หัวข้อ: เด็กบริหารฯ กับ เด็กวิศวะฯ

[TAMAKUNG]

 

แลละก็จานอนรอต่อปาย

[mobilejom]

อย่าคิดมากครับ เรื่องเอ็น มหาลัยมีให้เลือกอีกเยอะแยะ อย่าคิดมากเรื่องสถาบัน อยู่ที่จบมาเรามีคุณภาพมากแค่ไหนต่างหาก .... แต่แอบเชียร์เอแบค 555 เราก็อยู่เอแบค คณะดนตรีอ่ะ สนใจก็ถามได้ 555

ปล. เรื่องโหดดี ชอบๆ มาต่อไวๆนะ

[mobilejom]

เวร!!  โพสท์ผิดกระทู้  ขายขี้หน้าจัง

[FOAM]

เจาะไข่ mobilejom ครับ

5555 ผิดกระทุ้ซะงั้น

 

[RN]

อ่านเรื่องนี้แล้วอึดอัดหัวใจ

อ่านแล้วของขึ้น  เหอๆๆๆ



ปล.ทำไงได้ คนมันรักอ่ะ...เฮ้อออออออออออออออ

[BABY_CHICK]

มานั่งรอครับ

อ่านแล้ว มันเหมือนตัวเองไงไม่รุ้

ผมก็ไม่รุ้เมื่อไหร่จะตาสว่างซะที เฮ้อ 

พยายามเข้า อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ ...ทำให้ใจสงบดิ ตาจะได้สว่าง

[EternalHeart]

มาต่อให้นะครับ......

=====================================
“ทำไมทีทำกับเราแบบนี้นะ” ผมคิดในใจ น้ำตาเริ่มไหลออกจากเบ้าตา.....
“เราจะไปไปหาทีอีกแล้ว” ถึงจะคิดอย่างนี้...แต่ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเลย....
ที่ผมจะไม่ไปหาที...ก็เพราะว่าผมอยากให้ทีมาง้อผม....อยากให้ทีมาหาผมที่ห้อง....

รอร๊อรอ......

วันแล้ววันเล่า....

สองวันแล้วสินะ…หลังจากที่เราโดนหมัดของทีเข้าที่หน้า....เฉือนผ่านจมูกไปอีกหนึ่งดอก.....
ทำไมทีไม่มาง้อเราเลยอ่า...มาง้อเราหน่อยสิ....เรารออยู่ที่ห้องไง.....นายก็รู้จักห้องของเราไม่ใช่หรอ....

ทนไม่ไหวอีกแล้ว....

กริ๊งงงงงงงงๆๆๆๆ......
“สวัสดีครับ” เสียงทีพูด
“ที....เราโบ๊ทนะ” ผมบอก
“ที...ทำไรอยู่”...
“ไม่ได้ทำอะไร”
“แล้วไอ้เสี่ยว กับไอ้อ้วนอะ”
“มันไปที่คณะ”
“หรอ....แค่นี้แหละ หวัดดี” ผมรีบวางสาย.....ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุยกับทีนะครับ.....แต่......


ก๊อกๆๆๆๆๆ
ผมเปิดประตูเข้าไปทันที......โดยไม่ฟังเสียงขานรับจากคนข้างใน...

“ที.....ทำไมไม่ไปหาเราเลยอะ”
“หาทำไม”
“ก้อ....ไปง้อเราไง”
“ง้อ! ทำไมต้องง้อ....เราไม่ได้ทำอะไรผิด”
“งั้นก็ไปหาเพราะว่าคิดถึงก็ได้”
“ก็เราไม่ได้คิดถึง”
“ที.....” ผมพูดต่อไม่ถูก

.....เงียบทั้งคู่......

“คราวหลังไม่ต้องมาห้องนี้แล้วนะ”
“ที”
“ก็รู้ๆ อยู่ว่าไอ้อ้วนมันไม่ชอบนายแล้ว”
“เราไม่ผิดนะเรื่องนั้นอะ”
“ใครจะผิดไม่รู้...แต่ว่านี้มันห้องของอ้วนด้วย มันมีสิทธิไม่ให้นายเข้า”
“........” ผมพูดต่อไม่ถูก

“นายก็ไปอยู่ห้องนายละกัน”
“เราเหงานะ อยากอยู่ใกล้ๆ ได้ไม๊”
“ไม่ได้....เดี๋ยวเราให้ของเป็นสิ่งตัวแทนละกัน” ทีพูดอย่างปัดๆ
“อะไรอะ”
“เออหน่า...เดี๋ยวก็รู้”
“.........”

ผมเริ่มยิ้มได้.....คิดว่าอย่างน้อยก็จะมีสิ่งที่เป็นตัวแทนของทีมาให้กับผมไว้เป็นที่ระลึก

“เดี๋ยวไว้เราเอามาให้แล้วโทรบอกละกันนะ”
“ฮืม”
“ตอนนี้กลับห้องไปได้แล้ว เดี๋ยวอ้วนกลับมาเห็น”
“ที..มาหาเราบ้างนะ...เราคิดถึง”
“เออ....ไปได้แล้ว”

วันนี้ค่อยมีกำลังใจหน่อย.....ทีจะมีของมาให้.....ทีจะเอาอะไรมาให้เราน๊า.....
“อย่าคิดมากเลยโบ๊ท อ่านหนังสือดีกว่า” ผมบอกกับตัวเอง เพราะว่าตอนนี้เหลือเวลา
แค่ไม่กี่วันก็จะสอบปลายภาคอยู่แล้ว......แล้วก็จะปิดเทอมอยู่แล้วด้วยสิ.....

กรี๊งงงงงงงงงง....ทีโทรมา!!!

“หวัดดีที ว่าไงครับ”
“ไม่ว่าไงอะ เอาของมาให้แล้วนะ.....”
“หรอ....งั้นเรารอให้ทีเอามาให้ที่ห้องนะ”
“ไม่ต้อง”
“ทำไมอะ”
“มาเอาเอง”
“ได้....ให้เราไปเจอที่ไหน ที่ห้องหรือเปล่า” ผมถาม
“ไม่ใช่......ไปเจอที่ห้องน้ำชั้นสองฝั่งโรงอาหาร”
“ได้ เดี๋ยวเจอกันนะ”

ผมรีบวิ่งลงไปทันที.........ไปที่ห้องน้ำชั้นสองฝั่งโรงอาหารตามที่ทีบอก
เมื่อไปถึงผมมองซ้าย....มองขวา....ทีอยู่ไหนหว่า ......

ไม่เจอแฮะ....ทีอยู่ไหน....ผมยืนรอร๊อรอ......สิบนาทีแล้ว......ทีก็ยังไม่มา......

“ที....ทีอยู่ไหนอะ” ผมโทรหาที
“อยู่ห้อง”
“อ้าว ก้อไหนนัดเราให้มาเอาของไม่ใช่หรอ”
“ใช่....ของอยู่ในผนังห้องน้ำด้านซ้าย ห้องที่สาม”
“อ้าว แล้วไมทีไม่รอให้เราหละ ก็นัดเรามาหนิ”
“ก็นายมาช้าเอง” ดูทีพูด....ห้องทีอยู่ชั้น 2 ส่วนผมอยู่ชั้น 5 ใครจะมาถึงก่อนกัน
“.....”
“แค่นี้นะ”

ผมเดินไปห้องน้ำตามที่ทีบอก....ทีวางต้นกระบองเพชรน้อยไปบนผนัง....
ผมเพิ่งนึกได้....ทีเป็นคนชอบปลูกต้นไม้มาก......ต้นกระบองเพ็ชรนี้
เป็นต้นอ่อน เพิ่งเพาะได้.....ผมคิดเข้าข้างตัวเองครับ.......
ทีคงอยากให้เราเลี้ยงจนโต…..
มันช่างน่ารักอะไรอย่างนั้น......คอยดูนะ...เราจะเลี้ยงมันให้ดีที่สุด
ให้มันอยู่เป็นเครื่องแทนใจทีไปตราบนานเท่านาน

และแล้ววันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้ว.......ทั้งผมและทีมีสอบตอนบ่ายด้วยกันทั้งคู่
ผมกะไว้ว่า.....สอบเสร็จจะมาเจอหน้าทีซะหน่อย......จะขอกอดที......จะจดความทรง
จำช่วงสุดท้ายก่อนปิดเทอม....


โอ๊ยยยยย....ทำไมข้อสอบมันยากอย่างนี้วะ......ป่านนี้ทีจะสอบเสร็จยังเนี่ย.....
ผมเริ่มวุ่นวายใจ.....ที่ทำข้อสอบไม่เสร็จซักที.....อีกใจอยากไปหาที.....อยากไป
เซอร์ไพร์ส......อยากกอด....อยากให้ทีจูบ......

เสร็จแล้ว!!!! ผมรีบวิ่งไปส่งอาจารย์แล้วรีบกลับมาที่หอ.......

ห้อง 217 ของทีล๊อกอยู่.....สงสัยทียังไม่กลับแน่ๆเลย.......ผมดูเวลา ...15.20 น....
ทีคงใช้เวลาสอบเต็มที่แน่ๆ เลย คงเลิกสอบ 4 โมงชัวร์ๆ ......ไม่น่าเลยเรา.....
ไม่น่ารีบออกมาเล้ยยยย......ผมยืนรอ......นั่งรอที........

4 โมง สิบห้านาทีแล้วนะ......ทำไมทียังไม่มาอีกอ่า......

“ที......ทีอยู่ไหนอะ” ผมโทรหาที
“อยู่บนรถ กำลังกลับบ้าน”
ผมหมดกำลังลงทันที......ทำไมทีไม่รอเราเลย......ทีไม่คิดจะเจอหน้าเราเลยหรอ
ทีไม่คิดจะร่ำลาเราเลยหรอ.......เราจะไม่ได้เจอกันเป็นเดือนเลยนะ.......นี่มันปิดเทอมใหญ่นะ
“ที....ทำไมทีรีบกลับอะ”
“ก็ขี้เกียจอยู่.....สอบเสร็จแล้วไม่รู้จะอยู่ทำไม”
“ก็มาเจอเราซักหน่อย....มาเจอหน้ากัน.....กอดกัน”
“ก็ไม่บอกเราก่อนหนิ”
เป็นความผิดผมเองครับ ที่ไม่บอกเค้าก่อน
“ทำไมต้องบอกอ่า....ทีไม่อยากเจอเราเลยหรอ”
“ก็เฉยๆ”
ตู๊ดๆๆๆๆ
และแล้วเงินในมือถือผมก็หมดลง......ตอนนั้นค่าโทรนาทีละ 5 บาทอ่า........

ไม่มีการโทรกลับจากทีเลย......โทรหาเราหน่อยก็ไม่ได้....ผมคิดน้อยใจ

น้ำตาผมไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว........ผมค่อยๆ ปล่อยโฮออกมา............
คืนนี้ผมคงไม่กลับบ้าน......กลับไม่ได้......ตามันบวมซะขนาดนี้.........
พรุ่งนี้ค่อยกลับละกัน.........

========================================
ไว้มาต่อให้อีกนะครับ

[FOAM]

ตอนนี้ตะบองเพชรต้นแค่ไหนแล้วอ่ะ  คงโตมากๆ เลยอ่ะเด่ะ


ได้จิ้มโบทอีกแระ   


ทีใจร้ายเนาะ 

[zodush]

เค้าไม่รัก ก็อย่าไปรักเค้าเลย
เป็นสาวเป็นนางต้องทำตัวให้มีค่า นะค่ะ 

[sixty-3]

 
ทีใจร้ายอีกละเน้อ

ไม่แคร์ความรู้สึกโบ๊ทบ้างเลย

[@^_^@PeaZa@^_^@]

 

[animob]

เหนื่อยไหมสิ่งที่เธอทำอยู่ 

[gift_deb]

เสียใจแทนจริงๆ 

[สมุนไพร]

ไอ้บ้าที...ทำไมเย็นชาแบบนี้

[cassper_W]

มาอย่างเศร้า แล้วก็ไปอย่างด้วนนน  เลย

แต่ไมทีมันดูไม่มีเยื่อใยได้ขนาดนี้เนี่ยยย   :เตะ1:

[RN]

ทีทำไมเย็นชา ชาเย็นจังเลยเนอะ

เฮ้ออออออออออออออออ

ใจร้าย ใจแข็งที่สุดดดดดดดดด

[แมววาย]

เขาให้เลี้ยงกระบองเพชร  เพื่อที่จะได้บอกว่าต้องสู้เหมือนกระบองเพชร แม้จะขาดน้ำ(หล่อ)เลี้ยง (จิตใจ) ก็ต้องโตต่อไปให้ได้  งั้นหรือเปล่า

[premkoe]

สงสัยทีจะเบื่อโบ๊ตนะ

จะว่าไปนะโบ๊ตชอบคิดเองเออเองว่างั้น

[macaroni11]

ทำไมทำตัวเยี่ยงนี้หะคุณโบ๊ท???

[bixzz]

ตัดใจดีกว่าเนอะ เขาทั้งไม่สนใจและไม่ดูดำดูดีซะขนาดนี้

[THIP]

ตัดใจซะเถอะ 

[snowblack]

โบ๊ทเหมือนคนโรคจิตไงก็ไม่รู้ 

เป็นเรานะ...."ที คือใครหรอ" delete ด่วน!!

จะไปแคร์คนที่เค้าไม่แคร์ไม่รักเราทำไมเหมือนไม่รักตัวเองเลย

แต่ก็นะรักเค้าแล้วแต่ก็อย่าให้มันมากเกินไปจนทำร้ายตัวเองดีกว่านะเราว่า

เป็นกำลังใจให้นะครับมาอัพเร็วๆนะ

ปล.ติมากแต่ก็ตามอ่าน 

[EternalHeart]

มาต่อแล้วนะครับ.....มาติดนิดนึง.....ก้อตอนนี้มันไม่ค่อยมีอะไรครับ.....
เป็นช่วงเวลาปิดเทอมของผม.........รออ่านตอนต่อไปนะครับ......
เป็นช่วงเวลาเปิดเทอม.......

========================================
"กลับมาแล้วหรอลูก"
"ครับ" ผมตอบแม่เบาๆ เหมือนไร้เรี่ยวแรง


ทำไมหนะหรอ....ก็ผมคิดถึงที....เมื่อวานเรายังไม่ได้ล่ำลากันเลย....ผมยังไม่ได้เห็นหน้าที
ผมไม่ได้เห็นหน้าที......ไม่ได้กอดกับทีมากนานมากแล้วด้วย......

“เป็นอะไรโบ๊ท....ดูซึมๆ” แม่ถามผมคงรู้สึกได้ว่าผม....เปลี่ยนไป....
จากคนที่พูดมากสนุกสนาน.....กลับกลายเป็นคนที่เงียบไป
“เปล่าครับ ปวดหัวนิดหน่อย เดี๋ยวโบ๊ทไปนอนแป๊บนะ” จริงๆ ผมไม่ได้ปวดหัว
.....แต่พอแม่ถามว่าทำไมผมถึงดูซึมๆ ผมก็คิดถึงทีขึ้นมาทันที
.....คิดแล้วน้ำตามันอยากไหล......เลยต้องไปขึ้นห้อง
ไปก่อน....กลัวแม่จับได้....

..
..


.

.

.

“ที....เราคิดถึงที.....ทีคิดถึงเราไม๊อะ” ผมนอนคร่ำครวญอยู่คนเดียวในห้อง
พูดกับตัวเองด้วยคำพูดเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา....จนน้ำตาไหล.....
เหนื่อยจนหมดแรง.........และหลับไปในที่สุด

.
..
...
.
..

บ่ายโมงกว่าแล้ว.....ผมหลับไปได้สองชั่วโมงกว่าๆ
“โบ๊ท.....ตื่นลูก...มาช่วยแม่ทำงานหน่อยเร็ว” ผมได้ยินเสียงแม่ตะโกนเรียก
ผมเปิดประตูตอบแม่ “แป๊บนึง...อาบน้ำก่อน เดี๋ยวลงไป”

.
.


ปกติแล้ว......ถ้าปิดเทอมผมต้องช่วยที่บ้านทำงานตั้งแต่เช้ายันค่ำทุกๆ วัน
จะมีก็แต่วันอาทิตย์วันเดียวที่ไม่ต้องทำ....เพราะที่บ้านหยุดงาน......

.
.
.
.

..
.
..


“ทำไมพักนี้กินข้าวน้อยขนาดนี้......แถมไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจากับใคร” แม่ถามผม
แม่คงสังเกตเห็นว่าตั้งแต่ผมกลับมาที่บ้านได้อาทิตย์กว่าๆ แล้ว....ผมดูซึมไปเยอะ....
ผมไม่ค่อยกินข้าว.......
“ก็มันไม่ค่อยหิวอะ” ผมตอบ

ที่ซึม....อาจเป็นเพราะว่าในแต่ละวัน....ผมคิดถึงทีตลอดเวลา.....
คิดแต่ว่าทีจะคิดถึงผมหรือเปล่า
ทีจะแคร์ผมหรือเปล่า.....

ที่กินข้าวได้น้อย.....อาจเป็นเพราะ......ผมซึม......ผมคิดถึงทีมากๆๆๆๆๆๆ

.
.
..
..

.

ในแต่ละวันผมไม่ค่อยพูดกับใคร.....ไม่ค่อยกิน.....จนตอนนี้เป็นเดือนแล้ว


.
..
.
..



“โบ๊ท.....ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกแม่ บอกพ่อ....สิ”
“โบ๊ทไม่ได้เป็นไร”
“ทำไมแม่จะไม่รู้....นี่โบ๊ทเป็นอย่างนี้มานานมากแล้วนะ มีอะไรก็คุยกันสิ”
“โบ๊ท….” ผมไม่รู้จะพูดกับแม่ยังไง จะให้บอกแม่ว่า....ผมไปรักผู้ชายคนนึง....
รักเค้ามาก.....แต่เค้าไม่รักผมเลย.....ผมจะทำยังไงดี.....

ผมจะไปพูดอย่างนั้นได้ยังไงกันเล่า

“แม่ไม่รู้ว่าโบ๊ทเป็นอะไร...แต่โบ๊ทเป็นอย่างนี้แม่ทรมานนะ”
“โบ๊ทขอโทษนะแม่....แต่โบ๊ทไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ” ผมโกหกแม่อีกแล้ว
“โบ๊ทอิ่มแล้ว....โบ๊ทไปทำงานต่อละกันนะ” ผมพูดแล้วเดินไปทำงานต่อ
ทำงานแบบหมดอะไรตายอยาก......

.

.


.

.


“ที.....ทำไมทีไม่โทรหาเราบ้าง.......เราคิดถึงที......
ทีรู้ไม๊.......ทีคิดถึงเราไม๊......” คืนนี้ผมก็ยังคง
คร่ำครวญร้องไห้......กับคำพูดเดิมๆ ......แล้วก็หลับไปทั้งน้ำตาอีกเช่นเคย.....


.
.
..

“ที.....ทำไรอยู่” ผมโทรหาที
“ดูทีวี”
“เรื่องอะไร”
“จะรู้ไปทำไม”
“ทีเราคิดถึงที....ทีคิดถึงเราบ้างไม๊”
“.......” ทีเงียบ
“คิดถึงเราปะ”
“เฉยๆ อะ” ทีตอบ
“ทีไม่คิดถึงเรื่องของเราเลยหรอ”
“ก็ไม่อะ.....เรามีงานทำ ก็เลยทำให้ลืมๆ ไปมั๊ง”
น้ำตาเริ่มคลออยู่ที่เบ้าตาของผม.......ทีไม่สนใจเราเลย.......เราอย่าไปสนใจเขาเลย
“มีอะไรอีกไม๊ เราจะไปล้างบ่อปลา” ทีพูด
“ไม่มี” ผมตอบ...เสียงเริ่มสั่น
“งั้นแค่นี้นะ หวัดดี”
ตู๊ด..............

.


.




.



โฮฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมปล่อยโฮออกมา.......มันอัดอั้นเหลือเกิน........
รักคนที่เค้าไม่รักเราเลยรักคนที่เขาไม่แคร์.....ไปปรึกษา.....
ไประบายกับใคร.....ให้ใครรู้ก็ไม่ได้........ผมต้องเก็บมันอยู่
ในใจคนเดียว......เครียดอยู่คนเดียว......อยากบ้า.........ผมจะทำยังไงดี........

.
.
.
.
.

ผมนั่งมองต้นกระบองเพ็ชรที่ทีให้ผมมา.....พูดกับมัน
“ทีมันรักเราบ้างไม๊……นายแกรักเราบ้างไม๊เนี่ย........ไปบอกนายแกนะ.....ว่าเรารักเขามาก
รักมากที่สุด.......เราไม่เคยรักใครมาก่อน......เรารักทีคนเดียว.......ฯลฯ”
“นี่.....เราตั้งชื่อให้แกละกันนะ......ชื่อ ‘ทีน้อย’ ละกันนะ” ผมพูดกับมัน
มีการตั้งชื่อให้มันด้วย......ตลกตัวเองจริงๆ

“อยู่ในหลอดนี้อึดอัดไม๊......เราว่าแกอึดอัดแน่ๆ เลย......เดี๋ยวเราเอาแกไปลงกระถาง
ละกันเอาเป่า”

ผมกำลังคิดว่าจะไปหาซื้อกระถางต้นกระบองเพชรอันเล็กๆ ได้ที่ได้ไหนน๊า.....
.




.


.

.
.


หลังจากที่ผมหาซื้อกระถางได้แล้ว.....ผมก็เอา ‘ทีน้อย’ ไปลงกระถาง.....
วันๆ ก็นั่งพูดกับมัน......คิดซะว่ามันคือที........



“โบ๊ท.....ไปเอาต้นนี้มาจากไหน” แม่ถามผม.....คงเห็นว่าวันๆ ผมสนใจแต่ต้นนี้
“ซื้อมา”
“ไม่จริงหรอก....ถ้าซื้อมันต้องสวยกว่านี้ต้นไม่กี่สิบ เค้าใส่กระถางออกจะสวย”
“แล้วนี่มันไม่สวยตรงไหน” ผมเถียง
“ถ้ามีคนเค้าให้มาเนี่ย......ความหมายของต้นกระบองเพชรมันไม่เหมาะกับการ
ให้คนรักกันหรอก.....เพราะว่าหนามมันจะเป็นตัวบอกให้รู้ว่า....ความรักจะมีแต่อุปสรรค”
สารพัดที่แม่พูดออกมา.....แต่ว่าผมไม่ได้สนใจ.....ก็ผมรัก ‘ทีน้อย’ ของผม......

.
.
.

“โบ๊ท....นี่มันสองเดือนกว่าเข้าไปแล้วนะ....ทำไมยังทำตัวแบบนี้อีก
ข้าวปลาก็ไม่ค่อยยอมกิน.....ไม่พูดจากับใคร.....ถามคำตอบคำแบบนี้ได้ไง” แม่เริ่มบ่นกับผม
เริ่มไม่พอใจแล้ว.....ตอนแรก.....แม่ก็สงสาร......แต่ว่านี่มันนานมากแล้ว....แม่คงชิน...
คงเริ่มรำคาญ....
“โบ๊ทก็ไม่ได้เป็นอะไรอะแม่” ผมตอบ
“งั้นก็ทำตัวให้เป็นปกติได้แล้ว”
“ครับ” ผมรับปาก....แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะทำตาม

.
.
.

ทุกๆวันผมก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม.....ไม่พูดไม่จา......ไม่กินข้าว......รอโทรศัพท์จากที
ซึ่งก็ไม่เคยมีมาเลย.......โทรไปหาทีบ้าง.......พูดกับทีคำสองคำแล้วก็วาง......เพราะว่าที
ไม่อยากคุยด้วย!!......

.
.
..


จนวันนี้....

“แม่วันอาทิตย์นี้โบ๊ทไปหอแล้วนะ จะเปิดเทอมแล้ว” ผมพูดกับแม่อยู่ระหว่างที่ช่วยแม่ทำงานอยู่
“อือ....เร็วเนอะ ปิดเทอมแป๊ปเดียวเปิดเทอมแล้ว”
“ใช่ครับ” แต่ในใจผมคิดว่ามันช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานเหลือเกิน......ยาวนานเหลือเกินที่ผมไม่ได้
เห็นหน้าที.....
“เปิดเทอมแล้วกินข้าวกินปลาบ้างนะ”
“ครับ”
“ชั่งน้ำหนักบ้างไม๊เนี่ย”
“เปล่า....ไม่รู้จะชั่งทำไม”
“ข้าวปลาไม่กิน....ผอมแล้วรู้ไม๊เนี่ย”
“ไม่รู้ครับ”
“ฯลฯ ที่ผมคุยกับแม่.....” ที่คุยเพราะว่าวันนี้ผมอารมณ์ดี.....จะเปิดเทอมแล้ว....
ผมจะได้เห็นหน้าทีซักที

โห.......ทำไมน้ำหนักมันลงพรวดขนาดนี้เนี่ย.......นี่น้ำหนักลงมา 8 กิโล
เชียวหรอเนี่ย.....ผมคิดในใจ.....อีกใจนึงกลับดีใจ...แหะๆ.....
ก็หุ่นเพรียวขึ้นเยอะเลย.......เหมือนเข้าคอร์สลดความอ้วนโดยไม่เสียเงิน.......

ว่าแล้วก็ไปเก็บของดีกว่า.......พรุ่งนี้จะไปหอแล้ว..........


=======================================

และแล้ว ปิดเทอมใหญ่ก็จบแล้วนะครับ........รออ่านตอนเปิดเทอมด้วยนะครับ

[FOAM]

ค้างง่า.........

เปิดเทอมเลยเด่ะ อยากอ่ายต่อครับ


ปล จิ้มโบทอีกแระ

[Otaku]

ทีใจร้าย    ทำไมทีเย็นชาอย่างนี้อ่ะ

หาคนใหม่เถอะ 

[TonG_x_Zhi]

ทีใจร้ายมากๆ

เฮ้อ รออ่านตอนต่อไปนะครับ

[cassper_W]

เราว่า หาใหม่ง่ายกว่าให้ทีมาสนใจน่ะเนี่ยยย

 

[snowblack]

ว่าทีฝ่ายเดียวก็ไม่ได้นา

ปล.รอตอนต่อไปนะครับ

[EternalHeart]

เราว่า หาใหม่ง่ายกว่าให้ทีมาสนใจน่ะเนี่ยยย

 

......เคยคิด.....แต่ทำไม่ได้.......ทำไม่ได้จริงๆ......

ว่าทีฝ่ายเดียวก็ไม่ได้นา

ปล.รอตอนต่อไปนะครับ

ว่าผมเองดีกว่า......ผมโง่เอง.....ที่ไปรักเค้า.......ทั้งๆ ที่เค้าไม่รัก
อย่าไปว่าทีเลย.......

[animob]

- -* หยุดดีกว่ามั้ย