คิมบ้าไปแร้วววว ฆ่าคนไปคนนึง กับคิดจะฆ่าอีกคน
ใครก็ได้มาช่วยพรตรันเร็วเข้า

.
.
.
โคตรลำบาก ยังดีได้ถุงมือสกีช่วยไม่งั้นมือพอง ผมหักกิ่งเล็กกิ่งน้อยเท่าที่สามารถหักได้ เอามาปูพื้นรองทับด้วยยูกาตะของไอ้รั่วที่บิดจน
มาด...หมาด
“ไว้ใจกูไหม..กูมีทีมที่พามาช่วยมึง มีคนไทยด้วยชื่อทัน หมอนี่คงมาช่วยเราเร็วๆ นี้” แม้ปากบอกไปอย่างนั้น แต่ผมกลับไม่แน่ใจ ทันเองตอน
ชุกละหุก...ฉุกละหุก
“เดี๋ยวกูหาน้ำให้มึง ส่วนเรื่องหนาวกูทนได้ ว่าแต่มึงไหวไหมหืม” ผมปากแข็งไปอย่างนั้น ทั้งที่ตอนนี้หนาวจับหัวใจ ยังดีเท้าสวม
บูธเอาไว้
...บูท
“ชู่วว!!..ใจเย็นรอละลายก่อน ไม่งั้นร่างกายมึงจะไม่ไหวเอานะพรต” ผมปราม มันยอมอย่างว่าง่าย หลังกินหิมะแทนน้ำจนพอใจ ก็จ้องตาผม แม้แววตาสีหน้ามันจะดูย่ำแย่เอาการ แต่ความ
ทระนง...ทรนง
“บ้าหรือเปล่า แก้ผ้ายิ่งหนาวเข้าไปใหญ่ ต่อให้กอดไม่มีไฟผิงคงหนาวตาย ถึงหาวัสดุก่อไฟได้ แต่เราจะสำลักควันตายเสียก่อน ทำให้หิมะละลายกูคิด
จะะ...จะ
“ไม่มี
ประโยคพรต เพื่อความรัก คนเราบางครั้งก็ต้องแลก”
...ประโยชน์