หัวข้อ: @@@โดย Luk {สนามรัก..นักบอล} P.96 วันนี้ไปส่งหนังสือให้หมดแล้วนะคะ 12/12/56

[เกเร]

ยังบ่มาๆๆๆ

[luxilove]

สนามรัก..นักบอล
Part 22


   “ดิ่งครับ..เย็นนี้เราดินเนอร์ข้างนอกกัน”
โยโย่บอกรุ่นน้อง หลังเปิดใจสารภาพความรู้สึกวันนั้น ผ่านมาจวนครบอาทิตย์
ทั้งคู่อยู่ร่วมกันด้วยดีไม่มีเคอะเขินให้เป็นจุดสนใจกับเพื่อนร่วมทีม รุ่นพี่ไม่ฉวยโอกาสทำรุ่นน้องลำบากใจอีก
คนตัวโตอดทนใจเย็น..รอลูกดิ่งเรียนรู้และยอมรับอย่างไม่เร่งทำตามความต้องการของตัวเอง

   ที่พิเศษคือคำพูดอบอุ่นกว่าเดิม สำคัญเวลานอนมักตื่นมาในสภาพกอดกันประจำ เหมือนร่างกายดึงดูดหากันเอง
พักหลังลูกดิ่งคลายกังวลลดอาการเขินไปเยอะ เมื่อพี่ไม่มีสายตาล้อเลียนให้รู้สึกระแวง จึงไม่เก็บมาใส่ใจเป็นการรกสมอง

   “ไม่กินที่แคนทีนเหรอครับ” รุ่นน้องถาม

   “พี่มีธุระ” โยโย่บอกเสียงเรียบ

   “อ้าว! ชวนผมไปด้วยสะดวกพี่หรือครับ ยังไงผมอยู่ได้นะ” ลูกดิ่งคิดว่าโยโย่กังวลกลัวทิ้งให้เขาอยู่ลำพัง
เลยพ่วงไปด้วย..เกิดรู้สึกเกรงใจขึ้นมา

   “ไปด้วยกัน” รุ่นพี่ตัวโตกลับสร้างปมให้รุ่นน้องสงสัย

   “ผมหรือครับ” หนุ่มหน้าใสย้ำเสียงเบา

   “อืม” พอได้รับคำยืนยัน เขาหมดข้ออ้างปฏิเสธ

   “ตกลงครับ” หลังเลิกซ้อม พวกเขาออกไปทานมื้อเย็นนอกสโมสร
>
>
   “เย็นนี้..กูไม่อยู่” ระหว่างพักซ้อมทีม โยโย่บอกกับเกรียง

   “ไปไหนวะ” ซี้ปึ๊กถามด้วยความอยากรู้

   “ไปเคลียร์ตัวเอง” สุดหล่อหน้าเข้มตอบสั้น

   “เอาจริง” เกรียงถือขวดน้ำในมือ ยกกระดกเหล่ตามองเพื่อนฮ็อต

   “กูไม่เคยเล่น” คำพูดหนักแน่นจริงจัง แววตามุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว

   “เตรียมรับมือแล้ว” เพื่อนซี้ควบตำแหน่งกัปตันทีม แอบกังวลแทนเพื่อนหน้าหล่อ
ประโยคที่เอ่ยแฝงความห่วงใยติดมาด้วย

   “ครั้งนี้..กูคงยอมหึ!” คำตอบโยโย่ ทำให้เพื่อนรักถึงกับตบบ่าเบาๆ แสดงการให้กำลังใจ

             “กูอยู่ข้างมึง ฝืนไปปวดใจเปล่า ทำตามใจมึงต้องการเถอะ กูพร้อมยืนข้างมึงเสมอ..โย่” กำลังใจจากเพื่อน
เขารวบจับมือเกรียงมากระชับมั่น แทนการขอบคุณที่ไม่เคยตั้งแง่รังเกียจ คบหามานานตั้งแต่มัธยมกระทั่งขณะนี้
ไม่ว่าเขามีรสนิยมแบบไหน เพื่อนไม่เคยนำมาเป็นประเด็นให้เสียความรู้สึกต่อกัน เกรียงยังคงเป็นเพื่อนรัก
ที่เข้าใจเขาได้ดีกว่าครอบครัวอีก

   “ขอบใจ” ประโยคสั้นแต่คุณค่ายิ่งใหญ่ นิสัยเทพบุตรแข้งทองน้อยครั้งจะขอบใจใครพร่ำเพรื่อ

   “หึหึ! โชคดีมึง” สองหนุ่มยิ้มให้กัน สร้างความสงสัยใคร่รู้ให้รุ่นน้องหน้าเข้มหุ่นล่ำ
มีศักดิ์เป็นน้องแทคของเกรียง ซึ่งยืนตีคู่ลูกดิ่งดื่มน้ำแก้กระหายคลายเหนื่อยห่างอยู่พอสมควร

   “พี่เกรียง..พี่โย่คุยอะไรวะดิ่ง จับมือยิ้มให้กันด้วย” ยุทธตั้งข้อสังเกต

   “ผมจะรู้ไหม ยืนอยู่ด้วยกันเนี่ยะ” ลูกดิ่งไม่มีเจตนากวนใส่ ไม่รู้จริงๆ ยุทธดันถามทั้งที่ยืนอยู่ข้างกันแท้ๆ

   “มึงแม่ง!..กูสงสัยไม่เคยเห็นพี่โย่มีท่าทีแบบนี้ เหมือนเป็นความลับ” ยุทธหันมามุ่นคิ้วใส่รุ่นน้อง
รู้มันพาซื่อแต่คำพูดฟังกวนไปหน่อยไหม เลยเผยความคิดตัวเองให้ลูกดิ่งรู้ รุ่นน้องไม่พูดตอบ ทั้งที่มีข้อสงสัยเช่นกัน
แต่ไม่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวใคร..พานไม่เอามาใส่ใจให้รกหัวดีกว่า

   “ปี๊ดดด!!” เสียงนกหวีดโค้ชโจ้ เรียกนักเตะลงสนาม หมดเวลาพัก ยุติบทสนทนาคาใจ
นักเตะรุ่นน้องต่างมุ่งมั่นฝึกซ้อมกันแข็งขัน โดยเฉพาะคนที่กำลังวิ่งก้นขวิด บอกตัวเองต้องมีชื่อติดนักเตะสโมสรให้ได้
เพื่อทวงสัญญาใครบางคน..?

   พักหลังมีโทรคุยก่อนนอน ทิ้งท้ายจะวางสายมักมีพูดติดปาก ‘ฝันดี’ แม้บทสรุปของการคุยมีแต่คำพูดแสบคัน
กลับทำให้ชีวิตมีสีสันได้รสชาติไปอีกแบบ กลายเป็นกิจวัตรก่อนนอนที่ยุทธทำเป็นประจำ ไม่อย่างนั้นพานนอนไม่หลับเสียดื้อๆ..?
>
>
   สวนอาหารชานเมือง คือสถานที่รุ่นพี่หน้าหล่อพารุ่นน้องมาดินเนอร์ บรรยากาศร่มรื่นปลูกไม้ยืนต้นดาษดื่น
มีศาลาทรงไทยใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่เว้นระยะห่างอย่างลงตัว ลูกดิ่งเดินตามรุ่นพี่ตัวโตแอบมีคำถามในใจ
‘ทำไมพี่พามาร้านนี้ ไม่อยากคิดว่าชวนมาเดท รู้สึกแปลกๆ หากคิดแบบนี้’

   สองหนุ่มได้รับการต้อนรับจากพนักงานสาว เธอส่งยิ้มทั้งปากทั้งตา โดยเฉพาะสายตาที่มอง
บ่งบอกแอบชื่นชมอิมเมจซึ่งต่างกันของหนุ่มหล่อทั้งคู่ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ด้อยกว่ากันนัก
คือเสน่ห์บุรุษเพศแผ่รังสีดึงดูดให้สาวมองตามจนคอเคล็ด สังเกตพนักงานเสิร์ฟ
กระทั่งคนเดินอาหารเผลอมองสองหนุ่มเหมือนโดนสะกดไปหลายวิ

   “โต๊ะที่จองเอาไว้ค่ะ” เธอพามายังศาลาทรงไทย อยู่ใต้ต้นสัตยาบันขนาดใหญ่ มีความเป็นส่วนตัวพอดูทีเดียว
โต๊ะถัดไปห่างกว่าสามเมตร โยโย่ดุนหลังลูกดิ่งให้นั่งฝั่งขวามือ รุ่นน้องไม่เรื่องมากขยับนั่งลงเรียบร้อย

   รุ่นพี่ตัวโตตามติดนั่งข้างๆ ไม่ยักนั่งอีกฝั่ง ทำให้หน้าใสขึ้นสีเรื่อ เมื่อคิดว่ารุ่นพี่เจตนานั่งข้างตัวเอง
แอบเขินสายตาพนักงานสาวที่จ้องมาวิ้งค์ๆ ไม่รู้คาดเดาความสัมพันธ์พวกเขาไปถึงไหน

   หนุ่มหน้าใสร่างสูงหารู้ไม่..สาวเจ้ากำลังชื่นชมปลื้มกับความหล่อของพวกเขาต่างหาก
ไม่ได้ตั้งข้อสังเกตอื่นแม้แต่น้อย ถึงจะดูแปลกอยู่บ้างถ้ามากันสองคนแล้วนั่งคู่กันแบบนี้ก็เถอะ

   “รับเครื่องดื่ม หรือออกอาหารเลยค่ะ” เธอถามตามมารยาท

   “ผมขอน้ำส้มคั้นสองแก้ว น้ำเปล่าขวด ส่วนอาหารรออีกสักครู่ครับ” โยโย่เป็นคนออร์เดอร์เอง
โดยไม่คิดถามลูกดิ่ง น้ำส้มคั้นเป็นผลดีสำหรับสุขภาพนักกีฬา น้ำเปล่าช่วยแก้กระหาย สิ่งที่คนตัวโตสั่งให้
เขารู้คุณค่าดีว่ามีประโยชน์อย่างไรกับนักกีฬา นักเตะที่ผ่านการอบรมหลักโภชนาการย่อมต้องมีความรู้พื้นฐานกันทุกคน

   “พี่บอกมีธุระ” รุ่นน้องรอพนักงานเดินออกไป ค่อยเปิดปากถาม

   “รอก่อน ยังไม่ถึงเวลา” โยโย่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี สีหน้าลูกดิ่งบ่งบอกกำลังสงสัยชัดเจน
เขานึกแปลกใจท่าทีลับลมคมในของรุ่นพี่

   “สงสัยอะไร” โยโย่แอบขำ ถามอย่างมั่นใจ

   “ปะ..เปล่าครับ” ลูกดิ่งปฏิเสธไม่เต็มเสียง

   “สีหน้าเราฟ้อง” เอานิ้วชี้คลึงปมหว่างคิ้วให้ ลูกดิ่งชะงักการกระทำของรุ่นพี่
แม้จะรู้สึกดี..แต่ก็ทำเอาหน้าร้อนจนเห่อแดงรวดเร็ว โยโย่เห็นถึงกับแทบอยากฝังจมูกโด่งบนแก้มใสที่ขึ้นสีสุกปลั่ง
แต่ก็หักห้ามใจบอกตัวเองให้อดทนเข้าไว้ ‘ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม’

   “ไม่กลัวใครเห็นหรือครับ” ลูกดิ่งเตือนรุ่นพี่ตัวโตเบาๆ จู่ๆ เอานิ้วมาคลึงหน้าผากเขาทำไม

   “หึหึ! อายหรือไง” รุ่นพี่กับยิ้มกว้าง ท่าทีไม่ทุกข์ร้อน

   “พี่เป็นคนมีชื่อเสียง ขืนเป็นข่าวมีแต่เสียหาย” น้ำเสียงลูกดิ่งดูกังวล โยโย่อดเอามือลูบหัวอย่างเอ็นดูไม่ได้

   “เป็นเสียอย่างนี้ ห่วงคนอื่นเสมอ ทำคนเขาหลงรักแล้ว รู้ตัวไหม?” อ่า!!..สงสารดิ่งน้อย
นั่งก้มหน้างุดมือขยุ้มหน้าขาไว้แน่น เขินคำพูดไม่รู้จักเวล่ำเวลาของรุ่นพี่ แอบบ่นในใจ ‘นึกครึ้มอะไร..มาพูดให้ฟังแบบนี้’

   “ขอโทษทีโย่..มาเลทไปหน่อย” เสียงหวานแทรกขัด ดึงสติลูกดิ่งให้กลับมาสนใจเหตุการณ์ปัจจุบัน
เงยมองเจ้าของเสียงเผลออึ้งตาค้าง แต่ยังรู้รักษามารยาทยกมือไหว้อย่างสุภาพ

   “หวัดดีครับพี่หมอผานิต..หวัดดีครับพี่” หมอผานิตคนสวย แต่งตัวเรียบง่ายดูสวยหวานเข้าไปอีก
มาพร้อมสาวมั่นมีเสน่ห์จนไม่สามารถละสายตาออกได้ เครื่องหน้าทั้งคู่ไร้เครื่องสำอางปิดบัง
ใสกระจ่างสวยพริ้ง..พาคนมองเผลอจ้องอย่างลืมตัว

   “หวัดดีค่ะลูกดิ่ง เพื่อนพี่นิตเอง ชื่อนุชจรี เรียกพี่นุชได้ นุชนี่ไงลูกดิ่ง” หมอผานิตแนะนำเพื่อนให้รู้จักลูกดิ่ง

   “นั่งก่อนสินุช..พี่นิต” โยโย่ลุกยืนต้อนรับ ทำให้ลูกดิ่งพลอยลุกตาม สองสาวยิ้มน่ารัก
พากันนั่งฝั่งตรงข้าม หมอผานิตตรงกับโยโย่ ส่วนนุชจรีตรงข้ามลูกดิ่ง สองหนุ่มถึงค่อยขยับลงนั่งบ้าง

   “โย่..แกล้งอะไรน้องเขา” นุชจรียิ้มเจ้าเล่ห์ให้รุ่นพี่ตัวโต

   “แกล้งอะไรนุช” โยโย่ตีหน้ามึน ถามกลับไป

   “อย่าเนียน..น้องหน้าแดงหูแดง บนโต๊ะไม่มีของเมา ให้เดาเป็นอะไร ถ้าไม่โดนโย่แกล้ง”
คำพูดนุชจรีดูสนิทรุ่นพี่ตัวโตเป็นกันเองมากๆ

   “หาเรื่อง..สั่งอาหารเถอะ พี่นิตชอบแกงหน่อไม้ดองปูเนื้อ เห็นมาร้านนี้สั่งประจำ” ประโยคธรรมดา
แต่บ่งบอกพวกเขามากันบ่อย จนรู้เมนูนี้คนรักชอบ แค่คิดตามลูกดิ่งเหมือนเป็นส่วนเกิน
เขาไม่เข้าใจ..ถ้าพี่โย่จะมาทานข้าวกับคนรัก นึกยังไงพาเขาติดมาด้วย

   “ของนุชยำถั่วพูกุ้งสด ปลาหมึกผัดไข่เค็ม น้ำส้มคั้นสอง น้องดิ่งอยากทานอะไรคะ สั่งสิจ๊ะวันนี้เจ้ามื้อใหญ่เขาเป”
นุชจรีสั่งเสร็จ หันบอกลูกดิ่งที่นั่งเงียบ สีหน้าน้องดูเจื่อนไปถนัด

   “ผม..อะไรก็ได้ครับ” น้องตอบคนละเรื่อง เหมือนในหัวกำลังครุ่นคิด ความผิดปกตินี้..คนที่เหลือต่างจับสังเกตได้ทันที

   “ขอผัดผักรวม..ต้มยำปลากะพงน้ำข้น ข้าวเปล่าโถ” โยโย่สั่งเองเลย  พร้อมกับชูแท่งไฟเรียกพนักงานรับรายการอาหาร
โดยมีหมอผานิตคนสวยเป็นคนจดใส่กระดาษของทางร้านที่เตรียมไว้ให้ลูกค้า 

   “เป็นยังไงบ้างลูกดิ่ง ซ้อมหนักไหมครับ” หมอผานิตถาม

   “พอสมควรครับ” ถามคำตอบคำ แม้ใบหน้าจะยิ้ม แต่ไม่สดใสอย่างที่ควรจะเป็น

   “พี่โย่ดูแลดีไหม” หมอคนสวยยังคงถามมาอีก

   “ดีครับ” ลูกดิ่งตอบ ยังไม่ยอมมองรุ่นพี่ที่นั่งติดกัน

   “โดนโย่แกล้งหรือเปล่าคะ” นุชจรีแทรกถามบ้าง

   “ไม่มีครับ..พี่นุช” ลูกดิ่งตอบ

   “แน่ใจ..ถ้าเพื่อนพี่แกล้งบอกได้นะ เดี๋ยวพี่จัดการให้” เธอยิ้มซุกซน ดูเป็นสาวมั่นท่าทางสบาย
อาจไม่สวยหวานอย่างหมอผานิต แต่ก็น่ามองไม่ด้อยกว่าเลยสักนิด

   “ขอบคุณครับ..พี่” รุ่นน้องยิ้มละไมส่งให้ ค่อยดีขึ้นกว่าเดิม

   “ยิ้มแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะ” นุชจรีพูดจบ หันไปยักคิ้วล้อเลียนคนตัวโตเคราดกที่นั่งยิ้มมุมปาก
กลับถูกอีกฝ่ายถลึงตาให้เฉย

   “คิกคิก..ทำดุ” เธอหัวเราะถูกใจ

   “น้องดิ่งสงสัยอะไรคะ..มองพี่ตาแป๋วเชียว” นุชจรีถาม หลังสังเกตลูกดิ่งจ้องเธอไม่วางตา

   “เปล่าครับ..ผมต้องขอโทษที่เสียมารยาท พี่นุชสวยมากครับ เผลอมองเพลินไปหน่อย”
ลูกดิ่งยิ้มเก้อหน้าแดงลามไปทั้งหู สาวสวยฝั่งตรงข้ามหันมองกัน แล้วพร้อมใจ

   “พรืดด!!..คิกๆๆ!!” คนสวยพากันหัวเราะสนุกสนาน ลูกดิ่งเขินหนักกว่าเดิม
เมื่อเข้าใจเป็นสาเหตุให้สาวๆ ขำ หนุ่มหล่อรุ่นพี่ชักหน้าเครียด

   “หึ!” เสียงขึ้นจมูกทุ้มต่ำ บ่งบอกกำลังขัดใจเต็มทน

   “โย่!..น้องน่ารักมากอ่ะ สำคัญน้องแมนมาก แน่ใจเหรอคุณเพื่อน”
ลูกดิ่งหันขวับมองหน้ารุ่นพี่ที่นั่งแสยะยิ้มมุมปากดูน่ากลัวพิลึก บวกท่าทางเคร่งขรึมตาวาวไปแล้ว

ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -




   “ตกลงจะได้เรื่องไหม นุชกับพี่นิตเลิกขำทีเหอะ แน่ใจว่าพึ่งได้..หืม”
รุ่นพี่ตัวโตเปรยเสียงขุ่น สังเกตคำพูด รู้สึกพี่โย่สนิทกับพี่นุชเป็นพิเศษ ถึงเรียกชื่อคุ้นเคยกันแบบนี้

   “น้องทำหน้าสงสัยใหญ่แล้ว ให้นุชอธิบายหรือโย่บอกน้องเองดีค่ะ” สาวมั่นหน้าสวยหยุดหัวเราะ
พยักพเยิดมาทางลูกดิ่ง หนุ่มหน้าใสงงหนักเข้าไปอีก ตกลงพวกพี่มีเรื่องอะไรกับเขา...?

   “ทานข้าวเสร็จก่อน..ค่อยคุยทีเดียว” โยโย่ตัดบท จังหวะสายตาดันเห็นอาหารที่สั่ง พนักงานยกใส่ถาดมาพอดี

   “เอางั้นก็ได้ กลัวกินข้าวไม่อร่อยสิ” ตบท้ายมีหยอก โยโย่มองนุชจรีกลั้วยิ้มด้วยสาตาดุๆ
แต่ไม่ได้พูดอะไร ทุกคนพลอยหุบปากรอพนักงานลงอาหารให้เรียบร้อย

   บรรยากาศมื้อค่ำของสองสาวสองหนุ่ม ดูเหมือนมีเพียงคนเดียวที่เก็บอาการเอาไว้
มียิ้มพูดคุยตอบคำถามบ้าง ส่วนใหญ่ผูกขาดโดยนุชจรี

   ส่วนหนุ่มตัวโตวางตัวปกติ ไม่ค่อยพูดตามนิสัย หมอผานิตคนสวยยิ้มตลอดเวลา
ท่าทางสนใจฟังนุชจรีหาเรื่องคุยด้วยสีหน้ามีความสุข

   “ผลไม้หรือของหวานดี” สุภาพบุรุษเคราดกถามสาวๆ

   “ผลไม้เถอะ นุชไม่อยากแบกน้ำหนัก น้องดิ่งรับผลไม้หรือไอศครีม” นุชจรีมีใจถามลูกดิ่ง
สายตาคมเข้มของรุ่นพี่จ้องรอคำตอบเช่นกัน

   “ไม่ดีกว่าครับ ผมอิ่มมาก” ลูกดิ่งปฏิเสธอย่างสุภาพ

   “โห!..กินไม่เห็นเยอะ มิน่าหุ่นเพรียวได้ใจ..อิอิ” ตบท้ายหัวเราะร่าโดนหมอผานิตตีแขนไปที

   “เพี๊ยะ!..นุชทะลึ่งใหญ่แล้ว” หมอคนสวยทำตาดุ แต่หน้าหวานกลับกลั้วยิ้มตามด้วย

   “โธ่! พี่นิต..นุชหยอกน้องเค้าหรอก” หน้าสวยมุ่ยใส่หมอผานิต คนตีกลับยิ้มหวานงามพิศกว่าเดิมอีก

   “ไม่รู้จักโต” หมอคนสวยดุไม่จริงจัง ลูกดิ่งมองสลับไปมาด้วยความรู้สึกคลุมเครือในความสัมพันธ์พวกพี่ๆ
ที่ดูสนิทกันมาก แต่เรียกหมอผานิตพี่ทุกครั้ง ทั้งพี่โย่และพี่นุช

   “ตกลงผลไม้นะ” คนตัวโตตัดบท ชูแท่งไฟเรียกพนักงานรับออร์เดอร์ ไม่รอใครทัดทาน

   ระหว่างพนักงานเคลียร์โต๊ะจนกลับไป นุชจรีเปิดประเด็นขึ้น

   “พี่กับโย่เป็นเพื่อนกัน เราสนิทกันตอนอยู่ต่างประเทศ คบมาหลายปีแล้วตั้งแต่ตอนนั้นจนเดี๋ยวนี้” ลูกดิ่งฟังนิ่ง

   “โย่เป็นเพื่อนที่พี่ไว้ใจ และนับถือน้ำใจมาก” ลูกดิ่งปรายตาเรียวมองหน้ารุ่นพี่
สีหน้าฝ่ายถูกมองยังคงเรียบเฉยไม่ได้แสดงท่าทางอะไร แถมไม่เบรกเพื่อนที่กำลังพูดอีกด้วย

   “ถึงเวลาที่พี่ต้องตอบแทนเพื่อนบ้างแล้ว” ลูกดิ่งหันมองหน้านุชจรี คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อย
เขาไม่เข้าใจ..สาวมั่นกำลังพูดถึงเรื่องอะไร

   “พี่กับพี่หมอนิตเป็นแฟนกัน” รุ่นน้องหน้าใสตาเบิกกว้างเผลอตะลึงไปครู่ใหญ่
เมื่อได้ยินคำพูดจากปากสาวมั่นตรงหน้า

   “พี่หมอนิตเป็นรุ่นพี่ตอนพี่เรียนมัธยม เราเรียนโรงเรียนหญิงล้วน พี่จีบพี่นิตแล้วเราก็คบกัน
ปัญหาคือไม่สามารถให้ครอบครัวรู้ พ่อแม่พี่นิตเคร่งมาก ช่วงนั้นเราคบกันลับๆ แต่ความลับไม่มีในโลก
ก่อนพี่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ พ่อแม่พี่นิตรู้เรื่องของพวกพี่ พวกท่านยื่นคำขาดให้เลิกติดต่อกัน
พี่นิตจำใจเลิกกับพี่ เพราะพ่อกับแม่สุขภาพไม่ดี พี่นิตไม่ต้องการให้กระทบกระเทือนพวกท่าน
เกือบสามปีที่เราไม่ได้ติดต่อกันเลย แต่พี่ไม่เคยลืมพี่นิต คนที่ช่วยพี่ให้ได้พบพี่นิตอีกครั้งคือโย่
   พี่อาศัยโย่เป็นตัวเชื่อมรับสมอ้างคบกับพี่นิต สร้างภาพให้ผู้ใหญ่เข้าใจว่าโย่กับพี่นิตเป็นแฟนกัน
ความจริงโย่ไปรับพี่นิตทุกครั้ง เพื่อมาพบพี่ทำมาตลอดตั้งแต่กลับจากนอก..
   กระทั่งปลายปีที่ผ่านมา พ่อแม่พี่นิตป่วยก่อนจะเสียไปไล่ๆกัน พี่กับพี่นิตเราอยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่งแล้ว
บ้านพี่นิตตอนนี้คงมีแค่น้องชายลำพัง พี่นิตออกมาอยู่กับพี่สองคน ที่พี่พูดทั้งหมด เพราะเพื่อนมาปรึกษา
คนที่มันชอบเกิดกังวลเรื่องพี่นิต จึงอยากให้พี่กับพี่นิตช่วยเคลียร์ให้หน่อย..อิอิ”
   ลูกดิ่งหน้าแดงแปร๊ดทันควัน เมื่อนุชจรีหัวเราะพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์มองหนุ่มหน้าใสอย่างกรุ้มกริ่ม

   “คะ..คือ..ผม” น้องอ้ำอึ้งพูดไม่ออก

   “เชื่อที่นุชพูดเถอะน้องดิ่ง พี่กับโย่เรานับถือเป็นพี่น้อง ที่ผ่านมาต้องขอบใจโย่ที่เสียสละให้พวกพี่มาตลอด
พอโย่ออกปากเจอคนที่ชอบ พี่ก็ดีใจไปด้วย ยังไงน้องดิ่งอย่าเพิ่งตัดรอนนะคะ ลองดูกันก่อนอย่าด่วนตัดสินใจอะไรไปตอนนี้”
หมอคนสวยยืนยันสำทับอีกคน ลูกดิ่งใบ้กินไปแล้ว เหมือนทุกคนจ้องเขาเป็นตาเดียว

   “เชื่อพี่..โยโย่ไม่ใช่คนที่รักชอบใครง่าย มีคนมากมายเข้าหา ตั้งแต่ที่พี่รู้จักมีนับไม่ถ้วน
แต่ไม่เคยมีใครที่โย่เทคแคร์เอาใจใส่เหมือนดิ่ง พี่ไม่ได้อวยกันเองหรอกจร้า..นิสัยโย่จริงใจ..จริงจังและมั่นคง”
นุชจรีพูดให้เครดิตโยโย่กับลูกดิ่ง สองสาวรู้สึกจะเชียร์ให้สองหนุ่มเป็นแฟนกันออกนอกหน้า  ลูกดิ่งเริ่มหายใจลำบาก

   “ผะ..ผมเป็นผู้ชายอ่าครับ คือ..ไม่ใช่รังเกียจนะครับ แต่ผมไม่อยากทำให้พี่เขาผิดหวัง หากคาดหวังแล้ว
ผมตอบรับความรู้สึกพี่เขาไม่ได้ ผมกลัวทำพี่เขาเสียใจครับ” พูดจบถอนหายใจพรู

   “ฟังไว้เพื่อน น้องบอกมาแบบนี้..เอาไงโย่” นุชจรีหันมาถามหนุ่มเคราดกที่นั่งนิ่งมาตลอด

   “พี่เคารพการตัดสินใจของดิ่ง ช่วงนี้ขอโอกาสได้ไหม” เสียงทุ้มอ่อนฟังแล้วลูกดิ่งรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่  รีบตอบรุ่นพี่ไป

   “ครับ..ผมตกลงกับพี่แล้ว ผมไม่รังเกียจ..ออกจะดีใจด้วยซ้ำ ที่พี่มีความรู้สึกดีๆ ให้ผม
ขอเวลาผมเรียนรู้ทำความเข้าใจกับตัวเองอีกหน่อย สุดท้ายถ้าผมไม่สามารถตอบรับความรู้สึกพี่ได้
ผมต้องขอโทษพี่ล่วงหน้าด้วยนะครับ” น้องยืดอกหันมาสู้ตารุ่นพี่ สองสาวที่นั่งเป็นสักขีพยาน
ต่างเผยยิ้มอย่างให้กำลังหนุ่มตัวโตสุดหล่อ

   “ครับ..ถ้าพี่ทำให้ดิ่งรักตอบไม่ได้ คงไม่โทษใคร พี่ยอมรับมัน” นุชจรีกัดปากกลั้นเสียงกรี๊ดไปแล้ว
หมอผานิตถึงกับค้อนคนรักรุ่นน้อง แต่ใครจะเข้าใจเธอ ตอนนี้เธอฟินไปกับคำพูดและบรรยากาศของสองหนุ่มหล่อ
ที่นั่งจ้องตากัน..ไปแล้วเรียบร้อย

   ถึงลูกดิ่งจะออกตัวล่วงหน้า เพื่อนสุดหล่อจะพูดเป็นสคริปพระเอก แต่ในสายตาสาวๆ ต่างคิดว่า
ไม่นานลูกดิ่งต้องเทใจให้โยโย่แน่ ใครจะกล้าปฏิเสธหนุ่มหล่อน้ำใจงามได้ลงคอ ความอบอุ่นอ่อนโยนซึ่งเป็นพื้นฐานนิสัย
ของโยโย่ ที่ถูกหลอกจากท่าทางนิ่งเฉยภายนอก หากใครเข้าถึงและสัมผัสนิสัยส่วนลึกล่ะก็ เชื่อแน่ต้องตกหลุมรักทุกคน

   โดยเฉพาะลูกดิ่ง เป็นคนที่โยโย่เลือก มีหรือที่หนุ่มผู้สวมมาดขรึม จะไม่สามารถทำให้รุ่นน้องผู้ซื่อตรงจนใสซื่อ
กลายมาเป็นคนรักอย่างตั้งใจ เชื่อแน่โยโย่ต้องทำสำเร็จ

   “เอาเถอะ..พวกพี่จะรอฉลอง” หมอผานิตตัดจบ เมื่อเห็นถาดผลไม้ที่สั่ง พนักงานกำลังเดินถือมา
สองหนุ่มค่อยละสายตาจากกัน ไม่มีใครเอ่ยอะไรขึ้นมาอีก ถือว่าทุกคนได้เคลียร์ความคลุมเครือ
ที่รุ่นน้องกังวลให้เกิดความกระจ่าง..เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของหมอผานิตและโยโย่หมดแล้ว..?
>
>
>
   “คุณโย่ครับ นายท่านฝากเอาไว้ ถ้าคุณกลับมาให้ไปพบที่ห้องท่านด้วยครับ” รปภ.ยืนตะเบ๊ะให้โยโย่
เขาเดินออกมาขอให้หนุ่มหล่อลดกระจกเพราะมีเรื่องแจ้งให้ทราบ โยโย่เห็นแบบนั้นยอมลดกระจกลงฟัง

   “พ่อมาหรือครับ” เขาถามด้วยความสงสัย ไม่มีการแจ้งล่วงหน้าว่าพ่อจะมาสโมสร

   “ครับ..มาตั้งแต่ทุ่ม..เรียกนักเตะประชุมด้วยครับ เพิ่งเลิกประชุมสามทุ่มนี่เอง” โยโย่แค่พยักหน้ารับรู้
ไม่แปลกที่เขาจะไม่ได้รับการติดต่อจากเกรียง เพราะเขาปิดมือถือ..ไม่อยากให้ใครโทรเข้าเครื่อง ระหว่างทานมื้อค่ำ
ซึ่งนัดหมอผานิตและนุชจรีมา อยากใช้เวลาทั้งหมดเคลียร์ปัญหาคาใจให้ลูกดิ่งหายกังวล จึงไม่ได้เปิดโทรศัพท์

   “ขอบใจ” เขาบอกสั้นๆ ก่อนขับรถดิ่งไปยังอาคารห้องพัก

   “ประชุมนักเตะ ผมกับพี่ไม่อยู่จะมีปัญหาไหมครับ” ลูกดิ่งกังวล เขาได้ยินที่ รปภ.รายงานรุ่นพี่ด้วย

   “ไม่มีอะไรหรอก..เรียกประชุมด่วนไม่ใช่ความผิดนักเตะ เพราะอยู่นอกเหนือเวลาฝึก
ความจริงต้องแจ้งล่วงหน้า สบายใจได้ครับ” รุ่นพี่บอก

   “เหรอครับ..แต่เรื่องที่ประชุมล่ะครับ” น้องยังไม่คลายกังวล

   “เดี๋ยวพี่ไปพบพ่อ จะกลับมาเล่าให้ฟัง” ฟังคำยืนยันจากพี่แบบนี้ ลูกดิ่งค่อยเบาใจ
ต่างกับคนพูดที่บอกน้องไปแบบนั้น แต่หางคิ้วกระตุก พ่อมาแบบไม่แจ้งล่วงหน้า ความรู้สึกเขาบอกไม่ปกติ

   ประเด็นคืออะไร ไม่ว่าจะเป็นอะไร เรื่องดีหรือร้ายเขาพร้อมรับมือทุกสถานการณ์
โดยเฉพาะถ้าเกี่ยวกับรุ่นน้องคนนี้ล่ะก็ เขาจะไม่ให้ลูกดิ่งเดือดร้อนเป็นอันขาด

   “ดิ่งเข้าห้องไปก่อนนะ พี่แวะห้องพ่อ” หลังพากันขึ้นมายังห้องพัก โยโย่บอกลูกดิ่งเสียงนุ่ม
ให้รุ่นน้องเลยไปยังห้องพวกเขา ส่วนตัวเองจะแวะห้องพ่อที่อยู่ชั้นเดียวกัน แต่อยู่ฝั่งขวาห้องแรก

   “ครับ” รุ่นน้องรับคำ เดินไปแตะคีย์การ์ด เข้าไปรอฟังข่าวจากพี่

   คล้อยหลังรุ่นน้อง โยโย่เปิดโทรศัพท์ ยกหูคุยกับปลายสายนานพอสมควร ยังไม่มีวี่แววจะไปพบพ่อ
กระทั่งวางสายร่างสูงใหญ่องอาจหยุดยืนหน้าประตู กดกริ่งเบาๆ สายตาคมแน่วแน่...รอคนในห้องมาเปิด ชั่วอึดใจประตูก็เปิดออก

   “หวัดดีครับพ่อ” คำทักทายปกติไม่มีการยกมือไหว้ ประธานสโมสรบริษัทไบอันปิโตเลียมกรุ๊ปแค่พยักหน้ารับ
ก่อนหันหลังเดินกลับเข้าข้างในส่งสัญญาณมือให้ลูกชายเดินตาม

   “ปิดประตูให้เรียบร้อย” เสียงทุ้มเรียบบอกโยโย่ เขาทำตามอย่างไม่อิดออด
แม้บรรยากาศไม่ชอบมาพากล แต่โยโย่พร้อมรับมือกับคนที่ได้ชื่อว่า ‘พ่อ’ ผู้ให้กำเนิด...



ขออภัยที่มาเลทไปหน่อย

วันนี้ไปส่ง..รักรั่วๆ...ของพรต&รัน ให้กับนักอ่านที่รอคอยพร้อมกันหมดทั่วประเทศ

คาดว่าไม่เกินวันศุกร์ ใกล้ไกลคงถึงมือทุกท่านที่รอคอย ขออภัยอีกครั้งนะคะที่ล่าช้า

ติดเรื่องปกมีปัญหา ต้องจ้างวาดใหม่ และบ็อกเซทต้องใช้เวลา เลยล่าช้าไปกว่าสามอาทิตย์

แต่วันนี้ไปส่งให้แล้วค่ะ  หากใครไม่ได้รับ รีบติดต่อมาด่วนนะคะ อย่าปล่อยเนิ่นนานตามหนังสือคืนไม่ได้

ปล.ฝากรีปริ้นหนังสือของ..พี่วี&พี่กล ไว้ด้วยนะคะ รูปเล่มของพี่กล เป็นปกหน้าหลัง
ในเล่มเดียวกัน เอารูปมาลงให้ดูแล้วค่ะ แบ่งเป็นหน้าหลังกับเรื่องสั้นพี่วีนะคะ มะขามหวาน..น้ำตาลเปรี้ยวค่ะ



ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

เจอกันวันพุธค่ะ กำลังเข้ม..และข้นคลั่ก

[lovemongjang]

ยังคงต้องรอลุ้นกันต่อไป
พี่โย่เคลียร์แล้ว เหลือลูกดิ่ง
ตอนนี้พายุกะลังมา
อยากให้ดิ่งรีบเคลียร์หัวใจตัวเอง
จาได้มาช่วยอยู่เปนกำลังใจให้พี่โย่

[ToeY_@_KP]

^
^
^
จิ้มก่อน  เดี๋ยวค่อยไปอ่าน 

[yymomo]

   เหมือนจะ เจอตอเข้าให้ ส่วนเรื่องพี่หมอแหล่มเลย      จัดการเรื่องตัวเองให้เรียบร้อยไวๆเลยพี่โย่ อยากเห็นพี่เปิดเกมกับน้องดิ่งสุดกำลังแล้ว 

[hatachiii]

ว้ายตายกรี๊ดจิ้นตามหนักเบย ความลับเริ่มคลี่คลายแย้ว ดต่เหมือนจะมีมรสุมใหม่เข้ามาแทนสะล่ะ 

มาไวไวน้าคราบ

[Maewjunsu]

โล่งอกไปทีเรื่องหมอผา พลิกล็อคจริงๆหมอผามีคนรักเป็นผู้หญิง เรื่องดิ่งคงไม่ยากที่โย่จะทำให้ดิ่งรักได้แต่เรื่องพ่อโย่ที่เรียกคุยน่าเป็นห่วงมากกว่า สงสัยว่าพ่อโย่จะรู้เรื่องโย่กับดิ่งแหงๆเลย คงจะเห็นจากกล้องตอนที่โย่จูบดิ่งหรือมีใครไปบอกอะไรลุ้นให้พี่โย่ฟันฝ่ามันไปได้เพื่อลูกดิ่ง

[ขนมสัมปันนี]

คุณ Luk คุณทำอย่างนี้ไม่ได้น้าาาาาา กลับมาก่อนมันค้างงงงง

[MiSS-U]

อัยยะ  เรื่องเป็นแบบนี้นี่เอง

เคลียร์เรื่องหมอผานิต  เหลือก็แต่รอน้องเปิดใจให้พี่โย่เท่านั้น

แม้จะเห็นแววว่ามีอุปสรรครออยู่เบื้องหน้าไม่น้อย

แต่เชื่อว่าพี่โย่จะปกป้องน้องและรักครั้งนี้ได้อย่างแน่นอน   

บวกเป็ด

รอวันอังคารว่าตัวพ่อจะยื่นบททดสอบอะไรมาให้ลูกชายกัน 

ปล.รอพรตรันนะคะ  อยากอ่านตอนพิเศษแล้ว 

[took-ta_naka]

   ปลื้มพี่โย่อ่ะ   น่ารักตลอด   ส่วนน้องดิ่งก็เริ่มมีอาการแล้วนะ  รีบๆใจอ่อนตอบรับพี่โย่เร็วๆนะน้อง

พวกพี่อยากฟินแล้ว            เหมือนปัญหากำลังจะมาเลย  พี่โย่ดูแลน้องให้ดีๆนะ


   +1  ค่ะ    รับทราบค่ะ   รอพี่รันกับพี่พรตอยู่   แค่คิดก็มีความสุขแล้ว

[เกเร]

ว่าแล้ววววววววววววววววววววววววววว ทำไมซื้อหวยแม่งไม่ถูกอย่างนี้ฟร๊ะ

ทุกคนเคลีย์หมด รอน้องดิ่งตอบรับใจตัวเอง


ว่าแต่ พ่อโย่มาแบบเร่งด่วนมีเหตุอะไรแน่ๆ รอวันพุธ โย่สู้ๆ จัดการเลย

[Aomampapeln]

หมอผาเป็นเลสนี่เองเคลียร์ไปหนึ่งเหลืออีกเยอะพี่โย่ทำให้ดิ่งรักได้ไวไวนะ
ใกล้จะได้พี่พรตกะพี่รันละรอพี่โย่กะน้องดิ่ง

[mur@s@ki]

น้องดิ่งน่าเอ็นดูมากกกกกกกกกกกกก
ใสๆเลย น่าฟัด อิจฉาพี่โย่นิดนึง
ถ้าจีบติดเมื่อไรจะอิจฉามากๆละกัน

 

[fay 13]

 

[ROCKLOBSTER]

มันเป็นลางสังหรณ์ยังไงไม่รู้   แต่โย่สู้ๆ

[pitsanu33]

 

เรื่องหมอนิต  ผ่านไปแล้ว

ลุ้นต่อ  ไปพบพ่อแล้วจะมีเรื่องอะไรอีก

[maemix]

เรื่องหมอผานิตเคลียร์แล้ว ผิดจากที่คาดนิดนึง

เวลาน้องดิ่งเขินหรืออาย น่ารักที่สุดดดดดด

แต่เรื่องคุณพ่อนี่สิ จะเป็นยังไงต่อไปนะ

[$VAN$]

เซอร์ไพรส์เลย หมอผานิตเป็นเลส
เคลียร์เลยทีนี้
แต่ปัญหาใหม่ตั้งเค้าแระ
ชอบที่โย่ตั้งใจปกป้องน้อง รู้สึกดีจัง
.
.
.
“รอก่อน ยังไม่ถึงเวลา” โยโย่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี สีหน้าลูกดิ่งบ่งบอกกำลังสงสัยชัดเจน เขานึกแปลกใจท่าทีลับลมคมนัย
...ลับลมคมใน

  “เป็นเสียอย่างนี้ ห่วงคนอื่นเสมอ ทำคนเขาหลงรักแล้ว รู้ตัวไหม?” อ่า!!..สงสารดิ่งน้อย นั่งก้มหน้างุดมือขยุ้มหน้าขาไว้แน่น เขินคำพูดไม่รู้จักเวร่ำเวลา
...เวล่ำ

   “ของนุชยำถั่วพลูกุ้งสด
...ถั่วพู

“แน่ใจ..ถ้าเพื่อนพี่แกล้งบอกได้นะ เดี๋ยวพี่จัดการให้” เธอยิ้มซุกซน ดูเป็นสาวมั่นท่าทางสบาย อาจไม่สวยหวานอย่างหมอผานิต แต่ก็หน้ามอง
..น่า


   “ตกลงจะได้เรื่องไหม นุชกับพี่นิตเลิกขำทีเหอะ แน่ใจว่าพึง
...พึ่ง

   “น้องทำหน้าสงสัยใหญ่แล้ว ให้นุชอธิบายหรือโย่บอกน้องเองดีค่ะ” สาวมั่นหน้าสวยหยุดหัวเราะ พยักเพยิด
...คะ...พเยิด

   “ถึงเวลาที่พี่ต้องตอบแทนเพื่อนบ้างแล้ว” ลูกดิ่งหันมองหน้านุชจรี คิ้วเรียวเลิ่ก
...เลิก

   คล้อยหลังรุ่นน้อง โยโย่เปิดโทรศัพท์ ยกหูคุยกับปลายสายนานพอสมควร ยังไม่มีวี่แววจะไปพบพ่อ กระทั้ง
...ทั่ง

[【focus_kung】]

อ๊ายยยยยย ฟินสุดๆเลยค่ะ -////- หลงรักพี่โย่น้องดิ่งกว่าเดิม
น้องดิ่งรับรักเร็วๆนะจ๊ะ พี่โย่เค้าชัดเจนขนาดนี้แล้ว
ส่วนพ่อพี่โย่อย่าบอกนะว่าไปดูวงจรปิดตอนเขาจุ๊บกันในสนามน่ะ...? เอร๊ยยย !!!
พี่โย่ปกป้องน้องให้ถึงที่สุดนะค้าา ~

[loveaaa_somsak]

พี่โย่เคลียร์ตัวเองแล้ว เหลือแต่น้องดิ่งที่ต้องเคลียร์ความรู้สึก

[EoBen]

ว่าแล้วเพราะพี่โย่ดูไม่กังวนเรื่องหมอผานิตเลย แล้วเหมือนเคยคบผู้ชายด้วย พี่โย่เคลียตัวเองแล้ว เหลือแต่น้องนี่แหละ จะยังไง และเรื่องครอบครัวอีก สู้ๆๆ

[นอนกินแรง]

ว่าแล้วเชียว กิกิ พี่นิตมีแฟนอยู่แล้ว สวยด้วย

คราวนี้ก็บุกเต็มที่แล้วสิ

อยากรู้ด้วยว่าพ่อของพี่โย่มาทำไม

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ

[Anyann]

เข้มและข้นคลั่กนี่คือมาม่ารึเปล่าค๊าา โถ่ ใจไม่ดีเลย

พี่โย่ดูแลน้องดีๆนะ แม่ยกขอฝากฝัง 5555

[helpmeiiz]

คลายแล้ว หนึ่งปม พี่โย่เริ่มน่ารักอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆแถมแสดงออกมากขึ้นอีก น่าร๊ากกที่สุด

[ToeyTato]

พี่โย่สู้ๆๆๆๆๆ ต้องผ่านมันไปให้ได้เพื่อตัวพี่โย่และน้องดิ่ง

[NOO~KUNG]

เคลียร์เรื่องคู่รักไป....คงไม่มาเจอปัญหาใหญ่อีกเรื่องน่ะ
กล้องวงจรปิดในสนามทำหน้าที่ดีเกินไปป่ะ....??

[m_pop91]

มันค้างอ่ะ อีกสี่วันลงแดงตายแน่

[AnimajuS]

ชอบพี่โย่

[maru]

ยังไงกันนะเนี่ย