เดทกับเป้น้อย
‘ค่ะ มาต่อกันที่ข่าวดีของกลุ่มคนรักร่วมเพศนะคะ อย่างที่ทราบกันดีนะคะว่าทุกวันนี้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีความก้าวหน้ามาก ล่าสุดนะคะ มีการคิดค้นวิธีการทำให้ผู้ชายสามารถตั้งครรภ์ได้อย่างผู้หญิงเราเลยนะคะ แต่ยังอยู่ในขั้นตอนของการวิจัยอยู่นะคะ ว่าการปลูกถ่ายมดลูกเทียมจะสามารถทำได้หรือไม่ค่ะ’
‘นั่นล่ะฮะท่านผู้ชม ถ้าสามารถทำได้จริงก็ถือว่ามีเฮในกลุ่มชายรักชายกันเลยนะฮะ แต่ก็ต้องดูตามหลักกฎหมายและหลักมนุษยธรรมกันด้วยนะฮะ’
‘ใช่ค่ะ แล้วถ้าทำได้จริงนี่ต่อไปผู้หญิงลำบากเลยนะคะ’
‘นั่นล่ะฮะ เอาล่ะฮะมาดูกันที่ข่าวต่อไป...’
“โห่ นักวิทยาศาสตร์รึจะสู้ลุงเทพ เนอะเป้เนอะ” ผมกดเบาเสียงโทรทัศน์แล้วพูดกับเป้ก่อนจะหันไปทางศาลพระภูมิที่ตั้งอยู่หน้าบ้าน เมื่อก่อนบ้านผมไม่มีศาลหรอก ก็เพิ่งจะตั้งหลังน้องจิณเกิดนี่แหละฮะท่านผู้ชม..
“งั้นเดี๋ยวไปเรียกนักวิจัยมาดู” เหยเป้ พูดเฉยๆมือไม้ไม่ต้องเลื้อยก็ได้นะนาย เดี๋ยวกระโดดทับหรอก
“หิวๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยหิวจังเลย ไส้น้องจุนกำลังจะขาดแล้ว โอ้ยยยยยย” ยังไม่ทันจะได้สวีทวี๊ดวิ้ว กี๊ดกิ้ว ฟี้ดฟิ้วกับเป้ เสียงคนโตก็ดังมาก่อนตัวเลย
“หิวๆๆๆ น้องจิณก็หิว ข้าวจ๋า”
“ค่อยๆเดินสิครับน้องจุนน้องจิณ วิ่งทำไมเดี๋ยวก็หกล้มนะ” พอเป้ได้ยินเสียงก็รีบลุกไปดูลิงที่ร้องเพราะความหิว
“น้องจุนกับน้องจิณหิว หิวมากๆๆๆๆเลย อ๋อย”
“อะไรจะหิวกันขนาดนั้นห๊ะ ลิงจุน”
“เอ๋า ก็เมื่อคืนนะน้องจุนฝันแหละ ก่อนนอนน้องจุนดูสกูปี้ดูแหละทีนี้นะน้องจุนก็ฝันเลยคุณแม่ ฝันว่าโดนหุ่นยนต์ที่เลียนแบบสกูปี้ดูวิ่งไล่ล่ะ น้องจุนก็เหนื้อยยยยยยเหนื่อย ตื่นมาน้องจุนก็เลยหิวมากๆเลยไง” เป็นตุเป็นตะจริงๆ
“แล้วน้องจิณล่ะไปวิ่งหนีหุ่นยนต์กับพี่เขาหรือเปล่าครับถึงได้หิวเหมือนกันเลย”
“ไม่ๆ น้องจิณไม่เห็น แต่พี่น้องจุนบอกว่าน้องจิณก็ไปด้วยในฝัน น้องจิณก็เลยต้องเหนื่อยแล้วหิวเป็นเพื่อนพี่น้องจุน”
อ่ออออ... ครอบครัวนี้ปกติกันดี
RRrrrrrrr Rrrrr
อุ๊ย! แม่โทรมา
“ว่าไงครับคนสวย คิดถึงเหรอ หรือว่าอยากให้เงินใช้”
(อือ คิดถึง อ้อไม่ต้องดีใจ ไม่ได้หมายถึงน้องหลิว แม่หมายถึงหลาน) เอ้าแม่!
“หูยยย ใจย้าย”
(ฮะๆ เออ วันนี้ขอตัวหลานรักทั้งสองไปเที่ยวนะ พ่อเราเพิ่งกลับมาจากดูไบ อยากใช้เงิน)
“เอาหลิวไปด้วยยยยยยย หลิวขอไปด้วย” อะไรกันอ่ะ จะไปเที่ยวกันแล้วทิ้งลูกในไส้ได้ไง ได้ยินเสียงกุกกักๆ สงสัยแม่เอาโทรศัพท์ให้พ่อ
(ไม่ต้องมาอ้อน เบื่อหน้าแล้ว กูจะไปเที่ยวกับหลานกู ส่วนมึงไปให้ผัวเลี้ยงนู่น) เอ้าพ่อ นี่ลูกพ่อไง ทำไมใจไม้ไส้ระกำกับลูกได้ขนาดนี้ T^T
“พ่ออ่ะ จำไว้”
(ฮะๆ จริงๆเลยพ่อลูกคู่นี้ ของน้องหลิวน่ะพ่อเค้าสั่งคอลเลคชั่นใหม่ของ marvel ให้แล้ว) หูยยยยย พ่อผู้น่ารัก พ่อผู้ประเสริฐ พ่ออันเป็นที่รักของลูก
“จริงดิคุณแม่ หูย ขอบคุณครับ” ผมนี่ยิ้มแป้นเลย ก็แหม งานอดิเรกของผมก็สะสมของเล่นของ marvel นี่แหละ แต่กว่าจะตัดใจซื้อได้แต่ละทีนี่เหงื่อแทบตก เสียดายตัง T^T
(ไปบอกมันทำไมก็ไม่รู้ โตเป็นควายแล้วยังสะสมของเล่นอยู่อีก) แหมๆ ปากก็บ่นแต่ก็ซื้อให้เค้า น่ารักจริงๆเลย
“ขอบคุณครับคุณพ่อที่น่ารักของน้องหลิว คึคึ”
(เออๆ อย่าลืมอาบน้ำแต่งตัวให้หลานชายกูหล่อๆด้วย เดี๋ยวเข้าไปรับ ส่วนมึงจะไปออกเดทกับผัวที่ไหนก็ไป แค่นี้นะ) แล้วพ่อก็วางสายไป... บางทีหลิวก็คิดน้า ว่าหลิวถูกพ่อเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่า แต่ไม่เป็นไรอารมณ์ดี ได้ของเล่นใหม่ คึคึ
“พ่อกับแม่จะพาหลานไปเที่ยวเหรอ” พอวางสายเสร็จเป้น้อยก็หันมาถาม
“อื้อ พ่อเพิ่งกลับมาจากดูไบ เลยอยากไปเที่ยวกับเด็กๆ แล้วก็จะทิ้งกูกับมึงไว้กลางทาง เราถูกเทอ่ะเป้” ผมพูดไปก็ซบไหล่เป้น้อยไปให้เห็นถึงความรันทดของชีวิต
“ปัญญาอ่อน” ........ จ้ะ ไม่ใช่แค่พ่อเท่านั้นที่ไม่รัก ผัวก็ไม่รักด้วยเช่นกัน ถั่มถูกแล้ววววววว ที่เธอเลือกเขาแล้วทิ้งหลิวไว้ตรงกลางโซฟา กระซิก
“ฮึก..”
“มีเมียกับเขาทั้งคนก็ไม่ปกติ ชีวิตกูนี่ช่างน่าสงสารจริงๆ” เป้น้อยพูดแล้วส่ายหน้าแบบเอือมระอาสุดๆ หลิวทำอะไรผิด บอกหลิวที
หลังจากที่พ่อกับแม่มารับเหล่าลิงๆไปผมกับเป้น้อยก็ว่างกันทันที วันหยุดแบบนี้ไม่นอนโง่ๆบนเตียงก็ต้องไปเที่ยวสิ ว่าแล้วก็หันไปหาเป้น้อยที่กำลังตามหาโปเกม่อนอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เป้จ๋า ไปเที่ยวกัน”
“เที่ยวไหนอ่ะ” คือบางทีนะ เงยหน้าขึ้นมาคุยกันก่อนก็ได้มั้งเป้
“ไม่รู้วววววว พวกลิงไม่อยู่ก็ไม่มีไรทำอ่ะ”
“ไปเล่นสนุกกันไหมล่ะที่รัก มีอะไรให้ทำทั้งวันทั้งคืนเลยนะ” แหม ทีอย่างนี้ล่ะวางโทรศัพท์มาคุยกับกูได้นะ ดูเอานะทุกคน เห็นมันนิ่งๆดูอบอุ่นๆแบบนี้อ่ะตัวดีเลย ไอ้หื่น!
“พอเลย หน้ามึงนี่อย่างกับเสี่ยจะอ้อยเด็ก ลุกเลยนะกูจะไปเที่ยว ถ้าไม่ไปก็เรื่องของมึง” ไม่รงไม่รอมันแล้ว จะออกไปแรด!!!!
ฮี่ๆๆๆๆ สุดท้ายเป้น้อยก็พ่ายแพ้ให้ผมยอมทิ้งโปเกม่อนชู้รักพาผมออกมาเปิดหูเปิดตาจนได้ แล้วตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่สถานที่จัดงานแสดงสินค้าที่มีขายตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันน้ำตกจำลองแห่งหนึ่งย่านเมืองทองธานี ที่มานี่ก็ไม่ใช่อะไร มาเดินดูของแต่งบ้านเพราะเป้น้อยบอกว่าอยากมา ซึ่งผมก็ยังงงอยู่ว่านี่มันงานขายอะไรกันแน่ มีตั้งแต่ของกิน ของใช้ เครื่องครัว ของแต่งบ้าน ทำสวน ขายเสื้อผ้า รองเท้า รับจัดงานแต่งก็มี สากกะเบือยันเรือรบจริงๆ แล้วในขณะที่กำลังเดินผ่านโซนเวดดิ้งแฟร์
“คุณน้องขาคุณน้อง พี่ขอเวลาคุณน้องสักแป๊บนึงนะคะ” มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางผมกับเป้น้อยไว้
“เอ่อ ครับ”
“คุณน้องขามีแพลนที่จะแต่งงานไหมเอ่ย เนี่ยคุณพี่นะคะมีโปรโมชั่นพิเศษสำหรับคู่รักที่ซื้อแพกเกจในบู้ทของเราด้วยนะคะ ลดราคาพิเศษ จากปกติห้าแสนเหลือเพียงแสนห้า หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะคะคุณน้อง โปรนี้เก็บไว้ได้สองปีเลยนะคะคุณน้อง ตอนนี้แฟนของคุณน้องไม่มาไม่เป็นไรนะคะ ซื้อไว้เซอร์ไพรส์ก็ได้นะคะ ถ้าคุณน้องซื้อตอนนี้นะคะมีของแถมมากมายให้เลือกเลยนะคะ”
“เอ่อ..”
“นอกจากนี้นะคะคุณน้อง ยังมีโปรโมชั่นเข้าคอร์สเจ้าสาวสำหรับคุณผู้หญิงด้วยนะคะ คุณน้องสนใจโปรโมชั่นไหนบอกคุณพี่เลยนะคะ โปรร้อน โปรแรง โปรเลิศแบบนี้ไม่ได้มีง่ายนะคะคุณน้อง ป่ะไปนั่งคุยกับคุณพี่ที่บู้ทกันดีกว่านะคะ” แล้วคุณพี่ก็ลากตัวคุณน้องกับผัวไปที่บู้ทงานแต่งของคุณพี่ทันที
“เดี๋ยวๆๆๆ พี่ครับใจเย็น ฟังผมก่อน” ผมรีบเบรกตัวเองก่อนที่พี่สาวคนสวยจะฉุดกระชากลากถูผมกับผัวมากไปกว่านี้
“แหม อะไรกันคะคุณน้อง ไม่ต้องเขิน ไม่ต้องอายนะคะคุณน้อง เอ๊ะ หรือว่าคุณน้องทั้งสองยังไม่มีแฟน ไม่เป็นไรนะคะ อย่างที่บอกไปว่าโปรนี้อยู่ได้สองปี คุณน้องก็ซื้อโปรไปก่อนแล้วค่อยหาแฟนก็ไม่เสียหายนะคะคุณน้อง รับรองคุ้มค่ะ” คนบ้าอะไรวะจะไปซื้อโปรโมชั่นจัดงานแต่งงานก่อนหาแฟน นี่พี่สาวคนสวยเห็นผมไร้สติขนาดนั้นเลยเหรอวะ -*-
“ไม่เป็นไรครับพี่ ผมยังไม่สนใจ ไปนะครับ” เป้น้อยเป็นคนพูดพร้อมกับฉุดมือผมให้เดินตาม แต่ก็ยังไม่ทันพี่สาวคนสวยอยู่ดี
“เดี๋ยวค่ะ!! คุณน้อง ไม่สนใจก็ซื้อไปก่อนได้นะคะ ไม่แน่นะคะคุณน้อง คุณน้องซื้อไปอาจจะเจอเนื้อคู่ทันทีก็ได้นะคะ ว่าไม่ได้น๊า เชื่อพี่โปรนี้ดีแน่นอนค่ะ ซื้อไปก่อนไม่เสียหาย แสนห้านี่ถูกสุดๆ พิเศษสุดๆสำหรับคุณน้องเลยนะคะ” ยังๆ ยังไม่หยุด
“คือ..พี่ครับ ผมไม่ไปหาแฟนที่ไหนหรอกครับ ผมมีแฟนแล้ว คนนี้แหละครับแฟนผม ขอตัวนะครับ” เป้น้อยหันไปบอกพี่สาวคนสวยที่ตอนนี้ยืนอึ้งอ้าปากค้างไปแล้ว หวังว่าพี่เขาจะรามือพวกผมไปสักทีนะ
“ม มะ ไม่เป็นไรค่ะคุณน้อง ทางร้านเรามีโปรโมชั่นคู่รักสำหรับเพศเดียวกันมานำเสนอด้วยนะคะ ซื้อวันนี้แถมฟรีคอร์สเจ้าบ่าว บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เอาล่ะ ใครก็ได้มาเอาพี่สาวคนสวยคนนี้ไปเก็บที ผมไหว้ล่ะ TToTT
กว่าผมกับเป้น้อยจะหลุดพ้นออกมาได้ก็ต้องหาวิธีสารพัด พูดตรงๆก็ไม่ได้ผล เดินหนีก้ไม่ได้ผล เดินมาดักทางออกทุกทาง ของเจ๊แกแรงจริงๆ เอาล่ะทุกคน ตอนนี้ก็เป็นเวลาบ่ายแก๊แก่แล้ว ซึ่งผมก็หิวจนพยาธิในท้องร้องประท้วงแล้วเพราะฉะนั้นผมขอตัวออกไปหากินก่อน ไว้เจอกันใหม่นะ คนหล่อขอตัว...
มือลั่น คิดถึงจัง มาแบบสั้นๆ (คือปกติก็สั้น)
มีความไร้สาระ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นและคนอ่านทุกคนนะคะ
หัวข้อ: >>..รักปาฏิหาริย์..<< (mpreg) ตอนพิเศษ ตำนานห้องน้ำหลังโรงเรียนกับเสียงร้องไห้ปริศนา 7/12/18 (อ่าน 318444 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก