Chapter 3 : Creamie…“พี่”
“อื่อ”
“ทำกันนะ”
“....”
พี่เป็นเด็กพูดน้อย....ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ค่อยสุงสิงกับคนอื่น ชอบสันโดษ และมีบุคลิกแบบเด็กเก็บกด....
น่ารังแก....ไม่ใช่เฉพาะผมหรอกที่คิดแบบนี้...
ทุกคนที่เห็นพี่ ต่างก็อยากจะรุมรังแกพี่ทั้งนั้น แต่ผมไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องพี่ของผมหรอก....
ผมเคยอยากเลี้ยงหมา....แต่พ่อบอกว่าพี่เป็นภูมิแพ้ ให้ตายเถอะ หมาขนเกรียนก็ไม่ได้ เพราะงั้น...
พี่จะต้องเป็นหมาน้อยให้ผมผมกับพี่ไม่ค่อยได้คุยกัน แม้แต่ตอนที่เรา “เล่น” กัน ผมมีหน้าที่ออกคำสั่ง ส่วนพี่ก็มีหน้าที่เพียงแค่สนองตอบเท่านั้น นาน ๆ ครั้งที่พี่จะพูดอะไรออกมาเป็นรูปประโยค แต่ส่วนใหญ่พี่จะแค่พยักหน้าหงึกเดียว ไม่ก็ขานรับห้วน ๆสั้น ๆ ด้วยเสียงโทนต่ำ
น่าหมั่นเขี้ยวจริง ๆนะตัวเนี่ย.....คริคริคริ...ผมเล่นกับพี่ได้บ่อยขึ้น หลังจากที่เราทั้งคู่เข้ามหาวิทยาลัย พวกเราได้อยู่ด้วยกันตามลำพังสองต่อสอง ในหอพักแบบที่มีหนึ่งห้องนอนแยกต่างหากแบบเป็นสัดส่วน ใกล้กับ ม.เอกชนแห่งหนึ่งที่พวกเราเรียนอยู่
สวรรค์สุด ๆ ได้เล่นกับพี่เมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ใจปรารถนา ได้ซุกไซร้ตัวหอม ๆ คลุ้งกลิ่นแป้งเด็กบลอสซั่มของพี่
วันนี้อยากเห็นพี่แบบชุ่มโชก....ซี๊ดดดดดดดดด....ไม่ไหวแล้ว
ผมจับพี่ปลอกเปลือกที่หุ้มอยู่จนขาวจั๊วะ รอยแส้บนหลังจากการทรมานเมื่อหลายวันก่อนยังปรากฏอยู่จาง ๆ ยิ่งตัวพี่เป็นรอย พี่ก็ยิ่งดูกระตุ้นอารมณ์ ถ้าเปรียบแผ่นหลังของพี่เป็นผืนผ้าใบ ริ้วรอยพวกนั้นคืองานศิลปะฝีมือของผม....
ก็ไม่ถึงกับเลือดตกยางออกหรอกน่ะ....แค่ช้ำ ๆ นิดหน่อยเท่านั้นเอง
“เจ็บบบบ....เจ็บนะ.....โอ้ยยยยยยยย”ร่องรอยจากเทียนไขก็ยังอยู่ สงสัยผมจะขัดออกไปไม่หมด....หึหึหึหึ.....
ชอบที่จะบีบขยำเนื้อนิ่ม ๆของพี่ ชอบที่จะกระตุ้นส่วนที่บอบบางอ่อนไหว ผมบีบปากเจ้าลูกหมาให้อ้าออก ก่อนจะยัดท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์ที่ผมแสนจะภูมิใจเข้าไป
“พี่จะกัดก็ได้นะ....แต่ระวังหน่อยละกัน....มันค่อนข้างจะแข็ง....”
“อื่อออออ”
ซี๊ดดดดด....นุ่มนิ่ม....อ่อนนุ่ม.....ลิ้นของพี่นี่มันสุดยอด ในปากของพี่อุ่นสุด ๆ น้ำลายของเจ้าลูกหมาไหลเปรอะลงพื้น ผมกดหัวของพี่เข้ามาจนมิดโคน พี่สำลัก น้ำตาไหล....
ชอบจัง....ชอบชอบชอบชอบชอบชอบชอบชอบ....ครีมขาวข้นล็อตแรกของวันนี้แตกกระจายเต็มปากของพี่....แน่นอน พี่จะต้องกินมันเข้าไปให้หมดเกลี้ยง อย่าให้เหลือแม้แต่หยด....
คิดว่าจะจบแค่นี้สินะ....คิดสินะ....พี่คิดทุกครั้งแหละ แต่พี่ก็รู้ดีนี่ ว่าพี่จะไม่มีวันรอด....
ผมสอดใส่ท่อนลำที่ยังแข็งอยู่เข้าไปในช่องทางของพี่ คับแน่นไปหมดจนต้องใช้เจลหล่อลื่นเป็นตัวช่วย พี่กัดฟันกลั้นเสียงสะอื้น....
“ร้องออกมา....เค้าสั่งให้ร้อง!!!”
“ฮึกฮึก....ฮึก”
“ซี๊ด......แม่งเอ๊ย......เสียวฉิบหาย”
ครีมพายก๊อกที่สองถูกฉีดเข้าไปจนล้นช่องทางของพี่ พี่นอนคว่ำหน้าลงไปบนพื้นอย่างสิ้นท่า และหมดหวัง จับตัวพี่พลิกหงายขึ้น หน้าของพี่แดงซ่าน อับอาย.....
ก็พี่ไม่ใช่เกย์นี่นะ....พี่ไม่ได้หลงใหลในร่างกายของผู้ชาย....เหมือนที่ผมหลงใหลในร่างกายของพี่
ผมทิ้งตัวลงเพื่อพักสักครู่ ก่อนจะเริ่มรอบที่สาม....และสี่.....และห้า....
จนครีมของผมหมดก๊อก....กลายเป็นสีขาวค่อนไปทางใส.....
และทุกตารางนิ้วบนตัวของพี่เต็มไปด้วยครีมของผม[เป็นภาพที่สวยงามมาก].
.
.
.
.
.
ก็ใช่ว่าผมจะทำเรื่องอย่างว่า(เซ็กส์)กับพี่ถี่เสียจน....ถึงขนาดทุกวันติด ๆ กัน วันละหลาย ๆครั้ง
บางครั้งผมก็ชอบให้พี่เป็นสัตว์เลี้ยง ทำท่าน่ารัก ๆ ให้ผมป้อนอาหารมากกว่า....แน่นอนว่าต้องเปลือย ผมน่ะ....ไม่ชอบให้พี่ใส่เสื้อผ้าตอนอยู่ห้องหรอก
บางทีก็แค่ซอร์ฟเซ็กส์ในอ่างอาบน้ำ จับพี่ฟอกสบู่จนลื่น....แล้วเสียดสีกับร่องก้น....เสียวจี๊ด....กระสันอย่าบอกใคร
พี่เองก็ชอบให้เล่นแบบนี้ ถึงพี่จะไม่ใช่เกย์ แต่เมื่อร่างกายถูกเสียดสี โดยเฉพาะตอนที่ตัวของพี่เต็มไปด้วยฟองสบู่ลื่น ๆ ตรงนั้นของพี่ก็ตื่นตัว....
น้ำของพี่พุ่งแรงตอนที่ถึงจุดสุดยอด รสชาติมันหวานปะแล่ม แต่ไม่ค่อยเข้มข้นเท่าไหร่ ผมชอบฟังเสียงครางของพี่ตอนใกล้เสร็จสุด ๆ หน้าของพี่นั้นหน้าเถือก ขณะที่ฟันซี่เล็ก ๆ ขบกัดลงบนมือข้างที่ว่างอยู่ของผม...อา
“ชอบมั้ย” ผมถาม
“อื่อ” พี่ตอบสั้นเหมือนอย่างเคย
ผมรักพี่จัง....รักจนจะบ้าตายให้ได้เลย
.
.
.
.
.
.
.
(end)
มาอีกตอน เอ็นจอยนะคะ กำลังไฟแรงกับเรื่องใหม่ฝุด ๆ ไหลเป็นน้ำก๊อกเลย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
