★彡BACK .. SEAT ,, ไอ้หน้าสวยที่รัก | ตอนที่ 23 - ลอบยิง .. ☆ (20/9/57) "สวัสดีครับแม่" ผมไหว้แม่ ตอนนี้ขับรถมาถึงบ้านแล้ว เดินเข้ามาก็เจอคุณนายขนเครื่องเพชรมาล้างอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขก
"ไม่พาอันซีนมาด้วยล่ะลูก" เห็นหน้าลูกไม่มีถามว่าสบายดีไหม นี่แหละครับ เห่อลูกสะใภ้มากกว่า
"วันนี้วันเกิดเพื่อนซีนครับ นี่เดี๋ยวผมต้องรีบไปด้วยเนี่ย" ผมนั่งลงข้างๆ เด็กในบ้านยกน้ำมาเสิร์ฟ
"งั้นมาๆ อ่ะนี่ แม่บังเอิญไปเจอแหวนอันนี้ แม่เลยซื้อมาคู่นึง อยากให้ใส่คู่กัน ขนาดก็ใส่ได้อยู่มั้ง ฮ่าๆ " แม่ยื่นกล่องแหวนมาให้ มันเป็นแหวนเรียบๆ ตรงกลางมีเพชร วงนึงใหญ่ วงนึงเล็ก สวยมากๆครับ
"แม่นี่ชอบทำอะไรไม่ถามผมตลอดเลยนะ" แซวพอเป็นพิธี อย่างไรแม่ก็ไม่เคยถามผมอยู่แล้ว
"อะไรกัน ฉันหวังดีย่ะ แล้วก็อยากจับจองลูกสะใภ้ไว้ก่อน ไว้จะหมั้นหมายเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน" แม่พูดแล้วทำหน้าตา ผมล่ะเชื่อเลย
"ก็ได้ครับแม่ ขอบคุณนะครับ ผมต้องไปละ รักแม่นะ ไว้จะพาน้องมาหา" ผมไหว้ลา
"ครับ มาหอมที ฟอดดด" หอมกอดแม่ให้หายคิดถึงแล้ววิ่งออกมาที่รถ
ผมขับรถออกมาจากบ้าน จุดหมายต่อไปคือร้านเหล้าที่ฮาวายจองไว้จัดงานวันเกิด ขับมาไม่นานก็ถึง ผมหยิบของขวัญของผมกับอันซีนที่หารกันออกมา ส่วนแหวนผมค่อยให้ครับ จะให้ที่นี่คงไม่เหมาะ
.
"เฟี้ยว ทางนี้ !" เสียงเรียกมาจากโต๊ะด้านใน .. ไอ้เด็กผมจุกนั่นอะไร มีใส่แว่นตาอันโตสีทองด้วยนะ นี่แฟนผมจริงๆใช่ไหม ซนเป็นลิง
"ฟอดดด คิดถึงจัง" ซีนเดินมากอดแล้วหอมแก้มผมกลางวง โดนสิครับ เสียงโห่ตามมาเต็มๆ นี่พวกพีทแบงค์เจมส์มันก็มา ฮาวายก็โดนมัดจุกใส่แว่นครับ เหมือนผมเห็นกุมารสองตัววิ่งเล่นกันเลย
"กินไร เดี๋ยวเที่ยงคืนเป่าเค้ก สั่งข้าวไหม " ซีนถาม
"ไม่หิว ซีนหิวป่าว นั่งนิ่งๆสิ ปวดหัวแล้วเนี่ย" ผมนั่งลงข้างๆไอ้พีท ส่วนซีนทั้งเต้น ทั้งกระโดด จ้าวเข้าแล้วมั้งเนี่ย
"แก่แล้วก็เงี้ยะ .. แบร่ ~ ฮ่าาา อย่าเฟี้ยว เดี๋ยวกางเกงหลุด" มาทำท่าแลบลิ้น ปลิ้นตา ผมเลยแกล้งดึงกางเกงรัดๆ แต่ดันเอวต่ำมากจนเห็นบ็อกเซอร์ลง
"แล้วใครให้ใส่เอวต่ำมาล่ะ เดี๋ยวเถอะ" ตบตูดบางไปที หมั่นเขี้ยว อยากจับกดมันกลางวงให้รู้แล้ว รู้รอด
"อิอิ บ่นเป็นตาลุงไปได้" ซีนพูดยื่นมือมาจับแก้มผม แล้วหันไปคุยกับเพื่อนๆต่อ ผมเลยไม่สนใจ หันคุยกับเพื่อนผมบ้าง
"พวกมึงนี่เห็นของฟรีไม่ได้เลยนะ" ผมตะโกนด่าพวกมันที่นั่งตรงข้าม มางานเพื่อน หรืองานแฟนเพื่อนตลอด ไม่มีเกรงใจ
"กูมาอวยพรแฟนเพื่อนไม่ได้หรอวะ" ไอ้ห่าแบงค์พูด
"ฮาวายก็น้องกูนะเว่ยย มึงอย่ามางกน่า ฮ่าา" ไอ้เจมส์ขำแล้วมันก็ชนแก้วกัน ผมล่ะส่ายหัวเลย หน้าด้านไม่มีใครเกิน
"พีทมึงเซอร์ไพรส์อะไรน้องวะ" ผมถาม ผมอยากรู้เผื่อจะเอาไปใช้กับซีนบ้าง
"กูจะพาวายไปมัลดีฟอ่ะ น้องมันบอกทะเลที่นั่นสวย กูยังไม่เคยไปเลยกะพาไป .. นั่นแหละของขวัญกู" มันพูดแล้วนั่งมองวายที่เล่นทายคำถามกินเหล้ากันข้างๆ ดูรักกันดี แม้จะง้องแง้งบ้าง
"มึงนี่สวีทไม่เบานะ เลิกเจ้าชู้ได้นี่วายโคตรเก่งนะกูจะบอก"
"ก็มันโดน มันใช่ กูก็หยุด เหมือนมึงนั่นแหละ ไม่คิดว่าจะรักกับอันซีนได้ ตอนแรกล่ะหนีเขา เล่นตัวนะมึง" มันผลักไหล่ผมแล้วพูด ผมก็อมยิ้มแล้วดื่มเหล้าตาม ก็จริงของมัน ในเมื่อทุกอย่างใช่ ทุกอย่างโดน จะต้องหาคนใหม่ทำไม
.
"happy birth day to youuu!!!~
เที่ยงคืนปุ๊บ โต๊ะเราก็เคลียร์พื้นที่ พีทมันยกเค้กที่ปักเทียนสว่างออกมาพร้อมกับเสียงร้องเพลงปรบมือของพวกเรา
"เป่าเลย เป่าเลย" เสียงเชียร์ดังก้อง ฮาวายอธิษฐานแล้วเป่าเทียนดับ ทุกคนเข้ามาสวมกอด อวยพรและให้ของขวัญ ซีนหยิบของขวัญของเราไปให้พร้อมอวยพร ผมก็ชูแก้วแล้วขอให้น้องมีความสุข
หลังจากนั้นทุกคนก็ปาร์ตี้เมามัน ทั้งกินเหล้า ปาเค้ก สภาพวายกับอันซีนตอนนี้ไม่เหลือคราบเด็กผู้ชายน่ารักแล้ว ก็เล่นแกล้งกันซะเองแบบนี้ ลูกลิงของผมหน้ากับผมนี่เต็มไปด้วยเค้ก
"เมายังเรา ไหนมาเช็ดเค้กออกดิ๊ ซีนนี่เหมือนเด็กเข้าไปทุกวันละนะ" ผมดึงซีนเข้ามาใกล้ แล้วหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดหน้าให้ สงสัยเริ่มกรึ่ม เพราะหัวเราะอย่างเดียวเลย
"ใครเด็ก เฟี้ยวมั่ว " ซีนปัดมือผมแล้วกระดกเหล้าต่อ ตายแน่ๆถ้าน้องเมา คืนนี้ผมคงอดเซอร์ไพรส์แหวนซะแล้วมั้ง เมาทีไรพูดไม่รู้เรื่องทุกที เช็ดเสร็จวายก็มาดึงตัวไปเต้นต่อ ผมเลยปล่อยไป แล้วกลับมานั่งจิบเหล้าเบาๆ
"เฟี้ยว ออกไปเอาของขวัญอีกอันให้หน่อยสิ ของซีนเอง อยู่ท้ายรถอ่ะ เป็นกล่องเล็กๆ นะครับ " ซีนเดินกลับมาอ้อนผม ผมตกลงแล้วหอมกระหม่อมบางไปที พร้อมกระซิบข้างหูว่าห้ามเมา น้องพยักหน้าแล้วหอมผมกลับ ก่อนที่ผมจะขอตัวเดินออกมาที่รถ
ผมเดินแทรกผู้คนออกมา วันนี้คนเยอะมากจริงๆ แต่โซนในทั้งหมดเป็นของพวกผม ผมเปิดรถแล้วหาของด้านหลัง มันเป็นกล่องเล็กๆสีแดง สงสัยซีนคงซื้อให้อีก ก็เพื่อนรักนี่เนอะ
ผมล็อครถแล้วถือกล่องเดินกลับเข้าร้าน
ปัง !!!!!!!!! เสียงคนที่อยู่นอกร้านแตกตื่น ผมล้มลงไปกับพื้น ใช้มือจับที่หน้าอกด้านขวา มันชาไปหมด เลือดที่ไหลออกมามากและความเจ็บที่แล่นเข้าสู่กระดูก ทำให้ผมไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ความมืดค่อยๆเจ้าครอบงำ จนสติผมค่อยๆเลือนหายไป ...
.
Unseen part
เฟี้ยวออกไปเอาของให้ผม ผมกลับมากินเหล้าแล้วเต้นกับวายต่อ แต่ตอนนี้ออกไปนานแล้ว ที่จริงมันก็ไม่ได้ไกล อ่อ สงสัยไปเข้าห้องน้ำด้วยมั้ง
"เชี่ยแบงค์ ! เฟี้ยวโดนยิงข้างนอก สัส มึงรีบเลย คนมุงเต็ม"
"เหี้ยละ ! ซีน ไปๆ เฟี้ยวถูกยิง"
"ห๊ะ ! อะไรวะ ใครยิง" ผมไม่สนใจ จากที่กำลังเมา ตาผมสว่างทันที เชี่ย เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย ผมวิ่งฝ่าคนข้างใน จนออกมาถึงนอกร้าน คนกำลังยืนมุงอยู่เต็ม ผมเข้าไปใกล้ เชี่ยเอ้ย เฟี้ยวนอนจมกองเลือดเลย ใครเรียกรถหรือยัง เรียกหรือยัง
"ฮือออออ เฟี้ยวววว ไอ้เหี้ย ใครยิงแฟนกูวะ .. เฟี้ยว มึงอย่าเป็นอะไรนะ อย่าเป็น"
"ใจเย็นซีน พี่โทรเรียกรถละ ขับไม่ไหวกันแล้ว"
พี่แบงค์บอก ผมพยักหน้าร้องไห้ ตอนนี้เฟี้ยวมันนอนพาดอยู่บนตักผม ผมไม่กล้าจับมันหงายขึ้นมา กลัวว่าจะไปกระทบกระเทือนอะไร
"เฟี้ยวว กูขอโทษ ฮืออออ กูผิดเอง กูไม่น่าใช้ให้มึงออกมาเอาของเลย กูขอโทษ ฮือออ "
"ไม่ใช่ความผิดมึงหรอกซีน .. ฮึ่ก . ใจเย็นนะ อย่าร้องดิวะ กูร้องตามแล้วเนี่ย ฮึ่ก" วายมันกอดผม ผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ทำไม ..!!!
TBC.
ตอนหน้าจบแล้วนะคะสำหรับ Back seat นิยายเรื่องแรกที่แต่ง ^^*
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านค่ะ หวังว่าจะสนุกกันนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
