำลังสูสี อุบัติเหตุนี้ทำให้เจ้าตัวข้อเท้าพลิก จนต้องถูกหามเข้ามาในนี้ และทิ้งให้ลูกทีมที่เหลือรับชะตากรรมต่อไปในควอเตอร์สุดท้าย
หลังจากความวุ่นวายของบรรดาเจ้าหน้าที่ที่เข้ามารุมตัวโฟล์คเริ่มทยอยหายไปแล้ว ห้องพักนี้เหลือเพียงผมกับมันสองคน ผมที่ทำหน้าที่สวัสดิการในการมาแข่งขันบาสเกตบอลในนามของโรงเรียนวันนี้ ถูกอาจารย์เอาลูกประคบน้ำแข็งยัดใส่มือและทำหน้าที่ดูแลข้อเท้าพ่อพระเอกคนนี้ ในขณะที่เจ้าตัวขอไปลุ้นในสิบนาทีสุดท้ายของการแข่งที่เหลือ
“ทำอะไรไม่ระวัง” ผมตอบ ขณะที่ประคบมันต่อไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ “จังหวะเมื่อกี้ไม่เห็นต้องโชว์เหนือ ส่งต่อให้ไอ้เปี๊ยกก็จบละ”
“รู้ดี” มันบ่นใส่ “ไอ้เปี๊ยกอ่ะนะจะอันเดอร์ขึ้นไปได้ โดนไอ้ตัวสูงบล็อคชัวร์ แม่งเอ้ย จะเป็นไงบ้างวะเนี่ย”
“ช่างมันเหอะ เอาตัวเองให้รอดก่อน” ผมตอบมัน
“แล้วมานี่ถึงยังไงวะต่อ” มันถามผม
“มากับอาจารย์วิด” ผมตอบ “เค้าให้มาช่วย”
“โอ๊ย โอ็ย โอ๊ย” มันร้อง “เห้ย เดี๋ยวเราทำเองก็ได้ นายไปดูควอเตอร์นี้เหอะ น่าจะมันส์”
“ไม่อ่ะ” ผมตอบ “เดี๋ยวไอ้กอล์ฟก็มาเล่าละเอียดเองอ่ะ เหมือนได้ดูอีกทีอยู่ดี อีกอย่างถ้ากัปตันทีมเป็นอะไรไป เดือดร้อนผมต้องนั่งจดแลกเชอร์ให้เวลาใครบางคนไปนอนสบายในโรงบาลอีก”
“เราไม่ใช่คนเริ่มขอนายไปลอกซะหน่อยเหอะ” มันโวย
“แต่สมุดผมก็ไปถึงคุณอยู่ดี” ผมว่าต่อ “แล้วหลังๆมานี่ไอ้กอล์ฟก็บอกเองว่าคุณอ่านของผมรู้เรื่องอยู่เล่มเดียว”
“ไม่อึดอัดเหรอวะ” มันถามผม
“เรื่อง?”
“เวลาพูดคุณ ผม” มันว่า
“ไม่อ่ะ” ผมตอบมัน ผมพูดอย่างนี้มาตั้งแต่ไหนแล้ว จะว่าไปการพูดจาของผมกับโฟล์คคงเข้ากันยาก เราสองคนถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมกับมันก็ใช่ว่าจะตัวติดกัน ผมเป็นคนติดเรียนพอควร คือก็ไม่ได้เรียนเก่ง แต่ก็ไม่เคยขาด ในขณะที่โฟล์คติดไปทำงานกีฬาอยู่เรื่อยๆ แล้วก็เฮฮาอยู่กับเดอะแกงค์ของมัน สมุดผมก็มักจะไปถึงมันผ่านไอ้กอล์ฟอยู่ทุกที
“แต่เราโคตรอึดอัดเลยว่ะคับ” โฟล์คว่า “อยู่กับเพื่อนกับฝูงไม่ต้องพูดคุณผมก็ได้มั้งวะ”
“ก็พูดมาตั้งนานมัแล้วนี่หว่า มันชิน...” ผมว่า “อีกอย่างพูดแบบไหนกับเพื่อนมันก็เหมือนกันหมดแหละ”
“เหมือนยังไงวะ” โฟล์คว่า “เพื่อนกันเชื่อใจกัน ไม่ต้องมาสุภาพอะไรให้มากหรอกไอ้ต่อ”
“แล้วรู้ได้ไงว่าพูดปกติแล้ว จะแปลว่าเพื่อนคนนั้นไว้ใจได้” ผมเลิกคิ้วถามมัน
“ก็......” โฟล์คเงียบไป “มันก็สบายใจว่าเจอคนพูดคุณผมละกันละวะ แม่งเลี่ยนจะตาย บางทีมันเหมือนเป็นคนอื่นไง จะพูดเรื่องอะไรมันก็ไม่สะดวกปาก”
“เห้ยโฟล์คไม่เกี่ยวเหอะ ยังไงผมก็เป็นเพื่อนคุณนะเห้ย มีอะไรก็พูดกับผมก็ได้เหมือนกันแหละคุณ” ผมตอบมัน “ผมอ่ะ พูดแฟร์ๆตรงๆได้ทุกเรื่องหมดแหละ”
มันมองหน้าผมทันทีพลางเหล่ตา
“งั้นอ่อ?” มันว่า “พูดตรงๆได้ทุกเรื่องใช่มั้ย”
“อ่าหะ” ผมตอบ
“งั้นเรื่องที่พี่ไอซ์ ม.6/5 เค้าแอบชอบนายเป็นเรื่องจริงใช่ป่าว” มันถามผมทันที “โอ๊ยยยยยย เชี่ย”
รู้ตัวอีกทีผมทำลูกประคบน้ำแข็งร่วงใส่ข้อเท้ามันเข้าอย่างจัง....
ไอ้โฟล์ค นี่ไม่ได้เรียกตรง นี่เรียกเร็วครับ.....
-----------------------------------------------------------------------------------
“ถ้าคุณยังไม่พูดอะไร ผมจะกลับไปนอนแล้วนะโฟล์ค” ผมพูดกับมันหลังจากที่รู้สึกว่าร่างกายเริ่มง่วง และท้องถนนมีรถวิ่งผ่านน้อยลงทุกที
“เมื่อไหร่นายจะเลิกพูดคุณผมกับเราซะทีวะต่อ” โฟล์คว่า พลางหันมามองหน้าผม “ไม่อึดอัดบ้างรึไงวะ”
ผมยังคงไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ ก็พอจะรู้อยู่แล้ว ว่าที่โฟล์คเรียกผมออกมาก็น่าจะพูดเรื่องอะไรประมาณนี้ แต่ในเมื่อมันเป็นคนบอกว่า “มีเรื่องอยากจะบอก” มันก็ต้องเป็นคนบอกผมเอง
มันยังคงมองหน้าผมนิ่ง
“นายยังโกรธหรือเปล่าวะ” โฟล์คถาม ผมยังคงมองหน้ามันนิ่งเหมือนเดิม
“เห้ย ไหนว่าเราพูดกันตรงๆได้ไม่ใช่?” โฟล์คพูด “จากเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น นายคิดว่ายังไงอ่ะต่อ”
ผมถอนหายใจไปครั้งหนึ่ง ผมเองไม่ได้เตรียมคำพูดอะไรจะมาคุยกับโฟล์คนัก จากเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นผมเองก็ตื้อไปหมด มันเกิดขึ้นรวดเร็วจนผมไม่ทันตั้งตัว
โฟล์คหันมามองผมอย่างเต็มตัว ผมมองใบหน้าหล่อเหลาของมันอยู่อย่างนั้น บางทีผมก็อาจจะไม่ได้คิดเรื่องนี้อย่างจริงจังก็ได้ เพราะอะไรผมถึงไม่ได้คิดเรื่องนี้อย่างจริงจังขึ้นมาล่ะ
ก็เพราะผมไม่รู้ว่า เรื่องของมันที่รู้สึกกับผมมันเกิดขึ้นตอนไหน
-----------------------------------------------------------------------------------
เสียงพูดคุยกันจอแจดังขึ้นหลังจากหมดคาบสุดท้าย ผมง่วนอยู่กับการรีบจดเลกเชอร์ที่เหลืออยู่ให้ไวที่สุด เพราะผมล่ะเบื่อสายตาไอ้กอล์ฟ ไอ้วิน ไอ้นัท ที่มาห้อมล้อมโต๊ะผมกับเอกเพื่อจะขอเอาแลกเชอร์ไปลอก
“พวกคุณนี่ก็เชื่อผมเนอะ ไอ้ที่ผมกับไอ้เอกจดก็ใช่ว่าจะถูกเป๊ะทั้งหมดนา” ผมพูดติดตลก
“จริง” เอกพูดเสริม “ถ้าพวกนายแน่จริง ก็ไปขอโน่นเลย ไอ้แว่นโน่นเด่ะ”
“โอ่ยยยย รายนั้นให้เค้าไปดีเถอะ” ไอ้กอล์ฟพูดถึงคุณแว่นหัวกะทิของห้องเรา เอาเป็นว่าถ้าปีนี้คะแนนของคณะอะไรคืออันดับหนึ่งตอนแอดมิชชั่นล่ะก็ ผมว่าคุณแว่นของพวกเราทำข้อสอบได้คะแนนเกินแน่ๆ ขณะเดียวกันมันก็จดทุกอย่างอย่างเร่งรีบจากสมุดของผม
“แล้วก็ไม่ต้องมาถ่อมตัวเลยไอ้ต่อ” กอล์ฟว่า “นายเองก็เชี่ยวบทนี้อยู่แล้วเหอะ”
“เห้ยกอล์ฟ ทำไมวันนี้มานั่งลอกวะ” ผมถามมัน เพราะปกติมันชอบดอยสมุดผมกลับบ้านไปมากกว่า
“อ่อ วันนี้พวกเราต้องทบทวนกันทั้งแกงค์เลยว่ะ ไม่งั้นตกเจ๊ดาแน่” มันว่า “ไอ้ต้อมแม่งก็เสือกไม่ทำแบบฝึกมาเป็นชาติ ส่วนไอ้โฟล์คแม่งก็ติดซ้อมอีก จะว่างกันคืนวันศุกร์นี้ ก็เลยว่าจะติวกันยาว”
“ลอกไปได้แต่ตัวหนังสือแหละพวกนายอ่ะ” ไอ้เอกว่า “เรียนก็มัวแต่หลับ แล้วจะเอาที่ไหนไปติวกันวะ”
“เออว่ะ” กอล์ฟพูดกับตัวเองพลางวางปากกาลง
ผมส่ายหน้าให้กับไอ้กอล์ฟทันที
“ไอ้คุณกอล์ฟครับ จะลอกก็รีบลอก ผมต้องกลับบ้านมั้ยอะไรมั้ย คิดนิดนึง” ผมว่าพลางเริ่มเก็บข้าวของ ขณะที่กอล์ฟปิดสมุดผมลงเสียงดัง ผมกับไอ้เอกสะดุ้งเบาๆ เช่นเดียวกับไอ้วินไอ้นัท
“เป็นเชี่ยไรเนี่ย” ไอ้วินว่าพลางตบกระโหลกไอ้กอล์ฟไปหนึ่งที
“นายสองคนไง” มันว่าพลางชี้นิ้วมาที่ผมและเอก
“อะไรวะ” เอกถาม
“นายสองคนไง คนไปติว” กอล์ฟว่า
“เออใช่” วินกับนัทขานรับกอล์ฟเป็นลูกคู่ทันที ผมส่ายหน้าใส่พวกมัน
“โอ่ยยยย ผมก็ไม่ได้แม่นขนาดน้าน” ผมออกตัวก่อน “ไปขอไอ้แว่นดิค้าบ”
“ช่าย อีกอย่าง ไอ้ต่อมันไม่ว่างหรอก” ไอ้เอกเริ่มพูดเสียงไม่น่าไว้ใจ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้หันไปห้ามมัน ความปากไวของมันก็โพล่งออกมาซะก่อนแล้ว “เพราะพี่ไอซ์เค้าชวนมึงไปช่วยเลือกหนังสือสอบตอนเย็นใช่ป่ะว้าาาาา”
“ฮิ้ววววววววววววววววววว”
และก็เช่นเคยที่ไอ้กอล์ฟ ไอ้วิน ไอ้นัท จะหอนรับกันเป็นลูกคู่กันยกใหญ่ ผมเองก็ไม่ได้จะใส่ใจแล้ว สองอาทิตย์หลังจากที่ไอ้โฟล์คยิงคำถามเข้าตรงประเด็นที่มันขุ่นมัวมานานใส่ผมในห้องพักนักกีฬา วันแข่งขันบาสเกตบอลระดับเขต เรื่องของผมกับพี่ไอซ์ ก็ดูจะปิดยากโคตรๆกับเพื่อน ม.5 ห้องนี้แล้ว พี่ไอซ์ออกตัวชนิดล้อฟรี จนผมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไง ทุกๆเย็นน้ำเปล่าหนึ่งขวดพร้อมกับขนมอะไรซักอย่าง จะถูกส่งมาให้ผมในรูปแบบต่างๆ ทั้งการผ่านน้องม.ต้น ผ่านเด็กชมรมหุ่นยนต์ หนักสุดคือวางไว้บนโต๊ะหลังจากผมกลับมาจาก รด. อันนี้โหดสุด
หลังจากนั้นพี่ไอซ์ก็เข้าหาผมจริงๆจัง แต่ก็ไม่ได้ทำตัวให้เป็นที่น่าจับตาอะไรขนาดนั้น เค้าทำตัวเหมือนรุ่นพี่ที่ดูแลน้องเทคอะไรประมาณนั้นมากกว่า
“เงียบเลยพวกคุณ” ผมพูดปัด ไม่ใช่เพราะเรื่องเขินอายอะไรขนาดนั้น แต่บางทีก็เยอะเกินไปป่ะวะ “คือผมต้องไปเอาหนังสือที่คิโนะอยู่แล้ว ก็เลยจะไปด้วยกันเฉยๆ ไม่ได้เป็นนัดอะไรมากมายขนาดนั้น”
“อ่อหราาาาา” ไอ้เอกเริ่มอีกแล้ว “งั้นก็หมายความว่านายไปติวให้พวกมันได้แล้วดิ”
“หยุดเลยคุณ” ผมชี้หน้าไอ้เอกมัน “ไม่ต้องเลย คุณอ่ะแหละ ไปดิ”
“ไม่ นายอ่ะแหละไป” เสียงไอ้โฟล์คดังขึ้นจากหลังห้อง
หัวข้อ: [Short Story] The Bridge ตีสองวันจันทร์!!!!! (อ่าน 3264 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก