ถุงทองตอนนี้ก็ห้าทุ่มแล้ว แต่ผมยังไม่หลับ เมื่อครู่ผมต่อสายไปหาคนสนิทที่วางใจได้ให้คอยจับตาดูพวกเขาใกล้ๆและรายงานอยู่เป็นระยะ ผมไม่ได้วางใจให้ปรุงไปกับคุณจางหรอกนะ แต่ผมเตือนเขาแล้วว่าอย่าไปกับคุณจาง เขาเชื่อผมมั่งไหมล่ะ อย่างว่าถ้าให้เลือกอยู่ในห้องสองต่อสองกับผม กับ ไปสังสรรค์ตามประสาชายหนุ่มกับคุณจาง ปรุงคงเลือกที่จะออกไปข้างนอกไม่มานั่งทนอยู่กับผมที่แขนเดี้ยงข้างนึงหรอก ผมเข้าใจว่าเลิกงานแล้วคงอยากเที่ยวบ้าง นี่ถ้าเดินเหินสะดวก ทำอะไรคล่องแคล่วกว่านี้ ผมนี่แหละจะเป็นคนพาปรุงไปเอง เฮ้อ ตอนนี้คงทำได้แค่รอโทรศัพท์จากลูกน้องผม หรือไม่ก็รอให้ปรุงขึ้นมาเอง ..
"เอาตัวขึ้นมาเลย อย่าให้พากันออกไปไหนนะ" ผมร้อนรนกดรับโทรศัพท์เมื่อลูกน้องโทรมา เขาพอจะพูดและฟังไทยออก ใจความสำคัญคือตอนนี้ปรุงกำลังกรึ่มได้ที่และเหมือนจะถูกลวนลามแต่เขาไม่รู้ตัว ผมอยากลงไปจัดการเองมาก แต่ถึงไปก็เท่านั้น ไม่สะดวกเอาซะเลย ให้ลูกน้องจัดการแหละดีแล้ว
ก๊อก ก๊อก"เข้ามา .. หืม .. ทำไมตัวเหม็นเหล้าแบบนี้" ผมเปิดประตูให้อาเฉินเข้ามา เลขาผมเดินไม่ค่อยตรง แต่ยังพอมีสติบ้างถึงได้จ้องผมตาเป็นมันแบบนี้
"คุณมันใจร้าย .. อึ้ก" ปรุงมองหน้าตาแข็งกร้าวแล้วชี้หน้าด่าผม เออดี ลูกน้องยืนด่าเจ้านายปาวๆ มันน่าไหมล่ะเนี่ย แล้วผมใจร้ายยังไง ผมยังไม่ได้ทำอะไรเขาเลยนะ
"คุณจางล่ะ" ผมถามเดินตามเฉินที่พยุงเครื่องปรุงไปไว้บนที่นอน กลิ่นเหล้าคลุ้งเลย คงต้องให้เฉินช่วยจัดการ ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงนอนไม่มีความสุข
"เขายอมกลับไปแล้วครับ แต่ก็เล่นผมหลายยกเหมือนกันกว่าจะปล่อยตัวมาได้" อาเฉินพูดสำเนียงคนจีน อืม เกย์รุกตัวพ่อยอมปล่อยปรุงมาเพราะเกรงใจผมสินะ นี่ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนไปแล้ว ทำไมไม่ระวังตัวบ้างเนี่ยห๊ะ ปรุงเอ๊ยยย เพิ่งจะเจอกันแค่ครั้งเดียวก็กล้าเมาต่อหน้าคนอื่นซะแล้ว
"เดี๋ยวนายช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าเขาทีนะ เช็ดตัวให้ด้วย" เฉินพยักหน้า ผมทำได้แค่นั่งมองที่เก้าอี้ด้านข้าง เฉินเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามตัวและใบหน้า เปลี่ยนแค่เสื้อเป็นเสื้อกล้ามบางๆ กางเกงไม่ต้อง เพราะเขาใส่บ็อกเซอร์ไว้ พอเช็ดเสร็จผมก็ให้เขาจัดท่านอนปรุงให้ดี ปรุงต้องนอนข้างขวาของผม ไม่อย่างนั้นแขนผมได้เดี้ยงแน่ๆ อาเฉินออกไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับปรุง ผมปิดไฟดวงใหญ่เปิดไฟสีเหลืองนวลบนหัวเตียง ผมค่อยๆทิ้งตัวลงไปบนที่นอน ปรุงเหมือนคนกระสับกระส่าย สงสัยจะร้อนจากฤทธิ์เหล้า
"เครื่องปรุง .. นายนี่มัน .. เฮ้อออ" ผมสบถกลางอากาศอยู่คนเดียว หันไปหาคนดื้อที่กำลังนอนเกาพุงหน้าแดงทำปากขมุบขมิบเหมือนบ่นอะไรสักอย่าง
"ฉันเป็นห่วงนายนะ .. นายจะรู้บ้างไหมเนี่ย" ผมหันไปหาคนข้างๆพร้อมลูบผมดำที่มีเหงื่อชื้น ปรุงเหมือนจะสงบลง เขาค่อยๆเขยิบตัวมาซุกที่ไหล่ผม แบบนี้ผมจะอดใจไหวได้ไงล่ะ ปรุงซุกตัวเข้ามาแล้วเอาคางเกยมาที่บ่า ผมจัดท่านอนให้ดีแล้วหาโอกาสเอาเปรียบเขาจนได้ ผมเริ่มจูบไปที่เปลือกตาบาง ไล่ลงมาที่จมูกที่กำลังหายใจเข้าออกแรงขึ้นเรื่อยๆ
"ปรุง .."
"ฮึ ~ อึ่กก"
"จูบได้ไหม .."
"อืออ .. จูบสิ .. อื้อออ"
ผมไม่รีรอทันทีที่เจ้าตัวส่งเสียงยินยอม จูบสิ นี่มันเชิญชวนชัดๆ ไม่รู้ล่ะว่าเขารู้ตัวหรือเปล่า แต่ตอนนี้เราจูบกันอย่างดูดดื่ม ปรุงก็ร่วมมือเป็นอย่างดี แม้จะมีกลิ่นเหล้าปนอยู่ในรสจูบ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหอมหวานหายไปเลย ยิ่งได้ลิ้มลองยิ่งติดใจ ปรุงกอดเอวผมไว้แล้วเงยหน้ามารับจูบผมอย่างว่าง่าย นี่ถ้าไปกับคุณจางไม่ยิ่งกว่านี้หรอ ฮึ่ย พูดแล้วโมโห อยากกัดลิ้นคนตรงหน้าเหลือเกิน
"อื่ออ .. อ๊ะ" ปรุงท้วงเมื่อผมดูดเล็มลิ้นร้อนนั้นเล่นแล้วแอบกัดไปทีนึง เด็กผมทำหน้ายู่แล้วอ้อนวอนให้จูบต่อ บ้าจริง แบบนี้ผมต้องข่มอารมณ์ไว้ขนาดไหน ถ้ารู้ว่าปรุงเมาแล้วยอมคนง่ายขนาดนี้ผมไม่ปล่อยให้ไปกับคนอื่นหรอก ดื่มกับผมเสียยังดีกว่า
"จ๊วบบ .. เหนื่อยยัง"
"ฮื่อออ .. นอนแล่วว"
ฮ่าาาา .. นึกว่าจะไม่รู้เรื่องนะเนี่ย ตอบมาแบบนี้นี่แอบมีสติใช่ไหม ผมกดจูบย้ำๆไปที่ปากอีกหลายทีก่อนจะปล่อยให้คนข้างๆซุกกายกอดเข้ามาแล้วหลับปุ๋ยไป เครื่องปรุง! ถ้าฉันไม่ได้แขนเดี้ยงนะ นายไม่รอดแน่ๆ หึ
.
.
"ตื่นได้แล้วไอ้ดื้อ .. ฟอดด" ผมตื่นมาสักพักแล้ว แต่คนที่ซุกอยู่นี่สิไม่ยอมลุกเสียที ผมเลยพลอยลุกไม่ได้ไปด้วย นี่หกโมงแล้ว เดี๋ยวเก้าโมงต้องเข้าบริษัทประชุมและตรวจงานก่อนกลับ
"อื้ออออ .. เห้ย ! คุณมาหอมแก้มผมทำไม!" อ้าว พอสติมาล่ะทำลืมเรื่องเมื่อคืนหมดเลยนะ หักเงินเดือนซะดีไหมเนี่ย
"ก็แค่อยากหอม .." ผมทำหน้าไม่สนใจ ส่วนเครื่องปรุงตกใจมากจริงๆนะ หน้าตานี่เหรอหรา ขี้ตายังกังอยู่เลย ไหวไหมเนี่ยคุณเลขา
"ปล่อยเลย! ทำบ้าอะไร ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้น ฮึ่ยยย!" เอ้า โวยวายเป็นจ้าวเข้าเลย ใครกันแน่ต้องลุกออก ทับจนแขนผมชาไปหมดแล้วเนี่ย
"เมื่อคืนล่ะจูบเอา จูบเอา ไม่เห็นปฏิเสธแบบนี้เลย" พอเขาลุกนั่งผมเลยได้ลุกจากเตียง ผมพูดแขวะปรุงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายอารมณ์ ปล่อยให้ไอ้คนบนเตียงทำหน้าตาแตกตื่น คิดมากไปสิว่าเมื่อคืนจูบกับใคร ฮ่าา ได้แกล้งคนนี่มันสนุกดีนะ .. เครื่องปรุง ฉันไม่ปล่อยให้นายเป็นของคนอื่นหรอก นายต้องเป็นของฉันคนเดียว
.
เรามาถึงบริษัทตอนแปดโมงครึ่ง ก่อนออกผมทานหมั่นโถวกับชาร้อนแล้ว ส่วนรายนั้นทานโจ๊กเลยเพราะแฮงค์เล็กน้อย หน้าปรุงแอบมึนๆ ผมว่าคงจดงานไม่รู้เรื่องแน่ๆ ถ้าอย่างนั้นก็อัดเสียงไปละกัน ตั้งแต่รู้เรื่องจูบปรุงไม่ยอมคุยกับผมเลยนะ ทำหน้าบึ้งตลอดเวลา ผมผิดหรอ ก็แค่อยากจูบ อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเสียหน่อย มีเรียกร้องให้จูบเองอีกต่างหาก ทีอย่างนี้จะมาโกรธ
“张先生好，各位大家好” มาถึงบริษัทได้ก็เจอคุณจางกับคณะนั่งรออยู่ในห้องประชุม ดูจากสายตาที่เขามองปรุงเหมือนจะเสียดายอยู่ไม่น้อยที่อดได้หนุ่มหล่อไปเชยชม ปรุงจะรู้บ้างไหมเนี่ยว่าเมื่อคืนเกือบโดนหิ้วไปกับเกย์ตัวพ่อ แต่ผมว่าคงยังไม่รู้ ขนาดเจอกันตอนนี้ยังทักทายเหมือนเจอกันมาหลายปี
“如果您们现在准备好了，我们应该开始这次开会吧” ผมแจ้งเปิดการประชุม มาครั้งนี้เราจะทำแผนการเสนอขยายตลาด โดยมีผมกับคุณจางร่วมหุ้นกัน ฝ่ายการตลาดเสนอผังงานมาให้ฟัง ผมก็นั่งฟังแล้ววิเคราะห์ตาม ส่วนปรุงนั่งจด ถ่ายรูป และอัดเสียง เราทั้งถกเถียง ช่วยกันคิดถึงอนาคต คุณจางวิสัยทัศน์กว้างไกล ผมนับถือเขาตรงนี้ นี่ถ้าเขาไม่ยุ่งกับเด็กผมก็คงจะดีกว่านี้นะ .. เราประชุมเสร็จก็ได้ผลสรุปที่แน่ชัด จึงออกเดินสำรวจตรวจคุณภาพเครื่องจักร ปรุงเรียนรู้อะไรเพิ่มหลายอย่าง ทั้งวิธีผลิตเครื่องจักร และ ได้ศัพท์เฉพาะเพิ่มมาอีกมากโข เราสำรวจจนถึงสิบเอ็ดโมงก็ต้องกลับเพราะจะได้ทันทานข้าวเที่ยงแล้วก็จัดของกลับ
.
อุตส่าห์คิดว่ารอดแล้วเชียว คุณจางก็ยังตามมาจนได้ เขาตั้งใจจะเลี้ยงส่งผมเป็นมื้อสุดท้ายก่อนกลับไทย เฮ่อ หนีไม่พ้นจริงๆ นี่ถ้าผมไม่ได้คิดอะไรกับปรุงคงไม่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ .. เรามาทานกันที่เดิมแต่คราวนี้ผมนั่งนิ่งทำหน้าตายปล่อยให้คุณจางกับเลขาผมคุยกันไปสองคน ขี้เกียจยุ่งละ ในเมื่อเห็นดีเห็นงามก็คุยกันไป ผมสั่งให้ลูกน้องไปซื้อของฝากต่างๆและคอสมอสคอลเลคชั่นพิเศษให้ลูกชายผม เมื่อคืนกะว่าจะโทรหา แต่เห็นดึกแล้วคิดว่าเกี๊ยวคงจะหลับ .. เราทานกันจนเสร็จก็ร่ำลา ผมก็จับมือพอเป็นพิธี ส่วนคนตรงหน้าน่ะหรอทั้งจับทั้งบีบนานแล้วก็ไม่ปล่อยมือเลขาผมเสียที จะบีบกันอีกนานไหม !
"แฮะ .. แฮ่มมม" ผมส่งเสียงในลำคอเป็นการส่งสัญญาณเตือนว่าปล่อยมือได้แล้ว คุณจางยิ้มแหยๆ ในขณะที่ปรุงแหยกว่า เป็นไงล่ะ โดนแต๊ะอั๋งทั้งๆที่ยังสติครบ เข้าใจโลกขึ้นมาบ้างหรือยังล่ะเครื่องปรุง
จากนั้นเราก็เก็บของกลับ ลูกน้องผมช่วยขนของไปเก็บที่รถ ก่อนออกเดินทางไปสนามบิน ไฟลท์นี้ออกบ่ายสอง เรามาถึงประมาณบ่ายโมง เช็คอินเรียบร้อยก็เข้ามาในเกท ผมไม่คุยกับปรุงเลย รู้สึกงอนจริงๆ ทีผมล่ะปฏิเสธอย่างเดียว. พอเป็นคุณจางล่ะยิ้มรับหน้าบาน มันน่าน้อยใจไหมล่ะ ..
.
.
เครื่องบินถึงไทยเกือบหกโมงเย็น ผมหลับมาตลอดทาง รู้สึกง่วงเพราะฤทธิ์ยา ส่วนปรุงก็คงหลับบ้าง ดูหนังบ้าง ออกมาถึงแจ่มก็มารอรับอยู่แล้ว แต่ไม่ได้มาคนเดียวหรอกนะ มีตัวจุ้นของผมติดมาด้วยนี่สิ
"ปะป๊าาา " พอผมเข้ามา ในรถลูกชายผมก็ร้องลั่นด้วยความดีใจ ไม่รู้ว่าดีใจที่ได้เจอผม หรือ ดีใจที่จะได้คอสมอสตัวใหม่กันแน่
"ครับลูก .. เป็นไงป๊าไม่อยู่สองวัน เกี๊ยวดื้อบ้างหรือเปล่า" ผมถาม ปรุงนั่งข้างคนขับ ส่วนผมกับลูกนั่งด้านหลัง ยังครับ ยังงอนอยู่
"เกี๊ยวไม่ดื้อ .. ทานข้าวสามมื้อ .. ไปโรงเรียนทุกวัน .. ทำการบ้านส่งคุณครู .. ดื่มนมแล้วก็นอนไวด้วยฮะปะป๊า .. จุ๊บ .. เกี๊ยวคิดถึงปะป๊า ม้ากกก มาก ฮะะะะ" ลูกชายของผมช่างพูด ช่างเจรจา พอจุ๊บแก้มผมเสร็จ เกี๊ยวก็ไปพูดแบบเดิมให้เลขาผมฟังพร้อมจุ๊บแก้มพี่ปรุงต่อ บางทีผมก็อยากสลับร่างกับลูกนะ จะจุ๊บทั้งวันทั้งคืนเลย
ผมนั่งฟังเกี๊ยวกับปรุงคุยกันงุ้งงิ้งตลอดทาง ปรุงจะรู้ไหมว่าตัวเองใกล้จะเป็นพี่เลี้ยงเด็กมากกว่าเป็นเลขาผมแล้ว เราถึงบ้านกันก็ทุ่มนึงได้ มาถึงก็แกะของกัน มีของฝากให้ทุกคนเวลาที่ผมไปต่างประเทศ เจ้าตัวเล็กดูจะมีความสุขมากที่ได้ของเล่น เราทานข้าวเย็นกันเสร็จก็ขึ้นนอน ผมไม่ไหวแล้วรู้สึกเวียนหัว คืนนี้ปล่อยให้ปรุงนอนกับเกี๊ยวไปก่อน คืนหน้าค่อยว่ากัน ตอนนี้มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่ผมคิดจะทำ แต่เรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือให้ปรุงเลิกเช่าบ้านแล้วย้ายมาอยู่กับผมที่นี่ ถ้าเกี๊ยวยังช่วยไม่ได้ผมคงต้องใช้วิธีอื่น
.
เครื่องปรุง ผมนอนคิดมาตลอดทั้งคืนเรื่องที่ไปฮ่องกง เรื่องคุณจาง เรื่องคุณถุงทอง เรื่องที่เราจูบกัน คิดมาตั้งแต่ที่โน่นจนตอนนี้ก็ยังไม่เลิกคิด วันนี้ผมทำงานไม่รู้เรื่องเลย ผมงงและสับสนในตัวเองมากไปกว่าเดิมอีกเมื่อมีคุณจางเข้ามาเป็นตัวแปล คุณจางบอกว่าผมมีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกัน ยิ่งเวลาที่ผมพูดคุยแบบเป็นกันเอง มันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวผม เขาเป็นเกย์ผมรู้ เขาเป็นคนบอกผมเอง คืนที่นั่งดื่มเหล้า ตอนแรกผมก็กะไม่กินมากหรอก แต่พอรู้ว่าเขาส่งคนมาดูผม ผมเลยจัดหนักเลย อยากรู้ว่าเขาจะให้คนทำยังไงกับผมและคุณจาง ก็เป็นไปตามคาด พอผมเมา คุณจางก็เริ่มมือไม้ถึงตัวผม มันยิ่งทำให้ผมรู้อีกว่าผมรังเกียจสัมผัสจากคนอื่นแต่กลับไม่รังเกียจสัมผัสจากคุณถุง พอคนของคุณถุงเข้ามาขอตัวผมกลับเพราะผมเมามากแล้ว คุณจางก็หงุดหงิดไปพักใหญ่ ก่อนที่จะยอมปล่อยตัวผม .. พอกลับมาถึงห้องตอนนั้นสติสตางค์ไม่มีแล้ว รู้แค่ว่ามีคนเช็ดตัวให้ผม รู้แค่มีคนขอจูบผมแล้วผมก็ตกลงเสียด้วยสิ จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคุณถุงทอง เขาชอบผมจริงๆน่ะหรอ ทำไมล่ะ เราน่าจะชอบผู้หญิงสิ เพศที่น่าทะนุถนอม ไม่ใช่ชอบเพศเดียวกันแบบนี้
.
.
ผ่านมาสัปดาห์นึงแล้ว ผมกับคุณถุงยังถามคำตอบคำเหมือนเดิม แต่ผมรู้ตัวตลอดว่าเวลาผมนอนกอดเกี๊ยว เขามักจะเข้ามาจูบเกี๊ยวจูบผมแล้วคอยห่มผ้าให้ก่อนจะกลับไปนอนที่ห้อง เขาทำแบบนี้ตลอดสัปดาห์ บางทีก็เข้ามานั่งมองพวกผมในห้องมืดๆโดนที่ไม่ได้ทำอะไร เขาอาการหนักมากไปไหม มาถึงตอนนี้มันก็สามสี่เดือนแล้วที่ผมทำงานกับเขา มันดูน้อยไปด้วยซ้ำที่จะตกหลุมรักใครสักคน .. ผมขอเวลาหน่อยนะคุณถุง ผมไม่มั่นใจคุณเลย และ ผมก็ยังไม่มั่นใจในตัวเองด้วย .. รอดูกันไปอีกสักระยะเถอะ การที่เราเหมือนชอบกันบางทีอาจแค่ผูกพันกันเฉยๆก็ได้
.
ครบกำหนดแล้ววันนี้คุณถุงต้องมาถอดเฝือก ผมกับเกี๊ยวก็มาด้วย ใกล้แล้วสินะ ใกล้จะได้กลับไปอยู่บ้านแล้ว
"เสร็จแล้วครับ ผ่าเฝือกเรียบร้อย ตอนนี้แขนจะค่อนข้างลีบ มีสีคล้ำ แต่อีกวันสองวันก็หายครับ หลังจากนี้ก็ดูแลสุขภาพให้ดี ตรงบริเวณแผลให้ใช้ผ้าชุบน้ำสบู่อ่อนๆเช็ดอย่าให้แช่น้ำนาน แล้วต้องค่อยๆใช้แขนไปเรื่อยๆนะครับ เริ่มขยับได้เลยเพราะเคสคุณไม่หนักมาก กระดูกหักแค่ท่อนเดียว ไหปลาร้าเข้าที่แล้ว ที่เหลือคือหมั่นกายภาพบำบัดให้แขนกลับมาใช้งานได้ปกติ แล้วก็มาหาหมอทุกเดือน ระหว่างนี้ก็ตั้งแขนบนหมอนไปก่อนนะครับจะได้ไม่ห้อเลือด ครับ เสร็จแล้วกลับบ้านได้"
"ขอบคุณมากครับหมอ" คุณถุงขอบคุณหมอแล้วเดินออกมา แผลก็ไม่ค่อยเยอะนะ หมอบอกหลังเอ็กซเรย์ว่ากระดูกติด 90% แล้ว รออีก 3-4 สัปดาห์ถึงจะแข็งแรงเหมือนเก่า ตอนนี้ให้ใช้งานเบาๆไปก่อน
"เจ็บไหมฮะปะป๊า". เกี๊ยวจิ้มแขนคุณถุงแล้วถาม น้องกลัวป๊าจะเจ็บนะครับ จิ้มนิดเดียวเองเบาๆ
"เจ็บนิดเดียวครับลูก มดกัด" คุณถุงตอบ เกี๊ยวทำหน้าเข้าใจ ฮ่าา มดกัดอะไรล่ะ ร้องโอดโอยอย่างกับใครเอาไม้ฟาดอย่างนั้นแหละ
.
"พี่ปรุงฮะ .. ถ้าปะป๊าหายพี่ปรุงจะกลับบ้านแล้วหรอฮะ ". เกี๊ยวถามผมตอนที่ผมอ่านนิทานจบ ทำไมเด็กน้อยถามแบบนี้ล่ะ ผมยิ่งลังเลใจอยู่ ตอนแรกว่าจะขอกลับอาทิตย์นี้เลยด้วยซ้ำ
"ครับ พี่ก็มีบ้านของพี่นี่นะ" ผมพูดแล้วปิดไฟล้มตัวลงนอนข้างๆเกี๊ยว น้องรีบซุกตัวเข้าหาผม จะสองอาทิตย์แล้วที่ผมปล่อยให้คุณถุงนอนคนเดียว ผมมานอนกับเกี๊ยวทุกวันจนน้องติดผมมาก
"ไม่กลับได้ไหมฮะ .. ย้ายมาอยู่ด้วยกันนะฮะ .. นะฮะะะะะ" น้องกอดผมเขย่าไปมา เฮ้อ ถ้าคุณถุงเป็นคนพูดผมจะไม่คิดมากรีบปฏิเสธเลย แต่นี่เป็นเกี๊ยวพูดน่ะสิ เอาไงดีนะ ผมก็ไม่อยากจากเกี๊ยวเหมือนกัน
"แต่พี่ต้องกลับ เอางี้ไหม เราไปนอนบ้านพี่บ้างไง ดีป่าวครับ" ผมกดจูบไปบนหน้าผากตัวเล็ก เห็นหน้าเกี๊ยวทีไร หน้าคุณถุงแทรกขึ้นมาตลอดเลย ไม่ได้ๆ ห้ามใจอ่อน
"แล้วปะป๊าล่ะฮะ เกี๊ยวก็อยากอยู่กับปะป๊า กับพี่ปรุง อยากอยู่กับทั้งสองคนเลย " น้องพูดอ้อนผม ทำไงดีล่ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะไม่มานั่งคิดมากแบบนี้เลย แต่นี่มันผูกพันไปแล้ว ผมรักเกี๊ยวมาก ถ้าให้เลือกก็ไม่อยากห่างน้อง ทำไงดี ทำไงดี นี่ผมนิสัยแต๋วขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ จะอะไรก็สับสนไปหมด โว้ย เพราะคุณเลยจริงๆ เพราะคุณคนเดียว ..
คุณถุงทองTBC.
ช่วยกันเชียร์เครื่องปรุงกับคุณถุงทองด้วยนะคะ
ไม่สนุกติชมตามสบายจร้า
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 391795 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก