คิดไปคิดมา...ถ้าจะรอโฟมมาเขียนคงยากคับ
งั้นผมต่อเลยละกันนะ
============================================
วันนี้ไอ้อ้วนกับไอ้อั๊ตกลับไปบ้านครับ….เลยเหลือแค่ทีกับไอ้เสี่ยวที่จะนอนที่ห้อง
เมื่อทุกคนหลับหมดแล้ว.........
ผมก็ค่อยๆ ทำอย่างเดิมครับ....คือการเอื้อมมือไปกอดที......เพื่อที่จะได้หลับอย่างมี
ความสุข.....
ในขณะที่มือของผมเริ่มไปถูกที่ตัวของที....ทีเริ่มขยับหนี.....ผมก็ไม่ละความพยายาม
เพราะคิดว่าทีคงนอนดิ้น....ก็เอื้อมมือไปกอดทีอีกครั้ง....
คราวนี้ทีปัดมือของผมออกทันทีพร้อมกับหันหน้ามาหาผม.........สีหน้าของที
บ่งบอกได้ถึงอารมณ์เสียอย่างรุนแรง......เหมือนรังเกลียดผมอย่างไรก็ไม่รู้.....
:เศร้า1:
ผมทำอะไรไม่ถูกครับ.....แต่สัญชาติญาณบอกได้ว่าทีกำลังไม่พอใจอะไรผม
สักอย่างแน่ๆ.......
คืนนี้ผมเลยต่างคนต่างนอนกับที.....พร้อมกับมีความสงสัยเคลือแคลงอยู่ในใจครับ
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทีอีกแล้ว.....ผมคิดว่ารอให้ถึงพรุ่งนี้เช้าแล้วค่อยคุยให้รู้เรื่องดีกว่า....
“ไอ้เสี่ยว...กูไม่ไปเรียนนะ.....กูปวดหัว” ทีพูดกับเสี่ยว
“เออ....งั้นกูไปอาบน้ำก่อน...กูจะรีบไปเรียน” เสี่ยวตอบ
ผมแกล้งทำเป็นหลับ....ไม่รู้เรื่องอะไร....แต่กะว่าทีไปเมื่อไร....จะค่อยตื่นมาคุยกับที
ให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเราอีกแล้ว....
“กูไปก่อนนะโว้ย....มึงอย่าลืมกินยาละกัน” แล้วเสี่ยวก็ไปเรียน
“มันไปแล้ว งั้น....เราก็แกล้งตื่นดีกว่า” ผมคิดในใจ
“ลืมตาได้แล้ว.....ไม่ต้องแกล้งแล้ว....เรารู้ว่านายตื่นนานแล้ว” ทีพูด
ผมสะดุ้ง....ไม่คิดว่าทีจะรู้ว่าผมแกล้งหลับ.....
“ทีเป็นไรอะ...ทำไมเมื่อคืน.....” ผมกำลังจะถาม แต่โดนทีขัดขึ้น
“โบ๊ทไปทำอะไรไอ้อ้วน”
“ทำไมอ่า”
“ถาม......ให้ตอบ” ทีตอบอย่างอารมณ์เสีย...
“ก็ทะเลาะกับมันอ่า…..ก็มัน.....” ผมกำลังจะอธิบายว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร.....ทำไมผมถึง
ได้ไปทะเลาะกับมัน......อยากอธิบายให้ทีเข้าข้างผม.......
“แล้วทำไมต้องไปต่อยมันด้วย.....คนมีการศึกษาเค้าไม่ใช้กำลังหรอก”
“........” ผมเงียบเพราะว่าทีไม่ชอบให้เถียง
“แล้วไอ้อ้วนมันไม่ตอบโต้....นายก็ยังไม่หยุด...ไปต่อยมันซะหน้าบวมขนาดนั้น”
เข้าใจแล้วใช่ไม๊ครับว่าทำไมไอ้อ้วนมันกลับบ้าน........มันคงไปหาหมอครับ
“ตั้งแต่คืนนี้......ไม่ต้องมานอนที่ห้องนี้อีก”
“ที....” ผมพูดต่อไม่ถูก
“แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก” ทีพูด.....ผมไม่คิดมาก่อนว่าทีจะแคร์และห่วงเพื่อนมากขนาดนี้
“ที...”
ผมนิ่งไป.....
“ที....เราขอโทษ......ทีอย่าเลิกคบกับเราเลยนะ”
“ได้......ถ้าอยากคบต่อ.....มาให้เราต่อยหน้าทีนึง.....อ้วนมันฝากเรามาต่อย”
“ที....” ผมอึ้ง ......นี่นายกล้าต่อยหน้าเราหรอ
“แต่ไม่ได้หมายความว่า....นายจะมีสิทธิเข้าออกห้องนี้ได้เหมือนเดิมนะ
เพราะว่าไอ้อ้วนมันไม่ชอบนายแล้ว”
“ถ้าทีรักไอ้อ้วนขนาดนั้นแล้วกล้าต่อยเรา.....ทีก็ทำได้เลย” ผมพูดพร้อมกับหลับตา......
“ทีคงไม่กล้าต่อยเราหรอก” ผมคิดในใจ
ผั๊วะ.......หมัดของทีชกมาที่หน้าด้านซ้ายของผม....ผ่านไปที่จมูกด้วย......ผมโดนสองเด้ง
ทั้งหน้าทั้งจมูก.....
“ทีกล้าต่อยเรา” ผมคิดในใจ น้ำตาเริ่มคลออยู่ในเบ้าตา.....
“เจ็บปะ” ทีถาม
“เจ็บ......เจ็บที่ใจ.....เจ็บเพราะว่าทีกล้าต่อยเรา” น้ำตาผมไหล
ทีดึงผมไปกอด......ผมผลักทีออกพร้อมกับวิ่งออกจากห้อง....ไปที่ห้องของตัวเอง
....ไปนอนร้องไห้......
=========================================
แค่นี้ก่อนนะครับ....ใกล้เวลางานแล้วอ่า
เดี๋ยวต้องสร้างภาพตั้งใจทำงานก่อน