' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44  (อ่าน 381435 ครั้ง)

ออฟไลน์ nuttzier

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
จะเอาอีกอ่ะ  จะเอาอีก   ๕๕๕๕๕

มันน่าเขินจริงๆนะ
ฟินนนนนนนนนนนน

 :z3: :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
ตัวละครใหม่จะคู่กับใคร น่าจะเป็นเมะ  :hao6:

ไฟให้คำปรึกษาพี่ชายในเรื่องความรักได้ดีนะ 

เทมเนี่ยขี้หึงชะมัด หึงแม้กระทั่งพี่ไฟท์ 

ดีใจที่พ่อลูกกลับมารักกันเหมือนเดิม ไม่มีช่องว่างในใจ

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
แลดูไฟโตขึ้นเยอะเลยนะ  :hao3:

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
พ่อลูกเข้ากันได้แล้ว
เย้ๆๆๆ
แต่ว่าหน่วงจิงอ่า
มีตัวละครใหม่ จามีคู่ก่าเค้าม้ายเนี่ยยยยย

ออฟไลน์ Shadownights

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 221
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ก็นะ อยากให้อินเห็นแก่ตัวบ้าง หลังจากไฟท์เอาเปรียบมานาน อัลเลนน่ารักจัง พี่เทมยังหึงน้องไฟอยู่ตลอดดด

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
อ่าาาา สถานการณ์ช่างน่าอึดอัด

ออฟไลน์ Saantos

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 19


   เช้าวันใหม่ที่เริ่มต้นการทำงานด้วยรอยยิ้ม เมื่อเช้าได้โอกาสมาส่งอัลเลนที่โรงเรียนก่อนจะมาที่นี่ บอกตรงๆว่ารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเลย วันนี้เลยมาทำงานเช้ากว่าปกติ ผมเดินเข้าห้องพักอาจารย์มาแต่ก็เกือบชนกับคนคนนึงที่อยู่ๆ ก็พรวดพลาดเดินออกมาจากห้องของตัวเอง

“ ขอโทษครับ " เค้าเอ่ยบอกผมแค่นั้นก่อนจะเดินผ่านผมไป มองกลับไปอาจารย์เตวิช ก็เอาแต่เช็ดเสื้อและกางเกงของตัวเองแบบลวกไป ในระหว่างที่เดินไป ผมเห็นคราบสีน้ำตาล อาจจะเป็นกาแฟที่เลอะ

“ อะไรของเค้า " ผมสถบแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เดินผ่านห้องที่ไม่ได้ปิด อาจเพราะรีบหรือว่าเพราะอะไรผมก็ไม่รู้ มองเข้าไปในห้อง ผมยอมรับว่าผมอยากรู้อยากเห็น อยากรู้ว่าในห้องนั้นมีอะไร เพราะตัวเองไม่เคยเห็น  อาจารย์เตวิชมักจะล๊อคห้อง ทุกครั้งที่นักศึกษามาหาเค้าจะออกไปคุยข้างนอกไม่มีใครเคยเห็น  " นิดเดียวน่า ยังไม่ทันมาหรอก "

ห้องพักอาจารย์ขนาดเล็กทั่วไป ผมเดินเข้าไปแบบถือวิสาสะ หนังสือกองอยู่เต็มไปหมด เพราะว่าเจ้าตัวกำลังเรียนปริญญาเอกอยู่ด้วย สื่อการสอนมากมาย แต่ผมสะดุดตากับภาพ ภาพนึงที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ภาพที่ผมเห็นว่าครั้งนึงมันเคยใส่กรอบ แต่ครั้งนี้มันกลับมีเยอะกว่านั้น และตั้งอยู่หลายใบบนโต๊ะ ภาพถ่ายของคู่รัก ภาพที่อาจารย์เตวิชดูมีความสุขเอามากๆดูเป็นเด็กมากกว่าตอนนี้ที่ทำหน้าบึ้งๆตลอด แต่ภาพของอาจารย์ก็ไม่ได้น่าสนใจเท่าคนที่ถ่ายคู่ด้วยกัน

“ นี่มัน .. “ คนคุ้นตาที่ผมคุ้น อ้าปากค้างกับสิ่งที่ตัวเองบังเอิญมารู้ หยิบภาพขึ้นมาใบนึงเป็นภาพที่อยู่บนเตียงเหมือนกำลังกอดกัน นั้น

“ กรุณาวางของส่วนตัวของผมลงด้วยครับ " เสียงนิ่งๆที่ดังขึ้นมานั้น ผมหันไปมองอีกคนที่ทำหน้าไม่พอใจอยู่ เขาเดินเข้ามาในห้องก่อนจะคว้าเอาภาพที่ผมถือออกไป

“ เอ่อ คือ พอดีผมเห็นมันตกอยู่ "

“ งั้นก็ขอบคุณนะครับที่เก็บให้ " เสียงนิ่งๆ แต่แฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ " แต่ทีหลังไม่ต้องหรอก "

“ อาจารย์ "

“ ออกไปจากห้องผมเถอะครับ " อีกคนว่าก่อนจะออกแรงดันให้ผมออกจากห้องของเค้า แต่ความอยากรู้ก็ทำให้ต้องพูดออกไป

“ อาจารย์เป็นอะไรกับ ไอ้โรม " ทุกอย่างเงียบ แรงที่ดันผมก็เหมือนว่ามันจะหายไป หันมองหน้าอีกคนตรงๆ เค้าไม่ได้สบตาเอาแต่กำภาพในมือนั้นแน่น

“ อาจารย์รู้จัก ... เค้าด้วยเหรอ "

“ ครับ ก็เค้าเป็นแฟนของเพื่อนผม "  ทุกอย่างตรงนั้นเงียบ คนที่ทำได้แต่หันหลังคนนั้น ผมเดินออกมาเงียบๆตอนที่เค้าไม่แม้จะไล่ให้ผมออกไปเหมือนครั้งก่อน เอาแต่เงียบและกำภาพในมือนั้นไว้แน่น 

สิ่งที่ผมอยากรู้ ไม่ใช่ว่าความสัมพันธ์ของสองคนนั้นไปถึงไหน แต่ที่อยากรู้คือ อินจะรู้เรื่องนี้มากน้อยแค่ไหนตังหาก จะรู้รึเปล่าว่าแฟนเก่าของแฟนมัน อยู่ใกล้จมูกผม แค่นี้เอง จะรู้รึเปล่าว่าเค้ายังอาวรณ์ต่อกัน

...................................................

“ ไหนใครเคยบอกว่า ชีวิตมึงค่อนข้างจะยุ่ง " ถามคนที่เดินเข้ามาหาในเช้าวันที่ออกเวรแบบนี้ ไอ้โรมยกยิ้มมันลูบหัวผมที่แทบจะหลับตาลงทันที วันนี้มันใส่แว่นกันแดดมาด้วย บอกได้คำเดียวว่าโคตรหล่อเลยว่ะ คือไฟท์จะหล่อแบบหนุ่มจีนมีเชื้อไทยพอให้เข้มๆนิดหน่อย แต่ไอ้โรมที่คนต่างชาติเลยสายเอเชียก็จริงแต่แทบไม่รู้

“ กูต้องว่างเสมอสิ สำหรับคนพิเศษ "

“ หยอดกูอีกแล้วนะไอ้สัด "

“ ยังไม่กินอะไรใช่มั๊ย " พยักหน้าให้มัน ไอ้โรมเดินเข้ามาใกล้ผมตอนที่แดดเริ่มส่องลงมาโดนตัว สาวๆที่เดินผ่านไปมาไม่ว่าจะเป็นผู้ป่วยหรือนางพยาบาลได้แต่มองมันเป็นตาเดียว

“ แล้วเบียดกูทำไม "

“ เดี๋ยวมึงโดนแดด " ก็เพิ่งรู้ว่ายืนตากแดดอยู่นาน ผมพยักหน้าให้กับมันตอนที่รู้สึกว่าแก้มของตัวเองเริ่มร้อนๆ " ว่าไงแดกอะไรยัง "

“ ยัง ก็กูเพิ่งเลิกงาน "

“ แถวนานามีอะไรให้แดกแบบอร่อยๆบ้างวะตอนเช้าๆแบบนี้ "

“ นี่มึงไม่ไปทำงานรึไง " ผมถามมันก็หันมามอง

“ ทำ แต่วันนี้ไปไซต์งานเข้าสายได้ "

“  อยากกินข้าวต้มหมูกระดูกอ่อน " บอกแบบนั้นมันก็พยักหน้า

“ แถวนี้มีมั๊ยละ "

“ กูไม่เคยแดกนะ เคยแต่สั่งในโรงพยาบาลกินถ้าหิว แต่แม่บ้านกูทำอร่อยมาก "

“ กูก็ทำอร่อย " มองหน้ามันแบบไม่เชื่อสายตาไอ้โรมหัวเราะ " มองหน้าทำไม กูไม่ได้ตอแหลกูทำอร่อยจริงๆ "

“ ไว้วันหลังกูไปชิม พอกูชิมแล้วกูถึงจะเชื่อ "

“ ครับคุณหมอ " มันยื่นหน้าลงมาหา แพรที่กำลังเดินเข้าเวรสวนทางเข้ามาพอดี

“ สวีทอะไรกันตรงนี้คะ หมออินคุณโรม "

“ เปล่าเว้ย สวีทอะไรแค่จะไปกินข้าวไปกินด้วยกันเปล่า " ทำท่านึกเหมือนอยากจะไป

“ ขอบคุณที่ชวนนะคะ แต่ไม่ไปดีกว่าหมอไปกับคุณโรมเถอะจะได้สวีทๆกัน ว่าแต่จะไปกินอะไรกันเหรอ "

“ อยากกินข้าวต้มกระดูกหมู มีแนะนำมั๊ย " ถามอีกคนที่ทำท่านึก

“ อื้ม ตรงร้านที่สุขุมวิท 11 ก็อร่อยนะ เค้าบอกว่ามีอาหารหลายอย่าง อร่อยด้วยไปลองกินดูสิ " บอกแค่นั้น แพรก็ขอตัวลาผมไปเข้าเวร

“ งั้นไปกัน จะให้กูพาไปแล้วมาส่ง หรือจะขับรถไปเองแล้วแยกย้ายกันกลับ "

“ ให้มึงขับ เพราะกูตาลายไปหมดแล้ว "

“ สำออยสัด เมื่อกี้เดินออกมาก็กำลังจะขับรถกลับบ้านเถอะ " มันแซวแต่ก็เดินนำผมออกไป แค่ขี้เกียจขับรถครับเบื่อรถติด เข้าไปนั่งในรถ ก้นผมนั่งทับตุ๊กตากระต่ายสีขาวพอดิบพอดี มันคงไม่ส่งอลิซที่โรงเรียนก่อนจะมาหาผม

“ อลิซไปโรงเรียนเป็นไงบ้าง ป่วยบ้างรึเปล่า " ส่ายหน้ามาให้ก่อนจะสตาร์ทรถ

“ ปกติดีมีความสุข แฮปปี้เกินไปในบางครั้ง ลูกกูก็นะ พอพ่อมันอยากไปจีบหมอสักหน่อย หายวันหายคืน ไม่ป่วยเหี้ยอะไรทั้งนั้น เซงจะหาแม่ให้สักหน่อย  "

“ พอแล้วไอ้สัด พอแล้ว "  ผมเอาตุ๊กตากระต่ายบี้หน้ามันไอ้โรมเหมือนจะหลบแต่เปล่า บี้หน้ามันไปเต็มๆก่อนที่มันจะดึงตุ๊กตากระต่ายออกจากหน้าตัวเอง แล้วก้มลงจุ๊บปากผม

“ คิดถึง "

“ คิดถึงเหี้ยอะไร ได้ข่าวเมื่อวานกูกับมึงเพิ่งไปกินบะหมี่กันมาก่อนกูจะเข้าเวร "

“ งั้นมึงต้องฟังเพลงนี้ " เอื้อมมือไปกดเครื่องเสียง ดนตรีีที่ผมไม่คุ้นดังขึ้นมาเนื้อเสียงคนร้องก็ไม่ค่อยคุ้น เหมือนคุ้นนะแต่ก็ไม่คุ้น

“ เพลงอะไรวะ "

“ ฟังๆ นี่กูโหลดมาเพื่อมึงเลยนะ เมื่อคืนทำงานนั่งฟังวิทยุ แล้วเพลงนี้ขึ้นมา กูคิดถึงมึงเลย  "

“ โอ้ย ไอ้สัด เลี่ยนเหี้ย!! “  ผมตะโกนออกไปแบบนั้นตอนที่ที่ท่อนฮุกของเพลงดังขึ้นมา

' ถ้าความคิดถึงมันฆ่าคนได้จริงๆ
ให้ทายว่าในวันนี้ฉันจะต้องตาย
กี่ครั้งแล้วรู้ไหมที่เธอไม่อยู่
ความคิดถึงมันทำงานทั้งวัน

หนึ่งวันมีหนึ่งพันสี่ร้อยสี่สิบนาที
ฉันคิดถึงเธอทุกทุกวินาที
เธอคิดดูก็แล้วกัน กว่าจะพ้นหนึ่งวัน
รู้ไหมว่ามันเหนื่อยยากแค่ไหน
เมื่อไม่มีเธอ '

“ ปิดๆ " ผมกดปุ่มเพลงไอ้โรมหัวเราะดังลั่นรถ

“ ฮ่าๆๆ มึงแม่ง น่ารักวะ " กอดคอผมแล้วดึงตัวเข้าไปหา ดึงตัวเองออกมา กูรู้สึกปวดหัวผมผู้ชายคนนี้จริงๆ มันทำชีวิตธรรมดาๆของผมวุ่นวายไปหมดจนบางทีก็อยากจะถามว่ามึงเมายามาเปล่าวะ

“ ถ้าความคิดถึงมันฆ่าคนได้จริงๆ ให้ทายว่าในวันนี้ฉันต้องตาย " ไอ้โรมร้องเพลง! แม่เจ้า ผมเอาตุ๊กตากระต่ายอุดปากมันทันทีเลยครับ

“ ถ้ามึงจะตายกูจะผ่าตัดมึงเอง ไอ้สัด!! พอหยุดร้องเพลง ก่อนที่กูจะร้องไห้ ”

“ ฮ่าๆ โอเคๆ งั้นฟังเพลงอื่น " มันเปิดเครื่องเล่นของผมใหม่ กลายเป็นเพลงเหมือนหลายๆครั้งที่ผมฟังแล้วครับ นั่นคือเพลงร๊อคหูแตก ดังพอๆจนทำให้ ขี้หูออกมาเริงระบำได้ไม่ยาก

ขับรถมาถึงร้าน ไอ้โรมจอดรถที่ที่ไกลจากร้านไปหน่อย เราเดินลงมาถึงร้านที่แพรบอกเป็นร้านไม้เล็กๆครับ มีคนอยู่ในร้านพอสมควร

“ สวัสดีครับ เชิญเข้ามานั่งก่อนครับ " พนักงานในร้านที่เหมือนจะมีแค่สองคนเดินเข้ามาตอนรับ ผมกับไอ้โรมเลือกนั่งด้านหน้าครับ ไม่อยากไปนั่งบนพื้นด้านใน

“ สั่งอาหารเลยครับ "

“ ครับ " พยักหน้าเดินมาจดเมนู

“ ข้าวต้มกระดูกหมูพิเศษเนื้อหมู 1 ครับ มึงเอาอะไร " เชิดหน้าไปทางไอ้โรมมันมองดูเมนู

“ อยากกินอยู่สองอย่าง งั้นเอาสองอย่าง เอาข้าวต้มกระดูกหมู กับ ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก "

“ รับน้ำอะไรดีครับ "

“ น้ำกระเจี๊ยบครับ "

“ สองที่เลยครับ " พนักงานจดเมนูเสร็จแล้วผมเองก็มองหน้ามัน แดกข้าวกับไอ้โรมทีไร ไม่เคยเห็นมันกินอย่างเดียวเลยครับ แดกสองอย่างตลอด

“ ปกติมึงกินวันละกี่มื้อวะ "

“ สองมื้อ ทุกวัน ถ้าทันทุกมื้อก็แดกทุกมื้อ " มันว่าพลางเช็ดช้อนแล้วยื่นให้ผม

“ มึงก็ไม่อ้วนนะ กล้ามก็มี "

“ แอบมาดูใต้ร่มผ้ากูตั้งแต่เมื่อไหร่ "

“ กูไม่อยากจะคุยกับมึงเพราะแบบนี้ละ ไอ้สัด " สถบออกมามันยิ้ม

“ ออกกำลังกายสิครับ ฟิตเนสที่คอนโดมีไว้ทำไมไม่ไปเล่น กูเล่นทุกวันดึกแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหนกูก็ต้องไป กูฟิตกล้ามกว่าจะได้ขนาดนี้ อย่าหวังว่ากูจะยอมให้การแดกของกูทำลายมัน "

“ เออ ก็จริง " ผมหันไปมองรอบๆร้าน ร่วมรื่นดีครับจัดร้านแบบสบายๆชิวๆ " ไก่ทอดที่โต๊ะนั่นสั่งน่ากินวะ "

“ สั่งสิ " ยังไม่ทันจะตกลงมันตะโกนสั่งพนักงานเสริ์ฟแล้วครับ  อาหารที่สี่งทะยอยมาวางบนโต๊ะข้าวต้มหมูอร่อยดีครับ แต่จริงๆมันก็อร่อยทุกอย่างเพราะผมไล่ชิมไปถึงจานของไอ้โรม

“ อร่อย "

“ จัดว่าโอเคอยู่ " มันว่าก่อนจะชิมไก่ทอด " เออ อินกูมีอะไรจะถาม "

“ ว่าไง "

“ วันนี้เข้าเวรกี่โมง "

“ ประมาณทุ่ม ทำไมมีอะไร "  ผมเหล่มันที่กำลังตั้งใจพูดบางอย่าง

“ ฝากอลิซหน่อยสิ "

“ อลิซ ? ทำไมวะ แล้วป้านวลไปไหน "

“ ป้านวลไม่สบายวันนี้ลางานแล้วกูคิดว่า กูคงกลับดึก คงไม่มีใครไปรับอลิซที่โรงเรียน "

“ เอาตรงๆนะโรม กูเข้าใจว่ามึงอยากจะช่วยป้านวล แต่กูว่าร่างกายเค้าไม่ไหวแล้ววะ กูยังคิดเลยว่ามึงกล้าได้ไงวะ ให้ลูกสาวที่เป็นโรคหอบอยู่กับคนแก่ถ้าตอนที่อลิซมีอาการแล้วป้านวลแกตกใจเหมือนคราวนั้น แต่มึงอยู่ต่างจังหวัด มึงจะทำยังไง "

“ นี่ไง กูก็รีบหาเมียอยู่ มึงนั่นละเมื่อไหร่จะตกลงเป็นเมียกูสักที "

“ ไอ้สัด " สถบแค่นั้นก่อนจะถอนหายใจ ผมเหนื่อยที่จะพูดเรื่องซีเรียสกับมันมากครับ บอกตรงๆ " เอาดีๆ "

“ ต้องเอาดีๆอยู่แล้ว บนเตียงนี่เหละ ไม่พาเหาะไปที่ไหนหรอก "

“ โรม "

“ ครับผมทราบแล้ว ก็กำลังปรึกษาอินอยู่ไง " มันถอนหายใจออกมา " กูคิดว่าจะให้ป้านวลแค่มาทำความสะอาดว่ะ ส่วนอลิซกูจะเลี้ยงเอง "

“ เลี้ยงเอง เลี้ยงยังไง " ผมถามมันก็ทำท่าคิด

“ ก็เลี้ยงเหมือนที่เคยเลี้ยง แต่มีมึงเป็นผู้ช่วย "

“ กูไปเป็นครึ่งชีวิตของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่โรม " 

“ อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่กูคิดว่าในอนาคตมันอาจจะไม่แน่นอนก็ได้ "

“ ก็แค่อนาคต " หัวเราะให้กัน มันจ้องตาผม " วันนี้กูจะไปรับอลิซให้แล้วกัน "

“ กูบอกครูไว้แล้วละ ว่าจะมีคุณหมออิน มารับ อย่าลืมเอาบัตรประชาชนไปด้วยนะ " ส่ายหน้าให้มันผมพยักหน้า

“ แล้วอลิซเรียนโรงเรียนไหน "

“ นานาชาติแถวอโศก "

“ อ้า โรงเรียนตรงนั้นเคยเห้นอยู่ " พยักหน้าให้อีกที ผมถามต่อ " ทำไมไม่ให้เรียนโรงเรียนหญิงล้วนวะพวกเอกชน "

“ กูอยากให้เรียนนานาชาติเพราะกูก็จบมาจากนานาชาติ  "

“ แล้วทำไมเลือกเรียนที่นี่ " แค่อยากรู้ครับว่าคนเป็นพ่อแบบมันทำไมถึงส่งลูกสาวไปเรียนโรงเรียนนี้

“ ลูกไอ้ฮิมเรียนอยู่มันเลยแนะนำกูมา " โอเค ก็สมเป็นพ่อแบบมึงนะ โรม " กูส่งมาที่นี่ก่อนเดี๋ยวพอโต อลิซช่วยเหลือตัวเองได้อยากจะเปลี่ยนไปเรียนอะไร ก็ค่อยว่ากัน "

“ ง่ายดี เป็นพ่อแบบง่ายๆ "

“ ก็เลยต้องหาแม่มาช่วยดูแลไง " เหล่กูอีก หยอดกูอีก ผมเงียบได้แต่ถอนหายใจใส่เท่านั้นละครับ นั่งกินข้าวต้มจนหมดไอ้โรมสั่งคิดเงินก็เป็นอีกครั้งที่มันเลี้ยงผม แต่มื้อนี้ถูกมากครับ ตกจานละสี่สิบบาทเอง

ขับรถมาส่งผมที่โรงพยาบาลมันยื่นกุญแจคอนโดของผมให้ก่อนที่จะขับรถออกไปนึกถึงคำพูดที่มันยื่นกุญแจกับคีย์การ์ดที่ห้อยน้องเป็ดเอาไว้  " กูทำมาให้มึงอันนึง "

“ ให้กูเพื่อ "

“ เพื่อให้รู้ว่ากูอ่อยมึงอยู่นะ " อ่อยพ่อง! ผมส่ายหน้าเก็บกุญแจของมันไว้ในรถ ได้เวลาขับรถกลับบ้านแล้วหลับให้เต็มอิ่มสักทีครับ รู้สึกชีวิตอ่อนเพลียเหลือเกิน


ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
บ่ายสามโมงครึ่งผมขับรถมารอรับเจ้าตัวเล็กคนสวยที่พ่อผู้ไม่ได้เรื่องของเธอฝากผมไว้ บรรยากาศหลังเลิกเรียนมีพ่อแม่แค่ส่วนหนึ่งที่มารับลูกของตัวเอง ส่วนใหญ่จะเป็นอนุบาลถึงประถมครับ ส่วนเด็กโตก็รถไฟฟ้า ผมเดินเข้าไปในโรงเรียนตอนได้ยินเสียงออดที่ที่ผู้ใหญ่มุงเยอะๆนั่นเหละครับ คิดว่าน่าจะอนุบาล

“ มารับเด็กหญิงมิลานครับ " ผมบอกออกไปก่อนจะยื่นบัตรประชาชนให้ หลังจากนั้นไม่นานคนสวยของผมที่วิ่งเข้ามาหา ผมเผ้ายุ่งเหยิงสุดๆเลยครับ

“ อาอิน วันนี้อาอินมารับหนู " กอดเข้าที่ขาผมย่อตัวลงกอดอีกคนไว้

“ ใช่แล้วครับ วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง สนุกมั๊ยแล้วทำไม ผมยุ่งแบบนั้น " ลูบผมยาวๆที่ยุ่งเหยิง ผมของอลิซถูกรวบไว้ไม่เป็นทรงเท่าไหร่และดูท่าทางมันคงจะเป็นมาตั้งแต่เมื่อเช้า

“ อาอินหนูหิวไปกินขนมกัน " แกว่งมือผมเล่นพยักหน้าให้อีกคนที่แทบจะเรียกว่าเดินนำผมไป

“ จะเลี้ยงอาเหรอ "

“ หนูมีเงินนะ " ตบที่กางเกงนักเรียนที่ตัวเองใส่

“ ไหนขออาอินดูหน่อย อาอินจะพาไปซื้อขนม " แบมือไปให้อลิซยื่นแบงค์ร้อยให้ผม  เด็กสมัยนี้มาโรงเรียนพอแบงค์ร้อยนะครับสมัยผมได้ไปโรงเรียนสี่สิบบาทเอง " อาอินไม่เอาหรอกครับ อาอินล้อเล่นว่าแต่ อลิซอยากกินอะไรครับ ไอติมมั๊ย หรือขนมดี "

“ อยากกินทุกอย่างเลย "

“ โอเคงั้นได้เลยเดี๋ยวอาอินพาไปกินนะ "  พยักหน้างึกๆผมที่กำลังลุกขึ้นยืนโดนเด็กคนนึงวิ่งเข้ามาชนอย่างจัง " อ๊ะ "

“ อาอิน!!” เสียงที่ผมหันไปมองอัลเลนนั่นเองที่วิ่งเข้ามาชนผม

“ อัลเลน อาอินเจ็บนะครับ " หันไปหาอีกคนที่ยิ้มกว้างอัลเลนกอดผม จริงๆก็ลืมไปเลยครับว่าอัลเลนก็เรียนโรงเรียนนี้ด้วย

“ อาอินไม่ได้ฉีดยาหนูเลย เพราะหนูไม่ป่วย " ส่ายหน้าไปมามือก็กอดผมแน่น

“ ดีแล้วครับที่ไม่ป่วย ถ้าป่วยต้องทำให้อาไฟกับป๊าเทมเป็นห่วงอีกแน่ๆ ครั้งก่อนอาไฟหน้าเศร้าเลย แค่อัลเลนป่วย "

“ ก็อาไฟรักหนู "

“ ถ้ารู้ว่าอาไฟรักก็ต้องกินผักเยอะๆนะครับ "

“ ครับผม "

“ อัลเลน ไปเถอะอาหยุ่นให้มาตาม " เด็กผู้ชายอายุเท่ากันวิ่งเข้ามาตามผมจำได้ว่าชื่อออสตินครับ เพราะเคยมารักษาอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่สองสามครั้ง เป็นเพื่อนสนิทของอัลเลน

“ งั้นหนูไปนะ บ๊ายบาย " โบกมือลาผมก่อนจะวิ่งตามเพื่อนไป หันมามองอลิซที่ยืนอยู่ที่เดิม เธอยิ้มให้ผม

“ อาอิน อาอินรู้จักด้วยเหรอ "

“ รู้จักครับ อัลเลนเป็นลูกชายของเพื่อนอาอิน " เปิดประตูรถให้อลิซเข้าไปนั่งผมก็เดินวนไปอีกฝั่ง " อลิซไม่รู้จักเหรอ "

“ หนูไม่รู้จัก เขาไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับหนูแต่หนูรู้จักออสติน ออสตินเป็นลูกของอาฮิมเพื่อนของป๊า "

ผมขับรถพาอลิซมาที่คอนโดครับ จัดการอาบน้ำก่อนจะพาไปกินของอร่อยๆ อยากให้ไปแบบสดชื่นเพราะถ้าไอ้โรมมารับช้าซึ่งก็น่าจะเป็นไปได้มากกว่า อลิซจะได้หลับรอถ้ามันดึกมาก

“ อาอิน หนูคันตรงอีกแล้ว ตรงนี้ " เกาที่ขาระหว่างที่ผมกำลังถอดเสื้อผ้าให้

“ อย่าเกานะ อย่าเกา ไปอาบน้ำกันจะได้หายคันขานะครับ " จับเด็กเล็กๆอาบน้ำเชื่อเค้าเลยครับว่าซนจริง โชคดีที่ผมไมไ่ด้ใส่ชุดทำงานมาก่อนไม่งั้นซวยแน่

“ อาอินหนูให้นะ ให้น้องเป็ดตัวเล็กๆกับอาอิน " เป็นน้องเป็ดที่ใช้ลอยน้ำ ผมรับไว้

“ ขอบคุณนะครับ ว่าแต่อลิซเอามาให้อาอินทำไมละ "

“ ก็หนูชอบคุณเป็ด หนูมีเยอะเลย " ชี้ไปที่น้องเป็ดหลายๆตัวตรงขอบอ่าง

“ ชอบแล้วเอามาให้อาอินทำไม "

“ ก็หนูรักอาอินนี่น่า ป๊าสอนว่า หนูต้องให้ของที่หนูชอบคนที่หนูรัก หนูรักอาอินหนู้เลยให้อาอิน "

“ งั้นก็ขอบคุณนะครับ " รับลูกเป็ดลอยน้ำนั่นไว้ อลิซเล่นอยู่อีกสักพักผมก็จับขึ้นมาทาแป้งแต่งตัว ก่อนจะขับรถออกมาหาอะไรกินเป็นห้างแถวอโศกครับเพราะใกล้กับที่ทำงานผมที่สุดแล้ว

“ อยากกินอะไรสั่งเลยครับ อาอินตามใจเต็มที่เลย " ว่าแบบนั้นอลิซก็จูงมือผมดึงนำเข้าไปในห้างเลยครับ

“ หนูอยากกินไอติมตรงนั้น " ร้านไอติมสีฟ้ากับชมพูผมพยักหน้ารับ

“ งั้นก็กินเลย "

“ เย้ " วิ่งเข้าไปในร้านคนตัวเล็กที่ความสูงไม่ถึงตู้ไอศกรีม " หนูจะกินไอติมค่ะ  ไอติม อร่อยๆ "

“ ได้เลยครับผม " พยักหน้าบอกตอนที่ผมไปถึงพอดี ผู้หญิงคนนึงที่กำลังอุ้มลูกที่อยู่ตรงนั้นหันมามองเธอ

“ น่ารักจังเลย "

“ อลิซครับ มาอาอินอุ้มนะ " อุ้มอีกคนขึ้นดูไอศกรีมในตู้

“ หนูอยากกินทุกอันเลย " หันมาบอกผม หมั่นใส้รอยยิ้มเล็กนั่นเหลือเกินครับ ผมหอมแก้มเธอที่ยิ้มกว้างออกมา

“ ลองชิมได้นะครับ "

“ หนูจะชิมอันนี้ที่มันมีหลายๆสี แล้วก็อันนี้สีชมพู อันนี้สีฟ้าด้วย "

“ ได้ครับผม " พนักหน้าตักไอติมขึ้นมาให้ชิม ผู้หญิงที่อุ้มลูกอยู่นั้นก็ถามผม

“ น้องน่ารักจังเลยกี่ขวบแล้วคะ "

“ สี่ขวบแล้วครับ ชื่อน้องอลิซ "

“ ลูกครึ่งอะไรเหรอคะเนี้ย หน้าตาน่ารักเชียว "   

“ อิตาลีไทยครับ แต่ลูกเสี้ยวแล้วละครับพ่อเค้าเป็นลูกครึ่งครับ " ยิ้มให้กันเด็กที่เธออุ้มหน้าตาก็น่ารักมากครับ เป็นหนุ่มตี๋ในวัยหนึ่งขวบ " คนนี้ก็น่ารักนะครับ ชื่ออะไรเอ่ย "

“ น้องโจโฉค่ะ อายุหนึ่งขวบ "

“ อลิซดูน้อง น้องน่ารัก " เอื้อมมือไปจับแก้ม

“ น้องน่ารัก แก้มนุ๊มนุ่ม "

“ หลานเหรอคะ " เธอถามผมก็พยักหน้า

“ ใช่ครับ "

“ พาย โทษทีที่ช้าคนเยอะมากเลย " คนที่ถือของพะรุงพะรังเดินเข้ามาหาเธอ หันไปมองทั้งผมและคนที่มาใหม่ก็ได้แต่ชะงัก

“ นัท "

“ อิน " เสียงของมันเบาลง ผมมองหน้าเธอสลับกับนัท น้องโจโฉก็คงเป็นลูกของมัน " เป็นไงบ้างไม่เจอกันตั้งนาน "

“ นัทรู้จักกับคุณเค้าด้วยเหรอ " พยักหน้าให้มันที่เอาแต่มองผม

“ รู้จักสิ รู้จักดีด้วย "

“ อาอินๆ หนูจะกินสองก้อนใหญ่ๆเลย " อลิซบอกผมที่หลบสายตาของมันไปหาอลิซ

“ ได้เลยครับจะเอาแบบไหน " ได้เป็นรสสายไหมกับสตอเบอรี่ชีสเค้ก

“ ลูกเหรอ " นัทถามผมก็หันไปมอง

“ ไม่ใช่หรอก ลูกเพื่อน " พยักหน้าอีกครั้ง มันก็ดึงตัวคุณพายออกจากร้าน

“ ไปเถอะพาย "

“ งั้นเรากลับก่อนนะคะ "

“ สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จัก " พากันเดินออกไปทั้งครอบครัว ผมก็หันมาสนใจอลิซต่อ

“ อาอินหนูอยากกินนั่นด้วย " ชี้ไปที่โคนขนมปังกรอบ ผมจัดการสั่งให้อีกที ไอติมที่อยากได้อลิซขอบคุณพนักงานก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ ผมสั่งไอติมก้อนนึงไปนั่งกินกับอลิซ

“ ของอาอินสีไม่น่ากินเลย " เป็นไอติมคาราเมลครับสีเข้มๆเหลืองๆ

“ แต่อร่อยน้า "

“ หนูชิมได้มั๊ยคะ "

“ ได้สิครับอะ " ตักแค่คาราเมลให้อีกคนก็ตาโต

“ อร่อย แต่ของหนูอร่อยกว่า อาอินกินของหนู " ตักไอติมมาให้ผมชิมคำโตเลยครับ " อาอินๆ "

“ ครับ ว่าไง "

“ อาอินรักป๊าเปล่า "

“ ทำไมถามแบบนั้นละ "

“ ก็ป๊าให้หนูถาม ว่าอาอินรักป๊าของหนูรึเปล่า ป๊าบอกว่าถ้าวันนี้อาอินมารับให้แอบถามอาอิน แต่ป๊าก็บอกว่า อย่าบอกอาอิน โอ๊ะ " เสียงใสๆที่ถามผมยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง " อาอินอย่าบอกป๊าน๊า ว่าหนูบอกอาอินแล้ว "  แอบยิ้มตอนที่อีกคนมองหน้าผม ท่าทางน่ารักๆแบบนั้นผมเอื้อมไปหยิกแก้ม " อาอินยิ้มแปลว่าอาอินชอบ "

“ ยังไม่ได้พูดเลยครับ "

“ ก็เวลาที่เพื่อนชอบล้อหนู ว่าหนูชอบใคร พอหนูยิ้ม เพื่อนบอกว่าหนูชอบ จริงๆ หนูไม่ชอบสักหน่อย "

“ ไปชอบใครมาเนี้ย ตัวแค่นี้ " เขี่ยแก้มอีกคนที่ส่ายหน้า

“ หนูไม่ได้ชอบสักหน่อย หนูรักป๊าคนเดียว รักอาอินด้วย รักป้านวล ตอนนี้หนูคนที่หนูรักเยอะแยะเลย แล้วอาอินละคะ อาอินมีใครที่อาอินรักบ้าง "

“ มีหลายคนเลย หนึ่งในนั้นก็มีอลิซด้วยนะ "

“ แล้วมีป๊าของหนูรึเปล่า " ผมยิ้มตอนที่เธอถามคำถามนั้น ใครบอกอลิซไม่เหมือนไอ้โรม ผมว่าเหมือนกันจะตายไปครับ โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์

“ แบบนี้นี่เอง กำลังคั่วอยู่กับพ่อของหนูคนนี้นะสินะ " หันไปตามเสียงของคนที่เดินเข้ามา คนที่ผมคิดว่ากลับไปนานแล้ว

“ นัท "

“ ลูกไอ้ไฟท์เหรอ คนนี้นะ "

“ เปล่า " ตอบสั้นๆ ผมหยิบทิชชูเช็ดปากให้อลิซ

“ อิน!” มันกระชากแขนผมให้ลุกขึ้นยืน อลิซเห็นแบบนั้นเธอลงจากที่นั่งฝั่งตรงข้ามมากอดผมไว้ทันที

“ อย่าทำอะไรอาอินของหนูนะ "

“ อลิซครับไม่ต้องกลัวนะ " ผมจับหลังอลิซลูบปลอบๆ ไอ้นัทก็เอาแต่มอง

“ มีอะไรนัท คือมึงต้องการอะไร อย่ามาทำเสียงดังใส่เด็กแบบนี้ "

“ กูเกลียดมึง กูหงุดหงิดที่กูมาเจอมึง  "

“ งั้นก็ขอโทษที่กูดันมาเจอมึงแล้วกัน คิดว่าครั้งหน้าก็คงไม่เจอกันอีก "

“ ตอนนี้กูมีเมียแล้ว มีลูก "

" เออ กูเห็นแล้ว ชีวิตมึงก็มีความสุขดีนิ มีเมีย มีลูก "

“ แต่มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้อยากเป็น ถ้ามึงไม่บอกเลิกกูตอนนั้น ตอนนี้กูก็คงไม่เป็นแบบนี้ " มันว่าเสียงเรียบๆ เสียงที่ไม่ได้โกรธแต่เสียงนั้นก็ไม่ได้ยินดี 

“ ก็เอาแต่โทษกูนะ มึงไม่อยากเป็นแบบนั้นทำไมไม่บอกพ่อกับแม่มึงละ มึงมันลูกแหง่ติดพ่อติดแม่มาแต่ไหนแต่ไร ก็สมควรแล้วมึงไม่กล้าเอง แม้กระทั้งตอนคบกับกูมึงก็ปิดพ่อแม่มึงจะตายไม่ให้อยากท่านรู้ นั่นก็ตัวมึงเอง ผิดที่มึงเองไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกู "

“ แล้วตอนนี้มึงมีความสุขมั๊ย "

“ ถามทำไม "

“ เพราะกูไม่อยากให้มึงมีความสุข " พูดเสียงนิ่งๆแต่ตอนนั้นอลิซกอดผมไว้แน่น

“ กูมีความสุขดีนิ "

“ แต่กูอยากให้มึงมีความทุกข์ จำที่กูเคยพูดไว้ได้ใช่มั๊ย สักวันมันก็จะมาถึง จะมาถึงเหมือนที่มึงทำกับกู " เดินออกไปตอนที่พูดคำนั้นจบ หัวใจของผมมันชาวาบไปหมด อลิซที่กอดผมไว้ซุกหน้าอยู่ที่ขา ในสมองของผมตอนนี้คงมีแค่ไอ้โรมคนเดียวที่แว๊บเข้ามา อาจเพราะมันคือคนเดียวที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุดในตอนนี้

   ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ผมคงไม่กลัวกรรมตามสนองอะไรพวกนั้นหรอกครับ แต่ผิดกันนะ เหมือนตอนนี้มันจะไม่ใช่ .. ถ้าเป็นโรมผมก็รู้สึกแอบกลัวยังไงก็ไม่รู้ เพราะถ้าเป็นไฟท์ยังไงไฟท์ก็เคยไปไหนไกลจากผมและที่สำคัญความสัมพันธ์ของผมกับไฟท์ก็ไม่ได้มีความสุขอะไรอยู่แล้ว แต่กลับอีกคนมันไม่ใช่ 

บางทีนี่อาจเรียกว่าความรัก สิ่งที่ผมไม่เคยมี และนั่นก็ทำให้ผมกลัว

....................................

ความรักคือทุกอย่าง ทั้งความกลัว ความสุข ความเสียใจ
คิดว่าเนื้อเรื่องหลัก จะเริ่มจากตอนนี้เป็นต้นไป ( นี่มึงเพิ่งเริ่ม )
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ไฟท์จะบอกอินมั๊ย
โรมอินจะเป็นไง เตวิชจะกลับมาหาโรมไหม อินจะทำไง
แล้วพี่ไฟท์กับหมออินละ จะเป็นไงต่อ

ต้องติดตาม ตอนต่อไป
(ควรไปเขียนเกริ่นนำละครนะแกรรร )
 รู้สึกยังไง ใครมีทวิตเตอร์ หนมฝากแท็ก #Choiceต้องเลือก  ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์เสมอๆจ้า :กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:

ป.ล.ขอโทษที่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วขนมไม่ได้อัพนิยายให้นะคะ พอดีมีสอบแล้วทั้งอาทิตย์ไม่ได้เขียนเลย ขอโทษจริงๆค่ะ  :กอด1:

ออฟไลน์ sweetbasil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 807
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-3
ถ้่เราเป็นไฟท์เราก็ไม่บอกหมออินหรอก เรื่องแบบนี้ต้องเจอกับตัว :เฮ้อ:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ -west-

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1393
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1875/-12
    • FACEBOOK PAGE
นัทททททททททททททท
แกนี่มันตังโกงชะมัดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
นัทนี่ดาวร้ายจริงๆ :m16:
แต่อินจะเลือกโรมใช่ไหม  :impress2:
ตัวละครทุกตัวต่างก็มีความสัมพันธ์กันนะนี่ :z3:

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
อินจะเจอกะอะไรบ้างนะ

ออฟไลน์ toou

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-3
ทำไมอิรุงตุงนังแบบนี้อ้ะะะะะะะะะะ
อินโรมน๊าาาาาาาาาา :katai1:

ออฟไลน์ Fujoshi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2
สงสารอินค่ะ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
เหมือนมันเป็นแค่การอรัมภบทของเรื่อง  เรื่องจะเคลียดขนาดไหนเจอเด็กๆเข้าไปนี้สดใสขึ้นทันที

ออฟไลน์ บ๊ายบายโพ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
พี่โรมคือดีอ่า อ่อยแบบโคตรน่ารัก :-[

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
งั้นให้ไฟท์ก่าเตชินดีไหม
แล้วทุกอย่างก้ลงตัว เย้

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ naamsomm

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-2
โรมอินน่ารักอ่ะ
ขอบอกเลยว่าชอบโรมมากกกกก
เวลาหยอดหมออิน

นัท  มาเร็วเคลมเร็มมาก
หมออินมั่นใจในตัวโรมหน่อยนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ บ๊ายบายโพ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
สองพ่อลูกน่ารักมากอ่า โคตรน่าฟัดดด  โดยเฉพาะน้องอลิซ นางฟ้าน้องของอาอิน :man1:

ออฟไลน์ anntonies

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 847
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
แหม่โรม ยิ่งอ่านยิ่งชอบแฮะ แต่ทำไมใจมันเชียร์ไฟท์ก็ไม่รู้
นัท เราเข้าใจเธอ

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
อ่าาาาา น้องอลิซน่ารักนะ

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
นัท(สามีเก่าหมออิน) โผล่มารื้อความหลัง(ที่เราไม่รู้) ทำไมกัน

คงเป็นแฟนคนแรกที่อินรักมากแน่นอน  และก็จบลงไม่สวย

คนรักเก่าโรมก็มีบทบาทแทรกซึมมาเรื่อยๆ  งั้นงานนี้ก็คงครบคู่  ไม่มีใครกินแห้วแล้วล่ะสิ 

แต่ใครจะลงเอยกับใคร ก็ต้องเอาใจช่วยไปนานๆ

ออฟไลน์ mur@s@ki

  • อยากรัก..แต่ใจไม่กล้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-5
ปวดหัวตามหมออินไปติดๆ ช่วยแชร์นะคะ  :z3:

ออฟไลน์ Saantos

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ดราม่านี้ยังอีกยาวไกล
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ Fish129

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 746
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-3
เรื่องราวเข้มข้ามาก
นัททำไมเเค้นขนาดนั้น

ออฟไลน์ ชินจังไม่กินหัวหอม

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
สนุกมากมาย ตามมาจากเรื่อง BTS เลยนะเนี้ย

ออฟไลน์ pee122

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 156
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 อยากอ่านอิน คิดถึงอิน 2อาทิตย์แล้วนะ :sad4:

ออฟไลน์ mookiie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
นานๆจะเจอนิยายที่อ่านแล้วเดาพระเอกไม่ถูก อ่านไปก็หน่วงไป คิดไปต่างๆนานา
โรมอิน โรมเข้ามาทำให้อินมีความสุข ยิ้ม หัวเราะ ลืมความทุกข์ลืมไฟท์ ทำอะไรที่ไม่เคยคิด
จะทำอย่างเช่นซื้อเครื่องสำอาง เหมือนปั๊ปปี้เลิฟ สดใสฟรุ้งฟริ้ง 5555
ส่วนไฟท์อินมันเหมือนครึ่งๆกลางๆ จะไปต่อก็ไปไม่ได้ จะถอยกลับก็ทำไม่ได้ สับสัน
กับความรู้สึกของตัวเอง ไฟท์กลัวจะเสียอินไป อินก็อยากเป็นที่หนึ่งของไฟท์อยากเป็นคนสำคัญ 
แต่ก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคือความรักจริงๆหรือเปล่า

สำหรับความรักของวาดที่มีให้ไฟท์ มันเหมือนแฟนคลับกับศิลปิน เรารู้ว่ายังไงก็ครอบครองไม่ได้
ขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆบ้าง ได้ทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่เรารักมีความสุขแม้จะเจ็บแต่ก็ทนได้
เราว่าวาดเหมาะจะคู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ไฟท์นะอย่างเช่นหมอเซฟ เพราะเวลาอยู่กับครอบครัวอินหรือกับไฟท์
วาดจะกดตัวเองอยู่ตลอดเวลา แต่ถ้าได้อยู่กับคนอื่นวาดคงเป็นตัวของตัวเองมากกว่านี้
ตอนที่คุยกับหมอเซฟเราว่าน่ารักดี  คนหัวอกเดียวกันมารักกันก็คงจะดี

ถ้าโรมอินจะคู่กันเราก็โอเคนะชอบ น่ารัก อ่านไปยิ้มไป มีความสุขสดใสจริงๆ
แต่ลึกๆแล้วเราก็ยังเชียร์ไฟท์อิน เราอยากให้สองคนนี้เอาชนะความเห็นแก่ตัวของตัวเองให้ได้
อยากให้สองคนนี้ก้าวผ่านความเป็นเพื่อนความอยากเอาชนะ แพ้บ้างยอมบ้างเพื่อกันและกัน
มันเหมือนไฟท์อินเป็นมหากาพย์ที่ยาวนานเราอยากติดตามต่อจนจบ ไม่อยากให้ครึ่งๆกลางๆแบบนี้

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ มาอัพเร็วๆน้า >__<


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด