คุณกฤตยอมรับแล้วสินะ ว่าขาดน้องตี้ไม่ได้
งั้นก็ต้องพิสูจน์ให้น้องตี้เห็น ว่าคุณรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
แต่ก็ไม่อยากให้คุณกฤตทำสำเร็จได้โดยง่าย คือทำไว้กับน้องตี้มาเยอะมากๆ
อยากให้มีอุปสรรค อยากให้ทุรนทุรายแทบขาดใจ จึงจะได้น้องตี้คืนกลับมา
ตอนนี้ยังคงรับรู้ถึงความเศร้าในจิตใจของน้องตี้ได้อย่างเต็มเปี่ยม ทุกข์ที่ต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คือตี้มันน่าสงสารจนไม่รู้จะสงสารยังไงดีแล้ว
ให้คะแนนหมอเหวินนะ ถือว่าเป็นตัวเชื่อมเป็นตัวกระตุ้นได้อย่างดีเลยละ ถ้าหมอไม่มาเจอน้องในวันนี้
ลุงกฤตก็ยังคงเฉื่อยชาต่อไป เซ็งคนแก่ก็ตรงนี้แหละ ทำไรขัดใจวัยรุ่นตลอด 555555555555
อยากอ่านตอนหน้าสุดใจขาดดิ้น เป็นกำลังใจให้คุณรินโพสต์ตอนหน้าเร็วๆนะคะ