ตอนที่ 2
“แล้วนี่มหาลัยเปิดวันไหน ?”
ผมถามมันระหว่างทางกลับแปรงกุหลาบ จำได้ว่าปิดเทอมใหญ่มันนานหน่อย แต่นี่นานพอรึยัง ไอ้เด็กเขื่อนนี่ต้องให้มันเรียนให้จบให้ได้
“อาทิตย์หน้าโน่นนน ทำไมอ่ะ นายเบื่อหน้าผมแล้วหรอ ?”
มันหันมาทำหน้าหมาหงอยใส่ผมทีนึงก่อนจะหันหน้ามองทางต่อ
“เปล่า … แค่เสียดาย ทำไมเปิดเร็วจัง ….. คิดถึง”
“คิดถึงอะไร่เล่า …”
มองใบหูแดงๆแบบนี้ … มีความสุขชะมัด
“ต้องตั้งใจเรียนรู้มั้ย จบมาจะได้มีงานดีๆทำ”
“ผมก็ทำงานกับนายนี่แหละ ดีสุดแล้ว บอกแต่แรกว่าจะส่งเรียนให้เปลืองทำไมเนี่ย ยังไงผมก็จะเกาะนายอยู่ชั่วชีวิตนี่แหละ”
“เหลวไหล จะอยู่ด้วยกันชั่วชีวิตก็ต้องขยัน มีความรู้เยอะๆ จะได้ช่วยกันดูแลสวนดอกไม้ของเราไง ? เข้าใจมั้ยครับ ?”
“ของนายต่างหาก … ไม่ใช่ของผมซะหน่อย …”
มันบ่นอุบอิบ
“แฟนกัน … ใช้ของร่วมกัน ผิดตรงไหน ?”
เอี๊ยดดดด !!! มันเบรกสุดแรงจนผมรู้ตัวอีกทีก็ลงไปนอนแอ้งแม้งหน้าวัดพื้น
“นาย ! นายยยยยยยยย ผมขอโทษ ผมตกใจเฉยๆ นาย อย่าตายนะ นายยยย”
“เดี๋ยวๆ ยังไม่ตาย หยุดเขย่าสักที แค่ล้มไม่แรง”
“ฮึก … แงงงงง ผมตกใจหมด … ฮือออ ผมขอโทษ นึกว่านายจะตายแล้ว”
เฮ้อ … ไอ้เด็กบ้า
“โอ๋ … อย่าร้อง แค่ตกจักรยานเอง ไม่แรงด้วย”
ผมกดหัวทุยของมันมาร้องไห้ซบไหล่ มันก็กำเสื้อผมไว้แน่นร้องกระจองงอแง พึมพำขอโทษไม่หยุด
“หยุดร้องได้แล้ว ป่ะ ไปทำงานกัน เดี๋ยวปั่นเอง”
“ฮึก .. งื้อ …”
กลายเป็นผมปั่นแล้วเขื่อนมันนั่งซ้อน สองมือมันขยำเสื้อตรงเอวผมไว้ … ผมก็แค่ดึงมือมันมากอดรอบเอวแทน … มันก็ทำตามพร้อมกับซบหน้าลงกับแผ่นผลังผมด้วย
“อย่าคิดมากล่ะ”
“งื้ออออ”
“นาย … ไม่เจ็บตรงไหนแน่นา ?”
มันถามขึ้นมาหลังจากที่เราสองคนมาถึงริมธารน้ำ
“ไม่เจ็บ เดี๋ยวถอดให้เช็คเลย โอเคมะ ?”
ผมแกล้งแหย่มัน แต่มันคงเครียดจนไม่เก็ท มันเลยพยักหน้าเร็วๆ สายตาจ้องเขม็งจริงจัง ผมเลยตั้งกลั้นยิ้มค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเองทีละชิ้น …
เวลาหนึ่งทุ่มกว่าๆแบบนี้พวกคนงานคงไปรวมตัวกันที่โรงครัวกินข้าว อาบน้ำทาแป้งมาดูละครตามประสา เพราะเป็นสิ่งบันเทิงใจอย่างเดียว ใครไม่ดูก็ตามกระแสไม่ทัน
ธารน้ำมืดๆแบบนี้ … มีแต่ผมกับมันสองคน
ผมถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่ชั้นในตัวเดียว มันก็รีบเขยิบมาใกล้ใช้ตายตาเพ่งมองร่างกายผมท่ามกลางแสงจันทร์สลัว … ลมหายใจมันเป่ารดผิวเนื้อผมจนต้องเผลอกลั้นหายใจ
“อื้อ … เห็นไม่ชัดอ้ะมันมืด …”
“ลองจับเลยมั้ยล่ะ ?”
มันรีบไล้มือไปทั่วตัวผม … แผ่นอก เอว เนินขอบชั้นใน หน้าขา … ไปถึงน่อง … อา … ผมรีบกัดปากกลั้นเสียงคราง แต่ที่กั้นไม่ได้คงจะเป็น ..
“นะ .. นาย … ทะ … ทำไม …”
มันพูดตะกุกตะกักเมื่อแสงจันทร์มันดันส่องมาเห็นตรงนั้งของผมที่กำลังแข็งตัว
“ก็ทั้งลูบทั้งจ้องขนาดนั้น … หืม ?”
“เอ่อ … เล่นน้ำกันนาย”
มันรีบเขยิบหนี แต่ผมไวกว่า โอบเอวมันรั้งเข้าประชิด
“ไม่ตรวจดูแล้วหรอ … เผื่อมีแผลตรงไหน ?”
“กะ ก็นายบอกไม่เจ็บ …”
“เหมือนจะเริ่มเจ็บ …อืม … ปวดด้วยนะเนี่ย ….”
“ปะ .. ปวด อะไร …”
มันตอบเสียงพร่า … ช้อนตามองผม …
“ตรงนี้ …”
ผมจับมือมันแตะลงที่ท่อนลำกลางตัว มันก็รู้งานเริ่มไล้มือลูบไล้ผ่านเนื้อผ้าบาง … แล้วสอดมือเข้าไปใต้ของชั้นในสัมผัสกับผิวเนื้อของผม …
“อา …”
“ปวดตรงนี้หรอครับ …”
“ปวดมาก ….. ปวดที่สุด”
มันเริ่มขยับมือกับท่อนลำผม แล้วผมจะทำอะไรได้นอกจากกอดเอวมันแน่น ซบหน้าลงกับไหล่มัน ปล่อยให้มัน ‘ดูแล’ ความเจ็บปวดของผม จนกระทั่ง …
“เต็มมือเลยนาย ….”
“ก็คนมัน ‘ปวด’ มาก … ลงน้ำกัน”
“งื้อ …”
มันเดินไปนั่งยองๆล้างมือแล้วกลับมาถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ตัวล่อนจ้อน ผมก็เกี่ยวชั้นในตัวเองโยนกองรวมไว้ด้วย สองร่างเปล่าเปลือยค่อยๆเดินลงไปในกระแสน้ำเย็น
“อูยยยย หนาวอ่ะนาย ….”
“นี่ขนาดแค่เอวนะเนี่ย”
“เย็นโคตร อ้ากกกกกกก”
“หึหึ โวยวายนะเรา”
ผมยกแขนกอดเอวมันจากด้านหลัง มันก็หัวเราะชอบใจแล้วพิงตัวผม
“หายหนาวยัง ?”
“ดีขึ้นเยอะเลย … ตัวนายอุ่นจัง”
“ชอบมั้ย ?”
“ชอบมาก”
ผมซุกหน้าลงกับซอกคอมัน … ไม่ได้รังเกียจกลิ่นเหงื่อที่ยังติดกายมัน … เพราะมันก็ไม่ได้รังเกียจที่ตัวผมมีกลิ่นเหงื่อเช่นกัน
“อะ …”
ผมไล้ลิ้นเลีย สลับกับจูบซับไปทั่วลำคอ ใบหู … และลาดไหล่ของคนในอ้อมแขน
“นาย … มันจักจี้ ..”
จักจี้ .. แต่เสียงแหบพร่า บ้านข้าเรียก … ของขึ้น …
ส่วนกลางของผมที่ขยายพองตัวเริ่มเสียดสีไปมากับบั้นท้ายมัน สองมือเริ่มลูบไล้หน้าขาแล้วเปลี่ยนมาขยำสะโพกนิ่มเบาๆ แทรกแกนกายเข้าไปเสียดสีกับแนวร่อง
กระแสน้ำเย็น … ไม่ได้ทำให้อารมณ์มันเย็นขึ้นเลยจริงๆ
“นะ … นาย …”
“ชู่ว … เดี๋ยวใครได้ยิน”
“อะ … อื้อออ”
มันยกมือปิดปากกลั้นเสียงคราง ปล่อยให้ผมยกขามันพาดบ่า แล้วเริ่มขยับตัว สองมือผมวางเท้ากับโขดหินแบนริมธารน้ำ ต้องยกความดีความชอบให้ธรรมชาติ … เพราะหินก้อนนี้มักช่างเรียบแบนเหมาะกับกิจกรรมที่ต้องใช้ท่านอน แถมยังวางตั้งอยู่ในมุมอับที่แสงจันทร์ส่องไม่ถึง ใครผ่านมาก็ไม่เห็นแน่นอน !
“อา … เขื่อน … ตอดอีก … นั่นล่ะ …”
ช่องทางร้อนของเขื่อนขมิบตอดท่อนลำผมเป็นจังหวะที่ ‘คนคุ้นเคย’ กันเท่านั้นจะรู้ว่าผมชอบ ‘แบบไหน’
เสียงสายน้ำดังคลอกับเสียงผิวเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะ ตาผมเริ่มพร่าแต่ก็ยังคงจ้องมองตาฉ่ำน้ำของเขื่อน มีแรงดึงดูดมากมายระหว่างเราสองคน
เรียวปากเราประกบกันอีกครั้ง ลิ้นร้อนที่พลิกเย้ายั่วกันไปมา ดูดดุนและลิ้มเลียจนแทบหายใจไม่ออก สองแขนมันโอบรอบคอผมแน่น
ผละห่างกันเพียงชั่วครู่ ให้เสียงครางเบาดังออกมาร่วมกัน จนมันเริ่มจะหวีดเสียงเพราะแรงอารมณ์ที่มาถึงขอบรุ้ง ผมจึงประกบปากมันอีกครั้ง ….
กระแสน้ำอุ่นจากร่างกายพุ่งเลอะเต็มแผ่นท้องผม … และเติมเต็มช่องทางของมัน …
“รัก …”
ผมกระซิบเบาๆข้างใบหูนิ่ม และอดยิ้มออกมาไม่ได้ที่ได้รับคำตอบกลับมาเบาๆ
“มากกว่าอีก”
- ------------------------------------------------ - -
เบาเบา เนอะ - .-
กำลังคิดว่ามีอีกตอนดีมั้ย -0- หรือจบแค่นี้ดี 5555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
