ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com
.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
.....................................................................................
SugaDaddy [incest]“พ่อฮับ”
เตาะแตะ ๆ
ภาพของเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆในชุดเอี๊ยมสีแดง กำลังเรียกผม พร้อมกับค่อย ๆเดินเตาะแตะเข้ามาหาผม แม้ว่าเสียงของเขาจะไม่ชัด เนื่องจากฟันน้ำนมยังขึ้นไม่ครบ แต่ก็พยายามที่จะพูดเจื้อยแจ้วไปเรื่อย...
ผมตักข้าวบดกับไข่แดงป้อนเขา เด็กน้อยอ้าปากงับโดยที่ไม่โยเย
เขาเป็นเด็กเลี้ยงง่าย
อยู่ง่าย....กินง่าย....ว่านอนสอนง่าย
ไม่งอแง
ไม่เคยเรียกร้อง
แม้ว่าจะไม่มีแม่คอยเลี้ยงดูมาตั้งแต่แรกเกิดเลยก็ตาม
เพราะอย่างนี้....ผมถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา
เพื่อลูกชายของผม
ลูกชายเพียงคนเดียวของผม
.
.
.
.
.
.
[ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน]
Ahh, yeah yeah
You've got to show me love
Heartbreaks and promises
I've had more than my share
I'm tired of giving my love
And getting nowhere, nowhere
What I need is somebody
Who really cares
I really need a lover
A lover that wants to be there
It's been so long
Since I touched a wanting hand
I can't put my love on the line
That I hope you'll understand
So baby if you want me
You've got to show me love
Words are so easy to say, oh ah yeah
You've got to show me love.........เสียงเพลงกระหึ่ม ไม่ได้ทำให้ผมอยากเต้น แล้วดนตรีเต้นลืมตายที่ฟังคุ้นหูนี้ก็ไม่ใช่แนวโปรดของผมเสียด้วย ผมชอบอัสนี วสันต์น่ะ
แสงสีในบาร์ทำให้ผมเวียนหัว จังหวะเพลงที่ฟังกระตุกซ้ำ ๆไปมา บวกเสียงร้องทรงพลังจนค่อนไปทางหนวกหู เสียงสแครชแผ่นตอนที่ดีเจกำลังมิกซ์เพลงสด ๆ ทุกอย่างเหมือนกับคนวิกลจริต บาร์แห่งนี้ไม่ใช่ที่เที่ยวของวัยรุ่น และก็ไม่เชิงว่าเป็นที่สำหรับผู้ใหญ่
มันเป็นที่เที่ยวเฉพาะทาง ที่เอาเข้าจริง ๆแล้วลูกค้าก็ไม่ได้อินังขังขอบกับดนตรีและเสียงสีเท่าไหร่นักหรอก แม้ว่าจะเป็นแนวโปรดของพวกเขาก็เถอะ
พวกเขามาเพื่อดูอย่างอื่นกันน่ะ
ผมเผลอตวัดสายตาไปยังเบื้องล่าง แล้วก็ถึงกับหัวใจกระตุกวูบ เมื่อเห็นใครบางคนที่คุ้นเคยกำลังจ้องมองขึ้นมาด้วยสายตาผิดหวัง ไม่เอาน่ะ.....ผมหลับตาแน่นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าทุกอย่างนั้นเป็นสิ่งที่ผมคิดไปเอง มืดแบบนั้นจะไปมองออกได้อย่างไรว่าใครเป็นใคร
ผมพยายามเต้นตามคนอื่น ตอนนี้มีผมเพียงคนเดียวที่ยังสวมกางเกงในสีดำเพื่อปกปิดความอนาจาร มีคนส่งซิกให้ผมจากด้านล่าง ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่เดาว่าเขาคงอยากให้ผมถอดกางเกงในออกเสียที นั่นเพราะเป็นสิ่งที่ลูกค้ายอมจ่ายเงินราคาแพงเพื่อเข้ามาดู
ผมนึกถึงลูก
ก่อนจะตัดสินใจถอดมันออก
ต่อให้มากกว่านี้ผมก็ต้องทำ
เพื่อคนที่ผมรักปานดวงใจ
.
.
.
.
.
“มีลูกค้าสนใจน่ะ....ว่าไง...จะไปกับเขาไหมคืนนี้....หรือจะให้พี่ไปปฏิเสธให้เหมือนทุกที...หืม?”
พี่ดาวเป็นสาวประเภทสองรุ่นบุกเบิก ที่เคยเป็นรุ่นพี่ของผมสมัยเรียนอยู่มัธยม และเจ้าหล่อนเองก็เป็นถึงหุ้นส่วนของร้าน เอ่ยถามผมแบบผ่าน ๆราวกับรู้คำตอบล่วงหน้า พี่ดาวเป็นคนพาผมเข้ามาทำงานนี้ แม้ว่าหล่อนจะไม่เต็มใจนักก็ตาม แต่ผมก็ค้านหัวชนฝาที่จะทำ เพราะนี่เป็นทางเดียวที่ผมจะสามารถหาเงินได้เร็วที่สุด มากกว่างานประจำที่ผมทำอยู่ ลืมบอกไปว่าผมเพิ่งตกงาน ผมเป็นแค่เจ้าหน้าที่ต๊อกต๋อยฝ่ายเอกสาร ที่เงินเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง
'จะว่าไปแกก็ยังหุ่นดีอยู่....หน้าตาก็ยังไม่เหี่ยว บอกใครว่าอายุสี่สิบแล้วก็คงไม่มีใครยอมเชื่อ.....'พี่ดาวเคยเอ่ยชมรูปร่างของผม ตอนที่หล่อนสั่งให้ผมถอดเสื้อเชิ๊ตออกเพื่อดูบอดี้ หล่อนไม่ได้ใยดีอะไรนักหรอก นอกจากทำไปตามหน้าที่ จากประสบการณ์เรื่องผู้ชายที่ผ่านมา ทำให้หล่อนด้านชา และรักตัวเองมากจนเกินกว่าจะยอมให้แมงดาตัวไหนมาทำร้ายได้อีก และที่พี่ดาวพูดมาทั้งหมด ผมคงไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามันเกือบจะจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ ผมเป็นคนผิวขาว และรูปร่างสูงใหญ่ และหน้าตาออกแนวตี๋ละอ่อนมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ขัดกับหุ่นที่ล่ำเป็นหมีควายโดยสิ้นเชิง
"ผมตกลงครับพี่" ผมตอบหล่อนเสียงแผ่ว แต่ทำเอาหล่อนตาค้าง อ้าปากหวอ
“เฮ้ย!!!! พี่ไม่แนะนำนะชาติ....แกทำอะไรเห็นแก่ลูกบ้าง แค่แกมาเต้นอะโกโก้แค่นี้มันก็แย่พอแล้ว”
“เพราะอย่างนี้ผมถึงได้อยากหาเงินไวไว จะได้เลิกเสียที.....”
“แกจะทำได้เหรอ.....ยังไงแกก็ผู้ชาย เคยมีเมียมาแล้ว มีลูกแล้วด้วย....แกไม่ขยะแขยงหรือไง”
“จะมีอะไรแย่ไปกว่าการที่ทำให้ลูกผิดหวังอีกล่ะพี่....ผมไม่กลัวหรอก ผมทำได้”
พูดไปก็เหมือนถ่มน้ำลายขึ้นฟ้า
สิ่งที่ผมทำอยู่ หากวันหนึ่งลูกรู้ ลูกคงผิดหวังและเสียใจ แต่กว่าจะถึงวันนั้น ผมคงต้องทำความฝันของลูกให้สำเร็จ
ลูกผมเป็นเด็กฉลาด
หัวดี
สอบได้ที่หนึ่งมาตลอด เก่งจนสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ แม้ว่าทางรัฐจะออกค่าใช้จ่ายให้เกือบทั้งหมด แต่ผมคงไม่ยอมให้ลูกไปใช้ชีวิตตกระกำลำบากที่ต่างแดนแน่ เพราะอย่างนี้ผมถึงต้องมีเงินเก็บให้เยอะ ๆ มากพอที่จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ที่นั่นได้โดยไม่ขัดสน
ผมเชื่อว่าถ้าลูกไม่ลำบาก เขาก็จะได้ทุ่มเทให้กับการเรียนอย่างเต็มที่ จบมามีงานการมั่นคง ไม่เป็นไอ้กระจอกขี้แพ้อย่างผม
ผมเต้นอยู่ที่นี่มาได้เกือบเดือนแล้ว ซึ่งผมไม่เคยชินเลย แต่ละคืนมีลูกค้าหลายคนพยายามชวนผมไปต่อข้างนอก แต่คืนนี้เป็นคืนแรกที่ผมตอบตกลง
.
.
.
.
.
.
.
‘ผม’ กับ
‘เขา’นั่งคุยกันอยู่บนชั้นที่สิบแปดของโรงแรมหรู มองเห็นวิวกรุงเทพยามราตรี เขาเป็นคนต่างชาติ ไม่จีนก็ญี่ปุ่น แต่เขาก็พอพูดไทยได้ค่อนข้างมาก แม้ว่าสำเนียงจะแปร่ง ๆหูก็ตาม
เราอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เขาตัวเล็กกว่าผมนิดหน่อย แต่รูปร่างนั้นถือว่าแข็งแรงดีทีเดียว ผมมองจากกล้ามแขนเป็นมัดที่สักลายมังกรเอาไว้
“ครั้งแรกของคุณใช่ไหม”
“ครับ”
“คุณหน้าตาน่ารักดีนะ....หน้าเด็กมากเลย....แต่กล้ามโตไม่เบา”
“แหะๆ”
มือของเขาลูบไล้ขาอ่อนของผมเบา ๆผมหายใจติดขัด พยายามนึกถึงแต่หน้าลูก
“คุณ...ไม่เด็กแล้ว...”
“ครับ”
“ไม่เคยเลยจริง ๆเหรอ”
“ผมเคยนอนแต่กับผู้หญิง”
“วู้.....ผมเปิดซิงคุณสินะ”
“.....”
“เป็นแบบไหน”
“เห?”
“คุณเข้าใจที่ผมถามไหม.....เป็นท้อปหรือบ๊อททอม....." เขาขยิบตาให้ผม ก่อนจะพูดต่อด้วยเสียงกระซิบ นัยว่าเซ็กส์ซี่ แบบที่ผมเคยทำกับสาว ๆ ตอนขึ้นเตียง "ผมน่ะได้ทุกอย่างเลยนะ....โนพล็อบเบิ่ม”
เมื่อเห็นว่าผมไม่เข้าใจ เขาก็เริ่มรุกจูบผม มือของเขาล้วงเข้าไปในเสื้อคลุม เขี่ยหัวนมของผมจนแข็ง มันรู้สึกเสียววูบวาบแปลก ๆ คงเพราะได้ยาของพี่ดาวช่วยด้วย อะไร ๆมันจะได้ง่ายขึ้น
เขาจะทำอะไรกับร่างกายของผมก็ช่างเถอะ
“ผมขอเสียบคุณได้ไหม คุณอินโนเซ้นส์ ใสซื่อ....น่ารัก......”
“มะ....ไม่.....”
“ผมจะจ่ายให้สองเท่า เพิ่มเป็นสาม ถ้าคุณซิงจริง ๆ ไม่โกหกผม”
หากเป็นสถานการณ์อื่น ผมคงต่อยเขาน็อคคาหมัดไปแล้ว แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด โดยเปิดซิงตอนสี่สิบ มันคงไม่เจ็บเท่าไหร่นักหรอก โดนนักเลงยำตีนสมัยยังเป็นละอ่อนนั้นมันทั้งเจ็บทั้งจุกกว่ากันเยอะ
เขากระตุกเสื้อคลุมอาบน้ำของผมออก ลิ้นของเขาชอนไชไปทั่ว ไล่ตั้งแต่ใบหู ซอกคอ หัวนม เขาดูจะชอบเป็นพิเศษ ทั้งขบเบา ๆ ด้วยฟัน แล้ววนด้วยลิ้นพร้อมเป่าลมอุ่น ๆ เย็น ๆ ทำเอาเคลิ้มได้ไม่น้อยเลย
“ของคุณแข็งแล้ว.....คุณไม่เคยจริงเหรอ”
“ถ้าถามอีกผมจะฆ่าคุณ”
“ขนาดโมโหคุณยังน่ารักเลย เด็กน้อยของผม”
ผมหลับตา จินตนาการว่ามีหญิงสาวทรงสะบึม กำลังใช้ปากทำออรัลเซ็กส์ให้ หมอนี่เก่งใช้ได้เลยทีเดียว ผมเสียวจี๊ดจนใกล้จะถึงจุดหมายอยู่รอมร่อ แต่ก็เหมือนว่าเขาจะแกล้งผมด้วยการยื้อเอาไว้ นั่นทำให้ผมทรมานแทบคลั่งตาย
“ซี๊ดดดดดด”
โครม!!!!!นรกแสนหวานของผมพังครืน เมื่อประตูห้องถูกใครบางคนพังเข้ามา เราทั้งคู่รีบแต่งตัวให้เรียบร้อย เขาเป็นฝ่ายขอตัวไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ช้าเกินไป เมื่อประตูห้องนอนนั้นถูกเปิดเข้ามาเสียก่อน
“ไอ้สัตว์เอ้ย”ใครสักคนที่ผมไม่อยากให้เขาปรากฏตัวมากที่สุดในตอนนี้ กำลังอยู่ยืนเบื้องหน้าเราทั้งสอง ด้วยท่าทางที่ราวกับว่าเขาเป็นผู้ชี้ขาดชะตาชีวิตของผม ใครคนนั้นกำหมัดแน่น แววตาวาวโรจน์ด้วยความแค้น ไม่ใช่กับผม แต่กับลูกค้าของผมต่างหาก แล้วการต่อสู้อย่างดุเดือดก็เริ่มขึ้น
“อ๋อง....ฟังพ่อก่อนลูก”
“คุณไม่ต้องมาเรียกผมว่าลูก.....คุณมันน่ารังเกียจ....เลวที่สุด”
.
.
.
.
.
.
แน่นอนว่าวันพรุ่งนี้พี่ดาวคงสวดผมยับ หรืออาจจะไล่ตะเพิดผมออกจากร้านเสียด้วยซ้ำไป ยังไง ๆ แกก็ไม่ได้อยากให้ผมมาทำตั้งแต่แรก ผมเสือกอยากจะทำของผมเอง
ผมจ้องมองแผ่นหลังคนที่เดินนำผมลิ่ว ๆ เขาได้ทุกอย่างไปจากผม ได้มากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะผมเลี้ยงเขาดี ไม่เคยให้ต้องอดอยาก เขาถึงได้มีรูปร่างใหญ่โต จนถึงขนาดติดทีมบาสของโรงเรียนได้โดยที่ไม่ต้องคัดตัว
จะต่างก็แต่ใบหน้าคมเข้มของเขา ที่ได้แม่มาทั้งหมด ดวงตาคมกริบ กับหนวดเคราดกหนา ทำให้เขาดูเหมือนหมียิ่งกว่าผมอีก ก็หน้าแบบนี้แหละที่เด็กสาว ๆหลายคนบอกว่าหล่อหนักหนา ถึงขั้นตบแย่งกันเลือดตกยางออก ส่วนมากผู้หญิงที่ชอบแนวเถื่อน ๆ ก็มักจะเป็นเด็กก๋ากั่น พวกเด็กห้องท้าย ขณะที่ลูกชายผมนั้น บอกใครก็ไม่มีใครยอมเชื่อ ว่าเป็นนักเรียนดีเด่น อยู่ห้องคิงหัวกะทิ
“พ่อทำแบบนั้นทำไม”
“........”
“ผมถามว่าทำทำไม....อย่าเงียบสิวะ”
เขาไม่เคยแสดงอารมณ์รุนแรงใส่ผมแบบนี้มาก่อน พัดลมตัวเล็กถูกเตะกระเด็นลอยไปไกล น่ากลัวว่าคงต้องซื้อใหม่
“ลูกสอบติด....ได้ไปเรียนเมืองนอก....พ่อไม่อยากให้อ๋องต้องอยู่อย่างลำบาก....ไม่เทียมหน้าเทียมตาเพื่อนฝูง....”
“ก็เลยยอมขายตัว....หึ....คงได้เยอะสิท่า ขายศักดิ์ศรีตัวเอง.....ได้กี่พันกันล่ะ....หรือเป็นหมื่น....รู้มั้ยที่พ่อทำน่ะ....เขาเรียกว่าอะไร”
"อ๋อง.....ลูก....."
"เขาเรียกว่ากระหรี่ไง"
ผมร้องไห้.....ไม่ใช่เพราะเสียใจกับคำพูดของลูก แต่เสียใจที่ทำให้เขาผิดหวัง เขากระชากคอเสื้อผม บีบคางผมขึ้นมาให้มองหน้าของเขาที่ตอนนี้เอ่อไปด้วยน้ำตาเช่นกัน เราจ้องหน้ากันสักพัก เขาก็ปาดน้ำตาทิ้ง พร้อมกับกระตุกยิ้มเหี้ยม จ้องมองผมด้วยสายตาแปลก ๆ
อย่างสัตว์ป่าที่กำลังหิวกระหาย
“คืนนี้ผมทำพ่อเสียลูกค้า....ถ้างั้นผมขอซื้อพ่อเองก็แล้วกัน......แสนนึงพอไหม......หึ.....เงินเก็บทั้งชีวิตของผมเลยนะ”..............................................................
80 %
แอร๊ยยยยยย แนวผิดศีลธรรมสุดตรีน อยากแต่งมานานแล้ว อะไรแบบนี้ พ่อหมีลูกหมีงุงิ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] SuGaDADDy ---- ครึ่งหลัง (จบแล้วจ้ะ) (อ่าน 10793 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก