หัวข้อ: เสน่ห์หานาคราช Ms.Shizuru Special 1 27/02/2015 P.45

[yong]

ขอบคุณผู้เขียนสำหรับเรื่องดีๆ มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน สวัสดีปีใหม่ และ สุขสันวันเด้กสำหรับน้องราช รออ่านนะครับ

[Wut_Sv]

เมื่อไหร่เรื่องของน้องราชจะมาน้าาาาา

[Apple_matinie]

แปะ

[Apple_matinie]

สนุกมากเลยชอบมากๆ
ชอบมากๆจริงๆ
ชอบบบบบบ

[PRINCESSPRIME]

ขอบคุณมากค่า สนุกมากกกก 

รอภาคน้องราช...

[Aunttk]

แอบมีเซอไพรส์หนูนาท้องง กรี๊ดด ตาราชอยากได้น้องง
งั้นเอาเพิ่มจากคุณแม่คุณพ่อเพิ่มอีกมั้ยตาราชช จะได้มีน้องเป็นสองเลยย
ตอนโตนี้แซ่บนะจ๊ะ ร้ายกาจกว่าพ่ออีกมั้งเนี้ยย
ขอบคุณผลงานดีๆจากนักเขียนที่มีคุณภาพจ้าา 

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

อ่านจบแล้วววววววว  อ่านตั้งแต่เที่ยงคืนจบตอนเก้าโมงกว่าๆ  ไม่ได้หลับไม่ได้นอน อ่านมาราธอน 

ชอบมากกกก มีทุกรสชาติ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ

[sukaz]

 

[shizuruviola]

Special 1

...สี่ปีผ่านไป...

"พี่ราช!!! ฮือ...ฮึก...ฮือ" เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของเด็กน้อยวัยสามขวบร้องลั่นไปทั่วบริเวณบ้านเพื่อเรียกหาพี่ชายที่มีสักเป็นลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง

"นาวา!!! ร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรเราบอกพี่มาเดี๋ยวนี้เลย!!!" ครุฑราชในวัยสิบขวบถามอย่างเดือนดาล บ่อยครั้งที่นาวาชอบโดนเพื่อนที่เล่นด้วยกันแกล้งให้ร้องไห้จนต้องวิ่งกลับมาหาเค้าบ่อยๆ ด้วยรูปร่างที่เล็กกว่าเพื่อนๆในกลุ่ม และหน้าตาสวยหวานติดมารดามาทุกกระเบียดนิ้ว ใครที่เล่นด้วยก็อยากจะแกล้งกันทั้งนั้น

"ฮึก...ฮึก พี่เจฟแกล้งหนู ฮึก...ฮือ พี่เจฟแกล้งรัดหนูแล้วก็หอมแก้มหนูแรงมากๆเลย หนูเจ็บ ฮือ...ฮือ...ฮึก" เมื่อครุฑราชได้รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้นาวาต้องร้องไห้ก็กำหมัดแน่นอย่างข่มอารมณ์ ครุฑราชรับรู้ได้ว่าเจฟฟี่ซึ่งเป็นเด็กข้างบ้านนั้นเอ็นดูนาวาเกินน้อง เวลาที่นาวาไปเล่นกับจิมมี่ซึ่งเป็นน้องของเจฟฟี่ก็มักจะถูกแกล้งถูกรังแกถ้าหากเจฟฟี่อยู่บ้าน ครุฑราชกับเจฟฟี่เป็นเด็กรุ่นเดียวกันแถมเป็นเพื่อนกันอีกต่างหาก แต่ทั้งสองคนก็มักจะต่อยกันเพราะเรื่องของนาวาเสมอๆ

"เดี๋ยวมึงได้เห็นดีกับกูแน่ไอ้เจฟ!!!" ครุฑราชวิ่งเตรียมจะออกจากบ้านเพื่อไปสะสางเรื่องที่เจฟฟี่แกล้งนาวา แต่...

"ครุฑราช!!!...จะไปไหนครับ" เสียงเย็นของวารินทร์ผู้เป็นแม่ทำเอาครุฑราชชะงักก่อนจะหันมามองหน้าแม่ตัวเองเต็มๆตา

"ไปต่อยไอ้เจฟ มันมาแกล้งนาวาอีกแล้ว" พูดจบครุฑราชก็วิ่งออกไปจากบ้านทันทีโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของมารดาแม้แต่นิดเดียว

"มีอะไรหรอพี่รินทร์ นาเห็นน้องราชวิ่งออกไปจากบ้าน" นารินทร์ที่ตามมาที่หลังถามพี่ชายด้วยความสงสัย

"เหมือนเดิม นาวาโดนแกล้งมาอีกน่ะสิ"

"เฮ้อ...น้องราชรักและดูแลนาวาอย่างนี้ นาก็ดีใจแหละนะ แต่มันจะมีปัญหาในอนาคตหรือเปล่า ครุฑราชจะขี้หวงนาวาเกินไปไหม" ทั้งสองคนได้แต่มองหน้ากันแล้วถอนหายใจเบาๆก่อนจะพากันเดินกลับเข้าไปในบ้านอีกครั้งหนึ่ง

"ไอ้เจฟ!!! มึงออกมาเจอกูหน้าบ้านเดี๋ยวนี้!!! มึงกล้าดียังไงมาแกล้งนาวา ห๊ะ!!! ไอ้เหี้ย!!!" ครุฑราชที่กำลังเดือดจัดพูดจาเชือดเฉือนตัวต้นเหตุอย่างไม่ไว้หน้าผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านนั้นแม้แต่น้อย โชคดีที่คนบ้านนั้นก็ค่อนข้างใจดีและเข้าใจการทะเลาะกันของเด็กถึงบางครั้งอาจจะรุนแรงเกินไปสำหรับเด็กสิบขวบก็เถอะ

"อ้าวๆ มาแล้วหรอไอ้องครักษ์พิทักษ์นาวา" เจฟฟี่วิ่งออกมาต้อนรับด้วยท่าทียียวน

"ครั้งที่แล้วมึงไม่เข็ดใช่ไหม ครั้งนี้กูจะเอาให้กระอักเลือดเลยมึง!!!" พูดจบครุฑราชก็พุ่งเข้าใส่เจฟฟี่ทันที ทั้งสองคนชกกันจนเป็นเรื่องปกติ ถ้าหากเกิดเสียงเอะอ่ะของเด็กสองคนนี้ขึ้น คนในบ้านก็จะต่อสายหาบ้านข้างๆเพื่อให้เตรียมกล่องปฐมพยาบาลไว้ทำแผลโดยทันที

"แหม จะโมโหอะไรขนาดนั้นครับคุณพี่ภรรยา ผมก็แค่หยอกล้อเจ้าสาวในอนาคตแค่นั้นเอง อั่ก!!!" ครุฑราชกระทืบเจฟฟี่อย่างหนักหน่วง ด้วยร่างกายที่ใหญ่โตกว่าเด็กทั่วไปทำให้เจฟฟี่เจ็บหนักแทบทุกครั้งที่มีเรื่อง ถึงแม้ว่าเจฟฟี่จะเป็นลูกครึ่งและตัวโตไม่แพ้ครุฑราชก็ตาม แต่เรี่ยวแรงทางด้านพละกำลังเจฟฟี่ไม่เคยวิวาทชนะครุฑราชสักครั้งเดียว

"ถุย!!! หน้าอย่างมึงน่ะไม่ได้แดกน้องกูหรอก!!! เจ้าสาวหรอ??? ตุ๊บ!!! ตีนกูนี่ไงเจ้าสาวมึง!!!" หลังจากที่ครุฑราชระบายอารมณ์จนพอใจแล้ว เจฟฟี่ก็พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง ส่วนครุฑราชก็จ้องมองไปที่เจฟฟี่ด้วยสายตาเย็นชา

"สมน้ำหน้ามึง!!! เสือกไม่เจียมกะลาหัว มึงเคยต่อยชนะกูสักครั้งหรือไง...ป้าวาด!!! เก็บศพลูกป้าด้วยครับ!!!" ครุฑราชตะโกนบอกมารดาขอบเจฟฟี่ให้ออกมาพยุงลูกชายตัวเองเข้าไปทำแผล ส่วนตัวเองก็เดินกลับบ้านเพื่อไปรับโทษที่รออยู่ในอนาคตอันใกล้นี้อย่างไม่สะทกสะท้าน

"กลับมาแล้วครับ" เสียงของเด็กอายุสิบขวบทำเอาทุกคนที่นั่งกันอยู่ในห้องโถงกลางบ้านหันมามองกันเป็นตาเดียว

"วันนี้จะเอากี่ที"

"ก็แล้วแต่พ่อเถอะ" ครุฑราชเดินไปยืนกอดอกตรงที่ประจำอย่างเคยชิน เพราะทุกครั้งที่มีเรื่องกับเจฟฟี่ พายุก็จะตีลูกตัวเองทุกครั้งเพราะถือว่าเป็นการวิวาทและทำให้คนอื่นต้องได้รับบาดเจ็บ

"เฮ้อ...พ่อจะทำยังไงกับลูกดีเนี่ย หึ๊" พายุไม่พูดมากทำเพลงอะไรอีก หวดไม้เรียวไปที่ก้นของครุฑราชอย่างแรงหกครั้งติดต่อกัน ปู่กับย่าได้แต่นั่งมองหลานโดนตีก็น้ำตาตกในแต่ก็ไม่อยากก้าวก่ายความเป็นพ่อของลูก ได้แต่คอยปรามๆเอาไว้หากบางอย่างตนคิดว่ามันมากเกินไปสำหรับเด็กสิบขวบ

"ครั้งนี้พ่อจะตีนาวาด้วย ทีหลังจะได้หัดปกป้องตัวเองเสียบ้าง...นาวาออกมานี่" พายุบอกเสียงเข้มนาวาเดินน้ำตาคลอเบ้ามายืนแทนที่ครุฑราชเพื่อเตรียมรับโทษ แต่...

"หมับ...กลับไปนั่งกับแม่นาวา...พ่อตีผมแทน"

"หลีกไปครุฑราช พ่อจะทำโทษนาวา"

"แต่ผมไม่ให้พ่อตีน้อง!!!" ครุฑราชพูดเสียงดังก่อนจะดึงตัวนาวาออกมาจากรัศมีไม้เรียว

"ครุฑราชออกไป!!! พ่อจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย!!!"

"ไม่!!!"

"พูดไม่รู้เรื่องใช่ไหม!!!" พายุโมโหสุดขีดเพราะความดื้อดึงของลูกชายตัวเองก่อนจะพยายามดึงครุฑราชออกจากนาวา แต่ครุฑราชไม่ยอมง่ายๆ เหตุการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆนาวาเริ่มร้องไห้อย่างหวาดกลัว จนกระทั่ง...

"ผมบอกไม่ให้พ่อตีน้องไง!!!" ทุกคนชะงักกับเสียงคำรามของครุฑราชก่อนที่ลมพายุจะโหมพัดกระหน่ำอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ดวงตาของครุฑราชกลายเป็นสีแดง

"ครุฑราช!!! หยุดนะลูก!!!" วารินทร์พยายามดึงสติของครุฑราชกลับมาทั้งเรียกขานชื่อ ทั้งเขย่าตัว แต่ร่างกายครุฑราชกลับไร้การตอบสนองต่อสิ่งที่วารินทร์พยายามทำ

"ฮึก...ฮือ พี่ราชพอแล้ว หนูกลัว หนูกลัว ฮึก...ฮือ" ครุฑราชเริ่มสงบลงเมื่อนาวาซุกหน้าร้องไห้ลงกับท้องของครุฑราช เด็กชายตัวโตย่อตัวลงจนอยู่ระดับเดียวกับน้องชาย ก่อนจะเริ่มปลอบใจนาวาที่กำลังตกใจกลัว

"โอ๋ๆ เงียบนะครับ ไม่มีอะไรแล้ว ไปนอนกันดีกว่าร้องไห้ตาบวมหมดแล้วเนี่ย" ครุฑราชอุ้มนาวาขึ้นก่อนจะพาเดินขึ้นไปนอนชั้นบนเสมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยปล่อยให้ผู้ใหญ่ที่อยู่ข้างล่างนั่งทำหน้าเครียดกันต่อไป

"ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะพายุ ลูกก็รู้ว่าหลานนิสัยไม่เหมือนกัน จะเอานาวามาเทียบกับราชไม่ได้ ถือว่าแม่ขอนะลูก พี่น้องรักกันแบบนี้แม่ก็ดีใจแล้ว"

"เฮ้อ...ครับแม่" พายุได้แต่ต้องพยักหน้ารับอย่างจำใจ วายุ นารินทร์ และ วารินทร์ต่างก็ให้กำลังใจพายุที่กำลังกังวลเรื่องลูกหวงหลานมากเกินพอดี

"คุณทำดีที่สุดแล้ว เราคงได้แต่คอยเฝ้ามองเค้าห่างๆนะ" พายุคว้าตัววารินทร์เข้ามากอดแนบอกทันที

"ผมรักคุณกับลูกมากนะ" พายุเอ่ยข้างหูวารินทร์เสียงแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความจริงใจ

"ผมก็รักคุณกับราชเหมือนกันครับ"


ปล. คิดถึงกันไหมเอ่ย

[Min*Jee]

หวงแบบนี้น้องนาวาจะมีเจ้าบ่าวไหมเนี่ยยยยย

[nunuchhh]

 :mew1:พี่น้องรักกันดีจังไม่ต้องมีแฟนแล้วนาวา

[azure]

น้องราชไม่ไหวนะอย่างนี้ หวงน้องเกินไปไหม?

อยากรู้ว่าราชจะเก่งกว่าพ่อไหม อิอิ

[่jum]

 

[Praykanok]

โถถถถถ พี่ราชหวงไปมั้ยคะะะะ 10ขวบเองนะลูกกกก
ใจเย็นๆนะะะ รอภาคต่อของครุฑราชค่าาา

[mystery Y]

หวงน้องมากเลยนะเนี่ย!

[gayraygirl]

หนูราชหนูอย่าขี้โมโหบ่อยสิลูกทุกคนจะหัวใจวายตาย

[mild-dy]

พี่ราชหวงน้องนาวามากเลยนะลูกกกก
น้ากลัวน้องจะขึ้นคานจัง 55555

[monaligo]

ไม่ใช่ว่าเจฟเค้าชอบน้องราชนา แบบว่า ก็ชอบแหย่ให้หงุดหงิดงี้ ตายแล้ว เด็กๆยังไม่เป็นหนุ่มเลยเรามโนไปไกลมาก555555. แต่ราชหวงน้องมากไปจริงๆอ่ะ แบบนี้แฟนน้องต้องเก่งต้องเจ๋งกว่าราช คิดถึงรออ่านอยู่จ้า

[Apple_matinie]

จะมีคู่ลูกช่ายมั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[PPink]

โอ้ยยย คิดถึงเรื่องนี้มาก
ถ้าเจ้าราชหวงน้องนาวาขนาดนี้ รอดูอยู่ 2 ตัวละครใหม่เลย
คือแฟนนาวา ใครจะมาสู้พี่ราช กับแฟนของราช คนแบบไหนที่จะสยบพ่อเจ้าประคุณ55555

[•♀NoM!_KunG♀•]

แค่หวงน้องชิมิๆ

[minneemint]

 

[tomybsl]

โหดอย่างนี้ใครจะเอาราชอยู่น่ะ
ปล. คนเขียนคร่ะอยากอ่านบทหวานๆ+หื่นมากๆของพายุกับวารินทร์แหละ 

[patchylove]

พี่น้องน่ารักๆๆ คิดถึงจัง

[GF_pp]

คิดถึงมั๊กมากกกกกกกกก
น้องราชกับน้องนาวาน่ารักทั้งคู่แน่ๆๆๆ
มาต่ออีกนะ มาต่ออีกนะ     

[Wut_Sv]

ราชหวงน้องหนักมาก ใครจะเช้าหานาวานี่ ต้องเจ๋งกว่าราชนะเออ(แล้วจะมีมั้ย)

[fahdekkom]

ห่วงน้องเกินไปมั๊ยลูก
แล้วยิ่งห้ามปรามไม่ได้แบบนี้อนาคตแย่แน่

[noksamsee]

ตายๆๆๆๆ อกยายจะระเบิดน้องราชลูก ยายมองอนาคตเขยนาวาไม่ออก ส่วนคนที่คู่น้องราช.  ยายเชียร์คนที่ตีกันตั้งแต่เด็กเนี้ยดีแล้ว

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

ราชจะโหดไปไหนลูกตอนสิบขวบเจ้ยังนั่งเล่นหมากเก็บอยู่เลยลูก 

[pogpax]

สนุกมาก