▓ ► Y o u S e x y A n d I k n o w i t : 3 [ E n d ] ◄ ▒
หนึ่ง..สอง...สาม
สอง สาม..
สาม!!
นี่มันเข้าอาทิตย์ที่สามแล้วนะ!
สามอาทิตย์หรือกว่าครึ่งเดือนที่คีย์ไม่ยอมเฉียดเข้ามาใกล้ หรือ เอ่ยปากคุยกับไคซ์เลย!! แถมไอ้ในวิชาที่นั่งติดกันมาตลอด คีย์ก็เอาไอ้เชี่ยธามที่ปกตินั่งถัดจากคีย์มานั่งขั้นเขาไว้ พอตอนพักกลางวันก็หายจ๊อยไปเฉยเลย ขนาดไอ้ธาม คีย์ยังไม่ยอมบอกเลยว่าจะไปไหน สงสัยคงจะกลัวว่าเขาจะตามไป..
เหตุการณ์จากอารมณ์ด้านมืดที่ครอบงำจิตใจชั่ววูบแค่ไม่กี่นาที ทำเอาไคซ์ต้องเสียใจมาจนถึงวันนี้ โทษตัวเองอย่างหงุดหงิดว่าถ้าวันนั้นเขาควบคุมตัวเองได้ ถ้าวันนั้นเขาไม่ละโมบ ถ้า....เขาไม่ทำอะไรแย่ๆแบบนั้นลงไป คีย์อาจจะไม่ทำตัวเหินห่างกับเขาแบบนี้ก็ได้
คิดแล้วกลุ้ม!..
" ไอ้ห่าไคซ์ มึงจะแดกเหล้าไปให้ตับแข็งเป็นอาหารแช่แข็งเลยรึไง "
ธามที่มานั่งก๊งเหล้าในร้านอาหารกึ่งผับใกล้ๆมหาวิทยาลัยตามคำชวนของไคซ์พูดขึ้น เพราะนี่มันเข้าวันที่สามที่ไคซ์มันนั่งกินเหล้าต่างน้ำแล้ว ตัวเขากินแค่นิดๆหน่อยๆ ถ้าไม่ใช่งานฉลองใหญ่จริงๆก็ไม่กินจนเมาหัวทิ่มหรอก..
" กูกลุ้ม! กูโมโหตัวเอง!...." ไคซ์พูดเสียงป้อแป้ก่อนกระดกน้ำเมาในแก้วเข้าปากอีก
" แทนที่จะเอาเวลามาแดกเหล้า มึงเอาเวลาไปคิดวิธีง้อที่รักมึงดีกว่า เมาทั้งวันทั้งคืนแบบนี้จะมีเชี่ยไรดีขึ้น!? "
" ไอ้เห้ธาม! ก็กูคิดไม่ออก! คีย์ไม่เปิดโอกาสให้กูได้พูดเลย!! มึงคิดอ่อ....ว่ากูไม่คิดอ่ะ " ไคซ์ชี้หน้าธามพลางขมวดคิ้ว
" พูดห่าไรไม่รู้เรื่องเลย โว๊ะ!.." ธามส่ายหน้าระอาเพื่อนตัวเอง แต่จังหวะนั้นเขาก็หันไปเห็นร่างคุ้นตาของใครบางคนในกลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่ที่โต๊ะมุมในสุดที่จองปิดไปทั้งแถบในสุดของร้าน
" เฮ้ยยย!! ไอ้ไคซ์ๆๆๆๆ " ธามรีบหันไปสะกิดกึ่งทุบไหล่กว้างของคนที่กำลังสั่งบริกรให้เอาเครื่องดื่มมึนเมามาเพิ่ม
" อะไรวะ!?"
" คีย์!! มึงดู! คีย์เว้ย!! "
ธามชี้โบ้ชี้เบ้หน้าตาตื่นไปทางที่เขาเห็น ชื่อของคนที่ตนแอบรักพอเจ้าตัวได้ยินเขาก็แทบจะสร่างเมา ตาเรียวเบิกกว้าง ไคซ์ลุกพรวดจนเก้าอี้แทบคว่ำขึ้นมองตรงไปทางที่ธามชี้ไป..
ภาพที่เห็นทำเอาเขาหัวใจกระตุกวูบ โลกหมุนเคว้ง..
ที่ตรงนั้น คีย์ของเขากำลังยิ้มร่ากับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาเอาการในวงสังสรรค์ที่กำลังให้ความสนใจกับการเต้นสุดสะพรึงของกระเทยยักษ์นางหนึ่งกลางฟลอร์ของร้าน ผู้ชายคนนั้นกระเถิบเข้าใกล้คีย์แล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้คีย์ดู ก่อนจะหันไปหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุขกันสองคน
" เฮ้ยๆ...ไคซ์ มึงใจร่มๆก่อนนะ "
ธามจับแขนแข็งแรงของเพื่อนตัวโตที่กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนให้นั่งลง แต่ดูเหมือนฤทธิ์แอลกอฮอล์จะทำให้ไคซ์มีสติยั้งคิดน้อยลง..
" ไม่เย็นแม่งละ สัดเอ๊ย!! " เขาสะบัดมือธามที่เกาะแขนเขาออก ใบหน้าหล่อเหลาขมวดมุ่น ก่อนจะย่างสามขุนพร้อมอารมณ์คุกกรุ่นเข้าไปในกลุ่มนั้น
" พี่ดิน!พี่กล้าทำจริงดิ!?" เสียงนุ่มชวนฟังของคีย์ดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มกว้าง มือขาวจับซ้อนลงกับมือใหญ่ผิวกรำแดดน้อยๆ แย่งโทรศัพท์มาดู
" กล้าดิ พี่ทำเพื่อที่รักพี่ซะอย่าง " ชายหนุ่มที่ชื่อดินคนนั้นตอบ แต่ในสายตาของไคซ์ตอนนี้ทั้งสองกำลังส่งสายตาให้กันหวานซึ้ง
..กูไม่ทนแล้วโว้ย!!..
คิดแบบนั้นไคซ์ที่กำลังกัดฟันจนกรามนูน ก็ตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของผู้ชายที่นั่งข้างๆคีย์ขึ้นมาอย่างแรง แล้วส่งหมัดหลุนๆเข้าหน้าหล่อนั่นเต็มๆ
พลั่กกก!!
ตุ้บ!
" เฮ้ย!!มึงเป็นใครวะ! " ชายที่หน้าเหมือนลูกครึ่งที่คงจะเป็นเพื่อนกับคนชื่อดินพูดหน้าตาเอาเรื่อง
" มึงๆ...หยุดๆไอ้เจฟ ไอ้เหม " คนที่โดนเขาต่อยร่วงร้องห้ามเพื่อนตัวเองที่กำลังพัดแขนเสื้อเตรียมเบ้ามาตะลุมบอล
" โหย ไรวะมันต่อยมึงนะไอ้ดิน!"
" พี่ดิน!.."
คีย์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รีบทรุดลงพยุงไอดินที่จู่ๆนั่งอยู่ดีๆก็โดนชกพรวดเข้าที่หน้า เขาเอาลิ้นดุนแผลแตกในปากก่อนจะตั้งตัวยืนขึ้นใหม่แล้วมองหน้าไคซ์อย่างไม่เข้าใจ ด้านคีย์เองก็เหมือนจะตกใจหน่อยๆที่เห็นว่าใครมา
" ไคซ์..." ถ้าได้ยินไม่ผิด ริมฝีปากสีสวยน่ารักนั่นกำลังพึมพำชื่อเขา
....อ่า~แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว....
" คุณเป็นใคร!?" ดินถามหน้าเข้ม
" เป็นใครไม่สำคัญ แต่คุณอย่าแตะต้องคีย์! " ไคซ์พูดเสียงเรียบนิ่ง เขามองไปที่คีย์ที่เสหลบตาไปเมื่อเขามองมา
" พี่ดินครับ ไม่ต้องไปสนใจไอ้เชี่ยนี่หรอก แม่งเมาแล้วบ้า!" คีย์บอกดิน
" เพื่อนเราเหรอ?.." ดินหันมาถาม รังสีสองคนนี้มันดูแปลกๆ
" เคยเป็น "
" คีย์!!! " ไคซ์มองคีย์ที่พูดออกมาแบบนั้นด้วยสีหน้าเศร้าๆ
" ปล่อยมันไว้ตรงนี้แหละครับ เดี๋ยวมันหายบ้ามันก็ไปเอง " คีย์หันไปบอกกับคนอื่นในนั้นแล้วรั้งแขนดินให้กลับไปนั่งที่ด้วย แต่ไคซ์จะไม่ยอมให้คีย์เดินหนีเขาอีกแล้ว!
" อย่าไปนะคีย์! " มือใหญ่เอื้อมคว้าข้อมือของอีกคนไว้แน่น คีย์หันมาทำตาโตพยายามแกะมือที่แน่นราวกับคีมเหล็กออก
" ปล่อยกู!! "
" ไม่!กูจะไม่ยอมให้มึงหนีกูอีกแล้ว! คีย์กูขอโทษทุกอย่าง...ให้โอกาสกูหน่อยดิ "
" จะปล่อยไม่ปล่อยไอ้เชี่ยไคซ์!"
" ไม่! "
" ดี!! "
พลั่กกก!!
มือที่กำแน่นและใส่ไปด้านหน้าเต็มแรงของคีย์ส่งเข้าปะทะที่ข้างแก้มกร้านของไคซ์เต็มๆ จนทุกคนรอบตัวเงียบสนิทสามัคคีกันตกใจ เมื่อเห็นเขาชกไอ้คนที่ตัวโตกว่าตั้งเยอะจนล้มลงไปหัวกระแทกโต๊ะข้างๆจนล้มระเนระนาดและ...แน่นิ่งไป
..น นิ่ง..
" เฮ้ย!!! "
คีย์มองอย่างตกใจเมื่อเห็นไคซ์นิ่งสนิทไปกับพื้นกับหมัดแค่หมัดเดียวของเขา พอได้ระบายความแค้นออกไปแรงๆก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา
ส่วนธามที่นั่งสังเกตุการณ์ในระยะไกล เมื่อเห็นว่าไคซ์ล้มลงไปชนเละเทะแบบนั้นก็รีบรุดเข้าไปดูอาการ
" ไอ้เชี่ยไคซ์!..มึง!!มึง!! "
ธามรีบลงไปนั่งคุกเข่าข้างๆร่างสูงใหญ่ประคองหัวเพื่อนขึ้นมา เขาเขย่าตัวโตๆของไคซ์อย่างแรง ก่อนจะสังเกตุเห็นไอ้คนที่ควรนอนสลบหันมาขยิบตาส่งสัญญาณให้จึ๊กนึง..
..อ่าว~ไอ้ห่า นึกว่ามึงจะตายละ แผนสูงชิบหาย!..
" ธาม มันเป็นไงมั่งวะ!?" คีย์หน้าเจื่อนแล้วทรุดนั่งลงบ้าง
" มันไม่ขยับเลยว่ะคีย์ แม่งเป็นไรรึเปล่าวะ?" ธามที่ได้รับสัญญาณขยิบตา รีบเล่นตามแผนที่เขากับไคซ์รู้กันดี
" จริงดิ.."
" ช่วยพามันไปส่งบ้านหน่อยได้มั้ยวะ บ้านกูกับมันคนละโลกเลย "
สุดท้ายท้ายสุด คีย์ที่รู้สึกผิด คิดว่าเป็นเพราะตัวเองชกไคซ์เข้าไปเต็มแรงจนทำให้ไคซ์สลบไปก็ขับรถคันหรูของไคซ์มาส่ง ก่อนจะแบกร่างใหญ่โตของไคซ์นั้นเข้าบ้านเจ้าตัว โดยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วไอ้คนที่แกล้งสลบอยู่รู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา
" อ้าวหนูคีย์!.." คุณมาริณคุณแม่คนสวยของไคซ์ในชุดนอนเนื้อดียิ้มรับนิดๆเมื่อเห็นว่าใครแบกลูกชายตัวโตเธอมาส่ง
" หวัดดีครับแม่ " คีย์โค้งตัวแทนการไหว้ เพราะมือสองข้างต้องคอยประคองตัวกับจับแขนของไคซ์เอาไว้
" มาๆแม่ช่วย ไอ้ไคซ์มันตัวเบ่อเริ่ม แบกมาได้ไงคนเดียวเนี่ยะ " คุณมาริณบอก ดีใจที่เปิดประตูมาเห็นเป็นคีย์เพื่อนสนิทของลูกชาย แทนที่จะเป็นสาวอวบเอ็กซ์ที่แต่ก่อนเจ้าไคซ์ชอบควงกลับมา
" ไม่เป็นไรครับแม่ ผมแบกมันได้ เดี๋ยวรบกวนเถิบนิดนึงนะครับ ผมจะเอามันขึ้นไปบ้างบน " คีย์พูดยิ้มๆ คุณมาริณเลยได้แต่เปิดทางให้ แถมด้วยการเชื้อเชิญให้คีย์นอนที่นี่เสียเลยเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว
ตุ้บ!
" โอ้ยยยย~~หนักชิบเป๋งเลย แม่งเป็นยักษ์รึไงวะ! "
คีย์บ่นบิดตัวนวดแก้ปวดเมื่อยไปมาหลังจากโยนไคซ์ทิ้งไปบนเตียงได้แล้ว
ด้านคนแกล้งสลบก็ค่อยๆแอบเปิดตาขึ้นดูคนตัวบางที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ที่ขอบเตียง คีย์กำลังยกแขนเหยียดตรงขึ้นไปบิดขี้เกียจ ทำให้เสื้อนักศึกษาที่เจ้าตัวปล่อยออกนอกกางเกงลอยขึ้นสูง เผยให้เห็นผิวเนื้อขาวเนียนของช่วงเอวบางตัดกับสีดำสนิทของขอบกางเกงแสล็กสีดำ
..อ..อ่า~ อย่ายั่วสิคีย์..
เอ็กซ์ไปแล้วคีย์ หยุดทำแบบนั้นได้แล้ว เดี๋ยวกูจะควบคุมตัวเองไม่ไหวเอานะเว้ย!..
ไคซ์พยายามสะกดกลั้นจิตใต้สำนึกด้านมืดที่พุ่งพรวดขึ้นมาอีกครั้งให้ตัวเองอยู่กับที่ ไม่พุ่งขึ้นไปจับคนตัวบางลงมากด!
" โว๊ะ! ร้อนชิบหาย เหนอะหนะ! ไม่น่าแบกไอ้เชี่ยนี่มาเลย "
เสียงนุ่มน่าฟังพึมพำอยู่คนเดียวพลางขยับปกคอเสื้อไปมาคลายร้อน ก่อนจะลุกไปหยิบรีโมทแอร์มากดเปิดแล้วทำในสิ่งที่ไคซ์แทบอยากกลั้นใจตาย
คีย์.....คีย์ถอดเสื้อคร้าบบบ!!!!
โอ้ว!...ไม่ๆ ...ไคซ์ที่นอนมองคนที่ย้ายตำแหน่งไปยืนอยู่ปลายเท้า สะบัดหน้าอย่างแรงเพื่อควบคุมตัวเอง
..เขาจะต้องไม่ทำอะไรคีย์!..
โอเคไคซ์! มึงต้องสงบ!....สงบ
ตึ๋ง~..
ไคซ์หลับตาลง แต่ความรู้สึกเหมือนของเหลวบางอย่ที่ไหลออกมาจากจมูก ทำให้เขาต้องลืมตาขึ้นแล้วเอามือแตะดู..
..สาดดด!! เลือดกำเดา!!..
ดวงตาเรียวเบิกกว้างด้วยความตกใจ เขาเหลือบตามองคนตรงข้ามที่กำลังก้มหาเสื้อในตู้เสื้อผ้าเบาด้วยท่อนบนเปลือยเปล่าเพื่อจะดูว่าคีย์เห็นเขาแล้วรึยัง แต่กลับทำให้รู้สึกเหมือนหัวใจจะปั๊มเลือดสูบฉีดแรงขึ้นกว่าเดิม เลือดกำเดาถึงไหลออกมาเยอะขึ้น!!
มือใหญ่ยกขึ้นปาดของเหลวสีแดงขณะที่มองหาทิชชู่ ก่อนเขาจะพบว่าเคยวางมันไว้ที่โต๊ะหัวเตียง แต่จังหวะที่กำลังจะหยิบนั้น คีย์ที่หาเสื้อของไคซ์มาใส่ได้แล้วก็หันกลับมาพอดี
" ไอ้ไคซ์!! " ดวงตากลมโตมองมาที่เขาเขม็ง แขนขาวยกขึ้นไขว้ปืดช่วงอกตัวเองอย่างตกใจ " มึง........มึงไม่ได้สลบอ่อวะ!? "
" เอ่อ....คือ.....คือกู " ไคซ์ยกมือทำท่าทางประกอบการอ้าง โดยที่ลืมไปว่ามือเขาเต็มไปด้วยเลือด
" เฮ้ย!!เลือด! ไอ้ห่า! เลือดมึง! จมูก "
คีย์พูดแทบไม่ปะติดปะต่อ ไม่เคยเห็นไคซ์เลือดออกน่ากลัวแบบนี้ คีย์ยกมือขึ้นชี้ทำหน้าตาตกใจสุดขีดเมื่อเห็นเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากจมูกโด่งนั้นไม่น้อย
" เอ่อ....ซื๊ด....คือกู ไม่ได้ตั้งใจนะมึง "
ไคซ์พยายามสูดไอ้เลือดกำเดาไม่ให้ไหลออกมาเพิ่ม แล้วรีบดึงทิชชู่มาซับเลือดที่ไหลทะลักจนน่ากลัวว่าเขาจะขาดเลือดตายซะก่อนจน
ใจจริงคีย์อยากจะวิ่งออกไปพอเห็นไอ้ยักษ์นี่ตื่นแล้ว แต่ก็อดจะห่วงไม่ได้ เลยตรงเข้ามาช่วย..
" เอ้า เงยหน้า!" คีย์พูดเสียงห้วนๆให้อีกฝ่ายทำตาม ก่อนจะดึงทิชชู่มาเช็ดตามใบหน้า พอเช็ดไม่ออกก็วิ่งไปชุบน้ำในห้องน้ำมาเช็ดจนใกล้จะสะอาด
ห้องนอนสีเอิร์ทโทนของไคซ์เงียบไปชั่วครู่เมื่อเจ้าของห้องเหมือนตกอยู่ในภวังค์ เฝ้ามองใบหน้าเนียนใสถูกใจต้องตาตัวเอง เฝ้าคิดถึงมาทั้งอาทิตย์ที่ก้มอยู่เหนือเขา
แอบมองเห็นแผ่นอกขาวเนียนวอบๆแวมๆตามคอเสื้อแล้วกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบาก
ขันติ..
ขันติสิมึง...ขันติ....ไม่ขันแตก
" ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? " ไคซ์เบนประเด็นความสนใจตัวเองโดยเปลี่ยนไปถามเรื่องที่ร้านอาหารขึ้นขณะเงยหน้า ทำได้เพียงกลอกตามองบนเพดาน พยายามไม่มองคนที่กำลังช่วยทำความสะอาดหน้าให้ตัวเอง
" แล้วมึงจะรู้ไปทำไม? จะตามไปต่อยเขาอีกไง๊? "
" กูไม่ชอบมันมาใกล้มึง!.." ไคซ์ชักสีหน้า นึกถึงตอนนั้นแล้วอยากจะชกอีกซักดอก คีย์ชะงักมือไป
" พี่ดินเป็นรุ่นพี่โรงเรียนเก่ากู กูก็ไปฉลองเขาเรียนจบ แล้วที่กูไปใกล้เขา เพราะเขาเอารูปคนที่เขาชอบมาให้กูดู " คีย์บอกก่อนจะโยนทิชชู่ทิ้ง แล้วลุกขึ้น
" เหรอวะ.." ไคซ์เริ่มยิ้มออก เมื่อสองคนนั้นไม่ได้ไปไกลแบบที่เขาคิด งั้นไอ้พี่ดินนั่นก็โดนชกฟรีอ่ะดิ?......แต่ช่างเหอะ หมันไส้มัน สมน้ำหน้า!
" เฮ้ยแล้วมึงจะไปไหน??"
" เสร็จแล้วไง กูกลับล่ะ เสื้อนี่เดี๋ยวเอามาคืน กูเหงื่ออกเลยขอเปลี่ยนหน่อย มึงนอนอย่างนั้นไปก่อนไป " พูดเสร็จสรรพก็หันหลังเตรียมจะออกไป
ไคซ์ที่กำลังถกเถียงกับตัวเองที่ปอดแหกในการที่จะบอกรักคีย์มาตลอดชั่งใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจรั้งคนคนนี้เอาไว้
..คราวนี้แหละ! จะไม่ปล่อยไปไหนอีกแล้ว!..
..ต้องความรู้สึกจริงๆออกไปให้ได้!..
..ไม่งั้นเรื่องวันนั้นคงจะทำให้คีย์หลบหน้าเขาต่อไป..
" ย..อย่าเพิ่งไปมึง!! " ไคซ์พูดทั้งที่ยังเงยหน้าเอื้อมมือรั้งแขนขิงอีกคนเอาไว้
" ปล่อยไอ้ไคซ์! " คีย์ตกใจนึกถึงเรื่องในวันนั้นขึ้นมาพยายามดึงแขนตัวเองออก
" กู...กูไม่ทำอะ.....อ๊อก!! " ใบหน้าหล่อหันไปตามแรงชกของหมัดหนักแน่รของคีย์อีกครั้งที่เหมือนเจ้าตัวจะจงใจชกซ้ำรอยแตกเดิมที่มุมปาก
" อย่ามาจับตัวกูไอ้เชี่ยไคซ์! มึงมันไม่น่าไว้ใจ!!" คีย์สะบัดมือออกแล้ววิ่งไปที่ประตู แต่ล่วงขาที่ยาวกว่าไคซ์ทำให้เขาได้เปรียบกว่า เมื่อตั้งตัวได้ไคซ์ก็รีบวิ่งไปดึงตัวบางๆของคีย์มากอดจากด้านหลัง
" หายโกรธกูเหอะคีย์ "
" ปล่อยกู!!ไอ้สัดไคซ์! หูหนวกเหรอ!ปล่อย!! " เป็นไปอย่างที่คิดว่าคีย์ต้องทั้งดิ้นทั้งถองศอกใส่เขาอย่างรุนแรง แต่เขาตัดสินใจแล้ว!!
" คีย์! กูรักมึง!!.." คนที่กำลังดิ้นอยู่ตาโตเมื่อได้ยินคำพูดนั้น แต่ยังไม่ยอมนิ่งง่ายๆ
" ฟังกูหน่อยเถอะ กู.....ไม่อยากเก็บมันไว้! กูไม่อยากให้มึงเป็นของคนอื่น!!" ไคซ์ก้มหน้าวางลงที่ลาดไหล่ของอีกฝ่ายอย่างออดอ้อน กระชับแขนที่โอบรอบอีกฝ่ายแน่นขึ้นจนคีย์ยอมหยุดดิ้น
" มึงก็พูดไปงั้นแหละไอ้ไคซ์! มึงแค่เกิดอารมณ์! แล้วอยากเอากูเป็นที่ระบาย! "
" เรื่องวันนั้นกูขอโทษนะเว้ย! แต่.....เพราะกูชอบมึง กูเลยควบคุมตัวเองไม่อยู่......กูไม่ได้ตั้งใจให้มันเลยเถิดไปขนาดนั้นเลย" ไคซ์พูด
" งั้นสาวๆมึงอ่ะ "
" นั่นแค่พวกที่มาเสนอตัวให้กู แต่มึงเป็นคนพิเศษ! "
" นั่นไง กูก็พิเศษกะมึงเวลาแค่มึงอยาก พอมึงหายอยากมึงก็ไปหาใหม่ แล้วก็พูดอย่างนี้ใหม่กับคนอื่นใช่มั้ย?..."
" ไม่! กูพูดจริง! ไมมึงไม่เชื่อกูวะ! " ไคซ์ที่ทนไม่ไหวรั้งตัวคีย์ให้หันมาทางตน " จะให้กูทำยังไง? "
" ......... "
คีย์ช้อนตามองอีกฝ่ายนิ่ง ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นจับแก้มกร้านของไคซ์แล้วค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปใกล้ การกระทำอุกอาจแปลกประหลาดของคีย์ทำให้ไคซ์อดแปลกใจไม่ได้ แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะตอบรับสัมผัสนั้น
มือใหญ่ค่อยๆเลื่อนลงต่ำ กอบกุมที่เอวบางเขาเลื่อนใบหน้าลงไปใกล้คีย์ขึ้นเรื่อย อีกแค่เพียงไม่ถึงหนึ่งมิลเขาก็จะได้ลิ้มรสริมฝีปากนุ่มนิ่มที่โหยหามานาน แต่กลายเป็นว่า...
..โป๊ก!!..
" โอ๊ยยย " ไคซ์ละมืออกแล้วยกขึ้นจับหน้าผากตัวเองที่โดนหัวกลมๆโขกเข้าใส่! หมดกันอารมณ์เมื่อกี้! " ทำไรวะคีย์ "
" ถ้าอยากให้กูเชื่อ จากวันนี้ไปจนกว่าจะเรียนจบ ห้ามมึงทำอะไรกูเด็ดขาด!!! " คีย์กระโดดถอยออกมาจากวงแขนแข็งแรงแล้วพูดขึ้นด้วยแววตาระยิบระยับ
" ห้ามทำอะไร?!!!......จูบก็ไม่ได้อ่อ?! "
" ไม่ได้!! เพราะไอ้จูบธรรมดาเนี่ยะ มันจะกลายเป็นอย่างอื่นได้ " คำตอบของคีย์ทำเอาเขาจิตใจห่อเหี่ยว
" โห่ งั้นกอดอ่ะ "
" กอดโอเค แต่ห้ามเกินห้าวิ ไม่งั้นมันเสี่ยงต่อการกลายเป็นอย่างอื่น "
" แล้วเป็นแฟนกันอ่ะ "
" ได้....เฮ้ย!!! "
คีย์รีบยกมือตะครุบปิดปากตัวเองเมื่อเผลอตอบไคซ์ไปฉะฉานเสียงดังฟังชัด ใบหน้าขาวใสแดงเรื่อขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ทำเอาคนมองอมยิ้มขำๆ จับมือขาวที่กำลังปิดปากออกแล้วลูบเล่น ก่อนจะก้มหน้าลงไปใกล้จนลมหายใจร้อนปะทะผิวแก้ม
จุ๊บ!!
" เฮ้ย! มึงทำไร!!! กูบอกห้ามไง! " คีย์ตาโตยกมือขึ้นจะชกเพียงแต่ถูกมือใหญ่รวบไว้ด้านหลังแน่น
" นี่ไม่เรียกจูบ เขาเรียกจุ๊บ! " คนเจ้าเล่ห์พูดแล้วยิ้มจนตาหยี
" ไอ้ไคซ์ มึง!......."
จุ๊บ!
" ไอ้สัดนี่!......เฮ้ย!!!! "
คีย์ที่หันหน้าหนีไคซ์ที่ก้มลงจ๊บปากตัวเอง กลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้ริมฝีปากร้อนก้มลงสำรวจไปที่ซอกคอและใบหูนิ่มๆได้สบายๆ
ไคซ์ที่เห็นคีย์นิ่งไปเหมือนเคลิ้มกระตุกยิ้มได้ใจ ลากคนตัวบางลงไปกดกับเตียง เขามองใบหน้าน่ารักบูดบึ้งน้อยๆ ก่อนจะก้มลงขบเม้มตามซอกคอจนขึ้นรอย ยิ่งเห็นไหล่ขาวภายใต้เสื้อตัวบางสั่นนิดๆยิ่งได้ใจ..
ปั่กกก!!!
" อ่ออก...."
เสียงร้องจุกๆของไคซ์ดังขึ้นเมื่อคีย์เตะเข้าที่สีข้างอย่างแรง ก่อนเจ้าตัวจะรีบลุกขึ้นกดไคซ์ลงกับเตียงแล้วนั่งทับบนช่วงเอวหนาแทน
" คีย์..."
..ออนทอป!!!!!...
ไคซ์ที่ยังจุกยิ้มนิดๆ .....สงสัยคีย์จะชอบแบบเถื่อนดิบ หึๆ แต่ขณะที่เขากำลังคิดทะลึ่ง จู่ๆก็ได้ยินเหมือนเสียงโลหะกระทบกัน เขาเห็นคีย์ยิ้มหวาน กอบกุมมือของเขาที่มีกุญแจมือคล้องอยู่ที่ข้อมือขึ้นมา
..เฮ้ย!! เล่นกุญแจมือด้วย!..
ไคซ์ยิ้มกริ่มถึงจะสงสัยว่าคีย์ไปเอามาจากไหน แต่ก็ปล่อยมันทิ้งไป มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นจับต้นขาเรียวภายใต้กางเกงสแล็กลูบไล้ไปมา ก่อนที่จะ....
แกร๊ก!
" เฮ้ย!!! คีย์! " ตาเรียวเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อคีย์เอากุญแจมือที่ว่างอีกข้างล็อกเข้ากับหัวเตียง
" หื่นนักนะมึงน่ะ! โชคดีที่กูเจอในตู้เสื้อผ้ามึง!.. " คีย์กระตุกยิ้มทั้งยังนั่งทับอยู่บนช่วงตัวไคซ์ ก่อนจะขยับควักกุญแจดอกเล็กออกมาจากกระเป๋ากางเกง " อันนี้ของมึงสินะ..."
ฟิ้ววว~~
พูดจบกุญแจสีเงินลูกจิ๋วก็ถูกคีย์โยนทิ้งไปมั่วๆบนพื้นห้อง ไคซ์มองตามอย่างอาลัย ก่อนที่คีย์จะกระโดลุกออกจากตัวเขาอย่างร่าเริง
" สงบสติอารมณ์มึงในนี้ไปก่อนแล้วกัน กูไปล่ะ "
คีย์หันหลังกลับ ก่อนจะชะงักไปนิดแล้วเดินถอยกลับมาดันอกกว้างของไคซ์ที่กำลังตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบากให้ลงนอนกับเตียงอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงมอบจูบแผวเบาเหมือนขนนกนุ่มๆให้
" กูห้ามมึงจูบกู แต่กูไม่ได้ห้ามตัวเองจูบมึง " คีย์ยิ้ม
" แล้วก็.........."
" กูก็............"
" รักมึงเหมือนกันนะ " จบคำพูดน่ารักๆที่แสนจะเบาหวิวและเร็วจี๋นั้น คีย์ที่หน้าแดงเถือกถึงใบหูก็รีบเดินออกจากห้องเขาไปจริงๆ
ไคซ์ที่ช็อกค้างไปกับกิริยาโหด และน่ารักน่าฟัดของอีกคนไปชั่วครู่ ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะปรากฎรอยยิ้มเคลิ้มเหมือนคนบ้าอยู่คนเดียว มือใหญ่ยกลูบที่ริมฝีปากที่ยังเหลือความรู้สึกเมื่อครู่เคลือบไว้อยู่
..ถึงวันเรียนจบเมื่อไหร่ คิดทบทั้งต้น ทั้งดอกเบี้ย รีดให้เจ๊งหมดตัวเลยคอยดู!!!..
------------------------------------------------------------------------------------
จ บ แ ล้ ว ค่ า ไ ม่ ไ ด้ ม า ต่ อ น า น ม า ข อ โ ท ษ นะ ค ะ
ยั ง ไ ง ก็ ข อ บ คุ ณ ทุ ก ค น ที่ ติ ด ต า ม กั น ด้ ว ย ค่ า
ก่ อ น จ า ก กั น ที่ เ รื่ อ ง นี้ ค น เ ขี ย น ข อ ฝ า ก นิ ย า ย ที่ กำ ลั งเ ขี ย น อี ก เ รื่ อ ง ไ ว้ ด้ ว ย น ะค ะ
•.★*..P r i n c e H o u r รักวุ่นวาย เ จ้ า ช า ย เ ย็ น ช า(มั้ง)..*★.•
>>>http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39513.0<<<
มี อ ะ ไ ร ติ ช ม ไ ด้ พ ร้ อ ม รั บ ฟั ง เ ส ม อ ค่ ะ
ข อ บ คุ ณ ค่ า า า า า า
หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] ▓ ►Y o u S e x y A n d I K n o w I t◄ ▒ [ จ บ แ ล้ ว จ้ า ] (อ่าน 21150 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก