ตอนที่ 34“ เสือ! ” มือที่กอดจากด้านหลังผมสะดุ้ง จมูกแนบลงบนแก้ม คนขี้อ้อนเอียงตัวไปมา น่ารำคาญแต่ก็ทำให้ยิ้มได้ " ทำอะไรอยู่เหม่อคนเดียวทำไม คิดถึงกูอยู่เหรอ "
“ กูบอกแบบนั้นเหรอ " ผมตอบ มันก็ทำหน้าหน้ายู่อย่างทุกทีก่อนจะเดินมานั่งข้างๆ วันก่อนยังทำท่าเหมือนจะตายอยู่เลย
“ แล้วคิดอะไรอยู่ คิดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่กูเหรอ ! " สองมือจับหน้าผม ก่อนจะจูบ ' กวนส้นตีน ' ผมคิดแบบนั้นก่อนจะเมินหน้าหนี เพราะหน้าผมแดงเกินไปถ้าไม่ทำแบบนั้น อีกเดี๋ยวก็ต้องถูกล้อ " ห้ามคิดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่กูนะ "
“ ถ้าคิดแล้วจะทำไม มึงห้ามความคิดกูได้รึไง " ยื่นมือไปจับปลายผมข้างหลังของมัน
“ กูต้องห้ามได้สิ .. เพราะกูน่ะ เก่ง เพราะถ้ามึงเผลอคิดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่กูแล้วละก็ .." เสียงท้ายประโยคที่เบาลงมันลุกขึ้นจากที่นั่งข้างๆมาค่อมตักของผม ก่อนปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาที่ตัวเองใส่ลงทีละเม็ดจนถึงกลางอก ดึงเสื้อให้เห็นลาดไหล่ ใบหน้าของมันลดลงมามองผมใกล้ๆ ปิงจูบลงบนต้นคอของผม " กูจะทำให้มึงลืมกูไม่ลงเลยล่ะ "
“ ด้วยวิธีอะไร " ถามเหมือนไม่รู้ ปิงยิ้มมุมปาก ลิ้นเล็กๆเลียใต้ใบหูของผมเบาๆ
“ วิธีที่กูถนัด "
“ ร้ายกาจ " ผมว่าก่อนจะเอียงตัวลงนอนบนโซฟา คนที่อยู่ด้านก็โน้มลงมา ปิงซบ
“ นี่ มึงคิดถึงคนอื่นจริงๆเหรอ "
“ อื้ม " ผมพยักหน้ามันก็ก้มหน้าลงกัดหัวนมของผม " โอ๊ย! ไอ้สัด "
“ คิดถึงแต่กูเลยนะ "
“ งี่เง่า " ถลึงตาใส่ผม มันที่ถอนหายใจนิ่งเงียบไป ขาที่กำลังจะลุกออกไปจากตัวผม กอดเอวมันเอาไว้แน่น
“ ไหนบอกว่า งี่เง่า " ถึงจะงี่เง่าก็อยากให้อยู่ด้วยกันอย่างนี้ ใจผมบอกแบบนั้น " แล้วกำลังคิดถึงใครอยู่ "
“ เปล่า แค่คิดว่าจะพามึงไปเที่ยวไปดี " ผมโกหกมันไปแบบนั้น ไม่อยากให้มันรู้ว่า ผมยังคงคิดถึงเรื่องของสองวันก่อน เรื่องของธารที่ส่งข้อความเข้ามาหา ใจความสำคัญที่ว่า มันกำลังจะเดินทางมาหา แน่นอนว่าที่กังวลไม่ใช่เพราะมันจะมา แต่ที่กังวลมากกว่าคือผมจะไม่มีทางรู้เลยว่า ธารจะมาเมื่อไหร่
“ ตอแหล กำลังเครียดอยู่ชัดๆ "
“ รู้ได้ไง "
“ ก็เป็นเรื่องของพี่เสือนิ เวลามึงเครียด คิ้วชอบผูกโบว์ " มันจิ้มลงบนระหว่างคิ้วของผม " อย่าเครียดน่า วันนี้ไปเที่ยวกัน "
“ ผับไหนล่ะ "
“ ไม่ไปผับที่มึงไปบ่อยๆนะ วันนี้กูจะพามึงไปผับพี่ที่มหาลัยกู เพิ่งเปิดใหม่ " ผนักหน้ารับความต้องการของมัน ผมยกมือขึ้นจับที่หน้าผาก ไม่มีไข้แล้ว ตัวกลับมาอุ่นเหมือนเดิม " กูจะชวนไอ้ไทไอ้ฝนไปด้วย มึงก็ชวนไอ้เท่ ไปด้วยดิ "
“ แล้วทำไมกูต้องชวนไอ้เท่ "
“ มึงจะได้มีเพื่อนนั่งไง เพราะผับพี่กูมันเป็น ผับแบบแดนซ์ยังไงกูไอ้ไท ไอ้ฝนต้องออกไปดิ้นอยู่แล้ว เพราะงั้นถ้ามึงไม่หิ้วเพื่อนไป มึงจะเฉานะ "
“ ไม่ชวน " ผมบอก " ค่อยไปชวนผู้หญิงที่นู้นสักคน "
“ ปากเสีย ชอบทำร้ายหัวใจกู "
“ ชวนเพื่อนไปด้วยเลย เดี๋ยวกูจะโทรไปชวนให้ "
“ ขี้หึง "
“ ก็พี่เสือของกู " ยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้ากับท่าทางของมัน " จะเหี้ยแค่ไหนก็รัก " มึงก็เหมือนกัน แรดแค่ไหนกูก็รัก
“ แล้วมึงจะไปกี่โมง "
“ ก็คงประมาณ สามทุ่ม คนกำลังเยอะ จะได้เต้นแบบมันส์ๆ "
“ มึงนัดเพื่อนแล้วสินะ " ยิ้มกว้างออกมาก่อนจะส่งยิ้มมาให้ผม
“ แน่นอนอยู่แล้วเหละ งั้นเค้าโทรไปชวนเพื่อนเท่ให้พี่เสือเลยนะ " หยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา มันกดโทรออก ไม่ยักจะรู้ว่ามันมีเบอร์ไอ้เท่อยู่ในเครื่องด้วย
ปิงหันมายิ้มให้ผม มันที่กำลังรอสายไอ้เท่อยู่นั่น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนน่ารำคาญ ผมเอื้อมไปดึงมือถือที่มันกำลังโทรลงมาวางสายนั้นซะ " มึงมีสิทธิอะไรมายิ้มน่ารักตอนที่โทรหาผู้ชายอื่นต่อหน้ากูกัน " ผมว่าอย่างงั้นตอนที่จูบปิงเพื่อปิดคำพูดล้อเลียนของมันที่กำลังจะพูดล้อผม
“ กูจะโทรไปเอง " บอกแค่นั้นตอนที่ผละริมฝีปากออกจากกัน อีกคนก็ยิ้มเขินก่อนจะก้มลงมากอด
“ ถ้ากูพูดล้อ มึงจะเขินใช่มั้ย "
“ อื้ม "
“ งั้นจะไม่พูดแล้วกัน "
“ ดีมาก แต่จะยิ่งดีกว่านี้ ถ้ามึงลบเบอร์พวกนั้นออก "
“ ขี้หึงจังเลยนะ " ดึงตัวเองที่กำลังกอดออกมาจ้องหน้ากัน " กูมีไว้ติดเครื่อง เอาไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้นเหละ "
“ นอกจากกู ยังมีอะไรที่มึงจำเป็นต้องมีอีก "
“ ไม่มี ไม่มีอีกแล้ว " หลบหน้าเขินทันทีหลังจากที่ส่ายหน้าให้ผม ปิงเงียบไปผมก็กดส่งข้อความไปหาไอ้เท่ รอจนมันตอบกลับก่อนจะวางโทรศัพท์ลงข้างตัว " นี่.. เสือ "
“ อะไร "
“ หัวใจกู เต้นแรงมากเลย "
“ เหรอ ไม่ยักรู้เลย "
“ เต้นแรงขนาดนี้ยังไม่รู้อีก "
“ ก็เต้นแรงเหมือนกันขนาดนี้ กูจะไปแยกออกได้ไง ว่าของใครเป็นของใคร "
“ บางทีก็อยากจะหยุด ช่วงเวลาปากหวานๆของมึงไว้ตรงนี้ "
“ มึงชอบคนพูดหวานๆสินะ "
“ เปล่า กูชอบมึงชอบที่มึงพูดหวานๆ " ดึงตัวเองมาจ้องหน้าผม ยิ้มหวานที่ส่งมาให้ มือมันลูบไปตามใบหน้าของผม " ก็ยอมรับว่าชอบคนพูดหวานๆ แต่ว่าตั้งแต่เจอมึง กลายเป็นว่ากูชอบคำพูดหวานๆที่มาหลังจากคำพูดร้ายๆของมึงมากกว่า ตั้งแต่กูชอบมึง กูกลายเป็นคนซาดิสไปแล้ว กูเป็นพวกชอบให้ใช้ความรุนแรงนะ "
“ แบบนั้นก็ดี " แบบไหนก็ได้ ถ้ามึงชอบกูได้ แบบไหนก็ดีไปหมด
ถึงเวลานัดหมายของเรา ผับเปิดใหม่ที่ผมไม่เคยมาอยู่แถวชานเมืองติดกับมหาวิทยาลัยของมัน เป็นผับที่เล็กมากกว่าที่ผมคิดไว้ เราจอดรถอยู่ด้านหน้าที่แทบจะไม่มีที่จอด หันมองไปรอบๆ เสียงนึงก็ทักขึ้น
“ เชี้ยเสือ! “
“ เออ " ไอ้เท่ที่มาก่อนเดินเข้ามาหา มันกอดอกมองผม
“ มึงก็เลือกที่มาซะ ภูธรเลยนะมึง มาลำบากจะตายห่า "
“ แล้วมึงมาทำไม " ผมถามอีกคนก็ยิ้ม
“ ที่มาก็เพราะว่า น้องปิงมาไงล่ะ " เอียงหน้ามองปิงที่กำลังมองอย่างอื่น ผมทำหน้านิ่ง
“ แหม ล้อเล่นน่า กูก็ต้องมาเป็นเพื่อนมึงอยู่แล้ว ไม่ต้องแยกเขี้ยวใส่หรอก กูไม่เอาหรอกน่า เมียมึงน่ะ "
“ ก็ดี " ตอบคนตรงหน้าก่อนจะหันไปมองคนข้างๆที่เอาแต่มองไปทั่ว " มึงหาอะไรอยู่ "
“ ก็หาพี่ที่คณะ เค้าบอกว่าถ้ากูมาเค้าจะเลี้ยงเหล้ากู " สายตาที่กำลังมองหามันบ่นไปเรื่อย " ก็บอกแล้วนี่น่า ว่าจะมาวันนี้ เวลานี้ ไปอยู่ไหนของเค้าวะ "
“ ปิง! “ ทุกคนหันไปตามเสียงที่เรียกแม้จะไม่ได้ชื่อปิง คนที่เดินเข้ามาใกล้ยิ้มกว้างมาตั้งแต่ไกลและใกล้เข้ามาเรื่อย มือข้างนึงยื่นออกมากอดคอคนของผม " มานานยังมึง โทษที กูติดคุยกับเพื่อน "
“ พึ่งถึงเอง " มันว่า " แต่เดี๋ยวขอแนะนำเพื่อนก่อนแล้วกัน นี่พี่เขต พี่ที่คณะกู ส่วนพี่เขตนี้ เสือ แล้วก็ เท่ "
“ แล้วคนไหนแฟนมึง "
“ คนนี้ " ชี้มาทางผม อีกคนก็พยักหน้ารับ " เต็มที่เลย กูเลี้ยงเอง "
“ กินเหล้าขวดที่แพงได้ไม่อั้นเลยนะสิ เต็มที่นะ "
“ K เอาพอประมาณก็พอ มึงหัดเกรงใจคนอื่นบ้าง มารยาทผู้ดีไม่มีเลยรึไงวะ "
“ มี แต่พอได้ของฟรีก็ไม่ค่อยได้ใช้ " หัวเราะกันออกมา แต่มือก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากกัน ผมเอื้อมไปดึงตัวมันไว้ก่อนจะดึงเข้ามาหาตัว
“ เลิกให้แม่งกอดได้แล้วมั้ง กูยังยืนอยู่ตรงนี้นะ "
“ แฮ่ๆ " ปิงยิ้มแห้งๆให้รุ่นพี่ของมันทันทีตอนที่ฟังคำพูดของผม
“ มึงเข้าไปข้างในเถอะ ไอ้ฝน ไอ้ไทรออยู่แล้ว "
“ เหรอๆ แล้วไอ้ไทพาใครมาด้วยเปล่าวะ " คำถามที่ดูกระตือรือร้นของมัน
“ กูเห็นมันมากับไอ้ฝน "
“ เหรอ โอเคพี่ เจอกัน " โบกมือลาพี่ร่วมคณะ ไอ้เท่เดินนำเข้าไปในร้าน ไอ้ฝนไอ้ไทโบกมือเรียกให้เป็นนั่ง แต่พอหย่อนก้นลงนั่นไอ้ปิงก็หันไปถามเพื่อนมันทันที " มึงมานานแล้วเหรอวะ "
“ ก็ได้สักพัก "
“ แล้วทำไมไม่พาแฟนมาเปิดตัววะ "
“ ทำไมต้องเปิดตัววะ วันนี้เค้าไม่ว่างเว้ย "
“ ตอแหล ไม่อยากพามาก็บอก " ไอ้ฝนท้วง " ไม่ต้องเขินหรอกน่า ยังไงก็ต้องพามาโชว์อยู่แล้ว มึงทำตัวให้เหมือนปิงดิว่ะ รู้ตั้งแต่ยังไม่ได้กันเลย "
“ แล้วมาเหน็บกูทำไม " ทำหน้างอนใส่ไอ้ฝนที่ดึงมันเข้ามากอด ' กอดอีกแล้ว ' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาตอนที่เห็นมันโดยกระทำแบบนั้นแม้การเล่นกันของเพื่อน แต่ก็เหมือนจะถึงเนื้อถึงตัวไป ไม่ชอบ ไม่ชอบเลยว่ะ
“ เป็นอะไรไปว่ะกู "
“ บ่นเหี้ยอะไรของมึง " เท่หันมาถาม ตอนที่วางเหล้าไว้ตรงหน้ามันขมวดคิ้ว ผมเองก็หันไปตอบเหมือนทุกที
“ เสือก "
“ โอเคครับพี่ ผมจะไม่ยุ่ง " ยกมือขึ้นยอมแพ้ เท่มองไปรอบๆก่อนจะสะดุดกับบางอย่าง " เสือ "
“ อะไร "
“ ผู้หญิงคนนั้นสวยว่ะ " มองตามมือที่ชี้ไปของมัน ผู้หญิงที่มันบอกว่าสวยกำลังยืนยิ้มอยู่กับกลุ่มเพื่อน ก็เป็นแบบที่มันชอบ ผู้หญิงผมยาว แต่งตัวจัด " สเป็คเลย "
“ ไปจีบดิ "
“ สวยแบบนั้นคงมีผัวไปแล้วเหละ "
“ ถ้ามันชอบมึง ต่อให้มันมีผัว มันก็ทิ้งผัวมันมาเอามึงเองเเหละ " บอกไปตามความจริง อีกคนก็หัวเราะ
“ เป็นคำพูดที่โดนใจกูดีว่ะ " เท่ว่า ก่อนจะกินเหล้าที่อยู่ตรงหน้าไปอีกครึ่งแก้ว " แล้วมึงไม่สนใจใครบ้างเหรอวะ "
“ สนใจอยู่คนนึง " ชี้ไปที่คนข้างๆ ไอ้เท่ก็ถอนหายใจ " สนใจคนนี้ "
“ เมียมึงนี่อะนะ "
“ แล้วจะทำไม " ก็แค่ตอนนี้ไม่ได้สนใจใครอีกแล้ว นอกเหนือจากคนคนนี้ แล้วจะผิดอะไรถ้าผมจะเลือกตอบแค่ความจริง
“ กูหมายถึง คนอื่นไม่ได้หมายถึง เมียมึง กูรู้ว่ามึงสนใจเมียมึงอยู่แล้ว "
“ คนอื่น ตอนนี้ไม่มี "
“ รักเมียคนเดียวจะบอกว่างั้น " ผมไม่ตอบ แต่เลือกที่จะพยักหน้าแทน ไอ้เท่หัวเราะก่อนคนข้างๆที่กำลังเม้าส์กับเพื่อนจะหันมาสนใจ
“ พูดอะไรกันอยู่เหรอ กูพูดด้วยสิ "
“ ก็พูดเรื่อง "
“ เสือก " ผมบอกมัน ไอ้เท่ที่หุบปากลงทันทีก่อนจะหัวเราะ
“ มันคงเขินถ้ากูบอกมึง "
“ อะไรกันว่ะ เล่าหน่อยก็ไม่ได้ " ปิงรบเร้า มันเข้ามากอดแขนผม ก่อนจะเอียงหน้ายิ้ม " เล่าหน่อยดิ "
“ ไหนบอกว่าจะไปเต้น แล้วทำไมยังนั่งอยู่ "
“ ก็กำลังจะไปนี่เหละ "
“ ก็ไปซะสิ " ปิงพยักหน้า มันหันไปมองเท่
“ อย่าให้ใครมาจีบเสือของกู แล้วอย่าชวนเสือของกูเจ้าชู้นะ คุณเท่ " มันว่าเล่นๆ แลบลิ้นให้อีกคนก่อนจะหยิบขวดวอคก้าของมันแล้วลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่ง
“ อย่าห่วงเลย " มันว่าแบบนั้นก่อนจะต่อท้ายด้วยประโยคแสนเบา " ขนาดกูชวน แม่งยังสนใจแต่มึงเลยสัด "
“ หึหึ " หัวเราะในลำคอ ไอ้เท่ก็หันมามอง
“ มึงนี่ก็รักมันมากนะ "
“ คิดงั้นเหรอ "
“ ก็ปกติมึงไม่ค่อยสนใจใคร "
มองไปที่ร่างบางที่เรากำลังกล่าวถึง ปิงอยู่ในวงล้อมของเพื่อนๆ มันที่กำลังยิ้มและเต้นส่ายเอวไปมาด้วยรอยยิ้ม ไม่เคยสักครั้งที่ผมจะสบอารมณ์เวลาที่เห็นมันเป็นแบบนั้น มันที่กำลังยิ้มให้คนอื่นที่มามอง มันที่กำลังมีความสุขทั้งๆที่ไม่ได้มีผมอยู่ข้างๆ ถ้าทำได้ก็อยากจะเก็บมันไว้ไม่ให้ใครเห็น อยากจะเป็นคนเดียวที่ได้เห็น อยากเป็นคนเดียวที่ได้เป็น เป็นทุกอย่างแม้แต่ความสุขของมัน เป็นเพียงหนึ่งเดียว เหมือนอย่างที่ผมก็ให้มันเป็น เพียงหนึ่งเดียวสำหรับความสุขทั้งหมดของผมที่มี
“ คงเป็นแบบนั้น " ตั้งแต่มีมันเข้ามา ทั้งๆที่ไม่ใช่คนแบบที่ชอบ แต่ทุกวันกลับมีความสุขมากกว่าคนในแบบที่เคยชอบเสียอีก อาจเพราะตัวตนของมัน
“ แต่ถ้ามองข้ามเรื่องแบบนั้น มันก็สวยน่าหลงจริงๆนั่นเหละ ผู้ชายอะไร สวยกว่าผู้หญิงอีก "
“ ผู้ชายที่เป็นเมียกูไง " หันไปมองมัน อีกคนก็พยักหน้า
“ ครับ เมียพี่ผมจะไม่ยุ่ง " มันว่า " แต่ถามจริง มันรู้บ้างเปล่าว่ะ ว่ามึงรักมันขนาดนี้ "
“ มันไม่จำเป็นที่ต้องรู้หรอก " ไม่มีความจำเป็นเลย
“ จะบอกว่าให้รู้ว่า ไม่รัก ดีกว่าใช่มั้ย "
“ อื้ม "
" นี่มึงมองกูหน่อยสิว่ะ ตอบกูแต่ไม่มองกูเลย " แล้วหน้ามึงมีอะไรให้กูสนใจเหรอไง ถึงต้องมอง อยากจะบอกมันแบบนั้น แต่การกระทำที่ไม่มีมารยาทกับเพื่อนสนิทก็เป็นอะไรที่ทำให้เถียงไม่ออก สายตาของผมเอาแต่มองปิง ไม่อยากให้คาดสายตาไปเลยสักนาที
" ก็คุยกันอยู่ กูจะมองอะไรมันก็เรื่องของกูสิว่ะ "
" งั้นกูไปม่อสาวดีกว่า นั่งกับมึงแล้วเซง เอาแต่นั่งมองเมีย " ไอ้เท่ว่าแบบนั้น ผมก็พยักหน้าก่อนที่มันจะลุกออกไป
สายตาของมันยังมองไปที่มัน เหล้าที่ชงเพิ่มให้ตัวเอง มันมีความสุขกับการเต้นจนผมต้องยิ้มออกมา " นั่งด้วยคนได้มั้ยคะ " ผมหันไปตามเสียงที่เอ่ยขึ้นมาใกล้ ใบหน้าสวยที่อยู่ใกล้จนเกือบชิดผมถอนหายใจออกมาก่อนจะผละตัวออกห่าง ผู้หญิงที่ไอ้เท่บอกว่า สวย
“ เต็มแล้ว "
“ เต็มแล้วอะไร โซฟาตัวใหญ่แต่ก็เห็นอยู่ว่านั่งคนเดียว "
“ ไม่อยากให้นั่ง มึงมีปัญหาให้ปะ กูจะนั่งคนเดียว "
“ ก็ไม่เห็นต้องพูดแรงๆเลย " เธอว่าแบบนั้น ด้วยเสียงไม่สบอารมณ์ก่อนจะเดินออกไปจากที่นั่งข้างผม
“ แล้วกูพูดดีๆ มึงเข้าใจรึเปล่าล่ะ "
พลันสายตากลับมามองปิงอีกครั้ง คนที่บอกว่าไม่อยากจะให้คาดสายตายังไม่หายไปแล้ว แต่กลับมีใครบางคนเข้ามาร่วมแจมกับพวกมันด้วย คนที่ผมเจอเมื่อสักครู่ที่หน้าผับ พี่ชายร่วมคณะของมัน ท่าทางสนิทสนมจนเกินความจำเป็น ตอนที่มองก็ชวนให้หงุดหงิดจริงๆ ผมที่กำลังจ้อง อีกฝ่ายที่กำลังอยู่กับปิง ก็หันมามอง มันยิ้ม .. ยิ้มมุมปากก่อนจะยักคิ้วให้
“ เฮ้ย! ดูนู้นสิ " มือที่สะกิดจากด้านหลัง ไอ้เท่ก้มลงตัวมากระซิบ " มันกำลังหยามมึงอยู่ชัดๆเลยว่ะ "
“ เห็นแล้ว " ผมบอกสั้นๆ
“ แล้วทำไมไม่เดินไปจัดการเลยว่ะ "
“ เข้าไปตอนนี้ไอ้ปิงก็หาว่ากูทำร้ายพี่มันสิ ไอ้เหี้ยนั่น บทจะโง่ แม่งก็โง่นะ "
“ กูไม่คิดว่ามันจะคิดกับปิงเป็นพี่น้องธรรมดา "
“ กูก็ไม่ได้โง่คิดแบบนั้น " จะบอกว่ารู้ตั้งแต่มันมองมาแล้วเหละ เพราะแบบนั้นเลยได้แต่นั่งจ้องแบบนี้ไม่หันไปมองทางไหนไง
ภาพด้านหน้าของผม ปิงกำลังยืนถ่ายรูปคู่กับรุ่นพี่ของมัน ท่าทางสนิทสนมไม่เท่ากับกับการกอดที่ถึงเนื้อถึงตัว แนบชิดจนแม้แต่อากาศก็ไม่สามารถแทรกผ่านได้ หน้าแนบหน้า ตัวแนบตัว แถมด้วยการกอดเอว ทุกอย่างที่กระทำอยู่ต่อหน้าผม ' หึ . เพราะแบบนี้ไงใครๆถึงบอกว่ามึงง่าย เหมือนจะไม่โง่แต่ก็โง่ พอเป็นคนที่สนิทก็ไม่เคยระวังตัวอะไรเลย '
มือถือที่ถ่ายรูปด้วยกันถูกลดลง จากที่ควรแยกย้ายแต่กลับกลายเป็นว่าทั้งสองกลับเข้ามาแนบชิดอีกครั้ง เพลงเต้นที่เปิดอยู่คนสองคนโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง มันหันมามองผมอีกครั้งก่อนจะยิ้มให้ ยิ้มแบบคนที่กำลังเหนือกว่า สายตาที่บอกว่าอยากจะครอบครองคนของผม
รุ่นพี่ของมันยกมือขึ้นลูบหัวทัดผมไปไว้ข้างหูอีกคนก็ยิ้มให้ มืออีกข้างก็ยกขึ้นจับเอวไว้หลวมๆผมเคล้นหัวเราะออกตอนที่ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินตรงไปหา ' มึงคิดว่ากูเป็นคนใจดีขนาดนั้นเลยรึไงกันนะ '
“ มึงจะแรดเกินไปแล้วมั้ง " ผมพูดขึ้นทันทีตอนที่เดินถึงตัวมันทั้งคู่ มองมันสองคนสลับกัน " มึงก็จะจับเมียกูมากเกินไปแล้วนะ "
“ เสือ มึงเมาเปล่าวะ "
“ เมาเหี้ยอะไร แดกไปยังไม่ถึงแก้ว " ผมว่า " มึงนั่นเหละ เป็นเหี้ยอะไรถึงยืนชิดๆแล้วให้มันจับอยู่ได้ กูมองอยู่ก็น่าจะเห็น นี่มันต่อหน้ากูเลยนะ มึงนี่แม่ง.. “ ผมมองมันต่ำจนถึงเท้า " ร่านจริงๆเลย "
“ จะมากเกินไปแล้วนะ มึงนะ "
“ เสือก นี่เรื่องผัวเมีย " ผมผลักอกอีกคนที่ทำท่าจะกอดปิงปกป้อง ผมเดินเข้าไปใกล้มัน " อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงคิดอะไร "
“ เสือ เป็นอะไรของมึง " หันไปมองตาปิงที่กำลังตั้งคำถาม
“ ไหนบอกว่าผ่านมาเยอะ ทำไมเรื่องแค่นี้มึงถึงไม่รู้ ว่าไอ้เหี้ยนี่คิดอะไร "
“ คิดมากเกินไปแล้ว " มันพูดรอดไรฟัน " ขอโทษพี่เขตเลย พี่เค้ามีเมียแล้ว พี่น้องเว้ยพี่น้อง " ปิงว่ายิ้มๆ มันหันไปมองรุ่นพี่ของมันก่อนจะยกมือไหว้ " ขอโทษแทนเสือด้วยครับ พี่เขต "
“ เออ ไม่เป็นไร ยังไงกูกับมึงก็พี่น้องกันอยู่แล้ว มึงสวยขนาดนี้จะไม่ให้หึงได้ไง จริงมั้ย " จับไหล่ปิงก่อนจะตบ มันกอดไว้อย่างงั้น ผมยิ้ม ยิ้มในคำว่าพี่น้องของมัน
“ พี่น้อง ในความคิดของมึง พี่น้องท้องชนกันรึเปล่าวะ "
“ เสือ! ไอ้เชี้ย มึงเงียบปากไปเลย " ดันตัวผมให้ออกมาจากกลุ่มของมัน ปิงตีหลังผมตอนที่เราเดินออกมาจนถึงโต๊ะ แต่รุ่นพี่ที่มันกำลังปกป้องกลับเดินตามเรามา " ทำไมมึงพูดแบบนั้นวะ บ้ารึเปล่า นั่นรุ่นพี่กูนะเว้ย "
“ รุ่นพี่ที่หวังจะเอามึง "
“ พูดอะไรให้เกียรติปิงหน่อยนะ ไม่ใช่เป็นแฟนแล้วจะทำอะไรก็ได้ " เสียงที่แทรกขึ้น ผมหันไปมอง
“ มึงก็ทำให้ได้อย่างที่พูดเถอะ มึงเองก็คิดว่ามันก็แค่ คนที่ไม่เกียรติอะไรพวกนั้นไม่ใช่เหรอ ที่ยิ้มแล้วยักคิ้วให้กู ไม่ได้จะบอกกูหรอกเหรอ ว่าคืนนี้มึงจะเอามันไปนะ "
“ เชี้ยเสือ! อย่ามาปากหมา พี่เขตเป็นคนดีนะเว้ย รู้จักกับกูมาตั้งนาน " ผมหัวเราะออกมาตอนที่มันพูดคำนั้น
“ โง่ แล้วยังเสือกอวดฉลาดอีก "
“ พี่เขต ปิงขอโทษ เสือมันคงเมาเลยพูดจาไม่รู้เรื่องนะ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะ " ปิงลากผมออกมานอกร้าน คราวนี้มันปล่อยมือผมลงก่อนจะผลักให้ออกห่าง " เป็นเหี้ยอะไรว่ะ! กูกับเค้าก็แค่สนิทกัน ถ่ายรูปกันนิดหน่อยก็แค่นั้น "
“ เหรอ "
“ เสือ ไม่มีอะไรจริงๆ ก็แค่ถ่ายรูปธรรมดา กูก็ใกล้ชิดแบบนี้กับคนที่กูสนิททุกคน "
“ พูดแบบนั้น ดูร่านจังเลยนะ ..คนที่มึงสนิททุกคน เวลาเต้นด้วยกันต้องใกล้ขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าใกล้กันขนาดนั้น มึงไม่ถอดผ้าแล้วนั่งเอากันเลยล่ะ กูจะบอกอะไรไว้อย่างนะปิง คนที่ไว้ใจ ไม่ได้น่าไว้ใจทุกคนหรอก ฉลาดมาทุกเรื่องอย่ามาโง่กับเรื่องแบบนี้ "
“ แต่พี่เขตเค้า มีแฟนแล้ว "
“ ถ้าอยากเอากับมึง ไม่จำเป็นต้องเป็นคนโสดหรอก " อยากจะพูดให้แรงกว่านี้ แต่นึกถึงจิตใจของมันเลยพูดได้แค่นั้น อยากจะบอกด้วยซ้ำว่าคนแบบนั้น เข้ามาใกล้ชิดเพื่อเอามึงแล้วทิ้งก็เท่านั้นเหละ คนอย่างมึงคนพวกนั้นคงไม่จริงจังอะไรด้วยหรอก เพราะคนพวกนั้นเค้าไม่ใช่คนแบบกู
“ แต่.. "
“ ถ้ามึงไม่เชื่อกู ถ้ายังโง่ ถ้าเกิดอะไรขึ้น เช่น มึงโดนไอ้เหี้ยนั่นข่มขืนหรือทำอะไรขึ้นมา วันนั้นต่อให้กูเดินผ่านมาแล้วเห็น กูก็จะเดินผ่านไป ร้องคอให้คอแตกกูก็จะไม่ช่วย "
" เสือ มึงพูดเหี้ยอะไรของมึงวะ ไม่ขนาดนั้นหรอก "
“ มึงจะลองกับกูมั้ยล่ะ กูจะทิ้งมึงไว้ มึงเดินเข้าไปหามัน กูรับรองเลยว่า คืนนี้มึงไม่รอดหรอก " จากสายตากับท่าทางที่มองมา ผมคิดว่ามันคงเต็มอิ่มกับการรอคอยมานานแล้ว คนที่หวังจะครอบครองในตัวมันไม่ได้มีแค่แบบผ่านมาแล้วผ่านไปเท่านั้นหรอก จุดอ่อนของปิงคือ เห็นคนที่สนิทกับตัวเองสำคัญที่สุด ความไว้ใจทำร้ายคนมาเยอะแล้ว แต่ปิงกลับไม่เคยมีบทเรียนเรื่องนี้ " มันหวังจะเอามึง เมื่อกี้ยังหันมายิ้มหยามกูอยู่เลย " ปิงขมวดคิ้ว มันมองผม
“ ยิ้มหยามมึง "
“ หยามกูตั้งแต่เดินเข้าไปใกล้มึงแล้วเเหละ "
“ คิดไปเองรึเปล่า "
“ กูไม่ได้โง่นะ "
“ งั้นแล้วทำไม มึงไม่..”
“ คนแบบมึง เคยคิดว่าคนที่มึงสนิท ร้ายด้วยเหรอ "
“ แล้วทำไมถึงเดินเข้าไป "
“ ก็ใครใช้ให้มันเดินเข้ามากอดเมียกู จนทำให้กูฟิวขาดแบบนั้น " ผมถาม ปิงก็ก้มหน้าลง " ยิ้มยียวนกวนประสาทอยู่ได้ เห็นว่ากูใจดีขนาดนั้นเลยรึไง
“ นี่กำลังหึงเหรอ "
“ พูดเหี้ยอะไร " ผมหันไปทางอื่นทันที ตอนที่ปิงยิ้มออกมาก็นึกขึ้นมาได้ว่า แสดงอารมณ์หึงหวงมากเกินไป สายตาของมันกำลังล้อผม " มึงก็เหมือนกัน อยู่นิ่งๆให้มันกอดอยู่ได้ ต่อมความหวงตัวมันตายด้านรึไง รู้ว่ากูมองอยู่ ก็ยังมีหน้าไปแรดกับผู้ชายอื่นอีก "
“ มึงนี่ นี่ปากจริงๆเหรอ " มือที่ยื่นมาจับปากผม ยกมือขึ้นสะบัดออก
“ เออ แล้วจะทำไม "
“ เปล่า เห็นแค่สงสัยว่าทำไม ปากหมาจัง "
“ ปากกูเป็นแบบนี้ แล้วจะทำไม ถ้ามึงไม่พอใจ ก็กลับไปหาไอ้รุ่นพี่ที่หวังจะเอามึงซะสิ " ผมตะโกนออกไป ปิงที่ถอนหายใจออกมา ทำท่าจะเดินกลับหลังจากผมไปจริงๆ คว้ามือมันเอาไว้ ผมกำไว้แน่น
“ ไหนบอกว่าให้ไปหารุ่นพี่ของกูไง ปล่อยดิ "
“ เปลี่ยนใจแล้ว มึงต้องไปกับกู "
" ไม่แน่จริงนี่หว่า ไอ้คนขี้หึง "
" เออ กูไม่แน่จริง " ดึงมันมาที่รถ ผมเปิดประตูก่อนจะยัดมันเข้าไปด้านใน ผมเดินวนกลับมาจะเปิดประตูเพื่อขับกลับ แต่เสียงนึงก็ดังขึ้น
“ คราวนี้โชคดีไปนะ...หวังว่า จะมีมึงรอช่วยอยู่ข้างๆตลอดก็แล้วกัน "
“ ไอ้เชี้ยนี่.. " ขาที่กำลังจะเดินเข้าไปหา แต่กลับกลายเป็นว่า ชายร่างสูงสองคนที่ยืนอยู่หน้าผับกลับมายืนกันผมไว้ก่อน
“ เด็กนั่นนะ ฝากมึงไว้ก่อนแล้วกัน ไว้กูจะไปเอาคืน อย่าเผลอซะล่ะ "
“ ไม่ต้องห่วง กูไม่เผลอแน่..”
.....................................................
ความหึงหวงของพี่เสือ มาแบบเต็มแม็ค
เป็นผู้ชายที่แสดงความห่วงใยออกมาได้ ฮาร์คคอมากกกก
ตอนแรกนั่งคิดว่า แรงไปเปล่าวะ แต่คิดอีกที ก็พี่เสือนี่หว่า
จะมาพูดว่า " ปิง ไอ้นั่นมันไม่ได้หวังดีกับมึงหรอก " ก็คงจะไม่ใช่
อยากให้เสือปิง มีอะไรบ้าง เพราะมีคนอ่านหลายคนบอกว่า
เสือปิง ไม่มีอะไร #ร้องไห้ อย่างหนัก
ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
ใครมีทวิตหรือเฟส หนมฝากแท็ก #เสือปิง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 777582 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก