CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: luxilove ที่ 15-03-2013 10:20:53

หัวข้อ: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 15-03-2013 10:20:53

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


ผลงานเก่าที่จบไปแล้วของคนเขียน ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้ได้เลยค่ะ

1.เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้ (ผลงานของพี่วี&พี่กล) แต่คนเขียนเสนอหน้าแอ๊บมาเป็นของตัวเอง 555!!!
(อยากรู้ว่ารักแท้ชายกับชาย มีอยู่จริงหรือไม่ ไปอ่านเรื่องนี้รับรอง o13 ไม่ผิดหวัง)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23342.2760

2.ตะเกียงพิเศษ (น้องตะเกียงคนเก่ง กับพี่โต๋สุดหล่อ รวมผองเพื่อนสิงห์โตดำ& เหยี่ยวเวหา ความรักใสๆของวัยมัธยมค๊า)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21351.3270

3.จอมใจนักเลง (ความหื่นบวกเจ้าเล่ห์ของพี่บอม ที่กำราบนักเลงมาดนิ่งอย่างน้องจอม เทพบุตรหยิ่งยโสต้องจอมภาคย์)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=27452.2520

4.เหยี่ยวหัวใจ (ความเทพของน้องรัน กำราบ ความรั่วของพี่พรต เหยี่ยวรั่ว..รั่วขันเทพ ความฮาไร้ขีดจำกัดไปตามอ่านได้)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29584.1650

5.เทพพิทักษ์ขุนทัพ (ความบาดหมางในวัยเด็ก ทำให้องครักษ์ขุนดอน ต้องทนกับนิสัยวางอำนาจของขุนทัพ น่าร๊ากกก..อ๊ะ!)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30101.750

6.มนต์มาร (เจ้าคุ้มจอมขมังเวทย์&พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส กับปริศนาฆาตกรรมในคุ้มดงพญา ความเร้นลับเหนือธรรมชาติ)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28195.1800

7.ลูกแก้วมังกร (มาเฟียเจ้าพ่อ..ความรักต่างวัยระหว่าง มังกรหนุ่มใหญ่ กับเด็กหนุ่มลูกแก้ว) กำลังจะจบแล้ว
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31825.0

8. My..Love  กามเทพบ้า..ตุ๊ดซ่ากับทอมแสบ (ความรักหลากหลาย ของกลุ่มผองเพื่อน 'สวยประหาร' จะพาคุณซึ้งไปกับทุกรสขาติของนิยาม 'ความรัก' )
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35287.msg2171606#msg2171606

9. กระสวยร้อยหัวใจ  (ความรักของสาวข้ามเพศ ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าแม่ผู้ให้กำเนิด ผมกับความงามของหัวใจเพศที่สามกับกระสวยร้อยหัวใจ แล้วคุณจะสัมผัสถึงความงามพิสุทธิ์ของการเป็นผู้ให้จากเธอ 'กระสวย')
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36362.0

ปล. หากไม่เคยอ่าน ตะเกียงพิเศษ  กับ...เหยี่ยวหัวใจ  แนะนำให้ไปอ่านก่อน ไม่งั้นจะไม่รู้จัก 'กุนซือเทพ' กับ 'เหยี่ยวรั่ว' 
ต้นกำเนิดของ พรต & รัน  นะคะ  เพราะเรื่องนี้คือการ รีเทิร์นของเขาทั้งสอง  ไปทำความรู้จักก่อนถึงจะอ่านเรื่องนี้สนุก

ด้วยความปรารถนาดีจากใจ..คนเขียน :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 15-03-2013 10:23:48

มารอค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 15-03-2013 10:24:57

มาปูเสื่อรอค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 15-03-2013 10:30:53

เห็นแล้วรีบมากดรอเลยฮะ
ขอบคุณคุณลักษ์ที่หยิบเรื่องนี้มาเขียนอีก
คิดถึง พรต-รัน มากมาก
มาอัพไวไวเหมือนเคยนะฮะ พลีสสสส

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 15-03-2013 10:38:44

 :pig4: :pig4: :pig4: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 15-03-2013 10:43:28

 :L2:มารอ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 15-03-2013 10:44:13

นิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการทั้งสิ้น หากไปพาดพิงถึงบุคคลใด ล้วนไม่มีเจตนา

ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ หรือชื่อตัวละคร ที่ไปจ๊ะเอ๋ใครเข้า ขออภัยไว้ก่อนล่วงหน้า

เรื่องนี้อย่าถือสาระเป็นสะระตะ ต้องการสาระจงวิเคราะห์ค้นหากันเอาเอง เน้นความสุขกับเสียงหัวเราะเป็นแก่นสาร

ฉะนั้นคนที่หลงเข้ามาอ่าน พึงระลึกไว้ว่าคุณจะได้แค่ ‘ความรั่วสุดโต่ง ไร้ขีดจำกัด’ ขอบคุณที่รอคอยกัน

หากใครไม่รู้ประวัติความเป็นมาของ พรต & รัน แนะนำให้ไปทำความรู้จักกับพวกเขาเสียก่อน

เพื่ออรรถรสการเสพความฮาในเรื่องนี้ ให้เพิ่มความสนุกให้คุณมากขึ้น


พรต&รัน..รักรั่วรีเทิร์น
Part 1


               รันหรืออรัญ ขจรเกียรติวงศ์ อายุ 28 ปี ส่วนสูง 187 ซ.ม หนัก  80 กิโลกรัม
การศึกษาป.โท วิทยาศาสตร์กราฟฟิกดีไซน์จากมหา’ลัยของรัฐ ปัจจุบันทำงานตำแหน่ง
ผู้ช่วยรองประธานกรรมการดูแลด้านการตลาด

               พรตหรือวรพรต  รัตนมณีกาญจ์ อายุ 29 ปี สูง 188 ซ.ม. หนัก 80 กิโลกรัม
จบป.โท วิทยาศาสตร์กราฟฟิกดีไซน์จากมหา’ลัยของรัฐ ปัจจุบันบริหารธุรกิจของครอบครัว ตำแหน่งรองประธานกรรมการ
.
.
.
.
.
.
.

                “รัน..ไปสถานีวิทยุกัน”
พรตเข้ามาโดยไม่เคาะประตู เนียนเอางานมาอ้าง คงต้องการมาพิสูจน์ว่ามีสาวอยู่กับผมในห้องด้วยหรือเปล่า

                 “จะไปเลยเหรอ ไหนนัดไว้บ่ายสอง” ท่าทางดูเป็นการเป็นงาน แต่สายตากับจมูกขยับยุกยิกดมกลิ่น
มันคงลืมตัว..เป็นเหยี่ยวไม่ใช่หมา..

                “แวะหาอะไรกินด้วยดิ ใกล้เที่ยงแล้ว” ปากมันตอบ แต่ตากับจมูกยังมีอาการฟุดฟิด
เจอกลิ่นแปลกปลอมชัวร์ น้ำหอมเลขาคนใหม่ฉีดจนกลิ่นกระจายตั้งแต่ร้อยเมตร

               “เป็นอะไร ทำจมูกเหมือนหมา” อมยิ้มกลั้นขำสุดๆ

               “แร๊งงงง!!!..เพื่อน” ชะโงกหน้ามือเท้าโต๊ะจ้องผมตาดุ หน้าหล่ออยู่ห่างหน้าผมไม่ถึงคืบ

                “ใครเพื่อนมึง..ให้โอกาสแก้ตัวใหม่” ผมจ้องเขม็ง ใส่อารมณ์ไปในน้ำเสียง
แสดงความไม่พอใจให้มันรู้ด้วย..’กูผัวไม่ใช่เพื่อน’

              “โด่! ทำเข้ม มึงเปรียบกูหมานี่หว่า กล้าด่าตัวเองเป็นผัวหมาเหรอ ไม่มีใครควายเท่ามึงเหอะ..สัดรัน”
เอาเข้าไป..ด่าผมผัวหมา ยอมรับโดยไม่รู้ตัวแล้วนั่นว่ามันเป็น..‘หมา’

              “ตกลงมึงเป็นหมาไม่เป็นแล้วเหยี่ยว โทษทีสิงห์โตดำไม่ปี้หมาว่ะ” ถือเป็นการผ่อนคลายอารมณ์
จากการคร่ำเคร่งกับงาน หันมาลับฝีปากไอ้รั่วบ้าๆบอๆ เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน สร้างสีสันสำหรับผมไปแล้ว
วันไหนไม่ได้กัดกัน  รู้สึกไม่ค่อยปกติ..ดูแปลกพิลึก

              “ครวย!..ไม่ปี้หมาแล้วเหี้ยไรปี้กู ทำเฉไฉกลัวรู้มีสาวก็บอกมาดีดี” หึหึ..แอบหึงผัว น่ารัก..สัด!

               “ไม่ปฏิเสธ ฝ่ายบุคคลส่งมาแทนคนเก่า รายที่ 4 ในรอบ 6 เดือน งานกูสุมหัว
ถ้าฝ่ายบุคคลไร้ประสิทธิภาพหาเลขา มึงในฐานะรองประธานควรเรียกมาตักเตือนหน่อยพรต”
               เบื่อครับ เลขาผมโคตรมีปัญหา ตั้งแต่รับผิดชอบดูแลการตลาด พ่อไอ้พรตให้เป็นผู้ช่วยมันหลังจบโททั้งคู่
ปัญหาใหญ่ของผมคือเลขาแบ่งเบาภาระ..เอกสารสุมเต็มหัวเคลียร์ไม่ทัน

              ส่วนพรตได้เลขาเก่าแก่พ่อยกให้ ฝีมือบวกชั่วโมงบินไม่ต้องบรรยาย มันจึงมีเวลาเดินตัวปลิว
ผิดกับผมซึ่งเป็นลูกเขยโงหัวแทบไม่ขึ้น

             “ปัญหาเดิม ทำไมผู้หญิงทนเสน่ห์มึงไม่ได้วะ” ชมหรือประชด

             “อืม..กูเสน่ห์แรง ว่าแต่มึงทนได้ไหมล่ะ” ผมย้อน มันทำตาเหลือก ก่อนหน้าแดงก่ำ สวนกลับทันควัน

             “โด่!..คนที่ทนไม่ได้คือมึงมากกว่า ทนเสน่ห์กูไม่ไหวยอมแต่งเข้าบ้านกู..จิ๊!” ตลกชะมัด
หน้าตาเหรอหราอยากเอาชนะเต็มแก่ ยอมรับผมเป็นเขยบ้านมันเฉย บ้านเราสองคนที่แยกเป็นสัดส่วน
ไอ้พรตมันลูกคนเล็ก ธุรกิจจิวเวลรี่พ่อยกให้บริหาร พี่ชายพี่สาวมันบริหารสาขาต่างประเทศหมด
เหลือมันนี่แหละที่อยู่ใกล้พ่อแม่

             “มึงพูดถูก กูหลงเสน่ห์มึงจริง ทำไงได้เล่นขมิบซะขนาดนั้น ไม่รักไม่หลงคงยากว่ะ..พรต”
เห็นสีหน้ามันผมท้องเกร็ง เหวอตาโตหน้าหล่อแดงแปร๊ด..กังวลเลือดจะกระฉูดออกมาด้วยซ้ำ

              “เหี้ย..เดี๋ยวปั๊ดขมิบขาดเลย..สัด” พูดไม่คิดเลยนั่น

             “ไม่กลัวขาดคารูเหรอ” อาศัยจิกขาตัวเองช่วย ไม่งั้นคงเก๊กลำบาก ปากกระตุกหลายทีแล้ว
อยากปล่อยก๊ากขำห้องแตก ขืนหัวเราะมีเหวี่ยงผมชุดใหญ่แน่

             “คารูกูจะเบ่งให้หลุด โยนให้เป็ดแดกซะ ฮะฮ่าๆ..ทีนี้มึงต้องเสียใจ
ท้าใครไม่ท้าเล่นกับวรพรต เดชไอ้ด้วนไปเลยมึง” มั่นใจพลิกสถานการณ์เป็นฝ่ายได้เปรียบผมแล้วมั้ง

            “เหรอ..ลำบากหน่อยนะ ของกูขาดยาก..กลัวไม่ขาดพานทำตูดมึงแหกเอาสิพรต ยิ่งขมิบกูยิ่งกระแทก
รูฉีกอย่าบ่นเชียว”  ไม่ทนแล้วครับ หัวเราะแม่งเลย ไม่ไหวจะทนหลังหน้ามันแดงลามทั่วคอเป็นที่เรียบร้อย
เขินอายยังเสือกอวดดีปากเก่งเถียงไม่ลดละ  อยากชนะผมใจขาดสิท่า

            “สัดรันอย่าเผลอ กูทะลวงคืนลักหลับเป็นเมียกูมั่ง” ชี้นิ้วขู่มือสั่น

            “ทำจริง!!” ผมหุบยิ้ม จ้องมันนิ่งเปลี่ยนอารมณ์ชนิดกลับหัวหาง นึกอยากแกล้ง..ยิ่งเห็นหน้ามันสลดพานแอบขำ

            “ก็มึงกวนตีนกูก่อน..ทีงี้ทำดุ” เสียงอ่อย มันไม่กลัวผมหรอกครับ ผมรู้มันรักผมมาก ไม่อยากทำผมอารมณ์เสีย...หึหึ!

            “กูไม่ได้ดุ คนหาเรื่องคือมึงนะพรต กูไม่ได้เริ่ม” เน้นเสียงจริงจัง ในใจกลั้นยิ้มสุดกำลัง
ผ่านไปกี่ปีมันแพ้ทางผมเหมือนเดิม เพราะมันรักผมยอมให้ตลอดในสภาพรั่วๆฮาๆ

           “เออกูผิด..คุยเรื่องเลขามึงต่อดิ ตกลงรายนี้ปลื้มมึงตามเคย” มันยอมวกเข้าเรื่อง ทำน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน

             “กูไม่รู้..ล่าสุดตาบวมเหมือนจะร้องไห้ โดนสาวแผนกอื่นจวกมาหรือเปล่าไม่รู้ว่ะ”
ได้ข่าวเขม่นสาวบัญชี ไม่พ้นหักเหลี่ยมหมั่นไส้ตามเคย

              “โดนพนักงานเขม่นเพราะใกล้ชิดมึงอีกล่ะสิ ไม่พ้นปัญหาเดิมๆ” ไอ้พรตเบ้ปาก มองผมเหยียดๆ
น่าจับจูบชะมัด..ดูทำท่าเข้า

              “ยุ่งยากนัก..หาเลขาผู้ชายให้กูซะสิ” เปลี่ยนผู้ชายบ้างท่าจะดีมั้ง ต้องการผู้ช่วยที่ไม่สร้างภาระปวดหัว

              “ดูคนนี้ก่อน พูดแหม่บๆ มาได้ไม่ถึงอาทิตย์”

             “เพราะรู้อนาคตคงอยู่ไม่นาน กลิ่นน้ำหอมยังทำมึงดมเหมือนหมา น่าจะพอเดาได้  กูพานปวดหัวไปด้วย”

             “ตกลงไม่ชอบ ปัญหามึงไม่พอใจ รายก่อนๆโดนรุมตบในห้องน้ำ”  มันพูดจริง..พนักงานสาวหมั่นไส้หนัก
ดักตบในห้องน้ำเป็นเรื่องเป็นราว

              “พักเรื่องนี้ไว้เหอะ ไหนไปแวะกิน..ไปดิ” ตัดบท รวบเอกสารที่ทำค้างจัดวางให้เรียบร้อย
ลุกบิดขี้เกียจเล็กน้อย มันมองผมก่อนค้อนเมินๆ ไม่ได้ค้อนอย่างตุ๊ดแต๋ว ค้อนแมนๆเหมือนผู้ชายหมั่นไส้อริประมาณนั้น
กรณีผมมันคงหมั่นไส้ตามประสารั่วๆ..ชอบอิจฉาผัวตัวเอง ผมชินแหละ

             “อีกแล้ว..อาทิตย์นี้มึงมารอบที่สี่แล้วพรต” มันบ้า แดกก๋วยจั๊บติดต่อกันตลอด

              “คึคึ!..ทางผ่านไม่ต้องนึกหาร้านให้ลำบาก” กวนตีน อยากกินยังมีหน้ามาอ้างอีก

              “ถามจริง..ติดใจอะไรนักหนา” รสชาติอร่อยผมไม่เถียง แต่ให้กินต่อเนื่องแบบนี้ กระเดือกไม่ลงจริงๆ

              “กูมาร้านก๋วยจั๊บ ใครบอกต้องสั่งก๋วยจั๊บ วันนี้กูสั่งผัดกระเพราต่างหาก ฮะฮ่าๆๆ” หัวเราะเป็นเด็กเชียว
นี่มึง 29 จบป.โทจริงเปล่าเนี่ยะ ผ่านไปกี่ปียังคงล้นๆรั่วๆ ไม่เปลี่ยน

              “จะแดกแบบนี้ไม่จำเป็นต้องถ่อมาถึงนี่ แถวบริษัทฯมีให้มึงแดกติดแอร์ไม่ต้องร้อนอบอ้าวด้วย
ราคาต่างกันไม่กี่ตังค์” บ่นไม่จริงจังนัก หลังสั่งรายการกับเจ้าของร้าน มันสั่งข้าวกระเพราไข่ดาว
ผมขี้เกียจเรื่องมากขอเพิ่มเป็นสองจาน ดันเสือกไม่ยอมอีก เปลี่ยนของผมเป็นคะน้าหมูกรอบ
โดยให้เหตุผลง่ายๆ สั่งเหมือนกันอดชิมอีกอย่างดิ..กรรม!

              อย่างที่บอก รอบบริษัทเราร้านตามสั่งเยอะแยะ มีห้องแอร์ให้นั่ง ถ่อมาร้านก๋วยจั๊บขายอาหารตามสั่งควบคู่
เป็นห้องแถวเล็กๆ ดันวกรถเข้าซอยมากว่า 300 เมตร

              “เออน่าอย่าบ่น มึงไม่รู้อะไรซอยนี้พนักงานอยู่เกินครึ่งเชียวโว้ย!”

              “หืม..ไปเอาข้อมูลมาจากไหน” บางครั้งมันก็ทำผมแปลกใจ

               “อ้าว! กุนซือเทพไม่น่าโง่ ยากอะไรกูเช็คประวัติจากฝ่ายบุคคลดิ”

               “ประเด็นคือมึงสนใจทำไม ที่กูอยากรู้คือเรื่องนี้”

               “อย่าลืมเราเป็นผู้บริหาร การเป็นอยู่ทุกข์สุขพนักงานเป็นส่วนหนึ่งที่ต้องสอดส่องดูแล”
เหอะ! ทำพูดดี มึงเป็นลูกนักธุรกิจไอ้ห่า ไม่ใช่ลูกนักการเมืองอย่างกู เสือกสลับฐานะเฉยเลย

              “มึงจะเปิดมูลนิธิเหรอ หรือนักสังคมสงเคราะห์” อดประชดไม่ได้

               “ไม่ใช่แต่ใกล้เคียง  กูตั้งใจตั้งกองทุนเพิ่มสวัสดิการนอกเหนือจากเดิมที่มีอยู่”
ใบหน้าเปื้อนยิ้มแววตาคมเข้มไหวระริกอย่างมีความสุข เห็นแล้วเผลอยิ้มตามจนได้

              “กองทุนอะไร” ไม่ยักเกริ่นให้ผมรู้มาก่อน

               “กองทุนเพื่อการศึกษาของบุตรธิดาลูกหลานพญาเหยี่ยว ฮะฮ่าๆ”

               “บ้าไปแล้ว..ลูกหลานพนักงานไปเป็นลูกหลานพญาเหยี่ยวของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่”
ความจริงผมพอจะเดาความคิดมันออก แต่อดเบรกไม่ได้

              “อ้าว! พนักงานคือลูกน้องในองค์กร ไม่ถือเป็นลูกหลานกูได้ยังไง”

              “มึงคงไม่รับอุปการะทั้งองค์กรหรอกนะพรต ต่อให้รวยล้นฟ้ามึงคงไม่มีปัญญาดูแลได้หมด” ผมเตือนให้คิด

              “ใครบอกกูจะสงเคราะห์ขนาดนั้น แค่ตั้งใจให้พนักงาน 2 ประเภทที่มีสิทธิ์ยื่นเรื่องขอรับการสนับสนุน
ทุนการศึกษาลูก ประเภทแรกพนักงานดีเด่นขยันอดทนฝึกฝนมีวินัย น้ำใจล้นหลาม ใช้วิธีประเมิน 360 องศา
จากเพื่อนร่วมงานและคนในองค์กร ประเภทที่ 2 พวกยากจนอัตคัตขัดสนชีวิตรันทดชักหน้าไม่ถึงหลัง พอเข้าใจยัง”

             “อืม..โครงการไม่เลว แล้วจะเริ่มเมื่อไหร่”

              “แค่แพลนในหัวยังไม่เป็นรูปร่าง ตอนนี้ขอสำรวจความเป็นอยู่ เหมือนฮ่องเต้ในอดีต
ปลอมตัวออกมาสืบวิถีความเป็นอยู่ราษฎร กูกำลังพามึงทำอยู่นี่ไงล่ะ” เป็นเอามาก..รั่วอีกเมียกู

               “จำเป็นต้องอ้างฮ่องเต้ พระเจ้าเสือของไทยท่านก็ทำ ถึงกับชกมวยงานวัดด้วยซ้ำ ว่าแต่มึงลงทุนไปไหม
มานั่งแดกร้านนี้เพื่อจุดประสงค์มาแอบดูความเป็นอยู่พนักงาน ตกลงที่ผ่านมาได้ข้อมูลอะไรไปมั่ง”

                “น่า..กูไม่ปรึกษามึงเพราะเห็นงานมึงท่วมหัว ปัญหาของมึงต้องเร่งหาเลขาเก่งๆเป็นผู้ช่วยโดยด่วน
ก่อนเอกสารจะทับตายห่าเสียก่อน”

                “กูตายมึงก็หม้าย” ผมสวนทันควัน มันอ้าปากหวอ จังหวะข้าวมาเสิร์ฟที่โต๊ะ มันไม่ต่อปากต่อคำ
สิ่งแรกที่ทำตักผัดคะน้าหมูกรอบผมไปชิมมีน้ำใจแบ่งผัดกระเพราใส่จานผมต่างหาก ไม่ถามสักคำผมยินดีรับหรือไม่

                เล็กน้อยๆ เป็นความตั้งใจหรือความสุข อะไรก็แล้วแต่ที่เป็นความพึงพอใจของมัน ผมไม่เก็บมาเป็นประเด็น
ทำให้เรามีปากเสียงเรื่องไร้สาระ นอกจากจะยิ้มมองเป็นความน่ารัก ผู้ชายถึกสูงใหญ่สองคนนั่งแดกข้าวร่วมกับคนทั่วไป
รับรู้ถึงสายตาชื่นชมมองจากโดยรอบ เหมือนเราเป็นจุดสนใจ เคยชินสิ่งเหล่านี้จึงไม่เกิดอาการประหม่าแม้แต่น้อย
ผมกับพรตมองเป็นเรื่องปกติ

                 ที่ไม่ปกติคือคนที่มองพวกเราแอบมีคำถามในใจ ผู้ชายแมนสูงใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยไปพอสมควร
กินข้าวด้วยกันตักแบ่งอาหารอีก ตกลงเป็นเพื่อนสนิท เป็นพี่น้องหรือคู่เกย์ คำถามคาใจสังเกตจากแววตาที่เผลอสบ
พอผมมองพวกเขารีบก้มหน้าหลบออกอาการเขินไม่ปิดบัง นึกดูตลกชะมัด คนเขินควรเป็นผมมากกว่าที่ถูกจับตาทุกอิริยาบถ

                  “อร่อยเปล่า” มันเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ กลืนยังไม่ทันหมดคำ ถามผมดื้อๆ

                   “อืม..” ขานรับเบาๆ

                   “เหลือเวลาชั่วโมงครึ่ง ไม่น่ารีบออกมาเลยเนอะ”

                   “เพิ่งรู้เหรอ ดึงกูมาแบบนี้ นึกว่ามีโปรแกรมพิเศษเสียอีก”

                   “เปล่า..” รู้ตัวหลุดพิรุธรีบกลบเกลื่อนแต่ไม่เนียน นึกแล้วมันอ้าง จุดประสงค์หลักคงต้องการพิสูจน์
เลขาสาวแต่งตัวเซ็กซี่ที่เพิ่งเริ่มงานกับผมยั่วยวนผัวหรือเปล่า ประเด็นสำคัญผมรู้สึกยังไงตอบมากกว่า

                   หลังกินเสร็จกลับขึ้นรถ มันไม่ออกรถกดโทรศัพท์ต่อสายหัวหน้าฝ่ายบุคคล ปล่อยผมนั่งข้างๆ ฟังเงียบๆ

                   [ครับ..คุณพรต] เสียงปลายสายดังจากสปีคโฟน..มันเปิดลำโพง

                   “ว่างคุยไหมคุณอิสระ”

                   [ความจริงผมกำลังยุ่ง รีบไปดูลูกน้อง] ฝ่ายนั่นน้ำเสียงติดร้อนรน ให้ดูว่ารีบจริง

                  “มีเรื่องอะไรครับ” พรตมันถามอย่างเป็นห่วง ไม่ได้แสดงอาการสอดรู้สอดเห็น คำว่าลูกน้อง..มันก็ห่วงเขาแล้ว

                   [ยัยสมศรีแม่บ้านสิครับ ตอนนี้ตำรวจดักหน้าห้อง เธอโทรมาบอกให้ผมไปช่วยไกล่เกลี่ยหน่อย
ไม่กล้าเปิดประตูกลัวตำรวจไม่ยอมฟังลากไปโรงพักแล้ววุ่นวาย]

                   “ไปทำอะไรมา..ตำรวจถึงไปเคาะห้อง”

                   [ห้องเช่าข้างๆ เห็นว่ามีโจรงัดบานเกล็ดยกเค้าทรัพย์สินไปไม่น้อย ตำรวจตั้งประเด็นสงสัยห้องข้างๆ
ห้องยัยสมศรีวันนี้เป็นวันหยุดงานพอดี สันนิษฐานอาจมีส่วนรู้เห็นหรือเป็นโจรเสียเอง]

                  “อ้าว! แล้วทำไมต้องกลัว ในเมื่อไม่ใช่คนทำ” ไอ้รั่วยังคงโต้ตอบออกความเห็นกลับไป

                  [นี่แหละคือปัญหา ยัยสมศรีไม่มั่นใจว่าตำรวจกับเจ้าของห้องที่ไม่เคยรู้จักจะยอมฟัง
เลยโทรมาขอร้องผมให้ไปช่วยไกล่เกลี่ย ถึงไม่ยอมเปิดประตูปล่อยตำรวจยืนรอ เห็นว่าถ้ายังไม่เปิดอีก 5 นาที
จะงัดประตูเข้าไปลากตัวออกมาพิสูจน์หลักฐาน]

                “เห้ย! งัดได้ไง ละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ทำลายทรัพย์สินคนอื่น เป็นคดีบุกรุกได้เลยนะ
ตอนนี้คุณอิสระถึงไหน” ไอ้รั่วเริ่มมีอาการแล้ว

               [ผมกำลังขับรถ]

               “บ้านยัยสมศรีอยู่แถวไหน”

               [ซอยxxx เป็นห้องแถวให้เช่าอยู่ตรงxx ห้องที่สองนับจากซ้ายมือ] ซอยที่ว่าคือที่พวกผมจอดรถนี่แหละ

              “คุณอิสระขับรถระวังด้วย แค่นี้ครับ” มันตัดจบวางสายหันมายักคิ้วข้างเดียวให้ผม

               “ไปกัน..” เข้าใจทันทีงานนี้ขอแจม ผมไม่มีความคิดเห็นยกไหล่ให้มันฟรีๆ ต่อให้ห้ามคงจะฟังหรอก
เรื่องช่วยเหลือคนเป็นสิ่งที่มันชื่นชอบเป็นทุนอยู่แล้ว ยิ่งรายนี้คือพนักงานแม่บ้านบริษัท มันไปดูแลแน่นอน

              ขับรถเข้ามาเล็กน้อย เลี้ยวขวาตรงทางแยกเข้ามาไม่ถึง 30 เมตรก็ถึงห้องแถวที่ว่า
ไม่ประหลาดใจไทยมุงกว่ายี่สิบคุยกันเซ็งแซ่ ถึงประเด็นที่ตำรวจกำลังตัดสินใจงัดห้อง
ลากตัวคุณสมศรีแม่บ้านมาสอบปากคำ คงเห็นพิรุธไม่ให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่
ทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีไปโดยปริยาย

                “ขอโทษครับ เกิดปัญหาอะไรกันครับ” ไอ้รั่วปรี่เข้าไปหาตำรวจซึ่งยืนอยู่กับผู้เสียหาย
ตรงหน้าห้องพักคุณสมศรี ห้องติดกันบานเกล็ดหายไปสามบาน เปิดช่องโหว่ชัดเจน

                “คุณเกี่ยวข้องอะไรครับ” ไม่ตอบแต่กลับสำรวจผมกับไอ้รั่วแทนสายตาประเมิน ก่อนพูดอย่างสุภาพ
คงเห็นการแต่งกายบวกเฟอร์น้อยชิ้นแต่หากไม่ตาต่ำย่อมประเมินมูลค่าได้ แหวนคู่ที่เราต่างใส่นิ้วนางข้างซ้าย
รูปแบบเหมือนกันหมด เพชรแวววาววิบวับบ่งบอกมูลค่าในตัวมันเอง

                 “ผมเป็นเจ้านายของคนห้องนี้” ไอ้รั่วรีบแสดงฐานะ


ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 15-03-2013 10:45:33

=  2  =




                  “ทางเราแค่ต้องการสอบปากคำคนที่อยู่ในห้อง   หลังคุณคนนี้ซึ่งอาศัยอยู่ห้องติดกัน
โดนโจรยกเค้าทรัพย์สินกว่าแสนบาท พยานทั่วไปในละแวกไม่มีใครสามารถให้ข้อมูลได้
เจ้าหน้าที่มุ่งประเด็นคนข้างห้องที่รู้ว่าไม่ได้ออกไปไหน อยู่ภายในห้องทั้งวันจะเป็นคนให้ปากคำที่เป็นประโยชน์
แต่เราไม่ได้รับความร่วมมือ ทำให้เกิดการตั้งข้อสงสัยว่าคนในห้องอาจมีส่วนรู้เห็นกับหัวขโมย
หรืออาจเป็นคนลงมือเสียเอง ทั้งหมดเป็นสมมุติฐานของเจ้าหน้าที่ครับ”

                 ตำรวจบอกอย่างไม่ปิดบัง ไอ้รั่วคิ้วเข้มขมวดมุ่น ก่อนแทรกเข้าไปยืนหน้าห้อง
ทำการเคาะประตูพร้อมส่งเสียงเข้าไป

                  “คุณสมศรี ผมพรตนะ เปิดประตูออกมาคุยกันหน่อย”

                   “คุณพรตเหรอคะ ช่วยดิฉันด้วยค่ะ ตำรวจคิดว่าดิฉันเป็นหัวขโมยงัดห้องข้างๆ พยายามมาพาตัวดิฉันไปโรงพัก”
เสียงสั่นฟังตื่นๆจับน้ำเสียงได้ดังกลับมา ไอ้รั่วหันไปสบตาตำรวจที่ยืนทำหน้าอิหลักอิเหลื่อจนคำพูด

                    “อะไรทำให้คุณเข้าใจว่าตำรวจเขาคิดแบบนี้..เปิดประตูออกมาคุยกันก่อน”
ไอ้รั่วเร่งให้คุณสมศรีเปิดประตู พร้อมถามเหตุผลไปด้วยในตัว แต่คุณสมศรียังไม่ยอมเปิด กลับตอบมาว่า

                   “ดิฉันได้ยินตำรวจคุยกับเจ้าของห้องว่า ไม่มีใครในนี้ที่อยู่กันเลยยกเว้นดิฉันอยู่ในห้อง
จึงเป็นคนที่เข้าข่ายน่าสงสัยมากที่สุด” ไอ้รั่วหันไปมองหน้านายตำรวจคนเดิมอีก คราวนี้เจื่อนสนิท
คงไม่คิดว่าคำพูดตนเองจะดังให้ได้ยินถึงด้านในห้อง

                   “สบายใจได้คุณเปิดประตูเถอะ ถ้าบริสุทธิ์ใจไม่ต้องกลัวความผิด ผมไม่ยอมให้ใครพาคุณไปไหนหรอก”
พอฟังคำรับปากไอ้รั่ว เสียงลูกบิดกับสลักกลอนก็ดังขึ้น

                  “กริ๊ก!..แอ๊ดดด!!” อุแม่เจ้า! ร่างแม่บ้านวัยกลางคน ตัวน้องธิดาช้างสามพรานเผยโฉม
ตำรวจอึ้งปากค้าง ส่วนไอ้รั่วกลับหัวเราะท้องแข็งไม่สนใจสายตาไทยมุงที่มองมางงๆ

                   “คงไม่ต้องให้ปากคำแล้วมั้ง คุณดูรูปร่างลูกน้องผมสิ ไม่สามารถมุดลอดบานเกล็ดสามบาน
เข้าไปยกเค้าในห้องนี้หรอกจริงไหม ในเมื่อแม่กุญแจยังคล้องสายยูปกติ ทางที่คนร้ายขโมยของมีค่าออกมาจากห้องนี้ได้
คงมีทางเดียวคือลอดตรงช่องบานเกล็ด..ฮะฮ่าๆๆ” ผมยิ้มไปกับบทสรุป คุณสมศรีเชิดหน้าเริ่ดทันควัน หลังไอ้รั่วเข้าข้าง
อย่างเป็นธรรม พร้อมท่าทางหัวเราะงอหาย เสียงหัวเราะของไทยมุงที่เริ่มเข้าใจเหตุผลแล้วว่าไอ้รั่วหัวเราะอะไร
ผู้ต้องสงสัยแบกน้ำกว่าแปดสิบโล สามารถพาร่างอวบอั๋นลอดบานเกล็ดไปยกเค้าเป็นเรื่องไม่ต้องคิดกันเลย

                     เจ้าหน้าที่ยอมขอโทษคุณสมศรีที่ดันปากพล่อย จนทำให้เธอไม่กล้าออกมาเผชิญหน้าขังตัวเองอยู่ในห้อง
ตัดสินใจโทรหาคุณอิสระหัวหน้าฝ่ายบุคคลของบริษัท ยึดเป็นที่พึ่งให้มาช่วยไกล่เกลี่ยแก้ไขสถานการณ์ สรุปคุณอิสระมาถึง
ทุกอย่างคลี่คลายไม่มีไทยมุง ไม่มีตำรวจไม่เหลือใคร มาเมื่อตลาดวาย

                    “ขอบคุณนะคะคุณพรต..คุณรันที่มาช่วยอิฉัน ไม่คิดว่าเจ้านายจะมาเอง เป็นบุญหัวอิฉันสุดๆ”
หลังเชิญพวกเราเข้าไปนั่งยังห้องแคบๆ ไม่มีอะไรกั้นเป็นสัดส่วน ยกเว้นห้องน้ำกับระเบียง เตียงนอนโซฟารับแขก
อยู่ในแอเรียเดียวกันหมด เพียงแต่เป็นระเบียบเรียบร้อย

                    “ไม่เป็นไรครับ ผมมาธุระแถวนี้พอดี ว่าแต่คุณสมศรีอยู่กับใครไปไหนกันหมดเหรอครับ”
ไอ้พรตกวาดสายตาลวกๆสำรวจคร่าวๆ ผมนั่งฟังมันสัมภาษณ์ไปพลางๆ คุณอิสระนั่งอย่างสำรวมไม่หือไม่อือ

                    “อยู่คนเดียวมาหลายปีแล้วค่ะ” เธอตอบน้ำเสียงติดเศร้านิดๆ

                    “อ้าว! ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนเหรอครับ”

                     “เคยมีสามี หลังจากเขาไปมีคนใหม่พร้อมกับทิ้งภาระหนี้สินจนอิฉันกลายเป็นบุคคลล้มละลาย
ก็ไม่มีใครเหลือแล้ว” เธอพูดเริ่มจะติดสั่น

                    “เออ..ขอโทษที่ผมถาม เห็นรูปรับพระราชทานปริญญาบัตร คุณสมศรีเรียนจบอะไรมาครับ”
ผมมองตามสายตาไอ้รั่วไปบนหลังตู้วางทีวี มีภาพเธอสวมชุดครุยอยู่ในกรอบ ตอนนั้นถึงจะยังสาว
แต่ก็คงเค้าเดิมไม่เปลี่ยนโดยเฉพาะหุ่น

                    “ดิฉันจบอักษรฯ จากมหา’ลัย xxx ค่ะ” โห..ความรู้ไม่ธรรมดา

                    “คิดยังไงมาสมัครเป็นแม่บ้าน ความรู้ความสามารถดูไม่ธรรมดานี่ครับ ก่อนหน้าเคยทำอะไรครับ”
ไอ้รั่วทำหน้าที่สัมภาษณ์อย่างละเอียดโดยมีผมนั่งฟังเงียบๆ พร้อมหัวหน้าฝ่ายบุคคลที่ควรทำหน้าที่นี้
กลับรับบทผู้สังเกตการณ์หุบปากสนิทไม่ต่างกัน

                    “ก่อนหน้าดิฉันทำงานกระทรวงxxx หลังโดนฟ้องล้มละลาย ก็ถูกปลดออกจากราชการเพราะเป็นคดีความ
ประวัติด่างพร้อยไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับ กระทั่งได้งานตำแหน่งแม่บ้านบริษัทคุณพรต คุณอิสระมีน้ำใจรับอิฉัน
เข้าทำงาน ถือเป็นความกรุณายิ่งแล้ว ทำให้พอเลี้ยงตัวเช่าห้องอยู่ได้ นิติกรรมการเงินต่างๆ ต้องรับเป็นเงินสด
เงินเดือนผ่านแบงก์ก็ต้องถูกยึดทรัพย์ ความจริงผิดระเบียบบริษัท ที่มีพนักงานนอกระบบอย่างอิฉันที่นี่
เพราะคุณอิสระเห็นใจยอมแหกกฎไม่นำดิฉันเข้าระบบเป็นกรณีพิเศษ แม้แต่ประกันสังคมอิฉันยังส่งไม่ได้
ไม่อย่างนั้นคงมีหมายศาลมาตามหักเงินเดือนไปทุกเดือน ไม่พอค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันหรอกค่ะ”

                        ฟังดูน้ำเน่าพอสมควร ชีวิตคนเรามักเจอชะตากรรมน้ำเน่ายิ่งกว่าละคร เพียงแต่ได้ไปรับรู้เห็นสภาพ
เขาเหล่านั้นหรือเปล่าต่างหาก เช่นกรณีคุณสมศรีที่อยู่ใกล้ตัว ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ผมกับพรตคงไม่รู้มีพนักงานในองค์กร
อยู่นอกระบบ ทำหน้าที่แม่บ้านดูแลความสะอาดบริษัทของเราด้วย

                    “แล้วหนี้สินที่ถูกฟ้องล้มละลายจนยึดทรัพย์ เกิดขึ้นได้ยังไงครับ” จากนั้นก็เป็นคำบอกเล่าจากปากคุณสมศรี
สามีไปติดผู้หญิงเล่นการพนัน จนไม่เป็นอันทำการทำงาน เมียน้อยไปเจอกันในบ่อน ทำให้หนี้สินตามมาแอบเอาทรัพย์สินที่มี
ไปจำนอง ทั้งรถบ้านโดยที่เธอไม่รู้ มารู้ก็สายแล้ว..

                  “ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปคุณคือเลขาของคุณรัน รบกวนคุณอิสระประกาศรับแม่บ้านมาแทนคุณสมศรีด้วย
ให้คุณสมศรีไปเป็นเลขาคุณรัน” ไอ้รั่วสั่งเองผมยิ้มไม่ปฏิเสธ ดูจากประสบการณ์ทำงานวัยวุฒิคุณวุฒิ
คงได้เลขาฝีมือดีมาช่วยทำงานจริงจังคราวนี้แหละ

                 “คนที่เพิ่งมาทำล่ะครับ” คุณอิสระกระอักกระอ่วนอย่างเห็นได้ชัด

                  “ระบุใบประเมินไม่ผ่าน หากสงสารก็พิจารณาตำแหน่งอื่นแทน เธอไม่เหมาะงานเลขาคุณรัน
เรื่องนี้ผมพิสูจน์มาแล้ว ความจริงนโยบายในองค์กรเรา ต้องประเมินพนักงานภายในใหม่ รบกวนเรื่องนี้อีกข้อ
ที่คุณอิสระรับไปทำให้ผมที ศักยภาพความรู้ความสามารถของพนักงานเก่าๆที่มี ตำแหน่งไหนว่างไม่ควรรีบประกาศ
รับคนนอก ลองมองคนในที่เหมาะสมขึ้นมาพิจารณาก่อน ถ้าลงตำแหน่งได้ควรให้โอกาสเขาเหล่านั้น
เป็นการสร้างขวัญกำลังใจพนักงานอีกทางหนึ่ง ส่วนตำแหน่งที่ว่างลงค่อยประกาศรับ หาไม่ได้จริงๆคุณสมบัติ
ไม่เหมาะสมค่อยประกาศจากภายนอกก็ไม่สาย เห็นด้วยกับผมไหม”

                    ผมยิ้มกับความคิดของมัน พรตไม่ใช่รั่วอย่างไร้สาระ มันมีสมองที่ฉลาดจนล้น
ความคิดมุมกลับที่ไม่ธรรมดา คำพูดคำจาฟังไม่เหมือนคนทั่วไป ทำให้ใครๆมองมันรั่วสุดโต่งบ้าๆบอๆ
ใครรู้ดีเท่าผมครับมันไม่ได้รั่วแต่ฉลาดหลักแหลมต่างหาก...หึหึ!


                    เสร็จธุระจากห้องเช่าคุณสมศรี ผมกับพรตมาถึงสถานีวิทยุคลื่นดังที่เชิญเราให้สัมภาษณ์
หลังได้รับโหวตจากนิตยสารอินเตอร์ฉบับหนึ่งให้เป็นคู่หูนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงแห่งปี ติดโผ 1 ใน 10 มาสดๆร้อนๆ

                    “สวัสดีครับ ผมมาไม่เลทใช่ไหม” เข้าไปทักทายเจ้าของสถานีรอต้อนรับเราอย่างเป็นกันเอง

                    “ไม่เลยครับ กำลังได้เวลาออกอากาศพอดี สคริปคร่าวๆที่ส่งไปให้คุณพรตอ่านล่วงหน้ากับคุณรัน
เป็นหน้าที่ดีเจในรายการตั้งคำถามคุณสองคนสลับกันไม่เกิน 5 นาที เหลืออีก 5 นาทีให้ผู้ฟังทางบ้านโทรเข้ามาร่วมพูดคุย
กับคุณสองคนเพื่อร่วมสนุกในรายการ บลาๆๆ”

                  จบการนัดแนะ พวกเราก็ถูกเชิญไปยังห้องออกอากาศของสถานี เจอดีเจสาวเสียงใสหน้าตาสะสวยยกมือไหว้
ตอนรับด้วยอาการเขินอย่างเห็นได้ชัด ทักทายเล็กน้อยก็เข้าสู่รายการสัมภาษณ์ หลังเปิดเพลงในรายการนำร่องไปสองเพลง
ระหว่างนั้นเธอทำความคุ้นเคยพวกผมพลางๆเพื่อสร้างความเป็นกันเอง สังเกตสายตาที่เธอใช้มองพรตเยิ้มตลอด
หลงความหล่อของมันเข้าอย่างจัง

                   “เอาล่ะค่ะ วันนี้นับเป็นเกียรติรายการ ได้แขกรับเชิญรูปหล่องามดังเทพเจ้ากรีกสองหนุ่มโสดมาเยือน
ตามคำเชิญของสถานี หลายคนคงพอรู้จัก ติดโผท็อปเท็นอันดับ 5 นักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรงพันล้านมาหมาดๆ
จนเป็นที่ฮือฮาอย่างครึกโครม ได้ชื่อว่าคิวทองมากสำหรับสองหนุ่มที่สาวๆพากันคลั่งทั่วประเทศ ไม่ให้เสียเวลา
เหมียวจ๋าขอเชิญพบกับคุณวรพรต มณีกาญจน์กับคุณอรัญ ขจรเกียรติวงศ์ เรียกชื่อเล่นจำง่าย คุณพรต
คุณรันแทนนะคะ..เฮๆๆ!!”  เสียงซาวน์ปรบมือกับเสียงกรี๊ดเปิดจาก CD ต้อนรับพวกเรา

                     “สวัสดีครับ ผมพรตครับ  สวัสดีครับ..ผมรันครับ” เราต่างแนะนำตัวผ่านไมค์ตรงหน้าโต๊ะ
อย่างเป็นทางการสั้นๆอีกครั้ง

                  “เพื่อไม่ให้เสียเวลา เข้าสู่คำถามแรกที่สาวๆทั้งประเทศอยากรู้มากที่สุดเลยนะคะ คุณพรตกับคุณรัน
ทราบว่ายังโสดทั้งคู่ ตกลงโสดสนิทไม่มีภรรยาเป็นตัวตนจริงหรือเปล่าคะ” ผมกับไอ้รั่วมองหน้ากันยิ้มๆ
ก่อนผายมือให้มันทำหน้าที่เป็นคนตอบ

                  “จะว่าอย่างนั้นก็ไม่เชิง ผมโสดแต่ไม่สนิท..ฮะฮ่าๆ” พูดจบดันหัวเราะออกไมค์อย่างมีความสุข
พลอยทำให้ผมอดขำตามไปด้วย

                  “อ้าว! แบบนี้แสดงว่าแอบมีกิ๊กซ่อนไว้แน่ ว้า! พาสาวๆหลายคนใจแป้วกันเลยทีเดียว ในฐานะที่ดิฉัน
ก็เป็นอีกคนที่แอบปลื้มคุณพรตคุณรันด้วยเช่นกัน พอจะแย้มได้ไหมคะ ว่าสาวโชคดีคนนั้นเป็นใคร
มีแพลนสละโสดเมื่อไหร่ จะได้คอยเป็นกำลังใจไปด้วย” เธอพูดกึ่งแซวอย่างน่ารัก

                 “ไม่แย้มไม่พรายนะครับ เอาเป็นว่าเรื่องสละโสดแต่งเมื่อไหร่ คงตอบไม่ติดขัด
รอคุณรันแต่งผมก็แต่งเมื่อนั้นครับ” หึหึ! ฟังมันตอบดิ

                “โห!..นี่คู่หูดูโอตัวจริงเสียงจริงเลยทีเดียว ประวัติสนิทกันตั้งแต่มัธยมกระทั่งตอนนี้..
เรื่องแต่งงานมีครอบครัวยังอิงกันอีก แล้วคุณรันล่ะคะ มีแพลนเกี่ยวกับครอบครัวไว้ยังไงบ้างเอ่ย”
เธอหันมาคำถามผม ชำเลืองสบตาไอ้รั่วที่มองผมยิ้มๆ

               “ผมคงคำตอบเดียวกับคุณพรตครับ รอคุณพรตแต่งผมค่อยแต่ง ไม่อยากหนีไปแต่งก่อน
เดี๋ยวจะหาว่าทิ้งกัน..ฮะฮ่าๆๆ” ปิดท้ายหัวเราะเลย เพราะไอ้รั่วมันหน้าแดงก่ำ พาผมขำจนได้

                “แหม..เล่นโยนกันแบบนี้ เหมียวจ๋าจนปัญญาง้างปากสองหนุ่มหล่อของพวกเราแล้วค่ะคุณผู้ฟัง
มาสนใจคำถามต่อไปดีกว่า คนหนึ่งเป็นทายาทธุรกิจจิวเวลรี่แถวหน้าของประเทศ ส่วนอีกคนทายาทนักการเมือง
โคจรมาพบกันตั้งแต่เรียนจนกระทั่งชีวิตวัยทำงาน ยังร่วมกันบริหารบริษัทฯ จนเป็นที่รู้จักแพร่หลาย บลาๆๆ”
เธอถามต่อเนื่อง คำถามที่เคยส่งสคริปให้อ่านคร่าวๆไม่มีนอกบท เราตอบอย่างไม่มีคลางแคลง
จนเข้าสู่ช่วงที่สองหลังเปิดเพลงให้ผู้ฟังทางบ้าน 2 เพลง คือการรับสายสดจากผู้ฟังที่โทรเข้ามาร่วมสนุกในรายการ

                   “กริ๊งงงงๆๆๆ!! สวัสดีค่ะ รายการคลื่นความสุข สนุกกับเหมียวจ๋า ยินดีกับสายแรก ต้องการคุยกับแขกรับเชิญ
เชิญได้เลยค่ะ” ดีเจเหมียวจ๋า กดอินเตอร์โฟนรับสายเสร็จ เปิดโอกาสให้เธอคุยกับพวกเราทันที เพื่อให้เวลากระชับมากขึ้น

                   “สวัสดีค่ะพี่พรต พี่รัน กรี๊ด!!” ทักทายพวกผม ปิดท้ายกรี๊ดตามมาติดๆ เหมือนอยู่กันสามสี่คน เสียงสาวๆทั้งนั้น

                   “สวัสดีครับ ดีครับ..แนะนำตัวหน่อยชื่ออะไรครับ” ไอ้รั่วทำหน้าที่ถามอย่างกับดีเจมืออาชีพ

                  “ชื่อน้องแวนค่ะ” เสียงโทรศัพท์ซ่าจนฟังเพี้ยนนิดๆ

                    “ชื่ออะไรนะครับ แวนหรือแหวนพี่ได้ยินไม่ชัด รบกวนปิดวิทยุก่อนดีกว่าไหม เหมือนคลื่นจะแทรก”
จริงอย่างที่ไอ้รั่วมันแนะนำ เหมือนพวกเธอเปิดวิทยุไปด้วย คลื่นโทรศัพท์กับวิทยุตีกันจนมีเสียงซ่า

                   “ชื่อแวนค่ะ..กรี๊ดดดๆๆ” เธอพูดจบประโยชน์ก็พากันกรี๊ด โดยมีเสียงลูกคู่คงเป็นกลุ่ม
เพื่อนที่อยู่ด้วยกันประสานชัดเจน

                 “โอเคน้องแวน น้องแวนเป็นคนที่ไหนครับ” ไอ้รั่วอารมณ์ดี ถามเสียงทุ้มหล่อ
สาวๆถึงได้กรี๊ดเสียงมันอย่างที่ได้ยิน

                “เป็นคนกรุงเทพฯ..กรี๊ดดๆๆ” น้องเขาตอบมา ตกลงตอนนี้ใครสัมภาษณ์ใคร
ใครตั้งคำถามใครกลายเป็นแขกรับเชิญถามผู้ฟังทางบ้านเสียอย่างนั้น เมื่อไม่มีการทักท้วงจากดีเจเหมียวจ๋า
ปล่อยไอ้รั่วไหลตามธรรมชาติ ซึ่งมันทำหน้าที่ได้ดีเกินคาดด้วยซ้ำ

                 “เป็นคนกรุงเทพฯ อยู่แถวไหนครับ”  มันมีความสุขกับการได้คุย ทำให้ภาพนักกิจกรรมตัวยง
ไหลเข้าหัวผมอีกครั้ง ความมีเสน่ห์ของพรตคือการเอนเตอร์เทนอย่างที่ทำ สามารถปล่อยฟีโรโมนกระจายโดยไม่รู้ตัว
ดีเจเหมียวจ๋าเป็นตัวอย่าง ตาเยิ้มเคลิ้มฝันจ้องมันล่องลอยไปแล้วตอนนี้

                   “แวนเป็นคน..ตลิ่งซัน..กรี๊ดด!!” อือหือ..เธอคงตื่นเต้นล่อซะชอช้างเป็นซอโซ่ชัดถ้อยชัดคำ

                    “เหรอ..น้องแวนเป็นคนกรุงเทพฯ อยู่ตลิ่งซัน..โว๊ะๆ!..แถวเดียวกับอ้ายบ่าวแหละอีหล้า..ฮะฮ่าๆ”
อ้าว! ไอ้รั่วเสียงในฟิล์มเว้าอีสานสำเนียงแปร่งๆอย่างฮา ปิดท้ายเสียงหัวเราะขำกลิ้งของมันเอง
คงตลกตัวเองที่เล่นพูดอีสาน พาดีเจเหมียวจ๋าหัวเราะปิดปากหน้าดำหน้าแดง

                     “ฮ่วย! แท้บ่ออ้ายบ่าวพรต คือคนอีสานบ้านเดียวกัน..กรี๊ดดด!!” เธอแล้งอีสานคล่องปรือ
สรุปเธอคนกรุงเทพฯอยู่ตลิ่งซัน สาวแวนจอมกรี๊ดจากทางบ้าน เล่นเอาผมขำน้ำตาเล็ดงานนี้

                    “อ้าว! สายหลุดเสียแล้วอีหล้า..ฮะฮ่าๆๆ” จู่ๆสายหลุด ผมยังขำไม่หยุด ชำเลืองดูดีเจเหมียวจ๋า
รายนั้นขำชนิดฟุบหัวกับโต๊ะไหล่สั่นเรียบร้อย คำตอบแสนซื่อฟังใสสะอาดของผู้ฟังทางบ้าน

                    หลังจากนั้นเหลือเวลารับอีกสองสาย เป็นผมตอบคำถามไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่สาวที่ปลื้มพวกเรา
ดีใจที่ได้คุยสดประมาณนั้น

                   เสร็จจากสถานีล่ำลาเรียบร้อย ผมกับไอ้รั่วดิ่งกลับบ้านทันที ไม่แวะกลับเข้าบริษัทแล้ว
ดูเวลาปาเข้าไปจะสี่โมงเย็นแล้วด้วย เผื่อรถติดถึงบ้านคงหกโมงพอดี ตอนเดินออกจากสถานีดีเจเหมียวจ๋ามองตามหลัง
แอบเห็นสายตาอ้อยอิ่งอาลัยจากเธอที่แผ่นหลังกว้างของไอ้รั่ว เฮ้อ! ไม่วายทำหัวใจสาวกระตุกหล่นตามเคย
ยิ่งมีวัยวุฒิความสมาร์ทกับเสน่ห์ของมันยิ่งล้ำลึกมากยิ่งขึ้น

                  “สนุกเนอะ” จู่ๆมันก็เปรย มือเคาะพวกมาลัยรถให้จังหวะเริงร่า เปิดเพลงคลอเบาๆ
รถติดยาวเป็นรถไฟยังไม่หงุดหงิด ท่าจะมีความสุขจริง

                  “อืม..ดูมึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ” ผมบอกตามที่เห็น

                  “ได้ยินคำพูดซื่อใสของน้องแวนคนกรุงเทพฯ อยู่ตลิ่งซัน..ฮะฮ่าๆ”
พอมันพูดประโยคนี้หัวเราะตาปิด ทำเอาผมขำไหล่สั่นไปด้วย

                  มองมุมกลับเธอซื่อจริง แสดงออกจากใจล้วนๆไม่มีแอ๊บแบ๊วแต่งเสียงให้พิรุธ
คนที่ได้สัมผัสพลอยมีความสุขด้วย ไม่ได้หัวเราะขำความโก๊ะเปิ่นของเธอแม้แต่น้อย
แต่หัวเราะด้วยความเอ็นดูในความใสซื่อแฝงความตลกอย่างเป็นธรรมชาติ ถ้าสายไม่หลุด
คงได้ฟังคำพูดซื่อๆของเธอไม่น้อย โดยคนพูดไม่รู้ตัวสักนิด ได้ทำให้พวกผมมีความสุข
เชื่อว่าทางบ้านที่รับฟังออกอากาศ คงมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะไม่ต่างกับเราเช่นกัน...

                     หลังควบคุมอารมณ์ขำของตัวเองในระดับหนึ่ง ชำเลืองวงหน้าคมคายหล่อเหลาอย่างลงตัวคนขับ
ตาสวยประดับด้วยขนตาดำเป็นแพหนากำลังมองไปบนท้องถนนด้านหน้า มือเคาะจังหวะพวกมาลัย
เคลื่อนรถฝ่าการจราจรแออัดด้วยใบหน้ามีความสุข ผมแอบมีคำถามกับตัวเอง นี่ผมกับพรตอยู่กันมา 12 ปีแล้วหรือนี่
ครบรอบนักษัตร

                   นานแค่ไหนกันที่ผมไม่อาจละสายตาจากมันได้ นับตั้งแต่เผลอสบตาในกระจกห้องน้ำตอนมัธยม
แล้วมีการท้ายทายแข่งกีฬาสีของเราขึ้น จนมันแพ้กลายเป็นเมียผม ล่วงเลยมาถึงบัดนี้ ผ่านร้อนผ่านหนาว
ผ่านเหตุการณ์ไม่น้อย ผมยังมีมันอยู่เคียงข้างสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เพิ่มสีสันชีวิตให้คนที่จริงจังอย่างผมไม่เบื่อ
ทำให้รู้ว่าอย่างน้อยชีวิตผมก็มีสิ่งสำคัญเป็นสมบัติของตัวเองไม่ด้อยกว่าใคร...’เหยี่ยวรั่วของผม’



มาเสิร์ฟตอนแรกประเดิมกันแล้วนะคะ

ตอนหน้าเจอกันวันอาทิตย์ พบกับความรั่วของพี่พรตได้ก่อนเที่ยง

ขอ FC พรต..รัน รายงานตัวกันหน่อยนะคะ จะได้พาสองหนุ่มนำเสียงหัวเราะ

มาเสิร์ฟบ่อยๆ ถี่ๆ เพราะทนกระแสเรียกร้องของแฟนคลับไม่ไหว...อิอิ

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: toye ที่ 15-03-2013 10:47:58

กรี้ดดดดด รอมาตลอดเบยในทึ่สุดก้อมาเสียที
รักคู่นี้ที่สุดเลย
อ่านหนังสทอซ้ำมาล้านรอบไได้ :impress2: :-[ :o8: o18

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 15-03-2013 11:00:04

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พรตน่ารักอะ รันด้วยยยยยยย จะตีพิมพ์ ภาคหนึ่งกับภาคสองพร้อมกันไหมคะ อยากได้ๆๆๆ เป็น box ของคู๋นี้อ่ะคะ FC มากๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 15-03-2013 11:10:28

 :laugh: ยังคงคอนเซ็ป หล่อ รั่ว อยู่เหมือนเดิม  o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 15-03-2013 11:14:53

เข้ามาสวัสดีคู่นี้อีกรอบนะครับ 555
ยังฮารั่วเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 15-03-2013 11:17:29

พรตเรามาแบบรั่วๆอีกตามเคยอ่ะ :m20: :laugh:

กาลเวลาเปลี่ยนแต่ความรั่วของพรตมีมากขึ้นเรื่อยๆๆๆ :m20: :laugh: :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-03-2013 11:18:02

รัน กะ พรต มาแล้วววว
ยังคงความรั่วเหมือนเดิม 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 15-03-2013 11:24:12

 :mc4:

ดีใจมากมายที่พี่ลักษณ์พาคู่นี้มาให้อ่านกันค่ะ

ชอบความรั่วของพรตและความฉลาดของรันมากเลย

รอตอนต่อไปนะคะ

บวกเป็ด +1

 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-03-2013 11:35:03

พรตยังคงความฮาแอนด์รั่ว
ได้เสมอต้นเสมอปลาย :laugh:

+1และเป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-03-2013 11:40:24

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[มารายงานตัวจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


พี่พตรกับพี่รันยังหวานกันเหมือนเดิม :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 15-03-2013 11:47:38

กดเข้ามาอ่านแทบไม่ทัน รักความรั่วของพรตที่สุด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 15-03-2013 12:00:37

คริๆ เอาคู่นี้มาลงแล้วววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 15-03-2013 12:03:26

 :mc4: ก็ยังรั่วได้น่ารักเหมือนเดิม  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 15-03-2013 12:07:51

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :mc4:
พี่พรตน้องรันรีเทิร์น
ดีใจเว่อร์ที่คุณลักษณ์กลับมาเขียนคู่นี้อีกรอบ
มาเข้าแถวรอเลยคะ ปลื้มคู่นี้มาก o13
จะเก็บตังค์รอไว้แต่เนิ่นๆเลย อิอิ :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 15-03-2013 12:18:34

 :L2: :L2: ต้อนรับคู่นี้ ฮุฮุ ในที่สุดความฮา+รั่วก็มา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 15-03-2013 12:25:56

มาแล้วคู่รักฮาระเบิด.......
หักมุมกันตลอด...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 15-03-2013 12:34:47

ภาค2ยังสนุกเลยยังไม่ได้อ่านภาคแรกเบยเดี๋ยวกลับไปอ่านก่อน^,^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 15-03-2013 12:35:11

ภาค2ยังสนุกเลยยังไม่ได้อ่านภาคแรกเบยเดี๋ยวกลับไปอ่านก่อน^,^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: yozz ที่ 15-03-2013 12:45:03

มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮาคงเส้นคงวา รั่วเสมอต้นเสมอปลาย จริ๊งจริง :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-03-2013 12:58:40

ยังคงความรั่วจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 15-03-2013 13:00:37

เย้ๆๆๆพี่พรตกับน้องรันมาแล้ว พี่พรตยังคงความรั่วและหึงสามีได้อย่างน่ารักเหมือนเดิม น่ารักมากๆคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-03-2013 13:04:41

เห็นชื่อเรื่องแล้วรีบกดอ่าน
ยังรั่วเหมือนเดิมแต่ฮาตอนเถียงกับรันไม่เคยชนะแต่ก็ไม่ยอมหยุด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 15-03-2013 13:30:23

555+ ยังรั่วตลอดเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: DIIK ที่ 15-03-2013 14:01:15

 :-[

เพิ่งเคลียร์งานเสร็จกำลังจะเข้านอน เปิดเล้ามาดูโน่นนี่เจอพรตรัน
จิ้มมาอ่าน ขำจนตาสว่างเลยค่า  (ไม่รู้จะดีใจรึเสียใจดี 555555)

ขอบคุณที่แต่งพรตรันภาคนี้มาให้ได้อ่านให้ได้คลายเครียดนะคะ ชอบคู่นี้มากมาย

>.<

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 15-03-2013 14:02:14

เข้ามาเจิมต้อนรับคู่ พรต-รัน ตอนแรกด้วยคนค่ะ :z2:
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี คู่นี้เค้าก็ยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม
รั่วเหมือนเดิม ฮาเหมือนเดิม แต่รักกันมากขึ้น :-[
บทจะจริงจังเป็นการเป็นงานพรตก็ทำได้ดีอย่างไม่มีที่ติ
รอติดตามต่อไปค่ะ :L2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 15-03-2013 14:07:10

คู่นี้ยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 15-03-2013 14:20:04

อ๊ากกกกกก :serius2: ผมชอบเรื่องนี้ :3123:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: lovely1714 ที่ 15-03-2013 14:24:55

นี้ขนาดตอนแรกนะ ขำจนกรามจะค้าง
คนข้างหาว่าเป็นบ้าแล้ว
คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 15-03-2013 14:58:11

พรตยังรั่วเหมือนเดิมเลย :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 15-03-2013 15:00:22

กรี๊ดดดดดด!!!
จุ๊บๆ ต้อนรับพี่พรตพี่รันของน้องแวน อิอิ

ตอนแรกมาก็พูดจาติดเรตกันเชียว วุ้ย อ่านแล้วฮาไปเขินไป :-[
งี้แหละเนาะ คู่สามีภรรยาที่อยู่กันมานาน อะฮุๆ

ถึงพรตจะรั่วๆฮาๆ แต่บทจะมีสาระก็น่านับถือจริงๆ
ดูแลพนักงานดีอย่างนี้ บริษัทเจริญรุ่งเรืองแน่ๆ

บวกๆจ้า^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: khuan ที่ 15-03-2013 15:16:54

เย่ เย่ ดีใจจัง พรต-รัน มาปูเสื่อรอจ๊า.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 15-03-2013 15:48:14

ดีใจที่ได้กลับมาอ่านอีกครั้ง
เป็นช่วงวัยทำงานด้วย ขอบคุณคนแต่ง
น่ารักที่สุดเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 15-03-2013 15:51:20

คิดถึงพรตกะรันจังเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-03-2013 16:27:03

รอตั้งแต่ต้นเดือน ตอนนี้กลางเดือนแล้วคุณluk ก็มา
ความรั่วของพรตยังฮาเหมือนเดิม รันก็ยังชอบแกล้งพรต
แต่เขาก็รักกันดีนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 15-03-2013 16:53:02

มาแล้วววว พรต+รัน ยังรั่วเหมือนเดิม (แต่ดูแล้วพรตยังแพ้ทางรันอยู่)
เพิ่มมาคงจะเป็นมาดของผู้บริหาร
รอติดตามนะคะ บวกเป็ดเป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 15-03-2013 16:56:35

จิ้มต้อนรับเรื่องใหม่  :z13:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: jaen ที่ 15-03-2013 17:02:04

 o13  :laugh:  :m20:
รัน พรต พกพาความรั่ว มาอีกแล้ว
อ่านคู้นี้ไปยิ้ม และ หัวเราะ จนคนข้างๆจะมองว่า มันบ้าอะป่ะ
อ่านอะไรไม่รู้ ยิ้มและหัวเราะอยู่คนเดียว
 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 15-03-2013 17:05:25

   :mc4:      รายงานตัวค่ะ   พรตยังรั่วไม่เปลี่ยน  :m20:

กุนซือเรายังเท่ห์เหมือนเดิม :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 15-03-2013 17:23:22

 :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 15-03-2013 17:31:39

พรต รัน กี่ปีก็ยังคงความรั่วเหมือนเดิมจริงๆ
คิดถึงๆ คู่นี้ทีไร ฮาได้ตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 15-03-2013 17:39:43

ว้าววววววววววววว

พรต-รัน

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 15-03-2013 17:54:55

อ่าน พรต รัน กี่เรื่องก็ไม่มีเบื่อ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: duck-ya ที่ 15-03-2013 18:20:29

 :o12:
เห็นชื่อเรื่องตอนแรก ไม่แน่ใจ
แต่อ่านแล้วแบบ โอ้ยยยย คิดถึง
สงสัยต้องกลับไปนั่งอ่าน เซ็ตของตะเกียงด้วย
 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 15-03-2013 18:36:15

มาตอนแรกก็พาสมองโปร่ง โล่งสบาย สดชื่นเหมือนสูดอากาศบริสุทธิ์ที่เต็มไปด้วยโอโซน

สมกับการรอคอย  ชอบสุดๆ กับแนวฮาปนสาระแบบนี้จริงๆ

ขอบคุณมากครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 15-03-2013 18:38:44

 :impress2: เห็นปุ๊บ คลิ๊กปั๊บ  o13  โดนคร้าบบบโดน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 15-03-2013 18:51:13

โอ้ยยยยย คิดถึงงงงงงง

แต่28  แล้ว ก้ยังรั่วเหมือนเดิมเลยนะ 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 15-03-2013 18:52:47

ปรบมือต้อนรับพี่พรตพี่รัน  :mc4:
จริงอย่างที่รันว่า พรตเป็นคนมีเสน่ห์ มีอารมณ์ขัน ใครอยู่ใกล้ก็มีความสุข

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-03-2013 19:25:13

มาตอนแรกก็ฮาแล้วอ่า!! บ่องตงๆ ชอบอ่ะ.. ^ ^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 15-03-2013 19:30:59

อ๊ายๆๆๆๆ กลับมาแล้วววววว  :-[ :-[ :-[
รั่วตลอดนะจ๊ะ อิอิ  :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 15-03-2013 19:37:48

พรต-รัน... น่าร๊ากกกก....      :m3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 15-03-2013 19:51:17

อร๋าย พี่พรตพี่รันมาแล้ว แค่ตอนแรกก้อฮาก้อรั่วแล้ว สนุกมาก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 15-03-2013 19:56:25

 :mc4: ต้อนรับดังๆเลยจ้า ขอไปอ่านก่อนนะ แอบมาเม้น ยังไม่ได้อ่านเลย ดีใจเกิน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 15-03-2013 20:24:41

เข้ามารายงานตัวค่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 15-03-2013 20:30:18

กรี๊ดดดดดดดดดดดด พรต! รัน!

คู่นี้เลิฟม้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-03-2013 20:36:47

อ๊ายยยยยยยย ฟินที่สุด...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 15-03-2013 20:45:50

พรต รันนน  ชอบคู่นี้จังงงง :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 15-03-2013 20:51:22

ในที่สุดหลังจากรอมานาน....เหมือนจะรู้เมื่อวานเจาะอ่านคู่รักบันลือโลกคู่นี้ในตะเกียง....( รอบที่เท่าไหร่หนอ... )
ขอบอกว่าเจาะเฉพาะตอนของ...พรตกะรัน....จริง ๆ พออ่านคู่นี้จากตะเกียงจบก็ตามอ่านต่อใน...เหยี่ยวหัวใจ....
ยังไม่จบ  มาวันนี้กะอ่านต่อ เปิดมาเจอะ...รักรั่ว ๆ ของพรตรัน....โอ้พระเจ้า...อาไม่ใช่ซิ...โอ้คุณ LUX  สุดที่รัก
กลับมาแต่งให้อ่านกระโดดโลดเต้น 3 รอบ แล้วมานั่งอ่าน  ขอบอกอีกรอบ  รักพรตรันมาก ๆ เลยนะคุณ LUX
รออ่านตอนต่อไปแบบใจจดจ่อ..... :pig4:  :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 15-03-2013 20:55:59

เร่ิมมาพรตก้อรั่วแล้ว รอติดตามพรตรั่วตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 15-03-2013 21:27:01

เข้ามาตามติดชีวิตของคู่นี้อีกรอบค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 15-03-2013 21:32:55

แฟนคลับ พรต+รัน รายงานตัวจ้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 15-03-2013 21:41:23

ว้าว เข้ามายินดีกับเรื่องราวต่อของพรต-รันค่ะ // แล้วจะคอยติดตามผลงานนะคะ :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 15-03-2013 22:09:20

 :laugh:  อยากจะบอกว่าชอบพรตกับรันมากๆเลย  โดยเฉพาะพรตนะ   ขวัญใจดีๆนี้เอง   

    ในที่สุดก็มาแล้ว       +1     จ้า   รอตอนต่อไป  อิ อิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 15-03-2013 22:21:39

เข้ามาต้อนรับการกลับมาของพรตรันค่าา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 15-03-2013 22:23:42

กรี๊ดๆๆๆ เหยี่ยวรั่วภาค 2 มาใ้ห้ฮาแล้วๆๆๆ ดีจังเลยๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 15-03-2013 23:02:37

แฟนคลับพรตรัน มารายงานตัว พรตยังน่ารักเหมือนเดิม
ทำไมบริษัทอิชั้นไม่มีเจ้านายวิสัยทัศน์กว้างไกลแบบนี้บ้างหึ


ฝากเช็คคำผิดที่เห็นนิดหน่อย ที่เหลือโยนให้คุณ van ถ้าเธอตามมาอ่าน

อ้างถึง

สังเกตสายตาที่เธอมใช้มองพรตเยิ้มตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-03-2013 23:26:51

พรต รัน มาแล้ว  :mc4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 16-03-2013 00:16:49

 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 16-03-2013 00:42:54

ดีใจมากๆที่มาต่อคู่นี้ รอตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 16-03-2013 00:46:47

เป็นคู่รองที่ดังมากกกกกกกก ดังกว่าคู่หลักอีก :laugh: ดีใจที่มาต่อนะคะ ภาค2นี้ขอบทฮาผสมบู๊ๆนะ คู่นี้เค้าไม่เหมาะกับมาม่า o18 โดยเฉพาะฉากงอนกันนี่ฮา  :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 16-03-2013 02:05:36

พรตเจ้าความคิดนะเนี่ย รันพรตน่ารัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 16-03-2013 03:30:41

ไชโย เย้ๆๆๆ...สองหนุ่มสุดหล่อพรตรันมาแล้วว่าจะเข้าไปทวงซะหน่อยวันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้ว คุณลักษณ์คะภาคนี้เรื่องยาวไหมคะ อยากให้แต่งเป็นเรื่องยาวอ่ะค่ะชอบเรื่องนี้มากเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 16-03-2013 04:11:17

 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 16-03-2013 09:20:00

ถึงจะรั่วก็ รั่วน่ารัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 16-03-2013 09:41:36

คู่นี้มาแล้วววววววว ดีใจๆ
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีพรตก็ยังคงรั่วอยู่เหมือนเดิม 55555
แต่น่ารักมากกกกกก มีน้ำใจที่สุดเลย
อย่างงี้กุนซือเทพหลงตาย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 16-03-2013 09:57:24

ชอบคู่นี้น่ารักมาก  เพิ่งได้ตามอ่านจบ  ดีใจที่มีมาต่ออีก ขอบคุณคนแต่งมากน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 16-03-2013 10:03:54

อายุ ไม่ได้ทำให้ความรั่วน้อยลงเลย 555555  :m20:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 16-03-2013 10:30:51

ติดตาม มาติดๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: mnara ที่ 16-03-2013 11:05:44

คู่พรต & รันมาแล้ว แค่เห็นชื่อคู่นี้ก็เตรียมฮาไว้คอยแล้วค่าาา
เป็นกำลังใจให้การเขียนราบรื่นนะคะ :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: pp4 ที่ 16-03-2013 11:18:13

อ๊ากกกกกกกกก รักคู่นี้~><
มาต่อเร็วๆนะคะ♥

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: nuyayaa ที่ 16-03-2013 11:36:04

รออออออออ  o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: feili ที่ 16-03-2013 11:51:38

 o13 o13 o13 o13 o13 o13มาต่อเร็วๆน๊ะ ..ช๊อบ..ชอบ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: karakuru ที่ 16-03-2013 12:14:23

สนุกก มากค่าา า า 555 55

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 16-03-2013 12:21:07

เข้ามารายงานตัว เพิ่งจะได้เข้าเน็ตนะ้น้องลักษ์  และก็ขอบคุณนะค่ะ พี่ได้การ์ดแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 16-03-2013 12:29:44

อ้างจาก: jing_sng ที่ 15-03-2013 23:02:37  

แฟนคลับพรตรัน มารายงานตัว พรตยังน่ารักเหมือนเดิม
ทำไมบริษัทอิชั้นไม่มีเจ้านายวิสัยทัศน์กว้างไกลแบบนี้บ้างหึ


ฝากเช็คคำผิดที่เห็นนิดหน่อย ที่เหลือโยนให้คุณ van ถ้าเธอตามมาอ่าน

คุณ jing_sng
ก่อนน้องลักษ์อัพนิยาย ได้เมล์ให้แวนตรวจแล้วค่ะ ที่ยังมีผิดพลาดหลงเหลือนั้นแวนสะเพร่าเอง
หากคุณ jing_sng พบคำผิดก็ช่วยเตือนกันดีแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 16-03-2013 14:33:21

มารออ่านกันตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-03-2013 15:07:32

ขอบคุณณณณณณ!!!!!

ตัวเท่าบ้าน...ฮะฮ่าๆๆๆ

กระแสต้อนรับล้นหลามจริงๆ  ขอบคุณจากใจแทน พรต&รัน

กับการต้อนรับที่มากล้น ทั้งยอดวิว และคอมเม้นท์นะคะ

กลายเป็นคู่ดังจากที่มีท่านหนึ่งเม้นท์ไว้จริงด้วย..ฮะฮ่าๆๆ

แย่งซีนคู่หลักเฉยเลย สำหรับคู่รั่ว รักบ้นลือโลกคู่นี้

ขอบคุณพี่แวน พี่..jing_sng  ที่ตรวจดูแลเรื่องคำผิดให้

พี่แวนเป็นพี่สาวน้ำใจงามพิสุทธิ์ รับต้นฉบับก่อนอัพในเล้าฯ ไปตรวจทานให้ก่อน

ทำให้คำผิดที่เกิดขึ้นน้อยลงมากมายลิบลับ  ขอกราบคารวะงามๆ ให้อีกครั้ง

ที่ลืมไม่ได้คือบรรดานักอ่าน แฟนคล้บพรต&รัน ซึ่งตามให้กำลังใจกันแบบนี้

ทำให้คนเขียนต้องเข็นตูด ดันก้นสองหนุ่มหล่อ ออกมาต่อเนื่อง ไม่กล้าทิ้งห่าง

เพราะความน่ารักของคนอ่าน เราจึงต้องพึงรักษาน้ำใจซึ่งกันและกัน

Thanks. :กอด1:


รูปอิมเมจ...พรต & รัน
เดาดูสิ  ใครพรต ใครรัน FC ตัวจริงต้องรู้นะคะ...อิอิ

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/E1E0E230E150_zpsdc13d53b.jpg)



รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 2


   “โทนี่..ตกลงว่าไง”
ผมออน Skype คุยกับโทนี่แบบเห็นหน้า มันอยู่อเมริกาดูแลกิจการอิเลกทรอนิกส์ของครอบครัว

   “กูส่งไปแล้ว..น่าจะถึงแล้วนี่หว่า ทำไมยังไม่ถึงวะ”

   “กูเพิ่งเข้าบริษัทฯ สำคัญมีใครรู้หรือเปล่า” ย้ำมันให้แน่ใจ

   “ของที่ส่งให้มึงนะเหรอ ไม่มีใครรู้ไม่ได้แพร่งพราย มึงเข้าใจวิธีใช้ที่กูอธิบายใช่เปล่า”

   “อืม..ติดขัดกูออนถาม แล้วเรื่องคนรักมึงเป็นไง ตกลงฝาแฝดเลือกจีบใครวะ..หญิงหรือชาย” อดแซวไม่ได้
แฟนมันเป็นคนอเมริกันหน้าตาดี เป็นแฝดชายหญิงอีกต่างหาก

   “หึหึ..กูจีบหญิงโว้ย! ตอนหลังพี่ชายไม่ยอมห่างน้องสาวตัวติดได้อีก กูกะจีบทั้งคู่ท่าทางไปได้สวย
ไว้ลงตัวรวบหัวรวบหางก่อนนะมึง.. ฮะฮ่าๆๆ” หัวเราะมีความสุข

   “ระยำ..กะพญาเทครัว ไม่กลัวบ้านแตก”

   “ไม่หรอกน่า ระดับกูขอ 3P จัดสรรปันส่วนสบาย รอสำเร็จกูบอกมึงคนแรก ถามเรื่องกูแล้วไอ้พรตเป็นไง..
ยอมอยู่ในโอวาทมึงเปล่า” พูดถึงไอ้รั่วผมอดยิ้มจนได้

   “คุยเรื่องเมียสุดหล่อเผลอยิ้มเชียวห่า..เป็นเอามาก..สัดรัน” มันแซว

   “ธรรมดาคนรักนี่หว่า เหมือนเดิมห่างหูห่างตาไม่ได้ ต้องพึ่งอุปกรณ์ไฮเทคมึงไง” บอกมันกลั้วยิ้ม

   “กุนซือเทพอย่างมึง แม่งเจ้าเล่ห์ตัวพ่อ..สัด” อวยกูอีก

   “กูเจ้าเล่ห์แล้วมึงตัวเหี้ย’ไร..ล่อทั้งพี่ทั้งน้อง” ขอคืนหน่อย

   “ฮะฮ่าๆ..ผลพลอยได้ ติดสอยห้อยตามไม่ยอมห่าง ไม่รวบยอดกูจะได้ซั่มเหรอสัด..คึคึ” จัญไรจริง

   “มึงมันหมาป่า..ไม่ใช่สิงห์ว่ะโทนี่”

   “สิงห์เจ้าเล่ห์มีถมเถ เอาตรงกลุ่มเรา 5 คน เจ้าเล่ห์ตัวพ่อทั้งนั้น เว้นแต่ไม่แสดงออกซึ่งหน้า
ไอ้โต๋เทพสุดไม่งั้นพวกเราไม่แห้วตะเกียง ไอ้บอมย์ใช่ย่อยไม่เจ้าเล่ห์คงไม่ดอดมาต่อด๊อกเตอร์ถึงที่นี่หรอกน่า
ควงสาวไม่ซ้ำหน้าถือว่าได้เปรียบรูปร่างหน้าตา ไอ้ห่านี่แรงกว่ากูอีก ส่วนไอ้กานเห็นมันแบบนั้นไม่เจ๋งจริง
คงไม่เป็นผัวกรองกุมภ์..ฮะฮ่าๆๆ” นึกถึงเรื่องนี้ ผมพานขำตาม ไอ้ห่ากานแม่งสุดๆ ล่อรุ่นป้าในคราบสาวน้อย เจ๋งจริงว่ะ!..

   “ทำมาหัวเราะ มึงเองยกเป็นกุนซือเทพ ที่จริงมึงเจ้าแผนการโคตรๆ เจ้าเล่ห์กว่าใครอีก..สัดรัน” ชมกูซ้าาา!!!

   “ขอบใจที่ชม..คึคึ” หน้าด้านยอมรับดื้อๆ

   “กูหลอกด่าว่ะ..กร๊ากก” ทำทีเป็นขี่..สัดโทนี่

   “เหรอไอ้หรั่งตาขาว จะชมจะด่ากูถือเป็นเกียรติอย่างสูง ไม่เช่นนั้นคนอย่างมึงคงไม่ยอมหลุดปาก
กูทำงานก่อนไว้คุยกันใหม่” ตัดบท มีเวลาคุยกับมันหลายนาทียังไม่ได้จับงานเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะได้สมศรีมาเป็นเลขา
แบ่งเบางานล้นมือไปได้เยอะมาก

   “เออ..ได้ของแล้วบอกกูด้วย” มันย้ำหนัก

   “อืม..ถึงมือแล้วกูบอก” ผมรับปาก เป็นการยุติบทสนทนาผ่านโลกออนไลน์ซึ่งอยู่กันคนละซีกโลก
แถมมันยอมแหกขี้ตาไม่หลับไม่นอนทั้งที่เวลาต่างกันครึ่งรอบ เพื่อรอคุยกับผมอีก ซึ้งใจว่ะเพื่อน...

   “ขออนุญาตค่ะ..บอส” เสียงคุณสมศรีกดโฟนเข้ามา

   “เชิญครับ”

   “มีกล่องพัสดุจากอเมริกาถึงบอสค่ะ จะให้ดิฉันเอาเข้าไปให้ไหมคะ” มาแล้วสินะ

   “เอาเข้ามาเลยครับ” ไม่ถึงนาที เธอเคาะประตูก่อนผลักเปิดในมือมีกล่องพัสดุปิดผนึกแน่นหนามาวางที่โต๊ะ
กำชับเธออ้างผมไม่ว่างรับแขกแม้แต่ ‘ไอ้รั่ว’ ห้ามรบกวนเป็นอันขาดจนกว่าผมอนุญาต เธอรับคำ สายตาไม่ตั้งคำถาม
สมเป็นเลขาไม่ละลาบละล้วงมากความ รับคำสั่งปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ถูกใจผมสุดๆ

   คล้อยหลังเธอปิดประตูล็อกแน่นหนา ผมจัดการแกะกล่อง นำสิ่งที่ต้องการออกมา เป็นกล้องสอดแนมขนาดจิ๋ว
เชื่อมโปรแกรมคอมฯได้อย่างเหลือเชื่อ ตัวกล้องเป็นแบบไวเลส ลักษณะเหมือนกระดุมเม็ดเล็ก
มีความคมชัดประสิทธิภาพสูงลิ่วสมราคาหลัก 7 จริงๆ โทนี่ขายในราคากันเองแบบเพื่อนรักเพื่อนสนิท

   ตัวกล้องคล้ายกระดุมขอมันมา 4 เม็ด ใช้โปรแกรมชุดเดียวแบ่งเป็นหลายช่อง..
อาศัยดูพร้อมกันได้ จุดประสงค์ติดห้องไอ้รั่วโดยเฉพาะ
   ขั้นตอนโหลดโปรแกรมลงคอมฯ กับโทรศัพท์มือถือไม่มีอะไรยุ่งยากซับซ้อนมากนัก
เหมือนการโหลดโปรแกรมทั่วไป ก่อนซ่อนไฟล์ในโฟล์เดอร์ส่วนตัวที่มีรหัสป้องกัน แค่นี้ก็เสร็จสิ้นในส่วนซอฟแวร์
เหลือติดตั้งกล้องซึ่งผมแอบสำรวจเล็งจุดไว้ไม่มีพิรุธ เว้นการเข้าไปติดต้องเนียน
ไม่ให้ไอ้รั่วรู้ว่าผมแอบติดกล้องในห้องทำงานมัน

   [ว่าไง..คิดถึงกูเหรอ] กดสายไปหามัน

   “หึหึ..คิดถึงดิ มาหาหน่อย..รออยู่”  รีบสมอ้าง

   [เห้ย! พูดเล่นไม่คิดว่ามึงจริงจัง โด่! เมื่อคืนล่อซะอิ่มแปร้ไม่ครบเซเว่นคิดถึงกูแล้ว..คึคึ] 
อดยิ้มตามคำพูดมันจนได้ พ่องมึงคิดได้..ไม่ครบเซเว่น มันหมายถึง 24 ชั่วโมง

   “วินาทีเดียวกูก็คิดถึงมึงแล้ว..รีบมานะ” หยอดกลับ นึกหน้ามันป่านนี้คงเห่อแดงเรียบร้อย

   [เชี้ย! หม้อกูสัด..ไปก็ได้ไปให้เห็นหน้า มึงได้หายคิดถึง คงมีบริษัทกูนี่แหละ รองประธานกรรมการ
โดนเรียกโดยผู้ช่วยฝ่ายการตลาดให้ไปพบถึงห้องทำงาน..อย่าให้ใครรู้เป็นอันขาดเสียการปกครองหมด
คราวหลังคิดถึงกูก็หัดมาหาเองมั่ง ไม่ใช่โทรตาม..แม่ง] ฟังมันบ่นจับน้ำเสียงกำลังแก้เขินผมชัดๆ
กลั้นหัวเราะท้องแข็งไม่ให้เล็ดลอดเข้าโทรศัพท์ เดี๋ยวมันเหวี่ยงหนักกลายเป็นจริงจังจนได้

   “ขอรับท่านรอง..อย่าลืมสิครับบทบาทอีกอย่างท่านคือเมียผู้ช่วย ผัวคิดถึงสมควรมาให้เห็นหน้า
สมเป็นศรีภรรยาที่ดีครับท่าน สามารถยกนิ้วให้ ว่าท่านรองวางตัวเหมาะสมทุกบทบาท”
ไม่วายหยอดอย่างมีเชิง คาดว่ามันคงกำลังกัดปากทำหน้าเหรอหรา แดงก่ำอย่างเคยแล้วแน่

   [พอๆ..เดี๋ยวเลี่ยนหนักแดกมื้อเที่ยงไม่ลง มึงพลอยไม่มีเพื่อนแดกด้วยนะโว้ย
ผีเข้าหรือองค์ลงวะ..พ่อศรีเรือนสิงห์รัน] ฟังมันย้อนผมดิ

   “สีทำไมเรือน..กูสีหัวเคียวอย่างเดียวว่ะ..พรต” สวนคำผวน
คุยกับมันเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ผมชอบมาก ไร้สาระแต่ผ่อนคลายประหลาด

   [เหี้ย!..คืนนี้มึงอดสี โทษฐานพูดไม่โดนใจกู] มันอายเห็นๆ คึคึ!

   “แต่กูมั่นใจไม่อด อย่ามัวลีลารีบมาบัดเดี๋ยวนี้” เลียนเสียงท่านเปาบุ้นจิ้นออกคำสั่ง

   [ขอรับ..ท่านเป้ารัน..กรุณารอหัวโด่ตรงนั้น ข้าน้อยจะรีบไปตัดหัวท่านเป้า ณ บัดนาว]
ผมขำกร๊ากแบบไม่ต้องกั๊ก มันไม่ทันได้ยินแล้ว สังเกตสัญญาณไฟที่เครื่องดับ แสดงว่ามันวางหูกำลังมุ่งหน้ามาห้องผม
ก่อนมันมาถึงต้องรีบหลบไปปฏิบัติตามแผน หลังล่อเหยี่ยวออกจากถ้ำได้สำเร็จ

   “คุณสมศรี ถ้าคุณพรตมาบอกให้รอในห้องไปพลางๆนะครับ ไม่เกิน 5 นาที ผมกลับมา
ถ้าเขาถามผมไปไหน บอกสั้นๆฉุกเฉินก็พอ..ตามนี้” กำชับเลขาร่างท้วมขั้นโคม่า เธอรับปากทันควัน

   “ได้ค่ะบอส” จากนั้นรีบฉากหลบไม่ให้ไอ้รั่วเจอ เห็นมันหายเข้าห้อง ถึงค่อยผลุบไปห้องมัน
เพื่อติดตั้งกล้องสอดแนมรุ่นจิ๋วให้เรียบร้อย แปะเข้ากับกล่องเสียบปากกาหนึ่งตัว ได้มุมเก้าอี้ทำงานมันพอดิบพอดีอีกตัว
ติดกับไฟเพดานอีก 1 ตัว มองจากเพดานอีกมุม อีกสองไว้หน้าต่างมองประตูทางเข้า ตัวสุดท้ายติดตรงหัวม่าน
มองตรงโซฟารับแขกพอเหมาะเชียว

   เรียบร้อยดึงโทรศัพท์เปิดโปรแกรม เช็คความเรียบร้อยทั้งภาพและเสียง คมชัดจนต้องยกนิ้ว
ยอมรับประสิทธิภาพอย่างชื่นชม สมเป็นไอ้โทนี่ยอดมนุษย์ไฮเทคกลุ่มผมจริงๆ งานนี้ต้องส่งของขวัญ
แทนการขอบคุณไปให้มันแล้วครับ...หึหึ

   “โทษที..เผอิญกูติดธุระกับลูกน้องไม่โกรธใช่ป่ะ” มาถึงผมเนียนเดินเข้าไปจับบ่า
ก้มคลอเคลียซอกคอมันอย่างเอาใจ หูมันแดงหน้ากัดพิลึก

   “แม่ง..อย่าพิเรนทร์..ที่ทำงานห่า” ดูมันเขินผมครับ

   “กูขอโทษตามแบบฉบับ ไม่คิดปี้มึงที่นี่หรอก รอว่างจริงๆ ค่อยจับกดทีเดียว..หึหึ” ผมกวนกึ่งแหย่ขำๆ

   “สัดรัน..หัดมองกูเข้มมั่ง หน้ามึงอ่อนยิ่งกว่ากูอีก เป็นรุกหน่อยป้อกูใหญ่นะมึง กูไม่ได้แต๋วนะ..เหี้ย!”
มันค้อนผมช่างตลก ตาคมเข้มมีตวัดหางตาใส่อีกต่างหาก หน้าไม่หล่อคงดูไม่จืดเชียวล่ะ

   “กูไม่ได้คิดว่ามึงแต๋ว คิดไปโน่นเลย” ผมออกตัว สาบานไม่เคยมองมันแต๋วแม้แต่น้อย
ที่มันยอมทั้งที่มันหล่อเข้มกว่าผมอีก คมเข้มแมนเรียกพ่อ สาวหลงตรึม
แค่มันรักยอมอยู่ในฐานะคนรัก..ผมก็ซาบซึ้งสุดๆแล้ว

   “ปากมึงไม่คิด แต่การกระทำนี่ดิ เล่นแบบนี้กูขนลุก ไว้ตอนซั่มกันกูจะไม่ว่าเลยห่า
เวลานี้ขอร้องอย่าทำกูแปรปรวน” มันระบายความรู้สึก ผมต้องรีบเบือนหน้าหนี ไม่งั้นได้หัวเราะฮาแตก
ต้องใช้ความพยายามอดทนอดกลั้นอารมณ์ที่โดนผมจุดประจำสินะ

   “อยู่กันจนลูกเข้าม.1 เพิ่งรู้มึงหวั่นไหวกับกูง่ายขนาดนี้เชียวเหรอ” อดแหย่มันเขินไม่ได้สิน่า

   “ใครบอกกูหวั่นไหว แค่ไม่อยากแปรปรวนวูบวาบ ไม่ได้หวั่นไหว..ตีความเรื่อยเปื่อยนะ..สัด” มันแก้ตัวน้ำขุ่น

   “เหรอออ!!...บ้านกูเรียกอาการนี้ว่าหวั่นไหว แปรปรวนแล้วแต่เหอะ สรุปเป็นกับกูคนเดียวใช่เปล่า”
ผมอยากต่อปากต่อคำต้อนมันมีความสุข เห็นหน้าตาเหรอหราหาทางไปแถๆของมันแล้ว..แอบขำ..

   “ครวยเหอะ..อารมณ์นี้ให้กูรู้สึกกับตัวผู้ไหนอีก นอกจากมึงสาบานได้กูแทบไม่มีมโนภาพถึงผู้ชาย
ทำกระดอแข็งด้วยซ้ำ” คำพูดตรงไปตรงมาของมัน ทำผมหัวเราะจนได้

   “พรืด..ฮะฮ่าๆๆ” ขำจริงครับ

   “หัวเราะทำเหี้ย เดี๋ยวปั๊ดเตะหำแตก..ห่านิ” ฟังมันขู่ดิ

   “กูตลกสัด ดีใจที่มึงให้ความรู้สึกพิเศษกับกูคนเดียว” ผมไม่ได้อวย  แต่นับถือน้ำใจมัน
นึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งที่มอบสิ่งดีๆเหล่านี้ให้ เสมอต้นเสมอปลายตลอดมาไม่เปลี่ยนแปลง

   “เออ..กูกลับล่ะ ได้เวลานัดคุณหญิงเพ็ญจิตร เพิ่งถอยอัญมณีลุ่มเจ้าพระยา
ที่มึงกับกูออกแบบเมื่อสองเดือนก่อน ลูกค้าประจำไม่ควรให้รอ”

   คุณหญิงเพ็ญจิตรคือลูกค้าไฮโซถูกตาไอ้ห่าพรตเป็นกรณีพิเศษ ชนิดยกลูกสาวใส่พานประเคนถึงตักได้
คงทำไปแล้ว ท่าทางหมายมั่นปั้นมือจับไอ้พรตเป็นเขยขวัญให้ได้ ลูกสาวหน้าตาดีเปรี้ยวแสบทรวงกันเลย 
พกความมั่นใจเกินร้อย ไม่รู้งานนี้พ่วงกันมาด้วยหรือเปล่า

   “เอาดิ..กูขอสะสางงานหน่อย เที่ยงเจอกัน” ปากบอก แต่ใจได้เวลาทดสอบประสิทธิภาพกล้องจิ๋วไอ้โทนี่ซักที


   หลังไอ้รั่วกลับห้อง ผมเปิดคอมฯจอแบนเข้าโปรแกรมเปิดกล้องส่องห้องทำงานมัน
ไอ้รั่วยังมาไม่ถึงปราศจากสิ่งมีชีวิต รอไม่เกินสามนาทีร่างสูงสมาร์ทสวมเชิ้ตสีขาวแขนยาวกางเกงแสลคสีดำ
เข็มขัดหรูราคาแพงลิ่ว ดูง่ายแต่เนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า พาหน้าหล่อๆโผล่เข้าประตูมา แอบเห็นมันผิวปากอารมณ์ดี

   เดินมาลากเก้าอี้พนักสูง หย่อนตัวเอนหัวเหม่อลอยครุ่นคิด เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวคิ้วขมวด หน้ามันเปื้อนยิ้มตลอดเวลา
ทำผมที่แอบมองอยู่ถึงกับเผลอยิ้มตาม แค่เห็นอารมณ์มันในมุมที่ไม่คิดจะได้เห็น รู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ

   แล้วหัวใจผมก็ฟูฟ่องพองคับอก เมื่อมือหนาแกร่งของมันเปิดลิ้นชัก หยิบรูปคู่ของเรา
ใส่กรอบไซส์มาตรฐานออกมา จ้องตาคมหวามไหวระริก ฉายอารมณ์รำลึกความหลังจมดิ่ง
ในรูปเป็นผมกับมันกอดคอกันถ่าย

   จำได้ติดตางานกีฬาสีตอนม.4 ปีที่ตะเกียงเป็นเจ้านางน้อยคู่ไอ้โต๋นั่งเสลี่ยง
ตอนนั้นผมกับมันแย่งซีนกันดูตลกๆ สรุปเราถ่ายรูปด้วยกัน เป็นผมที่กอดคอมันบังคับกลายๆ
มันแพ้กีฬาราบคาบตกเป็นจำเลยเรียบร้อย

   หน้ามันแดงก่ำ แต่ผมยิ้มมีความสุข ตอบไม่ได้สุขอย่างไร รำลึกความรู้สึกตอนนั้น
สุขที่กำราบเหยี่ยวทระนงหลงตัวบ้าบอสำเร็จ ไม่นึกไม่ฝันมันจะเก็บรูปนี้ไว้ ของผมมีแต่เก็บเป็นไฟล์ไม่ได้ปริ้นท์รูป
มันเล่นอัดออกมาใส่กรอบเลยเว้ย!!!..

   “เจ้านายคะ คุณหญิงเพ็ญจิตรขอพบตามนัดค่ะ” เสียงเลขาวัยกลางคนฝีมือเชี่ยวของไอ้พรต
มรดกตกทอดจากพ่อมันบอกผ่านโฟนอิน ดึงมันกลับจากภวังค์ รีบซุกรูปเก็บลิ้นชักโต๊ะทำงาน
ตอบเสียงทุ้มหล่อตามแบบฉบับของมัน



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-03-2013 15:08:26

=  2  =


   “เชิญคุณหญิงครับคุณณี..รบกวนน้ำดื่มต้อนรับด้วยนะครับ”

   “ได้ค่ะเจ้านาย” รอไม่นาน ผู้หญิงบอบบางวัยเฉียดหกสิบกรีดกรายเดินนวยนาดตามหลังเลขาคนเก่งไอ้รั่วเข้ามา
ใส่เครื่องเพชรปานเยาวราชเคลื่อนที่ ทุกคอลเลกชั่นล้วนเป็นของบริษัทฯ เราทั้งนั้น ล่าสุดเป็นอัญมณีลุ่มเจ้าพระยา
ชื่อคอนเซ็ปที่ผมกับไอ้รั่วร่วมกันออกแบบยกเซท มีตุ้มหู สร้อยคอ สร้อยข้อมือ ตัวเรือนเป็นทองคำขาวฝังเพชรราคา 10 ล้าน
จัดทำ 10 ชุด ขายเกลี้ยงตั้งแต่เปิดตัว

   “หวัดดีครับ..คุณหญิง” ไอ้รั่วลุกต้อนรับ ทักทายมีสัมมาคารวะก่อนเบี่ยงตัวออกจากโต๊ะทำงาน
ตรงมายังโซฟารับรองลูกค้าทำหน้าที่เจ้าบ้านอย่างสมเกียรติ

   “ไหว้พระเถอะจร้า..หลานพรต” นับญาติอย่างสนิท

   “ครับ..ให้เกียรติมาเยือน คุณหญิงมีอะไรให้ผมรับใช้ หรือต้องการมาดูคอลเลกชั่นใหม่
ตอนนี้ผมยังไม่ได้เปิดตัว ต้องรออีก 2 เดือน ชมดีไซน์ใหม่ๆ” ไอ้รั่วออกตัวหลังนั่งเรียบร้อย
ผมฟังเนียนๆ อย่าคิดไม่มีงานทำล่ะ เคลียร์เอกสารเรียบร้อย รอสรุปจากฝ่ายการตลาดเรื่องแคมเปญญี่ปุ่น
งานนี้ผมกับไอ้รั่วคงไปเอง ได้เจอไอ้กานที่นั่นแน่ ไอ้ห่านี่หลังจบม.ปลายมันไปใช้ชีวิตที่นั่น
เรียนที่นั่นลงหลักปักฐานที่นั่นเลย

   “น้าหญิงมาวันนี้ตั้งใจนำของดีมาแนะนำ” ท่าทางจีบปากจีบคอตามประสาไฮโซชั้นสูง
กุลีกุจอตอบไอ้รั่วอย่างมีจริตจะก้าน

   “ของดี..อะไรครับ” มันมีสีหน้างง..ปนสงสัยชัด

   “อิอิ..นี่ไงจ๊ะ ของดีเพื่อสุขภาพโดยเฉพาะ” พูดพร้อมกับหยิบกล่องผลิตภัณฑ์วางโต๊ะกระจก
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะกระมิดกระเมี้ยนแฝงจุดมุ่งหมายอ่านได้ไม่ยาก

   “อะไรครับ..” หน้าตาไอ้รั่วยังงงไม่เลิก

   “นี่คือกากใยธรรมชาติบริสุทธิ์ ผลิตจากพืชพันธุ์ธัญญาหาร ใช้ชงกับน้ำร้อนดื่มดีท็อกซ์ลำไส้
ล้างสารพิษที่สะสมภายในตัวออกมา ไม่ว่าจะสารหนักตะกั่วสารหนู บลาๆๆ” คุณหญิงบรรยายสรรพคุณยาวเป็นหางว่าว
ไอ้รั่วนั่งผงกหัวฟังด้วยอาการงงไม่สร่าง

   “แล้วยังไงครับ คุณหญิงเอามาให้ผมเป็นของฝาก” มันถามช้าๆชัดๆ
นิ้วชี้ไปที่กล่องซึ่งเป็นประเด็นประกอบคำพูดไปด้วย

   “เปล่า..เอามาขายให้ลองทาน” ตาคมเข้มของไอ้รั่วเบิกโพลง
ก่อนจะรีบปรับให้ปกติ มันคลี่ยิ้มการค้าแล้วถามอย่างสุภาพ

   “คุณหญิงทำธุรกิจพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมไม่เห็นทราบมาก่อน”

   “เพิ่งลงทุนไปต้นเดือนนี่เอง” เธอตอบด้วยใบหน้าภาคภูมิใจสุดๆ

   “โห!..เปิดบริษัทฯเลยเหรอครับ” ไอ้รั่วออกอาการทึ่งปนตื่นเต้น
ร้อยวันพันปีข่าวคราวคุณหญิงเพ็ญจิตรทำธุรกิจไม่ยักมีกระแส จู่ๆโผล่มาเปิดตัวกะทันหัน
เป็นใครคงอดแปลกใจไม่ได้ ผมเข้าใจความรู้สึกไอ้รั่วมัน

   “ไม่เท่าไหร่หรอกหลานพรต น้าหญิงลงทุนแค่ 300 เอง” เธอปิดปากขำอย่างผู้ดี
บอกอย่างติดตลกเมื่อเห็นไอ้รั่วตาค้าง

   “อะไรนะครับ ทำธุรกิจ 300 ไอ้กล่องนี่ราคาเท่าไหร่ครับ”
ไอ้รั่วถามทันควันหลังได้ยินคำเฉลยจากคุณหญิงน้า..ซึ่งแทนตัวนับญาติไปแล้ว

   “พันสี่..ถ้าหลานซื้อสองกล่องลดเหลือสองพันสองนะจ๊ะ โปรโมชั่นประจำเดือนบริษัทจัดพิเศษ
แต่ถ้าหลานพรตสมัครธุรกิจ 300 บาท ซื้อในราคา 980 แถมสร้างรายได้ต่อเนื่องยันลูกหลานเหลนโหลนเหลาลื้อ
อูย..เป็นกอบเป็นกำ นับเงินหลักล้านไม่หวาดไม่ไหว..คิคิ” คุณหญิงเพ็ญจิตรพูดพร้อมกับกรีดมือในอากาศ
เพื่อให้เห็นภาพคล้อยตามไปด้วย ผมกลับดูน่าเวียนหัวมากกว่า

   “เออ..ตกลงบริษัทชื่ออะไร  คุณหญิงเป็นเจ้าของเองหรือเปล่าครับ” ไอ้พรตเริ่มจับทางแล้วตอนนี้

   “ชื่อเทียนเส็งเป่ายุ่น ประธานบริษัทคุณxx สินค้ามีอย. ได้มาตรฐาน ISO หลานชายไม่ต้องกังวล
ไม่ต้องสต๊อกคลังสินค้าไม่ต้องมีหน้าร้าน เราขายตรงเก็บเงินสร้างรายได้ ลงทุน 300 ตลอดชีพ
สร้างทีมงานต่อยอดลึกสิบชั้น แผนการตลาดเป็นแบบนี้ น้าหญิงรบกวนเวลาหลานพรตไม่เกินยี่สิบนาที
อธิบายแผนการตลาด รับรองหลานพรตมีความรู้พื้นฐานเป็นทุนจะเห็นโอกาสที่น้าหญิงนำมามอบให้”
ผมกลั้นขำทันที พอรู้แล้วว่ากำลังพรีเซ้นต์ธุรกิจเครือข่าย

   “ผมเข้าใจแล้วครับ เป็นพวกเครือข่าย” ไอ้รั่วเปรยตรงๆ

   “อุ้ย! ไม่ใช่นะจ๊ะ ธุรกิจที่น้าหญิงนำมาแนะนำเป็นขายตรงจร้า ไม่ใช่เครือข่ายอย่าเข้าใจผิด” เธอรีบปฏิเสธทันควัน

   “หืม..ขายตรงยังไง” ไอ้รั่วก็ถามทันทีเช่นกัน

   “ก็นี่ไง..วิธีการนำสินค้าสู่ผู้บริโภคไม่ต้องผ่านคนกลางหรือนายหน้ายี่ปั้ว
จากโรงงานสู่ผู้บริโภคโดยตรง” เธอกระหยิ่มยิ้มย่องสีหน้าอมภูมิความรู้สุดๆ เชิดไหล่คอตั้ง
เหมือนผู้ทรงคุณวุฒินักวิชาการเต็มคราบ

   “เหรอครับ..ผมว่าไม่ใช่แหละ นี่เรียกเครือข่ายไม่ใช่ขายตรง มันอ้อมเห็นๆ ตรงยังไงกัน”
ไอ้รั่วสำแดงเดช กลายเป็นผมนั่งขำ ฟังมันโต้คารมกับคุณหญิงเป็นเรื่องโจ๊กก่อนเที่ยงไปแล้ว 

   “ต๊าย!! ขายตรงสิคะหลานพรต น้าหญิงปฏิเสธเสียงแข็งเลยเชียว นี่แหละขายตรงสุดๆ
ไม่ใช่ขายอ้อมเครือโข่งเครือข่ายอะไร” เสียงแหลมปรี๊ดสูงคัดค้านหัวชนฝา หลังไอ้รั่วยืนกรานเถียงเธอไม่ลดละ

   “มันจะตรงได้ยังไงครับ เห็นอยู่ชัดๆคุณหญิงเอาสินค้ามาขายผม อ้อมเห็นๆ
แถมอ้อมโลกข้ามน้ำข้ามทะเลอีกต่างหาก” เอาล่ะเว้ย!..เริ่มรั่วแล้วตอนนี้ สีหน้าคุณหญิงจากที่ยิ้มระรื่นเริ่มตึง
ตาลงสีเขียวม่วงเริ่มตวัดค้อนไอ้รั่วไปหลายที

   “นี่แหละค่ะขายตรงหลานพรต ป้าอุตส่าห์หอบหิ้วสินค้ามาแนะนำหลานถึงที่เจอตัวจังๆ
มันอ้อมตรงไหนคะ” เธอสะบัดค้อนพร้อมหางเสียงใส่มันไปอีกที

   “นี่แหละครับอ้อมสุดๆ ผมถามหน่อย..สินค้านำเข้าหรือในประเทศ”

   “ของนอกสิค่ะ ระดับน้าหญิงไม่บริโภคเกรดพื้นหรอกค่ะ ของดีมาจากเกาหลีเชียว
เป็นที่นิยมอย่างล้นหลาม” เธอยืดอกคอตั้งอีกครั้ง

   “นั่นไงว่าแล้วต้องไม่ใช่ผลิตในไทย นี่แหละขายอ้อม คุณหญิงไม่ใช่เจ้าของธุรกิจ
เจ้าของตัวจริงประธานบริษัทเทียนเส็งเป่ายุ่ยนั่นต่างหาก” ไอ้รั่วตัดบท

   “เป่ายุ่นค่ะ ไม่ใช่ยุ่ย” คุณหญิงแก้คำผิด ผมขำกร๊ากคนเดียว เป็นความหรรษาพาฮาจริงๆ
เมียรั่วกับคุณหญิงตาตั้ง ตอนนี้ตาเธอตั้งเรียบร้อย หลังไอ้รั่วขานชื่อบริษัทเธอเพี้ยน

   “ครับยุ่นก็ยุ่น แต่คุณหญิงไม่ใช่เจ้าของ สินค้าไม่ได้ผลิตเองรับของนอกต่างหาก
แบบนี้แหละอ้อมหลายทอดเชียวครับ อย่างคุณหญิงถือเป็นพลทหารเปรียบกองทัพมด
ทำหน้าที่กระจายสินค้าและบริการสู่ผู้บริโภค ไม่ถือว่าขายตรง เรียกให้ถูกคือการสร้างเครือข่ายทางธุรกิจ
มีสินค้าเป็นตัวเดินงานถึงจะถูก" ไอ้รั่วใจเย็นอธิบายอย่างมีหลักการ

   “งั้นเหรอคะ  ช่วยบอกน้าหญิงชัดๆเข้าใจง่ายหน่อยเถอะ ตกลงขายตรงในความคิดของหลานชายมันยังไง
ถึงจะพูดได้เต็มปากว่าขายตรง”  เธอสะบัดหางเสียงเน้นคำท้ายโดยเฉพาะทีเดียว

   “เบาๆหน่อยก็ได้ครับคุณหญิง คำว่าตรงมันกระเด็นมานอนบนหน้าผมแล้วครับ”
ฮะฮ่าๆ..ขำไอ้รั่วสุดๆเล่นซึ่งหน้าเลยมัน มีเอานิ้วเช็ดประกอบ ให้คุณหญิงเห็นว่าน้ำลายแหมะแก้มมันตรงไหน
คุณหญิงนักขายถึงกับหน้าแดงไปแล้วตอนนี้

   “ไม่เป็นไร ผิดพลาดได้ผมไม่ถือ ขายตรงในความคิดผม ยกตัวอย่างให้เห็นภาพง่ายๆ
คุณหญิงมาซื้อเพชรกับผมถึงบริษัทขอส่วนลดจากผมเป็นการส่วนตัว ตกลงซื้อขายกันเสร็จสิ้นม้วนเดียวจบ
เมื่อสองเดือนก่อน ยังจำได้ใช่ไหมครับ” มันย้ำ

   “จำได้สิคะ หลานชายลด 20% น้าหญิงต้องจำได้ไม่ลืม” เธอลดน้ำเสียงลงเป็นปกติ

   “นั่นแหละครับขายตรง ผมเป็นผู้ผลิตสินค้าเป็นเจ้าของธุรกิจ ขายให้คุณหญิงซึ่งเป็นคนมาซื้อด้วยตัวเอง
แบบนี้เรียกขายตรง กรณีคุณหญิงชวนผมสมัครทำธุรกิจ ซื้อสินค้าที่ไม่ได้เป็นเจ้าของ ไม่มีโรงงานผลิตของตัวเอง
หาสมาชิกไปเรื่อยๆ เพื่อให้ซื้อสินค้าบริการของบริษัทเป็นการหมุนเงินในองค์กร จ่ายผลตอบแทนกลับมาเราเรียกว่า
‘เครือข่าย’ ถูกต้องที่สุด” หน้าคุณหญิงอึ้งค้าง เถียงไม่ออกกับบทสรุป

   “ช่างเถอะ เครือข่ายก็เครือข่าย แล้วหลานชายสนใจทำธุรกิจไหม ร่วมกันกับน้าสิ
เราจะได้ผลตอบแทนเร็วขึ้น คนกว้างขวางไฟแรงมีหัวคิดอย่างหลานชาย ต้องประสบผลสำเร็จเร็ววันแน่”
เธอเปลี่ยนกลยุทธ์หันมาโน้มน้าวไอ้รั่วแทน

   “โอ้! ไม่ล่ะครับ ผมไม่มีเวลาทำอะไรหรอกคุณหญิง แค่นี้ก็งานรัดตัวมากแล้ว” มันปฏิเสธทันที

   “แหมๆ..ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่หลานชายสมัครธุรกิจจ่ายเงินก้อนหนึ่งเพื่อทำยอด
จากนั้นก็รอรักษายอดซื้อผลิตภัณฑ์ทุกเดือน จะได้เงินปันผลตอบแทนกลับมาแน่นอน
พอบริษัทเติบโตเราก็เติบโตไปกับบริษัทด้วย เป็นการลงทุนไม่สูญเปล่านะคะ” เธอยังพยายามโน้มน้าวต่อ

   “ไม่ดีกว่าครับ ขอบคุณที่หวังดีและมอบโอกาสกับผม แต่เรื่องสมัคร 300 เป็นสมาชิกผมไม่มีปัญหา
ส่วนไอ้อาหารเสริมดีท็อกซ์ลำไส้ผมซื้อ 2 กล่องไม่ปฏิเสธ เรื่องทำธุรกิจผมไม่เอาครับ
เพื่อไม่ให้คุณหญิงเสียเวลาในการมาพบผมครั้งนี้ ผมมีตุ้มหูทับทิมสยามน้ำงามคู่หนึ่ง
เก็บกรุคอลเลกชั่นนับสิบปี ไม่เคยให้ใครมาก่อน จัดทำแค่ 20 ชุด มีแต่คนอยากได้
ทางผมมีเหลือชุดเดียวอุบปิดเงียบ ภรรยาท่านรองนายกฯยังอยากได้ฝากบอกผมมาถ้ามีให้รีบนำมาปล่อย
ผมยังปฏิเสธไปเลยครับ สำหรับคุณหญิงผมตัดสินใจ ตัดความเสียดายขายให้ในราคาพิเศษ สนใจไหมครับ”
เอาแล้ว งานนี้ไอ้รั่วปั่นคืนบ้างแล้ว

   “ต๊ายย!! จริงเหรอคะหลานพรต  ไหนเอาออกมาชมเป็นขวัญตาหน่อยสิจ๊ะ
ถูกใจรับรองน้ารวบทันที” เข้าทางมัน

   “ถ้างั้นรอสักครู่นะครับ ผมให้เลขาเบิกจากเซฟก่อน” เป็นอันปิดการขายเป็นที่เรียบร้อย
กับชุดตุ้มหูทับทิมสยามราคาเจ็ดแสน ชุดนี้ไม่ได้เก็บกรุห่าเหวอะไรของมันหรอก ทำมายี่สิบชุดจริง
เป็นแคมเปญตอนเปิดงานท่องเที่ยวทั่วไทยเหลือกลับมาชุด มองหาลูกค้าอยู่พอดี เข้าล็อกคุณหญิงเพ็ญจิตรมาถึงถิ่น
ความตั้งใจชวนไอ้รั่วทำธุรกิจขายตรง เจอมันขายกลับปิดการขายเรียบร้อย

   “อูยยย!!..งามมาก ขอบใจหลานพรตมากนะจ๊ะที่เก็บชุดนี้ไว้ให้น้า อย่างนี้แหละไม่ให้น้าอยากดองญาติได้ยังไง
ทั้งหล่อทั้งเก่งทั้งน่ารักแบบนี้ ยัยเพ็ญแขของน้าถึงได้เพ้อ..อิอิ” ไอ้รั่วอึ้งกิมกี่ เจอมุกต้อนมุมเข้าเต็มๆ

   “เหอๆ..ดีใจที่คุณหญิงพอใจในสินค้าครับ ส่วนคุณเพ็ญแขผมคงไม่กล้ารับความปรารถนาดีหรอก
เธอเหมาะกับลูกนักการเมืองใหญ่มากกว่ามาจมปลักกับพ่อค้าแบบผม”

   “โอย!! ถ่อมตัวแบบนี้แหละ ถูกใจน้าสุดๆ” กลับตรงกันข้ามเสียงั้น

   “ตกลงคุณหญิงเข้าใจขายตรงหรือยัง ผมขายตรงกับคุณหญิงเลย” ไอ้รั่วตัดบทดึงเข้าเรื่องการขาย

   “เข้าใจจร้า ต่อไปน้าคงไม่กล้าพูดขายตรงแล้ว เครือข่ายก็เครือข่าย หลานชายตรงไปตรงมาดีจังเลยเนอะ”
เธอชมมันหน้าตาเฉย

   “หูยยย!! ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ บางครั้งผมก็อ้อมอย่ายกยอเลย ผมรู้สึกแปลกๆ..เหะๆ”
มันยิ้มแหย แน่ละเล่นป้อขายของได้มันก็อ้อมเห็นๆ ตรงที่ไหน แต่อย่างน้อยมันเก่ง
ผมยิ้มมีความสุขกับการชมกิจกรรมในห้อง ทดสอบประสิทธิภาพอุปกรณ์คมชัดทั้งภาพทั้งเสียง
หลังจากนี้ใครที่มีจุดประสงค์เข้าหาผลประโยชน์กับมัน อยู่ในสายตาผมตลอด
จุดมุ่งหมายหลักที่ผมทำเรื่องติดตั้งกล้อง ไม่ได้หวังละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของมันหรอก
เรื่องของผัวเมียย่อมเป็นเรื่องเดียวกัน ผิดตรงไหนที่ผมอยากรู้วันๆมันพบเจอใครบ้าง...?


   หลังล่ำลาส่งแขก มันกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ ได้เวลาผมพักกล้องสอดแนม
หันมาสนใจงานจริงจัง ดูเวลาชั่วโมงครึ่ง เหลือเฟือกับการเคลียร์งานต่างๆ ในเช้านี้
ก่อนออกไปทานมื้อเที่ยงกับมันตามปกติ..หึหึ




มาลงต่อแล้วนะคะ  หลายคนถามมาว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องยาวหรือไม่

เป็นเรื่องยาวราว 30 ตอนจบ จำนวน 2 เล่ม หนา 350 หน้าค่ะ

จัดทำบ็อกเซท ปกเล่ม 1 เล่ม 2 กำลังอยู่ระหว่างดำเนินการยังไม่เสร็จสมบูรณ์

เรียบร้อยจะนำมาโพสให้ชมกันค่ะ  ส่วนราคารวมบ็อกเซทและค่าจัดส่งไม่เกิน

1,000 บาทนะคะ  สำหรับชุดนี้  เตรียมหยอดกระปุกไว้ได้ สำหรับคนที่ต้องการ

เก็บความรั่วของพรตไว้ในอ้อมกอด หนังสือเปิดจองโอนเดือนพฤษภาค่ะ

เหลืออีกร่วม 3 เดือน หวังว่าคงมีเวลากันพอนะคะ บอกกันไว้แต่เนิ่นๆ จะได้ไม่ฉุกเฉิน

ขอบคุณอีกครั้ง ตอนต่อไปเจอกันวันจันทร์นะคะ

Luk. :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: gife1411 ที่ 16-03-2013 15:31:56

ข่างบน พี่พรต ข้างล่างพี่รัน

กรี๊ดดดดดดดดดดดด รักทั้งคู่ที่สุดค่ะ

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 16-03-2013 15:36:21

อ๊า~~~ เก็บตังค์หยอดปุกทันที!!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 16-03-2013 16:06:53

กรี๊ดดดดดดดดพี่พรตน่ารักมั่กๆพี่รันหล่อสาดมั่กๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mnara ที่ 16-03-2013 16:11:55

แบบว่าชอบสุดใจขาดดิ้น
เกือบจะปิดคอมฯอยู่แล้วนะเนี่ยบังเอิญเห็นก่อน
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจงมีแรงกายแรงใจที่ดีต่อไปนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-03-2013 16:25:38

พ่อพรตน้อย o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 16-03-2013 16:38:02

โอะ สิงห์รันร้ายอะ แอบติดกล้องติดเครื่องดักฟัง


ปล.อยากได้ภาคแรกด้วยอะครับผม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 16-03-2013 17:25:58

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-03-2013 17:28:03

รั่วจริงๆ แถมขายของได้อีกต่างหาก!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 16-03-2013 17:32:02

พรตเนี่ยสุดยอดของความรั่วเลยอ่ะ

ฮาได้ใจจริงๆๆๆ

 :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 16-03-2013 17:33:00

โอ้ยยยย เหยี่ยวรั่วพาขำอีกแล้ววววว 5555
ชอบมากเลย ฮามากด้วย
ตอนนี้ทั้งขำทั้งหวานเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 16-03-2013 17:49:57

ไม่พลาดแน่นอนค่ะ จะมีความรั่วแบบพิเศษไหมคะ ชอบบบบบบบบพรตมากค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 16-03-2013 18:03:08

มาเร็วมากๆ รันขี้หวงภรรยาอย่างมาก ติดกล้องคอยสอดส่องดูพฤติกรรมว่ามีใครเข้าหาพรตรั่วภรรยาสุดที่รักมั่ง รอเปิดจองคะในหนังสือขอตอนพิเศษเยอะๆนะคะ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-03-2013 18:26:38

งานนี้อยากให้พรดจับได้ แล้วก็งอนรันไปสามวันเจ็ดวัน 
ถึงจะรักมากแค่ไหน ก็อยากมีความเป็นส่วนตัวบ้างไรบ้าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 16-03-2013 18:55:13

ฮามากตรงที่คุณหญิงทิ้งหลักฐานไว้บนหน้าพี่พรต :m20:
เห็นด้วยกะโทนี่กุนซือรันนี่ร้ายกาจสุดละ  o13
ปล. เตรียมหยอดกระปุกรอตั้งแต่ได้อ่านตอนแรกเเล้วค่ะ (แต่ก็แอบอยากได้เล่มก่อนๆของพรตกะรันเหมือนกันค่ะ) :serius2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: karakuru ที่ 16-03-2013 19:10:32

สนุกมากค่า
55 555 ฮาพี่พรตไม่หวาดไม่ไหว XD
 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-03-2013 19:30:02

มาเร็วทันใจจังค่ะ

สิงห์รันสุดยอดดดด เอาเหยี่ยวรั่วอยู่

 :กอด1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 16-03-2013 19:31:05

มาเร็วทันใจให้ได้อ่านไม่ขาดช่วงนาน......
รั่วได้รั่วดี...แต่รั่ว 980.- แลก 7 แสน...
มีใครทำได้บ้าง.....นอกจาก..พรตเหยี่ยวรั่ว.....สุดที่รัก...
รอตอนต่อไปกับคู่รักบันลือโลกของข้าพเจ้า... o13..

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 16-03-2013 19:44:41

ขอติดตามรันแอบส่องพรตด้วยคนนะ รันเนี่ยเข้าใจหาเรื่องบันเทิง จริงๆ คือต้องการรู้ทันเมียให้ตลอดใช่มะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 16-03-2013 19:47:01

 o13ดีใจมากมาย :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: toye ที่ 16-03-2013 20:48:18

รอเล่มมมมม
รักคุ่นี้มากก คนอัลไลรั่วได้น่ารักน่ากอดที่สุดแถมสามียังหล่อ อิอิ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-03-2013 20:53:12

อย่างฮาอะ ซื้อของแค่ไม่กี่พันกลับขายเพชรได้หลายแสนอะ 55

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-03-2013 21:01:22

รายงานตัวจ้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 16-03-2013 21:02:40

อร๊ายยย...แค่2เล่มเองเหรอ ขอยาว4เล่มเลยได้ไหมคะ 2เล่มน้อยไปอ่ะยังไม่จุใจเลย รักคู่นี้มากๆอยากอ่านเยอะๆ 4เล่มเถอะค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 16-03-2013 21:17:38

รันพรต กรี๊ดดดด
เอาโต๋ตะเกียงมาให้หายคิดถึงด้วยได้มั้ยอ่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 16-03-2013 21:40:31

พรตรั่วได้ใจจริงๆ
น่ารักน่าฟัดไม่เปลี่ยนเลย
รันก็ยังเจ้าเล่ห์แม้กระทั่งกับเมีย o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-03-2013 21:42:44

คิดถึงจอมด้วยแห๊ะ 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: lovely1714 ที่ 16-03-2013 21:57:55

อย่างฮา
พี่พรตอย่างรั่ว
พี่รันก็เจ้าเล่ห์ไม่เปลียน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 16-03-2013 22:51:29

รันน่ากลัว

เล่นจับตาดูเลย ไม่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลตรงไหน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อนรับตอนแรก 15/3/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 16-03-2013 22:55:35

อ้างจาก: $VAN$ ที่ 16-03-2013 12:29:44  

คุณ jing_sng
ก่อนน้องลักษ์อัพนิยาย ได้เมล์ให้แวนตรวจแล้วค่ะ ที่ยังมีผิดพลาดหลงเหลือนั้นแวนสะเพร่าเอง
หากคุณ jing_sng พบคำผิดก็ช่วยเตือนกันดีแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ^^

ดีเลยคะคุณแวน เราเอง ก็ไม่ค่อยละเอียดหรอก ยกเว้นที่กระแทกตาจริงๆ 

สำหรับน้องลักษ์ ถ้าเป็นไปได้ หลังไม้ยมก  "ๆ" เคาะ หนึ่งที่ได้ไหมเอ่ย มันติดไปนิด
ตามหลักพิมพ์ดีดแล้วต้องเคาะ 1 ครั้งน่ะ แต่แอบไปดูที่วิกิ เว้นทั้งหน้าทั้งหลังเลยแฮะ
อันนี้ก็แล้วแต่น้องสะดวกเลย จะเหมือนเดิมก็ได้ พี่เว้นแค่ข้างหลังอย่างเดียวมานานเหมือนกัน
ปรกติก็ไม่เคยรู้สึกแฮะ แต่ทำไมอ่านพรตกับรันแล้วรู้สึกได้ งงจริงๆ อ่านมาหลายเรื่องแล้วนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 16-03-2013 22:57:51

รอรวมเล่ม ชอบมากๆ
รันยังคงเส้นคงวาหวงพรตเหมือนเดิม
พรตน่ารักน่ากอดจริงๆ รั่วได้ไม่เสือมคลาย
จะรอตอนต่อไปน๊า สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 16-03-2013 23:33:03

อ๊ากกกกก เพิ่งเห็น!!!!!!
คิดถึงพรตกับรันมากๆค่ะ  :sad4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 16-03-2013 23:33:19

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 17-03-2013 00:29:29

มาเร็วดีจ้าคุณluk
 
 รันสมกับเป็นกุนซือเทพจริงๆ แอบดูพรตทำงานด้วย
ห่วงพรตใช่ไหม น่ารักจังเลยคู่นี้ เป็นแฟนคลับความรั่วด้วยคนนะ

ช่วงนี้ของพรตกะรัน คู่ของบอมกะน้องจอมยังไม่มาสินะ
จำได้ว่า ตอนนั้น32ขวบกันแล้วนี่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 17-03-2013 00:51:58

ถ้าพรตรู้นะ ตายแน่รัน 55555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-03-2013 01:01:57

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:พตรโคตรแสบเลยอะ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-03-2013 02:17:38

รันไม่ค่อยเจ้าเล่ห์เลยนะเนี่ย พรตก็ไม่ต่างกัน น่ารักดี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-03-2013 02:43:48

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 17-03-2013 04:02:36

อยู่กันจนลูกเข้าม.1 หมายความว่า :a5: :a5: :a5:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 17-03-2013 04:42:41

อ่านแล้วมีความสุข
รันเจ้าเล่ห์ (มีติดกล้อง)
ชอบตอนคุยโทรศัพท์อ่ะ พรตเขินฮามาก  :pandalaugh:
บวกเป็ดจ้า

อ้างจาก: noy ที่ 17-03-2013 04:02:36  

อยู่กันจนลูกเข้าม.1 หมายความว่า :a5: :a5: :a5:
 :pig4: :pig4: :pig4:

พรต+รัน อยู่ด้วยกันตั้งแต่หลังงานกีฬาสีมอสี่ (ตอนนั้นรันอายุ 16 ปี ตอนนี้ 28 นับเวลา 12 ปี)
คงจะหมายถึงถ้าพรตท้องมีลูกได้ ลูกคงจะเข้าม.1 แล้ว คงจะสื่อถึงระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน ประมาณนั้นมั้ง :m21:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 17-03-2013 05:11:23

พี่รันมันร้ายยยยย

  :z1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 17-03-2013 06:17:58

 :เฮ้อ:  รันช่างหาข้ออ้างนะ   อิอิ

     รอตอนต่อไปจ้า......... o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 17-03-2013 10:55:13

 :o8: เขิน น้องชมซะลอยเลย ฮุๆ
รูป..เดาว่าเข้มๆคือพรต ขาวใสคือรัน แต่หล่อถูกใจทั้งคู่เลยคร่า :impress2: คริๆๆ
รันตอนนี้กลายเป็น stalker ไปแระ :laugh:
(แหมๆ เค้าเป็นห่วงที่รักเค้าหรอก เลยต้องสอดส่องกันหน่อย)
ฮายายคุณหญิง จะมาขายของเลยเจอจอมรั่วขายกลับ คุ้มไหมเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 17-03-2013 11:28:35

ฮาาาาา...มากครับ

ขายของแบบรั่วๆ เกือบล้าน ฮะฮ่าาา

รั่วของแท้ แต่สุดยอดดดดด o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-03-2013 15:15:58

อยู่กันมาจนลูกโตก็ยังขยันหยอดขยันเขินกันอยู่เลย
เดี๋ยวนี้ก้าวหน้าไม่ต้องไปหาก็ได้เห็นหน้าทุกเวลาที่ต้องการ
รันนี่เจ้าเล่ห์ไม่มีใครเกิน อย่าให้พรตรู้เชียว :laugh:
จะให้คลาดสายตาได้ยังไง มีคนเสนอลูกสาวให้พรตถึงที่
เดลิเวอร์รี่ไม่ต้องจีบให้เหนื่อย แต่พรตหมดสิทธิ์นานแล้ว
เจ้าของเค้านั่งส่องอยู่นั่นไง :m20:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-03-2013 20:25:33

มีการแอบส่องเมียรัก  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 17-03-2013 22:34:51

กรีดร้องสามบ้านแปดบ้าน เมื่อเห็นคุณลักซ์มาต่อ  :m3:

 รันหน้าดูหวานแหววดีเนอะ หุหุหุหุ   :oo1:

พรตนี่ หล่ออ่ะ แต่รั่งมากกกกกกกกกกกกกกกกก   :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 17-03-2013 22:39:44

รันไม่ยอมให้พรตคลาดสายตาเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-03-2013 01:37:38

พรตยังฮาเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 18-03-2013 10:23:20

ยังคงความฮาได้พอดิบพอดีเหมือนเดิม  อ่านไปคิดถึงกันนะค่ะ คิดถึงตะเกียงจังเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 18-03-2013 12:38:37

กรี๊ด... คู่ที่รัก... อยากให้ทำตอนพิเศษที่ทุกคนกลับไปเจอกันอีกอ่ะ... ท่าจะวุ่นวายใช่เล่น ฮาๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: mnara ที่ 18-03-2013 15:01:35

รั่วแบบน่ารัก
รั่วแบบมีเหตุผล
จะมีใครรั่วได้แบบพรตบ้างเนี่ย
รักคนเขียนจุงเบยยย :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-03-2013 15:40:19

แหม่ น่ารักกันจริงๆ ว่าแต่ถ้าเหยี่ยวรั่วรู้ว่าโดนสอดส่อง จะไม่งอนเอาเร้อออ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 18-03-2013 17:35:51

 :m20:
 :laugh:
 o13
 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 18-03-2013 18:40:54

กรี๊ดดดดดตามมาอ่านแล้ววว พรตยังคงความรั่วความฮาได้ครบถ้วนท่าทางจะมากกว่าเดิมด้วยซ้า อิอิ
 :3123: รออ่านต่อนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 18-03-2013 21:27:04

 :monkeysad: คิดถึง รอติดตามตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-03-2013 03:04:37

ปลาบปลื้มใจเป็นอย่างยิ่งไม่คิดว่าจะได้อ่าน พรตรั่วกับกุนซือรัน ที่วัยรุ่นเป็นยังไงตอนนี้อายูก็ตั้ง 28 ปีแล้ว ก็ยังรั่วยังฮาเหมือนเดิม  :laugh: :laugh:
คิดถึงจริงๆเลยพับพา  รูปสวยมากเลยนะ
ขอบคุณที่กลับมาเขียนคู่นี้ให้เราได้อ่านกันอีกครั้งในลุคที่เป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 19-03-2013 08:13:18

คุณลักษณ์หายไปไหนอะคะ รอคอยยยยยอยุ่น้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-03-2013 08:56:49

อย่างนี้ต้องเรียกพรตรั่วว่า เก่ง สามารถขายของคืนได้มากกว่าที่ป้าเขามาเสนอขายให้อีก
รันถึงขนาดติดกล้องห้องพรตนี่ไม่อยากให้คลาดสายตาเลยหรือไง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-03-2013 12:21:10

พรตรั่วแต่น่ารักตลอด   :m3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 2 P.4"""16/3/56 มาแล้วค่าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 19-03-2013 12:27:11

โทษทีที่หายไปนะคะ

คือเราไม่สบายหนะ..พี่สาวใจดีแนะนำตัวยาให้ลองทาน

ว่าจะไปซื้อดูค่ะ  แต่ยังไงก็จะไม่ทิ้งห่าง

จะเข็นตัวเองออกมาเขียนให้คนอ่านได้มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกันต่อไป

ขอบคุณทุกกำลังใจ แม้ตอนสองคนเม้นท์จะหายไปเยอะ ไม่เท่ากับการต้อนรับกันตอนแรก

แต่เราทำความเข้าใจแหละ  บางคนชอบอ่านไม่ชอบเม้นท์ กดเป็ดให้ กดบวกให้

อันนี้ไม่ว่ากัน ความจริงเม้นท์แสดงความคิดเห็น จะมากจะน้อย เป็นแนวทางให้เราเดินเรื่อง

เขียนเนื้อเรื่องได้มากเลยทีเดียว เพราะบางครั้งพล็อตหลายๆอย่าง มาจากแนวคิดที่ร่วมกันแสดงออกให้รู้

ทำให้คนเขียนละเอียดมากขึ้น ไม่ละเลยจุดที่ขาดหาย จากการทักท้วงของคนอ่าน

เชื่อว่าคนเขียนในเล้าฯ หลายๆคนคิดแบบเดียวกันนะ เราไม่ใช่นักเขียนอาชีพ แค่มือสมัครเล่น

ดีใจที่มีคนติดตามผลงาน กราบขอบคุณด้วยจิตคารวะไว้ ณ ที่นี้อีกครั้ง :pig4:



รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 3



   “โทนี่..กูได้ของแล้วนะ” ผมออน Skype คุยกับโทนี่ตามที่รับปาก

   “เหรอ..เรียบร้อยไหม” มันถาม ออกอาการหาวนอนไปด้วย

   “เออ..เจ๋งว่ะ ไว้จะส่งของกำนัลไปให้ ไม่กวนแล้ว..มึงนอนเหอะ”

   “อืม..ค่อยคุยกัน” ปิดการสนทนา น่าเห็นใจอเมริกาค่อนรุ่งคงนอนยังไม่เต็มอิ่ม ดูนาฬิกาใกล้เลิกงาน
ตรวจเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง จังหวะสายภายในดัง ก่อนเสียงทุ้มหล่อจะตามมาติดๆ

   [รัน..มาหากูดิ] ไอ้รั่ว

   “ไม..คิดถึงกู” อดแซวไม่ได้

   [คึคึ!..ไอ้หนุ่ยรายงานตัว แจ้งความคืบหน้า มึงมาฟังด้วย] ไอ้หนุ่ยคือลูกน้อง Outsource ส่งไปหาวัตถุดิบที่จีน

   “อืม..รอแป๊บ ไปเดี๋ยวนี้”  วางสายเสร็จ ไม่ลืมกำชับคุณสมศรี

   “ผมไปห้องคุณพรต คงไม่กลับ มีอะไรโน้ตไว้ พรุ่งนี้เช้าผมมาเคลียร์”

   “ค่ะบอส” เธอรับคำสุภาพ ผมยิ้มทิ้งท้ายก่อนหันหลังตรงไปหาไอ้รั่ว เจอคุณณีเลขาคนเก่งของมันส่งยิ้มทักทายแต่ไกล

   “หวัดดีค่ะคุณรัน..เจ้านายรออยู่” ผมพยักหน้ารับ

   “มีใครอีกไหม” ถามให้แน่ใจ

   “คุณหนุ่ยกลับจากจีนกำลังรายงานตัวค่ะ” เคาะประตูส่งสัญญาณผลักเข้าไปเสียงพูดคุยดังเข้าหูทันที

   “เท่าไหร่วะ” ไอ้รั่วถามไอ้หนุ่ย ทั้งคู่ต่างหันมองผม

   “หวัดดีครับ..ลูกพี่” ไอ้หนุ่ยยกมือไหว้ มันเป็นลูกน้องในความดูแลของผมโดยตรง

   “มาถึงควรไปรายงานกู แหล่มมานี่..ห่า” ผมแหย่ไม่จริงจังนัก

   “โห!!..ตกลงไงเนี่ยะ ตามใจไม่ถูกวุ้ย! ท่านรองวรพรตเชิญพบด่วน เพิ่งลงเครื่องก้นยังไม่ทันแตะเก้าอี้ด้วยซ้ำ”
สีหน้าโอดครวญกวนส้นของมัน ไม่ได้ชวนให้สงสาร ตรงข้ามหน้าส่งบาทาสักป๊าบ!

   “กูตามมันเอง ดูมันซื้อบัวหิมะมาฝากดิ” ไอ้รั่วชูขวดบัวหิมะโชว์ผม

   “รู้จักเซ่นของ..ติดสินบนนะมึง” ผมแซวยิ้มๆ

   “เจ้านายโหมงานหนัก กลัวช้ำเลือดช้ำหนองบัวหิมะช่วยได้นะครับ” ฟังปากไอ้ห่านี่..มันกำลังยั่วไอ้รั่วครับ

   “ช้ำพ่องมึง..ให้มึงหนองแดกเองเหอะ เอาดีๆ ตกลงเท่าไหร่แน่” มันคงคุยค้างไว้ ผมมาขัดจังหวะพอดี

   “สี่ขวดหกร้อยสี่สิบ..หยวน” ไอ้หนุ่ยตอบไอ้รั่ว

   “เออ..หยวน” ไอ้รั่วตีมึน หยิบทั้งหมดลงกล่องหน้าตาเฉย

   “อ้าว! เฮีย..ไหงดื้อๆ ซะงั้น ของฝากขวดเดียว อีกสามผมแดกข้าวครับท่าน สงสารลูกน้องตาดำๆ
ตรากตรำหอบหิ้วข้ามกำแพงเมืองจีนมั่งดิ อะไรมาหยวน..วุ้ย!” มันตาเหลือกแบมือกระดิกนิ้วยิกๆ

   “มึงบอกเอง..หยวน” ไอ้รั่วสวนกลับ

   “โห!!..ผมบอกสี่ขวดหกร้อยสี่สิบหยวนเหอะ” ไอ้หนุ่ยเถียงตาตั้ง

   “หยวนพ่องมึง ไม่บอกเป็นเงินบาท..มึงอด”

   “โธ่ถัง! เฮียคำนวณได้นี่” ออดอ้อนทำตาปริบๆ

   “กูไม่คำนวณ เงินมึงไม่ใช่เงินกู อ้อยเข้าปากช้างกูริบ” กรรม! เป็นเอามากทั้งเมียทั้งลูกน้อง

   “ง่า! ไม่สงสารผมดิ ไปจีนไม่ถึงอาทิตย์กิ๊กชิ่งไปมีแฟนใหม่ ช้ำใจกายยังเจอเฮียเบี้ยวอีก สงสารกันบ้างไหม”
สีหน้าอาการแทบชักดิ้นชักงอแล้ว ผมนั่งเก้าอี้ทำงานไอ้รั่ว มองเจ้านายลูกน้องไร้สาระไปพลางๆ

   “มึง..ถูกทิ้ง” ไอ้รั่วถามอย่างสนใจ

          “ถูกทิ้งมันหมาแล้วเฮีย..ผู้หญิงเค้าชอบคนเลว..รวยหล่อ ผมไม่มีทั้งหมดทั้งมวล มันเลยชิ่งตีจาก” ไอ้หนุ่ยรำพึงรำพัน

           “เปล่า!! ผู้หญิงไม่ได้ชอบคนเลวรวยหล่อ แค่ไม่ชอบมึง พอเค้าไม่เอาทำพูดเหน็บแนม..ถุย!” ไอ้หนุ่ยอึ้งตาค้าง
ผมนั่งขำตลกสีหน้ามันสุดๆ เจอไอ้รั่วตอกหงายเงิบ..ไปไม่เป็นทีเดียว

           “โว๊ะ! ซ้ำเติมลูกน้อง โด่ใครหล่อเลือกเหมือนเฮียวะ ต่อให้ไม่ต้องรวยขอแค่หน้าตาก็กินขาด สาวน้อยสาวใหญ่สั่นระริก
พอเฮียพรตเฮียรันเดินผ่านตั้งแต่ร้อยเมตร ผมไม่มีวาสนารูปลักษณ์สวรรค์ปั้นแบบนี้นี่ครับ เยาะเย้ยเข้าไปเหอะ..กรรมของไอ้หนุ่ย”
โอดครวญได้น่าถีบ

           “คึคึน่าสงสาร..เอางี้กูแนะนำมึงทำโปรฯ รับรองสาวสมัครเพียบ” ไอ้รั่วออกไอเดีย ผมฟังเงียบๆ รู้ไม่ใช่วิธีธรรมดาหรอก
ความคิดมันรั่วสุดโต่ง อย่านึกจะปกติเหมือนชาวบ้านชาวช่องเชียว

            “จริงหรา!!..ได้ผลแน่น๊า” ไอ้ห่าหนุ่ยตาลุกออกอาการสนใจใหญ่ ลากหางเสียงปัญญาอ่อนสุดๆ

             “อย่าแรดกูขนลุก..การันตีไม่ได้ผลมึงรับไปเต็มๆ” ไอ้รั่วยืดอกตาคมสั่นระริก คงเป็นโปรพิลึกพิลันตามสไตล์เช่นเคย

             “อ้าว! ทำไมผมต้องรับเองวะ ความคิดเฮียนิ” มันงง?

             “กูคิด..แต่ไม่ใช่คนเอาไปปฏิบัติ ไม่ได้ผลกูจะรับทำไม อวดฉลาด แต่เสือกไม่เฉลียว ไม่ได้ผลมึงคนเดียวเต็มๆ”
ก๊าก!!..แอบขำอยู่คนเดียว คนหนึ่งรั่ว คนหนึ่งขาดๆ เกินๆ คุยเป็นปี่เป็นขลุ่ย มึงก็ไปกันได้เนอะ

             “รีบบอกมาดิ..สำเร็จผมเปิดเหล้า” ไอ้หนุ่ยติดสินบนทันที

             “กูอนุญาตให้ประชาสัมพันธ์บอร์ดบริษัทฯ โปรโมชั่นรับเป็นแฟนก่อนค่อยจีบทีหลัง(กูรีบ) ไม่ต้องเสียค่าเลี้ยงดู
(ออกเองได้) กินน้อย(กำลังลดหุ่น) ไม่ต้องเสียเงินโทร(ใช้โปรโทรฟรีทุกเครือข่าย) ไม่ดื้อไม่ซนไม่งอแง
(ชอบเล่นพ่อแม่จ้ำจี้ไม่เบื่อ) อย่าลืมวงเล็บสำคัญ รับรองได้ผล” ผมขำท้องเกร็ง ส่วนไอ้หนุ่ยอ้าปากพะงาบๆ

             “อะไรเนี่ยะ เฮียบ้าป่าว..ผมผู้ชายไม่ได้หาเสี่ยเลี้ยง พีอาร์ข้อความแบบนั้นทำไมวุ้ย!” มันโวยไอ้รั่วใหญ่

              “มึงไม่รู้อะไร นี่แหละสร้างกระแส หญิงสนตรึม!! เห็นพวกโพสในเฟสฯไหม คนนั้นโพสโสด คนโน้นโพสเหงา
คนนี้โพสโคตรเศร้า กูแนะนำมึงโพสไม่มีใครเอา ดูใครน่าเห็นใจกว่ากัน..คึคึ”  คิดได้..เมียกู

               “หึหึ..ลูกพี่มึงแนะนำดีลองเอาไปใช้มีสิทธิ์ได้ผล..ฮะฮ่าๆ” ขำเข้าเส้นครับ ยุส่งไอ้หนุ่ยอีกแรง ให้ตายคิดได้..รั่วสาด

               “เข้าท่า..เฮียรันยืนยันผมจะลองเอาไปใช้..ได้ผลอย่างไรจะรีบรายงานความคืบหน้าโดยด่วน” มันเอาปากกาจดยิกๆ
กันลืม ไอ้นี่บ้าตามไอ้รั่วเรียบร้อย ผมลองยุส่งเล่นๆ ดันบ้าจี้ ลูกพี่รั่วลูกน้องขาดพอกันทั้งคู่

                ไอ้หนุ่ยเป็นเหลนรหัสมาสมัครทำงานที่นี่ พวกเราสนิทกันส่วนตัว วางตัวกันเองเฉพาะตอนอยู่กันลำพัง
นอกนั้นไม่เคยแสดงอภิสิทธิ์เบ่งโชว์พนักงานคนอื่น ด้านกาลเทศะยกนิ้วให้มันได้

                “พอๆ คุยงาน ก่อนกูเบี้ยวค่าบัวหิมะมึงจริงๆ” ไอ้รั่วดึงปากกาจากมือไอ้หนุ่ย มันเงยหน้ายิ้มแหย 
รีบรายงานที่ไปติดต่อซัพพลายเออร์ทางจีนเกี่ยวกับวัตถุดิบได้คุณภาพแต่ต้นทุนต่ำ มันทำหน้าที่ไม่บกพร่อง
พร้อมกับมอบไฟล์ในแฮนดี้ไดรฟ์ให้ไอ้รั่วต่างหาก ทำโปรไฟล์มีข้อมูลเปรียบเทียบอ้างอิง สมเป็นรุ่นน้องมหา’ลัยพวกผม

                 “รายละเอียดเชิงลึก เฮียรันเอาจากเฮียพรตเองนะ ผมหมดหน้าที่แล้วลูกพี่ ขอตัวไปพักบ้างเหอะ
เหนียวตัวยังไม่ได้อาบน้ำดิ่งเข้าบริษัทเพราะคำว่ารับผิดชอบล้วนๆ ปลายปีห้ามลืมพิจารณาพนักงานดีเด่นล่ะ
ลูกน้องมุ่งมั่นเกินร้อยเหมือนผมหายาก” อวยตัวเองเอาความดีความชอบเสร็จสรรพ ทะเล้นได้น่าถีบสุดๆ

                  “อืม.กูรับปากพิจารณามึงคนสุดท้าย..อย่าลืมโปรโมทที่กูแนะนำ ได้แฟนเป็นตัวตนเมื่อไหร่รวบหัวหาง
เปิดตัวไปซะ จะได้ไม่ชิ่งหนีมึงอีก..จำไว้นะไอ้น้อง” ไอ้รั่วยังไม่จบเรื่องแฟน ย้ำส่งท้ายอีก

                   “อ้าว! ไม่ใจเลยเฮีย ผมขยันซื่อสัตย์อดทนดันพิจารณาคนสุดท้าย  แล้วแฟนทำไมต้องเปิดตัว
เกิดมันทิ้งขึ้นมา..ไม่อายคนเค้าเหรอ”

                 ”คึคึ! คนสุดท้ายกูสรุปหรอก มึงไม่เคยได้ยินสุภาษิต ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามบ้างเหรอวะ ส่วนแฟนไม่ใช่กางเกงใน
ต้องปิดบัง คอยแต่ปิดบังก็ไม่ใช่แฟน มึงให้เกียรติเค้า มีหรือจะไม่ดีใจ..เรื่องง่ายๆ ไม่รู้ เสือกอยากมีแฟนกับเขา..ไอ้ครวย”
ผมหัวเราะตัวโยน หลังไอ้รั่วสอนไอ้หนุ่ย ทำอย่างกับมันแตกฉานการมีแฟนเต็มแก่

                  “โอเช!..ข้าน้อยจำใส่กบาล ขอบคุณบัณฑิต มีท่านคอยชี้แนะ ชีวิตรักข้าน้อยคงไม่พบความล้มเหลว
รับการคารวะจากข้าน้อยด้วยเถอะ” แล้วมันก็ประสานมือค้อมหัวต่ำด้วยท่าคารวะ เห็นแล้วได้แต่ส่ายหัวในความรั่วของลูกพี่
และความบ้าบอของลูกน้อง

                  “มิเป็นไร..โง่เขลาเบาปัญญาเช่นเจ้า มิเกินกำลังข้าเปิดกะโหลกให้ฉลาดล้ำ
เจ้าคือบ่าวใต้อุ้งเท้ามิอาจทำเมิน..ฮะฮ่าๆๆ” ท่าทางเอามือลูบเคราเหมือนกงซุนของไอ้รั่ว
พาผมขำไหล่กระเพื่อม สัมผัสอารมณ์ฮาหลุดเสียงหัวเราะเหมือนดูตลกนอกจอ


                  หลังไอ้หนุ่ยขอตัวไปพัก มันเดินทางมาเหนื่อยๆ เหลือเราลำพัง ไอ้หล่อรั่วหันมายิ้มตาปิด
คงเห็นผมขำหน้าแดงกับบทบาทของมันเมื่อตะกี้

                 “เส้นตื้นนะมึง หัวเราะน้ำตาเล็ด ระวังตีนกาขึ้น” ดันแซวเฉย

                 “กูไม่มีตีนกาหรอก..เชื่อสิ” ผมตอบกลั้วขำ

                 “ห่า..มึงไม่ใช่ผู้วิเศษสามารถหยุดความชรา ไม่ให้รอยเหี่ยวย่นตีนกาติดบนหน้า หนังหน้าพระเอกแต่ละคน
แก่ตัวมาไม่พ้นตีนกาสักราย ถึงยังไงกูรับปาก..ไม่ทิ้งมึงว่ะรัน เพราะปัญหาหน้ามึงเต็มไปด้วยรอยตีนกา เชื่อใจกูเปล่า..คึคึ”
น่ารักฉิบหาย ฟังคำพูดมันดิ

                “เชื่อ..มึงต้องเชื่อกูด้วย บอกไม่มีรอยตีนกาย่อมไม่มี” ผมย้ำหนัก มันชะงักชักสีหน้าสงสัยตามมา

                “มึงเตรียมฉีดโบท็อก” มันเดาเอง

                “เปล่า!!!” รีบปฏิเสธเสียงสูง

                “อ้าว!” บททันคนก็ตายกันเลย แต่ผมมันไม่เคยตามทันเหะ!

                “กูมีรอยตีนเหยี่ยวติดตัวชั่วชีวิต กาที่ไหนยังกล้าแหยมอีกวะ”  เห็นอาการหน้าแดงก่ำเขินตาม
อยากกดจมูกบนหน้าหล่อชะมัดยาด

                “เหี้ย!..ป้อกูสัด ต่อไปไม่ต้องกลัวหนาวดิ เดือนหน้าไปญี่ปุ่นกูไม่เอาสเวตเตอร์ไปนะ” มาไม้ไหน
ญี่ปุ่นเมืองที่เรากำลังจะไปหิมะปกคลุม ไม่เอาเสื้อหนาวไปด้วยหมายความว่าไง

               “ไม่กลัวแข็งตาย”

                “แข็งตายได้ไง ร่างกายกูคลุมขนสิงห์รันนี่หว่า ความหนาวกล้าหือกูเหรอ..ฮะฮ่าๆๆ”
เป็นผมหน้าร้อนมั่ง มาเหนือเมฆเว้ย! เล่นซะกูเขินสาด!!!

                 “ตกลง..กูคลุมตัวมึงไม่ให้หนาว อย่าโวยวายใกล้กูร้อนตับแตก” ผมไหลไม่หยุด

                “หือ..ถึงกับร้อนเชียว อย่างดีแค่อุ่นทำอย่างกับมึงเป็นมังกรไฟ..ควายเป็นสิงห์ไม่ใช่มังกร” มันแย้งทันควัน

                “มึงร้อนไฟสวาทกูต่างหากเล่า..ฮะฮ่าๆ” ชนะขาด ทำมันเขินเผลอตวัดตาคมใส่ผมอย่างจนแต้ม
เจอผมตอกคืนมันตายสนิท..คึคึ!!!

                “ของหวานไหม” ไอ้รั่วถาม หลังเราทานข้าวเรียบร้อย แวะมาทานร้านประจำ
ปกคลุมด้วยต้นไม้สวนสวย..ให้นั่งกินชิวๆ

                “เอาดิ จะสั่งอะไร” ผมเห็นด้วย

                “มันบวด” มันบอก ก่อนกวักมือเรียกพนักงานรับออเดอร์

                “มึงล่ะ..” หันมาถามผม

                “ฟักทองบวด” มันยิ้มคงคิดผัวสั่งใกล้เคียง รอพนักงานรับรายการเสร็จ เผยอมยิ้มกวนๆ ยักคิ้วให้ผมอย่างเจ้าเล่ห์

                “รัน..” เรียกชื่อผมเฉย

                “กลัวลืมชื่อกู” เรียกแล้วเสือกนิ่ง..สัด

                “ตอบคำถามกูถูก คืนนี้ให้ 1 ยก” สันหอยมีล่อกูอีก

                “ว่า..” ท้าก็รับครับ

                “มันอะไร..ไม่มีขน” กวนตีน สั่งมันบวดมาแดกหยกๆ

               “มัน..บวด” ผมตอบ

               “ผิด..ให้อีก 2 ครั้ง” อะไรวะ?

                “มันทอด”

                “เหลือครั้งเดียว คึคึ! กุนซือเทพจนแต้ม” ดีใจใหญ่

                “มันสำปะหลัง”

                “ผิด..หมดโอกาส..กร๊าก!!..ในที่สุดมึงก็แพ้”

                “เฉลยดิ” ชักฉุน..กวนตีนกูแหละ

                “มันยังเด็ก..ฮะฮ่าๆๆ คิดไม่ถึงอ่ะดิ..กิ๊วๆ” ล้อเลียนห่า คิดไม่ถึง พ่องมึงแหนะ.. ‘มันยังเด็ก’ ควาย เล่นซะกูอึ้ง

                “ปกติเค้าให้แก้ตัวนี่หว่า” ผมย้ำ

                “แก้ตัวเหี้ยไร” มันหรี่ตาจับพิรุธ เรื่องระแวงผัวไม่มีใครเกิน
อย่างว่ามันหลงกลผมเป็นประจำ ย่อมต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

                “อ้าว! แพ้แล้วแพ้เลย มึงไม่ตอบคำถามกูบ้าง คำเฉลยส้นตีนแบบนี้ไม่ยุติธรรม เด็กบางคนมีขนเหอะ..ใช่ว่าไม่มี”
เถียงใจขาด เคยเห็นเด็กสองขวบแม่ปลดกางเกงให้ฉี่ ขนตูดยังกับลิง

                “เหอะ!..เด็กแก่แดดดิมีขน..ความจริงย่อมเป็นสัตว์..จะ..ทำ”

                “ครวย..พ่องมึงแหนะ” ผมชูนิ้วกลางไปที

                “คึคึ!..รันขึ้น งานนี้ไม่สงบสยบความเคลื่อนไหว..โมโหเหรออ!! คืนนี้ไม่ได้ซักยก..ฮะฮ่าๆๆ
มึงตอบผิดเอง เทพจริงต้องรู้ดิ..คึคึ!!” หัวเราะร่าเลยห่า ถูกใจใหญ่สินะ

               “ปกติกูขึ้นประจำ หรือมึงยอมขึ้นขย่มตอกู..หืม” อยากหัวเราะท้องแตก เจอผมสวนหน้าเหวอไปเลย

               “เหี้ย!” สบถสั้นๆ เมินหูแดงแปร๊ด

                “พรต..เขินเหรอ” อดแกล้งไม่ได้ เห็นอาการแล้ว..น่ารักว่ะ!

                “เขินพ่องมึงแหนะ พูดมากขนมหวานมาแล้ว” มันบุ้ยปากใส่พนักงานเดินยกถาดขนมหวานตรงมาที่โต๊ะ

                “หึหึ!..” ผมหัวเราะในคอ มีการเบรกเอาตัวรอดนะมึง



                เรากินขนม พร้อมคุยแผนนัดประชุมพนักงานส่วนที่เกี่ยวข้อง เตรียมแคมเปญไปญี่ปุ่น
พรุ่งนี้ต้องสรุปธีมของงานแล้ว

                “ตกลงมึงให้ไฮไลท์ของงาน..ตะเกียงฝังเพชรจริง” มันถาม

                “อืม..วัฒนธรรมญี่ปุ่นคุ้นเคยกับตะเกียง ชิ้นเอกเราจัดทำตะเกียงฝังเพชร ตัวเรือนทำจากทองคำขาว
มูลค่าบวกฝีมือร้อยกว่าล้านเป็นงานโบแดงในแคมเปญนี้ดูเข้ากับพื้นเพวัฒนธรรมมากกว่า อีกอย่างตะเกียงยังสื่อถึงวิถี
ความเป็นอยู่ท้องถิ่นของไทยเราด้วย ทำให้เห็นถึงวัฒนธรรมที่เหมือนกันของคนไทยกับญี่ปุ่น เปิดงานมึงจะได้พูดเต็มปาก”
ผมอธิบายถึงแนวคิด ในการวางคอนเซ็ปต์ทำตะเกียงเป็นผลงานชิ้นโบแดงไปโชว์ตัว

               “แล้วกิโมโนปักดิ้นทองล่ะ”

               “ยูกาตะกับกิโมโนยังคงไว้ แต่ให้เป็นสีสันของงานแทน ปักดิ้นทองดอกซากุระ มูลค่าตามงบของแผนกออกแบบ
แค่ยี่สิบล้านต้นๆ จัดเป็นพระเอกของงานไม่ได้หรอก อย่างน้อยต้องเหยียบร้อยล้านถึงสมชื่อบริษัท ขืนมึงดึงดันยกชุดนี้โชว์
ดูเป็นตลาดกลางนะพรต งานนี้เปิดตัวใหญ่งานช้าง นักการเมือง นักธุรกิจ พ่อค้า มาเฟียเข้าร่วมเพียบ รวมท่านทูตไทยด้วย
ไม่คิดเผื่อให้รอบคอบ จะดูไม่ดีเอาได้” ผมเตือนให้มันเห็นภาพ

                “อืม..แน่ใจเปิดตัวตะเกียงแล้วจะมีคนซื้อ” มันกลัวขายไม่ออก

                “หึหึ!..กูแน่ใจ ตะเกียงฝังเพชรตัวเรือนทองคำขาว ใช้งานระบบไฟฟ้า ไม่ใส่น้ำมันให้เป็นเขม่า
แกะลายบนครอบแก้วดอกซากุระ ร้อยทั้งร้อยเปิดตัวขี้คร้านพวกไฮโซหน้าใหญ่แย่งกันจอง..มึงควรทำไซส์มินิติดไปสัก 5 ชิ้น
ราคาสัก 10 ล้าน ปล่อยหมดแน่ ที่เหลือนำพวกสินค้าสต๊อก ให้พวกนางแบบนายแบบเดินโชว์ตามแพลนเดิม
แล้วเรื่องบริษัทขนถ่ายมึงให้คุณณีติดต่อประสานงานเรียบร้อย”

               “อืม..บอกจะเข้ามาคุยรายละเอียด ไว้มึงเข้าประชุมกับกูอีกทีดิ งานนี้พันกว่าล้าน วงเงินประกันความเสียหายเท่าครึ่ง
เราเรียกเจ้าประจำ เห็นต่อรองความเสี่ยงสูง เขาขอเพิ่มค่าจ้าง ยังอยู่ระหว่างต่อรองกันว่ะ”

                งานขนถ่ายเครื่องเพชรเปิดแคมเปญ บริษัทฯจ้างมืออาชีพดูแล  พวกนี้มีระบบป้องกันรักษาความปลอดภัย
ในการโจรกรรมมาตรฐานสูง

                “อืม..พรุ่งนี้มื้อค่ำพ่อมึงเชิญที่บ้าน” ผมเตือนเผื่อมันลืม

                “จำได้น่า..อยากเจอหน้าลูกเขย..จิ๊” พ่อมันปลื้มผมเป็นพิเศษ เจอกันทีคุยยาว ไอ้ห่าพรตมันประชด

                “หึหึ!..อย่างว่าลูกเขยหล่อ เก่งด้วย” ผมแหย่มันเล่น

                “ไม่ยกหางตัวเองเลย..สัด” มันค้อน ก่อนเช็ดมุมปากยกน้ำจิบแสดงว่าอิ่มแล้ว

                “รอมึงยกไม่ไหว หรือของกูใหญ่ไม่รู้ มึงกลัวเมื่อยถึงไม่ค่อยยกเท่าไหร่” ผมแซวให้มันอาย

                 “ครวย! กูไม่ยกแต่ยัดเข้าปากประจำ..ห่า” ก๊าก! ตรงไปไหนวะ

                “ลืมไป มันอร่อยไม่ต้องยก กินแทน” ขำไปด้วยแซวมันด้วย หน้าหล่อๆ เขินหนักกว่าเดิมอีก..น่าดูพิลึก

                 “เหรอ!..ของกูคงไม่ต่างกัน มึงแดกได้ไม่เบื่อนิ” กรรม!

                  “อร่อยว่ะ..คืนนี้ผลัดกันแดกนะ” รวบรัดตัดจบ

                 “กูปฏิเสธ มึงแพ้คำถาม” เสือกจำได้อีกว่าผมแพ้

                 “เมื่อกี้กูขอแก้ตัวไง” ผมอ้าง

                  “ตกลงเอายังไง” เข้าทางหลงกลผมจนได้ มันเพิ่งบอกผมแพ้เกมตอบปัญหา
คืนนี้อด..ตอนนี้เผลอรับปากให้เล่นเกมคืน กูอดตรงไหนวะ!

                  “มึงรู้จักวิวัฒนาการ..ดูด..ของมนุษย์ไหม” ผมถาม

                  “อย่าบอก..ลามก” มันตาเหลือกแย้งทันควัน

                   “เปล่า..ตอบกูดิ มีวิวัฒนาการกี่ขั้น” ผมตอบ

                   “พ่องมึง..ดูดนม..ดูดครวย..จบ” ฮะฮ่าๆๆ..ส้นตีนฉิบหายไอ้ห่า

                   “ผิด..ให้อีกที” ผมกวนทั้งที่หัวเราะท้องเกร็ง

                   “สัด..ดูดเหี้ยไร ไม่มีแล้ว” มันโบ้ยโบกมือพัลวัน

                   “สรุป..มึงยอม” ผมหรี่ตาจ้องมันกลั้นยิ้ม

                  “ฉิบหาย..กวนส้นตีน เออ..เฉลยดิ ฟังไม่ขึ้นกูไม่ยอมรับ”

                  “มี 4 ขั้นวะ” ผมหัวเราะตัวโยน ไอ้พรตหรี่ตาจับผมใหญ่

                  “ไหนลองว่ามา”

                  "เอางี้..กูวาดภาพประกอบเลย" พูดจบหยิบกระดาษพกสมุดฉีก ดึงปากกาวาดรูปให้มันดู
พอเห็นรูป หน้ามันอึ้ง ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะซะลั่นเชียว..หึหึ!!!

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/E140E390E140_zpsf1192ae3.png)

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/E140E390E1402_zps6f16bcde.jpg)




ตอนหน้าพบกันวันศุกร์  NC ค่ะ 

ไม่ได้ดู NC คู่กล้ามมานาน เจอกันตอนหน้า

ขอแรงใจแรงเชียร์ แรงสนับสนุนเช่นเคย

เตรียมทิชชู่ซับเลือด หนุ่มหล่อล้ำกล้ามสวย

ตัวมันวาวระยับไปด้วยเหงื่อ อิอิ..ฟินไปแล้วตรู

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 20/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: toye ที่ 19-03-2013 12:39:55

คนแรกกกกกก :z13: :z13: :z13:
ดีใจๆๆๆๆ
น่ารักฝุดๆเรื่องนี้
รอรวมเล่มค่ะ

ปล. วันที่ผิดเปล่าค่ะ วันนี่19หรือเปล่าค่ะ หรือเราผิดเอง :really2:
 :กอด1: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 20/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-03-2013 12:40:24

 :กอด1:
ทำเราตกใจนึกว่าลืมวัน ดูแล้วเออ วันที่ 19 นิหว่า คุณลักษณ์ลงวันผิดค่ะ
พรตยังคงเป็นหนุ่มที่หล่อรั่วอยู่เหมือนเดิม ใครอยู่ใกล้ไม่ตกหลุมรักก็บ้าแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 20/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: thisispom ที่ 19-03-2013 12:41:00

รายงานตัว เพิ่งตามมาอ่านจ้า น้องพรตยังคงรั่วเสมอต้นเสมอปลาย
+1 คะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: kimboom ที่ 19-03-2013 12:55:38

เป็นแฟนคลับคุณลักษ์ เพิ่งอ่านที่คุณลักษ์เขียนมา เพิ่งจบไปเมื่อวาน ตั้งแต่ พี่โตโต๋น้องตะเกียง และ รันพรต บอมน้องจอม

และ ได้ติดตาม รันพรต ต่อ เป็นกำลังใจให้คุณลักษ์ ในการเขียน นิยายดีๆให้อ่านค่ะ ปกติไม่ค่อยชอบเม้นท์ ถนัดซุ่มอ่านค่ะ

ยังไงขอให้คุณลักษ์หายป่วยเร็วๆนะค่ะ... จะติดตามผลงานงานต่อไปค่ะ....  :3123: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 19-03-2013 13:07:20

ไม่เทพจริง คิดไม่ออก :a5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 19-03-2013 13:42:39

ขำตั้งแต่ต้นจบไม่ได้หยุดเลย ขอคารวะท่านรันกับคำถามสุดท้าย เล่นเอาพรตอึ้งเถียงไม่ออกเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ต้อน 3 หน้า P.6 วันที่ 20/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 19-03-2013 13:43:31

อ่า...รูปไม่ขึ้นนิ เก๊าจาดูอ่าาาา << วนกลับมาดูใหม่...เอ๊ะ มีรูป ผิดที่เราชิมิ ^^"

คู่กล้ามในวงการธุรกิจ...
สนิทกันมากขนาดนี้ มิมีใครสงสัยจริงเหรอ
จะโดนสืบประวัติมั้ยเนี่ย...แต่ก็นะ ใครกล้าแหยม จุดจบคงไม่งามเท่าไหร่ ^^"

รีบเกาะโคมไฟ...แอบดูผู้ใหญ่สองคน อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-03-2013 13:47:04

คู่นี้อยู่ด้วยกันทีไร ทั้งฮาทั้งมัน

หยอกด้วยความรัก  :laugh:

รอNCอิๆ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-03-2013 13:49:35

 o13 o13 o13  เทพมากกกกกกกกกกกกกกกกก  คิดได้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-03-2013 13:53:06

ฮาเหยี่ยวรั่วจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 19-03-2013 14:02:52

สามารถกันจริงๆๆ
รั่วได้ตลอด 555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 19-03-2013 14:05:18

พี่พรตกับน้องรันยังคงความรั่วฮาเหมือนเดิม รันก็หาช่องทางซัมภรรยาได้ตลอดเวลา คู่นี้รักกันหวานตลอดแม้จะผ่านมา12ปีแล้วก็ตาม รันยังคงความขี้หึงขี้หวงได้ครบถ้วน ชอบคู่นี้มากตั้งแต่เรื่องตะเกียง(ไม่อยากจะบอกว่าชอบมากกว่าูคู่เอกอย่างโต๋กับตะเกียงอีก) เป็นกำลังใจให้น้องLuxหายป่วยเร็วๆนะคะ :L2: รอNCตอนหน้าคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 19-03-2013 14:06:30

สุดยอดอะรันไม่เทพจริงคิดไม่ได้นะนี่ o13
(แต่ที่เทพกว่าเราว่าคือคุณรักคนเขียน :กอด1:)
  รักษาสุขภาพด้วยนะคะเป็นห่วง บวกเป็ดแล้วไปล่ะค่ะ:3123:
จะรีบซื้อผ้าขนหนูรอเอ็นซีตอนหน้า  :o8:
ไม่ใช้ล่ะทิชชู มันไม่พอหรอกสำหรับคู่นี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 19-03-2013 14:09:31

พรตฮาตล๊อดตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: mnara ที่ 19-03-2013 14:11:48

จะรออย่างจดจ่อเลยนะจร้าาา
พรตนี่รั่วได้น่ารักไม่เปลี่ยนอ่านคู่นี้ทีไรก็ยิ้มไม่หุบทุกที
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 19-03-2013 14:19:39

+เป็ดไปเลย......กุนซือก็ยังคงเป็นกุนซือ.....


รอตอนหน้าค่ะ :mc4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: feili ที่ 19-03-2013 14:20:57

 o13 o13 o13 o13 o13 o135555รั่ว แต่พอมีสาระ และไม่มีสาระ พร้อมกากเกรียน55 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:ปล.รักษาสุชภาพด้วยน๊าาาาาาา :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 19-03-2013 14:30:56

พรตยังไงก็แพ้ลูกล่อลูกชนรันอยู่ดี 5555 แต่เอ๊ะ หรือความจริงรู้อยู่แล้วเลยแกล้งยอม แก้เขินให้รันเริ่มก่อนกันแน่ อิอิอิอิ
จะเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้รอซับเลือด หุหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-03-2013 14:36:46

พี่พรตฮาตลอดเวล
ก่อนวันศุกร์ต้องเตรียมกระดาษทิชชู่ที่สำคัญรับบริจาคเลือดกรุ๊ป B ด่วนนนนนน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 19-03-2013 15:13:54

คู่นี้เขาหวานกันแบบฮาๆ น่ารักจริงๆ
พรตไม่เคยเอาชนะรันได้เลยซักครั้ง ฮาๆ
จะรอตอนหน้าน๊า >.,< สงสัยต้องเตรียมหาเลือดสำรองไว้เยอะๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 19-03-2013 15:21:06

แอบมิเก็ทมุขสุดท้ายอะคะ
ปล รักษาสุขภาพนะคะ หายป่วยเร็วๆ
สรุปสิงห์รัน ไม่อด ได้กิน หุหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 19-03-2013 15:52:11

พรตเนี่ยขุดมุกขึ้นมาท้าอยู่เรื่อย แต่สุดท้ายรันก็ชนะทู้กที :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 19-03-2013 16:17:31

กร๊ากกกกกกก มิมีคำบรรยาย ขำอย่างเดียว เทพจริงๆ
ปูเตียงไว้รอพรต+รัน ฮึบ ฮึบๆ
อย่าลืมทานข้าว ทานยา หายป่วยเร็วๆ นะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-03-2013 16:47:49

 :m20: รันชนะทุกที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-03-2013 17:07:09

รอลุ้นกันตอนต่อไป เอาใจช่วยนร้าพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 19-03-2013 18:52:57

พอพรตให้รันแก้มือ ตัวเองก็แพ้ แทนที่จะเจ๊ากันไป กลับต้องโดนรวบหัวรวบหางอีกจนได้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 19-03-2013 20:35:50

โอ้ยยยยยย อยากให้พรุ่งนี้เป็นวันศุกร์จัง
คุณลักษณ์เล่นมาบอกงี้อยากอ่านใจจะขาด ><
ส่วนตอนนี้พรตของเรายังรั่วเหมือนเดิม
รั่วคนเดียวไม่พอพาลูกน้องรั่วด้วยอีก 55555 ไม่ไหวจะขำ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 19-03-2013 21:04:22

คู่นี้เขาหยอดกันตลอด พากันลงใต้สะดืออยู่เรื่อย
รันเอาอยู่ จริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 19-03-2013 21:05:53

รักษาสุขภาพดี ๆนะ หนู...เอางี้  เดี๋ยวขอบัวหิมะกะพรตมาให้ดีมั๊ยเอ่ย?..ล้อเล่น......หายไว ๆ นะจ๊ะ....
อ่านตอนไหนไม่เคยที่จะนั่งเงียบ ๆ ได้...มันต้อง   :laugh:    :laugh:    :laugh:   ทุกตอนแบบนี้
ไม่มีโอกาสน้ำตาร่วงเพราะเจอมาม่าแน่ ๆ    ........  แต่คาดว่าน่าจะมีบทบู๊เนอะ  เพราะเพชรที่จะ
โชว์ราคาไม่น้อยเลยนิ....ต้องมีการโจรกรรมเกิดขึ้นเพราะมีมาเฟียมาร่วมงาน  ....จะได้ตามคู่
หนูตะเกียงกะโตโต๋มาแจมโชว์บทบู๊    คู่น้องจอมกะพี่บอมบ์ก็พร้อมรับเชิญโดยไม่ขัด......
อะไรมันจะสั่งได้ขนาดนี้....(  อินี่เวิ่นเว้อไปแต่งเองเลยไป.....)  เพ้อเจ้อไปรออ่านตอนต่อไปดีกว่า......
รักคนแต่ง  รักพรตรันที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด......

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-03-2013 21:24:11

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 19-03-2013 21:33:30

อืม.....
พิจารณาภาพ555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 19-03-2013 21:47:39

อ่านเรื่องนี้แล้วคลายเครียดได้ดีจริงๆ
ตั้งแต่ภาคที่แล้วล่ะ o13 :3123:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 19-03-2013 21:51:57

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 19-03-2013 21:53:26

55+ 4 ขั้นของวิวัฒนาการ ฮาได้อีก ก๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 19-03-2013 22:05:54

ชูป้ายไฟ  โบกๆๆๆ 

หุหุหุ มานั่งคอยฉาก nc วันศุกร์  :z1:



รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^^   :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-03-2013 22:07:44

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:โอ้ยไม่ไหวจะเคลีย์เลยอะพรต :laugh: :laugh: :laugh:


อ่านไปยิ้มไปมีความสุขที่สุดเลยจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


ปล.  รอคอยยยยยยยให้ถึงวันศุกร์ไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 19-03-2013 22:35:32

ฮาสุดๆๆๆๆๆๆ

คนรักกันเค้าคุยกันได้รั่วขนาดนี้เลยเหรอ

 :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: lovely1714 ที่ 20-03-2013 00:01:18

ไม่ไหวจะเคลียร์ รั่วไปไหนพ่อคุณ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 20-03-2013 02:25:16

ปัวเมียคู่นี้ฮาตลอด...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 20-03-2013 03:23:15

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 20-03-2013 08:59:00

ชอบอ่ะ..บอกแล้วว่าคู่นี้เค้าดังกว่าคู่หลัก  :jul3: อยากให้มีบทที่มีคนอื่นมาชอบพรตน่ะ เอาแบบขั้นเทพที่สามารถทำให้สิงห์รันของขึ้นได้ อยากรู้ว่าระดับเทพอย่างรันจะทำอย่างไร อยากเห็นกุนซือเทพแผลงฤทธิ์  :call: ส่วนเรื่อง comment คุณ luk ไม้ต้องคิดมาก เราว่านะ (เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง) ทุกคนที่เข้ามาอ่านต่างก็ชื่นชอบในผลงาน ดูจากยอด review อย่างเราที่เข้ามาอ่าน ถ้าจุดตรงไหนเขียนดีอยู่แล้ว ก็ o.k. ไม่ได้ comment อะไร เพราะมันโออยู่แล้ว เขียนตามพล็อตที่วางได้เลย ทุกคนรออ่าน แต่ถ้ามันเกินไป น้อยไป หรืออยากให้เพิ่มเติมก็จะมี comment แน่นอน เราเชื่ออย่างนั้น งานเขียนมันจะได้รับความนิยมหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่ comment อย่างเดียว มันอยู่ที่จะมีใครอ่านผลงานของเราหรือเปล่า ถ้ามีคนอ่านแล้วอ่านจบ นั่นคือความสำเร็จที่มีค่ามากกว่า commentอีก เพราะผลงานของคุณตรึงคนอ่านให้อ่านจนจบไม่ได้กดหนีหายตั้งแต่อ่านบทแรกเหมือนบางเรื่อง อยากบอกว่าตั้งแต่อ่านผลงานของคุณ lukมาหลายเรื่อง ประทับใจทุกครั้งนะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :bye2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-03-2013 09:48:50

ฮาตลอดอะ ฮาตั้งแต่บัวหิมะละ!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-03-2013 10:09:09

อิอิ รอ NC
เพราะของสองคนนี้ NC มันดุเดือดซะไม่มี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-03-2013 10:13:42

ถึงพรตจะรั่ว
ก็รั่วแบบมีสาระนะเออ :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 20-03-2013 10:28:26

ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันมานานเท่าไรแล้ว ความรักไม่เคยลดลงเลย
ความหวานไม่ต้องพูดถึง มีโอกาสเป็นหยอดและหยอกกันตลอดๆ
แต่ออกแนวรั่วและฮาตามสไตล์ ไม่ได้หวานเลี่ยนอย่างคู่อื่นเค้า
และสุดท้ายพรตก็แพ้รันอยู่วันยันค่ำ ชนะใครมาหมดยกเว้นรัน
เค้าเรียกแพ้ทาง แล้วก็กำลังจะแพ้อย่างอื่นด้วย :z1:
เดี๋ยวเตรียมตัวเตรียมใจรอบทอัศจรรย์ของคู่นี้ตอนหน้า :o8:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 20-03-2013 15:29:31

ฮาตั้งแต่ต้นยันจบตอน

รอครับ o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 20-03-2013 15:41:24

ฮามากพี่พรตเอ๊ย ชอบคำถามพี่รันมาก ทำเอาพี่พรตอึ้งไปเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-03-2013 16:11:08

พอกันทั้งเจ้านายกับลูกน้องเลย เพราะอย่างนี้มั้งรันถึงต้องคอยสอดส่องดูแลพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 20-03-2013 19:05:56

พรตแพ้ทางรันตลอด :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 20-03-2013 21:51:57

รันช่างมันคนที่ขยันเติมรักได้ทุกวัน
บางคนบอกว่า อยู่ด้วยกันมานานแหละไม่ต้องอะไรกันมาก
แต่พี่ว่า หมั่นหยอกหมั่นหยิกบ้าง ชีวิตจะได้ไม่เงียบเหงาจนกินไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-03-2013 22:00:18

โอ้ อยากรู้คำตอบของรันอะ คืออะไรนิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 20-03-2013 22:25:42

 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-03-2013 23:10:30

พรตฮาเสมอต้นเสมอปลายจริง ๆ นะนั่น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 21-03-2013 20:38:36

ดันก้นพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 21-03-2013 21:40:08

มาช่วยกระทุ้งตูดพรต อีกแรงครับ :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 22-03-2013 08:41:27

มารอพี่พรตกับน้องรัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 22-03-2013 10:00:54

แวะมารอรันกับพรต >.,<

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 22-03-2013 10:45:21

เ้ฮ้ยวันศุกร์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 22-03-2013 14:20:25

กรี๊ดดดดดดดด เปิดมาดุ มีรีปริ้นเหยี่ยวด้วยยยยยน เอาเล่มนึงอะคะ ต้องโอนเลยไหมคะ แล้วภาคสองนี้ จะมีบ้อกไหมคะ อยากเก็บรวมกับเล่มแรกอะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 22-03-2013 14:55:52

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 22-03-2013 15:12:56

อย่างที่คุณลักษณ์เข้าใจ เราเข้ามาอ่าน บวกเป็ด แต่บางทีไม่ได้เม้นท์ให้

เพราะอ่านแล้วมันดีอยู่แล้ว เลยไม่รู้จะเม้นท์อะไร  รักษาสุขภาพนะ   :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 22-03-2013 15:57:22

กะแล้ว ว่าสุดท้ายต้องโดนรันกินรวบแน่ๆ

 :laugh3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 3 หน้า P.6 วันที่ 19/3/56 ^_____^
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 22-03-2013 16:34:49

NC


รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 4



   “รัน..ดริ๊งกัน”
            เข้าบ้านฟิตเนสคนละชั่วโมง อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากำลังนั่งดูทีวี ไอ้รั่วเช็ดหัวด้วยผ้าขนหนู
สวมกางเกงนอน ไม่ใส่เสื้อโชว์แผงอกอวดกล้ามหน้าท้องขนอ่อนเรียงตัวสวย เห็นแล้วรีบเบือนสายตา
มองหน้ามันแทน ให้ตาย!..เซ็กซี่ไปไหน

   “คิดไง..ชวนดริ๊ง” ถามเบนความรู้สึกตัวเอง ก่อนอดใจไม่ไหวจับมันกดลงโซฟา

   “คึคึ..ศุกร์หรรษา..อยากกรึ๊บ!” หัวเราะตาวาว

   “เอาดิ..ที่ไหนดี” ให้คนต้นคิดเลือก

   “ที่บ้าน” ฟังคำตอบเผลอเลิกคิ้วแปลกใจ นึกยังไงอยากกินในบ้าน นึกว่ามันชวนท่องราตรีเสียอีก
ห่างเป็นเดือนเราไม่ได้ออกเที่ยวกันเลย

   “หืม..สองคน” ผมชี้นิ้วใส่ตัว รอคำยืนยันให้แน่ใจ

   “อืมแดกกับผีเรือนหรือไง ชวนมึงต้องดริ๊งกับมึงดิ ขอจัดที่ระเบียง” มันพยักเพยิดนอกระเบียง มีเก้าอี้หวายไว้ให้นั่ง
นาฬิกา 3 ทุ่มอากาศกำลังสบาย รายรอบบริเวณบ้านต้นไม้ใหญ่ปลูกเต็ม..ลมโกรกมาเบาๆ

   “เหล้า..หรือไวน์” ให้มันเลือก

   “ไวน์แล้วกัน เหล้าขี้เกียจวุ่นวายมิกเซอร์” ผมพยักหน้ารับ ก่อนเดินไปเปิดตู้เก็บไวน์
หยิบยี่ห้อโปรดของมันมา พร้อมแก้วสองใบถังแช่เสร็จ

   จัดให้เมียสุดหล่อกล้ามสวยเขาหน่อย ตามสัญญาคืนนี้มีจัดหนัก ดริ๊งไวน์เติมอารมณ์จุดเพลิงให้หน่อย
เผื่อฟลุคมันลุยเอง..สวรรค์เชียวล่ะ

   พอเตรียมเรียบร้อยไอ้รั่วผมแห้งพอดี มันเอาผ้าขนหนูพาดบ่าเดินหน้าระรื่นตามมาสมทบ
ผมรินไวน์ส่งให้ ตาคมมองแวบค่อยรับแก้วไปหย่อนตูดนั่งลงข้างๆ หันมองไปยังท้องฟ้าผืนผ้ากำมะหยี่ดำมืดไร้ดาว
มีแค่พระจันทร์เสี้ยวดูสลัวลางโดดเดี่ยวเพียงดวงเดียว

   “ไม่มีดาวสักดวง” มันบ่นเบาๆ

   “อยากดูดาว” ผมถาม

   “นั่งรับลมกลางคืน ไม่มีดาวรู้สึกขาดๆ” เสือกโรแมนติกอีก

   “หึหึ!..ถามจริงนึกครึ้มอะไร” ยกแก้วชู มันหันมากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนชนแก้วผม

   “เกร๊ง!..ใจสงบอารมณ์บรรเจิด” กวีมาเชียว แอบขำคำตอบ

   เราต่างยกไวน์จิบรสฝาดวูบผ่านลำคออุ่นซ่านท้องน้อยตามมาติดๆ หันไปจ้องหน้าด้านข้างไอ้รั่ว
มันคลึงแก้วในมือเล่น ตายังคงจับในความมืด สันจมูกโด่งรับคิ้วเข้มไรหนวดจางบวกกลิ่นน้ำยาโกนแตะจมูก
ดึงดูดความรู้สึกไม่อาจละสายตาจากวงหน้าหล่อเลยเหะ..ดูดีฉิบหาย..ให้ตาย

   “จ้องเพลินเลยนะมึง อึ้งความหล่อกูดิ” ยกยิ้มยักคิ้วอย่างเท่ แซวผมหน้าตาเฉย
ดันแอบแก้มแดงด้วย..เขินเหมือนกันสิท่า

   “อืม..มึงหล่อ ไม่ติดไอ้โต๋มึงหล่อสุด” ไม่ปฏิเสธไอ้รั่วมันครองอันดับหนึ่งมาแล้ว
ยิ่งในวัยนี้ยิ่งมีเสน่ห์ ตัดคำพูดบ้าบอมันสามารถสะกดสายตาคนได้ไม่ยากเลยครับ แค่ยิ้มหล่อมีแต่คนตะลึงตาค้าง

   “คึคึ! มึงเป็นเกย์..แอบปิ๊งกูแต่แรก” สบตาผม ยกไวน์จิบคลึงแก้วในมือสุนทรีอารมณ์สุดๆ
ตาคมจับจ้องความมืดเวิ้งว้างว่างเปล่า ปากดันกล่าวหาผมต่างหาก

   “ทำไมคิดว่ากูปิ๊ง แถมบอกกูเป็นเกย์อีก”

   “ไม่ปิ๊ง..เราจะอยู่กันอย่างนี้เหรอ” ยอมหันมาเผชิญหน้าแล้ว

   “มึงเชื่อพรหมลิขิตไหม..พรต” ผมยกไวน์จิบ ตาจ้องสื่อความหมาย

   “เป็นเมื่อก่อนกูไม่เชื่อและไม่ลบหลู่ กูเชื่อตัวเองอยากรักใครจีบ อยากได้ก็ป้อ..อยากล่อก็ลุย..เป้าหมายมีไว้ชน
ทุกอย่างขึ้นอยู่ฝีมือล้วนๆ” ฟังคำตอบมันเผลอยิ้มจนได้ ไม่ใช่วรพรตคงไม่ตอบแบบนี้

   “มึงเคยชอบตะเกียง..แต่แห้ว” ผมยักคิ้วล้อเลียน

   “คึคึ! ใครไม่ชอบกูท้าตีนเหยียบหน้า กลุ่มสิงโตดำมึงทุกตัวขนคอตั้ง ทำอย่างกับมึงไม่แห้ว..ห่า” ผมหลุดยิ้มกว้าง

   “นั่นสิ..ตะเกียงมีเสน่ห์วะ ใครได้ใกล้ชิดพาเอาหวั่นไหวได้ง่ายๆ แต่นั่นความรู้สึกวูบวาบ ไม่ได้ถลำลึกเข้าขั้นรัก”
ผมเปรยให้ฟัง มันยิ้มอย่างเข้าใจในสิ่งที่ผมบอก

   “คิดไม่ต่างกู ‘ความรัก’ แต่ก่อนกูตีความไม่ถูก อะไรคือ ‘รัก’ ปากบอกรักอย่างนั้นอย่างนี้ ปี้กันไม่ทันไรก็เลิก..เห็นประจำ”
มันหันมองไม่มีจุดหมาย ยกไวน์จิบจนหมดแก้ว ผมหยิบขวดรินเติมให้ ดันชำเลืองยิ้มๆ

   “Thanks.” ยักคิ้วอย่างเท่ ผมชอบบรรยากาศตอนนี้ครับ เราวางเรื่องงานเรื่องส่วนตัว นั่งคุยกันสบายๆ
สัมผัสความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก รับรู้เสียงหัวใจเต้นจังหวะคงที่ ยิ่งมีมันอยู่ตรงนี้..อยู่เคียงข้างกันวิเศษสุดๆ

   “ด้วยความเต็มใจ..ครับผม” ตอบอย่างสุภาพ ยักคิ้วคืนไปที คิดว่าเท่สุดแล้วครับ..หน้ามันขึ้นสีทันควัน

   “พูดซะกูจั๊กจี้หัวใจ..ห้ามไปบริการใครแบบนี้ยกเว้นกู..รัน” กำชับได้น่ารักชะมัด

   “เพื่อมึง..คนเดียว” ผมชูแก้วในมือจิบช้าๆ ตาเราสบกันนิ่งนาน ก่อนใบหน้าจะเคลื่อนเข้าหาเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูด
ริมฝีปากประกบบดเบียดแทรกลิ้นเกี่ยวกระหวัดตอบโต้ชั่วครู่ รู้สึกบริเวณท้องน้อยวูบวาบ ส่วนกลางลำตัวกรึ่มพอง
กลิ่นไวน์ให้รสชาติหวานในปาก ช่วยกระตุ้นอารมณ์หวามหวิวได้เป็นอย่างดี

   “อ๊าหหห์” เสียงครางยาวของมันก่อนผละจาก หน้าเห่อแดง ผมคงมีอาการไม่ต่างกัน เหมือนความร้อนพุ่งขึ้นหน้า

   “ทำไม..มึงถึงเลือกกู” จู่ๆดันถาม

   “ตอบไม่ได้..ใจสั่ง” ผมยิ้ม มันจ้องตาผมนิ่ง

   “มึงหล่อนะรัน..คิดไม่ถึงจะเป็นเกย์..คึคึ!”

   “ถ้าเชื่อแบบนั้นกูไม่มีคำแก้ตัว สาบานได้มึงคือผู้ชายคนแรกที่กูมีอะไรด้วย ไม่คิดจะมีกับใครอีก”
สายตาถ่ายทอดคำยืนยันให้มันตรงๆ

   “กูฟัดหญิงชายลองมาหมด อดแปลกใจตัวเองไม่หายตลอดมากูรุก  ไหงเป็นมึงกูดันยอมโดนแทง”
ผมยิ้มปากฉีก เสือกตรงไปไหม

   “พูดเหมือนอยากรุก..กูคืน”

   “12 ปี ความรู้สึกอยากทำที่เคยมี เอาเข้าจริง..กูตัดใจทำไม่ลงว่ะ”  ผมเคยวัดใจลองทดสอบมันมาแล้ว
เนียนยอมให้มันรุก..ตอนแรกมันฮึกเหิมกระดี๊กระด๊าใหญ่ วินาทีปฏิบัติดันเปลี่ยนใจดื้อๆ ไม่ทำหน้าตาเฉย

   พอถาม..คำตอบที่ได้ มันไม่อยากทำร้ายผม ประทับใจสุดๆ..บอกตามตรงผมรักมันครับ
หากมันจะเดินหน้าคงทำใจยอมเพื่อ..มัน

   “พูดขึ้นมา..หรือเปลี่ยนใจอยากรุก..กูคืน”

   “เปล่า!..ต่อให้มึงยอม กูคงไม่ทำ”

   “ทำไม..ไม่อยากทำร้ายกู” หยิบคำตอบเดิมมันมาอ้าง

   “แค่ส่วนหนึ่ง..สำคัญความเหมาะสม สำหรับมึงกูอยู่ในฐานะ ‘เมีย’ หากกูรุก ระหว่างเราจะมีจุดยืนยังไง
ผัวๆ เมียๆ ความรู้สึกมันคงเปราะบาง ระยะยาวตัณหาอาจนำมาซึ่งการนอกใจ กูเชื่อสิ่งนั้น รูป รส กลิ่น เสียง
หากสัมผัสคละคลุ้งไร้ระบบแบบแผน ไม่ช้าไม่นานมีการนอกใจเกิดขึ้นแน่คำว่าหนักแน่นจะค่อยเสื่อมคลายไปในที่สุด
   มึงชอบรุก พอโดนกูรุกกลับย่อมรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่มากก็น้อย ที่ยอมกูเพราะมึง ‘รัก’ ความรักอย่างเดียว
ร้อยใจไว้ไม่ได้ เหมือนตัวอย่าง คนรักกันเลิกกันมีถมเถ วันหนึ่งพอเจอฝ่ายรับสวมบทบาทอ้อนมึงรุกอย่างเต็มภาคภูมิ
ตีเนียนเข้ามาพัวพัน สักวันมึงคงเผลอใจ การทรยศความรักคงเกิดขึ้นในที่สุด กูเชื่อมั่นและศรัทธาความรักที่มาพร้อม
ความเสียสละ ให้เกียรติเกรงใจ ทั้งหมดจะสร้างกำแพงหนาต้านทานสิ่งยั่วยุไม่ให้ผ่านเข้าถึงเนื้อในได้
เป็นไงปรัชญากู..อึ้งล่ะสิ..ฮะฮ่าๆๆ”


   เสียงหัวเราะร่าของมัน ทำผมยิ้มกว้างจ้องมันอย่างซาบซึ้ง พรตไม่ใช่คนรั่วไร้สมอง ผมยืนยันเสมอมันฉลาดล้ำ
คิดเกินคนปกติทั่วไป มุมความคิดและการถ่ายทอดล้วนแปลกๆ แต่ทุกสิ่งมีเหตุผล

   เช่นประโยคนี้ ไม่มีส่วนไหนที่ผมสามารถแย้งได้ ตายตั้งแต่ ‘ตัณหา’ ที่มันยกมาเป็นอุปสรรคแล้วครับ
ใครเอาชนะตัณหาได้บ้าง ความแข็งแกร่งของจิตใจไม่ให้หลงไปกับกิเลสที่ยั่วยุทุกรูปแบบ ล้วนมีพลังหนุนจากคนที่เรารัก
เป็นส่วนสำคัญ การให้เกียรติและคำว่าเกรงใจ..มีพลังมากกว่าสิ่งใดในความรู้สึกที่เรานิยามขึ้น การยับยั้งชั่งใจล้วนเกิดจาก
ให้เกียรติคนรัก กังวลทำให้เขาเสียใจ..สิ่งเหล่านี้ย่อมเป็นกำแพงหนากางกั้นตัณหาอย่างที่พรตมันพูดถูกต้องที่สุด

   ผมคือปุถุชนธรรมดา ความสวยงามล่อตายวนใจมีเข้ามาไม่เว้นว่าง ได้แค่มองอย่างชื่นชม
ไม่คิดสัมผัสชิดใกล้เกรงใจคนรัก ใจเขาใจเราหากมันทำบ้าง ผมคงเจ็บและเสียใจมาก ถ้าเราเผลอทำมันย่อมรู้สึกไม่ต่างกัน

   “ขอบคุณที่คิดแบบนี้ สำคัญมึงมีความสุขหรือเปล่า มึงฝืนตัวเองไหม จำยอมอยู่ในฐานะเมียของกู”
ผมถามเพราะแคร์มันจริงๆ

   “ถ้าฝืนคงไม่เรียกว่ารัก มีความสุขไหม น้ำกระฉูดทุกครั้งเท่าที่จำได้ อารมณ์กูไม่ค้างวะ..คึคึ!” บทจะรั่วมันก็กวนได้ใจ

   “หึหึ! กูเก่ง” ผมชมตัวเอง ยักคิ้วให้มันเป็นการกวนกลับ

   “เปล่า..กูต่างหากเก่ง ถึงเอามึงเป็นผัวซะอยู่หมัด”

   “พรืดด!! ฮะฮ่าๆ..เออมึงเก่ง” ช่วยอวยมันหน่อย พูดเต็มปากเต็มคำ ยืดอกภูมิใจสุดๆ เพิ่งรู้มันดีใจที่มีผมเป็น.. ‘ผัว’

   “ที่จริงมึงฮอตมาก ถ้ากูไม่มีฝีมือคงโดนสาวน้อยสาวใหญ่ ตุ๊ด แต๋ว กะเทย
สารพัดเพศหลอกชิมเจี๊ยวหวานมึงแล้ว” สีหน้าท่าทางจริงจังเชียว

   “ทำไมคิดว่ากูใจง่ายขนาดนั้น” ผมหรี่ตาถาม

   “ไม่เชิงใจง่าย คนเราไม่ใช่พระอิฐพระปูนน้อ!..บ่อยเข้าอาจหวั่นไหว
แต่กูเก่งไง..เราถึงไม่มีปัญหาเรื่องนี้” มันยักคิ้วสำทับ

   “หึหึ! กูยอม..มึงไม่เคยให้กูโหยหาเรื่องพรรณนี้เลยวรพรต..เก่งมาก” ผมยกนิ้วโป้งประกอบ

   “คึคึ! อย่าลืมสิรันน้อย กูเปิดบริสุทธิ์มึงเชียวนะ” ท่าทางยิ้มกริ่ม ผมเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
เปิดเหี้ยไร..ก่อนหน้าผมล่อหญิงมาแล้วไม่น้อย

   “น้าน งงอีก..มึงไม่เคยล่อประตูหลังชายแมนแฮนด์ซั่มมาก่อนนิ เจอกูไปครั้งเดียว
กู่ไม่กลับมาจนถึงตอนนี้ เห็นฤทธิ์กูยัง..ฮะฮ่าๆๆ”

   “พรืดด!! ฮะฮ่าๆ อืมเด็ดจริงว่ะ! ฮะฮ่าๆๆ” ผมขำกร๊าก คิดได้เนอะ แต่ก็ต้องยอมรับกู่ไม่กลับจริงครับ
ตกหลุมลึกหลุมรักเข้าเต็มเปาทีเดียว

   “ฉลองความสำเร็จที่มึงล่อหลอกหัวใจกูได้” ผมยกแก้วเตรียมชนยื่นไปค้างตรงหน้ามัน

   “เกร๊ง! แด่ความสำเร็จ ที่เหยี่ยวพิชิตสิงห์รันกุนซือเทพ..ฮะฮ่าๆๆ”
ยกให้มันภาคภูมิใจต่อไป เห็นแล้วหัวใจพองคับอก นี่มันเห็นความสำคัญของผมมากขนาดนี้

   “คืนนี้ มึงจะพิชิตกูด้วยฝีไม้ลายมือหรือเปล่า” ผมหรี่ตาเจ้าเล่ห์กึ่งยั่วยุ
หลังมันกระดกไวน์หมดแก้ว หน้าสุกปลั่งตาคมเยิ้ม ยังไม่ได้เมาหรอก คงแค่ร้อนวูบวาบซู่ซ่ากรึ่มๆ พอกันกับผม

   “อยากให้กูแสดงฝีมืออ่ะดี๊” ยักคิ้วท้าทายอีก

   “ก็นะ..อยากลองทีเด็ด งัดมาใช้ให้หมดดิ มีเก็บงำไว้อีกหรือเปล่า” ผมยั่วแกมยุ ท้าทายมันอย่างมีเชิง

   “ได้เลย..แล้วคุณจะรู้จักผม..อรัญ” มันยิ้มกระชากใจส่งให้ ก่อนลุกยืนเต็มความสูง
กางเกงนอนลายทางขายาวโป่งตุงมาเชียว..ยิ่งโชว์ช่วงบนเปลือยแบบนี้ ไอ้ห่า..เอ็กซ์ฉิบหาย

   สิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้น มันเอามือคร่อมที่เท้าแขนยันพนักหวายของเก้าอี้ผมนั่ง ยื่นหน้าจนจมูกเกือบชิด
ตาคมวาวจ้องตาผม มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ กระซิบเสียงพร่าพาขนลุกซู่

   “ให้กูปรนนิบัตินะครับ” ได้แต่พยักหน้ารับ มันประกบริมฝีปากมือเชยคางผมรับจูบเร่าร้อนอย่างจาบจ้วงหื่นกระหาย

   “อืมมม!!” เสียงครางทุ้มในคอ เมื่อมันเป็นฝ่ายฉกลิ้นไล่ต้อน
กวาดดุนลิ้นผมอย่างเอาเป็นเอาตาย ให้อารมณ์ดิบเถื่อนแต่เสียวสุดๆ

   จูบเผ็ดร้อนในท่าคร่อมตัวต่ำของมันยังคงดำเนินต่อเนื่อง จนหนำใจ ค่อยผละออก
ริมฝีปากได้รูปสวยมันวาว ดันแลบลิ้นเลียล่อผมอีกต่างหาก

   “กินกูสิครับ..รันที่รัก” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยเชิญชวน ค่อยจับมือผมไปรั้งขอบกางเกงนอน
ผมจ้องตามันขณะมือคอยรั้งขอบกางเกง สายตาเราไม่ละจาก ต่างสบตากันไม่กะพริบ ถ่ายทอดอารมณ์พิศวาสฉายชัดทั้งคู่
รู้โดยไม่ต้องใช้คำพูด เรากำลังต้องการกันและกันสุดๆ

   ขอบเอวถูกผมร่นค้างหน้าขากำยำ กล้ามเนื้อสมบูรณ์ปกคลุมด้วยขนดกดำ ส่วนกลางลำตัวเปิดเผย
ท่อนลำขนาดเขื่องผงาดง้ำ อวดความอลังการดูน่าสะพรึงกลัวไม่เบา บริเวณส่วนปลายแดงก่ำบานใหญ่ได้รูปสวย

   “หึหึ! รสชาติไวน์คงดีพิลึก” โดยไม่รอช้าผมหยิบแก้วไวน์ตัวเองที่มีของเหลวสีมะเหมี่ยว
ราดลงบนแก่นกายเขื่องที่อวดศักดาตรงหน้า

   “อูยยย...ซี้ดดด!!” เสียงซี้ดปากพร้อมใบหน้าหล่อเหยเก เชิดคางสูงสร้างความยินดีให้อย่างประหลาด
ค่อยละเลียดลิ้นแตะชิมแผ่ว ไล้แท่งเนื้อดูดซับไวน์ที่ราดลงไป ช่วยเพิ่มความรัญจวนให้ความรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ

   “โอวว!!...แม่ง” ไอ้รั่วเอ็นคอโปนหน้าหล่อแดงก่ำ ยิ่งผมลากลิ้นตวัดรอบหัวบานเก็บเกี่ยวไวน์ที่ติดอย่างละเมียด
สัมผัสอาการกระตุกหงึกของท่อนเนื้อร้อนตรงหน้าได้เป็นอย่างดี

   “อ๊าห์” เสียงมันโกยอากาศอย่างกลัวขาดออกซิเจน กระตุ้นให้ครอบริมฝีปากกลืนท่อนเนื้อเข้าไป
ทั้งที่ได้ 1 ใน 3 ต้องถอนทัพ ก่อนโยกศีรษะต่อเนื่องอย่างรู้งาน

   ไอ้รั่วเกร็งกล้ามท้องเป็นลอน มือกำขอบเก้าอี้จนข้อนิ้วขึ้นขาว มันสะกดกลั้นอาการเสียวหน้าตาบิดเบี้ยว
ผมปรนนิบัติสุดฝีมือ แทนการตอบแทนที่มันยอมผมมาตลอด อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า มันมอบคืนผมเป็น 2 เท่า

   “อ๊าหหห์..รันพอก่อน เดี๋ยวกูแตก” มันรั้งหัวผมไว้ ต้องยอมถอนปากออกจากแท่งเนื้อยาวใหญ่
เงยหน้าสบตามันอย่างช่วยไม่ได้ หน้าหล่อแดงเห่อลามไปทั่วลำคอ แผงอกล่ำขึ้นสีเรื่อ ตาคมหวานเยิ้มได้อีก

   “หึ..แค่มึงชอบ กูโอเค” ผมบังคับเสียงไม่ให้พร่าตามอารมณ์ที่เตลิด

   “อยากรู้ไหม ทำไมกูชอบ” มันกลับตั้งคำถาม

   “อืม..” ผมตอบเสียงทุ้ม

   “ลองดูบ้างสิ” พูดไม่ทันขาดคำ มันฉกปากประกบจูบดูดกลืนลิ้นผมไม่ให้ตั้งตัว
ปล่อยฝีไม้ลายมือพลิ้วเต็มสตรีม ผมหลับตาจูบตอบ มือหนาของมันลูบไล้สำรวจไปทั่วร่างผม
ก่อนถลกเสื้อยืดขึ้นสูง นิ้วแกร่งบีบขยี้บี้หัวนมจนเผลอซี้ดปาก ได้อารมณ์ซาบซ่านสุดสวิง

   “อืมมม..” ผมครางต่ำ ปากไม่ว่างกำลังทำสงครามช่วงชิงดินแดนขนาดย่อมในพื้นที่แคบกับไอ้รั่ว
ไม่มีใครยอมใคร เหมือนกระทิงเปลี่ยวสองตัวนัวลิ้นเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายมันยอมถอย
เปลี่ยนเป้าหมายฉกหน้าลงไปครอบริมฝีปากหยอกเล่นหัวนมผมแทน

   “อ๊าหห์..ซี้ดด!!!” ซู้ดปากเลยครับ เสียวสัดชนาลัยไปแล้วเรียบร้อย ไอ้รั่วอาศัยการพลิกลิ้นตวัดเลียหัวนม
จนกล้ามหน้าอกกระตุกเกร็งอย่างไม่อาจยับยั้งได้ แม่ง..ลิ้นไวปานวอก

   “พรต..อ้าหห์” เอ่ยแค่นั้นก็ต้องแหงนหน้า ชูแขนให้มันถลกเสื้อถอดออกจากหัว
ในขณะที่ปากของมันสลับวนดูดหัวนมผมอย่างบ้าคลั่ง ลืมตาพร่ามองมันนั่งคู้เข่าต่ำ
ไล่ลิ้นชิมผมลากลงแอ่งสะดือด้วยความวาบหวิว ร่างกายร้อนวูบวาบ..

   มือหนาของมันค่อยกระเตาะไข่แฝดผมอย่างยั่วเย้า ต้องรีบหลับตาแหงนท้ายทอยพิงพนักเก้าอี้
ปล่อยไอ้รั่วสำแดงฤทธิ์เต็มที่ สีหน้าแววตามันมุ่งมั่นให้อารมณ์หื่น..ดิบ พาเอาใจสั่นตาม

   “อ้า..รันของกู มึงแม่งหวาน” ปากมันพร่ำพรรณนา ก่อนลากลิ้นต่ำไปยังส่วนกลางลำตัวผม
ซึ่งโป่งพองคับกางเกงบอลไปแล้ว สัมผัสความชื้นนอกร่มผ้า เกิดจากลิ้นนุ่มตวัดเลียส่วนปลายเข้า
เล่นเอากระดกเอวสะดุ้ง

   มันเห็นอาการตอบสนองของผม พานลากลิ้นตามความยาวของแท่งลำอย่างชำนาญ ทรมานกูฉิบหายไอ้ห่า...

   “พรต..กูเสียว” ผมครางกระเส่า บอกความรู้สึกอย่างไม่ปิดบัง

   “อืมมม...” เสียงมันขานในคอ ตอนนี้กำลังขย้อนกลืนท่อนลำผมเข้าปากไปทั้งกางเกงบอล
หยอกตรงส่วนบานรอบหัวหยักอย่างเมามัน ทำก้นผมไม่ติดเก้าอี้ไปแล้ว

   “แม่ง..อย่าเล่นแบบนี้ กูทรมาน” เสียงผมอ้อน มันเงยหน้าแดงก่ำสบตาตอบ ภาพของรักคาคับปาก
หน้าหล่อตาคมเยิ้มจ้องมอง โคตรเดอะเอ็กซ์ เผลอขมิบน้ำปริ่มปลายบานอัตโนมัติ

   “หึหึ..ผงกหัวสู้ลิ้นกู..สัด” มันกลับถอนปากหัวเราะชั่วร้ายในคอ จ้องน้องชายผม
บัดนี้ได้เผยหัวออกมาชมโลก มันดึงขอบกางเกงรั้งลงเรียบร้อย

   “สู้กูเหรอ เจอชิวหาพิฆาตกูซะ” พูดจบ ตวัดลิ้นแยงรูตรงส่วนหัว เล่นเอาผมหลุดครางอย่างสุดห้ามใจ

   “โอวววว...ซี้ดดดด!!” ระยำฉิบ แม่งเสียวใจขาด

   “อืมมม...” เสียงครางพึงพอใจของไอ้รั่ว ระหว่างขย้อนกลืนกินท่อนเนื้อขนาดท่อนข้าวหลามของผมเข้าไปแค่ 1 ใน 3


   บอกอย่างภูมิใจของผมยาวใหญ่กว่ามันอีก แต่ไม่ห่างมากเทียบกันแล้วได้เปรียบนิดนึง มันคิดกำราบผมคงเป็นเรื่องยาก
ทำได้เต็มที่พอกับที่ผมแดกของมันแหละ เว้นแต่คอมันเป็นโพรงมหัศจรรย์ไร้กระเดือก ไม่งั้นคงทะลุ หรือไม่ก็เทพเรียกพ่อ
แดกท่อนเนื้อลำเขื่องขนาด 8 นิ้วได้หมดอ่ะนะ..

   วิชาชิวหาพิฆาต ตามศัพท์บัญญัติของไอ้รั่ว ยังคงสำแดงเดชจนผมหายใจหอบ
แกร่งกล้ามท้องโชว์ซิกแพ็กขึ้นลูกเรียบร้อย

   “พรต..พอก่อน กูแตกนะมึง” หลังรู้ตัวกำลังทะยานสูง หากไม่ยับยั้งไว้ได้แตกคาปากมันแน่

   “คึคึ!..ไปสะเดิ๊บบนสปริงดีกว่า” มันยอมคายปากให้ผมหายใจโล่ง 
แม่งเพราะมึงเก่งแบบนี้ กูหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว..สัด


   ผมสลัดกางเกงบอลหลุดจากขาเนื้อตัวเปลือยเปล่า ขณะเดียวกันมันดึงกางเกงกองทิ้งลงพื้น
ก่อนร่างเราจะโผเข้าจูบกันนัว กึ่งเดินตะโบมลูบไล้ตรงไปยังประตูระเบียง ผมเลื่อนกระจกเปิดดันร่างหนาล่ำคู่คี่สูสีของเรา
เข้าไปด้านใน ไม่ลืมเลื่อนประตูปิดตามหลัง เรานัวกันจนถึงเตียงซูเปอร์คิงไซส์ขนาดใหญ่พิเศษ ล้มทับลงไปฟัด
จูบซุกไซ้ไล้ชิมกันและกัน พร้อมเสียงคำรามต่ำในคอ เหมือนสัตว์ใหญ่สองตัวห้ำหั่นยังไงยังงั้น

   “อืมมม...โอวว” ผมกับมันผลัดกันดูด ผลัดกันเลียร่างกายหนั่นแน่นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสมบูรณ์ของกันและกัน
เราต่างดูแลออกกำลังกายสม่ำเสมอไม่เคยปล่อยตัว กลิ่นสบู่กลิ่นน้ำยาโกนหนวด คละคลุ้งกลิ่นกายเฉพาะตัวของเรา
ปลุกเพลิงตัณหาที่กระพือโหม ไม่มีคำว่ารังเกียจอีเดียดในกันและกัน คำว่ารักปานแหกตูดดมนำมาใช้กับเราได้อย่างไม่อายปาก

   ตอนนี้ทั้งผมทั้งไอ้รั่ว กลับหัวหางลงลิ้นแหกตูดฉกลิ้นชิมประตูหลัง ตวัดเลียเส้นผ่าไข่แฝด
สลับครอบกลืนแท่งเนื้อร้อนไม่มีใครยอมใคร

   กลิ่นแสนคุ้นเคย ให้อารมณ์ห่ามปนดิบ กระตุ้นให้เดินทางสู่วิถีแห่งการแทรกร่างเป็นหนึ่งของเรายิ่งนัก
จนผมทนต่อไม่ไหวเบี่ยงตัวลุกลงมายืนข้างเตียง ไอ้รั่วอารมณ์ทะยานสูงเนื้อตัวเปลือยเปล่าวาวไปด้วยน้ำลาย
บวกเหงื่อที่ผุดจากอารมณ์ร้อนเร่าที่ปะทุ เป็นภาพสุดเซ็กซี่

   “กูเอานะ” ให้สัญญาณ มันยิ้มหล่อมองผมตาวาว ไม่รอช้าจับขามันลากมายังขอบเตียงค่อยยกพาดบ่าข้าง
อีกข้างถ่างกว้างเหมือนง้างกรรไกร ย่อเข่ายันลงบนเตียง จับน้องชายที่แข็งปานระเบิดของตัวเองถูไถปากทางลี้ลับแสนกระชับ
สร้างจังหวะให้เจ้าของถ้ำรู้ตัวว่าผมจะเสือกหัวเข้าไปแล้ว

   ตาเราสบกัน เหมือนวิญญาณของเราดึงดูดกันและกันเป็นหนึ่ง ผมดันส่วนหัวเข้าไป
มันสะดุ้งใบหน้าหล่อบิดเบี้ยวเมื่อรับรู้ถึงท่อนลำเขื่องของผมมุดหัวในร่าง

   “เบาๆ อึก..อุก..ซี้ด!!” เสียงมัน เสียงผม มือหนายันหน้าขายั้งรอมันปรับสภาพร่างกายให้คุ้นชิน
ผมหยุดแช่แค่รอยหยัก หลังการบีบตอดกระชับพาผมหน้าเบี้ยวตามมันติดๆ เสียวจนไขสันหลังร้อนซู่..

   “เข้ามา” พอมันให้สัญญาณ การเสือกเอวเดินหน้าก็เริ่ม แม้อาการบนสีหน้าหล่อหลากของมันอึดอัดทรมาน
แต่ไม่มีการทักท้วงแสดงรับไหว สุดท้ายท่อนลำทั้งหมดของผม ก็ฝังตัวจมมิดยันโพรงมหัศจรรย์ของมันเป็นที่เรียบร้อย
มือข้างหนึ่งไม่ลืมมอบความสุขให้ด้วยการรวบกำท่อนเนื้อลำยาวใหญ่ตรงสวยของมัน
ที่พาดหน้าท้องแกร่งส่วนหัวติดขอบสะดือเชียว

   ขนาดเต็มไม้เต็มมือพอดิบพอดี สาวรูดอย่างมีจังหวะเรียกเสียงครางพร่าเสียวซ่านจากปากได้รูปของมันตามมาติดๆ

   “โอวว...ซี้ดดด!!” ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นเหยเกกระสัน บ่งบอกให้ผมขยับบั้นเอวเพื่อกระตุ้นอารมณ์
ให้ความหฤหรรษ์กับผมไม่น้อยเช่นกัน แล้วจังหวะสาวกระแทกโจนจ้วงท่อนลำเข้าร่างที่แน่นหนึบตอดรัดก็เริ่มขึ้น
พร้อมกับเสียงครางของเราสอง สอดคล้องจังหวะอัดรัวกระชั้นของผม

   “พั่บๆๆๆ!!!..ตับๆๆๆ..ซี้ดด!!..โอววว..อ้าหห์” ร่างแกร่งสมชายชาตรี
บวกใบหน้าหล่อเหลาของมันสั่นไปตามแรงส่ง ผมยืนขาเดียวยันเข่าบนเตียงทำให้แรงส่งมีเต็มแม็กซ์

    “ตับๆๆ..ปับบๆๆ!..อืมมม..ซู้ดด!!” เหงื่อผมหยดบนตัวมันหลังขยับโยกโหมแรงใส่สนั่นหวั่นไหว
มันรับทุกลูกมีกระเด้งเอวเสยสวนการกระแทกของผมอีกต่างหาก สมรภูมิรบของเราทั้งคู่
คละคลุ้งกลิ่นกายฟีโรโมนเอ็กซ์กระจายอบอวลไปทั่ว

   ผมเร่งแรงถี่กระชั้นต่อเนื่องแทบไม่มีจังหวะหายใจ มันเริ่มเกร็งตัว มือหนาจับผ้าปูบิดแน่นแหงนคางเชิด
ขึ้นรูปตัววีกล้ามเนื้อเป็นมัดสวย กระตุ้นอารมณ์ให้ผมโจนจ้วงเข้าอัดยังร่างหนาบ้าคลั่ง ก่อนน้ำรักมหาศาลจะกระฉูด
กระเด็นไกลถึงปลายคางผมด้วยซ้ำ ตกเปรอะเลอะหน้าท้องซึ่งซิกแพ็คโชว์หรา ช่องด้านหลังกระชับตอดผมเป็นจังหวะรุนแรง
ผลจากการปลดปล่อยของมัน ทำให้ต้องกัดฟันกรอดดด!!!..

   ไม่กล้าขยับกลัวแตกตาม เมื่อมันผ่อนลมหายใจคลายการเกร็ง ลืมตาจ้องผมนิ่ง
ยื่นมือมาหาเหมือนต้องการโอบกอดผมไว้ จนต้องเป็นฝ่ายโน้มตัวลงไปก่ายทับ
ในสภาพที่ยังคาค้างคับแน่นในตัวมันนั่นแหละ


   “ถึงเวลากูห้ออาชาบ้าง” พูดขาดคำก็พลิกตัวขึ้นคร่อม ร่างผมตกอยู่ข้างใต้ปล่อยน่องห้อยขอบเตียง
นอนราบโดยท่อนเนื้อยังฝังในตัวมันอยู่ ผมมองมันนิ่ง ตื่นเต้นเมื่อเข้าใจวัตถุประสงค์ เป็นความตื่นเต้นที่เปี่ยมสุข
เมื่อไอ้รั่วได้ที่มั่น จ๊อกกี้ขั้นเทพทรงพลังและแข็งแรงก็เริ่มควบ มือมันยันหัวไหล่ผมกระแทกบั้นท้ายอัดใส่
เสียงเนื้อกระทบกันได้ยินชัด

   “พั่บๆๆๆๆ!!!..ซู้ดดด!!!” ถึงกับซู้ดปากครางยาวกันเลย ความอุ่นร้อนนุ่มนิ่มตอดรัดขมิบแรง
ครูดท่อนลำผมลึกล้ำตลอดแท่งทำเอาเสียวสุดๆ จังหวะไอ้รั่วไม่ได้ผ่อนแม้แต่น้อย กลับทะยานกระชั้นถี่
เล่นเอาผมแหงนหน้าเกร็งข้อกำหมัด เมื่อเดินทางมาถึงปลายฝัน แอ่นกระตุกต่อเนื่องกระฉูดน้ำรัก
เข้าเต็มท้องมันอย่างหมดแม็กซ์ เป็นความสุขเสียวหัวใจรัวกระชั้น

   “อ๊าหหห์...ซี้ดดดด!!” ปลดปล่อยพร้อมเสียงครางยาว ไอ้รั่วผ่อนแรงลงบดเบียดคลึงก้นขมิบตอดอีกต่างหาก
มึงจะเก่งไปแล้วไอ้ห่า..แค่นี้กูแทบหัวใจหยุดเต้น

   พอเริ่มคลายการเกร็ง มันค่อยซบตัวลงกอดผมไว้เต็มรัก เหงื่อท่วมตัวเราทั้งคู่จนร่างกายวาวไปหมด
ผมลูบไล้แผ่นหลังกว้างอย่างรักใคร่ ให้ตายเหอะ..ผมทั้งรักทั้งหลง ทั้งห่วงหวงมันจริงๆ เงยหน้าสบตา
ก่อนเป็นฝ่ายประกบจูบนุ่มนวลอ่อนโยนปิดท้าย ผละปากออกถึงค่อยชวนผม

   “ไปอาบน้ำกัน ต่ออีกรอบในอ่าง กูจัดหนัก” ผมยิ้มรับ แล้วมันก็ถอนก้นออกจากท่อนเนื้อที่ยังผงกหงึกๆ ตั้งลำไม่ล้ม
ดึงผมลุกเดินโทงๆ พากันเข้าไปเพิ่มรอบในอ่าง

   ชีวิตรัก..กับเซ็กส์ย่อมไปด้วยกันเสมอ เซ็กส์ที่เติมเต็มให้กันและกัน ไม่มีมากน้อย
มีการให้และบริการเท่าเทียมในฐานะคนรัก ทำให้ผมกับมันขาดกันไม่ได้ เหมือนว่าชีวิตนี้รสชาติของเราติดหนึบกันไปแล้ว
สิ่งนี้ผมยอมรับอย่างไม่มีข้อแก้ตัว..ผมรักมันครับ ‘เหยี่ยวรั่ว’...?





เลือดทะลัก... :haun4: :m25:

เจอกันตอนหน้าวันอังคาร..นะคะ

ปล.ฝากรายละเอียดรีปริ้นนิยาย ที่ลักษ์เขียนจบไปแล้วทุกเรื่อง

ยกเว้นของพี่กล พี่วี เท่านั้น ตามที่ร้องขอกันมา

ตั้งใจเปิดให้ครั้งนี้ครั้งเดียว ระยะเวลายาวถึงสิ้นเดือนเมษายน

หนังสือส่งวันที่ 5 พฤษภาคม ใครที่ต้องการเก็บผลงานรวมเล่มเก่าๆ

และตอนพิเศษไว้ รบกวนดูรายละเอียด P.1  นะคะ  

หรือสอบถามทางเมลล์ได้ค่ะ หลังจากนี้คงไม่กลับมาทำซ้ำอีกแล้วนะคะ

ติดขัดอย่างไร ปรึกษาสอบถามกันได้

รักคนอ่านเสมอ... :กอด1:

Luk. :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 22-03-2013 16:41:10

เลือดพุ่ง  :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: toye ที่ 22-03-2013 17:00:48

ว้าวววววว
จัดเต็มจริงๆตอนนี้ :pighaun: :pighaun: :oo1: :oo1:
เลือดหมดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: mnara ที่ 22-03-2013 17:18:58

โอ้ม่ายยยย :pighaun:
ใครก็ได้พาไปโรงพยาบาลหน่อยเลือดจะหมดตัวแล้วจ้า
รักคนเขียนนะ :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 22-03-2013 17:25:57

อ่านความในใจพรตแล้วรู้สึกว่าเจนเทิลแมนมาก ยอมรันเพื่อประคับประคองความรัก
เอาใจเขามาใส่ใจเรา จิตใจดีอ่ะ ปลื้ม~ :impress2:
nc ศึกยักษ์ชนยักษ์ เอาท์ดอร์อีก ontop อีก แฮตทริกอีกตะหาก :o8: เหอๆๆ สุโค่ยยยย!!!
พรตอย่างถึก ลากรันเข้าห้องน้ำ ก๊าก~ xD
บวกๆจัดไป ฮี่ๆๆ                             

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-03-2013 17:34:37

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 22-03-2013 17:35:46

ชอบตอนนี้มากๆค่ะ ไม่ใช่เพราะฉากนะคะ ชอบมุมมอง ความคิดของพรตค่ะ ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่ะ ที่ปลื้มพรตมาก ภายนอกเหมือนรั่ว ไร้สาระ แต่พรตแฝงความฉลาดลึกล้ำ มุมมอง ความคิดความอ่าน ได้ลึกซึ้งมากค่ะ ชอบตั้งแต่ภาคแรกแล้วค่ะ ที่พรตช่วยผู้หญิงจากกระเทยแย่งสามี และจากนั้นก็ชอบพรตมากขึ้นเรื่อยๆค่ะ ยอมรับเลยค่ะ ตั้งแต่อ่านนิยายแนววายมา นายเอกที่ชอบมากเป็นอันดับหนึ่งในใจ คือ พรต ค่ะ มีเสน่ห์ในแบบที่ตัวละครอื่นไม่มี ปล. ขอบคุณคุณลักษณ์อีกครั้งนะคะ ที่สรรสร้างเรื่องราว และตัวละคร คุ่นี้ออกมา รวมถึงการรีปริ้นนิยายด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 22-03-2013 17:37:46

เลือดไหลหมดตัวแล้ว :jul1: :jul1: เรียกรถพยาบาลด่วน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 22-03-2013 17:47:01

อ๋อย เลือดพุ่ง :haun4:   :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 22-03-2013 17:54:10

กระดาษทิชชู่หมดไปหลายลังเบย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-03-2013 17:56:55

จัดหนักจริงๆ...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 22-03-2013 17:59:57

เลือดกระฉูด เจองี้ไม่รักไม่หลงก็โง่แล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 22-03-2013 18:34:04

โอ๊ยยยย หายใจไม่ทันเกือบหยุดหายใจตามรัน :z1:
คู่นี้เค้าสุดยอดจริงๆ :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 22-03-2013 18:36:35

จัดเต็มมาก เลือดแทบจะหมดตัว ><
ไม่ได้อ่านฉากนี้ของคู่นี้นาน
พอได้มาอ่านก็นะ ร้อนแรงไม่เปลี่ยนเล้ยยยย

ชอบปรัชญาของพรตมาก อ่านแล้วซึ้งงง 55555
แต่พอมาคำพูดต่อๆมานี่ไม่ไหวจะขำ
รั่วได้ใจมากกกกก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 22-03-2013 18:37:27

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 22-03-2013 18:55:54

 :pighaun:  เลือดหมดตัวววววววววววววววววววววววว


รักกันดีเน้ออออออออออออออออออออออออ  ฮิ้วววววววววววว   :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 22-03-2013 18:59:28

แค่ส่วนหนึ่ง..สำคัญความเหมาะสม สำหรับมึงกูอยู่ในฐานะ ‘เมีย’ หากกูรุก ระหว่างเราจะมีจุดยืนยังไง
ผัวๆ เมียๆ ความรู้สึกมันคงเปราะบาง ระยะยาวตัณหาอาจนำมาซึ่งการนอกใจ กูเชื่อสิ่งนั้น รูป รส กลิ่น เสียง
หากสัมผัสคละคลุ้งไร้ระบบแบบแผน ไม่ช้าไม่นานมีการนอกใจเกิดขึ้นแน่คำว่าหนักแน่นจะค่อยเสื่อมคลายไปในที่สุด
   มึงชอบรุก พอโดนกูรุกกลับย่อมรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่มากก็น้อย ที่ยอมกูเพราะมึง ‘รัก’ ความรักอย่างเดียว
ร้อยใจไว้ไม่ได้ เหมือนตัวอย่าง คนรักกันเลิกกันมีถมเถ วันหนึ่งพอเจอฝ่ายรับสวมบทบาทอ้อนมึงรุกอย่างเต็มภาคภูมิ
ตีเนียนเข้ามาพัวพัน สักวันมึงคงเผลอใจ การทรยศความรักคงเกิดขึ้นในที่สุด กูเชื่อมั่นและศรัทธาความรักที่มาพร้อม
ความเสียสละ ให้เกียรติเกรงใจ ทั้งหมดจะสร้างกำแพงหนาต้านทานสิ่งยั่วยุไม่ให้ผ่านเข้าถึงเนื้อในได้

ยกมาทั้งยวง  เพราะเป็นอะไรที่สุดยอดคิดมาได้ไงมุมความคิดแบบนี้  (ชมคนแต่งจากใจ) คิดไรไม่ออกบอกได้แค่ว่า
......โคตร ๆ ..... o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 22-03-2013 19:10:36

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-03-2013 19:15:14

โอ้ จัดหนักจริงจริงด้วยแฮะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: feili ที่ 22-03-2013 19:29:00

เลือดทะลัก...   :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:  :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 22-03-2013 19:50:34

สุดยอดครับ
มีทั้งหวาน ทั้งหื่น 55
ชอบที่สุดคือ วิธีร้อยใจของพรต

ขอบคุณ คุณ luk มากๆ ที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านอยู่เสมอๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จ
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 22-03-2013 20:13:13

เติมเลือดด่วนตายอย่างเดียวแบบนี้โอ๊ยๆร้อนแรงมาก :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: lufe2012 ที่ 22-03-2013 20:14:27

โอ้ววววววววววว :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: nuyayaa ที่ 22-03-2013 20:35:12

ใครก็ได้โทรเรียกรถพยาบาลและตำรวจที

มีคนเป็นลมเพราะเลือดหมดตัว

สาเหตุมาจาก พี่รัน กับพี่พรต ขังคู่กันใ้ห้ลืมวันลืมคืนเลย

 :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 22-03-2013 20:57:01

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
รับบริจาคเลือดกรุ๊ป Yaoi ด่วน!!!   :jul1:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 22-03-2013 21:32:06

อย่างที่พรตว่านั่นแหละความรักควบคู่กับเซ็กซ์ถึงจะไปกันรอด

เพราะหากรักอย่างเดียวบอกตรงๆรอดยาก

อย่างนิยายบางเรื่องพอถึงฉากแบบนี้กลับตัดออก ทั้งที่

ฉากแบบนี้จะแสดงให้เห็นถึงความรักความรู้สึกที่คนรักกันเท่านั้นสามารถ

ถ่ายทอดถึงกันได้ว่าต้องการกันและกันขนาดใหน  อีกทั้งยังบ่งบอกได้ถึงว่าคนรักกัน

ยังมีใจหรือเปลี่ยนไปจะสังเกตุได้เวลาอยู่บนเตียงนั่นล่ะ

คือที่พูดนี่จากประสบการณ์ชีวิตจริงๆ ไม่ได้มีแต่จะหื่นอ่านเอ็นซีอย่างเดียว

อย่างที่บอก นิยายบางเรื่อง สื่อให้เห็นว่าบางคนใช้อารมณ์ต่างๆ รัก หึง หวง โกรธ หลง มัวเมา จะแสดงให้เห็นชัดเจนเวลาแบบนั้น

คือมันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว ใครไม่ชอบก็อย่าว่ากันนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: shenta ที่ 22-03-2013 21:40:46

หมอ หมอ ช่วยด้วย

คนไข้ต้องการเลือดด่วน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 22-03-2013 21:53:50

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:ไม่มีแรงจะพิมพ์แย้ว :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 22-03-2013 22:09:22

ตายอย่างสงบบบบ -_-

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-03-2013 22:55:10

เลือดกระฉูดเลยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-03-2013 22:58:31

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 23-03-2013 00:01:40

รักกันไม่จืดจาง :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 23-03-2013 00:08:03

ฉากสะบะละเฮ้ย นับวันๆยิ่งพัฒนาภาษาและความหื่น ดิบเถื่อน ทวีขึ้นเรื่อยเลยค่า
แอร๊ยยยยย :pighaun:


ใจจริงแอบอยากให้สลับกันมั่งนะ แต่ที่สุดแล้วพรตกับรันพอใจ เราก็โอเชชชชชช o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 23-03-2013 00:27:14

ถ้าจะร้อนแรงกันขนาดนี้ ขอเลือดด่วนค่ะ :jul1: :haun4: :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 23-03-2013 00:44:41

เลือดเต็มจอ  หวานมากมายคู่นี้  :jul1: :jul1: :jul1: :pighaun: :pighaun: :haun4: :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-03-2013 01:12:41

รันพรตหวานน่าดูเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 23-03-2013 01:43:07

ฉาก NC เรียกเลือดกระฉูด
ปรัชญาความรักของทั้งคู่ได้ใจจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 23-03-2013 05:30:47

ไม่รู้ว่าอยากจะบอกอะไรนอกจาก :jul1: :jul1: :jul1:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-03-2013 05:59:55

ในที่สุดก็หาโอกาสอ่านตอนนี้จนได้

คุ้มแสนคุ้ม  :jul1:  เลือดท่วมไปเลย

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 23-03-2013 07:58:54

คุณพรตคิดดีนะเนี่ย

นับถือ นับถือ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-03-2013 08:15:14

หวานเลือดกระฉูด แรงจริงๆ :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 23-03-2013 09:41:27

ของเค้าแรงจริงคู่นี้ :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-03-2013 11:00:21

เข้ากันได้ทุกเรื่องจริงๆคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 23-03-2013 12:46:19

:เอามือกุมจมูก:  o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 23-03-2013 14:11:09

 :jul1:  ลาตายยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 23-03-2013 14:45:39

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

เหี่ยวยั่วววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kimboom ที่ 23-03-2013 15:48:14

 :jul1: บอกได้อย่างเดียว เลือดหมดตัว....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 23-03-2013 15:53:51

>.,< เลือดแทบหมดตัว เร่าร้อนไม่เปลี่ยนจริงๆคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-03-2013 16:35:15

เลือดพุ่งงง
ชอบความคิดพรตอ่ะ ได้ใจมาก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 23-03-2013 17:50:36

โชกเลือด!!!!!!จัดหนัก จัดจริง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 23-03-2013 17:52:38

เลือดท่วม :jul1:
ต้องการเลือดด่วน!!
พรตรันน่ารักกันจริงๆ
พรตก็รั่วไม่เสื่อมคลาย รันก็เจ้าเล่ห์ไม่ยิ่งหย่อน o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 23-03-2013 18:01:49

ชอบแนวนี้ กล้าม+กล้าม :haun4: :haun4:
NC สุดยอด หุหุ :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 23-03-2013 20:32:15

 :pighaun:  ปาดกำเดา. เตรียมสั่งรีปริ้นท์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 23-03-2013 22:55:45

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 23-03-2013 23:33:28

รันเป็นคนเล่าตลอดเลย
แล้วทุกครั้งก็ร้ากรักพรต อิจฉากันไปเลยนะนี่
ชอบแนวคิดของการให้เกียรติคู่ครอง ไม่ว่าคู่ของคุณจะ
เป็นเพศไหน เป็นใคร เมื่อเลือกแล้วและยังอยู่ในฐานะคนรัก
สามีภรรยา ก็ไม่มีสิทธินอกใจ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 24-03-2013 06:30:20

 :haun4:

 :haun4:

 :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-03-2013 10:37:26

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: ChaBuShi ที่ 24-03-2013 10:55:53

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึง ตอนที่รันโดนจับไปพร้อมตะเกียงเลย

ที่ตะเกียงทนฟังในความรั่วของรันอะ อ่านแล้วฮาดี ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 24-03-2013 13:12:16

เรียกเลือดได้สะใจ :haun4:
แมนทั้งคู่จริงๆ รู้ใจกันดีแท้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 24-03-2013 17:40:01

 :pighaun: :haun4: :jul1:
 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 25-03-2013 21:23:14

 :jul1: :jul1: :jul1:คู่นี้ผ่านมา 12ปีก็ยังคงร้อนแรงไม่เปลี่ยน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 25-03-2013 21:56:26

แวะเข้ามาส่อง คิดถึงพี่พรต อิอิ :o8:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 26-03-2013 01:53:01

รวดเดียวสี่ตอน เหยี่ยวรั่วจัดหนักใส่ในทันที :jul1:
ชอบเวลาที่สองคนนี้คุยกันจังเลย
มันดูแมนๆแบบไม่มีว่าต้องทะนุถนอมอะไรกันมากมาย อยากทำก็ทำ พูดกันเปิดอก
เขาคุยกันเราก็แอบเขินนะเนี่ย คู่ในดวงใจ ><

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 26-03-2013 22:25:30

เข้ามารอค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 26-03-2013 22:38:43

หายไปนานล่ะ มาต่อเร็วๆ :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 27-03-2013 01:31:07

กรี๊ด ในที่สุดเรื่องที่รอคอยก็มาจนได้  :m3:
คิคิ เข้ามาตอนที่พี่ลักษ์แต่ง NC อีกต่างหาก  :hao5:
รอตอนต่อไปอยู่นะคร๊าพี่ลักษ์ มาต่อไวๆน๊า  :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 27-03-2013 10:13:27

โอยยย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไวน์ เพราะบรรยากาศ หรือจะเพราะอะไรก็ตาม
ครั้งนี้ร้อนแรงมากเหอะขอบอก อ่านแล้วเพลียไม่แพ้รันกับพรตเลย :o8:
เชื่อแล้วว่ารันรักพรตมากจริงๆ พรตเองก็คงไม่ต่างกันหรอก
เพราะถ้าไม่รักก็คงไม่ให้อย่างที่พรตว่านั่นแหละเนาะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-03-2013 13:10:17

วันพุธแล้วววววว
ยังไม่มาหรอคะพี่ลักษณ์
คิดถึงเหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพแล้ววววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 27-03-2013 14:18:18

คุณลักษณ์ หายไปไหนคะ ไม่สบายหายยังเอ่ย คิดถึงๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 27-03-2013 16:21:28

ตื่นเต้นๆๆๆ เร้าใจสุดๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 28-03-2013 11:46:13

ดันดัน :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 28-03-2013 17:04:15

มารอพี่พรตกับน้องรัน :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 28-03-2013 19:24:06

คู่รักบันลือโลกของข้าพเจ้าทำไมยังไมน๊า.......
อยากอ่านจนใจจะขาดรอน ๆ แล้ว...( แหวะตัวเองชะมัด..อิอิ...)
มาเร็ว ๆ นะจะรอ... :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 28-03-2013 19:57:03

คุณลักษณ์ คิดถึงพี่พรตค่ะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 28-03-2013 20:01:29

ประกาศๆคนแต่งหายค่ะ :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 31-03-2013 13:10:09

คุณ Lux ไปตามหาพ่อมากอยู่เหรอเจ้าคะ....
กลับมาเถอะนะ  รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ  ...
ป่านนี้ พรตกะรัน นั่งหง่าวไม่ได้ออกมาเจอ
แฟนคลับเดี๋ยวมุกฮาของพรตจะหายนะท่าน.... :call:   :call:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 4 หน้า P.8 วันที่ 22/3/56 ^__^ 18+จร้าา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 31-03-2013 17:10:28

 :sad4: ง่ะ คุณลักษณ์หายยยยยยย  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-04-2013 18:32:36

กราบขออภัยคนอ่านที่น่ารักของเราทุกคน

จู่ๆหายไป เพราะ..สภาพร่างกายไม่ไหวจริงๆ

แพ้อากาศ ร้อนมาก ร้อนจนไข้จับ ไม่สามารถทำอะไรได้

ที่สำคัญดันเป็นคนแพ้แอร์อีกต่างหาก ซวยซ้ำซวยซ้อน

พัดลมที่พัดให้ความสุขเป็นประจำ ดันพัดแต่ไอร้อนระอุของอากาศ 40 องศา

พาให้ตับ ม้าม ปอด แทบสุกไปตามๆกัน

ตอนนี้สามารถเข็นออกมา 50% ก่อนนะคะ ไว้จะรีบปั่นมาต่อให้อีก

ขอบคุณที่ติดตามทวงถามกันมาไม่ขาด  

Luk. :mew2:



รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 5
(Special Prot)



   “กว่าจะมากันได้ ต้องให้พ่อโทรตาม” แม่ทำน้ำเสียงตัดพ้อ แต่หน้าระรื่นเชียวครับ

   “ทำอย่างกับผมตีพุงอยู่ว่างงั้นแหละคุณนาย แคมเปญญี่ปุ่นเลื่อนประชุมลูกน้อง  2 นัดแล้ว พรุ่งนี้มีประชุมยาว”
ไม่ได้แก้ตัว เรื่องจริงล้วนๆ

   “อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยพรต โหมงานจนลืมทานข้าวปลา เจ็บป่วยไม่คุ้มนะลูก” เจอหน้าแม่ไม่ย้ำเรื่องนี้คงแปลกพิลึก
ฟังตั้งแต่จำความจนมีผัวเป็นตัวตน แม่ยังไม่เลิกย้ำผมอีก

   “ผมไม่เท่าไหร่คุณณีช่วยได้เยอะ ห่วงลูกชายแม่โน้น เพิ่งได้เลขารู้ใจไม่ถึงอาทิตย์
ก่อนหน้าเอกสารจะทับหัวมันตายเอา” พยักเพยิดไปทางประตู ไอ้รันคุยอยู่กับพ่ออย่างออกรส
ผมเข้ามาดูแม่ทำมื้อเย็นในครัว วันนี้เรามาตามนัด..ทานข้าวร่วมกันบ้านใหญ่

   “คิคิ..รายนั้นพ่อเราบ่นถึงประจำ ถูกใจกันนักหนา”

   “ไม่รับเป็นลูกบุญธรรมยกสมบัติให้มันเสียเลย..หืม” แอบประชด

   “เพี๊ยะ!..โตจนปานนี้พูดไม่รู้จักคิด รันได้ยินเข้าจะรู้สึกยังไง บ้านเขาออกมีหน้ามีตามีฐานะชาติตระกูล
อย่าพูดอีกนะตาพรต!!” ขู่ตาเขียวเชียว ฟาดไหล่ผมไปที อะไรจะปกป้องไอ้รันขนาดน้าน!!!!

   “โด่! ว่าแต่พ่อ แม่เองก็ปลื้มมันจนออกนอกหน้า” ไม่ได้อิจฉารู้สึกภูมิใจแทนมัน
ที่ทำให้พ่อกับแม่รักขนาดนี้ แม้แต่ป้าอรแม่บ้านเก่าแก่ยังเอ็นดูยังกับอะไรดี
ไอ้ห่านิมีขุนแผนชัวร์ นึกว่ากูหลงคนเดียวเสียอีก

   “เหรอ!! แม่กับพ่อคงไม่เท่าลูกชายคนเล็ก เล่นจับเขามาเป็นคู่ชีวิต ทำปากดีประชดแม่นะเรา”
ผมหลุดยิ้มกว้าง คุณนายตอกหงายเงิบ..คึคึ

   “มันแหละมาเอาผมเอง” ขอเอาแต้มหน่อย เสียหน้าแย่

   “จร้า!! ทำอย่างกับแม่ดูไม่ออก..จิ๊!” น้าน! มีจิ๊ปากค้อนผมตากลับ อารามออกอาการหมั่นไส้สุดๆ แล้วคุณนาย

   “ตกลงผมลูกแม่หรือไอ้รันกันแน่..วุ้ย!” ทำบ่นไปงั้น

   “เราสิลูกแม่ แต่ลูกเขยก็คือลูกเหมือนกัน” อรึ้ย! ไปไม่เป็นเลยตรู

   “เสร็จหรือยังครับ ยกขึ้นโต๊ะเลยไหม” เปลี่ยนเรื่องขันอาสาช่วยยกสำรับจัดโต๊ะอาหาร
หนีบทสนทนาเข้าตัวนี้ก่อน เว้ย! ลูกเขยเต็มปากซะงั้น

   “ไม่ต้องวุ่นวายเลยพ่อคุณ เดี๋ยวให้บังอรกับเด็กๆในบ้านเค้าจัดการ เราไปบอกพ่อกับรันเตรียมตัวดีกว่า”
แล้วคุณนายสุดสวยก็ดันหลังผมออกจากห้องครัว ท่ามกลางสายตาอมยิ้มกลั้นขำของป้าอร
ที่แอบฟังผมกับแม่ปะทะคารมกันไปหลายยก..

   “พ่อ..เตรียมตัวทานข้าว” พ่อคุยถูกคอหน้าบาน..ยิ้มตลอดเวลา

   “อืม..พ่อกำลังฟังแคมเปญญี่ปุ่น ไอเดียตะเกียงชิ้นเอกที่จะไปโชว์เข้าท่ามาก งานนี้โดนเต็มๆ..คึคึ!”
ทิ้งท้ายหัวเราะเจ้าเล่ห์ มาดนักการค้าเข้าสิงอีกต่างหาก

   “ไอ้รันคิดล้วนๆ” ยกผลประโยชน์ให้กุนซือเทพ ไม่อาจหาญรับความดีความชอบ สมองของมันนี่หว่า

   “รันบอกพ่อ..พรตช่วยร่างแบบใช่ไหม” แหนะ!..อวยกูอีก เดี๋ยวปั๊ด! จูบโชว์พ่อเลยนิ..

   “แหะๆ..นิดหน่อยน่า รันไม่ต้องอวยกู” เขินสัด!

   “หึหึ! พรตร่างแบบให้แผนกดีไซน์ลงรายละเอียด อวยตรงไหน..หืม”
ยิ้มกรุ้มกริ่มแบบนี้ล้อกูใช่ไหม..สัดนิรู้กูเขินยังเสือกเล่น

   “พอๆ..ทำกูปลื้มไม่รับเงินเดือนจะยุ่งนะโว้ย” ไปไม่เป็นตัดบทดื้อๆ วันนี้คารมสู้ใครไม่ได้เลยวุ้ย!
แพ้ตั้งแต่แม่ในครัว สงสัยต้องลับฝีปากให้เก่งกล้ากว่านี้ ขืนจนมุมตลอดมีหวังตายสนิท

   “ทานข้าวกัน..รันไปกับพ่อ” ว้าว!! ชวนลูกเขยมีตบไหล่อีกต่างหาก ส่วนลูกชายทิ้งให้นั่งหัวโด่ไม่เรียกสักคำ

   “อ้าว! แล้วผมล่ะไม่คิดชวนเลยงั้น” ขอนอยด์หน่อย

   “ชวน?..ทำไมต้องชวน” กรรม! พ่อกูทำหน้างง?

   “ทำไมถามแบบนี้เล่า ตกลงไม่ให้ผมกิน” ชักนอยด์จริงแล้วเว้ย!

   “ประสาท เราเป็นคนตามพ่อกับรัน ต้องให้ชวนอีก..ไอ้ลูกบ้า” เงอะ!

   “ผมตามแต่เจ้าบ้านคือพ่อนิ ชวนไอ้รันไม่ชวนผมได้ไง” เถียงใจขาด

   “หืมบ้านนี้เราไม่เคยอยู่เหรอพรต ออกเหย้าออกเรือนมีครอบครัว กลายเป็นอื่นไปแล้ว”
อร๊าก!! อยากกัดลิ้นตาย พ่อทำไมฝีปากร้ายเช่นนี้

   “แหะๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกพ่อ พูดซะแรงเชียว” แพ้อีกแล้ว อยากเอานิ้วจิ้มลูกตาระยิบระยับกลั้นขำของไอ้รันสุดๆ
มึงจะขำห่าไรเนี่ยะ..จิ๊! กลับบ้านทีไรกลายเป็นลูกชายสุดโปรดเลยนะ

   “ยิ้มเหี้ยไร..วะ!” สักทีเหอะ ลงใครไม่ได้ลงมันนี่แหละ

   “พูดจาใช้ไม่ได้พรต หัดพูดกับผัวดีๆหน่อย ทำตัวแบบนี้รันหนีไปมีกิ๊ก
อย่าหอบผ้ามาร้องห่มร้องไห้ฟ้องพ่อกับแม่เชียวนะ” อึ้งตาค้าง ขอนอนตายโซฟาก่อนได้เปล่า
ไม่แดกแล้วข้าว ฟังพ่อพูดดิ..กรรม!

   “ทำตัวเป็นเด็ก หึหึ!” ไอ้กุนซือเทพหัวเราะก่อนดึงมือผมลุก แม่งเพราะมึงทีเดียว
ทำกูเหวอะหวะพรุนทั้งตัว มีหน้าหัวเราะอีก ฝากไว้ก่อนเถอะสิงห์รัน ไว้กูเอาคืนบ้านมึง คึคึ!
พ่อแม่มึงหลงกูไม่ต่างกันหรอกวุ้ย! ทีใครทีมัน..คอยยิ้มออกเลิกขุ่นมัวบัดดล

   “อืม” ผมลุกพรวดเดินดุ่มๆ สองหนุ่มต่างวัยแอบส่ายหัวให้ผมอีก อะไรก็ช่างตอนนี้ท้องข้าพเจ้าต้องการพลังงาน
จากรสมือคุณนาย นานทีจะลงครัวเองสักครั้ง เรื่องจิ๊บๆขี้หมูสุดหล่อวรพรตไม่ใส่ใจหวะ..คึคึ!

   “พรต!..พรุ่งนี้ทุ่มตรงเป็นตัวแทนพ่อกับแม่ไปร่วมงานนักค้าอัญมณีที่โรงแรมxxx หน่อยนะ
พ่อบอกรันไปแล้วที ย้ำเราอีกคน” ระหว่างทานข้าวคุณผู้ชายก็เปรยกับผม

   “อ้าว! ทำไมพ่อกับแม่ไม่ไป เขาเชิญมาไม่ใช่” โบ้ยหน้าที่ให้ผมเฉย

   “เราเป็นประธานในอนาคต พ่อกับแม่จะเพลามือลงแล้ว รอเราสองคนกลับจากแคมเปญญี่ปุ่น
ตั้งใจพักร้อน 2 เดือน พาแม่แกไปเยี่ยมพี่ๆ ถือโอกาสเที่ยวไปด้วยเลย” พ่อพรั่งพรูโปรแกรมออกมาทันควัน

   “ฮั่นแน่! วางแผนฮันนีมูนรอบสองเหรอ” อดแซวไม่ได้

   “บ้า! ตาพรตพูดจาแซวแม่แบบนี้นะ” คุณนายเขินเสียเอง

   “แปลกตรงไหน พ่อทำงานมาทั้งชีวิต หาเวลาพาเมียไปรำลึกความทรงจำพิลึกยังไง..หืมเจ้าพรต”
แม่ตรูเขิน แต่พ่อยอมรับหน้าตาเฉย แถมค่อนขอดผมอีก

   “แหม..แค่แซวเล่นนิดหน่อยเขิน โด่! มีของขึ้นนะพ่อ”

   “เขินไม่ใช่พ่อแกแน่เจ้าพรต ถ้าเขินแกไม่มีโอกาสลืมตาดูโลกมานั่งแซวพ่อหรอก..ไอ้ลูกบ้า”
ว๊าก! ทำไมมาด่ากันบ้าเล่าเนี่ยะ

   “ผมบ้ายังไงฟ่ะ! ไอ้ที่ผมลืมตาดูโลกคือหนึ่งในความภาคภูมิใจของพ่อไม่ใช่
ไหนแม่เล่าพ่อเห่อตั้งแต่ผมปฏิสนธิไม่ถึงเดือน วิ่งโร่ให้หลวงตาตั้งชื่อรอ เลือกไว้ทั้งชื่อผู้หญิงด้วยซ้ำ ชื่ออะไรนะ?
อ๋อ!นึกออกแล้ว ‘วรนุช’ ชื่อตัวเหี้ยชัดๆ โชคดีชะมัดผมเกิดมามีกระจู๋ เลยชื่อ ‘วรพรต’ รอดเหี้ยปริยาย”
พูดผิดตรงไหนแม่เล่าให้ฟังนี่นา พากันขำทั้งโต๊ะ คนบ้าพวกเขาต่างหาก..เหอะ! แค่นี้ก็หัวเราะหน้าแดง..

   ผมกับไอ้รันขอตัวกลับหลังอยู่คุยสัพเพเหระกับพ่อแม่อีกครู่ใหญ่ ตลอดการคุยพากันหัวเราะผมไม่เลิก
หรืออาชีพผมควรเป็นตลก เมืองไทยคงโจษจันขนาดใหญ่ ตลกหล่อเท่ยังกับพระเอกฮอลลิวู้ด..ฮะฮ่าๆๆ!

   “รันโทรหาไอ้โต๋ ชวนมันมาร่วมงานอัญมณี” บอกไอ้รันขณะมันทำหน้าที่สารถี เรากำลังเดินทางกลับบ้าน

   “คิดยังไงมันจะมา” อ้าว! หันมาทำหน้านิ่งถามผมอีก

   “แวดวงธุรกิจ ‘สิงห์อัคนีกรุ๊ป’ ของมันอาจอยากมาแจมต่อยอด”

   “พรต! ธุรกิจของตะเกียงกับไอ้โต๋ คือพืชผลภาคเหนือ เกี่ยวอะไรกับอัญมณีจิวเวลรี่..หืม” ดูทำสีหน้าระอาผมอีก

   “มึงไม่รู้หรือแกล้งไม่เข้าใจ” ผมถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

   “แล้วไง” แหนะ! หน้านิ่งชำเลืองผมแวบ หันไปสนใจถนนต่อ

   “แล้วไง..ตะเกียงสามารถต่อยอดธุรกิจกับกลุ่มพ่อค้าอัญมณี มึงเข้าใจที่กูอธิบายเปล่าเนี่ยะ!”
หางเสียงลงหนัก เรื่องแบบนี้ก็ต้องอธิบาย  ไม่อยากเชื่อสมองอย่างไอ้รันดันไม่เข้าใจที่ผมสื่อ

   “อะไรนะ พ่อค้าอัญมณีจะซื้อพืชผลเกษตรไปทำไม” มันงงจริงด้วย แบบนี้ได้โอกาสหากำไรคืนแล้ว

   “ตกลงมึงไม่รู้” ทำหน้าเจ้าเล่ห์ให้เห็นชัดๆ มึงแพ้กูแล้ว

   “อืม..ไม่ใช่ไม่รู้..กูงง?” มันยอมรับตรงๆ ดีมากไม่ต้องเสียเวลา

   “อยากให้เฉลย ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” คิ้วเข้มของมันแอบกระตุก
กูแอบเห็นนะ..พออ้างข้อแลกเปลี่ยนมีชะงัก..สัด!

   “ว่ามา” แต่มันก็รับปาก

   “กูเฉลย มึงต้องนวดให้กู ฮะฮ่าๆๆ” มีความสุขได้แกล้งไอ้รัน

   “แถมนาบให้ด้วย” กวนตรีนนนน!!

   “นาบพ่อง!!..กูให้นวดเว้ย!” ตอดตลอด

   “รั่ว..กูบอกแถมเอาไหม” เรียกรั่วอีกแหละ

   “ไม่ต้องการของแถม นาบตามกติกาพุธกับเสาร์” ข้อตกลงของเรา ขืนยอมมันจัดทุกคืนเหมือนคบกันแรกๆ
มีหวังเหนื่อยตาย คึกยังกับมาศึก..กูเป็นฝ่ายรับหรอกสาดดดด!!

   “หึหึ! โอเคนวดก็นวด เฉลยดิ..ห้ามมั่ว ขืนมั่วมึงแพ้” ขู่ตบท้ายอีก

   “ง่ายนิดเดียว พ่อค้าอัญมณีซื้อไปกินสิวะ..ฮะฮ่าๆๆ” ชนะขาดลอย

   “ผลั๊วะ! สัด..ซื้อไปกินเฉลยพ่องมึงแหนะ” ห่ารัน..ตบกบาลกู

   “ตบกูไม..เฉลยผิดตรงไหน มึงไม่กินนิ..คนเรากินผักผลไม้ทั้งนั้น ผิดตรงไหนวะ!” ผมลูบหัวตรงที่มันเบิด

   “มึงรั่วจนบ้าแล้วพรต มันจะขึ้นเครื่องจากเชียงรายมาร่วมงานพรุ่งนี้ เพื่อขายผักผลไม้ให้พ่อค้าอัญมณีนี่นะ”
ไอ้รันเสียงห้วนสุดๆ บ่งบอกเริ่มมีน้ำโหในคำตอบของผม

   “เออดิ..งานใหญ่ระดับนี้คนมาเป็นร้อยนะโว้ย แต่ละคนคอนเน็กชั่นกว้างขวาง
ถ้าตะเกียงกับไอ้โต๋จับลูกค้าได้ครึ่งหนึ่ง รับรองยอดขายผลผลิตของมันพุ่งทะยานไม่น้อยนะมึง” ผมยืนกราน

   “50 คนที่ซื้อมันแดกนี่นะ จะคุ้มค่าเครื่องค่าขนส่งจากเหนือ..ห๊ะ!” มันยังดุผมไม่เลิก

   “มึงคิดไม่ถึงจริงด้วย 50 คนยังมีครอบครัวมีคนรู้จัก อาจมีใครที่มีคอนเน็กชั่นระหว่างประเทศด้านผักผลไม้
หากไอ้โต๋กับตะเกียงได้สานสัมพันธ์พื้นฐาน ไม่แน่แจ็คพ็อตตูมเจอพ่อค้ารายใหญ่ต่อยอดธุรกิจสั่งผลผลิตมันส่งออก
ไปยังประเทศที่มันไม่ได้เปิดตลาดใครจะไปรู้ ของแบบนี้ต้องลอง” ผมเถียงคอตั้ง

   “หึ! ความคิดฟังดูดี ก่อนมึงโทรตามมัน ลองถามพ่อค้าเหล่านั้นก่อนไหม มีใครพ่วงธุรกิจเกษตรบ้าง
ค่อยแนะนำมันเอาทีหลัง ประเด็นคืออะไรกันแน่ ที่ให้กูโทรบอกไอ้โต๋” ว่าแล้วมันต้องนกรู้ หลอกไม่เคยสำเร็จ
นอกจากมีขุนแผนแล้ว ยังเลี้ยงกุมารทองอีก อย่าให้รู้ว่ามึงแอบเล่นของ..

   “กูคิดถึงพวกมัน ไม่เจอหน้าหลายเดือนแล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์เราต้องบินไปญี่ปุ่น
เผื่อพวกมันอยากฝากอะไรให้ไอ้กานด้วย” ยอมรับก็ได้ฟ่ะ! โด่กูแค่อยากเจอตะเกียงก็แค่นั้น

   “ทำอ้างธุรกิจ นึกว่ากูโง่รู้ไม่ทัน” ป๊าด!! เพราะมึงฉลาดเกินนี่แหละ สัด! รู้ดีทุกเรื่อง

   “ตกลงเอาไง จะโทรชวนมันไหม ข่มกูอยู่ได้”

   “ได้..กูโทรให้แต่มีข้อแลกเปลี่ยน” อ้าว! ไปๆมาๆกลายเป็นข้อเสนอของมันแทนได้วะ

   “ข้อแลกเปลี่ยนอะไร” ชักเสียวประตูหลัง

   “มึงต้องนวดกู” เฮ้ย! อะไรของมันเนี่ยะ

   “แถมนาบด้วยไหม” ขอกูประชดบ้างเหอะ..ระยำ!

   “อืม..เยี่ยมกูเอา”

   “เฮ้ย! ทำไมมึงไม่ปฏิเสธ” แหกปากลั่นรถเลย ลืมตัว..

   “แล้วไมกูต้องปฏิเสธ” ถามหน้าตายอีกไอ้นี่นิ

   “อ้าว! ทีกูยังปฏิเสธมึงเลย” ผมรีบสมอ้างทันควัน

   “นั่นมันมึง..แต่กูจะเอา นวดนาบ” อะไรฟ่ะ!

   “มึงเปลี่ยนใจเป็นรับตั้งแต่เมื่อไหร่รัน” หรือมันอดใจไม่ไหวอยากหาประสบการให้ผมรุก กูชักงงกับมึง

   “พ่องมึงแหนะ ใครให้มึงรุก นาบในความหมายกู มึงออนท็อปดิ”

   “เฮ้ย!บรื๋ออออ!! กูไม่ทำ..สัด” ที่ผ่านมากูครึ้มใจยอมทำให้หรอกห่า ติดใจนะมึง อยากให้กูออนเนี่ยะ

   “มึงไม่มีสิทธิ์เลือก ข้อเฉลยมึงมั่วซ่อนเร้นแอบแฝง ความผิดกระทงนี้มึงก็หมดโอกาสแก้ตัวแล้วพรต
สำคัญคือจะให้กูโทรบอกไอ้โต๋กับตะเกียงลงมาเจอหรือเปล่า ก่อนไปเคมเปญญี่ปุ่น..ว่าไงเลือกมาดิ”
สีหน้าท่าทางมันอ่านยากมาก ไอ้ห่ารันมันเจ้าเล่ห์ตัวพ่อจริงๆ ชนะไม่เคยได้สักที

   “กูเปลี่ยนใจแล้ว ช่างหัวแม่งเหอะ มึงไม่ต้องโทรไม่เจอก็ไม่เจอ ไม่ต้องเสียท่านวดแอนด์นาบมึงด้วย”
ผมยักคิ้วกวนอย่างถือไพ่เหนือกว่า คงแอบคิดว่ากูจะหลงกลดิ โทษทีกูไม่หลงว่ะ!..ฮะฮ่าๆๆ

   “อืม..ไม่ต้องเป็นธุระยุ่งยาก กลับไปนวดก่อนแล้วค่อยอาบน้ำ นาบตามทีหลัง” อ้าว???

   “เฮ้ย! ได้ไงมึงไม่ต้องโทรนิ ทำไมกูต้องทำด้วย นี่มึงอย่ามาตีคลุมเอาเองนะ..สัด"

   “มึงแพ้ คิดจะเบี้ยวหืม” อะไรของมันฟ่ะ! หน้าด้านดื้อๆ

   “แพ้ตรงไหนเว้ยเฮ้ย!”  ค้านหัวชนฝา

   “แพ้ที่ตั้งคำถามซี้ชั้วคำเฉลยบ้าบอ กูย้ำแล้วห้ามมั่ว ตามเงื่อนไข มึงต้องนวดให้กู
ส่วนนาบมึงเสนอเป็นของแถม กูตกลงเอาทั้งสองกรณีล้วนเป็นมึงแส่หาเรื่องใส่ตัว อย่าพลิ้วกูเด็ดขาด..พรต”
กรรม! ตกลงผมพลาดอย่างที่มันบอกเหรอเนี่ยะ

   “ไม่จริงอ่ะ..มึงมัดมือชก” ไม่ยอมจนมุมหรอก

   “ตามใจถ้ามึงหน้าด้านขี้โกง กูได้รู้ศักดิ์ศรีเหยี่ยวของมึงความหมายลมปาก
ไอ้พวกประเภทพูดแล้วกลืนน้ำลายตัวเอง เพิ่งรู้ว่ามึงเริ่มเอามาใช้ พรตคนที่กูรู้จักไม่เคยมีนิสัยแบบนี้
แพ้คือแพ้ชนะคือชนะมันยืดอกรับอย่างสมเกียรติ” เล่นพูดซะกูอึ้ง วันนี้เป็นเชี้ยไรตั้งแต่ที่บ้านแล้ว
จนคำพูดตลอด เถียงไม่ออก..ง่าาา!!!

   “แม่งเล่นพูดซะกูเน่าหนอนแดกเลยสัด แม่งเอร้ย! ระยำจริง  ตกลงนวดนาบ..แต่มึงโทรหาไอ้โต๋ให้กูด้วย
สำคัญต้องให้มันพาตะเกียงมาให้ได้ ไหนๆกูไม่มีทางเหลี่ยงแล้วนิ เสียทั้งขึ้นทั้งล่อง
อย่างน้อยได้ตามต้องการถือว่าคุ้มทุน..ฮะฮ่าๆ กูไม่เสียโง่มึงหรอกควายรัน” ผมยิ้มสะใจอย่างผู้ชนะ
ในที่สุดผมก็ให้มันโทรตามไอ้โต๋สำเร็จ แถมต้องให้พาตะเกียงลงมาให้ได้

   ไอ้รันมันกลับยิ้มปากฉีกหัวเราะลั่นซะงั้น มันบ้าไปแล้ว เจอมุกเอาคืนไม่ขาดทุน
ดันจี้เส้นขำบ้องตื้น โด่! เพิ่งสำนึกสิว่ามันต่างหากเสียรู้ผม..กร๊ากกกก!!!


ดูไอ้พี่พรตมันรั่วต่อไปค่ะ

ส่วนใครที่สนใจหนังสือรีปริ้น ติดต่อมาได้เลยนะคะ

คลิ๊กเข้าไปดูที่แบรนด์เนอร์โฆษณา หรือจะไปดูรายละเอียด

ที่หน้าแรกของ พรต& รัน ก็มีรายละเอียดค่ะ

ขอบคุณมากนะคะที่ตามให้กำลังใจกัน

ยอดวิวล้นทะลัก ยอดเม้นท์ไม่ว่ากัน เจอคนอ่านท่านหนึ่งตอบหลังไมค์ว่า

'ที่ไม่เม้นท์ ไม่แสดงตัว เพราะงานเขียนของคุณมันดีอยู่แล้ว ไม่รู้จะเม้นท์อะไร'

เป็นคำชมที่คนเขียน ร้องไห้ดีใจน้ำตาไหลขึ้นหน้าผาก  :heaven  5555!!!

เอาค่ะ เม้นท์ไม่เม้นท์ตามสะดวกนะคะ เขียนมานับสิบเรื่องแล้ว

เข้าใจคนอ่านค่ะ  แต่ถึงยังไง คนเขียนขอบคุณนักอ่านที่ดันกระทู้ตลอดมา

ขอบคุณทุกถ้อยคำตัวอักษร จะมากจะน้อยเราซาบซึ้ง ด้วยจิตคารวะทุกท่านค่ะ

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ 50% จะรีบปั่นมาเสิร์ฟให้เร็วค่ะ

Luk. :ling1: :ling3: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-04-2013 19:12:50

นึกว่าหายหน้าไปไหน ไม่สบายเป็นไข้แดดนี่เอง
อุตส่าห์มาแต่งให้คนอ่านได้หายคิดถึง
ขอให้อาการดีขึ้นโดยเร็วนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 01-04-2013 19:43:15

เอาแล้วไง...ความร้อนทะลุทะลวงขนาดนี้ เป็นใครก็ต้องร้องจ๊าก....
แบบนี้ไม่ดีแน่ ๆ หายป่วยหายไข้ไว ๆ นะคุณ Lux.........
ร้อนแบบนี้เอาสูตรบ้าน ๆ มาใช้  ซื้อน้ำแข็งมือใส่กะละมังเติมน้ำ
แล้วเอาพัดลมตั้งหน้ากะละมัง  เอ๊า...เปิดพัดลมได้แล้ว.......
มานั่งอ่าน พรตกะรัน เย็นสบายไม่ต้องพึ่งแอร์.....รอเจอกับ
พี่โต๋น้องตะเกียงมาร่วมแจมดีกว่า...... :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-04-2013 19:47:28

ไม่สบายหายเร็วๆนะคะ ช่วงนี้อากาศเขาร้อนแรง รักษาสุขภๅพกันด้วยนะ

พรตไม่เคยทันรันเลย โดนตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 01-04-2013 20:04:41

คุ้มทุนตรงไหน  :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-04-2013 20:21:35

ฮาอะ ตกลงพรตหรือรันกันแน่ที่ตกหลุมใครอะ พรตก้อคิดได้เนอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 01-04-2013 20:33:17

ขอบคุณที่มาลงต่อ

หายเร็วๆนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-04-2013 20:51:34

ดีใจกับผู้ชนะจริงๆๆๆ

รักษาตัวหายไวๆๆๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: toye ที่ 01-04-2013 21:08:58

น่ารักจริงๆคู่นี้ :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 01-04-2013 21:15:51

พี่เลียนแบบคนที่หลังไมค์ให้น้องลักณ์บ้างดีกว่า
แต่อย่าเลย เดี๋ยวไม่มีคนเมนต์
พรตไม่เคยเปลี่ยนเลยนิ ตอนเด็กอย่างไรตอนโตก็แบบนั้น
เคยทันรันบ้างไหมเนี้ย แถมชอบคิดอะไรประหลาด

ฤดูร้อนปีนี้ร้อนเหลือหลาย รักษาสุขภาพด้วย 
พี่เจอมาทั้งไข้แดด อาหารเป็นพิษ  ร้อนจริงไรจริงปีนี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 01-04-2013 21:20:40

รักคู่นี้ที่สุด หลงรักพรตจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 01-04-2013 21:24:05

เย้ๆมาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 01-04-2013 21:56:44

หายไวๆนะคร๊าบ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 01-04-2013 22:23:35

ยังไงพรตก็แพ้กุนซือเทพอยู่ดี 555
ชอบพ่อกับแม่พรตมากกกกกก
ฮาเหมือนลูกไม่มีผิดเลย ชอบบบบบบ
แล้วก็ขอให้หายไวไวนะคะคุณลักษณ์ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 01-04-2013 22:45:28

 :mew4: :mew4: :mew4: :mew1: :mew1: :mew1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :hao6: :hao6: :hao6: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 01-04-2013 23:17:12

ผลงานคุณลักษณ์อ่านสนุกทุกเรื่อง บางครั้งที่ไม่เม้นเพราะเรามีเวลาจำกัด อ่านเสร็จก็ต้องทำงาน เข้ามาให้หัวใจชุ่มชื่นหน่อย







เราเป็นคนหนึ่งที่ติดตามผลงานของคุณลักษณ์ ทั้งที่แต่งเองและของคุณวี






ซึ่งเราชื่นชอบทุกเรื่องและกลับไปอ่านเป็นรอบที่ 2 รอบที่ 3 สนุกจริงอะไรจริง เป็นแนวที่ปลาบปลื้มมาก ทุกเรื่อง






ขอบคุณในผลงานอันสนุกสนานค่ะ เราจะรอผลงานเรื่องอื่นๆต่อไปเนอะ รีบมาต่อนะ เราจะได้มีเรื่องให้อ่านพอชุ่มชื่นหัวใจมากขึั้น







รอค่ะ  :mew1: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 01-04-2013 23:27:04

 :laugh: :laugh: :laugh:เหมือนจะได้เปรียบนะพรต :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 01-04-2013 23:33:12

รอวันที่พรตชนะอยู่นะ ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน นนนน 555555555555555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 01-04-2013 23:39:06

ขอให้หายไวๆค่ะ...
ร้อนจริงๆ ยังไงดื่มน้ำมากๆน่ะ เพื่อสุขภาพ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: yuuri ที่ 02-04-2013 00:02:42

ชอบคู่นี้ที่สุดในซีรีย์เล้ยยยยย :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 02-04-2013 00:12:49

มาจ่อให้หายคิดถึงพรต+รัน (รักษาสุขภาพด้วยนะจ้่า)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 02-04-2013 00:49:00

ไม่รู้จะเห็นใจหรือสมน้ำหน้าพรตดีเสนอตัวใส่พานให้เองแท้ๆ :jul3: :jul3: :jul3:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-04-2013 01:02:55

ความคิดพรตอะไรกันนั่น แล้วงานเลี้ยงนั่นจะมีอะไรวุ่นวายหรือเปล่านะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: feili ที่ 02-04-2013 07:23:25

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 02-04-2013 09:34:53

 :impress2:คุณลักษณ์มาแล้ววววววว
คราวนี้พี่พรตมาเองด้วย หุหุ
ฮาก๊ากตรง วรนุชกะวรพรตนิแหละ  เกือบไปแล้วนะนี่พี่พรต :m20:

รักษาสุขภาพและหายไวๆนะคะคุณลักษณ์
รอที่เหลือเเละเป็นกำลังใจให้คะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-04-2013 10:06:27

นายพรตแพ้ทางตลอดดดดด :z2:
รักษาสุขภาพด้วยน๊า
อากาศร้อนจัดเลยช่วงนี้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 02-04-2013 12:02:18

พรต นี่ก็รั่วได้ตลอดจริงๆ 555
รออีก 50% ที่เหลือดีกว่า จะได้เจอโต๋ กะ ตะเกียวด้วย หุหุ

หายไวไวนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คุณผู้แต่ง ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 02-04-2013 12:33:15

 100%



รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 5
(Special Prot)
100%




              “ฮึมมมๆๆ!!!”
              เดินฮัมเพลงสบายอารมณ์ บ่ายมีประชุมทั้งวันถึงห้าโมงเย็น เกี่ยวกับโปรเจคแคมเปญญี่ปุ่น
วันนี้น่าจะสรุปทุกอย่าง ที่อารมณ์ดีเพราะไอ้รันนัดตะเกียงกับไอ้โต๋สำเร็จ รู้สึกดีใจเป็นพิเศษ อย่างน้อยก่อนไปญี่ปุ่น
มีโอกาสสังสรรค์กันก่อน สำคัญผมแอบส่งเมลล์นัดไอ้ชัด ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ ไอ้หน่อง เพื่อนเหยี่ยวกลุ่มผม มีตอบรับไอ้วิน
เป็นหมออยู่เชียงใหม่ กับไอ้ต้าร์สองคน ส่วนไอ้ชัดกับไอ้หน่องติดเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัว มีเมียมีลูกกันไปแล้ว
ไอ้โต๋รับปากลงมาอาทิตย์หน้า ได้เจอตะเกียงคนสวย น้องชายสุดเลิฟแล้ววุ้ย!

   “อารมณ์ดีอะไรมาค่ะ” พี่ณีทัก หลังผมเดินฮัมเพลงเบาๆ

   “นิดหน่อยครับ มีงานด่วนอะไรไหม”

   “มีเอกสารเตรียมประชุมให้คุณพรตดูความเรียบร้อย นัดสำคัญณีจัดตารางเป็นพรุ่งนี้
ตอนเย็นมีงานเลี้ยงโรงแรมxxx ” ผมพยักหน้ารับทราบพร้อมยิ้มหล่อให้เธอ
พ่อคงกำชับพี่ณีอีกคน กลัวเบี้ยวหรือไงย้ำจริงเชียว

   “ถ้างั้นผมดูเอกสารเตรียมประชุม” ได้รอยยิ้มกลับมา ทำงานใช้เวลาตรวจเอกสารไม่ถึงชั่วโมง
จัดการสวมบทสโตกเกอร์ต่อเลยครับ

   เปิดคอมฯ ดูกล้องรุ่นล่าสุดของโทนี่สั่งตรงจากอเมริกา ราคากันเอง รุ่นจิ๋วหัวกล้องเท่ากระดุม
ผมสั่ง 5 ตัวแอบติดห้องไอ้รันเรียบร้อย..ฮะฮ่าๆๆ กำชับโทนี่ห้ามบอกมัน ไอ้ลูกครึ่งรับปากมั่นเหมาะคราวนี้ไม่ต้องไปถึงที่
นั่งในห้องตรวจพฤติกรรมแทน มีอะไรพิลึกพิลั่นลับหลังหรือเปล่า ของแบบนี้ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ
ต้องมีบ้าง..มันหล่อน้อยเสน่ห์เบาเสียเมื่อไหร่

   “ส่วนนี้ทำจากทองคำขาวตามที่คุณพรตเสก็ตแบบ ตะเกียงเจ้าพายุคลาสสิคโบราณ
เสาฝังเพชรสะท้อนไฟ ฝาครอบทองคำขาวฝังทับทิมล้อมเพชร 50 กะรัต ลายซากุระเพ้นท์ดิ้นทองรอบแก้วคริสตัล
ตีราคาราว 80 ล้าน ชุดเล็กสไตล์ตะเกียงญี่ปุ่น แบบละล้านอีก 10 ตัวค่ะ”

   คำพูดพรั่งพรูจากปากคุณกอบสุขหัวเรือใหญ่แผนกดีไซน์ของบริษัท กำลังอธิบายให้ไอ้รันฟัง
ไอ้หล่อนั่งจ้องเธออย่างสนใจรายละเอียด แอบสงสัยเด็กหนุ่มหน้าขาวนั่งข้างคุณกอบสุขคือผู้ใด วรพรตไม่ยักคุ้น
หน้าขาววอกละเมียดขนาดนี้ไม่น่ารอดสายตาได้ อย่างน้อยต้องคุ้นบ้างสิน่า

   “ฐานทำจากวัสดุอะไร” ไอ้รันถามพร้อมชี้ไปยังแบบร่างบนโต๊ะ

   “ส่วนนี้ทำจากนิกเกิล..ครับ” เด็กนั่นชิงตอบเสียเอง

   “เดิมทีเราไม่ได้ใช้นิกเกิล” ไอ้รันคิ้วขมวด ย้ำวัสดุที่เคยเกริ่นไว้

   “ใช่ครับคอนเซ็บเดิมทองคำขาวทั้งเซ็ท ต้นทุนไม่ได้ครับ ทองคำขาวเกินไปอยู่ห้าล้าน จึงเปลี่ยนเป็นนิกเกิลแทน
แต่ไม่เสียแบบสวยงามพอกัน อีกอย่างฐานตะเกียงไม่สำคัญเท่า เราเน้นรูปทรงและอัญมณีที่ประดับไม่ใช่หรือครับ” 
เด็กนี่พูดแจ้วๆ ปากสีสดแววตาโดดเด่นมั่นใจ แอบตงิดนิดๆ แววตาที่เห็นจากกล้องมีบางอย่างส่อให้รู้
ชื่นชมไอ้รันเป็นพิเศษ..หรือกูคิดมากหว่า?

   “พลัสพูดถูกค่ะคุณรัน ทางแผนกเห็นร่วมกันไม่มีวัสดุใดเหมาะเท่านิกเกิลอีกแล้ว ครอบแก้วเราใช้คริสตัลลงดิ้นทอง
คุณค่าผลงานโดดเด่นในตัวเองเป็นทุน หากเพิ่มคอสตรงฐานเป็นทองคำขาวราคาเกินงบมากจริงๆ”
คุณกอบสุขรีบสนับสนุนตามทันควัน

   “อืม..ผมไม่ได้บอกไม่ดี แค่แปลกใจนิดหน่อย เมื่อคุณกอบสุขยืนยันไม่มีปัญหาก็โอเค
ประเด็นชิ้นงานทำออกมาต้องประณีตเป็นพิเศษ เพราะงานชิ้นนี้ต้องมีชิ้นเดียวเท่านั้น”
ไอ้รันย้ำด้วยเสียงทุ้มนุ่มตามสไตล์ ฟราย!..แบบนี้เด็กพลัสมันตาลอยไปแล้วห่า ชัดแล้วไอ้เด็กนี้เคลิ้มไอ้รัน

   “เรื่องนั้นคุณรันไม่ต้องกังวลนะคะ น้องพลัสควบคุมคุณภาพลงดูการประกอบด้วยตัวเอง”
ตกลงยังไง เด็กหน้าขาวโผล่มาจากหนใด

   “อืม..คุณกอบสุขเชียร์เรามากเนอะ” ไอ้รันหันไปเปรยกับเจ้าตัว

   “ผมต้องขอบคุณพี่กอบที่เห็นความสำคัญ ให้โอกาสผม” มันหันไปยิ้มตาปิดให้คุณกอบสุข
ก่อนยิ้มกว้างโชว์ฟันขาวให้ไอ้รันอย่างใสซื่อ เออ!..น่ารักไม่หยอก

   “เป็นเพราะผลงานเราโดดเด่น โปรไฟล์ออกแบบอัญมณีชนะเลิศสองปีซ้อนของเรา ทำให้พี่ยอมรับไอเดีย”
คุณกอบสุขชมซึ่งหน้า พลอยทำให้รู้ว่าหนุ่มน้อยเจ้าคือผู้ใด

   “ฝากดูด้วย ประชุมบ่ายคุณกอบสุขยืนยันให้น้องเขาพรีเซ้นท์ในที่ประชุมแทนใช่ไหม” ไอ้รันพูดกับหนุ่มพลัส
ก่อนหันไปขอคำยืนยันคุณกอบ สายตาเด็กนั่นมองไอ้รันเคลิ้มสื่อความหมายชัด หลงสิงห์รันเรียบร้อย
แม่งฟีโรโมนเกลื่อนจริงมึง ไม่นับพนักงานสาวๆ ระทดระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟลองเผลอสบตามันเข้าดิ..เฮ้อ!

   “ค่ะ..พลัสเขาเป็นเจ้าของธีม แถมร่วมเดินทางไปญี่ปุ่นกับกอบด้วย ไม่มีใครเหมาะแล้ว คนเก่างานล้นมือ
มหกรรมจิวเวลรี่แฟชั่นที่จะมีไม่กี่เดือนยังไปไม่ถึงไหน กอบเลยยกงานนี้ให้พลัส เพราะแนวคิดลงตัวกับสไตล์นี้”
น่าสนใจไม่หยอก คุณกอบอวยขนาดนี้คงมีดีไม่น้อย ก็ดี..ได้พนักงานมือดีเข้ามาในบริษัท ผมรู้สึกยินดีเป็นพิเศษ

   “ผมฝากเนื้อฝากตัวคุณรัน..ด้วยครับ” น้ำเสียงกับสายตาดูแทม่ง แต่ไอ้รันยังคงหน้านิ่ง สบตาเด็กนั่นตรงๆ
มุมปากคลี่ยิ้มโชว์รอยบุ๋มกับเขี้ยวเสน่ห์กระแทกตาเต็มๆ ฟราย! มึงทำแบบนี้ยิ่งกู่ไม่กลับ..ไอ้หอก!

   “ฝากผิดแล้ว หัวหน้าเราโดยตรงคุณกอบสุขสิ ผมดูแลการตลาด ความจริงคนดูแลด้านดีไซน์คือคุณพรต
มาคุยกับผมเพราะโปรเจคนี้ผมต้องกลั่นกรองรอบแรก ปกติงานดีไซน์ถ้าไม่โชว์สินค้าต่างประเทศ
ผมไม่ค่อยดิวงานโดยตรงกับแผนกดีไซน์หรอกครับ” เด็กนั่นหน้าเจื่อนนิดๆ

   “ถ้างั้นก่อนเข้าประชุม กอบพาน้องไปแนะนำกับท่านรอง ตั้งใจพาไปช่วงเริ่มงานแรกๆ
ติดงานเร่งเลยฉลอไว้ก่อน อีกอย่างท่านรองก็ยุ่งด้วย ก่อนพบคุณรันสอบถามคุณณีเลขา
เช้านี้ท่านรองพอมีเวลาไม่ยุ่งเท่าไหร่ คิดว่าเสร็จธุระจากคุณรัน จะพาไปแนะนำท่านรองต่อ”

   “ถ้างั้นเชิญครับ ผมไม่มีอะไรแล้วรายละเอียดเชิงลึกไว้คุยที่ประชุม” ไอ้รันตัดบทอย่างสุภาพ
จากนั้นทั้งคู่ก็ขอตัว ปลายทางต่อไปห้องผมสินะ

   หลังสองคนกลับออกไป ไอ้รันหยิบแบบร่างดูอีกรอบ ก่อนสอดเก็บในแฟ้มการประชุม
แล้วมันก็หันมาจ้องจอคอมฯ บนโต๊ะ

   ไอ้หย๋า! รู้สึกสายตามันกับสายตาผมปะทะกัน เหมือนกำลังสบตากันหรือผมคิดไปเอง
แต่ไอ้ห่ารันมันคิ้วกระตุก เลยต้องรีบเมินหลบรู้สึกทำผิดแล้วถูกจับได้ บ้า! คิดไปเองล้วนๆ
จะจ้องตามันได้ยังไง ในเมื่อแอบมองผ่านกล้องอยู่นี่หว่า คิดมากแล้วกู..คึคึ!!!

   “คุณพรตคะ คุณกอบสุขขอเข้าพบค่ะ” เสียงโฟนจากคุณณี

   “เชิญครับ” ผมปิดกล้องพักไว้ เอนตัวพิงพนักสบายๆ สายตาจับยังประตู
คุณณีก็ผลักเดินนำคุณกอบสุข ตามหลังด้วยหนุ่มพลัส ตัวจริงบอบบางกว่าที่คิด
ขาวโอโม่หน้าเกาหลีสุดๆ ตาเรียวหวานจ้องผมอึ้งๆ

   “เชิญครับคุณกอบสุข” ผมเชิญให้นั่ง คุณณีหลังเห็นคุณกอบพยักหน้า
ให้เด็กพลัสนั่งเก้าอี้ตรงข้ามโต๊ะผมแล้ว ก็ปลีกตัวออกไปเงียบๆ

   “กอบพาน้องทีมงานที่เพิ่งเริ่มงานในแผนก มาแนะนำท่านรองค่ะ”
คุณกอบบอกจุดประสงค์ ผมรู้ล่วงหน้าจากการแอบเป็นสโตกเกอร์แล้ว

   “ครับ” ผมขานรับ ก่อนหันไปจ้องหน้าขาววอกอย่างพินิจพิจารณา

   “สวัสดีครับ ผมชื่อเพลินพลัส xxx จบคณะxx จากมหาวิทยาลัย xx
เรียกสั้นๆ ‘พลัส’ ครับ” เป็นการแนะนำตัวรวบรัด

   “ครับ” ผมขานรับ ตายังจับวงหน้าขาวเนียนเช่นเดิม
เริ่มซับสีเลือดหลังผมจ้องไม่วางตา เขินตรูอยู่นี่หว่า?

   “น้องเขารับผิดชอบธีมแคมเปญญี่ปุ่น ช่วยกอบดูแลงานออกแบบควบคุมการผลิตสินค้าครั้งนี้
ประชุมบ่ายกอบมอบหมายให้เขาพรีเซ้นท์รายละเอียดสินค้าในที่ประชุมด้วยค่ะ” คุณกอบสาธยาย

   “อายุเท่าไหร่ครับ” ผมถามเจ้าตัวโดยตรง

   “ 22 ครับ” เด็กเพิ่งจบ

   “น้องเขาอายุน้อย แต่ระหว่างเรียนมีส่งผลงานประกวดได้รางวัลชนะเลิศจากสมาคมนักค้าอัญมณี
แห่งประเทศไทย 2 ปีซ้อน หลายบริษัทที่ต้องการตัว แต่น้องเขาเลือกมาสมัครกับบริษัทเราค่ะ”
 คุณกอบอีกเช่นเคยรีบแจงดีกรีความสามารถต่างๆ คงเป็นลูกรักไปแล้ว อายุคุณกอบเป็นแม่ของเด็กพลัสได้เสียด้วย

   “ครับ..ยังไงฝากด้วยนะ” ผมบอกสั้นๆ

   “ผมจะทำเต็มกำลังความสามารถครับ” น้องเขารับปาก จากนั้นทั้งคู่ขอตัวกลับไป
 แววตาของเด็กพลัสถึงจะดูเขินผม แต่ไม่มีแววเคลิ้มฝันเหมือนสายตาที่มองไอ้รัน
ถุ่ย! เสน่ห์ตรูสู้ไอ้รันไม่ได้หรือวะ ไม่ได้อยากชิงดีชิงเด่นกับแฟนตัวเองหรอก
 แค่รู้สึกทำไมมันเหนือกูทุกเรื่อง...เย้ยยย!!!

   “คนพลุกพล่านฉิบหาย อยู่ทักทายผู้ใหญ่เล็กน้อยค่อยปลีกตัวกลับ
กูไม่เวิร์คกับงานแบบนี้เท่าไหร่” ผมคุยกับไอ้หล่อสมาร์ทใส่สูทหล่อชนิดเด่นสง่าตั้งแต่ร้อยเมตร

   “อืม..ไปทักทายคณะกรรมการสมาคมเถอะ” มันรับปาก จากนั้นเราสองคนเดินตีคู่
ถามกลางสายตาหลากหลายมองตลอดทาง ในห้องบอลลูนขนาดใหญ่ งานนี้เป้าหมายมาสังสรรค์
เจอกันของแวดวงธุรกิจจิวเวลรี่ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นปัญหา ร่วมปรึกษาหารือจิปาถะสารพัด
 มากกว่านั้นคือการที่พวกไฮโซเซเลบพาลูกหลานเปิดตัว งานนี้จึงคราคร่ำไปด้วยหนุ่มสาว
ที่ติดสอยห้อยตามพ่อแม่ ยกเว้นผมสองคนไม่มีพ่อแม่มา แต่เราได้รับเกียรติเป็นตัวแทนของพ่อโดยตรง

   ผมกับไอ้รันเป็นที่รู้จักไม่น้อย ผลจากโพลจัดอันดับนักบริหารหนุ่มไฟแรงแห่งปีติด 1 ใน 10
ของประเทศสดๆร้อนๆ จึงมีคนเข้ามาทักทายไม่ขาด แถมพ่วงท้ายสาวๆเป็นขโยง เข้ามาแนะนำตัวอย่างคาดหวัง
ไม่ต้องแจงรายละเอียดว่าพวกเธอหวังอะไรกัน

   “หวัดดีจร้า..คุณพรต คุณรัน คิดแล้วเชียวต้องเจอพวกคุณ”
หนึ่งในนั้นคือคุณหญิงเพ็ญจิตรควงลูกสาวเพ็ญแข เบียดคนอื่นยืนประจันหน้าผมอย่างคนคุ้นเคยกันดี

   “หวัดดีครับคุณหญิง ดีครับคุณแข” ผมกับไอ้รันทักทายกลับ ก่อนส่งยิ้มให้เพ็ญแขสาวสวยเปรี้ยวจี๊ด
สวมชุดราตรีไข่มุกอกตูมดันเต้าเต่งยั่วน้ำลายส่อตรงหน้า ชนิดล้นทะลักทรวงทีเดียว

   “เช่นกันค่ะคุณพรตคุณรัน แขดีใจที่เจอพวกคุณ ดื่มอะไรหรือยังค่ะ คอกเทลตรงบาร์สักหน่อยไหม”
เธอเอ่ยชวนพร้อมรอยยิ้มพราวเสน่ห์ส่งให้

   “ครับ” ไอ้รันชิงรับปาก เราปลีกตัวอย่างสุภาพจากบรรดาสาวๆ แอบเห็นบางคนเหยียดปากใส่เพ็ญแขด้วย
 อิสตรีย่อมมีบ้างเป็นธรรมดา คาดว่าไอ้รันเลือกปลีกตัวตามคำเชิญของเพ็ญแข เพื่ออาศัยฉากจากวงล้อมของสาวๆ
ที่ห้อมล้อมเราอยู่อย่างเนียนๆ

   “สนใจดื่มอะไรดีคะ” เธอหันมาถามหลังยืนอยู่หน้าบาร์

   “จินโทนิค” ไอ้รันบอกก่อน

   “เหมือนกัน” ผมตาม เธอปรายตามองอย่างยั่วยวน ก่อนยิ้มให้แล้วพยักหน้ากับบาร์เทนเดอร์หนุ่ม
ที่ลงมือผสมจินโทนิคให้ผมกับไอ้รันคนละแก้วทันทีทันใด

   เรายืนดริ้งกันหน้าบาร์ พูดคุยเรื่อยเปื่อยไม่มีสาระ เพ็ญแขเน้นคุยกับผมเป็นพิเศษ
สีหน้าไอ้รันถึงจะนิ่ง มีส่วนร่วมในการสนทนา แต่ผมรู้สึกได้ถึงรังสีอึดอัด..มันจงใจแผ่ใส่ผมโดยเฉพาะ
อาการแบบนี้บ่งบอกอารมณ์บ่อจอยเท่าที่ควร

   “โอยตายหนุ่มๆ มึนหรือยังค่ะ ป้าแวะทักทายเพื่อน หวังว่าหนุ่มๆคงไม่มอมยัยแขเมาไปเสียก่อน”
คุณหญิงเพ็ญจิตรโผล่มาแจมหลังหายไปตอนทักทายกันครั้งแรก

   “หึหึ! คุณแขดื่มเก่งกว่าพวกผมอีก” ไอ้รันตอบพร้อมรอยยิ้มการค้าของมันตามมารยาท

   “แหม..คุณรันแกล้งแหย่ยัยแข ลูกสาวป้าดื่มไม่เก่งค่ะ อย่าดื่มมากนะคะลูกแข
เดี๋ยวอ้วกบนรถคุณพรตเขา” อ้าว! ไหงจู่ๆ ลงท้ายอ้วกบนรถผมได้เล่าเนี่ยะ
ผมกับไอ้รันหันสบตากันอัตโนมัติ หลังได้ยินประโยคท้าย

   “อุ้ย! ขอโทษจริงๆ ป้าลืมบอก ขากลับขอติดรถคุณพรตไปด้วยสิ
บังเอิญคนขับมาส่งแล้วกลับไปก่อน มีเหตุสุดวิสัยต้องไปขับรถให้คุณพ่อของยัยแขต่อ” ลูกไม้ตื้นๆ มาอีกแล้วงานนี้

   “ผมไม่มีปัญหา งานนี้รถพรตเขาครับ ผมอาศัยมาด้วยช่วยประหยัดพลังงาน ลดโลกร้อน”
ไอ้รันออกตัวอย่างสุภาพ ปัดหน้าที่ให้ผมเฉย ไอ้ห่านิปกติมันมีแผนเหลี่ยงดีๆ
สงสัยงานนี้อยากลองเชิงผมจะทำยังไง ระยำจริง แม่งเสือกนอยด์เอาตอนนี้วะ!

   “ความจริงผมไม่มีปัญหาเลยครับ ถ้ารถสปอร์ต 4 ที่นั่ง วันนี้ผมดันเอาเปิดประทุน
2 ที่นั่งมานี่สิคุณหญิง” คึคึ! ไม่ได้โกหก กูฉลาดหรอกเตรียมตัวล่วงหน้า
กลัวปรสิตถึงได้เลือกคันนี้ออกงาน กร๊าก!! ไม่หมูโว้ย!

   “ต๊าย! เหรอค่ะหลานพรต ป้าไม่รู้จริงๆ เอาไงดีล่ะทีนี้
ขากลับไม่แน่ใจโทรตามคนขับแวะรับจะดึกหรือเปล่า”
คุณหญิงมีอาการมือทาบอกตกใจสมบทบาทกับเหตุการณ์สุดๆ

   “ผมแนะวิธีที่ดีกว่าให้เอาไหม ไม่ต้องเสียตังค์ด้วย” แสดงความเป็นสุภาพบุรุษ
ไม่เพิกเฉยต่อปัญหาสตรีและคนกำลังย่างวัยชรา

   “ยังไงคะ” เพ็ญแขรีบถามทันควัน

   “ละแวกบ้านคุณแขมีเซเว่นไหมครับ” เดาว่าน่าจะมี

   “มีสิคะหลานพรต เซเว่นสาขาเป็นดอกเห็ด ขืนบ้านป้าไม่มีล้าหลังเขาตายเลย
หลานพรตถามทำไมคะ” คราวนี้เป็นคุณแม่สงสัยบ้าง

   “ถ้างั้นดีเลย ผมมีวิธีนั่งแท็กซี่ฟรีไม่เสียตังค์” สองแม่ลูกมองผมสายตาสนใจใคร่รู้
ยกเว้นไอ้สิงห์หล่อยังหน้านิ่ง ฟังผมหน้าตายตามสไตล์ไม่มีหลุดมาดหรอกมัน

   “ทำยังไงเหรอคะ หลานพรต” คุณหญิงแม่ทนรอไม่ไหว

   “คุณหญิงให้พนักงานโรงแรมเรียกแท็กซี่ ใกล้ถึงเซเว่นบอกให้แวะจอดหน่อย” ผมแนะนำเป็นขั้นตอน

   “แวะทำไมคะ” คราวนี้ลูกสาวชิงถาม สายตาสงสัยเต็มแก่

   “บอกเขาจะซื้อไฟฉาย” ผมตอบแกมยิ้มนิดๆ

   “อ้าว! ให้ป้าซื้อไปทำไม” ตัวแม่ถามติดๆ

   “บอกซื้อไปส่องหา ‘สร้อยเพชร’ ทำหล่นในรถ”

   “หืม! ทำไมต้องพูดแบบนั้นคะ” เพ็ญแขถามทันควัน

   “บอกไปเถอะ ย้ำว่าหาแล้วไม่เจอ” ผมพูดกึ่งกลั้นหัวเราะเต็มกลืน

   “แล้วยังไงต่อ” คุณหญิงตื่นเต้นเห็นๆ

   “พอเขาจอด คุณหญิงกับคุณแขก็ลงเข้าเซเว่น รับรองนั่งแท็กซี่ฟรี” ผมยิ้มกว้างหลังพูดจบประโยค

   “อ้าว! เราไม่ต้องจ่ายค่าแท็กซี่เหรอ” ตัวแม่ยังมึนปนงง?

   “แค่คุณหญิงกับคุณแขลงจากรถหันหลังเข้าเซเว่น คนขับคงรอคุณหญิงหรอกครับ
 กลับออกมาไม่เห็นแท็กซี่หรอกครับ..ฮะฮ่าๆๆ”

   “คิกคิกๆ! แขเข้าใจแล้ว เอาเป็นว่ามีโอกาสจะลองไปใช้ดู คิกคิกๆๆ”
เพ็ญแขหัวเราะตามผม ส่วนไอ้รันส่ายหัวให้กับวิธีนั่งแท็กซี่ฟรี
แต่มันก็หัวเราะเบาๆ เหอะ! ร้อยทั้งร้อยวิธีนี้ได้ผลเห็นๆ ไม่ติดเอาไปทำจริงก็นะ

   “โอย! หลานพรตคิดได้ อิอิ!!” คนอื่นหัวเราะจนตลาดวาย
คุณหญิงตัวแม่เพิ่งเข้าใจ ให้ตายเถอะป้า! คิดช้าจริง..ฮะฮ่าๆๆ!

   สรุปผมกับไอ้รันชิ่งได้ด้วยเงื่อนไข รถผมเป็นสปอร์ตสองที่นั่งไม่มีเจตนาปฏิเสธ
บริการสตรีและคนย่างวัยชราแต่อย่างใด แถมมีน้ำใจแนะวิธีนั่งแท็กซี่ฟรีให้พวกเธอด้วย
หากขี้เหนียวแล้วหน้าด้านเอาไปใช้ล่ะก็ ถือว่าพวกเธอแน่มากกกกก...กร๊ากกก!!!


อัพให้ครบร้อยแล้วนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจแทนความห่วงใยที่มีให้กันนะคะ

ยังไงพวกคุณก็ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกัน ใกล้เทศกาลใหญ่อีกแล้ว

ขับรถราเดินทางต่างจังหวัด ก็ระมัดระวังเป็นพิเศษ ห่วงคนอ่านเช่นกันค่ะ

Luk. :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 02-04-2013 12:40:40

ต่อไปอากาศยิ่งจะร้อน ลองทำแบบนี้ดูสิคะ..เอาน้ำแข็งมือ(ก้อนใหญ่)ใส่ถาดวางไว้หน้าพัดลม
พอจะได้ลมเย็นแบบสดชื่น
เพราะถ้าพัดลมไอน้ำ กลัวคุณลักษ์เป็นไข้หวัดมากกว่าเก่า

ตอนนี้รอเก็บตังค์ เลยกลับไปอ่านเรื่องที่จบแล้วของคุณลักษ์ สนุกทุกเรื่องเลย

ตอนนี้รอดูโต๋ตะเกียงตอนโตเต็มวัย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-04-2013 13:02:23

คิดถึงน้องตะเกียงงงงง อยากเห็นน้องตะเกียงโชว์หวานบ้าง 555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 1/4/56 ^__^
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-04-2013 13:22:09

ยังไงพรตก็แพ้ทางรันตลอด

ขอให้คุณลักษ์หายไวๆ นะ
อากาศร้อนทำให้ร่างกายแย่ด้วย บางทีมันอึดอัดหายใจไม่คล่องด้วยล่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-04-2013 13:22:44

เอ่อ !!   ใช้วิธีนี้ได้ผลจริงเหรอพรต??

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 02-04-2013 13:28:06

วิธีนั่งแท็กซี่ฟรี!!! โอ๊ย แกก็ช่างคิดนะพรต  :m20:   
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-04-2013 14:54:20

 :mew6: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-04-2013 15:00:57

ไม่ใช่พรตคิดไม่ได้นะเนีย 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 02-04-2013 15:08:15

ปล่อยให้คุณพรตรั่วต่อไป  :hao7:

ยังไงกำไรก็ได้ทุกคน  :katai2-1:

(พรต,รัน,คนแต่ง,คนอ่าน)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 02-04-2013 15:43:28

พรตมันคุ้มทุนตรงไหนเนี่ยเฮ้อ!รั่วจิงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 02-04-2013 16:27:47

 :laugh:วิธีนั่งแท็กซี่ฟรีไม่ใช่พรตนี่คิดไม่ได้นะนี่
ว่าแต่พรตเราก็แอบร้ายติดกล้องในห้องรันด้วยอะ  รึร้ายพอกันทั้งพรตทั้งรันหว่า  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 02-04-2013 18:29:32

พรตกับรันสมเป็นผัวเมียกันจริงๆต่างคนต่างเอากล้องไปติด :katai2-1: แต่คนที่ได้กำไรสุดๆคือโทนี่หวังว่าพลัสนี่คือไม่มีปัญหากับชีวิตรักคู่พรตรันนะถ้าไม่ใช่เหยี่ยวรั่วคิดไม่ได้นะวิธีนั่งแท็กซี่ฟรี แต่คนที่ยอดกว่าพรตคือน้องลักษ์คะที่คิดได้ :katai2-1: :katai2-1:รอตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-04-2013 18:59:23

อยากจะเอาวิธีขึ้นแท็กซี่ฟรีของพรตไปใช้นะ
แต่แต่งตัวไม่เข้ากับสร้อยเพรชคนขับคงไม่เชื่อ 55555
ว่าแต่พรตก็ซื้อกล้องเหมือนกันหรอเนี่ย
แหมๆต่างฝ่ายต่างหวงเลยนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-04-2013 19:24:34

แบบนี้โทนี่กำความลับของทั้งคู่ไว้สินะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 02-04-2013 19:35:44

ตามมาเพื่อให้ครบ 100% เหมือนกัน......
พรตรั่วได้ตลอดฮาแบบนี้.....มีมือที่สามมา...
จะจัดการไงดี....น้องพลัส...จะแรงหรือแค่..
ประกอบต้องรอดู....แต่ที่แน่ ๆ โทนี่ได้กะตังค์
ทั้ง 2 ทาง สามีซื้อ 1 ชุด ภรรยาซื้อ 1 ชุด...
เอาไว้มองตากันผ่านกล้อง...555......
สุดท้ายโทนี่ฉลาดที่สุด...... :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10 วันที่ 2/4/56 ^__^ อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 02-04-2013 19:47:54

5555

คู่นี้เค้าเจ้าเล่ห์+รั่วไม่มีใครเกิน

ขอตอนนวดกับนาบด้วยน้าๆๆคุณลักษ์ อิอิ

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 02-04-2013 20:25:00

ต่างคนต่างสอดแนมอีกฝ่าย
หวงกันน่าดู ^^

ขอบคุณ คุณ Luk ที่มาต่อครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 02-04-2013 20:45:47

มันฮาตรงที่ ผัวเมียคู่นี้มันเเอบติดกล้องที่ห้องของกันและกันนี้แหละ ฮ่าๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: nuyayaa ที่ 02-04-2013 21:02:52

พรตชอบรั่ว แต่เราก็ชอบพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 02-04-2013 21:36:10

วิธีนี้ฮาอ่ะ แต่มันจะไม่เป็นเรื่องใช่มั๊ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 02-04-2013 21:47:06

ตลกตรงต่างคนต่างเอากล้องไปติดอะ
 :laugh:
เหมือนรันจะรู้ทันแล้วป่ะ
 :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 02-04-2013 23:04:15

อย่างฮา กะวิธีนี้ของพรตจริงจริง เอ ต่างคนต่างก้อติดกล้องแอบส่องกันนะเนี้ย แต่คิดเหรอว่ารันจะไม่รู้อะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 02-04-2013 23:51:12

  :katai3:

สมแล้วที่เป็นพรตรั่ว

หนุ่มๆนี่นะเสน่ห์แรงจริงเชียวทั้งสามทั้งหนุ่มเข้าหาไม่ขาด

บวกเป็ด  รักษาสุขภาพมากๆนะคะพี่ลักษณ์

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 03-04-2013 00:20:37

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 03-04-2013 00:43:41

อ้าว พรตก้แอบส่องรันเหมือนกันหรอ ต่างคนต่างแอบส่องกัน ใจตรงกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 03-04-2013 00:52:54

พลัสอะไรนี่ท่าทางจะนำเรื่องวุ่นวายมาให้นะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 03-04-2013 01:11:54

ต่างคนต่างหวงกัน.........5555
งานนี้เพื่อนโทนี่.......รวยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-04-2013 01:47:16

พรต ท่านมั่นใจหรอว่าจะคุ้มอ่ะ  :ruready
พี่ลักษ์ก็สู้ๆนะคะ รักษาสุขภาพดีๆนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-04-2013 02:14:14

พ่อแม่คู่นี้ได้ใจไปเต็มๆเลย เล่นซะไปไม่เป็นเลยพรต
พรตเอ๋ยพรต น่าจะสำนึกตัวเองได้แล้วน่ะ ว่าตัวเองนะไม่มีทางรู้ทันกุนซือเทพรันไปได้หรอก โดนตลบหลังยังไม่รู้ตัวอีก
รั่วไม่เคยเปลี่ยน :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 03-04-2013 04:22:59

อ่านไปขำไป เหมาสมแก่การเป็นเนื้อคู่กันยิ่งนัก พอๆกันเลยๆ(ในหลายๆความหมาย :laugh:)
เวลาเจอบทสนทนาจะเดาความคิดพรตไม่ค่อยออก รู้อย่างเดียว เจอสิงห์รันเมื่อไหร่ เหยียวของเราก็จะตกปุ๊ลงมาทันใด ฮ่าๆ
เป็นหนุ่มหล่อกันทั้งคู่นี่ก็ลำบากแฮะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: lovely1714 ที่ 03-04-2013 10:39:48

คิดถึงพี่ตะเกียงกับพี่โต๋
พี่พรตก็รั่วได้ใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 03-04-2013 11:38:09

พรตนี่มันน่าแกล้งจริงๆ เลยโดนทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งสามีแหย่เล่นกันเพลิน หุๆ :laugh:
อีตอนที่พรตเปิดกล้อง ทั้งฮาทั้งอึ้ง  :pigha2: เฮ้ย ไอ้สองคนผัวเมียคู่นี้มันแอบส่องกันทั้งคู่เลยเรอะ สมกันจริ๊งงงง
น้องดีไซเนอร์คนใหม่นี่น่ารักดีนะ จะได้คู่กับรุ่นน้องพรตที่กวนๆคนนั้นป่าว เดาเล่นนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-04-2013 11:46:13

ถ้าไม่ใช่พรตคิดไม่ได้นะเนี่ย
นั่งแท็กซี่ฟรี :laugh:
+1รั่วแบบไม่มีลิมิต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-04-2013 12:38:50

โทนี่ได้ขายของให้ทั้งรัน-พรต ฉลาดจริงๆ
เอามาส่องกันเอง พอกันเลยทั้งคู่
พรต-รันยังเสน่ห์แรงเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 03-04-2013 15:15:21

น่ารักได้อีก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 03-04-2013 17:15:47

หึหึ พรตเอ๋ยยังช้ากว่ารันก้าวนึงเสมอนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 03-04-2013 20:10:28

เอ่อพรตก็แอบติดกล้องในห้องรัน :mew5:
วิธีนั่งแท็กซี่ฟรีเกินความคาดหมายจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 03-04-2013 20:37:20

น่ารักมากเถอะคู่นี้ชอบบบบบบ :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 03-04-2013 20:53:20

สองคนนี้ใจตรงกันจริงๆ
ใช้บริการโทนี่ทั้งคู่

โอย พรตฮาได้ตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 04-04-2013 00:53:49

ชอบตอนส่องกล้อง โทนี่ได้กำไรเห็นๆ
สมกันยังกะกิ่งทองใบหยก
จะได้เจอโต๋+ตะเกียง แล้ว
กอดคนเขียน :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-04-2013 02:47:00

วิธีเกรียนๆรั่วๆของพรตฮ่าๆๆๆ คิดถึงเหล่าเพื่อนๆของทั้งคู่จังเลยอยากเห็นตะเกียงแล้วอ่ะ
รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: feili ที่ 04-04-2013 08:12:40

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:อ๊ากกกกกก สิงห์รันหึงด้วย ....พรตก็หึงอ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกอิจฉา ผัวก็หล่อเมียก็หล่อ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 04-04-2013 10:38:21

เพิ่งได้เข้ามาอ่านตอน 100% ค่ะ  ยังไงน้องล้กษ์ไปเที่ยวก็ระมัดระวังในช่วงเทศกาลนะค่ะ   :yeb:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 04-04-2013 14:33:53

เอารถ2ที่นั่งมา
เตรียมการมาพร้อมจริงๆ55

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 04-04-2013 19:53:41

วิธีนั่งแท็กซี่ฟรีของพรต มันน่า..จริงๆๆๆ :jul3: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-04-2013 14:28:49

แพ้อย่างพรตน่ะเค้าเรียกแพ้อย่างเต็มใจ :z1:
ยอมให้แฟนตัวเองจะเป็นอะไรไปเนาะ
แต่ฮาอีตรงต่างคนต่างส่องกันเองนี่แหละ
คนที่รวยคือโทนี่ ได้ทั้งสองทาง :laugh:
อ่านคู่นี้แล้วมีความสุข หัวเราะไปกับพรตทุกครั้ง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
ป.ล.อากาศร้อน(มากๆ) รักษาสุขภาพนะคะ ป่วยทีเล่นเอาแย่เลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 06-04-2013 14:43:01

เป็นวิธีที่น่าใช้จริงๆ   :laugh:   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-04-2013 19:35:53

คู่นี้จะน่ารักกันไปถึงไหนอ่า
แค่นี้ก็หลงหัวปรักหัวปรำแระนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 08-04-2013 12:04:02

 :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 08-04-2013 23:15:38

 :sad4:ชอบๆๆๆมาต่อไวๆนะคับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 5 หน้า P.10-11 วันที่ 2/4/56 อัพ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 09-04-2013 23:20:01

มาอัพต่อได้แล้วท่าน...ขออ่านคู่รักบันลือโลกให้มีความสุข แล้วก็หอบความสุขไปเล่นน้ำให้มันเย็นชื่นฉ่ำจิตไปเลย
รออยู่นะเจ้าคะ... :mew4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ตอน 6 หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 11-04-2013 11:13:53

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 6
(Special Prot)



   “พรุ่งนี้ 11 โมง ไปรับไอ้โต๋กับตะเกียงที่สนามบิน”

   “เฮ้ย! ไหนบอกอีกสองวัน มากะทันหัน” ตกใจปนดีใจเปลี่ยนแปลงยิ่งกว่าอากาศอีกวุ้ย!

   “มันมีเวลาไม่มาก อยู่ได้แค่ 2 วันต้องไปสวีเดนต่อ งานด่วนเลยเลื่อนมาก่อนกำหนด
เพิ่งวางหูกู ให้บอกมึงด้วย” อ้าว! แผนที่นัดพวกไอ้วิน ไอ้ตาร์ไว้พังยับ พวกมันจะเปลี่ยนวันได้หรือวะ!

   “เป็นอะไร มึงไม่ดีใจที่มันมาเร็ว” ไอ้รันสงสัย เห็นผมเงียบไปเฉยๆ ห่า..กูกำลังใช้สมอง

   “เปล่า..มึงมีอะไรอีกไหม หรือมาบอกเรื่องไอ้โต๋กับตะเกียงเท่านั้น” เบนความสนใจมันออกไปก่อน

   “ทำไม ไม่มีเรื่องนี้กูมาไม่ได้งั้น มีอะไรปกปิด” แหนะ! ไอ้เหี้ยปกปิดพ่องมึง
เขาเรียกเซอร์ไพรส์..เปิดเผยแล้วมันจะตื่นเต้นได้ไงวะ!

   “ไม่มี๊!!!..” เสียงสูงเลยกู

   “ท่าทางมึงน่าเชื่อมาก..พรต บอกกูมาดีดี” ดันเค้นอีก..ฟราย

   “จี้กูแบบนี้..มึงบีบคอกูเลยเหอะ” ซักไซ้อยู่ได้

   “ท่าทางมึงมีพิรุธ”

   “หรี่ตาจ้องกูไม..เอาให้ทะลุเลยไหม? พิรุธเหี้ยไร มึงดิหนุ่มน้อยหน้าหวาน
ผลุบเข้าออกห้องทำงานบ่อยเกินไปแล้ว” ส่องเจอ..ไอ้น้องพลัสผลุบเข้าผลุบออกยังกับเดินสวนสนาม..

   “อย่าบอก..แอบหึงกูกับเด็กพลัส” 

   “รัน..กูแค่รักษาสิทธิ ในเมื่อมึงเป็นแฟนกู ไม่ให้ยุ่งกับใครเกินหน้าที่ อย่าให้ใครวุ่นวายเกินงาม
สรุปกูหึงหวงพอใจยัง สิทธินี้กูได้มาโดยชอบ มีอะไรค้านกูไหม?” สะใจมันอึ้งไปเลย นานทีจะเห็นไอ้รันเหวอ คึคึ!

   “มึงได้สิทธินั้น กูไม่ได้ข้องแวะใครเกินหน้าที่ ส่วนใครอยากยุ่งกูหรือไม่ช่างเขา จำไว้กูไม่ใช่คนมักง่าย
สบายใจได้รั่ว กูไม่นอกใจมึงน่า อย่าลืมบอกตัวเองด้วยล่ะ หัดระวังตัวไว้ เพราะกูมีสิทธิหึงหวงมึงเช่นกัน”
ไอ้หย๋า! ทำหน้านิ่งน้ำเสียงจริงจัง จิ๊! แดกกูไม่ลงหรอก

   “เสียใจว่ะ! กูไม่มีพฤติกรรมล่อแหลมอย่างมึง วันนี้ 4 รอบ เด็กพลัสผลุบเข้าออกห้องมึง”
มันหรี่ตาจ้องใหญ่ ทึ่งที่กูรู้ความเคลื่อนไหวอ่ะดิ

   “มึงติดกล้องห้องกูหรือ..พรต” ตายห่า! ไอ้เชี้ยฉลาดเป็นกรด ขืนให้มันจับได้ซวยบรรลัย

   “ติดเหี้ยไร..กูมีสปายเหอะ ผิดด้วย..ที่กูอยากรู้ความเคลื่อนไหวมึง”
 ไหลให้เนียน มันจ้องเหมือนจับผิด แต่วรพรตไม่หวั่น..ขืนหลบตามีพิรุธแน่

   “หึ! สมศรีคือสปายมึง ตกลงเลขากูไปเป็นสายให้มึงตั้งแต่เมื่อไหร่” คิดไปด้ายยยย!!! สิงห์รันกุนซือเทพ คึคึ..

   “เลขามึงไม่ใช่พนักงานเหรอวะ พนักงานที่นี่ลูกน้องกูหมด” สมอ้างไปก่อน สมศรีไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย

   “ยอมรับสินะ ถ้างั้นกูคงต้องย้ายเขาไปแผนกอื่น เสียดายฝีมือคิดว่าได้เลขารู้ใจแล้วเสียอีก
ทำเกินหน้าที่ เก็บเอาไว้ไม่ได้” สัด! มันเอาจริง

   “เห้ย! ย้ายทำไม ไม่ใช่สมศรีที่กูให้สอดแนมหรอกน่า เลขามึงคงยอมให้กูหลอกคายความลับหรอก
แม่ง! หาเรื่องเดือดร้อนอีก มึงจะโดนเอกสารทับหัวตายอีกรอบ กว่าจะได้เลขาลงตัว..อย่างกับงมเข็มในน้ำโขง”

   “น้ำโขงพ่องมึงดิ..พูดยังผิด” มันตอกหน้าหงาย

   “มึงจะบอกงมเข็มในมหาสมุทรใช่ป่ะ น้ำโขงเอาให้รอดก่อนเหอะ
ควาย! น้ำโขงยังยากเหลือแสนกระแดะยกมหาสมุทร กูไม่โง่หรอก”

   “อย่าเสือกเปลี่ยนสำนวนซี้ซั้วพรต รั่วไม่เข้าเรื่อง” สอนกูอีก

   “เปลี่ยนตรงไหน กูพูดอย่างใจคิด เอาเป็นว่าไม่ใช่สมศรี มึงเค้นคอเขาก็ไม่รู้ตัวหรอก
กูไม่บอกว่าเป็นใคร มีไว้หากไม่ชอบมาพากล ได้รู้ความเคลื่อนไหวใครหวังผลประโยชน์จากมึงบ้าง
ไม่ได้หึงหน้ามืดตามัวน่า เข้าใจกูเปล่า” เอาน้ำเย็นเข้าลูบ ไอ้นี่บทจะร้อนน่ากลัวใช่ย่อย ทำกูเสียว

   “กูไม่ใช่เด็กพรต มึงต่างหากที่ต้องระวัง”  โยนกูอีก

   “ระวังเหี้ยไร ไม่มีใครหาผลประโยชน์จากกูสำเร็จ สบายใจเลยมึง”
รับปากอย่างมาดมั่น ใครหน้าไหนกล้าล้วงคอเหยี่ยวกูวะ!

   “อย่าให้รู้ ใครสอดแนมกูมารายงานมึง” คาดโทษไว้อีก

   “มึงยังไม่บอกกูเลย เด็กพลัสวิ่งวุ่นห้องมึงทำไม ตั้งแต่พรีเซ้นท์งานในที่ประชุมเด็กนั้นทำตัวติดมึงแจ
กูดูไม่ผิดสายตาอ่อยขนาดนั้น คงไม่ใช่แค่เรื่องงานอย่างเดียว” ไม่ได้พูดเกินจริง เด็กอมมือยังดูออก
มองไอ้ห่ารันตาเยิ้มเคลิ้มไปแล้ว

   “ใครคิดยังไงไม่ใช่เรื่องสำคัญ ถามกูสิคิดแบบเดียวกันไหม เราห้ามความคิดคนอื่นไม่ได้พรต
มึงเองคุณแขทอดสะพานวาดวิมานเป็นเรื่องราว คุณหญิงเพ็ญจันทร์ถึงกับใส่พานถึงที่ กูไม่เคยบ่นสักคำ” เงอะ! เล่นเอาอึ้ง

   “ทำย้อนสัด! ตรงไหนกูเล่นด้วยวะ ไม่เคยเปิดช่องหรือให้ความหวังสักครั้ง..ห่า” เรื่องจริงวุ้ย!

   “ก็ดี..กูไม่เคยยกมาเป็นประเด็นกับมึง เมื่อไหร่มึงเล่นด้วยหรือแอบมีท่าทีตอบ
ถึงตอนนั้นกูไม่ถกธรรมดา..จัดหนัก!..รู้ไว้ด้วย” ขู่อีกแล้ว

   “ครวย! ปัดให้กูอยู่ได้ เฉไฉไม่ตอบข้อสงสัยกูนะมึง บอกกูมา..เด็กนั้นมีธุระอะไรกับมึงนักหนา” เข้าเรื่องเสียที

   “เรื่องสินค้าที่กำลังผลิต เขามารายงาน มึงให้กูดูไม่ใช่ ไม่ให้รายงานกูมึงจะให้เขาดิวกับใคร”
เถียงไม่ออก เรื่องจริง..แต่แม่งก็รายงานถี่ยิบ

   “เนียนมาก..กูดูเองดีกว่า” คึคึ! แบ่งเบาภาระมัน..ด้วยความหวังดี

   “สายไปแล้ว งานเดินกว่า 70% ดูเหี้ยไรตอนนี้ เดินทางอาทิตย์หน้าเสือกอยากเอาไปดู
ปัญหาต้นน้ำมึงรู้ไม่ลึก ขืนดิวแล้วงานไม่ไหลรื่นล่ะก็ จะพังเอาง่ายๆ ตัดเรื่องกูออกจากหัวรั่วๆ มึงซะ
ตราบใดกูเป็นผัวมึง ไม่มีนอกใจไปเป็นผัวใครเด็ดขาด..พรต!” โว๊ะ! เน้นซะตูดกูขมิบ
ฉิบหาย!..ยอมเป็นเมียเฉพาะมึงหรอก..ย้ำอยู่ได้ระยำจริงเว้ย!

   “เออ! กูจำขึ้นใจ สำคัญไม่เป็นผัวใคร อย่าเสือกไปเป็นเมียเชียวล่ะ อ้างกูไม่ห้าม..มึงตาย!!
เห็นหน้าหวานๆแบบนั้น เสียบมึงขึ้นมา กูไม่อยากนึกภาพ ผัวกูไปเป็นเมียเค้า บรื๋ออออ!! พูดแล้วขนหัวลุก”

   “กูคงยอมถ่างขาให้เสียบ ขนาดมึงขอยันมหา’ลัย กูยอมมึงไหมพรต พูดหัดคิดซะบ้าง..แม่ง”

   “นั้นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ใครจะไปรู้ กันไว้ดีกว่าแก้” เถียงเว้ย!

   “ควาย! ได้เป็นศพก่อนลงมือ เลิกพูดไร้สาระ สรุปพรุ่งนี้เคลียร์งานให้ว่างด้วย..หืม”
สั่งเสร็จ หน้าบูดเดินหนีไปเลย นึกว่ากูจะง้อ ครวย! กูไม่ผิดนิมึงนอยด์เอง ไม่ง้อโว้ย! วรพรตไม่ง้อหรอก..
.
.
.
.
.
.
.
.

   “รัน..กินเป็ดปักกิ่งกัน” นี่กูไม่ได้ง้อนะ คึคึ!

   “ไม่” สัด! กูยอมลงทุนเหอะ

   “น่านะ..กูพาไปเจ้าอร่อย ไม่ให้มึงออกสักแดงเดียว”

   “ไม่” พ่องมึงพูดเป็นอยู่คำเดียว จวนเลิกงานดิ่งมาป้อมันกว่าครึ่งชั่วโมง
ไอ้ห่านี่ตอบอยู่คำเดียว ตั้งหน้าตั้งตาง่วนเอกสารเมินไม่สนใจกูอีก

   “ตกลงไปกับกูไหมเนี่ยะ..ห๊ะ!” ชักโมโห..ขึ้นเสียงแล้วกู ดูมันจ้องตาดุใส่ กูกลัวตายห่าล่ะ

   “อืม! มึงไม่ไปกูนัดคุณแขไปเป็นเพื่อนอย่ามานอยด์กูเชียว เหี้ยไรหัวก็ไม่ล้าน งอนเก่งฉิบหาย”

   “พรต!..กูให้โอกาสมึงถอนคำพูด” โว๊ะ! สีหน้าดุเดือดฉิบหาย ท่าจะโกรธจริงวุ้ย!

   “ทำไมกูต้องถอน คึคึ! กูชวนเสือกเล่นตัว พอกูบอกไปกับสาวสวยมึงก็เหวี่ยง
ตกลงแมนเปล่าหืมน้องรัน นับวันชักแต๋วนะมึง” ยั่วแม่งเลย

   “เดี๋ยวแต๋วจะทะลวงตูดแหก พ่องมึงเหรอ ง้อแฟนเสือกประชด เป็นมึงพอใจไหม”
เฮ้ย! โกรธจริงนี่หว่า ปกตินิ่งสงบสงสัยชื่อนี้มีอิทธิพลกับมัน

   “กูชวนมึงแล้วนิ เสือกบอกไม่ๆๆ กูอยากกิน มึงดันเล่นตัวไม่เลิก ใครจะทนง้อได้นานนักวะ” บ่นแม่งเลย

   “สมควรให้โกรธไหม มึงขอโทษกูสักคำ” กูผิดเหี้ยไรวะ ต้องขอโทษ

   “ทำไมกูต้องขอโทษ ทำผิดอะไร” งง?

   “ผิดที่ไม่ไว้ใจสอดแนมกู ละเมิดสิทธิส่วนบุคคล มีหน้ามาอ้างนั่นนี่ 
โบ้ยกูเรื่องเด็กพลัสอีก ทุกกระทงกูสมควรโกรธหรือเปล่า..คิดดูดิ”

   “โห! กี่ข้อหาวะนั่น มึงสมควรดีใจ ที่กูใส่ใจมึงทุกเรื่องนะรัน”

   “อืม..ถ้ากูสอดแนมมึงบ้าง ไม่โกรธใช่ไหม” อะไรของมัน

   “เอาดิ..มีความสามารถเชิญเลย ของแบบนี้กูควรภูมิใจ อย่างน้อยมึงสนใจชีวิตความเป็นอยู่กูทุกฝีก้าว
เอาตอนเบ่งขี้ด้วยไหม ตั้งกล้องไว้เลย อย่าเอาภาพส่วนตั๊วส่วนตัวกูมาแบล็คเมล์ก็พอ นอกนั้นตามสบาย
หากมึงสุนทรีย์ที่ได้เห็นกูทุกมุมล่ะก็ เชิญครับน้องรันของพี่พรต” ลอยหน้าท้าทาย
อยากทำมึงทำไป เว้นแต่มึงจะทำเหร้อออ!! ฮ่าๆๆ

   “จำคำมึงไว้ด้วย กูทำห้ามเหวี่ยง ไม่เช่นนั้น..ชดใช้ยกกำลังสาม”

   “ขู่กูจริง มึงสมควรถูกตั้งข้อหาข่มขู่กรรโชก นอนโรงพักคืนสองคืน”

   “มึงไปนอนเองดิ ตกลงจะไปไหม..เป็ดปักกิ่ง”

   “กูต่างหาก สมควรถาม ควาย! ไอเดียกูเหอะ” ทำเก๊ก..ห่า

   “ของฟรีใครไม่ชอบ แถมมึงบริการ..วันนี้กูเป็นราชา”

   “มึงหลอกกู..สัด” แม่งรมณ์เสีย โดนมันหลอกจนได้

   “เพิ่งรู้ตัวเหรอ..รั่ว ไม่ทำแบบนี้มึงจะสำนึก..หืม”

   “ควายรัน..กับกูมึงยังเหลี่ยม เชื่อได้ไหมมึงรักกูจริง”

   “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง กูไม่รักไม่อิงแอบเป็นทศวรรษหรอก สำคัญรักส่วนรัก
เรื่องนี้มึงแส่เอง รับผิดชอบตามระเบียบ”

   “เออ! กูผิดตลอด!! อย่าให้ถึงทีกูมั่ง..จิ๊!”

   “ทีมึงแล้วไง..จะทำอะไรกู”

   “กูจะจับมึงใส่กุญแจมือ ราดโยเกิร์ตตามด้วยนมสด ให้หมากับแมวเลียทั่วตัวมึงให้รู้สึกหวาบวิว
นั่งดูมึงทรมานทุรนทุรายให้สาแก่ไจ กูไม่ช่วยมึงปลดปล่อยเด็ดขาด ดูมึงจะสำนึกอ้อนวอนขอร้องกูไหม ฮะฮ่าๆๆ”

   “วิปริตฉิบหาย ความคิดโคตรระยำ รอมึงโดนเองแล้วกัน”

   “แผนนี้กูคิด เรื่องอะไรเป็นฝ่ายโดน แน่จริงมึงคิดเองดิ”

   “อืม..ไว้กูให้มึงรู้รสชาติ มาดูกันใครเด็ดกว่า” เหอๆ ชักเสียวแปลกๆ

   “เจ๊ากันเนอะ ไม่เล่นแล้วแผนเผินอะไรไม่เล่นเนอะรัน ไปแดกเป็ดกันดีกว่า”
 อ้อนหน่อย แอบกลัวไว้ใจแม่งไม่ได้...เสียววูบ!!!

   [รบกวนค่ะเจ้านาย น้องพลัสขอพบ] อะไรวะ จะกลับอยู่แล้ว โผล่มาทำไมเวลานี้

   “เชิญครับ” ไอ้ห่ารันอนุญาต ไม่ทันไรหน้าขาวๆ รูปร่างบางเสื้อผ้าทันสมัยก็หอบเอกสารผลักประตูเปิดเข้ามา
 แอบมีชะงักหลังเห็นผมอยู่ด้วย คงคิดว่าไอ้รันอยู่คนเดียวละมั้ง

   “หวัดดีครับคุณพรต ขอโทษที่ผมเข้ามารบกวน” มารยาทดีเหะ

   “ไม่รบกวนหรอก ว่าแต่งานด่วนหรือครับ” เป็นเจ้านายต้องไม่อคติ

   “มีข้อเสนอนิดหน่อย ปรึกษาคุณรันนะครับ”

   “ผมต้องออกไปหรือเปล่า ส่วนตัวไหม” มารยาทกูดีเว้ย!

   “ไม่หรอกครับ” หน้าขาวๆ รีบส่ายประกอบคำพูด

   “งั้นเชิญเลย ผมขอฟังด้วย” เนียนเลยกู

   “ว่ามาสิ..พลัส” เสียงทุ้มของไอ้รันเอ่ยขึ้น หน้าเด็กพลัสจุดรอยยิ้มทันควัน
 โห! ไม่ออกสักนิด นี่มันออกไม่เหลือต่างหาก

   “ตรงส่วนฐาน ตามแบบไม่มีขอบ แต่ผมว่าเราใส่ขอบเสียหน่อยจะดูดีกว่านะครับ
รอบขอบประดับเพชร ช่วยให้หรูหราขึ้นอีก” เด็กนั่นชี้ลงบนแบบในกระดาษปอนด์ให้ไอ้รันดู

   “อืมฟังดูดี ประเด็นคอสไม่เพิ่มขึ้นเหรอ”

   “งบเดิมที่เราตัดทองคำขาวงบก็ทอนไปไม่น้อย ถ้าประดับเพชรไม่กี่แสนหรอกครับ
แต่จะทำให้เครื่องประดับชิ้นนี้ดูมีราคามากขึ้น เป็นการเพิ่มมูลค่าด้วยดีไซน์แทนครับ”
ผมฟังการถกเงียบๆ ไม่ออกความเห็น เท่าที่ดูก็โอเคดี เด็กพลัสไอเดียเจ๋งสมราคา

   “เห็นเป็นไง..พรต” ไอ้ห่ารันหันมาถามความเห็นผม

   “ถ้างบไม่โอเวอร์ ก็โอเค” ตอบตามจริง

   “ถ้างั้นให้แผนกตกแต่งยกร่างให้ผมดูก่อน ใครทำส่วนฐาน” ไอ้รันหันไปถามแม่งาน

   “พี่พินิจครับ ตอนนี้ขั้นตอนหลอมขึ้นรูป ผมเห็นว่าถ้าคุณรันตกลงพรุ่งนี้ก็สามารถประดับเพชรได้ จะลองดูก่อนไหมครับ”

   “ตกลง งั้นพรุ่งนี้ให้ช่างส่งชิ้นงานมาให้ผมกับคุณพรตตัดสินใจอีกที มีอะไรอีกไหม” ไอ้รันตัดบท

   “หมดแล้วครับ คุณรันรีบไปธุระหรือครับ”

   “เปล่า..ผมไปกับคุณพรต”

   “ที่ไหนเหรอครับ” อะไรฟ่ะ! ทำไมเซ้าซี้เรื่องส่วนตัว

   “ไม่รู้สิ คุณพรตเป็นคนกำหนด” ไอ้รันโยนมาที่ผมเฉย

   “คุณพรตผ่านรามอินทราหรือเปล่าครับ แถวห้างแฟชั่นฯ” ถามไมวะ

   “มีอะไร..หืม” ขอฟังดูก่อน

   “ผมตั้งใจว่าจะไปดูลายซากุระแถวนั้น มีร้านสไตล์ญี่ปุ่นเขาเพ่นสีฝีมือดีอยู่ร้านหนึ่งนะครับ
ลองถามดูเผื่อคุณพรตผ่านแถวนั้น” เรื่องงานอีก มึงจะขยันไปไหน

   “นี่เลิกงานแล้ว เรายังจะไปดิวงานอีก” เป็นห่วงครับ

   “ผมไม่อยากให้เสียเวลา จวนใกล้กำหนดอยากให้เหลือเวลาไว้ เผื่อแก้ไขงานด้วยครับ” เออ..รับผิดชอบโคตร

   “พูดแบบนี้ผมต้องย้ำให้หัวหน้าเรา พิจารณาโบนัสปลายปีไหมหืม”

   “โอ๊ะ! ผมไม่ได้คาดหวังเรื่องนี้ครับ แค่ได้งานตามใจรัก กับบริษัทฯที่ชื่นชอบ ผมดีใจแล้ว” น้าน!

   “คุณจะอาศัยติดรถไปด้วย” เข้าเรื่องดีกว่า

   “เปล่าครับผมขับรถมา ถ้าไม่รบกวนเชิญคุณรันคุณพรตแวะดูลายร้านนี้
ถ้าถูกใจจะได้นำมาเป็นตัวอย่างฝ่ายศิลป์เขาครับ” สบตากับไอ้รัน เสือกยักไหล่ให้ผม ประมาณ ‘แล้วแต่มึง’

   “ตกลง เจอที่แฟชั่นฯ” สรุป กูไปก็ได้ แล้วเราต่างแยกย้าย
ระหว่างเดินมาลานจอดรถ เห็นไอ้หนุ่ยควงสาวออฟฟิศสวยใช่เล่น

   “หวัดดีครับ..เจ้านาย” มันทักทันที หลังเห็นเราสองคน

   “อืม..แผนกจัดซื้อหรือเปล่าหืม” คลับคลายคลับคลา สาวแผนกนี้สวยใช่เล่นด้วยสิ

   “นิดค่ะคุณพรต อยู่จัดซื้อ” ว่าแล้วเชียว

   “งั้นไม่กวนล่ะ ตามสะดวก” 

   “ผมยังไม่ได้ขอบคุณท่านรองเลย คำแนะนำที่ให้ผมแสดงสถานะบนบอร์ด ผมถึงไม่เหงา”
อ้าว! มึงกำลังอวดว่ามึงเจ๋งใช่ป่ะ

   “ไม่เป็นไรคุณหนุ่ย ยังไงผมเป็นกำลังใจให้ มีข้อแนะนำเพิ่มเติมฝากไปคิด การมีแฟนเหมือนประกวดเดอะสตาร์
ต้องลุ้นตลอดเวลา จะได้ไปต่อหรือไม่ ฉะนั้นคุณหนุ่ยกำลังอยู่กับการลุ้น ผมอวยพรล่วงหน้าให้ได้ไปต่อนะครับ คึคึ!”
ไอ้หนุ่ยอึ้งอ้าตาค้างเป็นที่เรียบร้อย ส่วนสาวสวยนามว่าน้องนิดแผนกจัดซื้อ หัวเราะหน้าแดง
โธ่! น้องครับ ไอ้หนุ่ยมันจะได้ไปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของน้องด้วย อย่าเอาแต่ขำ..กร๊ากกก!!

   “มึงรั่วใส่มันแบบนั้น เฮ้อ!” ห่ารันส่ายหน้า หลังนั่งในรถเรียบร้อย

   “รั่วเหี้ยไร มึงดูไม่ออกมันตั้งใจอวดกูเห็นๆ”

   “มันดีใจต่างหาก อยากโชว์มึง ไม่ถึงอาทิตย์มันได้สาวควง”

   “น้านแหละ เค้าเรียกอวดเว้ย!”

   “มึงเองไม่ใช่ เป็นพี่เลี้ยงแนะนำมัน”

   “กูแค่แนะนำไม่ใช่พี่เลี้ยง ว่าแต่มึงจะรับเป็นพี่เลี้ยงเด็กพลัสไหม แผนสูงนะห่า มีเอางานมาอ้าง
เก็บรูปหรือไม่ก็ซื้อตัวอย่างมาให้ดูสิ้นเรื่อง เบิกเงินคืนที่ฝ่ายบัญชี เรื่องงานกูไม่ได้ห้ามนิ” ขอบ่นหน่อย

   “คิดแบบนี้ เสือกรับปากไปแวะดูทำไม”

   “มึงจะให้กูปฏิเสธ เด็กนั้นจะได้นินทาลับหลังว่ากูไม่ได้เรื่องอ่ะดิ
เป็นถึงผู้บริหาร ลูกน้องออกหน้างกๆ เอาหน้าตอนงานเกิดไม่ใช่นิสัยกู”

   “แน่ใจ..ไม่ใช่อยากรู้เด็กนั่นมีแผนอะไรอีก..หืม” เอร้ย! เสือกรู้ทัน

   “นิดหน่อย อยากรู้วิธีล่อสิงห์ เกย์รุ่นใหม่เขาใช้แผนไหนกัน..คึคึ!”

   “แล้วไง มึงจะรู้ไว้ประดับบารมี” ฟังมัน..ห่า

   “แผนไหนก็สู้แผนกูไม่ได้วะ ฮะฮ่าๆๆ” มั่นใจเว้ย!

   “แผนอะไร?” ว่าแล้วมันต้องถาม

   “จำไม่ยาก ปฏิบัติยิ่งง่าย ‘มึงอยากรวย ส่งฝาอิชิตัน ถ้าอยากมันมาหากู’ ฮ่าๆๆ” ไอ้ห่ารันหน้าเหวอเรียบร้อย

   “ฟราย! รั่วไม่มีลิมิต” มันส่ายหน้าให้ แต่แอบกลั้นขำผมใหญ่

   “ไม่เพราะมึงอยากมันเหรอ ถึงอยู่กับกูนานขนาดนี้ คึคึ!”

   “อืม..ผิดอยู่นิดเดียว กูไม่ได้อยากมัน แต่กูอยากมึง” จบข่าวเรื่องเล่าโดยวรพรต
ตอนนี้รถกูแกว่งๆ ตายสนิท..ลืมได้ไงปากไอ้เหี้ยรันผนึกมวลสาร ลาตายก่อนวรพรต หน้ากำลังจะระเบิดเถิดเทิง
เฉมองหารถเด็กพลัสแทน ขับนำหน้าลิบๆ ผมขับตามไปติดๆ เขินสาด..!!!




มาอัพให้ก่อนสงกรานต์

เที่ยวสงกรานต์ระมัดระวังอุบัติเหตุด้วยนะคะ

อย่าประมาท ขับรถขับรา เดินทางโดยสวัสดิภาพกันทุกคนค่ะ

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 11-04-2013 11:50:29

มาให้กำลังใจครับ

อ่านเรื่องนี้ทีไร สบายเบาไปเลย 5555 :katai5:

มีความสุขสงกรานต์เช่นกันครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 11-04-2013 12:42:14

พรตยังรั่วไม่เปลี่ยนแปลง แถมเผลอๆจะรั่วมากกว่าเดิมอีก  :m20:
อ่านเรื่องนี้ทีไร มีรอยยิ้มประดับหน้าตลอดเวลา :katai2-1:

ขอให้คุณ Luk มีความสุขให้วันสงกรานต์นะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 11-04-2013 12:44:20

คิดถึงจังเลยค่ะ

ในที่สุดพรตรันก็มา  และนำพาความรั่วและรอยยิ้มมาให้

รอติดตามว่าน้องพรัสจะเจอฤทธิ์หึงหวงจากพรตยังไง

บวกเป็ด

สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ  ชุ่มฉ่ำรับสงกรานต์ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 11-04-2013 13:01:24

โอ้เย้ๆๆๆ พรตรันมาแล้วววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-04-2013 13:14:15

มาต่อแล้ว
พรตมันสุดยอดความรั่ว
แต่เขาก็แอบหวงและห่วงกันนะคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 11-04-2013 13:20:36

หุๆ รันทำเป็นโกรธให้พรตง้อ ที่แท้มีจุดประสงค์ จะให้พรตออกปากอนุญาตให้รันส่องพรตได้นี่เอง
สิงห์รันเจ้าเล่ห์จริงๆ :katai2-1:
"กูไม่ได้อยากมัน แต่กูอยากมึง" อันนี้ทั้งขำทั้งเขิน ฮิ้ววว :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 11-04-2013 13:26:16

กูไม่ได้อยากมัน แต่กูอยากมึง  :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 11-04-2013 14:18:40

ตอนนี้มาแบบเบาๆสบายๆเรื่อยๆแต่หนุกอ่ะชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-04-2013 14:38:31

เถียงยังไงก็สู้รันไม่ได้หรอกพรตรั่ว 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 11-04-2013 15:00:45

โหหหหหห

มีตัวละครใหม่ด้วย พลัสจะเป็นตัวร้ายป่าวเนี่ย

ปล.ท่าทางกรรมจะตามรันทันนะเนี่ย แอบไปติดกล้องห้องพรต พรตก็เลยเอาคืนมั่ง
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 11-04-2013 16:08:31

สนุกมากๆๆเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 11-04-2013 16:44:16

ได้ความรั่วมาเป็นกำลังใจ

สุขสันต์เทศกาลสงกรานต์ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 11-04-2013 18:30:43

พรตรั่วได้ตลอด ฮาได้ทุกเวลา.....
แล้วแบบนี้ถ้าเกิดมีดราม่า  พี่พรต...
สุดหล่อจะเป็นไงเนี่ย!!!!!!!
เพราะไม่รู้  น้องพลัสจะมาแบบไหน..
จะร้ายหรือดี...แต่อยากให้มีดราม่าบ้าง
อยากรู้ว่า พี่พรตจะแก้ไขยังไง.......
สิงห์รันจะปล่อยให้เหยี่ยวเสียใจไหม...
มองไม่ออกเลยว่าคู่นี้จะมีดราม่าออกมายังไง.......รอดูต่อไป

มีความสุขวันปีใหม่ไทยกันทุกคนนะเจ้าคะ......
ทั้งนักอ่านทุกท่าน และนักแต่งทุกคน
รวมคุณ LUX  ไปด้วย.........เล่นน้ำกันให้มีสุขทุกวันทุกคน... :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 11-04-2013 19:18:49

เบื่อรัน มีคนมาชอบทีไรก็ปล่อยทำตัวสบายทุกที จะให้ดีเลี่ยงบ้างก็ได้ ชัดเจนหน่อยดิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-04-2013 19:39:03

ระวังไว้บ้างนะน้องรัน


เที่ยวให้สนุก และปลอดภัยนะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 11-04-2013 20:10:07

 ‘มึงอยากรวย ส่งฝาอิชิตัน ถ้าอยากมันมาหากู’






ชอบอันนี้อ่ะ แม่งรั่วชิบหาย ยังรั่วเหมือนเดิม







มารอลุ้นเรื่องใหม่อยุ่นะ มาต่อเร็วๆล่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 11-04-2013 21:34:56

ไปๆมาๆเด็กพลัสจะมารู้ความลับของเจ้านายซะนี่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 11-04-2013 22:34:29

พรตรั่วจิงๆอะแหละ 55555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 11-04-2013 22:38:14

พี่พรตกะรันมาแล้ว
คิดถึงจัง :กอด1:
สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 11-04-2013 23:00:41

อ่านทีไรยิ้มได้ทุกที ชอบตอนพรตเขินมากๆเลย น่ารัก
ยังแพ้ทางรันตลอด
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ :กอด1:

 “ผมตั้งใจว่าจะไปดูลายซากุระแถวนั้น มีร้านสไตล์ญี่ปุ่นเขาเพ่นสีฝีมือดีอยู่ร้านหนึ่งนะครับ   เพ้นท์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-04-2013 00:02:35

เกือบโดนจับได้เรื่องกล้องแล้วไหมละ   โคตรฮาอะ!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 12-04-2013 00:48:24

สุดท้ายก็เขินเอง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-04-2013 02:13:00

พลัสนี่ไม่ค่อยเลยนะนั่น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 12-04-2013 06:35:54

พรตก็ขยันหามุกรั่วๆมาปล่อยได้ทุกตอนนะ
ยิ่งมุกเดอะสตานี่อย่างฮาเลย
คิดไปได้นะพ่อเหยี่ยวรั่ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 12-04-2013 08:24:45

อย่างฮาอะ พรตตกหลุมของรันแว้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-04-2013 10:35:06

ฮาตลอกอ่ะ  :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 12-04-2013 10:40:35

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
พี่พรตขา รั่วได้ใจมากค่ะ
พี่รันก้อระวังไว้บ้างนะคะ

รอเจอเฮียโต๋ กะ ตะเกียงล่ะ คิคิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-04-2013 11:50:31

อินู๋พลัสทุ่มสุดตัวจริงๆๆ
พรตก็รั่วได้ไม่มีลิมิต :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 12-04-2013 15:12:44

พรตนี่ก้ยังรั่วและฮาเหมือนเดิมเนอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 12-04-2013 20:15:14

สุขสันต์วันสงกรานต์นะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 12-04-2013 20:17:34

แอบมีตัวละครใหม่เข้ามาล่ะ
ว่าแต่น้องหน้าหวานนี่คงไม่ก่อปัญหาหรอกกระมั้ง :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: asmar ที่ 13-04-2013 00:00:25

รอจ้า o18

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-04-2013 02:54:35

 :laugh:  รั่วได้ใจ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-04-2013 14:52:13

สุขสันต์วันสงกรานต์
อ่านคู่นี้ทีไรแหม มันสุขใจทุกที น่ารักจัง  :o8:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 14-04-2013 14:55:58

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 15-04-2013 09:12:03

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องยกให้รันเค้าล่ะ
พรตไม่เคยเถียงชนะรันสักเรื่องเลย :laugh:
แถมยังโดนเอาคืนแบบตัวเองเสียเปรียบอีกด้วย
ว่าแต่เด็กพลัสหน้าหวานจะมีแผนจริงไหมหนอ
ถ้าจริงล่ะก็รีบถอยเลย เพราะพรตไม่ธรรมดา
มักจะทำอะไรที่คนอื่นเค้าไม่ทำและคิดไม่ถึงอีกด้วย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 17-04-2013 20:15:24

ฮิ้วว~ หยอดกันซะ ถึงจะไม่หวานแต่ได้ใจอ่ะ   :m3:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.13 วันที่ 11/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-04-2013 11:51:58

 :กอด1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 19-04-2013 14:44:06

สุขสันต์หรรษาหลังสงกรานต์

กระเป๋าแห้งไปตามๆ กัน เอิ้กๆๆๆ :ling1:

กลับมาขุดทองทำงานกันใหม่

แต่คนเขียนไปถือศีล เอาบุญมาฝาก

ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้าทุกคนค๊าาาาา :L1:


รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 7
(Special Run)



   มาถึงห้างแฟชั่นฯ ไอ้รั่วหุบปากสนิทหลังโดนผมย้อนซะหน้าแดง
มันจอดรถเรียบร้อย เราพากันไปหาพลัสซึ่งรออยู่หน้าสตาร์บัค

   “ร้านอยู่ชั้นล่างครับ” น้องบอกหลังพวกผมไปถึง คนนำพาลงบันไดเลื่อนไปยังเป้าหมาย

   “คุณรันอนุญาตไหมครับ ถ้าผมจะขอเรียกพี่รัน” ผมมองคนถาม หน้าใสขึ้นสี อดเลิกคิ้วขอคำอธิบายไม่ได้

   “ออกมาข้างนอกเรียกคุณดูทางการไปหน่อยอ่าครับ” ฟังเหตุผล แอบสบตาไอ้รั่วที่เดินตีคู่อยู่ข้างๆ

   “ผมด้วยไหม..พลัส” ไอ้รั่วแทรกถาม

   “ถ้าจะกรุณา ผมคงปลื้มสุดๆ” เออ..สีหน้าดีใจออกชัด

   “เอาสิ” ไอ้รั่วอนุญาต ผมได้แต่พยักหน้าตอบรับแกนๆ

   “พี่รันมาแถวนี้บ่อยไหมครับ”

   “ไม่บ่อย” ผมบอกสั้นๆ

   “คนเพ้นท์เป็นสาวลูกครึ่งญี่ปุ่น..ฝีมือขั้นเทพ” พลัสโปรโมทใหญ่น้ำเสียงชื่นชมจากใจ

   “ไปรู้จักได้ยังไง” ไอ้รั่วถามขึ้นบ้าง คงเห็นผมนิ่งไม่ค่อยพูดเท่าไหร่

   “เพื่อนสมัยเรียนเคยใช้บริการ ผมพลอยรู้จักไปด้วย”

   “ซี้หรือเปล่า” ไอ้รั่วรู้ผมรักษาระยะห่าง ชิงคุยแทนซะงั้น อย่างน้อยมันคงเห็นว่า..ผมไม่ได้ให้ความหวัง

   “นิดหน่อยครับ พี่เขาจำผมได้” หน้าหวานระบายยิ้มภูมิใจ

   “ถ้าถูกใจฝีมือให้เขาไปเพ้นท์ที่บริษัทดีกว่า ผมไม่อยากขึ้นพิมพ์ดูไม่ค่อยอาร์ต งานฝีมือควรใช้ฝีมือล้วนๆ”
ไอ้รั่วออกไอเดีย ผมเห็นด้วย มูลค่าสินค้าไม่ธรรมดาที่มาที่ไปควรพิเศษหน่อย

   “ผมจะลองคุยดู พี่พรตโอเคฝีมือเขาค่อยว่ากันอีกที” ไอ้รั่วพยักหน้า จังหวะเราเดินมาถึงเป้าหมาย
เป็นคูหาเล็กๆ ชิ้นงานสไตล์ญี่ปุ่น เพ้นท์สีน้ำ สีน้ำมัน ฯลฯ ฝีมือสมราคาคุยไม่ทำให้ผิดหวัง

   “เจ้าของไปไหน” ไอ้รั่วกวาดสายตาหาเจ้าของชิ้นงานเหล่านี้ หลังไม่เห็นใครในร้านสักคน

   “ผมพลัสครับ..พี่คิมิโกะ” พลัสเรียก ไม่นานผ้ากั้นด้านหลังเลิกออก ไม่สังเกตต่างเข้าใจเป็นฝาผนัง
ที่แท้งานเพ้นท์บนผ้าผืนแบ่งโซนส่วนตัว  ใบหน้าสวยหวานนุ่งกางเกงยีนส์เสื้อยืดร้องเท้าผ้าใบสีซีด รวบผมรัดเก็บ
สำคัญกางเกงยีนส์เพ้นท์ลวดลายเต็มไปหมด สมเป็นอาร์ตตัวแม่มากๆ

   “อ้าว! พลัสมีธุระกับพี่เหรอ” รอยยิ้มหวานอาบหน้าสวย พร้อมคำทักทายดูคุ้นเคยเป็นอย่างดี

   “ผมพาเจ้านายมาดูผลงาน คุณพรต..คุณรันเจ้านายผมเองครับ” พลัสแนะนำ เราพากันส่งยิ้มให้เธอตามมารยาท

   “ยินดีค่ะ ฉันคูมิโกะ..ชื่อไทยจำง่ายกว่า..คิม” ไทยตรงไหนวะ!

   “ยินดีเช่นกัน ของที่โชว์ฝีมือคุณ” ไอ้รั่วยิ้มหล่อตามแบบฉบับ ตีซี้เนียนทำความคุ้นเคยไปด้วย

   “ฉันไม่นำผลงานใครมาแอบอ้างหรอกคุณ” เธอกวนได้ใจพอสมควร

   “คึคึ! คุณน่าจะหารายได้เสริม ผลงานคนอื่นคิดเปอร์เซ็นต์ฝากขาย เพิ่มรายได้ไม่น้อยน๊า
ลูกค้าชอบไม่เหมือนกันหรอก นอกเสียจากคุณยึดอุดมการณ์ ไม่นำผลงานใครมาแย่งซีน” ไอ้รั่วเรื่อยเปื่อยเข้าแล้ว

   “ฉันไม่กลัวแย่งซีน จะรับไว้พิจารณาแล้วกัน คุยธุระคุณมาดีกว่า” เธอถลึงตาให้ แต่เมียผมกลับยิ้มกวน เอากับมันสิ

   “ผมสนใจฝีมือเพ้นท์ของคุณ นอกสถานที่รับงานไหม คิดเท่าไหร่?” ผมยืนฟังนิ่ง ไม่ขัดปล่อยไอ้รั่วจัดการเอง

   “ดูชิ้นงานก่อน ค่อยตีราคา”

   “เพ้นท์ซากุระบนแก้วคริสตัล งานฝีมือละเอียดเป็นพิเศษ”

   “เยอะไหม ยากง่ายต้องดูเนื้องานถึงสรุปราคาได้”

   “ผมให้คุณออกแบบ ก่อนออกแบบรบกวนไปดูคริสตัลที่ต้องเพ้นท์
พื้นที่ไม่มากเท่าไหร่ ยากตรงเป็นจิวเวลรี่นี่แหละ” ไอ้รั่วอธิบายเสียงนุ่ม

   “พรุ่งนี้ฉันว่างช่วงบ่าย” เธอตอบรับ ไม่มีลีลาท่ามากอยากที่คาดไว้

   “ถ้างั้น..ผมให้พลัสมารับไปดูชิ้นงานที่บริษัทฯ” ไอ้รั่วหมัดมือชก

   “อืม..มีอะไรอีกไหมค่ะ”

   “เหมือนจะไล่ลูกค้า ไม่คิดว่าผมอาจสนใจของที่โชว์เหรอ ไล่กันจริง” ไอ้รั่วตรงเหลือหลาย
เธอหน้าแดงก่ำหลังมันพูดไม่มีกั๊ก หน้าหล่อกลับยิ้มเท่ดูสนุกที่ได้ต่อปากกับอาร์ตตัวแม่

   “ฉันไม่ได้ไล่ ปวดขี้..อยากดูเชิญตามสบาย ว่าแต่ฉันไปใครจะดูร้าน พวกคุณกลับของฉันหายซวยสิ”
ผมอึ้ง ไอ้รั่วดันหัวเราะขันคำพูดเธอเฉย

   “ที่แท้คุณไม่ขยับตัวอั้นขี้นี่เอง งั้นไม่กวนล่ะเชิญตามสะดวก ไว้เจอกันใหม่..ลาล่ะครับคุณคิม”
พูดจบมันหันมาพยักหน้าชวนผมออกจากร้าน สาวคิมเหวอไปเลย คงไม่คิดว่าไอ้รั่วจะมึนตอบเธอได้หน้าตายแบบนั้นมั้ง
ถ้าสาวคิมเจอช็อตอื่นจะอึ้งกว่านี้อีก..คึคึ!

   พลัสไม่ได้ตามพวกเรากลับออกมา คงรอคุยรายละเอียดกับเธอต่อ ระหว่างรอเธอขี้ก่อนอ่ะนะ
ผู้หญิงปกติไม่กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าผู้ชายที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกหรอก แถมเป็นลูกค้าเสียด้วย เว้นแต่..เธอไม่ปกติ

   “มึงนัดเขาพรุ่งนี้บ่าย ต้องไปรับไอ้โต๋กับตะเกียง อย่าบอกมึงลืม” ผมเตือนเผื่อมันลืม

   “ใครบอกกูอยู่เจอ ให้เด็กพลัสน้องพี่รันเทคแคร์ดิวะ”

   “น้องพ่อง” เสือกยกตำแหน่งแทนผมเฉย

   “ง่ะ! ไม่ใช่น้องเหรอ เห็นอ้อนขอมึงเรียกพี่นิ”

   “อย่ากวนพรต สรุปมึงไม่ได้นัดหรือลืม..หืม”

   “ตรงไหนที่กูตกหล่น กูบอกพลัสไปรับเขามาดูงานที่บริษัทฯ”

   “มึงบอกอีกด้วย แล้วเจอกันใหม่” ผมย้ำคำพูดมันก่อนออกจากร้าน

   “จิ๊! เจอกันใหม่ไม่ได้หมายความต้องพรุ่งนี้นี่หว่า กูไม่ได้พูดสักคำ
เจอใหม่แปลว่าเมื่อไหร่..ก็เมื่อนั้นโว้ย!” กรรม..เอากับมันดิ

   “เออกูไม่เก็ทเอง..ครวย! ขอร้องอย่าล้อพลัสกับกูอีก”

   “โด่! นึกว่ามึงจะรับมาเป็นน้อง เด็กมันอุตส่าห์ขอ ‘เรียกพี่ได้ไหม’ เคยได้ยินป่ะ!
ถ้ารับเป็นน้องมันจะไม่คิดเป็นอื่น นอกจากมึงไม่อยากให้เป็นน้อง แต่เป็น..จุด..จุดๆ”
มีเล่นลิ้นทำเสียงประกอบต่างหาก

   “จุดพ่อง..อย่าชี้โพรงนะพรต พูดมากจะว่ากูไม่เตือน” ชักหงุดหงิด

   “เอาน่าจริงจังไปได้ มึงรู้เด็กคิดเกินเลย ไม่งั้นคงไม่วางหน้านิ่ง
กูพูดถูกไหมครับ สิงห์รันเจ้าเสน่ห์” ทำน้ำเสียงกวนได้โล่

   “ไม่โง่นิ” ผมประชด

   “คึคึ! โง่ไม่ใช่กูแหละ ไม่งั้นจะล่อมึงหลงกูได้เหรอ สิงห์รันสิงโตดำ เสร็จโจร..ฮะฮ่าๆๆ”
เสือกแหงนหน้าหัวเราะถูกใจซะงั้น

   “เฮ้ย! มองถนนหัวเราะเหี้ยไร ตกลงมึงเป็นโจร”

   “เปล่า! สำนวนโว้ย!..สำนวน”

   “อีกไกลไหม ร้านเป็ดมึงเนี่ยะ” มันกำลังขับรถพามากินเป็ดปักกิ่ง

   “ไม่ไกล..ร้านนี้มึงเคยมาแล้วน่า”

   “อย่าบอกร้าน xxx ” ผมย้ำให้แน่ใจ

   “อืม..ร้านนั้นแหละ”

   “มึงยั่วโมโหกูใช่ไหม..สัดพรต” ผมขบกรามเข่นเขี้ยวจ้องหน้าคมเข้มด้านข้างอย่างหงุดหงิด

   “อะไร..ยั่วอาร่ายวะ!” มันทำเสียงกวนตีน ตีหน้ามึนอีกต่างหาก

   “มึงรู้..พรต” ผมเน้นเสียงรอดไรฟัน

   “โอ๊ะโอ!..ยังคิดว่าหมวยเล็กชอบกูอยู่ล่ะสิ” ลูกสาวคนเล็กคลั่งไอ้รั่วชนิดกรี๊ดสลบกันเลย
เจอมันทีไรพะเนาพะนอฉอเลาะคลอเคลียไม่ห่าง จับแดกได้เธอคงทำไปแล้ว ผมหงุดหงิดไม่ยอมมากินร้านนี้อีก
ทนอึดอัดสภาพมันถูกเกาะแกะไม่ไหว รู้แต่แรกมันจะมาร้านนี้คงปฏิเสธหัวชนฝา

   “หมายความว่าไง กำลังจะบอกกูเธอเลิกชอบแล้ว” ผมย้อน

   “เป็นเช่นนั้น เธอแต่งงานมีผัวเรียบร้อย ไม่ทำท่าน่าเกลียดต่อหน้าผัวระมีของเธอหรอกน่า อย่าคิดเยอะ”

   “มึงไปได้ข่าวจากไหน ว่าเธอแต่งงานไปแล้ว”

   “กูได้การ์ดเชิญด้วย ใส่ซองเฉยๆไม่ได้ไปงาน มึงเลยไม่รู้ไงว่าเธอมีผัวระมีไปแล้ว
กูกลัวโผล่หน้าไปเธอจะทำใจแต่งงานไม่ลง ชื่อผัวเธอดันชื่อ ‘วรพรต’ เหมือนกูอีกต่างหาก
เหี้ยเอ้ย..คงไม่พิลึกไอ้หมอนั่นหน้าตาเหมือนกูด้วยล่ะมึง ยัยหมวยเล็กมันบ้า..ฮะฮ่าๆๆ” ฟังมันบ่นผมอดยิ้มตามจนได้

   “เธอชอบมึงมาก” ผมไม่ได้คิดไปเอง หมวยเล็กหลงไอ้พรตประมาณคลั่งไคล้ก็ว่าได้ เคยบุกมาหามันถึงบริษัทฯ
แต่ไอ้รั่วหลบหน้าไม่ออกมาเจอ ไม่งั้นคงเกาะหนึบโชว์พนักงานให้มีเรื่องเม้าท์เป็นที่สนุกปาก

   “ชอบมากที่ไหน โคตรมหาประลัยเลยมึง เพราะกูหล่อไง สาวตาถึงจึงพากันหลงกูแบบนี้..คึคึ!”

   “เออ..ไอ้หล่อ” อดประชดจนได้ ฟรายไม่อายปากเลยเว้ย!

   “เธอเจอมึงครั้งเดียว ดันติดตาฝังใจ” ความเป็นมาน้องหมวยคนนี้ไปเดินห้างเจอไอ้พรตโดยบังเอิญ
วันนั้นผมอยู่ด้วย เธอยืนบิดมืออายม้วน ก่อนทำใจกล้าดิ่งเข้ามาขอเบอร์มันต่อหน้าผมล่ะ มันปฏิเสธอย่างนุ่มนวล
ไม่คิดว่าเราแวะทานเป็ดปักกิ่ง ดันเป็นร้านเธอเฉย ร้านนี้ดังมากทำอร่อยชั้นหนึ่งทีเดียว เจอหนนี้เธอเข้ามาเทคแคร์
แนะนำเตี่ยกับม๊ารู้จัก ประกาศลั่นให้พ่อแม่ทาบทามไอ้พรตเป็นลูกเขย เล่นเอาผมสองคนอึ้ง ไอ้รั่วซึ่งรั่วได้ทุกสถานการณ์
เจอลูกบ้าดีเดือดเข้าให้ มันถึงกับรั่วไม่ออกเลยเหมือนกัน

   “มึงไม่น่ามาร้านนี้พรต กูว่าเปลี่ยนร้านเหอะ” ผมท้วง

   “ร้านนี้แหละ เชื่อกูดิ เธอไม่มาวุ่นวายกูหรอก”

   “มั่นใจขนาดนั้น”

   “ชัวร์ป๊าบ..” มียักคิ้วให้อีก

   “ตามใจ..เกิดปัญหากูเล่นมึงแน่” ขู่ซ้าาา

   “ฮันแน่!!!..กะเป็นข้ออ้างอัดถั่วดำกูดิ”

   “ฟราย!! ข้ออ้างอัดถั่วพ่องมึง ต่อให้ไม่มีอะไร..กูก็อัดมึงได้”

   “คึคึ! พักนี้มึงสติหลุดง่ายเนอะ ไม่สงบสยบความเคลื่อนไหวแล้ว หรือเลือดลมเมนส์มาไม่ปกติ”

   “สงสัยกูท้องแทนมึงมั่ง..สัด” กวนดีนัก ตอกมันหน้าเหวอเลยครับ

   “เห้ย! แดกน้ำกูจนได้เรื่อง แม่งน่าพาออกงานวัด” ระยำ..ไหลได้อีก

   “พ่องมึง..ขับดีดีตามองถนน” ดันหันมาคุยบ่อยเกินไปแล้ว

   “อยากเห็นหน้ามึงนิ” สัด..หยอดกูอีก

   “เดี๋ยวมึงได้พากูทัวร์นรกเสียก่อน”

   “คึคึ! รับประกันเหยี่ยวอย่างกูบินขึ้นฟ้าพาทัวร์สวรรค์ ไม่ตกต่ำปีกหักลงนรกหรอก
ฉะนั้นอย่าได้กังวลน้องรันจ๋า พี่พรตจะดูแลยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เว้นแต่จมูกโด่งของพี่
จะดอมดมน้องรันคนเดียว..อร๊ากก!! หวานบรรลัยในชีวิตกูป้อสาวเชียวมึง”
เพี้ยนไปแล้วควาย..เล่นกูหน้าร้อนเลยฉิบ พูดไม่นึกถึงใจคนฟัง เหอๆ..แต่ผมกลับรู้สึกดีพิลึก

   เรามาถึงร้าน มันนำรถเข้าจอดในซองเรียบร้อย กำลังจะดับเครื่องผมประกบมือหยุดมันไว้เสียก่อน

   “อะไร” มีงง..?

   “มึงไม่ต้องลง นั่งรอในรถ กูสั่งห่อกลับบ้าน” จบ! สั้นๆได้ใจความ

   “เห้ย! อาร่ายฟ่ะ! มาถึงที่มึงกลับจะห่อ” น้ำเสียงไม่เห็นด้วยเต็มที่

   “มึงจะแดกหรือเปล่า ถ้าแดกทำตามที่กูสั่ง ขืนรั้น..อด!” ยอมรับผมเผด็จการ
แน่ใจว่ามันโผล่หัวเข้าไปคงไม่มีเรื่องดี

   “มึงหึงกูขนาดนี้เชียว” ฟรายเสือกถามได้ กูทำขนาดนี้ไม่หึงมั้ง

   “พูดมาก..เปิดเพลงฟังรอในรถ กูโทรมารับสายด้วย” ผมย้ำ มันหมดทางเลือกจึงได้แต่พยักหน้า
จัดการปลดเข็มขัดเตรียมลง มันฉุดข้อศอกไว้ มีชะโงกหน้าเข้าใกล้จนลมหายใจปะทะหน้าผมแผ่วๆ

   “มึงยังไม่ตอบกู หึงใช่ไหม” เหี้ยแล้ว..ตอนนี้หน้าผมกำลังระอุ

   “คิดเองดิวะ ถามทำไม ไหนบอกมึงฉลาดในสามโลก” ผมเฉ เขินสัด

   “บางครั้งกูไม่อยากเข้าข้างตัวเอง เว้นแต่มึงพูดมันออกมา คนอย่างมึงคำพูดทุกคำล้วนสำคัญ
ความคิดกูเองกูงงกับมัน ไม่อาจด่วนสรุปว่าสิ่งที่มึงทำ ถอดสมการแยกสแควร์รูท แปลว่ามึงหึงกู” แม่งไปได้เว้ยเห้ย!
ขืนไม่พูดอะไรสักอย่าง มันคงไม่ยอมปล่อยข้อศอกผมง่ายๆ

   “อืม..กูหึง” พูดจบปลดแขนมันออกเตรียมลง แต่ผมคิดผิดไอ้รั่วกระชากผมบดปากจูบเอาเป็นเอาตาย
ดีที่ประตูยังไม่ทันเปิด ไม่งั้นเอร้ย!!!

   “อืมมม..พอก่อนห่า มึงจะแดกลิ้นกูแทนเป็ดหรือไง” ผมแหวไม่จริงจังนัก หลังสูดอากาศเข้าปอด

   “อืม..ลิ้นมึงอร่อยกว่าเป็ด โดยเฉพาะลิ้นที่เพิ่งบอกหึงกู” ตายสนิท บทมันจะทำผมเขิน
ล่อคารมชนิดอกซ้ายผมกระเด็นกระดอนเต้นไม่เป็นจังหวะกันเลยทีเดียว

   “ไว้คืนนี้ กูให้มึงแดกทั้งลิ้น..ทั้งดุ้น” ผมเน้นพยางค์หลังชัดคำ

   “อร๊าก!!..รีบไสหัวไปห่ารัน กูเขิลล!!” เห็นท่าเอาหน้ามุดพวงมาลัยมือปิดหูแล้วมั่นไส้ชะมัด
มันเป็นคนเริ่มทั้งนั้น สุดท้ายดันเขินเสียเอง เสือกไม่ดูกูต่างกับมึงนักนิ ควายเอร้ย! ระยำไหนเท่าต้องเดินไปสั่งเป็ด
เด็กในร้านเห็นหน้ากูเห่อขนาดนี้ไม่สงสัยก็บ้าแล้ว

   ไม่เสียเวลา ผมก้าวลงรถ ก่อนอดใจไม่ไหวงับหูขาวๆ กำลังแดงก่ำของมันแดกแทนเป็ดเสียก่อน
 ขยันทำให้กูหลงจริง..แม่งไอ้รั่ววววว!!

   ผมเดินไม่เหลียวหลัง ใจเต้นตุ่มๆต่อมๆ กับการกระทำสดๆร้อนๆ ขืนเหลียวกลับไปขาพานไม่ยอมฟัง
ลากมันกลับบ้านไปบดขยี้เสียเปล่าๆ ความน่ารักและเสน่ห์ของมันทำให้ผมรู้สึกหวงแหน
ก็เพราะนิสัยแบบนี้ มีใครเหมือนหรือลอกเลียนแบบมันได้..คึคึ!

   “หวัดดีครับ กี่ที่ครับ” โผล่เข้าร้าน พนักงานเสิร์ฟเข้ามาต้อนรับทันที

   “ไม่ต้องครับ ผมสั่งกลับ ขอเป็ดปักกิ่งตัวนึง” ขณะสั่ง เสียงหวานก็ดังให้ได้ยิน

   “พี่รัน..พี่รันจริงๆด้วย” น้ำเสียงคุ้นหูทำให้ต้องหันไปดู มาแล้วหมวยเล็กตัวจริงเสียงจริง

   “ดีครับ น้องเล็ก” ชื่อเล่นเธอ

   “พี่รันมาคนเดียวเหรอค่ะ พี่พรตล่ะ” ไม่ทันไรเธอถามถึงไอ้รั่วเลย สายตาคาดหวังว่าผมจะตอบไอ้รั่วมาด้วย

   “ครับ..พี่มาคนเดียว” ขืนบอกไอ้รั่วมาด้วย แม่เจ้าคงแจ้นไปแหมะเป็นปรสิตตัวติดมันในรถแน่

   “เหรอค่ะ! ว้า! แย่จัง ไม่เจอพี่พรตตั้งนานคิดถึงสุดใจ” สีหน้าผิดหวังแสดงออกไม่ปิดบัง
 ไหนไอ้รั่วบอกแต่งงานเลิกชอบมันไง คนละเรื่องกันเลย

   “เออ..แล้วพี่จะบอกมันให้นะครับ” ได้แต่เลือกวิธีนี้ดีที่สุด

   “ขอบคุณมากค่ะ พี่รันมานั่งคุยกับเล็กไปพลางๆ ระหว่างรอดีกว่า” ไม่พูดเปล่า
เธอคว้าแขนผมหมับลากหลุนๆ ไปยังโต๊ะใกล้ๆ ไม่แคร์สายตาเด็กในร้านมองกันตาค้าง
บ้างก็อายม้วนเลยก็มี สังเกตหน้าขึ้นสีจัดพอรู้

   “ว่าจะถาม พี่รันไปทำอะไรมา ทำไมหน้าสุกปลั่งแบบนี้ค่ะ” นี่ยังทันสังเกตผมด้วย
 สมควรบอกไหม..ว่าเป็นฝีมือสุดสวาทขาดใจคุณน้องแหละ ที่ทำให้ผมมีสภาพแบบนี้

   “พี่ร้อนครับ” แต่ผมเลือกตอบแบบนี้ดีกว่า

   “เล็กดีใจนะคะ ที่เจอพี่รัน งานแต่งของเล็กอุตส่าห์ส่งการ์ดวีไอพีให้ ไม่โผล่หัวกันเลยทั้งพี่พรต
พี่รัน น่าจับไถ่โทษนัดยกน้ำชาคารวะบ่าวสาวย้อนหลังสักจอก..ว่าไหม?” ตกลงเธอแต่งงานจริงสินะ

   “ช่วงนั้นงานพวกพี่ยุ่ง ติดอยู่ต่างประเทศไปร่วมไม่ได้ พรตฝากซองมาแสดงความยินดีแล้วนี่ครับ” เนียนไหลเอา

   “ก็เถอะ แต่เล็กก็ยังแอบหวังว่าพี่พรตกับพี่จะมาอวยพรนิ” น้ำเสียงผิดหวังสัมผัสได้
ผมค่อยๆดึงมือออก หลังเธอจับไม่ปล่อยทั้งที่เรานั่งเก้าอี้กันเรียบร้อยแล้ว

   “แหม..ไม่ต้องถือตัวหรอกค่ะ สำหรับพี่รันเล็กไม่ถือ คิดว่าเป็นพี่สาวคนหนึ่ง แอบอิจฉาต่างหาก อิอิ!”
อะไรนะ..หูผมเพี้ยนหรือฟังผิด

   “พี่สาว..” ผมทวนเบาๆ

   “ใช่ค่ะ  จะให้คิดเป็นอะไรได้ ในเมื่อพี่พรตสารภาพหมดเปลือก เล็กยอมรับตอนรู้ครั้งแรกตกใจมาก
แต่พอได้กลับมาคิดย้อนนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ตั้งแต่เจอพี่พรตกับพี่รันจนสนิท พี่สองคนตัวไม่ห่างกันเลย
เห็นคนหนึ่งก็ต้องเจอคนหนึ่ง เล็กหน้ามืดตามัวไม่ดูฟ้าดูฝนเอง ดันหลงรักพี่พรตหัวปักหัวปำ เฉลียวใจสักนิดก็น่าจะรู้
พี่พรตอาทรพี่รันแค่ไหน กระทั่งตอนเล็กสารภาพรักกับพี่พรตนั่นแหละ พี่เขาถึงยอมบอกความจริงว่ามีเมียแล้ว
แถมเมียพี่พรตยังเป็นผู้ชายโคตรหล่อบรรลัยอีกต่างหาก คนๆนั้นคือพี่รัน”
อร๊ากกกก!! ผมแทบเสียสติเอาหัวโขกโต๊ะให้สลบเหมือดไปเลย ไอ้รั่วระยำ นี่มันถึงกับปกปิดผมเรื่องนี้

   “อึ้งไปเลยใช่ไหมล้าาา!! เป็นเล็กก็อึ้ง ไม่คิดว่าพี่พรตจะยอมรับจากปากแบบนี้
น่าภูมิใจแทนพี่รันสุดๆ มีสามีรักหลงแถมเป็นชายเพอร์เฟก อย่างพี่พรตด้วย ชาตินี้เล็กคงหาไม่ได้
โชคดีที่เล็กเจอพรต เขาเข้ามาในเวลาที่เล็กบอบช้ำเพราะอกหัก สุดท้ายเราจึงลงเอยกัน”
ประโยคหลังเธอกัดริมฝีปาก บิดนิ้วเขินซะงั้น

   “ชื่อเดียวกับพรตเลยเหรอ” อดถามไม่ได้

   “เปล่าหรอก เล็กมีข้อแม้เขาน่ะ ชื่อเดิมเกรียงไกร เล็กยื่นเงื่อนไขถ้าจะให้เล็กแต่งงานด้วยต้องเปลี่ยนเป็นวรพรต
 ใช้ชื่อเล่นว่าพรต แล้วเล็กถึงจะยอมแต่งกับเขา เป็นที่มาว่าทำไมชื่อเขาเหมือนพี่พรต ไม่แปลกที่พี่รันสงสัย..อิอิ”
 เธอกับเห็นเป็นเรื่องตลกไปเสียงั้น

   “ไม่คิดว่ามันไม่ยุติธรรมกับเขาหรือครับ เหมือนเป็นตัวแทน” ผมพูดตรงๆ ไม่มีอ้อมค้อม

   “ใครที่รู้เรื่องนี้อาจคิดเช่นนั้น แต่เล็กไม่ได้คิดว่าพรตเป็นตัวแทนพี่พรตหรอก หน้าตาคนละอย่าง
พรตเขาเป็นลูกคนจีนเหมือนเล็ก ออกตี๋ตาตี่ ไม่ได้หล่อคมเข้มแมนแฮนซั่มอย่างพี่พรตสักนิด เพียงแต่ที่เล็กทำแบบนี้
 อยากมีความทรงจำเกี่ยวกับรักแรกตลอดไป แม้จะรู้ว่ารักแรกของเล็กดันไปหลงรักผู้ชายที่มีเมียแล้ว
 แถมเมียยังหล่อสมาร์ทอีกต่างหาก”

   “เออ..น้องเล็กไม่ต้องย้ำฐานะพี่บ่อยก็ได้ คือพี่ไม่ชินครับ” ผมต้องรีบปราม หลังเธอพูดบ่อยไปแล้ว 
ไอ้ครั้นจะแก้ความเข้าใจให้เธอใหม่ คงไม่เป็นผลดีต่อภาพลักษณ์วรพรตเท่าไหร่ ผมจึงเลือกยอมรับสถานะเมียของไอ้รั่ว
ไปอย่างไม่มีปากมีเสียง..ใครว่ามันไม่ร้าย เห็นหรือยังว่ามันร้ายบรรลัยเชียวล่ะ

   “ของที่สั่งได้แล้วครับ” จังหวะพนักงานนำถุงหิ้วใส่เป็ดปักกิ่งมาพอดี เราจึงยุติการสนทนาแค่นี้

   “ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ” ผมถามราคา ล้วงกระเป๋าตังค์เตรียมชำระค่าเสียหาย

   “ไม่ต้องหรอกค่ะ ถือว่าเล็กฝากไปให้พี่พรตทานด้วย อย่าลืมบอกความคิดถึงของเล็กด้วยนะ..พี่สะใภ้”
 พยางค์หลังเธอแอบกระซิบเกือบชิดริมหูผมเบาๆ จั๊กจี้ชะมัด ชำเลืองดูหน้าเด็กเสิร์ฟ เจ้าหนุ่มนั่นแอบหน้าแดงไปเรียบร้อย
 หลังเห็นเจ้าของร้านกระซิบกระซาบใส่หูผม

   “ไม่ดีกว่า พี่เกรงใจของซื้อของขายเล็กรับเงินไว้เถอะ” ผมปฏิเสธ เกรงใจ มาสั่งดันได้ของฟรีอีก

   “ถ้าพี่รันคิดว่าเล็กเป็นน้องสาว อย่าปฏิเสธสิคะ” เป็นอันสรุป ผมจนปัญญา จำต้องรับไมตรีจากเธอไม่มีข้อโต้แย้ง
 แล้วเราก็ล่ำลากัน หันหลังกลับก้าวขายาวเร่งให้ไว กว่าจะปลีกตัวมาได้เธอขอตามมาส่งที่รถ
 ขืนมาด้วยความแตก..ว่าผมโกหกเอาอ่ะดิ

   สำคัญไอ้ตัวร้ายสุดรั่ว มันคงไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง บังอาจทำอะไรไม่ปรึกษาผมก่อน
คืนนี้เมียมึงขอจัดหนัก ให้รู้ซะมั่งไผ๋เป็นไผ๋..หึหึ!



มาต่อแล้วนะคะ  เรื่องนี้ไม่ค่อยอัพบ่อย

เพราะต้องใช้สมาธิมากหน่อย 555

กลัวฝืด อ่านแล้วฝืน จึงต้องใช้เวลา

แต่สัญญาจบไม่เกินเดือนหน้าแน่นอนค่ะ

เพราะเรื่องใหม่ กำลังปั่นไปด้วย ค่อยๆแก้ ค่อยๆตุน

เอิ้กกกๆๆ ได้ฤกษ์อัพ คงกรกฎาคมโน้นเลย รอกันต่อไป

Luk. :z3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 19-04-2013 14:52:14

 :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-04-2013 15:12:30

ลิ้นมึงอร่อยกว่าเป็ด คิดได้เนอะ  :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 19-04-2013 15:21:24

 :mew1: :mew1:

รัน พรต น่ารักเหมือนเดิม
แต่ทำไมจะรีบจนเสียแล้วหละคะ
เพราะเรื่องนี้คงเป็นสรุปสุดท้ายของคู่นี้แล้วมั้งเนี่ย..ตั้งแต่ นักเรียน มหาลัย วัยทำงาน
จบไปคิดถึงแย่เลยเนอะ ยังอยากอ่านอีกนานๆ

แต่ไม่เป็นไร..รออ่านเรื่องใหม่ก็ได้จ้า

คนเขียนสู้ๆ น้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 19-04-2013 15:27:21

พรตยังรั่ว ไหลลื่น ไม่เปลี่ยน :laugh3: :laugh3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 19-04-2013 15:32:15

รอดูการจัดหนัก หลังกินเป็ด อะคึ อะ คึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 19-04-2013 15:34:44

พรตมันรั่วได้ใจจริง  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 19-04-2013 15:50:27

พรต  มัดมือชก เจ้าเล่ห์ไม่เปลี่ยน แสบจริงๆ
นอกมุ้งสลับตำแหน่งกันซะงั้น...(555 พี่สะใภ้ ทำเอารันอึ้ง..) :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 19-04-2013 15:53:08

พรตยังรั่วลื่นไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ :m20:
อยากอ่านฉากเมียรันจัดหนักผัวพรตจริงๆเลย :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 19-04-2013 15:59:37

หาคู่ให้น้องพลัสดีมั๊ยอ่ะคะ  555+  :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 19-04-2013 16:00:24

พรตโดนจัดหนักแน่   :m20:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 19-04-2013 16:06:09

เมียเรอะงานเข้าชุดใหญ่แน่พรตเอ้ยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 19-04-2013 16:09:42

55555555+ พรต ได้อีก ได้อีกกกกกกกกกกก :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 19-04-2013 16:29:17

อร๊ายยยยยยยยยยยย

เด่วไปหาทำเลดีๆไว้ดูรันจัดหนักพรตคืนนี้  อะคึอะคึ   :hao6:    :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ArmyJ ที่ 19-04-2013 16:36:41

พรต ครั้งนี้น่าจะมีเช็คบิล

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 19-04-2013 16:40:10

มือไม้แขนขาอ่อนแรง  หลังจากเห็นว่าจะจบแล้ว....
คู่รักบันลือโลกของแม่.... เอาวะ...จะจบก็ต้องจบ...
งานเลี้ยงมีเลิกลา... แต่วรพรตจะลาจากโลกหรือเปล่า...
คืนนี้รันจะพิพากษาโทษฐาน...ให้คำเท็จ........
แต่ว่าขแย้งได้มั๊ยเอ่ย.?... สถานะในบ้านเป็นเมียแล้ว
นอกบ้านขอเป็นสามีบ้างดิ..นะนะ...... :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 19-04-2013 17:13:00

ร้ายกาจจริงๆเลยนะพี่พรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 19-04-2013 17:36:36

เอ่อ...ขำก็ขำ
จะแอบสงสารพรตให้นิดนึง
โดนเปิดความลับ...ไม่รอดแน่ล่ะ ตัวเธอ ^^"

ว่าไป...น้องหนูพลัสนี่น่ากลัวแท้ เดินหน้าเนียนนะ
ทว่า...เมียเขาคือเจ้านายน้องอ่ะ หุหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-04-2013 17:39:23

รันเสียท่าพรตตอนไหนเนี่ย?คืนนี้ได้รู้แน่ใครเป็นเมียใคร...อาหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 19-04-2013 18:21:54

55+ พรตเอ๋ยงานเข้าอย่างหนักแล้วลูก 55+ รันจัดหนักจัดเต็มแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 19-04-2013 18:29:21

พรตกับรันยังน่ารักเหมือนเดิม
ขอบคุณที่มาต่อครับ

ปล. ชอบอ่านส่วนที่รันเป็นคนเล่ามาก ทำให้รู้ว่า ภายนอกที่ดูนิ่งๆ แต่ในใจ รันรักพรตแค่ไหน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-04-2013 18:51:14

ดีใจได้อ่านพรตรัน

รอเมียรันจัดหนักผัวระมีพรตค่ะ

 :hao7:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 19-04-2013 19:19:14

หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh: แน่ใจเหรอวรพตว่ารันน่ะเมียนายแน่  o18 แล้วคืนนี้จะได้พิสูจน์กัน จัดหนักเลยนะจ้ะน้องรัน ให้รู้ว่าใครกันแน่ที่ใหญ่กว่า :impress2: ตั้งตารอ ปูเสื่อ หมอนอิงพร้อมขนมและทิชชู่คอยซับ อิอิ (เอ่อ...ดูหื่นไปไหมเนี่ย ยัยคนอ่าน  :z6:)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 19-04-2013 19:47:38

ตอนที่น้องหมวยเล่าว่ารันเป็นเมียพรต อ่านๆอยู่ต้องฮาก๊ากออกมาเลย
พรตแน่มาก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 19-04-2013 20:35:37

 :ling1: :ling1:
ไม่อยากให้จบ ไม่อยากให้จบ ไม่อยากให้จบ

ม่ายยยยยยยยยย

ถึงจะจบแต่ขอตอนพิเศษเรื่อยๆนะคะ :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 19-04-2013 21:12:16

ตอนนี้รู้สึกพรตรั่วกว่าเดิม 5555
แถมยังขยันหยอดรันด้วย
อ่านไปยิ้มไปบางทีก็ขำออกมาเพราะความรั่วของพรต
ชอบเรื่องนี้มากมาย ><

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 19-04-2013 21:36:32

5555555555 แสบจริงๆ
รอตอนหน้าจะมีไหม รันจัดหนักพรตหน่อยก็ดีนะ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 19-04-2013 21:51:00

ไอ้รั่วมันร้ายนัก!!! :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-04-2013 21:57:33

พี่สะใภ้ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 19-04-2013 21:58:13

พรตเล่นรันซะแล้ว สงสัยที่อยากมาทานเป็ดปักกิ่งเพราะอยากพาเมียมาอวด อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-04-2013 22:25:09

พรตเอ๋ย ระวังตัวให้ดีน่ะเมียเธอบอกว่าคืนนี้จะขอจัดหนัก ฮ่าๆๆ
เขินๆ อีกแล้วสำหรับคู่นี้ :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 19-04-2013 22:26:49

แก้ตัวกับรันดีๆนะ แต่รับรองได้ว่ากลับบ้านไปรันคงย้ำสถานะ
กับพรตจนจำได้ขึ้นใจแน่ๆ  คิดแล้ว ฟิน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 19-04-2013 23:38:51

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 19-04-2013 23:45:32

 :m29: ซวยล่ะพี่พรต คืนนี้เมียรันจัดหนักแน่
กินเป็ดตุนพลังงานไปเยอะๆเยนะพี่พรต หุหุ  :hao3:

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 19-04-2013 23:56:45

โดนแน่นอนนนนนนน
พรตตตต
 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 20-04-2013 04:27:31

 :hao6: :hao6:  รอจัดหนักค่ะ 55+


 :z6:  เอาพลัสไปไกลๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-04-2013 05:55:52

ฮาอะ พรตโดนเมียจัดหนักแน่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 20-04-2013 10:34:57

พรตแสบจริง บอกหมวยเล็กว่ารันเป็นเมีย
สงสัยคืนนี้รันกลับไปจัดหนักให้รู้เลย ใครเป็นเมียกันแน่ 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-04-2013 11:53:08

ฮามากตอนเล็กบอกว่า รันเป็นเมียพรต บอกอย่างนั้นมันเท่กว่าเนอะ
แต่เมียรันจะจัดหนักพรตนี่จะรับไหวหรือเปล่า  :katai3:

ขอบคุณนะค่ะ สำหรับบุญที่มาฝาก
ขอให้คนเขียนสวยวันสวยคืนนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 20-04-2013 15:47:36

ฮาได้อีกนะนพรตเนี่ยเอาความดีเข้าตัวจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-04-2013 17:28:59

ขอบคุณ!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-04-2013 18:39:26

พรตทำให้หมวยเล็กเข้าใจผิดรันซะงั้นนะนั่น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 20-04-2013 19:01:15

เอิ่มมมม

ว่าไงดี จะว่ารั่วก็รั่ว จะว่าหวานก็หวาน

ท่าทางพรตจะสับสนในชีวิตนะเนี่ย ทั้งรั่วทั้งหวานป้อเมีย (แน่เหรอ)ไปพร้อมๆๆกันเลยที่เดียว

5555555555555

ปล. รันคืนนี้จัดให้พรตหนักๆๆไปเลยนะ หนับหนุนๆๆ หุหุหุ

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 21-04-2013 01:13:50

"พี่สะใภ้"
พรตนี่แสบจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 21-04-2013 15:57:10

พรตรั่วได้ใจจริงๆๆๆ :n1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-04-2013 16:16:42

นายพรตโดนจัดหนักแน่ๆๆๆ :z1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 21-04-2013 19:27:49

พรตช่างกล้า 555 คืนนี้โดนเมียรักจัดหนักแน่
ว่าแต่คิมจะมาเป็นตัวปัญหาอีกคนป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 22-04-2013 00:19:57

ท่าทางพรตจะโดนจัดหนัก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 22-04-2013 01:04:12

ครึ ครึ ครึ จัดหนักเลยรันนนนนนน   :hao6:

รอค่าาาาา *-*    :katai5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 22-04-2013 18:08:19

5555!!! :m20:

มันเป็นมุมรั่ว ที่พาให้ขากรรไกรค้างจริงๆ

อ่านทีไร ใจผมเบิกบานตลอด เหมือนดูซิทคอมคลายเครียด 555!!! :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: lovely1714 ที่ 22-04-2013 20:13:51

จัดหนักจนเช้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 22-04-2013 22:54:42

พยายามอ่านมาหลายวัน เน็ตที่บ้านไม่อำนวย
เลยได้อ่านย้อนหลายตอนเลย

ฮาตลอดอ่ะ พรต  ไม่รู้จะว่าไงกับพี่แกแล้ว
อยู่ด้วยมีความสุขสุด ๆ เลย อิจฉารันนะเนี้ย

อ้างถึง

ไอ้รั่วระยำ นี่มันถึงกับปกปิดผมเรื่องนี้

ส่วนอันนี้ เค้าไม่เรียกปกปิดนะ เค้าเรียก บิดเบือนความจริง
หรือสมัยนี้ใช้คำหรูหราไฮโซว่า white lie

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 22-04-2013 22:59:02

อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ.......
แค่เอาความฮามาแจกนี่ก็ทำบุญเยอะแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 23-04-2013 02:51:29

สุดยอดมากกกกกก.....คุณวรพรต

เด่วเจอจัดหนักๆไปเลย :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.14 วันที่ 19/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 23-04-2013 09:58:51

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 8
(Special Run)



   มาถึงรถ ไอ้รั่วชะตาขาดดูมีความสุขสวมหูฟังเปิดเพลงจากโทรศัพท์แทนเครื่องเล่นในรถ
หลับตาส่ายหัวไปมาดูครึ้มอกครึ้มใจ ผมเคาะเบาๆ ส่งสัญญาณ มันลืมตามองแถมส่งยิ้มหล่อให้อีก ก่อนปลดล็อคประตู

   “มึงเปลี่ยนมานั่งฝั่งนี้ กูขับกลับ” ผมใช้น้ำเสียงปกติ ไม่ให้มีพิรุธจนผิดสังเกต

   “ยุ่งยากทำไมวะ!  กูขับแหละขี้เกียจย้าย” มีบ่น

   “เออน่า! บอกให้เปลี่ยนก็เปลี่ยนดิวะ!” ผมเริ่มใช้น้ำเสียงหงุดหงิด ได้ผลมันจิ๊ปาก
แต่ยอมลงจากรถสลับที่ให้ผมขับ ไม่ลืมส่งถุงเป็ดให้มันหิ้วด้วยเรียบร้อย

   “เจอหมวยเล็กเปล่า” ออกรถปุ๊บมันถามทันที

   “เจอ..ฝากความคิดถึงมาให้มึงด้วย” ผมบอกตามจริง

   “อืม..น้องมันลด ละ เลิก หลงกูแล้ว เชื่อหรือยังคราวนี้” มันยิ้มกว้างเหมือนเป็นผู้ชนะ ที่คำพูดมันมีมูลความจริง
หารู้ไม่วิธีการที่มึงใช้ ล่อซะกูหน้าชา ก่อนจะร้อนระอุเดือดปุดๆ ฉิบหาย! บอกสักคำจะไม่รู้สึกอะไรเลย
มีวิธีไม่น้อยที่จะทำให้เธอตาสว่าง ถึงวิธีที่มันใช้จะได้ผลก็เถอะ อย่างน้อยมันควรถามความเห็นผมหน่อย..ห่า!

   “มึงกำลังจะไปไหน..หืม” มันถามหลังเห็นผมไปคนละทาง

   “แวะห้างแป๊บ” บอกเสียงนิ่ง

   “ซื้ออะไร ตอนอยู่ในแฟชั่นฯ ทำไมมึงไม่ซื้อ”

   “ตอนนั้น..กูยังไม่มีความจำเป็นต้องใช้”

   “อะไรของมึง เสือกใช้อะไรตอนนี้” มันมองเสี้ยวหน้าผมเขม็ง

   “จำเป็นมาก ต้องใช้คืนนี้ด้วย” ผมเน้นคำพูดเป็นพิเศษ

   “ตกลงมึงจะซื้ออะไรหืม” ยังไม่หายสงสัย ต้องการคำตอบน่าดู

   “เออน่า..มึงไม่ต้องรู้ทุกเรื่องหรอก” น้ำเสียงจริงจัง แฝงความหมายที่รู้คนเดียว ‘ทีมึงยังไม่ให้กูรู้..สัด’ 

   “เหี้ยนะมึง ทำลับลมคม ชักแปลกนะรัน”  คิ้วเข้มเริ่มผูกโบว์แล้ว

   “คิดอย่างนั้นตามใจ กูซื้อมามึงเห็นอยู่ดี ถือเป็นความลับไม่ได้พรต ไม่เหมือนมึงแอบมีความลับกับกู
มีอะไรปิดบังกูหรือเปล่าหืม” ผมใช้หางตาชำเลืองมองมัน ก่อนหันกลับไปสนใจถนน
ทันเห็นสีหน้ามันเจื่อนรีบกลบเกลื่อนทันควัน

   “หน้าอย่างกูเนี่ยะนะ ปิดบังอะไรมึง ไม่มี๊!!!” เสียงสูงเชียว..ฉิบหาย ไม่ออกอาการสักนิด..ห่า

   “อืม..ไม่มีก็ดี อย่าให้กูจับได้ มึงต้องยอมรับการลงทัณฑ์ตกลงไหม” ได้ช่องจับมันรับปากเสียเลย

   “เห้ย! บอกไม่มีก็ไม่มีดิวะ มึงไปรู้เห็นอะไรมา สงสัยถามกูดิ อย่าคิดเองเออเอง พี่พรตมีคำตอบให้รันเสมอ”
มันตีมึนเก๊กหน้าปกติ สายตาดันกลอกไปมาเหมือนไม่แน่ใจ ผมใช้วิธีชำเลืองสังเกตเอาเอง

   “เมื่อไม่มีมึงกลัวอะไร ถือว่ายอมรับการลงทัณฑ์จากกูแล้ว..พรต!” มัดมือชกแม่งเลย

   “ไม่โว้ย! เรื่องอะไรกูต้องยอม ไม่ได้ปกปิดนี่หว่า” แถได้หน้าเตะ

   “ในเมื่อบริสุทธิ์ใจ ทำไมไม่รับปาก หรือว่า...” เจตนาเว้นให้มันเกิดความฮึดอยากเอาชนะ

   “โด่! ก็ได้..ถ้ามึงมีหลักฐานชี้ชัดว่ากูปกปิดมีความลับล่ะก็ ลงทัณฑ์กูได้เลย ว่าแต่จะลงโทษกูวิธีไหน”
มันกลอกตากำลังใช้ความคิด ปากหนาเม้มเข้าหากัน คงหัวหมุนอยู่ว่าผมจะทำอะไรมัน

   “เรื่องนั้น อยากรู้ลองหาเรื่องปกปิดกูดูสิ แล้วมึงจะรู้คำตอบกูจัดการมึงด้วยวิธีไหน หลักการกูไม่ยุ่งยาก
ปกปิดเรื่องอะไรกูลงทัณฑ์เกี่ยวกับเรื่องที่มึงปกปิดคืน” ผมต่อยอดบอกใบ้ให้นิดหน่อย แค่นี้คิ้วเข้มก็พุ่งชนกันแล้ว
ปล่อยมันทำหน้ายุ่งไปคนเดียว มาถึงห้างวนรถเข้าจอดให้เรียบร้อย

   “ลงด้วยไหม หรือจะรอในรถ กูไปไม่นาน” ผมบอก

   “ไปดิ เดินหลีสาวในห้างเป็นอาหารตา ดีกว่านั่งเฝ้ารถ ร้านเป็ดก็หนหนึ่งแล้ว บังคับกูเฝ้ารถห่า
มาห้างยังจะกำจัดเสรีภาพกูอีก” มีบ่นครับมีบ่น ผมกลั้นขำเกือบตายกับคำพูดรั่วๆ ของมัน

   “งั้นก็ไป” ล็อกรถเสร็จ พามันดิ่งไปยังชั้นเสื้อผ้าสตรีทันที

   “เดี๋ยว! อย่าบอกซื้อของให้ผู้หญิง แอบซุกสาวนอกใจกูเหรอเหี้ย!” มันทำเสียงลอดไรฟัน
ถามให้ได้ยินกันสองคน ขณะมายังโซนแฟนตาซี

   “หึ! ไม่มีน่า” พูดจบไม่รอมันเซ้าซี้ ปรีเข้าไปคุยกับพนักงานสาวที่จ้องพวกเราตาค้าง
ไม่เสียเวลาถามหาสิ่งที่ต้องการ บอกไซส์ด้วยเลย

   เธอไม่รอช้าพาผมไปเลือกชุดกระต่ายสีขาว มีหูมีหาง แถมเป็นชุดบิกินีฉลุลายสีขาวทั้งตัว

   “ตกลงผมเอาชุดนี้ครับ” ยื่นบัตรเครดิตให้เธอ สาวน้อยหน้าขึ้นสีเหมือนเขินผมนิดๆ
กุลีกุจอจัดการนำของที่ผมเลือกไปเคลียร์เงิน ไอ้พรตมันมองอยู่ห่างๆ พอผมเดินมาสมทบถามทันควัน

   “มึงเลือกอะไรแวบๆ มีหูมีหางด้วย ซื้อให้ใครวะบอกกูมา”
หน้าหล่อฉายแววสงสัยเด่นชัด เห็นแล้วเกือบหลุดหัวเราะ

   “เดี๋ยวมึงก็ได้คำตอบ” บอกแค่นั้นไม่สาธยายยืดยาว มันชักสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่โวยใส่

   “สัดความลับเหี้ยไร มีความลับต้องลงทัณฑ์มึง ถึงเสมอภาค” คิดได้

   “ความลับตรงไหน กูพามึงมาด้วย กล้ากล่าวหากูมีความลับ..หืม”

   “แบบนี้ก็ความลับเว้ย! เพราะกูไม่รู้รายละเอียด” มันโวยผมใหญ่

   “กูพูดหยกๆ เดี๋ยวมึงก็รู้ ถือเป็นความลับด้วยเหรอพรต”

   “แต่กูอยากรู้ตอนนี้” ง่องแง่งเป็นเด็กเลยห่า

   “หัดเอาแต่ใจตั้งแต่เมื่อไหร่ สงสัยอะไรนักหนา อดใจรออีกนิดไม่ได้ ถึงบ้านมึงได้ความกระจ่างแน่..กูรับปาก”
ตัดบท มันยอมสงบปากสงบคำ แอบเห็นขยับยุกยิกไม่ส่งเสียง หลอกด่าผมชัวร์

   กลับจากห้างมาถึงบ้าน ไอ้รั่วเหมือนลืมปัญหาคาใจโดยปริยาย
ลิ่วเข้าครัวแกะเป็ดลงจานตั้งโต๊ะอย่างขะมักเขม้น เห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้

   “รัน..กินเป็ด” เรียบร้อยเรียกผมที่เอกเขนกตรงโซฟา ไม่มีส่วนร่วมช่วยมันแต่ประการใด
บางครั้งการอยู่นิ่งๆ มองมันทำนั่นนี้โน้น รู้สึกเพลินและให้ความสุขทางใจอย่างหนึ่ง ไม่สามารถมีคำอธิบายได้

   “อืม..” ผมตอบรับ พร้อมขยับลุกเดินไปลากเก้าอี้นั่ง เราสองคนลงมือทานเป็ดปักกิ่งรสชาติตามตำนาน
ไอ้รั่วเคี้ยวเอร็ดอร่อยเห็นแล้วพลอยเจริญอาหารตามไปด้วย สิ่งที่มันชอบมันจะทานได้น่าดูพิลึก เหมือนตอนนี้

   “เบาหน่อยก็ได้ ไม่ต้องรีบ” ผมแกล้งแหย่ขำๆ

   “รีบเหี้ยไร..กูว่าอร่อยสู้กินที่ร้านไม่ได้”

   “ต่างตรงไหน ไม่เห็นเกี่ยว”

   “เกี่ยวดิ..หนังเป็ดหมดกรอบไปเยอะ ทานใหม่ๆ กรุบกรอบตายชัก แล้วกระดูกเป็ดต้มซุปก็ได้รสชาติกว่านี้นะมึง”

   “มึงคิดไปเองแหละ กูว่าเหมือนเดิม” ความจริงมันพูดถูก ไม่อยากยอมรับเฉยๆ

   “ช่างเหอะ ถามลิ้นจรกาอย่างมึงจะรู้สึกอะไร” ฟังปากแม่งดิ

   “จรกาพ่องมึง ลิ้นจระเข้สัด..เสียใจกูลิ้นสิงห์ไม่ใช่สัตว์ชนิดที่มึงใช้สำนวนเปรียบ”
ผมแก้ให้ พร้อมคุยทับไปในตัวเสร็จสรรพ

   “คึคึ! สิงห์พ่องมึงแดกเป็ด” หัวเราะทั้งที่มีเป็ดคาอยู่ในปาก

   “เออ..สิงห์อย่างกูแดกเป็ด ว่าแต่มึงเหยี่ยวประเภทไหนแดกสัตว์ปีกพวกเดียวกันลงคอวะ ชั่วซะไม่มี”
ความจริงผมอยากกวน วิถีชีวิตเหยี่ยวก็แดกหมดแหละ

   “ห่า..เป็ดไก่เหยี่ยวแดกเหอะ ถึงจะสัตว์ปีกแต่สปีชี่ส์คนละชั้นเว้ย! เหยี่ยวกูบินสูง เหินลมบนฟ้า
เป็ดไก่เรี่ยดินย่อมเป็นอาหารกูตามระเบียบ มึงสิมั่ว..ข้อมูลไม่แน่นยังเสือกแถ” ฮะฮ่าๆๆ..ขำท่าทางมันชะมัด

   “เหรอ..แสดงว่ามึงข้อมูลแน่น” ผมปูทางเข้าเรื่อง หลังเห็นสามในสี่ส่วนของเป็ดตรงหน้าหายเกลี้ยง
ตั้งท่าจะอิ่มในไม่กี่วินาทีนี้

   “คึคึ! อย่างน้อยก็ไม่โง่เหมือนมึง..ฟราย!” มียักคิ้วกวนผมอีก

   “งั้นตอบดิ..สิงห์ชอบแดกอะไรเป็นของโปรด” มีชะงักทำสีหน้าลังเล คงคาดคะเนว่าผมจะมีลูกไม้อะไรสิท่า

   “สัตว์กินเนื้อแดกไม่เลือก แม้แต่คนมันก็แดก ลองหิวขึ้นมาไม่มีเว้น” หึหึ! ฉลาดตอบดีนัก

   “แต่สิงห์รันอย่างกูนิยมแดกสัตว์ชนิดหนึ่งเป็นพิเศษ มึงเดาถูกไหม” ผมยังล่อไม่เลิก

   “แดกตัวเหี้ยอะไร สิบสองปีนี้มึงแดกกูไม่เว้น ยังมีหน้าให้กูเดา ครวย! กะตลบหลังหัวเราะกูงั้นดิ”
เหอะๆ! กลั้นขำไม่อยู่ ผมหลุดยิ้มกว้างแต่ยังเก็บอาการไม่หัวเราะให้มันได้ใจมากนัก

   “เสียใจพรต..กูชอบแดกกระต่ายเป็นพิเศษ” ผมขยิบตาเจ้าชู้ให้ไปที พร้อมกับยิ้มโชว์เขี้ยว
 เผยลักยิ้มประจำตัว มันหน้าแดงทันควัน

   “เชี้ย! อย่ามองแบบนี้ พาอิ่มเลยสัด” มันเขินทำมาอ้าง แทะเป็ดจนกระดูกแทบไม่เหลือมีหน้าพูดอีก

   “ตกลงอิ่มแล้ว” เปลี่ยนหัวข้อฉับพลัน

   “อืม..อาบน้ำพักผ่อนเหอะ พรุ่งนี้เจอไอ้โต๋กับตะเกียงแล้ว” มันบอก

   “ดี..ไปอาบน้ำดิ กูเก็บล้างเอง” มันจัดให้กิน ผมเก็บล้างเสมอภาคไม่มีการเอาเปรียบ

   “น่ารักนะมึง..คึคึ!” มีหยอกเอามือหยิกแก้มผมที ก่อนเผ่นหนีเข้าห้องไม่งั้นผมจะถีบมันสักดอก
เหี้ยเอร้ย! มือเหนียวเป็ดเสือกป้ายหน้ากู ไอ้สาดด..พรตตตต!!!

   “นอนนะ” มันตั้งท่าปิดไฟ หลังพวกเราอาบน้ำกันเรียบร้อย

   “ยัง..มึงมีคดีต้องชำระความก่อน” ผมเข้าเรื่องทันที

   “ความเหี้ยไร มึงจะเล่นอะไรรัน นี่มันจะสี่ทุ่มแล้ว มีอะไรไว้คุยพรุ่งนี้
อย่าบอกมึงนอยด์กู ล้อมึงเรื่องน้องพลัส” พูดเองถามเอง

   “เปล่า” ผมตอบ

   “งั้นก็หึงกูกับหมวยเล็ก”

   “มีส่วนแต่ไม่ใช่ทั้งหมด”

   “หืม..ตกลงเรื่องอะไร ไหนว่าดิ” เข้าทาง ในที่สุดมันทนไม่ได้ นิสัยมันเป็นเช่นนี้เสมอ

   “มึงใช้วิธีไหน ปฏิเสธหมวยเล็กให้เธอตัดใจ ตอนมาสารภาพรักมึง” ผมเน้นคำหลังเสียงต่ำ

   “ง่าาา!!!..” มันมีชะงัก หลุดเสียงฟังไม่ได้ศัพท์

   “บอกกูมา” ผมเร่ง

   “มึงจะรู้ไปทำไม รู้แค่ว่าเธอเลิกชอบกูแล้ว แต่งงานมีผัวก็พอน่ารัน” มันหาทางตัดบท

   “มึงมีอะไรปิดบังกู..พรต” ผมจ้องเขม็ง เก๊กหน้าจริงจังไม่ติดเล่นน้ำเสียงก็เน้นเป็นพิเศษ หน้ามันเลิ่กลั่กแล้ว

   “กูแค่บอกมีคนรักแล้ว ไม่สามารถตอบรับความรู้สึกเธอได้ก็เท่านั้น” ยังเหนียวเอาตัวรอดได้อีก

   “เหรอ..แค่นั้นจริง” ผมไม่ปล่อย ไล่บี้มันต่อ

   “มึงจะอะไรวะ..ผีเข้าตอนดึกเหรอ” มันชวนตีแล้ว โวยวายใส่อาการหาเรื่องเพื่อจะจบเกม

   “มึงโกหกปิดบังกู ข้อหาสองกระทงนี้ กูมีสิทธิ์ลงทัณฑ์ จะยอมรับความผิดไหม..วรพรต” ตีแสกหน้าโดยไม่รอแล้ว

   “โกหกเรื่องอะไร ปิดบังอะไรวะ” มันไม่ยอม หน้านิ่วคิ้วขมวดเต็มที่ งานนี้เหมือนมันจะยังไม่รู้ตัว

   “มึงไม่ได้บอกหมวยเล็กอย่างที่พูด วันนี้กูเจอน้องเค้าตอนซื้อเป็ด กูสังหรณ์อยู่ว่าต้องเจอ
แต่ดันเซอร์ไพรส์เกินคาด เธอเรียกกู ‘พี่สะใภ้’ มึงมีอะไรจะแก้ตัวไหม วรพรต”
ผมขู่เสียงแข็ง มันหน้าเหวอเรียบร้อย หลังรู้ว่าความแตก

   “ไรเล่า..กูเห็นเป็นวิธีที่เหมาะทำให้เธอตัดใจได้ มึงสมควรภูมิใจที่กูแก้ปัญหาลุล่วงถึงจะถูก
มาฟื้นฝอยขุดคุ้ยเป็นเรื่องทำไมกัน” ไหลลื่นดีนัก

   “กูจะไม่ฟื้นฝอย ถ้ามึงบอกฐานะตามจริง นี่มึงเล่นสลับบทบาทของเราโดยไม่ขอความเห็นจากกูก่อน
ไหนเคยตกลงกันไม่ใช่ เรื่องเราสองคน หากต้องมีบุคคลที่สามรับรู้ ซึ่งไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องหรือสนิทเป็นพิเศษ
เราจะปรึกษาคุยกันก่อน มึงผิดคำพูด หนำซ้ำยังให้บทบาทกูเพี้ยนอีก คิดสิ..กูเจอทักแบบนี้ซึ่งหน้า
ถ้าควบคุมสติไม่เก่งจะรู้สึกยังไง ในเมื่อมึงไม่ระแคะระคายให้กูรู้แม้แต่น้อย” ผมโยนความผิดให้มันทันที
ความจริงไม่ได้โกรธอะไรมากมาย แค่หาทางทำเรื่องสนุกอย่างที่ฝันอยากทำกับมัน
บังเอิญสบโอกาสเลยอาศัยจังหวะนี้เล่นมันซะ

   “กะ..กู ไม่คิดว่าเธอจะกล้าเรียกมึงนี่หว่า” น้ำเสียงอ่อนลงเหมือนสำนึกผิด
ผมหัวเราะในใจ แต่ยังเก๊กหน้านิ่งไม่หลุดฟอร์ม

   “ไม่ใช่แค่กล้าเรียก เธอยังเล่าให้กูฟังถึงสิ่งที่มึงบอกหมดเปลือก
เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ถือว่ามึงปิดบังกู ยอมรับความจริงไหมวรพรต” ผมได้ที

   “เออ..ยอมก็ได้ฟ่ะ! ครวยแม่ง..แค่นี้ก็ไม่ใจเลย..ห่า”
มีบ่นผมตาขมึงอีกต่างหาก ผมไม่ใจอ่อนหรอก รอจังหวะมานาน

   “งั้นยอมรับการลงทัณฑ์จากกูตามกฎ คืนนี้กูเอามึงจนกว่าจะพอใจ ตกลงไหม”
ผมยืนเงื่อนไข มันทำตาโต ก่อนเผยรอยยิ้มกว้าง

   “โด่! นึกว่าเรื่องอะไร กูยอม..ความจริงมึงไม่ต้องหาเรื่องมาอ้างเพื่อจะอัดตูดกูหรอก
ขอร้องดีๆ มีหรือกูไม่ใจอ่อน..ฮะฮ่าๆๆ” ดันหัวเราะร่าสนุกสนานเสียอย่างนั้น

   “ยังไม่หมด มึงต้องใส่ชุดนี้ขณะที่เรามีอะไรกันด้วย”
ผมลุกไปหยิบถุงก่อนจะดึงสิ่งที่อยู่ข้างในมายื่นให้มัน

   “ชุดเหี้ยไร กูไม่ใส่” มันส่ายหัวพรืดทันควัน

   “มึงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ตอนนี้มึงเป็นจำเลย ต้องโทษทัณฑ์อยู่ จำที่โต๊ะมื้อค่ำได้ไหม
กูบอกสิงห์อย่างกูแดกกระต่าย มึงจงเป็นกระต่ายน้อยซะดีๆ” ผมจ้องตาบังคับมันไม่ให้ค้าน 
มันออกอาการฮึดฮัดคว้าชุดกระต่ายไปดู ก่อนจะทำหน้าปุเลี่ยนสุดชีวิต

   “ควาย! มึงดูกูดิ อย่างกับกรูปรีให้กูใส่ชุดกระต่ายขาว ติดหูติดหางแบบนี้นี่นะ
 เอามีดมาแทงกูแทนเหอะรัน” ผมบิดหน้าหนีกลั้นขำท้องเกร็ง ฉิบหาย! เปรียบซะกูเห็นภาพเลยสัด

   “เออ..กระต่ายหน่อมแน้มกูไม่ปรารถนา กระต่ายล่ำกล้ามสวยอย่างมึงแหละ
กูจะแดกทั้งตัว ใส่ซะดีๆ” มันอึ้งตาค้าง หน้าแดงแปร๊ดเป็นที่เรียบร้อย สุดท้ายชุดรัดรูปสีขาวฉลุลาย
เผยเนื้อหนังล่อแหลมพร้อมหูหางฟูก็อยู่บนร่างถึกบึกบึนสมชายของมันจนได้

   “อุบาทว์จนกูไม่กล้ามองตัวเอง ไว้มึงพลาดกูจะให้ใส่ชุดนางแมวอย่าว่ากูไม่เตือน
มึงต้องมีพลาดให้กูสักครั้งแหละน่า” มันขู่ผมทั้งที่หูแดงหน้าแดง แม้แต่คอยังแดงเถือก

   “คึคึ! ไว้ถึงตอนนั้นกูจะใส่ให้มึงเองพรต” ว่าแล้วผมก็รั้งตัวมันลงมานอนแอ้งแม้งบนเตียง
 ก่อนจะตามประกบบดจูบดูดดื่มโหมโรงเล็กๆ นำร่องของคืนนี้ มันออกอาการประหม่าเพราะเขินจัด แต่ก็ให้ความร่วมมือโดยดี

   “มึง..รอบเดียวพอนะ” พอถอนจูบออก มันรีบยื่นข้อเสนอ

   “ทำไม..เดิมทีกูบอกทำจนพอใจมึงไม่มีค้าน” ผมอ้างคำพูดที่ดี๊ด๊าก่อนหน้านี้

   “ฟราย! กูไม่คิดมึงจะพิเรนทร์จับใส่ชุดกระต่ายนี่หว่า” สบถผมใหญ่

   “ไม่เกี่ยว..กูให้มึงเต็มที่ไม่เกิน 3” จบประโยค โถมร่างลงทับพร้อมกับระดมปากจมูกซุกไซร้ทั่วร่างมันทันที

   “อ่า..อ๊า!” เสียงครางระงมของเราทั้งคู่ ให้ความรู้สึกตื้นเต้นเร้าใจชะมัดยาด ไอ้รั่วในชุดกระต่าย
ให้ตายชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสบ่อย จะถ่ายคลิปไว้กลัวมันเสียอารมณ์ คงได้แต่บันทึกในความทรงจำ
ที่แน่ๆ ผมจัดหนักเพราะรู้สึกคึกเป็นพิเศษ..อืมมมม!!!

   ขอตัวไปฟัดกระต่ายยักษ์หน้าหล่อ หุ่นนายแบบเนื้อแน่นกล้ามสวยตรงหน้านี่ก่อน
ให้ตายกระต่ายตัวนี้มีหูกับหางสีขาว แต่ตามตัวขนดำขึ้นเป็นพรืดดดดด!!!...ฮะฮ่าๆๆๆ


ก่อนอื่นต้องขอแก้ไขความเข้าใจกันหน่อย

ไม่ใช่ว่าจะจบเร็วๆ นี้ แค่บอกไม่เกินสิ้นเดือนหน้า คงจบแล้วค่ะ

ใครที่อยากเก็บชุดนี้ไว้ เก็บตังค์ได้ เปิดโอนเช่นเคย

ราคาไม่เกิน 800 แน่นอนค่ะ อาจจะมีเสื้อยืดอีก 1 ตัว สกรีนพรต รัน

ราคาหนังสือตามปกที่เสร็จแล้ว 600 บาทค่ะ 2 เล่มจบ

ถ้ามีบ็อกเซทก็ถึง 800 แน่ๆ เสื้อตั้งใจทำแจกฟรีจร้าาาาา

แต่ถ้าไม่มีบ็อกเซทคงไม่ถึงอ่ะค่ะ

หรืออาจสกรีนรูปสิงห์กับเหยี่ยว ขอเสียงร่วมโหวตหน่อยนะคะ

ส่วนข้อความ 'รักรั่วๆ..ไม่กลัวลองดู'  ทั้งหมดสกรีนด้านหลัง

ส่วนรูปพรต รัน เห็นว่ามันส่อเยอะไปอ่า อาจใช้สัญลักษ์รูปสิงห์กับเหยี่ยวแทน

ใครคิดเห็นเป็นอย่างไร ร่วมแสดงความคิดเห็นได้นะคะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ปล.ชุดนี้มีบ็อกเซทหรือไม่มีดี  ขอแสดงความคิดเห็นอีกข้อค่ะ :pig4:
Luk. :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-04-2013 10:15:42

 อืม กระต่ายยักษ์ น่าฟัดสำหรับรันคนเดียวแหละ
 อย่ากินเยอะนะ เดี๋ยวฟ้าเหลือง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 23-04-2013 10:45:00

พรตโดนจัดหนักแน่ๆๆ :z1:

ปล.ส่วนรูปเป็นสัญลักษณ์
สิงห์กับเหยี่ยวก็ดีนะจะได้ใส่
ถ้าเป็นรูปพรตกับรันอาจไม่กล้าใส่อ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 23-04-2013 11:28:13

ที่พนักงานขายชุดกระต่ายหน้าขึ้นสี เพราะไซส์ชุดมันบ่งบอกป่ะ ว่าให้ผู้ชายใส่ แค่คิดก็หยอง เอ๊ย หยิวแล้ว 555
แหม รันคึกใหญ่ กินกระต่ายขนทั้งคืน คงอร่อยมันส์สุดๆ อ๊ายยยยย :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 23-04-2013 11:38:19

มีเรื่องให้เสียตังค์อีกแล้ว 55+ เก็บตังค์ๆๆๆ

ความจริงคือ!!! รูปไรเราไม่สน กล้าใส่อยู่แล้ว 55+ 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-04-2013 11:43:55

โดนจัดหนักกับชุดกระต่าย :z1: :z1: :z1: พรตเอ๋ยพรต พรุ่งนี้จะไปรับเพื่อนได้ไหมหนอ
หวานได้ทุกที่ทุกเวลา หาเรื่องขึ้นเตียงวิธีแปลกๆตลอดเหอะรัน :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 23-04-2013 11:58:48

 :laugh5: :laugh5: :hao6: :hao6:

โดนจัดหนักไปเลย!!!!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 23-04-2013 12:47:36

อ๊ายยยยย เหยี่ยวกลายพันธุ์กลายเป็นกระต่ายยักษ์น่าฟัดไปซะแล้ว  :z1: :z1:

เบาๆหน่อยนะรันเด๊วพรุ่งนี้พรตจะลุกไปรับโต๋กะตะเกียงไม่ไหว  :m20:

ปล เสื้อโดยส่วนตัวอยากได้รูปสิงห์กะเหยี่ยวค่ะ ส่วนหนังสือยังไงก็ได้ค่ะ ถ้าเป็นบล๊อกก็ดี แต่ถ้าไม่มีก็ได้
เรารับได้ทุกอย่าง ขอแค่ตอนพิเศษของสองหนุ่มเยอะก็พอ อิอิ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-04-2013 12:52:49

กระต่ายยักษ์โดนสิงหืจับกิน  แค่จิ้นก็ฟินแล้ว  :hao6:

บวกเป็ด

ปล.อยากกินเป็ดปักกิ่ง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ArmyJ ที่ 23-04-2013 13:06:26

อยากบอกว่า ครีเอจ สุดๆอ่ะ
กระต่ายบึกๆ คิดแล้ว ว้าว~~~~~~

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Annko ที่ 23-04-2013 13:22:40

กระต่ายน้อยโดนกิน 555
เราfc เหยี่ยวอ่ะ จะรอวันที่ สิงห์กลายเป็นแมว คริ คริ

อยากได้เสื้อที่สกรีนข้อความค่ะ 'รักรั่วๆ..ไม่กลัวลองดู'
ชอบประโยคนี้ค่ะ โดนใจดี ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-04-2013 14:02:39

รันก็ไม่ค่อยเลยนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 23-04-2013 14:04:47

กระต่ายล่ำท่าจะน่าหม่ำมาก :haun4:

อยากให้มีบ็อกเซ็ทนะ แล้วก็เสื้อเป็นรูปสิงห์กะเหยี่ยวก็น่าจะดี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-04-2013 14:37:09

รันตลอดอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 23-04-2013 14:54:50

อ่านไป ขำไป...ได้แค่อมยิ้มตัวสั่น
อ่านในที่สาธารณะช่างยากแท้ ^^"

วิธีลงโทษนี่มัน...ก็คิดไปได้เนอะ
แถมจนแต้มต้องยอมทำตามซะด้วย พรตเอ๊ยยยย ^^

ดีแล้วที่ไม่ถ่ายรูปหรือคลิป...เกิดหลุดละจะยุ่ง
สองนักธุรกิจหนุ่มจะขึ้นหน้าหนึ่งซะชิบ ^^"

รุ่งขึ้นจะไปเจอเพื่อนไหวม้ายยยย หุหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-04-2013 15:17:48

กระต่ายพรตตัวนี้คงจะอร่อยน่าดูรันกินฟ้าเหลืองแน่
ปล.สกรีนสิงห์กะเหยี่ยวก็ดีนะถ้าเป็นพรตกะรันกลัวจะแรงเกิ๊น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 23-04-2013 15:36:18

เก็บตังค์หยอดปุก  รอหนังสือ
คึ คึ  สิงห์กินกระต่าย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-04-2013 15:50:32

สงสัยพรตคงเป็นกระต่ายที่น่ากินสำหรับรัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 23-04-2013 15:52:49

พรตเอ๋่ย สุดท้ายก็เสร็จรันจนได้  :z1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 23-04-2013 17:47:15

เหยี่ยวแสบไม่เลิกเลย
แล้วอย่างนี้สิงห์รันจะไม่หลงได้ไง 5555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 23-04-2013 18:20:25

หนุกมากกกกกกกกกกก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-04-2013 18:34:42

หนุ่มพลังเค..ใส่ชุดกระต่าย555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: destiney ที่ 23-04-2013 18:54:53

 :impress2: :impress2:มาตามอ่านให้หายคิดถึง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-04-2013 19:08:29

 :hao6:   :hao6:  :hao6:   สิงห์กินกระต่าย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 23-04-2013 20:00:13

ขอบคุณที่มาต่อครับ

ตอนล่าสุด รันหื่นมากอะ .. แต่ชอบนะ 55

รอซื้อหนังสือครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 23-04-2013 20:26:49

เหยี่ยวใส่ชุดกระต่าย คงแปลกพิลึก :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nutjung19 ที่ 23-04-2013 20:40:18

5555 กลายเป็นกระต่ายไปซะแล้ว  รันจัดหนัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 23-04-2013 20:47:32

อยากดูตอนกระต่ายโดนกินอ่ะ อร๊ากก :ling1:

หนังสือมีกี่เล่นเอ่ย อิอิ(ตอนพิเศษ เอาNC 555+ ไม่หื่นเลยกรู :mew5:)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 23-04-2013 21:17:42

ถ้าเป็นรูปสิงห์เหยี่ยวขอเป็นลายการ์ตูนออกอารต์หน่อย น่าจะน่ารักกว่านะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 23-04-2013 21:18:20

โดนจัดหนักกับชุดกระต่ายอิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 23-04-2013 21:26:09

ฮาๆ อยากเห็นกระต่ายย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 23-04-2013 21:58:26

รักกระต่ายขึ้นมาทันที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 23-04-2013 22:03:02

เหยี่ยวกลายเป็นกระต่ายไปซะแล้ววววว
แถมยังโดนสิงห์กินอีก เป็นไงล่ะพ่อเหยี่ยวรั่ว 55555
ไปโม้กับสาวจนได้เรื่องเลยน้า 
ส่วนสิงห์รันของเราก็ได้โอกาสนี่เอาใหญ่เชียว
ก็นะ น้ำขึ้นต้องรีบตักไว้ก่อนล่ะเนอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 23-04-2013 22:39:57

อยากอ่านตอนรันกินกระต่ายอ่ะ

จบแบบนี้มานจิ้นได้ไม่จบอ่ะคุณลักษ์

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 24-04-2013 00:54:36

บอกแล้วว่าคู่นี้เค๊าเป็นคู่ที่ทำอะไรแล้วมันต้องสุดยอด...
เปรียบแล้วเหมือนหมาชิวาว่า..ใส่เสื้อแล้วน่ารัก.........
แต่กรูปรีตัวนี้จับมาแต่งตัวเปลี่ยนโฉมให้น่ารักเป็นกระต่ายน้อย...
มองเห็นภาพแล้ว...อืม..นะ....คิด ๆ แล้วน่าจะลองให้
พี่พรตไม่ใส่อะไรแต่ผูกแค่ผ้ากันเปื้อนผืนเดียว.......
...โอ้ก๊อด....คงเซ็กซี่โคตร ๆ .... :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 24-04-2013 02:08:59

ไม่ว่าจะตอบว่าอะไร ยังไงก็โดน :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 24-04-2013 11:45:04

รันยังคงมีวิธีจัดการกับพรตไม่เปลี่ยน

แถมรอบนี้ กระต่ายยักษ์ขนดำพรืดดดด..5555!!! :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-04-2013 13:29:46

คู่นี้เค้าขยันหาเรื่องสร้างสีสันให้กับชีวิตรักดีเนาะ :z1:
ขนาดธรรมดาก็รักก็หลงกันมากอยู่แล้ว
นี่พรตยังกลายร่างเป็นกระต่ายป่าให้สิงห์รันขย้ำอีก
จะไปทำงานไหวไหมล่ะนั่น :hao3:
ฟังคู่นี้เค้าเถียงกันแล้วฮาได้อีก พรตแพ้ทางรันตลอดอ่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 24-04-2013 16:05:21

ชอบบบบ คู่นี้อ่านกี่ทีๆก็น่ารักกก  :o8:

ตอนล่าสุดแบบ..........อยากเกาะขอบเตียงมาก  พรตในกระต่าย  :m25:

ขอบคุณนักเขียนค่ะ   :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 24-04-2013 16:38:06

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชุดกระต่ายๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ  ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-04-2013 07:46:00

คึคึ กระต่ายยักษ์!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 26-04-2013 09:28:13

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 9
(Special Prot)



   “อูยยย!!..ฟรายรันล่อกูซ้าาา”
     เช้านี้ไม่เข้าบริษัทฯ ต้องไปสนามบินรับไอ้โต๋กับตะเกียง เครื่องลงสิบเอ็ดโมง กะออกบ้านเก้าโมงครึ่ง
ตื่นมาไม่เห็นหัวไอ้แสบแล้ว ปล่อยผมนอนระบมก้นอยู่คนเดียว กว่าจะได้นอนมันล่อซะตีสาม ฉิบหายฟัดกูอย่างกับหมา
ล่อซะหูหางปลิวกระจาย ไม่รู้หมั่นเขี้ยวอะไรแม่ง ผมรู้อาศัยลูกอ้างที่ดันปิดบังเรื่องของหมวยเล็ก
แม่งเอร้ย! ไม่ลองมาเป็นกู จะให้บอกสาวน้อยที่หลงรัก พี่มีผัวครับน้อง..หรือฟ่ะ!

   “เป็นอะไร..นั่งหน้าบูด” นึกถึงเหี้ย มันก็โผล่หัวมา

   “มึงจะให้กูยิ้มชวนมอร์นิ่งคิสงั้นดิ พ่องมึง! กูปวดก้นเล่นซะไม่อยากไปไหนแล้วเนี่ยะ” ด่าแม่งเลย

   “หึหึ! ตอนกูทำมึงเอาแต่คราง เวลานี้มาโทษกู” ผิดที่กูอีก

   “มึงจะให้กูร้องยังไง มึงกระแทกเอากระแทกเอา ฟังไหมกูบอกเบาหน่อย..เบาหน่อย เสือกแทงกูหัวสั่น..ระยำห่า”

   “จริงเหร้อ!! กูเห็นมึงร้องอ๊า..ซี๊ดด!! อ้าห์  นึกว่าชอบ อารมณ์กูกำลังเตลิด
ใครใช้มึงสวมชุดกระต่ายแล้วดันเซ็กซี่..ยั่วกูนี่หว่า”  อร๊ากกกก!

   “พ่อกูมั้ง..บังคับกูสวม สงสัยต่อมวิเคราะห์มึงจะเสื่อม กูว่าให้หมอตรวจท่าจะดี
ถึกอย่างกูใส่เซ็กซี่..สาวพริตตี้คงตกงานกันหมด..เหี้ย!” ตาถั่วฉิบ!

   “ฮะฮ่าๆ..ถูก หากกูเป็นผู้บริโภคอ่ะนะ กูรักมึงไม่แปลกที่มองเซ็กซี่”
มันเน้นเสียงทุ้มนุ่ม มีส่งตาวาวหวามให้อีก ไอ้ฉิบหาย..หน้ากูร้อน

   “จะไปหรือยัง..หืม” รีบเบี่ยงประเด็น ชีวิตวรพรตสุดหล่อ แพ้สายตาห่ารัน..ตลอดดดด!!!

   “หึหึ! ลุกอาบน้ำสิ กูเตรียมโจ๊กร้อนๆ กับปาท่องโก๋ให้แล้ว” มีเอาใจกูอีก
ทำดีไถ่โทษ รู้ทันหรอกน่า..แต่พรตก็ชอบ..คึคึ!!!

   “อืม..รอกูอาบน้ำแป๊บ” ค่อยขยับลุกปรับสภาพนิดหน่อย พาตัวเองเข้าห้องน้ำ
ท่ามกลางสายตามองตามไม่ลดละ แม้รู้สึกได้มันมองอยู่ เก๊กหน้านิ่งแทบตาย...กูเขินสาดดด!!!

   จะว่าไปก็เร้าใจสุดๆ ลีลาบทรักที่มันประเคนให้ เหมือนเก็บกดมานานจนทะลัก
ทั้งที่ความจริงเพิ่งล่อผมวันก่อน อีท่าไหนถึงคึกยังกับม้าศึก เล่นซะ 3 ยกเต็มแม็ก
จับพลิกคว่ำพลิกหงาย ตะแคงข้าง โก้งโค้ง ขอบเตียงมันยังพาเล่นท่ายาก นึกว่ากูเป็นยิมนาสติกลีลาหรือวะ!
ดีไม่พิเรนทร์ให้กูราวดอฟบวกเกลียวหลังอีกสองรอบ ขืนเป็นแบบนั้นกูทัวร์ยมโลกแน่ โบกมือลาแล้วครับพี่น้อง..

   “ไงมึง..รสชาติโอเคไหม” กูเพิ่งตักชิม

   “อืม..มึงทำเอง”  คนอย่างมันสนใจถาม คงมีที่มา

   “ใช่..ทานได้เปล่า” ว่าแล้วเชียว

   “หมาไม่แดก” แกล้งแม่งเลย

   “เหรอ..แต่เหยี่ยวแดกกูปลื้มสุดใจ” ตายสนิท ไม่น่าปะทะคารมเลย แววตามันวิ้งค์ๆ
ปลดปล่อยความสุขฟุ้งกระจาย พูดอะไรไปหยอดตลอด

   “ขับเลกซัสสีขาวไปนะ” เปลี่ยนเรื่อง รถสปอร์ตไม่สะดวก

   “กูคิดไว้แล้ว ตอนนี้คงอยู่บนเครื่อง ก่อนหน้ามันส่งเมสเซสมาบอก”

   “อืม..เราถึงพอดีเครื่องลง เผื่อเหลือเผื่อขาดคงไม่มาก” กลายเป็นหันเหหัวข้อสนทนา
คุยเรื่องไปรับไอ้โต๋กับตะเกียงแทน  ยอมรับว่าดีใจสุดๆ จะได้เห็นหน้ามิตรเก่าเพื่อนรัก ถึงต้นปีเราจะรวมตัวกันครบทุกคน
 เพื่อทำบุญให้ไอ้แทค วีรบุรุษผู้เสียสละชีพน่ายกย่อง แต่ไม่เหมือนการเจอกันนอกรอบแบบนี้ หาโอกาสลำบาก
แต่ละคนมีภาระแถมอยู่ไกลกันด้วย

   “ไอ้บอมย์จบด๊อกฯ ปีนี้สิ” นึกถึงไอ้ยักษ์หล่อไปต่อด็อกเตอร์ดีกรีเมืองนอก หนีลูกสาวคู่ค้าทางธุรกิจแล้วแอบขำ

   “อืม..ปลายปีคงกลับ มันตั้งใจไปอยู่เชียงใหม่ วางแผนบริหารที่นั้น”

   “มันกะหนีอีกเหรอวะ” อดถามไม่ได้ ไม่ชอบก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจ อย่างว่าอีกฝ่ายมีศักดิ์ฐานะเพื่อนสนิท
พ่อแม่เสียด้วย คบหารุ่นพ่อรุ่นแม่แถมลูกสาวก็รุกไล่ไอ้บอมย์หนักหนาสาหัส คาสโนวาตัวพ่ออย่างมันถึงได้ใช้วิธีหลบเอาดื้อๆ

   “คนมันไม่รัก..ยากจะฝืน” ไอ้กุนซือพูดได้น่าคิด

   “มึงว่ามันจะมีคู่ไหมวะ กูเห็นควงไม่ซ้ำหน้า..ใช้ชีวิตคุ้มฉิบหาย”

   “มันเจอคนที่ใช่..คงหยุด” เพื่อนซี้ปึ๊กวิเคราะห์ให้ฟัง

   “กูอยากรู้ชะมัด หน้าตาเพื่อนสะใภ้เราจะเป็นยังไง นิสัยแบบไหนถึงเอาไอ้บอมย์มันอยู่” ผมคิดแบบนี้จริงๆ
ไอ้นี่ไม่ข้องแวะชาย เกย์ ตุ๊ด แต๋ว ฟันหญิงล้วนๆ เรื่องรักเพศเดียวกันมองไม่เห็นทาง พยายามนึกนิสัยผู้หญิงประเภทไหน
ไอ้บอมย์มันถึงหยุดที่เธอ ที่ผ่านมามันควงหลากสไตล์ ที่แน่ๆ สวยขั้นเทพ ไม่ยักลงหลักปักหมุดกับใครเป็นพิเศษสักราย

   “ไม่แน่..ตกม้าตายได้เมียผู้ชายก็ได้..หึหึ!” ห่ารันวิเคราะห์จนผมอึ้ง

   “มึงเอาอะไรมาเป็นตรรกะ กูไม่เห็นมันมีวี่แวว” มันเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ถึงผมจะสนิท
ไม่เท่าไอ้สิงห์เทพ รายนี้เพื่อนฝูงใช้เป็นที่ปรึกษาประจำตัวแทบทั้งนั้น

   “มันเคยมีใจให้ตะเกียง ยอมมีมูลว่าลึกๆ ก็มองผู้ชายอยู่เหมือนกัน
โดยเฉพาะผู้ชายหน้าสวยไร้ที่ติ” อืม..ฟังดูมีเหตุผล

   “กูสงสัยอยู่ดี พวกเกย์ ตุ๊ด กะเทยหน้าหวานให้ท่ามันเกลื่อน ไม่เห็นมันล่อซักราย”
 เรื่องจริง สมัยเรียนป.ตรี ในไทย ผม ไอ้รัน ไอ้ยักษ์บอมย์อยู่มหา’ลัยเดียวกัน มันเรียนการท่องเที่ยว
ชื่อกระฉ่อนระเบิดเถิดเทิง ครั้งหนึ่งถึงกับมีเรื่องเกือบโดนรุมตีน จังหวะผมกับไอ้รันไปสมทบประสบเหตุโดยบังเอิญ
แค่เหตุการณ์นี้ชี้ชัด ไอ้บอมย์ใช้หำคุ้มจริงๆ สำรวจตัวเองไม่คุ้มเลยวุ้ย! ตั้งแต่มีไอ้รันเป็นคนรัก
หำวรพรตก็หมดสิทธิ์กล้ำกรายผู้ใด นอกจากมือกับปากไอ้ห่ารันคนเดียว..

   “คิดอะไรมึง” ไอ้รันทัก คงเห็นผมพูดค้างไว้แล้วเข้าสู่โหมดล่องลอย

   “เรื่อยเปื่อยไร้สาระ ไปเถอะ..เผื่อรถติด” ตัดบทชวนมันไปรับไอ้โต๋กับตะเกียง มันพยักหน้ารับ
เราพากันเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถ ปล่อยที่เหลือให้แม่บ้านทำความสะอาด เห็นหลังแวบๆ รดน้ำต้นไม้อยู่

   “มึงจองร้านเดิมหรือเปล่าคืนนี้” ผมถาม ไอ้รันขับ ขอนั่งสบายๆ ให้ขับรถพอดีตูดคงระบมหนักกว่าเก่า

   “อืม..สมศรีจองเรียบร้อยแล้ว” เลขาร่างท้วมของมันจัดการ

   “รับเสร็จพากลับบ้านเลยเปล่า” ยังไม่ได้แพลนโปรแกรมไว้

   “ถามมันก่อน จะแวะไหนไหม” เออ..ยกหน้าที่ให้พวกมันตัดสินใจ

   เรามาถึงสนามบินพอดีเครื่องลง ยืนรอไม่ถึงสิบนาที ร่างคุ้นตาสวยบาดจิต
ยิ่งไว้ผมยาวแทบไม่ต้องคิด คนเข้าใจผิดผู้หญิงสวยชัวร์

   ตะเกียงเดินตีคู่ไอ้หล่อชนิดอยากทึ้งหนังหน้ามันฉิบ ไม่มีไอ้โต๋ผมครองแชมป์หล่อตลอดกาลแน่
มันลากกระเป๋า ไอ้รันส่งยิ้มโชว์เขี้ยวให้ ผมโบกมือให้ตะเกียง ทั้งคู่เดินตรงมาที่พวกเรา ตะเกียงโผเข้าโอบผม
จำต้องย่อตัวต่ำให้คนสวยพันธุ์เตี้ยกอดถนัด

   “ดีใจมากครับ น้องเลิฟสุดรักของพี่พรต” ผมหัวเราะร่า
หลังรอยยิ้มหวานบาดใจจากคนหน้าสวยซึ้ง ลูกตาโตดูระยิบระยับ

   “ดีใจเช่นกัน ที่เจอพี่พรต” ปากหวาน ชำเลืองเพื่อนซี้มีโอบไหล่อย่างอบอุ่น
จังหวะผละจากตะเกียงก็ต้องไปโอบไอ้โต๋ด้วย ตะเกียงเปลี่ยนไปทักทายกอดไอ้รันบ้าง
เราทำจนชิน แรกๆ ไอ้โต๋ยอมที่ไหน หวงเมียอย่างกับไข่ในหำ ดันแพ้ลูกอ้อนตะเกียง
 เมียมันเป็นฝ่ายพุ่งเข้ามาสวมกอดผมก่อน เลยกลายเป็นวัฒนธรรมทักทายกันนับแต่นั้น

   “กูไม่ถามว่ามึงเดินทางเหนื่อยไหม นั่งเครื่องชั่วโมงเดียว
เอาเป็นว่าไปไหนก่อนหรือเปล่า” ไอ้รันพูดกับไอ้หล่อเทพ

   “ไม่ล่ะ..แล้วแต่มึง เที่ยงแล้วหาอะไรกินดีกว่า” ไอ้โต๋ยังมาดนิ่ง

   “สุขุมคัมภีระรูป..เหมือนเดิมนะมึง” อดแซวไม่ได้

   “คัมภีรภาพ..แม่งรั่ว” มันย้อนทันควัน

   “รูปกับภาพต่างตรงไหน กูเหมาเป็นรูปลักษณ์เห็นชัดกว่า”
ผมเถียง ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเขาใช้คำภีรภาพ แต่มันไม่เข้ากันนี่หว่า

   “เออ..สิบห้าปีมึงยังรั่วเหมือนเดิม” ทำไมพวกมันชอบคิดว่าผมรั่ววะ..
แค่กูคิดต่างไม่ได้รั่วสักหน่อย ออกจะฉลาดหลักแหลม

   “กูไม่คุยกับมึงล่ะไอ้เข้ม ไปกันตะเกียงกินแหนมเนืองเจ้าอร่อยร้านโปรดของตะเกียงดีกว่า”
 ว่าแล้วล๊อคคอขาว กลิ่นดอกไม้พาสดชื่นโล่งปอด กลิ่นประจำตัวคนสวยซึ่งใครต่อใครพากันลุ่มหลง
บางคนสละชีวิตเพื่อตะเกียงคนนี้มาแล้วด้วยซ้ำ

   “เห้ย!..ไม่ต้องกอดขนาดนั้นห่าพรต” ไอ้ขี้หวงตั้งท่าจะจับเราแยก
แต่คนสวยตัวหอมในอ้อมแขนผม กลับรวบกอดเอวผมคืน แถมมียักคิ้วล้อเลียนสารมีสุดหล่อขี้เก๊กอีกต่างหาก

   “อย่านะพี่โต๋ นี่พี่ชายตะเกียง..หวงไม่เข้าท่า”  ไอ้หล่อได้แต่หุบปากหน้าหล่อเรียบสนิทหลังสุดที่รักยืนกราน
ไอ้รันตบไหล่มันแปะๆ สองหนุ่มเพื่อนซี้ก็คุยสารทุกข์สุกดิบตามอัธยาศัย ระหว่างพากันตรงมาที่ลานจอด
 เพื่อไปร้านแหนมเนือง กินอาหารญวณของโปรดตะเกียงเค้า

   ไอ้รันขับไอ้โต๋นั่งคู่ ผมกับตะเกียงเหมาเบาะหลัง เราคุยสนุกสนานฟังตะเกียงเล่าเกี่ยวกับไร่
ที่ลงลุยเก็บผลไม้เป็นที่เฮฮา ได้ความรู้ไม่น้อย ส่วนไอ้สองหล่อด้านหน้าก็คุยกัน ถามถึงเพื่อนฝูงเก่าๆ
ที่ติดต่อทางเมลล์ ทั้งโทนี่ ไอ้กาน ไอ้บอมย์ ไอ้วิน ไอ้ตาร์ ไอ้ชัด ไอ้หน่อง สลับคุยอย่างออกรส
ช่างมีความสุขอิ่มใจมากๆ ไม่รู้สิสำหรับผม ตะเกียงเป็นน้องรักผจญวิบากกรรมร่วมกัน
ฝ่าความเป็นความตายตอนศึกกรองกุมภ์ครั้งนั้น ผมกับน้องกลายเป็นคู่หูกันไปเลย ไม่มีน้องตอนอยู่ป่า
นึกสภาพไม่ออกผมจะกินนอนอีท่าไหน จะรอดออกมาครบสามสิบสองหรือเปล่ายังไม่แน่ใจด้วยซ้ำ

   “มึงจะแวะเข้าบ้านไหม” ไอ้รันถามไอ้โต๋

   “ไม่ว่ะ! พ่อแม่กูเที่ยวต่างประเทศไม่มีใครอยู่ พี่เต้ดูงานต่างจังหวัดพาครอบครัวไปด้วย” สรุปบ้านมันไม่มีใคร

   “ไม่แวะบ้านมึง แต่บ้านพ่อแม่กูมึงต้องแวะนะโต๋” ผมแทรก

   “อืม..แวะสิวะ ทั้งพ่อแม่มึงพ่อแม่ไอ้รันด้วย มีเวลา 2 วันพวกกูต้องบินไปสวีเดนวันมะรืน
ไว้มายาวกว่านี้ค่อยทักทายพ่อแม่พวกที่เหลือ เพิ่งรู้กูมีพ่อแม่เยอะฉิบ” ไอ้หล่อมันบ่น

   “พูดถึงเรื่องนี้ พ่อแม่ไอ้แทคเป็นไงบ้าง สบายดีไหม” ผมถาม

   “สบายดี ชอบอากาศเชียงรายสุดๆ เช้าเดินออกกำลังกายสวนส้ม มีพ่อแม่ผมเป็นเพื่อนคุยไม่เหงาหรอก
แถมหลานๆ ลูกพี่ชายกับน้องสาวอีก กำลังซนขนาดนั้น ปู่ย่าพวกท่านเลยไม่ว่าง ฮะฮ่าๆๆ” ตะเกียงสาธยาย
หัวเราะน่ารักชะมัด อดเอามือหยิกแก้มใสเนียนละเอียดอย่างหมั่นเขี้ยว กลับจากนอกตะเกียงก็รับพ่อแม่ไอ้แทค
ไปดูแล ในฐานะลูกชายคนหนึ่ง ทำหน้าที่แทนไอ้แทคไม่ขาดตกบกพร่อง

   “เห้ย! ห่าพรตแต๊ะอั๋งแฟนกู” เหี้ยโต๋เสือกเห็นอีก

   “โด่! ไอ้ขี้หวง น้องมันน่ารักกูหมั่นเขี้ยว” ผมเถียง

   “คิกคิก! เอาน่าพี่โต๋ พี่พรตไม่อะไรหรอก ไว้ยุ่มย่ามนักตะเกียงจี้จุดชาเองแหละ” อรึ้ยยยย!! น่ากลัวฉิบ ผัวเมียคู่นี้

   “เออ!..ทำขู่ พอกันเลยผัวเมียโหด” ผมตั้งฉายาให้มันเอง

   “ครับผม..คู่รักสนามรบ” กรรม! ย้อนอีก ตะเกียงชักน่าหมั่นไส้ล่ะ ฉายานี้ผมได้ตอนคบกับไอ้รันกีฬาสี
เพราะพนันกันเลยเสร็จมัน ดันมาเจอสงครามกรองกุมภ์อีก เลยกลายเป็นคู่รักสนามรบเรียบร้อย

   “โห! คาราบาวปะทะพงษ์สิทธิ์ คอนเสิร์ตน่าสนใจอ่ะ” ตะเกียงชี้ป้ายโฆษณาเด่นหรา
 ระหว่างรถวิ่งอยู่บนทางด่วนลอยฟ้าบางนา

   “พี่ว่าอย่าไปดีที่สุด” ผมบอกด้วยความหวังดี

   “อ้าว! ทำไมพี่พรต คอนเสิร์ตเพื่อชีวิตระดับตำนานหาดูไม่ง่าย พี่ก็ชอบแนวนี้ไม่ใช่”
น้องค้านอย่างมีเหตุผล อาศัยเพื่อชีวิตที่พวกเราปลื้ม

   “ชอบส่วนชอบ แต่ให้ไปเสี่ยงดูคอนเสิร์ตพี่ว่าตะเกียงไม่ต้องคิดเลย จากประสบการณ์ตีกันทุกงาน
ลองสองตำนานนี้ขึ้นเวทีร่วมกันเมื่อไหร่ คนดูยกพวกตะลุมบอนบาดเจ็บล้มตายระนาว ออกข่าวประจำ
 อย่าหาเรื่องปวดหัววิ่งหนีปืนเลยดีกว่า”

   “เออนั่นดิ ตีกันจริงด้วย เมื่อไม่นานมานี้ก็หน เห็นว่างานนี้มีตายโดนปืนจังๆ
เป็นพวกไม่รู้อิโหน่อิเหน่ คนมาดูปกติดับชีวิตหน้าตาเฉย สรุปทำไมพวกมันต้องทำแบบนี้ด้วยเนอะ”

   “วัยรุ่นไร้หัวคิด เขม่นนิดหน่อยก็หาเรื่องชกต่อย” ไอ้รันเปรย มันพูดก็มีส่วนถูก แต่ไม่ครบประเด็น

   “หลายคอนเสิร์ตผ่านด้วยดี แค่อย่าให้แฟนเพลงพงษ์สิทธิ์กับพี่แอ๊ดคาราบาวเจอกันเป็นพอ
เว้นแต่แฟนเพลงสองกลุ่มเจอกันได้เรื่อง” ผมเสริม

   “ทำไมวะ..แฟนเพลงไม่ถูกกันหรือไง ปูพงษ์สิทธิ์กับพี่แอ๊ดออกจะสนิทกันส่วนตัว
ขึ้นคอนเสิร์ตร่วมกันสิดูยิ่งใหญ่” ไอ้โต๋นานครั้งมันจะออกความคิดเห็นเกี่ยวกับสังคมแบบนี้สักที

   “มึงเข้าใจถูกแหละ แฟนเพลงสองกลุ่มไม่กินเส้นกันล่ะ” ผมเฉลย

   “ข่าวนี้มีมูลเหตุจากแหล่งไหน มึงมั่วเปล่าพรต” ไอ้รันถาม

   “ไม่มั่ว..ข่าวกรอง” ผมยืนยัน

   “กรองจากแหล่งไหนวะ” ไอ้โต๋ย้ำ

   “เออน่า..เชื่อถือได้ ที่ไหนก็ช่างแต่มูลเหตุดูน่าเชื่อถือ” ผมยังยืนยันหนักแน่น ก็มันสมควรมีเรื่องจริงๆ

   “สาเหตุอะไรทำไมแฟนเพลงสองคนนี้ไม่ถูกกัน” ตะเกียงถามอย่างสงสัยในคำตอบ

   “มาจากเพลงพวกเขาสองคน” ผมเริ่มชี้แจง

   “เพลง..เกี่ยวอะไรเพลง ออกจะเพื่อชีวิตเหมือนกัน ไม่ได้แหวกแนวหรือทับเส้นกันสักหน่อย”
ตะเกียงคนสวยยังคงสงสัยเต็มพิกัด ไอ้โต๋หน้าหล่อถึงจะนิ่ง แต่ตาคมสบผมในกระจกส่องหลัง
รู้มันสนใจฟังพอกัน ส่วนไอ้รันสุดเลิฟแอบหูกระดิกอยู่แน่ๆ

   “เนื้อหาเพลงของพวกเขามันงัดกัน แฟนเพลงพี่แอ๊ดตีความเจตนาของปูพงษ์สิทธิ์ ต้องการดิสเครดิตพี่แอ๊ด
เลยแต่งท่อนฮุกมากัดเพลงพี่แอ๊ด จึงเป็นที่มาของเรื่องราวทะเลาะวิวาทของแฟนเพลงตลอด”
ผมพยายามอธิบายถึงแหล่งที่มาที่ไปของปัญหา

   “เพลงอะไร เนื้อหาอะไรทำไมพวกกูไม่รู้เรื่อง..มึงมั่วเปล่าพรต”

   “โด่ รัน! มึงรู้อะไร ของแบบนี้บางครั้งต้องวินิจวิเคราะห์ปัญหา” ผมบอกไอ้คุณรันที่เบรกผมหมาดๆ

   “สรุป..เนื้อเพลงอะไร” ไอ้โต๋ตัดบท

   “ก็เพลงราชาเงินผ่อนของพี่แอ๊ดคาราบาว กับเพลงไถ่เธอคืนมาของปูพงษ์สิทธิ์ดิสเครดิตกันเห็นๆ
จนเพลงแฟนสองกลุ่มก่อหวอดตลอดมา”

   “ท่อนฮุก..ตะเกียงงงอ่ะ” คนสวยทำหน้างงได้น่ารักอีกแหละ อรึ้ย! แม่งไม่ติดไอ้โต๋ขอกดจมูกหอมแก้มสักฟอดดด!!!

   “ราชาเงินผ่อนร้องท่อนฮุก ‘ทีวีตู้เย็นจำเป็นต้องใช้ ความสุขเล็กน้อยพี่จะถอยวีดีโอ 
มาฉายดูหนังโป๊ที่กลาดเกลื่อนเมืองไทย’ พอจำได้ไหมหืม” ผมถาม แต่ละคนผงกหัว
เพลงนี้ออกจะชินหู ใครไม่รู้เชยบรรลัย

   “แล้วยังไง เกี่ยวอะไรกับไถ่เธอคืนมาของปูพงษ์สิทธิ์” ไอ้โต๋เร่ง

   “ปูพงษ์สิทธิ์ร้องท่อนฮุกว่า ‘ถึงไม่มีทีวีตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร ทิ้งความเชื่อค่านิยม ของคนเก่าล้าสมัย’
เห็นยังขัดกันสุดๆ แฟนเพลงพี่แอ๊ดเข้าใจว่าปูพงษ์สิทธิ์ตั้งใจปีนเกลียวพี่แอ๊ด ส่วนแฟนเพลงพี่แอ๊ดไม่ยอมเช่นกัน
จึงเปิดศึกสองสังเวียน สาเหตุเพราะทีวีตู้เย็น” สรุปเรื่องราวที่มาเรียบร้อย ทำไมหน้าแต่ละคนถึงได้อึ้งกิมกี่
 เหมือนเห็นผีกันอย่างพร้อมเพรียง กูพูดผิดตรงไหน

   “มึงไปเอาข้อมูลมาจากไหน..พรต” ไอ้รันเสียงเข้มก่อนใคร

   “กูคิดได้เอง..หรือพวกมึงจะเถียงว่าไม่จริง” และแล้วผมก็โดนสหะฝ่ามือ
เบิดกะโหลกอย่างไม่นัดหมาย พร้อมกับตอกย้ำตัวตนผมอีก

   “ผั๊วะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!..ไอ้รั่ววววว!!!”  กรรม! ไม่ต้องประสานเสียงขนาดนั้นหรอก
กูไม่ได้ก่ออาชญากรรมสักหน่อย แค่ทฤษฏีกูมีความน่าจะเป็นไปได้ ไม่งั้นพวกแม่งจะยกพวกตีกันเหรอ...อร๊ากกกก!!!!

   “ฮะฮ่าๆๆ..เมียมึงรั่วบรรลัย ตลอดศกจริงๆ..ฮะฮ่าๆๆ” แล้วพวกแม่งก็พร้อมใจกันหัวเราะเป็นที่ครื้นเครง
ปล่อยผมหน้ามึน..กูงง? รั่วที่ไหนฟ่ะ! ออกจะมีเหตุมีผล..ฟรายยยย!! ไอ้พวกเส้นตื้น..เอร้ยยย!!!




เรื่องเสื้อ ตกลงสรุปสกรีนสัญลักษ์เหยี่ยวกับสิงห์นะคะ

ขอบคุณมากๆ ที่ร่วมแสดงความคิดเห็น

Luk. :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-04-2013 09:38:19

ตะเกียงยังน่ารักเหมือนเดิม  :กอด1:
ส่วนพรตฮาจิง   :oni1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 26-04-2013 13:48:12

โห..เห็นลงช่วงเช้า ผมไม่มีเวลาอ่านติดงานอยู่

เพิ่งว่างได้อ่าน ยังมีเม้นท์เดียวอยู่อีก นับว่าเป็นปรากฎการณ์อันน่าประหลาดใจ

คนอ่านนักเม้นท์แฟนนิยายคุณลักษ์ เรื่องนี้เข้าใจเลย

คนเขียนอย่านอยด์นะครับ ผมเป็นกำลังใจให้เสมอเม้นท์ทุกตอนที่ได้อ่านครับ

ขอบคุณกับความตั้งใจที่เขียนความฮามาให้คลายเครียด

ตลกพรตสุดๆ คิดได้ไงกับเนื้อเพลงพี่แอ๊ด งัดกับพี่ปูพงษ์สิทธ์

ไม่ใช่พรตนี่คิดไม่ถึงจริงๆ นะครับ 555

รอคอยตอนต่อไป

ปล.เป็นกำลังใจให้ครับ กดเป็ดแล้วน้าาาา :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 26-04-2013 15:30:37

น่ารักได้อีกน้องรันนนนนนนนน ผ่านไปนานแสนนาน แป๊ปๆๆ 15ปีแล้ว
เรื่องราวของตัวละครยังคงโลดแล่นเหมือนมีชีวิตมาตลอดเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 26-04-2013 16:03:05

คิดได้ไงเนี้ย  ๆๆๆ เหยียวรั่ว อย่างฮาเลย ...... o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} หน้า P.16 วันที่ 23/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 26-04-2013 18:32:27

พรต รั่ว แต่อร่อย อ่ะดิ รสชาติ แซ่บเว่อร์ ไม่งั้น รัน ไม่กิน มา 12 ปี หรอกเนาะ อยากกินบ้าง ว๊ากกก วิ่งหนีอุ้งตีนสิงห์ดำ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 26-04-2013 20:03:17

พรตคิดได้ไงเนี๊ยะ :m20:
รั่วได้ใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 26-04-2013 20:05:36

พรตรั่วไม่เปลี่ยน  ช่างคิดเนอะ   :ruready

คิดถึงตะเกียงกะโตโต๋

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 26-04-2013 20:21:15

รั่วตลอด เอิ้กๆน่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 26-04-2013 20:23:42

พรตรั่วยังไงก็ยังรั่วอยู่ดี ถ้าไม่ใช่พรตคิดไม่ได้นะเนี่ย 55555 แอบนึกภาพพรตใ่ส่ชุดน้องกระต่ายแล้ว  :serius2: แต่อย่างรันว่า เพราะรักเลยดูว่าพรตsexy รอเปิดจองหนังสือคะ ภาพหน้าปกสวยมากๆพี่พรตหล่อโคตรๆ ปล.ในเล่มขอตอนพิเศษเยอะๆนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 26-04-2013 20:26:02

พรตคิดได้เนอะ อย่างฮาเลย ตีกันเพราะทีวีตู้เย็น  :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 26-04-2013 20:40:51

รั่วคงคอนเซป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-04-2013 20:50:53

น่าอิจฉาที่คบกันเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันได้นานมาก
ทำม๊าย ทำไม เราคิดไม่ออกแบบพรตบ้างนะ 5555 รั่วแบบนี้มีคนเดียวจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 26-04-2013 21:05:15

ฮาอะ พรตยังไม่รู้ตัวอีก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 26-04-2013 21:33:28

รั่วจริงๆนะพรต คิดได้ไง ขัดแย้งกันเพราะทีวีตู้เย็น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 26-04-2013 21:44:22

พรตไม่ได้รั่วนะ แค่คิดต่างไปกว่าคนอื่นนิดเดียว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 26-04-2013 21:56:54

ยังไงก็ยังคง concept เหยี่ยวรั่วอยู่ดี ฮาจริงอะไรจริง คิดได้ยังไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 26-04-2013 22:08:35

ฮ่าพรตอ่ะ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 26-04-2013 22:33:25

รั่วได้ตลอดศกจริง ๆ สุดหล่อของเรา........
นิยายคุณ Lux อ่านมาทุกเรื่อง และเรื่องละ 2 - 3 รอบ...
โอ๊ะโอ.....ตอนนี้อ่านแล้วเห็นภาพทันที่...555.......
คิดถึงถิ่นฐานบ้านเฮา..บักหำน้อย....เอิ๊กเอิ๊ก.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 26-04-2013 23:07:56

พรตรั่วตลอด แต่ไม่ค่อยรู้ตัว แถสีข้างถลอกประจำ
โต๋ยังขี้หึงขี้หวงเหมือนเดิม ก็ตะเกียงมันน่ารัก น่าหยิก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 26-04-2013 23:16:21

พี่พรตค่ะ เอ่อ คนอื่นเส้นตื้นรึพี่พรตเส้นลึกเกิน    :hao3:
 :laugh: สุดยอดอะ ถ้ามิใช่พี่พรตคิดมิได้นะนี่ เหนือความคาดหมายทุกมุขเลย

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-04-2013 23:33:55

แวะเข้ามาอ่าน
ตอนแรกก็คิดว่ามันจริงเหรอตำนานนั้นเพราะไม่เคยได้ยิน
เฮ้อ พรต มั่วไปเรื่่อย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 26-04-2013 23:36:56

รั่วอย่างงี้แหละรันถึงรักถึงหลง 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 27-04-2013 00:31:06

55555 ++++
น่ารัก รั่วไงก็รั่วตลอด........

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ArmyJ ที่ 27-04-2013 01:17:11

พรต รั่วแท้เนอะ แต่คิดได้ไงอ่ะ ไม่ใช่พรตนี่คิดไม่ออกน้าเนี่ย
อืม อืม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 27-04-2013 02:06:39

 :m20: :m20: :m20:


ฮาจริงๆๆๆ

รั่วไม่มีเปลี่ยนแปลง

อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 27-04-2013 03:30:22

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-04-2013 06:05:24

พรตก็คิดไปได้นะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-04-2013 07:28:52

พ่อเหยี่ยวรั่วววว
คิดมาได้นะแต่ละอย่าง
เล่นเอาคนอ่านถึงกับอึ้งและขำ 5555
โต๋ตะเกียงมาแล้ววว คิดถึงคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 27-04-2013 07:43:15

พรตไม่ได้รั่วแค่ล้น :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-04-2013 08:43:03

สิงห์โต๋กับตะเกียงมาแล้ว โต๋ยังหวงเมียไม่เลิกเลย
พรตนี่รั่วได้ตลอดน่าสงสารโดนรันจัดการยังไม่เข็ด 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 27-04-2013 09:33:56

อยากเห็นตะเกียงตอนสวยๆ แบบเนี้ย  :mew2:

จะเชื่อพรตอยู่แล้วนะเนี่ย เรื่องทีวีตู้เย็นอ่ะ  :mew4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 27-04-2013 09:54:22

 :hao7: :hao7:  โถ พรตตตตตต    รั่วได้ใจจริงๆเชียวววววววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-04-2013 10:07:42

พรตรั่วตลอดกาล :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 27-04-2013 11:54:06

เอ๊า ลงตั้งแต่มะวานเหรอเนี่ย ทำไมหาไม่เห็นหว่า
รูปปกเล่มสองวี้ดวิ้วอ่ะ :-[  กล้ามมมมม อ่า น้ำลายไหล
กระต่ายยักษ์หูหางกระจายเลยเหรอ ฮ่าๆๆๆ
มุกปูกับพี่แอ๊ดนี่ก็ฮามาก เพิ่งรู้ว่าตีกันเพราะอย่างนี้ :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 27-04-2013 13:38:19

55+ รั่วตลอดๆๆๆ รั่วสุดยอดมากๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 27-04-2013 13:53:56

แกรั่วตลอดศกจิงอ่ะพรต  :m20:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-04-2013 18:25:41

ฮามาก ท่อนฮุก ทีวีตู้เย็น ไม่ใช่ไอ้รั่ว คิดไม่ได้นะนั่น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 28-04-2013 23:07:36

น่ารักอ่ะ รั่วได้อีกวรพรต :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-04-2013 00:09:41

นี่เขาตีกันเพราะเหตุผลนี้หรอกเหรอเนี่ย??  คือพึ่งรู้อะ!   กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.17 วันที่ 26/4/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 29-04-2013 15:56:21

อย่าไปแย่งงานน้องพริตตี้เลยย อย่างพรต แนะนำ นายแบบชุดว่ายน้ำ  :z1:
อั๊ยๆ ๆ โต๋+ตะเกียง มาแล้วววว :m3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 30-04-2013 14:12:52

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 10
(Special Prot)



   หลังโดนเบิดกบาล ผมอาศัยอาหารสุขภาพอุดมด้วยผักหลายชนิด
พืชสมุนไพรพื้นบ้านล้วนมีประโยชน์ ทานกับแหนมเนืองบำรุงสมอง ของโปรดตะเกียงเขาล่ะ
สั่งปอเปี๊ยะสด กุ้งพันอ้อย ฯลฯ ออร์เดอร์ตะเกียงล้วน เสิร์ฟเต็มโต๊ะลานตาไปหมด แดกซะพุงกาง..

   น่าแปลกตะเกียงกินพริกขี้หนูสดได้หน้าตาย กินเผ็ดเก่งเมื่อไหร่วะ! ได้คำตอบจากเจ้าตัว
เริ่มกินมาสองเดือน จู่ๆ อยากกินเผ็ด ผมวิเคราะห์เป็นการส่วนตัว ‘ตะเกียงมีแววจะท้อง’ เผลอหลุดปากปุ๊บ!
โดนถีบใต้โต๊ะรุมประชาทัณฑ์ พูดห่าไรพวกมันลงความเห็น ‘ผมรั่ว’ กรรมของวรพรตวุ้ย!

   ออกจากร้าน พาไอ้โต๋กับตะเกียงไปไหว้พ่อแม่ คุณนายเจอตะเกียงลูบหัวลูบหลังดั่งลูกรัก
หลงตะเกียงไม่ต่างบ้านอื่น ยอมรับน้องมันน่ารักจนใครอดเอ็นดูไม่ได้

   พ่อถามถึงบรรดาพ่อแม่ไอ้โต๋กับตะเกียง ชื่นชมธุรกิจส่งออกของมันอย่างถูกคอ
ไอ้นี่พออยู่กับผู้ใหญ่ความคิดความอ่านบวกมาดนิ่งหน้าหล่อทำให้มันดูดีมีภาษี เห็นแล้วอยากถลกหนังหน้าชะมัด
พวกผู้ใหญ่พากันพูด  มันคือคนรุ่นใหม่หาตัวเปรียบยากซะงั้น..จิ๊!

   อยู่คุยกับพวกท่านไม่นาน ผมกับไอ้รันจำต้องแวะเข้าบริษัท ไอ้โต๋กับตะเกียงเลยติดรถมาด้วยอย่างช่วยไม่ได้
คุณสมศรีโทรบอกน้องพลัสหน้ามลคนหน้าใส กับอาร์ตตัวแม่รอปรึกษาเรื่องงาน มีความจำเป็นต้องสรุปในวันนี้
 เธอจะได้แพลนตัวเอง ไอ้รันเห็นเวลามีไม่ถึงอาทิตย์ กังวลงานเสร็จไม่ทันไปญี่ปุ่น เลยรับปากแวะเข้าไปคุยด้วย
 เป็นที่มาให้พวกเราสี่คนโผล่หัวมาอยู่บริษัท ในห้องทำงานมันอย่างไม่มีทางเลี่ยง

   “เชิญ..คุณคิม” หลังแนะนำตัว ไอ้รันเปิดโอกาสให้นักเพ้นท์คนเก่งพูดทันที..เพื่อไม่ให้เสียเวลา

   “งานไม่มีปัญหาฉันรับทำ ประเด็นกลัวไม่มีสมาธิหากต้องเพ้นท์ที่นี่ นอกเสียจากคุณมีห้องส่วนตัวให้
ไม่เกิน 3 วัน ฉันส่งมอบงานได้ งานชิ้นนี้ความยากต้องระวังเป็นพิเศษ งานจิวเวลรี่รายละเอียดมาก
อีกอย่างขนาดไม่ใหญ่ใช้พื้นที่บังคับ จำเป็นต้องมีเวลาทำพอสมควร” เธออธิบาย

   “เรื่องนั้นไม่มีปัญหา ผมให้เลขาจัดห้องให้คุณทำงานได้ ตัดความกังวลได้เลยครับ”
ผมแทรก อำนาจสิทธิ์ขาดยังคงเป็นผมตัดสินใจ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องรอปรึกษา เราต่างเห็นตรงกันว่าต้องใช้เธอ

   “ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันเริ่มงาน ค่าจ้างหนึ่งแสน” ไม่แพง เทียบกับเนื้องานและฝีมือที่ต้องใช้ความสามารถเป็นกรณีพิเศษล่ะก็

   “ตกลง..ตามนั้น” เด็กพลัสมองไอ้รันตาเยิ้ม มีชำเลืองไอ้โต๋เป็นระยะ คงอึ้งความหล่อของมันเข้าจังๆ
มองความสัมพันธ์ของตะเกียงกับไอ้หล่อเทพออกแน่ ไอ้โต๋เล่นแขนโอบไหล่คนรักไม่ห่าง แสดงความเป็นเจ้าของขนาดนั้น
พลัสได้แต่หน้านิ่ง ไม่กล้าสำรวจมันมาก สนใจไอ้รันจริงจังซะงั้น หรือกูต้องแสดงความเป็นเจ้าของบ้างวะ!

   “เสร็จธุระแล้ว ขอโทษที่ต้องรบกวน” เธอแสดงมารยาทที่ดี ฟังดูเอาแต่ใจไม่น้อย
ไม่ติดง้อฝีมือกันล่ะก็ ผมไม่ข้องเกี่ยวด้วยแน่ พวกติสแตกมีโลกส่วนตัวสูง โดยเฉพาะอาร์ตตัวแม่อย่างเธอเนี่ยะ

   “เชิญครับ” ไอ้รันตัดการสนทนา ก่อนทั้งคู่ขอตัวกลับ
แอบเห็นหางตาอาวรณ์ไอ้น้องพลัสมีส่งให้ไอ้รัน เฮ้อ!..แฟนกูแม่งเสน่ห์แรงได้อีก

   “หึหึ! ทำท่าไหน เด็กมองตาละห้อย” น้าน! ไอ้โต๋มันยังดูออก

   “ไม่ได้ทำสักท่า แตะตัวยังไม่เคย” ไอ้รันกวนตีน..ห่า

   “พี่รันคงสเป็กมั้ง คนชอบไม่มีเหตุผลหรอก พี่โต๋ใช่ว่าไม่มี คนงานในไร่ไม่รู้เท่าไหร่
ไม่นับลูกค้าสาวอีกโขยง ยังมีหน้าแหย่พี่รัน” ตะเกียงขายไอ้หล่อเว้ยเฮ้ย!

   “แล้วพี่สนใจไหมหืม ว่าแต่พี่ เราเองห่างตาเป็นไม่ได้ หัวงูป้อประจำ”
พอกันทั้งคู่ มึงเล่นหน้าตาเทพขนาดนั้น ไม่มีคนปิ๊งคงประหลาด

   “พอเหอะ! กูสรุปพวกมึงหน้าตาดี ย่อมมีชะนี กระซู่ กูปรี
ลิงเผาะเกาะแกะเป็นของธรรมดา ทำใจยอมรับอย่างสงบ..อาเมน”

   “อาเมนพ่องมึง” ไอ้รันแหวทันควัน

   “กูผิดอะไรวะ” เบรกตลอด..ห่านิ

   “มึงเป็นพุทธ อาเมนทำเหี้ย” เหตุผลของมัน

   “เหรอ...สมควรสาธุ” ประชดซ้า..

   “แล้วมึงใช้ถูกไหม..หืม” มันหน้านิ่งเสียงเรียบ..จ้องผมเขม็ง

   “สาธุใช้รับพรโว้ย! นี่กูเป็นคนกล่าว พวกมึงดิสมควรสาธุ..อาเมนถูกต้องแล้ว
บทจบของคนพูด ดีแค่ไหนกูไม่บอก..ลุงเมน” เอาดิ! พูดลุงเมน ป้าเมนมึงค่อยหงุดหงิด..ห่า

   “ฮะฮ่าๆ..พี่พรตพูดถูก..ฮะฮ่าๆ” ตะเกียงสุดสวยสนับสนุนเว้ย! ผมยิ้มแก้มแตก ไอ้หล่อโต๋กลั้นขำใหญ่

   “ช่ายยย!..พี่ใช้ถูกเนอะ” ผมยิ้มให้น้องอย่างหาพวก

   “อืม..ดีไม่บอกลุงเมน..กร๊าก!!!” กรรม! ชมแหม่บๆ อุตส่าห์คิดว่าพวกเดียวกัน..คนสวยร้ายใช่เล่น กัดผมหน้าทะเล้น

   “ประสาทแดก โต๋กลับ..สองทุ่มไปดริ๊ง” ไอ้รันตัดบท พยักหน้าชวนเพื่อนเลิฟ
 ไอ้หล่อไหล่สั่นกอดเมียลุก เวร!..ว่ากูรั่วตลอด เอ๋?..หรือกูรั่ววะ!

   “ห้องมึง กูให้แม่บ้านจัดเรียบร้อย” ผมพามันมาห้องพัก ชั้นเดียวกับห้องผมแหละ แต่คนละฝั่ง

   “ขอบใจว่ะ” ไอ้โต๋บอก เมียสุดสวยมันเปิดประตูก้าวเข้าไปก่อน
ผมกับไอ้โต๋ตามไปติดๆ ปล่อยไอ้รันสั่งงานคนใช้ตามลำพัง

   “จัดเหมือนเดิม ตะเกียงชอบ” น้องชม ห้องนี้พวกมันมาพักบ่อย เวลาแวะหาพวกผมก็ให้พักห้องนี้

   “คืนนี้อย่าทำเสียง..ออดแอดเชียวล่ะ..พี่พรตขอร้อง” อดแซวไม่ได้

   “พ่องมึง..เชี้ย” ห่าโต๋ด่าอีก ตะเกียงหน้าแดงเถือก

   “ฮะฮ่าๆๆ จะออดจะแอดตามสบาย กูล้อเล่นนน!!” พูดจบเผ่นให้ไว ส้นตีนไอ้โต๋มันกระดิกแล้ว
ก่อนจะโดนมันยันเปรี้ยงเข้าให้ โทษฐานแซวเมียมันให้อาย คนบ้าไรสวยไม่สร่าง..มิน่าห่าโต๋หวงไม่ยอมให้คลาดสายตา

   “เป็นเหี้ยไรยิ้มหน้าบาน” ไอ้รันทักหลังผมเดินเข้าห้อง มันกำลังถอดเสื้อเตรียมอาบน้ำ

   “กูมีความสุข แหย่ตะเกียงอาย แม่ง!..หน้าแดงเป็นเชอร์รี่เลยมึง น่ารักฉิบหาย คนอะไรไม่มีร่องรอยแก่สักแอะ!
หรือตะเกียงเล่นมนต์ดำรัน” อดนึกไม่ได้ พวกเล่นคุณไสยบ้างครั้งสามารถดูแลตัวเองให้เป็นอมตะได้
ดูอย่างกรองกุมภ์เธอยังสามารถแอ๊บเป็นเด็ก ม. ต้น

   “ประสาท..น้องมันไม่ใช่คนเครียด ถึงดูสดใสไม่เปลี่ยน” ความเห็นของกุนซือเทพ

   “โด่! กูก็คนอารมณ์ดี ไม่ยักขบเผาะเหมือนสมัยรุ่น” ผมเถียงใจขาด หากไอ้รันมันใช้ตรรกะข้อนี้เป็นตัวตัดสินล่ะก็

   “เลิกบ้า..พรต มึงอารมณ์ดีเกินไง หัวเราะจนตีนกาเหยียบหน้า คงสดใสขบเผาะหรอก..ควาย”  อ้าว! ด่ากูอีก

   “ควายนั่นมึงโว้ย!..จาดง้าว! กาที่ไหนเหยียบหน้าพญาเหยี่ยว กูมีรอยเพราะมึงต่างหาก ล่อกูบ่อยจัด 12 ปี
มึงทำลายสถิติกินเนสบุ๊คแล้วไอ้ห่า หน้ากูมีรอยเพราะกูครางให้มึงกระแทก สภาพหน้าบิดเบี้ยวถึงได้เป็นรอยไง..สัด”
ใส่ไม่ยั้งครับ มันอ้าปากเหวอเจอไม้เด็ดตอกหงายเงิบเข้าจังๆ

   “พรต..มึงนี่..แม่ง” พูดแค่นั้น แล้วมันก็ส่ายหัวเดินหนีเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางเอือมระอา
แต่ผมกลับปากฉีกยิ้มกว้างทันควัน ถึงขั้นกำมือกระชากเข้าหาตัวแล้วส่งเสียง

   “เยส!!!!..” กูสามารถทำไอ้รันแพ้ราบคาบ ทำแต้มวุ้ย! ต้องรีบบันทึก มีไม่มากครั้งที่ผมกำชัยชนะ
ครั้งนี้คือหนึ่งในนั้น..ฮิ้วววว!!..ไอ้รันตายสนิท..ว้าว! วรพรตสามารถมาก...กร๊ากกก!!!

   “พวกมึงไปนั่งโต๊ะก่อน เดี๋ยวกูตามไป” ผมบอกหลังพวกเรามาท่องราตรีผับหรูแห่งหนึ่ง
 เลขาคนเก่งไอ้รันโทรจองโต๊ะให้เรียบร้อย

   “ไปไหน” ไอ้กุนซือถาม

   “ไปเยี่ยว” อยากรู้กูก็บอก อั้นตั้งแต่อยู่ในรถ

   “อืม” พอได้คำตอบ มันก็พาไอ้โต๋กับตะเกียงไปยังมุมพิเศษ ส่วนผมรีบปลีกตัวมาหาความสบายยัง ‘สุขา’

   “อืมมม..สุดยอด” เอาเป็ด! ไอ้เหี้ยข้างๆ ชะโงกดูปิกกะจู้กู..แถมผิวปากหวือ
แล้วพูดออกมาอีก ผมถลึงตาใส่ไอ้ควายที่ไร้มารยาท

   “หน้าตาหล่อเว่อร์ ว้าว! ครบเครื่องแบบนี้หาได้ยาก ชื่ออะไรครับ” ถามชื่อผมเฉย
ไม่ได้สำเหนียกว่ากูกำลังหงุดหงิด ผมไม่สนใจตั้งหน้ายิงกระสุนน้ำเบ่งให้เสร็จไวๆ
ค่อยสะบัดหัวเหยี่ยวกูเก็บ อุตส่าห์มือปิดให้พ้นจากสายตาโลมเลียอย่างไร้มารยาทของไอ้เหี้ยหน้าขาว

   “ปิดไม่มิด แม่เจ้า! นี่ขนาดไม่ตื่น” มันตามมายืนล้างมือข้างผมอีก
ผมเหล่ตามองอย่างไม่สบอารมณ์บอกโจ่งแจ้ง กูไม่ต้องการเสวนากับมึง

   “มากับใครครับ” ยังด้านอีก ผมหันเผชิญหน้าตรงๆ ใช้สายตากวนสุดติ่งให้มัน
ตัวมันเล็กกว่าผม หน้าขาวตาวิ้งค์ๆ บอกให้รู้เกย์สาวหวังให้กูเสียบอะดิ..ระยำ!

   “อย่ามองผมแบบนี้สิครับ ตาคมเข้มของคุณทำผมแทบละลายแล้ว” ห่า!..กูทำถึงขนาดนี้ยังต่อยอดอีก
พวกที่เข้ามาใช้พื้นที่ในห้องน้ำเริ่มให้ความสนใจ ชำเลืองเราอย่างสงสัย สาละวนทำธุระส่วนตัวไปด้วย

   “ขอเบอร์โทรได้เปล่า ผมเลี้ยงเหล้าเอาไหม” อวดรวยอีก มาถึงขั้นนี้คงต้องใช้ไม้ตาย
 หลังทำสีหน้าแววตาแล้วมันไม่รู้สึก ว่าผมรังเกียจนิสัยตั้งแต่แรกที่แอบดูปิกกะจู้ผมแล้ว

   “ต๊ายยย!! อีดอก มึงจะขอเบอร์กูทำเหี้ยอะไร กูไม่นิยมตีฉิ่งดนตรีไทยกับมึงนะอีนี่
กูชอบแมนๆ แต๋วอย่างมึงกูไม่เอา จะใช้ของปลอมสองหัวทอยตูดกันเล่นเหรอ..อีสัด!”
จากนั้นผมก็สะบัดหน้าค้อนควับ เดินบิดตูดจากมา ท่ามกลางลูกตาถลนอ้าปากพะงาบๆ ของมันแหละ
เสียงหัวเราะฮากระจายของผู้ร่วมอยู่ในเหตุการณ์ดังตามหลังให้ได้ยิน

   เกย์ระยำ เสียสถาบันเพราะคนประเภทมัน เกย์ที่ดีพลอยเสียชื่อ บังอาจทำให้กูอัญเชิญผีแต๋วสิงร่าง
ฉิบหาย! ไม่เล่นไม้นี้คงตอแยไม่เลิก..อร๊ากกกก!! กูทำไปได้ไง อยากอ้วกตัวเองชะมัด ทำไปแล้วถึงคิดได้
ไอ้สนุกก็โอเคอยู่หรอก ที่เห็นอาการมันเหมือนร่วมรายการขนหัวลุกยามดึกจังๆ ชนิดช็อคตาแตกไปเรียบร้อย
ขืนไอ้รันรู้เอาหน้าไปมุดไว้ไหน เรื่องนี้ต้องเก็บงำเป็นความลับสุดชีวิต เสียหายหมดวรพรต..อร๊ากกกก!!

   กลับมาถึงโต๊ะ ทำไมคนมันนั่งเต็มเลยว่ะ หรือกูมาผิดจุด ไม่น่าใช่โต๊ะนี้ที่เราจองนี่หว่า
เข้าไปใกล้ๆ ถึงกับอึ้งตาค้าง

   “ไอ้..ไอ้..ไอ้เหี้ย..เห็บหมา” ผมชี้นิ้วกราด ด่ารวดเดียว

   “ฮะฮ่าๆๆ..เซอร์ไพรส์..ไอ้รั่ว” ประสานเสียงพร้อมเพรียงกันเลย

   “พ่องมึง..เล่นเหี้ยไร ไหนบอกไม่ว่างวะ ไอ้นั่นติดธุระ ไอ้นี่มาไม่ได้ พวกมึงรวมหัวกันหลอกกูใช่ไหม”
แม่ง! เซอร์ไพรส์มันอีกเรื่อง กำลังโมโห ผมเป็นคนติดต่อพวกมัน กะเซอร์ไพรส์ไอ้โต๋ ตะเกียง รวมไอ้รันด้วย
ปฏิบัติการลับนี้ ไม่ได้แพร่งพรายให้มันรู้..ให้ตาย

   ไอ้โต๋ยืนยันเลื่อนวัน ผมคอนเฟิร์มพวกมันไม่มีใครรับปากสักคน ต่างอ้างกะทันหันมาไม่ได้ 
ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ยังไม่เท่าไหร่เพราะเคยรับปากว่าจะมาในรอบแรก แต่ไอ้หน่อง ไอ้ชัดโผล่หัวมายังไง
ยังมีไอ้บอมย์ ไอ้โทนี่  ไอ้กาน...ควายเอร้ยย!!! พวกเหี้ยเล่นอะไรกันเนี่ยะ

   “หึหึ! มึงถามผัวมึงเอง เรื่องนี้พวกกูไม่เกี่ยว ไอ้รันคนเดียวล้วนๆ ไปเคลียร์กันเอง..พรต”
ไอ้วินโบกมือให้เหยงๆ ผมหันไปหาต้นเรื่องทันควัน  ไอ้ฉิบหาย..นั่งหน้าหล่อไม่รู้ร้อนรู้หนาว
มองผมมีเลิกคิ้วข้างเดียวให้อีก ประมาณว่า..มึงมีปัญหาป่ะ!

   “ทำไมมึงไม่บอกกู..หา” อยากจะบีบคอมันชะมัด

   “บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ  มึงชอบเซอร์ไพรส์ไม่ใช่..หืม” ฟังมันย้อน

   “พ่องมึง..กูกะเซอร์ไพรสไอ้โต๋ ตะเกียง ไม่ใช่ตัวเอง” ผมโวยครับ

   “ทุกคนลงความเห็น เซอร์ไพรส์ไอ้โต๋ไม่เร้าใจเท่ามึง..โทษกูไม่ได้ว่ะ” โห!..มึงผัวกูจริงป่ะ
ลอยหน้าลอยตากวนตีนได้หน้าถีบฉิบหาย

   “ไอ้รัน..มึงนะมึง รวมหัวพวกมันแกล้งกู..สัด” ผมหัวฟัดหัวเหวี่ยงหลังพวกเหี้ยแต่ละคนหัวเราะไหล่สั่น
กูเป็นโจ๊กให้พวกมึงแกล้งซะสนุกสุนทรีกันพร้อมหน้า

   “เอาน่า..มึงหงุดหงิดทำไม พวกกูมาพร้อมหน้า หาได้ไม่ง่ายนะที่มารวมตัวกันแบบนี้
กูหาตัวเครื่องบินให้วุ่นเชียว” ไอ้บอมย์ยักษ์รีบออกตัว

   “กูโมโหโว้ย! พวกมึงมันหมา..” กูพาลแหละ

   “อ้าว! ระยำแล้ว กูสิงห์เหอะ..ก๊วนเก่ามึงเหยี่ยวไม่ใช่ ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ ลูกพี่มึงลดระดับเป็นหมาแล้ว”
ไอ้บอมย์ระยำ หันไปพยักเพยิดใส่ไอ้วิน  ไอ้ต้าร์ แต่ละคนหัวเราะท้องแข็ง

   “ห่าพรต..กูเหยี่ยว หรือมึงคิดตั้งแก๊งใหม่เป็นหมา กูขอบายคนแรก หาพลพรรคใหม่เหอะ
พวกมึงล่ะเอากับมันไหม ไอ้ชัด ไอ้หน่อง” ไอ้เหี้ยต้าร์ ไอ้เพื่อนระยำ

   “บรื๋อออ!!! กูไม่เอาวะ ฮะฮ่าๆๆ” แล้วพวกแม่งก็พร้อมใจกันส่ายหัวพรืด! ก่อนพากันหัวเราะประสานเสียง
ปิดท้ายเป็นที่ครื้นเคร้ง..เออพวกมึงสนุกที่ได้แกล้งกู บัญชีนี้กูขอบันทึกไว้ก่อน ไอ้รันมึงนะมึง ผัวเฮงซวย! หลอกกูหน้าตาย
อารมณ์ดีใจที่ได้แต้มมันตอนหัวค่ำ หายเป็นปลิดทิ้งหลังโดนมันทำแต้มทิ้งโด่งไม่เห็นฝุ่น เจตนากูติดต่อพวกมึง
เซอร์ไพรส์ไอ้โต๋กับตะเกียง ไม่คิดไม่ฝันไอ้บอมย์ ไอ้โทนี่ ไอ้กาน ยังอุตส่าห์บินมากันได้ มันเกินไปแล้ว เกินไปแล้วพวกมึง
กูไม่ไหวจะทน ขอเตะแม่งให้หายแค้นคนละทีสองที ว่าแล้วผมก็กระโจนเข้าหาไอ้รันคนแรก ก่อนคนที่เหลือจะแตกฮือ..
ลุกกันกระจาย เผ่นกันคนละมุม พาคนโต๊ะใกล้ๆ แตกตื่นตามระเบียบ คิดว่ากลุ่มเรามีเรื่องชกต่อยเป็นที่เรียบร้อย
หารู้ไม่ พวกเราเพื่อนรัก เพื่อนตายกันต่างหาก..ฮ่าๆๆๆ



มาลงตอนใหม่ให้แล้วค่ะ 

จะแจ้งว่าหนังสือรีปริ้น ทุกเรื่องปิดโอนวันนี้แล้วนะคะ

ต้องแจ้งยอดกับโรงพิมพ์แล้วพรุ่งนี้

ใครที่ยังไม่ได้โอน ติดตามข่าวด่วนนะคะ

สั่งพิมพ์แล้วโอนตามทีหลังไม่ทันอ่ะ  คนเขียนพิมพ์ตามยอดโอนเด้อ

ขอบคุณมากมายกับทุกกำลังใจที่ติดตามผลงานกันมาตลอด

เรื่องนี้คงเลยไกลไปเดือนมิถุนา ส่วนแบบเสื้อกำลังอยู่ระหว่างดำเนินการ

ตั้งใจมีไว้ให้หนังสือชุดนี้เป็นกรณีพิเศษ จำนวนจำกัดด้วยอ่ะสิ

ทำมากไม่มีทุน 5555

ใครสนใจหนังสือพร้อมบ๊อกเซท  หยอดกระปุกเนิ่นๆ ราคาไม่สูงมากเท่าไหร่หรอกค่ะ

อีกเกือบเดือนครึ่ง คงทันเนอะ 555

Luk. :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจ
เริ่มหัวข้อโดย: ArmyJ ที่ 30-04-2013 14:34:56

อ้าง พรตหลุดแต๋ว สุดมากอ่ะ อิคึอิคึ
รันเชอร์ไพร์เมียได้สุดๆอ่ะ
แค่นี้พอ ขอเวลาไปฟิน~~~~~

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: โรม ที่ 30-04-2013 14:50:35

หงะ สั้นแท้้้ ยังไม่จุใจเลยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 30-04-2013 14:52:41

 :m20: :m20:
วิธีของพรต ไม่เหมือนใครตลอดๆๆ

เพื่อนมาครบแก็งค์แบบนี้...ขอหลายๆตอนนะคะ...คิดถึงๆ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 30-04-2013 15:22:53

ฮาพรตได้ทุกตอนจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 30-04-2013 15:30:22

น้องตะเกียงจะท้องมั๊ยน๊อออ  :mew2: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 30-04-2013 15:31:08

ฉากในห้องน้ำอย่างฮาพรตแต๋วแตก :laugh: :laugh: :laugh:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 30-04-2013 15:43:36

กร๊ากกกกก พรตแร๊งงงงๆๆ ได้ใจ ทำเอาเกย์สาวชีช็อคตาตั้งเลย คิดสภาพแล้วฮา :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 30-04-2013 16:36:59

รักพรตอ่ะ รั่วได้รั่วดี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 30-04-2013 16:46:14

ฮาตอนพรตเชิญองค์แต๋วสิงร่างจริงๆ :m20: :m20: :m20:
รวมแก็งค์กันอย่างนี้ก็คงจะมันส์ฮากันเต็มที่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 30-04-2013 17:02:59

ขำฉากห้องน้ำมากๆ พรตสุดยอด  :m20:
น้องหน้าขาวนั่นหน้าแตกเพล้งๆๆๆ :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 30-04-2013 17:04:04

 :laugh: พี่พรตแต๋วแตกกกกก  :pigha2:

รวมแก๊งขนาดนี้ท่าทางจะมันส์  :hao3:

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-04-2013 17:05:39

อิคุณพรตทำไปด้ายยยยยย :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-04-2013 17:06:30

ไม่คิดว่าพรตช่างกล้าทำ แต๋วได้ใจมากกกกกกกกกกก
พวกเพื่อนๆ มากันครบแบบนี้ต้องมีเรื่องสนุกแน่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 30-04-2013 17:07:43

TT^TT โอนให้ไม่ได้อ่ะค่ะ เว็บธนาคารล่ม เงินเดือนเพิ่งออกเมื่อเย็น วันนี้สิ้นเดือนด้วย พรุ่งนี้จะโอนให้นะค่ะ ( ส่งเมล์บอกแล้วทีหนึ่ง ม าบอกในนี่ด้วยอีกที ^^ )

555+ ก๊ากกกกกกกก พรตโดนเล่นแล้วไง อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 30-04-2013 17:08:17

ฮาวรพรต  ดีดดิ้นเป็นตุ๊ดสาวได้เหมือนมาก

ดีใจที่แก๊งสิงห์และเหยี่ยวมารวมตัวกันในตอนนี้ได้  :katai2-1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-04-2013 18:30:46

ชอบมากตอนในห้องน้ำ
พรตรั่วแอ๊บแตก สะใจจริงๆ
เกย์สาวนางนั้นคงอึ้งน่าดู

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 30-04-2013 18:48:43

เย้ๆ ครบแก๊งค์เลย อย่างงี้มันส์แน่ๆ
แต่สงสารเหยี่ยวรั่วโดนสามีหลอก 55555
แล้วก็ฮาเหยี่ยวรั่วในห้องน้ำได้
แหม ทำไปได้นะเนี่ย
อยากให้สิงห์รันและผองเพื่อนมาเห็นจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 30-04-2013 19:55:56

ฮาได้อีก

พรตช่างกล้า ข้ามสปีชีร์เฉยเลย

 :m20:  :m20: :m20: :m20: :m20:

ส่วนรัน ชอบแกล้งเมียจริงๆๆเลยนะ

ระวังโดนเอาคืนล่ะ

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 30-04-2013 20:14:07

พรตไม่เคยทันรันเลย
ฮามากเวลามาครบแกงค์
ขำพรต สมเป็นเหยี่ยวรั่ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 30-04-2013 20:17:59

สนุกมาก ชอบตอนพรตแกล้งทำแต๋วแตกอะ 555

กำลังหยอดกระปุกรอซื้อรวมเล่ม ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 30-04-2013 20:34:56

พรตเดี๋ยวนี้แอ๊บแต๋วชำนาญขึ้นนะ 55 เหวอทั้งห้องน้ำเลย ว่าแต่จะเซอไพร์สเขาแต่โดนซะเอง แหม สิงห์รันรักดอกจึงหยอกเล่น โอ๋ๆ อย่างอน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 30-04-2013 20:50:34

พรตน่ารักสุดสุดในสามโลก ทั้งหล่อทั้งรั่วได้ใจมากๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 30-04-2013 21:15:38

กระโจนเข้าหารันแล้วไงต่ออ่ะ
เหมือนยังไม่จบตอนเลย สั้นอ่า :mew2:
คุณLuk มาต่อเร็วๆนะ จะรอนะคะ
fighting :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 30-04-2013 21:42:36

จะรอเล่มนี้อีกเรื่องนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-04-2013 22:56:22

ฮาพรตแต๋วแตก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 30-04-2013 23:23:17

ฮาพรตอ่ะ  รั่วๆสุดๆอ่ะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 30-04-2013 23:25:48

โอ้ยยยยย น่ารักกกกก

คิดถึงทุกคนเบยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 30-04-2013 23:41:01

ไม่ชอบตีฉิ่ง555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-05-2013 01:35:45

ถ้ารันเห็นพรตตอนนั้นรันจะว่ายังไงนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 01-05-2013 02:01:20

ผีแต๋ว ฮาจริงๆ ยิ่งนึกท่ายิ่งขำ
เสียดายสามีน่ามาเห็น งานนี้ครบเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-05-2013 03:46:58

ตกลงว่าทุกวันนี้พรตยังไม่รู้ตัวใช่ไหมว่าตัวเองรั่ว :hao4: แอบฮาอย่างเปิดเผยพรตแต๋วแตก :laugh: :laugh: :laugh: โอ้ไม่ :serius2: ความลับนี้อย่าให้ใครรู้น่ะพรต :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 01-05-2013 04:09:25

น้องลักษ์ต่อเรื่องยาวๆนิดหนึ่ง อ่านไม่อิ่มเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-05-2013 07:53:04

เซอร์ไพรส์มากเลย อะ งานนี้ครบทีม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 01-05-2013 09:02:45

                                                                             เซอร์ไพรส์พรต 
 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.19 วันที่ 30/4/56 ลงต้อนรับวันแรงงานจร้า!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 01-05-2013 13:08:04

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ชอบพรตกับรันที่สุดอะ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 03-05-2013 13:01:12

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 11
(Special Prot)


   หลังสงครามขนาดย่อมยุติ   เพื่อลดความแตกตื่นไม่ให้นักเที่ยวตกใจ
คิดว่ามีเรื่องชกต่อยจริงๆ บรรยากาศกลับสู่ปกติ เข้าสู่กระบวนการกระดกแก้วชน เนื่องในโอกาสรวมหัวกันพร้อมหน้า
นึกถึงวันคืนเก่าๆ ที่พวกเราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสมัยตอนเรียน ม.ปลาย

   “โต๋..ให้ตะเกียงดื่มสิว้า!!” ผมท้วงไอ้หล่อเทพ มันให้ตะเกียงแดกโค้ก

   “ขนมคบเคี้ยวกับโค้ก..โอเคแล้วน่า” น้าน! ฟังมัน

   “เฮ้ย! บรรยากาศรำลึกวันวาน ให้น้องมันเฮฮาหน่อย” ผมยังเซ้าซี้ไม่เลิก
ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆ พากันมองไอ้โต๋เป็นเชิงให้มันอนุญาตด้วย

   “พี่โต๋..ตะเกียงกินสปายเอาก็ได้” น้องก็อ้อนมันอีกคน

   “เราไม่เหมือนชาวบ้านเค้า” ง่า! ไอ้หล่อมันไม่ยอม

   “เอาน่าคนอื่นที่ไหน อย่างน้อยมีแต่พวกกูทั้งนั้น” ไอ้ยักษ์บอมย์ออกปากช่วยอีกแรง
มาแบบนี้จะให้คนสวยในกลุ่มกระดกโค้กกับเม็ดมะม่วงทอดดูยังไงอยู่
ตะเกียงใช่เด็กแล้ว..ห่าโต๋ทำเหมือนน้องมันอายุ 14 ขวบ

   “กูเห็นด้วย”  ไอ้กุนซือเทพหน้านิ่ง สารมีผมร่วมด้วยช่วยกัน ก่อนจะสนับสนุนด้วยเสียงพลพรรค
ไอ้กาน ไอ้โทนี่ ไอ้วิน ไอ้ชัด ไอ้ต้าร์ ไอ้หน่อง เสริมอีกแรง แกมบังคับไอ้หล่อเทพบุตรมันกลายๆ

   “เอาน่าโต๋..ฟรีเดย์หน่อยพวก” สุดท้ายไอ้หล่อก็ทนลูกรบเร้าของบรรดาผองเพื่อนไม่ไหว

   “ห้ามเกิน 2 ขวด ตกลงไหม” มีเงื่อนไขต่างหาก คนสวยหน้ามุ่ยส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาที่
ผมน้องคงเห็นผมต้นคิดน่าจะต่อรองให้ได้

   “ 4 ขวดดิ สองขวดแค่แมวดม” ผมช่วยตามที่เจ้าตัวเค้าส่งซิก

   “กูให้ 2 ขวด งั้นไม่ต้องกิน” เสียงเข้มมาเชียว ดุขนาดนี้โชคดีกูไม่เป็นเมียมัน บรื๋อ!! น่ากลัวฉิบหาย
ยืนกรานหนักแน่น เลยได้แต่ส่งสายตาบอกตะเกียง ‘พี่ช่วยแล้วไม่สำมะเร็จ’
วุ้ย! บทไอ้โต๋เอาจริงใครกล้าหือมั่งวะ กูกลัว..สิงห์พิโรธโกรธังของมัน..เยร้ยยย!!

   “จิ๊!” น้องจิ๊ปากยอมรับเงื่อนไขอย่างไม่มีทางเลือก ก่อนจะอดแดก

   “ขอสปาย 2 ขวด” สารมีหน้าเข้ม หล่อลากจนอยากถลกหนังหัว
จัดการให้ไอ้บอมย์เรียกบริกรมาดำเนินการ

   “มึง! ทำไมมันหวงขนาดนั้นวะ..ทำยังกับตะเกียงยังเด็ก จบเมืองนอกเมืองนาทำงานขนาดนี้
ดันประคบประหงมปานไข่ในหำ” แอบกระซิบกับไอ้บอมย์เบาๆ หลังมันสั่งสปายให้ตะเกียงเรียบร้อย
พวกที่เหลือสนใจถามไถ่วิถีชีวิตแลกเปลี่ยนกันอย่างออกรส ไอ้รันคุยกับไอ้โทนี่ ไอ้กาน
ไม่มีใครสนใจผมกับไอ้ยักษ์หล่อกระซิบอะไรกันอยู่

   “ตะเกียงเมาแล้วอ้อน ไอ้โต๋มันหวงไม่อยากให้เมียอ้อนใคร แม้แต่เพื่อนมันก็ไม่ปล่อย
ไอ้นี่ฝังใจเพื่อนในกลุ่มเคยชอบเมียมัน ให้ไว้ใจก็หวง” คำตอบไอ้ยักษ์หล่อถึงบางอ้อ
นึกถึงงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จกีฬาสี ข่าวตะเกียงเมาสปายอ้อนคนทั้งโต๊ะ จนไอ้หล่อต้องพากลับแต่หัววัน
มันถึงหวงนัก จะว่าไปก็สมควร แม่ง! คนอะไรน่ารักไม่มีเปลี่ยน เสน่ห์เป็นกอง
ยิ่งอยู่ท่ามกลางหนุ่มบึกร่างถึกแวดล้อมด้วย ความขาวโอโม่สว่างโร่บวกหน้าตาอย่างกับหงษ์กลางฝูงหมา
สมควรไอ้โต๋จะขนาบ..แทบอุ้มเมียมันนั่งตักเชียวล่ะ

   “เอ้า! ชนแก้วพวกมึง” ผมยกแก้วชู หลังบริการนำสปายให้ตะเกียง แต่ละคนมีเครื่องดื่มในมือ

   “ดีใจที่เจอวะพวก..เกร้งๆ!!” พวกเราต่างชนแก้ว ตะเกียงก็ร่วมชนสปายกับเข้าด้วย

   “พวกมึงมาแบบนี้ ลูกเมียโอเคนะ” ถามรวม หลายคนมีครอบครัวบางคนไม่มีลูกแต่มีเมีย
ชนิดโสดแต่ไม่สดน่าจะไอ้บอมย์   

   “ไม่โอกูสามารถโผล่หัวเก๊กหล่อตรงนี้เหรอ..พรต” กวนตีน..ห่าวิน

   “สำบัดสำนวน ตั้งแต่เป็นหมอล่อพยาบาลไปกี่คนคุณมึง” กูอดีตหัวหน้ามึงนะห่า

   “หึหึ! สมภารไม่กินไก่วัด” กวนได้อีก

   “เหรอออ!! สมภารไม่กินไก่ แต่มึงเป็นเหยี่ยว อย่าว่าแต่ไก่ ลิง ค่าง บ่าง ชะนี มึงยังแดก..สัด”
นานทีได้กัดเพื่อนเก่าร่วมแก๊ง

   “นั่นมันอดีต ปัจจุบันกูถือศีล..ปฏิบัติชอบ” โอ๊ะโอ! น่าเชื่อฉิบหาย

   “มึงเตรียมบวชเหรอ” อดประชดไม่ได้ มันบวชเรียบร้อยแล้วครับ งานมันพวกผมไปตรึม

   “ศีลอยู่ที่ใจเว้ย” มีหน้าเก๊กหล่อเสียงนุ่มได้หน้ามึนอีก..สาด

   “พูดเหมือนแตกฉานธรรมะ” ผมว่าแดก ท่ามกลางสายตาขำขันของบรรดาผองเพื่อน

   “มันไม่แตกทางธรรม..แต่กระฉูดตอนทำ..ฮะฮ่าๆ” ไอ้ต้าร์เสริม พาเสียงหัวเราะฮาตามกระจาย

   “สัดต้าร์..มึงเลยตัวพ่อ”  กลายเป็นเผาวีรกรรมกันเอง
หยิบมาเม้าท์แหลกลาญ ก่อนบทสนทนาจะพาดพิงเข้าตัวคาสโนวาจังๆ

   “มึงล่อเนื้อนมไข่ไม่ซ้ำ..สัดบอมย์” ไอ้กานประเดิม
ตั้งประเด็นกับยักษ์หล่อผู้มีรูปร่างหน้าตาปานเทพเจ้ากรีก

   “ข่าวไม่กรอง..ใส่ร้ายกู” ไอ้ยักษ์แก้ตัวทันควัน

   “โทนี่มันให้ข้อมูลกู” อ้าว! เกิดการโยนลูก

   “โทนี่แม่งปากหมา มึงนี่เองปล่อยข่าวไอ้ระยำ” ไอ้บอมย์หันไปโวยเพื่อนซี้คู่กัดเจ้าประจำ

   “ยักษ์มึงอย่าเฉไฉ กล้าทำก็กล้ารับดิเพื่อน แฟนกูรุ่นน้องมหา’ลัยมึง
ทำตัวเด่นดังจนสาวต่อคิวเป็นหางว่าว” ไอ้โทนี่ยอมที่ไหนตีสีใส่ไข่เพิ่มเฉย

   “โหแม่ง! ถึงกับจับฉลากเลยเหรอ มึงต่อด๊อกเตอร์ทางเพศศาสตร์หรือบริหารเอาซักอย่าง”
ผมอดแสดงความคิดเห็นไม่ได้ รู้สึกมันใช้งานบอมย์น้อยคุ้มมากๆ..กูแอบอิจฉา

   “พ่องมึง..เพศศาสตร์” มันสบถใส่ผม

   “ไอ้เหี้ย! น้ำลายกระเด็น” ผมเช็ดหน้าแกล้ง ความจริงไม่มีเลย

   “ถุ๊ย! ไอ้รั่ว” มันดันพ่นจริง หลบแทบไม่ทัน

   “ควาย..ด๊อกเตอร์สกปรกอย่างมึงทุกคนเปล่าเนี่ยะ..สถุลฉิบหาย”
ดีที่หลบได้หวุดหวิด กิริยาไม่เข้าหนังหน้าเลย..ไอ้สาดดด!!

   “กูหมั่นไส้..ไอ้รันกำราบเมียมึงดิ” อ้าว! ไอ้นี่เล่นแรง

   “เมียพ่อง..กูผัว” โคตรอาย..ไอ้วอก

   “เฮ้ย! รันมึงยอมมันตั้งแต่เมื่อไหร่” แม่ง! มันดันหันไปเค้นความจริงกับไอ้นิ่งขี้เก๊กสารมีผมแทน
งานนี้สายตาไอ้รันมองผมยิ้มๆ เล่นเอาเสียวหลังวูบ คืนนี้เอาคืนกูไหม? โทษฐานพูดจาไม่ปรึกษา ’รันเค้าขอโตดดดด!!’
กูส่งสายตาขอโทษแล้วนะ..มึงเข้าใจใช่ป่ะ!

   “หึ! กูโดน 3 ดอกรวด” เย้ย! แต่ละคนทำหน้าเหมือนเห็นผี
หลังไอ้รันมันตอบหน้าตาย ไอ้ห่าหน่องถึงกับเหวอไปเลย

   “เอาเหอะ! เรื่องของพวกมึง รักกันนานขนาดนี้ บทบาทไหนคงไม่มีผลกับความรักพวกมึงมั้ง
ว่าแต่..มึงไม่ตูดแหกเหรอวะ” ไอ้โทนี่ปากจัญไร กูแอบสะดุ้งเลยสัด ตูดแหกมันกู..ไอ้ระยำ!

   “หึหึ! ปกติทุกอย่าง สำคัญทำไมกูต้องตูดแหก” ไอ้รันหน้ามึนได้อีก

   “อ้าว! มึงพูดแหมบๆ เพิ่งโดน 3 ดอกรวด หรือไอ้พรตมันเล็กจนไม่สะทกสะท้าน
โด่!..ดีแต่หุ่น หลอกตาฉิบหาย” อ้าว! ไอ้สาดมึงหยามกูนี่หว่า

   “ไอ้เหี้ย..แน่จริงมึงงัดมาวัดกูไหม” เผลอท้าประลองไปแล้ว

   “มึงคิดว่าชนะ..ขนาดทิ่มตูดผัวมึงมันยังไม่รู้สึก มีหน้าท้ากู ของกูพันธุ์ผสมนะพรต
อย่าลืมโวยเพื่อน ไม่งั้นกูจะล่อทั้งพี่ทั้งน้อง ทั้งชายทั้งหญิงจนติดกูหนึบได้เหรอ..ฮะฮ่าๆๆ”
แหนะข่มกูอีก อวยตัวเองไม่อายปาก

   “พ่อง..กูทิ่มเมื่อไหร่ มันไม่รู้สึกเพราะกูยังไม่ได้ทิ่ม..ไอ้ควาย” ชะอุ้ย! ปากเร็วอีกแล้วตรู

   “อ้าว! ตกลงยังไง” ไอ้ต้าร์สงสัย ผมอายแทบมุดโต๊ะ
หลังชำเลืองเห็นตะเกียงอ้าปากตาโตหูแดงหน้าแดง ลืมสนิทคนสวยอยู่ด้วย
กูเอาเรื่องในมุ้งมาตีแผ่..อร๊ากกก!!

   “มันสารภาพแล้ว..ถามทำเหี้ย” ไอ้รันตัดบท
ยังดีที่รักษาภาพพจน์ให้ผมไม่ลงรายละเอียด..กูรักเมิงงงง..รัน!

   “ตกลงมึงโดนทอยหรือยัง” เหี้ยชัด มึงจะเค้นมันทำพ่อง

   “พวกมึงจะรู้ไปทำไม เรื่องส่วนตัว” ไอ้โต๋เบรก เหมือนเทพเจ้าโปรด
กูชอบหน้าหล่อขั้นเทพของมึงล่ะ สัญญาไม่ถลกหนังหัวแล้วเพื่อน

   “พวกกูตกใจ ใครจะคิดมาดเข้มอย่างไอ้รันหัวกะทิ จะให้ไอ้รั่วกด” ห่าชัด..ไอ้ฉิบหาย

   “มึงไม่คิดว่ากูทำมั่ง..ห๊ะ!” เป็นผมที่แหว สมุนเก่าแต่ละคนมองลูกพี่ไม่มีศักยภาพขนาดนั้นเชียว

   “พวกกูสงสัย..ตกลงมึงทำหรือไม่..สักอย่าง” ผมกำลังอ้าปาก ดันมีเสียงแทรกเสียก่อน

   “มันทำ..นั่งขย่มกูเรียบร้อย กูเป็นเมียเพราะกูอยู่ข้างล่าง มันควบข้างบน พอใจหรือยัง”
ไอ้รันชิงตอบแทน แต่คำตอบทำผมอึ้งใบ้แดก ชมไปเมื่อกี้ขอถอนคำพูด..ผัวระยำ
คราวหลังกูจะไม่ออนทอปมึงอีกไอ้ฉิบหาย มีหน้าพูดซะเห็นภาพ หน้ากูจะระเบิด..อร๊ากกกก!!

   “ฮะฮ่าๆๆ..มิน่ามึงดูปกติ..กร๊ากกก!!” พวกมันฮาทั้งโต๊ะ ขำกระจาย
แม้แต่ตะเกียงยังซุกหน้ากับไหล่ไอ้โต๋ตัวสั่น นี่กูเละเป็นโจ๊กอีกแล้วเหรอ!!!
ไม่ได้การต้องเบี่ยงประเด็น ดึงเอาหัวข้อเก่าที่คั่งค้างมาขัดตาทัพ

   “หัวเราะทำพ่องสัดบอมย์..เนียนเชียวยังไม่พ้นคดี มึงไม่มีคำตอบ
วีรกรรมเขมือบสาวนมตูมเลยเหอะ” ผมโยน หมั่นไส้ไอ้ยักษ์เสือกหัวเราะตัวงอ..ออกอาการเกินหน้าเกินตาเค้าล่ะ

   “กูเจี้ยวหวานนี่หว่า” มันอวยตัวเองได้หน้าถีบสุดๆ

   “โด่! ไอ้ขี้คุย วีรกรรมมึงตั้งแต่เรียนป.ตรี เชี่ยวชาญทั้งทฤษฎีปฏิบัติ
น่าเปลี่ยนเมเจอร์เรียนด้านเพศ เหมาะสุดไอ้บอมย์” ผมกัดอย่างนึกสนุก

   “รอกูมีเมียผู้ชาย กูอาจเสริมด้านนี้ บังเอิญกูยังไม่ได้ลอง..
หรือมึงยอมนอกใจไอ้รันมาหาประสบการณ์กับกูดี” จัญไร..มะว๊ากกก!!

   “ถามมันเองดิ” กูตายสนิท แต่ก็แอบแกล้งไอ้รัน โทษฐานทำกูอาย

   “ไงรัน..ไอ้รั่วให้กูถามมึง” มันดันบ้าจี้

   “ก่อนหาประสบการณ์ใหม่ ให้กูย้ำประสบการณ์เก่าก่อน” ไอ้รันตอบเสียงเรียบเรื่อย ไอ้ควาย!!

   “กูไม่รอ” ไอ้บอมย์รับลูก

   “อืม..มึงฉลาด” อร๊าก!! กูอาย ไปๆ มาๆ ประเด็นร้อนลงที่กูอีก
แล้วพวกมันก็พากันหัวเราะ เพื่อนเฮงซวย..ตลกหาพ่อง!!

   “หวัดดีคุณพรต..หัวเราะอะไรคะ” เสียงหวานทักขัดจังหวะ พวกเราต่างมองยังที่มา

   “อ้าว! คุณแข” เพ็ญแขลูกคุณหญิงเพ็ญจันทร์ มากับเพื่อนสามคน สาวสวยเซ็กซี่
และ..ไอ้หน้าขาวที่เจอในห้องน้ำ อีกคนผู้ชายเตี้ย ผมกับไอ้หน้าขาวสบตากัน มันกระตุกยิ้มมุมปากแต่ไม่พูดอะไร

   “สะดวกไหม ถ้าแขกับเพื่อนจะขอแจมด้วย” เงอะ! งานนี้เธอกล้าชนไม่รู้ได้ลูกบ้าจากไหน
สุภาพบุรุษควรทำอย่างไร สบตาไอ้รันดันนิ่ง หาตัวช่วยหยุดสายตาที่ไอ้โต๋ นอกจากมันแล้วคงไม่มีใครเหมาะตัดสินใจ

   “เชิญครับ” ไอ้โต๋กลับชวน คงไม่อยากปฏิเสธผู้หญิง มันดูน่าเกลียด ลองเป็นมันออกปาก
คนที่เหลือไม่มีใครมีปัญหา กลายเป็นมีสมาชิกเพิ่ม ก่อนบริกรจะเสริมเก้าอี้เบาะให้นั่งกันครบคน
เพ็ญแขไม่ได้นั่งติดผม นั่งติดกับเพื่อนเธอตอนนี้ส่งตาหวานให้ไอ้ต้าร์เป็นที่เรียบร้อย

   ส่วนไอ้หน้าขาวดันมานั่งติดผมแทน พร้อมเพื่อนเตี้ยของมันอีกคน
ไอ้รันนั่งติดผมอีกฝั่งถัดไปเป็นไอ้บอมย์ มันยิ้มทักทายเพ็ญแขตามมารยาทคนพอคุ้นเคย
อารมณ์เดาไม่ยากคงหมดสนุกพอสมควร

   การสนทนาเริ่มเป็นคู่ๆ ยังดีเพ็ญแขไม่ได้คุยกับผมเท่าที่ควร ตอนนี้ไม่รู้ไอ้รันมันกระซิบไอ้บอมย์ท่าไหน
 ไอ้ยักษ์หล่อถึงจรลีย้ายตูดกับหุ่นล่ำชวนเธอคุย เพ็ญแขได้หนุ่มหล่ออย่างไอ้ยักษ์ให้ความสนใจ เธอลืมผมไปในพริบตา
 นี่แหละผู้หญิงลองมีตัวช้อยส์ก็หว่านเสน่ห์ตามเคย

   ไอ้รันเนียนสนใจคุยกับไอ้โต๋ ตะเกียง ปล่อยผมกับไอ้หน้าขาวบัดนี้เริ่มเปิดฉากสนทนาเบาๆ
 ไม่ให้เสียงหลุดไปสู่ผู้ใดยกเว้นเราสองคน

   “อีนี่..กูขอโทษที่รุ่มร่ามกับมึงในห้องน้ำ ดูไม่ออกว่ามึงสาว แม่งหล่อลากไส้..แถมใหญ่ขนาดนั้น”
มันพูดพร้อมปรายตามองเป้าผมด้วย..

   “เพื่อนกูไม่รู้..มึงอย่าโตกตากเด็ดขาด” ผมเนียนไปกับมัน

   “อูยกูเข้าใจ กูแอ๊บไม่ต่างมึง” มันกระซิบเบาๆ แอบเห็นหางคิ้วไอ้รันกระตุก
คงเห็นพวกผมกระซิบกระซาบ แต่ก็ไม่ถามคุยกับไอ้โต๋ปกติ

   “ว่าแต่เพื่อนมึงมีใครสาวอีก ยอมรับเกย์ดาร์กูไม่ทำงาน แต่ละคนหน้าเขมือบทั้งนั้น
พอแนะนำเปล่า..หรือหวงไว้กินเองก็บอกตรงๆ” กรรม! คิดผิดคิดถูกวะ

   “เพื่อนกูแมน มึงอย่าสะเออะไปวอแว ได้แดกตีนพวกมันแทน” ไม่ได้หวงไว้แดกอีห่า
กูไม่รู้เพื่อนกูโอเคกับมึงหรือเปล่า โอกาสแดกตีนมากกว่าพวกมันจะให้มึงแดกดุ้น

   “เหรอ..แน่ใจไม่หวงไว้เอง” อ้าว! อีเวร..เดี๋ยวปั๊ด!

   “กูไม่แดกเพื่อน” ปฏิเสธทันควัน กูมีผัวแล้วอีควาย ประโยคนี้แค่คิด ไม่ได้เอ่ยออกไป

   “เพลงกำลังมันส์ เต้นกันไหม” ไอ้หน่องชวน หลังดีเจเปลี่ยนจังหวะ หลายโต๊ะลุกเต้นแล้ว
 สุดท้ายพวกมันลุกไป ไอ้บอมย์ควงเพ็ญแข ไอ้ต้าร์ควงเพื่อนเธอออกฟอร์ ไอ้หน่อง ไอ้ชัด โทนี่ ไอ้กาน
ไปบิดขี้เกียจเป็นพรวน ในโต๊ะเหลือผม ไอ้หน้าขาวที่ไม่รู้ชื่อและผมก็ไม่คิดจะถาม ไอ้รัน ไอ้โต๋ ตะเกียง
ที่เมาสปายอ้อนผัวนัวเนียเป็นที่เรียบร้อย กรรม! มิน่าไอ้โต๋มันหวงเมาได้น่ารักซ้า ไอ้โต๋มันกอดอย่างหวงแหน
 ให้น้องซุกหัวดุนอกอย่างกับแมวไปแล้ว ไม่ยักมีใครสงสัยสักคน

   “เสียดายอ่ะ..หล่อฉิบหายวายปวง ดันมีเมีย ชะนีนางนี้สวยจนกูอึ้ง
ดันสวมเชิ้ตนุ่งกางเกงยีนส์ คนหล่อนิยมทอมสวยด้วยมึง” ไอ้เตี้ยเพื่อนไอ้หน้าขาวแสดงความเห็น

   “เพื่อนกู..สาวเหมือนกัน ชื่อสนิท” ง่า! ไอ้หน้าขาวแนะนำเพื่อนมัน

   “แอ๊บเหมือนมึง” ผมถาม

   “กูสองคนครอบครัวคืออุปสรรค” พูดขนาดนี้เข้าใจล่ะ เกย์วิบาก ครอบครัวไม่สนับสนุนจำต้องปกปิด

   “คนที่นั่งติดมึงสีได้ป่ะ หล่อสัดนิ่งดีสเป็กกูเชียว” ไอ้เตี้ยพยักเพยิดใส่ไอ้รัน
อีเหี้ย!..ผัวกู ฉิบหายกะสีผัวกูแล้วอีห่า

   “ไม่ได้  มันเอามึงตาย” ผมรีบปราม กูหวงอีควาย หนังหน้าอีเตี้ยนี่
แม้ไม่เข้าข่ายอันตรายเหมือนไอ้น้องพลัส แต่ก็ไว้ใจไม่ได้
ขืนมือไวใจเร็วใช้สายตาโลมเลียผัวกู..แม่งก็สึกหรอไม่น้อยแล้ว

   “แอ๊ะ! กูชักรู้สึกมึงขวางทุกคน ตกลงหวงเพื่อนหรือมึงหวงผู้ชายในกลุ่มกันแน่” อ้าว! เตี้ยแล้วยังปากหมาอีก

   “กูเตือนด้วยความหวังดี หรือจะให้พูดตรงๆ” ผมชักปรี๊ด! หลังฟังมันสรุปเจตนาเป็นแบบนั้น

   “พูดมาเลยกูฟังได้” มันเชิดหน้าเปิดโอกาส แบบนี้กูจัดเต็ม เผื่อเกย์สาวจะรู้สึกตัว

   “มึงห้ามโกรธนะ มึงหัวหยิก หน้าก้อ คอสั้น เตี้ยล่ำ ดำปึ๊ดแบบนี้ อย่าคิดยื่นหน้าให้ส้นตีนพวกมันเหยียบดีกว่า”
พูดไปแล้ว มันอ้าปากเหวอเรียบร้อย นี่กูอุตส่าห์รักษาน้ำใจไม่วิจารณ์แต่แรก มึงขอกูเหอะ!

   “ฮะฮ่าๆๆ..แร๊งงงง!!!” ไอ้หน้าขาวหัวเราะกุมท้อง ไม่ยักโกรธที่ผมวิจารณ์เพื่อนมันตรงๆ
ที่พูดทั้งหมดคือไอ้เตี้ยไม่ผิดเพี้ยน น่าสงสารไม่น้อย แต่ที่ผมไม่สงสาร มันบังอาจทะเยอทะยานกะแดกไอ้รัน
 ทำให้ความสงสารของผมลดระดับลงไป

   “อะ..อี..อี” มันได้แต่ออกเสียงอึกอัก นึกคำด่าผมไม่ทัน แสดงออกมากก็ไม่ได้
เข้าใจหัวอก..เกย์แอ๊บแมนช่างวางตัวลำบากจริงๆ

   “หวัดดีครับพี่รัน..คุณพรต” อีกเสียงแล้ว หันไปดู..พลัสกับอาร์ตตัวแม่และชายหญิงอีกสองคน รวมเป็น 4

   “มาเที่ยวเหรอเรา” ไอ้รันถาม หลังน้องมันทัก

   “พี่คิมชวนมาฉลอง นี่กริชกับนิดเพื่อนสนิท” พวกผมรับไหว้ตามระเบียบ ก่อนไอ้รันจะแนะนำตะเกียงกับไอ้โต๋
ตะเกียงตาปรือแจกยิ้มไปทั่ว ทำให้ไอ้หล่อต้องจับหัวมุดไหล่จะหลับมิหลับแหล่ สงสัยต้องหาวิธีชิ่งโดยอ้างตะเกียง
นัดพวกเพื่อนพรุ่งนี้แทน วันนี้ฤกษ์ไม่ดีข้าศึกประชิดทุกทิศทาง  รวมตัวกันโดยมิได้นัดหมาย
วันเหี้ยอะไรวะ!..ผีอาละวาดขนาดนี้

   สายตาไอ้น้องพลัส บ่งบอกชัดอยากให้เชิญร่วมโต๊ะ เมื่อพวกเราไม่มีใครเอ่ยปาก สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น

   “ฉันนั่งด้วยสิ ผู้ว่าจ้างคงไม่ปฏิเสธใช่ไหม” อาร์ตตัวแม่ติสแตก
ผมกับไอ้รันพูดไม่ออก ก่อนจะเป็นมันที่เอ่ยอนุญาตอย่างไม่มีทางเลี่ยง

   “เชิญครับ ผมมากลุ่มใหญ่ถ้าไม่อึดอัดนั่งด้วยได้” ไอ้น้องพลัสยิ้มหวานทันที
หลังไอ้รันอนุญาต งานเข้า..มากันตรึม..อร๊ากกกก!!!





เจออีกทีวันจันทร์จร้าาาาา

งานนี้หนุ่มๆ เราเนื้อหอม พี่พรตงานเข้าอย่างจังหนับ

Luk. :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 03-05-2013 13:26:46

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:อย่าบอกนะว่าเจ้เค้าชอบพรตอะ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 03-05-2013 13:28:15

วันนี้ผีไม่ลงหลุมคร้า  เพราะอาละวาดกันยกใหญ่   :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 03-05-2013 13:54:29

อ่านจบตอนแล้วแบบ.....
คนสมัยนี้ไม่มีมารยาทหรือเรามาตรฐานสูงฟร่ะ - -"

รู้สึกว่าการเที่ยวกับเพื่อนสนิทเป็นเรื่องส่วนตัว
เจอคนรู้จักก็ทักกันได้ แต่ไม่ได้แปลว่ารู้จักแล้วต้องนั่งโต๊ะเดียวกัน
และต้องแยกให้ออกว่าเพื่อนกับเพื่อนร่วมงานนั้นไม่เหมือนกัน...ควรมีความเกรงใจ
อ่านแล้วอิน...งานเข้าน่ะ ไม่เท่าไหร่ เคลียร์กันไปก็รู้เรื่อง...แต่ควรเคลียร์เพื่อนร่วมงานเป็นลำดับถัดไป หุหุ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 03-05-2013 15:04:35

งานเข้าอย่างแรง แต่คนอ่านชอบ

ลุ้นรอดูคนขี้หึง

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 03-05-2013 15:33:58

ลุ้น ลุ้น ลุ้น :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 03-05-2013 15:37:59

อ้างจาก: Gokusan ที่ 03-05-2013 13:54:29  

อ่านจบตอนแล้วแบบ.....
คนสมัยนี้ไม่มีมารยาทหรือเรามาตรฐานสูงฟร่ะ - -"

รู้สึกว่าการเที่ยวกับเพื่อนสนิทเป็นเรื่องส่วนตัว
เจอคนรู้จักก็ทักกันได้ แต่ไม่ได้แปลว่ารู้จักแล้วต้องนั่งโต๊ะเดียวกัน
และต้องแยกให้ออกว่าเพื่อนกับเพื่อนร่วมงานนั้นไม่เหมือนกัน...ควรมีความเกรงใจ
อ่านแล้วอิน...งานเข้าน่ะ ไม่เท่าไหร่ เคลียร์กันไปก็รู้เรื่อง...แต่ควรเคลียร์เพื่อนร่วมงานเป็นลำดับถัดไป หุหุ

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ ประเด็นคือทำไมไม่มีมารยาทกันเลยเนอะ ก็น่าจะเห็นอยู่ว่าเค้ามากับเพื่อนสนิท
เพ็ญแขนี่ขอแบบด้านๆ ส่วนพลัสนี่ถ้าไม่เชิญนั่งก็คงยืนเกาะโต๊ะอยู่นั้นแหละ
นิสัยแบบนี้ใช้ไม่ได้เลยน้า อยากได้จนเกินงาม ไม่ไหวๆ  :hao4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 03-05-2013 15:49:40

รีบมาต่อเร็วๆนะคะ

อยากรู้ว่างานนี้ น้องพรต จะหาวิธีแก้ไขปัญหาสุดฮาแบบไหนอีก

มาหลายทาง ท่าทางจะฮาหลายเท่า 55555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-05-2013 15:55:26

สงสัยก่อนออกจากบ้านก้าวเท้าผิดข้านะพรต ถึงได้เจอผีเยอะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 03-05-2013 15:59:28

แบบคนมันด้าน...จะทำไงก็ไม่อายเพราะหนังหน้ามันหนา....
แต่คู่รักบันลือโลกของเรา...มิหวั่นไหว....แต่จะออกรูปแบบไหน.....
รอหนู Lux จัดมาเลย....แบบสุด ๆ เลยนะ....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 03-05-2013 16:16:38

ตัดฉับ
ค้างอ่ะ :sad4:
ทำไมผีเยอะขนาดนี้อ่ะ ฮัลโลวีนรึป่าวเนี๊ยะ :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 03-05-2013 16:45:32

งานรวมญาติ :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 03-05-2013 17:48:25

สุขสันต์วันหยุดฮะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 03-05-2013 17:52:26

คิมสาวติสต์นี่ เผลอๆแอบชอบพรตนะเนี่ย

รออ่านต่อวันจันทร์นะคร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 03-05-2013 18:14:10

งานนี้มันเป็นงานเลี้ยงเทพบุตรเหตุฉะไหนถึงมีผีห่าซาตานมาร่วมได้ไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 03-05-2013 18:43:45

ชอบวรพรตยามสาวแตก 555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 03-05-2013 19:09:56

อื้อหือ ข้าศึกมากันหลายฝ่ายจัง
พรตป้องกันสิงห์รันดีๆนะ
แต่คิดว่ายังไงรันก็ไม่ไปไหนหรอก
หลงเมียซะขนาดนี้ 555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 03-05-2013 19:29:07

รอๆๆๆๆ

พรตน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 03-05-2013 20:28:46

วันผีอาละวาด   :m20:  จัดหนักไปสักทีสองทีสิพรต  :laugh:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 03-05-2013 20:49:42

งานช้างเข้าเลยนะนี่พี่พรต :ling1:
รอตอนต่อไปค่ะ อยากรู้ว่าพี่จะทำยังไง :z1:  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 03-05-2013 21:22:44

ซวยแล้วงัยพรต ยิ่งมีคนจ้องจะงาบรันด้วยจะทำงัยล่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 03-05-2013 22:29:10

ศึกรอบด้าน พรตจะใช้ความรั่วที่มีแก้ปัญหาได้ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 03-05-2013 23:05:08

จะมีใครโผล่มาขอแจมอีกมั้ยเนี้ย :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-05-2013 23:11:00

พรตเจอศึกหลายด้าน
เอาใจช่วย ให้ผ่านไปได้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 04-05-2013 00:26:07

งานเข้า วันล้างป่าช้าหรือไง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 04-05-2013 02:17:12

จะจัดการกันยังไงล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-05-2013 03:11:00

 o22 ง่ะกำลังอ่านเพลินๆ ตกใจหมดจบตอนซะแล้ว  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 04-05-2013 04:54:29

รอๆๆๆ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-05-2013 10:51:45

เป็นวันปล่อยผีหรือไงเนี่ย :laugh:
เจอศึกหลายด้านขนาดนี้
คุณชายพรตสามารถอ่ะป่าว :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 04-05-2013 14:17:17

ชิบมีแต่ผีมาขอส่วนบุญ จัดหนักเลย วรพต ฮ่าๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 04-05-2013 16:38:17

งานนี้มีเฮ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-05-2013 16:38:37

ทำไมมากันเยอะอย่างกับนัดกันเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 04-05-2013 16:59:27

อ่านกี่ครั้งก็รู้สึกไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย
เป็นคู่ที่ชอบมากคู่นึงเลยค่ะ

โดยเฉพาะพรต ชอบมาก
แต่แบบว่า อ่านไปอ่านมาบางครั้งก็อยากให้รันยอมพรตบ้างอ่ะ
รันชนะตลอดเลย รู้สึกสงสารพรตนิดๆเหมือนกัน

(แอบอยากให้มีมาม่าเล็กน้อย อิอิ ช่วงนี้ชอบเสพมาม่า)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 04-05-2013 21:16:50

งานเข้าทุกทางจริงๆๆๆๆ

555555555555555

แบบนี้รั่วจะรับมือไหวมั๊ยเนี่ย

แต่ละนางจ้องจะกินรันทั้งนั้น

อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 05-05-2013 08:35:51

ขำพรต กะจะยกตัวเป็นผั- พูดไปๆเผลอบอกความจริงซะเอง อิอิ :hao7:
กลุ่มหนุ่มหล่อสเน่ห์แรง ใครๆก็อยากแจมเนาะ แต่ทำไมมาพร้อมกันหลายก๊กจัง
รับมือไม่หวาดไม่ไหว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 06-05-2013 13:02:09

รอๆๆๆๆ :hao7:

เห็นบอกว่าจะมาต่อวันจันทร์

มารอดูว่าพี่พรตจะแก้สถานการณ์ยังไง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 06-05-2013 13:59:17

 :mc4: เพิ่งอ่านเวอร์ชั่นนี้ของพี่ลักษ์  นายพี่พรตของเรายังรั่วจิงๆ  กร๊ากกๆๆๆ  (เม้นก่อนอ่าน55+) :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 06-05-2013 14:26:15

555+ มากันยกใหญ่ นี่ถ้ามีผีกรองกุมภ์มาร่วมด้วยคงดีไม่น้อยนะ 55+ เอาให้ครบๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-05-2013 20:59:07

หลังจากที่รวมตัวและพูดคุยกันครบทุกคนคงได้ข้อสรุปแล้ว
ว่าเวลาเปลี่ยนแต่พรตไม่เปลี่ยน ยังรั่วได้คงเส้นคงวา :m20:
และกลายเป็นคนที่เพื่อนคิดถึงมากที่สุด ดูได้จากหัวข้อสนทนา
พอๆกับน้องตะเกียงคนงามที่ทุกคนยังรักและเอ็นดูมากกว่าเดิม
สงสัยจะเป็นวันปล่อยผีอย่างพรตว่า มีมาทุกคนทุกรูปแบบเลย
อย่างกับนัดกันมา กลุ่มแรกว่าแย่แล้วนะกลุ่มที่สองนี่ยิ่งหนัก
เค้าไม่เชิญก็จะนั่ง สงสัยสะกดคำว่ามารยาทกันไม่เป็น เฮ้อออ
ดูจากสภาพโต๊ะก็น่าจะรู้ว่าคนเยอะ อีกอย่างมีแต่เพื่อนๆเค้าทั้งนั้น
คนบางพวกถ้าไม่พูดหรือแแสดงออกตรงๆก็ไม่มีทางจะเข้าใจ
แต่ที่น่ากลัวก็คือทั้งรู้ทั้งเห็นแต่ก็ยังอยากได้อยู่นี่สิ :katai1:
หวังว่าบรรดาที่มานี่จะไม่มีใครเป็นอย่างนั้นหรอกนะ :เฮ้อ:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 07-05-2013 18:55:39

มาดัน...มารอ

เห็นคุณลักษ์นัดวันจันทร์ นี่อังคาร ติดอะไรอยู่คร๊าบบบ :ling1: :ling1:

คิดถึงเหยี่ยวรั่วววววว!!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 07-05-2013 19:01:13

ไหนคุณ Luk ว่าจะมาวันจันทร์
นี่วันอังคารแล้วน้า... :z3:
คิดถึงเหยี่ยวรั่วแล้ว
อยากรู้เหยี่ยวจะเผชิญหน้ากะผีๆยังไงแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 07-05-2013 19:17:13

 :z3:
พ้นวันจันทร์ไปแล้วทำไมยังไม่มา
เอามาลงสองตอนเลยนะ!!!
ไถ่โทษ!!! :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 07-05-2013 20:44:24

 :hao3:งานเข้าซะแล้วสิพรต จะรับศึกไหนก่อนดี...
 รึจะให้บุกพร้อมกันเลย  :hao4:

วันอังคารแล้วอ่าาาาาาา รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 07-05-2013 21:00:31

จะมาไมน้าาาาาาาาาาาา :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 07-05-2013 21:01:43

มารอด้วยคน  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 09-05-2013 11:48:19

555 เพิ่งว่างมาอ่าน ฮาแฝดสยองอ่ะ (หน้าขาวกับเตี้ย) :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-05-2013 16:05:29

แอบมาส่อง :m22:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 09-05-2013 16:54:45

มาบอกว่าได้หนังสือแล้วนะค่ะ ^^ สดๆ ร้อนๆ 15.00 น. วันนี้เอง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 10-05-2013 17:42:19

มาดันรอพี่พรต  :z2:

ปล. ได้รับหนังสือแล้วค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Babelilong ที่ 10-05-2013 19:16:33

โอ๊ยยยยยยยยยย
รั่วไปไหน 5555
เราโคตรรัก รันพรตอ่ะ ปลื้มมากๆ :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.20 วันที่ 3/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 11-05-2013 23:03:17

มารอ พรต  :z2:

น่าจะจัดอะไรให้น้องพลัสซักหน่อยนะ รู้สึกรำคาญยังไงชอบกล

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-05-2013 12:40:23

ขอโทษ

ที่หายไปไม่มาตามนัด

ติดธุระวุ่นวายกับหนังสือรีปริ้น จัดส่งให้ครบหมดแล้วนะคะ

ใครไม่ได้เมลล์แจ้งเลขพัสดุ หรือไม่ได้รับหนังสือ แจ้งรายละเอียดที่เมลล์ด่วนจร้าาาา


แจ้งข่าว  

รายละเอียดหน้งสือพรต & รัน รีเทิร์น 'รักรั่วๆ..ของพรต&รัน'

ได้รายละเอียดมาแล้วนะคะ ตามนี้เลย

หนังสือมี 2 เล่มจบ ความหนา เล่มละ 250 หน้า

จัดทำบ็อกเซท แถมเสื้อยืดสกรีนลายสีดำคลาสสิคตามแบบข้างล่าง

ขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างทำเสื้อ มีจำนวนจำกัด 200 ชุดเท่านั้น

ราคาพร้อมค่าจัดส่งพัสดุธรรมดา ไม่ลงทะเบียนเพราะน้ำหนักเกิน

ต่อชุดราคารวมเบ็ดเสร็จ 860 บาทค่ะ ย้ำมี 200 ชุดที่แถมเสื้อยืดฟรี

เปิดโอนจองวันที่ 25 มิ.ย. 56 นี้ คนอ่านที่สนใจรอเก็บบ็อกเซทชุดนี้ไว้

เข้ากับคอลเลกชั่นที่มีอยู่ หยอดกระปุกรอได้เลยนะคะ

ปล.เรื่องนี้มีดราม่านะคะ ติดตามกันต่อไป

แบบเสื้อยืดแถมฟรี สีขาว สกรีนลายไซส์มาตรฐานทุกตัวค่ะ

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/SNAG-0000a_zps27a787de.png) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/SNAG-0000a_zps27a787de.png.html)



รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 12
(Special Run)


   มีคนมาขอแจม ลูกสาวลูกค้าหวังดองไอ้รั่วคือรายแรก รายที่สองลูกน้องบริษัทฯ
ผมคงไม่ติดใจหากพวกเขาไม่มีความรู้สึกพิเศษกับพวกผมเกินคนรู้จักคุ้นเคยปกติ

   เพ็ญแข..ผมขอร้องไอ้บอมย์ใช้เสน่ห์ป้อไม่ให้เกาะแกะไอ้รั่วสำเร็จ เธอชอบบริหารเสน่ห์
หากใครเห็นความสำคัญย่อมนึกสนุกเป็นธรรมดา

   ไอ้รั่วแสดงเจตนาวางความสัมพันธ์เธอในฐานะเพื่อน เธอปฏิเสธแม่ไม่ได้จึงเล่นตามเกมผู้ใหญ่
มีโอกาสเจอหนุ่มหล่อไม่ด้อยฐานะการศึกษา ย่อมแสวงหาตัวเลือกอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด ไอ้บอมย์ไม่ลำบากกันเธอออกไป
ช่วยให้ผมไม่ต้องหงุดหงิดทนมองเธอออเซาะไอ้รั่วอย่างเคย..

   แต่ดันมีไอ้หน้าขาวที่มากับเธอด้วย เนียนตีซี้สนิทสนมไอ้รั่วเกินความจำเป็นคนเพิ่งรู้จัก มีกระซิบคุยกับมันตลอด
ถึงผมจะเข้าใจนิสัยไอ้รั่วมันเข้าคนง่าย กรณีไอ้หน้าขาวกับเพื่อนตัวดำผิดวิสัยพอสมควร ผมแอบสังเกตเงียบๆ
ทำเป็นสนใจคุยกับไอ้โต๋ ซึ่งมีตะเกียงนัวเนียเพราะเมาสปาย 2 ขวด เข้าตำราโรงเรียนตะเกียง โดยไม่ต้องถามหาสาเหตุ

   พลัสมาฉลองให้คุณคิม เธอออกปากขอแจมโต๊ะด้วยตัวเอง ผมปฏิเสธไม่ได้ คำนึงการรักษาน้ำใจไม่ให้กระทบงาน
ที่ต้องพึ่งพาเธอ แม้จะวางสีหน้าปกติอดหงุดหงิดไอ้หน้าขาวกับไอ้เตี้ยดำที่สุ่มหัวกระซิบไอ้รั่วไม่ยอมเลิก
ปล่อยผมอึดอัดสายตาหวานเยิ้มของพลัสซึ่งโฟกัสแค่ผมตามลำพัง ถึงไม่ออกปากก็อ่านทะลุความคิด
เล่นสื่อความหมายผ่านลูกตาบอกความรู้สึกให้ขนาดนี้..เฮ้อ!

   “คุณพรต..ฉันขอคุยส่วนตัวหน่อยสิคะ สะดวกเชิญด้านนอกสักครู่” สาวคิมบอกไอ้รั่ว
สร้างความสงสัยพอสมควร มันยังมีสีหน้างง..ชี้นิ้วใส่ตัวเหมือนไม่แน่ใจคำพูดเธอเท่าไหร่

   “คุณแหละ..รบกวนคุยกันหน่อย” เธอย้ำอีกครั้ง

   “อ๋อ!..ครับ” มันขานตอบมึนๆ 

   “รัน..เดี๋ยวกูมา” หันบอกผม ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็น..เพราะผมได้ยินเต็มสองหู

   “อืม” ผมขานรับในคอพยักหน้าเสริม มันลุกเดินตามเธอไป อดมองตามแผ่นหลังกว้างนึกชมท่าเดินสมาร์ท
ดึงดูดนักเที่ยวเบียดตัวเข้าสีมัน พร้อมสายตาชื่นชมเห็นได้ชัด

   หันมาสบตาไอ้โต๋..ไอ้หล่อเทพไหวไหล่ให้ สนใจจับตะเกียงซุกอก คงกลัวเลื้อยอ้อนไปทั่ว พอไอ้โต๋ลูบหัวลูบหลัง
กลับว่านอนสอนง่ายหลับเฉยเลย เอนซบมันอย่างสงบเสงี่ยม เป็นภาพที่น่าเอ็นดูไม่น้อยทีเดียว ไม่ติดว่าผมอยู่ในอารมณ์อึมครึม
แถมบรรยากาศชักกร่อย คงอมยิ้มท่านอนตะเกียงไปแล้ว

   “พี่รันครับ..ชนแก้วครับ” ผมเลิกคิ้วตามความเคยชินหลังได้ยินเสียงนุ่มของพลัส ซึ่งนั่งจ้องผมไม่วางตาฝั่งตรงข้าม
ในมือมีแก้วถือรอไว้แล้ว สำคัญเรียกพี่สนิทปาก อาศัยผมอนุญาตเป็นการส่วนตัว..ให้เรียกนอกเวลางานตามที่เคยขอเอาไว้

   “ครับ..” ยกแก้วชน แกล้งไม่ใส่ใจสีหน้าแววตาดีใจชัดที่ผมชนด้วย

   “ขอชนด้วยสิครับ” เสียงปริศนา ก่อนแก้วจะยื่นตามมาขอชน เพื่อนไอ้หน้าขาวตัวดำล่ำเตี้ย ยิ้มกริ่มอย่างต้องการ
ผูกมิตร จำต้องหันไปชนด้วย ก่อนไอ้หน้าขาวจะแจมอีกคน กลายเป็นวนแก้วชนครบ รวมเพื่อนหญิงชายของพลัสที่มาด้วย
ไม่มีการแนะนำตัวหรือว่าแนะนำแล้ว แต่ผมไม่ใส่ใจ

   ไอ้โต๋ต้องยกแก้วมันชนอย่างเสียไม่ได้ สาเหตุน้องผู้หญิงมากับพลัส ยื่นแก้วจ่อหน้ามัน บวกรอยยิ้มหวาน
อาการนี้แทบไม่ต้องเดา..สะดุดความหล่อมันเข้าจังๆ เธอไม่แคร์แม้มันมีแฟนซุกอกประกาศโจ่งแจ้งว่ามีเจ้าของด้วยซ้ำ
สถานที่อโคจรการส่อเจตนาถือเป็นเรื่องปกติของคนเที่ยว คิดว่าการทอดสัมพันธ์ให้ใคร ทางสายตากิริยาเป็นวัฒนธรรม
ที่สามารถทำได้โดยไม่ถือว่าผิดวิสัย เพราะอยู่ในสถานที่เฉพาะละมั้ง

   ทั้งผมทั้งไอ้โต๋จึงไม่ตำหนิการกระทำพวกเขา เว้นแต่รักษาระยะห่างไม่ให้ดูน่าเกลียดเกินไป
แต่ต้องไม่ดูโอเว่อร์แอ๊คติ้งว่าเราท่ามาก

   “ผม..พลครับ..ก้องครับ บลาๆๆ” เกิดการแนะนำตัวเป็นทางการหลังจิบของเหลวผสมแอลกอฮอลล์
เริ่มจากไอ้เตี้ยชื่อพล ส่วนไอ้หน้าขาวชื่อก้อง ตามด้วยเพื่อนของพลัส สาวน้อยทอดสะพานให้ไอ้โต๋ชื่อพลอย
ส่วนผู้ชายชื่อวันชัย ผมกับไอ้โต๋จำต้องแนะนำกลับตามมารยาท

   “น่าทึ่งนะครับ คุณเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน” ไอ้ก้องหน้าขาวถือโอกาสตีซี้อย่างสุภาพ
ยกประเด็นที่ผมกับไอ้โต๋เป็นเพื่อนกันมาคุย

   “นั่นสิ ผมอยากมีเพื่อนสนิทแบบนี้บ้างจัง” ไอ้ดำชื่อพลเสริม

   “ผมขอเป็นไอดอล ตกลงไหมพลอย..วันชัย” น้องพลัสแย่งซีนเฉย
ชักแปลกพวกเขายิ้มให้กันแต่รอยยิ้มดูพิกล สองคนไอ้โต๋ได้แต่สบตาเงียบๆ

   “บริษัทฯ ทำเกี่ยวกับอะไรครับ” ไอ้ก้องถาม ทั้งที่คำถามแรกผมยังไม่ได้ตอบ

   “จิวเวลรี่ครับ” ผมใช้น้ำเสียงปกติ

   “แบบของผู้ชายมีไหมครับ” ไอ้พลเสริมตาม

   “มีครับ!..ทั้งบุรุษสตรี สนใจกันหรือครับ” ผมไม่ทันได้ตอบ พลัสชิงตัดหน้าเสียเอง ผมกลับยินดีปล่อยพวกเขา
ตามสะดวก ปากยิ้มให้กันแต่แววตาพวกเขาเหมือนท้าทายกันอยู่ ขี้เกียจใส่ใจ ผมกำลังอยากรู้คุณคิมเธอคุยธุระอะไรไอ้รั่ว
หายไปนานพอสมควรยังไม่กลับมาเลย

   “ไม่ต้องห่วงน่า ไปกับผู้หญิงมึงกังวลอะไร” ไอ้โต๋เหมือนรู้ผมคิดอะไรอยู่
มันเปรยให้ได้ยินสองคน ผมไม่ตอบอาศัยสบตามันแทน

   “กลับไหม น้องจะได้พักผ่อน” ชวนมันกลับ ส่งสายตาไปยังตะเกียงที่หลับพับคาอกมันแล้ว
พวกเพื่อนไม่ต้องพะวง พรุ่งนี้เช้ามีนัดเก้าโมงไปทำบุญถวายสังฆทานให้ไอ้แทค ต่อด้วยเลี้ยงพระ..
ไอ้รั่ววานพี่ณีเลขาเป็นธุระจัดเตรียมของให้แล้ว พวกผมมีหน้าที่เป็นเจ้าภาพเท่านั้น

   “รอพวกมันกลับโต๊ะก่อน” ไอ้โต๋ตอบผม

   “บอกโทนี่ไว้ไหม พวกมันหายไปในฝูงชน กว่าจะกลับมาคงอีกนาน” แม้พวกมันจะสูงใหญ่ไล่เลี่ยกัน
คลาคล่ำไปด้วยคนเต้นขี้เกียจเพ่งมองหา  อีหรอบนี้พวกมันอาจมีไปต่อ แต่ละคนเพิ่งโคจรเจอกัน
ไอ้โต๋กับตะเกียงอยู่ได้พรุ่งนี้อีกวัน มะรืนต้องบินไปติดต่อธุรกิจ พวกที่เหลือยังอยู่ถึงวันมะรืน
แพลนที่ผมวางไว้โดยไอ้รั่วไม่รู้ บ่ายพรุ่งนี้เราไปพักโรงแรมไอ้บอมย์ที่หัวหิน สายอีกวันกลับกรุงเทพฯ
แวะส่งไอ้โต๋กับตะเกียงขึ้นเครื่อง จากนั้นพวกที่เหลือจะมารวมตัวบ้านผม นอนกันอีกคืนค่อยแยกย้ายกลับ

   “รอไอ้พรตด้วยดิ” ไอ้หล่อมันนิ่ง ใจเย็นห่วงความรู้สึกผมชัด

   “ไปนานว่ะ” ผมบอก มันยกยิ้มล้ออย่างรู้ทัน แต่ไม่ได้พูดอะไร

   “หากจะแวะไปคงต้องรอสองอาทิตย์ อาทิตย์หน้าผมกับพี่รันไม่อยู่ เราไปจัดเคมเปญญี่ปุ่น”
เสียงพลัสพูดกับไอ้ก้อง ไอ้พล น้ำเสียงแฝงความนัยชอบกล ตรงประโยคที่บอกไปญี่ปุ่นกับผม
หันไปสังเกตสีหน้าคนพูด น้องทำเหมือนไม่มีอะไร แต่แอบยิ้มเหนือกว่าเห็นๆ

   “อ๋อ..ไม่เป็นไรผมรอได้เสมอ ของดีต่อให้รอนานแค่ไหนก็ไม่เสียดาย โดยเฉพาะของมีคุณภาพด้วยแล้ว
ผมต้องได้สัมผัส” ไอ้พลตอบพลัส ยิ้มแปลกพอกัน ตกลงพวกเขากำลังเฉือนกันอยู่สิ สาเหตุอะไรทำไมกัดกันเฉย

   “รับประกันคุณภาพทุกชิ้นครับ แต่ผมต้องบอกไว้ก่อน ของบางชิ้นมีคนจองไว้แล้ว อาจได้แค่ชื่นชม
ต่อให้ต้องการแค่ไหนผมคงยกให้ไม่ได้ หวังว่าถึงเวลาจะไม่มาต่อว่าผมทีหลังนะครับ” พลัสตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มๆ

   “หรือครับ แม้ว่าของชิ้นนั้นอาจเหมาะกับผมมากกว่าก็ไม่ยอมเหรอ” ไอ้พลยังคงย้อนเสียงเย็น

   “เหมาะไม่เหมาะ ต้องทำความเข้าใจไว้ด้วยครับ จะได้ไม่ว่าผมกั๊กของไว้ไม่ยอมปล่อย” พลัสลุคนี้ทำผมอึ้ง
รู้สึกน้องฝีปากกล้าไม่เบา ไอ้โต๋มันทำนิ่ง พอผมสบตาเสือกไหวไหล่ตามเคย ประมาณบอกกลายๆ เรื่องนี้ตัวใครตัวมัน..แม่ง!
มันเองก็เนียนไม่ยอมสบตาสาวพลอย ทั้งที่เธอจ้องมันเยิ้มซะขนาดนั้น เป็นน้ำตาลมดคงไต่ยัวะเยี่ยะ ยิ่งมันนิ่งเธอยิ่งจ้อง
ไม่กะพริบ บ่งบอกชัดโดนความหล่อขั้นเทพมันสะกดจิตเรียบร้อย

   “ผมรับรู้ไว้ ถ้าหากผมจับได้ว่าไม่มีใครจอง คุณหลอกผม คุณต้องโดนเล่นงาน ตกลงไหม”
ครานี้ไอ้ก้องคาดคั้นพลัสเสียเอง

   “คึคึ! ต้องดูว่าคุณมีหลักฐานอะไรมาหักล้างผม ที่แน่ๆ ผมไม่หลอกคุณหรอก” พลัสหัวเราะปรายตามาทางผม
คู่สนทนาหันสบตากันยกยิ้มมุมปากคืนพลัส ผมชักแปลกสายตาพวกเขาพิกล..?

   “ออร่าดูดเกย์แล้วมึง” ไอ้ห่าโต๋แม่งกระซิบกับผม กะแล้วเชียวไม่คิดว่ามันจะพูดตรงใจ

   “ฉิบหาย” ผมสบถให้ได้ยินสองคน

   “ไม่หายหรอก เดินมาโน้นแล้วมึง” ผมหันมองตามสายตามัน ไอ้รั่วเดินตรงมาที่โต๊ะ

   “ไปนานนะมึง” ผมถาม

   “นานเหรอ..” มันตอบไม่ยอมสบตาผมอีก

   “พี่คิมล่ะครับ..พี่พรต” พลัสแทรกถามเสียก่อน ทำให้ผมไม่สามารถคุยกับมันต่อ

   “มาแล้วนี่ ไปห้องน้ำหรือเปล่า” มันตอบผ่านๆ จังหวะไอ้ชัด ไอ้วิน ไอ้โทนี่ ไอ้กาน  ไอ้ต้าร์ ไอ้หน่อง ไอ้บอมย์
กับเพ็ญแข และเพื่อนเธอพากันกลับโต๊ะ ทำให้คนเริ่มหนาแน่น

   “ชนแก้ว..เอ้า” ไอ้ต้าร์เฮฮากว่าใคร คว้าแก้วเชิญชวนทั้งโต๊ะชน ทุกคนพร้อมใจยกแก้วชูตามมัน

   “เมียกูบ่นหูชา..ฮะฮ่าๆ” ไอ้หน่องมันเปรย หลังกระดกแก้วจิบ

   “บ่นเหี้ยไร” ไอ้กานถาม หลายคนที่ทำหน้าสงสัยพยักหน้าตามรอฟังคำตอบ ประเด็นที่ไอ้หน่องยกมาเป็นกระทู้

   “เมียกูไม่ชอบให้กูแดกเหล้า ออกเที่ยว”

   “มึงกลัวเมีย” ไอ้โทนี่หยอกบ้าง

   “เปล่า..กูเกรงใจ” ไอ้หน่องแก้ตัวทันควัน

   “เอางี้ดิ กูแนะวิธีที่ทำให้เมียมึงเลิกบ่นได้เอาไหม” ไอ้รั่วแทรกขัด สายตาทุกคนหันไปจ้องมันตาเดียว

   “วิธีอะไรของมึงวะ” ไอ้หน่อง..สนใจจนออกนอกหน้า

   “มึงพาขอทานไปเจอเมียดิ” หนักแล้ว ผมชักรู้สึกวิธีคงรั่วตามเคย

   “เกี่ยวไรขอทาน..กูไม่เข้าใจ” อย่าว่าแต่ไอ้หน่องไม่เข้าใจ ทุกคนที่พากันฟัง พลอยงง? ไม่ต่างกัน

   “ตะกี้กูอยู่นอกร้าน มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งแกเจอขอทานขอตังค์” มันเล่า

           [ขอทาน : พี่ขอเงิน30บาท ผมหิวข้าว]

           [พี่ผู้ชาย : ไปกินเหล้ากับกู]

           [ขอทาน : ผมไม่กินเหล้าครับ]

           [พี่ผู้ชาย : งั้นไปเข้าบ่อนกับกูเป็นตัวนำโชค]

           [ขอทาน : ผมไม่เล่นการพนันครับพี่]

           [งั้นไปลงอ่างกับกู]

           [ผมไม่เที่ยวผู้หญิงครับพี่]

           [พี่ผู้ชาย : เมื่อกี้มึงขอกู 30 บาท งั้นมึงไปกับกูสักชั่วโมง กูจะพามึงกลับมาส่ง แถมเงิน 500 ตกลงไหม]

           [พี่จะพาผมไปไหน]

           [กูจะพามึงไปให้เมียกูดู ไอ้คนไม่ดื่มเหล้า เล่นการพนัน เที่ยวผู้หญิง
สารรูปมันเป็นแบบไหน เมียกูจะได้เลิกบ่นกูสักที???]

   พอมันเล่าจบ เสียงหัวเราะดังลั่นทันที แต่ละคนหน้าดำหน้าแดงไปกับเรื่องเล่ารั่วๆ แม้แต่พวกไอ้ก้อง ไอ้พล
กลุ่มเพื่อนพลัส กระทั่งเพ็ญแข และคุณคิมที่มาทันฟัง ยังหัวเราะปากฉีกตัวสั่น บรรยากาศอึมครึมก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง
แถมได้เสียงสนับสนุนจากไอ้กาน แนะให้ไอ้หน่องมันพาขอทานไปให้เมียดูอีกต่างหาก ไม่ว่าในเวลาไหน สุดท้ายคนคลี่คลาย
บรรยากาศทำให้เกิดเสียงหัวเราะ นำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าเพื่อนฝูงได้ดีที่สุด ไม่พ้นเป็นมันตามเคย ไอ้รั่ว!

   ตะเกียงซึ่งหลับไปแล้ว งัวเงียตาปรือหวานมองมางง คงรู้สึกตัวเพราะอกไอ้โต๋ที่ซุก..กระเพื่อมไหวกับการหัวเราะ
ของไอ้หล่อมัน แม้คืนนี้จะอึดอัด สุดท้ายก็ได้เสียงหัวเราะก่อนกลับ สรุปพวกไอ้วิน พวกไอ้บอมย์ไปต่ออย่างที่คิด
แถมพ่วงเพ็ญแข ไอ้ก้องหน้าขาว ไอ้พลดำ พวกพลัสคุณคิม และเพื่อนชายหญิงยกขบวนหลังทุกคนลงความเห็นไปต่อ
มีเพียงผม ไอ้รั่ว ไอ้โต๋กับตะเกียง ที่ขอตัวเพราะตะเกียงไม่ไหว สำคัญผมต้องรับรองเพื่อน จึงไม่มีใครรั้งพวกเราไว้..
เบาใจไปเปราะ แม้สายตาละห้อยของพลัสจะมองผมไม่วางตา น่าแปลกผมกลับเห็นสายตาคุณคิมมองไอ้รั่วแปลกจากเดิม?



ติดตามความรั่วของพี่พรต พร้อมกับปัญหาที่คืบคลานเข้ามาแล้ว

ดูว่าพี่พรตจะผ่านอุปสรรคและแก้ไขปัญหาไปได้อย่างไรกัน

Luk. :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 12-05-2013 12:53:13

เฮ้อ!!! จนไปถึงเดือนกรกฏาสินะเรา 55+ 850 เตรียมจนถึงเดือนกรกฏาได้เลยเรา คึคึ

เรื่องนี้จะมีมาม่าจริงอ่ะ TT^TT เส้นอย่าอืดมากนะ ไม่อร่อย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 12-05-2013 13:05:44

ต่ออีก ต่ออีก :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 12-05-2013 13:27:48

อัยย๊ะ คุณคิมไปพูดอะไรกะพี่พรตเราหว่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 12-05-2013 13:36:20

สั้นอ่า :ling1:

รอคุณ Lux มาต่อนะคะ

พรตจะแก้ปัญหาอย่างไร จะดราม่าจริงรึเปล่า

อร๊ายยยยยย ไม่อยากรอเลย รีบมานะคะ สู้ๆๆๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-05-2013 13:50:08

พรตถูกแบล็คเมล์อะไรหรือเปล่า  คนอ่านคิดไปโน่น
ยังไงก็ขอให้ผ่านไปด้วยดีเถอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 12-05-2013 14:24:20

งานเข้าาาอีกแล้ววว  :mew5: :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 12-05-2013 14:42:51

คิมคุยไรกะพรตอะต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆเลย
หยอดกระปุกอีกแค่859บาทก็จะครบแล้ว555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 12-05-2013 14:45:28

มันสั้นไปมั้ย :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 12-05-2013 15:47:00

โอ๊ยๆๆ...

มาอัพต่อเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: pudson ที่ 12-05-2013 16:21:18

หรือว่าคุณคิมจะชอบพรต หรือไม่ก็รู้ความลับของพรตกับรัน :ruready

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-05-2013 16:31:33

อัยยะ ยัยคิมต้องแบคเมล์พรตเรื่องรันแน่ๆ

ไหนจะรันและก้องอีก งานนี้พรตรันวุ่นแน่เลย

มาม่าชามเล็กๆพอนะคะ ไม่ไหวจะกินชามใหญ่ค่า  :mew2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 12-05-2013 16:53:01

ปัญหาตามมาเรื่อยๆ เอาใจช่วยพรตกะรันให้ผ่านไปได้เร็วๆ

ปล. drama อย่าเยอะน้าา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Wins_Sha ที่ 12-05-2013 17:20:18

เง้อออออ มีมาม่าด้วยเหรอ

ไม่อยากกินอ่ะคุณลักษ์ ไม่มีได้มั๊ยอ่ะ มาม่าเนี่ย ไม่ต้องการ

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 12-05-2013 18:27:01

มาม่าจะมาจากใครล่ะเนี่ย
มีตัวปัญหาเข้ามาเพียบเลย
แถมแต่ละคนก็ดูแรงๆทั้งนั้น
เอาใจช่วยพรตรันน้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 12-05-2013 19:09:55

คุณคิมพูดอะไรกับพรตเนี๊ยะ
ตัวปัญหาก็เยอะเกิน จะเป็นใครที่สร้างปัญหานะ
ขอมาม่าแบบเบาๆก็พอนะ ไม่เอามาม่าจัดหนัก
พรต&รันต้องมีแต่รอยยิ้มสิ :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 12-05-2013 19:56:37

ต่อไปจะดราม่าขึ้น ?

 :o12:


----------------
ขอบคุณนักเขียนมากๆค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 12-05-2013 20:02:25

พี่ลักษ์ถ้าเปิ้ลเก็บตังค์ไม่ทันอย่าโกรธกันนะ  :mew4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 12-05-2013 20:18:34

อย่าบอกนะว่ารั่วนอกกายยยยยยย อ๊ากกกกกกกก ม่ายยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-05-2013 21:23:33

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแม่คิมชอบพรตแน่ๆเลยอะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 12-05-2013 21:32:19

ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!! มีดราม่า มาม่า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เค้าเกลียดรสต้มยำ แต่ถ้าเป็นโคล้งก็ดีนะ เฮ้ย!!!!!!! ไม่ใช่แหล่ะ โฮๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่เอาเศร้าเคล้าน้ำตานะ คู่นี้เค้าไม่เหมาะนะตัวเอง :sad11:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 12-05-2013 21:36:57

มันจะดราม่ายังไงหนออออออ นึกภาพไม่ออก :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 12-05-2013 21:58:04

เอาล่ะสิ เค้าลางความวุ่นวายกำลังมาเยือนพรตกับรันซะแล้ว
ไหนจะน้องพลัสและบรรดาเสือสิงห์ทั้งหลายที่ดาหน้ากันเข้ามาทางรัน
แล้วไหนจะคิมที่ไม่รู้ว่ามีอะไรกับพรตอีกล่ะ ท่าทางจะไม่ใช่เล่นๆ
ไม่อย่างนั้นพรตคงไม่มีท่าทางอย่างนั้น หรือว่ามันเกี่ยวกับรันด้วย
อะไร ยังไงกันเนี่ย  :serius2: รอติดตามต่อไปค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 12-05-2013 22:11:26

ง่ะ จะแจกมาม่าด้วยเหรอค่ะ เอาล่ะสิ :mew2:

นึกภาพมาม่าคู่นี้ไม่คอยออกเลยวุ้ย :mew5:
แต่ก็นะตัวปัญหาทั้งหลายเล่นมาพร้อมกันซะขนาดนี้เนอะ :hao3:

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 12-05-2013 22:47:50

รู้สึกปัญหาเริ่มมีเข้ามาเรื่อยๆ   :z3:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-05-2013 23:49:39

เอาใจช่วยพรตกะรันให้ผ่านมาม่าชามนี้ไปให้ได้
ช่วงสงสารเหยี่ยวรั่วที่สุด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 13-05-2013 00:17:18

อั๊ยยะ.........
พรตไปจัดหนักอะไรให้คุณคิมแม่สาวติสต์แตก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-05-2013 01:56:57

จะมีเรื่องให้ต้องปวดสมองอีกแล้ว :เฮ้อ: เสน่ห์แรงจริงแต่ละคน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-05-2013 07:52:03

คิมคุยอะไรกับพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 13-05-2013 14:28:42

อุ๋ย โดนรุกคืบทั้งคู่เลย
ตะเกียง-โต๋ หวานกันน่ารักดี
.
.
.
   พลัสมาฉลองให้คุณคิม เธอออกปากขอแจมโต๊ะด้วยตัวเอง ผมปฏิเสธไม่ได้ คำนึงการรักษาน้ำใจไม่ให้กระทบงานที่ต้องพึ่งพาเธอ
แม้จะวางสีหน้าปกติอดหงุดหงิดไอ้หน้าขาวกับไอ้เตี้ยดำที่สุ่มหัว
...สุมหัว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-05-2013 07:17:29

คิมสารภาพรักกับพรตแน่เลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-05-2013 08:06:11

คิมชอบพรตเหรอ อย่าให้คู่นี้มีปัญหาเลย
แค่พลัสก็น่าหมั่นไส้จะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 14-05-2013 09:01:10

คำพูดคำจาของพลัสยังกะจะจับรันให้ได้   และสายตาของยัยคิมมีอะไรแปลกๆ  พรต+รัน ระวังตัวด่วน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 14-05-2013 17:18:41

งานเข้าสิง+ เหยี่ยว

สู้ๆๆๆ :a2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.22 วันที่ 11/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 15-05-2013 14:13:37

คู่ตะเกียงหวานจริงๆ
พลัสนี่พูดอย่างกะเป้นแฟนเค้าแล้ว
แล้วยังคุณคิมอีก เจ๊ไปพูดอารายยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 17-05-2013 11:48:24

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 13
(Special Run)

   “คุณคิมคุยอะไรกับมึง”
           รอมันบอกไม่ไหว..คาดคั้นดีกว่า ไอ้โต๋อุ้มตะเกียงคอพับคออ่อนเข้านอน ผมกับไอ้รั่วอยู่ในห้องถือโอกาสถามเสียเลย

   “ไม่มีอะไร..กูเหนียวตัวขออาบน้ำก่อน” เหมือนกลัวผม รีบผลุบหัวหายเข้าห้องน้ำอย่างมีพิรุธ อาการไม่ปกติ
จนปัญญาคาดเดา ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ ก่อนนอนค่อยรีดความจริงกับมัน

   ไอ้รั่วสวมชุดนอนผ้าฝ้ายตั้งหน้าตั้งตาเช็ดผมให้แห้ง ไม่ยอมสบตาผมสักนิด ไว้ก่อนพรตแอบมาดหมายในใจ
ทำเนียนเข้าห้องน้ำจัดการตัวเองต่อจากมัน ปล่อยห่าพรตยืนเกร็งไปคนเดียว

   อาบน้ำเสร็จกลับออกมามันนอนหลับหันหลังเฉย ขืนปลุกคงไม่เกิดประโยชน์
ต้องทำเป็นแกล้งพูดไม่รู้เรื่องตีรวนว่าง่วงชัวร์ นิสัยไอ้รั่วผมรู้ดี

   เมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ดีกว่านี้ จำต้องระงับความฟุ้งซ่านทนติดค้างคาใจต่อไป ตัดบทปิดไฟเข้านอน
พรุ่งนี้ยังต้องไปทำบุญเทคแคร์พวกเพื่อนกันอีก ขืนให้อารมณ์ขุ่นมัวคงดูไม่ดีนัก คิดได้ดังนั้นพานข่มตาหลับ..

   “ครับ! โทษทีผมลืมแจ้ง เมื่อคืนกลับดึกไปหน่อยไม่อยากรบกวน  รบกวนพี่ณีเทคแคร์เธอด้วย..แค่นี้ก่อนนะครับ”
ไอ้รั่วคุยโทรศัพท์กับเลขา ทำเอาผมอยากรู้เข้าไปใหญ่ มันไม่รู้ว่าผมแอบฟัง มันแต่งตัวเสร็จก่อน
ผมตามออกมาทีหลังพลอยได้ยินเข้าพอดี

   “มีอะไร..พรต” ถามไปตรงๆ

   “พี่ณีโทรมาเรื่องงาน” สีหน้าปกติ แต่แววตาไหวระริก เดาได้ไม่ยาก มันปกปิดบางอย่างผมอยู่

   “มึงแน่ใจ..” ผมย้ำเสียงเข้ม

   “เป็นอะไรเซ้าซี้กูจริง” ตีรวนแบบนี้..ชัดเลย! หาเรื่องเบี่ยงประเด็น

   “วานพี่ณีดูแลใคร” ผมยกท่อนที่ได้ยินมาอ้าง มันชะงักนิดนึง

   “ไม่มีหรอกน่า ไปยัง..ปานนี้ไอ้โต๋กับตะเกียงหิ้วท้องรอเราแล้ว..ห่า!”
รีบเปลี่ยนเรื่อง แต่ผมไม่จบง่ายหรอก คงต้องหาข้อมูลเอาเอง

   “มึงลงไปก่อน กูปวดท้องขอเข้าห้องน้ำแป๊บ” มือกุมท้องประกอบคำพูดให้มันตายใจ มันพยักหน้าทันที
กลัวโดนผมคาดคั้นมั้ง พอลับตาผมโทรหาพี่ณีสอบถามรายละเอียด

   [สวัสดีค่ะ..คุณรัน] ปลายสายทัก..หลังรู้เป็นผม

   “หวัดดีครับพี่ณี..รบกวนขอถามหน่อย พรตวานให้พี่ดูแลใครครับ” ไม่เสียเวลาเข้าเป้าเลย

   [อ๋อ!..คนเพ้นท์งานที่คุณพรตจ้าง เธอบอกจะใช้ห้องคุณพรตทำงาน ณีแปลกใจเธอได้รับอณุญาตจากใคร
เราจัดห้องเตรียมไว้ให้แล้ว เปลี่ยนกะทันหันแถมเป็นห้องคุณพรตด้วย ณีจำต้องโทรขอคำยืนยัน]
ผมชะงัก มีเรื่องแบบนี้ไอ้รั่วไม่บอกสักคำ

   “ตอนนี้เธออยู่ไหน” ผมถาม

   [เข้าไปทำงานในห้องคุณพรตแล้วค่ะ]

   “รบกวนพี่ณีดูแลความเรียบร้อยด้วยนะครับ”

   [ได้ค่ะ..คุณรัน] เธอรับปาก วางสายจากพี่ณีทำไม่รู้ไม่ชี้เดินเข้าไปสมทบไอ้โต๋กับตะเกียง
ซึ่งนั่งทานอาหารเช้ารองท้อง เรื่องนี้ผมต้องรู้ที่มาที่ไปให้ได้ ชักไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว

   “ตะเกียง หน้าตาดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่” ไอ้รั่วทัก ผมพลอยสำรวจน้องเป็นอย่างมันพูด
น้องดูอิดโรยเล็กน้อย ไม่สังเกตดูไม่รู้ด้วยซ้ำ

   “รู้สึกเพลียนิดหน่อย” น้องตอบ

   “ไหวไหมเรา แฮงค์สปายหรือไง” ไอ้รั่วตั้งข้อสงสัย

   “เปล่า..ไม่แฮงค์แค่เพลียเฉยๆ” น้องปฏิเสธหัวสั่น ดันหน้าแดงเฉตักข้าวต้มเข้าปาก
ไอ้หล่อนั่งนิ่งแอบกระตุกยิ้มมุมปากบ่งบอกสาเหตุอาการเพลียของตะเกียงชัดเจน

   “หึ!..มึงนี่เอง” ผมเปรยใส่ไอ้หล่อเทพ มันดันยักคิ้วกวนตอบ

   “มีอะไรวะ..” ไอ้รั่วสอด ตามนิสัยอยากมีส่วนร่วม

   “เปล่า..” ผมใช้น้ำเสียงยียวนพอสมควร เลียนแบบที่มันปฏิเสธผมก่อนหน้า ชนิดขอไปที

   “เหี้ย! เอาคืนกูเหรอ” เป็นมันทนไม่ได้โพล่งกลางโต๊ะ
ทำเอาตะเกียงต้องเงยหน้าจ้องผมกับมันสลับกันอย่างงง ไม่แปลกที่น้องสงสัย

   “แล้วแต่จะคิด ทีกูไม่เห็นเซ้าซี้มึงให้รำคาญ” ผมย้อนหน้าตาย มันอ้าปากพะงาบๆ พูดไม่ออกใบ้แดกไปเลย
อยากทำสงครามประสาทกูดีนัก ปล่อยให้รู้สึกเสียบ้าง

   “ตะเกียงครับรีบกินรีบหลบระเบิด ขืนอยู่อาจโดนลูกหลง” ไอ้โต๋ลูบหัวเมียมัน
มีว่าแดกประชดพวกผมได้หน้านิ่งมาก..สาดโต๋!

   “มึงดูมันดิ เพื่อนมึงวอนหาเรื่องกูก่อน” ไอ้รั่วฟ้อง

   “มึงมาบอกกู..สามารถช่วยอะไรมึงได้วะ..พรต” ไอ้หล่อเทพดันกวนได้โล่ แถมไหวไหล่ให้ไอ้รั่วดื้อๆ

   “อรึ้ยแม่ง!..มึงสองคนพอกันเลยเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ตะเกียงอิ่มยังไปกับพี่ ปล่อยพวกระยำอยู่กันสองคน”
มันเสือกหาแนวร่วม ดึงตะเกียงสนับสนุนเฉย คงมั่นใจว่าน้องจะเล่นตามมัน

   “พี่พรต วันนี้เราทำบุญให้พี่แทคนะ” น้องเบรก ให้มันรู้ตัว

   “อืมดี! กูจะอธิษฐานขอไอ้แทคมาลากมึงสองคนไปอยู่ด้วยเสียเลย  กวนส้นตรีนกันดีนัก” พาลใหญ่แล้ว..เมียกู

   “มึงให้มันลากไอ้รันไป ไม่กลัวเป็นหม้าย..หืม” ไอ้โต๋สวนทันควัน

   “กลัวทำไม มันทำตัวเองนี่หว่า” ตอบได้หน้ามึนมาก..ห่ารั่ว

   “กูทำหรือมึงอยากเป็นโสด รู้สึกต้องการให้กูไปพ้นหูพ้นตาจริงนะ” ผมยิงเข้าเป้า หลังเห็นช่องเสียบได้จังหวะเหมาะ

   “พูดเหี้ยไรวะ” มันทำหน้าเหรอหรา ส่อพิรุธกันเห็นๆ

   “มึงไม่รู้กูหมายถึงอะไรช่างแม่งเหอะ..ไปยัง” ตัดบท ไม่มีประโยชน์ ถ้ามันยังออกอาการปิดบังซ่อนเร้นแบบนี้
ใช่มันไม่เคยทำ ต่อให้ง้างปากอย่าหวังจะยอมคลายออกมา เว้นแต่มันเปิดใจบอกให้รู้
คงเหลือเพียงทางเลือกเดียว คือสืบเอาเอง

   “พี่บอมย์ฟื้นกันยัง” ตะเกียงถาม ระหว่างเราเดินมาขึ้นรถ

   “ไปรอที่วัดแล้ว” ผมตอบน้อง

   “โหนึกว่าจะแฮงค์เสียอีก พี่โต๋บอกว่าเมื่อคืนพวกพี่เค้าไปต่อกันอีก”

   “เรื่องความรับผิดชอบ พวกมันไม่เคยเสียคน” เป็นสิ่งที่ต้องยกย่อง ไม่ว่าจะเมาหัวราน้ำ
หากมีนัดสำคัญพวกมันไม่เคยผิดคำพูด

   “ไปกับสาวสวย คงสว่างกันใช่ไหม” ตะเกียงถามมีความหมาย

   “เรื่องนี้ถามมันเอาเองเถอะ” ผมแนะ

   “เย้ย! ไม่ดีกว่า พี่บอมย์คิดว่าตะเกียงจุ้นไม่เข้าเรื่องเอาอ่ะดิ” น้องทำตาโตน่ารักสุดๆ
ออกอาการเกรงไอ้บอมย์จะไม่พอใจประกอบคำพูด

   “หึหึ! มันไม่คิดหรอก ร้อยวันพันปีมันโกรธตะเกียงไหม” เรื่องจริง ตั้งแต่ผ่านศึกกรองกุมภ์คราวนั้น
ตะเกียงเป็นคนเดียวที่ทุกคนพากันห่วงความรู้สึกมากที่สุด ยิ่งสภาพน้องตอนพักฟื้น จำใจต้องห่างกับไอ้หล่อโต๋
ถึงขั้นเข้าโรงบาลจนตัวซูบผอม กินข้าวปลาอาหารอ้วกหมด ไม่มีใครกล้าให้เกิดผลกระทบต่อจิตใจไปเลย
ต่างห่วงความรู้สึกของน้องที่ช็อคเรื่องการจากไปของไอ้แทค ซึ่งเสียสละตัวเองช่วยกำจัดหนอนราคะในตัวน้อง
รับเคราะห์เอาไว้เสียเอง การเสียสละครั้งนั้น วันใดพวกเรารวมตัวพร้อมหน้า ไม่ลืมทำบุญถวายสังฆทานเลยสักครั้ง
พวกผมนับถือน้ำใจไอ้แทคสุดๆ

   “กระเป๋าเหี้ยไรเต็มรถ” ไอ้รั่วถาม..มันสมควรงง เพราะไม่รู้โปรแกรม หลังทำบุญเสร็จพวกผมพากันไปพักรีสอร์ท
ไอ้บอมย์ที่หัวหิน กระเป๋าไอ้โต๋กับตะเกียงขนมาใส่ล่วงหน้า ส่วนของผมเพิ่งเอามาใส่ก่อนมันตื่น

   “กระเป๋าเดินทางไง..มึงไม่รู้จัก” ผมตอบสั้นๆ แถมกวนมันอีก

   “ควาย..กูรู้ว่ากระเป๋าเดินทาง ว่าแต่ใครกำลังเดินทางไปไหน”

   “หึ! เดี๋ยวมึงก็รู้เองน่า” ตัดบท ขึ้นประจำตำแหน่งพลขับ พวกมันรีบตามกันหย่อนตูดนั่งให้ไว
เพราะผมสตาร์ทเครื่องไม่พูดไม่จา

   “กวนฉิบ จะเลิกเมื่อไหร่เนี่ยะ” คาดเข็มขัดเสร็จ หันมาขบหัวผมต่อ

   “มึงคิดไปเองมากกว่า” ผมตีมึน เคลื่อนรถออกประตู ซึ่งใช้รีโมทเปิด

   “จิ๊! แม่ง!” จิปากไม่สบอารมณ์ หลังทำอะไรไม่ได้ มีอาการอยากเอาหัวโขกกระจกข้างเต็มแก่
เห็นแล้วแอบสงสารบวกสะใจนิดหน่อย มันยังอมพะนำไม่ยอมบอกผมเลย

   “หึหึ! กูว่าได้ตีกันตาย” ไอ้โต๋หัวเราะในคอ 

   “พี่โต๋อย่าพูด” ตะเกียงเบรกสามีได้น่ารักมาก มีเอามือปิดปากด้วย ห่าโต๋แม่งเนียนจูบเฉย
ผมมองผ่านกระจกมันไม่แคร์ ยักคิ้วเย้ยผมอีก หวานอวดกู..แม่ง!

   “โชคดีน้องไม่โกรธมึง” ผมโยนระเบิดใส่ แก้ลำมัน

   “โกรธกูทำไม..ทำตัวเอง” มันโทษตะเกียงเสียงั้น

   “ห๊ะ! พี่โต๋หาเรื่อง ถือโอกาสประจำแหละ” น้องโวยมันใหญ่ คงเข้าใจคำพูดที่ผมบอกไป

   “พี่ห้ามแล้วไม่ให้กิน ตะเกียงดื้อเองนะครับ กินแล้วยั่วโทษพี่ไม่ได้” ประโยคนี้หลุดมา
น้องรีบตะครุบปากมันหมับ เสือกไล่งับมือเมียซะงั้น แอบอิจฉานิดๆ คู่นี้รักกันมาก ห่าโต๋โคตรคงเส้นคงวา
ไม่มีชายตาแลใครแม้แต่น้อย เทียบตะเกียงแล้วคนอื่นชิดซ้าย หน้าตาความสามารถบวกนิสัยน่ารักน่าเอ็นดูไม่เคยเปลี่ยน
มีหรือไอ้โต๋มันสามารถโง่หัวขึ้น

   พอชำเลืองมองไอ้รั่วเก๊กหน้าหล่อขรึมอยู่ข้างๆ ออกอาการหัวคิ้วเข็มขมวดมุ่นเดี๋ยวก็หน้ายุ่ง
จมอยู่กับความคิด รอดูว่ามันจะทำยังไงในเมื่อมันไม่ยอมปริปากอธิบายอะไรเลยสักอย่าง

   ใช้เวลาไม่นาน ผมขับรถเข้ามาบริเวณลานวัด รถไอ้บอมย์จอดเรียงสามคันติดสติ๊กเกอร์ของโรงแรม
คงยืมมาใช้ล่อสีเดียวกันหมด ส่วนพวกมันพากันจับกลุ่มอยู่หน้ากุฏิหลวงตาพร้อมหน้า
ผมจอดรถเสร็จพากันตรงเข้าไปสมทบพวกมัน

   “โห..กลับหัววัน นอนหัวค่ำดันมาคนสุดท้าย” ไอ้โทนี่แซว

   “มึงรู้ไอ้ไงกูนอนหัวค่ำ ยอมรับกลับหัววัน อาจนอนฟ้าสางหลับหลังพวกมึงนิ” ไอ้รั่วสวนแบบไม่ระวังคำพูด

   “ฉิบหาย..กูลืมมึงอยู่กันเป็นคู่ อารมณ์กรึ่มเหล้าคงโดนฟ้าเหลือง มิน่าถึงมาเลท”
คราวนี้ไอ้หน่องเสริมให้ได้อายแบบเห็นๆ

   “กูพูดหรือยังว่าเอากัน..ห๊ะ! คิดเป็นแต่เรื่องเดียวไอ้หัวครวย” ไอ้รั่วมันเอานิ้วมือยันหน้าผากไอ้หน่องหงายเงิบ

   “ควายพรต..มึงพูดเป็นนัยแบบนี้ ใครไม่คิดบ้างวะ..พวกมึงเห็นด้วยกับกูไหมวะ!”
มันเอามือลูบหน้าผาก หาเสียงสนับสนุน

   “มึงเพิ่งรู้นิสัยไอ้รั่วเหรอ มันพูดควรตีความเผื่อ ฉะนั้นมึงผิดที่ด่วนสรุป ตกลงมึงจะบอกอะไรพรต
นอนดึกตื่นสายความหมายคือ” ไอ้วินวางตัวเป็นกลาง ทำหน้าที่ขอความกระจ่าง

   “กูไม่ได้ทอย แต่นอยด์โว้ย พานนอนไม่หลับตื่นสาย” พูดแบบนี้เล่นเอาพวกมันมองผมเป็นตาเดียว
ทิ้งระเบิดใส่กูอีก..แม่ง!

   “มองกูไม ถามมันเองกูไม่เกี่ยว” ผมออกตัว ก่อนหนีเข้ากุฏิหลวงตา เครื่องสังฆทานอาหารคาวหวาน
พี่ณีให้คนรถนำมาไว้แล้ว โผล่เข้าไปเณรลูกศิษย์รอต้อนรับอยู่แล้ว

   “พวกผมพากันมากราบหลวงตา” ผมพูดกับเณร

   “รับทราบแล้วโยม หลวงตาท่านวิปัสสนารอโยมอยู่ มากันพร้อมแล้วกำชับให้เณรไปนิมนต์ พวกโยมพร้อมแล้วใช่ไหม”
 พวกผมทยอยเข้ามานั่งพับเพียบบนพรมเนื้อนุ่มเรียงหน้ากระดาน

   “พร้อมแล้วครับ” ไอ้โต๋ยืนยัน

   “ถ้าอย่างนั้นโยมรอสักครู่ เณรไปนิมนต์หลวงตาเดี๋ยวนี้แหละ” เณรปลีกตัวไปนิมนต์หลวงตา
ระหว่างนั้นพวกผมช่วยกันจัดชุดสังฆทานนำมาวางไว้ให้พร้อม รวมถวายปัจจัยใส่ซองเพื่อสนับสนุนทะนุบำรุงวัดตามสมควร
ตะเกียงไม่ลืมย้ำให้เตรียมน้ำ สำหรับแผ่สวดบุญตอนกรวดไว้ให้พร้อมครบทุกคน เมื่อเข้าที่เข้าทางหลวงตาก็มาถึงพอดี

   “กราบนมัสการขอรับ” พวกเราพร้อมเพรียงพนมมือกราบ

   “เจริญพร มากันพร้อมหน้า ต้องขึ้นเหนือไปกราบหลวงตาที่วัดโน้นหรือเปล่า”
ท่านหมายถึงหลวงตาที่พวกเราฝากตัวเป็นศิษย์อยู่เชียงใหม่

   “ไม่ได้ไปขอรับ..อยู่ได้แค่สองวันขอรับ” ยกหน้าที่ให้ไอ้โต๋ชี้แจง พวกเรานั่งฟังเงียบๆ
ขืนแย่งกันพูดพอดีหลวงตาเวียนหัวหน้ามืด

   “หลังจากนี้ไปไหนกันต่อล่ะ” ท่านถาม

   “ไปหัวหินพักผ่อนสังสรรค์ตามประสาเพื่อนมารวมตัวกันครบขอรับ”
ไอ้รั่วหันมาสบตาผมเหมือนคาดโทษ..’มึงปิดบังกู’ ทำหน้าเอาเรื่อง

   “ถ้าอย่างนั้นไม่รบกวนเวลาพวกโยมล่ะนะ อาตมาขอฝากไว้หน่อย วันนี้เป็นวันวิสาขะ หากพอมีเวลาอย่าลืมไป
เวียนเทียนสร้างบารมีบุญกันด้วยนะโยม..นำอาราธนาศีลเถอะ” ท่านพูดจบ เป็นหน้าที่ไอ้หล่อเทพ นำสวดบูชาพระรัตนตรัย
ก่อนอาราธนาศีล 5 ค่อยถวายสังฆทาน พร้อมถวายอาหารคาวหวานให้ทางวัดเลี้ยงเพลพระ โดยพวกเราไม่ได้อยู่ถึงเวลานั้น
สิ้นสุดพิธีกรรม ปิดท้ายกรวดน้ำ รับพรจากหลวงตาที่กรุณาประพรมน้ำพุทธมนต์ให้พวกเรา ก็สมควรกราบนมัสการลาท่าน
ก่อนแยกย้ายขึ้นรถขับตามกันไปยังจุดหมายปลายทาง..หัวหิน

   “ถ้ากูไม่เค้นถามโทนี่ คงไม่รู้ว่ามึงกำลังไปหัวหิน” อยู่บนรถซึ่งผมขับตามหลังรถไอ้บอมย์ ไอ้รั่วจุดประเด็นทันที

   “บิ๊กเซอร์ไพรส์” ผมเปรยเสียงนิ่ง ไม่แม้จะปรายตามาทางมัน

   “เซอร์ไพรส์เยอะไป มีอะไรอีกที่กูไม่รู้” มันถาม

   “เยอะ..และกูไม่จำเป็นต้องบอก มึงรู้คำตอบไม่มีหมกเม็ดแน่นอน สำคัญสิ่งที่กูทำไม่ใช่เรื่องใหญ่โต
บอกแล้วเซอร์ไพรส์ให้มึงตื่นเต้น มึงเหอะมีอะไรเซอร์ไพรส์ปิดบังกูไหม ขออย่างเดียวเรื่องที่ทำไม่มีผลกระทบต่อเรา
กูพอรับได้” ได้ทีดึงเข้าเรื่องอย่างไม่ให้พลาดโอกาส ชำเลืองดูคู่รักเบาะหลัง มันคุยกันหนุงหนิงเหมือนไม่สนใจฟัง
เชื่อว่าระดับไอ้โต๋มันเนียนเทพ เรื่องส่วนตัวของเพื่อนมันไม่ยุ่ง ตราบใดพวกผมไม่ขอความช่วยเหลือ
นอกเสียจากพวกเราออกปาก การให้เกียรติซึ่งกันและกันเป็นสิ่งที่เราต่างปฏิบัติกันมายาวนาน
นับตั้งแต่คบหากันเป็นเพื่อนซี้ปึ๊ก ถึงขั้นเรียกได้ว่า..’เพื่อนตาย’

   “มึงไม่ตอบ” ผมย้ำ ไอ้รั่วเม้มปากสนิท คิ้วชนกันเฉมองนอกรถไม่ต่อปากต่อคำอย่างเคย

   “กูถือว่ามึงยอมรับในสิ่งที่กูพูด..พรต” ผมเน้น  ก่อนตั้งหน้าตั้งตาใช้สมาธิขับรถ
แม้ในใจจะแอบหงุดหงิดที่มันไม่เถียงสักคำ

   “ว่าไงมึง” ผมเสียบหูฟังโทรศัพท์ หลังไอ้บอมย์โทรมา

   [เอาไง..เข้าที่พักดริ๊งเลยหรือเปล่า] ไอ้ยักษ์ถาม

   “อย่าเพิ่งเหอะ อย่างที่หลวงตาท่านฝาก กูว่าทุ่มหนึ่งไปเวียนเทียนกันก่อนดีกว่า กลับจากวัดค่อยฉลอง
ถึงที่พักหาแดกมื้อเที่ยงพักผ่อนชิวๆ” ผมพูดให้ได้ยินทั้งรถ ไม่มีใครคัดค้าน สายตาตะเกียงวิ้งค์ๆ เห็นด้วยเต็มที่

   [เอางั้นเหรอ..ดีเหมือนกันเมื่อคืนดึกกูมีเพลียนิดหน่อย พักผ่อนเป็นไอเดียบรรเจิด] ไอ้ยักษ์เห็นด้วย

   “พี่บอมย์ ไปทำไรมาถึงเพลีย” ตะเกียงตะโกนถาม คาดว่ามันได้ยิน เพราะผมเสียบหูฟังข้างเดียว

   “มึงได้ยินเปล่า” ให้แน่ใจถามมันยืนยันอีกครั้ง

   [แม่ง! ไม่ได้ยินมั้ง] แอบขำน้ำเสียงไอ้บอมย์ เจอตะเกียงถึงกับอึ้ง

   “มึงจะตอบไหม กูจะได้ส่งให้คุย” ผมให้ช้อยมันเลือก

   [ครวยห่ารัน! กูไม่ได้ทำอย่างมึงคิด] มันร้อนตัวแก้ต่างใหญ่

   “กูคิดอะไร” นึกสนุก คลายเครียดไปในตัว

   [อย่ามาหลอกล่อกู มึงสมควรขอบคุณกูเหอะ..สัด! อุตส่าห์ช่วยกันเธอไม่ให้วุ่นวายไอ้รั่ว มึงขอกูช่วย..ไอ้สาด]
ทวงบุญคุณผมใหญ่

   “กูว่าอะไรสักคำ มึงร้อนตัวนี่หว่า..] ผมละไว้ไม่พูดต่อ

   [เหี้ย! พวกมึงเป็นกันทุกตัว เมื่อไหร่จะเลิกมองกูแบบนี้สักที กูเลือกบ้างเหอะ สำคัญไม่ง่ายขนาดนั้น..ชิบ!]
น้ำเสียงมันชักหงุดหงิดบ้างแล้ว ไม่ควรแกล้งมันต่อ อาการนี้คงไม่ชอบใจเท่าไหร่

   “หรือว่าเธอไม่สเป็ก” อดถามไม่ได้

   [ไม่เกี่ยวสเป็ก สำคัญกูไม่โง่ รายไหนได้กลิ่นตุๆ เล่นแล้วอันตราย กูไม่หลวมตัวหรอกว่ะ!..] คึคึ..ไอ้แท่งทองคำ

   “อืม..กูรู้น่า หยอกนิดหน่อยทำจริงจัง สรุปเวียนเทียนค่อยฉลอง มึงจัดบาบีคิวริมหาดรอไว้ได้เลย”
ผมรวบรัดตัดจบ รถกำลังเข้าตัวเมืองหัวหิน

   [ตกลงตามนั้น] มันรับปาก ก่อนพากันวางสาย

   “โว้ๆ เยี่ยม มาคราวนี้ได้ทำบุญอิ่มไปเลย นานเท่าไหร่แล้วที่พวกเราไม่ได้เวียนเทียนพร้อมหน้า
นับคราวๆ น่าจะสิบกว่าปี ประจวบเหมาะครั้งนี้ตรงวันวิสาขะ ชาติหน้าไม่แน่พวกเราอาจเป็นเพื่อนกันอีกเนอะ”
ตะเกียงหันไปเนอะกับไอ้โต๋

   “ใครอยากเป็นเพื่อนด้วย” ไอ้หล่อหน้านิ่ง เสียงนิ่ง เล่นเอาน้องเจื่อนไปเลย มันดันไม่เออออห่อหมกด้วย

   “อ้าว! ไม่อยากเป็นก็ไม่เป็นดิ” น้องบู้หน้าใส่ หลังเจอมันนอยด์ไม่รู้สาเหตุ แต่ผมรู้..แอบกลั้นขำในใจ

   “ตะเกียง..พูดไม่เพราะนะเรา” ดุเมียได้อีก

   “มึงมันบ้า..พอกันห่า กูไม่เห็นน้องทำอะไรผิด ใส่อารมณ์ไมวะโต๋” ไอ้รั่วออกปากปกป้องตะเกียงแทบไม่เสียเวลาคิด

   “ผิด..ผิดแล้วไม่รู้ตัว น่าโมโหกว่า” ไอ้โต๋สวนทันควัน

   “ผิดอะไร..ห๊ะ!” ตะเกียงแหวกลับ

   “นั่นดิ หูกูไม่หนวกตาไม่บอด ไม่เห็นน้องทำอะไรมึง” ไอ้รั่วกางปีกเหยี่ยวผงาดคุ้มกันตะเกียงเต็มที่
ผมทำเฉยแต่แอบขำ..เผลอสบตาไอ้โต๋อย่างรู้ทัน ดูมันจะเอายังไงต่อ

   “มึงกับตะเกียงพอกัน ชอบผิดไม่รู้ตัว ให้พวกกูคอยบอกตลอดไม่ได้  หัดคิดเองบ้าง”
ไอ้โต๋ถือโอกาสอบรมเสียเลย ผมส่งสายตาขอบคุณมันที่ตีวัวกระทบคราดได้อย่างต้องยกนิ้วให้

   “เห้ย! ไปใหญ่แล้วพี่โต๋ ตะเกียงทำอะไร อยู่ดีดีพี่ก็เหวี่ยง” น้องไม่รู้ตัวหน้าขึ้นสีใส่ไอ้หล่อ
ปากบางได้รูปเม้มอย่างไม่สบอารมณ์ ทำหน้าแบบนี้ยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ ไอ้โต๋ถึงกับเบียนหน้าหนีสันกรามกระตุก
คงกลั้นขำเมียมันไว้สุดกำลัง

   ไม่ว่าเวลาผ่านไปกี่ปี ไอ้โต๋อ่อนโยนกับตะเกียงเสมอมา สำคัญมันรักและหวงแหนสุดๆ
ถึงปากกับท่าทางจะทำเป็นดุ แต่ผมรู้ว่ามันต้องใช้ความสามารถในการเก๊กสีหน้าแบบมืออาชีพสุดๆ
ปานนี่กลั้นไว้สุดชีวิตที่จะไม่กระชากเมียมันมาจูบ ไม่ติดมีผมกับไอ้รั่วนั่งเป็นก้าง ตะเกียงคงโดนลงโทษไปแล้ว

   “หันมาคุยกันให้รู้เรื่อง ทำตัวเป็นเด็กอยู่ได้” น้องเอามือเรียวขาวประกบข้างแก้มสากไอ้หล่อที่มีเคราเขียวจางๆ
แล้วจับมันหันมาสบตาดื้อๆ  เจอไม้นี้เขาแววตาที่ปั้นดุของไอ้โต๋อ่อนแสงลงทันตา

   “ตะเกียงพูดอะไรจำได้ไหม” น้ำเสียงอ่อนโยน หลังเห็นหน้าเมียตาดำเริ่มวาวรื่น ไอ้หล่อก็หมดท่า

   “พูดอะไร ตะเกียงพูดอะไรผิด แค่อยากให้พวกเรากลับมาเป็นเพื่อนกันในภพหน้า ผิดตรงไหน”
น้องเริ่มเสียงสั่น คงอัดอั้นตันใจพอสมควรมุมของตะเกียงคิดว่าตัวเองพูดไม่ผิด แต่ในทางกลับกัน

   “ผิดสิครับ ผิดที่พี่ไม่ได้ต้องการเป็นเพื่อนตะเกียง” ไอ้โต๋พูดจบ วาวน้ำที่รื่นในหน่วยตาตะเกียง
กลายเป็นหยดหลังฟังประโยคนี้จากปากมัน ไหลย้อยแก้มใสแล้ว ความจริงเป็นดราม่าของผมกับไอ้รั่ว
ดันถูกตะเกียงแย่งซีนไปเสียแล้ว

   “ไม่อยากเหรอ อืม..จะได้จำไว้ พี่โต๋ไม่อยากเจอกัน” สิ้นสุดคำพูดตัดพ้อ น้ำกลิ้งออกจากตากลมสวย
ผมแทบอยากหักรถจอดข้างทางเบิดกะโหลกไอ้ห่าโต๋สักที ท่ามากจนน้องร้องจนได้

   “พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น ที่ไม่เป็นเพื่อนเพราะอยากเป็นแฟน เป็นคนรัก เป็นสามีของตะเกียงทุกภพทุกชาติ
ฐานะอื่นพี่ไม่ต้องการเป็น” สิ้นคำสารภาพแสนนุ่มด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก หวานจนมดเข้าแถวเดินขบวน มือตะเกียงผละจากหน้ามัน
สายตาตัดพ้อใบหน้าเจืออารมณ์น้อยใจพลอยหายฉับพลัน เหลือแต่แก้มสุกปลั่งกับใบหูแดงแปร๊ด ตาโตก้มงุด
มือไม่รู้บิดไปส่วนไหน อาการเขินขาดใจโจมตีคนหน้าสวยแบบไม่ให้ตั้งตัว

   ร่างบางถูกรวบไปซุกอกกว้างของไอ้โต๋ คนโดนกอดโอนอ่อนผ่อนตามไม่รั้งขืน มองผ่านกระจกไอ้โต๋กดจมูกโด่ง
สูดกลิ่นจากศีรษะสวยน้องยาวๆ หลายที พร้อมรอยยิ้มจุดมุมปาก หลังน้องเงียบกริบไม่มีสุ่มเสียง มันมองสบตาผมยักคิ้วเข้ม
ให้สองที เล่นเอาอยากเขกกบาลคืนชะมัด โชว์วิธีบริหารจัดการคนของมันอวดผมเสียอย่างนั้น

   เบือนสายตาชำเลืองมองไอ้หล่อไม่ด้อยกว่าไอ้หล่อเทพที่นั่งคู่ กำลังหูแดงตามตะเกียง ไอ้รั่วหันมาสบตาผมเข้าจังๆ
รีบเบือนหนีนอกหน้าต่างจนแทบเป็นสะบัด ผมคิดว่ากำลังเขิน..แล้วผมก็ต้องกลั้นหัวเราะ
เมื่อฟังคำพูดของมันตามหลังอาการดังกล่าว

   “รัน..ถ้ามึงขมขื่น ช่วยเอาไปทิ้งที่อื่น เอาความหื่นมาลงที่กูคนเดียว" ฮะฮ่าๆๆ!! ผมยิ้มปากฉีก ขับรถมือสั่น
เพราะกลั้นหัวเราะไว้เต็มที่ นึกว่ามีแต่ผมที่ทรมาน ไอ้โต๋กับตะเกียงก็ตัวงอ ก้มหน้าไหล่สั่นมือกุมท้องทั้งคู่
ส่วนไอ้คนสร้างสถานการณ์กับหูแดง เบือนหน้าออกนอกรถไม่ได้สนใจว่ามันทำให้คนในรถพากันทรมานแค่ไหน..รั่วเอร้ย!
เพราะมึงเป็นแบบนี้ ไม่ให้กูรักหลงได้ยังไง..ใครว่ากูโกรธมึงได้นาน..เฮ้อ!

   “อืม..กูจะจำไว้ คืนนี้เตรียมรับได้เลย..พรต” ผมเก๊กเสียงเรียบแทบตายตอบมันไปแบบหน้ามึน
ได้ผลนอกจากหูมันจะแดงจัดแล้ว แก้มมันยังขึ้นสีเรื่อจนเห็นชัด ทำตัวเองแล้วก็เขินเอง นี่หรือวิธีง้อของมึง..แม่ง!
ได้ใจกูสุดๆ แบบนี้กูชอบว่ะ! ฮะฮ่าๆๆๆ...



มาต่อแล้วนะคะ  ไว้เจอกันวันจันทร์ค่ะ

หลายคนกลัวอืดมาม่า แต่ไม่ต้องห่วง

มีมาม่า แต่ไม่อืดท้องหรอกค่ะ อิอิ

Luk. :katai2-1:
   

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: thisispom ที่ 17-05-2013 12:07:07

สงสัยเรื่องยัยคิมอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-05-2013 12:24:55

 :katai2-1:

พรตเอ่ยพรต  แม้จะรั่วก็หวานได้ใจ

แอบกังวลว่ายัยติสนั่นจะทำให้คู่พรตรันร้าวฉาน

ตะเกียงโตโต๋ขโมยซีนอ่ะ  แต่น่ารัก  :mew1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 17-05-2013 12:35:17

พี่พรตมีความลับอะไรกะรันนี่ :ling1:

ถึงจะรั่วแต่พี่พรตก็ยังแอบหวานได้นะเออ  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-05-2013 13:11:13

พี่โต๋กะน้องตะเกียง  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 17-05-2013 13:49:16

พรตจ๋า  พูดอะไรแบบนั้น  คืนนี้เธอลำบากแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 17-05-2013 14:07:04

เขาง้อกันแบบคู่ใครคู่มัน ทั้งโต๋ตะเกียง พรตรัน

เรื่องยายคิม พรตคงมีเหตุผล 
รันใจเย็นๆ 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 17-05-2013 14:10:18

คืนนี้ ศึกหนักแน่เลย พรต...อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 17-05-2013 14:46:55

ตะเกียงกะโต๋หวานไม่แคร์สื่อจิงๆพรตเลยโดนด้วยเลยคึคึ
มานั่งปูเสื่อรอคนแต่ง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-05-2013 14:56:17

 :hao6: :hao6:  รอวันจันทร์ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-05-2013 16:08:57

 ฝาก :mew1:  :mew1: ตะเกียง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 17-05-2013 16:19:15

มาม่าไม่อืดจริงๆ นะ

-///- วิธีง้อของเหยี่ยวรั่วช่าง.... จริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 17-05-2013 16:44:32

เค้าไม่เอามาม่าอะ น้องลักษ์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 17-05-2013 18:49:59

ง้อแบบนี้รั่วทำได้คนเดียวจริงๆๆ :mew1:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 17-05-2013 19:08:31

วันจันทร์เลยเหรอ...รอนะรอนะ

ม่าม่าไม่กลัว แต่ของของหวานตบท้ายนะคะ :mew1:

เอาหวาน หื่นๆ เฮ๊ย..หวานชื่น นะจ๊ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-05-2013 19:17:22

อะฮ้า พรตกะตะเกียงน่ารักวุ้ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 17-05-2013 19:27:29

ชะนีมันจะเจอ ทีน สิงรัน  :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 17-05-2013 19:32:54

รันสู้ๆ สืบให้รู้ อย่าปล่อยให้ชะนีหน้าไหนมันมาทำอะไรพรต :fire:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 17-05-2013 20:21:00

ไอ้รั่วมันกำลังปิดอะไรอยู่นะ ชะนีนางนั้นเกี่ยวด้วยเป็นแน่แท้
ตะเกียงกับพี่โต๋นี่หวานไม่แคร์ใครเลยจริงงงงงงๆ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 17-05-2013 20:53:43

อย่าว่าแต่รันชอบที่พรตรั่วเลย   เจ่ก็ชอบคร้า     :hao6:

คืนนี้มีเสียเลือด  คริคริ     :m25:   :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 17-05-2013 21:14:44

 :m1: :m1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 17-05-2013 21:21:44

เฮ้ออ เกรียนแม้กระทั้งวิธีง้อ   :laugh: 
แต่พี่รันเราชอบบบบ   :z1:
รอนะฮะ :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-05-2013 21:30:10

 :-[ :-[ :-[ :-[ไม่รู้จะพูดอะไรดีอะ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-05-2013 21:31:43

อ่านตอนที่แล้ว พอบอกมีมาม่า   :ling1: :ling1: :ling1:
ถึงบอกว่าจัดเต็มมาเลย แต่ก็ทำใจไม่ด้ายยยยยยยยยยย....
ก็นี่มันคู่ของลูกสุดที่รัก....  คู่รักบันลือโลกของแม่..............
มามีมาม่ามาเม้นไม่หวายยยยย...   :katai1: :katai1:   :mew2: :ling2:   
พอทำใจมาดูใหม่เออ.... มาอีกตอนเอาวะตามติดลูกรักดู........
เริ่มมีมานิด ๆ แต่ลูกพรตรั่วซะอดฮาไม่ไหว....ใครจะทำพรตเศร้า
ใครจะทำรันแซด....  คู่นี้ต้องเอาอยู่น่า.....มาทำใจตามตอนต่อปายยยยย...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 17-05-2013 21:46:59

งานนี้ถ้ารันเอาจริงเรื่องชะนีตัวอาร์ต พรตต้องฟ้าเหลืองแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 18-05-2013 08:16:16

ถึงพรตจะทำตัวน่าสงสัยขนาดไหนแต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยความรั่วอยู่ดี 5555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-05-2013 09:50:31

เหตุผลที่คู่รักหลายคู่เลิกกัน คือการมีความลับกันนี่แหละ

แต่คู่รันพรตไม่น่ามีปัญหาอะไรหรอกมั้ง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-05-2013 10:25:24

รอลุ้นต่อไปไม่อยากคิดเอง :katai5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-05-2013 11:33:45

พรตจะขาดรันได้ไงเนี่ย คู่รักตะเกียงโต๋ก็หวานไม่สร่างเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 18-05-2013 15:32:50

โต๋ตะเกียงงอนง้อหวานๆ
รันพรตงอนง้อฮาๆ 555
.
.
.
 “พี่ห้ามแล้วไม่ให้กิน ตะเกียงดื้อเองนะครับ กินแล้วยั่วโทษพี่ไม่ได้” ประโยคนี้หลุดมา น้องรีบตะครุบปากมันหมับ เสือกไล่งับมือเมียซะงั้น แอบอิจฉานิดๆ คู่นี้รักกันมาก ห่าโต๋โคตรคงเส้นคงวาไม่มีชายตาแลใครแม้แต่น้อย เทียบตะเกียงแล้วคนอื่นชิดซ้าย หน้าตาความสามารถบวกนิสัยน่ารักน่าเอ็นดูไม่เคยเปลี่ยน มีหรือไอ้โต๋มันสามารถโง่หัวขึ้น
?
... โงหัว

   “เห้ย! ไปใหญ่แล้วพี่โต๋ ตะเกียงทำอะไร อยู่ดีดีพี่ก็เหวี่ยง” น้องไม่รู้ตัวหน้าขึ้นสีใส่ไอ้หล่อ ปากบางได้รูปเม้มอย่างไม่สบอารมณ์ ทำหน้าแบบนี้ยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ ไอ้โต๋ถึงกับเบียนหน้าหนีสันกรามกระตุก คงกลั้นขำเมียมันไว้สุดกำลัง 
...เบือนหน้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-05-2013 01:38:33

น่ารักกันจัง :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 19-05-2013 10:28:10

 :katai4:   :katai1:   :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.23 วันที่ 17/5/56 ตอนล่าสุดจร้าาาา
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-05-2013 15:29:41

พรตปิดบังอะไรรัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 19/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 20-05-2013 15:48:19

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 14
(Special Run)



   ไอ้บอมย์จัดการแจกกุญแจห้องพัก   สั่งพนักงานขนกระเป๋าไปเก็บให้พวกเราเสร็จสรรพ
แล้วมันก็พามายังโซนสระน้ำ ซึ่งจัดโต๊ะเตรียมต้อนรับลูกชายเจ้าของโรงแรมไว้ซะดิบดี ได้บรรยากาศมื้อเที่ยงหรูพอสมควร
ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ ไอ้ชัด ดี๊ด๊าออกอาการใหญ่ หลังเจอสาวๆ ทั้งไทยและเทศนุ่งบิกินี่นอนอาบแดด บ้างแหวกว่ายอยู่ในสระ
ทำให้พวกมันเจริญหูเจริญตาไปเลย

   “โห!..แจ่มๆ ทั้งน้าน!!” ไอ้ต้าร์เปรย มันสวมแว่นกันแดดซ่อนสายตาเอาไว้ดิบดี ลอบสำรวจเก็บรายละเอียดสาวไทย
สามนางหุ่นเป๊ะทรวดทรงน่ายกนิ้วให้ พวกเธอผลัดกันทาครีมกันแดด ดึงดูดสายตาหนุ่มๆ เผลอกลืนน้ำลายตามเป็นแถว

   “แม่ง..คืนนี้ได้มานอนกอดสักคนเหมือนขึ้นสวรรค์” ไอ้ชัดพึมพำ

   “พอเลยมึง อาการหื่นมากไปแล้ว..ห่า” ไอ้รั่วโบกหัวไปที มันเอามือคลำหัวปอยๆ ค้อนไอ้รั่วตาคว่ำ

   “สัดพรต! กูไม่ใช่มึงนิ จะได้หมดรสนิยมแดกเนื้อนมไข่” มันกัดคืน พร้อมสายตาล้อเลียนส่งให้ไอ้รั่วต่างหาก

   “ควายชัด! มึงเข้าใจอะไรเกี่ยวกับรสนิยมกู อย่าด่วนสรุปโดยไม่รู้ความจริง เนื้อกูยังบริโภคอยู่เป็นนิจ เหลวๆ นิ่มๆ
ไม่แหล่ม ต้องแน่นปึ๊กกัดทีกรุ๊บกรอบกลิ่นติดจมูก ยิ่งนมกูยังคงดูดเป็นอาจิณ เพียงแต่ไม่ชอบรสหวานเลยเปลี่ยนเป็นรสจืดแทน
ไข่ไม่ต้องพูดถึงกูล่อไข่แฝดอร่อยกว่าเยอะ สอดไส้คาลาเมลด้วย ไว้มึงลองเมื่อไหร่จะรู้ว่า..แซ่บ!!”
           ไอ้รั่วสวนหน้ามึน ผมกับไอ้โต๋กลั้นขำลอบสบตากันไหล่กระตุก ไอ้ชัดไม่ต้องบรรยาย มันอ้าปากอึ้งตาค้างไปเรียบร้อย

   “ฮะฮ่าๆๆ รสนิยมท่านพรต ข้าน้อยขอคารวะ” ไอ้วินรับลูก ประสานมือคารวะไอ้รั่ว พร้อมกับหัวเราะฮาแตก

   “เย้ย! เชิญเถอะครับคุณมึง กูไม่เอี่ยวเด็ดขาด” ไอ้ชัดสายหัวพรืด! ทำตาเหลือกใส่ไอ้รั่ว

   “คึคึ! ปากดี..คืนนี้กูให้ไอ้วินกดซ้า..ดูมึงยังปากเก่งได้อีกไหม..ห่า!!”
ไอ้รั่วหันไปพยักเพยิดรู้กันกับไอ้วิน มันดันยักคิ้วยกยิ้มให้ไอ้ชัดหน้าตาย

   “มึงอย่าพิเรนทร์สัดวิน ขืนคิดไม่ซื่อ กูเปลี่ยนห้องกับไอ้กานทันที” ไอ้ชัดทำท่าขนพองจ้องไอ้วินคาดโทษ
เห็นแล้วขำพวกมัน ผ่านไปกี่ปีไอ้รั่วยังคงมีอิทธิพลกับกลุ่มเพื่อนเหนียวแน่น แม้มันจะรั่วเป็นนิสัย แต่เพื่อนในก๊วนเหยี่ยว
ยังคงศรัทธาความเป็นหัวหน้าทีมไม่เปลี่ยน สังเกตจากการแหย่หนุกๆ ของพวกมัน พาพวกผมกลุ่มสิงโตดำขำตามๆ กัน

   การจัดแบ่งห้องพัก ไอ้บอมย์ยกให้ผมกับไอ้รั่ว ไอ้โต๋กับตะเกียงคนละห้อง ที่เหลือไอ้โทนี่ ไอ้กาน ไอ้บอมย์ห้องสูทใหญ่
ไอ้ชัด ไอ้หน่อง ไอ้วิน ไอ้ต้าร์สูทใหญ่อีกห้อง อยู่โซนเดียวกันแต่เป็นคนละด้าน ไอ้บอมย์พรีอาร์เป็นด้านที่มีระเบียงติดทะเลวิวดีสุด
 แม้พวกผมจะยังไม่ได้ขึ้นไปดู พอรู้นิสัยของมัน ไม่ยอมให้เพื่อนพักห้องธรรดาแน่ เรื่องใจใหญ่ไม่เป็นรองจริงๆ

   “อาหารมาแล้ว พวกมึงใครถอนเบียร์ไหม” ไอ้บอมย์เอ่ยปากถาม พวกเราทยอยนั่งกันเรียบร้อย
อาหารเดินพาเหรดวางเรียงตามลำดับ มันพลอยถามความสมัครใจเกี่ยวกับเครื่องดื่ม

   “กลับจากวัดค่อยว่ากัน ขืนพวกมึงกรึ๊บหัววันติดลมจะเสียงาน กลิ่นเหล้าติดตัวเข้าวัดดูไม่เหมาะว่ะ”
ไอ้หล่อเทพเบรก พวกผมพากันพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน ไอ้นี่อีกคนยังคงมีอิทธิพลความเป็นผู้นำกลุ่มไม่ต่างกัน
คำพูดมันพวกผมให้เกียรติรับฟังเช่นเคย แม้วัยจะล่วงเลยมากันมากแล้ว ความศรัทธานิสัยใจคอพวกเราไม่เคยเปลี่ยนตามกาลเวลา

   “สรุป..น้ำเปล่า” ไอ้ยักษ์ตัดบท พวกเราพากันพยักหน้า อาหารรสเลิศหลากหลายล้วนมาเสิร์ฟ ท่ามกลางบรรยากาศ
ตื่นตาจากสาวงาม ที่แปลงร่างเป็นมัจฉาแหวกว่ายกลางสระ สลับเสียงพูดคุยพวกผม หนุ่มร่างบึกกลุ่มใหญ่ 11 คน
ยกเว้นตะเกียงไว้หนึ่ง พวกเธอขยันส่งสายตาชม้ายอย่างมีจริตมาให้  ยิ่งจับสังเกตได้ว่าพวกผมมองตอบ
ยิ่งทำให้พวกเธอโชว์บอร์ดี้แข่งกันเข้าไปใหญ่

   “แม่เจ้า! กินอิ่มกูเปลี่ยนใจว่ายน้ำดีกว่า เผลองานนี้ได้ขอส่วนลดพิเศษจากไอ้บอมย์เปิดห้องส่วนตัว ใครเอากับกูมั่ง”
ไอ้ชัดพูดขึ้น หลังสาวนางหนึ่งยิ้มให้มันเปิดเผย 

   “หึหึ!..กูจะฟ้องนุ่น” ไอ้ต้าร์เบรกมันหน้าหงาย นุ่นคือเมียมัน

   “สาดต้าร์ มึงทำตัวเป็นฤาษีจำศีลก็ทำไปคนเดียว ขวางกูไม นานทีได้เปิดหูเปิดตาบ้าง”
มันโอดครวญได้หน้าถีบสุดๆ ผมกินไปอมยิ้มไป

   “พี่ชัด..ตะเกียงเห็นด้วยกับพี่ต้าร์ นุ่นทำอย่างพี่บ้างพี่จะรู้สึกยังไง ถ้านุ่นไปเดทกับหนุ่มอื่น พี่ยอมไหม”
เอาแล้วไง คนสวยในกลุ่มเปิดปากขึ้น ตั้งแต่อี๋อ๋อกับสามีในรถ น้องหน้าระรื่นสงบปากสงบคำเพิ่งยอมพูด

   “โธ่! ไม่เหมือนกันสักหน่อย พี่ผู้ชายนะครับ” ไอ้ชัดไม่ยอมรับ หาข้อได้เปรียบมางัดแย้ง

   “ผมไม่ได้ว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายนิ คุยเรื่องความซื่อสัตย์ต่างหาก ผมถามพี่ชัดเพราะต้องการคำตอบ ถ้าพี่ยอมให้นุ่นเดทได้
พี่ก็สามารถควงสาวสุดแหล่มของพี่ได้..ยุติธรรมดี” เอาแล้วไง งานนี้เจอเหตุผลแบบนี้เข้า ไอ้ชัดถึงกับไปไม่เป็น

   “สรุปมึงยอมไหม กูจะได้ให้เมียโทรบอกนุ่นไปเดท” ไอ้ต้าร์รุกไล่เป็นเรื่องสนุก หลังไอ้ชัดอึ้งไม่มีเสียง

   “ยอมพ่องมึงดิ เจอแบบนี้กูไปไม่ถูก” กลายเป็นมันหน้าบูดจ้วงข้าวเข้าปากประชดแทน ท่ามกลางเสียงหัวเราะฮาครืน!!!

   “รีบกิน..ให้เวลาแยกย้ายอาบน้ำชั่วโมงเดียว มารวมตัวห้องกูพวก”
ไอ้บอมย์สั่งการ แถมเร่งพวกเอ้อระเหยละเลียดเล็มกินให้ทำเวลา

   “เหี้ยไร ทำไมต้องไปรวมตัวห้องมึงวะ” ไอ้หน่องถามให้หายสงสัย
มันคือหนึ่งในบรรดาคุณชายที่กินไปมองอาหารตาไปด้วย

   “เล่นไพ่สลาฟ” ไอ้บอมย์เฉลย

   “เห้ย! คนแม่งสิบเอ็ดคน ไพ่เล่นสี่ขาให้เล่นยังไง อย่าบอกแบ่งกลุ่ม” ไอ้วินแย้งกติกา
หลังมันคำนวณจำนวนคนแล้วไม่น่าจะเล่นสลาฟได้อย่างที่ไอ้บอมย์เสนอ

   “จับคู่โว้ย! พวกมึงจับคู่มา ส่วนคนเศษกูตกลงกับไอ้กานแล้ว มันรับหน้าที่ทำไพ่แจกอย่างเดียว
ดูเป็นกลางไม่มีปัญหา เราช่วยจ่ายค่าทำไพ่ให้มันรอบละสิบบาท” พอให้ยักษ์หล่ออธิบาย มีแต่คนแย่งรับหน้าที่ทำไพ่
เห็นแล้วว่าเสือนอนกิน

   “กูทำเอง กูดีกว่า กู..บลาๆๆ” เสียงเซ็งแซ่ของชายหนุ่มกลุ่มใหญ่
เรียกความสนใจจากบรรดาลูกค้าสาว ที่อยู่บริเวณสระหันมาสนใจจุดเดียว

   “เบาหน่อย พวกมึงจะสร้างจุดสนใจทำไมวะ” ไอ้โต๋คงรำคาญ
แค่มันคนเดียวก็ถูกสายตานับร้อยมองไม่วางตา ยิ่งพวกนี้สร้างจุดเด่นยิ่งหนักเข้าไปใหญ่

   “กูตัดสินใจให้ไอ้กานเป็น พวกมึงอย่าเรื่องมาก ฟังเจ้าบ้านสิห่า!”
ไอ้บอมย์ยุติปัญหา สรุปได้ความผมคู่ไอ้รั่ว ไอ้บอมย์คู่โทนี่ ไอ้โต๋คู่ตะเกียง
ไอ้วินกับไอ้ชัด ไอ้ต้าร์ไอ้หน่อง โดยมีไอ้กานรับหน้าที่ทำไพ่

   เนื่องจากมีกัน 5 คู่ ไพ่เล่นได้ 4 ขา สิบสามใบ จึงมีการเปลี่ยนกติกาเล่น 5 ขา แจกไพ่คนละ 10 ใบ 
2 ใบที่เหลือให้เอาออกจากสำรับ โดยฝากไอ้กานไว้ เป็นอันว่าจะมีไพ่หายไป 2 ใบจากกอง เกมแบบนี้น่าตื่นเต้นไม่น้อย

   กติกาคนเป็นสลาฟต้องเสียตังค์ 100  คนเป็นประชาชนเสีย 50 บาท คนกลางไม่ได้ไม่เสีย คิงส์ได้เงินของสลาฟ
ควีนได้เงินของประชาชน กติกาที่เราทำการตกลงกัน ค่อยแยกย้ายไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลำลอง จากนั้นมารวมตัวห้องไอ้บอมย์
คาดว่ามันคงเตรียมเบาะนั่งอย่างดี สำหรับตั้งวงไพ่เรียบร้อย

   “มึงสู้ได้แน่หืม..รัน” ไอ้รั่วถามระหว่างไอ้กานกำลังทำไพ่แจก

   “มึงเล่นเป็นไหม?” ผมหันมาถามมันที่นั่งเข่าเกยขาผมข้างๆ

   “กูแชมป์” มันคุยทับ

   “มึงอย่าไปเชื่อ ห่าพรตครองเป็นสลาฟ ไม่มีใครล้มสถิติของมันได้ ถามพวกกูนี่”
ไอ้หน่องเบรกฮากระจาย โดนไอ้รั่วจ้องตาเขียวปั๊ด

   “ถุย! กูยอมพวกมึงหรอก เสือกแย่งกันเอาเป็นเอาตายอยากเป็นคิงส์กับควีน
ไม่เห็นคุณค่าการเป็นสลาฟ กูเลือกครองตำแหน่งสลาฟเปิดโอกาสให้พวกมึงต่างหาก
ไม่รู้แล้วยังเสือกหัวเราะเยาะกูสัด..หน่อง” ผมเพิ่งรู้ความลับความสามารถการเล่นไพ่สลาฟของไอ้รั่ว

   “ตกลงมึงเล่นเป็นไหม..พรต” ย้ำมันให้แน่ใจ

   “เป็นดิ ไม่เป็นกูจะเล่นถอยหลังทิ้งไพ่ใหญ่หมดมือ เหลือตัวเล็กไว้เป็นสลาฟเหรอ..ห่า”
นี่สินะ หลักการเล่นสลาฟจนได้แชมป์สลาฟไปครอง มิน่ามันถึงไม่เคยชนะ ดันเล่นถอยหลัง
ออกไพ่ตัวใหญ่หมดมือเหลือตัวเล็กเอาไว้ คงชนะกับเขาหรอก ใครคิดแบบมันบ้างเนี่ยะ

   “คราวนี้ กูไม่เล่นตามวิธีมึง เพราะกูไม่ปรารถนาครองแชมป์สลาฟ” ผมบอกมันหน้าตาย

   “โด่! ไพ่สิบใบมึงถือ 5 ใบ แบ่งกู 5 ใบตกลงไหม” มันเรียกร้องหลังไอ้โต๋กับตะเกียงแบ่งกันคนละ 5 ใบ
พอไอ้กานแจกไพ่หมดกอง ไอ้โทนี่ได้สิทธิ์ดึงไพ่ออกจากกอง 2 ใบเก็บไว้ ไม่มีใครรู้ว่าไพ่ที่หายจากกองคืออะไร
ทำให้ยากแก่การคาดเดาพอสมควร ว่าใครมีอะไรในมือ การเล่นแบบนี้เร้าใจไม่หยอกทีเดียว

   “กูแบ่งให้ได้ แต่การลงไพ่ต้องถามกูก่อน อย่าซี้ซั้วด่วนทิ้งไพ่นะมึง” ผมตั้งเงื่อนไข
ค่อยจับคู่ไพ่แยกให้มันถือ โดยผมเอาไพ่เดี่ยวไว้กับตัวเอง ให้มันถือไพ่คู่ใหญ่สี่ใบ

   “อ้าว! ไหนบอกแบ่งเท่ากัน มึงให้กูสี่ใบ” มันท้วง

   “เห้ย! ผัวเมียคุณมึงจะคุยกันอีกนานไหม ตาพวกมึงลงไพ่แล้วสาด เก่งไม่กลัวกูกลัวช้า” โดนไอ้ต้าร์แซวเลยครับ

   “ผัวเมียพ่องมึง กูจะกั๊กมึงเป็นสลาฟ” ไอ้รั่วคาดโทษ ส่วนผมยิ้มขำอาการเขินหูแดงของมัน
หลังโดนเพื่อนแซวแล้วทำหน้าไม่ถูก

   “ลง 7 ดิ“ ผมบอกให้มันทิ้งไพ่ที่แย่งผมไป ลงต่อไอ้โต๋ที่ให้ตะเกียงปล่อย 6 โพธิ์ดำ

   “โห! พ่องมึงสองคนเล่นแบบนี้เอาแชมป์เลยไหม ครวย! ห่าบอมย์ทิ้งสามดอกจิก ไอ้โต๋กับตะเกียงลงหกโพธิ์ดำ
ห่ารันกับสัดพรตล่อเจ็ดแดง กูแม่ง 3, 4, 5, ไม่ได้ออกสักตัว” ไอ้ชัดบ่นเป็นหมีกินผึ้ง มันเป็นคนออกไพ่ต่อจากผม

   “ควายชัด มึงบอกไพ่ในมือแบบนี้ พวกแม่งรู้หมด พากันกั๊กเราดิวะ” ไอ้วินโวยคู่บัดดี้ พวกผมฮาครืน
ไพ่ในมือมันสองคนรู้แต้มเพราะปากไอ้ชัดเผยไต๋สดๆ ร้อนๆ

   “เช็ดเข้! กูผ่านให้มึง รอออกตัวเล็ก” ไอ้หน่องกับไอ้ต้าร์หัวเราะสนั่น มันเป็นขารองไอ้ชัด

   “ทำหัวเราะปากดีสัดต้าร์ ไพ่มึงไม่ต่างกูหรอก ไม่งั้นมึงไม่รอออกไพ่ตามกู ไม่มึงก็กูแดกสลาฟแน่รอบนี้”
ความสนุกครื้นเครงเกิดขึ้นต่อเนื่อง แถมเถียงกันตลอด ผมกับไอ้รั่วมีขัดแย้งบ้างในการออกไพ่ สุดท้ายมันก็หน้าคว่ำเม้มปาก
หลังผมยืนกรานไม่ให้ออกมั่ว มีผ่านมีดักหลอกล่อรักษาตัวรอดไม่ให้เจ็บตัว แม้ไพ่ในมือไม่ดีนัก ดวงดีคงมีคู่ไอ้โต๋กับตะเกียง
ครองแชมป์เป็นคิงส์ติดกันหลายตา หนุงหนิงหวานกลางวง เล่นเอาพวกผมอิจฉาตาม ไอ้โต๋นั่งอ้าขาครอบสะโพกตะเกียงไว้
ให้น้องนั่งหว่างขามัน เอาคางเกยไหล่ปล่อยตะเกียงถือไพ่ มันเนียนซุกจมูกดมกลิ่นหอมซอกคอ พร้อมกำกับเป็นกุนซือ
แนะนำการออกไพ่ไปด้วย จะว่าไปแล้ว..คนเนียนและเจ้าเล่ห์หาเศษหาเลยจนต้องยกนิ้วให้
ไม่มีใครเกินไอ้หล่อเทพ ปั้นหน้านิ่งได้ดีโคตร...

   เล่นกันหลายสิบตา มีคู่ผม คู่ไอ้โต๋ คู่ไอ้บอมย์ไอ้โทนี่ รวมไอ้กานที่ได้ตังค์หลายร้อย ส่วนไอ้ชัดไอ้วิน
ไอ้ต้าร์ไอ้หน่อง เสียตังค์ เล่นกันแบบขำๆ แต่ก็สนุก เป็นอันว่าเราใช้เวลาช่วงบ่ายเล่นสลาฟจวนสี่โมงเย็น
ไอ้บอมย์สั่งให้จัดรถตู้โรงแรมพาพวกเราไปเดินตลาดกลางคืนของหัวหิน คล้ายกับตลาดนัดทั่วไป
เพื่อฆ่าเวลาระหว่างรอเวียนเทียนวันวิสาขะบูชา

   “เจริญล่ะ..พวกมึง” ระหว่างนั่งรถไอ้รั่วโพล่งขึ้นไม่มีปี่มีขลุ่ย

   “อะไรมึงวะ..พรต” ไอ้วินถาม พร้อมสายตารอคำตอบของเพื่อนๆ ที่จ้องอย่างสนใจ

   “พวกเราไง โคตรพ่อโคตรแม่อบรมดีฉิบหาย เล่นการพนันก่อนเข้าวัดทำบุญ กูไม่รู้ได้บุญหรือบาป
ผิดศีล 5 ร่วม 3 ชั่วโมง มึงว่าไม่เจริญหืม” พวกผมอึ้งมองตากันเลิกลั่ก เจอคำพูดแบบนี้เข้าแม้แต่ไอ้โต๋ยังไปไม่เป็น

   “เห้ย! คิดไรหนุกๆ ไม่ได้จริงจัง” ไอ้โทนี่พยายามเปลี่ยนบรรยากาศ

   “เพราะแบบนี้ กูถึงไม่ขัดตอนที่นึกได้” ไอ้รั่วมึนตอบ

   “แสรดดด!! พรต มึงรู้แล้วทำไมไม่แย้ง ดันมาพูดทีหลัง” ไอ้กานโยนความผิดให้ไอ้รั่วไปเต็มๆ

   “กูมานึกดูคงไม่เกิดประโยชน์ เพราะพวกมึงผิดศีลเป็นประจำกันนิ” มันดันพูดหน้าตาย

   “อะไรของมึง ผิดเหี้ยไร” คราวนี้เป็นไอ้ต้าร์แย้งบ้าง

   “แดกเหล้าย่อมผิดศีล มองขาอ่อนหน้าอกผู้หญิงล้วนผิดศีล
ยิ่งไอ้ชัดถึงกับออกปากเปิดห้องหิ้วเขาขึ้นไปกก หนักกว่าใคร” มันสาธยายหน้าตายได้ตลกสุดๆ

   “เห้ย! แค่ออกปากกูไม่ได้ทำ” ไอ้ชัดโวยใหญ่

   “มโนกรรม วจีกรรม มึงเคยได้ยินไหม..ขาดแต่กายกรรมเพราะมึงยังไม่ได้ลงมือ ไม่งั้นครบองค์สามแห่งความอุบาทว์”
ไอ้รั่วได้ทีเอาใหญ่คราวนี้ รับบทบาทเป็นกูรูผู้รู้แจ้งแห่งแสงธรรมไปแล้ว

   “มึงไปบวชเถอะพรต พวกกูจะร่วมอนุโมทนา ฉิบหาย! มาเที่ยวดันมาปาฐกถาธรรม..กรรม”
ไอ้วินส่ายหัวอย่างปลงตก แนะนำให้รั่วบวช ผมกับไอ้โต๋ขำตาม เจอแบบนี้ไอ้โต๋เหมือนทึ่งที่ผมอยู่กับไอ้รั่วได้ปกติ
ไม่รั่วตามอย่างที่พวกมันกังวล

   “เป็นเมื่อก่อนกูคงไม่ปฏิเสธคำแนะนำ อาจเก็บไว้พิจารณา ปัจจุบันกูมีห่วงทำให้ไม่สามารถตัดใจเดินทางสู่โลกพระธรรม
ได้อย่างสงบ” มันทำหน้าเศร้าประกอบคำพูด..ได้น่าถีบสุดๆ

   “ห่วงเหี้ยไรวะ..ห่วงผัว” เหี้ยชัดไม่ปล่อยผ่าน โพล่งไม่ให้ตั้งตัว โดนฝ่ามือไอ้รั่วยื่นไปโบกกบาลเสียงดังฟังชัด

   “ผลั๊วะ! ห่วงผัวพ่องมึงดิ กูห่วงครอบครัว เข้าใจใหม่สาด!!” มันโวยหน้าแดง
พอใครหยิบเรื่องนี้มาเป็นประเด็น เป็นอันต้องเจ็บตัวเป็นของแถมพร้อมอาการเขินของมันอย่างปิดไม่มิด

   “โด่! ลงไม้ลงมือแก้เขิน พูดแทงใจดำสิท่า” ไอ้ชัดไม่สงบ
ย้อนไอ้รั่วพร้อมเบี่ยงตัวซุกหลบหลังไอ้วินเป็นที่กำบังไว้ด้วย หากไอ้รั่วโบกมาอีก

   “กูไม่เหมือนมึงสัดชัด มีเมียมีลูกยังหม้อไม่เลือก” ไอ้รั่วสาวไส้

   “อะไร กูทำอะไร” มันลอยหน้าลอยตากวนไอ้รั่ว

   “กลางวันหมาตัวไหนวะ น้ำลายย้อยอดอยากจะโซ้ยสาวกลางสระ” ไอ้รั่วใส่เป็นชุด พวกผมนั่งหัวเราะขำกระจาย
ดีที่ไอ้บอมย์อาสาขับรถเอง ไม่อย่างนั้นความลับพวกผมคงเปิดโปง ขายหน้าคนขับไปแล้วเรียบร้อย
เพราะปากพวกมันเถียงกันไม่หยุด

   “อ้าว! กูชายแท้ไม่มองหญิงคงผิดปกติ” ไอ้ชัดเถียงใหญ่

   “มองอย่างเดียวที่ไหน มึงถึงกับจะหิ้วเขาเปิดห้องล่ะไอ้ห่า สันดานแบบนี้กูเห็นอนาคตมึงร่อมร่อ” ไอ้รั่วไปต่อไม่เลิก

   “ทำไม อนาคตกูเป็นยังไง” ไอ้ชัดใช่ย่อย เถียงลูกคืนไม่ลดละ

   “อย่างมึงมันประเภท เมียเก่าเรียกอีแก่ เมียแท้เรียกที่รัก เมียน่ารักเรียกอีหนู เมียมีจู๋เรียกอีตุ๊ดเว้ย! เข้าใจยังไอ้ควาย
คลำไม่มีหางมึงหาทางเสียบไม่แคร์สื่อ” สิ้นประโยคนี้ พวกเราฮากระจายทั้งรถ แม้แต่ไอ้ยักษ์บอมย์มันถึงกับหัวเราะไหล่สั่น
มือจับพวงมาลัยมั่นไม่ให้กระตุกไปด้วย

   “รัน..เมียมึงแม่งโคตรรั่วในสามโลกเลยวะ ฟังมันพูดดิ บอกเต็มปากเต็มคำ ฉิบหาย..กูละอย่างฮา..กร๊ากก!!”
ไอ้โทนี่ป้องปากกระซิบผม ปล่อยไอ้รั่วหน้ามึนสบตาไอ้พวกที่เหลือ ซึ่งพากันหัวเราะตัวงอเรียบร้อย นี่แหละไอ้รั่วตัวจริงเสียงจริง
เถียงกันเคร่งเครียดหน้าดำหน้าแดงอยู่ดีดี มันพาเขาฮาขึ้นมาดื้อๆ จากตึงๆ อยู่ เปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะกระจายได้ในพริบตา

   สีหน้าที่ไม่รู้ตัวว่ามันพูดบ้าบออะไรออกไป บวกท่าทางมึนเหมือนไม่เข้าใจว่าขำทำไมนักหนา
พวกถึงได้หัวเราะน้ำตาเล็ด ยิ่งหน้าหล่อๆ จ้องพวกผมตาเขม็งเหมือนมีคำถาม ‘พวกมึงขำเหี้ยไรวะ’
ยิ่งพาเสียงหัวเราะดังต่อเนื่องไม่หยุด ไม่อยากเชื่อว่ามันจะสามสิบด้วยซ้ำ ผีเข้าผีออกรั่วไม่เลิก..พรตเอร้ย!
ไอ้เหยี่ยวสุดรั่ว!!!..กูแม่งโคตรรักมึงว่ะ!!



ตอนหน้า NC นะคะ ลองดูว่าบทอัศจรรย์หวานๆ โรแมนติก

จะเหมาะกับคู่นี้หรือเปล่า เจอกันตอนหน้านะคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจ และคนอ่านหลายคนที่หยอดกระปุกรอรวมเล่มของคู่นี้

ได้เสื้อยืดสุดเท่แถมแน่นอนค่ะ

Luk. :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 19/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 20-05-2013 16:20:06

รั่วไม่มีใครเกิน  แต่รันก็รักขาดใจเนอะ  :hao7:

บวกเป็ด

รอNCหวานๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 19/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 20-05-2013 18:29:49

 :hao6: :hao6:

รีบมาน้า..รอตั้งแต่ตอนนี้แล้ว
รัน พรต น่ารัก...อย่าเพิ่งกลับ กทม. ยังไม่อยากมาม่า

 :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 19/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-05-2013 18:50:42

อยากรู้มาม่าแล้วววววว อิอิ

ฮาตลอดกาลจริงๆ นู๋พรตเนี่ย มีเขียนผิดนิดหน่อยเด้อ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 19/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 20-05-2013 18:59:52

ตอนที่แล้วยังเครียดกับยัยคิมอยู่เลยมาเจอตอนนี้ขำกระจาย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 20-05-2013 19:36:49

ไอ้รั่วมันก็รั่วสมชื่อ :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 20-05-2013 20:05:25

อ่านแล้วขำพรตอ่ะ  รั่วจริงอะไรจริง
สร้างเสียงหัวเราะได้ตลอด
แต่คู่ขโมยซีนตลอดก็คงไม่พ้นโต๋กะตะเกียง หวานกันจัง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 20-05-2013 20:11:34

พรตรั่วได้ทุกสถานการณ์เลย :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-05-2013 20:17:08

มีตอนนี้มาตัดความเครียดของชะนีคิมได้เยอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 20-05-2013 20:32:56

พรตอย่างฮา :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 20-05-2013 20:33:50

พรตจ๋ารั่วตลอดดดดดดดดดดด :angellaugh2: :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 20-05-2013 20:51:28

พี่พรตอย่างฮา นึกถึงมาม่าไม่ออกเลยวุ้ย :hao4:
รอบทอัศจรรย์หวานๆ ตอนหน้าค่ะ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 20-05-2013 21:39:13

พรตรั่วอีกแล้ววว
ฮาเอาโล่จริงๆนะพ่อเหยี่ยวรั่ว 55555
ตอนหน้าสวีทก่อนดราม่าป้ะเนี่ยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-05-2013 22:14:35

มีพรตที่ไหนมีเสียงหัวเราะที่นั้น :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 20-05-2013 22:28:10

พรตปิดบังอะไรรันน้า.... :mew5:
พรตยังคงเส้นคงวาความรั่วได้ตลอด :m20:
รอNCหวานๆของคู่นี้นะ :z1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 20-05-2013 22:32:29

 :hao6:  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 20-05-2013 23:54:29

รั่วไม่เคยเปลี่ยน แบบนี้เค้าเรียกว่า "เป็นความรั่วที่คงทน เป็นความล้นที่รันรับได้"

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 21-05-2013 00:31:34

ความรั่วคงที่ มันอยู่ในสายเลือด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-05-2013 02:30:58

 :laugh: :laugh: :laugh: ขำกับความรั่วของพรต
 :-[ :-[ :-[ เขาจะรอนะ NC หวานๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-05-2013 11:10:24

ความรั่วนี้ไม่มี
ใครเกินพรตได้ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-05-2013 11:39:59

อยู่ที่ไหนพรตก็ทำให้มีเสียงหัวเราะได้ สงสัยมันอยู่ในสายเลือดมั้งไอ้ความรั่วเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-05-2013 11:46:00

พรตรั่วตัลหลอดด :hao3: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 21-05-2013 12:21:45

กำลังเครียดเรื่องเพื่อนอยู่เลย

เปิดคอมหาอะไรอ่านแก้เซ็ง

เห็นคุณลักษ์อัพ พรต&รัน

อ่านไปอ่านมา หัวเราะน้ำตาเล็ด เพื่อนบอกมึงบ้า

หายเครียดไปได้ยังไงไม่รู้ ยอมรับจริงๆ เจอคู่นี้เรียกรอยยิ้มไม่หุบ

ขณะกำลังพิมพ์ ผมยังยิ้มค้างอยู่เลย 5555!!!

ขอบคุณมากครับ ที่สร้างความสุขและเสียงหัวเราะเสมอ

รอฉากหวานครับ :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 21-05-2013 12:32:47

หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh: พรตจังของคุณพี่ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 21-05-2013 12:40:18

รั่วและกวนนะพรต ตัวเองก็เล่นไพ่ด้วยแท้ๆ หุๆๆ
งานนี้ชัดโดนตลอด 555
:
:

 บ้างแวกว่ายอยู่ในสระ 
...แหวก

  “รีบกิน..ให้เวลาแยกย้ายอาบน้ำชั่วโมงเดียว มารวมตัวห้องกูพวก” ไอ้บอมย์สั่งการ แถมเร่งพวกเอ่อละเหย
...เอ้อระเหย

   “แดกเหล้าย่อมพิษศีล
...ผิด

  “อย่างมึงมันประเภท เมียเก่าเรียกอีแก่ เมียแท้เรียกที่รัก เมียน่ารักเรียกอีหนู เมียมีจู๋เรียกอีตุ๊ดเว้ย! เข้าใจยังไอ้ควาย คลำไม่มีหางมึงหาทางเสียบไม่แคร์สื่อ” สิ้นประโยคนี้ พวกเราฮากระจๅายทั้งรถ แม้แต่ไอ้ยักษ์บอมย์มันถึงกับหัวเราะไหล่สั่น มือจับพวงมาไหล่มั่นไม่ให้กระตุกไปด้วย
...พวงมาลัย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 21-05-2013 22:19:06

เพราะแบบนี้ไงถึงเป็นลูกรัก....ทั้งรั่วบวกหล่อโคตร....พกความน่ารักนิด ๆ...
แบบนี้ไม่หวงไม่รักได้งัยนะรันนะ.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: nutjung19 ที่ 21-05-2013 23:27:42

รั่วได้ตลอดนะพรต  อย่างฮา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 21-05-2013 23:32:16

แม้เวลาตึงเครียดนายก็ฮาแตกได้  :m20:
รอเอ็นซี~~~   :hao6:
รอนะฮะ :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-05-2013 11:10:04

พรตพูดแต่ละอย่าง คิดได้ยังไง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.24 วันที่ 20/5/56 ลงวันที่ผิดจร้าาาา 555
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 22-05-2013 11:29:39

รั่วได้ไม่มีตกจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 22-05-2013 13:02:32

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 15
(Special Run)


   “แดกล็อบสเตอร์ไหม ไนท์มาเก็ตหัวหินไม่แพง แค่พันสองตัวกิโลกว่า ใครสนใจมั่ง”
ไอ้บอมย์โน้มน้าว ขณะพวกเราเดินทัวร์ตลาด ซึ่งคลาคล่ำไปด้วยผู้คนกับบรรดานักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ
สองฝั่งทางมีร้านอาหารซีฟู้ดส่งกลิ่นยั่วน้ำลายสอ

   “กูอยากกินหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ ร้านไหนโอวะ” ไอ้รั่วถาม คงอยากกินจริงๆ

   “อะไร..กูคิดว่ามึงไม่สนใจบริโภคหอยซะแล้ว” ไอ้หน่องกัด เป็นเหตุให้ไอ้รั่วมองมันเหมือนจะขบหัว

   “แม่ง! เหี้ยไรเนี่ยะ แซวกูเรื่องหอย อยากรู้เอาเมียมึงมาลองไหม ว่ากูเก่งหรือเปล่า ไอ้ฟราย!”
ดูท่าจะของขึ้น..แรงเชียวเมียกู

   “สาด! กูรับคำท้า ปัญหามึงถามไอ้รันดูก่อน มันยอมหรือเปล่า?” ผมถูกพาดพิง งานนี้มันรู้แต้มว่าผมต้องปฏิเสธใจขาด
จึงกล้าท้าทายไอ้รั่ว ใครว่ามันไม่เจ้าเล่ห์ ทั้งก๊วนแม่งพอกันทุกตัว ขืนผมยอมมีหวังไอ้รั่วลุยโลด มันยิ่งบ้าพลังชอบเอาชนะอยู่ด้วย

   “ว่าไงกุนซือ..มึงยอมไหม” ทุกสายตารอคำตัดสินจากผม ไม่มีอะไรเล่นหรือไงวะ!
อะไรไม่หนักเท่าไอ้รั่วจ้องอย่างลุ้นระทึกนี่สิ คงคาดหวังผมจะพยักหน้าอนุญาตอยู่หรือเปล่า

   ผมคงยอมหรอก..เกิดหวนคืนสังเวียนล่อประตูหน้าดันไม่หวนกลับ ผมได้ชอกช้ำตามลำพัง ‘ขอโทษว่ะรั่ว กูไม่เสี่ยง’
เมียเหี้ยแต่ละตัวธรรมดาที่ไหน เรื่องรูปร่างหน้าตาไม่ต้องพูดถึง อย่างกับหลุดแม็กกาซีนกันมา

   “หึหึ! กูล่อก่อนค่อยให้มันตาม” ทางออกสวยงามไม่ให้ดูอ่อนจนพวกจับไต๋ได้
ต้องสมน้ำสมเนื้อ หนามยอกต้องหนามบ่ง มันคะนองปาก หน้าไหนจะกล้าส่งเมียมาให้ล่อฟรี..จริงไหม?

   “ครวย! กูท้าห่าพรตไม่ใช่มึง” สุดท้ายไอ้หน่องยอมถอย มันควรรู้แต่แรกอย่าวัดภูมิกับผม

   “หึหึ! มึงปากพล่อยหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ ใครลบเหลี่ยมไอ้รันได้วะ กูอยากเห็นมานานแล้ว”
เสียงหัวเราะซ้ำเติมของไอ้โต๋ ทำแต่ละคนเงียบไม่กล้าเสริม ฉายาผมไม่ได้ฟรี..ย่อมมีดีพอตัว

   “ตกลง..มึงไม่อนุญาต” กลับเป็นไอ้รั่วติดใจไม่เลิก

   “กูพูดคำไหน..ไม่อนุญาต” ผมย้อน แต่มันเสือกทำหน้างง

   “เอาไงมึงไอ้หน่อง ไอ้รันอนุญาตมึงจัดเมียมาเซ่นกู พ่อจะล่อให้ลืมผัวไปเลย ท้ากูดีนัก”
มันหันไปเล่นงานไอ้หน่อง ซึ่งหน้าแดงหูแดงหลังโดนไอ้รั่วบี้ไม่เลิก

   “พ่องมึงดิ..ฟังไม่เข้าใจหรือพรต มันล่อก่อนถึงค่อยให้มึงทดสอบ แบบนี้กูยอมไม่ได้ ทั้งผัวทั้งเมียระยำพอกัน”
ห่าหน่องแพ้แล้วเหวี่ยง

   “เห้ย! รันมึงกะแซนวิชเชียวเหรอ กูไม่นิยมสวิงกิ้งนะโว้ย!” ไปกันใหญ่แล้ว คิดไปไหนวะนั่น รั่วไม่มีลิมิตจริงๆ

   “มึงอย่าบ้าให้มาก หาหอยไซส์ยักษ์ยัดปากเหอะ” ผมรวบกอดคอมันลากตามหลุนๆ
ก่อนมันพาออกทะเล ถึงมาหัวหินเวลานี้ไม่ควรโต้คลื่น ตัดบทไม่ให้ไอ้หน่องหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม
ลากไอ้รั่วซึ่งหลุดจนล้นเดินเข้าร้านโชว์หอยยักษ์ที่มันอยากแดกซะเลย

   “อย่าลืมขอโทษเมียพี่ด้วยพี่หน่อง แรงนะเอาเมียมาท้าเพื่อน ไม่ใช่พี่รันพี่ตายแน่”
ตะเกียงกระซิบไอ้หน่อง ผมทันได้ยิน มันสบตาผมตรงๆ จึงยกยิ้มให้แบบไม่ติดใจ ได้รับสายตาและรอยยิ้มขอบใจส่งมาให้

   บางเรื่องแม้บิดเบี้ยวไปบ้าง แต่พวกเราล้วนรู้ดี ไม่มีอะไรเกินกว่านั้น การที่ตะเกียงเอ่ยปากเตือน
เป็นประสบการณ์ให้มันไม่พลั้งปากอีก ถ้าไม่ใช่ผมมันอาจกลืนน้ำลายตัวเองอย่างตะเกียงพูด
ที่สุดแล้วคงไม่ยอมปล่อยเมียรักมาให้ชายอื่นเชยชมหรอกน่า...

   ผมสั่งล็อบเตอร์มาตัวกินกับไอ้รั่ว ซึ่งสั่งหอยแมลงภู่ยักษ์มาสองโลไอ้โต๋กับตะเกียงก็สั่งล็อบเตอร์กินสองคน
พวกมันที่เหลือต่างจับคู่หารครึ่ง ยกเว้นไอ้บอมย์ ไอ้โทนี่ ไอ้กาน สั่งสองตัวแดกสามคน ส่วนพวกผัดหอยลายน้ำพริกเผา
หอยหวานย่าง กะพงผัดฉ่า และรายการอื่นๆ แชร์กันออก ยกเว้นกุ้งมังกรจ่ายใครจ่ายมัน กินอิ่มหนำสำราญ
ดูเวลาเพิ่งหกโมงเย็น เหลือกว่าชั่วโมงถึงไปวัด ตกลงพากันเดินดูของที่วางแผงขาย ส่วนใหญ่ไม่ต่างตลาดนัดทั่วไป
กระทั่งเดินมายังโซนล่อแหลมขายพวกเซ็กส์ทอย โชว์ดิลโด้บนแผงให้เห็นกันแบบจะๆ

   “จ้องใหญ่” ผมถามไอ้รั่ว ดันเสือกจ้องดิลโด้บิ๊กไซส์ไม่วางตา
จนคนขายมองมาแปลกๆ แถมยิ้มให้ด้วยแล้วนั่น คงเดาว่ามันเป็นเกย์ชัวร์

   “กูกำลังกะขนาด” มันบอกก่อนเบนสายตากลับ เดินตามพวกเพื่อนซึ่งตีคู่นำหน้าดูนั่นนี่เรื่อยเปื่อย
ยังไม่มีใครซื้อของอะไรติดมือ เพราะของที่เห็นล้วนหาได้ในกรุงเทพฯ จะว่าไปราคาที่นี่แพงกว่าด้วยซ้ำ

   “กะอะไรวะ” ถามเพราะสงสัย จ้องดิลโด้ขนาดนั้นกะอะไรของมัน

   “กูเปรียบของมึงแม่งใกล้เคียงเลยวุ้ย! เห็นซึ่งหน้ารับเข้าไปได้ไงตั้งสิบกว่าปี โชคดีไม่เกิดผลข้างเคียง
ขี้ไหลโดยอั้นไม่อยู่ยุ่งฉิบหาย” ผมแทบขำก๊าก ไม่ติดกลัวตกเป็นเป้าสายตาคนทั้งตลาดคงหัวเราะตัวงอไปแล้ว
ทรมานสุดๆ ที่ต้องเก๊กหน้าเกร็งท้องเอาเป็นเอาตาย ได้แต่หันหน้าหนีมองนั่นนี่ทำไม่ใส่ใจคำพูดมัน
ไหนได้อยากลงไปชักดิ้นชักงอสุดๆ

   ไม่มีใครรั่วได้เท่าคุณมึงแล้วพรต ใครสอนให้เอาของผัวไปเปรียบของปลอมกลางตลาด..ฮะฮ่าๆๆ!!
อยู่ใกล้มันไม่เคยไร้ซึ้งอารมณ์ขันจริงๆ ดันเสือกหน้านิ่งไม่รู้ตัวว่าพูดบ้าอะไรอีก..นี่แหละ วรพรต รัตนมณีกาญจ์

   “ลายสวยวะ ลายนี้ก็ใช้ได้ ลองไหม” พวกเพื่อนพากันหยุดดูลายสักซึ่งเพ้นท์บนปลอกแขนสีเนื้อ
หากเอามาสวมแขนจะหลอกตาเหมือนแขนเราไปสักลายมา มีให้เลือกหลายแบบ แต่ละคนดันผีติสเข้าสิงอยากสวมกันซะงั้น
ตะเกียงก็เป็นไปกับเขาด้วย ไอ้โต๋ไม่ห้ามคงเห็นไม่ได้สักลงผิวจริง แค่สวมปลอกดูขำๆ
มันเลยปล่อยเมียแสนสวยลุยไปกับพวกที่เหลือ

   “วิน..มีลายวัวไหม” ไอ้รั่วแทรกเข้าไปถามไอ้วิน ส่วนลายที่มันอยากได้นี่สิ
พาเอาแต่ละคนหยุดมือมองกันเป็นตาเดียว

   “ลายวัวอะไรของมึง” ไอ้ต้าร์ถามอดีตหัวหน้าแก๊งมันงงๆ

   “ลายวัวไง มึงฟังไม่เข้าใจ” มันยืนกรานสีหน้าจริงจัง

   “กูได้ยินเต็มสองหู แต่กูงงอยู่เนี่ยะ..วัวเหี้ยไรวะ” มันย้อนแสดงสีหน้าเอือมระอาใส่ด้วย

   “แปลกตรงไหน ลายเสือเผ่น ลายสิงห์ ลิงลม พญานาคยังมี กูอยากได้ลายวัวพิลึกยังไงหืม”
เออ..เอากับมันสิ อ้างแบบนี้กลายเป็นไอ้ต้าร์ยกมือกุมขมับ ชนิดอยากทึ้งหนังหัวขึ้นดื้อๆ ผมกับไอ้โต๋สังเกตการณ์วงนอก
ได้แต่สบตากลั้นขำไหล่สั่น ทุกที่ทุกสถานการณ์ถ้าหากวรพรตมีส่วนร่วม ไม่คนใดคนหนึ่งต้องอยากเอาหัวโขกถนนตายไปเลย

   “พ่องมึงวัวที่ไหนมีลาย มันมีสีล้วนโว้ย!” ไอ้ต้าร์ได้คนช่วย ไอ้ชัดยื่นมือเข้าแก้ลำ รั้งสถานการณ์ให้เพื่อนอาการดีขึ้น

   “โง่นั่นมึงแล้วห่าชัด..วัวมีลายมึงไม่เคยเห็นดิไอ้หลังเขา..ติดกล่องนมลายขาวดำไม่เรียกลายมึงเรียกว่าโล่หรือไงสาด!!
คงมีแต่บ้านมึงที่รู้จักแต่วัวสีเดียว รู้ไม่จริงเสือกเสนอหน้าสอด” เจอจัดไปเต็มๆ วัวขาวดำตามฟาร์มโคนมถูกไอ้รั่วนำมาเป็นพระเอก
งานนี้เรียบร้อย พาเอาพวกมันเถียงไม่ออกจนด้วยเหตุผล

   “พวกมึงยอมเหอะ อย่าแส่ให้หน้าแตกอีกเลย มันไม่มีดีพวกเราคงไม่ยกให้เป็นหัวหน้าแก๊ง” ไอ้วินตบบ่าไอ้ชัดปลอบใจ
แต่เสือกไหล่สั่นกลั้นขำอีกไอ้ห่า ปั้นน้ำเสียงเห็นใจสุดซึ้ง ดันแอบหัวเราะสะใจที่ไอ้ชัดหน้าแตกแม้แต่หมออย่างมันยังไม่รับเย็บ
ผมกับไอ้โต๋ขำพรืด เห็นสีหน้าไอ้ชัดทำปากพะงาบๆ ใบ้กินยิ่งชวนขำเข้าไปใหญ่ ส่วนไอ้รั่วผู้กำชัยชนะ เอาแต่ยิ้มเท่ยักคิ้วใส่เพื่อนกวนๆ อย่าว่าแต่พวกผมที่หลุดหัวเราะ แม้แต่คนขายยืนฟังการปะทะวาจาตั้งแต่ต้น ยังขำแบบไม่แคร์สื่อไปเรียบร้อย...

   ผลจากการทำให้คนขายเอ็นจอยมีความสุข เขาจึงถามหาลายวัวตามแผงขายด้วยกัน
ได้มาให้ไอ้รั่วสมใจ ดันพานซวยผมอีก มันดันบังคับให้สวมคนละปลอก

   “ทำไมกูต้องสวมด้วย” อย่าว่าแต่ลายวัว ลายห่าเหวอะไรผมก็ไม่คิดจะใส่สักนิด ขณะที่ตะเกียงได้ลายกราฟฟิคเท่ๆ
ให้ไอ้หล่อเทพใส่เป็นเพื่อน แถมไอ้บ้านั่นก็ทำตามอย่างว่าง่าย เรียกรอยยิ้มสวยออร่ากระจายบนหน้าใสไม่มีหุบ
จนไอ้โต๋หมั่นเขี้ยวขยี้หัวกระเซิงไปหลายที คู่นี้หวานเลี่ยนไม่แคร์ใครจริงๆ ส่วนพวกที่เหลือเลือกใส่เป็นทีมครบเซ็ท
ผมจะไม่ลำบากใจหากลายที่มันให้ไม่เป็นลายวัว

   “คนอื่นเขาสวมคนละข้าง มึงอย่ามาแตกกลุ่ม” ฟังเหตุผลมันแทบกุมขมับให้หัวระเบิดตายไปเลย

   “กูสวมก็ได้ ขอเป็นลายอื่นแทน” ผมต่อรอง

   “ไม่ได้ คนขายเขาอุตส่าห์ไปหามา กูมีเหตุผลที่ให้เราสวมลายนี้”

   “เหตุผลอะไรของมึง ฟังไม่ขึ้นกูเปลี่ยนลายทันที”  รีบยื่นคำขาด

   “วัวควายคือสัญลักษณ์ของการโดนหักหลัง หากคนรักไปมีชู้นอกใจ  คนมักเปรียบฝ่ายถูกหักหลังมีเขางอกบนหัว
โง่เหมือนวัวควาย กูถึงเลือกลายวัวซึ่งซอฟท์สุดๆ แล้ว ขืนเลือกลายควายดูแรงไป เพื่อยืนยันว่ามึงกับกูจะไม่มีเขางอกหัว
เพราะเราสวมแขนแก้เคล็ดกันแล้ว ประเด็นหลักมึงกับกูไม่ใช่ควายจะได้มีเขา วันข้างหน้าไม่ให้มีเขามาวุ่นวายในชีวิตเราเด็ดขาด
เพราะไม่มีเขา กูก็ยังมีมึง..ฮะฮ่าๆ” อึ้งแดก! เหตุผลของมัน พูดไม่ออกครับ น้อยครั้งเหตุผลของไอ้รั่วจะทำผมไปไม่เป็น
ครั้งนี้คือหนึ่งในนั้น แต่ผมก็อดยิ้มตามไม่ได้ หัวเราะไปพร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มมีความสุขของมันด้วย ยอมสวมปลอกแขนลายวัว
อย่างไม่มีข้อคาใจ เพราะเหตุผลโดนใจผมอย่างจัง เราจะไม่มีวันนอกใจสวมเขาให้กัน จึงสวมวัวไว้ที่แขน..ฮะฮ่าๆ!!!
บ้าฉิบ! เมียกูโคตรรั่วสุดในสามโลกจริงๆ

   เดินจวนจะทุ่ม พวกเราขึ้นรถไปวัดเขาตะเกียบเพื่อเวียนเทียนวันวิสาขะบูชา
ไม่ลืมแวะร้านดอกไม้ซึ่งตั้งแผงละแวกนั้น ซื้อดอกบัวพร้อมธูปเทียนติดไม้ติดมือเรียบร้อย

   วัดเขาตะเกียบห่างตัวเมือง 6 กิโล ขับรถไม่ถึงสิบนาที เป็นช่องเขาที่ยื่นไปในทะเลลักษณะคล้ายตะเกียบคนจีน
ทำให้ตั้งชื่อนี้ขึ้นมา ผู้คนร่วมทั้งนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อยหลั่งไหลมาเวียนเทียนที่นี่ เพราะวิสาขะบูชาเป็นวันสำคัญยิ่งใหญ่
ของชาวพุทธ เกิดสิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า คือการประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน แม้เหตุการณ์ทั้ง 3 จะห่างกันหลายปี
แต่กลับเวียนมาบรรจบในวันเพ็ญเดือน 6 ขึ้น 15 ค่ำ พุทธศาสนิกชนทุกคนที่รู้ประวัติความมหัศจรรย์นี้ ต่างมีความศรัทธา
ร่วมปฏิบัติธรรมเวียนเทียนอย่างที่เห็นคลาคล่ำจนเต็มลานพระอุโบสถ

   “โห! คนเยอะ” โทนี่เปรย พวกเราเกาะกลุ่มไม่ได้เข้าใกล้พระอุโบสถ เห็นจำนวนคนแล้ว
อยู่บริเวณนี้อึดอัดน้อยกว่า ขนาดยังไม่ได้จุดธูปเทียน ไม่อย่างนั้นควันธูปคงได้ทำร้ายระบบทางเดินหายใจพอดู

   “เดินรอบนอกเหอะ” ไอ้โต๋แนะ พวกเราพยักหน้าเห็นด้วย ยังไม่ถึงเวลาเริ่มพิธี
พระสงฆ์ยังทำวัดเย็นไม่เสร็จ พวกที่มาเวียนเทียนยืนกันเป็นกลุ่มๆ หน้าอุโบสถแออัดกว่าจุดอื่น

   “คิกคิก” เสียงหัวเราะคิกคักพร้อมสายตา 7 คู่ ของบรรดาสาวๆ ซึ่งยืนห่างพวกผมไม่มากนัก
จ้องมายังพวกเรา กระซิบกระซาบสนุกสนาน

   “เฮ้อ! ในวัดเว้ยในวัด ยุบหนอพองหนอ” ไอ้หน่องพึมพำคนเดียว

   “คึคึ! แรงๆ ทั้งนั้น” ไอ้บอมย์เปรย อมยิ้มยักคิ้วให้โทนี่ หลังพวกมันมองไปที่พวกเธอ แล้วได้รับรอยยิ้มพร้อมขยิบตาให้

   “อ่า! จะได้บุญไหมเนี่ยะ” ตะเกียงบ่น แถมเบียดไอ้หล่อเทพไปด้วย บอกเป็นนัยคนนี้มีเจ้าของแล้ว เห็นแบบนี้อดขำ
แต่ก็ต้องหน้าตึงเมื่อหนึ่งในกลุ่มเธอดันใจกล้า ยิ้มโปรยเสน่ห์ปรี่เข้ามาหยุดตรงหน้าไอ้รั่วที่ยืนคู่ผม  ก่อนเอ่ยปากคุยกับมันว่า

   “มิ้นค่ะ ยินดีรู้จัก” เป็นการแนะนำตัวอย่างอาจหาญ ไอ้รั่วชะงักนิ่ง มันชำเลืองไปยังกลุ่มเพื่อนเธอ
ต่างรอดูเหตุการณ์จดจ่อ ก่อนเบือนสายตาจ้องเธอที่มองมันไม่วางตา สื่อความหมายวิบวับอีกต่างหาก   

   “ครับ! ยินดีเช่นกัน” ไอ้รั่วตอบ ผมนิ่งเฉยรอดูเธอต้องการอะไร

   “จะไม่แนะนำตัวหน่อยหรือคะ”  มั่นมาก แต่งตัวทันสมัยรวมเพื่อนเธอทั้งกลุ่มด้วย

   “พรตครับ” มันพูดอย่างรักษามารยาท

   “สนใจเวียนเทียนด้วยกันไหม” เธอชวนตรงๆ แสดงความสนใจชัด

   “เผอิญผมมากับเพื่อนหลายคน” มันปฏิเสธอย่างสุภาพ

   “มิ้นท์ก็มากับเพื่อน เวียนเทียนกันเยอะๆ สนุกดีออก ได้เพื่อนร่วมบุญมากมาย” เธอยิ้มพราวเสน่ห์
ไม่แสดงอาการผิดหวังจากคำพูดปฏิเสธกลายๆ ของมันสักนิด ไอ้รั่วไปไม่เป็นเจอรุกไล่ระยะประชิด
หันมาขอความช่วยเหลือจากผม

   “ตกลงครับ พวกผมยินดี ยกเว้นเพื่อน 4 คน คงไม่สะดวกกันครับ”
ไอ้บอมย์ขัดตาทัพ แค่มันสบตาผมก็รู้ว่าควรทำยังไง ผมจึงไม่ต้องเหนื่อย

   “ทำไมคะ” เธอสงสัยแววตาไม่เสแสร้ง หลังไอ้บอมย์ชี้นิ้วมายังไอ้รั่ว ผม ไอ้โต๋กับตะเกียง

   “พวกมันมีภารกิจต้องแก้บนหนะ ไม่สะดวกจริงๆ ยกเว้นพวกผม” เธอหันมาจ้องไอ้พรตขอคำยืนยัน
แสดงเจตนาชัดว่าเป้าหมายเธอคือมัน..ที่ต้องการเวียนเทียนด้วย

   “ครับ! อย่างที่เพื่อนผมบอก ผมสี่คนต้องมีพิธีกรรมส่วนตัวอ่าครับ” มันรับลูกแบบไม่จำเป็นต้องส่งซิก

   “เหรอคะ! ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร เชิญเพื่อนคุณค่ะ” เธอหันไปยิ้มให้ไอ้บอมย์
ก่อนหันหลังนำไปยังกลุ่มพวกเธอ ที่ส่งยิ้มอย่างสานไมตรี

   “พวกกูไปเวียนกับสาวนะมึง ไม่ได้อยากแยกทางนะพวก แค่ไม่ต้องการเกิดปัญหา คาดว่าถ้ากูไม่หาทางออก
มีหวังไอ้โต๋กับตะเกียงมีงอน สำคัญมึงกับไอ้รั่วคงอารมณ์บูดสุดๆ” ไอ้บอมย์บีบไหล่ผมร่ายจุดประสงค์ ผมพยักหน้าเข้าใจ
ไอ้หล่อเทพก็ไม่ค้าน แล้วแต่พวกมัน เมื่อเลือกจัดการวิธีนี้ก็ไม่เลว โดยเฉพาะพวกไอ้วิน ไอ้โทนี่ ไอ้กาน ไอ้ชัด
ไอ้ต้าร์ ไอ้หน่อง ยอมไปเวียนเทียนกับสาวๆ ครบคู่ ก่อนไอ้บอมย์จะก้าวขาตามไป

   “จิ๊! เห็นสาวดีกว่าเพื่อน” ตะเกียงจิ๊ปากใส่

   “โธ่! ตะเกียง..พี่ช่วยแก้ปัญหาให้นะ กันสาวมาป้วนเปี้ยนไอ้โต๋มันไง 
ดูคนใส่เสื้อสีชมพูดิ จ้องไอ้โต๋ตาเป็นมัน” ผมมองตาม จริงอย่างมันพูด เธอมองไอ้โต๋สายตาวาววับ

   “โด่! อย่าอ้าง พี่โต๋ไม่หนักแน่นคงไม่อยู่ทุกวันนี้หรอก สำคัญพี่เหอะ อยากเวียนเทียนกับสาวก็พูดมาตรงๆ น่า”
น้องบู้หน้าใส่  ไอ้บอมย์ยิ้มแหย่ ผมเข้าใจมันครับ ไม่ได้มีเจตนาแยกกลุ่ม มันแค่เห็นพวกผมมาเป็นคู่
ไม่อยากให้อารมณ์ขุ่นมัวด้วยเรื่องนี้ จึงอาสาเป็นไม้กันหมาเสียเอง ไม่อย่างนั้นไอ้พวกที่เหลือคงไม่รับลูก
ส่วนผลพลอยได้ถือว่าพวกมันคงแค่สนุกมากกว่า จบพิธีต้องแยกย้ายอยู่ดี

   “เอาน่าตะเกียง..ขอบใจวะ” ไอ้โต๋ห้ามเมีย ค่อยหันไปบอกไอ้บอมย์
ปล่อยมันแยกไปควงสาวเวียนเทียน เหลือพวกผมสี่คนยืนด้วยกัน

   “พระสวดแล้ว” ไอ้รั่วสะกิด

   “อืม..” พวกผมพากันสำรวมกิริยา รวบรวมสมาธิไม่ให้วอกแวก สวดตามพระที่กล่าวนำ
ผู้คนทั้งบริเวณทำตามหมด จบบทสวดพระสงฆ์ร่วมยี่สิบรูปทยอยลงจากอุโบสถ ตั้งแถวนำบรรดาพุทธศาสนิกชน
เวียนเทียนรอบอุโบสถสามรอบ พิธีกรรมจึงเริ่ม ผมกับไอ้รั่วจุดธูปเทียน  ไอ้โต๋กับตะเกียงก็ด้วย โชคดีพวกเราซื้อชุดธูปเทียน
ที่มีกำบังลมเป็นครอบพาสติกช่วยไม่ให้เทียนดับ ด้ามถือป้องกันน้ำตาเทียนหยดได้ด้วย การเดินรอบพระอุโบสถของพวกเรา
เป็นไปอย่างสงบ แต่แอบร้อนฝ่าเท้านิดหน่อย เพราะต้องถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่า พื้นปูนยังระอุไอแดดกลางวันไว้อยู่

   ขณะก้าวตามกันเป็นพรวน ท่ามกลางแสงเทียนเป็นดวงๆ ของผู้คน หลายครั้งผมกับไอ้รั่วสบตากันแบบไม่ตั้งใจ
รู้สึกหัวใจอิ่มเอิบอธิบายไม่ถูก มันเองคงรู้สึกไม่ต่างกัน หน้าขับสีบอกอาการเขินชัด ผมอมยิ้มมีความสุข
มุมน่ารักของมันทำหัวใจอุ่นวาบ ตราบที่มีมันอยู่เคียงข้างกันแบบนี้

   หากแสงเทียนเปรียบดั่งแสงพระธรรมนำทางผู้คนพบความสงบสุขชั่วนิรันดร์ จากรสพระธรรมที่บรรลุนิพพาน
ตามคำสั่งสอนพระพุทธเจ้าที่ท่านตรัสรู้เอาไว้นั้น คนข้างกายย่อมเปรียบแสงความรักความสุขให้กับผม แสงนี้ส่องใจผม
เพียงคนเดียว ไม่ต่างไอ้โต๋ที่หลายครั้งแอบเห็นสายตาคมเข้มของมันหวานเยิ้มตอนมองตะเกียง คงเพราะตะเกียง
คือแสงสว่างหัวใจของมันเช่นกัน

   “มองทางดิ หน้ากูมีอะไรวะ” มันเขิน ผมเบือนสายตาหนีรูปหน้าด้านข้างของมันอย่างยากลำบาก
แสงตกกระทบจากไฟเทียนขับหน้าหล่อไอ้รั่วดูมีเสน่ห์ดึงดูดเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ทำเอาเคลิ้มไปเลยทีเดียว
มันหล่อไม่เป็นรองใครจริงๆ ไม่แปลกที่สาวๆ เห็นเข้าพากันคลั่งง่ายๆ

   “อรึ้ย! มองทางดิ ทำสมาธิกูป่วนหมด” มันขมึงตาให้ผม พานอดขำท่าทางมันจนได้ ไม่ว่าแสดงสีหน้าแบบไหน
กลับดูดีได้อีก คนทั่วไปเห็นภายนอกคงไม่รู้ ว่าบุคลิกสมบูรณ์แบบสุดเพอร์เฟกดันรั่วสุดโต่ง ไม่นับไอ้โต๋กับตะเกียง
คงมีมันที่คนมาเวียนเทียนต้องหันมองเป็นระยะ พวกข้างหลังจ้องกันเพลิน บางคนกระซิบเดาสุ่มนึกว่ามันเป็นดารา
ไอ้รั่วท่าเดินอกผายไหล่ผึ่งก้าวอย่างสมาร์ท เราเดินเรียงกันสี่คน เว้นแต่ตะเกียงสูงแค่ไหล่ แต่ใบหน้าดันสวยจับใจ
สามารถตรึงสายตาผู้คนแบบไม่ต้องหาคำตอบ กลุ่มหนุ่มร่างใหญ่หุ่นเท่ทั้งหลาย ที่ตีคู่สาวเป็นโขยงต่างไม่น้อยหน้า

            การมาเวียนเทียนค่ำนี้เต็มไปด้วยความสุข ไอ้รั่วเป็นองค์ประกอบสำคัญของความสุขผมครับ
รู้ตัวว่าสายตาผมไม่อาจโฟกัสจุดอื่น เมื่อไอ้หล่อที่เดินตีคู่เหมือนมีมนต์สะกดผมให้มองไม่รู้เบื่อ หากมีใครผิดสังเกต
ตั้งคำถามทำไมผมจ้องมันไม่วางตา หรือคิดว่าเราเป็นคู่เกย์ ชั่วโมงนี้ผมไม่แคร์ คงไม่มีใครมีความทรงจำเกี่ยวกับพวกเรา
เสร็จแล้วต่างคนต่างแยกย้าย ทำไมผมต้องสนว่าพวกเขาคิดยังไง แอบอธิษฐานหากเราเกิดมาเพื่อกัน
ขอให้ได้ปฏิบัติธรรมร่วมกันทุกภพทุกชาติ ‘รักมึง..พรต’

   เสร็จจากเวียนเทียน ผมสี่คนแยกออกมารอพวกไอ้บอมย์ที่รถ คิดว่าพวกมันคงต้องล่ำลาสาวใช้เวลาพอสมควร
ระหว่างรอเห็นชายฉกรรจน์รุ่นใหญ่กับวัยรุ่นอีกโขยง กะด้วยสายตาร่วมยี่สิบท่าทางไม่น่าไว้ใจ เดินผ่านพวกเราไป
มีสำรวจพวกผมแบบไม่เกรงใจอีกต่างหาก หนึ่งในนั้นทำผมหูผึ่งจากคำพูดที่ได้ยิน

   “พวกมิ้นท์เวียนเทียนกับหนุ่มต่างถิ่น” ชื่อคุ้นหู แถมหนุ่มต่างถิ่นทำให้ผมคาดเดาไม่ยาก พวกผมสบตากันทันที

   “พวกมึงอย่าโชว์ของให้คนแตกตื่น เจอพวกมันพาออกมาคุยหลังวัด อย่ากระโตกกระตากเป็นอันขาด”
ไอ้คนชื่อกันท่าทางเป็นหัวโจก รูปพรรณสัณฐานเดาอายุน่าจะสามสิบต้นๆ

   “ครับพี่ ผมกำชับพวกมันให้เหน็บเอวมิดชิด” คงหมายถึงอาวุธ
มากันขนาดนี้เสือกใช้เครื่องทุ่นแรงเสริมอีก นักเลงกระจอกจริงๆ



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 22-05-2013 13:04:31

-  2  -





   “โต๋..กลิ่นไม่ดีว่ะมึง”
หันบอกไอ้หล่อที่ยังคงหน้านิ่ง แทบไม่ต้องรอให้ใครสั่ง ตะเกียงโทรหาไอ้บอมย์ทันที

   “พี่บอมย์รีบมาที่รถ งานเข้าแล้ว เจ้าของผู้หญิงยกโขยงรุมตีนพวกพี่ ออกมาด่วน”
เหมือนมันเข้าใจเหตุการณ์แต่คงไม่ทัน สองกลุ่มประจันหน้าห่างลานจอดไม่ถึงยี่สิบเมตร

   “เป็นเรื่อง” ไอ้รั่วจ้ำไม่เหลียวหลัง เมื่อรู้ถึงภาวะตึงเครียดระยะไกล
ผมรีบประกบให้ไว ส่วนไอ้หล่อกับตะเกียงก้าวตามติดๆ

   “พวกเราไม่ได้ทำอะไร” เสียงไอ้วินพยายามชี้แจงไอ้กัน ซึ่งชักสีหน้าขมึงทึง
ข้างมันสาวมิ้นท์ผู้เป็นชนวนรั้งแขนไว้ ส่วนเพื่อนเธอที่เหลือ ต่างถูกบรรดาเจ้าของลากไปยืนข้างตัว
ที่แท้มีคู่ดันอ่อยไม่เลือก พอเจอปัญหากลับปิดปากเงียบกันเชียว

   “พี่กันไม่มีอะไรจริงๆ มิ้นท์กับเพื่อนเวียนเทียนปกติ เชื่อหน่อยสิคะ” เธอใช้มารยาหญิงอ้อนให้มันใจอ่อน

   “มิ้นท์ถอยไป เรื่องนี้ไว้ค่อยคุย ตามกูมาพวก” มันตัดบทไม่ให้เธอยุ่ง 
หันมาพยักหน้าให้เพื่อนผมเดินไปยังจุดที่พวกมันต้องการ

   “ไม่ดีกว่า พวกผมมีธุระต่อ” ไอ้บอมย์ออกตัว รูปร่างมันสูงใหญ่กว่าใครในกลุ่ม
ข่มขวัญพอสมควรหากพวกมันไม่มาเยอะ และมั่นใจในอาวุธที่ติดตัวคงหัวหดอยู่บ้าง

   “มึงต้องไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว” มันขยับมือข้างเอวให้รู้พกปืนมาด้วย
ทำขู่ว่าเอาจริง จังหวะพวกผมเดินเข้าไปสมทบพอดี

   “ทำอะไรวะ กูรออยู่นาน” ไอ้รั่วตีมึน ถามไอ้บอมย์หน้าตาย

   “พวกกูติดปัญหานิดหน่อย โทษทีพรต” ไอ้บอมย์บอก พยักเพยิดไปยังพี่เบิ้มคือไอ้กัน ว่าเป็นต้นเหตุให้มันช้า

   “มีปัญหาอะไรหืม” ผมกับพวกที่เหลือไม่แทรก ปล่อยมันลุย ยังไงก็มั่นใจพวกเราเอาอยู่

   “มึงถามพี่เขาดูดิ” ไอ้บอมย์โบ้ยให้ไอ้เบิ้ม

   “มีปัญหาอะไรกับเพื่อนผมครับพี่” ไอ้รั่วเล่นตามเกม

   “เพื่อนมึงยุ่งเด็กกู” มันตอบแบบมะนาวไม่มีน้ำ ปั้นหน้ายักษ์ใส่เหมือนไม่เกรง ต่อให้พวกเรามาเพิ่ม

   “คงมีการเข้าใจผิด เลิกแล้วต่อกันเหอะพี่” ไอ้รั่วไกล่เกลี่ย

   “เข้าใจผิดเหี้ยไร กูมีคลิปเป็นหลักฐาน ลูกน้องกูส่งให้ดู เวียนเทียนตีคู่อี๋อ๋อขนาดนั้นมีหน้ามาปฏิเสธ
กล้ายอมรับความจริงกันหน่อย” มันอ้างคลิป ถ้ามีจริงคงลำบากที่จะทำเป็นไม่รู้เรื่อง ดูไอ้รั่วจะทำยังไง
ผมชำเลืองมองหน้าไอ้โต๋กับตะเกียง ทั้งคู่ยังคงนิ่งดูไม่ทุกข์ร้อน

   “เข้าใจผิดแน่นอน พี่บอกเพื่อนผมยุ่งเด็ก ประเด็นคือเพื่อนผมไม่เอาเด็กครับ ผมรับประกัน”
เหวอแดกไปตามกัน หลังไอ้รั่วยืดอกเชิดคอตั้ง ยืนยันเสียงหนักแน่น สำคัญคำพูดมันกวนประสาทเขาดื้อๆ

   “เด็กในความหมายกู คือเมียกูโว้ย! ไม่ได้แปลว่าเด็กน้อย มึงอย่าตีหน้าซื่อไม่เข้าใจ”
ไอ้เบิ้มของขึ้น หน้าแดงก่ำหลังมันมั่นใจไอ้รั่วเจตนากวน

   “อ้าว! โทษทีผมคิดไม่ถึง ว่าแต่เมียพี่เป็นผู้หญิงผู้ชายครับ” คำถามต่อไปของมัน
เล่นเอาพวกผมขำพรืด บรรดาพวกเพื่อนที่เหลือรีบตะครุบปากตัวเองห้ามเสียงหัวเราะตามๆ กันแล้ว

   “พ่องมึง เมียกูยืนอยู่นี่” ไอ้เบิ้มกำหมัดแน่น ออกอาการลมจับ หลังคุยกับไอ้รั่วทำมันประสาทเสีย..ดันเจอรั่วใส่ดื้อๆ

   “เห้ย! ต้องมีการเข้าใจผิดขนานใหญ่ เพื่อนผมมีเมียเป็นตัวเป็นตนกันหมดทุกคน ไม่มีใครโสด” ไอ้รั่วโบกมือจ้าละหวั่น ส่ายหัวประกอบคำพูด

   “อะไรของมึง กูเห็นในคลิปพวกมันตีคู่เมียกู เมียเพื่อนกูครบหน้าอย่าแก้ตัวเหี้ยๆ” มันชี้หน้าไอ้รั่วมือสั่น

   “พี่เข้าใจผิดจริงๆ เพื่อนผมมีเมียเป็นผู้ชาย ทั้งหมดที่เห็นนี่พวกเราเป็นผัวเมียกันครับ จริงไหมพวกมึง”
คราวนี้เป็นพวกผมเหวอตาเหลือกบ้าง ไม่คิดว่ามันจะคิดแผนอุบาทว์แบบนี้มาแก้สถานการณ์ ผมกับไอ้โต๋คงไม่เท่าไหร่
เรามีเมียเป็นผู้ชายทั้งคู่ยังพอรับได้ พวกที่เหลือนี่สิ พวกมันจะยังไง ไอ้รั่วเล่นไม่ถามความสมัครใจ
ดันนิ่วหน้าขยิบตาให้เล่นตามอีก ผมเลยแกล้งเดินเข้าไปกอดคอไอ้รั่วโชว์ เพื่อยืนยันสถานะ
บางทีการไม่ต้องใช้กำลังอาจเป็นทางออกที่ดี อย่างที่มันกำลังพยายามทำ

   “ไอ้นี่เมียผม” พอผมยืนยัน คนที่ตาเหลือกคนแรกคือมิ้นท์ ซึ่งแอบมองไอ้รั่วสายตาปนซึ้งอยู่ไม่ห่างนัก

   “อืม..มันเป็นผัวผม” ดันยิ้มรับหน้าบาน

   “พวกมึงอย่านึกว่าทำแบบนี้แล้วกูจะเชื่อ นอกจากพวกมึงจะตามกูไปหลังวัดเอาตูดกันให้ดู กูรับปากปล่อยพวกมึงไป”
แผนไอ้รั่วไม่ได้ผล เจอคนดื้อเพ่งพร้อมจะหาเรื่องแบบนี้ ได้แต่หันไปสบตามันส่ายหน้าให้เบาๆ แสดงความเสียใจประมาณว่า
‘มึงทำดีที่สุดแล้ว” ก่อนเสียงทุ้มหล่อ แต่มีอำนาจขัดขึ้น หลังไม่มีบทบาทวางหน้านิ่งมาตลอด

   “ที่ไหน นำไปสิ” ไอ้โต๋ตัดสินใจง่ายๆ ไอ้เบิ้มกันถึงกับสำรวจอย่างพินิจพิเคราะห์
มันคงประหลาดใจไม่น้อย ที่ไอ้หล่อเทพไม่สะทกสะท้าน ใบหน้าหล่อยังคงเฉย จ้องตอบไอ้กันไม่มีหลบ

   “พวกมึงตามมา” พูดจบมันพยักหน้าให้ลูกน้องนำไปยังบริเวณมืดๆ ส่วนนั้นเป็นหลังวัดไม่พลุกพล่าน
ไม่มีคนสนใจคงคิดว่าพวกเราคือกลุ่มที่มาเวียนเทียนปกติ จากคนเนืองแน่นหัวค่ำหร่อยหรอบางตา
ไอ้กันให้ลูกน้องกลุ่มใหญ่ขนาบข้างซ้ายขวา ส่วนอีกกลุ่มคุมหลัง ผู้หญิงล้วนหน้าตื่นเดินตามต้อยๆ
ไม่กล้าสบตาใคร ทั้งที่พวกเธอเป็นคนนำปัญหามาให้กลับพากันหุบปากเงียบ

   “หยุด” มันออกคำสั่ง พวกผมหยุดประจันหน้าอีกรอบ

   “พวกมึงแก้ผ้าเอากันสิ กูถึงจะปล่อยพวกมึงไป” มันไม่ลืมประเด็นที่ไอ้รั่วยกอ้าง กลับพยักหน้าให้ผมกับไอ้รั่วโชว์อีก

   “พี่วิปริตเหรอ ถึงอยากดูผู้ชายเอากัน” ไอ้รั่วลอยหน้ายักคิ้วกวนใส่แบบไม่รักษามารยาทอีกต่อไป
งานนี้คงเดาว่าไอ้โต๋ตัดสินใจลุย ถึงได้กวนใส่ไปแบบนั้น

   “มึงบอกเอง พวกมึงวิปริต ไม่ใช่กู..สัด!” มันสะบัดเสียงขุ่นย้อนไอ้รั่ว

   “ผมเปล่า คนวิปริตพวกชอบดูมากกว่า คนล่อกันเป็นเรื่องธรรมชาติ หรือพี่จะเถียงว่าพี่เย่อกับเมียเป็นเรื่องวิปริตด้วย”
โดนไอ้รั่วย้อนคืน ถึงกับชักปืนจากเอวมาชี้หน้า

   “ปากมึงสมควรเป่าด้วยเขม่า ตกลงทำไม่ทำ ถ้าไม่ทำเตรียมเจ็บตัวเป็นการสั่งสอน
เหยียบถิ่นใครอย่าหยามเจ้าถิ่น จำใส่กะโหลกไว้ด้วย” ไอ้บอมย์ขยับ กลุ่มมันที่เหลือชักปืนออกมาจ่อร่วมสิบกระบอก
ไอ้ยักษ์ชะงักหยุดนิ่งกับที่ไม่วู่วามผลีผลาม

   “เยี่ยวหรือขี้ไว้ล่ะ” เสียงตะเกียงแทรกขึ้น
ก่อนร่างบางหน้าสวยจะขยับมายืนข้างไอ้รั่วอีกฝั่ง แบบไม่กลัวปืนที่จ้องแม้แต่น้อย

   “อีนี่หน้าตาดี กูเปลี่ยนใจหากพวกมึงให้อีนี่เซ่นพวกกู” ประโยคนี้หลุดปาก
ไอ้โต๋ที่นิ่งมาตลอดกำหมัดมือเกร็ง มายืนขวางพวกผม น้ำเสียงทุ้มห้าวบ่งบอกอารมณ์กำลังปะทุจุดเดือดเข้าแล้ว
ไอ้โง่กันดันหยามเกียรติเมียรักมันเข้า ชะตาขาดแบบไม่รู้ตัว

   “ถ้ามึงไม่อยากตาย ขอโทษเมียกู” รังสีกดดันแผ่จากตัวไอ้เบิ้มกันถึงกับหน้าเผือด
มันคงแปลกใจพวกผมมือเปล่ากลับไม่กลัวปืนสักคน

   “ตกลงมึงเป็นผัวเมีย ไหนบอกมีเมียผู้ชาย” มันดันเข้าใจว่าตะเกียงเป็นผู้หญิงซะงั้น

   “ไอ้ถั่ว เพราะมึงตาถั่วแบบนี้ไง ถึงปล่อยผู้หญิงสร้างปัญหา กูเป็นผู้ชาย..สาด!”
หน้าสวยตะคอกสวนไป มันเหวอหลังตะเกียงบอกเป็นผู้ชาย

   “สรุปพวกมึงเป็นเกย์ จะให้กูเชื่อกลุ่มมึงเป็นพวกไม่เอาหญิงก็ทำตามข้อตกลง แสดงให้ดูทุกอย่างจบ”
มันยืนยันความตั้งใจเดิมไม่ลดละ

   “หึ! มึงเอากันให้กูดูเป็นตัวอย่างดิ ค่อยว่ากัน” ไอ้โต๋เสียงขึ้นจมูก ยักหน้าให้พร้อมคำพูด เล่นเอาไอ้เบิ้มกันปากสั่น

   “สัด! งั้นมึงไปนรกคนแรก” มันจ่อปืนใส่ไอ้หล่อเทพ
ยังไม่ยิงเหมือนจะให้โอกาส ไอ้หล่อเทพทำตรงกันข้าม บอกพวกผมว่า

   “อยู่หลังกู อุดหูไว้ด้วย” สิ้นเสียง ไม่ต้องรอมันบอกซ้ำ
พวกผมถอยห่างออกมาหลายก้าว ยกมือปิดหู ยกเว้นตะเกียงที่ยืนคู่มันไม่ห่าง

   “พวกมึงอย่าขยับเด็ดขาด” คำสั่งไอ้เบิ้มไม่มีผล
สิ้นเสียงมันพลังทำลายประสาทรุนแรง ชนิดเขย่าขวัญก็เล่นงานพวกมันทันที

   “โฮกกกก!!!!...กร๊าซซซซซซ!!!!” สภาพที่เห็น แต่ละคนทิ้งปืนหลุดมือปิดหูแทบไม่ทัน
พร้อมอาการแข้งขาทรุดลงไปนอนทุรนทุรายเจ็บปวดทรมานหน้าตาบิดเบี้ยวจนดูไม่ได้

   “สั่งสอนแค่เบาะๆ ถือว่ามึงยังไม่ได้แตะต้องพวกกู สะกิดปลายเล็บ มึงได้เห็นนรกของจริง
อย่ากร่างถือเป็นเจ้าถิ่นระรานไปทั่ว คนของมึงยังคุมไม่อยู่ อย่าคิดวางตัวเป็นใหญ่เลยวะ!
กูถามว่าเยี่ยวหรือขี้มึงยังไม่ได้ตอบ แค่อยากรู้มึงใช้สัญลักษณ์อะไรแสดงความเป็นเจ้าถิ่น
ถ้ายังรักชีวิตอย่าแกว่งเท้าหาเรื่องเจ็บตัวแบบไร้สาระอีก คงอีกหลายวันกว่าพวกมึงจะได้ยินเป็นปกติ
ทนหูหนวกไปก่อนนะพวก” ตะเกียงใส่เป็นชุด พวกผมไม่มีใครเป็นอะไร ไอ้โต๋มันกักพลังไปส่วนหน้า
ไม่ได้แผ่มาด้านหลัง จึงได้ยินปกติไม่ดังขั้นทำลายประสาทอย่างพวกมันเจอเข้าเต็มๆ
ไม่เหลือสักรายที่อยู่ในสภาพนั่งได้ ต่างนอนอุดหูหน้าตาบิดเบี้ยว คำพูดตะเกียงพวกมันได้ยินแน่
เพราะน้องใช้ปราณส่วนตัวไปกระแทกแก้วหูตรงๆ คู่นี้ต้องยกไว้บนหิ้งห้ามยั่วโทสะเป็นอันขาด อาวุธอันตรายที่มีชิวิตนี่เอง

   พวกเราเดินออกมาไม่เหลียวหลัง ทิ้งพวกมันระเกะระกะไม่เป็นท่า
แม้แต่พวกผู้หญิงบางคนช็อคตาตั้งไปแล้ว หวังว่าพวกเธอคงได้บทเรียน ปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น...

   มาทำบุญแหมบๆ รู้สึกหดหู่นิดหน่อย ไอ้รั่วสัมผัสความรู้สึกของอารมณ์พวกเราได้
ขึ้นรถตู้มันทำลายบรรยากาศอึมครึมด้วยความสามารถพิเศษเฉพาะตัว

   “กูขอโทษพวกมึงทุกคน ความหล่อกระชากใจของกูเป็นเหตุ ทำให้มิ้นท์สร้างปัญหาให้พวกเรา
พวกมึงไม่ติดใจนะโว้ย! กูจะพยายามลดเสน่ห์ให้น้อยลงเท่าที่ทำได้ ทำบุญวันนี้หลวงพ่อคงมีญาณทิพย์หยั่งรู้
ว่าพวกเราจะมาโปรดสัมภเวสี ไอ้โต๋ถึงสร้างบารมีสั่งสอนอันธพาล ถือเป็นบุญหนักศักดิ์ใหญ่ที่เรามีส่วนร่วมทุกคน”
มันพูดจบประโยค พวกผมมองหน้าไปมา อึ้งปนทึ่งกับวิธีคิดของมัน

   “ส่วนร่วมยังไงวะ ไอ้โต๋คนเดียวที่เล่นงานพวกมัน พวกกูไม่ได้ลงมือสั่งสอนเหี้ยไรสักหน่อย”
ไอ้หน่องถามด้วยใบหน้าสงสัยเต็มแก่

   “ไม่เพราะพวกมึงไปหม้อเมียมันจะเกิดเรื่องไหม แค่นี้ก็คิดไม่ออก นั่นแหละคือส่วนร่วมเต็มๆ
หากกูรู้สุดท้ายแล้วพวกเหี้ยนั่นโปรดสัตว์ไม่ขึ้น กูไม่ยอมขายหน้ารับว่ามีผัวหรอก ระยำชิบ! กะจบไม่ต้องยืดเยื้อ
ดันไม่คุ้ม แม่ง! ดวงไอ้เหี้ยนั่นคงอยากหูหนวก ชี้ทางสว่างแท้ๆ เสือกให้ไอ้รันล่อกูโชว์ กรรมติดจรวด
มันคงไม่ได้ยินเสียงครางคู่นอนไปนาน สมน้ำหน้าแม่ง!” เท่านั้นแหละครับ เสียงฮาหัวเราะขี้แตกดังลั่นรถ
ตะเกียงหนักกว่าใคร ถึงขั้นมุดอกไอ้โต๋ตัวสั่น ใครจะคิดว่าไอ้รั่วมันจะบ่นแบบนี้ ส่วนผมได้แต่ส่ายหน้าหัวเราะตามเพื่อน
ไม่รู้สึกเขินแม้แต่น้อย ตรงข้ามนึกขอบคุณด้วยซ้ำ ที่มันทำให้บรรยากาศเฮฮากลับมา ‘รั่วสุดๆ..เมียกู’



มาอัพตอนใหม่ ส่วน NC ตัดไปให้วันเสาร์แทนนะคะ

เพราะวันศุกร์ที่จะถึง ตรงกับวันวิสาขะบูชา ไม่อยากลงตอนเรียกเลือด

ทนอดใจรอกันวันเสาร์เน้อ..ขอบคุณทุกเม้นท์ ทุกกำลังใจจากคนอ่าน

ทุกวิวที่กดเข้ามาติดตามความรั่วของพี่พรตด้วยเช่นกัน

Luk. :pig4: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 22-05-2013 13:38:04

พรตนี้รั่วได้ใจจริง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 22-05-2013 13:56:37

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:เกือบมีเร่องแล้ว :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 22-05-2013 14:11:07

พรตเสน่ห์แรงไม่เสื่อมคลายจริงๆ

แอบกังวลว่าเพราะเสน่ห์ที่มีมากล้นนี่แหละที่จะทำให้เรื่องวิ่งเข้าหา

รอNcดีกว่า   :hao7:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-05-2013 15:22:45

สมน้ำหน้าพวกหาเรื่อง ความหล่อเป็นเหตุอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 22-05-2013 15:28:32

เพราะไม่มีเขา กูก็ยังมีมึง..ฮะฮ่าๆ :m20: :jul3: :m20: :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-05-2013 15:47:17

เอาความหวานมาล่อ
ก่อนเปลี่ยนเป็นรสต้มยำ
ใช่มั๊ย :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 22-05-2013 16:15:58

เหยี่ยวรั่วได้ทุกสถานการณ์ ฮาจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 22-05-2013 17:06:02

พรตเสน่ห์แรง+รั่วได้ทุกเวลาจริงๆ
ยิ่งมารวมครบแก็งค์ยิ่งรั่วหนักกว่าเดิมอีก :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 22-05-2013 17:25:05

ลูกรักไปทำบุญ  เราก็ต้องไปทำมั่งนะ....
แต่คงไม่รั่วแบบพรตแน่นอน...
รั่วได้ทุกสถานการ์ณ...สุดยอด..... o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 22-05-2013 17:34:45

ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะการณ์ไหนพรตก็ยังคงสร้างเสียงหัวเราะได้ตลอด
ความคิดก็แหวกแนวไม่เหมือนใคร บางทีเราเองยังนึกไม่ถึงด้วยซ้ำ
แถมยังยืดอกบอกใครต่อใครว่าเป็นเมียรัน อย่างนี้จะไม่ให้รันรักได้ยังไง
แล้วก็อนุโมทนาบุญกับบรรดาหนุ่มๆเค้าด้วยค่ะ เดี๋ยวศุกร์นี้เราไปมั่ง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-05-2013 17:40:32

แก็งค์นั้น หาเรื่องตายใส่ตัวชัดๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 22-05-2013 20:12:43

สนุกจังเล หนุงจังเลยยยยยย   :katai2-1:

เอาอีกๆ  รอ เอ็นซี   :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 22-05-2013 20:18:03

สุดๆอะพรต แอบหวานนะคะรัน
โต๋ก็ได้แสดงฝีมืออีกแล้ว บังอาจหลบหลู่เมียสุดที่รัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 22-05-2013 21:07:51

รั่วไม่เคยเปลี่ยน  :m20:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 22-05-2013 21:41:23

พรตไม่ได้รั่วซะหน่อยแค่คิดต่างอย่างสร้างสรรค์(หรอ)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 22-05-2013 22:05:54

พรตพารั่วอีกแล้วววววว
คือจะมีเรื่องก็ยังมิวายจะรั่วอ่ะ 555555
แล้วสะใจพวกไอ้เบิ้มมาก
เป็นไงล่ะ เล่นกับใครไม่เล่น
ทนหูหนวกไปเหอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 23-05-2013 02:33:22

 :hao6:  รั่วได้อีกวุ๊ยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 23-05-2013 11:30:33

ไม่เป็นไรรอได้ค่ะ น้องลักษ์ ...............อิอิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 23-05-2013 12:45:56

ใส่ลายวัวมันน่าตลก แต่ใครจะรู้ พรตมีเหตุผลลึกซึ้งโคด เป็นเคล็ดว่าจะไม่นอกใจกัน หวานซะ
ตอนเวียนเทียนก็หวานมาก รันมองพรตจนพรตเขิน อ่านแล้วพลอยเขินด้วย :-[
.
.
.
 “หึหึ! กูล่อก่อนค่อยให้มันตาม” ทางออกสวยงามไม่ให้ดูอ่อนจนพวกจับไต๋ได้ ต้องสมน้ำสมเนื้อ หนามหยอก
...ยอก

  “กูเปรียบของมึงแม่งใกล้เคียงเลยวุ้ย! เห็นซึ่งหน้ารับเข้าไปได้ไงตั้งสิบกว่าปี โชคดีไม่เกิดผลข้างเคียง ขี้ไหลโดยอั้นไม่อยู่ยุ่งฉิบหาย” ผมแทบขำก๊าก ไม่ติดกลัวตกเป็นเป้าสายตาคนทั้งตลาดคงหัวเราะตัวงอไปแล้ว ทรมานสุดๆ ที่ต้องเก๊กหน้าเกร็งท้องเอาเป็นเอาตาย ได้แต่หันหน้าหนีมองนั่นนี่ทำไม่ใสใจ
...ใส่ใจ

 “ลายสวยวะ ลายนี้ก็ใช่ได้ 
...ใช้

   “กูขอโทษพวกมึงทุกคน ความหล่อกระชากใจของกูเป็นเหตุ ทำให้มิ้นท์สร้างปัญหาให้พวกเรา พวกมึงไม่ติดใจนะโว้ย! กูจะพยายามลดเสน่ห์ให้น้อยลงเท่าที่ทำได้ ทำบุญวันนี้หลวงพ่อคงมีญาณทิพย์หยั่งรู้ ว่าพวกเราจะมาโปรดสัมภเวสี ไอ้โต๋ถึงสร้างบารมีสั่งสอนอันธพาล ถือเป็นบุญหนักศักดิ์ใหญ่ที่เรามีส่วนร่วมทุกคน” มันพูดจบประโยค พวกผมมองหน้าไปมา อึ้งปนทึ้ง
...ทึ่ง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 23-05-2013 20:08:33

พรตรั่วสุดๆๆๆอ่ะ o17

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 23-05-2013 21:56:15

นี้ถ้าไม่ใช่พรต คิดไม่ได้เลยนะเนี๊ย 555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 24-05-2013 13:28:41

เพราะไม่มีเขากูก็มีมึง ช่างคิดเนอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

พรตยังรั่วได้อีก :laugh: :laugh: :laugh:

คิดถึงตอนโต๋กับตะเกียงบู้กันจัง :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 24-05-2013 15:43:50

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.25 วันที่ 22/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 24-05-2013 23:37:41

รั่วไม่เปลี่ยน
มีแต่มากขึ้นเรื่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 25-05-2013 14:55:18

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 16
(Special Run)



   “ไอ้บอมย์แวะปั๊มหน่อย”
            ไอ้รั่วบอกไอ้ยักษ์ ป้ายปตท.เห็นอยู่ไม่ไกล

   “ปวดเยี่ยวหรือมึง” ไอ้วินถามมัน

   “หรือพวกมึงไม่ปวด กูอั้นตอนมีเรื่อง กะเคลียร์ลงตัวค่อยเข้าห้องน้ำดันจบไม่สวยต้องรีบชิ่ง
ขืนไปต่อไข่กูระเบิดแน่” ฟังมันพูดพวกเพื่อนได้แต่ส่ายหน้าอมยิ้มขำ  มันเล่นซะตรงไม่มีอ้อม

   “นั่งหนีบไว้พรต บรรเทาได้นะมึง ให้ดีเกาเบาๆ ช่วยได้เยอะ” ไอ้ต้าร์หัวเราะร่า แหย่ไอ้รั่วอย่างสนุกปาก
หน้าหล่อของมันออกอาการอั้นฉี่กลายเป็นดูหน้าเขียว

   “เกาของมึงเองเหอะ กูไม่สนบาลี” ไอ้รั่วย้อนพางงกันหมด

   “บาลีอะไรวะ พูดเหี้ยไร” ไอ้ต้าร์ถามอย่างที่ทุกคนสงสัย

   “เกาไข่สังคังแดก ชื่อเรียกมาจากภาษาบาลีเค้าเว้ย!” งงเข้าไปใหญ่

   “พรต..สังฆังแปลว่าสาวกพุทธเจ้า สังคังแดกไข่ ค.ควาย ต่างหากมึงมั่วแล้ว..ห่า”
ไอ้วิน..คุณหมอผู้รอบรู้แก้ต่าง พวกมันพากันพยักหน้าสนับสนุนเห็นด้วยแบบไม่ต้องนัด

   “จิ๊! กูไม่ได้บอกเขียน ค.ควาย หรือ ฆ.ระฆัง กูบอกแหล่งที่มาของสังคังเกิดขึ้นที่บาลี
พวกถือศีลฤาษีชีพราหมณ์ไม่ยอมอาบน้ำ เอาแต่นั่งภาวนาจนสังคังแดก อาการคันกำเริบพานทนไม่ไหวบิดตัวก็ไม่หายสักที
ตัดสินใจเกาซ้าาา!! พอเกาจิตดันจับการกระทำ ไอ้ที่ตั้งใจภาวนาบำเพ็ญมาอาจสูญเปล่า เลยใช้วิธีท่องคาถาบังคับจิตให้ตั้งมั่น
เอ่ยคำว่า ‘สังฆังๆๆ’ ไปด้วย การกระทำสองอย่างทำพร้อมกัน โรคคันไข่จึงมีชื่อเรียกกันติดปากตั้งแต่นั้น ‘โรคสังคัง’
เกิดจากการท่องคาถาของฤาษีชีพราหมณ์กำลังคันไข่ มึงเป็นหมอไม่สงสัยเลยหรือวะ เชื้อราขึ้นของลับดันเรียกสังคัง
พ้องเสียงคำว่าสังฆังเฉย ประวัติความเป็นมาอย่างที่กูเล่าเข้าใจแล้วใช่ไหม อย่าลืมขอบคุณกูด้วยล่ะอุตส่าห์เล่าประวัติ
ตกลงพวกมึงมีใครสังคังแดกบ้างเปล่า หรือเป็นมึง..ไอ้ต้าร์..คึคึ!” แต่ละคนหัวเราะน้ำตาเล็ด ขำเรื่องเล่าของมันกันอย่างฮา
ดูท่าพวกแม่งพานเชื่อมันจริงๆ รั่วได้สุดๆ

   “ปลดทุกข์เว้ย!” ไอ้บอมย์จอดหน้าห้องน้ำ ตะโกนบอกลั่นรถ ไอ้รั่วประเดิมก่อนไม่รอใครวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไวว่อง
ที่เหลือทยอยตามมันไป ผมยืนรอตีคู่ไอ้โต๋ให้คนซาก่อน ยังพอทนไหว ไอ้หล่อรอให้ห้องน้ำโล่งค่อยพาเมียเข้าทีหลัง
หวงตะเกียงโคตร ไม่ยอมให้น้องฉี่ตรงโถแน่

   ไอ้รั่วกลับออกมาคนแรก ไม่สนใจใครดิ่งเข้าเซเว่นหาของกินต่อเลย ผมไม่ตามมันไปไม่จำเป็นต้องตัวติดกันตลอดเวลา
ถ้ายังอยู่ในสายตาล่ะก็ ไอ้โต๋ ตะเกียงรวมทั้งผมเป็นชุดสุดท้ายที่ทำธุระ อย่างที่คิดตะเกียงใช้ห้องน้ำที่มีประตู ผมอมยิ้มขำไอ้หล่อ
เสือกยักคิ้วกวนอีก ส่งเมียเรียบร้อยเดินมายืนฉี่โถติดกัน..เก็กหน้านิ่งตามสไตล์เท่ของมันตามเคย

   “อ่ะ..กูซื้อมาฝาก” ไอ้รั่วยื่นถุงเซเว่นให้ไอ้หน่อง มันรับไปงงๆ

   “อะไรวะ” ปากถามไปด้วย

   “คึคึ! ซีม่าโลชั่น” ไอ้รั่วตอบหน้าตาย กระตุกยิ้มได้กวนสุดๆ

   “ซื้อให้กูทำพ่อง!!” ไอ้หน่องปรี๊ดปาถุงใส่หน้ามัน ห่ารั่วหลบฉิวเฉียด

   “มึงจำเป็นต้องใช้ กูอุตส่าห์หวังดี” มันเล่นไม่เลิก ไอ้หน่องชี้นิ้วใส่อย่างเอาเรื่อง พร้อมกับแหวตาม

   “กูไม่ได้สังคังแดก..สาดพรต” เพื่อนพากันฮา มองมันสองคนที่ยืนนอกรถเถียงกันเพลิน ไอ้บอมย์ยังไม่ออกจากเซเว่น
รอมันคนเดียวที่เหลือขึ้นรถหมดแล้ว ยกเว้นสงครามหักเหลี่ยมโหดสองคนนอกรถ

   “กูไม่ได้ซื้อให้มึงทาไข่” ไอ้รั่วหัวเราะขำไอ้หน่องสนุกสนาน

   “แล้วซื้อให้กูทำไม..ฟรายพรต!” ไอ้หน่องถลึงตาดุ ห่ารั่วไม่มีเกรง

   “ไว้ให้มึงทาปาก กำจัดกากชะงัดนัก” จบประโยคมันเผ่นวิ่งรอบรถ มีไอ้หน่องไล่เตะหัวฟัดหัวเหวี่ยง
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของพวกเพื่อน แม่งอายุจะสามสิบเล่นเป็นเด็ก ก่อนไอ้รั่วจะร้องเสียงลั่นจนผมตกใจ

   “โอ้ยยย!!” กระโดดลงรถก่อนใคร พวกเพื่อนทยอยตามกันมาติดๆ ไอ้บอมย์หิ้วถุงเซเว่นพุ่งเข้ามาหามันอย่างเร็ว
ยอมรับห่วงสุดๆ มันยืนมือปิดหน้าผากบอกอาการเจ็บจริงไม่เสแสร้ง

   “มึงเป็นอะไร ไอ้หน่องเล่นเหี้ยไรวะ” อารมณ์มาก่อน ตวาดไอ้หน่องแบบไม่รู้ตัว
พยายามยื่นมือไปจับมือมันออกเสือกเบี่ยงหนี ไอ้หน่องหน้าเจื่อนระล่ำระลักปฏิเสธหัวสั่น

   “เห้ย! กูเปล่า กูยังไม่โดนตัวมันสักเอ๊ะ เสือกร้องลั่นทำกูตกใจด้วย” ผมหันไปจ้องไอ้รั่วที่กำลังเอามือออก
บริเวณหน้าผากบวมแดงเกิดจุดเล็กๆ ตรงกลางขนาดเท่ารูเข็ม

   “มึงโดนอะไรห๊ะ!” ขยับเข้าไปสำรวจมันใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว

   “ใครมีผ้าชุบน้ำเย็นให้กูที” กังวลครับ หน้าผากของมันเริ่มบวมขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

   “ใช้ทิชชู่เปียกดีกว่า ตะเกียงมี” น้องบอกพร้อมส่งห่อทิชชู่ชนิดเปียกที่ซื้อจากเซเว่นให้ผม รีบดึงออกมาเช็ดเบาๆ
เป่าลมอุ่นใส่ไปด้วย สังเกตจุดแดงมีเหล็กในติดอยู่ ถ้าไม่ดูให้ดีอาจมองไม่รู้ สบตาไอ้รั่วบอกกับมันว่า

   “กูจะดึงออก ทนเจ็บนิดนะ” ไม่รู้สีหน้าผมเป็นยังไง มันยิ้มตอบติดล้อเลียนต่างหาก
เวลานี้ไม่อยากสนใจท่าทางมันหรอก อย่างน้อยไม่โอดโอยค่อยเบาใจ ทั้งที่หน้าผากบวมปูดเป็นลูก
ผมใช้ปลายนิ้วก้อยสะกิดเบาๆ ไม่กี่ทีเหล็กในที่คาอยู่ก็หลุด ไอ้รั่วซี๊ดปากเล็กน้อย ไอ้หมอวินมันยื่น
พลาสเตอร์เย็นสำหรับลดอาการบวมมาให้ ของแบบนี้มีติดกระเป๋าพร้อม

   “อ่ะ..ใช้ไอ้นี่แปะพรุ่งนี้คงดีขึ้น ช่วยลดการปวดได้ด้วย รอดูมีอาการแพ้พิษเหล็กในหรือเปล่า
ถ้าไม่มีไข้ก็ไม่เป็นไร ไม่รู้เป็นตัวอะไรต่อย ถ้ารู้กลับที่พักกูจะได้จัดยาให้กินถูก” ผมรับมาแปะอย่างเบามือ
พวกเพื่อนๆ ถอนหายใจตาม คงตกใจพอสมควรไอ้รั่วเล่นร้องลั่น ดีไม่ดังจนคนแถวนั้นสงสัยให้ความสนใจมามุงดู

   “ตัวอะไรต่อยมึงพรต” กลับขึ้นรถ ไอ้หน่องคู่กรณีที่อยู่ในเหตุการณ์
ถามอย่างที่พวกเราต้องการรู้ด้วย เผื่อมันพอจะบอกได้

   “ต่อต่อย” ไอ้รั่วตอบ

   “ตอนไหน” ไอ้ต้าร์แทรก ยังดีไอ้รั่วรู้เป็นตัวต่อ ไอ้วินฟังแล้วเบาใจ คิดว่ามันคงวางแผนจัดยาแล้ว
เพื่อนในกลุ่มห่วงไอ้รั่วเห็นได้ชัด พิสูจน์ว่ามันเป็นที่รักของทุกคนไม่เคยเปลี่ยน

   “พึ่งต่อยกู” ไอ้รั่วตอบมา

   “อ้าว! ตกลงต่อหรือผึ้งต่อยมึงวะ” โทนี่มันสับสนคำพูดไอ้รั่ว ผมพลอยงงตาม
แต่ละคนจ้องไอ้รั่วตาเดียว ยกเว้นไอ้บอมย์ขับรถมันแค่มองผ่านกระจก ไม่ได้หันมาจ้องอย่างพวกเรา

   “กูบอกว่าต่อต่อย” พวกเราพยักหน้าเข้าใจ สรุปต่อต่อยมัน

   “ไปโดนท่าไหน มึงวิ่งอยู่ดีดี” ไอ้กานถามมัน

   “ไม่รู้..พึ่งต่อย” เข้าใจแล้วว่า..มันจะบอกอะไร

   “สาดกวนตีน พากูงง กูรู้มึงโดนตะกี้ ที่อยากรู้โดนยังไง..แม่งโคตรรั่ว เจ็บตัวยังรั่วอีก ผึ้งพ่อมึงไม่พูดคำอื่นวะ”
โทนี่ใส่เป็นชุด หลังกระจ่างคำว่าผึ้งในความหมายมันคืออะไร พากันเข้าใจเป็นผึ้งต่อยหมด

   “มึงโง่เองหรั่ง..เห็นอยู่กูโดนตอนวิ่งหนีส้นตีนห่าหน่อง ถามได้โดนตอนไหน ให้กูตอบยังไง กูพึ่งโดนต่อย
พ่องมึงสอนให้ตั้งคำถามที่รู้คำตอบทำไมวะ กูเจ็บดันกวนประสาทอีก ว่ากูรั่วมึงสมควรเช็คสมองดูมากกว่า ก่อนโบ้ยให้กู
อาการรั่วคือมึงต่างหาก คิดไม่ทันกูเสือกเหวี่ยง..ฟรายย!!” มันเถียงหน้าแดงก่ำ ผมเกร็งท้องหัวเราะกรามแข็ง
ไม่ต่างไอ้พวกที่เหลือ แหงนหน้าฮาครืน หลังโทนี่โดนไอ้รั่วตอกเหวอไปเลย ส่วนไอ้คนอารมณ์ขึ้นจ้องพวกผมเรียงตัว
อย่างหัวเสีย หน้าหล่อมีพลาสเตอร์สีขาวปิดหน้าผากฮาร์ดคอร์ไม่น้อย ผมทั้งขำทั้งสงสารไปพร้อมกัน
มันไม่รู้ตัว รั่วเกินบรรยายดันกล่าวหาคนอื่นรั่วหน้าตาย รั่วตัวพ่อ...ฮ่าๆๆ!!

   กลับถึงที่พัก แยกย้ายทำธุระค่อยมารวมตัวชายหาด โรงแรมเตรียมบาบีคิวซีฟู๊ดให้เรียบร้อย
พร้อมของมึนเมาฉลองกันเต็มที่ ไอ้รั่วซวยต่อต่อย ดีร่างกายมันไม่แพ้พิษแค่บวม สอบถามดันยืนยันจะดื่ม
ปรึกษาไอ้วินบอกไม่เป็นไร ถ้าไอ้รั่วไม่ปวดหัวครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนมีไข้ก็ไม่อันตราย ดื่มได้ปกติ จึงยอมให้มันดื่ม
ถามตัวเองผมโคตรห่วงทำเหมือนมันเป็นผู้หญิง ทั้งที่รูปร่างสูงใหญ่หน้าตาสมชายเข้าขั้นหล่อลาก
ไม่มีอะไรให้กังวลด้วยซ้ำ ยกเว้นอาการรั่วเป็นพิเศษ

   “ร้องเพลงกันพวกมึง รำลึกวันเก่าๆ เพลงสถาบันเลยเพื่อน” จบคำ ไอ้กานดีดกีตาร์ ไอ้หน่องตีกลองเล็ก
เสียงเคาะเครื่องดนตรีดังตาม พร้อมเพลงสถาบันของพวกเราสมัยมัธยมดังประสานขึ้น ไม่มีลูกค้าหรือแขกที่มาพักคนไหน
เข้ามาแจมหรือวุ่นวายด้วย เพราะไอ้บอมย์กำชับพนักงานของมันกันพื้นที่โซนนี้สำหรับพวกเรา คืนนี้บรรยากาศดี
พระจันทร์เต็มดวงวันเพ็ญวิสาขะลอยเด่นเป็นสง่า เสียงคลื่นทะเลกระทบฝั่ง ลมพัดเส้นผมปลิวลู่กันทุกคน ไอ้วิน ไอ้ชัด
ไอ้ต้าร์ ย่างบาบีคิวแจกจ่ายอย่างคล่องแคล่ว ผมกับไอ้รั่ว ตะเกียง ทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ผสมเครื่องดื่มบริการทุกคน
งานนี้ตะเกียงไม่เมาครับ เพราะไอ้โต๋กำชับเสียงแข็ง แถมขู่ต่างหาก

   “ถ้าดื้อพี่ไม่ว่า รู้ใช่ไหมโดนอะไร” น้องย่นคอทำปากยื่นใส่ แต่ก็ยอมดื่มโค้กแทน ไม่รั้นขอสปายอย่างเคย
พิสูจน์ได้ว่าคนเราแม้จะเก่งรอบด้าน มีความสามารถหลากหลายย่อมมีจุดอ่อนทั้งสิ้น ยกตัวอย่างตะเกียงแพ้ปลาหมึก
คออ่อนเมาง่าย ผ่านไปกี่ปีก็ไม่สามารถแก้ไขได้ ไอ้หล่อเทพเลยระวังเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเมนูซีฟู๊ดตะเกียงไม่แตะปลาหมึก
สนใจกุ้ง ปู โดยไอ้โต๋ค่อยแกะเนื้อใส่จานดูหวานเลี่ยน สมกับเป็นมันจริงๆ หน้านิ่งฮัมเพลงไปกับพวกเราไม่มีท่าทางหวือหวา
ยกเว้นห่ารั่วที่เต้นท่ารั่วลากคอโทนี่ กับไอ้บอมย์ให้เต้นกับมันด้วย ดีไม่ลากผมแจม คงรู้ผมไม่ถนัดแสดงออกบ้าบอ
อย่างที่กำลังพาหัวเราะ กอดคอกันยกแข้งยกขาท่าเสื่อม เรียกเสียงฮากระจายดูครื้นเครง

   บรรยากาศเพื่อนรักเพื่อนสนิทนับสิบปี คบหาเป็นเพื่อนตายของเรา น้อยครั้งอยู่กันพร้อมหน้า
เพราะนัดทำบุญให้ไอ้แทคครบรอบวันสำคัญ จังหวะแต่ละคนสามารถมาได้ คงไม่เฮฮาพร้อมหน้าแบบนี้ มีนัดเจอบ้าง
แต่มักขาดคนนั้นคนนี้ ยิ่งเติบโตมีหน้าที่การงานรับผิดชอบ ย่อมห่างเหินเป็นธรรมดา เพียงแต่สายใยผูกพันพวกเราไม่เคยขาด
ติดต่อไต่ถามพูดคุยกันอยู่เสมอ ผมรักเพื่อนกลุ่มนี้..เรามีจุดเริ่มและประสบการณ์ประทับใจกันมายาวนานจริงๆ

   “เดินเล่นกันมึง” ไอ้รั่วชวน ดื่มกินกระทั่งตีหนึ่ง ทิ้งซากเกลื่อนกลาดเป็นหลักฐาน พนักงานคงจัดการทีหลัง
แต่ละคนเมาหัวทิ่มแล้วก็มี ที่ดูดีไม่เปลี่ยนมีไอ้โต๋ ไอ้วิน ไอ้กาน ตะเกียง ไอ้รั่ว ผม ไอ้บอมย์ นอกนั้นเมาเละ

   พวกมันเล่นดื่มแทนน้ำ ผมไม่ดื่มเยอะแอบกังวลไอ้รั่วแพ้พิษตัวต่อ ส่วนมันคงรู้ว่าผมห่วงจึงไม่ดื่มมาก
ไอ้โต๋คอแข็งเป็นทุนอยู่แล้วมันไม่ค่อยดื่มเท่าไหร่ พรุ่งนี้บ่ายต้องขึ้นเครื่องเดินทางคู่แรก สาเหตุนี้ทำให้มันดูแลตัวเองเป็นพิเศษ
ส่วนไอ้บอมย์กับไอ้กานคอแข็งทั้งคู่แถมดื่มพอประมาณ ยกเว้นโทนี่ตาปรือนั่งหัวโขกไอ้ชัดเป็นที่เรียบร้อย คาดว่าอีกไม่กี่แก้ว
คงได้หิ้วปีกไปเก็บรายตัว ไม่ตกเป็นภาระผมหรอก ไอ้ยักษ์หล่อเฮอร์คิวลิสกับไอ้กานทำหน้าที่นี้ตามระเบียบ
พอไอ้รั่วชวนไปเดินเล่นพยักหน้าให้มันทันที ส่วนไอ้โต๋กับตะเกียงทอดน่องกันไปอีกด้านก่อนแล้ว

   “อืม..ไปทางนี้” ผมชวนไปฝั่งตรงข้ามไอ้โต๋ ไม่อยากขัดความสุขมัน คงต้องการหวานกับเมียลำพัง
ผมเองอยากหวานกับไอ้รั่วเช่นกัน นานทีจะโรแมนติก มันเดินล้วงกระเป๋า ส่วนผมปล่อยตัวสบาย เดินทอดน่อง
ให้ลมทะเลพัดผมกระเซิง ดันดูมีเสน่ห์ได้อีกทั้งที่หน้าผากมีพลาสเตอร์แปะอยู่ กลับไม่ได้ลดความหล่อของมันลงแม้แต่น้อย

   นึกแล้วขำ จากวันนั้นถึงวันนี้ผมรักมันหมดใจ ไม่เชื่อว่าจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ขนาดนี้
ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีรสนิยมชอบเพศเดียวกันมาก่อน สุดท้ายได้มันเป็นคนรัก อยู่กันมาจนทุกวันนี้

   เป็นสิ่งประทับใจและความทรงจำสวยงามอันดับหนึ่งในชีวิตของผมก็ว่าได้ จากคู่กัดกลายมาเป็นคนรัก
จากรุ่นพี่มาเป็นคู่ชีวิต ผมมองมันไม่เคยเบื่อ มีแต่จะชื่นชมในรูปลักษณ์ที่ดูดีเพอร์เฟก ถึงได้มีสาวๆ เข้ามาหลงรูปไม่ขาด
โชคดีมันไม่หลายใจ ไม่งั้นผมคงช้ำใจน่าดู..

   “คิดอะไรวะ เดินยิ้มไม่พูดไม่จา” มันชวนคุย

   “หึหึ! กูมีความสุข” ตอบตามความรู้สึก

   “อืม..กูก็มี แม้หัวจะปูดก็เหอะ” ผมยิ้มกว้างทันที

   “เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ยุบ” มันหันมาสบตา ก่อนเบือนหน้ากลับเดินนำไปยังโขดหินที่อยู่ไม่ไกลโดยไม่พูดอะไรอีก
กระทั่งนั่งพิงไหล่หันหน้าออกทะเลมองคลื่นกระทบโขดหินแตกฟองในความมืด
มองเห็นได้เพราะพระจันทร์คืนนี้งามกระจ่างนวลตา

   “ขอบคุณ ที่อยู่ข้างกัน” จู่ๆ มันทำลายความเงียบเอ่ยขึ้นดื้อๆ ผมหันไปจ้องรูปหน้าด้านข้าง สายตามันมองไกล 

   “ทำไมต้องขอบคุณ กูมีความสุขที่ได้อยู่กับมึง คบกันขนาดนี้คงไม่ต้องอธิบายความรู้สึกเป็นคำพูดหรอกมั้ง”
ผมบอก มองตามสายตามันไปสุดลูกหูลูกตา เห็นแต่ความมืดมิดขอบฟ้าเวิ้งว้างว่างเปล่า ในความมืดกลับมีความลึกลับ
ชวนค้นหา เหมือนมันที่นั่งพิงไหล่ผม ไม่ว่าคุ้นเคยแค่ไหนกลับอ่านได้ไม่เคยจบ มีเรื่องให้ชวนติดตามค้นหาตลอดเวลา..
แฝงความฮาและเสียงหัวเราะตามมาเป็นนิสัย

   “อืม..กูรู้” มันตอบเสียงเบาเหมือนมีอะไรในใจ ถึงเวลาที่ผมควรถามหรือเปล่า
กังวลหากยกประเด็นคาใจคุย จะทำให้บรรยากาศดีๆ ตอนนี้เสียเอาได้ แต่ผมควรลองเสี่ยงดู

   “มึงมีอะไรในใจหรือเปล่า..พรต” มันเงียบไปพักใหญ่

   “เปล่า..ถามหน่อย” ผมมองหน้า มันจ้องผมเช่นกัน ไหล่เราพิงกันเหมือนเดิม
มันนั่งคู้เข่าข้าง ส่วนผมเหยียดขาสบายๆ

   “ถามดิ”

   “ถ้ากูทำอะไรผิดพลาด มึงอภัยให้กูไหม” ผมจ้องตาหาพิรุธ ประโยคที่มันพูดแฝงความนัยแน่นอน

   “รู้ว่าผิดทำไมไม่หาทางแก้ไขก่อนมันจะเกิด แทนที่จะสนใจมาตั้งความหวังว่ากูจะอภัยให้หรือไม่” ผมตั้งโจทย์ให้มันคิด

   “บางเรื่องต้องใช้เวลาแก้ไข ไม่สามารถทำได้ปุ๊บปั๊บ ทำได้กูก็อยากให้เป็นแบบนั้น กูถามเพราะอยากให้มึงเข้าใจ
วันใดที่กูเผลอทำผิดพลาด จนมึงเสียความรู้สึก ขอให้รู้ไว้ว่ากูไม่ต้องการให้เป็น แค่หวังมึงจะอภัยให้”
ดูมันจริงจังและซีเรียสกับคำตอบผมน่าดู

   “พรต!..ไม่ใช่กูไม่ยืดหยุ่น คนเราทำผิดกันได้ ขึ้นอยู่มีเหตุผลอะไร ประเด็นหากมึงรู้ปัญหา ทำไมไม่ปรึกษากูวะ
ในเมื่อเราเป็นคนรักกัน มึงเห็นกูเป็นคนอื่นหรือไงหืม” หางเสียงผมติดใส่อารมณ์นิดๆ รู้สึกน้อยใจพอสมควร ที่มันไม่คิดปรึกษาผม

   “รัน..เรื่องบางเรื่องไม่ใช่จะพูดกันได้ มึงเองยังมีมุมส่วนตัวที่ไม่บอกกูเหมือนกัน สิ่งเดียวที่กูไม่เอามาเป็นปัญหา
เพราะเชื่อใจมึง กูอยากขอร้อง หากสงสัยในการกระทำของกูให้ท่องคาถาบทหนึ่งเสมอ” มันพูดแบบนี้ ผมเริ่มแน่ใจ
มีบางอย่างเกิดขึ้น ปัญหานั้นต้องมีส่วนเกี่ยวข้องคุณคิม แต่ผมก็ยิ้มใส่ตามันเหมือนไม่ติดใจสงสัย ให้มันสบายใจไม่กังวลเกินไป

   “ลองบอกมาก่อน คาถาอะไรของมึง”

   “รัก..และเชื่อใจ ช่วยให้เราเข้าใจกันได้ดี” ผมยิ้มให้มันจากใจ

   “กูท่องประจำ ไม่อย่างนั้นเราคงไม่อยู่ถึงวันนี้ ว่าแต่มึงแนะนำกูอย่าลืมหัดท่องด้วยล่ะ”
มันยิ้มกว้างให้ผม ก่อนทำผมขำจนได้

   “กูท่องนะมึง บางทีคาถาก็ไม่สามารถลดอารมณ์หึงผัวเหอะ..ห่า มันน่าจะมีคาถาที่ขลังกว่านี้..ว่าไหม”
ผมหลุดหัวเราะดังลั่น มันเป็นแบบนี้ ใครไม่ขำคงเส้นลึก ผมคนหนึ่งที่อดขำไม่ได้จริงๆ

   “ทำไมต้องหึงขนาดนั้น ไหนบอกให้เชื่อใจ มึงควรเชื่อใจกูด้วยพรต” หัวเราะไปพร้อมกับเตือนสติมันไป

   “กูเชื่อใจมึง แต่กูไม่เชื่อใจพวกที่พยายามเกาะแกะนี่หว่า คนเราบางครั้งไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ด้วยกล
ไม่ได้ด้วยมนต์ก็ล่อแม่งคาถา เรื่องเหล่านี้ดันมีจริงด้วยสิ เป็นเมื่อก่อนกูอาจไม่เชื่อเท่าไหร่ ตั้งแต่ผ่านศึกกรองกุมภ์
เรื่องเหลือเชื่อต่างๆ กูแม่งเชื่อว่ามีหมด แอบกลัวมึงอาจโดนของเข้าสักวัน” ฟังเหตุผลมันแล้ว ผมไม่มีคำโต้แย้ง
นอกจากบอกให้มันสบายใจ

            “หึหึ! กูไม่โดนหรอกน่า มีแต่มึงจะโดน" ผมหัวเราะร่า

            "โดนของเหี้ยไรมึง ใครจะทำของใส่กู" มันค้อนผมด้วย

            "โดนของกูไง ของเธอใหญ่จัง ลองเลยไหม..ฮะฮ่าๆๆ" ผมพาฮา แต่มันดันไม่ขำ หน้าตาซีเรียสเลยต้องเปลี่ยนคำพูด



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 25-05-2013 14:56:30

-  2  -





             “ไม่มีใครใช้คาถาใส่กูได้ ตราบใดหัวใจกูมีมึงเป็นของขลังป้องกันมนต์ดำไปตลอด
มึงควรมั่นใจกูด้วย ในเมื่อหัวใจมึงมีกูเป็นเจ้าของ ย่อมไม่มีใครทำเรื่องต่ำทรามกับเราสำเร็จ มึงเชื่อในพลังแห่งความรักเปล่าเล่า”
พอมันฟังผมพูด หน้าหล่อระบายยิ้มกว้างทันที

   “อืมจริง กูสมควรมั่นใจ ดันคิดว่ามึงสุดยอดมหานิยมด้านเสน่ห์แรง พาใครต่อใครหลงหัวปักหัวปำ ถึงได้ไม่เลิกกังวลสักที”
 ฟังมันพูดมาแบบนี้ ไม่ต่างผมที่คิดว่ามันมีเสน่ห์เช่นกัน

   “อะไรทำให้มึงคิดว่ากูมีเสน่ห์ขนาดนั้น ทั้งที่คนชอบมึงมากกว่ากูอีก ปัญหาส่วนใหญ่ล้วนเพราะคนมาชอบมึง”
 เรื่องจริง ดูอย่างเวียนเทียนวันนี้ ไม่เพราะมิ้นท์ถูกใจมันคงไม่เกิดเรื่อง

   “คึคึ! ชื่อมึงก็ชนะกูขาดลอยแล้วรัน” มันดันหัวเราะ แถมพางงอีก ทำผมสงสัยจนได้

   “ชื่อกูชนะมึงยังไง”

   “มึงชื่ออรัญ อำเภออรัญมีแต่คนพากันไปแน่นขนัด แถมขนเงินไปให้อีกต่างหาก บ้างบ้าคลั่งหมดเนื้อหมดตัว
ไม่อย่างนั้นปอยเปตคงไม่อยู่ยืนยาวสถาพรอย่างทุกวันนี้ เห็นยังว่าชื่อมึงคือแหล่งมอมเมาดีๆ นี่เอง ไม่เรียกว่าชนะกูแล้ว
จะให้กูคิดยังไง” พระเจ้า! ฟังแล้วอึ้ง คิดไม่ถึงว่ามันจะยกปอยเปตมาเป็นเหตุผล ฉิบหายกูชื่ออรัญ ดันเทียบกับโรงเกลือ
ที่ตั้งของบ่อนคาสิโนปอยเปต ใครจะรั่วแบบมึงมีอีกไหม?

   “คิดแบบนี้ไม่ยุติธรรมนี่หว่า ชื่อมึงใช่ย่อยฮีโร่ขวัญใจคนทั้งประเทศ” ผมเล่นกับมันมั่ง

   “ฮีโร่ขวัญใจเหี้ยไร” เป็นมันงงบ้าง

   “มึงชื่อวรพรต..นักชกเหรียญทองโอลิมปิก ไม่ใช่ฮีโร่แล้วเป็นอะไร หรือมึงจะเถียงกู
วรพรต..เพชรพุ่ม จำได้ไหม” ผมยอมรั่วเป็นเพื่อน

   “กร๊ากกก!! โคตรฮาว่ะ กูยอมรับนิดเดียว กูไม่ได้ชกเก่งเหมือนมันนิ ถ้าแข่งเรื่องอื่น
กูได้เหรียญทองแต่จะเป็นฮีโร่หรือเปล่ากูไม่รู้ ต้องให้มึงตัดสินเอาเอง” มันโยนโจทย์ให้ผมคิดบ้างแล้ว

   “เรื่องไหน”

   “อยากรู้กลับห้องดิ เดี๋ยวพิสูจน์ให้ดู ว่ากูเก่งเรื่องไหน” พอเดาออก เผลอยิ้มกว้างให้ไม่ปิดบัง

   “ต่อให้มึงไม่แสดงกูเตรียมเรียกร้อง ไปเถอะ” ผมลุกยืน ส่งมือให้จับ มันยิ้มหล่อให้ ยอมให้ผมช่วยดึงลุกแต่โดยดี
เราสองคนกอดคอกันเดินกลับที่พัก พร้อมอาการหัวใจพองคับอก วันนี้มีสิ่งดีปิดท้ายแล้วสินะ..

   ถึงห้องไม่มีการอารัมภบท ปิดประตูลงกลอน หน้าเราทั้งคู่เหมือนมีแม่เหล็กดูดชิดติดกัน ประกบจูบตั้งแต่หน้าประตู
ผลัดกันลูบไล้พร้อมกับปลดสิ่งเกะกะออกจากร่างกายอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน อยู่กันมานานอารมณ์ปรารถนาที่คุโชนกระพือโหมแบบนี้
 ทำให้เรารู้ความต้องการอีกฝ่ายเป็นอย่างดี เสื้อผ้าถูกถอดไม่พิถีพิถัน ทิ้งเรี่ยราดตามรายทางที่ร่างสูงใหญ่ของเราทั้งคู่นัวเนียกันไป
จุดหมายปลายทางเตียงหนานุ่ม ล้มกลิ้งด้วยกันทั้งคู่ ลมทะเลกับไอเค็มที่ติดผิวมา ทำให้รับรสเค็มปร่าของกันและกัน
กระทั่งผมเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเสียเอง

   “พรต..กูว่าในอ่างเถอะ” พอผมท้วง มันยอมหยุดมือ

   “ทำไม” หน้าหล่อแดงก่ำ ลามไล่ไปทั่วคอ หน้าอกแน่นตึง

   “มันเค็ม ไม่ใช่รสชาติปกติของมึง” ผมพูดตรงๆ

   “คึคึ! นึกว่ากลัวสังคังกินไข่” ผมโบกหัวไปที ก่อนสปริงตัวลุกไม่ลืมดึงมันลุกด้วย เราคลอเคลียกันเข้าห้องน้ำ
เปิดน้ำอุ่นตีฟองแชมพูทีเดียว ระหว่างรอน้ำเต็มอ่าง เราโหมโรงอุ่นเครื่องด้วยจูบอ้อยอิ่งนุ่มนวลไม่รุนแรง
เป็นจูบอ่อนโยนหวานซ่านของเราสอง

   น้ำได้ระดับ ผลัดกันลูบไล้ร่างกายอีกฝ่ายอย่างคุ้นมือ ยอมรับหุ่นมันดูดีสวยงามทำผมใจเต้นทุกครั้ง
ไรขนลู่น้ำเพิ่มให้ดูเซ็กซี่เข้าไปใหญ่ มันเองก็เล่นร่างกายผมอยู่ โดยเฉพาะทับทิมสีอ่อนบนหน้าอกแน่น
ก้มใช้ลิ้นและริมฝีปากหยอกเย้าสลับไปมาอย่างเมามัน เรียกเสียงครางทุ้มของผมหลุดออกมาจนได้

   “อ้าหหห์” ลิ้นสากพลิ้วไหวดูดดุนอย่างชำนาญ ผมไม่ยอมน้อยหน้า ขย้ำก้อนเนื้อแน่นแก้มก้นอย่างมันมือ

   “อืมมมม!!” เสียงครางพร่าของเราทั้งคู่ ผมเปิดฝักบัวรดร่างกายเรา ชะล้างคราบแชมพูที่ลื่นออกให้หมด
พร้อมกับลูบไล้สัมผัสร่างของมันที่ผละริมฝีปากมาบดจูบเบียดดุนลิ้นผม ไล่ต้อนกันไปมาอย่างดูดดื่ม

   “อืมมม..” เสียงครางต่ำของผม

   “ฮ้าาา!!..” ต่างถอนปากออกสูดหายใจลึก สบตากันนิ่งถ่ายทอดความรู้สึกและความต้องการกันและกัน
ผ่านดวงตาไม่มีปิด มันเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม ระดมจูบไล่ต่ำลงเรื่อยๆ เล่นเอาผมถึงกับหายใจหอบ เกร็งกล้ามท้องอย่างห้ามไม่อยู่
ภาวะความเสียวแล่นกระจายไปทั่วร่าง เผลอขยุ้มผมหนานุ่มในมือแขม่วท้องจนเป็นลูก
สัมผัสถึงลิ้นหยุ่นแตะยังส่วนปลายของท่อนเนื้อที่แข็งจนปวดหนึบ

   “ซี๊ดดดด!!!” ผมครางอย่างเสียวซ่าน ปล่อยมันตวัดลิ้นชิมปรนเปรอความสุขให้ผมอย่างมีชั้นเชิง
เสียวจนถึงกับกระเด้งเอวที่นอนราบในอ่างสวนโพรงปากซึ่งครอบกลืนท่อนแกร่งของผมไว้
มันรีบดันหน้าท้องผมต้านไว้สุดกำลัง หลังท่อนเนื้อผมหลุดเข้าเกือบครึ่ง

   “อืมมมม..” เสียงร้องประท้วงบวกฟันที่ครูดท่อนเนื้อ ทำให้ผมมีสติลดการเด้งจังหวะ
กลัวคอมันทะลุเสียก่อน ความจัดเจนในการปรนเปรอผมด้วยปากและลิ้น ยังคงสร้างความเสียวกระสันให้ผมทุกครั้ง
ร่างกายเริ่มไต่สูงจนยากควบคุมหากปล่อยมันเล่นไม่เลิก ต้องทะลักทะลายเขื่อนแตกตามมาแน่ๆ
ตัดสินใจจับศีรษะดันออก มันเงยหน้าสบตามีคำถาม

   “กูทำให้มึงบ้าง” แม้เหตุผลไม่ใช่ทั้งหมด แต่มันยอมให้ผมชิมเนื้อแน่นของร่างกายสมส่วนสวยงามทุกซอกทุกมุม
กระทั่งร่องลึกรอยผ่าแยกด้านหลัง ปากถ้ำหรรษาผมก็ไม่เว้นกวาดต้อนเรียวลิ้นตวัดเลียสร้างความเสียวให้มันครางลั่น
อย่างรู้สึกยินดี

   “โอวว!!..ซู๊ดด!!” ยิ่งบิดตัวทุรนทุรายเท่าไหร่ ผมยิ่งใส่ความสามารถไม่ยั้ง
ก่อนวกกลับมาครอบปากดูดกลืนแท่งเนื้อขนาดใหญ่ สลับพ่วงแฝดอย่างระมัดระวัง

   “อ้าหหห์..รันกูเสียวสัด” เสียงมันครางพ่นภาษาฟังดูเถื่อน แต่กลับกระตุ้นความต้องการของผม
ให้อยากครอบครองเพิ่มขึ้นเท่าตัว ไม่รอช้าไม่ต้องเสียเวลาหาตัวช่วย สบู่เหลวถูกบีบลงนิ้วชะโลมทั่วปากทาง
พร้อมกับการทำรักด้วยปากให้อย่างตั้งใจ ผมใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงรอบปากทางเบาๆ กระตุ้นให้เส้นประสาท
ที่ไวต่อความรู้สึกทำงาน ค่อยแยงนิ้วกลางเข้าไปสำรวจโพรงลึกอุ่นอย่างเบามือ

   “อึก..อู้วววว!!” หน้าหล่อบิดเหยเก ตอดรัดนิ้วผมอย่างแรง
ค่อยผ่อนคลายให้ผมขยับนิ้วสอดลึกกวาดคว้านไปทั่ว สะกิดจุดเสียวจนสะดุ้งถึงกับเอวกระเด้งอย่างรู้ทางกัน

   “โอววว...ซี๊ดดด!!” เสียงครางของมันพร้อมปฏิกิริยาตอบสนองทางร่างกายบอกให้รู้เสียวมากแค่ไหน
ผมชักนิ้วรัวเร่งความเร็วเข้าออกให้ปากทางผ่อนคลาย พร้อมกับริมฝีปากโลมเลียดูดกลืนด้านหน้าสอดประสาน
ไอ้รั่วเจอบริการทั้งหน้าหลัง ถึงกับครางลั่นเลยทีเดียว

   หลังเตรียมความพร้อมให้มันได้ที จากจำนวนนิ้วที่เพิ่มเข้าไปจนแน่ใจว่าร่างกายมันสามารถรับผมแล้ว
จัดการจัดท่าจับขาพาดบ่าไว้ข้าง อีกข้างประกบสะโพก ท่านี้ทำให้บั้นท้ายหนั่นแน่นของมันยกสูง
ไม่รอช้าผมจับส่วนหัวบานใหญ่กดตรงปากถ้ำ มองหน้าสบตามันในจังหวะที่ผมกำลังดันแทรก
มันผงะร่างชะงักสูดหายใจยาวผ่อนร่างกายรับผมเข้าช้าๆ โดยสายตาเราทั้งคู่ยังจ้องกันอยู่แบบนั้น
การได้มองมันขณะที่เราหลอมรวมร่างเป็นหนึ่งเดียว ทำให้สามารถถ่ายทอดความรักความต้องการในกันและกัน
จากก้นบึ้งของหัวใจ ใช่มีแต่ผมที่หลงรักมันหัวปักหัวปำ หากดวงตาคมเข้มมีเสน่ห์ของมันไม่โกหก
มันบอกกับผมว่า มันเองก็รักและหวงแหนผมไม่น้อยไปกว่ากัน

   บทรักบทพิศวาสของเราเริ่มขยับสอดประสานถอดถอนสะโพกออกค่อยกดย้ำอัดกระแทกเริ่มจากเนิบช้า
ขยับเร็วขึ้นตามลำดับ ขณะที่มือคอยสาวรูดให้มันอย่างต่อเนื่อง มือช้ายค้ำยันขอบอ่างให้ร่างกายมีหลักยึด
ช่วยในการโจนจ้างเข้าสู่ภายในของมันได้ลึกล้ำยิ่งขึ้น ก้มประกบจูบสะกัดกั้นเสียงครางของผมและมันไม่ให้ดังออกไปมาก

   การจูบช่วยให้อารมณ์เราทั้งคู่โหมกระพือต่อเนื่องดุจไฟลามทุ่ง ผมเพิ่มความเร็วในการอัดสะโพกต่อเนื่องถี่กระชัน
พร้อมการยกสะโพกรับของมันได้อย่างลงตัว ร่างเราสั่นสะท้านโยกไหวไปพร้อมกัน ก่อนเร่งสปีดเต็มสตรีมเมื่อมันครางลั่น
ต่อเนื่อง บ่งบอกการเดินทางใกล้ถึงจุดหมาย

   “ซี๊ดด..รันกูจะออกแล้ว” เนินสะโพกกระทบหน้าท้องผมดังสนั่น กระตุ้นให้การโจนจ้วงของผมโหมแรงเข้าไปอีก

   “พั่บๆๆ..ตับบบ!!!..ปล่อยมาพรต กูถึงพร้อมมึง” ผมเร่งทั้งหน้าและหลังจนมันเกร็งหยัดกล้ามเนื้อกระตุกต่อเนื่อง
พ่นลาวาอุ่นร้อนสีขาวขุ่นกระฉูดเต็มหน้าท้องผม ตกเรี่ยราดเขรอะหน้าท้องมันด้วย อาการตอดรัดรัวกระหน่ำของช่องด้านหลัง
ทำให้ผมต้องแหงนหน้าซู๊ดปากอย่างทนไม่ไหว ปลดปล่อยตัวเองตามมันไปติดๆ

   “อ้าหหห์..พรต..โอววว!!!” รับรู้ถึงการกระตุกของท่อนเนื้อตัวเองในโพรงนุ่มต่อเนื่องหลายที
น้ำรักมากมายกระฉูดพุ่งเข้าสู่ผนังถ้ำทำให้มันพลอยครางยาวทิ้งทวนไปกับผม
ก่อนจับขามันวางระนาบล้มทับบนร่างสมส่วนสวยงามหอบหายใจกันทั้งคู่

   “อ้า..ฮา..แฮ่กๆๆ!!” ใช้เวลาประมาณหนึ่งค่อยกลับสู่ภาวะปกติ เราสบตากันอีกครั้ง ประกบจูบดูดดื่ม
ถึงค่อยจัดการอาบน้ำชำระคราบน้ำรักบนตัวผมกับมัน ล้วงที่คั่งค้างตรงช่องด้านหลังออกให้หมด
จากนั้นค่อยพากันมายังเตียงนอน..

   ”อีกรอบนะ..พรต” มันยิ้มพยักหน้ารับ บทรักของเราเริ่มขึ้นอีกครั้งอย่างละมุนละไม
คงเพราะผ่านบทแรกไปหมาดๆ จึงอ่อนโยนซาบซ่านจับใจเก็บไว้เป็นหนึ่งในความทรงจำสวยงามของเราต่อไป..

             บทรักไม่ว่าจะเริ่มด้วยอารมณ์แบบไหน บทสรุปต่างหากที่เป็นหัวใจหลัก
เพราะเรารู้ว่าไม่ใช่แค่การปลดปล่อยความต้องการตามธรรมชาติเท่านั้น
แต่เป็นการกระชับคำสัญญาของเราที่มีต่อกันผ่านบทรักใช้ร่างกายพูดแทนเราว่า ‘เรารักกัน’





มาต่อให้ตามสัญญาแล้วนะคะ

ไม่รู้จะทักทายอะไร..คึคึ! คนอ่านยังไม่รู้จะเม้นท์อะไรกันเลย 5555!!!

เจอกันวันอังคารตอนต่อไปค่ะ

Luk. :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 25-05-2013 15:22:51

หวานและจบลงด้วยแซ่บ 55
ขอบคุณที่มาต่อครับ

ปูเรื่องแบบนี้ เตรียมไว้สำหรับ drama รึเปล่าอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 25-05-2013 15:31:44

มีแววได้กินมาม่าชามโตๆต้องเตรียมน้ำร้อนไว้ซะละ
แต่ตอนนี้แหม่ร้อนแรงไม่แปลเปลี่ยนจิงๆคึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-05-2013 15:47:58

จะขัดใจก็ตอนที่พรตไม่ยอมปรึกษาปัญหาที่ว่ากับรันนะ
สงสัยเรื่องคิมจัง ทั้งที่รันก็พยายามถามพรตตั้งหลายครั้ง  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 25-05-2013 16:07:07

ตอนนี้ปูเรื่องจะพาไปกินมาม่าชามโตๆใช่มั้ยเนี๊ยะ
ท้ายตอนแซ่บได้อีก หวานละมุนละไมจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: duck-ya ที่ 25-05-2013 16:23:34

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-05-2013 17:56:07

เตรียมต้มน้ำรอตอนหน้า :laugh:
ตอนท้ายแซ่บได้อีก :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-05-2013 19:43:21

สมกับที่รอคอยตอนนี้จริงๆค่ะ

หวานแซ่บ  อิๆ

แต่เห็นได้ว่าเจ๊คิมต้องมาสร้างความร้าวฉานให้คู่นี้อย่างแน่นอน

แต่รักย่อมชนะทุกสิ่ง

อยากรู้จะแย่แล้วว่าพรตปิดบังอะไรรันอยู่กันแน่

บวกเป็ดและรอวันสีชมพู

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 25-05-2013 20:17:27

แซ่บจริงๆ พรตกะรัน
ปัญหาคงรอให้กลับไปแก้ไข
ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 25-05-2013 20:45:59

รอดราม่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 25-05-2013 21:02:58

คู่นี้ยังคงร้อนแรงเสมอต้นเสมอปลาย :m25:

ถึงเวลาต้องเตรียมชามใส่มาม่าแล้วใช่มั๊ยนี่ จัดมาเลยค่ะ
แต่อย่าชามโตนักนะคะเดี๋ยวเค้ากินไม่หมด  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยหมูตัวกลม ที่ 25-05-2013 21:19:40

 :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 25-05-2013 21:54:57

ไม่มาม่าได้ไหมคะ อยากใหเรื่องนี้ไม่มีมาม่าอะ รอคอยๆๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 25-05-2013 22:07:24

แววมาม่าต้มยำมาล่ะ เตรียมชาม ตะเกียบพร้อม!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 25-05-2013 22:12:52

เรื่องอะไรนะที่พรตปิดบังอยู่ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 25-05-2013 22:59:47

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-05-2013 23:06:28

  :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-05-2013 23:20:34

ยิ่งอยากรู้ว่าพรตปิดบังเรื่องอะไร มันร้ายแรงแค่ไหนถึงบอกรันไม่ได้ อ๊ากกกซ์ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-05-2013 00:11:17

พรตมีเรื่องอะไรกันแน่นะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 26-05-2013 01:30:46

พรตแอบไปทำอะไรพลาดให้รันต้องเสียใจอ่ะ มันเลวร้ายจนถึงกะพูดยากเลยหรอถึงไม่ยอมบอก ยังไงก็รักจอมรั่วนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 26-05-2013 02:06:35

แซ่บบบบบบบบบบ   :haun4:

ดุเดือน และร้อนแรงตลอดเลยคู่นี้  :pighaun:


รอเผชิญกับมาม่าชาม(โต?)

ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ  :pig4:

มาต่อไวๆนะ  :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 26-05-2013 03:01:30

 :jul1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 26-05-2013 06:52:24

ยังคงร้อนแรงเหมือนเดิมนะคู่นี้
และก็น่ารักและอบอุ่นเหมือนเดิมด้วย
ตอนต่อไปนี่คงต้องเริ่มต้มน้ำรอมาม่าแล้วป้ะเนี่ย
กลิ่นมันเริ่มมาละ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 26-05-2013 06:57:04

 :jul1: :jul1: ให้เลือดเสร็จ หิวแล้วซดมาม่าต่อ :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 26-05-2013 09:33:59

อ่านตอนนี้แล้วเกือบ สำลักเลือดตาย  :jul1:

จะดูต่อไปว่า สองหนุ่มหล่อจะ กำจัดตัวมารขัดขวางความสุข ผีชะนีกับอีเเอบ สองตัวนั้นได้ยังไร แต่ที่รู้ไว้ สองคนพรตรันนั้นคู่กัน  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-05-2013 10:38:05

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-05-2013 12:03:48

ไม่ได้มาอ่านเกือบเดือน ตามอ่านไปซะหลายตอนเลย
เหลือตอนท้ายนี่แหละ เดี๋ยวค่อยมาอ่านใหม่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 26-05-2013 14:02:38

รอมาม่า แต่ น้ำตา ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบแค่ของตัวเองก็อิ่มแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 26-05-2013 15:29:20

อยากรู้จังเรื่องอะไรที่รันปิดบังพรตอยู่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 26-05-2013 18:13:43

หวานกันน่าดู  :impress2:
ชอบตอนที่รันเป็นห่วงพรตตอนโดนตัวต่อต่อย กับตอนไปเดินเล่นที่รันตัดสินใจที่จะเชื่อใจพรต
แม้ในใจจะอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
.
.
.
“ไม่มีใครใช้คาถาใส่กูได้ ตราบใดหัวใจกูมีมึงเป็นของขลังป้องกันมนต์ดำไปตลอด มึงควรมั่นใจกูด้วย ในเมื่อหัวใจมึงมีกูเป็นเจ้าของ ย่อมไม่มีใครทำเรื่องตำ
...ต่ำ

   “มึงชื่ออรัญ อำเภออรัญมีแต่คนพากันไปแน่นขนัด แถมขนเงินไปให้อีกต่างหาก บ้างบ้าคลั่งหมดเนื้อหมดตัว ไม่อย่างนั้นปอยเป็ดคงไม่อยู่ยืนยาวสถาพรอย่างทุกวันนี้ เห็นยังว่าชื่อมึงคือแหล่งมอมเมาดีๆ นี่เอง ไม่เรียกว่าชนะกูแล้วจะให้กูคิดยังไง” พระเจ้า! ฟังแล้วอึ้ง คิดไม่ถึงว่ามันจะยกปอยเป็ดมาเป็นเหตุผล ฉิบหายกูชื่ออรัญ ดันเทียบกับโรงเกลือที่ตั้งของบ่อนคาสิโนปอยเป็ด 
...ปอยเปต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 26-05-2013 19:49:27

ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร  เลือดสาดอย่างเดียว   :pighaun:    :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 26-05-2013 22:11:23

มีบทให้... :haun4:..... :mew1:....แต่ก็ยัวเครียดอยู่ดี...
 :ling1: :ling1:...ทำไมไม่พูดแบบเปิดอกกันเลยล่ะลูก...
แม่กลุ้มเลยนะนี่...  มีแต่คนคิดว่าจะเป็นคิมกันทั้งนั้น...
แต่อิพลัสนี่เข้าข่ายสุด ๆ เลยจะเอาคาถาอีแงมาใช้หรือนี่

…”โอมให้ช้างลืมโขลง โอมให้โขลงลืมไพร โอมให้มันร้อนเร่า

                 โอมให้มันรักใคร่ โอมให้มันอยู่มิได้”…


เอ....คาถาบทนี้น่าจะเป็นของตอนนี้มากกว่านะ...เพราะว่าเร่าร้อนกันทั้งคู่เลยนะนี่ลูกรักของแม่.....เอ้า....จะมนต์ดำมนต์แดงก็บ่ยั่นเพราะว่าเรามีมนต์ม่วงนะลูกนะ...สู้โว้ย!!!!!!!!!.......อิอิอิ......

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 27-05-2013 02:04:37

เอาแซ่บมาก่อนมาม่า......

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 27-05-2013 08:25:12

 ถึงกับเลือดสาดด  :m25:
ตกลงพรตมีเรื่องอะไรกันแน่นะะะะ    :z3:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 27-05-2013 13:46:28

ไม่รู้จะเม้นท์ เพราะมันซาบซึ้งอะ 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.26 วันที่ 25/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 27-05-2013 15:17:25

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 17   
(Special Run)

   “อะไรครับพี่ณี แน่ใจคุณคิมเอาไป”
            ผมปรือตามองแผ่นหลังกว้าง ไอ้รั่วยืนคุยโทรศัพท์ตรงระเบียงมองทะเล
มันไม่ปิดประตูสามารถฟังการสนทนาได้ชัดเจน คงคิดว่าผมยังหลับอยู่ล่ะมั้ง

   “ไม่เป็นไร ผมถามเองดีกว่า พี่ณีไม่ต้องเอารูปผมไปตั้งแล้วนะครับ ปล่อยให้ว่างไปเลย”
วางสายเสร็จ มันยังยืนเหม่อมองออกไปไกล จมภวังค์นานพอสมควร คงมีเรื่องที่คิดไม่ตก เพียงแต่ผมไม่รู้เรื่องอะไร

   “อ่ะ! ตื่นแล้วหรือมึง” ผมลุกจากเตียง สวมบ็อกเซอร์เหมือนมันเปลือยอก
เดินอย่างเงียบกริบเข้าไปเกาะบ่า ทำให้มันรู้สึกตัวหันมาถาม

   “อืม..ยืนทำอะไรตรงนี้วะ” ทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเป็นปกติ

   “กำลังดูทะเล พวกเราโคตรตลกมาทะเลเสือกไม่มีใครเล่นน้ำ” พูดก็จริงของมัน
มาทะเลพากันเน้นพักผ่อน ไม่ยักมีใครอยากเล่นน้ำ

   “หรือมึงอยากลงทะเล” กะเวลาคงราวแปดโมงกว่านิดๆ

   “ไม่ล่ะ..กูพูดไปงั้น เดินทางกี่โมงไอ้โต๋กับตะเกียงต้องขึ้นเครื่องบ่ายสามนี่หว่า”
ผมพยักหน้ารับ บอกกำหนดการเดินทางให้มันรู้ด้วย

   “สิบเอ็ดโมง เก็บสัมภาระเถอะ อาบน้ำลงไปทานข้าวกัน นัดไว้เก้าโมงครึ่ง
ปานนี้พวกมันคงตื่นจัดการตัวเองเรียบร้อยหมดแล้ว” ชวนไอ้รั่ว

   “ไปดิ” ผมกอดคอมันกลับเข้าด้านใน แยกย้ายช่วยกันเก็บเสื้อผ้าจัดกระเป๋า เหลือชุดสำหรับเดินทางคนละชุด
เสื้อยืดกางเกงซาฟารีเช่นเคย เน้นสบายไม่พิถีพิถันเท่าไหร่ พวกมันเองคงใส่ไม่ต่างพวกผม
ยกเว้นไอ้โต๋กับตะเกียงต้องขึ้นเครื่องคงให้ดูเป็นทางการนิดหน่อย

   เรียบร้อยแล้วเราตีคู่กันมาห้องอาหารรับรองลูกค้า เดินมาถึงพวกมันอยู่พร้อมหน้า
จิบกาแฟรองท้องด้วยของว่างเบาๆ ไม่เน้นอาหารหนัก แค่พยักหน้าทักทายก่อนแยกไปตักของกิน
ที่จัดแบบบุฟเฟต์สองคนไอ้รั่ว  ได้ตามต้องการค่อยเดินมาสมทบพวกมัน ซึ่งเว้นที่ว่างให้ผมเรียบร้อย

   “หลับสบายดิ ล่อคนสุดท้ายเลยมึง” ไอ้ต้าร์ยักคิ้วทักทายไอ้รั่วแถมคำพูดกึ่งแหย่

   “มึงคิดว่าไง” มันไม่ตอบแต่ยักคิ้วกวนกลับ พาพวกที่นั่งอมยิ้มตาม

   “เปล่า! อย่างน้อยระลึกบ้าง ทริปเพื่อนฝูงไม่ใช่ทริปฮันนีมูนห่าพรต” ไอ้ต้าร์แซวไม่เลิก ผมรู้มันหาเรื่องแหย่ไอ้รั่วให้อาย
เลยไม่คิดผสมโรงปะทะฝีปากพวกมัน นอกจากทักทายพวกที่เหลือ สนใจกินอาหารแค่นั้น

   “โว๊ะๆ! ห่าพรตโด๊บไข่ดาวสองลูกเว้ยเห้ย! กะกู้พลังงานที่สูญเสียขนาดนั้นเลย ไอ้รันล่อใบเดียว
แสดงว่าเมื่อคืนมึงเสียพลังวัดเยอะเหรอรั่ว” คราวนี้เป็นไอ้หน่องแซวไอ้รั่ว ขณะมันกำลังตัดแบ่งไข่ดาวเข้าปาก
ไอ้รั่วชะงักนิดค่อยเคี้ยวแล้วกลืน ยกน้ำจิบวางช้อนกับมีดอย่างใจเย็น จ้องหน้าไอ้หน่องนิ่งแล้วสวนกลับเสียงเรียบ

   “เหี้ยไรเสือกเรื่องบนเตียงกูวะ อยากรู้ให้ไอ้รันเอามึงดูไหม..สัด!” ผมแทบสำลักขนมปังไข่ดาว
ดันพูดไม่คิด บ้าชิบ! ถามกูไหมเอามันลงหรือเปล่า..สัดพรต!

   “ฮะฮ่า โชคดีเป็นกูนะพรต กูไม่รับคำท้ามึงแน่ มึงกล้าท้าไอ้หน้าขาวพนักงานบริษัทมึงไหม คนที่แจมโต๊ะเราคืนนั้น
รับรองมันแถมทองให้มึงยังได้..กล้าเปล่าล่ะ” ไอ้พวกนี้ดูพฤติกรรมพลัสออกหมด ใช้ปั่นประสาทยั่วไอ้รั่วเฉย ชอบแกล้งมันจริง

   “มึงอย่าไอ้หน่อง กูรู้กำลังหาวิธีทำให้กูประสาทเสีย คนอย่างกูเชื่อใจไอ้รันมันเว้ย!”
ไอ้รั่วยืดอกยักคิ้วท้าทายใหญ่ พูดเต็มปากเชื่อใจผม เผลอยิ้มแก้มแตกกับพฤติกรรมเหมือนเด็กของมันจนได้

   “ครวย! อวยผัวได้หน้าชื่นตาบาน เออ! ไอ้รันมันดีกูยอมแพ้ก็ได้วะ” ไอ้หน่องส่ายหัวเอือมระอา
เมื่อไม่สามารถปั่นประสาทไอ้รั่วสำเร็จ ยุติการหยอกไว้แค่นั้น หันมาสนใจคุยเรื่องทั่วไป ไอ้กานถามเป้าหมายเดินทาง
ของไอ้โต๋กับตะเกียง น้องดูมีออร่าเปล่งประกายวิบวับ ส่วนไอ้หล่อเทพก็คึกคักเป็นพิเศษ เห็นเพื่อนรักแล้วดีใจแทน
มันเอาใจใส่ตะเกียงเหมือนเงาไม่ห่างตัวจริงๆ ตาคมเข้มมีเสน่ห์สามารถทำให้สาวละลายได้ ไม่ยักชายตาแลใครเลย
นอกจากตะเกียงคนสวย ยอมรับเพื่อนผมรักมั่นคงสุดๆ

   “ถึงแล้วไลน์บอกพวกกูด้วย” ผมพูดกับไอ้หล่อเทพ มันพยักหน้า พวกเราพร้อมใจมาส่งมันขึ้นเครื่อง
เสร็จมื้อเช้าพอดีได้เวลาเช็กเอ้าท์ ยกสัมภาระขึ้นรถ มุ่งหน้ามาสุวรรณภูมิส่งไอ้โต๋กับตะเกียง ถึงก่อนเวลาสามสิบนาที
ตอนนี้พวกเรากำลังยืนส่งมันเข้าเก็ท

   “พวกมึงดูแลตัวเองด้วยอย่าดื่มเยอะ พรุ่งนี้ต้องกลับกันแล้ว เก็บเรี่ยวแรงไว้บ้างนะพวก” มันเตือนรวมๆ
พวกเพื่อนเดินเข้าไปสวมกอดไอ้โต๋ ก่อนผละมาลูบหัวตะเกียงอย่างเอ็นดู ยกเว้นผม ไอ้บอมย์ ไอ้รั่ว ตะเกียงเป็นฝ่ายสวมกอด
โดยไอ้หล่อไม่ห้าม น้องชินกับการกอดทักทายพวกเรา แต่คนอื่นๆ ไอ้โต๋ไม่อนุญาตมั้ง ถึงได้แต่ลูบหัวจับมือเป็นการบอกลา

   หลังคู่รักสุดสวาทของกลุ่ม พาร่างลับหายเข้าไปที่พักผู้โดยสาร
เราก็แยกย้ายขึ้นรถตรงดิ่งเข้ากรุงเทพฯ ไปยังบ้านพวกผมต่อเลย

   “อะไรนะครับพี่ณี เอาอย่างนี้พี่ณีต่อสายพลัสให้ผมหน่อย” ไอ้รั่วรับโทรศัพท์ ผมขับรถ สีหน้ามันดูเป็นกังวล

   “มีปัญหาอะไร..พรต” ถามอย่างเป็นห่วง

   “เดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง” มันบอกแบบนี้ผมไม่เซ้าซี้ ไม่นานปลายสายก็คุยกับมัน ผมต้องอาศัยปะติดปะต่อเอาเอง

   “พลัสรู้ใช่ไหม เงื่อนไขที่เราตกลงกันพรุ่งนี้คุณคิมต้องส่งงานพี่ เงินที่เบิกล่วงหน้า 50% ฝ่ายบัญชีโอนให้แล้ว
คุณคิมไม่ยอมมาทำต่อแบบนี้ เขาต้องการอะไร พลัสพอจะบอกได้ไหม” มันพูดเสียงนิ่ง

   “พี่ไม่มีเบอร์คุณคิม พลัสต่อสายหาเธอแล้วประชุมสายกัน พี่จะรอในสายนะครับ”
มันหันมองผม แววตาเหมือนมีเรื่องคิดหนัก ผมนิ่งรอมันเป็นคนบอกรายละเอียดอย่างใจเย็น

   “รัน!..มึงไม่โกรธนะ ถ้ากูทำเรื่องที่มึงไม่ชอบใจเท่าไหร่ เพื่อรักษาผลประโยชน์ไม่ให้งานเสียหาย”
ผมเงียบ แม้ไม่รู้ว่าเรื่องที่มันพูดถึงคืออะไร แต่ก็เดาว่าคงไม่ใช่เรื่องดี

   “ไว้กูค่อยเล่า” มันตัดบท หลังผมมองถนนไม่เอ่ยอะไรไป

   “ทำไมคุณไม่ทำให้เสร็จครับ” ไอ้รั่วกรอกเสียงไป คงเป็นการประชุมสายกับคุณคิมแล้ว

   “ผมรับปากภายใต้เงื่อนไขว่า คุณต้องส่งงานผมพรุ่งนี้ วันนี้ไม่เข้าบริษัท งานคุณยังไม่เสร็จสมบูรณ์นี่ครับ”
ทั้งคู่กำลังอ้างข้อตกลงต่อกันอยู่

   “คุณคิม..ผมไม่ใช่คนไม่รักษาคำพูด ที่คุณขอไม่อยู่ในเงื่อนไขซึ่งเราเคยตกลงกันนี่ครับ คุณกำลังบังคับผมอยู่”
ไอ้รั่วมีสีหน้าหนักใจเกินปกติ คงเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสพอสมควร น้อยครั้งที่จะเห็นหน้าหล่อเครียดขึง

   “ตกลงยืนกรานให้ได้ ถ้าผมยอมคุณจะทำให้เรียบร้อยพรุ่งนี้เที่ยง แน่ใจไม่มีลูกเล่นอะไรอีก”
มันเงียบ ปล่อยให้อีกฝ่ายคุย

   “ผมเชื่อตามที่คุณบอก แต่ผมมีเงื่อนไขเช่นกัน ให้ช้อยคุณเลือกแค่น้ำพริกปลาทูกับขนมจีนน้ำยา
นอกจากสองรายการนี้ผมไม่โอเค” ยิ่งฟังยิ่งอยากรู้สุดๆ

   “แล้วแต่คุณจะคิด ผมไม่ใช่หนุ่มโรแมนติก คุณคิดเอาเองรูปลักษณ์ภายนอกมาเป็นตัวชี้วัดไม่ได้หรอกครับ
คุณอาจดูผิดตกลงจะเลือกอะไร..ขนมจีนน้ำยา ครับแล้วเจอกัน” มันวางสาย พร้อมกับสีหน้าลำบากใจชัด

   “รัน..เย็นนี้กูมีนัด” กว่าจะยอมเอ่ยปาก

   “มึงรับนัดไม่ได้ เย็นนี้เลี้ยงส่งเพื่อน มึงเป็นเจ้าบ้านนะพรตทำไมไม่ปฏิเสธวะ” ผมแย้งทันควัน

   “กูทำไมได้จริงๆ” มันตอบเสียงอ่อย

   “คุณคิม” ถามสั้นๆ มันพยักหน้ารับ

   “เรื่องเป็นมายังไง พร้อมจะบอกกูหรือยัง” มันสูดหายใจลึก หันมองหน้าผมชำเลืองมันแวบ ก่อนมองถนนหูคอยฟังมันเล่า

   “ฟังแล้วมึงไม่โกรธ รับปากก่อนดิ” เล่นแบบนี้ ต้องหันไปจ้องตรงๆ สายตามันเว้าวอนให้รับปาก เห็นแล้วสงสารจนได้
จำต้องพยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือก หวังว่าคงไม่ร้ายแรงหรอกมั้ง

   “พูดดิ กูไม่นับการพยักหน้า” เสือกไม่พอใจ รู้สึกมันจริงจังเป็นพิเศษ

   “ตกลง..กูรับปากไม่โกรธ บอกได้หรือยัง” สีหน้ามันดีขึ้นไม่มาก
หน้าคมเข้มหันไปมองถนน ขยับปากเล่าความเป็นมาด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง

   “คุณคิมเป็นเพื่อร่วมรุ่นกู” มันเริ่มประโยคแรก ผมถึงกับคิ้วขมวด ฟังแล้วไม่เข้าใจ

   “เดี๋ยว! เป็นเพื่อนร่วมรุ่นมึงสมัยไหน” ถ้าเพื่อนมหา’ลัย ผมแน่ใจว่ารู้จักดี
ทำไมจะจำไม่ได้ มั่นใจว่าไม่มีผู้หญิงในคณะและต่างคณะหน้าตาอย่างคุณคิม

   “มัธยมต้น โรงเรียนเก่าพวกเรา” มัธยมต้น มีสิทธิ์ที่ผมไม่รู้จัก เพราะผมเป็นรุ่นน้องไอ้รั่วหนึ่งปี
แถมช่วงนั้นเราต่างเป็นคู่อริกันไม่ได้สนิท เขม่นกันเสียมากกว่า

   “แล้วยังไง”

   “เธอเคยชอบกู”

   “ห๊ะ! ว่าไงนะ” ถึงกับเผลอกำพวงมาลัยแน่น ก่อนตั้งสติหลังมันโพล่งออกมาแบบนี้

   “ถ้ามึงพอจำได้ ม.ต้น กูป๊อบมากครองตำแหน่งแชมป์หนุ่มฮ๊อตสองปีซ้อน ก่อนไอ้โต๋จะล้มกูตอนม.3
มีสาวๆ รุ่นพี่รุ่นน้องมาชอบกูไม่น้อย” ผมนิ่งแทนการยอมรับ เพราะมันก็ฮ๊อตจริงๆ

   “แล้วยังไง” ได้แต่เร่งประเด็นสำคัญ

   “คิมคือหนึ่งในนั้น กูคือรักแรกของเธอ” ผมเงียบ มันก็เงียบเป็นครู่

   “กูจำไม่ได้ว่าเคยรู้จัก จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเป็นผู้หญิงคนไหน ยิ่งเจอตอนนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
กูไม่รู้เธอเป็นใคร กระทั่งคืนที่ไปเลี้ยงที่ผับ เธอขอคุยกับกูเป็นการส่วนตัว ท้าวความเรื่องราวหนหลัง"

   “ตกลงเป็นมายังไง กูต้องการรู้เงื่อนไขข้อตกลงของมึงกับเขา มึงไปรับปากอะไร อย่าบอกกูว่ามึงให้ความหวังเขา”
ผมเข้าประเด็นไม่เยิ่นเย่อให้เสียเวลา ขืนรอให้มันพูดคงอีกนานกว่าจะเข้าเรื่อง ไม่ใช่สาระสำคัญ หากมีผู้หญิงชอบมัน
ที่ผ่านมามีตลอดเมื่อหน้าตารูปลักษณ์ของมันหล่อขนาดนี้ ไม่มีสิคงเป็นเรื่องแปลก

   “กูเคยนอนกับเธอตอนม.3 ครั้งแรกของเธอ” ผมอึ้ง หลังฟังจากมัน

   “ไหนบอกจำไม่ได้ว่าเธอเป็นใคร” ย้อนทันควัน

   “กูจำไม่ได้จริงๆ ถ้าเธอไม่ท้าวความว่าเธอคือยัยแว่นหน้าจืดคนนั้น กูมีอะไรด้วยเพราะลูกบ้า
รับคำท้างี่เง่าของเพื่อนในกลุ่มคึกคะนองชั่ววูบ” เผลอกำพวงมาลัยมือเกร็ง พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ฉุน
เรื่องมันผ่านมาเป็นสิบปี อยากรู้สาเหตุมากกว่า

   “มึงรับคำท้าทำไมพรต” อดถามไม่ได้จริงๆ

   “วาเลนไทน์ เธอนำจดหมายรักกับเค้กที่ทำเองมาสารภาพกู ถือเป็นผู้หญิงใจกล้าคนหนึ่ง
ดันพิเศษตรงที่เธอไม่สวยเด่นดูจืดชืดธรรมดาทั่วไป เหมือนพวกเนิร์ดด้วยซ้ำ กูเห็นท่าทางพยายามแสดงความกล้า
บอกรักกูต่อหน้าเพื่อนก็ทึ่งในความมั่นใจ รับจดหมายขนมเธอไว้ กำลังอ้าปากปฏิเสธว่าไม่สามารถรับความรู้สึกดีๆ
ของเธอไว้ได้ เพื่อนปากหมาดันแซวขึ้นมาเสียก่อน ‘หน้าอย่างเธอไปตายแล้วเกิดใหม่ ไอ้พรตถึงจะเอา’ สีหน้าแววตาที่มั่นใจ
อาจหาญของเธอสลดทันตา ก่อนน้ำตาจะร่วงพราวกูทำอะไรไม่ถูกเลยตอนนั้น ความตั้งใจที่จะพูดปฏิเสธแต่แรกกลืนหายในคอ
หันตวาดเพื่อนเหี้ยปรามมันไปอย่างลืมตัว

   “ไอ้พงษ์ มึงไม่ใช่กูเสือกจะรู้อะไรรสนิยมกูวะ..สัด” คำพูดที่ต้องการรักษาน้ำใจเธอไว้ กลายเป็นปัญหาของกูทีหลัง

   “อ้าว! พูดแบบนี้แสดงว่ามึงไม่รังเกียจยัยแว่นหน้าจืดดิ ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่ขืนคำน๊าพรต” มันดันย้ำกูต่อหน้าเธอ
พอกูหันไปสบตาเธอที่น้ำตาคลอเบ้าจ้องกูอย่างคาดหวังอีกต่างหาก กูซึ่งตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ปฏิเสธก็ไม่ได้กลายเป็นกลืนน้ำลายตัวเองที่พูดไปหมาดๆ พานไม่มีทางออก

   “เออ!..ใครว่ากูรังเกียจวะ” เธอยิ้มทั้งน้ำตา ส่วนกูแม่งใบ้แดก แต่ก็แอบดีใจที่ทำให้เธอยิ้มได้
มันไม่จบแค่นั้นไอ้สัดพงษ์ซึ่งกูมารู้ที่หลัง มันคบกูเพราะความอิจฉา ทำเนียนมาสนิทเพื่อจ้องแทงข้างหลัง
ทำลายชื่อเสียงกูอยู่ตลอดเวลา กูไม่คิดว่ามันจะคิดกับกูแบบนี้ ทำให้ตกอยู่ในอุบายที่มันสร้างขึ้นแบบไม่มีทางหนี

   “พูดแต่ปากกูไม่เชื่อ อย่าทำเป็นพระเอกน่าพรต ถ้ามึงไม่ได้คิดจริง”
มันวางกับดักล่อ กูหลุดปากไปแล้ว ถือทิฐิไม่ยอมเหมือนกัน มันจ้องกูอย่างท้าทายไปด้วย

   “ใครบอกกูพูดแต่ปาก กูจะทำให้มึงเห็น ว่ากูไม่ได้รังเกียจ” เผลอท้าไม่ยอมแพ้
มึงก็รู้นิสัยชอบเอาชนะกูแก้ไม่หาย อีกครั้งที่ทำให้เกิดปัญหา

   “ถ้างั้นมึงคบกันดิ” พอมันยืนกรานกูไม่เหลือทางเลือก หันมาจ้องเธอดันมองกูลุ้นคำตอบอยู่
คิดในใจไม่ใช่เรื่องเสียหาย กูไม่ใช่ไก่อ่อนไม่เคยคบผู้หญิงนิ ไม่ใช่หนุ่มน้อยบริสุทธิ์เคยนอนกับผู้หญิงมาแล้ว
จะยากอะไรทำเป็นคบไปก่อน ค่อยบอกเลิกทีหลังคงไม่เป็นไร

   กูกับเธอจึงตกลงคบกันท่ามกลางสักขีพยาน ไอ้พงษ์ทำลายกูสำเร็จ และมันนั่นแหละนำเรื่องนี้ไปป่าวประกาศ
ทำให้ความนิยมเรทติ้งกูตกใช้เวลาไม่ถึงอาทิตย์ ไอ้โต๋ชิงตำแหน่งของกูในที่สุด ระหว่างนั้นกูกลับต้องหวานอมขมกลืน
เนียนเป็นแฟนเธอโดยไม่มีทางเลือก

   จังหวะอังที่กูหมายตาแต่แรกขึ้นเป็นดัมเมเยอร์มือหนึ่งดาวโรงเรียน และย้ายมาห้องกูพอดี
ยอมรับชอบอังซึ่งมีแต่หนุ่มมารุมจีบ กูดันมีชะงักคือคิม ตอนนั้นเธอใช้ชื่อเล่นว่าเค้ก ทำให้กูไม่สะดวกออกหน้าจีบอัง

   ส่วนไอ้พงษ์มันเดินหน้าเต็มสตรีม สนใจอังเหมือนเยาะเย้ยกูด้วย ช่วงนั้นกูกับมันเริ่มเห็นหางกันแล้ว
พอมันเห็นความนิยมกูร่วงก็ตีตัวห่าง วางก้ามเป็นพี่ใหญ่ในรุ่นขึ้นแทนตำแหน่งกูเฉย

   โชคกูยังดีเพื่อนแท้คือพวกไอ้วิน ไอ้ชัด ไอ้ต้าร์ ไอ้หน่อง ไม่มีใครทิ้งกู ช่วยกอบกู้ศักดิ์ศรีกูคืนด้วยการยกกูเป็นหัวหน้า
กลุ่มเหยี่ยวเวหา พวกมันแต่ละตัวก็เด่นไม่น้อย ทำให้กลุ่มกูกู้ชื่อเสียงแย่งซีนกลับมาได้ อังมีทีท่าสนใจกูเช่นกัน
ไอ้พงษ์เห็นแบบนั้นกัดกูไม่ปล่อย ฟ้องอังว่ากูมีแฟนอยู่แล้ว ยังมาหลอกอังอีก

   กูทนสายตาตั้งคำถามของอังไม่ได้ จึงรับปากว่าไม่เกินสองวันกูจะเป็นอิสระ และจะกลับมาขอคบเธอเป็นแฟน
ให้เธอไว้ใจให้โอกาสกูด้วย ทำให้กูต้องตัดสินใจทำในสิ่งที่ผิดพลาด ไปเคลียร์กับเค้กเปิดอก
นัดเธอมาพบเย็นวันถัดมา เธอเองก็มีเรื่องคุยกับกูเช่นกัน เรามาตามนัดที่สวนสาธารณะ

   เธอให้กูเริ่มก่อน พูดแทบไม่กล้ามองหน้าเธอ หลังบอกเหตุผลว่ากูต้องการเลิกกับเธอ
ยอมให้เธอตบตีหรือด่าตามความพอใจ กูรับผิดเต็มที่ เธอน้ำตานองหน้า ขอกูเผยสเป็กผู้หญิงในอุดมคติ
บอกให้เธอรู้หน่อย เธอต้องการรู้ความจริงไม่ปกปิด

   ขอร้องแบบนี้ กูยอมง้างปากพูดตรงข้ามบุคลิกเธอหมด ทั้งที่ในหัวกูไม่ได้มีสเป็กห่าเหวไว้ด้วยซ้ำ
แค่อยากให้เธอตัดใจไปซะ ล่อสเป็กหญิงห้าว ออกแนวอาร์ตมั่นใจตัวเองสูง ดูคล่องตัวเป็นผู้หญิงเก่ง
สวยพอประมาณแค่นี้กูก็โอเคแล้ว

   เธอยิ้มรับกับคำตอบกู ก่อนบอกกูว่า เธอไม่มีทางลืมดันรักกูไปแล้ว แต่จะยอมทำให้กูสบายใจเลิกกับกู
โดยมีเงื่อนไขให้กูทำตามคำขอเธอข้อ คือนอนกับเธอทิ้งทวนคืนนี้

   ทีแรกกูอึ้งตกใจสุดๆ ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ดูเนิร์ด จะกล้าขอกูแบบนี้ แต่แววตาใต้กรอบแว่นจริงจังไม่ล้อเล่น
แถมไม่แสดงความลังเลให้เห็น ที่จริงกูปฏิเสธแล้วด้วยไม่อยากสร้างตราบาปให้เธอ กูต้องการให้เธอเจอคนที่ดี
และมอบสิ่งมีค่านี้กับเขา ทั้งที่ก่อนหน้ากูไม่แคร์เรื่องหลับนอนกับผู้หญิง ต่างกับเธอที่กูไม่อยากทำสักนิด

   เธอดันขอร้องจริงจัง หลังกูลังเลยืนกรานปฏิเสธ ทิ้งไม้ตายสุดท้ายว่าเธอตั้งใจมาบอกลา ครอบครัวเธอต้องย้ายไปญี่ปุ่น
เธอกับกูไม่มีโอกาสเจอกันอีกแล้ว เป็นการย้ายกะทันหันซึ่งกูไม่รู้รายละเอียดมากนัก ระยะเวลาที่เราคบหากันช่วงสั้น
เมื่อเจอขอร้องแบบนี้ กูพานใจอ่อนได้เสียกันที่คอนโดกูแหละ ครั้งเดียวหลังจากนั้นกูไม่เจอเธออีกเลย

   เหตุการณ์สำคัญขนาดนั้นทำไมไม่จำ ความจริงควรบอกไม่เคยลืม เพียงแต่เค้กกับคิมต่างกันราวฟ้ากับเหว
ใครไปรู้เธอเก็บสเป็กผู้หญิงกูไปเปลี่ยนแปลงตัวเอง ยอมทำเรสิกรักษาตาไม่สวมแว่น แต่งตัวอาร์ตเรียนศิลปะ
กลายเป็นคนมั่นใจโผงผาง กูถึงไม่รู้สึกเอ๊ะใจสักนิด

   กูคบกับอังเป็นแฟนเปิดเผย พร้อมกำหราบไอ้พงษ์จนมันไม่กล้าเรียนที่นั้น ย้ายออกตอนขึ้น ม.4
กลุ่มกูกับมึงเริ่มตั้งตัวเป็นคู่แข่งตอนนั้น ก่อนไอ้โต๋จะแย่งอังแฟนกูไปเป็นกิ๊กมัน เรื่องราวทั้งหมดอย่างที่กูเล่า

   “เธอจำมึงได้สินะ เงื่อนไขอะไรที่ต้องการจากมึง อย่าบอกจะให้มึงเป็นแฟนเหมือนครั้งนั้น
กูต้องการรู้ว่าอะไรที่เธอใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยน” ผมถามเป็นชุด หลังไตร่ตรองดูแล้ว

   “มึงวิเคราะห์ถูกบางส่วน เธอยื่นเงื่อนไขขอจูบกับกูแลกงานเพ้นท์
ที่เราจำเป็นต้องให้เสร็จภายในสัปดาห์นี้ ก่อนไปญี่ปุ่น” ผมอึ้ง

   “ขอจูบมึง หมายความว่าไง” ถามให้แน่ใจว่าที่ได้ยินไม่ได้หูฝาด

   “อืม..เธอขอจูบกู เพื่อแลกกับผลงานสุดฝีมือ กูไม่มีทางเลือกเพราะเวลากระชันชิด
สำคัญงานนี้เป็นการโชว์ผลงานมึงให้พ่อแม่กูภูมิใจอีกด้วย ไม่อยากให้เกิดปัญหา จึงรับปากไป
เริ่มเห็นว่าเธอรุกล้ำความเป็นส่วนตัวกูมากขึ้น นั่งทำงานห้องกูไม่ใช้ห้องที่เตรียมให้ ล่าสุดขโมยรูปกูในกรอบ
ที่ตั้งโต๊ะทำงานหน้าตาเฉย ไม่บอกใครสักคน พี่ณีเพิ่งโทรบอกกูเมื่อเช้า เล่นแง่ไม่เข้าไปเก็บงานที่เหลือ
เพื่อยื่นข้อเสนอให้กูไปดินเนอร์แลกเปลี่ยน กูถึงไม่สามารถอยู่สังสรรค์เย็นนี้” นี่คือปัญหาทั้งหมด ผมมึนตึ๊บหลังรู้ความจริง

   “มึงไม่จำเป็นต้องทำตามที่เธอสั่ง” ผมแย้ง

   “หากกูปฏิเสธงานก็ไม่เสร็จ เราไม่สามารถหาใครมาทำได้ทัน ต่อให้หาได้ใช่จะแทนฝีมือเธอจนดูเนียน
นักวาดนักเพ้นท์ลายเส้นไม่เหมือนกัน ยิ่งงานฝีมือแฮนด์เมคด้วยล่ะก็ มึงรู้ดีเราไม่มีเวลาแก้ปัญหาแล้ว
นอกจากกูยอมทำตามเงื่อนไขเธอ” ผมหาข้อโต้แย้งมาหักล้างไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่ฉายากุนซือเทพ
ไม่สามารถแก้ปัญหาตัวเอง ข้อจำกัดที่มันบอกล้วนเป็นอุปสรรคที่ไม่สามารถปฏิเสธหรือมองข้ามจริงๆ

   “เรื่องนี้พลัสรู้เห็นเป็นใจหรือเปล่า” ประเด็นนี้ก็ไม่อยากมองข้าม

   “กูไม่รู้ คิมไม่ได้พูดถึง” ผมเงียบ มันตอบแบบนี้แสดงว่าไม่มีข้อมูล

   “ตกลงมึงจะไปตามนัด ทำไมต้องเลือกน้ำพริกปลาทูหรือขนมจีน”

   “เธอต้องการดินเนอร์ร้านอาหารญี่ปุ่นหรืออิตาเลี่ยน กูไม่รับปากยื่นเงื่อนไขกูจะกินน้ำพริกปลาทูหรือไม่ก็ขนมจีน
ดินเนอร์กับเธอ หากไม่ตกลงกูก็ไม่ไป ทั้งที่ลุ้นฉิบหายว่าเธอจะยอมหรือไม่ คนที่ถือไพ่เหนือกว่าเป็นเธอ
ดันเลือกขนมจีนกูกะพาแดกข้างทางแหละ หรูหราห่าเหวอย่ามาคาดหวัง” มันยังมีมุมให้ผมยิ้มจนได้

   “มึงไม่คิดว่าเธอโวย เล่นแง่ไม่ส่งงานพรุ่งนี้” ผมตั้งประเด็นให้คิด

   “กูคิดไว้แล้ว ลึกๆ มั่นใจเธอลงทุนเข้าหากูขนาดนี้ แสดงว่าฝังใจความหลังไม่น้อย หรืออาจมากทีเดียว
กูอาศัยข้อได้เปรียบเป็นตัวดึงเกม..อย่างน้อยกูยังมีสิ่งที่เธอต้องการ คือจูบของกูเป็นเงื่อนไขสุดท้าย
เกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเธอส่งงานซึ่งเสร็จสมบูรณ์ให้กูเรียบร้อยเท่านั้น" ผมหน้าชา หรือมันจะรักษาสัญญาจูบเธอจริงๆ
ต่อให้เป็นจูบจะว่าไม่รู้สึกคงโกหก ผมหวง...

   “มึงจะยอมจูบเหรอพรต” ถามด้วยน้ำเสียงพร่า

   “เรื่องนั้นเป็นปัญหากูเถอะ กูเป็นคนก่อสมควรต้องรับมือ อย่าลืมที่เราสัญญากัน..เชื่อใจกู”
มันยืนยันหนักแน่นจ้องผมไม่วางตา เพื่อต้องการให้ผมรับปาก

   “กูเชื่อใจมึง ยอมเล่าให้กูฟังแสดงให้เห็นว่ามึงไว้ใจกู แต่กูยังคาใจ ทำไมมึงไม่บอกให้กูรู้แต่แรก
ปิดบังมีความลับทำไมหึ” หางเสียงใส่อารมณ์ไปพอสมควร

   “กูไม่อยากให้มึงกังวล เรากำลังไปเที่ยวรับหน้าเพื่อนฐานะเจ้าบ้าน ขืนมึงหน้ายุ่งอารมณ์ขุ่นคงไม่หนุก
กูไม่อยากบอก ที่บอกมึงตอนนี้เพราะมันชักเลยเถิด ตัดสินใจพูดแม่งดีกว่า ยังไงคืนนี้สังสรรค์คืนสุดท้าย
ไอ้โต๋กับตะเกียงก็ไม่อยู่ กูมั่นใจมึงคงไม่งี่เง่าทำบรรยากาศล่มจนเพื่อนเอ๊ะใจ” มันพูดมาก็มีเหตุผล
ถ้ารู้แต่แรกอาจไปคิดหาทางแก้เพื่อตัดปัญหาไม่ให้คิมมาวุ่นวาย คงไม่มีอันทำอะไร แย่สุดคงหมดสนุก
ทำลายบรรยากาศที่ตั้งใจมาเที่ยวกับเพื่อนครั้งนี้อย่างมันพูดจริงๆ มุมความคิดของไอ้รั่วที่ใครต่างมองว่ารั่ว
เว้นเสียแต่เพื่อนสนิทคุ้นเคยมานาน จะรู้มันไม่ใช่คนโง่ ฉลาดคิดลึกซึ้ง ความคิดของมันบางทีเราคิดไม่ถึง
มองเป็นเรื่องตลกรั่วๆ ทั้งที่เถียงไม่ได้ด้วยซ้ำ เช่นกรณีนี้..

   “หากเธอขอให้มึงนอนด้วย เอาไง” ไม่ใช่ผมคิดเยอะคิดมากเกินไป มาถึงขั้นนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้

   “คึคึ! สบายใจได้ จูบยังไม่ถึงเวลา ห่าเหวอะไรข้ามขั้นให้กูปี้วะรัน..กูรู้มึงห่วงกูเสียท่า กูไม่ใช่วรพรตคนเดิม
ขี้ใจอ่อนคนนั้น ตอนนี้กูคือวรพรตคนใหม่เปลี่ยนไปเยอะ เธอเองจากยัยแว่นจืดเนิร์ดยังเปลี่ยนได้ขนาดนี้
แล้วกูไม่เปลี่ยนบ้างหรือไง เวลาผ่านคนเราเปลี่ยนไม่มากก็น้อย รู้มึงกังวลเอาเป็นว่าถึงเวลาหากเธอจะให้กูทำจริงๆ
กูรับปากจะพูดตรงๆ ถึงสเป็กและรสนิยมส่วนตัว” มันทิ้งท้ายให้ผมอยากรู้ อดใจถามไม่ได้

   “มึงจะบอกยังไงวะ” ทันเห็นมันยิ้มเจ้าเล่ห์ เหมือนมีแผน ก่อนจะพูดบอกกลับมาว่า

   “กูจะบอกรสนิยมไม่เหมือนเดิม จากอกตูมเอวคอดมีมดลูก สวยมั่นใจ กลายเป็นกล้ามตึงสูงใหญ่ขนพรึ่บ
มีลักยิ้มบวกเขี้ยวเสน่ห์ หล่อกระจายชนิดเห็นแล้วแสบตาในออร่าความหล่อไปเลย สำคัญมีดุ้นมหึมาไว้กระแทกตูดด้วย
ถ้าเธอเปลี่ยนตัวเองได้ กูจะยอมนอนอีกครั้ง..ฮะฮ่าๆๆ” ผมขำพรืดหัวเราะจนท้องแข็ง หลังฟังคำพูดเกี่ยวกับสเป็กปัจจุบันของมัน
นี่เล่นเอาลักษณะเด่นของผมไปเป็นตัวอย่าง ไม่ให้หัวใจฟูคับอกพร้อมกับขำหลังนึกหน้าของคุณคิม หากเธอได้ยินมันพูดแบบนี้
จะแสดงสีหน้ายังไง  ไม่ช็อคตาเหลือกเลยเหรอ ฮะฮ่าๆๆ..เรื่องเครียดมันยังสามารถปิดท้ายให้ผมหัวเราะจนได้
ไม่ให้รักมันผมจะรักใครได้ คงต้องปล่อยให้ไป ด้วยคำพูดเพียงประโยคเดียวสั้นๆ ที่เรามีให้กันตลอดมา.. ‘รักและ..เชื่อใจ'



มาอย่างอึมครึม ปิดท้ายขำพี่พรตท้องแข็ง

นึกถึงเราเจอผู้ชายที่แอบรัก มาเปิดเผยสเป็กแบบนี้จริงๆ

คงอึ้งตาเหลือก ตกใจไปไม่กัน 5555!!!

พี่พรตเปี้ยนไป๋แล้ว พี่พรตเปี้ยนไป๋ กร๊ากกก!!

Luk. :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 27-05-2013 15:39:10

รักและ..เชื่อใจ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-05-2013 17:27:15

พรตเอ้ย ถ้าจะสาธยายขนาดนั้น นัดนังพลัสมาฟังด้วยเลยซิ พูดทีเดียวเคลียร์ ตายที2ศพ โอเคเนาะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 27-05-2013 17:55:48

ยัยคิมนี่มีเลศนัยเข้าไปทำงานห้องพรตนี่จะหาเส้นผมกับเอารูปพรตไปทำเสน่ห์รึเปล่า พลัสนี่ท่าทางจะมีเอี่ยวด้วยชัวร์เลยเพราะเป็นคนแนะนำมาถ้าเป็นจริงให้รันจัดการ :z6: :z6: :z6:ซะเลยลุ้นมากๆรอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: duck-ya ที่ 27-05-2013 18:00:08

 :hao5: :hao5:
ไม่นะ คิมอย่าทำอะไรมากกว่านี้นะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 27-05-2013 18:22:28

พรต เสน่ห์แรงเกินไปป่าวเนี่ยยยยย

แต่อีคิมก้นะ หืยยยยย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 27-05-2013 18:27:28

พลัสต้องมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยแน่ๆไม่มากก็น้อยแระงานนี้
พรตถ้าจะพูดสเป๊คขนาดนั้น ก็นัดพลัสมาฟังด้วยเลยนะ จะได้หายไปทั้ง2คนเลย
ขอให้แผนพรตสำเร็จกำจัดยัยคิมไปให้พ้นทางทีเถอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 27-05-2013 20:26:46

เอ่อะ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้แหะที่พรตปิดบังอยู่
อู๊ววว หู๊วววว คาดไม่ถึงอ่ะ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 27-05-2013 20:45:12

พรตเปลี๋ยนไปจริงๆ แต่ชอบอ่ะจบตอนไดดีจริงๆค่ะ

นึกว่ารันจะเดือดจนต้มมาม่าแล้วซะอีก

 :hao7:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 27-05-2013 21:16:30

ผิดคาด

นึกว่ารันจะโกรธกว่านึ้ซะอีก :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-05-2013 21:21:19

ตอนแรกนึกว่ามาม่าอืดเต็มชามซะละ
เจอสเปกเข้าไปฮากระจาย
พรตสุดยอดถ้าบอกคิมไปงี้งานนี้มีเงิบกันบ้างละคึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-05-2013 21:40:13

อ่านตอนแรกๆก็อึมครึมนะ
แต่พอท้ายๆสิ
เจอสเป็กเหยี่ยวรั่วเข้าไปนี่ขำก๊ากเลย 5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 27-05-2013 21:41:35

เป็นมาม่าที่ฮาได้อีกตอนท้าย :m20:
ช่างเหมาะสมกับคู่นี้เหลือเกิน  :mew3:

ว่าแต่ถ้าคิมได้ฟังสเปคพรตในปัจจจุบันแล้วล่ะก็รับรองว่าตาเหลือกคงน้อยไป  :really2:
คงต้องจัดยาดมยาหอมกันชุดใหญ่ 555   :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-05-2013 22:02:55

อ่านช่วงแรก พักทำใจแป๊ปหนึ่ง มันจะมาม่าน้ำตาซึมไหม
อ่านช่วงกลาง เออ มันมาแระ อ่านช่วงท้ายเอออออออออ
หักมุมหัวเราะซะงั้น เอาจนได้นะพรต

 มารอตอนต่อไปว่าพรตจะจัดการกับปัญหายังไง ใครมีส่วนเกี่ยว
ข้องกับเรื่องนี้บ้าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 27-05-2013 22:19:01

พรตรันฆ่ามันนนน  ที่แท้ผีชะนีกับเก้งภูเขามันต้องร่วมมือกันแน่ๆ  :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-05-2013 22:36:35

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:ตูว่าละทำมัยถึงเป็นนี้ได้ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 27-05-2013 22:52:32

เฮ้ออออ ตอนแรกแอบเครียดตาม แต่พอมาบอกสเป๊กพรตทีถึงกับฮา   :m20:
พรตจะกำจัดนางออกไปได้มั้ยนะ  :z3:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 27-05-2013 22:58:03

ดีแล้วล่ะ มีไรก็ต้องคุยกัน  :katai4:

พรตมันรั่วเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ  :laugh:


ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ   :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 27-05-2013 23:03:45

 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 27-05-2013 23:55:28

เอาเข้าไปอยากให้ถึงฉากนั้นจริงๆ
สาวเจ้า ช็อคตาค้างแน่ๆ....55555
แต่ยังไงทุกสิ่งก็ทำเพื่อสามีสุดที่รักอยู่ดี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-05-2013 00:12:34

อยากเห็นคุณคิมเงิบจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-05-2013 02:09:30

พรตบรรยายอะไรจะขนาดนั้น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-05-2013 08:42:48

ว่าแล้วคิมต้องเป็นตัวยุ่งยากของพรตแน่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 28-05-2013 11:33:57

เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยนน้า
เป็นเรื่องปรกติ ที่พรตจะเปลี่ยนอ่ะ
คุณคิมเธออาจช็อคที่รู้แต่ก็จะทำให้เธอ
หลุดจากวงจรแห่งความคิดของตัวเองซะที
แต่ถ้าเธอกล้าและบ้าพอจะเปลี่ยนอีก พรตก็บอกไปเลยว่า
มีผัวแล้วชื่อรัน หล่อรวยเก่ง หนึ่งเดียวคนนี้ รับรองจบแน่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 28-05-2013 12:25:26

เค้าถึงได้บอกว่า ความรักและเชื่อใจไม่เกิด ถ้าไม่มีการพิสูจน์ให้เห็น สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะ รัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 28-05-2013 17:06:07

  คิม...นางพยายามมากจริงๆ นับถือ
แต่ยังไงก็ไม่สามารถแทรกกลางระหว่างพรตรันได้นะจ๊ะ หุๆ หึๆ ฮ่าๆ :hao7:
.
.
.

 “ถ้ามึงพอจำได้ ม.ต้น กูป๊อบมากครองตำแหน่งแชมป์หนุ่มฮ๊อตสองปีซ้อน ก่อนไอ้โต๋จะล้มกูตอนม.3 มีสาวๆ รุ่นพี่รุ่นน้องมาชอบกูไม่น้อย” ผมนิ่งแทนการยอมรับ เพราะมันก็ฮ๊อตจริงๆ
...ฮอต

 “ตกลงเป็นมายังไง กูต้องการรู้เงื่อนไขข้อตกลงของมึงกับเขา มึงไปรับปากอะไร อย่าบอกกูว่ามึงให้ความหวังเขา” ผมเข้าประเด็นไม่เยิ่นเย่อ
...เยิ่นเย้อ

 จังหวะอังที่กูหมายตาแต่แรกขึ้นเป็นดัมเมเยอร์
...ดรัมเมเยอร์

   เหตุการณ์สำคัญขนาดนั้นทำไมไม่จำ ความจริงควรบอกไม่เคยลืม เพียงแต่เค้กกับคิมต่างกันราวฟ้ากับเหว ใครไปรู้เธอเก็บสเป็กผู้หญิงกูไปเปลี่ยนแปลงตัวเอง ยอมทำเรสิกรักษาตาไม่สวมแว่น แต่งตัวอาร์ตเรียนศิลปะ กลายเป็นคนมั่นใจโผงผาง กูถึงไม่รู้สึกเอ๊ะใจสักนิด
...เอะใจ

   “อืม..เธอขอจูบกู เพื่อแลกกับผลงานสุดฝีมือ กูไม่มีทางเลือกเพราะเวลากระชันชิด 
...ชั้น

   “กูไม่อยากให้มึงกังวล เรากำลังไปเที่ยวรับหน้าเพื่อนฐานะเจ้าบ้าน ขืนมึงหน้ายุ่งอารมณ์ขุ่นคงไม่หนุก กูไม่อยากบอก ที่บอกมึงตอนนี้เพราะมันชักเลยเถิด ตัดสินใจพูดแม่งดีกว่า ยังไงคืนนี้สังสรรค์คืนสุดท้าย ไอ้โต๋กับตะเกียงก็ไม่อยู่ กูมั่นใจมึงคงไม่งี่เง่าทำบรรยากาศล่มจนเพื่อนเอ๊ะใจ
...เอะใจ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 29-05-2013 09:30:34

ถ้าพรตบอกคิมอย่างที่พูด

เหอๆ ผู้หญิงคงหัวใจวาย :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-05-2013 10:14:36

คุณพรตกล้าอ่ะเปล่า
ที่พูดมานะถ้ายัยคิมได้
ฟังคงจะช๊อกตาตั้งแน่ๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.27 วันที่ 27/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 29-05-2013 11:38:42

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 18   
(Special Prot)   


                  ผมจมอยู่กับความคิด กำลังขับสปอร์ตคันเก่ง
ตรงไปร้านขนมจีนชื่อดังในห้าง ดินเนอร์มื้อค่ำตามนัด เปลี่ยนใจไม่พาเธอกินข้างทาง ชดเชยที่ไม่ต้องไปแวะรับ
ผมยืนกรานก่อนออกจากบ้านเจอที่ร้านเลย เธอไม่มีอิดออด พูดง่ายขากลับคงต้องแวะไปส่งเสียหน่อย
ลึกแล้วผมมีความเป็นสุภาพบุรุษเต็มร้อย จะให้ใจร้ายกับผู้หญิงโดยเธอไม่ได้ทำผิดจนรับไม่ได้
แค่เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตมันดูโหดร้ายเกินไปมั้ง

   เรื่องหยุ๋มหยิ๋มวรพรตไม่ควรใส่ใจ ยกเว้นไอ้หล่อซึ่งเงียบเป็นเป่าสากหลังกลับถึงบ้าน สีหน้าเก็บความรู้สึก
แต่เล่นไม่มาส่งผมนี่สิมันผิดวิสัย กลายเป็นผมที่ว้าวุ่นใจ หวังว่ามันจะเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังทำ

   โชคดีพวกเพื่อนไม่เซ้าซี้ ผมอ้างติดภารกิจสำคัญไม่สามารถสังสรรค์ช่วงหัวค่ำ กลับคงไม่ดึกค่อยชนแก้วทีหลัง
ถ้าพวกมันไม่เมาพับกันไปก่อน ขับรถออกมาโดยไม่มีใครสงสัยพฤติกรรม หากจับสังเกตความผิดปกติคงเป็นไอ้รันมันแหละ
เสือกขรึมไปเลย...เฮ้อ!

   ผมจำคิมไม่ได้ เธอเปลี่ยนไปมาก บุคลิกกร้าวแกร่งติดห้าว ผมนึกภาพสาวน้อยหน้าจืดสวมแว่นสายตา
ถักเปียหางม้าคนเดิมไม่ออก  หากไม่รู้จากปากเธอ ตามด้วยเงื่อนไขแลกเปลี่ยนที่ใช้ต่อรอง คงคิดว่าเธอเป็นสาวนักเพ้นท์
นิสัยอาร์ตตัวแม่ปกติทั่วไป

   ผมไม่มีทางเลือกรับปากอย่างจนปัญญา จังหวะเพื่อนมาพร้อมหน้า จะให้ปลีกตัวไปแก้ปัญหาตามคนมาเพ้นท์งาน
แทนเธอตอนนี้คงไม่ทันการ เพราะมีเวลาเป็นตัวกำหนดซึ่งเรารอไม่ได้แล้ว กลายเป็นเรื่องฉุกละหุก พาเพื่อนหมดสนุกไปด้วย
พวกมันคงไม่มีใครยอมอยู่เฉย ซึ่งไม่ใช่จุดมุ่งหมายการมาเจอกันครั้งนี้ ผมจึงเลือกเก็บปัญหาเอาไว้เอง
ค่อยแก้ไขไปตามสถานการณ์

   พอโดนรุกคืบพื้นที่ส่วนตัวมากเข้า ความเชื่อใจซึ่งพร่ำบอกไอ้รันมันเสมอทำให้ยอมปริปาก เล่าให้มันรู้ปัญหาที่เกิดขึ้น
ผมรู้ดีหากมันดึงดันจัดการคงรั้งไว้ไม่ได้ แต่ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด อาจลุกลามบานปลายพานให้งานใหญ่พังไม่เป็นท่า
ความเสียหายมหาศาลเอามาแลกเรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้งไม่ได้เด็ดขาด พ่อกับแม่ผมคาดหวังความสำเร็จการ
ไปจัดเคมเปญครั้งนี้มากแค่ไหนทำไมไม่รู้ โดยเฉพาะไอ้รันถือเป็นบทพิสูจน์ความสามารถของมันเลยเชียว
ถ้าผ่านบททดสอบไปได้ พ่อเตรียมวางมืออย่างถาวร ไปใช้ชีวิตบั้นปลายท่องเที่ยวพักผ่อน ยกให้ผมกับมันบริหารกันสองคน

   สาเหตุนี้ผมไม่อยากให้มันมาเสี่ยง ใช้อารมณ์แก้ปัญหา หากไม่พึ่งพาคิมเพ้นท์งานให้เสร็จ ความเสียหายตามมาแน่
การยอมทำตามข้อเสนอของเธอ ไม่ได้แปลว่าผมตกเป็นเบี้ยล่าง ให้ปฏิเสธไปตรงๆ ย่อมไม่เป็นผลดี จะยิ่งทำให้เลวร้ายเปล่าๆ
คงต้องค่อยเป็นค่อยไปอย่างละมุนละม่อม

   คิดเพลินจนเดินมาถึงร้านที่นัดไว้ ผมจอดรถเรียบร้อยก่อนเดินเข้ามาที่นี่ ตรงไปยังโต๊ะว่างเธอยังมาไม่ถึง
ตลอดทางสมองผมคิดแต่เรื่องนี้ไม่จบ ยังดีสมาธิไม่หลุด ผมไม่มีวันทำให้คนที่ผมรักและคนที่รักผมเสียใจ
เพราะเรื่องงี่เง่าเบาปัญญานี้เด็ดขาด

   “รอนานไหมคะ” เสียงทักจากคู่นัดของผม เธอมาด้วยชุดสบายๆ แบบฉบับเอกลักษณ์เฉพาะตัว

   “เชิญนั่งครับ ก่อนคุณไม่นานหรอก” ผมเชิญเธอนั่ง พร้อมตอบคำถามไปด้วย รอยยิ้มผุดใบหน้าสวยส่งให้แทนการขอบคุณ

   “สั่งเถอะ ผมยังไม่ได้สั่ง” บอกพร้อมกวักมือเรียกบริกรมารับออร์เดอร์ เธอไม่ตอบเอาแต่จ้องผมไม่วางตา
พอหันไปสบตาไม่มีหลบประกายตาวาวหวามส่งให้แทน..เฮ้อ!

   “ขนมจีนแกงป่า คุณล่ะ” ผมสั่งเมนูโปรดตัวเอง อย่างน้อยคงช่วยให้กระเดือกลงคอได้ไม่ลำบาก
เพิ่งรู้การทานข้าวต่อหน้าคนรู้สึกพิเศษต่อเรา บรรยากาศอึดอัดพิกล

   “ขอแบบคุณ น้องช่วยจัดสองที่” สั่งเหมือนผมอีก

   “รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ” บริกรจดรายการ ค่อยถามเครื่องดื่ม

   “อะไรดื่มแล้วดีจัดมาเลยน้อง” พอผมบอกบริกรค้างไปห้าวิ สับสนกับคำพูดผม
จนต้องอธิบายอีกรอบ ส่วนคิมไหล่สั่นกลั้นหัวเราะไปเรียบร้อย

   “น้องถามรับเครื่องดื่มอะไรดี..พี่ให้เอาไอ้ที่ดื่มแล้วดีมาเลย ไม่ต้องงง” พอผมอธิบายน้องมันหน้าแดง
ก่อนฉีกยิ้มปากกว้างเดินออกไป อะไรมาผมดื่มได้หมด อย่าเป็นน้ำประหลาดก็พอ ชั่วโมงนี้ไม่อยากจุกจิกเรื่องมาก
อยากทำเวลาให้มันรีบจบ

   “คุณยังคงไม่เปลี่ยน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี” เธอชวนคุย ผมจ้องหน้ายกยิ้มมุมปาก แย้งเธอไปว่า

   “ไม่หรอก ทุกคนย่อมเปลี่ยนแปลง ส่วนที่เปลี่ยนแปลงของผมคุณไม่พยายามสำรวจ
ดูคุณยังเปลี่ยนจนผมจำไม่ได้ คนเราไม่มีใครจมอยู่อดีต” ผมพยายามบอกเป็นนัยให้รู้

   “ฉันยอมรับเปลี่ยนตัวเองไปมาก สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเลือนหายจากใจฉัน คือรักแรกและความทรงจำระหว่างเราคืนนั้น..พรต”
อึ้ง! ดันวกเรื่องอดีตอีก

   “คิม..สำหรับผมมันคือความทรงจำที่กลายเป็นอดีต ไม่สามารถสานต่อกับปัจจุบัน ผมยอมรับถึงคุณจะเปลี่ยนไม่น้อย
จิตใจกล้าหาญเด็ดเดี่ยวหนักแน่นของสาวแว่นใจกล้าที่เดินมายื่นจดหมายกับเค้กสารภาพรักผม ยังคือคุณคนเดิม
ที่เชื่อมั่นต่อความรู้สึกตัวเอง คุณควรทำความเข้าใจใหม่ผมไม่ใช่พรตคนเก่า วันนี้กับวันนั้นมันต่างกัน
ผมไม่ได้รู้สึกกับคุณเกินกว่าเพื่อนคนหนึ่ง” พูดหมดเปลือกแล้ววุ้ย! เธอกลับไม่มีสีหน้าสลดเห๊ะ! เหมือนรู้คำตอบก่อนแล้ว
ว่าผมต้องพูดประมาณนี้

   “ฉันไม่แคร์คุณจะคิดยังไง คุณรักษาเกียรติศักดิ์ศรีฉันไม่ให้ขายหน้า ฉันยอมมอบความบริสุทธิ์ให้คุณอย่างไม่ลังเล
ต่อให้คุณเป็นคนใหม่ แต่ฉันกลับสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนอบอุ่นตัวตนของคุณแจ่มชัด ไม่ต่างกับพรตคนเดิม ฉันรู้ว่าคุณยังไม่มีใคร
เสียหน่อย ไม่มีข่าวกับผู้หญิง ฉันย่อมมีสิทธิ์ที่จะไขว่คว้า วันนี้ฉันไม่ใช่สาวน้อยสวมแว่นหน้าจืด ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตามสเป็ก
ของคุณ รูปลักษณ์ฉันเป็นอย่างที่คุณบอก ทำไมจะไม่พยายามดูอีกครั้งจริงไหม” เธอดื้อสุดๆ หรือพวกอาร์ตเป็นกันทุกคนวะ?

   ไม่ทันแย้ง อาหารที่สั่งมาเสิร์ฟพร้อมน้ำเปล่า ต้องเบรกการสนทนาลงกะทันหัน ให้ไอ้น้องบริกรทำหน้าที่
มันยิ้มเหลือบตาไปยังน้ำเปล่าที่จัดมา ผมพยักหน้าแทนการขอบคุณ นี่คือน้ำดื่มที่ดีที่สุดของมึง
กูจะจำไว้มาร้านนี้สั่งน้ำอื่นไม่ดี..ยกเว้นน้ำเปล่า?

   หลังบริกรกลับออกไป ผมตั้งหน้าตั้งตากินขนมจีน เพื่อให้เวลาผ่านไปเร็วๆ เธอไม่คุยอะไรอีก
ลงมือทานด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข โชคดีเป็นขนมจีนเส้นมันลื่นกลืนง่าย ขืนเป็นอย่างอื่นคงฝืดคอพอทน..อารมณ์จำใจกิน!!!!

   ทานเสร็จ ผมนั่งจ้องเธออย่างเสียมารยาท เร่งเธอหน้าด้านๆ จิตใจพะวงห่วงไอ้รัน แม่งไม่รู้ตอนนี้เป็นยังไง
หวังว่าคงไม่เมาประชดรักเหมือนพวกอกหักประชดชีวิตล่ะนะ คึคึ! อย่างน้อยผมก็ปลื้มปริ่ม รู้ว่ามันหึงหน้าดู
อีโถ! ไอ้เก็กเอ้ยที่แท้ก็หวงกู ฮะฮ่าๆๆ

   “ยิ้มอะไรคะ” อ้าว! เผลอยิ้มเหรอ หวังว่าเธอคงไม่เข้าข้างตัวเองนะ คิดว่าผมยิ้มมีความสุขที่ได้มาดินเนอร์กับเธอซะล่ะ

   “คิดอะไรเรื่อยเปื่อย อิ่มหรือยังครับ” เร่งซ้าาา!! โคตรสุภาพบุรุษเลยกู

   “อืม..อิ่มแล้วค่ะ” เธอตอบค่อยยกน้ำจิบ ไม่รอข้ากวักมือเรียกเก็บตังค์ทันที
จะได้รีบไปส่งเธอค่อยกลับไปสังสรรค์กับเพื่อนต่อ 

   “ผมไปส่ง” บอกขณะลุกยืน รอเธอนำออกไปก่อนค่อยเดินตามหลัง
พ้นจากร้านขยับเดินตีคู่ตรงไปยังลานจอด ไม่เดินนำเธอคงรู้หรอกรถจอดชั้นไหน

   “พาไปรับลมสะพานพระรามแปดก่อนสิ” อ้าว! ไหงเป็นงี้วะ คิดว่าจะบอกทางไปที่พัก
คาดเข็มขัดปุ๊บกำลังถอยรถออก เธอดันพูดแบบนี้อีก

   “ดึกแล้ว ไปทำไม” พยายามเลี่ยงอย่างสุภาพ

   “ไปให้อารมณ์ดี พรุ่งนี้จะได้เก็บงานคุณจบ” จึ๊ก! โดนเต็มๆ เล่นอ้างอย่างนี้ กูจะไปยังไงเล่าเห้ย!

   “อาการร้อน ลมที่ไหนจะมาเย็น” ไหลไปก่อน เพื่อฟลุ๊ค!

   “หึหึ! คุณไม่เคยรับลมแถวนั้น ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ อย่าทำเหมือนต้องการไปให้พ้นหน้าฉันสักที
ตั้งแต่ร้านขนมจีนแล้วนะ คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไง พรตที่แสนใจดีคนนั้น ไม่ปฏิเสธหรอก” หยิบเอาอดีตมาอ้างอีกล่ะ
เพราะไม่ปฏิเสธดันใจอ่อนถึงได้เกิดเรื่อง

   “ผมบอกแล้วไม่ใช่พรตคนเดิม คุณก็ไม่ใช่เค้กที่ผมรู้จัก เปลี่ยนเป็นคิมที่บังเอิญต้องเกี่ยวข้องเรื่องธุรกิจ
อย่าพยายามทำให้เกิดธุรกรรมความรู้สึกกันเลยครับ มันไม่มีประโยชน์” ตัดทางไปแล้วนะ

   “ฉันยังไม่ได้ทำอะไรคุณคิดไปไกลจัง กลัวอะไรหรือพรต” ทำไมพูดเข้าใจยากอย่างนี้วะ

   “ถ้าผมไม่ไป คุณจะไม่ยอมส่งงานผมอย่างนั้นหรือ” ถามแม่งเลย

   “ฉันคงอารมณ์เสีย งานศิลปะถ้าอารมณ์ไม่เอื้อทำออกมาก็ไม่ได้เรื่อง คุณต้องการงานไร้คุณภาพแค่ให้เสร็จเปล่าล่ะ”
เล่นแบบนี้เหรอ

   “ตกลง..ผมอยู่ไม่เกินสี่ทุ่มตกลงไหม” แม้ยอมก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

   “แค่นั้นก็พอ..ขอแค่ระหว่างอยู่กับฉัน อย่าถึงกับทำตัวห่างเหินเหมือนเราไม่เคยมีอะไรกัน”
ผมเงียบ เพิ่งรู้ตัวเองแพ้คำพูดผู้หญิงก็ตอนนี้..เฮ้อ!

   “บางคนไม่ได้รอเพราะอยากรอ ที่รอเพราะมันไม่ยอมลืม” จู่ๆ เธอเปรยขึ้นมา
ผมชำเลืองมองใบหน้าด้านข้าง ยอมรับเธอเป็นผู้หญิงสวย ถึงไม่สวยจัดแต่ก็จัดว่าสวยทีเดียว เธอมองออกไปนอกรถ
มือกอดอกเห็นแล้วแอบสะท้อนในใจ เผลอคิดไปถ้าผมไม่ดันรักไอ้รันมันเข้า จะให้โอกาสเธอไหมหนอ
ไม่เคยเจอใครรักมั่นฝังใจแบบนี้มาก่อน..

   “แรงไปไหมถ้าผมจะแนะนำคุณ ลาเป็นสัญลักษณ์ความโง่ ฉะนั้นเลิกลา แปลว่าคุณเลิกโง่ เลิกคิดถึงผมเถอะ” สุดๆ แล้วกู

   “ฉันยอมโง่ เพราะคนที่ทำให้ฉันโง่ คือคนที่หาได้ยาก” กรรม! เพิ่งรู้กูมีดีขนาดนั้นเชียว

   “ผมไม่รู้คุณฝังใจอะไรนักหนา ผมไม่ดีพอหรอกครับ มีข้อเสียอีกมากที่คุณยังไม่รู้ ระยะเวลาที่เราคบกันช่วงสั้นๆ
แทบไม่ได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันเลยด้วยซ้ำ สำคัญคือเราต่างยังเด็ก ทำไมไม่มองหาคนที่เขาพร้อมจะยืนเคียงข้างคุณ
ดีกว่ามาจมกับอดีต” เตือนด้วยความจริงใจ อย่างน้อยเธอก็รู้สึกดีกับผมจากก้นบึ้ง

   “คุณอาจรู้จักฉันในช่วงสั้นๆ คุณไม่รู้ว่าฉันแอบชอบคุณตั้งแต่ม.1 เห็นครั้งแรกฉันก็ไม่สามารถละสายตามองใครอีก
เด็กผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อ ใช่จะสะดุดตาฉันเท่าไหร่ โรงเรียนเราคนหน้าตาดีมีไม่น้อย ถึงคุณจะหล่อสุดๆ
เป็นที่กล่าวถึงในหมู่สาวๆ แต่ฉันกลับไม่สนใจ ที่ฉันประทับใจคือผู้ชายคนนั้น กินลูกชิ้นปิ้งไม้เดียวกับหมาในโรงเรียน
โดยเขาไม่รู้ว่ามีสายตาภายใต้กรอบแว่นของเด็กผู้หญิง มองดูด้วยความซาบซึ้งปลื้มในการกระทำอ่อนโยนของเขา
อย่างไม่อาจละสายตาได้ คุณนั่งยองๆ กัดลูกชิ้นเข้าปาก ส่งลูกต่อไปให้หมากิน ก่อนส่งที่เหลือเข้าปากตัวเอง
ลูกชิ้นห้าไม้คุณกินสลับกับหมาจนหมด เป็นภาพที่ฉันแอบถ่ายเก็บไว้ในโทรศัพท์” เธอส่งรูปผมสมัยหัวเกรียนให้ดูเป็นหลักฐาน
นี่ถึงกับเก็บรูปผมไว้เชียววุ้ย! ที่ทำไปเพราะสงสารเห็นหมามันมองถุงลูกชิ้นในมือตัวเองตาละห้อย ผมก็หิวพอสมควร
เลยตัดสินใจแบ่งกันกินกับมัน ไม่คิดว่าการกระทำนี้จะกลายเป็นฮีโร่ในใจสาวแว่น

   “คนอื่นอาจดูน่ารังเกียจว่าสกปรก แต่ฉันกลับสัมผัสถึงความน่าเอ็นดูอบอุ่นอ่อนโยนจิตใจดีงาม
หมาตัวนั้นมันยังสำนึกบุญคุณในความเมตตาของคุณที่มีให้ เลียแข้งเลียขาอ้อนคุณหงิ๋งๆ คนอื่นแค่โยนเศษอาหารให้มันลงกับพื้น
มีสักกี่คนที่ป้อนมันกับมือ กล้ากินลูกชิ้นไม้เดียวกันโดยไม่รังเกียจ ทำให้ฉันหลงรักคุณเข้าเต็มเปา ตามดูคุณอยู่ห่างๆ
สะสมความรู้สึกพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งสนใจยิ่งเห็นมุมใจดีบวกอารมณ์ขัน เป็นที่รักของเพื่อนฝูง หล่อเด่น เก่งกีฬา
ห่างไกลตัวฉันมาก คงยากที่ยัยแว่นจืดชืดจะเป็นที่สะดุดตาทำให้คุณหันมาสนใจฉันได้
   ฉันแอบรักคุณจนขึ้นม.3 วาเลนไทน์ปีนั้น คือวันที่ฉันติดสินใจลงมือทำเค้กอย่างมุ่งมั่น เตรียมจดหมายสารภาพความรู้สึก
ตั้งใจบอกคุณด้วยตัวเอง ที่ผ่านมาถึงจะมีผู้หญิงไม่น้อยได้ใกล้ชิดคุณเป็นพิเศษ แต่คุณไม่เคยให้สิทธิ์ใครเป็นแฟน
ฉันย่อมมีความหวัง คุณไม่เหมือนใครเรื่องความไม่สวยเด่นคงไม่ใช่ปัญหา ลูกบ้าฉันเกิดสุดท้ายไม่ผิดหวังจริงๆ
คุณยอมคบกับฉันในฐานะแฟนตามที่ฝัน รู้ไหมฉันนอนไม่หลับทั้งคืน หลังความฝันเป็นจริง ฉันไม่รู้ว่าคุณรู้สึกกับฉัน
เหมือนที่ฉันรู้สึกกับคุณหรือไม่ ฉันไม่ต้องการจะรู้ แอบกลัวคำตอบอยู่ลึกๆ
   ถึงคุณจะทำเหมือนฉันเป็นคนรัก บางอย่างไม่อาจปฏิเสธได้คุณรู้สึกเอ็นดูปนสงสารมากกว่าจะรักในฐานะผู้ชายรักผู้หญิง
คนหนึ่ง กระนั้นฉันยังตั้งใจใช้โอกาสที่มีทำให้คุณรักให้ได้ โชคไม่เข้าข้างพ่อต้องย้ายกลับญี่ปุ่น รู้ล่วงหน้าแค่อาทิตย์เดียว
ฉันไม่กล้าบอกคุณ ก่อนวันเดินทางฉันตั้งใจมาบอกลาอยากขอให้คุณรอ
   กลับเป็นวันที่ฉันช็อคคุณเป็นฝ่ายขอเลิก ฉันเสียใจมากแต่ต้องทำใจยอมรับในเมื่อฉันกำลังจะเดินทาง
หากยึดคุณไว้โดยที่ไม่ได้อยู่เคียงข้าง ฉันคงเป็นคนเห็นแก่ตัว มีเรื่องที่ฉันต้องทำสองเรื่อง อยากรู้สเป็กผู้หญิงของคุณ
เพื่อใช้เป็นข้อมูลเปลี่ยนตัวเอง ส่วนเรื่องที่สองคุณคิดว่าฉันใจง่าย แต่ฉันตัดสินใจไปแล้ว ให้คุณเป็นผู้ชายคนแรก
จึงกล้าเอ่ยปากยื่นข้อเสนอแบบนั้น มันคือความทรงจำสวยงามของฉันก่อนเดินทางไป ทำให้รู้สึกไม่ปวดร้าวมากอย่างที่คิด
เพราะฉันมีคุณอยู่ในหัวใจตามฉันไปด้วย
   ระหว่างที่ไม่ได้ติดต่อกลับมา ไม่ได้แปลว่าไม่คิดถึง ฉันเดินทางกลับไทย หลังดูแลคุณพ่อคุณแม่จนท่านจากไป
แม่ตายด้วยโรคมะเร็งรักษาตัวอยู่นาน พ่อประสบอุบัติเหตุหลังแม่เสียได้ไม่ถึงสองปี ท่านเปลี่ยนเป็นคนละคน ดื่มจัดจนทำให้
ประสบอุบัติเหตุ ชีวิตฉันวุ่นวายจนต้องพับเก็บความคิดที่จะกลับไทยเพื่อตามหารักแรกไว้ก่อน
   ฉันต้องการเจอคุณอีกครั้ง ไม่ว่าคุณจะแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วหรือไม่ ขอแค่ได้รู้ได้เห็นกับตาตัวเอง
คำอธิฐานเป็นจริง เพื่อนพลัสมาใช้บริการฝีมือเพ้นท์งานของฉัน ชื่อคุณหลุดปากพวกน้องๆ คนดังมหา’ลัย แม้จบไปหลายปี
แต่วีรกรรมของคุณยังคงเป็นที่กล่าวถึง เบาะแสที่ทำให้ฉันรับรู้เรื่องคุณ เพียงพอแล้วที่จะติดตามข่าวเพิ่มจากสื่อ
และรู้ว่าคุณยังไม่แต่งงาน  จนพลัสพาคุณมาที่ร้าน ฉันจำคุณได้ติดตา ที่ต้องเสียมารยาทพูดจาไปแบบนั้น
เพราะเก็บอาการตื่นเต้นไม่ไหว ขืนคุณอยู่ต่ออีกนิดฉันคงหัวใจวายจนได้
   ฉันรับงานตั้งแต่คุณยื่นข้อเสนอด้วยซ้ำ คิดว่าวิธีนี้สามารถเข้าใกล้คุณอีกครั้ง ฉันมั่นใจคุณจำฉันไม่ได้
แต่ยังคงเป็นคนจิตใจดีไม่เปลี่ยน ฉันอยากลองเสี่ยงอีกครั้ง แม้ต้องใช้เงื่อนไข อดีตฉันไม่พยายามให้เต็มที่
จึงพลาดได้หัวใจคุณมา ครั้งนี้ฉันต้องทำให้สำเร็จ ตราบใดที่คุณยังไม่มีใคร ฉันย่อมมีโอกาสว่าไหม”
ผมนิ่งเป็นเป่าสากใบ้แดกเรียบร้อย เธอเปิดเผยความรู้สึกหมดเปลือก

   “รู้อะไรไหม ทำไมฉันเลือกมาสะพานพระรามแปด” เธอเป็นฝ่ายทำลายความเงียบ ผมหันไปมองก่อนส่ายหน้า
เพราะไม่รู้เหตุผล รถมาจอดอยู่ใต้สะพาน ข้างหน้าเราคือแม่น้ำเจ้าพระยา แสงไฟสองฝั่งน้ำให้ทิวทัศน์สวยงามไม่น้อยเลยทีเดียว
แต่ผมกลับไม่รู้สึกดีเท่าไหร่ เพราะตอนนี้เหมือนมีอะไรบางอย่างกดทับผมอยู่

   “เลขแปดแทนเครื่องหมายอินฟินิตี้ไม่มีที่สิ้นสุด ความรักที่ฉันให้คุณก็เช่นกัน” ใบ้แดกเป็นคำรบสอง
ไม่คิดว่าผมจะได้รับขนาดนี้ แต่มันเกินรับไหวจริงๆ มันมากไป กลายเป็นความหน่วงหนักถมทับกดดันจนอึดอัด...

   “คิม..คุณฟังผมนะ ผมขอบคุณ..ที่มอบความรู้สึกดีดีให้จนไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาตอบแทนนอกจาก ‘ขอบคุณ’
แต่ผมรับไว้ไม่ได้ ความรู้สึกที่ผมให้คุณได้แค่เพื่อน เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้แน่ ไม่ว่าคุณจะพยายามสักเท่าไหร่ก็ตาม
ผมคงยืนยันคำเดิมไม่เปลี่ยน ต่อให้ไม่ใช่คุณผมก็ไม่สามารถรักใครได้อีก ผมมีเจ้าของหัวใจแล้ว คุณคงไม่คาดคั้น
ให้ผมบอกใช่ไหมว่าใคร ผมกับเขารักกันมานาน ใช้ชีวิตรักอย่างสงบไม่เป็นที่ฮือฮา ที่ผมบอกคุณเพราะต้องการ
ให้เปลี่ยนความคิดใหม่ เข้าใจใช่ไหม” ใช้น้ำเสียงนุ่มๆ จ้องตาเธอไม่กะพริบ หวังให้เธอเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด

   “คุณใช้วิธีนี้ปฏิเสธฉันไม่สำเร็จหรอก หากคุณมีคนรักจริงพามาแนะนำสิ มาบอกให้ใครสักคนลืมรักแรกฝังใจ
แค่คำพูดไม่กี่คำ ถ้าทำได้ฉันทำไปนานแล้ว คนอื่นฉันไม่รู้หรอกว่าเขารักเลิกง่ายยังไง สำหรับฉันรักฝังรากจำฝังใจ..
ยอมรับตัดใจจากคุณไม่ได้ ที่ผ่านมาฉันอยู่อย่างมีความหวัง คุณคิดดู ผู้หญิงตัวคนเดียวอยู่มาได้ทุกวันนี้ ถ้าไม่เพราะเธอ
มีสิ่งยึดเหนี่ยวจะผ่านเหตุการณ์เลวร้ายได้ยังไง ฉันแค่ต้องการจะบอกว่า คุณคือสิ่งนั้น เข้าใจความรู้สึกฉันไหม
คำว่ารักไม่ใช่เพิ่งเริ่มต้น แต่มันงอกเงยเติบโตตามกาลเวลาหยั่งรากในหัวใจฉัน จนไม่สามารถเปิดใจรับใครอีกนอกจากคุณ”
ผมอ้าปากค้าง นี่เธอรักผมฟังดูน่ากลัวชะมัดวุ้ย!

   “ยิ่งพูดผมยิ่งลำบากใจ ความรักต้องเกิดจากคนสองคน ไม่ใช่แค่คนใดคนหนึ่ง ย่อมมีสมหวังผิดหวังเป็นเรื่องปกติ
ผมเองยังเคยผิดหวังกับความรัก แล้วเราก็จะผ่านไปได้ถ้ายอมรับความจริง เมื่อพร้อมเปิดใจใหม่ วันนั้นคุณอาจสัมผัสกับรักแท้
แล้วคุณจะรู้ว่ารักที่คุณลุ่มหลงหัวปักหัวปำดูกลายเป็นเรื่องตลกไปเลย ลืมผมซะ..คิดกับผมแค่เพื่อน ผมยินดีเป็นเพื่อนคุณ
แต่ถ้าต้องการให้อยู่ในฐานะคนรัก คงต้องปฏิเสธ” ตัดบทชัดเจน

   “ฉันจะทำให้คุณรัก ไม่ว่าจะยกเหตุผลแบบไหน ฉันไม่ถอยอีกแล้ว อดีตฉันเคยเสียโอกาส ได้มาพบคุณอีกครั้ง
ไม่เพราะมีวาสนาต่อกัน โลกคงไม่กลมให้ฉันเจอคุณหรอกพรต..สุภาษิตที่ฉันจำขึ้นใจ ความเพียรเป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จ
ยังมีอีก น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน คนจิตใจดีอย่างคุณมีหรือไม่หวั่นไหว” เอาเข้าไป เธอถ้าจะจิตนิดๆ
พอเรียนอาร์ตกลายเป็นพวกติส..สติแตกเข้าเส้น..กรรม!

   “คิม..ถ้าหัวใจผมไม่มีใครเป็นเจ้าของ คุณอาจมีหวัง แต่ใช่สำเร็จ ผมแค่บอกมีความหวัง
ไม่ต้องทำตาแบบนั้นฟังให้จบก่อน ตอนนี้ผมพูดได้แต่เพียงว่า สำหรับผมคนที่ไม่ใช่ ทำยังไงก็ไม่ชอบ
พยายามสักกี่รอบ คงไม่ชอบเพราะมันไม่ใช่” เธอมองหน้าผมนิ่ง ไม่แสดงความวิตกสักนิด

            “คุณไม่ต้องพยายามหรอกพรต ฉันจัดการความรู้สึกตัวเองตลอด คุณจะพูดยังไงก็ช่าง ฉันอยากให้รู้ไว้
สมองสั่งการให้พอ แต่หัวใจบอกรอ จนวินาทีสุดท้าย เราห้ามใจได้เหรอ ตอนนี้คุณสั่งหัวใจคุณรักฉันได้ไหมล่ะ
คุณก็ทำไม่ได้ ฉะนั้นอย่าสั่งให้ฉันเลิกรัก นอกจากไม่เลิกยังจะทำทุกวิถีทางให้คุณรักฉันให้ได้ คนรักที่ไม่มีตัวตนของคุณ
แน่จริงก็พามาสิ ฉันอยากเจอคู่แข่งเช่นกัน ฉันใช้เวลาของคุณสี่ทุ่มตามข้อตกลง ไปส่งฉันเถอะ” ผมส่ายหน้าจนปัญญา
ไม่คิดว่ามีคนรั้นขนาดนี้ ช่างเถอะผมพูดหมดแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตัดใจก็ปล่อย ขึ้นอยู่ผมไม่เล่นด้วยเสียอย่าง
จบงานซาโยนาระไม่เจอหน้าไม่ข้องเกี่ยวเรื่องคงจบไปเอง

            พาเธอมาส่งคอนโดตามที่เธอบอก จอดรถหน้าคอนโดเธอนั่งนิ่งกำมือถือกดยิกๆ ก่อนปลดเข็มขัด หันมาบอกลาผม

   “ฉันไปนะ”

   “ครับ..อุ๊บ!” บัดซบ! เธอขโมยจูบผมโดยไม่ทันตั้งตัว ยังดีแค่ฉกปากมาประกบ แล้วผละออก

   “คิม..เฮ้อ!” หงุดหงิดไม่น้อย แต่ก็ได้แค่ถอนหายใจ เธอเฉยไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันไม่สมควร

   “เรามีข้อตกลงอยู่ ส่งงานพรุ่งนี้คุณต้องจูบฉัน ไม่ใช่แบบตะกี้นะ”
ผมเงียบ ก่อนตัดสินใจย้ำเธออีกครั้ง เนียนเลื่อนมือจับโทรศัพท์อัดเสียงไม่ให้มีพิรุธ

   “คุณบอกส่งงานผมพรุ่งนี้ก่อนเที่ยง ไม่ผิดคำพูดแน่นะ”

   “แน่นอน...คุณต้องจูบฉันตามสัญญาด้วยเช่นกัน”

   “คุณต้องการจูบ..ผม” ย้ำเธอเน้นๆ

   “ใช่”

   “แน่ใจว่าคุณขอ..จูบผม”

   “ถูกต้อง..ฉันขอจูบคุณ” ผมเก็บคลิปเสียงที่อัดเรียบร้อย หลังย้ำเธอกันพลาด จากนั้นเธอค่อยเปิดประตูลงไปยืนโบกมือ
รอผมถอยรถออกมองตามจนลับตา ผ่อนลมหายใจพรู..ให้ตายความรักหน้ามืดตามัวแบบนี้มันดูน่ากลัวพิลึก..เฮ้อ!

   ระหว่างขับรถ ไม่ลืมโทรหาไอ้รัน มันไม่ยอมรับสาย ห่านิ..ทำผมหงุดหงิด
ก่อนมาเคลียร์แล้วนะ เสือกงอนกูอีก จำใจต้องโทรหาไอ้บอมย์ มันคนเดียวที่สามารถคุยได้ในสถานการณ์แบบนี้

   [ว่าไงรั่ว]

   “พวกมึงยังแดกกันอยู่หรือเปล่า”

   [เออดิ..มึงรีบกลับมาดูสารมีหน่อย เป็นเหี้ยไรแดกเหล้ายังกับน้ำ กูปรามแล้วไม่ฟัง นั่งหน้าแดงก่ำแล้วสัด]
ควายรัน สมองกุนซือเทพมึงไม่ได้ช่วยอะไรรึไง แดกประชดกูเหรอ..สัด

   “ให้มันคุยกับกูดิ โทรเข้าเครื่องแม่งไม่รับสายกูห่า” ผมบ่น

   [เออ..มึงรอแป๊บ] เงียบเป็นครู่ ตามองทางหูสวมสมอลท็อล์ค หัวกำลังพะวงแต่เรื่องห่ารัน

   [อืม] อืม..พ่อมึงแหนะ

   “กูโทรไปไมไม่รับวะ” ขึ้นครับขึ้น กูยิ่งเครียดๆ ดันเพิ่มระดับให้กูอีกฟรายเอร้ยยย!!

   [โทรศัพท์อยู่บนห้อง] มันตอบเสียงเรียบ ติดยานนิดๆ แสดงว่าแดกเยอะเป็นพิเศษ
ไอ้ห่านี่คอแข็งเป็นทุน ถ้าไม่เยอะเสียงคงไม่ยานแบบนี้

   “แล้วไมมึงดื่มเยอะวะ ไอ้บอมย์บอกกูมึงล่อยังกับน้ำ”

   [กินในบ้านมีปัญหาเหรอ กูไม่ได้นัดเดทดินเนอร์กับใครเสียหน่อย เมาก็หลับกลัวอะไรวะ]
อ้าว! เมาแล้วกวนขึ้นเท่าตัวนะมึง

   “รัน..เราคุยกันแล้ว กูคิดว่ามึงเข้าใจที่กูบอก มึงอย่างี่เง่าไร้สาระ กูใช่มีความสุข
กำลังรีบกลับไปหามึงอยู่เนี่ยะ..ควายงอนกูเหรอ” เสียงแข็งอย่างอดใจไม่ไหว

   [งอนไม่ได้แปลว่าโกรธ ยอมไม่ได้แปลไม่คิด แค่ไม่อยากให้เรื่องน้อยนิดเป็นพิษรักของเรา
แดกเหล้าแค่อยากสนุก พอใจยังรั่ว] โอย! เล่นเป็นกลอนพากูเขินสาด ร่ายมาแบบนี้กูจะไปยังไงเล่า

   “คึคึ! เข้าใจแล้วคร๊าบ! กูกำลังกลับ อย่าเพิ่งเมาหัวทิ่มเสียก่อนล่ะ เดี๋ยวกูไปชนด้วย แค่นี้นะกูขับรถ”
ตัดบทไม่ใช่อะไร กูเขิลลลล!!!

   [อืม..กูรอที่รัก ขับรถระวังด้วย..ห่วงมึงพรต]  อร๊ากก!! อยากกัดลิ้นตาย ไอ้ห่าเมาแล้วหวานจนกูละลาย
รอจนมันตัดสาย คาดว่าตอนนี้หน้าคงสุกเป็นที่เรียบร้อย เรื่องหนักอึ้งหน่วงอกจากการคุยกับคิมก่อนหน้า หายเป็นปลิดทิ้ง
เหมือนไม่เคยมีอะไรรบกวนใจมาก่อน คำพูดไม่กี่ประโยคจากไอ้หล่อลากไส้ที่อยู่กับมันสิบกว่าปี เหมือนคาถาวิเศษเป่าโล่งพริบตา
ยังไงคนที่ครองพื้นที่หัวใจผมมีแค่มันคนเดียว ถ้ายังไม่ถึงวิกฤตผมจะไม่เปิดตัวให้คิมตาเหลือกหรอก..
ภาวะตอนนี้ยังไม่เข้าขั้นฉุกเฉิน...?





ช่วงนี้มาได้บ่อย ขอบคุณทุกเม้นท์ ทุกกำลังใจ

เชื่อกันไหม ในโลกนี้มีรักโง่งมจมปลักอยู่อีกมาก

ยอมเจ็บ ยอมทน ยอมทำ เพื่อให้ได้รักนั้นมา โดยไม่รู้ด้วยซ้ำ

ว่ารักหรือหลง หรือเห็นแก่ตัว แค่อยากครอบครอง

บังเอิญคำว่า รักทำให้หน้ามืดตามัว คือที่มาของรักฉบับ 'คิม'

Luk. :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-05-2013 11:47:15

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:ความเอ๋ยความรัก :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 29-05-2013 12:20:39

คิมหน้ามืดตามัวไปนะ
แต่อย่างว่า ขึ้นชื่อว่าความรัก
รอลุ้นตอนหน้าดีกว่า
จะเกิดอะไรขึ้นมั้ยถ้าพรตต้องจูบกับคิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 29-05-2013 12:22:16

 คิม  จิต???
รู้สึกหลอนๆ กับความรักของ she
พรตพารันไปเปิดตัวเล้ยยย รับรอง she อึ้งแน่
เพราะต่อให้เปลี่ยนยังไง๊ ยังไง ก็ไม่เหมือน เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 29-05-2013 12:23:00

รัน คงต้องเปนคนลงมือ จัดการเองแล้วละ
อีคิมมันดื้อด้านเหลือเกินนน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 29-05-2013 12:32:27

เหนื่อยใจแทนพรต คิมเธอด้ือรั้นสุดๆ
หากเป็นคนอื่นคงถอยแล้ว เจอพรตพูดซะตรงขนาดนั้น  :เฮ้อ:

อยากรู้ว่าคิมแอบถ่ายตอนจูบกับพรตไว้รึเล่า
และพรตจะอัดเสียงำว้ไมน้า

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 29-05-2013 13:09:07

เอาใจช่วยชายพรต...จะหลบหลีกยังไงน๊าาาาา :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 29-05-2013 13:21:18

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย รันหวาน :-[

อยากอ่านต่อ :ling1:

ไม่ใช่ว่าอีคิมขอพรตจูบแล้วถ่ายรูปไว้เป็นเงื่อนไขนัดเจอตอนงานเสร็จนะ

รันลุยเลย อย่าให้มันมาเกาะแกะพรตนะ

คุณ Luk คะ แอบเอาตอนรันนั่งดื่มรอพรตมาลงได้มั้ยคะ อยากรู้ความรู้สึกรันอ่ะค่ะ :m26:

ย้ากกกกกกกกก หมั่นไส้อีคิม  :m16: :m31: :fire:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 29-05-2013 13:29:44

ชะนีคิมดื้อแบบนี้ ต้องให้รันทำรอยรักเป็นหลักฐานว่าพรต มีเจ้าของแล้วจริงๆ  :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 29-05-2013 13:53:34

ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์เป็นเรื่องจริงที่ทุกคนได้สัมผัสมันมาแล้ว :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 29-05-2013 14:07:34

ขอบคุณที่มาต่อครับ
ต่อจากคิม ก็ยังเหลือพลัสอีกคน

ขอให้ทั้งพรตกับรันผ่านไปได้เร็วๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 29-05-2013 14:23:12

ของ~ของใคร ของใครก็ห่วง ของใคร ใครก็ต้องหวง~
รันหึงพรต หึๆๆๆ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 29-05-2013 15:30:07

แอบบเครียดนิดๆ มาขำตอนสุดท้าย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 29-05-2013 17:01:12

 :sad4: อร๊ายยยยย ใจจะขาด รีบมาต่อเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 29-05-2013 18:10:02

พรตน่าจะบอกรันนะ ให้รันช่วยคิดดีไหม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 29-05-2013 18:21:49

นี่ขนาดโดนปฏิเสธตรงๆแล้วนะ คราวก่อนก็รู้นิที่คบด้วยเพราะสงสาร
มาคราวนี้เค้าบอกไม่ชอบยังจะพยายามอยู่อีกเนอะ ด้านไปมั้ย อยากเป็นอาร์ตตัวแม่
มากสินะ คือหล่อนเป็นฝ่ายเสนอเองตลอดไม่คิดมั่งไง๊ว่าถ้าหล่อนดีจริงเค้าคงไม่ต้องรอ
ให้หล่อนเสนอหรอก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 29-05-2013 18:40:59

เป็นรักที่น่่ากลัว แบบนี้มันรักที่ต้องยึดให้ได้ ต้องเอามาให้ได้ เหมือนที่น้องลักษ์ว่านั้นแหละ ค่ะ เป็น "รักที่เห็นแก่ตัว"  :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-05-2013 18:52:32

รักแบบเจ้คิมที่ไม่ไหวนะ ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: miya_pp ที่ 29-05-2013 19:07:05

อ้างจาก: yeyong ที่ 29-05-2013 18:52:32  

รักแบบเจ้คิมที่ไม่ไหวนะ ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจริงๆ

กดไลค์เลย คนอื่นเขาลำบากใจ แต่ชีไม่สนใจ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 29-05-2013 19:17:34

ความรักจะไม่ทำร้ายเราหากเราไม่ทำร้ายตัวเอง คิมเอ๋ยปล่อยวางซะบ้างเถอะ พรตก็บอกอยู่ว่าไม่รัก :ling2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-05-2013 19:22:58

หวังว่าคิมคงไม่ตุกติกอีกนะ หรือว่ามีหว่า
พรตสู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 29-05-2013 20:41:47

อยากอ่านตอนล่าสุด จากมุมของรัน บ้างอะครับ

^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 29-05-2013 21:24:31

ตอนก่อนคิดว่าแค่พรตบอกว่ามีรันเป็นสามี คุณคิมเธอน่าจะตัดใจได้
แต่ตอนนี้ยังไม่แน่ใจเธอแฮะ ความรักของเธอมันฝังแน่ไปแล้วมั้ง
บางทีคนเราก็จะหลุดพ้นเพราะคำพูดแค่คำเดียวก็ได้นะ
รันก็ยื่นมือมาช่วยหน่อยเร็ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 29-05-2013 21:42:19

คิมนี่ไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยมีเหตุผลเข้าข้างตัวเองดีนะแต่ไม่ยอมฟังเหตุผลคนอื่นเลยอะ
เป็นความรักที่เห็นแก่ตัวมาก
พี่พรตทำให้เรื่องมันชัดเจนไปเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 29-05-2013 21:55:29

ยังไม่เคยเจอใครปักรากฝังลึกเท่ายัยคิมเลย  :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 29-05-2013 22:05:16

รออ่านต่อครับ :mew6: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 29-05-2013 22:20:24

พรตต้องคู่กะรันถึงจะลงตัวที่สุด อย่างชะนีคิมแค่ฟังหล่อนพล่ามยังอึดอัดแทนพรต รักก็รักไปแต่อย่ามาเยอะขอโน่นจะเอานี่ อย่างงี้เค้าเรียกเห็นแก่ตัวป่ะวะครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 29-05-2013 22:43:03

เปิดตัวไปเรยยยย :mc4:
กลัวคิมอ่ะดูเธอจะคลั่งรักมากกก :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 29-05-2013 22:52:18

ต่อให้พรตบอกว่ามีสามี หล่อนก็คงคิดว่าหาข้ออ้างกะชิ่ง ไม่เชื่ออยู่ดี งานนี้คงต้องให้รันจัดหนักพร้อมกะนองพลัสไปเลย เอาให้เงิบบบบบ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 29-05-2013 23:02:37

โอ๊ย!! อยากเฉาะหัวอิยัยคิมจริงๆ :m31:
อย่างนี้ไม่เรียกว่ารักหรอก น่าจะเรียกว่าหลงงมงายมากกว่า
ยึดแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง
ไม่นึกถึงใจคนที่ตัวเองบอกว่ารักบ้างว่าเค้าอึดอัดกับตัวเองขนาดไหน

พรตต้องมีวิธีเอาตัวรอดอะไรเด็ดๆแน่ๆ ถึงได้อัดเสียงนั่นไว้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 30-05-2013 00:38:58

อะไรจะยึดมั่นขนาดนี้.......
เป็นความรักที่น่ากลัวเหมือนกันน่ะ.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 30-05-2013 01:02:30

เฮ้อออ  นางก็ดื้อดึงซะจิงจิ๊ง  :angry2:
แล้วจะจัดการปัญหายังไงล่ะพรต สลัดออกไปเร็วๆเถ๊อะ  :m16:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 30-05-2013 01:06:01

 :z6:  กระโดดตบอิเจ๊นี่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-05-2013 02:30:16

ชีวิตรักของพรตกับรัน เริ่มมีตัวมารมาผจญแล้ว :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 30-05-2013 09:00:48

เชื่อกันไหม ในโลกนี้มีรักโง่งมจมปลักอยู่อีกมาก

ยอมเจ็บ ยอมทน ยอมทำ เพื่อให้ได้รักนั้นมา
   
โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักหรือหลง     เห็นด้วยมากมาย  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 30-05-2013 13:22:24

แรงจริงแม่คุณ ระวังจะช็อคตาตั้งนะยะ คึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-05-2013 18:22:50

ธ่ออออออ เปิดตัวไปเล้ยยยยยยยย คิมจะได้ยอมง่ายๆ เพราะสู้ไม่ได้สักทาง555555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 30-05-2013 22:01:23

    เจ๊เเกน่ากลัว ไงไม่รู้เนอะ      :katai1: :katai1:
ยังจะมาแย่งเมียสิงห์รันอยู่ได้ พรากผัวพรากเมียคนอื่นมัน
 บาปนะเจ๊ ~~
รั่ว รีบๆกันออกไปนะ ไม่ก็ ให้รันจัดการไปเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 31-05-2013 05:16:03

อยากรู้กุนซือเทพจะแก้ปัญหานี้ยังไง หรือจะปล่อยให้น้องรั่วแก้ไขปัญหาในฉบับรั่วๆ เองเนี่ย

ยังเรื่องน้องพลัสอีก...เข้ามาพร้อมกันหรือรอให้เรื่องคิมพ้นไปก่อน โอ๊ยย..อยากรู้ๆ  :ling1: :ling1:

 :call: :call: จุดธูปเรียกคนเขียน ไม่มาวันหนึ่ง แถบขาดใจ  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 31-05-2013 11:05:00

ฝังจิตฝังใจจนจะเป็นบ้า
ไปแล้วล่ะมั้งยัยคิมนี่
สงสัยจะขาดความอบอุ่น
จากครอบครัวสุดๆๆถึงได้
เป็นแบบนี้ :mew5:
นายพรตก็ระวังตัวดีดีล่ะ
ไม่งั้นได้เจอพายุทอนาโด
จากหนุ่มรันแน่ๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.28 วันที่ 29/5/56 Ver.Prot
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 31-05-2013 11:59:49

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 19   
(Special Run)

   ไอ้รั่วไปแล้ว ผมไม่กล้าไปส่งกลัวอดใจขอร้องไม่ให้มันไป
ผมไม่ใช่คนใจกว้างเท่าไหร่ โดยเฉพาะเรื่องนี้ มีใครหน้าระรื่นบ้าง เมื่อคนรักอยู่กับผู้หญิงซึ่งเป็นแฟนในอดีต
ซ้ำยังเคยมีอะไรกันมาแล้วด้วย

   ผมเชื่อใจมัน พรตถือสัจจะซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกมาก แต่ผมไม่เชื่อใจผู้หญิงคนนั้น คนเราลองมีพฤติกรรม
ผ่านกระบวนการคิดวางแผนเป็นขั้นตอนอย่างนี้คงไม่ธรรมดา พานโมโหตัวเอง เวลาแบบนี้ผมดันทำอะไรไม่ได้
มืดแปดด้านมองไม่เห็นทางออกดื้อๆ

   เราเหลือเวลาแค่สามวันต้องเดินทาง กระชันชิดทั้งที่โปรเจคมีเวลาเตรียมตัวเกือบสองเดือน
เป็นเพราะเสียเวลาไปกับการดีไซน์ ประสานทางญี่ปุ่น กว่าจะลงตัวต้องประชุมกันหลายรอบ ปัจจัยหลายอย่าง
ทำให้หมดเวลาไม่น้อย รวมถึงการเลือกวัตถุดิบ กว่าจะสรุปได้ใช้เวลา 70% เหลือสำหรับผลิตสินค้า 30%
รวมการเพ้นท์ลายคริสตัล ซึ่งเป็นการเก็บงานส่วนสุดท้ายของผลงานชิ้นเอก

   สาเหตุหลักเพราะเปลี่ยนแปลงกะทันหัน เราเห็นตรงกันให้เป็นงานแฮนด์เมคแทนการพิมพ์
คุณคิมถึงได้เข้ามามีบทบาท เปิดโอกาสให้เธอนำมาใช้ต่อรองไอ้รั่วมันจนได้

   ผมกลับช่วยอะไรไม่ได้สักอย่าง นอกจากมองอยู่ห่างๆ ถึงแม้จะยังไม่เกิดเรื่อง แต่ใครจะรู้ดีกว่าสัญชาติญาณ
ระหว่างนักล่ากับผู้ถูกล่า ฝ่ายล่าย่อมคุมเกมไม่มากก็น้อย เช่นเดียวกับสถานะไอ้รั่วที่ตกเป็นรอง การไล่ล่าครั้งนี้
เดิมพันความรักที่ผิดรูปบิดเบี้ยวพอสมควร ผู้หญิงวัยใกล้สามสิบยึดมั่นถือมั่นในรักแรกยาวนานนับสิบปี ย่อมไม่ปกติเท่าไหร่

   ไอ้รั่วไม่ใช่คนโง่ แต่คนฉลาดย่อมมีสิทธิ์พลาด ผมเพียงหวังการไปของมันจะไม่เกิดเรื่อง สัญญาณขนาดจิ๋วเครื่องติดตาม
ล้ำสมัยผลิตภัณฑ์ของโทนี่ ใช้แทนกระดุมเสื้อตัวที่มันใส่ คือความมั่นใจอย่างเดียว ทำให้รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน อย่างน้อยเบาใจได้
หากเกินเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น ผมวิตกมากไปอาจไม่มีอะไรอย่างที่กังวล พรุ่งนี้เธอต้องเก็บงานให้มันตามสัญญา

   เผลอจ้องโทรศัพท์อยู่หลายครั้ง มันไปไม่ถึงห้านาที แต่ไม่กล้าโทร กลัวอดใจขอร้องมันยกเลิกนัดดื้อๆ
ผมคงเป็นสามีงี่เง่าเอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง ตัดสินใจวางโทรศัพท์ไว้หัวเตียง ทำหน้าที่เจ้าบ้านลงมาสังสรรค์กับเพื่อนไม่ให้งานกร่อย
แม้จิตใจจะห่อเหี่ยวก็ตาม

   พยายามพูดคุยพวกมันปกติ ภายในใจยังพะวงถึงแต่ไอ้รั่ว เพื่อนๆ แปลกใจไม่น้อยผมดื่มเป็นพิเศษ
แค่อยากหาอะไรทำไม่ให้ฟุ้งซ่าน หนึ่งในนั้นคือไอ้ยักษ์หล่อคอยปรามผมหลายรอบ

   “รันมึงกินเป็นน้ำ มีปัญหากับไอ้พรตใช่ไหม?” ผมส่ายหน้าปฏิเสธ มันไม่กล้าซัก
เพื่อนทุกคนรู้ดีลองผมไม่ปริปากพวกมันไม่กล้ารุกล้ำความเป็นส่วนตัว แต่เพื่อยืนยันให้มันสบายใจ

   “ตอนอยู่หัวหิน กูให้พวกมึงเมาหัวราน้ำ ทำหน้าที่รปภ. อยู่บ้านไม่มีอะไรต้องกังวล นานทีมาเจอกัน
กรึ๊บบ้างไม่แปลก” เหตุผลผม ทำให้พวกมันหุบปากสนิท หันมาเฮฮาดื่มกินตั้งวงป๊อกเด้ง ไอ้ต้า..ไอ้หน่องหุ้นกันเป็นเจ้ามือ
พวกขาไพ่ตัวฉมังนั่งลุ้นอย่างเมามัน มีผมกับไอ้บอมย์ขอบาย

   “มึงมีเรื่องไม่สบายใจ คบกันมากี่ปีทำไมกูจะดูไม่ออก” พออยู่ลำพังมันถือโอกาสถาม
ผมสบตาไม่กล้าหลบ ให้ยืนกรานโกหกคงไม่มีประโยชน์

   มันพูดถูกเราคบกันมานาน ท่าทางผมตอนนี้ทำไมมันจะสัมผัสไม่ได้ ใช่มีแต่มันที่ดูออก
ไอ้พวกที่เหลือคงไม่ต่างกัน แต่พวกมันเลือกทำเหมือนไม่มีอะไรมากกว่า รอผมเป็นฝ่ายเอ่ยปากระบายออกมาเอง

   “นิดหน่อย” ผมสารภาพ

   “เกี่ยวกับไอ้รั่ว” มันยิงเข้าเป้า

   “อืม” ยอมรับตรงๆ เพื่อนรักไม่ใช่คนแปลกหน้า

   “ที่มันไม่อยู่ เกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่ไหม” ไอ้บอมย์ปะติดปะต่อประมวลเหตุการณ์อย่างฉลาด

   “อืม” ผมขานรับ โดยไม่ให้รายละเอียด

   “มีอะไรปรึกษากูได้ พวกกูมีอะไรเดือดร้อนพึ่งพามึงตลอด ถึงเวลาให้กูตอบแทนบ้างเพื่อน”
มันจับบ่าผม ยืนกรานคำพูดไปด้วย

   “ยังไม่ร้ายแรงขนาดนั้น กูแค่ไม่สบายใจนิดหน่อย ไว้กูจะนึกถึงมึงเป็นคนแรก”
ผมยิ้มพูดให้มันสบายใจ ไม่อยากให้มันกังวลไปด้วย

   “กูเชื่อมึง..สัญญานะมีอะไรบอกกูคนแรก เอะใจตั้งแต่ไอ้พรตขอตัว พวกมึงสองคนห่างกันที่ไหน
ดันมีงานกะทันหัน เอาเถอะ!..เมื่อมึงยืนกรานว่าไม่มีอะไรกูจะไม่เซ้าซี้ คนอย่างมึงกูไม่เชื่อจะจัดการปัญหาไม่ได้
พวกกูเสียอีกเป็นภาระให้มึงช่วยคิดประจำ..คึคึ!” มันหัวเราะ ทำให้บรรยากาศลดความอึมครึมลง ผมเผยยิ้มบีบไหล่มันเบาๆ
แทนการขอบใจ น้ำใจเพื่อนไม่เคยหาย มีแต่ชุ่มฉ่ำชโลมใจยามเราท้อ

   หยิบแก้วชนมันชวนเปลี่ยนเรื่อง ขอให้มันเล่าชีวิตความเป็นอยู่ต่างเมืองแทน ดีกรีด็อกเตอร์หนุ่มโสดเนื้อหอม
ควงสาวไม่ซ้ำหน้าขำเหตุการณ์วีรกรรมไอ้ยักษ์ อาจหาญถึงกับสาวต่างชาติตบกันอยู่หลายหน สาเหตุขาเก่าไม่ยอมเลิก
ตามบ้าคลั่งจนลืมข้อตกลงสิ้นเชิง ห้ามมีพันธะผูกพันเป็นความพึงพอใจสองฝ่ายไม่ผูกมัด แต่พวกเธอไม่สน
พอมีอะไรกันมักแสดงความเป็นเจ้าของ ชีวิตมันจึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้จนชิน ผมก็ได้แต่หวังว่าวันหนึ่ง
คงมีใครหยุดหัวใจเพื่อนผมคนนี้ได้สักที

   ปาเข้าไปสี่ทุ่มเศษ วงไพ่ยังสำเริงสำราญต่อเนื่อง เจ้ามือกอบโกยเป็นล่ำเป็นสัน
บรรดาขาไพ่เกิดเศรษฐีและยาจกไปพร้อมกัน คนที่ได้หน้าระรื่นคนเสียบ่นไม่หยุด หนึ่งในนั้นคือโทนี่
ไม่ใช่เรื่องใหญ่เงินไม่กี่พันแทบไม่สะกิดขนหน้าแข้งไอ้หน้าฝรั่งมันด้วยซ้ำ

   แต่เกมก็คือเกมอารมณ์อยากชนะเป็นของธรรมดา ประสาอะไรเดิมพันความรัก ใครอยากเป็นฝ่ายแพ้คงไม่มี
โดยเฉพาะคนรักเราแล้ว ไม่มีทางยอมให้ใครแทรกเด็ดขาด ความคิดแวบไม่ทันไร โทรศัพท์ไอ้บอมย์พานดังขึ้น
มันรับสายคุยได้ไม่นาน ก็เอามายื่นให้ผม

   “ไอ้พรต..จะคุยกับมึง” ไอ้รั่วเหรอ คิดว่าเป็นโทรศัพท์คนอื่นเสียอีก คงเป็นเพราะผมไม่ได้หยิบมือถือลงมา
พอติดต่อไม่ได้ถึงโทรหาไอ้บอมย์ บรรดาเพื่อนทุกคน มันเลือกโทรหาไอ้ยักษ์เป็นเรื่องปกติ ไอ้รั่วถือว่ามันคือเพื่อนรู้ใจ
และสนิทกว่าใครในกลุ่มผม โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับผมด้วย

   “อืม” ผมขานสั้นๆ

   [กูโทรไปไมไม่รับ] น้ำเสียงมีอารมณ์พอสมควร คงหงุดหงิดที่โทรแล้วผมไม่รับสาย กังวลเป็นของธรรมดา

   “โทรศัพท์อยู่บนห้อง” บอกตามจริง มันชะงักไปครู่ คงแปลกใจที่ผมยอมให้โทรศัพท์ห่างตัว
หากมันรู้เหตุผลคงขำกระจาย กูนอยด์แหละ!

   [แล้วไมดื่มเยอะ ไอ้บอมย์บอกกูมึงล่อยังกับน้ำ] คำถามเจือความห่วงใยในน้ำเสียงจนสัมผัสได้
แค่นี้ผมก็หลุดยิ้มโดยไม่รู้ตัว สังเกตสายตาไอ้บอมย์มันกำลังล้อผมอยู่ เฉทำไม่สนใจก่อนตอบไอ้รั่วไป

   “กินในบ้านมึงมีปัญหาเหรอ กูไม่ได้นัดเดทดินเนอร์กับใคร เมาก็หลับกลัวอะไรหืม”
ประชดนิดๆ ผมไม่ได้นัดเจอใครเหมือนมันสักหน่อย ต่อให้เมาพับ..ไม่เห็นต้องกังวล

   [รันเราคุยกันแล้วคิดว่ามึงเข้าใจ อย่างี่เง่าไร้สาระ กูใช่มีความสุข กำลังรีบกลับไปหามึงอยู่เนี่ยะ..ควายงอนกูเหรอ]
โวะ! ใส่เป็นชุดเลยเห๊ะ!  แต่ผมกลับรู้สึกดี ประโยคกำลังรีบกลับมาหา แค่นี้หัวใจผมฟูทันที กูยังเป็นคนที่มึงกลับมาหา
เพียงเท่านี้ก็ไม่มีอะไรทำให้รู้สึกแย่แล้ว..พรต!

   “งอนไม่ได้แปลว่าโกรธ..ยอมไม่ได้แปลไม่คิด แค่ไม่อยากให้เรื่องน้อยนิดเป็นพิษรักของเรา แดกเหล้าแค่อยากสนุก
พอใจยังรั่ว” พอรู้สึกดี อารมณ์ศิลป์พลันเกิด..เมาด้วย ไอ้บอมย์กำลังกระดกแก้ว ถึงกับสำลักมันย่อมไม่เคยเห็นผมมุมนี้
ไม่แปลกที่จะตกใจเหล้าพุ่ง..ฮะฮ่าๆ!

   [คึคึ! เข้าใจแล้วคร๊าบ! กูกำลังกลับ อย่าเพิ่งเมาหัวทิ่มเสียก่อนล่ะ เดี๋ยวกูไปชนด้วย แค่นี้นะกูขับรถ]
เสียงหัวเราะของมัน พาผมยิ้มไม่หุบ ชิ่งตัดบทเพราะเขินแน่ๆ ถึงผมจะแสดงความรักด้วยการกระทำเสมอ
แต่ไม่ใช่พูดจาแบบนี้บ่อย เรามีนิสัยผู้ชายกันทั้งคู่ ให้หวานใส่ทั้งที่รูปร่างถึกแมนคงดูพิลึก
จู่ๆ ผมดันหวานใส่ มันไม่เขินคงผิดปกติแล้ว

   “อืมกูรอ..ที่รักขับรถระวังด้วย..ห่วงมึงพรต” แทบอยากกัดลิ้น ใช่มีแต่มึงที่เขิน กูก็เขินเหอะ
แต่ความเขินไม่สามารถยับยั้งความต้องการบอกรักมันนี่สิ ผิดตรงไหนอยากให้คนรักมาชนแก้ว
ไม่ให้มันรีบถึงได้ปรามขับรถระวังเน้นความปลอดภัย กูไม่หนีไปไหนหรอก อย่าว่าแต่ร่างกายหัวใจมึงก็เป็นเจ้าของ
แบบนี้จะไปไหนรอด นอกจากรออยู่ที่นี้เสมอ..พรต!

   “กูแทบอ้วกไม่คิดว่ามึงจะพูด” ไอ้บอมย์แซว ขณะผมยื่นโทรศัพท์ให้ ผมส่งยิ้มยักคิ้วไปที
อย่านึกว่าคลาสโนวาตัวพ่อมึงเท่านั้น ที่ใช่มธุรสวาจาสะกดสาว กูก็สามารถแค่เลือกใช้กับคนที่กูรักเท่านั้นว่ะ...

   ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หน้าหล่อก็โผล่มา สิ่งแรกที่มันทำคือสบตาผมคลี่ยิ้มอย่างหล่อ
โคตรตรึงสายตาเหมือนต้องมนต์สะกด ผมไม่เคยละสายตาจากใบหน้าคมไร้ที่ติของมันได้
ไม่เคยนำใครมาเปรียบเทียบ รู้แค่ว่ามันคือหนึ่งในใจผมเพียงคนเดียว

   “โห!..โผล่หัวสักที พวกกูรอจนหนังยาน” ไอ้บอมย์แซว มองผมสลับมันก่อนจุดยิ้มมุมปาก

   “มึงจะจ้องกันอีกนานไหม กูว่าพวกเราเข้านอนเหอะเพื่อน เลิกๆ..วงพ้งวงไพ่ยุติสลายตัว”
ไอ้ยักษ์ส่ายหน้าให้ผมกับมันเอือมๆ

   ก็คงน่าหมั่นไส้อยู่หรอก ตั้งแต่ไอ้รั่วโผล่เข้ามา เราทั้งคู่ก็จ้องกันไม่มีใครพูด
ขนาดโดนแซวไอ้รั่วซึ่งปากไวไม่หือไม่อือ เป็นผลให้มันหาเรื่องไล่วงไพ่แตก รื้อผ้าปูแบบไม่เกรงใจใคร

   “เว้ย! ไรมึงเนี่ยยักษ์ กูเสียอยู่” ไอ้โทนี่โวย

   “เสียแค่นี้ จะอยู่ทำลายบรรยากาศผัวเมียหืมโทนี่” มันพูดพร้อมกับพยักเพยิดมาทางผมกับไอ้รั่ว

   “อ้าว! พวกมันจะปี้กันเหรอ แล้วก็ไม่บอกกูจะได้ร่วมสังเกตการณ์” สาดหน่อง ล่อซะไอ้รั่วหันไปขมึงตาใส่

   “พวกมึงไม่ต้องไป เลิกวงไพ่มาชนแก้วตามสัญญา ไอ้หน่องถ้ายังแซวกูไม่เลิก เดี๋ยวกูจัดหนัก”
ไอ้รั่วขู่ทีเล่นทีจริง ไอ้หน่องย่นคอบ่นอุบ

   “โด่! มาถึงก็วางอำนาจเชียว เพิ่งประจักษ์สายตาบ้านนี้พรตใหญ่” ไอ้ต้าร์เสริมหัวเราะร่า พวกเพื่อนขำตาม

   “มึงรู้ไม่จริง” ผมหันไปเปรยเสียงเรียบ

   “อ้าว! กูเดาจากที่เห็น” มันเถียงผม

   “มึงเคยเห็นของกูเมื่อไหร่ ถึงเดาว่ากูเล็ก” ไอ้ต้าร์อ้าปากค้าง พวกที่เหลือกุมท้องไหล่สั่นเป็นที่เรียบร้อย
เพราะอาการไอ้ต้าร์ไม่ตลกเท่าไอ้รั่วที่เหวอตาเหลือกไปแล้ว ก่อนมันจะแก้ต่างเรียกเสียงฮา
แม้แต่ผมที่กำลังเก๊กยังพลอยหลุดขำ

   “ความใหญ่ไม่คงที่ เอวดีสิคงทนเว้ย! กูชนะ” มันเอวดีตอนไหน หรือตอนออนท็อป
เท่าที่จำได้ผมเป็นฝ่ายใช้เอวตลอด..ฮะฮ่าๆๆ

   “เยี่ยวจะราด ขอเข้าห้องน้ำก่อน สาด! มาถึงก็ตลกหน้าม่านนะมึง” พูดจบไอ้วินลุกไปปลดทุกข์ด้วยสภาพหัวเราะไม่เลิก
ส่วนพวกที่เหลือเลิกเล่นไพ่ตั้งวงเหล้า พวกมันเปลี่ยนอารมณ์ครื้นเครงสนใจดื่มเฮฮา พากันรอแม่งานนี่เอง
คืนนั้นกว่าจะแยกย้ายเข้านอน ก็ล่อตีสอง..พรุ่งนี้เช้าพวกมันต้องกลับกันแล้ว บ่ายผมกับไอ้รั่วต้องเข้าบริษัทฯ คืนนี้จบลงด้วยดี

   “อ้าหห์..เบาหน่อย คึกอะไรหืม” อดปรามไม่ได้ เข้าห้องมันไม่พูดพร่ำทำเพลง ปล้ำจูบผมเอาเป็นเอาตาย

   “มึงทำให้กูอยาก” ผละปากที่ระดมจูบผม พูดเสียงพร่า

   “พรต..พรตเดี๋ยวก่อน รู้สึกมึงคึกเป็นพิเศษโดนยาเหรอ” แกล้งถามไปงั้น แค่ต้องการเหตุผลของมัน

   “อืม..กูโดนมาเต็มๆ” ผมอึ้งไม่คิดว่ามันจะยอมรับหน้าตาย

   “เห้ย! อย่าบอกว่ามึงกับ?” ผมผลักไหล่จ้องไอ้รั่ว แววตาหวานฉ่ำส่ออารมณ์หื่นชัดมาก

   “กูโดนยาแต่ไม่ใช่จากคิม ยาเสน่ห์ของมึงเหอะ ทำกูคึกตั้งแต่คุยโทรศัพท์แล้ว
ต่อเถอะวันนี้กูบริการพิเศษมึงนอนให้กูฟัดก็พอ ทำตัวน่ารักเกินห้ามใจไปแล้ว..สิงห์รัน”
บทสนทนาทิ้งท้าย ก่อนผมจะครางไม่หยุด

   มันปรนนิบัติครบวงจรทั้งปากลิ้นไล่เลียไม่มีเว้น จบด้วยการขย่มตอ
ชนิดไม่ให้ผมเป็นคนนำ ล่อซะปริ่มความสุขทะลักทะลายไปด้วยกัน ใช่ไม่ชอบนะที่มันทำแบบนี้...อย่างชอบบบบบ!!!!




ความสุขเกิดขึ้นเสมอ แค่ใช้หัวใจเปิดรับ

ความทุกข์ย่อมมีมาเป็นอุปสรรค เป็นบททดสอบในชีวิตทุกคู่

แล้วแต่ปัญหาว่าจะมีมาแบบไหน 90% ล้วนเกิดจากมือที่สาม สี่ ห้า

ไม่ว่าจะเป็นรักแบบไหน ความหนักแน่นมั่นคง แข็งแกร่งของคนสองคนเท่านั้น

ที่จะนำพาความรักให้ผ่านพ้นอุปสรรคได้  กระทั่งอุปสรรคที่หินที่สุด

เพราะเธอไม่ธรรมดา...คูมิโกะ!

Luk. :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 31-05-2013 13:01:36

บ่ายๆแบบนี้อ่านแล้วเลือดสูบฉีดดีจังคึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 31-05-2013 13:03:35

ดูท่ายัยคุมิโกะนี่ท่าจะเป็นปัญหารักขั้นรุนแรงให้พรตกับรันอีกนานเลย เธอโรคจิตขนาดนี้คงไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่ :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 31-05-2013 13:07:26

หื่นปนฮา.......5555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 31-05-2013 13:11:02

พรตเอ้ย  :katai2-1: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 31-05-2013 13:45:31

ความรักยิ่งนานยิ่งผ่านเรื่องราวมากมายเข้ามาทดสอบ เข้ามาลองใจ ว่าความรักของใครแกร่งจริง

พรตสู้ๆ รันสู้ๆ   :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 31-05-2013 13:50:00

รันมาเองเลย

ขอบคุณค่ะคุณ luk

พรต รันสู้ๆ อย่ายอมแพ้อีคิมนั่น :fire:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 31-05-2013 13:52:57

เขินเว้ย.......โคตรฟิน  :hao7:  :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 31-05-2013 14:06:29

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 31-05-2013 14:14:20

เขินอ่ะ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 31-05-2013 14:36:11

 :z1:

ชอบฉากจบที่สุด อิๆ

รอคูมิโกะออกฉากจะดูสิว่าจะแน่แค่ไหน

พรตอย่าใจอ่อน มีสิงห์รันรออยู่นะ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 31-05-2013 16:30:39

จัดไปเอาให้จุกไปเลยพรต 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 31-05-2013 16:33:54

555 กลายเป็นคึกใส่กันซะงั้น
ยิ่งมีอุปสรรค ยิ่งรักเธอ จุ๊บๆ^^
.
.
.
  “ตอนอยู่หัวหิน กูให้พวกมึงเมาหัวราน้ำ ทำหน้าที่รปภ. อยู่บ้านไม่มีอะไรต้องกังวล นานทีมาเจอกัน กรึ๊บบ้างไม่แปลก” เหตุผลผม ทำให้พวกมันหุบปากสนิท หันมาเฮฮาดื่มกินตั้งวงป๊อกเด้ง ไอ้ต้า..
...ต้าร์

   “กูแทบอ้วกไม่คิดว่ามึงจะพูด” ไอ้บอมย์แซว ขณะผมยื่นโทรศัพท์ให้ ผมส่งยิ้มยักคิ้วไปที อย่านึกว่าคลาสโนวาตัวพ่อมึงเท่านั้น ที่ใช่มธุรส
...คาสโนวา...ใช้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 31-05-2013 17:36:20

หวังว่าคงยังไม่มาม่าเร็วๆนี้T^T

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 31-05-2013 17:54:06

วันนี้ยังหวานอยู่ แต่ยัยคิมนั่นยังไม่ยอมแพ้แน่เลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 31-05-2013 18:02:38

กระโดนถีบ อีคิมโรคจิต :z6:

พรตรันแม่งหื่น น่าจะอัดคลิปเอาไปให้มันดูนะ ฮ่าๆ :hao6: จะได้ หายโง่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 31-05-2013 18:18:51

รันหลงเมีย พรตก็หลงผัว อย่างชอบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 31-05-2013 19:25:51

ได้รู้มุมมองของรันเกี่ยวกับเรื่องนี้
ทำให้รู้ว่ารันรักพรตมากแค่ไหน ^^

คู่นี้น่ารักมากๆ
ขอบคุณที่มาต่อครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 31-05-2013 20:48:53

อยากจะให้คิมมาเห็นจัง
ว่าคู่นี้เค้าหวานกันขนาดไหน
โอ้ยยยยย น่ารักเว่ออ ชอบมาก ><

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 31-05-2013 21:05:25

แรกๆ... :ruready
กลางๆ...  :hao4:

หลังๆ... :-[ and...  :m25:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 31-05-2013 21:07:09

วันนี้หนูพรต บริการ  :laugh:


ชอบจัง  :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 31-05-2013 21:26:51

 :pighaun:    :pighaun:     :pighaun:   :pighaun:

 :ling1:   :ling1:    :ling1:    :ling1:

บรรยายเป็นคำพูดไม่ได้  เลือดกำลังหมดตัว   คึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 31-05-2013 23:09:24

พรตรันสู้ๆนะ
ไปทำบุญ ปัดรังควาญบ้างนะ
เผื่อยัยคิมจะได้รับส่วนบุญแล้วออกไปจากชีวิตซะที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 31-05-2013 23:55:08

ทำไมไม่พูดไปเลย  ว่าแฟนข้าคือใคร อือ เหยี่ยวรั่ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-06-2013 11:30:44

พรตจัดหนักให้รันเลยเน้อ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 01-06-2013 22:23:20

ปริ่มมมมม   :hao5: พรตจัดเต็ม สบายเลยสิรัน   o18
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-06-2013 03:31:42

พรตน่าจะบอกรันนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 02-06-2013 10:35:21

ความรัก ย่อมดำเนินต่อไปได้ ด้วยความเชื่อใจและความหนักแน่นมั่นคง เหมือน พรต-รัน อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 02-06-2013 17:42:27

รอพรตรัน
รอคุณ luk :a11:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 03-06-2013 18:09:28

 :sad4: :hao7: o13 o13 o13 o13 o13เยี่ยมมาก พรตรั่ว 55++

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 03-06-2013 18:52:35

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

อยากจิอ่านแบบละเอียดเลยตอนในห้องเนี่ยยย

555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.29 วันที่ 31/5/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 04-06-2013 15:35:04

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 20   
(Special Run)

   “เออ!..มึงมันหล่อ คนรักเป็นร้อย คนเกลียดเป็นล้าน”
            เสียงไอ้หน่อง กัดไอ้รั่วดังมาจากห้องอาหาร ผมตื่นมาไม่เจอมัน อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย
เดินลงมาชั้นล่าง..เสียงพวกมันเถียงกันแว่วให้ได้ยิน

   “คนเกลียดเป็นล้าน ไม่สะท้านว่ะ!..กูไม่ได้ขอคนเป็นล้านแดก ระวังมึงจะปากแตก..เพราะแดกส้นตีนกู”
ไอ้รั่วโต้ เสียงหัวเราะของพวกเพื่อนดังตามคำพูดมัน ผมลงมาช้ากว่าใคร เมื่อคืนดื่มเยอะจัดไปหน่อย
ได้รับการปรนนิบัติแสนร้อนเร่าสองรอบ พานหลับสนิท..แถมมันไม่คิดจะปลุกผมอีก ไอ้รั่วคึกจัดแต่กลับมีแรงตื่นแต่เช้า
ซ้ำดูมันอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตีฝีปากเป็นเรื่องสนุกสนาน

   “มาพอดี..จัดการอบรมเมียมึงหน่อย หน้าระรื่นกวนกูเนี่ยะ” พอเห็นผมโผล่เข้าไปไอ้หน่องรีบฟ้องทันที 

   “กินข้าวต้มรัน” ไอ้รั่วเมินคำพูดมันไม่สนใจ หันมาพยักเพยิดให้ผมนั่งที่ว่างติดกัน
ทำหูทวนลมเหมือนคำพูดไอ้หน่องเป็นอากาศ ท่ามกลางสายตายิ้มกริ่มของบรรดาเพื่อนพร้อมหน้า

   “หวานฉิบ..กินข้าวต้มรัน บรรยากาศของเมียดูแลผัว!” ไอ้ต้าร์แซวหันไปยิ้มให้ไอ้หน่อง
ไอ้สองตัวนี่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย คงสนุกสำหรับพวกมันที่ได้รวมหัวแกล้งไอ้รั่ว

   “เรื่องปกติของเมียดูแลผัว พวกมึงอิจฉาเพราะไม่มีใครมาคอยดูแล นิสัยตอแหลแบบนี้
รอวัวออกไข่คงมีใครเอาใจใส่มึงขึ้นมาบ้างล่ะน่า อิจฉาได้แต่อย่าตาร้อนนะ ลามเข้าหัวใจเกิดหยุดเต้นกลางคัน
ไม่มีใครช่วยผายปอดเรื่องคงเศร้า..ฮะฮ่าๆๆ” ไอ้รั่วไหลเป็นคุ้งเป็นแคว หัวเราะปิดท้ายพาพวกที่เหลือขำตามไปด้วย
มันสามารถตีฝีปากสู้หนึ่งต่อสอง โดยไม่มียอม..

   “เต็มปากเต็มคำ ‘เมีย’ โด่! เอาเหอะไอ้รันมันเทพ ล่ออดีตลูกพี่กูเป็นเมียมาสิบปีกว่า กูกราบคารวะงามๆ
ด้วยความชูฮกจากใจ” ไอ้ชัดทำไอ้รั่วใบ้กินไปเลย โดนสายตาล้อเลียนจากพวกที่เหลือเป็นของแถมต่างหาก

   “จะล้อเมียกูกันอีกนานไหม เห็นใจมันหน่อยพวก ดูสิอายหน้าแดงแล้วเห็นป่ะ” ผมโอบไหล่ไอ้รั่วโชว์
ทำทีเป็นห้ามแต่ปากกลั้นขำ รวมหัวเพื่อนแกล้งมันอย่างครึกครื้น ถือเป็นการแสดงออกว่าทุกคนรักมันมากในแบบของพวกเรา

   “มึงจะย้ำทำซาก” ไอ้รั่วเพิ่งนึกได้ หันมาแหวผมไม่จริงจัง เรียกเสียงหัวเราะกระจาย
ความสุนทรีย์ยามเช้าก่อนส่งพวกมันเดินทางกลับ เป็นภาพประทับใจของเช้าวันนี้

   “โชคดีวะพวกมึง ถึงแล้วไลน์มาบอกกูด้วย ดูไอ้โต๋กับตะเกียงเป็นตัวอย่าง ถึงแล้วมันไลน์มาบอกทันที”
ไอ้รั่วกำชับ เราส่งบางคนที่สนามบิน ไอ้บอมย์ต้องกลับบ้านไปเจอหน้าพ่อแม่ โทนี่บินกลับอเมริกา ไอ้วินกลับเชียงใหม่
ไอ้กานกลับญี่ปุ่น พวกที่อยู่กรุงเทพฯ พอส่งพวกนี้ขึ้นเครื่องเสร็จ ก็ต้องแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน
ไม่รู้เมื่อไหร่มีโอกาสรวมกลุ่มกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้อีก...

   หลังพวกมันเข้าเก็ทผู้โดยสายไปแล้ว พวกเราค่อยแยกย้ายกลับ ผม..ไอ้รั่วดิ่งมาที่รถ
สีหน้ามันดูเหงาลงไปถนัด เห็นนิสัยบ้าบอรั่ว แต่มันเป็นคนเซนซิทีฟสุดๆ

   “เป็นอะไร ดูซึมๆ” ถามหลังเคลื่อนรถออกจากสนามบิน

   “ใจหายนิดหน่อย อยู่กับพวกมันมาสองคืน ต่างคนต่างกลับ โหวงยังไงไม่รู้เนอะ” หันมาเนอะกับผม

   “ธรรมดา กลับจากญี่ปุ่นค่อยนัด อาจไม่ครบเหมือนครั้งนี้ แต่ก็ช่วยให้หายคิดถึงได้น่า มึงหาของฝากมาล่อ
ก๊วนเหยี่ยวมึงขี้คร้านมากันหมด ที่ติดคงมีโทนี่ ไอ้บอมย์ ไอ้กาน ลำบากพวกมันอยู่ต่างประเทศ ส่วนไอ้โต๋กับตะเกียงไม่แน่
หากมาได้มันมาเจอมึงอยู่แล้ว ตะเกียงติดมึงแจไม่ใช่หืม” ผมแนะ มันพยักหน้าลอยๆ ตามองไกล เหมือนมีเรื่องกวนใจอยู่
หากเป็นเรื่องคุณคิม วันนี้คงครั้งสุดท้ายที่เจอกัน จบงานนี้ผมไม่ให้มันติดต่อ กันไว้ดีกว่าแก้..

   “หวัดดีค่ะบอส วัดดีค่ะท่านรอง” คุณสมศรียกมือไหว้เราสองคน ทางไปห้องทำงานมันต้องผ่านหน้าห้องผมก่อน

   “หวัดดีครับ..มีงานด่วนไหม” ผมถาม

   “ของบอส..ศรีเตรียมเอกสารไว้ให้แล้วค่ะ ส่วนท่านรองพี่ณีฝากสมศรีไว้ ถ้าท่านรองมาถึงให้ไปห้องรับรองดาราฉาย
คุณหญิงเพ็ญจันทร์กับลูกสาวมารอได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว” คุณสมศรีรายงาน มันทำสีหน้าแปลกใจขึ้นมาทันที

   “ทำไมพี่ณีไม่โทรบอกผมก่อนนะ” มันเปรย ไม่ได้เจาะจงถามเอาคำตอบ ถึงยังไงคุณสมศรีก็เลขาส่วนตัวผม
เธอไม่รู้รายละเอียดหรอก

   “น่าจะไม่ได้นัดนะคะ พี่ณีบอกมากะทันหัน หากท่านรองไม่เข้าคงมาเสียเที่ยวเปล่าๆ
ดูเหมือนคุณหญิงมาดูเครื่องประดับชิ้นใหม่ต้องการเจอท่านรองเพื่อขอราคาพิเศษหรือเปล่า..ศรีไม่แน่ใจ”
เลขาผมรายงานปร๋อเชียว ผมจึงหันไปบอกมัน หลังยืนคิ้วขมวดทำสีหน้าลังเลไม่เลิก

   “ไปดูเค้าหน่อย ลูกค้าวีไอพีเชียวนะ” มันหันมาสบตา

   “แต่กูต้องไปดูงานเพ้นท์คุณคิม นัดส่งบ่ายนี้” นี่ก็งานสำคัญด้วยสิ

   “เรื่องนั้นไว้เสร็จธุระจากคุณหญิง ค่อยจัดการก็ได้ ยังไงเธอก็รอน่า ค่าจ้างส่วนที่เหลือก็ยังไม่ได้เคลียร์
ต้องให้เราตรวจรับงานตามข้อตกลงก่อน เรียงลำดับความสำคัญคุณคิมรอได้ แต่คุณหญิงไม่ควรให้ลูกค้ารอนาน”
ผมตัดสินใจแทนมัน พอฟังผมแนะนำ มันเลยเลือกเดินหันหลังตรงไปยังห้องรับรองลูกค้า
แทนที่จะเข้าห้องทำงานตามจุดมุ่งหมายแรก

   “คุณคิมมาหรือยัง” ผมหันไปถามเลขา ถ้าเธอมาต้องผ่านห้องผม คุณสมศรีย่อมเห็น

   “มาตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ก่อนหน้าบอสมาถึง น้องพลัสไปพบเธอยังไม่กลับออกมาเลยค่ะ” ผมพยักหน้า
ค่อยขอตัวเข้าห้องทำงาน จัดการเปิดกล้องสอดแนม ไม่ลืมกำชับคุณสมศรีถ้าใครมาขอพบ ให้แจ้งผมก่อนได้รับอนุญาต
ไม่ให้ผลีผลามเข้ามาโดยผละการ กันไว้เผื่อเป็นไอ้รั่ว โผล่มาคงได้รู้กันพอดี ว่าผมติดกล้องสอดแนมห้องมัน..

   “พี่คิมตั้งใจแน่ใช่ไหมครับ” ภาพขึ้นหน้าจอ พลัสนั่งโซฟาตรงข้ามคุณคิมกำลังคุยกันอยู่
ชิ้นงานเพ้นท์ซากุระวางเรียงบนโต๊ะทำงานของไอ้รั่ว แสดงว่าพร้อมส่งแล้วทุกชิ้น

   เนื้องานไม่สะดุดตา เท่าการแต่งกายเธอวันนี้ ไม่ใช่ยีนส์ตัวเก่งสไตล์อาร์ตตัวแม่อย่างที่เห็นชินตา
แต่เป็นชุดแซ็กสีดำคว้านลึกเต้าตูมโผล่พ้นคอเสื้อขาวอล่างฉ่าง ขาเรียวสวยโชว์ผ่านรอยแยกของกระโปรงรัดรูปผ่าข้าง
ใบหน้าแต่งมาจนดูสวยผิดหูผิดตา ถ้าผมไม่รู้จักเธอมาก่อน อาจเข้าใจผิดคิดว่าผู้หญิงที่เห็นผ่านกล้องไม่ใช่คุณคิม
ดูเป็นสาวมั่นเซ็กซี่ไปเลย ไม่เหลือคราบอาร์ตตัวแม่คนเดิม อย่าบอกว่าเธอลงทุนทำมาทั้งหมด พิเศษเพื่อไอ้รั่วคนเดียว?

   “ไม่ใช่แค่นั่นหรอกพลัส พี่ไม่ปล่อยโอกาสหลุดมือเป็นครั้งที่สองแน่ ต้องขอบคุณพลัสด้วย ทำให้พี่เจอเขาอีกครั้ง
ถ้าให้พี่บอกความรู้สึกคงต้องพูดว่ามันก้าวข้ามคำว่าแน่ใจนานแล้วนับสิบกว่าปี วันนี้พี่ต้องทำให้สำเร็จ”
เธอตอบด้วยแววตามุ่งมั่น ผมแอบรู้สึกฮึกเหิมตาม

   “อย่างนั้นพลัสก็ขออวยพรให้พี่ประสบความสำเร็จตามที่หวัง เรื่องขอบคุณไม่ต้องหรอกครับ พลัสไม่ได้ช่วยพี่เท่าไหร่
ที่พี่ได้เจอเขาอีกครั้ง หากเชื่อเรื่องพรหมลิขิต ถือเป็นวาสนาพี่สองคนมากกว่า พลัสเองก็ต้องพยายามเหมือนกัน”
หนุ่มหน้าใสประกายตามุ่งมั่นไม่แพ้กัน ผมกลับหนาวแปลกๆ หลังฟังคำพูดของพลัส

   “พี่อวยพรให้พลัสโชคดีเช่นกัน อย่าปล่อยโอกาสผ่านไปเหมือนอดีตของพี่เชียวนะ หน้าตาน่ารักอย่างพลัส
ต้องมัดใจเขาได้แน่ พี่เชื่อแบบนั้น ถึงไม่รู้ว่าเขามีรสนิยมแบบนี้หรือไม่ อุปสรรคย่อมพ่ายแพ้ต่อความตั้งใจและความจริงใจ
พี่เป็นกำลังใจให้” เธอจับบ่าของพลัส พูดให้กำลังใจ คนฟังคงรู้สึกดีมากทีเดียว

   “ขอบคุณครับพี่คิม มีอะไรผมติดต่อพี่อีกที” ล่ำลาเล็กน้อย พลัสเป็นฝ่ายขอตัวกลับไปทำงาน
ปล่อยเธอจมอยู่กับความคิดพักใหญ่ๆ เห็นหยิบโทรศัพท์มากดดูอะไรซักอย่าง รอยยิ้มสวยผุดขึ้นบนเรียวปาก
ฉาบลิปสติกสีสด เหมือนเธอกำลังได้รับพลังงานชาร์ตแบตเตอร์รี่ชนิดพิเศษเข้า สังเกตสีหน้าอิ่มเอิบมีความสุข
อย่างเห็นได้ชัด ประกายตาที่ใช้มองหน้าจอโทรศัพท์ ซึ่งกล้องไม่สามารถซูมภาพได้
เดาเอาว่าน่าจะเป็นรูปประทับใจบางอย่าง มันฉายความสุขออกมาวิ้งค์ๆ

   “ขอบคุณที่รอกันค่ะ..พรต” ผมถึงกับชะงักกึก สะดุดคำพูดประโยคนี้เข้าอย่างจัง หมายความว่าไง
ระหว่างสองคนนัดเจอกันมีข้อตกลงอะไรที่ผมไม่รู้บ้าง ไอ้รั่วปิดบังอะไรผมอยู่ กลายเป็นผมเสียเอง ในหัวตีกันวุ่น..

   ผมเปิดกล้องค้างไว้ จมอยู่กับคำถามที่ผุดขึ้นมั่วไปหมด อยากรู้ว่าที่เธอพูดมีความหมายอะไร
พวกเขาสัญญาอะไรกันอีก สำคัญไอ้รั่วขอให้ผมเชื่อใจ ผมควรเชื่อใจใช่ไหม แต่ก็แอบค้านลึกๆ
แล้วสิ่งที่เธอหลุดปากคืออะไร ‘ขอบคุณที่ยังรอกัน’

   “บอสคะ ท่านรองเชิญที่ห้องทำงานค่ะ” โฟนอินจากคุณสมศรี
ดึงผมออกจากความคิด เอามือนวดขมับค่อยตอบเธอไป

   “ครับ..แจ้งท่านรองผมไปเดี๋ยวนี้แหละ”

   “รับทราบค่ะบอส” เธอรับคำก่อนตัดสาย ลุกเข้าห้องน้ำภายในห้องทำงาน สำรวจใบหน้าตัวเอง
แทบไม่อยากเชื่อภาพใบหน้าที่มองตอบมาดูเครียดเป็นพิเศษ ฝืนยิ้มเหนือยๆ พูดให้กำลังใจตัวเอง
‘ไม่มีอะไรน่า มันไม่ปิดบังแน่ ต้องเชื่อใจกัน’ ค่อยรู้สึกดี พร้อมไปพบมันที่ห้องทำงาน

   “คุณรันมาแล้วค่ะ” พี่ณีโฟนเข้าไปบอก หลังผมมายืนอยู่หน้าห้องเป็นที่เรียบร้อย

   “ให้คุณรันเข้ามาเลยครับพี่ณี” เสียงไอ้รั่วตอบมา เธอรับคำก่อนหันมาผายมือยิ้มให้ผมหลังได้รับอนุญาต
ผมยิ้มรับแทนการขอบคุณ ค่อยผลักประตูเข้าไป มันกำลังยืนสำรวจชิ้นงานวางโชว์บนโต๊ะ โดยคุณคิมประกบข้างกายไม่ห่าง
นมเต่งสองเต้าที่ล้นทะลักเบียดไหล่แกร่งอย่างจงใจ

   “รัน..ตรวจงานกัน” พอได้ยินเสียงผมผลักประตู มันหันมาพูดด้วยสีหน้าปกติ ผมพยักหน้าให้
ยิ้มรับการทักทายจากคุณคิมที่ส่งยิ้มมาก่อน โดยไม่มีคำพูดระหว่างเรา ผมตรงเข้าไปยืนตีคู่อีกฝั่ง
หยิบแก้วคริสตัลที่เราใช้ครอบตะเกียงขึ้นพิจารณาอย่างละเอียด

   ลายเส้นของฝีมือการเพ้นท์ ยอมรับแบบไม่มีข้อกังขาประณีตบรรจงแลดูมีชีวิตชีวา
กิ่งซากุระตรงหน้าเหมือนเป็นของจริง ไม่มีความกระด้าง กลับให้ความรู้สึกคล้ายสัมผัสได้ด้วยซ้ำ

   “ลองดูสักอัน” บอกสั้นๆ ไอ้รั่วมันพยักหน้าเข้าใจ จัดการปิดมูลี่หมด ผมนำคริสตัลครอบลงฐานตะเกียงไซค์เล็ก
ฝ่ายผลิตส่งเป็นตัวอย่าง ไอ้รั่วปิดไฟทำให้ในห้องมืดเหมือนห้องฉายหนัง เสียบปลั๊กตัวตะเกียงกดสวิทย์ เปิดแสงสีเหลืองนวลตา
ส่องประกายทันที ความงามของตัวตะเกียงที่แสงรอดผ่านลายเส้นซากุระ ยิ่งขับเน้นลวดลายของดอกให้มีชีวิตชีวาอีกเท่าตัว
สมเป็นผลงานโบว์แดง อัญมณีราคาแพงที่ประดับตัวตะเกียงกระทบแสงไฟวูบวาบเป็นประกาย เราทั้งหมดต่างผุดยิ้ม
โดยไม่ต้องนัด เมื่อผลงานงามจับตาตรงหน้าควรค่าในการชื่นชม

   “เยี่ยมยอด..ผ่านไหม” มันเปรยเบาๆ หันมาถามผม

   “อืม..ผ่าน” ผมบอก มันยิ้มหันไปพยักหน้าให้คุณคิม ซึ่งยืนกอดอกพิศดูผลงานตัวเองอย่างมีความสุข

   “ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานนุ่มเปล่งออกมา พร้อมแววตาหวานฉ่ำที่ช้อนมองมันอย่างมีความหมาย
เป็นการสื่อสารแทบไม่ต้องคาดเดาว่าเธอไม่ได้ขอบคุณเฉพาะคำชม ผมทนมองภาพนี้ไม่ได้
เบือนสายตาหนีเลี่ยงเดินมาเปิดมูลี่ให้คืนสภาพเดิม ไอ้รั่วจัดการปิดสวิทย์ตะเกียง

   “พี่ณี..ติดต่อแผนกแพ็คมาเอาไปด้วย เช็คของให้เรียบร้อยก่อนที่บริษัทฯ รักษาความปลอดภัยจะมารับพรุ่งนี้..
อย่าลืมให้หัวหน้าแผนกบัญชีโอนเงินค่าจ้างส่วนที่เหลือเข้าบัญชีคุณคิมให้เรียบร้อย” มันกดโฟนสั่งงานพี่ณีเป็นขั้นตอน
ผมยืนฟังนิ่งๆ รอจนมันจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้น

   “เรายังมีข้อตกลงกันอยู่นะคะ” หมดธุระปุ๊บ คุณคิมเธอประจันหน้า ด้วยความสูงของไอ้รั่ว
ถึงเธอจะใส่ส้นสูงแหลมปรี๊ดยังต้องแหงนมอง

   “อืม..ผมไม่ลืมน่า” มันพูดกับเธอ ค่อยหันมาบอกผม

   “เออ..กูมีธุระส่วนตัวนิดหน่อย” ประโยคสั้นๆ ที่ไม่ต้องแปล ต้องการความเป็นส่วนตัว ให้ผมออกไปก่อน
ไม่รู้สีหน้าผมเป็นแบบไหน แต่ภายในใจกระตุกวูบ..เงื่อนไขจูบนะเหรอ กันออกมาแบบนี้ พวกเขาจูบกันใช่ไหม
จูบจริงหรือพรต ชำเลืองมองร่างในชุดแซกสีดำคว้านลึกผ่าข้างโชว์ผิวขาวๆ  บวกหุ่นซ่อนรูปดูยั่วยวนเป็นพิเศษของคุณคิมวันนี้
พาใจแกว่งโดยไม่ทราบสาเหตุ ถึงยังไงไอ้รั่วก็ผู้ชายที่เคยมีอดีตกับเธอ มันไม่หวั่นไหวใช่ไหม..แล้วทำไมเธอถึงขอบคุณมัน
คำพูดปริศนาที่บอกว่ายังรอเธออยู่ มีความแคลงใจมากมายผุดในหัว แต่สิ่งที่ผมทำได้อย่างไม่มีทางเลือก
เมื่อเจ้าของห้องออกปากตามมารยาท..

   “กูกลับไปทำงานล่ะ” บอกแค่นั้น ตัดใจหันหลังเดินจากมา ทันเห็นสายตาที่อ่านยากของมันส่งท้าย
พร้อมสายตาลิงโลดของคุณคิม เหมือนสมหวังในอะไรซักอย่าง..ชั่วโมงนี้บอกไม่ถูก อึดอัดหน่วงจนปวดหนึบ
อยากเดินให้ถึงห้องไวๆ เพื่อไปดูผ่านกล้องสอดแนม

   อีกใจดันถามตัวเองว่า หากเห็นภาพที่มันจูบคุณคิม ทนมองได้หรือ ผมทำใจรับสภาพได้ไหม
หากจูบที่แสดงออกลึกล้ำดูดดื่ม ไม่ใช่ทำตามเงื่อนไขเพราะรักษาคำพูดอย่างที่จำเป็นต้องทำ เผลอกำหมัดแน่น
ผลักประตูเข้าห้องทำงานด้วยสีหน้าแบบไหนไม่รู้ตัว สังเกตได้ว่าคุณสมศรีหลบตาสีหน้าตระหนก
อย่างที่ไม่เคยเห็นเธอแสดงมาก่อน

   นี่ผมดูน่ากลัวมากสินะ..ไม่สำคัญว่าในหัวตอนนี้กังวลสุดๆ กลัวที่จะได้เจอภาพบาดตา แต่ก็อยากพิสูจน์
ปากสวยที่ผมบดจูบมาสิบกว่าปี สดๆ ร้อนๆ เมื่อคืนมันกับผมเราจูบกันเร่าร้อนดูดดื่ม แทบกลืนกินอีกฝ่าย
กำลังจะจูบกับผู้หญิงที่เคยเป็นอดีตของมัน ผมกำลังกลัว...?

   แอบภาวนาไปด้วย บอกผ่านความรู้สึกส่งให้ถึงมัน ‘อย่าพรต อย่าทำเด็ดขาด แม้แต่จูบกูยอมไม่ได้
อย่าให้ปากของมึงที่กูครอบครองตลอด ต้องสัมผัสกับเธอ อย่านะพรต..? กูขอร้อง’ ไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมตั้งใจส่งถึงมัน
ผ่านกระแสความคิด มันจะรับรู้หรือไม่ แต่ที่แน่ๆ มือผมที่กำหมัดแน่นกำลังสั่นสุดๆ เกร็งจนข้อขึ้นโปน
เมื่อภาพที่ปรากฏในจอคอมฯ ตรงหน้า คือคุณคิมนั่งโซฟา มีไอ้รั่วคุกเข่าอยู่ด้านล่าง เหมือนภาพของชายหนุ่ม
กำลังขอความรักจากหญิงสาว ใบหน้าสวยที่แต่งแต้มสีสันของเธอขวยเขิน แต่ดวงตากับเปล่งประกายวิบวับมีความสุขฉายชัด
ในขณะที่ทั้งคู่ต่างจ้องสบตากันนิ่ง และที่ทำให้ผมตัวสั่นมากๆ คือมือของมันกำลังกุมมือเธออยู่ ภาพนี้มันฟ้องการกระทำ
พร้อมกับหน้าหล่อๆ ของมันกำลังเคลื่อนเข้าหาใบหน้าเธอ ที่ค่อยพริ้มตาลงช้าๆ..เผลอกัดฟันกรอดอย่างเหลืออด
อยากมีพลังพิเศษยื่นมือเข้าไปกระชากพวกเขา ซึ่งเคลื่อนเข้าหากันเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูดให้แยกออก หัวใจผมตอนนี้
กำลังทุรนทุรายถูกฉีกกระชากกับภาพตรงหน้า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหยดน้ำใสๆ กำลังปริ่มหางตา ผมห่างหายไม่สัมผัสกับน้ำตาตัวเอง
มานานมาก จนลืมไปด้วยซ้ำว่า ร้องไห้ล่าสุดเมื่อไหร่ แล้วดูตอนนี้ผมกำลังหลั่งน้ำตากับนาทีลุ้นระทึก..?



 :m15: :monkeysad: :sad11:
สงสารสิงห์รัน ต้องมาทนเจอกับภาพบาดจิต

ปล.ฝากให้ไปตามอ่านผลงานการเขียนนิยายของพี่วีเรื่องแรกด้วยนะคะ
รับอัพให้พี่เค้าค่ะ เพิ่งจะมา Intro แต่ก็อยากอ่าน รอพี่เค้าส่งตอนแรกเหมือนกัน
ติดตามได้ที่กระทู้เก่าของพี่กลนะคะ พี่เค้าให้โพสฯต่อกระทู้นั้นเลย เปลี่ยนชื่อเป็น
ของพี่วี นิยายเรื่อง 'มะขามหวาน..น้ำตาลเปรี้ยว' ลองดูว่ามันซี๊ดซ๊าดขนาดไหน
ช่วยไปเป็นกำลังใจให้พี่เค้ากันหน่อย Fc กล&วี

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 04-06-2013 15:43:56

รันร้องไห้ น่าสงสาร ทำใจน่ะะะ  :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-06-2013 15:58:07

ปวดจิตกับตอนนี้จริงๆๆ :z3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 04-06-2013 16:00:54

 :hao5:

เอ่อ  อืม  ไม่รู้จะพูดอะไร  หน่วงในอก

ลุ้นว่าพรตจะมีแผนตลบหลังคิมยังไง

สงสารสิงห์รันมาก

พี่ลักษณ์มาต่อเร็วๆนะคะ  ทรมานจัง   :katai1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 04-06-2013 16:06:40

สงสารรันอ่ะ เอายัยคิมไปเก็บที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 04-06-2013 16:15:00

มาลงตอนต่อไปพรุ่งนี้ได้มายยยย... :ling1:

มันลุ้น... :z3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 04-06-2013 16:15:16

ค้างอย่างแรง :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 04-06-2013 16:18:32

เป็นเมียมาสิบปีกว่า  :n1: :n1: :n1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 04-06-2013 16:36:53

หน่วงค่อดๆอ่ะสงสารพี่รันสุดๆ
พี่พรตอย่าไปจูบกะยัยคิมเลยนะพลีส
พลัสชอบพี่รันอยู่ใช่มะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 04-06-2013 16:38:06

 :katai1: :ling1: :z3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 04-06-2013 17:11:27

ทำไมจบตอนได้ทำลายจิตใจกันอย่างงีี้ ไม่อยากให้สิงห์รันเศร้านานนะ มาต่อเลยได้ไหม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 04-06-2013 17:53:44

ปวดใจแทนรัน :hao5: หวังว่าพรตคงจะไม่ทำร้ายจิตใจรันด้วยการจูบกับยัยคิมนะ ส่วนน้องพลัสมาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยรันคำรามใส่สักทีคงเผ่นแน่บ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-06-2013 17:57:46

พรตจะกล้าจูบคิมเหรอ เราว่าไม่นะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 04-06-2013 18:07:00

ง่ะ!!!!!!!!


 :ling1:  :ling1:   :ling1:

มันค้างนะ!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 04-06-2013 18:34:45

รัยภาพที่เห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นนะ!! อน่าเพิ่งเสียใจไป!! คนอย่างวรพรตต้องมีไม้เด้ดอะไรแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 04-06-2013 18:49:20

รันนนนนน   :mew6: 
พรตทำอะไรสักอย่างแส่ ห้ามจูบนางนะ  :angry2: 
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 04-06-2013 19:19:22

พรตอย่าทำให้ รันกับคนอ่านเสียใจ ที่เชื่อใจ ไว้ใจพรตนะ  :monkeysad: :sad11:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nutjung19 ที่ 04-06-2013 19:32:04

โอ้ยยยยยยยย ค้าง สงสารรัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 04-06-2013 20:10:51

ขอให้ผ่านอุปสรรคไปได้เร็วๆ Y_Y

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 04-06-2013 20:20:23

ปวดจิตกะตอนนี้ :mew5:
สิงห์รันถึงขั้นน้ำตาแตก
พรตรั่วรีบปลอบด่วนๆเลย :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 04-06-2013 20:38:40

เช็ดน้ำตาให้สิงห์รัน  :sad11:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 04-06-2013 20:52:06

 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 04-06-2013 20:53:02

ง่ะ ค้างงงงงงงงงงงงง  :katai1:
มาต่อไวๆนะคะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสส  :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 04-06-2013 21:14:10

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

เข้าจายเลยยยย

จาไม่ดู ก้คาใจ

จาดู ก้ทนไม่ไหว


ไม่เปนไรนะ สิงห์รัน เชื่อใจ ต้องเชื่อใจ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-06-2013 21:56:34

 :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:สงสารรันจังเลยอะ :mew4: :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: BlackKnight09 ที่ 04-06-2013 22:02:18

โอ้ เกือบจบแล้วเหรอ ยังไม่ได้อ่านเลย

เดี๋ยวขออ่านย้อนหลังก่อนเน้อออออ
ยุ่งมาก ๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 04-06-2013 22:23:08

 :katai1: โอ้ย ลุ้นจนปวดไส้ มาต่อเลยเถอะ ได้โปรดดดดด :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 04-06-2013 23:17:12

ความรู้สึก หลังอ่านจบตอน
   :z3: :ling1: :katai1: :serius2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 04-06-2013 23:44:06

หายไปหลายวันตามอ่านจนทัน.......
แต่มาเจอลูกรัก .... ลูกพรตทำรัยนี่...
ถ้าทำรันร้องไห้..ถึงเป็นลูกรักก็เถอะนะ...
จะฟ้องตะเกียงให้มาจัดการจริง ๆ ......
ทนไม่ได้ขอไปทำใจก่อนนะ..... :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 05-06-2013 00:19:16

ลุ้นๆๆๆๆ กับการกระทำของคิมกะพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 05-06-2013 02:49:00

ปวดตับ เชื่อใจกันหน่อยสิงห์รัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 05-06-2013 04:21:39

วรพรตตตตตตตต ทำอะไรลงไปเนี่ยยยยย
คิมก็นะ จริงๆเล้ย
สงสารรันอ้ะ
แต่ก็เข้าใจพรตนะว่าอยากให้จบๆไป
โอ่ย ขออย่าให้ดราม่าเยอะเลยนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 05-06-2013 09:12:47

พรต คงจะจูบ "ผม" ของคุณคิมอ่ะสิ อิอิ
ตามข้อตกลงที่เคยคุยกันไว้ ใช่ม่าาาาา 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 05-06-2013 09:39:58

โถ รันร้องไห้เลย
เชื่อใจพรตนะ ว่าคงไม่ทำอะไรเกินเลย :mew2:
.
.
.
  “เต็มปากเต็มคำ ‘เมีย’ โด่! เอาเหอะไอ้รันมันเทพ ล่ออดีตลูกพี่กูเป็นเมียมาสิบปีกว่า กูกราบคารวะงามๆ ด้วยความชูฮก
...ซูฮก

   “หวัดดีค่ะบอส วัดดีค่ะท่านรอง”
...หวัด

   “รับทราบค่ะบอส” เธอรับคำก่อนตัดสาย ลุกเข้าห้องน้ำภายในห้องทำงาน สำรวจใบหน้าตัวเอง แทบไม่อยากเชื่อภาพใบหน้าที่มองตอบมาดูเครียดเป็นพิเศษ ฝืนยิ้มเหนือยๆ
...เหนื่อยๆ, เนือยๆ

   “ลองดูสักอัน” บอกสั้นๆ ไอ้รั่วมันพยักหน้าเข้าใจ จัดการปิดมูลี่หมด ผมนำคริสตัลครอบลงฐานตะเกียงไซค์เล็ก ฝ่ายผลิตส่งเป็นตัวอย่าง ไอ้รั่วปิดไฟทำให้ในห้องมืดเหมือนห้องฉายหนัง เสียบปลั๊กตัวตะเกียงกดสวิทย์ เปิดแสงสีเหลืองนวลตาส่องประกายทันที ความงามของตัวตะเกียงที่แสงรอดผ่านลายเส้นซากุระ ยิ่งขับเน้นลวดลายของดอกให้มีชีวิตชีวาอีกเท่าตัว สมเป็นผลงานโบว์แดง 
...ไซส์...สวิทช์...ลอด...โบแดง

“ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานนุ่มเปล่งออกมา พร้อมแววตาหวานฉ่ำที่ช้อนมองมันอย่างมีความหมาย เป็นการสื่อสารแทบไม่ต้องคาดเดาว่าเธอไม่ได้ขอบคุณเฉพาะคำชม ผมทนมองภาพนี้ไม่ได้ เบือนสายตาหนีเลี่ยงเดินมาเปิดมูลี่ให้คืนสภาพเดิม ไอ้รั่วจัดการปิดสวิทย์
...สวิทช์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 05-06-2013 09:47:09

มาให้กำลังใจน้องรันจร้า
อย่าเพิ่งนอยด์ไปเลยน้า พรตมีเหตุผลต้องทำ
ส่วนยายคิม  :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: FayJang ที่ 05-06-2013 12:13:17

หวังว่าพรตคงไม่เล่นมุกจูบผม...เป็นจูบเส้นผมนะ  :hao3:

ถ้าเป็นงั้นคงไม่ต้องสงสัยว่าพรตคือศรีธนญชัยกลับชาติมาเกิดแหง   ส่วนรันก็คงเป็นสามเณรที่ปราบศรีธนญชัยซะอยู่หมัด (เอิ่ม...เริ่มนอกเรื่องละเรา เพ้อไปเอง  :z1: )

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 05-06-2013 12:21:36

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 21   
(Special Run)



   ผมสูดหายใจลึก หลับตาตัดความรู้สึกกดดันออก
            จนแน่ใจสามารถสะกดความหน่วงหนึบได้แล้ว ค่อยลืมตาจ้องจอคอมฯ วัดใจในการกระทำของไอ้รั่ว
พร้อมทำใจยอมรับภาพบาดตาที่กำลังจะเกิด..

   แต่.....

   กลับเห็นหน้าสวยหลับตาพริ้มปากเผยอรอจูบจากไอ้รั่ว มันยังคงกุมมือเธอเอาไว้ หน้าหล่อห่างไม่ถึงคืบชะงักนิ่ง
กระทั่งคิ้วเรียวเขียนดินสอดั่งคันศรของเธอขมวดเข้าหากัน หลังไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงอะไร

   ไอ้รั่วมีสีหน้าเรียบเฉย ขยับคืบพร้อมการลุ้นระทึกของผม ยอมรับอกซ้ายเต้นกระหน่ำเลยทีเดียว
มันกำลังจะจูบเธอแล้วสินะ..

   เผลออ้าปากค้าง ตะลึงลานสุดๆ ไม่สามารถกะพริบตาได้ด้วยซ้ำ ช๊อตเด็ดที่ไอ้รั่วบรรจงจูบเธออย่างอ่อนโยน
ถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ขนตาซึ่งผ่านการดัดปรือตื่นช้าๆ เผยดวงตาหวานเชื่อมจ้องหน้าหล่อของมันอย่างมึนๆ งงๆ...

   “ขอให้มีความสุขครับ..คิม” เสียงทุ้มหล่อสีหน้าอบอุ่น ตาคมเป็นประกายจ้องเธอนิ่ง
เธอหน้าแดงก่ำพูดเสียงสั่นออกมาให้ได้ยิน

   “ขอบคุณค่ะ แต่..คุณยังไม่ได้ทำตามข้อตกลง” สีหน้าไอ้รั่วจุดยิ้มมุมปาก
หล่อร้ายกาจตรึงสายตาผมค้างไปเหมือนกัน

   “ผมทำตามสัญญาแล้ว” มันตอบเธอ พร้อมตบหลังมือบางที่กุมอยู่เบาๆ  ก่อนจะปล่อยเป็นอิสระ

   “คุณกำลังบิดพลิ้วฉัน” หางตาเธอกระตุก แววตากร้าว เมื่อมันยืนกรานทำตามข้อตกลงไม่ติดค้าง

   “ผมไม่ได้ผิดคำพูด ทำตามข้อตกลงที่รับปากคุณหมดแล้ว” มันยืดตัวยืนเต็มความสูงจากที่นั่งคุกเข่า
หันหลังเดินไปเลื่อนเก้าอี้ทำงานลงนั่งด้วยท่างท่าสบายๆ

   “คุณไม่ได้..จูบฉัน” เธอลุกยืนจังก้ากำมืออย่างลืมตัว ผมกำลังยิ้ม รู้สึกขากรรไกรค้าง
ขำท่าทางกร่างของอาร์ตตัวแม่ ดูไม่เข้ากับชุดสักนิด

   “ผมจูบแล้ว” มันหน้านิ่งตอบนิ่มๆ ดูกวนนิดๆ

   “อย่าเล่นลิ้นพรต..ฉันไม่ใช่เด็กอมมือ จนไม่รู้ว่าจูบไม่จูบต่างยังไง”
เธอหรี่ตาขบฟันกรอด พูดโต้กลับเสียงห้วน

   “ถ้าคุณไม่ใช่เด็กอมมือ แล้วมายืนทวงจูบผมทำไมครับ ในเมื่อผมทำตามความประสงค์ของคุณไม่ติดค้าง”
มันก็ยืนกรานด้วยสีหน้าสบายๆ

   ถึงตอนนี้ผมยิ้มกว้างอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
พอเข้าใจจุดประสงค์ของมันที่กำลังตีฝีปากปะทะคารมเธออยู่ในตอนนี้แล้ว

   “คิดจะผิดคำพูด โมเมดื้อๆ ใช่ไหม” เธอตรงมาท้าวโต๊ะทำงาน ก่อนชะโงกหน้าจ้องมันอย่างเอาเรื่อง

   “เราตกลงกันไว้ยังไง..คิม” มันกลับย้อนถามซื่อๆ

   “คุณต้องจูบฉัน..ลึกซึ้ง” เธอตอบ

   “นั่นไม่ใช่ข้อตกลง คุณกำลังเรียกร้องเกินจริง”
ไอ้รั่วชะโงกหน้าเข้าไปประจันกับเธอ พร้อมกับสายตาท้าทายเฉย

   “ว่าไงนะฉันเรียกร้องเกินจริงตรงไหน นั่นเป็นข้อตกลงของเราชัดๆ” น้ำเสียงเธอติดตะคอก
บ่งบอกกำลังหงุดหงิด แต่ไอ้รั่วไม่สะทกสะท้านล้วงโทรศัพท์มากดยิกๆ จ่อไปที่หน้าเธอ บทสนทนาดังออกมาให้ได้ยิน

   [คุณบอกส่งงานผมพรุ่งนี้ก่อนเที่ยง ไม่ผิดคำพูดแน่นะ]

   [แน่นอน...คุณต้องจูบฉันตามสัญญาด้วยเช่นกัน]

   [คุณต้องการจูบ..ผม]

   [ใช่]

   [แน่ใจว่าคุณขอ..จูบผม]

   [ถูกต้อง..ฉันขอจูบคุณ]

            สีหน้าคุณคิมเริ่มงง ผมเดาความคิดมันได้หลุดหัวเราะไหล่สั่นจนน้ำตาเล็ด
แต่เป็นน้ำตาของความดีใจ ไม่ใช่น้ำตาที่มาจากความอึดอัดหน่วงหนึบเหมือนก่อนหน้า

   “หมายความยังไง” เธอถอยไปยืนกอดอก ถามหน้านิ่ง

   “ผมจูบตามข้อตกลง อ้อ! ขอคอมเม้นท์เล็กน้อยถือเป็นการแนะนำ คุณจะนำไปปรับปรุงหรือไม่แล้วแต่
แค่อยากแนะนำเฉยๆ กลิ่นสเปรย์ที่ฉีดผมคุณแย่มาก ฉุนจนต้องกลั้นหายใจ ไม่อย่างนั่นคงจามรดหัวคุณเข้าให้”
พูดจบผมถึงกับขำกร๊าก เผลอเอาหน้ามุดแขนหัวเราะจนท้องเกร็งไปหมด

   “คะ..คุณ..คุณมันเจ้าเล่ห์พรต จูบที่ฉันต้องการคือจูบจริงๆ ไม่ได้ให้คุณมาจูบหัวฉันนะ..ไอ้บ้า!”
เธอสะบัดเสียงสูง ออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงหลังรู้ตัวกำลังโดนมันปั่นประสาท

   “แหนะ! อย่าอารมณ์เสียสิคุณ หน้าสวยกับชุดเซ็กซี่ดูเสื่อมหมด ผมเจ้าเล่ห์ตรงไหนครับ
ถ้าไม่อัดคลิปเอาไว้คงโดนคุณโมเมใส่ ผมย้ำคุณแล้ว หรือต้องฟังอีกรอบ ย้ำสองครั้งคุณต้องการให้จูบผม
คุณตอบว่าใช่ยืนยันมาแบบนั้น ผิดตรงไหน ผมอุตส่าห์กลั้นหายใจจูบหัวคุณ ยอมทรมานกับกลิ่นสเปรย์
นี่ถ้าไม่กลั้นหายใจรูจมูกอาจอักเสบ เป็นภาระไปหาหมออีก ผมแพ้กลิ่นไม่พึงปรารถนา คุณไม่รู้ย่อมไม่ผิด
หากมีโอกาสบังคับผมจูบอีก ขอความกรุณาแค่สระผมให้สะอาด ไม่ต้องฉีดอะไรมาจะเป็นพระคุณมาก”

   คำพูดเรียบนิ่งของมัน เหมือนคมมีดกรีดลงหัวใจเธอ สำหรับผู้หญิงคนหนึ่งโดนวาจาจากผู้ชายที่เธอรักฝังใจ
เชือดเฉือนอย่างนี้ เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสมากทีเดียว น้ำใสไหลจากดวงตาริมฝีปากขบกันแน่น
เธอสูดหายใจลึก ก่อนพูดออกมาว่า

   “ขอบคุณสำหรับบทเรียนครั้งนี้  ฉันจะจำเอาไว้เพิ่มความรอบคอบเป็นสองเท่า ระหว่างเราไม่จบแค่นี้หรอกพรต
คุณทำแบบนี้ฉันคงไม่เหลือไมตรีให้อีก ถ้าฉันไม่ได้อย่าหวังคุณจะมีความสุข เมื่อไม่รักก็รอรับความพยาบาทแทนแล้วกัน
ขอให้โชคดี..ไว้พบกันอีก” พูดจบเธอสะบัดหน้าคว้ากระเป๋าสะพายตรงโซฟาก้าวฉับๆ เปิดประตูไม่เหลียวหลัง
คุณณีรีบเข้ามาดูเจ้านายตัวเองทันที

   “เกิดอะไรขึ้นค่ะ” หน้าตื่นถามไอ้รั่ว มันดูเจื่อนไปสนิท แววตาสลดอย่างเห็นได้ชัด ผมพลอยหดหู่ตามไปด้วย

   “ไม่มีอะไร ช่วยตามแผนกแพ็คมาจัดการงานบนโต๊ะให้ด้วย ขอตัวเข้าห้องน้ำหน่อย มีอะไรค่อยคุยกัน”
พูดจบลุกเข้าห้องน้ำ ไม่รอให้เลขาคนเก่งซักมากความ อารมณ์ไม่สู้ดี สิ่งที่มันทำไป ผมดูออกฝืนใจสุดๆ
เป็นครั้งแรกที่มันไม่ได้รู้สึกดีกับการกระทำของตัวเอง..

   มันคงต้องการตัดความหวังเธอให้ตัดใจ ถึงกับลงทุนเล่นลูกไม้บ้านี้ ใช้วาจาเชือดเฉือนใส่
สำหรับผู้หญิงเจอการตำหนิจากผู้ชายที่ฝังใจ คงยากที่จะรับได้ นอกจากเสียใจแล้วอาจถึงกับกลายเป็นเกลียดไปเลยก็มี

   กรณีคุณคิม..เธอกล่าวอาฆาตไว้ จากนี้ผมสามารถออกโรงปกป้องมันได้แล้วสิ
ในเมื่อพันธะสัญญาที่ไม่อาจยื่นมือได้จบไปแล้ว จากนี้ไม่มีอะไรปิดกั้นผมได้อีก ผมสามารถดูแลมัน
หากเธอคิดทำอะไร คงต้องฝากสายลมไปบอก ‘ผ่านผมก่อนครับ..คิม’

   “คุณสมศรี ติดต่อคุณณี ผมชวนท่านรองทานของว่าง” ต่อสายเลขา ไม่สายตรงหามัน
เพื่อให้มีเวลาทำใจ แค่อยากชวนเปลี่ยนบรรยากาศให้อารมณ์มันดีขึ้น

   “ค่ะบอส” ได้เวลาเซ็นเอกสาร เลขาใส่แฟ้มเตรียมให้บนโต๊ะ
ตั้งแต่เข้ามาอารมณ์จดจ่ออยู่กับมัน..จนไม่เป็นอันทำอะไร

   “บอสคะ ท่านรองกำลังมาค่ะ” ไม่ถึงห้านาที คุณสมศรีโฟนมาบอก

   “ครับ..รบกวนคุณมาเอาเอกสารด้วย ผมเซ็นเรียบร้อยแล้ว ฝากดูอีกที ตกหล่นนำมาวางบนโต๊ะ
ไว้ผมจะมาเซ็นให้พรุ่งนี้ วันนี้ไม่เข้ามาแล้ว” ผมแจ้งรายละเอียดผ่านโฟน รวบรวมงานที่ทำไว้มุมโต๊ะ
เตรียมพามันไปผ่อนคลายตามที่ตั้งใจ ไม่นานมันก็โผล่เข้ามา พยายามยิ้มให้ ดูฝืนชอบกล

   “ไงมึง..เลขาบอกชวนกูทานของว่าง” ผมจ้องนิ่ง มันแอบชะงัก แต่ก็ยิ้มไม่ให้พิรุธ
คงไม่รู้ตัวทุกเหตุการณ์ในห้องผมรับรู้โดยตลอด แต่เนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

   “รอมึงมาง้อไม่ไหว” แกล้งตัดพ้อไปแทน

   “อ้าว! นอยด์อะไรเนี่ยะ” ได้ผล มันแคร์ความรู้สึกผม หน้าตื่นตรงเข้ามายืนค้ำหัวทันที

   “หมาตัวไหนไล่กูออกจากห้อง เหมือนกลัวเป็น กขค.” อ้างไปงั้น

   “โห! ไม่นึกมึงจะคิดมาก เธอมีธุระส่วนตัว..ไม่มีอะไรน่า” ยิ้มประจบ
อาการฝืดฝืนหายจากหน้าหล่อ ผมทำสำเร็จที่ดึงความสนใจมันจนอารมณ์มาจดจ่อเรื่องผมแทน

   “แน่ใจ..ไม่ทำอะไรลับหลังกูใช่ไหม” แกล้งมันต่อ

   “อย่าอำกู มึงไม่เชื่อใจกูงั้น” มันเริ่มหน้าตึง ไม่อยากให้มันอารมณ์ขุ่นขึ้นมาอีก
รีบประจบโชว์เขี้ยวเสน่ห์ เผยลักยิ้มให้ไป

   “ล้อเล่นจริงจังไปได้ ป่ะ!..กูพาไปเดทยามเย็น” ตอนนี้สี่โมงเย็นแล้ว มันค่อยมีสีหน้าดีขึ้นมา

   “เดทอะไร เลี่ยนสาด” แม้ปากจะพูดมาแบบนั้น แต่แอบหูแดงเขินได้อีก
ผมอมยิ้มลุกสวมกอดดึงเข้าชิดตัว กระชับอ้อมแขนแน่นส่งกำลังใจปัดเป่าความมัวหมองให้หมดไป

   “กูหวานแค่มึงคนเดียว..พรต” มันเขินสุดๆ หน้าแดงคอแดงไปหมดแต่ก็ยอมโอบผมตอบ
หนุ่มร่างใหญ่สองคนกอดกันกลม ดีที่อยู่ห้องทำงานส่วนตัว ไม่ต้องกลัวใครลุกล้ำเข้ามาเจอ

   “ขอบใจนะ” พูดอู้อี้ข้างหู ผมตบหลังมันปุๆ สองที

   “ทำซึ้งเดี๋ยวเปลี่ยนใจกดซ้าาา!!” อดแหย่อีกจนได้

   “ไอ้บ้า!..กูจัดเต็มไปแล้ว ยังจะหื่นอีก” มันแหวใส่ อารมณ์ดูปกติขึ้นผมค่อยสบายใจ
อย่างน้อยไม่ต้องจมกับการกระทำที่ผ่านมา

   “ถ้างั้นไปครับที่รัก..คืนนี้ผัวบริการคูณสองนะครับ” ผมกระซิบใส่หู มันยันตัวห่างพรวด จ้องผมตาค้าง..

   “มึงคงไม่ทำจริงใช่ไหม คูณสองสี่รอบเลยนะ..กูไม่รับความหวังดีน่าภิรมย์นี้เด็ดขาด
ถ้าต้องการตอบแทน ขอปกติไม่ต้องคูณ ถือเป็นความกรุณาต่อรูดากกูอย่างที่สุด” ผมขำกร๊าก
แต่กลับรู้สึกดีไปด้วย อย่างน้อยมันเป็นวรพรตสุดรั่วคนเดิม ค่อยโล่งอกสบายใจบอกไม่ถูก
ดีกว่าต้องทนเห็นหน้าหล่อจืดเจื่อนไม่สมเป็นมันสักนิด เหยี่ยวรั่วของผมต้องแบบนี้
เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน พกพาเสียงหัวเราะสร้างความสุขให้คนรอบข้าง
สีหน้าที่ดูเศร้าๆ อมทุกข์นิดๆ ไม่เหมาะกับมึงเลยว่ะ..พรต!



อร๊ายยย!!! ดีใจจนน้ำตาไหล พี่พรตไม่ได้ทำให้รันเสียใจอย่างที่กังวล

แต่อยากกัดลิ้นตาย มีแฟนคลับพี่พรตเดาใจเหยี่ยวรั่วถูกถึง 2 คน

คนหลังสุดถึงกับเปรียบเป็นศรีธนญชัยกลับชาติมาเกิด เปรียบรันเป็นเณรน้อยไปเลย

อยากบอกว่า พี่พรตไม่ได้เป็นศรีธนญชัยหรอก แต่รั่วไร้ลิมิต คิดเหนือความคาดหมายต่างหาก 5555!!!

ไว้ติดตามกันต่อไป ดราม่าไม่จบแค่นี้ ยังมีมาเป็นระลอก รุนแรงตามอารมณ์พยาบาทอีกต่างหาก น่ากลัวบรื๋ออออ!!!

Luk. :m15:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.30 วันที่ 4/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 05-06-2013 12:31:08

น้องลักษ์เปลี่ยนวันที่กับหน้าตรงหัวโพสต์ด้วยเน้อ เข้ามานึกว่าวันที่เก่า
จะไม่อ่านอยู่แล้วแต่แอ๊ะใจที่เห็นโพสต์สุดท้ายเป็นของคนเขียนเอง
เลยแวะเข้ามาดู

ส่วนพรต อืม ตรงไปไหม๊ ยั้ยคิมก็ไม่ยอมเลิกซะด้วย
เอากะแม่สิจะเอาผู้ชายคนนี้เป็นผัวให้ได้เลยใช่ไหมเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-06-2013 12:59:22

ความฉลาด(จนกลายเป้นรั่ว)ของรันก้มีข้อดีเหมือนกันเนอะ...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 05-06-2013 13:04:57

เมื่อไม่อยากได้ความรักก็จะให้ความพยาบาทแทน  o22 o22 o22สยองแทน
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 05-06-2013 13:06:03

หมดคุณคิมไปก็ยังเหลือพลัส
เสร็จแล้ว คิม พลัส รวมพลังกันมาเล่นงานเหยี่ยวกับสิงโต
งานนี้สงสัยยุ่งแน่ เฮ้อ พรรคพวกก็เพิ่งกลับแ้ล้วใครจะมาช่วยสองหนุ่มกันล่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 05-06-2013 13:23:08

ขอบคุณคนเขียนคร้าบบบ :L2: :L2:
รวดเร็วทันใจ ไม่งั้นไม่เป็นทำอะไร กดรีเฟรชรอๆๆๆ

น้องคิมแอบหน้ากลัว.. :mew5: :mew5:

รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 05-06-2013 13:35:46

พรตสุดยอดว่าแล้วมันต้องมีทางออก :กอด1:

เอ่อ แต่ คิมนี่ท่าทางจะจิตไม่ปกตินะ  o22

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-06-2013 14:03:16

รันคงต้องคอยระวังยัยคิมที่มันพยาบาทพรตไว้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 05-06-2013 14:12:28

ค่อยหายใจโล่งเหมือนยกเขาพระวิหารออกจากอก   :katai3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-06-2013 14:17:42

ขอปกติไม่ต้องคูณ (รออ่าน)   :mew1: :mew1: ให้พรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-06-2013 14:50:35

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:พรตฉลาดมากกกกกกกกกอะ :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 05-06-2013 14:52:38

หวังว่าคิมคงจะไม่ทำคุณไสย์ใส่พรตหรอกนะเหอๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-06-2013 15:05:21

โล่งใจ แม้จะยังหน่วงกับความพยาบาทของคิม
เพราะผู้หญิงน่ากลัวและมีอะไรมากกว่าที่คิดเสมอ
แต่เชื่อว่ารันจะปกป้องเมียรักได้

บวกเป็ด

 :pig4: พี่ลักษณ์ที่นำตอนใหม่มาแบบเร็วทันใจ
ไม่ให้หน่วงในอกนาน อิๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 05-06-2013 18:08:04

ยัยคิม จองเวรไว้ระวังจะโดนตอกหงายเงิบกว่าเดิมนะ คึคึ ทำเสียสถายันชะนีที่ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 05-06-2013 20:06:43

คิดไม่ถึงว่าพรตจะใช้มุกนี้   :m20: 
และแล้วนางก็จะไม่เลิกลาสินะ   :hao7:  เดี๋ยวเจอรันออกโรงเอง   :interest:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 05-06-2013 20:26:59

พรตสุดยอดดดดดดดด o13

แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ยังหน้าด้านต่อไป :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 05-06-2013 21:24:10

 o13...เจ๋งมากลูกพรตที่น่ารัก.....
มุกนี้เล่นเมื่อไหร่ก็ฮาได้เมื่อนั้น...
คิมอาฆาตขนาดนี้คงหาแนวร่วม
น้องพลาสติกผู้หลงไหลน้องรันแน่เลย..
น้องรันต้องปกป้องพี่พรตดี ๆ น๊า......
แต่ขอ :laugh: :laugh: :laugh: หนู Lux..
หน่อยนะ....เต็มปากเต็มคำเลยนะพรต...
รูดาก......เห็นภาพเลยจริง ๆ.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 05-06-2013 22:14:24

สุดยอดดดดดดมากกก เหยี่ยวรั่ว

ทำดีมากกกกก

รันต้องให้รางวัลชุดใหญ่อะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-06-2013 23:36:58

คิมท่าทางจะร้ายน่าดู แล้วยังมีพลัสเป็นกำลังเสริมอีก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 06-06-2013 00:00:28

ขอแอบตามไปดูรันกะพรตออกเดทด้วยคน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 06-06-2013 00:53:15

55555........

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-06-2013 12:03:18

คิมนี่ไม่พ้นเป็นโรคจิตแน่ๆๆ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 06-06-2013 12:32:48

 :o8: :-[ :-[ :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-06-2013 21:15:11

ว่าแล้วว่าพรตต้องมีทางออกที่ดี
ไม่งั้นคงไม่อัดเสียงไว้แต่แรก :m20:
ยัยคิมนี่ก็นะ
ตอนพรตปฏิเสธแบบนิ่มๆก็ไม่ยอมรามือ
พอพรตปฏิเสธแบบแรงๆก็อาฆาต
มันน่า :angry2: :z6: :beat:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 06-06-2013 23:11:51

ไม่เข้าใจผู้ชายเค้าไม่รัก แต่ยังดื่อด้านทักท้วงเอาเป็นของตัว พอเค้าไม่เล่นดันกลับมาอาคาตพยาบาทเค้าอีกแนะ  กรรมจริง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 07-06-2013 11:10:20

นั่นไง พรตไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆด้วย
รันอารมณ์ดีเบย ฮิๆๆ^^
คิมเสียหน้า ผิดหวังอย่างแรง จะทำไรพรตบ้างหนอ...

(ตอนนี้หาที่ผิดไม่เจอเนะ^^)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 07-06-2013 14:49:51

พี่พรตรั่วได้ใจมากแต่ชอบบบบ น่ารักมากๆๆเลย น้องพลัสกะอีชะนีนี้แรงเอามันออกไปเลย555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: rosy ที่ 08-06-2013 17:39:50

ท่าทาง งานชิ้นนี้คงไม่จบง่ายๆแล้วสินะ รันอย่าทิ้งพรตนะ  :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 10-06-2013 00:52:39

  เรื่องมันยังคงไม่จบสินะ ....รันดูแลพรตดีๆนะ
กลัวจะเจอแจ๊กพ็อด อ่ะ
 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.31 วันที่ 5/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-06-2013 11:58:32

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 22   
(Special Run)



   ผมขับรถมาปทุมธานีขึ้นทางด่วนยิงยาว
จุดหมายปลายทางคือร้านอาหารริมน้ำเจ้าพระยา ค้นข้อมูลจากเน็ตอาศัย GPS นำทาง ลงทางด่วนผ่านฟิวเจอร์ปาร์ครังสิต
เลี้ยวเข้าถนนซอยลัดไปอำเภอสามโคกก็ถึงจุดหมาย หาไม่ยากใช้เวลาชั่วโมงเศษ

   “มาซะไกล ตั้งใจเดทจริงดิ” ไอ้รั่วถามหลังจอดรถสนิท เราต่างปลดเข็มขัดนิรภัย
ผมหันไปยิ้มให้..จ้องหน้าหล่อที่มองอยู่ก่อน ใช่หลงความหล่อจนตาค้าง แค่ดีใจการกระทำของมันเป็นพิเศษ
แม้จะดูแรงพอสมควรที่หักดิบคุณคิม คิดอีกแง่ดีกว่ารักษาน้ำใจ แล้วเธอตีความเข้าข้างตัวเองจะแย่กว่ามาก
ถือเป็นการทำร้ายเธอเปล่าๆ

   “อืม..อยากเดทกับคนรัก” ตอบยิ้มๆ มันเฉหลบตา แต่ปากกลับถาม ดูก็รู้กำลังเขินผมแน่ๆ

   “เพี้ยนไร” อาการนี้ไม่ต้องเดา หน้าแดงหูแดงผมพลอยกลั้นขำอย่างลำบาก กลัวหลุดหัวเราะเดี๋ยวมันตีรวนเหวี่ยงเข้าให้

   “ทำไม..อยากเดทกับคนรักเพี้ยนเลยเหรอ ถ้างั้นคู่รักที่เขาเดทกันคงเพี้ยนไปหมด”
แม้จะฝืนไม่ให้ขำแต่ก็อดกวนไม่ได้ การปะทะฝีปากกับมันกลายเป็นความสุขของผมไปแล้ว

   “คนอื่นคงปกติ แต่มึงพากูเดทนี่สิ กินยาผิดหรือเปล่ารัน” หันมาจ้องหน้าผมเหมือนไม่เชื่อ
ต้องการคำตอบที่มีเหตุผลฟังขึ้นกว่านี้มั้ง

   “แค่อยากเดทไม่มีอะไรหรอกน่า..ไม่ชอบหรือไงหืม” ตัดบทดื้อๆ จะให้บอกยังไง
ขืนหลุดปาก..ดีใจที่มันตัดความหวังคุณคิมไม่จูบเธอ เจตนาทำให้เธอโมโหตัดใจ
ได้รู้กันพอดีว่าผมแอบส่อง..ศพคงไม่สวยนัก

   “กูแค่แปลกใจ จู่ๆ พามาเดท นึกครึ้มอะไรของมึง” ยังไม่จบ สงสัยพฤติกรรมหวานไม่เข้ากับผม
อย่างที่เคยบอกเราต่างแมนกันทั้งคู่ ให้มาหวานใส่ลืมไปได้เลย พอทำอะไรแบบนี้..มันแอบสงสัยเป็นเรื่องปกติ

   “พามาฉลองที่จบงานเรียบร้อย อีก 2 วันเราต้องบินไปญี่ปุ่น อยากใช้เวลาดินเนอร์กับมึง
ท่ามกลางบรรยากาศริมน้ำกูแปลกตรงไหน” พอหาเหตุผลได้ไหลเลย สีหน้ามันยอมรับในสิ่งที่ผมยกมาอ้าง

   “ค่อยฟังขึ้น ลงเถอะ” พูดจบเปิดประตูลงไปก่อน ผมรีบตามไปติดๆ ไม่ลืมล็อครถด้วยรีโมทตรวจดูให้เรียบร้อย
ค่อยเดินตีคู่มันเข้าไปในร้าน พนักงานต้อนรับรีบมารับหน้าทันที

   “สวัสดีค่ะ มากันกี่ท่านคะ” เธอยิ้มหวานตามที่ได้รับการอบรมมา

   “สองที่ครับ ขอส่วนตัวริมน้ำมีว่างไหม?” วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ โลเกชั่นที่ต้องการอาจจะไม่ได้
ผมไม่ได้โทรจองล่วงหน้าด้วยสิ

   “มีค่ะ..ลูกค้าที่จองไว้ยกเลิกไม่ถึง 5 นาที เชิญตามมาทางนี้เลยค่ะ” โชคเข้าข้างวันนี้เจอแต่เรื่องดีๆ
บทจะราบรื่นก็ดีไปหมด เราเดินตามเธอไป บรรยากาศดีมากทำระเบียงยื่นเข้าไปในเจ้าพระยาลมเย็นสบาย
ย่านนี้จราจรทางน้ำไม่พลุกพล่านวุ่นวายเหมือนในกรุงเทพฯ มีบ้านเรือนปลูกริมฝั่งกลางแม่น้ำมีเรือพ่วงบรรทุกสินค้า
แล่นประปราย เรือด่วนเรือเล็กไม่ยักมีให้เห็น บรรยากาศสวยงามไปอีกแบบ ไอ้รั่วขยับไปยืนเกาะราวระเบียง
มองเรือบรรทุกทรายอย่างให้ความสนใจ

   “สั่งอาหารเลยไหมค่ะ” พนักงานต้อนรับคนเดิมถาม

   “ขอรายการอาหารทิ้งไว้ก่อน เดี๋ยวผมสั่งทีหลัง” เธอยิ้มรับ หันไปส่งสัญญาณให้พนักงานเสิร์ฟนำเมนูมาวางให้บนโต๊ะ
ปล่อยพวกเราอยู่ลำพังไม่เร่งรับออร์เดอร์สมเป็นร้านขึ้นชื่อ บางแห่งเร่งลูกค้าด้วยวิธีมายืนรอ ร้านนี้ให้ความเป็นส่วนตัว
จนกว่าลูกค้าพร้อมสั่งเองนั่นแหละ

   “ดูมึงสนใจ” ผมเดินเข้าไปยืนข้างมัน มองไปยังเรือบรรทุกสินค้าที่กำลังแล่นกลางน้ำ

   “กูแปลกใจ ดูเหมือนจมรอมร่อน้ำปริ่มขอบเรือหวาดเสียวแทนว่ะ” มันพูดไม่เกินจริง เรือบรรทุกทรายที่เห็นกลางแม่น้ำ
พ่วงเป็นแถวยาวกว่าหกช่วงคัน กราบเรือปริ่มน้ำแต่ไม่ยักจม ดูเหมือนน้ำจะปริ่มเข้าเรือด้วยซ้ำ

   “อืม..น่าทึ่ง คนเราถนัดในอาชีพตัวเอง ประสบการณ์พวกนี้ต่อยอดกันมานานคงไม่จมหรอก
ลองดูโน้นเห็นที่แล่นกลับนั่นไหม น่าทึ่งไหมล่ะ” ผมพยักเพยิดให้มันดูเรืออีกชุดที่วิ่งทวนกลับ
เรือพ่วงสร้างจากเหล็กสูงลิ่วกะคร่าวๆ น่าจะพอกับตึกสองชั้น

   “โห! อย่าบอกเป็นเรือแบบเดียวกับไอ้ที่จมขอบนั่น” ว่าแล้วมันต้องตะลึงตามคาด
เพราะลำที่เห็นตอนนี้ดำทะมึนพ่วงกันมาใหญ่โตใช่เล่น

   “อืม..เรือพ่วงนั้นแหละ” ผมยืนยัน มันอ้าปากอึ้งไปเลย

   “น่าทึ่งสุดๆ มึงดูเรือลากลำเล็กนิดเดียว สามารถลากเรือพ่วงลำเท่าตึกแถมพ่วงตั้งห้าหกลำ
ของที่บรรทุกหนักจนน้ำปริ่มกาบเรือ ยังมีแรงลากได้อีกเนอะ” ผมยิ้มกับท่าทางให้ความสนใจของมันที่แสดงออกเปิดเผย
บางครั้งคนระดับมันก็ไม่มีโอกาสมาเห็นแบบนี้ สำหรับคนทั่วไปมองชินตา ทำให้รู้ว่ามนุษย์เราไม่มีใครรู้มากกว่าใคร
ขึ้นอยู่ว่าสิ่งที่เรียนรู้คือสิ่งที่พวกเขาได้สัมผัสมากกว่า

   “ของมีน้ำหนัก พออยู่ในน้ำช่วยลดแรงต้าน มึงคิดว่าคนเราสามารถลากเรือที่อยู่บนบกเพียงลำพังไหวไหม
ขณะเดียวกันพอเรืออยู่ในน้ำแรงคนเพียงคนเดียวลากขึ้นฝั่งได้” มันพยักหน้าเข้าใจกับสิ่งที่ผมยกตัวอย่าง

   “นั่งเถอะ จะได้สั่งอาหาร” ผมหันมาชวน มันเดินมานั่งลงหยิบเมนูขึ้นพิจารณา ผมก็ทำแบบเดียวกัน

   “กินกุ้งแม่น้ำกัน มาแบบนี้ต้องกุ้งแม่น้ำ” ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดนี้

   “กุ้งแม่น้ำทอดกระเทียมพริกไทย ต้มยำปลาคัง ยำถั่วพู” มันร่ายรายการอย่างเพลิน
ผมได้แต่ส่งสัญญาณให้พนักงานมาจดรายการอาหาร ตบท้ายสิงห์สดเหยือกหนึ่งเป็นอันเสร็จสิ้น

   “คิดยังไงพากูมา มึงรู้จักเหรอ” ผมไม่ได้บอกรายละเอียดมันก่อน

   “เปล่า..กูหาจากเน็ต อยากหาทานริมน้ำ ในกรุงเทพฯ พลุกพล่านวุ่นวายอยากได้ที่เงียบๆ เจอร้านนี้ลองพามึงมาดู”
มันมองผมนิ่ง

   “ชอบไหม” อดถามไม่ได้

   “อืม..ไม่คิดว่ามึงจะโรแมนติก” ว่าแล้วต้องโดนแซว

   “ทำไม..กูดูไม่เข้าหรือไง” ถามยิ้มๆ ไม่ได้จริงจังอะไร

   “เปล่า!..หลายอย่างมึงก็โรแมนติก แต่กูไม่ชินไง ตั้งแต่อยู่กันมาส่วนใหญ่จะเป็นกู
จำครั้งแรกที่กูวางแผนจัดดินเนอร์ตรงระเบียงห้องได้เปล่า กะเอาคืนมึงลงทุนซะหรูดื่มด่ำใต้แสงเทียน
เหมือนหม้อสาวเลยนั่น” มันพูดพร้อมกับสายตารำลึกความหลังสมัยมัธยม

   “มึงลืมไปข้อ” ผมเกริ่น

   “ลืมอะไร” ว่าแล้วมันต้องสงสัย

   “มึงแอบวางยากู” มันหน้าเหวอไปเลย

   “อาการมึงไม่เหมือนคนโดนเหอะ แอบเปลี่ยนแก้วกู” ผมหัวเราะร่วนเลยคราวนี้ นึกว่ามันไม่รู้เสียอีก

   “รู้เหรอว่ากูสับเปลี่ยน” ผมถาม

   “กูไม่ใช่เด็กอนุบาล ร้อนรุ่มโดนมึงครึ่งโหล คึกขนาดนั้นไม่โดนยาเองไม่รู้จะว่าไงแล้ว ต่อให้เสี้ยนสุดติ่ง
ก็ไม่บ้าให้มึงมาปู้ยี่ปู้ยำขนาดนั้น” ผมหัวเราะคำพูดมันจนไหล่สั่น

   “ขำทำซาก แต่มึงก็คงโดนไปบ้างแหละ ไม่งั้นจะมีแรงทอยกูขนาดนั้นเชียวเหรอวะ”
ผมหัวเราะไม่หยุดกับคำพูดกึ่งไม่แน่ใจ เรื่องผ่านมาสิบสองปีกว่า สีหน้ามันต้องการคำยืนยันมาก

   “เปล่า..กูไม่ได้แตะแก้วที่มึงวางยาสักหยด” ผมเฉลย

   “โห! ทำไมมึงคึกขนาดนั้น” มันอึ้งตาค้าง

   “เพราะมึงคือยาปลุกกูล้วนๆ” คำตอบของผม ทำเอามันค้อนแมนๆ อย่างหมั่นไส้
เผลอยิ้มไม่หุบกับท่าทางของมันอีกจนได้

   “กูพูดจริง แค่มึงคึกกูพลอยคึกตามไปด้วย” บอกความรู้สึกไม่ถูก ย้อนนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น
ยอมรับรักมันโดยไม่รู้ตัว อารมณ์ตอนนั้นดูคึกคักเป็นพิเศษ

   “สรุปได้ข้อเดียว มึงหลงกูจนโงหัวไม่ขึ้น” เหมาเองเสร็จสรรพ

   “อืม..น่าจะจริง” ผมยอมรับหน้าตาย เรื่องจริงนี่ครับ

   “ปฏิเสธบ้างก็ได้ ตรงไปไหม” ค้อนผมอีกแล้ว

   “อ้าว! พูดความจริงทำไมต้องให้ปฏิเสธ” แอบสงสัย

   “เห็นใจกูหน่อย หัวใจกูเต้นผิดจังหวะ” ยิ้มปากฉีกเลยผม
มันเขินจนเมินหน้าไปมองแม่น้ำ ใบหน้าด้านข้างแก้มขึ้นสีหูแดงแปร๊ด

   “ชอบไหม” อดแหย่จนได้ มันไม่ตอบอาศัยเงียบแทน

   “เขินกูเหรอ” ผมยังแกล้งไม่เลิก ยิ่งมันเขินผมยิ่งมีความสุข

   “แม่ง! ได้ทีแซวกูใหญ่” หันมาแหวใส่ เรียกรอยยิ้มจนขากรรไกรแทบข้าง อาการของมันทำผมมีความสุขจนล้นอก
จังหวะอาหารมาลงโต๊ะเราเลยหยุดแค่นั้น ลงมือทานไปคุยไปชนเบียร์สลับบ้าง ไม่ได้ตั้งใจดื่มเท่าไหร่เหยือกเดียวเรียกน้ำย่อย
เน้นอาหารเป็นพิเศษ รสชาติอร่อยพากันเจริญอาหารน่าดู

   “ญี่ปุ่นช่วงนี้อากาศไม่หนาว เอาเสื้อโค้ทไปไหม” ไอ้รั่วถาม เริ่มเพลาการทานแล้วหลังรู้สึกอิ่ม
อาศัยนั่งชิวๆ ให้อาหารย่อยไปพลางๆ

   “เอาไปเผื่อไว้ก็ดี ไหนมึงอยากไปเล่นสกี” ผมถาม

   “ช่วงนี้ไม่ใช่ปลายปีต้นปี จะมีหิมะให้เล่นเหรอ” ผมยิ้ม

   “ภูเขาฟูจิหิมะปกคลุมทั้งปี ไม่ห่างโตเกียวเท่าไหร่ อยากเล่นเสร็จงานพักต่ออีก 2 วันลองไปดูไหม” ผมเสนอความคิด

   “แน่ใจเขาให้เล่น เป็นสถานที่ต้องห้ามไม่ใช่เหรอ”

   “ไม่ได้ขึ้นไปปลายยอดสักหน่อย ถามโซไดคงได้คำแนะนำล่ะน่า” โซไดคือเจ้าภาพฝั่งญี่ปุ่นที่เราดิวงานด้วย

   “เออจริง ถ้างั้นกูเอาไปเผื่อมึงนะ” ผมพยักหน้ารับ ใครจะปล่อยให้มันไปเล่นคนเดียว กูก็ห่วงเหอะ..

   “มึงกับคุณคิมได้จูบเธอตามข้อตกลงหรือเปล่า” เนียนถามเหมือนไม่รู้เห็นเหตุการณ์มาก่อน

   “มึงคิดว่ากูจูบไหมล่ะ” มันไม่ตอบกลับถามผมเฉย

   “กูไม่รู้ มึงบอกให้เชื่อใจกูก็ต้องเชื่อ” มันจ้องผมนิ่ง

   “ขอบใจที่เชื่อใจกัน กูไม่ได้ทำ” ผมยิ้มกับคำตอบที่มันยืนยันเอง

   “คิดว่าไง เธอจะหยุดไหม” ลองถามความคิดเห็นดู ความจริงไม่ได้อยากให้มันกลับไปคิดเรื่องนี้
บรรยากาศกำลังดีเห็นว่ามันอารมณ์ดีจนเป็นปกติไม่น่ามีอะไรสะกิดได้แล้ว อยากรู้มันคิดเผื่อไว้ไหม
หากเธอทำอย่างที่กล่าวอาฆาตทิ้งท้ายจริงๆ

   “ตอบไม่ได้..กูไม่รักไม่ชอบคงทำอะไรไม่ได้ ผู้หญิงที่ดีไม่ควรวิ่งตามผู้ชาย ควรให้ผู้ชายวิ่งตาม
เช่นขโมยกระเป๋าตังค์กูแล้ววิ่งหนี กูจำต้องวิ่งตามเห็นๆ ทำไมเธอไม่คิดแบบนี้วะ” ผมขำพรืดกับความคิดรั่วๆ ของมัน

   “มึงไม่หายรั่วสักที” ขำไปด้วย ติงมันไปด้วย

   “กูรั่วตรงไหน หรือมึงว่ากูพูดไม่ถูก แทนที่จะวิ่งตามกูหาทางให้กูวิ่งตามยังจะดีกว่า มึงเห็นผู้หญิงชนผู้ชายก่อน
แล้วสมหวังไหม น้อยต่อน้อยให้กูเดา ส่วนใหญ่ผู้ชายจีบผู้หญิงที่เข้าถึงยาก” มันพูดมีเหตุผล ผู้ชายร้อยทั้งร้อยชอบของง่าย
ไว้แก้เหงา แต่จะให้รักจริงมักเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาเลือกจีบเอาเองมากกว่า จะยอมให้ผู้หญิงตามตะครุบ

   “กูไม่เถียง แค่ตลกความคิดมึง มีอย่างที่ไหนให้ขโมยกระเป๋าตังค์”
ผมพูดพร้อมกับขำจริงๆ มันก็หัวเราะท่าทางของผมด้วย

   “เรื่องจริงนี่หว่า หรือมีคนขโมยกระเป๋ามึงไม่วิ่งตาม ใจกว้างให้เอาไปดื้อๆ หืม” เถียงไม่ออก
ได้แต่ส่ายหน้าให้พร้อมอาการขำไม่หยุดของผม ชอบรั่วสร้างบรรยากาศผ่อนคลาย..ทำให้ผมมีความสุขจริงๆ

   “ดีใจที่มึงดูมีความสุข กูอยากให้คิมเข้าใจความรักแท้จริง คงยากที่จะชี้แนะ เธอยึดติดผิดๆ”
มันเปรยเบาๆ น้ำเสียงฟังหดหู่ไม่น้อย ยังไงมันก็รู้สึกแย่กับเรื่องนี้

   “คิดมากน่า..ชนแก้วสั่งเพิ่มหรือจะไปต่อที่บ้าน” ผมหันเหเปลี่ยนความสนใจของมัน

   “ต่อที่บ้านดีกว่า สามทุ่มแล้ว ไม่น่าเชื่อเรานั่งกันเพลินเลยเนอะ”
ผมพยักหน้ารับ มาถึงห้าโมงกว่าเกือบหกโมง ถึงขณะนี้สามทุ่มเข้าไปแล้ว

   “อืม..งั้นหมดแก้ว เรียกเก็บตังค์เลยนะ” มันพยักหน้า หยิบแก้วชนกับผมกระดกหมดแก้ว
ผมส่งสัญญาณให้พนักงานเคลียร์ค่าเสียหาย ระหว่างรอพนักงานนำบิลมา มันยิ้มให้พูดขึ้นว่า

   “ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่ทำให้กูวันนี้”  ผมอดยิ้มให้มันไม่ได้

   “กูสมควรขอบคุณมึงมากกว่า ทำให้กูมีความสุขสุดๆ ขอบใจพรต” ความจริงจากใจ
ผมต่างหากสมควรขอบคุณมันที่รักษาคำพูด รักษาใจกันไม่ให้บอบช้ำ

   “เวลาคนเราคบใคร อย่าดูว่าเราชอบเขาไหม ควรดูเราชอบตัวเองหรือเปล่าตอนอยู่กับเขา นั่นคือความรู้สึกรักจากใจ
กูอยู่กับมึงมีความสุข คงไม่ต้องอธิบายนะ ว่ากูรักมึงไหม บางครั้งก็อยากให้คนที่เขาคิดว่ารักกู เข้าใจแบบเดียวกัน”
ผมอุ่นวาบกับบทสรุปปิดท้ายของมัน ไม่อยากเชื่อว่ามุมความคิดของมันเป็นแบบนี้ กลับเป็นปรัชญาที่ไม่สามารถเถียงได้จริงๆ

   ไอ้รั่วพูดถูก คนเรามักหาเหตุผลว่าชอบคนนี้หรือไม่ ถามตัวเองแต่คำเหล่านี้ จนลืมสำรวจแท้จริงเราชอบตัวเราไหม
ตอนอยู่กับเขา มันอธิบายได้เห็นภาพเพียงคำพูดไม่กี่ประโยค หากเราชอบตัวเราแสดงว่าเราไม่ต้องสร้างภาพ ไม่ต้องเปลี่ยนอะไร
ให้ตัวเองอึดอัด แปลว่าคนที่เราอยู่ด้วยคือคนที่เราชอบ เขาเองก็ต้องชอบเราด้วย ถึงทำให้เราชอบตัวเราเอง..?



ตอนรับการเปิดเทอมของนิสิตใหม่ และนักศึกษาเก่าทุกคน
ขอให้มีความสุขถ้วนหน้า รักษาสุขภาพกับอากาศที่เปลี่ยนแปลงบ่อยกันหน่อย

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-06-2013 12:20:06

หวานแบบเบาๆ รันเชื่อใจพรต แต่ก็ยังแอบส่อง
จริงๆแล้วก็ต่างคนต่างส่อง โอเค หายกัน
แต่คนที่รู้ดีคือโทนี่ 555

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 10-06-2013 12:24:10

ดีใจจังได้อ่านตอนใหม่ รอทุกวันเลยค่ะ

ตอนนี้สบายๆ ชิว และได้ปรัชญาความรักที่ไม่เหมือนใคร

บวกเป็ดและรอตอนต่อไปค่า

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 10-06-2013 12:39:09

หวานเบาๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 10-06-2013 12:53:50

โรแมนติกอ่าาา   :m1:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 10-06-2013 12:55:26

ชอบบรรยากาศระหว่างสองหนุ่มนี่จัง
สบายๆ หวานเบาๆ  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 10-06-2013 13:52:59

 “เวลาคนเราคบใคร อย่าดูว่าเราชอบเขาไหม ควรดูเราชอบตัวเองหรือเปล่าตอนอยู่กับเขา นั่นคือความรู้สึกรักจากใจ "
 :mew1: :mew1: :mew1: ให้พรตกับประโยคนี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 10-06-2013 14:03:36

หวานนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-06-2013 14:07:26

พรตคิดได้ยังไง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 10-06-2013 14:23:41

หวานแบบเบาๆเรื่อยๆ
ชอบอ่า น่ารักมากกกกกกก ><

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 10-06-2013 15:31:06

หวานๆ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-06-2013 16:18:09

พากันหวานนะคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 10-06-2013 16:26:58

รัน&พรต  หวานกันเบาๆ   หวานกันหนักๆตอนกลับถึงคอนโด  คึคึ    :katai5:     :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 10-06-2013 18:34:20

น้ำตาลในเลือดขึ้นมาทันทีหวานมั่กๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 10-06-2013 20:16:21

รันกะรั่วสวีทหวานอิจฉาน๊า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 10-06-2013 20:18:49

ดีใจที่ได้อ่าน part ของ run

ดีใจที่ทั้งคู่ผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดี

ขอบคุณมากๆเลยครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 10-06-2013 20:40:27

หวานกันตะหลอด ตะหลอด

อิอิ

น่ารักกกกกกกก

หวังว่าอีชะนีคิมจะเลิกกกกกกกยุ่งนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 10-06-2013 20:58:04

อ๋อยยยยย หวานมากกกกกกกก^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-06-2013 21:44:50

ตอนนี้มาแบบเบาๆหวานๆ
เบรกอารมณ์ก่อนกินมาม่าใช่ป่ะเนี๊ยะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 10-06-2013 21:55:47

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 10-06-2013 22:02:01

หวานปนรั่วแบบรันพรต  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 10-06-2013 22:24:59

คำพูดซึ่งอะ นานๆพรตจะมีีคำพูดกินใจเนาะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 10-06-2013 22:28:35

มดขึ้นจอคร้าาาา!!! หวานซะตอนนี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 10-06-2013 23:05:45

หวานกันขนาดนี้ กลับบ้านไปจะจัดกันกี่ดอกละนี่ หึหึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 10-06-2013 23:06:20

ชอบพรตจังมีข้อคิดดีๆมาให้ตลอดเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 11-06-2013 12:12:52

สบายๆหวานๆชิลๆ :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 11-06-2013 12:28:50

ความหวานเบาๆก่อนพายุไต้ฝุ่นคิมจะมา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 11-06-2013 15:53:37

อ่านไปอมยิ้มไป ความรักของพรตรันมันแน่นอก ล้นทะลักมานอกจอ :mew3:
.
.
.
ผมขับรถมาประทุมธานีผมขับรถมาประทุมธานี
...ปทุมธานี

 “กูแปลกใจ ดูเหมือนจมร่อมร่อน้ำปริ่มขอบเรือหวาดเสียวแทนว่ะ” มันพูดไม่เกินจริง เรือบรรทุกทรายที่เห็นกลางแม่น้ำพ่วงเป็นแถวยาวกว่าหกช่วงคัน กาบเรือปริ่มน้ำ
...รอมร่อ...ลำ ...กราบเรือ

   “น่าทึ้งสุดๆ มึงดูเรือลากลำเล็กนิดเดียว สามารถลากเรือพ่วงลำเท่าตึกแถมพ่วงตั้งห้าหกลำ ของที่บรรทุกหนักจนน้ำปริ่มกาบเรือ 
ทึ่ง...กราบ

  “กุ้งแม่น้ำทอดกระเทียมพริกไทย ต้มยำปลาคัง ยำถั่วพลู” 
...ถั่วพู

   “เปล่า!..หลายอย่างมึงก็โรแมนติก แต่กูไม่ชินไง ตั้งแต่อยู่กันมาส่วนใหญ่จะเป็นกู จำครั้งแรกที่กูวางแผนจัดดินเนอร์ตรงระเบียงห้องได้เปล่า กะเอาคืนมึงลงทุนซะหรูดื่มด่ำใต้แสงเทียน หมือนหม้อสาว
...เหมือน

“อาการมึงไม่เหมือนคนโดนเหอะ แอบเปลี่ยนแก้วกู” ผมหัวเราะรวน
...ร่วน

   “สรุปได้ข้อเดียว มึงหลงกูจนโง่หัวไม่ขึ้น
...โง

 “ภูเขาฟุจิหิมะปกคลุม
...ฟูจิ

   “ไม่ได้ขึ้นไปปลายยอดสักหน่อย ถามโซไดคงได้คำแนะนำล่ะน่า” โซใด
...ได

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 11-06-2013 17:28:55

มาแบบหวานๆ   :katai2-1:
ชอบจริงชอบจัง มาต่ออีกนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 11-06-2013 20:03:20

ตอนนี้เรื่อยๆ มาเรียงๆ
อ่านแล้วอยากกินกุ้งขึ้นมาซะงั้น

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 12-06-2013 00:47:16

   :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 12-06-2013 13:44:37

เข้ามารอตอนต่อไป :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 12-06-2013 17:03:18

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:,มาต่อเร็วๆๆนะครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-06-2013 06:38:32

 :heaven :heaven  ฟินเบาๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.32 วันที่ 10/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 13-06-2013 12:07:54

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 23   
(Special Run)

    “ถึงกี่โมง”
ไอ้รั่วถาม พวกผมอยู่บนเครื่องแล้วเรียบร้อย ทีมงานเดินทางไปก่อนล่วงหน้า 2 วัน
หนึ่งในนั้นมีพลัสด้วย ต้องไปคุมคอนเซ็บให้เป็นไปตามธีมที่วางแพลนเอาไว้

   “ถึงเช้า” ผมบอกสั้นๆ ไทยไปญี่ปุ่นใช้เวลาประมาณ 6-7 ชั่วโมง ความจริง 5 ชั่วโมง
แต่ญี่ปุ่นเวลาเร็วกว่าไทย 2 ชั่วโมง ขากลับมาไทยแค่ 3 ชั่วโมง บินไฟล์ทดึกถึงเช้า มันถามคงไม่แน่ใจว่าถึงกี่โมงเสียมากกว่า

   “ดีกูจะได้หลับยาว” อดยิ้มไม่ได้ ความหมายหลับยาวผมรู้ดี สาเหตุมาจากผมทำให้มันพักผ่อนไม่เต็มที่
ตักตวงความสุขตุนไว้เผื่อไปถึงโน้นคงวุ่นวายยุ่งกับเคมเปญ อาจไม่มีโอกาสหวีดหวานเมคเลิฟ คืนที่ผ่านมาเลยจัดหนัก
บนเตียง ในอ่าง โซฟา แอบมาโซราดไวน์แล้วตามฟัดเนื้อแน่นของมันอย่างมันเขี้ยว ไอ้รั่วถึงได้ระโหยโรยแรงพอสมควร
ส่วนผมคึกได้อีก หึหึ!

   “หลับเถอะ” กระซิบบอกข้างหู มันเอนตัวนอนเบิกตาโพลงไม่ยอมหลับเสียที
นั่งชั้นธุรกิจเรื่องความสะดวกสบายพิเศษกว่าปกติอยู่แล้ว

   “อืม..” ขานรับในคอตามด้วยปิดเปลือกตาสนิท ผมขยับผ้าห่มคลุมให้ถึงต้นคอจ้องหน้ามันนิ่ง
หน้าหล่อเว่อร์ทำเอาแอร์สาวๆ มองตามตั้งแต่ก้าวเข้าเก็ทยันขึ้นเครื่องแทบคอเคล็ด หล่อกระชากใจทุกเพศทุกวัย
แต่ใครจะรู้บ้างไหมว่า..ไอ้รูปหล่อคนนี้คือเมียสุดที่รักของผม..?

   เผลอยิ้มอยู่คนเดียว นึกถึงเรื่องราวระหว่างผมกับมันแล้วโคตรตลก สุดท้ายดันร่วมหัวจมท้ายตัวติดอย่างปาท่องโก๋
ผมขาดมันไม่ได้ นึกภาพวันที่ไม่มีมันอยู่เคียงข้างไม่ออกจริงๆ โลกใบนี้คงหม่นหมองไปเลยทีเดียว มันคือรอยยิ้ม คือความสุข
คือพลังของผม ใช่ยึดติดจนงมงาย เพราะหัวใจผมมีมันจับจองอยู่เต็มพื้นที่ พูดแบบไม่อายปาก..ครึ่งชีวิตของผมเป็นของมัน
แล้วเรียบร้อย...พรตรั่ว!

   เครื่องลง 6 โมงเช้า กว่าจะเคลียร์สัมภาระออกจากโซนผู้โดยสารขาเข้าปาเข้าไป 20 กว่านาที
ป้ายชื่อผมกับมันชูหราจากคนมารอรับ ตัวแทนเจ้าภาพทางญี่ปุ่น

   “ซาหวัดดีคับ! คุงพด คุงรัง ผมจุงเบยินดี..ต้องรับ” เสียงทักทายภาษาไทยสำเนียงญี่ปุ่น
จากชายวัยกลางคนรูปร่างผอมที่ยืนถือป้าย พวกผมเดินมาถึงได้รับคำทักทายดังกล่าว
เหมือนเขารู้จักรูปพรรณสัณฐานเราเป็นอย่างดี

   “สวัสดีครับ พูดไทยได้นี่ครับ” ไอ้รั่วถาม ผมแค่ยิ้มการค้า

   “ด้าย..นิ..หน่อย..คับ” เขาพูดกระชับสั้นๆ

   “คุณโซไดส่งมารับพวกผมใช่ไหม” ยกหน้าที่ให้ไอ้รั่วเป็นคนเจรจา

   “ถุง..ต้อง..คับ” ผมยิ้มกับภาษาไทยไม่แข็งแรง แต่ก็ฟังรู้เรื่องแม้จะเพี้ยนไปบ้าง ได้ขนาดนี้ถือว่าเยี่ยม
คนญี่ปุ่นจัดเป็นชาตินิยมอันดับต้นๆ  เรียกได้ว่าแทบไม่ยอมพูดภาษาต่างชาติยกเว้นของชาติตนเอง
ชายคนนี้สามารถใช้ภาษาไทยได้ดีเสียด้วย

   “นำไปเลยครับ คุณจุงเบ” ไอ้รั่วบอก เขาค้อมหัวให้ก่อนผายมือเชิญ ค่อยเดินนำพวกเราออกจากท่าอากาศยานโตเกียว
เพื่อไปขึ้นรถที่ขับเข้ามาจอดทันควัน แค่เดินพ้นประตูได้ไม่ทันไร คงตอนที่เขากดโทรศัพท์ น่าจะตามคนขับระหว่างเดินออกมา
เห็นพูดภาษาญี่ปุ่น เขาบริการเปิดประตูให้ผมกับไอ้รั่วนั่งด้านหลัง ปิดให้อีกต่างหาก แล้วค่อยก้าวขึ้นนั่งตีคู่คนขับ

   “โซไดจัง ห้าย..ผมพาโพกคุงไปที่บ้าน” จุงเบเริ่มชวนคุย

   “ไปเจอเลยเหรอ พาไปเช็คอินน์โรงแรมก่อนไหม” ไอ้รั่วเสนอ ผมเห็นด้วยนะ
ยังไม่ได้อาบน้ำต้องไปพบคู่ค้าสำคัญดูไม่ดีเท่าไหร่

   “ที่พักคุง คือบ้านโซได” จุงเบอธิบาย ผมกับไอ้รั่วมองหน้ากันแทบไม่ต้องนัด สีหน้ามันออกอาการ..งง?

   “เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ผมให้เลขาจองโรงแรมxxx ทีมงานเข้าพักล่วงหน้าแล้ว 2 วัน” ยังคงเป็นไอ้รั่วชี้แจง

   “ต้องรบกวน ถามโซไดจังนาคับ ผมเป็นล่าม รายลาเอียกผมม่ายรู้” เขาหันมายิ้มเปิดเผย
ผมได้สติสะกิดไอ้รั่วไม่ให้ซักไซ้มาก ถามไปคงไม่ได้ความกระจ่าง

   มันนั่งหน้านิ่วมาตลอดทางโดยไม่มีการสนทนาอีก แม้จุงเบจะชี้ให้ดูสถานที่สำคัญซึ่งรถขับผ่าน
เชิงแนะนำทำหน้าที่ไกด์ไปด้วย แต่พวกผมได้แค่มองและพยักหน้ารับ ไม่ซักถามแสดงความสนใจ
ในหัวตอนนี้มีคำถามที่ต้องไขข้อสงสัย ห้องพักพวกเราเปลี่ยนเป็นบ้านคู่ค้าโดยไม่แจ้งล่วงหน้า
จุงเบคงเห็นพวกผมใช้ความคิดเงียบๆ ยอมหุบปากไปในที่สุด

   รถมาถึงบ้านโซได จุงเบบริการเปิด-ปิดประตูให้เหมือนเดิม เราลงมายืนสำรวจบ้านสไตล์ญี่ปุ่นสถาปัตยกรรมดั้งเดิม
ดูแล้วเกิดความรู้สึกเหมือนอยู่ในหนังซามูไร คนรับใช้สวมกิโมโนวัยกลางคนรอต้อนรับตรงชานเรือนยกพื้น
ลักษณะเป็นระเบียงทางเดิน อย่างกับปราสาทโชกุนในการ์ตูนอิกคิวซังเด๊ะ!

   “โคนิชิวะ” เธอค้อมศีรษะต่ำมาก มือประสานหน้าตักสวมเกี๊ยะใส่ถุงเท้าขาว
สมเป็นเลือดนิยมจริงๆ สวมชุดประจำชาติเลยเชียว

   “โคนิชิวะ” ผมกับไอ้รั่วทักกลับ เธอหันไปพูดภาษาญี่ปุ่นกับจุงเบหลายประโยค
ก่อนล่ามที่ได้รับมอบหมายค่อยอธิบายให้พวกผมฟังอีกที

   “คุงโซไดติดภาระกิ โระกวนพวกคุงผักผ่อนห้องรับรอง ทางเราจัดต้อนรับ ซาซิจังมาช่วยดูแลความซาดวกให้คับ!”
ผมกับไอ้รั่วพยักหน้ารับรู้ เดินตามหลังหญิงรับใช้ที่เพิ่งรู้ชื่อซาซิจัง ผ่านห้องหับหลายโค้ง จนเธอหยุดคุกเข่าเลื่อนบานประตู
สไลด์เปิด ภายในเป็นห้องโล่งมีตั่งทานน้ำชา ฟูกปูนอนกับพื้นเก็บบนชั้นเป็นระเบียบ ข้างฝามียูกาตะสีเทาแขวนไว้ให้ 1 ชุด

   เธอผายมือให้ไอ้รั่ว เป็นการบอกนี่คือห้องของมัน ผมสบตากันก้าวตามเข้าไป
เธอดันมาขวางผมไว้ ก่อนผายมือบอกใบ้ว่าห้องผมอยู่ถัดไป

   “หมายความว่าไง มึงไม่ได้พักห้องเดียวกูเหรอ” ไอ้รั่วมันตั้งคำถาม เมื่อเห็นท่าทางของเธอ
ผมรู้เท่ากับมันคงตอบให้ไม่ได้

   จังหวะจุงเบกับคนขับรถ นำกระเป๋าเดินทางเราตามมาสมทบพอดี ไอ้รั่วขอคำอธิบาย
ล่ามคนเดิมสอบถามซาซิจัง ก่อนชี้แจ้งผมกับไอ้รั่วว่า

   “ห้องคุงรัน อยู่ติดกับห้องคุงพดคับ เพื่อห้ายคุงมีความเป็นส่วนตัว คุงโซไดเตียมให้ 2 ห้อง
ซาซิจังรอพาพวกคุงไปอาบน้ำร้อน ได้เวลาทานมื้อเซ้าร่วมกับคุงโซได” ไอ้รั่วอ้าปากจะค้าน
ผมยกมือไม่ให้มันพูด ชิงตัดบทแทรกขึ้นก่อน

   “ขอบใจมากจุงเบ ซาซิจังพาผมไปห้องพักสิครับ” ไอ้รั่วได้แต่จิปากไม่พอใจการกระทำของผม
ทิ้งทวนสบตาให้มันสงบสติอารมณ์ มาถึงนี่ไม่มีใครรู้ฐานะพวกเรา มันจะทำตัวเอาแต่ใจไม่ได้
ผมยอมให้มันตกเป็นเป้าสายตาคนไม่ได้จริงๆ หากเขาเกิดสงสัยความสัมพันธ์ของเราแล้วนำไปพูดสนุกปาก
ภาพลักษณ์ของมันคงไม่น่าเลื่อมใส เมื่อไม่ได้รับความศรัทธาอาจทำให้งานล้มไม่เป็นท่าเอาได้

   มันเข้าใจ แต่แววตาก็ไม่ดีขึ้น แค่รับกระเป๋าส่วนตัวที่คนขับรถถืออยู่เอาไปไว้มุมห้อง
โดยไม่ยอมให้เขานำเข้าไปเก็บให้ด้วยซ้ำ ผมไม่อยากให้มันหงุดหงิด
หันหลังเดินตามซาซิจังมาห้องข้างๆ ติดห้องไอ้รั่วนั่นแหละ

   เธอบริการเลื่อนประตูให้เช่นเคย จุงเบนำกระเป๋าเดินทางผมไปเก็บตรงมุมห้อง
ก่อนออกไปย้ำเรื่องทานข้าวอีก 1 ชั่วโมง ตอนนี้ 8 โมงเช้า ตั้งแต่ลงเครื่องกระทั่งมาถึงนี่ใช้เวลาไปร่วมสองชั่วโมง
คล้อยหลังจุงเบผมจึงเอาโทรศัพท์กดไปหาไอ้รั่ว

   [ว่าไง] มันรับสาย

   “อารมณ์ดีหรือยังหืม” ถามเพราะเป็นห่วง

   [นิดหน่อย กูไม่เข้าใจทำไมเจ้ากี้เจ้าการจังวะ ไม่ถามความสมัครใจกูสักคำ
นี่กูเป็นคู่ค้านะมึง อย่างน้อยเปลี่ยนแผนอะไรแจ้งกันบ้าง ไม่ใช่มาถึงจัดการรวบรัดแบบนี้] มันบ่นยาวเลย

   “เสียความรู้สึกที่ไม่ได้นอนด้วยกันเหรอ” หาเรื่องหยอกให้มันเขินจะได้อารมณ์ดี

   [ท่าทางมึงเหมือนไม่เดือดร้อน ที่แยกกันนอน] ผมเผลอยิ้มมุมปาก ดีใจที่มันพูดแบบนี้ ตีความได้ว่ามันรู้สึกยังไง

   “เปล่า..กูก็เซ็ง อย่าลืมภาพลักษณ์มึงสำคัญกว่า ทำอะไรพิรุธไม่กังวลสายตารอบข้างหรือพรต”
พยามหว่านล้อมให้มันเห็นความเป็นจริง

   [พักโรงแรมก็โอเคอยู่แล้ว ยกเลิกของเราทำไม ทำโดยพละการกูไม่พอใจเหอะ] มันยังเน้นเรื่องนี้

   “เขาคงหวังดี ต้องการแสดงวิถีความเป็นอยู่แบบอนุรักษ์นิยมให้เรามีโอกาสสัมผัส มองโลกในแง่ดีไว้
โซไดคงไม่มีเจตนา เพราะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางความสัมพันธ์พวกเรา คิดว่าได้ใช้ชีวิตแบบชาวญี่ปุ่นก็แปลกไปอีกแบบ
เตรียมอาบน้ำเถอะ มีเวลาแค่ชั่วโมงไปเจอโซไดโต๊ะอาหาร ถึงตอนนั้นมีข้อสงสัยถามเจ้าตัวตรงๆ  บ่ายต้องเข้าไปดูหน้างานอีก
เราต้องไปตรวจความเรียบร้อยพร้อมเปิดตัวแคมเปญพรุ่งนี้นะพรต” มันฟังผมพูด ได้แต่เงียบไม่แทรกขัด  ก่อนส่งเสียงมา

   “อืม..ตกลงกูต้องสวมยูกาตะอาบน้ำใช่ไหม” ผมหลุดยิ้มร่า

   “อืม..กูก็มี เดี๋ยวเจอกัน” วางสายเสร็จ จัดการถอดชุดเดินทางออกเปลี่ยนสวมยูกาตะที่แขวนข้างฝา
หยิบผ้าขนหนูเล็กพาดคอเลื่อนประตูเดินออกไป ไอ้รั่วเลื่อนประตูออกมาพอดี ซาซิจังซอยเท้าเข้ามาโค้งตัวต่ำ
หันหลังนำพวกเราไปยังห้องอาบน้ำร้อน

   “คงไม่แปลว่า 5 วันที่นี่ กูต้องอาบน้ำร้อนตลอด ทำไมไม่ทำห้องน้ำในห้องนอน
วิถีชีวิตกูเข้าใจแต่มันไม่สะดวก ขี้เยี่ยวต้องเดินออกมาอีก”
   ผมกลั้นขำคำพูดมันแทบตาย เลี้ยวมุมห้องก็ถึงห้องอาบน้ำซึ่งไม่ไกลเท่าไหร่ น่าทึ่งภายในห้องอาบน้ำ
กลับเป็นห้องน้ำทันสมัยสุขภัณฑ์ ครบครันพอกับโรงแรม 5 ดาวเลยทีเดียว

   ไอ้รั่วหุบปากเงียบ โซนอาบน้ำร้อนที่ว่ามีผ้ากั้นต่างหาก ซาซิจังผายมือให้ดูล็อกเกอร์เก็บสัมภาระ
ก่อนค้อมตัวหันหลังกลับออกไป ปล่อยเราไว้ตามลำพัง เธอไม่รู้จะพูดอะไร น่าแปลกอยู่อย่าง
จะต้อนรับพวกเราดันส่งคนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้มาให้ คิดอะไรของเขา..โซได

   “หึ! ถ้ามึงกับกูโง่เซ่อซ่า คงลำบากพิลึก ส่งคนมาดูแลดันไม่รู้ภาษา ล่อใช้มืออย่างเดียว
กลับจากญี่ปุ่นครั้งนี้กูคงคุยภาษาใบ้คล่องขึ้นมากวะ” ผมหลุดหัวเราะจนได้ ดูมันไม่สบอารมณ์ไปซะทุกอย่าง
หากมองแบบปกติ ก็ไม่มีอะไรลำบาก ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ได้สัมผัสด้วยซ้ำ

   “เอาน่า..แช่น้ำอุ่นดีกว่า มึงจะได้อารมณ์ดี” ผมเดินเข้าไปล็อคคอลากมันตรงเข้าหลังผ้ากั้นด้านใน
ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าเป็นอ่างน้ำกว้างขนาดสระเล็กๆ ทำโขดหินธรรมชาติรอบสระเหมือนน้ำพุร้อนกลางหุบเขา 
ควันร้อนระเหยให้เห็น ไอ้รั่วอ้าปากค้าง..นอกจากดูเป็นธรรมชาติแล้วยังสวยงามอีก โดยเฉพาะน้ำตกจำลองทำได้สมจริง
มีน้ำไหลลงในสระตลอดเวลา เสียงน้ำตกก็ไม่ดังมากนัก ไอเดียบรรเจิดสุดๆ

   “ไง..อึ้งเลย” อดแซวไม่ได้ ตาคมเข้มของมันไหวระริกอย่างตื่นเต้น

   “แม่เจ้า! ไม่คิดว่าจะสร้างไว้ในบ้านโคตรลงทุน ขอทดสอบอุณหภูมิก่อนดีกว่า”
พูดจบมันแหย่เท้าลงแตะผิวน้ำสองสามที ก่อนหันมาพยักหน้าให้ผมยืนยันความปลอดภัย ว่าจะไม่โดนน้ำร้อนลวกผิว

   “ไม่ร้อนมาก กำลังดีเลยมึง..ลงเหอะ” ไม่ทันขาดคำมันถอดยูกาตะรูดลงกับพื้น
นุ่งกางเกงในสีขาวเดินโทงๆ ตั้งท่าจะก้าวลงสระหน้าตาเฉย ผมต้องรีบสกัดดาวรุ่งเอาไว้ก่อน

   “พรต..ธรรมเนียมเขาต้องเปลือยไม่ใส่อะไรสักชิ้นนะมึง” มันหันมาจ้องตอบผมตาโต

   “เห้ย! เกิดคนรับใช้โผล่มาไม่อายเหรอ” เผลอหัวเราะตามคำพูดมัน อดขำไม่ได้จริงๆ

   “เขารู้กาลเทศะหรอกน่า พามาถึงที่ก็ปลีกตัวหายไปเลย ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายสักหน่อย
รอเราขึ้นจากสระกลับห้องเปลี่ยนเสื้อผ้านั่นแหละ ถึงออกมามาเสนอหน้าให้เห็นกันอีก” คิดว่าคาดเดาไม่ผิดนะ

   “มึงยืนยันแบบนี้กูไม่อายเหอะ  แต่อย่าให้ใครเห็นมึงโป๊เชียวนะ” กำชับผมใหญ่โต

   “หวงกูเหรอ” อดแหย่จนได้ ใจพองคับอก

   “ไม่เลยม้างงงง!!! คิดเองเหอะ” พูดจบมันรูดกางเกงในทิ้งลงพื้น โชว์หุ่นเซ็กซี่สุดแมนก้าวเท้าลงน้ำไม่เหลียวหลัง
ผมจำต้องรีบถอดชุดเปลือยร่างตามมันลงไปติดๆ

   น้ำร้อนกำลังดีไม่จัดจนทนไม่ไหว เป็นอันว่าผมชอบบรรยากาศมาก เห็นร่างเปลือยใต้น้ำของไอ้รั่ว
รันน้อยคึกคักผงกหัวหงึกงัก ขึ้นทักทายทันที มันก็ไม่ต่างกัน..พรตน้อยผงาดง้ำแสดงตัวตอบโต้เช่นกัน
แต่สถานที่ไม่เหมาะเป็นอย่างยิ่ง หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง สำคัญผมไม่ประมาทขาดความระมัดระวังเพียงแค่อารมณ์พาไป
จนเกิดเรื่องเด็ดขาด ได้แต่เอ่ยปากบอกมันให้รู้

   “กูต้องอดทนมากกับตัวเอง มึงเองก็ด้วย เข้าใจใช่ไหมหืม” มันหลบตาผงกหัวรับ แค่นี้ก็รู้ว่าไอ้รั่วของผมฉลาดแค่ไหน..
แต่ไอ้ท่าทางอายๆ ไม่กล้าสบตาสำรวจร่างกายผมนี่สิ แทบทำให้ตบะแตก ได้แต่ห่างออกมาจากร่างมันแช่กันคนละมุม
เพราะตอนนี้ต่อให้น้ำร้อนๆ ยังไม่เท่าความร้อนรุ่มที่ก่อตัวในใจผมสักนิด..ช่างเป็นบททดสอบที่ท้าทายจริงๆ...?




มาต่อให้แล้วนะคะ  คราวนี้เราจะได้เห็นมาม่ารสแซบ

ติดตามกันต่อไป เป็นกำลังใจให้สองหนุ่มเค้าด้วยนะคะ

Luk. :mew1:

ปล.เสื้อยืดเสร็จแล้วเรียบร้อย มีแค่ 200 ตัวนะคะ ที่แจกฟรีให้กับคนอ่าน
เตรียมควักกระเป๋าโอนจองได้เลย ทำบ็อกเซท ปกเสร็จแล้ว ตามที่โพสให้ดู
ส่วนเสื้อ ดูได้เลยค่ะ  ได้น้องชายคนรู้จักรูปหล่อหุ่นล่ำมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ใส่ให้ถ่ายรูป
อิอิ..ปิดบังโฉมหน้าเขาไว้หน่อย.... :katai2-1:


(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/2013-06-12133053_zps4ef51792.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/2013-06-12133053_zps4ef51792.jpg.html)
(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/2013-06-12133117_zps0ccc78da.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/2013-06-12133117_zps0ccc78da.jpg.html)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 13-06-2013 12:31:23

คู่นี้ช่างร้อนแรงได้ใจ  แต่แหมสถานที่ไม่เอื้อนี่เนอะ  อดทนหน่อยนะคะ  :katai3:

พี่ลักษณ์จะเสิร์ฟมาม่าแล้วเหรอคะ  รสแซ่บอีกต่างหาก  อื้อออ  :katai5:

ขอทำใจนิด  แต่ขอแบบชามเล็กๆหน่อยนะคะ  จะได้หมดเร็วๆ

ไอ้มาม่าชามนี้ใครมันปรุงน้า  โซไค  รึเปล่า  หรือหนุ่มพลัสจะร่วมแจมด้วย

โอ้ยยยย  จิ้นไปไกล  เอาใจช่วยพรตรัน

ปล.อีกกี่ตอนจบคะ  จะได้เตรียมเก็บเงินเพื่อเก็บพรตรันถูกค่ะ

บวกเป็ด  แถม  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 13-06-2013 13:03:24

กลิ่นมาม่าเริ่มจะลอยมาละ โซไดนี่เป็นญาติกับยัยคุณคิมรึเปล่านะหรือว่าเป็นยัยคุณคิมเอง ถึงได้ทำอะไรน่าสงสัยแบบนี้ ลุ้นๆๆรอติดตามต่อไป :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 13-06-2013 13:13:43

แซ่บ ไม่กลัว ยังไง พรต กับรันก็ต้อง คว่ำชามมาม่า แน่ๆ (แกสองคน อย่า ทำให้นฉันผิดหวังนะ)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 13-06-2013 13:46:19

เกี่ยวไรกับคุณคิมป่าววะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 13-06-2013 14:38:18

ตั้งน้ำร้อนรอมาม่ารสแซ่บๆรันเกือบตบะแตกคึคึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 13-06-2013 14:45:38

ช่างเป็นบททดสอบที่ท่าทายจริงๆ. :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 13-06-2013 14:58:22

แผนนังคิมคิ กะอินุ้งพลัสแหง๋ม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 13-06-2013 15:50:50

อดนอนห้องเดียวกันเลยยยย   :ling1:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 13-06-2013 15:54:04

กลิ่นไม่ดีจริงๆล่ะ
โซไดนี่เป็นญาติฝ่ายไหนกับคุณคิมป้ะเนี่ย
มันดูมีเงื่อนงำอะไรมากเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 13-06-2013 15:56:49

สงสัยว่าจะโดนยัยคิมจับไปแน่เลย :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 13-06-2013 18:46:55

โซไดมีแผนไรป่ะเนี๊ยะ
ทำไมเจ้ากี้เจ้าการขนาดนี้
หรือว่ามีเบื้องลึกเบื้องหลังเป็นยัยคิม :m16:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 13-06-2013 19:10:30

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
มองมาม่าคู่นี้แทบไม่ออก................
ต้องเป็นยัยคิมแน่นอน...แถมต้องมี...
ยัยพลัสพลาสติกร่วมมือ...ดีไม่ดีอีตา
โซไดอาจมีเอี่ยวก็ได้เนอะ.... ...
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
ตอนนี้เปลี่ยนใจจากที่เคยบอกให้จัดเต็ม
มาม่าถ้วยใหญ่ .... ขอแบบคัพเค้กได้มั๊ย?
นะนะน๊าาาาาาาา....คุณ Lux คนดีที่ซู๊ดดด....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 13-06-2013 19:32:19

แวะมาอ่านนิดหน่อย
เดี๋ยวว่างๆ มาเก็บอีกรอบ อากาศดีๆ แบบนี้
ไปนอนท่องหนังสือซะหน่อย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-06-2013 19:46:04

ทำไมคู่ค้าของรันพรตดูวุ่นวายจังนะ จะมีอะไรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 13-06-2013 20:29:45

อยากไปแช่ด้วยจัง  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-06-2013 21:53:55

 o13 สู้เค้าๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 13-06-2013 22:30:41

 :mew2: :mew2: :mew2:หวังว่าคงจะไม่มีมารนะ :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 13-06-2013 22:55:52

 :mew2:

จะมีใครโผล่มามั้ยล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 14-06-2013 03:29:20

  ไปแช่ด้วยจิ  :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 14-06-2013 07:38:52

เง้อ..คิมก็เคยอยู่ญี่ปุ่น

ไม่มีอะไรเกี่ยวกับคุณคู่ค้านี้ชะมายยย  มาต่อเร็วๆ น้า

ม่ามาไม่กลัว..แต่คนรอมัน ลุ้นนน  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 14-06-2013 10:03:33

คงไม่ใช่พลัสจะเข้ามาปล้ำรัน
แล้วคิมจะตามมาข่มขื่นพรต เย้ยยยยย

ไปใหญ่แล้วเรา ลุ้นอะ  :ling1:

รอค่ะรอ  :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 14-06-2013 12:52:01

ต้องเป็นแผนการของคิมอย่างแน่นอน
พรตรันอดทนไว้น๊า :mew6:
.
.
.
“นำไปเลยครับ คุณจุงเบ” ไอ้รั่วบอก เขาค่อม
...ค้อม

“ต้องรบกวน ถามโซไดจังนาคับ ผมเป็นล่าม รายลาเอียกผมม่ายรู้” เขาหันมายิ้มเปิดเผย ผมได้สติสะกิดไอ้รั่วไม่ให้ซักไซร้
...ซักไซ้


   “โคนิชิวะ” เธอค่อม
...ค้อม

“คงไม่แปลว่า 5 วันที่นี่ กูต้องอาบน้ำร้อนตลอด ทำไมไม่ทำห้องน้ำในห้องนอน วิถีชีวิตกูเข้าใจแต่มันไม่สะดวก ขี้เหยี่ยว
...เยี่ยว

   ไอ้รั่วหุบปากเงียบ โซนอาบน้ำร้อนที่ว่ามีผ้ากั้นต่างหาก ซาซิจังผายมือให้ดูล็อกเกอร์เก็บสัมภาระ ก่อนค่อม
...ค้อม

“แม่เจ้า! ไม่คิดว่าจะสร้างไว้ในบ้านโคตรลงทุน ขอทดสอบอุณภูมิ
...อุณหภูมิ

“กูต้องอดทนมากกับตัวเอง มึงเองก็ด้วย เข้าใจใช่ไหมหืม” มันหลบตาผงกหัวรับ แค่นี้ก็รู้ว่าไอ้รั่วของผมฉลาดแค่ไหน..แต่ไอ้ท่าทางอายๆ ไม่กล้าสบตาสำรวจร่างกายผมนี่สิ แทบทำให้ตบะแตก ได้แต่ห่างออกมาจากร่างมันแช่กันคนละมุม เพราะตอนนี้ต่อให้น้ำร้อนๆ ยังไม่เท่าความร้อนรุ่มที่ก่อตัวในใจผมสักนิด..ช่างเป็นบททดสอบที่ท่า
...ท้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-06-2013 20:11:29

งานเข้ากันอีกแล้วคุณพรต
สงสัยไว้ก่อนว่าเป็นฝีมือยัยคิมแน่ๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 15-06-2013 00:17:52

ตามมาดันๆๆๆ :katai5: :katai5: :ling3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 15-06-2013 00:27:16

รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 15-06-2013 07:25:08

อยากอ่านต่อ แต่ขอโนดราม่าได้ม๊ายยย :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 13/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 15-06-2013 09:35:26

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 24   
(Special Run)

   “อ่ะ! ใส่ในกางเกงใน”
ผมยื่นสัญญาณติดตามตัวให้ไอ้รั่ว เสื้อตัวที่มันติดแทนกระดุมไม่มั่นใจว่าจะชัวร์ ผมเชื่อลางสังหรณ์ตัวเอง
เรากำลังเช็ดผมให้แห้ง หลังขึ้นจากการแช่น้ำร้อน เหลือเวลายี่สิบนาทีทันถมเถที่จะเตรียมตัวไปทานมื้อเช้าร่วมกับเจ้าบ้าน

   “กูมีติดเสื้อแล้ว” มันรับไปพลิกดูงงๆ แย้งผมมาอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด

   “กูรู้..ให้ชัวร์ติดกางเกงในอีกเม็ด” ผมย้ำพร้อมจ้องตายืนยัน

   “โห! งี้กูไม่ปวดไข่เหรอวะ เผลอนั่งทับคงทรมานน่าดู” หลุดขำพรืด..คิดมุกตลกให้ขำจนได้

   “ถ้ามึงโง่ไม่มีวิธีจัดการก็ทนทรมานหน่อย เหน็บติดขอบกางเกงในมันจะยากอะไรนักหนา”
อดเหน็บจนได้ รู้ว่ามันแค่อ้างเฉยๆ

   “ว่าแต่มึงเอามาให้กูแล้วมีใช้เหรอ แบบนี้กูตามตัวมึงยังไง เกิดอะไรขึ้นกูจะหามึงได้ที่ไหนหืม”
ดีใจครับที่มันห่วง แต่สถานการตอนนี้ผมคิดว่าตัวเองคงไม่มีปัญหาเท่าไหร่ ห่วงมันมากกว่า

   “กูจะไปไหน เป็นเหาฉลามตามมึงแจแบบนี้” พูดให้มันสบายใจ

   “อ้าว! พูดเองนะเป็นเหาฉลามกู แล้วเอามาให้ทำไม ตัวก็ติดกันอยู่”

   “เรื่องมากน่าพรต..บอกก็ทำตามได้ไหม กูไม่มีเหตุผล แค่ต้องการความสบายใจ ทำเพื่อกูได้ไหมหืม”
ตัดบทซ้า..ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง แค่ต้องการป้องกันให้รัดกุมเอาไว้ก่อน

   “เออทำดุ ว่าแต่แต่งตัวยังไง คงไม่ใช่ให้ใส่ยูกาตะไปทานข้าวนะมึง” มันเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

   “ก็ไม่แน่..ถ้าเขาต้อนรับตามวัฒนธรรมดั้งเดิมเราก็ต้องใส่..ทำไมมึงมีปัญหาเหรอ”

   “บอกตรงกูไม่ค่อยมั่นใจ ดูมันโล่งโจ้งยังไงไม่รู้ เกิดพลาดไข่โผล่คงอุจาดตาพิลึก
กูกลัวโซไดจะตกใจในความใหญ่มากกว่า” ผมหัวเราะไหล่สั่นกับความคิดรั่วๆ บ้าๆ ของมันอีกระลอก

   “ไอ้ตกใจคงไม่ โซไดไม่ใช่เกย์เท่าที่กูสังเกต สำคัญูกูกลัวสาวรับใช้จะหัวใจวายมากกว่า
ถ้ามึงเผลอให้ไข่โผล่ กูสงสัยมันจะโผล่ยังไง ในเมื่อมึงใส่กางเกงในกับบ็อกเซอร์ นอกเสียจากมึงเจตนาไม่ใส่อะไร
นี่อย่าบอกว่ามึงจะโชว์” คราวนี้เป็นผมเสียงขุ่นเองครับ หลังนึกว่ามันพิเรนทร์อาจจะใส่ยูกาตะโดยไม่สวมชั้นใน

   “คึคึ! หวงเหรอที่รัก โด่! ล้อเล่นหน่อยออกอาการเชียว ที่แท้ก็หวงไข่กูนี่หว่า ฮะฮ่าๆๆ”
ดันหัวเราะงอหาย เห็นมันอารมณ์สดใสพลอยสบายใจไปด้วย ไม่ว่ามันจะเข้าใจแบบไหนก็ช่าง
ยอมรับผมหวงแหละ ใครใช้ให้มันเป็นวรพรต..คนรักของผม?

   เรากลับมาถึงห้องพัก ต่างแยกไปเตรียมตัว ไม่แปลกใจมียูกาตะตัวใหม่สีดำปักลายซากุระด้านหลัง
สวยงามแขวนไว้ให้เรียบร้อย ชุดนี้เนื้อผ้าและรายละเอียดดูพิเศษกว่าชุดที่ใส่ไปแช่น้ำร้อน
น่าจะเป็นชุดออกงานเป็นทางการอย่างเห็นได้ชัด ไม่ให้เสียเวลาผลัดเปลี่ยนโดยไม่ต้องถามสาเหตุ

   เรียบร้อยเลื่อนประตูเปิดเดินไปห้องไอ้รั่ว คนรับใช้เจ้าประจำซาซิจังนั่งคุกเข่ารอก่อนแล้ว
พอเธอเห็นผมรีบสำรวมกิริยาค้อมหัวให้ตามเคย ขยันทำความเคารพกันจริง ผมได้แต่ยิ้มให้ ยังไม่ทันเคาะเรียก
ไอ้รั่วเหมือนนกรู้เลื่อนประตูเปิดออกมาพอดี

   “อ้าว! มาแล้วเหรอ” มันทักผม ก่อนหันไปพยักหน้ายิ้มรับการค้อมหัวคำนับจากซาซิจัง
จากนั้นเธอลุกยืนผายมือเชิญพวกเรา เป็นอันเข้าใจตรงกันว่าให้ตามเธอไป ท่าเดินซอยเท้าของเธอเงียบกริบ
ปล่อยผมสองคนเดินตามเว้นระยะพอประมาณ ไอ้รั่วแอบตลกซอยเท้าล้อเลียนเธอด้วย ผมเลยมะเหงกใส่หน้าผาก
หยุดความทะลึ่งมันไปที ไม่เจ็บสักหน่อย..ไม่ได้ทำแรงดันคลำหน้าผากป้อยๆ อ้อนผมซะงั้น

   “เขกกูไม” มีหน้าถาม

   “มึงไปล้อเลียนเขาทำไม”

   “กูอยากรู้ว่าเดินลำบากไหม แค่ลองดู..ไม่ได้เจตนาล้อเลียนเหอะ” เสือกแถแก้ตัวอีก

   “จะอะไรก็ช่าง เกิดคนในบ้านเขาเห็นจะว่าเราไม่มีมารยาทนะพรต” เตือนด้วยความหวังดี
เราไม่รู้ว่ามีกล้องวงจรปิดหรือใครอยู่ตรงไหนคอยสอดส่องพฤติกรรมหรือไม่ สำรวมไว้ก่อนดีที่สุด

   “ทางบ้านไม่เน้นเรื่องมารยาท สนใจแค่คุณธรรมเป็นหลัก” มันดันย้อนได้น่าถีบสุดๆ
เสือกยกกระแสมาแรงของรายการโชว์รายการหนึ่ง ที่ผู้ร่วมแข่งขันนำเอามาพูดย้อนผมได้หน้าตาย

   “เดี๋ยวมึงได้มีสมองเท่าต้นตำรับเขาหรอก” ตำหนิพร้อมกับทำตาดุเป็นการปราม
ดันทำหน้าตาเหรอหรากวนผมเฉย

   “รัน..มึงว่าสาวญี่ปุ่นกระดูกคอใหญ่ไหม” มันชวนคุย ระหว่างที่เดินตามซาซิจัง ซึ่งนำหน้าเรากว่าสองก้าว
เดินมาได้สักพักผ่านสวนที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงาม กระทั่งออกมายังบึงกว้างมีเก๋งญี่ปุ่นอยู่กลางบึง

   น้ำใสแจ๋วเลี้ยงปลาหลายชนิด ว่ายตามกันเป็นฝูง มองไปในเก๋งเห็นชายหญิงสองคนฝ่ายชายสวมยูกาตะ
ส่วนผู้หญิงมวยผมใส่กิโมโน นั่งพื้นกลางเก๋งพร้อมตั่งสำหรับวางอาหารอยู่ด้านหน้า แวดล้อมด้วยคนรับใช้สาวอีกสามนาง
ยังไม่แน่ใจว่าเป็นใคร ให้เดาผู้ชายคือโซได ส่วนผู้หญิงคงเป็นคนรักเพราะรู้มาว่าโซไดยังไม่แต่งงาน

   “ถึงแล้วสงบปากสงบคำบ้างพรต” ผมปรามมันอีกครั้ง เรากำลังเดินข้ามสะพานทอดยาวตรงไปยังเก๋งกลางบึง

   “เรื่องจริงนี่หว่า เดี๋ยวมึงดูเจอพวกเราต้องพากันคำนับ เจอกี่ครั้งในรอบวันคำนับได้ตลอด
แบบนี้กระดูกคอไม่ใหญ่กล้ามเนื้อไม่แข็งแรงคงประหลาดม้าง..บริหารคอเป็นว่าเล่น ถ้าเกิดมีเรื่องกับคนญี่ปุ่น
อย่าคิดบีบคอเป็นอันขาด หาจุดอ่อนส่วนอื่นแทน เราอาจกลายเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำได้ง่ายๆ จำคำพูดกูไว้นะมึง”
ผมกลั้นขำแทบตายคิดได้นะ..รั่วตลอดศก  ผมยังนึกไม่ถึงว่ามันจะเฉลยเป็นเรื่องนี้ แม่ง..ต้นคอแข็งบีบไม่ตาย..ห่า!

   “โอนิชิวะ..ไฮ” เป็นโซไดจริงๆ คำนับและทักทายพวกผมทันที

   “โอนิชิวะ..โซได” พวกเราทักทายตอบ บรรดาสาวๆ ที่คอยรับใช้ต่างค้อมหัวคำนับตาม
ผมต้องรีบกลั้นขำอย่างเอาเป็นเอาตาย ดันนึกถึงคำพูดไอ้รั่วก่อนหน้า เกือบทำผมหลุดหัวเราะจนเสียภาพพจน์..
พวกผมถึงกับอึ้งตาเหลือก เมื่อผู้หญิงที่แต่งกิโมโนนั่งข้างกายโซไดเธอเงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มหวาน...

   “คุณคิม..” ไอ้รั่วครางชื่อเธออย่างลืมตัว ผมเองก็อึ้งไม่ต่างกัน

   “คูมิโกะคู่หมั้นผมครับ เราจะแต่งงานกันเดือนหน้า คิดแล้วพวกคุณต้องแปลกใจ..เซอร์ไพรส์ใช่ไหม?”
โซไดผายมือเชิญเรานั่ง พร้อมกับชี้แจงไปด้วย ผมกับไอ้รั่วคุกเข่าลงนั่งฝั่งตรงข้าม ชำเลืองคุณคิมเธอยิ้มหวานประดับใบหน้า
ที่ผ่านการแต่งมาอย่างสวยงาม เข้ากับกิโมโนสีแดงเพลิงปักลวดลายนกน้ำสีขาวสองตัว ขลับผิวเธอให้ผุดผาดเพิ่มขึ้นไปอีก

   “สวัสดีค่ะ..คุณพรต..คุณรัน” เธอทักทายปกติ เน้นภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำ วางกิริยาได้นิ่งมาก

   “ครับ..ผมแปลกใจ ยินดีด้วยจริงๆ” ไอ้รั่วบอก มันรักษามารยาทใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร
เพื่อให้โซไดฟังออกด้วย ตั้งแต่เข้ามาโซไดเขาใช้ภาษาอังกฤษพูดกับพวกผม มีคำทักทายตอนแรกเท่านั้นที่พูดญี่ปุ่น
ยกเว้นคุณคิมเธอเจตนาพูดภาษาไทยแต่แรก

   “ขอบคุณครับ มื้อนี้ถือเป็นการต้อนรับจากผม เชิญทานอาหารญี่ปุ่น ผมให้พ่อครัวเอกทำสุดฝีมือ”
โซไดหน้าตาหล่อสมวัยสามสิบปลายๆ ผิวพรรณสะอาดสะอ้านอย่างคนมีชาติตระกูล ชี้ให้ดูอาหารหลากรายการ
ทั้งซาบะ ปลาดิบแซลมอน ข้าวปั้นห่อสาหร่าย ฯลฯ เยอะแยะเต็มไปหมด

   ผมกับไอ้รั่วสบตากัน ก่อนยิ้มให้เจ้าภาพรักษามารยาทแขกเยือนที่ดี หุบปากเก็บความขุ่นใจเรื่องที่พัก
และคำถามคาใจไว้ก่อน ลงมือทานมื้อเช้ากับเจ้าบ้าน โดยหยิบเรื่องเคมเปญเป็นหัวข้อพูดคุยแทน

   ไอ้รั่วสอบถามความเรียบร้อย ด้านระบบดูแลรักษาความปลอดภัย ซึ่งโซไดยืนยันหนักแน่นเพราะเขาเป็นเจ้าภาพที่นี่
รับผิดชอบจัดหาสถานที่และดูแลประสานงานทั้งหมด ทีมงานของเรามีหน้าที่กำกับให้เป็นไปตามคอนเซ็บเท่านั้น

   “หลังมื้ออาหาร ผมขอพาพวกคุณชมสวน จิบน้ำชาในแบบการชงของญี่ปุ่น รับรองพวกคุณต้องติดใจ
จากนั้นค่อยพักผ่อน บ่ายโมงผมจะให้จุงเบนำพวกคุณไปที่จัดงานเพื่อเช็คความเรียบร้อย พรุ่งนี้เปิดเป็นทางการ
แขกวีไอพีและเจ้าหน้าที่รัฐบาลผมเชิญด้วยตัวเอง” โซไดชี้แจงกำหนดการให้พวกผมฟัง ขณะทานกันไปด้วย

   ตลอดการพูดคุยคุณคิมไม่ได้แทรก วางตัวเป็นสาวญี่ปุ่นให้ผู้ชายเป็นช้างเท้าหน้ารับรองแขกอย่างสงบเสงี่ยม
ผมพยายามสังเกตแววตาเธอกลับไม่เจอพิรุธ แม้ในขณะที่ช้อนมองไอ้รั่วก็ไม่เห็นสัญญาณอะไร จะว่าเธอตัดใจได้ก็ไม่น่าเป็นไปได้
เหตุการณ์ที่มันปฏิเสธเธอยังไม่ถึงอาทิตย์ นอกเสียจากเธอเชี่ยวเหนือเมฆ..ถึงวางตัวเนียนได้ขนาดนี้

   “ขอบคุณที่เป็นธุระครับ การประมูลสินค้ามะรืนนี้ราบรื่นนะครับ” ไอ้รั่วยังคงรับบทเจรจา
โดยที่ผมไม่คิดแย่งซีนมันเช่นกัน

   “ตะเกียงชุดเล็กคนจองแล้ว 4 ตามที่ตั้งราคาขาย ส่วนที่เหลือวันเปิดงานคงขายได้หมดไม่น่ามีปัญหา
เพราะมีคนสนใจจากการที่โปรโมทไปล่วงหน้าไม่น้อย เขาขอได้ชมสินค้าในงาน ก็คงตัดสินใจซื้อวันนั้นเลย
ส่วนยูกาตะกับกิโมโนปักดิ้นทอง ตระกูลรามุชิเจ้าของธุรกิจบันเทิงในโตเกียวจองแล้ว สำหรับสินค้าชิ้นเอกในรายการ
ผมขอซื้อเก็บเอาไว้เอง”

   “ห๊ะ!..โทษทีครับ ไม่คิดว่าคุณจะซื้อ” ไอ้รั่วตาโตหลังฟังคำพูดโซได ผมยังประหลาดใจจนหัวคิ้วกระตุก
ตะเกียงชิ้นใหญ่มูลค่ากว่า 80 ล้าน ไม่คิดว่าโซไดจะขอซื้อ โดยความเป็นจริงเขาคือคู่ค้าของเรา
กำไรที่ได้จากการจัดเคมเปญครั้งนี้แบ่งเปอร์เซ็นต์ให้เขา 20% ตามข้อตกลง

   “นึกอยู่เหมือนกันคุณต้องแปลกใจ ผมเพิ่งตัดสินใจก่อนหน้านี้ 2 วัน หลังคูมิโกะเดินทางกลับจากประเทศไทย
และบอกผมว่าผลงานทั้งหมด ว่าที่ภรรยาผมเป็นคนเพ้นท์ด้วยตัวเอง ผมพลอยได้ไอเดียที่จะใช้ตะเกียงฝังเพชรเป็นสินสอด
วันแต่งงานของเราที่จะมาถึงเดือนหน้า ขอเชิญพวกคุณมาร่วมงานล่วงหน้า ส่วนการ์ดอย่างเป็นทางการผมจะส่งตามหลังนะครับ”
   ผมกับไอ้รั่วสบตากันอีกครั้งกับสิ่งที่ได้ยิน มองหน้าคุณคิมเธอได้แต่ยิ้มรับเป็นปกติ มีค้อมศีรษะให้ด้วย
ถือว่าประสบความสำเร็จงดงาม สินค้าขายเกลี้ยงทั้งที่ยังไม่เปิดตัวด้วยซ้ำ แต่ในความดีใจผมกับรู้สึกแปลกๆ
ไม่สบายใจยังไงบอกไม่ถูก

   “รบกวนถามหน่อยสิครับ ทำไมถึงยกเลิกที่พักของผม” ไอ้รั่วไม่รอพลาดโอกาส ยิงคำถามคาใจประเดิมเลย

   “ก่อนอื่นผมต้องขออภัยที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า ความจริงผมผิดแต่ต้น ไม่ละเอียดทั้งที่เป็นเจ้าบ้าน
ยอมให้พวกคุณไปพักโรงแรม พอมีคำแนะนำจากคูมิโกะว่าคนไทยรับรองคนคุ้นเคยอย่างเป็นกันเอง
ผมจึงถือโอกาสยกเลิกการจองโรงแรมของคุณสองคน โดยเลือกให้มาพักบ้านผมแทน
   เรื่องความปลอดภัยและการดูแลอำนวยความสะดวกผมสบายใจกว่ามาก ต้องขออภัยที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า
ส่วนหนึ่งอยากให้คุณเซอร์ไพรส์” ท่าค้อมศีรษะขออภัยของโซได ล้วนแสดงอย่างจริงใจไม่มีซ่อนเร้นให้พิรุธ 
ผมกับไอ้รั่วต้องรีบคำนับตอบทันควัน

   “ไม่เป็นไรครับ ผมถามเพราะสงสัย ถ้ามีเหตุผลผมก็ยินดีอยู่แล้ว เป็นผมเสียอีกที่เกรงใจ
กลัวมาเป็นภาระวุ่นวายให้คุณแทน” ไอ้รั่วออกตัวได้ดีทีเดียว ทั้งที่ผมกับมันรู้สึกอึดอัดไม่ต่างกัน

   “ผมดีใจที่คุณพรตชอบ แล้วคุณรันล่ะครับ ตั้งแต่มายังไม่คุยสักคำ รู้สึกเป็นยังไงกับบรรยากาศของญี่ปุ่นบ้างครับ”
เขาหันมาถามผม พร้อมสายตารอฟังคำตอบของคุณคิมเธอด้วย

   “ขอบคุณครับ ผมประทับใจมาก ที่ได้รับเกียรติมาพักบ้านคุณ ผมเดาไม่ผิด คุณคงไม่เปิดบ้านต้อนรับใครบ่อยนัก”
ผมพูดแบบนักขาย มีหยอดปิดท้ายประโยคเล็กน้อย

   “ถูกของคุณ ผมไม่เคยเปิดบ้านต้อนรับใครเท่าไหร่ ที่จริงไม่ใช่อะไรหรอกครับ
บ้านหลังนี้น้องสาวผมเธอรักและหวงมาก ตอนเธอยังมีชีวิตอยู่ ก็แทบไม่พาใครมายกเว้น..คูมิโกะ”
ผมกับไอ้รั่วหันไปมองคุณคิมพร้อมกันแบบไม่ได้นัด

   “ผมเสียใจเรื่องน้องสาวคุณโซไดด้วย จะเสียมารยาทไหมถ้าผมจะถามเรื่องส่วนตัวเล็กน้อย”
ผมรับหน้าที่ซักเอง เรื่องข่าวการเสียชีวิตของน้องสาวโซไดเป็นข่าวใหญ่พอสมควร แต่เธอเสียด้วยโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ
ไม่ได้ถูกฆาตกรรม โซไดจึงเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลที่ดูแลธุรกิจทั้งหมดแทนพ่อกับแม่
ซึ่งวางมือเก็บตัวเพราะผลกระทบจากความเสียใจยอมรับการเสียลูกสาวคนเล็กไม่ได้

   “เชิญครับ สงสัยอะไรสอบถามผมได้” โซไดเปิดไฟเขียว

   “คุณกับคุณคิม..ผมหมายถึงคูมิโกะคบหากันมาก่อนตกลงแต่งงานครั้งนี้นานหรือยังครับ”
ผมยิงประเด็นที่ไม่สมควรถามเลยสักนิด นาทีนี้ขอเสียมารยาท อาศัยเอาคำพูดไอ้รั่วมาใช้ ‘ทางบ้านไม่เน้นเรื่องมารยาท
แค่คุณธรรมเป็นหลัก’ เพิ่งด่ามันไปหยกๆ สุดท้ายผมล่อซะเอง แอบเห็นมันมุมปากกระตุก เหมือนข่มอารมณ์กลั้นขำผมอยู่

   “คูมิโกะเป็นเพื่อนรักยูริจังน้องสาวผม ทั้งสองเรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกันตั้งแต่มัธยมปลายจนจบมหา’ลัย
ผมกับคูมิโกะรู้จักกันมานาน ต้องบอกว่าผมปิ๊งเธอตั้งแต่แรกพบ แต่เธอใจแข็งไม่ยอมรับรักผม ลงทุนเทียวจีบเธอมานาน
เธอบ่ายเบี่ยงผมมาตลอด กระทั่งก่อนเดินทางไปไทย เธอบอกกับผมไว้ กลับไปบ้านเกิดครั้งนี้หากเธอกลับมาจะมีคำตอบให้ผม
แล้วความหวังของผมก็ประสบความสำเร็จ เธอกลับมาพร้อมการตอบรับเป็นว่าที่ภรรยาผม ซึ่งรอมาสิบกว่าปี”
ผมกับไอ้รั่วสบตากัน แต่คุณคิมเธอนั่งหน้าแดงก่ำไม่ยอมสบตาใคร เหมือนกำลังอายเพราะเรื่องที่เราพูดถึงเกี่ยวกับเธอล้วนๆ

   “ผมยินดีด้วยอีกครั้ง ที่คุณสองคนสมหวังลงเอยด้วยดี” ไอ้รั่วมันชิงพูดขึ้นก่อน ผมจึงได้แต่พยักหน้ายิ้มตาม
คุณคิมไม่ยอมเงยหน้าสบตามัน เธอยังคงก้มหน้าใช้วิธีค้อมศีรษะแทนการขอบคุณ ส่วนโซไดยิ้มปากฉีกจนจะถึงหูรอมร่อ
ขานี้แทบไม่ต้องเดาว่ารักสาวเจ้าเต็มรักเข้าเห็นๆ


   จากนั้นการสนทนาก็เปลี่ยนเป็นหัวข้อทั่วไป ไอ้รั่วไม่ลืมถามเรื่องเล่นสกีหลังจบงาน ซึ่งเราเหลือเวลาพักต่ออีก 2 วัน
โซไดรับปากเป็นธุระพาไปด้วยตัวเอง เลือกภูเขาฟูจิอย่างที่แพลนเริ่มแรก ตั้งใจไปเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกด้วย หนทางสะดวก
เพราะโซไดมีบ้านพักตากอากาศของญาติ จึงไม่ลำบาก ถึงแม้โตเกียวไปที่นั่นเดินทางไม่ไกลสักเท่าไหร่
แต่ไปค้างคืนดูสะดวกกว่า..เราจึงนัดหมายตกลงกันตามนี้....?

   “มึงว่า..เขาตัดใจจากกูได้หรือยังวะ” ไอ้รั่วถาม ผมกับมันพักผ่อนส่วนตัวห้องผม มันมานอนตีพุงแผ่อยู่นี่
หลังชมสวนจิบน้ำชาตามโปรแกรมต้อนรับของโซได เสร็จแล้วเราถึงได้กลับมาพักตอน 11 โมง
รอบ่ายโมงตรงจุงเบจะมารับไปดูหน้างาน

   “แล้วมึงคิดว่าไง” ผมไม่ตอบ ย้อนถามมันแทน

   “กูเหรอ..คงตัดใจได้แหละ ที่แท้เธอก็มีเป้าหมายโซไดรออยู่แล้ว ส่วนที่ตามราวีกูแค่ไปลบอดีตมากกว่า”
มันเปรยแกมเหน็บ ทำให้หางคิ้วผมกระตุก

   “มึงไม่พอใจที่เธอตัดใจจากมึงเหรอ..พรต” น้ำเสียงเย็นชาไปหน่อย

   “เห้ย! คิดไปไหนมึงวะ ที่กูพูดหมายถึงเธอมีคนที่พร้อมรออยู่แล้ว จะมาทำให้กูปวดหัวทำไมต่างหาก
กูดีใจเสียอีก..เห็นเธอได้คนดีมีความสุข อย่างน้อยไม่ต้องเป็นกู ซึ่งเป็นไปไม่ได้ หวังว่าเธอคงรู้จักกับรักแท้ได้สักที
ดูโซไดรักเธอมาก อดทนรอมาขนาดนี้..ไม่ธรรมดาจริงๆ” ผมเห็นด้วยกับมันเรื่องที่โซไดรักคุณคิม
เพียงแต่มีบางอย่างผมไม่กล้าปักใจ..

   “เรื่องโซไดรักเธอเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องที่เธอตัดใจจากมึง กูขอให้มึงระวังตัวไว้หน่อย ผู้หญิงเป็นอะไรที่อ่านยาก
สำคัญอย่าใกล้เธอเป็นดีที่สุด ถ้าเลี่ยงไม่ได้อย่าอยู่ตามลำพัง รับปากกูพรต” ผมกำชับหนักแน่น

   “เออ..กูรู้น่า ไม่ยอมให้ถูกบีบคอตายด้วยน้ำมือสมุนของโซไดหรอก คอกูไม่ได้กล้ามเนื้อแข็งแรงแบบคนญี่ปุ่น
กูนึกได้อย่าง..ถ้ามึงเกิดมีเรื่องกับคนญี่ปุ่น เน้นเตะผ่าหมากเลยดีกว่า ไม่ต้องงมหาจุดอ่อนให้เสียเวลา นั่นแหละทีเดียวจอด”
ผมหัวเราะลั่น ไปๆ มาๆ มันก็สามารถทำผมขำจนได้ ทั้งที่คุยเรื่องเครียดอยู่ดีดี ช่วยให้อารมณ์สดใสไม่ขุ่นมัว
ถึงแม้ผมจะเตือนตัวเองว่าเรื่องนี้วางใจอะไรไม่ได้ คงได้แต่คอยระวัง เพราะผมก็ไม่รู้ว่าลึกๆ
แล้วมีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า ยากจะมีหลักฐานมายืนยัน...?




Miss U ถามว่าเหลืออีกกี่ตอน

เหลืออีก 6 ตอน จบแล้วนะคะ

ส่วนตอนพิเศษในเล่ม 10 ตอน

กินพื้นที่เล่ม 2 ไปกว่า 70% ของหนังสือ

ราคาชุดนี้รวมบ็อกเซท พร้อมค่าจัดส่งลงทะเบียน 860 บาท

แถมฟรีเสื้อยืดตามตัวอย่างที่โพสให้ดูฟรีไซส์ จำนวนจำกัด 200 ตัวค่ะ

เปิดโอนวันที่ 25 ปลายเดือนนี้ตามกำหนดการ ปิดโอนหนังสือพร้อมส่งทันทีจร้าาาาา

ขอบคุณมากนะคะ ที่สอบถามกันมา

Luk. :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 15-06-2013 09:44:31

ยายคิมมาอีกแล้วววว  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 15-06-2013 10:15:00

คิมคงจะไม่มีแผนการอะไรหรอกนะหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น
จะจบแล้วหรอ :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-06-2013 10:16:58

หนีไม่พ้นสักทีเนอะ ยายคิมเนี้ยมีแผนอะไรอีก
อย่าคิดว่าจะแยกคู่นี้ได้นะย่ะ :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-06-2013 11:24:27

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:จะมีเรื่องไหมอะ :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 15-06-2013 11:44:37

นางโผล่มาอีกแล้ว  :ruready  แล้วจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกมั้ยเนี่ยยยย   :z3:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 15-06-2013 12:14:21

กลัวใจยัยคิมจริงๆ  และเชื่อว่ายังไม่หมดฤทธิ์อย่างแน่นอน

เตรียมใจซดมาม่ารสแซ่บที่พี่ลักษณ์ว่าไว้   :ling2:

แต่หวั่นใจจังเลย  :mew2:  ได้แต่ให้กำลังใจพรตรันสู้ๆนะหนุ่มๆ

อ๊ายยย...เหลืออีก 6 ตอนเหรอคะ  ใจหายจังเลย 

แต่มองในแง่ดีก็จะได้พรตรันมาไว้ในครอบครอง

รอวันเปิดจองค่ะ   :กอด1:

 :pig4:  พี่ลักษณ์ที่สร้างรอยยิ้มผ่านพรตรันให้คนอ่านนะคะ

บวกเป็ด  :z2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 15-06-2013 13:01:37

  น่าติดตามมาก คิมมีแผนอะไรกับสองหนุ่มล่ะเนี่ย
หวังว่าความรักของโซไดซังคงช่วยยั้งๆความร้ายของเธอได้บ้าง
.
.
.

 “รัน..มึงว่าสาวญี่ปุ่นกระดูกคอใหญ่ไหม” มันชวนคุย ระหว่างที่เดินตามซาซิจัง ซึ่งนำหน้าเรากว่าสองก้าว เดินมาได้สักพักผ่านสวนที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงาม กระทั่งออกมายังบึ้งกว้างมีเก๋งญี่ปุ่นอยู่กลางบึ้ง 
...บึง

   “ถึงแล้วสงบปากสงบคำบ้างพรต” ผมปรามมันอีกครั้ง เรากำลังเดินข้ามสะพานทอดยาวตรงไปยังเก๋งกลางบึ้ง
...บึง

   “นึกอยู่เหมือนกันคุณต้องแปลกใจ ผมเพิ่งตัดสินใจก่อนหน้านี้ 2 วัน หลังคูมิโกะเดินทางกลับจากประเทศไทย และบอกผมว่าผลงานทั้งหมด ว่าที่ภรรยาผมเป็นคนเพ้นท์ด้วยตัวเอง ผมพลอยได้ไอเดียที่จะใช้ตะเกียงฝังเพรช
...เพชร

   “ผมเสียใจเรื่องน้องสาวคุณโซไดด้วย จะเสียมารยาทไหมถ้าผมจะถามเรื่องส่วนตัวเล็กน้อย” ผมรับหน้าที่ซักเอง เรื่องข่าวการเสียชีวิตของน้องสาวโซไดเป็นข่าวใหญ่พอสมควร แต่เธอเสียด้วยโรคเหยื่อ
...เยื่อ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-06-2013 13:52:07

เวรกรรม คุณคิมคงไม่เลิกราง่ายๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 15-06-2013 14:26:48

หวังว่าความรักของไซโดซัง จะทำให้อีคิม หายบ้านะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 15-06-2013 14:31:24

ย้ายออกมานอนโรงแรมเถอะ ไม่ต้องเกรงใจเจ้าของบ้านแม่งล่ะ เพราะทางบ้านไม่เคร่งเรื่องมารยาท

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 15-06-2013 14:38:27

คิมนี่ต้องมาแผนสูงอีกแหงๆ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี


ขอบคุณที่มาต่อครับ รอซื้อหนังสือนะ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-06-2013 18:19:28

สถานการณ์ดูไม่น่าไว้วางใจนะรันพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-06-2013 19:21:07

ยัยคิมกัดไม่ปล่อยจริงๆๆ :m16:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 15-06-2013 21:46:03

รัน ทำเราคิดมาก  :laugh:

แบบคุณคิมจะมาไม้ไหน รอดูกันต่อไป  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 15-06-2013 22:00:29

ขอให้ไปดีนะยัยคิม ไม่ใช่ซ่อนแผนร้ายอะไรไว้หรอกนะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 15-06-2013 22:37:04

เราก็ระเเวงยัยคุณคิมเหมือนรันแหะ :m29:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 15-06-2013 23:16:10

นางมาอีกแล้วววววววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 16-06-2013 00:23:44

อะไรจะโลกกลมขนาดนี้
หวังว่ายัยคิมคงจะไม่มีแผนอะไรอีกนะ
จะแต่งงานแล้วคงทำตัวดีขึ้นแระมั้ง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 17-06-2013 00:51:23

โอะโอ...เกือบไป ว่าจะนอนแล้ว เลยได้อ่าน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.34 วันที่ 15/6/56 ตอนใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 17-06-2013 13:40:59

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 25   
(Special Run)




   “ผม..ขออานุ..ยาด รอคุงพด..คุงรันแถวนี้นาคับ”
จุงเบเอ่ยขอตัว หลังไปรับผมกับไอ้รั่วมายังหอศิลป์โอเปร่า โซไดเหมาสำหรับจัดเคมเปญนี้
เหตุผลของโซไดไม่ต้องการใช้โรงแรม เพราะสามารถวางระบบรักษาความปลอดภัยรัดกุมมากกว่า
อาศัยเส้นสายซึ่งไม่ธรรมดา กำลังเจ้าหน้าที่พร้อมเทคโนโลยีล้ำสมัยติดตั้งทุกจุดภายในอาคาร

   การเข้าออกต้องผ่านประตูแสกนตรวจจับวัตถุต้องสงสัย เข้มงวดเทียบเท่าสนามบินทีเดียว
แม้แต่พวกผมยังต้องผ่านระบบนี้ไม่มีข้อยกเว้น เห็นแบบนี้ค่อยเบาใจหากมีใครวางแผนโจรกรรม
ถึงแม้ทำประกันไว้วงเงินสูงสุดแล้วก็ตาม ไม่มีเรื่องดีที่สุด..คุ้มกว่าเยอะ

   “ถ้างั้นผมขอคุยงานกับลูกน้องก่อน เชิญจุงเบตามสะดวกเสร็จธุระผมจะติดต่อนะครับ”
ไอ้รั่วเป็นคนบอก ผมได้แต่ยืนมีส่วนร่วมเฉยๆ

   แยกกันตรงจุดนั้น ผมกับมันเดินเข้ามายังส่วนจัดงาน เห็นพนักงานบริษัทหนึ่งในนั้นคือพลัส
กำลังประสานกับทีมญี่ปุ่นดูขะมักเขม้น พอเห็นผมกับไอ้รั่วเดินเข้าไป ทุกคนต่างหยุดมือพากันไหว้เราทันที
พลอยทำให้ทีมงานญี่ปุ่นกระซิบถามอย่างสงสัย หลังได้คำตอบก็ค้อมหัวแสดงการทักทายแบบให้เกียรติตามเป็นพรวน

   “ตามสบาย เป็นยังไงบ้างพลัส ติดขัดอะไรหรือเปล่า”
ไอ้รั่วถามแม่งานคุมธีม หน้าใสยิ้มกว้างตอบด้วยท่าทีกระตือรือร้น

   “เรียบร้อยครับคุณพรต..ทุกอย่างโอเค กำลังซักซ้อมลำดับการต่างๆ ที่จะเปิดงานพรุ่งนี้
ทางญี่ปุ่นมีการแสดงอุปรากรพื้นบ้านในพิธีเปิดด้วย” ไอ้รั่วฟังอย่างสนใจ

   “สินค้าล่ะ มีปัญหาหรือเปล่า” มันยังคงถามต่อ

   “สินค้าเดินทางมาถึงโดยปลอดภัย ขณะนี้เก็บในตู้เซฟนิรภัยของธนาคาร คุณโซไดดูแลตามข้อตกลง
หากมีปัญหาระหว่างนี้อยู่ในความรับผิดชอบของเจ้าภาพร่วมเขาแล้ว พ้นภาระของทีมงานเราไปแล้ว”
พลัสรายงานคล่องแคล่ว สมเป็นคนที่คุณกอบสุขดันออกหน้า มือขวาคนเก่งของเธอไม่ทำให้เสียชื่อแผนกจริงๆ

   “ขอบใจมาก บอกสามคนที่เหลือด้วย เย็นนี้ผมเลี้ยงราเมง เดี๋ยวไปทานมื้อเย็นกัน”
ไอ้รั่วรับเป็นเจ้ามื้อ เน้นเฉพาะพนักงาน 4 คนของบริษัทฯ แต่ละคนคุ้นหน้ากันอยู่แล้ว

   “ขอบคุณมากครับคุณพรต จะเช็คความเรียบร้อยไหมครับ ผมจะให้นิรุธพาตรวจทุกจุด
เอกสารเดี๋ยวอัฐธิชัยใส่แฟ้มไปวางที่โต๊ะรับรองให้ครับ” พลัสแจงงานอย่างช่ำชอง อดยอมรับไม่ได้ว่าเด็กนี่มีฝีมือเกินตัวจริงๆ
ไอ้รั่วถึงกับแสดงแววตาชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง

   “ขอบใจมาก พลัสไปทำงานเถอะ ผมกับคุณรันเดินสำรวจกันเองส่งนิรุธมาเป็นคนบอกข้อมูล..ตามนั้น”
หลังตกลงกันเรียบร้อย นิรุธลูกน้องวัยสามสิบจากแผนกเทคนิคเป็นคนเทคแคร์พวกผมต่อ พาชมจุดต่างๆ
พร้อมกับให้ข้อมูลสัญญาณกันขโมยที่ต่อไปยังเครื่องควบคุมของเจ้าหน้าที่

   รวมถึงแจ้งเหตุไปสถานีตำรวจย่านนี้ ส่วนกำลังพลเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยภายในงาน
จัดกำลังมาดูแลสามสิบนาย มีทั้งชนิดนอกเครื่องแบบและในเครื่องแบบ ซึ่งทางโซไดประสานงานทั้งหมด

   “แฟชั่นโชว์เครื่องประดับที่เรานำมาร่วมยี่สิบรายการ เรียบร้อยไหม”
ผมถามบ้าง หลังทำหน้าที่ผู้ฟังมาตลอด ส่วนใหญ่ผมพูดน้อย ลูกน้องรู้ดี

   “ทีมออร์แกไนซ์ญี่ปุ่นเตรียมไว้แล้วครับ ทั้งนางแบบนายแบบ
พรุ่งนี้โชว์หลังพิธีเปิดของรัฐมนตรีพาณิชย์ตามกำหนดการเดิมครับ” นิรุธแจงรายละเอียด

   “อืม..การประมูลสินค้าเริ่มกี่โมง” ผมยังคงซักเอง ถึงจะพอทราบมาก่อนแล้วเรื่องกำหนดการ
 แค่ต้องการย้ำให้แน่ใจ ว่าเข้าใจตรงกันหรือเปล่าหากมีการเปลี่ยนแปลงตารางเวลาที่พวกผมไม่รู้

   “สิบโมงตามเวลา เผื่อเหลือเผื่อขาดไม่น่าเกินสิบโมงสิบนาทีครับ” สองคนไอ้รั่วพยักหน้ารับรู้
ก่อนสนใจสอบถามเรื่องอื่นๆ กระทั่งดูทั่วบริเวณ เห็นความคืบหน้าและการเตรียมพร้อมสมบูรณ์ 99%
เป็นที่น่าพอใจเราจึงเดินกลับมายังโซฟารับรองแขกวีไอพี ขณะนี้แปรสภาพเป็นโต๊ะทำงานตรวจเอกสาร
ซึ่งอัฐธิชัยคนดูแลด้านนี้นำมาไว้ให้ แถมนั่งรอตอบข้อสงสัยแล้วด้วยเช่นกัน

   “ชาเขียวชงสดครับ คุณพรต..คุณรัน” พอเราหย่อนตูดนั่ง พลัสก็เดินถือถาดมาบริการทันที

   “ขอบใจมาก ซื้อที่ไหนกลิ่นหอมเชียว” ไอ้รั่วมันถาม
หลังรับมาจิบเผลอสูดกลิ่นหอมของชาอุ่นเต็มปอด ผมเองคิดไม่ต่างกัน

   “ชงเองครับ ไม่ได้ซื้อ” พลัสตอบอมยิ้มอายๆ

   “เหรอ! ฝึกชงตั้งแต่เมื่อไหร่ใครเป็นพี่เลี้ยงให้” ผมจิบดูบ้าง โอเคเลย ไม่ต่างกับชิมที่บ้านโซไดเมื่อเช้านี้

   “ฝึกตั้งแต่วันที่มา ได้ครูดีคอยแนะนำ คุณพรต..คุณรันชอบผมก็ภูมิใจแล้วครับ”
พลัสบอก..โดยพวกผมยังไม่รู้อยู่ดีเรียนจากใคร นอกจากสายตามองมาที่ผมอย่างคาดหวัง จำต้องพูดอะไรบ้างแล้วล่ะ

   “อืม..รสชาติดีทีเดียว..นึกว่ามืออาชีพชงเสียอีก” พูดจบหน้าขาวใสขึ้นสีเรื่อทันตา
ไอ้รั่วแกล้งจิบชาแต่สายตาคมแอบชำเลืองผมแวบ

   “ถ้าคุณรันชอบ ผมตั้งใจซื้อชุดอุปกรณ์ชงชาพร้อมวัตถุดิบกลับไทย มีเวลาผมชงให้ดื่มนะครับ
คุณประโยชน์ช่วยให้สมองโล่งสบาย เหมาะสำหรับตอนกำลังเครียดงาน จังหวะไมเกรนขึ้นช่วยได้มาก”
พูดแบบนี้ผมรู้สึกว่าพลัสคาดหวังผมอยู่  รีบปฏิเสธแบบรักษาน้ำใจก่อนเข้าใจไปเอง

   “ลำบากหรือเปล่า ถ้าอยากซื้อแล้วแต่พลัส แต่ถ้าซื้อเพื่อตั้งใจชงให้ผมไม่ต้องดีกว่า..ลำบากเปล่าๆ”
ถือว่าปฏิเสธไปแล้ว

   “ไม่ลำบากหรอกครับ ผมอยากฝึกฝีมือไม่ให้ร้างลา ไม่อย่างนั้นกลัวจะลืมเคล็ดลับ
ของแบบนี้ต้องฝึกบ่อยๆ ทักษะจึงจะแน่นปึ๊ก” อ้างแบบนี้จนปัญญา ไอ้รั่วมันฟังนิ่งไม่แสดงความเห็นเสริม

   “ถ้าอย่างนั้นตามใจ” แล้วแต่เจ้าตัวเถอะครับ อยากทำอะไรก็ทำ ถ้ายังไม่รุกล้ำข้ามเส้นผม..ย่อมไม่ว่ากัน


   จากนั้นพลัสก็กลับไปคุยงานร่วมกับทีมญี่ปุ่น รวมนิรุธและภิญโญ ปล่อยอัฐธิชัยนั่งตอบข้อซักถามตามที่ไอ้รั่วกับผมสงสัย
จนเวลาล่วงเลยมากระทั่ง 4 โมง เห็นควรพาลูกน้องไปทานมื้อเย็น ไอ้รั่วจึงตัดบทให้ผมโทรหาจุงเบตามเบอร์ที่เมมใส่ในเครื่อง

   แจ้งความจำนงเรื่องสถานที่ ว่าเราต้องการพาทีมพนักงานจากไทยไปทานราเมงเจ้าอร่อย แต่ขอแบบธรรมชาติ
ไม่อยากทานโรงแรมหรูหรา ต้องการสัมผัสบรรยากาศญี่ปุ่นจริงๆ จุงเบรับปากมีร้านดังลักษณะเป็นรถเข็นทั่วไปแต่ฝีมือกระฉ่อน
 โดยเฉพาะสาเกหมักเอง ไอ้รั่วตาวาววับหลังฟังคำบอกเล่าจากผม

   เป็นอันสรุป เราแยกกันเดินทาง 2 คัน  รถที่จุงเบมาคอยบริการพวกผมประกอบด้วยคนขับและจุงเบ
เหมือนตอนรับจากสนามบิน ส่วนอีกคันเรียกแท็กซี่ จุงเบเป็นคนสื่อสารบอกจุดหมายเรียบร้อย
ไม่ประมาทให้เบอร์ติดต่อพวกพลัสไว้เผื่อผลัดหลง จากนั้นเราต่างแยกเดินทางค่อยไปเจอที่ร้านเป้าหมายเอา

   ใช้เวลาเดินทางไม่ถึงยี่สิบนาที มาถึงร้านราเมงแถวอากิฮาบาร่าอยู่ติดสถานี JR แต่อยู่ในซอกตึกเป็นเพิงรถเข็น
 เรียกว่าเหมือนร้านริมถนนบ้านเรานั่นแหละ จุงเบพามากินติดดินจริงๆ ถึงแม้ย่านนี้จะมีราเมงในตึกแบบร้านอาหาร
ไม่น้อยเท่าที่สังเกต แต่บรรยากาศบ้านๆ แบบนี้ดูสนุกกว่า

   จุงเบฝากรถจอดในตึกเสียค่าจอดแพงน่าดู ส่วนแท็กซี่ของพวกพลัสมาถึงไล่เลี่ยกัน ตอนนี้พวกเราพร้อมหน้า
ต่อโต๊ะยาว 7 คน ยกเว้นคนขับรถที่บอกทานมาก่อนแล้วไม่ขอร่วมโต๊ะด้วย ผมคิดว่าเป็นวินัยของเขาซึ่งผ่านการอบรมเคร่งครัด
แม้ไอ้รั่วจะเอ่ยปากชวนเขายังคงยืนกราน จึงไม่เซ้าซี้ทั้งที่พวกผมไม่ถือหากเขาจะร่วมโต๊ะด้วยก็ตาม

   “โห!..หน้าตาน่ากินสุดๆ ผมลองทานแล้วตั้งแต่วันแรกร้าน Ichiran บรรยากาศไม่กันเองเท่ามาทานแบบนี้”
นิรุธเป็นคนพูด หลังราเมงที่สั่งได้ครบคน เราต้องบริการตัวเองคนขายไม่มีเด็กเสิร์ฟ เป็นหน้าที่ของพลัสกับที่เหลืออาสา
ช่วยกันบริการพวกผม ให้นั่งเป็นประธานกระดกสาเกรสหวานเฝื่อนคอแต่ก็โอเค เป็นตัวเรียกน้ำย่อยในกระเพาะไปพลางๆ

   ความจริงผมว่าเทียบไม่ได้กับเหล้าน้ำขาวที่บ้านตะเกียงหมักช่วงเทศกาลสงกรานต์ ทางภาคเหนือนิยมหมัก
ฉลองสงกรานต์รสชาติหวานนำหอมกลิ่นข้าวหมักกับแป้งเหล้า สีขาวขุ่นเหมือนน้ำซาวข้าว แต่สาเกจะขาวใสระดับแอลกอฮอลล์
ใกล้เคียงกัน กินง่ายจริงแต่เมาซึมลึก ดังนั้นต้องจิบห้ามดื่มติดๆ เมาทีเป็นเรื่อง ไอ้รั่วเคยเมาหัวทิ่มมาแล้ว
งานนี้ผมจำต้องปรามมัน เพราะพรุ่งนี้เปิดงานต้องไม่ให้เสียภาพพจน์ มันเข้าใจไม่ดื้อแพ่งแค่กินพอเป็นกระสัย

   “คุณรันครับ..ชนนิดครับ” พลัสยกจอกขอชนสาเกผม หน้าขาวเริ่มกรึ่มสีเลือด แววตาไหวระริกมองผมไม่ปิดความรู้สึก
ผมยกจอกชนตามมารยาท ไม่ได้มองตอบให้น้องมันรู้สึกพิเศษอะไร ไอ้รั่วเนียนชวนอัฐธิชัยกับภิญโญเรียนภาษาญี่ปุ่นจากจุงเบ
เป็นที่สนุกสนาน ส่วนใหญ่คำง่ายๆ ที่ได้ยินกันบ่อย แลกกับภาษาไทยเพี้ยนสำเนียงซึ่งพวกเขาพยามแก้ไขสำเนียงให้จุงเบด้วย
เป็นเรื่องขำพอสมควรหลังเจ้าตัวพูดยังไงก็ฟังห้วนๆ ออกทองแดงเหมือนเดิม ยกเว้นพลัสคอยแต่โฟกัสผมไม่วางตา
แต่ผมก็เฉยให้ความสนใจคนที่เหลือแทน

   ทานกันจนเริ่มอิ่มแล้ว ไม่น่าเชื่อเรานั่งกันชั่วโมงครึ่ง จังหวะไอ้รั่วมันลุกจากเก้าอี้
เดินไปหยิบกระเป๋าตังค์สีดำที่หล่นพื้น พร้อมตะโกนเรียกเด็กนักเรียนชายหญิงสองคนด้วยภาษาอังกฤษ

   “Hey, you dropped your wallet!” เด็กนักเรียนไฮสคูลคู่นั่นหยุดเดิน ค่อยหันกลับมา ฝ่ายชายรูปร่างสูงหน้าตาหล่อจัด
จนต้องยอมรับ สวมเครื่องแบบนักเรียนสีดำคอจีนติดกระดุม กางเกงขายาวรองเท้าหนังเข้าชุด ส่วนฝ่ายหญิงสูงไม่ถึงไหล่
ฝ่ายชายด้วยซ้ำ หน้าตาน่ารักนุ่งกระโปรงสั้นลายสก๊อต ถุงเท้าสีขาวยาวถึงเข่า มีเสื้อสูทสีกรมท่าสวมทับเสื้อนักเรียนอีกที

   ฝ่ายชายรีบเดินเข้ามายกมือไหว้ไอ้รั่วพร้อมกับพูดภาษาไทยชัดเจน
พาพวกผมอึ้งไปเหมือนกัน ไม่คิดว่ามีเด็กไทยหน้าหล่อสะดุดมาเรียนที่นี่

   “ขอบคุณมากครับ ผมสะเพร่าไม่ทันระวัง” ไอ้รั่วได้ฟังดังนั้นรับไหว้แทบไม่ทัน
มันส่งกระเป๋าตังค์ให้น้องเขา ในลักษณะเปิดแผ่นั่นแหละ คิ้วเข้มของมันขมวดมุ่น

   “เป็นคนไทยหรอกหรือ นึกว่าญี่ปุ่นเสียอีก” มันถามอย่างที่พวกผมก็ตั้งข้อสงสัย

   “แม่ผมเป็นไทย แต่พ่อเป็นญี่ปุ่นครับ ได้ยินพวกพี่พูดภาษาไทยกันมาเที่ยวเหรอครับ”
น้องเขาพูดพร้อมกับจุดยิ้มอย่างมีเสน่ห์

   “มาเรื่องงานครับ ดีใจที่เจอคนไทย” ไอ้รั่วตอบพร้อมกับยิ้มเอ็นดูให้
เด็กผู้หญิงที่ยืนตีคู่น้องผู้ชายมองมันตาค้างก่อนจะหน้าแดง ไม่วายมีเสน่ห์ให้สาวเขินจนได้

   “ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” น้องเขาถือโอกาสลามันยิ้มรับ เด็กหนุ่มหันไปพยักหน้าให้เพื่อนต่างเพศ
ดูแล้วคงเป็นแฟนมากกว่า มาลำพังแบบนี้คงพากันมาเดท

   น้องเขาเดินห่างไปไกลแล้ว ไอ้รั่วถึงค่อยกลับโต๊ะ มันตาดีจริงๆ มองจากตรงนี้ยังเห็นกระเป๋าตังค์เขาร่วงได้
หัวคิ้วมันยังขมวดเหมือนมีเรื่องคิด ผมไม่ได้ถามเพราะไม่สะดวก รออยู่ตามลำพังค่อยซักดีกว่า กินอีกไม่นานก็เรียกเก็บเงิน
ก่อนแยกย้ายกันกลับไปพักเอาแรง พรุ่งนี้ต้องเปิดงานทุกคนต่างมีหน้าที่รับผิดชอบ รวมทั้งผมกับมันด้วยก็ต้องกลับไปเตรียมความพร้อมไม่ให้เหลวไหล ส่งพนักงานขึ้นแท็กซี่เรียบร้อย เราถึงเดินมาขึ้นรถซึ่งจุงเบโทรตามคนขับวนรถมารับริมถนน
แทนการเดินย้อนไปยังลานจอดดูจะง่ายกว่า สายตาพลัสอ้อยอิ่งมองผมจนรถลับหายนั่นแหละ

   “มองมึงเหมือนลูกหมาถูกทิ้งเชียวว่ะ” ไอ้รั่วยืนมือล้วงกระเป๋าแหย่ผมเบาๆ
ผมหันไปเลิกคิ้วจ้องตอบไม่ได้พูดอะไร มันรู้ผมไม่ได้ให้ความหวังเด็กแม้แต่น้อย

   “เออ..แค่พูดไม่ได้ว่าอะไร” จังหวะรถเข้ามาจอด ต้องรีบขึ้นรีบออก เพราะตรงนี้จอดนานไม่ได้
เป็นอันยุติการสนทนาไปในตัว

   “ตอนมึงเก็บกระเป๋าให้เด็กนั่น เหมือนมึงสงสัยอะไร” ผมถาม พวกเราอาบน้ำเรียบร้อย
เปลี่ยนมาใส่ยูกาตะเนื้อผ้าเบาสบายสำหรับเข้านอน มื้อเย็นจุงเบแจ้งโซไดด้วยตัวเอง ว่าพวกผมจะพาลูกน้องไปทานราเมง
เจ้าบ้านจึงไม่ได้รอทานข้าว กลับมาถึงทุ่มกว่าพากันอาบน้ำเสร็จ ตอนนี้ผมอยู่ห้องไอ้รั่วมัน
ตั้งใจคุยเรื่องที่แอบสงสัยมันแปลกใจอะไร

   “ตอนกูเก็บกระเป๋า เห็นรูปที่เหน็บในช่องพลาสติก ถ้าตาไม่ฝาดกูว่าเป็นรูปไอ้บอมย์ตอน ม. 4
หัวรองทรงเกรียนอยู่เลยมึง” มันบอกแบบนั้นผมพาลขมวดคิ้วตามไปด้วย

   “มึงแน่ใจ รูปไอ้บอมย์จะมาอยู่กับเด็กนั่นได้ยังไง แถมเป็นรูปตอนม.ปลายด้วย” ผมย้ำ

   “กูถึงสงสัยไง ไม่มีเวลาถามมากไม่สะดวก แถมไม่ได้ขอเบอร์ติดต่อน้องเขาด้วย คงตลกหากกูขอเบอร์ต่อหน้าแฟนเขา
พาลมองกูประหลาดเข้าให้ ช่างเหอะกูอาจตาฝาดเห็นคนหน้าเหมือนเพี้ยนเป็นไอ้บอมย์เอาได้”
มันสลัดหัวพรืด ผมจึงไม่ได้ถามอะไรอีก ก่อนจะคุยอีกเล็กน้อย แล้วปลีกตัวกลับมานอนห้อง
ไม่อยากให้โดนตั้งข้อสงสัยเกิดมีคนรู้ว่าผมกับมันนอนห้องเดียวกันคงไม่เหมาะ ทั้งที่เราอยู่ห้องติดกัน

   “บอมย์..มึงสะดวกคุยไหม” โทรทางไกลหาเจ้าตัวดีกว่า แค่ต้องการความชัดเจน
ตอนนี้อเมริกาสว่างแล้ว แม้จะเช้ามืดก็เถอะ เสียงไอ้บอมย์งัวเงียคงยังไม่ตื่น แต่มันก็ไม่ปฏิเสธที่จะพูดกับผม

   [มีอะไร..จำได้มึงกับไอ้รั่วตอนนี้ต้องอยู่ญี่ปุ่นไม่ใช่..หืม]

   “เออ..พวกกูอยู่ญี่ปุ่น โทรกวนแต่เช้าก็เพราะอยู่ญี่ปุ่น มึงมีน้องหรือญาติผู้ชายวัยรุ่นในโตเกียวหรือเปล่า”

   [ญาติกูเหรอ..ไม่มี ไอ้กานไงอยู่ญี่ปุ่น] มันบอก ไอ้นี่คงยังเมาขี้ตา

   “ไอ้กานมันอยู่โตเกียวเมื่อไหร่กัน..ฮอกไกโดหรอก มึงโอเคคุยไหม” อดย้ำให้แน่ใจไม่ได้
หากมันไม่พร้อมก็ไม่อยากกวน

   “เออๆ..ตกลงถามกูมีญาติที่ญี่ปุ่นในโตเกียวใช่ไหม ไม่แน่ใจเพื่อนสนิทพ่อกับแม่กูละมั้งที่อยู่ญี่ปุ่น
 แต่เมืองไหนกูไม่รู้วะไม่ได้สนใจ รู้แต่บินไปเจอกันบ่อย ว่าแต่มึงถามทำไม” มันถามผมบ้าง คงแปลกใจที่ดันถามมันไม่มีปี่มีขลุ่ย

   “เปล่า..เย็นวันนี้กูกับไอ้รั่วเจอเด็กลูกครึ่งผู้ชายทำกระเป๋าตังค์หล่น ไอ้รั่วไม่แน่ใจว่ารูปเด็กนักเรียนหัวเกรียน
เป็นมึงหรือเปล่า หน้าตาคล้ายมึงสมัยม.4 มันแอบสงสัย” ผมบอกจุดประสงค์

   “ไม่ใช่กูหรอก ห่า..รูปกูจะไปอยู่ในกระเป๋าตังค์เด็กผู้ชายได้ไง ที่แน่ๆ ดันอยู่ญี่ปุ่นยิ่งไปใหญ่
คงเป็นใครละมั้งไอ้รั่วตาฝาดหรือเปล่าเห็นหน้าคล้ายกู ไม่ใช่น่า..มีอะไรอีกไหมกูจะนอนต่อ”
ท่าทางง่วงไม่หาย ผมไม่อยากกวน เมื่อมันยืนยันแบบนี้คงไม่ใช่มันแล้วล่ะ สุดท้ายวางสายไม่ได้คุยอะไรต่อ
ปิดไฟเข้านอนปล่อยวางทุกอย่างหลับให้สนิท พรุ่งนี้มีงานรออยู่เตรียมร่างกายให้พร้อมเอาไว้ก่อนดีกว่า...



เรื่องนี้จบภายในวันที่ 24 นี้แล้วนะคะ

ส่วนเนื้อหาตอนพิเศษ จะคาบเกี่ยวไปถึงรุ่นน้องจอมกับพี่บอมย์เลย

จะได้เห็นตอนจบของทุกครอบครัวกันอีกครั้ง ติดตามลูกชายน้องจอมกับพี่บอมย์ด้วย

จำจังเบลล์ได้หรือเปล่า ถือโอกาสนำมาฝากให้หายคิดถึง ตอนพิเศษ 10 ตอน จึงเป็น

ชีวิตล่าสุดของพวกเขาในเรื่องนี้ด้วยค่ะ

Luk. :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 17-06-2013 14:24:20

สงสัยยยย เด็กคนนั้นเป็นใครรร
 :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 17-06-2013 14:58:01

เด็กคนนั้นน้องจอมรึปล่าว? :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-06-2013 15:03:59

ชื่นใจจัง น้องจอมมาโผล่เรื่องนี้ด้วย  o13

และแอบหมั่นไส้หนูพลัสเบาๆ ชิ รันเค้ามีพรตแล้วนะตัว

เป็นกำลังใจให้พี่ลักษณ์ค่ะ จะจบแล้ว แอบใจหายนิดๆ

รอตอนต่อไป

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 17-06-2013 15:48:46

 มาถือป้ายไฟเชียร์จอมคุง!    :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-06-2013 15:59:53

คนที่สอบพลัสจะใช่คิมหรือเปล่า วางแผนอะไรกันอยู่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 17-06-2013 16:57:20

พลัสกับคิมคงวางแผนอะไรกันไว้น่ะสิ  :beat:

ว่าแต่เด็กคนนั้นใช่จอมรึเปล่าหว่า :m28:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 17-06-2013 17:07:31

เด็กหนุ่มคนนั้นต้องเป็น "น้องจอม"  แน่นนอน   :impress2:

ว่าที่ภรรยาบอมย์ในอนาคต  อิอิ    :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 17-06-2013 17:26:36

ยัยคิมจบจิงๆแล้วใช่ป่ะหวังว่านะ
พลัสเลิกคิดซะเถอะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 17-06-2013 20:41:45

ขออย่าให้เกิดเรื่องขึ้นอีกเลย
จะจบแล้วต้องมีแต่เรื่องดีๆสิ :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 17-06-2013 20:46:29

ขอให้ดราม่าผ่านไปเร็วๆ

แล้วก็ขอบคุณคนเขียนครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 17-06-2013 20:56:26

คิดถึงจอมบอมย์เลยยยยย กลับไปอ่านอีกสักรอบดีมั้ย :impress2:
น้องพลัสนี่ก็ยังหวังเนอะ ไปดีเถอะลูกกกก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 17-06-2013 21:31:36

ขอเดาว่าคิมกะน้องพลัสต้องวางแผนอะไรแน่
มีน้องจอมออกมานิดๆให้พอหายคิดถึง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 17-06-2013 21:45:01

พลัสเลิกเเหอะ สงสารรรรร


จอมมมม น้องจอมที่น่ารักกกกกก
 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 17-06-2013 22:15:46

หวังว่านังคิมคงไม่ทำไรให้น่าปวดหัวอีกนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-06-2013 23:09:58

 :-[ :-[ :-[ :-[มีน้องจอมมาแจมด้วย :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 18-06-2013 00:15:31

มีแอบเปิดตัว น้องจอมของพี่บอมย์เบย์   
จอมภาคย์  คูมิคาโตะ เพราะเรื่องนี้พี่บอมย์ยังไม่จบเอก   

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 18-06-2013 00:33:08

มีน้องจอมโผล่มาแบบกระมิดกระเมียน ให้คิดถึง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 18-06-2013 09:12:09

ตอนพลัสยกชาเขียวมาให้ นึกว่าจะใส่ยาซะอีก 555 ระแวงอ่ะ
.
.
.
ขอบคุณมากครับคุณพรต จะเช็คความเรียบร้อยไหมครับ ผมจะให้นิรุธพาตรวจทุกจุด เอกสารเดียว
...เดี๋ยว

   “ชาเขียวชงสดครับ คุณพรต..คุณรัน” พอเราหย่น
...หย่อน

 “โห!..น่าตาน่ากินสุดๆ ผมลองทานแล้ว
...หน้า

 ความจริงผมว่าเทียบไม่ได้กับเหล้าน้ำขาวที่บ้านตะเกียงหมักช่วงเทศกาลสงกรานต์ ทางภาคเหนือนิยมหมักฉลองสงกรานต์รสชาติหวานนำหอมกลิ่นข้าวหมักกับแป้งเหล้า สีขาวขุ่นเหมือนน้ำซาวข้าว แต่สาเกจะขาวใสระดับแอลกอฮอลล์ใกล้เคียงกัน กินง่ายจริงแต่เมาซึมลึก ดังนั้นต้องจิบห้ามดื่มติดๆ เมาทีเป็นเรื่อง ไอ้รั่วเคยเมาหัวทิ่มมาแล้ว งานนี้ผมจำต้องปรามมัน เพราะพรุ่งนี้เปิดงานต้องไม่ให้เสียภาพพจน์ มันเข้าใจไม่ดื้อเพ็ง
...แพ่ง

Hi! You do drop pocket.” เด็กนักเรียนไฮสคลูคู่นั่นหยุดเดิน ค่อยหันกลับมา ฝ่ายชายรูปร่างสูงหน้าตาหล่อจัดจนต้องยอมรับ สวมเครื่องแบบนักเรียนสีดำคอจีนติดกระดุม กางเกงขายาวรองเท้าหนังเข้าชุด ส่วนฝ่ายหญิงสูงไม่ถึงไหล่ฝ่ายชายด้วยซ้ำ  น่าตา
...ไฮสคูล...หน้า

เป็นคนไทยหรอกหรือ นึกว่าญี่ปุ่นเสียอีก” มันถามอย่างที่พวกผมก็ตั้งขอสงสัย
...ข้อ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-06-2013 11:04:27

หวั่นว่าจะเกิดเรื่องจริงๆๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 18-06-2013 14:49:06

ให้ได้ลุ้นวูบๆ วาบๆ ตลอดดดดดด :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.35 วันที่ 17/6/56 อัพใหม่ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 18-06-2013 17:06:35

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 26   
(Special Run)


   “รัน..กูเข้าไปนะ”
ไอ้รั่วเรียกหน้าห้องเบาๆ ตื่นเช้านี่หว่า นึกว่าต้องเป็นผมไปปลุกมันเสียอีก

   “อืม..เข้ามาดิ” อนุญาตปุ๊บ ประตูเลื่อนเปิดปั๊บ

   “เพิ่งตื่นเหรอมึง” มันถาม คงเห็นหัวผมกระเซิงอยู่มั้ง

   “อืม..อาบน้ำแล้ว” ดูมันหน้าตาสดชื่นเหมือนอาบน้ำเรียบร้อย แต่ยังสวมยูกาตะใส่นอนอยู่ ผมจึงไม่แน่ใจ

   “เออ..กูอาบแล้ว กะมาปลุกมึงเห็นว่ายังเช้าอยู่มาก เปลี่ยนใจให้มึงนอนต่อ อาบเสร็จมึงยังไม่มีทีท่าโผล่หัวออกห้อง
กูต้องมาเรียก” มันตื่นเช้าจริงๆ ก่อนหน้าผมดูเวลาเพิ่งจะหกโมง แสดงว่ามันตื่นก่อนนั้นอีก

   “เป็นอะไร..นอนไม่หลับเหรอ แหกขี้ตาตื่นแต่ไก่โห่” ผมเป็นห่วง

   “หลับปกติ..ปวดเยี่ยวเลยลุก ห้องน้ำดันเดินไปห้องแช่น้ำร้อน พานตาสว่างหายง่วงเลยกู เปลี่ยนใจอาบน้ำแม่งเลย
จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาหลายรอบ สงสัยเป็นกุศโลบายคนโบราณให้ลูกหลานตื่นเช้า ถึงได้สร้างห้องน้ำไว้แบบนี้” คิดไปนั่น

   “คนไทยก็ไม่ต่าง บ้านต่างจังหวัดสร้างห้องน้ำอยู่นอกบ้านเยอะแยะ
แปลว่าเขาคิดกุศโลบายเดียวกันกับคนญี่ปุ่นงั้นดิ” ผมย้อน

   “มั้ง..คนรุ่นใหม่กลายเป็นคนขี้เกียจ มีห้องน้ำในห้องนอนซ้า! จะว่าไปสมัยนี้เวลาเป็นเงินเป็นทอง
สมัยก่อนไม่ต้องรีบร้อนแข่งขัน เช้าไปทำไร่ไถนาเย็นพระอาทิตย์ตกก็กลับเข้าบ้าน ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างเดิมๆ
นึกสร้างอะไรก็เอื้อต่อวิถีชีวิตประจำวัน สำคัญกูว่าส้วมสมัยโบราณคงเก็บกลิ่นไม่ได้ดีเหมือนปัจจุบัน ระบบสุขาภิบาลยังไม่ได้
มาตรฐาน กลิ่นอาจไปรบกวนคนอาศัยภายในบ้านมากกว่า ถึงได้สร้างซะห่าง แต่มันไม่ใช่ประเด็นที่บ้านโซไดเสือกให้แขก
เดินไปใช้ห้องน้ำเนี่ยะแหละ” บ่นใหญ่เชียวไอ้รั่วมันเคยชินกับการทำธุระส่วนตัวในห้องนอนมากกว่า
มันจึงมีปัญหามากกว่าผม..เป็นเรื่องปกติ

   “เอาน่า..อีกสามวันก็กลับแล้ว นอนที่นี่อีกคืน พรุ่งนี้มึงไปเล่นสกีค้างแรมไม่ใช่ ที่พักคงปกติไม่เป็นแบบนี้หรอก”
ผมเตือนความจำโปรแกรมที่แพลนกันเอาไว้

   “อืม..จริงของมึง แต่กูมีเรื่องชื่นชมนะโว้ย! โถฉี่ที่นี่แม่งโคตรฉลาดเลยวะ!” มันพูดทิ้งค้างให้ผมอยากรู้

   “ยังไง..กูเห็นปกติ” ผมไปใช้มาแล้ว ไม่เห็นแปลกประหลาดพิเศษพิสดารตรงไหน

   “ที่กูตาสว่างหายง่วงส่วนหนึ่งมาจากโถฉี่แหละมึง” ยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่ หรือผมพลาดรายละเอียดอะไรไป

   “อะไรที่มึงบอกโถฉี่ฉลาด” เอากับมันหน่อย คงไม่รั่วอย่างที่คิดไว้ล่ะ

   “ตอนกูยืนฉี่อย่างงง? ฉี่อยู่ดีดี..ตาเหลือบไปเห็นที่โถมันบอก ‘โต๊โต’(TOTO) มันรู้ได้ไงวะ! อายอ่ะ
พอเปลี่ยนไปอีกโถงงเข้าไปใหญ่ ดันบอกว่า ‘โคตรโต’ (Cotto) นี่กูไม่เคยบอกใครเลยทำไมมันรู้ เปลี่ยนอีกโถเจอเข้าอีก
มันบอกขนาดมาตรฐานคนอเมริกัน (American Standard) เดี๋ยวนี้โถฉี่มันฉลาดนะเว้ยรู้ของกูอีก แต่กูโกรธตอนไปล้างมือ
ตรงก๊อกน้ำดันบอก ‘สั้นว่ะ’(Sanwa) เซ็งเบย..หายง่วงในทันที..ถือโอกาสอาบน้ำแม่งเลย"

   “ผลั๊ว!..ตบหัวกูไมเนี่ยะ” เบิดกะโหลกไปที เสือกเล่นมุกรั่วแต่เช้า
ทำเอาผมหัวเราะเพราะกลั้นไม่อยู่ คิดได้..รั่วไม่มีลิมิต..เฮ้อ!

   “เกริ่นจนกูอยากรู้ มึงพูดมาทำอย่างกับเมืองไทยไม่มี” เหน็บไปที ทำหน้าสำออยคลำหัวป้อยๆ
ทั้งที่ไม่ได้เจ็บอะไรสักหน่อย ผมแค่เบิดเบาๆ

   “กูอุตส่าห์ทำให้มึงตื่นเต็มตา ไม่นึกว่าทำคุณบูชาโทษ ไปอาบน้ำเลยสัด..กูแต่งตัวรอ”
พูดจบ..งอนตุ๊บป่องหันหลังเดินกลับห้องหน้าตาเฉย ผมได้แต่ส่ายหน้าตามขำๆ มันช่างสรรหาวิธีการจริงๆ
แบบนี้ไม่ให้รักได้ไง เล่นซะผมตื่นเต็มตาอย่างมันพูดแหละ ไปทำธุระส่วนตัวดีกว่า...

   “โซไดจังห้ายผมมาตามคับ” จุงเบโผล่มา จังหวะแต่งตัวเซ็ตผมกันเสร็จเรียบร้อย ไอ้รั่วใส่สูทสีดำเหมือนผม
เชิ้ตตัวในสีขาวดูเป็นทางการเพราะต้องพบปะคนมีสีมีระดับของญี่ปุ่นที่มาร่วมพิธีเปิดงาน รวมถึงการประมูลสินค้าในวันนี้

   “นำไปเลยครับ..จุงเบ” ไอ้รั่วผายมือ ก่อนล่ามคนคุ้นหน้าจะเดินนำออกไป
เขาสวมสูทสากลเช่นกัน ผมกับมันตามจุงเบไปติดๆ

   มาถึงหน้าทางเข้าบ้าน รถลีมูซีนสีขาวจอดรออยู่แล้ว เจ้าของบ้านโซไดกับคุณคิมยืนเคียงข้างกัน
เธอแต่งกายด้วยชุดเดรสสีครีมขับผิวขาวละออดูมีประกายขึ้นไปอีก ห้อยสร้อยไข่มุกบนคอระหง
มวยผมสูงปักปิ่นฝังทับทิมล้อมเพชร สวมถุงมือขาวสะพายกระเป๋ายี่ห้อหรูราคาแพง รวมทรัพย์สินบนตัวคุณคิม
มูลค่าไม่ธรรมดา

   ส่วนโซไดสวมสูทสากลสีเดียวกับพวกผม ใส่นาฬิกาล้อมเพชรข้อมือซ้ายเป็นเครื่องประดับชิ้นเดียว
แต่กลับดูภูมิฐานราศีจับสมเป็นนักธุรกิจ

   “โอฮะโย โกะไซมัส" คำทักทายพร้อมยื่นมือเช็คแฮนด์แบบสากล
ผมกับไอ้รั่วปฏิบัติตอบแบบเดียวกัน จับมือทั้งโซไดและคุณคิม

   “ขึ้นรถเถอะครับ ได้เวลาเดินทางแล้ว” โซไดบอกด้วยภาษาอังกฤษ
คนขับและจุงเบทำหน้าที่เปิดประตูให้พวกเราเข้าไปนั่งส่วนผู้โดยสาร  ภายในรถโอ่อ่าสมราคา
จุงเบขึ้นนั่งตีคู่คนขับซึ่งมีส่วนกั้นมิดชิด รถเคลื่อนตัวออกจากบ้านอย่างนุ่มนวลเงียบกริบไร้เสียงเล็ดลอดให้ได้ยิน

   “หลับสบายไหมครับ” โซไดถามเราสองคน

   “สบายมากครับ..ขอบคุณสำหรับการเทคแคร์ดีเยี่ยม” ไอ้รั่วตอบ

   “ผมจะพาทานมื้อเช้าที่ภัตตาคารxxx ก่อนเข้างาน ไปถึงงานคงยุ่งจนไม่มีเวลาทาน”
ความคิดไม่เลว ผมกับไอ้รั่วพยักหน้าเห็นด้วย คำว่ามื้อเช้าคงเป็นอาหารอ่อนสบายท้องทั่วไป

   “คนญี่ปุ่นทานหมูย่างหรือเปล่าครับ” จู่ๆ ไอ้รั่วมันเกิดถามขึ้นมา

   “หมายถึงหมูสะเต๊ะเหรอครับ” โซไดย้ำ หลังฟังคำอธิบายจากคุณคิมเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกที

   “เปล่า..ไม่เหมือนครับ หมูย่างเรียกอีกอย่างว่าอะไร คุณคิมรู้ไหม?” เปลี่ยนหันไปถามคุณคิมแทน
เมื่อเธอพยายามตีความให้โซไดเข้าใจเป็นหมูสะเต๊ะ ซึ่งแตกต่างจากหมูย่างในความหมายไอ้รั่วมัน

   “คุณพรตหมายถึงหมูปิ้งข้าวเหนียวหรือเปล่าค่ะ”
 เป็นการเปิดปากคุยกับมันครั้งแรกตั้งแต่เจอหน้าในเช้านี้ ไอ้รั่วยิ้มหล่อกระชากใจ

   “คุณคิมกำลังบอกผมเรียกอีกชื่อว่า ‘หมูปิ้ง’” มันย้ำเธอให้แน่ใจ

   “ค่ะ..นอกจากหมูปิ้งฉันนึกไม่ออกมีชื่ออย่างอื่น ปิ้งย่างความหมายไม่ต่างกัน” เธอตอบอย่างมั่นใจ

   “แต่กรณีนี้ผิดครับ ‘หมูย่าง’ คือหมูเดินอย่างช้าๆ ค่อยๆ ย่างก้าว” ผมเบือนหน้าเกร็งกรามแทบตาย
ไม่ให้หลุดหัวเราะพรืดออกมา บ้าชะมัด!ดันรั่วใส่เธอเฉย แอบเห็นคุณคิมหน้าเหวอ ก่อนปิดปากหัวเราะไหล่สั่น
ส่งผลให้โซไดยิ้มร่ามองเธอสลับมันไปมาอย่างไม่เข้าใจ รอจนเธอควบคุมอารมณ์ตัวเองดีขึ้น
เป็นคนอธิบายด้วยภาษาญี่ปุ่นให้เขาฟัง ว่าเธอกับมันคุยอะไรกัน ผลสุดท้ายโซไดก็ระเบิดเสียงหัวเราะหลังฟังเธอเล่าจบ

   “ฮะฮ่าๆๆ..คุณโจ๊กเกอร์มากๆ” โซไดพูดทั้งที่หัวเราะไปด้วย ไอ้รั่วมันระบายยิ้มยอมรับหน้าชื่นตาบาน
ก่อนหันมายิ้มให้ผม มุมนี้ผมถึงบางอ้อว่ามันเจตนาสร้างบรรยากาศภายในรถ
เจาะจงที่คุณคิมไม่ให้ดูอึมครึมปล่อยตัวสบายๆ และก็ได้ผลดีเสียด้วย

   หลังจากนั้นเป็นการคุยปกติ ปนฮาตามประสาของไอ้รั่วนั่นแหละ ทำให้ภายในรถมีเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง

   “ทหารไทยแบ่งเหล่าทัพตามนี้ รุงรังคือทหารราบ ตีนตะขาบพวกรถถัง ใส่กีบเท้าทหารม้า รักษาทหารหมอ
ติดต่อหน่วยสื่อสาร บำนาญหน่วยการเงิน เที่ยวเพลิดเพลินพวกขนส่ง กันหลงกลุ่มแผนที่ พวกหนีเมียคือสห. 
ตัวพ่อคือปืนใหญ่  ร้องเล่นเต้นไปกลุ่มดุริยางค์ ก่อสร้างทหารช่าง อิ่มกันจังหน่วยพลาธิการ ยอดคนงานการสัตว์
ชอบกัดการข่าว งานหนาวหนาวสรรพาวุธ น่าเบื่อสุดกลุ่มสารบัญ..ฮะฮ่าๆๆ” มันท่องเป็นควุ้งเป็นแคว
สร้างเสียงหัวเราะให้คุณคิมเธอตลอด ผมเองพลอยขำไปด้วย แม้โซไดจะฟังภาษาไทยไม่เข้าใจ
แต่อาศัยสังเกตรอยยิ้มและอาการขำของว่าที่ภรรยา  ใบหน้าหล่อสไตล์ญี่ปุ่นก็ยิ้มตามอย่างมีความสุข

   มาถึงภัตตาคารหรูย่านดัง เจ้าบ้านจองโต๊ะเรียบร้อย ไม่เสียเวลาพอนั่งเรียบร้อย ชุดอาหารเช้าก็เสิร์ฟตรงหน้าพวกเรา
ของใครของมัน นึกว่าจะเป็นของอ่อนๆ พวกโจ๊กเสียอีก ตรงข้ามที่คิดไว้สิ้นเชิง คงเพราะอาการทางสีหน้าแสดงความสงสัย
ของไอ้รั่ว คุณคิมเธอสังเกตเห็น ลงมือทำหน้าที่อธิบายให้ฟังทันที

   “อาหารเช้าแบบญี่ปุ่น โบราณมาชาวญี่ปุ่นกินข้าวเป็นหลัก พร้อมด้วยอาหารทะเลและเครื่องเคียงจำพวกผักดอง
เช่น แตงกวาดองเป็นต้น ที่ขาดไม่ได้เลยคือมิโสะซุป นอกจากนี้อาหารเช้าของคนญี่ปุ่นคืออาหารที่เหลือจากมื้อเย็นเมื่อวาน
เขาฝึกวินัยให้คนรักประหยัด” เธอพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ ผมพยักหน้าเข้าใจ ดูเธอตอนนี้วางตัวปกติเป็นกันเองมากขึ้น
ดูไม่ค่อยอึดอัดสักเท่าไหร่

   มื้อเช้าจึงเป็นไปแบบสบายๆ ผมกับไอ้รั่วไม่ปฏิเสธถึงแม้ไม่ชินกับการทานข้าวเป็นมื้อเช้ามาก่อน
พอลองชิมดันอร่อยจนหยุดไม่อยู่ โซ้ยจนหมดอย่างไม่น่าเชื่อ จากนั้นโซไดก็จัดการเคลียร์ค่าใช้จ่าย
ก่อนพาพวกเราตรงมายังหอศิลป์สถานที่จัดงาน

   เหลือเวลายี่สิบนาที ประธานกำลังเดินทางมาที่นี่ ฟังรายงานที่โซไดรับแจ้งจากลูกน้อง บรรยากาศในงานคึกคัก
ด้วยผู้คนรวมทั้งสื่อมวลชนซึ่งมาทำข่าว ชนชั้นมีอันจะกินแสดงตัวกันอุ่นหนาฝาคั่ง ต่างเดินชมอัญมณี บัดนี้อวดโฉม
ในฝาครอบแก้วตั้งให้เห็นเด่นชัด โดยเฉพาะชุดตะเกียงมูลค่ากว่า 80 ล้าน ประกายเพชรวิบวับเล่นไฟวูบวาบตลอดเวลา
น่าทึ่งคือลายซากุระที่เพ้นท์รอบคริสตัล เหมือนภาพสามมิติมีชีวิตชีวาอย่างกับไม่ใช่การเพ้นท์งาน
เหมือนหักกิ่งซากุระมาประดับยังไงยังงั้น

   “ss##$$$..xx บลาๆๆ” เสียงซุบซิบพูดคุยทั่วบริเวณ ลูกค้าอุ่นหนาฝาคั่งแบบนี้ ผมกับไอ้รั่วพลอยชื่นใจ
ถือว่างานนี้ประสบความสำเร็จ พนักงานเราและทีมงานของโซไดยุ่งเป็นระวิง ไม่มีเวลาได้พูดคุยกันด้วยซ้ำ
แม้แต่พลัสก็ต้องแสตนบายด์จุดที่ได้รับมอบหมาย คอยประสานงานกับทีมออร์แกไนซ์ให้เป็นไปตามตารางไม่ผิดพลาด

   ผมกับไอ้รั่วได้รับการแนะนำให้ทักทายคณะข้าราชการ เซเลบไฮโซของญี่ปุ่น คนทำหน้าที่คือโซได
ข้างกายมีคุณคิมประกบเรียกแสงแฟลชจากตากล้องและนักข่าวจนแสบตา ถึงแม้เราไม่มีเวลาพักหายใจเท่าไหร่
แต่ก็รู้สึกภูมิใจที่งานใหญ่ระดับนี้สมบูรณ์ลงตัว

   “เลดี้แอนด์เจทเทิลเมน..บัดนี้ได้เวลาเปิดเคมเปญเครื่องประดับจากไทยแลนด์ร่วมกับบริษัทxxx
โดยประธานกรรมการมิสเตอร์โซไดสุเกะ และบริษัทมณีกาญจ์จากประเทศไทย มอบหมายให้รองประธานฝ่ายบริหารมาร่วม
คือมิสเตอร์วรพรต รัตนมณีกาญจ์ มาพร้อมกรรมการผู้จัดการมิสเตอร์อรัญ ขจรเกียรติวงศ์ เชิญตัวแทนทั้งสองฝ่ายบนเวที..
เรียนเชิญท่านรัฐมนตรีกระทรวงพาณิชย์ มิสเตอร์ฮารุโงะ xxx ขึ้นกล่าวเปิดงาน”
   พิธีกรทำหน้าที่ประกาศ หลังประธานเดินทางมาถึงได้ 5 นาที โดยมีพวกผมต้อนรับอยู่ตรงโซฟารับรองวีไอพี
พวกเราทั้งคณะทยอยเดินขึ้นเวที ท่ามกลางเสียงปรบมือและชัตเตอร์จากช่างภาพสื่อมวลชนทั้งไทยและญี่ปุ่นที่รับเชิญมาร่วมงาน

   ประธานใช้เวลากระชับในการกล่าวเปิดอย่างเป็นทางการ พร้อมตัดริบบิ้นเปิดงาน ตามด้วยการแสดงอุปรากรพื้นบ้านญี่ปุ่น
เป็นการแสดงตีกลองสวมหน้ากาก สร้างความตื่นตาตื่นใจให้ผู้ชมไม่น้อยทีเดียว เท่าที่ฟังคำอธิบายจากจุงเบ
อุปรากรชนิดนี้เป็นการอนุรักษ์ขึ้นทะเบียนไว้แล้ว

   หลังจากนั้นเป็นการเดินแฟชั่นโชว์เครื่องประดับยี่สิบรายการ อาศัยนางแบบนายแบบชื่อดังของญี่ปุ่นโชว์ผลงาน
อลังการบนเวที ท่ามกลางสายตาชื่นชมของเหล่าบรรดาไฮโซทั้งหลาย ปิดท้ายด้วยการให้นางแบบนายแบบที่ใส่เครื่องประดับ
ออกมายืนโพสท่าเปิดประมูลราคาแต่ละชุด

   ผลตอบรับเกินคาด มูลค่าการประมูลจากที่ตั้งเป้าไว้ พุ่งกระฉูดสร้างกำไรกว่า 100% ไอ้รั่วยิ้มหน้าบาน
ไม่มีชิ้นไหนขายไม่ออกหรือราคาดาวน์ลงสักรายการ ตรงข้ามได้ราคางาม พร้อมผู้ประมูลติดต่อรับสินค้ากลับบ้านทุกชิ้น
เหลือชิ้นสำคัญที่โซไดประกาศใช้เป็นสินสอดการแต่งงานของตนเองท่ามกลางแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน พากันฮือฮา
กลายเป็นข่าวใหญ่ไปเรียบร้อย คาดว่าพรุ่งนี้คงขึ้นหน้าหนึ่งแย่งซีนงานแน่ๆ โซไดเลือกเวลาและจังหวะเหมาะ
ในการใช้สื่อได้คุ้มน่าดูชม 

   ชิ้นนี้โซไดจังหรือชื่อจริงไดสุเกะ ใช้วิธีโอนเงินเข้าบริษัทผ่านระบบออนไลน์ ให้ไอ้รั่วติดต่อแผนกบัญชีที่ไทย
ตรวจเช็คยอดเงินเป็นที่เรียบร้อย ทุกอย่างราบรื่นไม่มีปัญหา ไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ถือว่าระบบรักษาความปลอดภัย
ในงานรัดกุมเข้มงวด สมเป็นมืออาชีพ

   หลังส่งประธานและลูกค้าวีไอพีซึ่งหน้าชื่นตาบานยิ้มระรื่นทยอยกลับเป็นที่เรียบร้อย
เรานัดทีมงานฉลองที่ภัตตาคารหรูย่าน Asakusa ทั้งพนักงานของพวกผมและของทีมงานญี่ปุ่น
โดยค่าใช้จ่ายไอ้รั่วเป็นเจ้าภาพตัดเป็นค่าใช้จ่ายเอนเตอร์เทนของบริษัทตามระเบียบ

   งานเลี้ยงเป็นไปอย่างกันเอง สังเกตสายตาพลัสมองตามผมทุกฝีก้าวแต่ไม่กล้าเข้ามาคุย
คงเห็นผมอยู่กับพวกผู้ใหญ่ ยอมรักษามารยาททั้งที่สายตาบ่งบอกชัดอยากคุยกับผมมาก

   “หึ!..แม่ทีมมือโปรมองมึงตาละห้อย” ไอ้รั่วแอบกระซิบ ได้แต่สบตามันดุๆ ถึงยอมเงียบ
จบจากกินอาหารอิ่มหมีพีมัน เป็นช่วงคาราโอเกะ ปล่อยทีมงานวาดลวดลายลีลากันเต็มที่
ทั้งไทยทั้งญี่ปุ่นร่วมสามสิบชีวิต ร้องเล่นเต้นกระจาย

   จุงเบล่ามประจำตัวอธิบายให้ไอ้รั่วฟัง ว่าน้องผู้หญิงจากญี่ปุ่นพูดอะไรกันในกลุ่มถึงหัวเราะเป็นที่สนุกสนาน
ได้ความว่า..เธอบอกเพื่อนชายที่ใส่กางเกงขากระบอกไม่ทันสมัย หากสนใจเธอให้ใส่ขาเดฟซึ่งกำลังฮิต
เปลี่ยนลุคเสียก่อนเธอถึงจะชายตาแล ผมกับไอ้รั่วอมยิ้มตาม

   ห้องจัดเลี้ยงไพรเวท มีแต่ภาษาญี่ปุ่นคุยเซ็งแซ่ เลือดนิยมกันจริงๆ พวกผมจึงกลายเป็นหูหนวกรอจุงเบแปลให้ฟัง
ยกเว้นโซไดกับคุณคิมที่นั่งร่วมโต๊ะใช้ภาษาอังกฤษในการสนทนากับพวกผม

   “คนใส่ขากระบอกน้องบอกไม่เฟี้ยว ใส่ขาเดฟหลุดตูดรัดกระเจี๊ยว! น้องบอกว่าเฟี้ยว..น่ารักจุงเบย..ฮะฮ่าๆ”
ออกอาการรั่วตามเคย แม้จะพูดจาทะลึ่ง แต่ก็เรียกเสียงหัวเราะจากคุณคิมเธอทันควัน

   ดูเธอไม่เคอะเขินมันเลย ตรงกันข้ามขำมันด้วย เห็นแบบนี้ผมเบาใจ เธออาจทำใจได้บ้างแล้ว
เปลี่ยนสถานะเป็นเพื่อนดีที่สุด แต่มีบางอย่างที่ผมยังไม่อาจวางใจได้ แววตาเธอบางครั้งเผลอมองไอ้รั่วอย่างลุ่มหลง
แต่พอรู้ตัวจะรีบเปลี่ยนสีหน้าทันที ถ้าไม่สังเกตให้ดีจะไม่เห็นพิรุธแม้แต่น้อย เพียงแค่นี้ผมไม่หนักใจเท่าไหร่
เป็นเรื่องปกติคนเคยรักฝังใจย่อมหวั่นไหวเป็นของธรรมดา


   พวกผมกรึ่มบรั่นดีราคาแพงพอสมควร ชนแก้วโซไดคอแข็งเอาเรื่อง งานเลี้ยงเลิกราหลังพวกผมขอตัวเคลียร์ค่าใช้จ่าย
ให้ทีมงานที่ยังสนุกอยู่กันต่อ พรุ่งนี้สิบโมงเช้าเรามีเดินทางไปภูเขาฟูจิ เพื่อเล่นสกีตามความฝันของไอ้รั่ว

   กลับถึงบ้านโซได ราตรีสวัสดิ์เรียบร้อยแยกย้ายตรงชานนั่นแหละ
โซไดกับคุณคิมแยกไปทางระเบียงใหญ่ น่าจะเป็นที่พักพวกเขาอยู่โซนนั้น

   ผมกับไอ้รั่วมาทางฝั่งซ้าย มันไม่ยักเข้าห้องตัวเองเนียนนอนพังพาบบนฟูกของผมหน้าตาเฉย ซาซิจังคงมาปูให้

   “หึหึ! พรุ่งนี้กูจะสกีให้วี๊ดวิ้วเลยคอยดู” มันพูด

   “อยากขนาดนั้นเชียว อย่าประมาทไม่ง่ายอย่างที่คิด ระวังตัวด้วยบาดเจ็บไม่คุ้มพรต”
ผมเตือน มันเหลือบตาคมจ้องหน้าผมตอบ ก่อนเผยยิ้มอย่างหล่อส่งให้

   “กูพอเป็นเว้ย! ไม่ต่างสะเก็ตน้ำแข็งหรอกรัน มึงเคยเล่นมานิเป็นครูสอนกูดิ”
ผมเคยเล่นตอนพ่อพาไปเยี่ยมพี่ชายที่อังกฤษ ช่วงนั้นพี่ผมเรียนไฮสคูลเลยมีโอกาสสัมผัส แต่ก็พอเล่นได้ไม่เก่งอะไรมาก

   “แค่ถูๆ ไถๆ ไม่ใช่โปรสกี” ผมออกตัว

   “คึคึ! อยากถูไถไหมเล่า” ยั่วอีก

   “คึกหรือมึง ไม่ดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ที่พักส่วนตัวสะดวกกว่าเยอะ”
ผมต้องอดทน ยังแอบหวั่นมีกล้องสอดแนมอยู่ดี

   “ไม่ว่ากัน..น่าขำเนอะผู้ชายสมัยนี้ ให้มีเมียชายดันส่ายหัว ถ้ามีผัว..กี่คนก็รับไหว..ฮะฮ่าๆๆ” รั่วอีกเมียกู

   “ประสาทล่ะมึง..ที่พูดคงไม่เหมามึงด้วยนะ” ผมหวงหากมันบ้าคิดอย่างที่พูดขึ้นมาจริงๆ

   “กูไม่ทำหรอก ไม่ว่าจะผัวหรือเมีย พอแล้วชีวิตนี้” ฟังมันแล้วเผลอยิ้มจนได้
คงเพราะอารมณ์มันดี ที่งานเรียบร้อยประสบผลสำเร็จงดงาม กอปรกับดื่มบรั่นดีมาด้วย เลยครึ้มอกครึ้มใจเป็นพิเศษ

   “กูรับปาก ชีวิตที่เหลืออยู่จบที่มึงคนเดียว” ผมยืนยัน ลูบหัวมันด้วย เห็นแบบนี้แล้วดูมันเท่ดีชะมัด

   “ต่อให้กูไม่เหลืออะไรมึงก็เอาเหรอ” ผมจ้องตามันเขม็ง พูดเหมือนดูถูกกันซะงั้น

   “หมายความว่าไง” อดเสียงห้วนไม่ได้

   “กูหมายถึง..ต่อให้กูหมดตูดไม่มีไอโฟนใช้มึงก็ไม่คืนคำ” บ้าชิบ!

   “กูรักที่ตัวมึง ไม่ใช่ฐานะ” ย้ำเสียงหนัก

   “โอเค..รู้แล้ว ถึงแม้ไม่มีไอโฟนใช้ รับประกันว่าไม่โหนรถมาทำงานเชื่อกูป่ะ!” ผมงง?

   “พูดอะไรของมึง” งงครับ

   “กูหมายถึง ถ้าไม่เหลืออะไรจริง กูก็ไม่ลำบากโหนรถมาทำงานเว้ย” พอเข้าใจแล้ว ว่ามันต้องการพูดอะไร

   “มึงจะบอกว่ามึงสามารถมาทำงาน โดยไม่ต้องลำบาก..ทำไง”

   “กูเดินเอา เรื่องอะไรจะโหนรถให้เสียชื่อ มีขาก็เดินดิ..คึคึ!”

   “ป๊าบ!..รั่วไปแหละ” ตบหน้าผากมันจนได้ ใส่ไปทีไม่แรงหรอก

   “เคยมือนะมึง ผิดหูลงไม้ลงมือตลอด กูเมียนะรันไม่ใช่กระสอบทราย..นิดหน่อยก็ซ้อม”
ผมเผลอยิ้มปากกว้างกับคำพูดมัน

   “โทษที..กูหมั่นเขี้ยวนี่หว่า..หึหึ” หัวเราะไปด้วย หน้ามันดูตลก

   “ประจำ..เห็นกูเป็นที่ระบาย สนใจอยากเป็นอุลต้าแมนไหม” มาไม้ไหนของมันอีก

   “กูไม่ใช่เด็กติดยอดมนุษย์” ปฏิเสธไม่รับมุก

   “เป็นหน่อยเหอะ ไม่ลำบากสักนิดกับการเป็นอุลต้าแมน ปัจจุบันมึงก้าวข้ามไปแล้วขั้น
ขออีกขั้นมึงก็สามารถเป็นยอดมนุษย์อุลต้าแมนสำเร็จ” เอากับมันดิ มาแบบนี้รั่วชัวร์

   “ว่ามาดิ” เล่นกับเขาหน่อย

   “ชายได้ชายคือยอดชาย แต่ถ้าชายได้ตุ๊ดคือยอดมนุษย์อุลต้าแมน..ฮะฮ่าๆๆ”
พูดจบเผ่นลุกพรวด เลื่อนประตูหนีกลับห้องพร้อมเสียงหัวเราะไม่หยุด ผมได้แต่ส่ายหน้าขำไหล่สั่น
ไม่ว่าเวลาไหนมันยังคงขยันสร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้มให้ผมเสมอ..เหยี่ยวรั่วเอ้ย!!!!



@@โอนจอง รักรั่วๆ..พรต&รัน@@
ตั้งแต่วันนี้จนถึง 31 ก.ค. 56
รายละเอียดหนังสือ

1.นิยายมี 2 เล่มจบ รวมบ็อกเซท 
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา  จำนวนหน้ารวม 500 หน้า
3.ที่คั่นหนังสือ 4 แบบ ตามปก 2 เล่ม
4.ตอนพิเศษที่ไม่ได้ลงในเล้าฯ 10 ตอน
   - เนื้อหาตอนพิเศษ เดินเรื่องต่อเนื่องยอมเปิดตัวเป็นแฟนกันให้พนักงานและคนรอบข้างรับรู้ เพื่อแก้ไขปัญหาที่มีมา พร้อมการฉลองร่วมแสดงความยินดีปริญญาด๊อกเตอร์ของบอมย์เบย์ รวมทริปท่องเที่ยวเทศกาลสำคัญ ฯลฯ ก้าวกระโดดมาถึงตอนปัจจุบันที่เป็นเรื่องช่วงพี่บอมย์กับน้องจอม กินเนื้อที่เล่ม 2 กว่า 70%

รับประกันแพ็คอย่างดี กันกระแทกแน่นหนา

มาจองนะคะราคานิยาย+บ็อกเซท+ ค่าจัดส่งลงทะเบียน 860 บาท  

ฟรี!!!    
เสื้อยืดสีขาวสกรีนลายเหยี่ยวกับสิงห์ มูลค่า 140 บาทสำหรับ 200 ท่านแรก ที่โอนเงินมานะคะ

สามารถโอนและส่งรายละเอียดการโอนได้ที่
   1.โอนได้ที่
ธนาคารไทยพาณิชย์ ออมทรัพย์
เลขที่บัญชี 391-214997-2
ชื่อบัญชี นายภาณุพงศ์ ทับประสูติ

2.โอนแล้วแจ้งรายละเอียดการโอน พร้อมที่อยู่จัดส่งหนังสือมาทาง Mail ได้เลยค่ะluxilove_19690 แอท hotmail ดอท com

Thanks so.
ลักษ์. :L1:

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/E1E0E230E150E230E310E1901_zpsbf8f5244.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/E1E0E230E150E230E310E1901_zpsbf8f5244.jpg.html)

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/E1E0E230E150E230E310E1902_zpscb752b76.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/E1E0E230E150E230E310E1902_zpscb752b76.jpg.html)

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/2013-06-12133053_zps4ef51792.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/2013-06-12133053_zps4ef51792.jpg.html)

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/2013-06-12133117_zps0ccc78da.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/2013-06-12133117_zps0ccc78da.jpg.html)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 18-06-2013 17:25:12

รอมาม่า

 :katai2-1:

ว่าแต่จะจบอีกแล้วเหรอ
พรตกับรันอ่านเท่าไหร่ก็รู้สึกว่าไม่พอ

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :hao5: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 18-06-2013 17:43:03

รั่วจริงๆ   :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 18-06-2013 17:59:46

รั้วไร้คำจำกัดความมมมมม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-06-2013 18:31:52

พรตรั่วตลอดดดด

มาม่าจะมาแล้ว เดาว่ามาจากพลัสรวมพลังคิม

หวั่นใจจัง  :katai1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 18-06-2013 18:55:40

รั่วคงเส้นคงวา.....รั่วไม่บันยะบันยัง....


รอพรต...รั่ววววววๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 18-06-2013 19:15:18

ข้างนอกฝนตกมากกก  กำลังหิวเข้ามารอกินมาม่าด้วยคน  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 18-06-2013 19:35:12

มาอ่าน 2 ตอนเลย นึกว่าน้องลักษ์จะเว้นช่วงหลายวัน
เลยยังไม่ได้อ่าน เอาซะตาลายเลย
มีน้องจอมโผล่มาแจมด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 18-06-2013 19:37:50

ไอ้รั่วอยู่ที่ไหนประไหนใดมันก็รั่วได้ :katai3:
แต่เค้าไม่อยากกินมาม่า  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-06-2013 19:48:01

พรตน่ารักตลอดเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 18-06-2013 19:53:03

รั่วได้ใจจริงๆ
โถฉี่ฉลาดฮามาก คิดได้ไงเนี๊ยะ

อย่าบอกยัยคิมแอบย่องเข้าห้องพรตนะ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 18-06-2013 21:39:20

รั่วต่อได้มั๊ย ยังไม่หิว มาม่ายังไม่อยากกิน  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-06-2013 22:46:23

 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:รั่วแบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วนะพี่รัน :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 19-06-2013 00:52:17

รั่วตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 19-06-2013 02:29:00

" TOTO" "COTTO" " AMERICAN STANDARD" " SANWA" คิดได้ไงโคตรฮาเลยอ่า  :m20:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 19-06-2013 03:34:20

 เตรียม ชามกะตะเกียบ รอกินมาม่า :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-06-2013 03:48:37

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-06-2013 07:55:16

รั่วกว่านี้ไม่มีอีกแล้วอ่าห้ะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-06-2013 08:28:46

พรตนี่รั่วได้ตลอดเวลาเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 19-06-2013 08:34:10

แต่ละมุกนี่คิดได้ไงอะพี่พรต สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด  :laugh:
รอมาม่าค่ะ :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-06-2013 10:52:27

ขอมาม่ารสมหมูสับได้มั๊ยอ่ะ
จะได้ไม่แซ่บมาก :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 19-06-2013 11:05:27

หุๆๆ มุกโถฉี่ฉลาดของพรตขำดี ชอบจ้า^^
.
.
.

“มั้ง..คนรุ่นใหม่กลายเป็นคนขี้เกียจ มีห้องน้ำในห้องนอนซ้า! จะว่าไปสมัยนี้เวลาเป็นเงินเป็นทอง สมัยก่อนไม่ต้องรีบร้อนแข่งขัน เช้าไปทำไร
...ไร่

เกริ่นจนกูอยากรู้ มึงพูดมาทำอย่างกับเมืองไทยไม่มี” เหน็บไปที ทำหน้าสำออยคลำหัวปอยๆ 
...ป้อยๆ

“โอนิชิวะ” คำทักทายพร้อมยื่นมือแช็ค
...เช็ค

“หมายถึงหมูสเต๊ะ
...สะเต๊ะ

“หึ!..แม่ทีมมือโปรมองมึงตาละห้อย” ไอ้รั่วแอบกระซิบ ได้แต่สบตามันดุๆ ถึงยอมเงียบ จบจากกินอาหารอิ่มหมีพลี
...พี

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.36 วันที่ 18/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 19-06-2013 13:37:22

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 27   
(Special Run)

   รู้สึกตัวตื่นปาเข้าไปเจ็ดโมงเช้า
แปลกใจเล็กน้อยไอ้รั่วไม่ยอมมาปลุกผม เมื่อวานมันคงตื่นเต้นพิธีเปิดงานล่อซะไก่โห่
คืนที่ผ่านมามันกรึ่มบรั่นดีแถมยกภูเขาจากอก งานประสบผลสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
ไม่มีเรื่องให้ต้องกังวล คงหลับสบายจนตื่นสาย..

   ลุกบิดขี้เกียจ เตรียมอุปกรณ์ผ้าเช็ดตัวพาดบ่า สำรวจยูกาตะที่สวมอยู่ผูกสายให้เรียบร้อย
ค่อยเลื่อนประตูเปิด..เดินไปหามัน

   “พรต..”

   “-------?------“  ไร้สุ้มเสียงตอบกลับมา

   “พรต..ตื่นหรือยังหืม” เพิ่มความดังเล็กน้อย ไม่มีปฏิกิริยาเงียบเป็นเป่าสาก
นิสัยไอ้รั่วไม่น่าหลับลึก ชักเอะใจถือวิสาสะเลื่อนประตูเปิดเลย

   ภายในห้องว่างเปล่า ไม่เห็นมันอยู่ในนั้น พื้นปูฟูกมีร่องรอยผ่านการใช้ให้เห็น
น่าจะเข้าห้องน้ำเล่นกับโถฉี่อยู่ละมั้ง คงอยากให้ผมหลับสบายไม่ยอมมาปลุก อดยิ้มกับความคิดตัวเองไม่ได้
หลังรู้มันแคร์ความรู้สึกผมมากแค่ไหน เลื่อนประตูปิดเปลี่ยนทิศทางตรงไปห้องอาบน้ำแทน
ตั้งใจเซอร์ไพรส์แกล้งให้ตกใจเสียหน่อย โทษฐานหนีมาไม่ยอมปลุก

   เมื่อวานอภัยให้ได้ วันนี้ไม่มีความจำเป็นที่มันแอบมาเพียงลำพัง เวลานี้เป็นช่วงปกติที่ผมตื่นประจำ..


   มาถึงส่วนล็อกเกอร์ ไม่มีวี่แววสิ่งมีชีวิต หรือกำลังแช่น้ำร้อนอยู่ ไม่รอช้าก้าวไปยังส่วนกั้นผ้า
แหวกเข้าไปด้านใน สายตากวาดมองจนทั่ว ไม่เห็นหัวใครสักคน..เงียบสนิท เอ้! หรืออยู่ห้องอาบน้ำ
หันกลับตรงไปยังห้องอาบน้ำ กวาดสายตามองหายังคงเหมือนเดิม ไม่เจอแม้แต่เงา ไปไหนวะ!

   หรืออาบน้ำเสร็จเดินเล่นในสวน เป็นไปได้มันอาจนึกครึ้มขอชื่นชมบรรยากาศก่อนโบกมือลาไปเล่นสกี
ขากลับดิ่งไปสนามบินไม่ได้แวะมาที่นี่ น่าจะไปเก็บภาพประทับใจอยู่ละมั้ง

   คิดแบบนั้น จัดการทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยอาบน้ำเสร็จสรรพ ค่อยตามไปดู
เผื่อบางทีไปดักรอผมที่ห้องแล้วก็เป็นได้ ใช้เวลาในห้องน้ำร่วมสิบกว่านาที กลับออกมาไม่ลืมแวะสำรวจบริเวณสวน
เผื่อมันยังเพลินอยู่ที่นั่น กลับไม่เห็นใครนอกจากคนสวนที่ตื่นมาดูแลรถน้ำต้นไม้ ถามคงไม่ได้อะไร
คนพวกนี้สื่อสารภาษาอังกฤษไม่ได้ สำคัญผมพูดญี่ปุ่นไม่เป็นเสียด้วยนี่สิ

   ตัดสินใจกลับห้องพัก มันคงไปรอแล้วน่า สาวเท้าให้เร็วขึ้น แม้ใจจะบอกตัวเองว่ามันรอที่นั่น
แต่ลางสังหรณ์บางอย่างทำให้กังวล แอบภาวนาในใจ..ขออย่าให้เกิดเรื่องกับมันเลย

   ถึงห้องผมไม่เรียก ใจร้อนเลื่อนประตูเปิดสภาพห้องยังเหมือนตอนเปิดเข้ามาครั้งแรก ไม่ต่างจากเดิม
สำคัญคือมันไม่ได้อยู่ในนั้น ไม่เสียเวลาดิ่งมาห้องผมเลื่อนประตูเปิด ทุกอย่างปกติไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
เหมือนตอนผมลุกออกไป รู้ตัวตอนนี้ร้อนใจ ไอ้รั่วไม่เคยไปไหนโดยไม่บอกกล่าว สำคัญมันไม่เคยให้ผมตามหา
เป็นวรรคเป็นเวรแบบนี้ พฤติกรรมผิดปกติ ไม่อยากคาดเดาในทางร้าย ดิ่งไปหยิบโทรศัพท์กดโทรเบอร์มัน
มีสัญญาณแต่ไม่รับสาย ผมตรงไปที่ห้องมันอีกครั้ง..ถือสายรอโทรศัพท์ไปพร้อมกัน

   ชัดเลย..เสียงเรียกเข้าดังในห้อง มาจากเสื้อสูทที่มันใส่เมื่อวานนี้แขวนอยู่ในตู้
ไม่รอช้าผมตรงเข้าไปหยิบออกมาดู สำรวจเสื้อเชิ้ตตัวใน กระดุมสัญญาณ GPS ติดอยู่กับเสื้อ เวรแล้วมันไม่ได้เอาติดตัว

   กวาดสายตาเก็บรายละเอียดอย่างถี่ถ้วนไม่ให้ขาดตก กระทั่งเอามือไปคลำที่ฟูกซึ่งเย็นเฉียบ
ไม่มีสัญญาณการนอนก่อนหน้านี่แน่ หากมันเพิ่งตื่นไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ฟูกต้องไม่เย็นขนาดนี้....

   ชุดยูกาตะไม่อยู่ มันสวมชุดนอนยูกาตะ แสดงว่าต้องอยู่ภายในบริเวณบ้าน กลับมาจัดการเปลี่ยน
เครื่องแต่งกายอย่างเร่งรีบ แล้วเปิดสัญญาณมือถือเข้าระบบ GPS อาศัยตามจากกระดุมเม็ดที่ผมเน้นให้มัน
ติดไว้กับกางเกงใน ภาวนาให้มันทำอย่างที่กำชับ พอเครื่องรันเรียบร้อย ผมเข้ารหัสไม่นานสัญญาณจุดแดงเล็กๆ
ก็ปรากฏหน้าจอมือถือของผม แต่พิกัดระยะที่บอกมาทำให้รู้ทันที...พรต!!!!

   เกิดเรื่องแล้ว ระยะทางที่แสดงบนหน้าจอห่างบ้านโซได 70 ไมล์ แถมชี้จุดอยู่ภูเขาฟูจิที่นัดเล่นสกี
สำคัญไอ้รั่วคงไม่ไปโดยไม่บอกอะไรผม และยังไปในชุดยูกาตะ ไม่เอามือถือเสื้อผ้าของใช้อะไรติดตัวด้วย
เรื่องนี้รอไม่ได้ ผมไว้ใจใครที่นี่ไม่ได้กระทั่งโซได คิดดังนั้นโทรหาพนักงานของเรา โดยเน้นติดต่อนิรุธ
ผมไว้ใจเขามากกว่าใคร..กระทั่งพลัสก็ไม่วางใจ

   [ครับ..คุณรัน] นิรุธรับสายเสียงยังงัวเงียเมื่อคืนคงดึก พวกผมกลับก็เกือบสี่ทุ่ม
แต่พวกเขายังสนุกต่อคงดึกพอสมควร

   “ขอโทษที่โทรรบกวนแต่เช้า ผมมีเรื่องให้คุณช่วย” ไม่รอให้อีกฝ่ายงงนาน
ผมไม่มีเวลามาก ก่อนไอ้รั่วจะไม่อยู่จุดเดิม ต้องรีบดำเนินการ

   [ครับ..มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ] ปลายสายเริ่มน้ำเสียงกระตือรือร้น คงจับสำเนียงไม่ชอบมาพากลของผมได้
เจตนาให้เป็นเช่นนั้น ผมพูดเน้นจริงจังดูเป็นเรื่องสำคัญ

   “คุณกับอัฐธิชัย ช่วยมารับสัมภาระของผมกับคุณพรตที่บ้านพักคุณโซไดเช้านี้ เป็นธุระดูแลนำกลับไทยให้ด้วย
ค่าใช้จ่ายค่อยมาเบิกผมทีหลัง  มาด่วนเลยนะ” ผมย้ำชัดเจน

   [ได้ครับ..ผมจะไปกับไอ้อัฐ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ให้ติดต่อใครครับ]

   “เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล ผมฝากไว้หน้าประตู คุณมาขอรับได้เลยบอกเป็นคำสั่งผมเอง”

   [ครับคุณรัน]

   “ขอบใจมาก ขออภัยที่ผมรบกวนการพักผ่อนพวกคุณ” ไม่ลืมรักษามารยาท
ถึงแม้เป็นลูกน้องแต่ผมรบกวนเวลาส่วนตัว ต่อให้เจ้าตัวเต็มใจตามมารยาทผมต้องไม่ลืม
หมายมั่นในใจเสร็จธุระควรตบรางวัลเป็นการส่วนตัวให้ทีหลัง

   จากนั้นจัดการเก็บข้าวของไอ้รั่วในห้องมันเป็นอันดับแรก ไม่ยุ่งยากเท่าไหร่ มันไม่ใช่คนไร้ระเบียบ
เสร็จค่อยมาจัดการของตัวเอง ใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบนาที ผมหิ้วกระเป๋าสองใบเขียนโน๊ตภาษาไทยเหน็บไว้กันพลาดด้วย
อย่างน้อยก็มั่นใจ คนที่นี่อ่านภาษาไทยไม่ได้ ขนาดจุงเบพูดได้อ่านไม่ได้

   “รบกวนฝากกระเป๋าเดินทางผมด้วย เดี๋ยวลูกน้องมารับ ช่วยตรวจค้นเพื่อความสบายใจกันทั้งสองฝ่าย”
ผมพูดภาษาอังกฤษกับรปภ.หน้าประตู เขาทำหน้างง? ไม่เข้าใจที่ผมสื่อสาร เป็นไปตามคาด
เขาไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ ผมเตรียมแผนสำรองไว้แล้ว คือ..

   เปิดกระเป๋าทั้งสองใบ ผายมือเชิญให้เขาตรวจ ใช้ท่าทางการกระทำแทนการสื่อสาร เขาค้อมหัวอย่างเข้าใจ
ค่อยลงมือตรวจค้นตามหน้าที่ เรียบร้อยผายมือให้ผมทุกอย่างโอเค ผมรูดปิดกระเป๋าที่ไม่มีของสำคัญนอกจากสัมภาระส่วนตัว
ทำมือทำไม้ประกอบว่าจะมีคนมารับ เขาพยักหน้ารับรู้ เป็นอันเรียบร้อย เสร็จเลี่ยงออกมายืนหน้าบ้าน โทรหาไอ้กาน

   [ว่าไงมึง..เสร็จงานแล้วเหรอ] น้ำเสียงมันฟังปกติ คงตื่นนานแล้ว

   “เกิดเรื่องกับไอ้พรต กูยังไม่รู้เกิดอะไร มันหายจากบ้านพักของคู่ค้า ระบบสัญญาณ GPS
ที่กูตามตัวมันชี้ระยะห่างโตเกียว 70 ไมล์ เป้าหมายคือภูเขาฟูจิ มึงอยู่ฮอกไกโดใช้เวลาเดินทางมาที่นี่เท่าไหร่”
ควบคุมตัวเองให้นิ่งมากที่สุด รายงานรวบรัดไม่เยิ่นเย้อ

   [เครื่องบินเร็วประมาณ 90 นาที กูจะรีบจองตั๋วไปด่วน] มันบอก

   “อืม..ขอบใจเพื่อน กูคงรอมึงไม่ได้ ไม่อยากให้คลาด กูไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ตอนนี้สัญญาณสามารถบอกจุด หากมีอะไรไม่คาดหมายกูจะตามมันไม่เจอ มึงประสานกับโทนี่
ดาวน์โหลดโปรแกรมตาม GPS ของไอ้รั่วกับโทนี่ บอกมันว่าเกิดอะไรขึ้น กูไม่มีเวลาติดต่อใคร
ต้องโฟกัสความปลอดภัยไอ้รั่ว ฝากเป็นธุระด้วย ถ้ามาถึงดิ่งไปหากูตามสัญญาณนั่นเลย”
ผมวางแผนตามที่คิดไว้ บอกรายละเอียดให้ไอ้กานมันฟัง

   [ได้เพื่อน กูจะแจ้งกลุ่มเราทุกคน ส่วนใครทำยังไงให้พวกมันช่วยคิด ประเด็นคือมึงแน่ใจว่ารับมือได้]
รู้ว่ามันห่วง ผมเองก็ตอบไม่ได้ ไม่รู้ศัตรูมีพรรคพวกเท่าไหร่ แต่จะให้นั่งรอคงไม่ได้ ยิ่งล่าช้าไอ้รั่วจะยิ่งสถานการณ์เลวร้าย
ยังไม่รู้ว่ามันหายไปนานแค่ไหนแล้ว

   “ตอบไม่ได้ กูไม่รู้กำลังคนพวกมัน แต่กูรับปากไม่วู่วาม” ผมตอบ

   [แจ้งความไหม] มันเสนอไอเดีย

   “กูไม่มั่นใจ ว่าแจ้งความจะช่วยได้ ถ้าเกิดคู่ค้ากูอยู่เบื้องหลัง กลับจะทำให้ยุ่งยากกว่าเดิม
พวกมันอาจรู้ตัวไอ้รั่วจะลำบากหากมันคิดทำลายหลักฐาน กูห่วงความปลอดภัยเป็นอันดับแรก
ทำให้เงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจะง่ายกว่า อย่างน้อยสัญญาณบ่งบอกมันยังมีชีวิต
พลังงานส่วนหนึ่งของสัญญาณนี้อิงกับการเต้นของชีพจรคนที่ใช้” ผมอธิบายคร่าวๆ

   [โอเค..เรื่องคุณสมบัติกูพอรู้ กูรับหน้าที่วางแผนกับพวกเพื่อน ยังไงพวกมันคงไม่นิ่ง น่าจะมากันหมด
ถึงจะช้าแต่ยังไงพวกมันมาแน่ ไม่มีใครทิ้งมึงอยู่แล้ว สิงโตดำไม่มีการทิ้งพวก] ผมซึ้งคำพูดมันแอบน้ำตาซึม
เพื่อนกันดูใจยามยาก ผมเองก็มั่นใจ ไอ้โต๋ ตะเกียง ไอ้บอมย์ โทนี่คงมาหมด แม้กระทั่งกลุ่มเหยี่ยวของไอ้รั่ว
ถ้ารู้เรื่องต่อให้แต่ละคนติดภารกิจ ก็ต้องหาวิธีมารวมตัวกันแน่นอน

   “ขอบใจวะกาน กูจะติดต่อมึงเป็นระยะ ตอนนี้ต้องไปที่นั่นเร่งด่วน โดยไม่ให้ระแคะระคาย มึงแนะนำหน่อย”
มันอยู่ญี่ปุ่นมานาน คงพอมีเส้นสายอยู่บ้าง น่าจะแนะนำผมได้

   [กูส่งเบอร์ให้โทรหาเขา ที่เหลือเขาช่วยมึงเอง กูเคลียร์ให้ล่วงหน้า] ว่าแล้วคิดไว้ไม่ผิด เพื่อนผมแต่ละคนไม่ธรรมดา

   “อืม..กูจะติดต่อเขา มึงโทรหากูได้ตลอด” ผมย้ำ

   [โอเค..กูเตรียมตัวบิน ระวังตัวด้วยเพื่อน] เป็นอันยุติการสนทนา
ผมเนียนออกมาโบกแท็กซี่ไปสวนสาธารณะอุเอะโนะ (Ueno Park)
ระหว่างนั่งในรถก็โทรหาคนที่ไอ้กานส่งเบอร์ผ่าน SMS

   [หวัดดีคุณรัน] เสียงผู้ชายปลายสายรับ เหมือนรู้เบอร์นี้เป็นของผม ไอ้กานคงบอกเขาเรียบร้อย

   “ผมต้องรบกวนด้วยครับ..คุณวิทยา” เขาชื่อวิทยากลุ่มยากูซ่า คือข้อมูลคร่าวๆ ที่ไอ้กานส่งให้พร้อมเบอร์โทร

   [ผมจะส่งลูกน้องไปให้ บอกจุดที่คุณให้ไปรับมาครับ] เขาไม่ซักไซ้รายละเอียดยิบย่อย พลอยทำให้ไม่ต้องลำบากใจ

   “ผมรอที่สวนสาธารณะอุเอะโนะ (Ueno Park) ลูกน้องคุณมาถึงโทรหาผมเบอร์นี้
จะรอตรงทางเข้า” ผมบอกจุดนัดหมาย

   [ตกลง..ผมส่งมือดีไปช่วยสามคน น่าจะถึงฟูจิภายในชั่วโมง]

   “ขอบคุณครับ” เราหยุดการสนทนาเท่านั้น ผมใช้ความคิดลำดับเหตุการณ์คาดเดาความเป็นไป
วิเคราะห์นิสัยไอ้รั่ว..มันเป็นคนเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดท้าย หากเดินทางออกจากบ้านคงไม่อยู่ในสภาพยูกาตะ
ที่มันกลัวไข่โผล่แบบนั้นแน่ ประเด็นไปด้วยความเต็มใจคงไม่ใช่

   แต่จะว่าไม่เต็มใจก็มีเรื่องให้ค้าน หากมีการบุกอุ้มถึงห้อง ฝีมือไอ้รั่วมันมีพอตัว ต้องมีการต่อสู้ปะทะกันบ้าง
คงไม่มีใครกินมันง่ายดายกระทั่งผมไม่ได้ยินแม้แต่เสียง สำคัญภายในห้องมันไม่มีการต่อสู้ให้เห็นร่องรอยใช้เป็นหลักฐานนี่สิ

   ยกเว้นมีคนหลอกมันไป และต้องเป็นคนที่มันไม่กล้าปฏิเสธ ต่อให้ไม่ไว้ใจมันก็ควรบอกผม
แต่นี่ไม่บอกให้รู้ ถึงขั้นไม่หยิบมือถือติดมือไปด้วย คงเป็นคนในบ้านที่มันไม่เฉลียวใจ ถ้าให้เดามีช้อยสองตัวเลือก
คือโซไดกับคุณคิมเท่านั้น ที่ไอ้รั่วให้ความเกรงใจ

   ประมวลลึกเข้าไปอีก คุณคิมให้ไปหาไอ้รั่วปฏิเสธแน่ ต่อให้มันไม่คิดอะไรด้วย แต่ฐานะใหม่ของคุณคิม
คือว่าที่ภรรยาของโซไดเจ้าบ้าน คงไม่เหมาะที่มันจะไปพบเป็นการส่วนตัว คนที่น่าสงสัยคงมีโซได
ที่ไอ้รั่วจะไปพบโดยขาดความระมัดระวังเช่นนี้

   ถึงกระนั้นผมยังแอบดีใจที่มันเชื่อคำพูดผม ไม่ประมาทยอมติดเครื่องตามสัญญาณไว้ในกางเกงใน
มันคงไม่ติดชุดยูกาตะหรอกน่า เป็นเบาะแสเดียวทำให้ผมตามหามันถูก อุ่นใจว่ามันยังมีชีวิตอยู่...

   ส่วนรายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน คงต้องรอพบตัวเสียก่อน ทุกอย่างย่อมกระจ่าง
คาดเดาไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ช่วยได้คือผมไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากโซได เพราะไม่อาจไว้ใจเขาก็เท่านั้น..

   แท็กซี่ใช้เวลาสิบห้านาที พาผมมายังจุดหมาย จ่ายเงินลงรถก็พอดีมีชายฉกรรจน์สามคนเข้ามาหา พร้อมค้อมหัวให้

   “สวัสดีครับ..คุณรัน” หนึ่งในนั้นเป็นคนไทย

   “คุณคือ...คุณวิทยา” ถามให้แน่ใจ

   “เปล่าครับ..ผมทันมือขวาคุณวิทยา เขามอบหมายให้มาบริการคุณ
ส่วนอีกสองคนคือเรจิและมินวะ ทำหน้าที่ขับรถด้วย” ผมพยักหน้ารับ

   “เชิญที่รถ เราต้องรีบเดินทาง” ผมก้าวตาม หลังแนะนำเรียบร้อย ผมนั่งหลังกับทันบนรถแคมเมอร์รี่สีดำ
ส่วนเรจิกับมินวะนั่งคู่กันด้านหน้า มินวะรับหน้าที่ขับรถ เชื่อแล้วทำไมให้หมอนี่ขับ เล่นปาดซ้ายแซงขวาคล่องมาก
พ้นจากย่านชุมชนหมอนี่เหยียบจมเท้าปานเหาะ คิดว่าชั่วโมงเดียวถึงคุณวิทยาพูดไม่เกินจริง
ตราบใดที่ลูกน้องเขาขับรถเหมือนจะบิน

   “คุณรู้จักผม ทั้งที่ไม่เคยเจอหน้ามาก่อน” อดถามทันไม่ได้

   “ผมอาศัยรูปถ่ายที่คุณวิทยาให้ดู เพื่อนคุณส่งให้เขาทางโทรศัพท์”
ถึงบางอ้อ มิน่าลงแท็กซี่ปุ๊บเขาตรงเข้ามาทันที สมเป็นยากูซ่ามืออาชีพ

   “ผมไม่รู้กำลังคนของอีกฝ่าย จะช่วยคนของผมคงต้องอาศัยพวกคุณที่ชำนาญพื้นที่เป็นคนวางแผน”
พูดความจริง งานนี้ไม่มีการช่วยฟรี เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ใช่ปัญหาจบงานผมรับผิดชอบได้ ขอแค่ไอ้รั่วปลอดภัย

   “ถึงเป้าหมายค่อยวางแผน ผมรับปากจะทำกันเต็มความสามารถ”
ทันยืนยันมาแบบนี้ผมค่อยโล่งใจ..คิดว่าไอ้รั่วยังคงปลอดภัยดี เพียงแต่ไม่รู้จุดประสงค์ พวกเขาเอาตัวมันไปทำไม..?



มาม่ามาแล้วค๊าาาาาา...เฮ้อ! :heaven :heaven

ขอบคุณพี่ VAN ที่ตรวจคำผิดให้ตลอด

คนเขียนหลุดหล่นประจำ  ตามไปแก้ให้ทุกตอนแล้วนะคะ

ขอบคุณคนอ่านที่ติดตามกันมาเหนียวแน่นยันโค้งสุดท้าย

สนใจหนังสือรบกวนไปดูรายละเอียดหน้า 1 นะคะ 

แจ้งไว้แล้วค่ะ  ฝากผลงานชุดนี้ไว้ในอ้อมกอดอีกเช่นเคย

พร้อมเสื้อยืดสวยๆ ลายเท่ๆ ไว้ใส่เก๋ๆ ฟรี!!! 1 ตัว

อีก 2 ตอนจบแล้วนะคะ ไม่น่าเกินวันเสาร์นี้ค่ะ

ส่วนเนื้อหาที่เหลือประมาณ 20% ของหนังสือ แถมให้เป็นตอนพิเศษ
ใครคิดถึงน้องจอม กับคู่อื่นๆ ได้เจอในหนังสือนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

Luk. :pig4:


   

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 19-06-2013 13:46:02

ลุ้นอ่ะ อ่านไปเกรงไป แอบโล่งอก ที่มาแบบสั้นๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-06-2013 13:56:02

ใจเต้นตึกตักเลย ลุ้นแทนรัน จะเจอพรตมั้ยเนี่ย

เอาเป็นว่ามีคนช่วยแบบนี้แล้วคงไม่ยาก

แต่ใครคือคนพาตัวพรตไป ลุ้นตัวโก่งอ่ะ

บวกเป็ด

รอ2ตอนสุดท้าย

ปล.ขอจองหนุ่มๆเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 19-06-2013 14:00:01

ลุ้นฉี่เหนียวเลย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-06-2013 14:15:03

ไปเอง หรือถูกพาไป  :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 19-06-2013 15:40:37

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-06-2013 15:42:13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 19-06-2013 16:11:26

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-06-2013 16:25:10

ใครพาตัวพรตไปนะ แล้วรันจะไปช่วยทันไหม
ไม่ใช่ยัยคิมลักตัวไปข่มขืนนะ กร๊ากกกกกกกกกก 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-06-2013 16:59:20

พรตคงไม่เป็นอะไรหรอกหนะ รันช่วยพรตให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 19-06-2013 18:09:40

ลุ้นนนน  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-06-2013 18:22:41

พี่พรตอยู่ไหนนนนน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 19-06-2013 18:25:57

ถ้าเป็นแม่ชะนีคิม หรือไซโด ล่ะก็ รันต้องจัดหนักเลยนะ ชิชะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 19-06-2013 19:29:51

พรตก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆ น้า
จะหายไปอย่างง่ายๆ ได้ไง
อย่างที่รันคิดแหละ ต้องออกไปกะคนรู้จักแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 19-06-2013 20:22:06

เกิดอะไรขึ้นกับพรต ??
ไปรั่วอะไรอยู่แถวฟูจิรึป่าวว อาจจะไม่ได้เกิดเรื่องร้ายๆ #คิดบวกก :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 19-06-2013 20:43:26

พร้อมที่จะเผชิญกับมาม่าแล้ว  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 19-06-2013 21:32:50

มาม่าเค้าไม่ค่อยชอบเลยอ่าาาา ไปช่วยรั่วให้ได้นะสิงห์รัน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-06-2013 22:32:50

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:เกิดอะไรขึ้นนนนนนนนนนนนนนนน :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 20-06-2013 00:42:15

หนุ่มๆมารวมตัวกันอีกแน่......

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 20-06-2013 01:12:30

ยิ่งอ่านยิ่งกดดันมากเลย  พรตจะเสียทียัยคิมเสื่อมหรือเปล่าเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 20-06-2013 07:48:48

ชอบกินมาม่านะอร่อยดี แต่ตอนนี้ไม่อยากินอ่ะอิ่มอยู่ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 20-06-2013 08:10:31

ระทึก ตึก ตึก ตึก :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 20-06-2013 09:21:50

ลุ้นๆ ตื่นเต้นๆ แหมมียากูซ่ามาเอี่ยวด้วย ท่าจะมันส์นิ :hao3:
.
.
.
   “-------?------“  ไร้สุ่มเสียง
...สุ้ม

   ยกเว้นมีคนหลอกมันไป และต้องเป็นคนที่มันไม่กล้าปฏิเสธ ต่อให้ไม่ไว้ใจมันก็ควรบอกผม แต่นี่ไม่บอกให้รู้ ถึงขั้นไม่หยิบมือถือติดมือไปด้วย คงเป็นคนในบ้านที่มันไม่เฉลี่ยว
...เฉลียว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 19/6/56 มาแล้ว..มาม่า!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 20-06-2013 15:38:56

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 28   
(Special Run)

   ระหว่างเดินทางผมปรึกษาวางแผนกับทัน
ดูท่าทั้งสามคนฝีมือไม่ธรรมดา ไอ้กานคงเน้นคุณวิทยาเป็นพิเศษให้จัดมือดีมา ฟังคำแนะนำของทันพอจะเดาได้
เขาไม่ให้วู่วามพลีผลาม ไปถึงต้องไม่เปิดเผยตัวตน จับตาดูความเคลื่อนไหวฝ่ายตรงข้าม
คำนวนกำลังคนรวมทั้งทางหนีทีไล่ให้ได้เปรียบค่อยลงมือ ซึ่งผมเห็นด้วย

   จังหวะโทรศัพท์ที่ตั้งสั่นไว้มีสายเข้า ดูเบอร์เป็นไอ้โต๋ รับสายปุ๊บ..มันถามมาทันที

   [มึงโอเคไหม] น้ำเสียงแม้จะนิ่งๆ ตามสไตล์ แต่ผมรู้มันห่วงผมมาก
ทั้งที่มันกับตะเกียงดิวงานอยู่ยุโรป ยังมีใจโทรมา คงรู้จากไอ้กานแล้ว

   “อืม..อย่างน้อยมันยังปลอดภัย สัญญาณกะพริบไม่เปลี่ยนจุด
คิดว่าคงอยู่ที่เก่า กูเดาว่าน่าจะเป็นบ้านพักแถวฟูจิ” ผมบอกอย่างรวบรัด

   [กูกับตะเกียงจองไฟลท์ด่วน..ถึงสว่าง] มันบินข้ามโลกมาเชียว

   “กูไม่อยากให้พวกมึงลำบาก..งานมึงก็มี” พูดตามที่รู้สึก

   [กูจบงานเมื่อวานมีกำหนดกลับพอดี แค่เปลี่ยนเส้นทางหามึงแทน] ฟังแบบนี้ไม่แน่ใจว่ามันพูดให้สบายใจ
หรือเป็นอย่างที่บอกก็สุดจะคาดเดา รู้อย่างเดียวลองไอ้หล่อเทพตั้งใจแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดมันได้

   “ติดต่อกูเบอร์นี้ได้ตลอด..นัดพวกไอ้กานไว้แล้วสิ” ผมถาม

   [นัดแล้ว..ใช่มีแต่กูที่ไปหามึง ไอ้โทนี่ ไอ้บอมย์ ไอ้หน่อง ไอ้ชัด ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ ไปกันครบ
พวกมันถึงก่อน..ไอ้บอมย์ ไอ้โทนี่ถึงไล่เลี่ยกู โทนี่มันเตรียมอุปกรณ์เผื่อฉุกเฉินไปด้วย]
ผมอึ้ง ที่พวกมันยกโขยงมากันครบเซ็ท แสดงถึงความรักความผูกพันที่พวกเรามีให้กันอย่างเหนียวแน่น
กลับกันหากพวกมันคนใดคนหนึ่ง เกิดเรื่องหน้าสิ่วหน้าขวานบ้าง ผมกับไอ้รั่วคงทำเช่นเดียวกัน
ไม่สามารถอยู่นิ่งรอตามข่าวเฉยๆ ได้หรอก..

   “ขอบใจว่ะ ฝากบอกพวกมันกูซึ้งใจทุกคน คงไม่มีเวลาคุยอีกถ้าถึงที่หมาย
รบกวนมึงบอกแทนกูด้วย” ผมฝากมันไป

   [อืม..ตะเกียงฝากให้ใจเย็น ไอ้รั่วฉลาดเป็นกรดประสบการณ์โดนขังกับตะเกียง สอนให้มันรู้ควรทำยังไง
ไม่ว่าศัตรูเป็นใครเป้าหมายต้องการอะไรก็ตาม มันต้องมีวิธีเอาตัวรอดถ่วงเวลาได้แน่ แค่มึงอย่าวู่วามดีที่สุดรัน
กูเชื่อกุนซือเทพแก้ปัญหาได้ พวกกูตามไปสมทบหากสถานการณ์หนักกว่าที่คิดไว้..อย่าเสี่ยงเป็นอันขาด..รอพวกกูก่อน]
ฟังไอ้หล่อมันแนะ ผมไม่มีคำพูดนอกจากตื้นตันใจ ถ้าพวกมันมาต่อให้บุกน้ำลุยไฟก็อุ่นใจกว่านี้มาก

   “อืม..กูรับปาก” พูดให้มันสบายใจ ผมจะพยามทำดีที่สุด

   [โทนี่มั่นใจแบตมึงหมดแน่ สามารถตามหามึงได้คือตัวดักสัญญาณของไอ้รั่ว
เป็นไปได้ให้เบอร์ใครสักคนที่อยู่กับมึงตอนนี้] เพิ่งรู้ตัวหละหลวม ไม่ทันคิดเรื่องนี้
หากเวลายืดเยื้อแบตโทรศัพท์มีสิทธิ์หมด ตอนนี้ใช้ไปพอสมควร ไม่มีสายชาร์ตหรืออะไรติดตัวมาด้วย

   “ทัน..ผมขอเบอร์คุณหน่อย” ไม่รอช้าหันไปบอกทัน
เหมือนเขารู้ว่าผมจะทำอะไร กดเลขหมายใส่หน้าจอมือถือยื่นให้ดูทันที

   “โต๋..มึงเอาเบอร์คนที่ไอ้กานติดต่อมาช่วยกูไว้ คนไทยชื่อทันเบอร์นี้นะเพื่อน..xxxxxx” บอกเบอร์เรียบร้อย

   [โอเค..กูเมมแล้ว ดูแลตัวเองด้วยรัน..เจอกันเพื่อน] จบการสนทนา
การเดินทางปานจะเหาะของผม ย่างเข้าสู่พื้นที่ภูเขาฟูจิเหลือระยะห่างจากเป้าหมายไม่ถึง 10 ไมล์

   “จากนี้อีก 5 ไมล์เป็นบ้านพักส่วนบุคคล น่าจะเป็นสถานที่เพื่อนคุณถูกนำตัวมากักไว้
เราไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ เชื่อว่าพวกมันต้องให้คนส่องกล้องดูเล จะทำให้ไหวตัวขึ้นเสียก่อน
ทางเดียวคือต้องลงจากรถไปเงียบๆ” มินวะคนขับพูดขึ้น เขาดูจากหน้าจอ GPS ที่ติดหน้ารถ..
ระบุที่หมายโดยผมแจ้งพิกัดให้ คุณวิทยาเชี่ยวตัวพ่อจริงๆ ส่งคนคุ้นเคยพื้นที่มาช่วยชนิดที่ว่าไม่ต้องเสียเวลางมโข่ง
ผมพยักหน้าเข้าใจ แสดงว่าต้องเดินต่ออีกกว่าสิบกิโล ต่อให้ลำบากกว่านี้ผมก็ไม่หวั่น..เพื่อมันคนเดียว

   “เล่นสกีเป็นไหม เราจะอ้อมไปทางด้านหลังลัดเลาะไปกับป่าสน
พื้นดินเป็นหิมะ จะเร็วกว่าเดินเท้าปกติ” ทันเป็นคนถาม

   “พอได้..แต่ผมไม่มีสกี รวมทั้งเสื้อกันหนาวด้วย” ไม่คิดว่ามาถึงนี่จะมีหิมะปกคลุมตั้งแต่ตีนเขา
โตเกียวอากาศปกติทุกอย่าง สภาพภูมิอากาศต่างกันริบลับ

   “ฟูจิหิมะปกคลุมทั้งปี” ทันชี้แจงหลังเห็นผมมีสีหน้าครุ่นคิด

   “ไม่ต้องห่วง ผมเตรียมมาเผื่อคุณเรียบร้อย” พวกเขาเป็นมืออาชีพผมพยักหน้ารับ
กระทั่งรถเคลื่อนออกนอกเส้นทางขับฝ่าหิมะจนรถเริ่มวิ่งลำบาก แล้วมาหยุดใต้ต้นสนต้นหนึ่ง
วังเวงลับตาคนไม่น่ามีใครสัญจรผ่านทางนี้ด้วยซ้ำ

   “เข้าใกล้ได้แค่นี้ จากนี้กว่าสิบกิโลเราต้องไปด้วยสกี” ทุกคนลงจากรถอย่างรู้หน้าที่
ดูคล่องแคล่วว่องไวไม่ต้องรอให้ใครบอก เรจิเปิดท้ายรถ รื้ออุปกรณ์ต่างๆ ออกมาส่งให้เรียงตัว
ผมได้เช่นกัน..เสื้อโค้ทมีฮู้ด ถุงมือหนังรองเท้าบูธ แว่นตาเล่นสกี พร้อมตัวสกีรวมไม้ค้ำยันอีกคู่

   พวกเขาแต่งตัวกันรวดเร็วมาก ผมต้องรีบจัดการตัวเองไม่ให้ชักช้า เราใช้เวลาไม่ถึงสามนาทีก็อยู่ในชุดรัดกุม
ทันรับผิดชอบเป็นหัวหน้าทีมชี้เส้นทางว่าต้องไปทางไหน จากนั้นมินวะกับเรจิก็ตีคู่กัน..ไสสกีนำไปก่อน
โดยมีผมตามไปติดๆ มีทันปิดท้ายให้ เขาคงดูความช่ำชองฝีมือไสสกีของผมเพื่อประเมินมาตรฐาน
เมื่อเห็นไม่ลำบากหรือมีปัญหา ก็เร่งความเร็วขึ้นมาตีคู่ผม พร้อมกับเอ่ยปากชม

   “ฝีมือคุณใช้ได้” ผมยิ้มรับ ถ่อมตัวตอบไปว่า

   “พอไหว” ถึงไม่โปรแต่ก็ใช่ว่าไม่เป็น ผมเล่นบ่อยพอตัวกับพี่ชาย
สำคัญผมเชี่ยวเรื่องการทรงตัวบนสเก็ตน้ำแข็ง เรื่องนี้ย่อมไม่ใช่ปัญหา

   “ถ้างั้นเร่งเลยครับ” เขาผิวปากส่งสัญญาณให้เรจิกับมินวะ สิ้นเสียงทั้งสองคนก็สปีดเร็วขึ้น
ดีที่ทางอ้อมของเราเป็นเนินสลับไปมา ขึ้นเนินลงเนินสไลด์ไปตามป่าสน แม้ไม่ใช่ที่สูงเหมือนร่อนลงจากภูเขา
แต่ก็มีแรงส่งมากพอสมควร หากขยับเร่งก็สามารถพุ่งไปโดยไร้แรงต้านเช่นกัน

   เรามาหยุดบังกายที่ต้นสนยักษ์ มองตรงไปข้างหน้าระยะ 500 เมตร มีบ้านปลูกด้วยท่อนชุงสไตล์ตะวันตก
ไม่ใช่ปลูกอย่างของญี่ปุ่น หน้าจอโทรศัพท์ของผมสัญญาณชี้ว่าไอ้รั่วอยู่ข้างในนั้น

   “สำรวจดูซิ..เรจิ” ทันเป็นคนสั่ง เขาสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษ เพื่อให้ผมเข้าใจด้วย
เรจิหยิบกล้องส่องขนาดจิ๋วขึ้นส่องดู  ก่อนพูดให้ได้ยินทุกคน แอบประหลาดใจนิดหน่อย
ที่เรจิกับมินวะสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดี ตั้งแต่ตอนมินวะพูดขณะขับรถแล้ว

   “ทิศเหนือ 40 องศามี 1 บนหลังคาอีก 1 พร้อมขากล้องส่องทางไกล มันง่วนสูบยาเส้นอยู่
ด้านขวาของบ้านอีก 1 ข้างในบ้านไม่รู้จำนวนมองเข้าไปไม่ได้” ทันเปิดแว่นตาที่ครอบปิดออก ขมวดคิ้วใช้ความคิดก่อนสั่งการ

   “มินวะจัดการด้านขวาของบ้าน เรจิเก็บบนหลังคา ผมรับทิศเหนือ” พูดจบสองคนแยกกันไป เหลือผมกับทัน

   “คุณเอาไอ้นี่ติดตัว..ตามผมมา อย่าให้คลาดกับผม” เขาส่งปืนพกสั้นให้ 1 กระบอกชนิดบรรจุกระสุนสิบนัด
พร้อมชุดไฟ 2 อันรวมทั้งไฟแช็ค  ผมไม่ถามว่าส่งชุดไฟให้ทำไมทั้งที่แอบสงสัย ส่วนปืนไม่ต้องถามก็เข้าใจว่าให้ใช้ทำอะไร
คงไม่ให้ถือไว้เล่นๆ แน่ งานนี้ถึงเลือดต้องเตรียมรับมือ ดูจากสถานการณ์แล้ว ฝ่ายตรงข้ามก็มืออาชีพเช่นกัน

   “ชุดไฟไว้ใช้ยามฉุกเฉิน เอาแน่ไม่ได้กับที่นี่” ผมพยักหน้า ก่อนไสสกีตามเขาทิ้งระยะไม่ห่าง
เราไปอย่างเงียบให้ได้มากที่สุด เขาพาอ้อมไปยังทิศเหนือ จนเข้าใกล้ระยะร้อยเมตร ต้องหยุดซุ่มดูเป้าหมาย
มันมีปืนไรเฟิลเป็นอาวุธกำลังหันหน้ามองไปทางทิศใต้ ทำให้ไม่เห็นความเคลื่อนไหวของผมสองคนที่มาทางด้านหลัง
ขณะที่ทันยังคงใจเย็นไม่ขยับหรือทำอะไรต่อ เหมือนเขากำลังรอสัญญาณจากเรจิและมินวะ สิ่งที่ไม่คาดฝันดันเกิดขึ้น

   “เพล้ง!..โครม!..ตุ๊บๆๆ!!..อย่ายิง!!..จับตัวมาให้ได้!!” เสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้น
ผมมองไปยังทางซ้ายของบ้าน หน้าต่างด้านนั้นแตกกระจาย พร้อมร่างที่แค่เห็นก็คุ้นตาพุ่งตัวออกมากลิ้งหลุนๆ
บนพื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะ..

   “พรต..” เป็นมันครับ ยังอยู่ในชุดยูกาตะ ที่เท้าดันมีสกีติดอยู่ พอลุกยืนได้ไสสกีพุ่งหนีสุดชีวิต
คนในบ้านโผล่หัวตามออกมาอีกสี่คน สองในสี่คือคุณคิมและก็พลัส?..ผมอึ้งไปทันที

   ไม่เสียเวลาหาคำตอบ พุ่งตามไอ้รั่วอย่างเร็ว หลังสองในสี่ที่โผล่ออกมาวิ่งตามมัน 1
อีกคนดิ่งไปที่รถสกีติดเครื่องเตรียมไล่กวดมันแน่

   ท่ามกลางความชุลมุน พวกยืนเวรทั้งสามจุดเล็งเป้าไปที่ไอ้รั่วโดยไม่มีการลังเล ถึงแม้คำสั่งตะโกนลั่นห้ามยิง
จากปากคุณคิม แต่คนบนหลังคายังส่องกล้องพร้อมปืนไรเฟิลไปที่มันไม่ฟังเธอด้วยซ้ำ
มันเล็งไอ้รั่วแล้วเรียบร้อย เสียงปืนดังขึ้นทันที..

   “ปุ๊!” ผมเห็นเต็มตา..มันล้มหน้าคะมำไม่เป็นท่า ตีลังกาจนยูกาตะเปิดอ้าไปหลายตลบ ใจผมหล่นวูบ
ไม่สนว่าที่กำลังพุ่งออกไปตกเป็นเป้ายิงของพวกมันหรือไม่ ที่แน่ๆ ผมไม่มีกำบังและก็เด่นสะดุดเป็นที่เรียบร้อย
เสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง

   “ยิงมัน..อย่าให้พวกมันรอดไปได้” คงไม่หมายถึงใครนอกจากผม คำว่าวู่วามประมาทเลิ่นเล่อ
ผมไม่มีเวลาสะกด แค่เห็นมันบาดเจ็บพุ่งออกมาทางหน้าต่าง ภาพสะเก็ดไม้กับกระจกแตกกระจาย
คงได้เลือดไม่มากก็น้อย แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด ร่างกายไปก่อนสมองสั่งเสียอีก ผมรีบไสสกีพุ่งตามมันไปทันที

   ก่อนที่พวกมันจะทันใช้ร่างผมเป็นเป้า เสียงปืนก็ดังขึ้นหูดับตับไหม้ ซึ่งผมไม่มีเวลาหันไปดู
ดิ่งเข้าไปหาร่างที่ฟุบนิ่งบนพื้นอย่างร้อนรน

   “ปังๆๆ!!!...ฟิ้วๆๆ..ปุ๊!!!” ผิดแผนของทันมากโข ที่จะเก็บเงียบเพื่อรุกคืบเข้าใกล้เป้าหมาย
ไอ้รั่วดันโผล่พรวดออกมาเหมือนฉากในหนังบู๊ กลายเป็นการตะลุมบอนสาดกระสุนใส่กันอย่างที่เห็น
ผมเข้าถึงตัวไอ้รั่วโดยไม่มีกระสุนสัมผัสร่าง เป็นเพราะพวกทันยิงสกัดให้..

   “พรต..พรต” ปากผมตะโกนเรียกมันกระวนกระวาย พอถึงรีบจับตัวมันพลิกหงาย
เห็นเลือดหยดลงหิมะย้อมสีแดงใจยิ่งร้อนรุ่มเหมือนไฟเผา

   “อืม..มึงมาแล้ว กูไม่เป็นไร..รัน” มันยิ้มให้ผม แม้ใบหน้าจะเผือดซีดไร้สีไปแล้ว
โชคดีที่แผลมันอยู่บริเวณไหล่ซ้าย กระสุนทะลุออกด้านหน้าไม่ฝังใน ค่อยหายใจโล่งขึ้นหน่อย
อย่างน้อยไม่มีเหลือดตกในแน่นอน

   “ไหวไหม..หลบกันก่อน..ตรงนี้โล่งเกินไป” ผมถามอย่างกังวล

   “ไม่มีเวลาให้หลบแล้ว..พวกมันสิบกว่าคนกำลังมาสมทบ หนีอย่างเดียวเลยมึง”
พอมันพูดแบบนี้ ผมรีบพยุงเอามันลุก

   “มึงไหวแน่นะ” จับมันให้ทรงตัวยืนได้แล้ว ถามด้วยความเป็นกังวล

   “ไปกัน..ไม่ไหวมึงก็ลากกูไป” พูดจบมันผลักผมออก ก่อนไสตัวพุ่งออกไป
แอบจุดยิ้มมุมปากเหมือนต้องการเอาชนะทุกอย่าง พอเห็นความเข้มแข็งของมันแล้วผมไม่มีเวลาคิดเยอะ
เสือกตัวตามไปติดๆ กระสุนที่ยิงมาทางพวกเราคลาดเคลื่อนโดนหิมะกระจาย เฉียดร่างพวกเราศอกกว่าๆ
ที่พวกมันเล็งเป้าไม่ถนัด คงเพราะมีคนยิงสกัด..ทั้งทัน เรจิและมินวะ..

   “แท๊ดๆๆ!!! มันตามมา..ไปเร็ว” เสียงเครื่องยนต์ดังไล่หลัง แสดงว่าไอ้คนที่ขับรถสกีกำลังไล่บี้พวกผมมาติดๆ

   “หลบเข้าป่าสนพรต” ผมบอกไอ้รั่ว มันไม่รอช้าเปลี่ยนทิศเข้าป่าสน
อย่างน้อยป่าสนก็ช่วยให้มันไล่ตามเราลำบากกว่าวิ่งบนทางโล่ง

   “ไปทางไหนต่อ” ไอ้รั่วปากซีดหน้าซีดไร้สีเลือด มันคงหนาวจับใจ
ใส่แค่ยูกาตะชุดเดียว แถมเลือดยังออกจากแผลที่โดนยิงอีก

   ยังดีที่หน้าหล่อๆ ของมันไม่มีบาดแผล นอกจากรอยถลอกเลือดซิบตามหลังมือเกิดจากเศษกระจกและเศษไม้
ของหน้าต่าง ร่างกายภายใต้ชุดยูกาตะต้องมีบอบช้ำไม่มากก็น้อย ผมไม่มีเวลาดูในตอนนี้ เดาเอาจากที่เห็นมันใช้ร่างสูงใหญ่
กระแทกออกมาสุดแรง ทะลุออกมาแบบนั้นไม่เจ็บก็คนเหล็กแล้ว ที่น่ายกย่องคือมันไม่แสดงความอ่อนแอให้เห็นเลยสักนิด

   “มาทางนี้” ผมเบี่ยงออกซ้าย ให้มันตามมาก่อนลดระยะถอยมาคุมหลังแทน
เสียงเครื่องยนต์ยังตามมาไม่ไกล กระทั่งเหลียวไปดูมันอยู่ในระยะสายตาผมแล้ว

   “รีบไปพรต..ไม่ต้องเหลียวหลังมาเด็ดขาด..ไปให้เร็วอีก” ผมตะโกนไล่ให้มันไป
มันได้ยินแทบไม่ต้องรอให้พูดซ้ำ ออกแรงไสสกีเต็มกำลัง

   ความเร็วคนหรือจะสู้เครื่องยนต์ หนำซ้ำมันยังบาดเจ็บ สุดท้ายต้องหมดแรงให้พิพากษาแน่
ยกเว้นผมต้องทำอะไรซักอย่าง เพื่อหยุดไอ้เหี้ยนั่น

   ไม่รอช้าผมรีบหลบกำบังตัวเข้าหลังต้นสน กระชับปืนในมือบรรจงประคองด้วยมือซ้ายแน่น
เล็งไปยังไอ้ระยำอย่างใจเย็น บอกกับตัวเองว่า..

   “ใจเย็นไว้รัน..มึงต้องเย็นกว่านี้ อย่าให้โอกาสหลุดรอดเป็นอันขาด”
พูดคุมอารมณ์ที่พลุกพล่านให้สงบลง จดจ้องระยะห่างที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

   ไอ้ระยำนั่นโฟกัสที่ไอ้รั่วซึ่งกำลังตกเป็นเหยื่อ ให้มันเป็นผู้ล่าอย่างย่ามใจ
มันยกปืนในมือขึ้นเล็งใส่แล้วตอนนี้ คงเห็นได้ระยะที่เหมาะสม ถึงแม้ผมจะว้าวุ่นแต่ก็ต้องใจเย็น
รอจนมันเข้ามาในวิถีกระสุน นิ้วที่อยู่ตรงตำแหน่งไกปืนค่อยเหนี่ยวช้าๆ พร้อมกับจังหวะหยุดหายใจของผมนิ่ง

   “เปรี้ยง!..ปัง!” เสียงปืนดังไล่เลี่ยกัน ก่อนร่างของมันจะกระเด็นตกจากรถ
ปล่อยรถสกีพุ่งชนต้นสนพังไม่เป็นชิ้นดี ส่วนไอ้รั่วรอดอย่างหวุดหวิด

   วิถีกระสุนปืนไอ้ห่านั่นพลาดเป้า โดนต้นสนจนเปลือกไม้กระจุย ผมไม่ได้ฆ่ามันเล็งตรงอกขวาเน้นๆ
ต่อให้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตเหมือนกัน..

   เหน็บปืนด้านหลัง..รีบตามไอ้รั่วทันที ดูแรงไสสกีของมันแผ่วลงเรื่อยๆ เหมือนมันกำลังจะหมดแรงแล้ว
ผมเร่งไสสกีเข้าไปหา นึกห่วงมันจับใจ..ได้เวลาต้องดูแผลห้ามเลือดให้มันก่อน เสียงปืนยังคงดังให้ได้ยินไกลๆ

   จู่ๆ ฟ้าดันครึ้มขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย มืดฝนกะทันหันชนิดมืดฟ้ามัวดิน
พร้อมลมกรรโชกรุนแรงคล้ายกับจะเกิดพายุพัดถล่ม ก่อนห่าฝนเม็ดใหญ่จะกระหน่ำเทลงมาไม่ลืมหูลืมตา
ผมไม่เท่าไหร่มีแว่นสกีช่วยกันเอาไว้ได้ แต่ร่างที่ล้มไม่เป็นท่าอยู่ด้านหน้าหนักหนาสาหัสกว่ามาก

   “พรต!!!” ผมแหกปากตะโกนเรียกมันฝ่าสายฝนที่บ้าคลั่ง
ใจหายไปกับภาพที่มันล้มฟุบพาใจผมปวดหนึบจนอึดอัด

   พอเข้าถึงตัวมันซึ่งกำลังนอนคว่ำหน้าหายใจหอบหนัก เหมือนคนกำลังขาดออกซิเจน
ไม่รอช้ารีบถอดแว่นสวมให้มันแทน แล้วประกบปากเป่าลมช่วยผายปอดให้มันเต็มที่
มันรีบดึงลมหายใจเข้าปอดชนิดเอาเป็นเอาตายอยู่สักพักใหญ่ ค่อยมีอาการดีขึ้น..

   “เหนื่อยแทบขาดใจ..จนกูหมดแรง” มันยังมีหน้าพูดอีก ทั้งที่ตอนนี้หน้ามันซีดจนผมกังวลสุดๆ
ไม่รอช้ารีบแหวกสาบยูกาตะดูแผลให้มันก่อน

   “กูต้องห้ามเลือด” ผมบอก มันไม่พูดอะไร ทั้งเนื้อตัวผมไม่มีอะไรนอกจากเสื้อเชิ้ตตัวในที่เสื้อโค้ทสวมทับอยู่
ผมรีบรูดซิบฉีกชายเสื้อเชิ้ตสุดแรงจนขาดติดมือเป็นชิ้นยาวตามต้องการ

   “แคว๊กกก!!” มันได้แต่มองหน้าผมนิ่ง เม็ดฝนก็ตกลงมาจนเราชุ่มโชกไปหมด
ดีที่เสื้อโค้ทของผมมันเป็นหนังกันน้ำได้ ผมไม่รู้สึกตัวเปียกแม้แต่น้อย แต่สภาพไอ้รั่วตอนนี้
น้ำฝนชะล้างแผลมันจนเห็นรูกระสุนโบ๋เข้าไปเลยทีเดียว แต่เลือดก็ซึมออกมาไม่หยุด

   “ทนนิดนะ” บอกมันเสร็จ ผมรีบสอดผ้าที่ฉีกจากเสื้อรอดใต้แขน แล้วพันทบสองครั้ง
ก่อนจะรัดให้แน่นปิดแผลมันเอาไว้

   “อืม..” มันครางรอดไรฟัน คงทรมานน่าดู หรือไม่ก็เจ็บจนชาไปแล้ว เริ่มจะตัวสั่นเพราะความหนาวที่รุมเร้า

   เราทั้งคู่ยังอยู่ท่ามกลางห่าฝนที่ตกไม่ลืมหูลืมตา จนมองไม่เห็นทัศนียภาพ ไม่รู้ทิศไหนเป็นทิศไหน
ทุกสรรพเสียงถูกกลบด้วยเสียงฝนจนไม่สามารถได้ยินเสียงอื่น ยังไม่ทันได้พูดอะไร
เสียงดังสนั่นปานฟ้าถล่มดินทลายก็กระแทกหูจนอื้อไปหมด

   “ครืนนน!!!..” ไอ้รั่วกัดกรามผุดลุกนั่ง บอกผมอย่างลำบากว่า

   “หิมะถล่ม..พายุใต้ฝุ่นเข้า กูดูข่าวรายงานสภาพอากาศก่อนหน้าไม่ถึงครึ่งชั่วโมง”
มันพูดจบ หิมะที่ว่าก็ทะลักทลายไหลเข้าด้านซ้ายมือพวกเราปานน้ำป่า
ความสูงท่วมหัวกว่าสามสี่เมตร เคลื่อนเข้ามารวดเร็วมาก

   ก่อนหน้าผมมองไม่เห็นเพราะฝนบัง มองเห็นไม่ไกลได้ยินแต่เสียง
พอรู้ก็ดันเข้ามาในระยะประชิดจวนตัวเสียแล้ว ไม่มีเวลาจัดการอะไรทัน

   “พรต..” สัญชาตญาณของผมสั่งตัวเอง คือพุ่งเข้ารวบกอดมันแน่น
ก่อนจะพาม้วนตัวกลิ้งไปยังต้นสนขนาดใหญ่ที่ห่างไม่ถึงสามก้าว...พร้อมกับความมืดมิดเข้าบดบังพวกเราในทันที...

   “ครืนนนน!!..บึ้ม!..โครม!!!”….?



เหลืออีก 2 ตอนนะคะ...

ขอบคุณกับแฟนคลับ ที่อ้าแขนกอดพรต&รันไว้ครอบครอง

เปิดโอนวันแรก ขึ้นแบรนด์เนอร์ก็ได้รับการตอบรับด้วยดี

ขอบคุณมากๆ ค่ะ... :3123: :กอด1: :pig4: :L1:

Luk. :pig4:

ปล.สนใจโอนจองหนังสือ คลิ๊กที่แบรนด์เนอร์มุมซ้ายล่างสุดนะคะ
หรือไม่ก็ดูในกระทู้นี้หน้า 1 ค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 20-06-2013 15:58:38

 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 20-06-2013 16:01:01

พี่พรตตตตตตต
โอ๊ยลุ้นมากมายอะ
 :angry2:ยัยคิมมมมมมมมมมมมม หล่อนจริงๆด้วย บังอาจมากจับพี่พรต 
แถมทำให้พรตเจ็บตัวอีก รันฆ่ามานนนนนนนนนนนนนนนนนนน อุ๊ย ลืมตัว  :katai1:

รอตอนต่อไปลุ้นมากมายอะ อย่าเป็นไรนะพรต :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 20-06-2013 16:08:54

มันเลือดสาด เลยยยย  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 20-06-2013 16:23:14

 :ling1:

ลุ้นที่สุด  2 หนุ่มเจอพายุหิมะซะแล้ว

แต่เชื่อว่าทั้งคู่จะปลอดภัย 

ว่าแล้วต้องมีทั้งพลัสและคิมร่วมมือกัน

ป่านนี้ร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้วมั้ง   :z6:  ขอสักที 

บวกเป็ด

รอ2ตอนที่เหลือค่ะ   :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 20-06-2013 16:34:56

 :katai1:

ค้างงงงงงง ม่ายยยยยยยยย :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 20-06-2013 16:43:21

บู๊กันสุดฤทธิ์สุดเดช  :13223:

เอาใจช่วย พรตกับรัน ให้รอด  สู้ๆ  :ped149: :ped149: :ped149:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-06-2013 16:46:31

หวังว่าพรตจะปลอดภัย :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 20-06-2013 16:52:04

อย่่าเป็นอะไรไปนะทั้งคู่ :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 20-06-2013 17:07:16

อยากรู้มากว่าว่าทำไมไซโดถึงมาร่วมด้วยได้..คิดว่าคิมคนเดียวซะอีก :ling1: :ling1:

มาต่อพรุ่งนี้เลยน้า :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-06-2013 17:10:03

เป็นฝีมือยัยคิมจริงด้วย พรตโดนยิงแถมยังโดนหิมะถล่มใส่
ขอให้รันกับพรตปลอดภัยจนกว่าพวกเพื่อนจะมากันนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 20-06-2013 17:24:53

ค้างอ่าาาา พรตรันอย่าเป็นอะไรน้า  :sad4:
ยัยชะนีคิม  :m31:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 20-06-2013 17:30:38

พี่พรตอย่าเป็นไรไปนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 20-06-2013 17:31:22

 ลุ้นจนสุดตัว พรตกับรันจะรอดไปได้ยังไง ยัยคิมตัวร้ายกับอิเด็กพลัสมันน่า :z6: :beat: :z6: ซะจริง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 20-06-2013 18:29:14

ขอให้พรตกับรันปลอดภัยนะ กรี๊ดค้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 20-06-2013 20:37:34

 :katai1: :katai1:
 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 20-06-2013 21:12:13

โอยยย ลุ้นจนตัวโก่ง :mew5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 20-06-2013 21:29:28

เอาไว้ไม่ผิดว่าต้องน้องพลัสแน่ๆ
แต่ไม่คิดว่ายั้ยคิมจะเอากะเค้าด้วยนะเนี้ย

ปล. รวมเล่มคงได้โอนใกล้ๆ สิ้นเดือนหน้า
ยังไม่มีโอกาสไปที่ตู้เอทีเอ็ม อยู่บ้านนอกห่างไกลความเจริญ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 20-06-2013 21:41:14

รอสมาชิกมาให้ครบแล้วจัดการลุยกันโล้ด    :beat:

มาทำให้พรตบาดเจ็บอย่างนี้ รันจัดการอย่าได้ปรานี     :fire:

พรตจะเป็นไงบ้าง  สู้ๆ   :katai1:    :katai1: 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-06-2013 22:40:27

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 20-06-2013 22:46:58

ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นนนนนน  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 20-06-2013 23:12:22

รันกับพรตรอดจากตรงนี้ไปให้ได้นะ  แม๊งงงงงง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 20-06-2013 23:41:44

เอาใจช่วยพรต....รัน





 :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 20-06-2013 23:44:10

ทำไมชีวิตรักของพรต + รัน ถึงลำบากนัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 20-06-2013 23:56:44

รอลุ้นอย่างเดียวเลย
ลุ้นทั้งเรื่องความปลอดภัยของคู่ทรหด
ปล.ลุ้นเรื่องจองให้ทันคนที่สองร้อยด้วย :laugh:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 21-06-2013 00:19:24

หนุ่มๆ ตอบแทนกลับให้ส่ะใจ
รู้จักพวกนี้น้อยไปล่ะสิ บังอาจลงมือ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-06-2013 01:02:28

รันพรตอย่าเป็นอะไรนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 21-06-2013 06:34:57

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 21-06-2013 09:25:52

คิมกับพลัสบังอาจมาก
รันกับพรตต้องจัดการให้หนักเลยนะ
แต่ตอนนี้ขอให้รันกับพรตปลอดภัยก่อน
เรื่องแก้แค้นไว้ก่อนละกันนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 21-06-2013 09:56:00

ภาวะคับขันสุดๆ!
สงสารพรตจัง :sad4:
ซึ้งน้ำใจรัน ช่วยพรตอย่างไม่ห่วงตัวเองเลยอ่ะ :impress2:
คิมกับพลัส ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ เกินไปน่ะ :angry2:
.
.
.
 [กูกับตะเกียงจองไฟล์ด่วน..ถึงสว่าง] มันบินข้ามโลกมาเชียว
...ไฟลท์


   พวกเขาแต่งตัวกันรวดเร็วมาก ผมต้องรีบจัดการตัวเองไม่ให้ชักช้า เราใช้เวลาไม่ถึงสามนาทีก็อยู่ในชุดรัดกุม ทันรับผิดชอบเป็นหัวหน้าทีมชี้เส้นทางว่าต้องไปทางไหน จากนั้นมินวะกับเรจิก็ตีคู่กัน..ไสสกีนำไปก่อน โดยมีผมตามไปติดๆ มีทันปิดท้ายให้ เขาคงดูความช้ำชอง
...ช่ำชอง


  “พอไหว” ถึงไม่โปรแต่ก็ใช่ว่าไม่เป็น ผมเล่นบ่อยพอตัวกับพี่ชาย สำคัญผมเชี่ยวเรื่องการทรงตัวบนสะเก็ต
...สเก็ต

   “ถ้างั้นเร่งเลยครับ” เขาผิวปากส่งสัญญาณให้เรจิกับมินวะ สิ้นเสียงทั้งสองคนก็สปีดเร็วขึ้น ดีที่ทางอ้อมของเราเป็นเนินสลับไปมา ขึ้นเนินลงเนินสไลท์ไปตามป่าสน แม้ไม่ใช่ที่สูงเหมือนล่อน
...สไลด์...ร่อน

“ทิศเหนือ 40 องศามี 1 บนหลังคาอีก 1 พร้อมขากล้องส่องทางไกล มันง้วน
...ง่วน

พอเข้าถึงตัวมันซึ่งกำลังนอนคว่ำหน้าหายใจหอบหนัก เหมือนคนกำลังขาดอ๊อกซิเจน 
...ออกซิเจน


“หิมะถล่ม..พายุใต้ฝุ่นเข้า กูดูข่าวรายงานสภาพอากาศก่อนหน้าไม่ถึงครึ่งชั่วโมง” มันพูดจบ หิมะที่ว่าก็ทะลักทลายไหลเข้าด้านซ้ายมือพวกเราปานน้ำปา 
...ป่า

“พรต..” สัญชาตญาณของผมสั่งตัวเอง คือพุ่งเข้ารวบกอดมันแน่น ก่อนจะพาม้วนตัวกลิ้งไปยังต้นส้น
...สน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-06-2013 12:01:04

เมื่อไรมา :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 21-06-2013 16:52:34

มารออย่างใจจดจ่อ  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 21-06-2013 17:26:14

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 21-06-2013 17:34:15

 :3125:ทั้งพลัสทั้งคิมรวมถึงอิตาญี่ปุ่นนั่นต้องโดนอย่างหนักไม่งั้นไม่ยอมนะ :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: hatachiii ที่ 21-06-2013 17:53:33

 :pig4:
Sood Yord

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.37 วันที่ 20/6/56 มาม่ารสจัด!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-06-2013 19:12:13

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 29   
(Special Run)

   เสียงต่างๆ เงียบไปได้สักพักใหญ่
ผมกอดไอ้รั่วกลมดิ๊ก ชนิดมันกับผมหลอมเป็นร่างเดียวกันได้ คงกลายเป็นเนื้อเดียวกันไปแล้ว
รับรู้ลมหายใจและหน้าอกกระเพื่อมอย่างสม่ำเสมอค่อยเบาใจ บรรยากาศอึดอัดพอสมควร ลืมตาดูกลับมืดสนิท

   เรียกได้ว่ามืดตึ๊ดตื๋อ ไม่มีแสงช่วยให้มองเห็นว่าเราอยู่สภาพไหน ถ้าให้คาดเดานอนกอดกันกลม
สัมผัสใบไม้กิ่งไม้เศษหิมะเต็มแผ่นหลังผมที่เอาตัวบังมันไว้ แต่ยังไม่มั่นใจเพราะรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรกดทับ

   “พรต..มึงโอเคไหม”

   “กะ..กู..หนาว..กึกๆ!!!” ตอบกระท่อนกระแท่นริมหู ฟันกระทบกึกๆ พลอยทำผมใจเสีย
มันเสียเลือดไปพอสมควร ร่างกายชุ่มน้ำฝนอีก ยูกาตะช่วยไม่ได้สักนิด ยังมานอนบนพื้นหิมะยิ่งหนัก..
สภาพแวดล้อมเลวร้ายสุดๆ ทนมาได้ขนาดนี้ถือว่าอึดโคตร ไม่เพราะชอบออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ
ร่างกายแข็งแรงเป็นทุนอยู่ก่อน มันอาจน๊อคไปแล้ว

   “ทำใจดีดี..กูกำลังหาวิธีแก้ปัญหา..มืดมาก” ผมพูดชิดใบหน้ามัน สัมผัสคางสากมีไรหนวดทิ่มหน้าผมด้วย

   “อื้อ..หนะ..หนาวสัด..กึกๆ” มันเริ่มสั่น ไข้กำลังถามหา ต่อให้ทรหดเหล็กขนาดไหน ย่อมหนีไม่พ้นไข้จับ

   “โอเค..รอแป๊บ” นึกถึงชุดไฟในเสื้อโค้ท ค่อยเถิบตัวลุกยืน

   “โป๊ก!..เชี้ย!” กลับต้องกุมหัวแทน ดันชนเข้ากับท่อนไม้เล่นเอาเจ็บ จนสติชัดแจ๋วกันเลย

   “มะมึง..เป็นไร..กึกๆ!!” มันถามด้วยความเป็นห่วง

   “ไม่เป็นไร มึงไม่ต้องพูดอยู่นิ่งๆ”  ผมคุกเข่าคร่อมมันแทน..ยืนไม่ได้มีท่อนไม้อยู่เหนือหัว
ล่วงเสื้อโค้ทค้นเจอแท่งไฟที่ทันยัดให้สองแท่ง ไฟแช็ค 1 อัน เหมือนหมอนั่นจะรู้ล่วงหน้า ว่าผมได้ใช้ประโยชน์แน่

   ถ้าเป็นอย่างนั้น น่าเปิดตำหนักดีกว่าเป็นยากูซ่า รับรองรวยลูกศิษย์ลูกหาเพียบ
แต่ไม่น่าใช่ทันคงรู้สภาพภูมิอากาศมาจากข่าวอย่างไอ้รั่ว พวกมืออาชีพย่อมมีการเตรียมพร้อมเสมอ..

   “แช๊ะ!..พรึ่บ!” ไฟสว่างโร่ ขับไล่ความมืดจนเห็นสภาพที่เราอยู่ ไอ้รั่วนอนขดกับพื้น
ตัวเปียกชื้นหน้าซีดปากสั่นจนชักจะเขียว มันหนาวจนมือไม้ซีดไปหมด น่าเป็นห่วงสุดๆ อาจหนาวตายเอาได้..

   หัวผมกระแทกคือต้นสน ซึ่งหักโค่นจากแรงถล่มของหิมะ โชคช่วยดันหักทิ่มพื้นตีมุมเป็นจั่ว
กิ่งสนแผ่กันพวกเราไว้ ด้านบนขาวโพลนด้วยหิมะหนาปกทับ เหลือพื้นที่เป็นโพรงได้จั่วค้ำเท่านั้น
ดีที่ลำต้นมีขนาดใหญ่ ถ้าไม่บังเอิญแทยงมุมสามเหลี่ยม ไม่แน่อาจล้มทับผมสองคนดับอนาถไปแล้วทั้งคู่

   กิ่งสนระเกะระกะกลับเป็นหลังคาไม่ให้หิมะกลบฝังพวกเรา เหมือนอยู่ในโพรงใต้ดินแคบๆ
ไม่มีพื้นที่ให้ขยับตัวมากนัก แค่ผมนั่งคุกเข่าหัวเกือบชนท่อนสนแล้ว เหลือระยะไม่ถึงคืบ มีพื้นที่ขยับตัวเล็กน้อย
นอกนั้นเป็นหิมะปิดคลุมทุกด้าน มิน่าถึงมืดสนิทไม่มีแสงรอดให้เห็น

   โชคเข้าข้างที่มีอากาศหายใจ ไม่งั้นขาดอากาศตายกันพอดี ส่วนหนึ่งคงเป็นออกซิเจนที่ต้นสนคายออกมา
หรือไม่คงมีรูระบายอากาศที่ไหนสักแห่ง ผมยังไม่รู้มาจากตรงไหน มองไม่เห็นอะไรนอกจากต้นสนขนาดใหญ่
และหิมะที่คลุมทับเราอยู่ สรุปคืออยู่ใต้หิมะที่ทับถล่มลงมาแน่นอน..   

   เรื่องอื่นไว้ทีหลัง สำคัญไอ้รั่วต้องได้รับการดูแลเร่งด่วน ไม่รอช้าเสียบแท่งไฟกับกิ่งสน
ถอดสกีออกจากเท้าเพื่อสะดวกในการเคลื่อนไหว เอาซ้อนไว้ รูดซิบถอดโค้ทตัวหนา
แค่พ้นร่างอากาศเย็นก็กระแทกใส่จังๆ ขนหัวลุกซู่..ไอ้รั่วมันทนได้ยังไงตั้งนาน

   “พรต..กูถอดชุดมึงนะ..มันเปียก” บอกให้มันรู้ตัว
หน้าซีดจัดหลับตาพริ้มขดตัวงอเป็นดักแด้ไปแล้ว สั่นเทิ้มเหมือนกำลังเข้าทรง

   “กู..หนาว..กึกๆ” มันพูดประโยชน์เดิม ผมจับถอดยูกาตะที่ชุ่มน้ำฝน มันใส่บ๊อกเซอร์ข้างใน
ซึ่งก็เปียกแต่ไม่ชุ่ม ผมจึงไม่ถอด สวมโค้ทที่มีไออุ่นของผมให้แทน จัดการรูดซิปมิดใต้คาง
ดึงฮู้ดคลุมหัวให้ด้วย หันมาปลดสกีจากเท้าทั้งสองข้างมันออก นำไปซ้อนทับของผม

   “อืม..” เสียงมันครางต่ำในคอ คงพอใจที่รู้สึกอุ่นขึ้น โชคดีโค้ทกันน้ำ
หนังด้านนอกเป็นของแท้น้ำฝนไม่สามารถผ่านเข้าข้างใน ทำให้ขนสัตว์ที่บุอยู่ข้างในไม่เปียก
ไอ้รั่วหลังได้รับโค้ทตัวยาวคงโอเคกว่าเดิม 

   แต่จะให้นอนบนหิมะคงไม่ได้ มองหาวัสดุที่สามารถช่วยแก้ปัญหา
มีทางเดียวคือหักกิ่งสนระเกะระกะนี่แหละเอามารองพื้น

   โคตรลำบาก ยังดีได้ถุงมือสกีช่วยไม่งั้นมือพอง ผมหักกิ่งเล็กกิ่งน้อยเท่าที่สามารถหักได้
เอามาปูพื้นรองทับด้วยยูกาตะของไอ้รั่วที่บิดจนหมาด เป็นจังหวะมันลืมตามามอง หลังนอนขดตัวสั่นก่อนหน้า
ผมช้อนอุ้มขยับให้มันขึ้นนอนบนกิ่งไม้ที่ทำไว้

   “ไหวไหม..ดีขึ้นหรือเปล่า” ต้องกัดฟันถาม ตอนนี้คนที่หนาวจนควันพุ่งออกปากคือผมแล้ว

   “อืม..ดีกว่าเดิม..แต่มึงกำลังจะแย่” มันยังอุตส่าห์เป็นห่วงอีก

   “กูยังไหว..มึงเสียเลือดจับไข้แน่ ถ้าไม่มีใครมาช่วย..เราคงลำบาก” บอกไปตรงๆ
ลองเอามือผลักหิมะดูแล้วไม่กะเทาะแม้แต่น้อย ไม่รู้ปกทับเราหนามากแค่ไหน ที่แน่ๆ ผมดันสุดแรงไม่มีการเขยื้อน

   “อืม..ก่อนใครจะมาช่วย กูว่าเราหนาวตายพอดี” มันพูดก็ถูก
ไม่รอช้ารีบล้วงโทรศัพท์ออกมา หมดกันแบตหมด..หน้าจอดับสนิท

   “โทรศัพท์แบตหมด” เสียงอ่อยอย่างสำนึกผิดที่ไม่รอบคอบ

   “ไม่ใช่ความผิดมึง ไม่ต้องทำเสียงเหมือนกำลังใกล้ตาย” มีหน้าพูดให้ฮาอีก ชั่วโมงนี้ฮาไม่ออกจริงๆ

   “ไว้ใจกูไหม..กูมีทีมที่พามาช่วยมึง มีคนไทยด้วยชื่อทัน หมอนี่คงมาช่วยเราเร็วๆ นี้”
แม้ปากบอกไปอย่างนั้น แต่ผมกลับไม่แน่ใจ ทันเองตอนฉุกละหุกสาดกระสุนสู้พวกมัน
ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง ปานนี้จะออกตามหาพวกผมหรือบาดเจ็บกันระนาวก็ยังไม่รู้

   “คึคึ! มาสามคน รับมือเป็นโขยง” ไอ้รั่วตัดความหวังไม่เหลือ

   “เท่าที่เห็นมี 7 “ ผมค้าน

   “ตามมาอีกร่วมสิบ” มันเฉลย

   “เรื่องมันยังไง เล่าให้ฟังซิ” ถือโอกาสให้มันเล่าดีกว่า อยากรู้พลาดท่าได้ยังไง

   “เรื่องมันยาว เล่าจบกลายเป็นศพเพราะหนาวตาย สำคัญกูคอแห้งอยากดื่มน้ำ” จริงของมัน

   “เดี๋ยวกูหาน้ำให้มึง ส่วนเรื่องหนาวกูทนได้ ว่าแต่มึงไหวไหมหืม” ผมปากแข็งไปอย่างนั้น
ทั้งที่ตอนนี้หนาวจับหัวใจ ยังดีเท้าสวมบูทเอาไว้ มือมีถุงมือ นุ่งกางเกงยีนส์กับเสื้อเชิ้ตขาดรุงริ่งเพราะฉีกรัดแผลให้ไอ้รั่ว
สรุปส่วนบนเกือบเปลือย คิดดูว่าหนาวแค่ไหน

   “มึงจะหาน้ำให้ลำบากทำไม แดกหิมะนี่แหละ” พูดจบมันกอบหิมะตรงพื้นจะเอาเข้าปาก ผมต้องจับมือรั้งไว้

   “ใจเย็นพรต มันสกปรก ร่างกายมึงอ่อนแออาจติดเชื้อเข้า ถ้าจะกิน เอาที่นี่ดีกว่า”
ไม่รอช้าโกยหิมะซึ่งค้างกิ่งสนมาป้อนใส่ปากให้ คงกระหายมากกลืนแทบไม่รอละลาย
มันทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย เสียเลือดบาดเจ็บ ต้องการน้ำเป็นเรื่องปกติ

   “ชู่วว!!..ใจเย็นรอละลายก่อน ไม่งั้นร่างกายมึงจะไม่ไหวเอานะพรต” ผมปราม มันยอมอย่างว่าง่าย
หลังกินหิมะแทนน้ำจนพอใจ ก็จ้องตาผม แม้แววตาสีหน้ามันจะดูย่ำแย่เอาการ แต่ความทรนงดื้อรั้นก็ฉายชัด
บอกถึงความอดทนอดกลั้นไม่โอดโอยคร่ำครวญ พอถึงจุดนี้ผมต้องยอมรับว่า..ไอ้รั่วจิตใจแข็งแกร่งจริงๆ

   “รัน..ไม่ใช่กูลามกนะ แก้ผ้ากอดกันเถอะ” 

   “บ้าหรือเปล่า แก้ผ้ายิ่งหนาวเข้าไปใหญ่ ต่อให้กอดไม่มีไฟผิงคงหนาวตาย ถึงหาวัสดุก่อไฟได้
แต่เราจะสำลักควันตายเสียก่อน ทำให้หิมะละลายกูคิดจะเอากิ่งสนเปียกก่อไฟ ค่อยกระเสือกกระสนออกไปข้างนอก
พอดูพื้นที่แล้ว ได้ตายก่อนพอดี” ผมอธิบาย

   “กูไม่ได้ให้ก่อไฟ ที่บอกแก้ผ้ากอดกัน หมายถึงถอดเสื้อแล้วกอดกูไว้ โค้ทตัวที่กูใส่เอาคลุมทั้งคู่
ช่วยกูและมึงไม่ต้องหนาวตายก่อนใครพบศพ” ผมเริ่มเข้าใจความต้องการของมันแล้ว
โค้ทตัวที่ใส่อยู่มีขนสัตว์บุภายในหนามากทีเดียว แต่ก็ใช่จะตัวใหญ่ถึงกับคลุมผู้ชายร่างยักษ์สองคนได้
นอกเสียจากนอนกอดกันเหมือนตอนที่ผมรวบมันหลบหิมะ แล้วคลุมร่างเราแทนผ้าห่มคงพอได้
ประเด็นผมจะนอนทับมันคงไม่สะดวก มันบาดเจ็บแผลที่ได้คงอักเสบ
นอกเสียจากผมนอนด้านล่างให้มันนอนทับผมแทน..

   “ถ้างั้นมึงนอนบนตัวกู คงไม่ต้องถอดเสื้อ เชิ้ตของกูด้านหลังไม่ขาด
มีแค่ส่วนหน้าที่กูฉีกมัดแผลให้มึง กูจะปลดกระดุมออกกอดกูเอาไว้
ห่มทับด้วยโค้ทอีกที..ตกลงไหม” ผมบอกวิธี

   “อืม..กูขยับไม่ไหว จัดการเองนะ” รู้มันทรมาน ที่แข็งใจคงไม่อยากเป็นภาระให้ผมกังวล
มันถึงพยายามฝืนไม่แสดงอาการ หน้าซีดจนไร้สีเลือดคงไม่ต้องเดา ว่ามันสาหัสแค่ไหนในสถานการณ์เลวร้ายนี้

   “สัญญาณ GPS ยังอยู่ในกางเกงใช่ไหม” ถามไปด้วย ระหว่างรูดซิบเสื้อโค้ทถอดออกจากตัวมัน

   “ยังอยู่” มันตอบพร้อมกับห่อตัว เมื่อผิวกระทบอากาศเย็นบาดจิต

   “เอาล่ะนอนคว่ำบนตัวกู..ค่อยๆ ขยับอย่าให้แผลกระเทือน” ผมช่วยพยุงมันให้เลื้อยขึ้นมานอนคว่ำบนตัวผม
แกะกระดุมเผยแผ่นอกเปลือยให้มันทาบทับ ถึงมันจะรวบกอดซุกหน้าซอกคอ แต่ยังรู้แอบสะดุ้งเมื่อสัมผัสกับร่างเย็นผมเข้า
กว่าจะอุ่นได้ต้องรอสักพักเมื่ออุณหภูมิในร่างกายเราถ่ายเทให้กัน พอจัดท่านอนเข้าที่เข้าทางคลี่เสื้อโค้ทห่มให้มัน
เหมือนได้ห่มผ้านวมขนสัตว์ พร้อมกับเอาฮู้ดคลุมหัวให้ด้วย

   “สักพัก คงอุ่นขึ้น” ปากบอกบังคับเสียงไม่ให้สั่น ร่างกายไอ้รั่วร้อนเหมือนจะมีไข้
กลับช่วยผมคลายหนาวพอสมควร ผมกระชับกอดมันแน่น สภาพนี้มันคงหนาวมาก ยิ่งไข้กำเริบด้วยล่ะก็

   “ทนนิดพรต ไอ้โต๋ ไอ้กาน ไอ้บอมย์ โทนี่ ตะเกียง ไอ้วิน ไอ้ชัด ไอ้หน่อง ไอ้ต้าร์ กำลังเดินทางมากัน
พวกมันต้องช่วยเราออกไปจากที่นี่ได้” กระซิบบอกข้างหู ก้มดูมันหลับตาพริ้ม

   “อืม..หวังว่าพวกมันมาทันก่อนเราแข็งตาย”

   “ไอ้กานถึงก่อน ติดต่อกูไม่ได้มันคงไม่นิ่งนอนใจ มึงก็รู้มันไม่ปล่อยให้เราตายน่า ตอนนี้คงลงเครื่องแล้ว
กำลังเดินทางมา” ผมให้กำลังใจมัน  มั่นใจว่าไอ้กานต้องมาช่วย หากรู้สถานการณ์ที่พวกผมเผชิญจากทัน
หรือพวกเรจิ มินวะ คนใดคนหนึ่งมันต้องหาวิธีตามหา อย่างน้อยสัญญาณ GPS ในตัวไอ้รั่วต้องบอกจุดให้มันตามจนเจอ

   “มึงไหวไหม..เล่าให้ฟังดิเกิดอะไรขึ้น” ชวนคุย ไม่อยากให้มันหลับ เว้นเสียแต่มันจะหายหนาว
ไม่อย่างนั้นอันตรายถ้ามันหลับโดยควบคุมตัวเองไม่ได้ กลัวมันจะไม่ตื่น

   “กลับจากห้องมึง..กูเข้านอนไม่ถึงสิบนาที ไม่ทันหลับซาซิจังก็มาเคาะเรียก..บลาๆๆ” มันเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง

   “แอบแปลกใจ แต่กูก็ยอมเลื่อนประตูเปิด เธอยื่นกระดาษมีโน้ตภาษาอังกฤษสั้นๆ
ใจความให้มาพบโซไดที่ห้องหนังสือ มีปัญหาสินค้าของลูกค้ารอคำตอบอยู่ กูชั่งใจไปเรียกมึงดีหรือเปล่า
ใจหนึ่งอยากให้พักผ่อน ถ้ามีปัญหาจริงกูไปรับรู้ค่อยปรึกษามึงทีหลังก็ได้
   ขอให้รู้ข้อมูลว่าเกิดอะไรค่อยว่ากัน ดีกว่าให้มึงมาแหกตาตื่นดึกๆ ความประมาทของกู
คิดว่าอยู่ในบ้านแค่ห้องหนังสือ ไม่เอาอะไรติดตัวไป  ตั้งใจไปรับรู้ซักถามให้กระจ่าง
เกินกำลังพรุ่งนี้ค่อยหารือกับมึงว่าจะแก้ไขกันยังไง ไปถึงห้องหนังสือ กับพบคนที่ไม่คาดหมายแทนที่จะเป็นโซได
มึงลองเดาซิใคร"  มันหยุด ถามผมแทน

   “คุณคิม” ผมตอบโดยไม่ลังเล

   “อืม..ถูกแค่หนึ่ง อีกคนคือพลัส” ไอ้รั่วเฉลย

   “พลัสมาทำอะไร”

   “กูก็แปลกใจ..แต่ก็คิดว่าคนที่นำปัญหาลูกค้ามาแจ้งคงเป็นพลัส เลยทำปกติไม่แสดงความแปลกใจ
ที่เห็นเด็กนั่นในห้องนั้น เพิ่งกลับจากงานเลี้ยงหรือตามมาก็ไม่แน่ใจ”

   “แล้วยังไง” ผมเร่ง อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

   “โซไดตายแล้ว”

   “ห๊ะ!..” เสียงผม เดาว่าเบื้องลึกเบื้องหลังไม่มากก็น้อยโซไดรู้เห็น  พอมันพูดมาแบบนี้หลุดปากสิครับ

   “ใครฆ่า”

   “คิม..เธอโยนความผิดให้กู..บลาๆ” แล้วมันก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ผมฟัง
ภาพจำลองย้อนหลังในคืนเกิดเหตุ

   “ตามผมหรือครับคิม แล้วพลัสมาอยู่ที่นี่ เรื่องเดียวกันหรือเปล่า”

   “ต้องขอโทษที่รบกวน พลัสมาเพราะฉันให้มา” คิมเป็นคนตอบ

   “ตกลงมีปัญหาอะไร คุณโซไดอยู่ไหน” ไอ้รั่วมองหาเจ้าของโน้ตที่เรียกมันมาพบ

   “แบมือมาสิ..ฉันจะให้บางอย่าง ค่อยพบว่าที่สามีฉัน” เธอยังคงมีท่าทางปริศนาใส่มัน

   “ทำไมผมต้องแบมือ” มันไม่ยอมหลงกลง่ายๆ

   “เครื่องประดับที่มีปัญหา คือสร้อยไพลินล้อมเพชรที่ประมูลในงาน ฉันจะให้คุณ” เธอบอก
พอมันฟังก็ไม่เอะใจ ยื่นมือไปให้เธอ พร้อมกับแบมือออกให้ด้วย จากท่ายืนมือไขว้หลังของเธอ
ที่แท้ซ่อนสิ่งนี้ไว้ ก่อนจะนำออกมาวางบนมือไอ้รั่ว แถมกุมมือมันกระชับกำอีกต่างหาก

   “ปืน!!..เล่นอะไรของคุณ” ปืนพกสั้นลูกโม่อัตโนมัติ

   “เปล่า..แค่อยากรู้คุณจะตกใจไหม ควบคุมตัวเองได้ดีนี่..มาเถอะ” เธอแย่งปืนในมือคืน
ก่อนหย่อนใส่ถุงพลาสติกใส ถือติดมือเดินนำออกไป ออกจากห้องหนังสือตรงไปทางด้านขวา
พลัสไม่พูดไม่จาตามหลังไปติดๆ สรุปห้องที่เธอพาไปคือห้องนอน ภาพที่เห็นทำไอ้รั่วเบิ่งตากว้าง

   “คุณโซไดถูกยิง..เรียกรถพยาบาลเร็วคิม” มันกระโจนเข้าหาร่างที่นอนหงายในชุดยูกาตะบนฟูกกลางห้อง
เลือดแดงฉานเต็มไปหมด

   “ไม่จำเป็นต้องเรียก ช่วยไม่ทันแล้ว” เพิ่งรู้สึกว่าร่างนี้ไร้สัญญาณการมีชีวิตไปแล้ว

   “ใครฆ่าเขา..ตายในห้องนอน ไม่มีคนดูแลความปลอดภัยเหรอคิม คุณต้องรีบแจ้งตำรวจ มีกล้องวงจรปิดไหม
ผมจะบอกรันก่อน คุณแจ้งคนในบ้านให้รู้ว่ามีคนร้ายแอบเข้ามายิงโซได” ไอ้รั่วสั่งการเป็นเรื่องเป็นราว

   “ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น นั่งนิ่งๆ” แล้วมันก็ตกใจเป็นครั้งที่สอง เมื่อคิมจ่อปืนสั้นใส่มัน
สั่งเสียงดุไม่ออกอาการล้อเล่น จนมันงง?

   “คิดจะทำอะไรคิม” แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ ขณะนี้มีชายแปลกหน้าโผล่เข้ามาสามคน
 แต่ละคนมีปืนในมือยืนคุมเชิงห่างๆ

   “คนร้ายที่คุณตามหา ก่อนหน้าคือฉันที่ปลิดชีวิตโซได ปัจจุบันไม่ใช่ เปลี่ยนเป็นคุณพร้อมปืนของกลาง
มีรอยนิ้วมือคุณเป็นหลักฐานมัดตัวแน่นหนา” ผมฟังถึงตอนนี้ ถึงกับมุมปากกระตุก แต่ไม่ขัดปล่อยมันเล่าต่อ

   “ผมไม่เข้าใจ คุณฆ่าเขาทำไม แล้วป้ายความผิดให้ผม อย่าบอกปืนกระบอกที่คุณยัดใส่มือผม..คือปืนที่ใช้ฆ่าเขา”

   “ลำดับเหตุการณ์ได้เร็วดี เหตุผลที่ฉันฆ่าเขา เพราะเขาลวนลามฉัน พอฉันไม่ยอมกลับจะใช้กำลัง
สมควรตายสำหรับการกระทำอุกอาจ การที่ฉันโอนอ่อนยอมนอนด้วย ไม่ได้แปลว่ายอมให้ลวนลามตามใจชอบ
ถึงแม้ฉันจะเป็นว่าที่ภรรยา มอบสินสอดราคาแพงที่เขาประกาศในงานวันนี้ ไม่ได้แปลว่าฉันพอใจให้เขามีเซ็กส์ด้วย
ตรงกันข้ามมันเข้าแผนที่ฉันตั้งใจจัดฉากให้เกิดพรุ่งนี้ ตอนเราไปเล่นสกี แผนการฉันวางไว้แล้ว
เพียงแต่ดันลงมือเร็วขึ้นเท่านั้น เพราะตัณหาของโซไดล้วนๆ” ไอ้รั่วบอกแววตาเธอดูแข็งกร้าวไม่มีความอ่อนไหวให้เห็น
บ่งบอกว่าเธอใจเด็ด ส่วนพลัสที่ยืนอยู่ในห้องกลับหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดกัดริมฝีปากแน่น ไม่กล้าสบตาด้วยซ้ำ

   “เธอร่วมมือด้วยหรือพลัส” ไอ้รั่วหันไปถาม

   “คิกคิกๆ!!..การทำให้ตำรวจเชื่อ ต้องมีพยานว่าใครคือคนฆ่าโซได ฉันไม่เห็นพยานที่ไหนเหมาะเท่าพลัส”
คิมเป็นคนเฉลย พร้อมเสียงหัวเราะขันที่เห็นไอ้รั่วตกที่นั่งลำบาก

   “พี่ไม่คิดว่าพลัสจะเป็นคนแบบนี้ มันไม่ถูกต้องจะยอมให้เขาชักจูงไม่ได้นะพลัส” ไอ้รั่วพยายามหว่านล้อม

   “ไม่มีประโยชน์พรต เพื่อความรัก คนเราบางครั้งก็ต้องแลก” คิมยังคงดักทางไว้ ไม่ให้ไอ้รั่วโน้มน้าวพลัสสำเร็จ

   “คุณใช้อะไรล่อเขา..คิม” มันไม่รักษาน้ำใจ เสียงแข็งใส่แล้ว

   “อรัญไงล่ะ..ฉันรับปากจัดฉากช่วยพลัสสมหวัง ดูไม่ออกหรือพรต ว่าพลัสรักเพื่อนสนิทคุณ..
โอ้! ไม่ใช่สิคนรักถึงจะถูก นึกว่าฉันโง่จนดูสายตาพวกคุณที่มองกันไม่ออกงั้นสิ” ผมไม่แปลกใจ
สัมผัสบางอย่างเธอคงรู้ว่าผมกับไอ้รั่วเป็นมากกว่าเพื่อน

   “ที่ทำเพราะแค้นผมเหรอคิม คุณต้องการเอาคืนด้วยการทำลายผม  แค่ผมตอบสนองความรักคุณไม่ได้
ถึงกับลงมือจัดฉากระยำนี้ ผมยอมรับเสียความรู้สึกมาก ไม่นึกว่าคุณจะคิดตื้น ที่คุณทำไม่เรียกว่ารักหรอกคิม
เขาเรียกเห็นแก่ตัว ประสาอะไรโซไดรักคุณมาก รอคุณมานาน คุณยังฆ่าเขาได้ลงคอ จิตใจคุณผิดปกติไปแล้ว
ผมว่าคุณต้องไปพบจิตแพทย์”

   “คึคึ! ถ้าฉันจะผิดปกติล้วนเป็นเพราะคุณ..คุณนั่นแหละผลักดันให้ฉันต้องทำอย่างนี้
คุณตัดสัมพันธ์ฉันยังไม่เจ็บปวดเท่าคุณหยามศักดิ์ศรีฉันไม่มีชิ้นดี กล้าดียังไงถึงคบผู้ชาย
ที่ผ่านมาหมายความว่าฉันเสียบริสุทธิ์ให้กับเกย์อย่างนั้นเหรอพรต..ฮะฮ่าๆ คุณรู้ตัวว่ามีรสนิยมแบบนี้
มาทำร้ายฉันทำไม ทำให้ฉันรักมีความหวังเพื่อมาพบความจริงอันโหดร้ายเหรอพรต ใครกันที่เลวทรามต่ำช้า
คุณต่างหากเป็นต้นเหตุปัญหาทั้งหมด”

   ไอ้รั่วมันบอกพอฟังแบบนี้พูดไม่ออก เหมือนน้ำท่วมปาก ให้มันค้านว่าก่อนหน้าไม่คิดจะมีแฟนผู้ชายคงไม่มีประโยชน์
เมื่อเธอปักใจเชื่อไปแล้ว ยากที่จะพูดให้เข้าใจ เรื่องมันละเอียดอ่อนเกินกว่าชี้แจงในภาวะอารมณ์ที่ไม่ปกติอย่างตอนนี้
มันมั่นใจแล้วว่าเธอเป็นโรคจิตเข้าขั้นรุนแรง คนปกติไม่อาฆาตพยาบาทขนาดนี้หรอก

   “คุณคิดจะทำยังไงกับผม” มันมองไม่เห็นทางรอด คิดใช้วิธีต่อรอง

   “ถ้าคุณไม่อยากติดคุกหัวโต ทำตัวดีๆ พรุ่งนี้รับรองข่าวใหญ่ คุณจะเป็นฆาตกรหรือเป็นผู้บริสุทธิ์
ทุกอย่างอยู่ในกำมือฉัน” เธอยื่นข้อเสนอที่มันเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการ

   “คุณต้องการให้ผมทำอะไร”

   “ไปกับฉัน”

   “ที่ไหน”

   “ภูเขาฟูจิ”

   “ไปทำไม”

   “ไม่ต้องถาม”

   “ผมไม่ตามคุณไปไหนทั้งนั้น ถ้าไม่บอกความจริง” มันยืนกราน

   “คุณมีสิทธิ์เลือกเหรอพรต..อย่าลืมว่าคุณเป็นผู้ต้องหาฆาตกรรมนักธุรกิจหนุ่มในบ้านเขา
สาเหตุเพราะสิเน่หาว่าที่ภรรยาเขา เลยลงมือฆ่า” มันอึ้งเมื่อได้ฟังประโยคนี้จากปากเธอ

   “คุณเอาอะไรมาพูดห๊ะ! ผมเนี่ยะนะสิเน่หา ถึงกับหน้ามืดฆ่าโซไดเพราะหึงหวงคุณ”

   “หึหึ! คุณไม่มีทางแก้ตัว ฉันมีหลักฐานอยากเห็นไหม ดูให้เต็มตา” พูดจบเธอเอาโทรศัพท์ออกมาเปิดไฟล์รูป
เป็นภาพที่เธอจูบมันในรถ ซึ่งผมเพิ่งรู้เช่นกันว่ามันโดนเธอขโมยจูบ คงจับสัญญาณผมได้ว่ารู้สึกยังไง
รีบชี้แจงใหญ่ว่าเป็นการแตะปากเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้ง เธอคงต้องการหลักฐานมากกว่าถึงถ่ายรูปนี้
ไม่คิดว่าจะเอามาใช้แบบนี้

   “คุณสกปรกมากคิม ไม่เหมาะกับการเป็นศิลปิน ผมเสียดายความรู้ความสามารถที่คุณมี หยุดทำเรื่องบ้าๆ นี้ซะ
มอบตัวกับตำรวจโทษหนักอาจกลายเป็นเบา อย่างน้อยคุณมีข้อแก้ต่างให้ตัวเอง ทำไปเพื่อป้องกันตัว
เพราะคุณถูกล่วงละเมิดทางเพศ” มันพยายามใช้โอกาสที่เหลือ โน้มน้าวให้เธอเปลี่ยนความตั้งใจ

   “อย่าหลอกฉันเสียให้ยาก ฉันไม่ใช่เด็กสองขวบที่คุณจะเป่าหูพรต ทุกอย่างกำหนดไว้แล้ว
ต่อให้คุณไม่แนะนำฉันก็มีวิธีเอาตัวรอด เรื่องทั้งหมดฉันเตรียมการเป็นอาทิตย์ ไม่เห็นเหรอว่าคนของโซไดคือคนของฉัน
คุณขาดความรอบคอบเอง นับตั้งแต่วางแผนเปลี่ยนที่พักของคุณแล้วพรต ล้วนอยู่ในแผนฉันทั้งหมด” ไอ้รั่วถึงกับคิ้วกระตุก
เมื่อเธอเฉลยแบบนี้ มันเพิ่งเข้าใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เป็นความผิดพลาด คือความตั้งใจที่วางแผนไว้ดิบดี

   “คุณแน่ใจตำรวจจะเชื่อ” แต่มันก็ยังพยายามหลอกล่อ

   “หึหึ! ระหว่างฉันที่เป็นเสมือนคนในครอบครัวโซได ควบตำแหน่งว่าที่ภรรยามีกำหนดเข้าพิธีเดือนหน้า
แล้วคุณซึ่งเป็นแค่คู่ค้าทางธุรกิจ ซ้ำมีอดีตกับว่าที่ภรรยาผู้ตาย แถมลงมือสังหารเขาคาบ้าน หลักฐานลายนิ้วมือบนกระบอกปืน
พยานบุคคลคือลูกน้องในบริษัทฯ รวมถึงคนในบ้าน ใครมีความน่าเชื่อถือกว่ากัน ไม่ต้องรวมฉันที่สามารถเล่นละครตบตาได้ด้วยซ้ำ
แค่นี้คุณก็ดิ้นไม่หลุดแล้วพรต”

   “แต่ปืนนั่นคุณจับเหมือนกัน แถมเป็นผู้ร้ายตัวจริง ลายนิ้วมือของคุณก็ต้องมีด้วย” มันยันอย่างที่เห็นว่าเธอเองก็จับ

   “ฮะฮ่าๆ..บางครั้งคุณก็โง่ ฉันวางแผนมาขนาดนี้ จะพลาดให้ตัวเองเข้าซังเตทำไม ไม่รู้ก็ดูไว้ซะ”
พูดจบเธอดึงที่ข้อมือ กลายเป็นสวมถุงมือบางแนบเนื้อทั้งสองข้าง ถ้าเธอไม่ดึงออกมาไม่มีทางรู้
ทำจากซิลิโคนอย่างดีเนื้อบางใส สวมแล้วหลอกตาเหมือนไม่ได้สวม

   “นี่คุณ..” มันพูดไม่ออก ได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างหัวเสีย มันบอกผมว่าโคตรเจ็บใจ ที่เสียรู้เธอ

   “ตกลงอยากรอดหรือยากติดคุกหัวโต” เธอวกมาเรื่องทางเลือก

   “บอกได้ไหม ให้ผมไปทำไม” มันเห็นว่าดื้อเพ่งคงไม่มีประโยชน์ ยอมอ่อนให้เธอตายใจ
ค่อยหาจังหวะเอาตัวรอด ถ้าเจอผมย่อมมีทางออก มันเชื่อผมต้องหาทางแก้ไขเรื่องนี้ได้ ตอนนี้มันมืดแปดด้าน

   “ฉันจะพาคุณไปตามโปรแกรมเดิมไม่ให้มีพิรุธ แค่ทำตัวดีๆ ว่าง่าย สำคัญเลิกกับอรัญซะ
ยอมแต่งงานกับฉันเรื่องทั้งหมดจบด้วยดี ฉันมั่นใจคุณยังคงมีความเป็นลูกผู้ชาย ถ้าได้มีอะไรกับผู้หญิงอีก ต้องหูตาสว่าง”

   เธอบ้าแล้วจริงๆ ที่พูดแบบนี้ ผมกับไอ้รั่วคิดไม่ต่างกัน มันก็ยืนยันว่าเธอบ้าไปแล้ว เข้าขั้นผิดปกติรุนแรง
แต่มันต้องใจเย็นไม่วู่วาม เมื่อมีช่องทางเพียงเล็กน้อย จึงตัดสินใจคว้าโอกาสนี้ หากยอมอ่อนให้เธอ
อย่างน้อยก็พอมีทางหนีทีไล่ สามารถถ่วงเวลาได้ ผมต้องผิดสังเกต เมื่อผิดสังเกตก็ต้องออกตามหามัน
จากสัญญาณ GPS ที่ใส่ในกางเกงตามคำสั่ง

   ถึงตอนนี้ ผมรู้ว่ามันฉลาดเอาตัวรอดคำนวณไม่พลาด แต่ดันพลาดตอนนาทีสุดท้าย
ขณะพวกผมกำลังวางแผนช่วยมันออกมา

   “หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำไมมึงเปลี่ยนใจไม่รอกู พุ่งทะลุหน้าต่างแถมใส่สกีพร้อมสรรพ
เหมือนมึงเตรียมจะหนี” ผมเป็นฝ่ายถาม

   “เธอพากูออกจากบ้านคืนนั้น มาถึงเนินเขาประมาณตีสาม ถ้ากูเดาเวลาไม่ผิด สำคัญคือเธออ่อนให้กูพอสมควร
เพียงแค่กูพูดดีด้วยไม่หัวแข็ง จัดอาหารให้ ยกเว้นเสื้อผ้าเธอไม่ประมาทให้ชุดปกติ อย่างน้อยยูกาตะเนื้อบาง
คงเป็นอุปสรรคหากคิดหนีท่ามกลางหิมะ แถมเปิดข่าวพยากรณ์อากาศจะเกิดพายุหิมะถล่มวันนี้
เหมือนบอกเป็นนัย คิดหนีไม่มีประโยชน์”

   “มึงก็รู้เธอวางแผนดักมึงหมด ทำไมตัดสินใจเสี่ยง ไม่อย่างนั้นมึงอาจตายได้ ที่หนีห่ากระสุนโดยไม่ห่วงชีวิต”
ผมอดเสียงห้วนใส่ไม่ได้ ที่ทำอะไรไม่ห่วงตัวเอง ถึงเหตุการณ์จะผ่านมาแล้วก็เถอะ แต่มันก็โดนยิง

   “กูกะรอมึงมาช่วย ถ้าหากพลัสไม่ดันไปรู้ความลับเข้าเสียก่อน พลัสแอบไปได้ยินแผนการของคิม
เธอตั้งใจเก็บมึง หลังรู้มึงออกจากบ้านไม่สอบถามการหายตัวของกู เก็บกระเป๋าฝากรปภ.
ทำให้เธอรู้มึงต้องลงมือทำอะไรบางอย่าง เอามึงไว้ไม่ได้แผนที่ทำมาอาจล้มไม่เป็นท่า
   เธอกำชับลูกน้องอีกกลุ่มที่กำลังเดินทางมาสมทบร่วมสิบคน ว่าเห็นมึงที่ไหนเก็บได้ทันที
แล้วจะป้ายความผิดการตายของโซไดให้มึงรับแทน โดยใช้กล้องวงจรปิดที่มึงเก็บกระเป๋าออกจากบ้าน
ไม่ล่ำลาใครแม้แต่เธอเพื่อเชื่อมเข้ากับคดี พอพลัสมันรู้ว่าคิมคิดฆ่ามึง มันก็มาปรึกษากู หันหัวเรือเป็นกูแทน
เพื่อจะให้กูส่งข่าวให้มึงรู้
   พลัสโดนยึดโทรศัพท์ อุปกรณ์ติดต่อทุกอย่างยึดหมด เธอไม่ไว้ใจ  แม้แต่พลัสก็ไม่ยกเว้น
ดังนั้นมันไม่สะดวกจะปลีกตัวไปแจ้งข่าวให้มึง ทางเดียวที่เราเห็นตรงกันคือ ให้กูหนีออกไปบอกมึง
มันช่วยกูได้คือเอาสกีที่เก็บอยู่ในบ้านมาให้กู ขณะที่พวกนั้นกำลังปรึกษากันนอกห้องที่ขังกู พลัสอ้างกับเธอว่า
จะอยู่คุยเป็นเพื่อนกูไม่ให้เครียด เธอประมาทกูถึงได้พุ่งตัวทะลุหน้าต่างหลบออกมาอย่างที่เห็น”

              ผมเข้าใจแล้ว มันเสี่ยงเพราะอะไร พอฟังแอบน้ำตาซึม มันยอมอดทนอดกลั้นมาทั้งคืน
แต่พอรู้ผมตกอยู่ในอันตรายกลับยอมเสี่ยงชีวิต เพื่อจะหนีออกมาบอกผม หรือไม่ก็ไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือล่อผมไปติดกับ

   อ้อมแขนผมกระชับกอดแน่น มันคงรู้สึกได้ ค่อยเงยหน้ามาสบตาผมกำลังจ้องมันอยู่
ระหว่างเราไม่มีคำพูด มีแต่แววตาถ่ายทอดให้กันแทน ก่อนผมจะเชยคางมันเงยรับจูบอ่อนโยน..

   “กูรักมึง..พรต”

   “กูก็รักมึง..รัน”

   “กูรับปาก จะไม่ให้มึงเป็นอะไร เราต้องรอดไปจัดการเธอ”

   “อืม..ถึงแม้ต้องตาย ได้ตายในอ้อมกอดมึงกูไม่เสียใจสักนิดเหอะ”
ผมรีบมือตะครุบปากมันไว้ ห้ามไม่ให้พูดเรื่องไม่เป็นมงคล

   “ไม่มีใครตายทั้งนั้นพรต เชื่อกู..อดทนอีกนิดไอ้กานมันกำลังรีบมา” ไม่มีคำพูดอะไรอีก
นอกจากประกบปากมอบจูบปลอบโยนแทนคำสัญญา ผมไม่มีวันยอมให้มันตาย
จะต้องพามันรอดออกไปจัดการตัวแม่ที่ทำให้เรื่องเลวร้ายนี้เกิดขึ้น..?


มาต่อแล้วนะคะ

ตอนหน้าจบแล้วนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด

ขอบคุณที่จองหนังสือกัน..อิอิ

รักคนอ่านทุกคน...

Luk. :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kimboom ที่ 21-06-2013 19:25:28

ตีตั๋วจองอ่านคนแรก...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 21-06-2013 19:39:11

ฆ่าได้แม้กระทั่งคนที่รักตัวเองที่สุด
ไม่ปลอดภัยแน่ๆ ถ้ามีคนอย่างยัยคิมอยู่ในสังคม โรคจิตมาก
ฉันจะรอดูจุดจบของเธอนะ ไม่ตายดีแน่ :beat:
 ตอนหน้าจะจบแล้วหรอ งื้อออออออ ยังไม่อยากให้จบเลย
คิดถึงสิงห์รันกับไอ้รั่วววววว :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 21-06-2013 19:41:27

ยัยคิมมมมม บ้าไปแล้วจริงๆด้วย :mew5:

พรต+รันสู้ๆ  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 21-06-2013 19:44:58

ชะนีเป็นบ้านี่เอง

โอ๊ย ปวดหัวแทน
รอลุ้นว่าจะแก้เกมยังไงนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 21-06-2013 20:10:26

รออ่านจากหนังสือเก็บตอนน่าสนใจไว้
ส่งเมลล์แจ้งส่งค่าโอนไปเป็นไงตอบ
ด้วยนะอีหนู เพิ่งส่งเมลล์เมื่อกี้ เพราะ
เป็นพวกโลเทคมาก ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 21-06-2013 20:33:01

สงสารพรต :hao5: ยัยคิมโคตรจะบ้าโรคจิตขั้นรุนแรง ฆ่าได้แม้แต่คนที่รักที่รอตัวเองมันน่า :beat: หวังว่าเดอะแกงค์คงจะมาช่วยพรตกับรันได้ทันก่อนจะแข็งตาย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Annko ที่ 21-06-2013 20:42:30

ตอนที่แล้วมาม่ารสแซ๋บ
ตอนนี้ต้องยกให้ ยิ่งกว่าต้มยำกุ้งจี๊ดจ๊าดอีกค่ะ
แต่งเรื่องราวได้สนุกมาก ถ้ามีโอกาสได้สร้างละครนะ โห เรทติ้งพุ่งขึ้นสูงแน่ค่ะ
สนุกมากๆ ยิ่งใกล้จบยิ่งเข้มข้นเหมือนต้มยำก้นถ้วยที่เข้มข้นจริงๆค่ะ
^^
ยัยคิมนี่แสบตัวแม่จริงๆ
เอาใจช่วยพรตกับรันให้มาจัดการยัยนี่ให้ได้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 21-06-2013 20:56:31

ซึ้ใจกับความรักของทั้งคู่

ขอบคุณที่มาต่อครับ
เสียดายที่เรื่องนี้จะจบแล้ว แต่ขอบอกว่าจะติดตามเรื่องต่อๆไปด้วย ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-06-2013 21:00:18

สุโค่ย ลุ้นแทนพรตรัน

คิมร้ายได้สุดทางจริงๆ

รอเพืื่อนๆมาช่วยคู่รักทรหดคู่นี้ เพื่อไปจัดการตัวแม่

บวกเป็ด

รอตอนจบค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-06-2013 21:05:51

เลวมากกกกกก  :beat: :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 21-06-2013 21:14:19

โฮกกกก  ตอนหน้าจะจบแล้ววว   :hao5:
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 21-06-2013 21:58:35

คิมโรคจิตอ่ะ  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-06-2013 22:32:48

 :mew4: หนาวเนื้อห่มเนื้อหายหนาวจริงๆ ใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 21-06-2013 23:10:55

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: อีคิมอีนังมารร้ายขนานแท้เลยนะ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 21-06-2013 23:37:53

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 21-06-2013 23:45:10

โอ้...แม่เจ้า นางร้ายกว่าที่คิด
ว่าที่สามีแสนดียังซวยไปด้วย น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 21-06-2013 23:45:37

ยัยโรคจิต !!!!!  :m31:
พรต รันเอาใจช่วยนะ  :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 21-06-2013 23:50:49

ยัยคิมเป็นโรคจิตนี่เอง
จะจบแล้วo_O

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-06-2013 01:16:00

คิมร้ายกาจจริง ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 22-06-2013 03:54:08

 :เฮ้อ:  เพลียกะยายคิม

 :hao5: ขอให้ทั้งสองคนปลอดภัย  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 22-06-2013 04:08:23

 :mew4:

ซึ้งรันอะ

 o12คิมนี้สงสัยเป็นโรคเก็บกดอะ ดูชีจิตๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 22-06-2013 08:39:12

รักซึมลึก  สงสารพรตกะรัน ยัยคิมนี่โรคจิตจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 22-06-2013 10:32:50

คิมบ้าไปแร้วววว ฆ่าคนไปคนนึง กับคิดจะฆ่าอีกคน
ใครก็ได้มาช่วยพรตรันเร็วเข้า :serius2:
.
.
.
โคตรลำบาก ยังดีได้ถุงมือสกีช่วยไม่งั้นมือพอง ผมหักกิ่งเล็กกิ่งน้อยเท่าที่สามารถหักได้ เอามาปูพื้นรองทับด้วยยูกาตะของไอ้รั่วที่บิดจนมาด
...หมาด

   “ไว้ใจกูไหม..กูมีทีมที่พามาช่วยมึง มีคนไทยด้วยชื่อทัน หมอนี่คงมาช่วยเราเร็วๆ นี้” แม้ปากบอกไปอย่างนั้น แต่ผมกลับไม่แน่ใจ ทันเองตอนชุกละหุก
...ฉุกละหุก

   “เดี๋ยวกูหาน้ำให้มึง ส่วนเรื่องหนาวกูทนได้ ว่าแต่มึงไหวไหมหืม” ผมปากแข็งไปอย่างนั้น ทั้งที่ตอนนี้หนาวจับหัวใจ ยังดีเท้าสวมบูธเอาไว้
...บูท

 “ชู่วว!!..ใจเย็นรอละลายก่อน ไม่งั้นร่างกายมึงจะไม่ไหวเอานะพรต” ผมปราม มันยอมอย่างว่าง่าย หลังกินหิมะแทนน้ำจนพอใจ ก็จ้องตาผม แม้แววตาสีหน้ามันจะดูย่ำแย่เอาการ แต่ความทระนง
...ทรนง

  “บ้าหรือเปล่า แก้ผ้ายิ่งหนาวเข้าไปใหญ่ ต่อให้กอดไม่มีไฟผิงคงหนาวตาย ถึงหาวัสดุก่อไฟได้ แต่เราจะสำลักควันตายเสียก่อน ทำให้หิมะละลายกูคิดจะะ
...จะ

   “ไม่มีประโยคพรต เพื่อความรัก คนเราบางครั้งก็ต้องแลก” 
...ประโยชน์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-06-2013 14:35:51

ยัยคิมแกร้ายกาจมาก คิดจะฆ่ารันดีนะที่พลัสเปลี่ยนใจมาบอกพรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 22-06-2013 19:21:49

อีเวรตะไลนิ เหมาะจริงๆกับเป็นคนโรคจิตตัวร้าย ไปอยู่กับอีกรองกุม ซะ เถอะ :beat: :z6: ส่วนอีพลัส มึงโดนแน่ๆ โง่ดีนัก :beat: :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 22-06-2013 19:45:40

 :z2:
 ดัน ดัน ดัน เข้ามารอค่ะ :mew2: 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 22-06-2013 20:39:29

รอตอนจบค่า

 :katai1:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 22-06-2013 23:32:55

ลุ้นๆ  :hao5:
 คิม เธอร้ายมาก  :z6:
กลายเป็นคนจิตบิ้วเบี้ยว ซะแล้ว

พสัส น่าจะกลับตัว นะ เดวจะเหมือน ยัยคิม

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 23-06-2013 07:03:50

จบแบบนี้ก็ดีนะ   :laugh:   :laugh:


อ๊ากกกกกกกก  ตอนหน้าก็จบแล้ว. . .

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 23-06-2013 12:01:41

เข้ามารอจ้า :)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 23-06-2013 12:52:41

รอตอนสุดท้าย  :hao5:

ขอยาวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 23-06-2013 14:28:53

ยัยคิมนี่น่ากลัวจริงๆ โรคจิตซะ
ตั้งตารอตอนจบจ้า

 :impress2: 

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Pickapu ที่ 23-06-2013 15:33:49

แม่ง เกลียดคนอย่างนังคิมที่สุด เขาหลอกให้แกรักตอนไหนฟระ
มีแต่แกนั่นแหละที่อยากได้เขาเป็นปั๋วจนตัวสั่น ชิชิ :m16:

สมาชิกใหม่ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ o14 o15

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 23-06-2013 19:40:31

 :z3: :z3: :z3:

มารอลุ้นนนนน

ทุกคนนมาช่วย พรตกับรันเร็วววววววววววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 23-06-2013 19:55:01

วันนี้จะมามั๊ยหนอ  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 24-06-2013 09:17:48

 :katai5: :katai5:
มารอจ้า ตอนจบจัดคิมหนักๆเลย ยัยโรคจิต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.38 วันที่ 21/6/56
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 24-06-2013 11:05:54

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 30   
(Special Run)

   “ใจดีดีไว้..มันต้องไม่เป็นอะไร..เชื่อกู”
ไอ้กานตบไหล่เบาๆ พวกเราอยู่หน้าห้อง ICU ไอ้รั่วอยู่ในนั้น ไอ้ชัด ไอ้ต้าร์ ไอ้วิน ไอ้หน่อง อยู่กันครบ
เที่ยงคืนกว่าไอ้รั่วยังอยู่ ICU ตั้งแต่ 6 โมงเย็นจนถึงตอนนี้

   ไอ้บอมย์ ไอ้โทนี่ ไอ้โต๋ ตะเกียง ถึงพรุ่งนี้เช้าไฟลท์ไล่เลี่ยกัน ผมไม่มีกะจิตกะใจรับรู้รอบข้าง
นั่งห่มผ้าใส่สายน้ำเกลือ แม้หมอกับพยาบาลจะสั่งให้พักผ่อน เนื่องจากร่างกายอ่อนเพลียย่ำแย่พอกัน
ถึงขั้นจะเอายามาฉีดให้หลับ แต่ผมไม่ยอมให้ทำ ตาขวางดุใส่ทุกคน เพื่อนผมรับปากหมอจะดูแลใกล้ชิด
ถึงได้ยอมให้มานั่งคลุมผ้าหน้าห้อง ICU รวมกับไอ้กานและพวกไอ้วิน ที่หน้าตาเคร่งเครียดไม่ต่างกัน

   ไม่มีใครพูดอะไร นั่งเงียบๆ จมอยู่กับความคิดตัวเอง ก่อนหน้ามีแต่คนสบถลั่นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
บอกจะแก้แค้นให้ไอ้รั่ว เพราะผมกับมันตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าโซได ตามคำให้การของคิมพร้อมหลักฐาน
ที่เธอเตรียมไว้มัดมือเราทั้งคู่ มีตำรวจมาคอยควบคุม 2 นายไม่ให้ผมหลบหนี พวกเขาเห็นสภาพผมกับไอ้รั่วสาหัส
จึงไม่คิดใส่กุญแจมือ โดยเฉพาะไอ้รั่วผมกำลังภาวนาให้มันปลอดภัยอยู่ขณะนี้

   รายงานของหมอ ชีวิตมันเป็นตายเท่ากัน เนื่องจากเสียเลือดมาก ร่างกายอ่อนแอยังต้องมาเจออากาศหนาว
พิษไข้รุมเร้า บวกบาดแผลที่ไม่ได้รักษาอีกหลายชั่วโมงภายใต้โพรงหิมะ เลือดในร่างจับตัวแข็งจนเป็นลิ่มเลือดทำมันช็อก
กว่าจะได้รับการช่วยเหลือออกมา

   ไอ้กานพาทีมคุณวิทยา ทัน เรจิ มินวะ ที่ได้รับบาดเจ็บพอสมควร ยังมีลูกน้องสี่ห้าคน
ติดตามคลื่นจับสัญญาณที่โหลดโปรแกรมมาจากโทนี่ ทุลักทุเลค้นหาพวกเราในสภาพอากาศเลวร้ายเจอช่วยออกมาได้
ปาเข้าไปห้าโมงเย็น พวกไอ้วินตามมาสบทบทีหลัง เครื่องลงก็ดิ่งมาโรงบาลกันเลย

   ไอ้รั่วมันไม่รู้สึกตัวแล้ว ส่วนผมไอ้กานบอกสติล่องลอยเพ้อเรียกหาแต่ไอ้รั่ว ถึงมือหมอผมได้รับการรักษา
มาฟื้นเอาตอนสามทุ่ม ไม่ยอมนอนรั้นจะมาเฝ้าไอ้รั่วหน้าห้อง ICU รอมันอยู่แบบนี้
ความทรงจำล่าสุดระหว่างเราตอนอยู่กันในโพรงหิมะ..
.
.
.
.

   “รัน..มึงรับปากกอดกูไว้แบบนี้” เสียงมันแผ่วลงเรื่อยๆ ผมก็เพลีย ถึงแม้ร่างเราจะกอดกันกลมมีเสื้อโค้ทห่มทับ
แต่ก็ไม่สามารถช่วยให้คลายหนาวได้ ยิ่งไอ้รั่วจับไข้ตัวสั่นระริกยิ่งน่าสงสารสุดๆ แต่มันไม่ยอมอ่อนแอ
ผมใจเสียภาวนาให้ไอ้กานมาช่วยไวๆ

   “กูรับปากจะกอดมึงไม่มีทางปล่อย..สัญญา” ผมเองก็ย่ำแย่เพราะแผ่นหลังสัมผัสความเย็นของพื้นเต็มๆ
ชาจนไร้ความรู้สึกไปแล้ว

   “ให้รู้ไว้..กูดีใจที่รักมึง” มันยังพยายามพูด แม้เสียงจะแผ่วล้าฟังแทบไม่ได้ยิน ผมกลับไม่คิดห้าม
อย่างน้อยได้ยินเสียงยังอุ่นใจ ผมกลัวมันหลับในสถานการณ์แบบนี้อันตรายมาก ไม่ต้องการให้มันหลับ

   “กูดีใจกว่า ที่มึงยอมเป็นคนรักกู” พูดจากใจจริง ไม่ได้ทำเพื่อหวังให้กำลังใจมันเลย

   “อึก..ขอบใจ..ฮึก! ที่ให้อภัยกูเสมอ” จู่ๆ มันร้องไห้ แม้ไม่ได้ยินเสียงว่ามันร้อง
แต่อาการกลั้นสะอื้นทำให้ผมรู้ได้..มันกำลังร้อง

   “พรต..มึงไหวไหม”

   “กูบอกไม่ไหว..มึงคงกังวล..กูไหวเพื่อมึง..ฮึก!” น้ำตาผมคลอหน่วย ไม่ใช่เกิดจากความอ่อนแอ
แต่มาจากความตื้นตันใจ ผมซาบซึ้งความรักความห่วงใยที่มันมีให้ มันอดทนไม่คร่ำครวญ เพราะกลัวผมกังวล
ยิ่งฝืนทนมากเท่าไหร่ ผมยิ่งปวดใจมากเท่านั้น

   “กูขอโทษพรต ที่ดูแลมึงไม่ดี ทั้งที่เคยสัญญาหลังศึกกรองกุมภ์ กูจะไม่ให้มึงลำบากอีก จะไม่ให้คลาดสายตา
สุดท้ายกูก็พลาด ประมาทจนทำให้มึงเกิดเรื่องเข้าจนได้ กูมีลางสังหรณ์แต่แรก ดูไม่ชอบมาพากลกลับชะล่าใจ
ทำให้มึงต้องบาดเจ็บแบบนี้..ขอโทษ” พูดด้วยน้ำเสียงที่สะกดความอึดอัดคับแน่นในอกไว้เต็มกลืน
ไม่อยากให้มันรู้ผมกำลังหลั่งน้ำตาไปพร้อมกับมันด้วย จะทำให้มันหดหู่หนักกว่าเดิม

   “ไม่ใช่ความผิดของมึง จะโทษก็คงเป็นกูที่ก่อเรื่องไว้สิบกว่าปีก่อน จนเป็นเหตุ มึงต่างหากที่ต้องมาลำบากเพราะกู
ไม่ใช่ว่าไม่ดูแลกู มึงทำดีกว่าที่คิด เอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อปกป้องกู ถ้ามึงไม่ตามมาช่วย ก็คงไม่ต้องมาจมอยู่ใต้หิมะแบบนี้
กูเสียใจมากสุดมีเรื่องเดียว คือดึงมึงมาเสี่ยงด้วย ถ้าหากต้องมีใครเป็นอะไร กูบนบานสิ่งศักดิ์ขอให้เป็นกู..ให้มึงรอด..
อยู่ต่อไปเพื่อกูนะรัน”

   “ไม่..ห้ามพูดแบบนี้ กูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีมึง” ผมห้ามมันทั้งน้ำตาจริงๆ นาทีนี้มันไม่ควรพูดเหมือนสั่งลา ผมรับไม่ได้..

   “ต้องอยู่ให้ได้ อยู่เพื่อกู..จำไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..มึงต้องอยู่ต่อไป อยู่เพื่อกูไง..กูรักมึง..รัน”
เสียงแผ่วหายพร้อมกับลมหายใจโรยริน มันนิ่งเงียบจนผมแปลกใจ

   “พรต..พรต..มึงตื่นสิ..พรต...ไอ้รั่ว..อย่าเล่นแบบนี้..ไอ้พรต..ลืมตานะโว้ย!..ตื่นมาไอ้รั่ว..
กูไม่ตลกด้วย..อึก..ม่ายยยย...พรตตต!!!” ผมตะโกนสุดเสียง เขย่าตัวมันที่ไม่ตอบรับการเรียกของผม
สัญญาณชีพจรเต้นช้าจนผิดปกติ หน้าหล่อซีดเผือดดวงตาหลับสนิท ปากเขียวมือไม้เย็นเฉียบ
ชั่วโมงนี้ผมสติแตก..เขย่าตัวมันบ้าคลั่ง แต่มันก็ไม่ลืมตา

   “ครืนนนนน!!!..ไอ้รัน..กูมาช่วยแล้ว” นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยิน ก่อนจะวูบดับตามมันไปในที่สุด
มารู้สึกตัวต่อเมื่อตื่นลืมตาพบว่านอนอยู่บนเตียงคนป่วยในโรงบาลเรียบร้อย สิ่งแรกที่ผมถามหา

   “ไอ้รั่วอยู่ไหน ไอ้รั่วล่ะ” ไอ้กานกับไอ้ต้าร์ที่เฝ้าผม รีบตะครุบตัวไว้ก่อนผมจะตะกายลงจากเตียง
โดยไม่สนสายน้ำเกลือที่เสียบท่อนแขน ไม่รู้กระทั่งว่าตัวเองใส่น้ำเกลืออยู่

   “ชู่วว!! มึงใจเย็น ไอ้รั่วปลอดภัยแล้วมันถึงมือหมอแล้ว ไม่ต้องห่วง”
แม้น้ำเสียงที่มันบอกจะพยายามกลบเกลื่อนบางอย่าง แต่ผมก็จับพิรุธในแววตามันได้

   “มึงหลอกกู..ไอ้รั่วอยู่ไหนพากูไปหามัน ก่อนกูอาละวาด” พออรัญผู้คุมตัวเองได้ดีสุด
ออกอาการบ้าคลั่งโดยที่พวกมันไม่เคยเห็นมุมนี้มาก่อน แถมยื่นคำขาด สุดท้ายพวกมันก็ยอมพามานั่งจุมปุกหน้าห้อง ICU
รับฟังรายงานเกี่ยวกับอาการโคม่าของไอ้รั่ว ด้วยสภาพจิตใจเลื่อนลอย แม้จะเห็นตำรวจยืนคุมเชิงไม่ห่าง
พร้อมคำอธิบายว่าพวกตำรวจมาทำอะไร และผมกับไอ้รั่วกลายเป็นผู้ต้องหาไปแล้ว
คิมชิงตัดหน้าวิ่งโร่แจ้งความหลังเห็นสถานการณ์ว่าสิ่งที่เธอตั้งใจไว้ผิดแผน...เพื่อหนีความผิด?




มาลงให้ก่อน 40%  ก่อนสี่โมงเย็น ลงส่วนที่เหลือให้นะคะ

ตอนนี้จบแล้ว แต่ไม่บริบูรณ์...ดราม่า.. :m15:

Luk. :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: kimboom ที่ 24-06-2013 11:14:30

จับจองอ่านต่อ... :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 24-06-2013 11:26:43

 :monkeysad: พรต

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 24-06-2013 11:29:32

 :sad4:  พี่พรต!!!!

นั่งหน้าจอ รอพี่รั่ว !!!  อย่าทิ้งพี่รันนะ   :m15:

รอจ้า.....

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 24-06-2013 11:58:27

อย่าตายนะพรต คนเขียนห้ามใจร้ายนะไม่งั้นจะไม่ซือหนังสือเลย แต่เอ๊ะมันมีตอนพิเศษด้วยนิหว่า คุคุเข้าใจละๆ
ส่วนอีคิมอีเลวขอให้เวรกรรมตามทันขอให้ทนทุกข์ทรมานยิง่งกว่าที่มันทำหับคนอื่นมา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 24-06-2013 12:11:11

 :serius2:

ไร้ซึ่งคำพูด  :sad4:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 24-06-2013 12:59:41

อ่า แล้วอิพลัส พยานปากแบะล่ะ ชิงตายไปแล้วเหรอ
นังคิมมันถึงไปแจ้งความได้ก่อน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 24-06-2013 13:28:46

พิษรักแรงหึง คิมร้ายสุด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 24-06-2013 13:54:02

  ร้องไห้ตามเลยอ่าาา  :m15:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-06-2013 14:02:08

ลุ้น ค้าง รอ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-06-2013 14:02:21

พรตอย่าเป็นอะไรนะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 24-06-2013 14:48:49

พรตเข้มแข็งไว้ อย่าเป็นอะไรนะ ต้องสู้เพื่อรันนะ  :monkeysad:

 :angry2: นังคิมมมมมมมมม  :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 24-06-2013 14:56:14

 :sad4: :o12: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-06-2013 15:13:21

ทำใจดีๆนะรันพรตต้องรอด เอาใจช่วยพรตขอให้ปลอดภัยนะ
อยากกระทืบยัยคิมจังเลย  จะให้ใครจัดการมันดี  :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 24-06-2013 15:26:06

อย่าจบแบบเศร้าเลย จบแบบเศร้ามันได้อารมณ์สะเทือนใจไปอีกแบบ แต่ในชีวิตจริงตอนนี้ก้อดราม่าเหลือทนแล้ว ไม่อยากเป็นโรคซึมเศร้าอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 24-06-2013 15:29:30

รออานตอนจบ :-)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 24-06-2013 15:58:17

พรตต้องไม่เป็นอะไรนะ สู้ๆ
จัดการยัยคิมที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-06-2013 16:01:40

รอๆ พรตเจ็บหนักเลยคราวนี่  :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 24-06-2013 16:06:01

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 30   
(Special Run)

           ตีสอง..ไฟ ICU ดับ
ทีมแพทย์พร้อมพยาบาลเดินออกมาด้วยสีหน้าอิดโรยกันเป็นแถว พวกเรากรูกันเข้าไปสอบถามอาการ..

   คำตอบที่ได้ไอ้รั่วพ้นขีดอันตราย แต่ต้องเฝ้าระวังรอดูอาการในห้องปลอดเชื้อ
บุรุษพยาบาลจะเข็นมันออกจาก ICU มันยังไม่ฟื้นหมอให้ยาปฏิชีวนะสลายลิ่มเลือด
ให้มากก็ไม่ได้อันตรายอาจทำให้ความดันพุ่งเส้นเลือดสมองแตกกลายเป็นเจ้าชายนิทราตลอดกาล

   หากลิ่มเลือดในกระแสเลือดไหลอุดตันหลอดเลือดในหัวใจ มีหวังโกลาหลอีกรอบ
งานนี้เสี่ยงทั้งขึ้นทั้งล่อง อาการของมันจะดีต่อเมื่อเลือดในร่างกายไม่แข็งตัว
ที่เหลือแค่ระวังแผลติดเชื้อกับลดอาการไข้เท่านั้น

   ซึ่งผมกระสับกระส่ายกระวนกระวายไปแล้ว ได้แต่มองผ่านกระจกไม่สามารถเข้าใกล้ดูอาการพูดคุยกับมันได้
หน้าหล่อซีดเผือดไร้สีเลือด สวมเครื่องช่วยหายใจครอบปากจมูก สายน้ำเกลือระโยงระยางแถมเติมเลือดอีกกระปุก

   “รัน..โอเคนะ” พร้อมใจกันถาม พวกมันแต่ละคนไม่มีใครไปพัก วนเวียนอยู่โรงบาล
ทั้งที่ห้องปลอดเชื้อหมอไม่อนุญาตให้เข้าเยี่ยม ร่างกายคนไข้อ่อนแอต้องระวังการติดเชื้อในกระแสเลือดกันสุดๆ

   “กูผิดเอง ดูแลมันไม่ดี” ผมพร่ำแต่ประโยคนี้

   “ไม่ใช่ความผิดมึง พ่อกับแม่รู้เรื่องแล้ว บินมาพรุ่งนี้”
ไอ้กานแจ้ง กลายเป็นผู้ใหญ่วุ่นวายกันหมด เราโตแล้วแต่กลับสร้างปัญหา

   “ปิดข่าวให้ด้วย กูไม่อยากให้เป็นข่าว ทำได้ไหม” ผมบอกมัน

   “ได้..กูติดต่อคุณวิทยา เขาจัดการให้ได้ แต่ค่าใช้จ่ายสูงน่าดู”

   “ไม่ต้องห่วง กูรับผิดชอบ” ผมย้ำกับมัน ไม่ให้ข่าวแพร่กระจายจนทำชื่อเสียงไอ้รั่ว
ป่นปี้ยับเยินไปกว่านี้ได้เป็นพอ เสียเท่าไหร่ก็ช่าง

   “กูคงต้องพึ่งเส้นสายของพ่ออีกแรง” ผมบอกมันไป

   “อืม..เครื่องลงแล้วไอ้โต๋เพิ่งเมสเซสมา มันรอไอ้บอมย์ โทนี่” ฟังมันบอกผมได้แต่ผงกหัวรับ
ก้มหน้าอธิษฐาน ให้ไอ้รั่วพ้นขีดอันตรายฟื้นปกติ อย่าเป็นอะไรไปเด็ดขาด...

   “รัน..มึงควรพัก ล้มอีกคนจะวุ่นไปใหญ่” ไอ้วินเดินมาบีบไหล่ บอกให้ผมพักผ่อน นาทีนี้พักไม่ลงจริงๆ

   “กูห่วงมัน” บอกตามความรู้สึก

   “ทุกคนก็ห่วง แต่เราทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ กูเป็นหมอเชื่อกูหน่อย เขาทำดีที่สุดแล้ว ขอแค่มีโอกาสใช่หมดหวัง
สำคัญมึงมีเรื่องต้องจัดการ เรื่องคดีมึงรู้รายละเอียดพวกกูไม่รู้ ต้องหาทางแก้ไขฟังจากปากมึง พวกกูทุกคนไม่มีใครไปไหน”
เงยหน้าสบตาพวกมันเรียงตัว แต่ละคนส่งสายตาให้กำลังใจยืนยันคำพูด

   “ขอบใจพวกมึงมาก พลอยทำให้ลำบากกันหมด”

   “เลิกพูดเหมือนเกรงใจได้แล้ว คบกันจนขนงอก ไม่มีใครลำบากหรอกน่า..ได้แต่รอฟังข่าวสิ..ทรมานใจมากกว่า”
ไอ้หน่องมันขัด แต่ละคนพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน ยอมรับซึ้งใจพวกมันมาก ผ่านความเป็นตายกันนับครั้งไม่ถ้วน
ทุกครั้งได้พวกมันคอยช่วยเหลือ ไม่เคยมีใครทิ้งกัน

   “พลัสล่ะ..” ผมถามไอ้กาน หลังนึกขึ้นได้ กุญแจสำคัญคือพลัสช่วยเป็นพยานให้ผมกับไอ้รั่วได้

   “ทันเอาตัวไป บอกจะช่วยดูแลให้ ส่วนสัมภาระกระเป๋าเดินทางของพวกมึง
นิรุธกับอัฐธิชัยเอาขึ้นเครื่องกลับไทยช่วงบ่าย ลูกน้องมึงไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กูรู้จากคุณณีโทรถามรายละเอียด
พ่อกับแม่ไอ้รั่วจองไฟลท์ด่วน ส่วนพ่อมึงคงรู้แล้ว พ่อแม่ไอ้รั่วจะแจ้งด้วยตัวเอง” ผมฟังไอ้กานแจงได้แต่ขอบคุณมันในใจ
ไม่ได้เอ่ยออกไป มันมองหน้าผมก็จับความรู้สึกได้ ยื่นมือบีบไหล่บอกกลายๆ ไม่เป็นไร

   “มึงถามหาพลัสทำไม” ไอ้ชัดมันถาม

   “มันคือพยานในเหตุการณ์ ที่จะทำให้พวกกูพ้นข้อกล่าวหา”

   “ยากวะ..กฎหมายญี่ปุ่นไม่อ่อน ลูกน้องมึงหากใช้เป็นพยาน เท่ากับเป็นคนของเรา กูกลัวน้ำหนักไม่เพียงพอ
มึงเล่าความเป็นมาให้พวกกูฟัง แล้วค่อยมาวิเคราะห์หาทางกันอีกที” มันเสนอแนะ พวกเราทั้งหมดจึงย้ายจุดพูดคุยเป็นห้องพิเศษ
ที่รักษาผมแทน โดยมีตำรวจญี่ปุ่น  2 นาย คุมเชิงไม่ไปไหน ไม่มีการเข้ามาสอบถาม หรือพูดอังกฤษไม่ได้
ไม่ก็คงรอพรุ่งนี้เช้าถึงจะมีฝ่ายสอบสวนมาก็ไม่รู้แน่

   “ว่ามา พวกกูรอฟังอยู่” ไอ้หน่องเป็นคนเร่ง ผมจึงเริ่มเล่าสาเหตุของการเกิดปัญหาทั้งหมดให้พวกมันฟังอย่างละเอียด

   “แม่ง..พิษรักแรงพยาบาทน่ากลัวฉิบหาย” ไอ้ต้าร์ทำท่าขนลุก เมื่อผมเล่าจบ

   “มันคงไม่เกิด นอกเสียจากยัยคิมเป็นโรคจิต” ไอ้ชัดออกความเห็น ซึ่งตรงใจหลายๆ คน

   “เราใช้จุดนี้ขอให้เธอเข้ารับการตรวจ เพื่อใช้เป็นข้อพิสูจน์ได้ไหม” ไอ้หมอวินมันแนะ

   “จะอ้างเหตุผลอะไร เราไม่มีหลักฐานชี้มูลความผิดของเธอ การจะให้เธอพบจิตแพทย์บังคับได้ที่ไหน”
ไอ้หน่องค้าน

   “มันต้องมีช่องทางบ้างล่ะน่า บลาๆๆ” แล้วก็เกิดการถกหาหนทางของแต่ละมุมมอง ซึ่งผมฟังเงียบๆ
นำทุกความเห็นมาประมวล ไม่ใช่ว่าผมจะไม่คิดในแง่มุมเหล่านี้ สรุปว่ามันไม่มีน้ำหนักที่จะไปหักล้างข้อกล่าวหาของเธอ
หากเธอยืนกรานใช้หลักฐานเท็จเป็นองค์ประกอบสำคัญปรักปรำไอ้รั่วล่ะก็ มันจนแต้มจริงๆ

   “ในบ้านต้องมีกล้องวงจรปิดแหละน่า เราต้องอาศัยกล้องนี่แหละเพื่อไขปริศนาฆาตกรที่แท้จริงให้โซได” ไอ้หน่องเอ่ยขึ้น

   “มึงคิดว่าเธอโง่ที่จะไม่ทำลายหลักฐานหรือไง อาจกลายเป็นนำมาซึ่งหลักฐานมัดไอ้รันโทษฐานสมรู้ร่วมคิด
ถึงได้เก็บกระเป๋าไปฝาก รปภ.ให้คนมารับไปแทน ไม่มีการลาเจ้าของบ้าน ภาพมันฟ้องเห็นๆ” ไอ้วินค้านขึ้น
พวกมันต่างถกกันไปมา ฟังจนปวดหัว

   “พวกมึงเลิกเถียงกันก่อน หลักฐานทั้งหมดทำให้กูสองคนลำบาก ไอ้รั่วหนักสุดโดนข้อหาฆาตกรรม
นอกเสียจากมีคนในเป็นพยานให้พ้นผิด กูไม่เชื่อคนของโซไดจะโง่ปิดหูปิดตาเป็นพวกเธอหมด ต้องมีคนที่รู้ข้อมูล
หากเราได้ตัวคนนี้มาเป็นพวก คดีมีสิทธิ์พลิกเป็นฝ่ายชนะ” ผมบอก อาศัยคาดคะเนจากรากฐานบ้านโซได
คนเก่าแก่ที่พึ่งใบบุญตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่รู้ตื้นลึกหนาบาง รับรู้ปัญหาของโซไดทุกเรื่อง ประเด็นคือใคร..?

   “พวกกูไม่รู้ใครเป็นใคร นอกเสียจากมึงค่อยๆ นึกว่าใครที่พอจะตามตัวมาได้ ถ้าช้าเขาอาจถูกเก็บเอาได้” ไอ้กานบอก

   “มึงให้คนไปตามตัวจุงเบมา เขาเป็นล่ามให้พวกกู ไปรับที่สนามบินตั้งแต่วันแรก ดูเหมือนเป็นคนรับใช้ทั่วไป
แต่กูว่าต้องมีอะไรพิเศษมากกว่าแค่ล่ามปกติ เดาจากที่โซไดไว้ใจให้มาเป็นล่ามพวกกู จุงเบอาจรู้อะไรดีๆ
ก่อนเขาจะกลายเป็นผีอย่างที่มึงบอก” ผมบอกเหตุผลไอ้กาน พวกเพื่อนต่างพยักหน้ารับรู้

   “กูจะใช้คนของคุณวิทยา ให้อารักขานำตัวเขามาให้เร็วที่สุด” ทุกคนเห็นด้วยกับมัน ปล่อยมันปลีกตัวไปโทรศัพท์
โดยไม่สนเวลาว่ากี่โมงกี่ยาม ปาเข้าไปรุ่งเช้าแล้วด้วย ไอ้กานคงสนิทกับคุณวิทยาเป็นพิเศษ ถึงไม่คำนึงเรื่องมารยาท...
ซึ่งผมคร้านจะหาคำตอบในเรื่องนี้ เพื่อนผมมาอยู่ต่างแดน ต้องมีบารมีไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ไม่แปลกที่มันจะคบค้ากลุ่มอิทธิพล

   พอทุกอย่างคลี่คลายลง ผมซึ่งอ่อนเพลียสุดๆ ก็ผล่อยหลับไม่รู้ตัว หลังฟังคำรายงานจากไอ้กาน
คุณวิทยาส่งเรจิกับมินวะ ไปเอาตัวจุงเบมาพบพวกผมแล้วตอนนี้....

   “มันโอเคไหม” เสียงพูดคุยแว่วให้ได้ยิน ค่อยงัวเงียสะลึมสะลือลืมตาขึ้นมองหาต้นเหตุ

   “อ้าว! ตื่นแล้ว พวกกูทำเสียงรบกวนหรือเปล่า” ไอ้บอมย์ดิ่งเข้ามาชะโงกหน้าถามผมคนแรก
ก่อนเป็นตะเกียงตามมาเกาะขอบเตียง ไอ้โต๋ยืนซ้อนหลัง ไอ้โทนี่ยืนอีกฝั่ง

   “พวกมึงถึงนานยัง”

   “สักพักใหญ่ เห็นมึงหลับเลยไม่กวน” ผมสำรวจพวกที่เหลือ

   “เปลี่ยนพวกมันไปพัก พวกกูนอนกันบนเครื่อง แถมเจทเลคไม่ง่วง เพิ่งไล่ไอ้กานไปก่อนหน้ามึงตื่นสักครู่นี่เอง”
ไอ้โต๋เหมือนจะรู้ว่าผมอยากถามอะไร ชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน

   “เป็นไงบ้างวะ” ไอ้โทนี่มันถามถึงอาการ

   “กูไม่เป็นไรมาก ไม่ได้ถูกยิง ไอ้พรตสิ..ยังอยู่ห้องปลอดเชื้อ ปัญหาเรื่องลิ่มเลือดแข็งตัว..กูห่วงมันมาก” ผมบอก

   “สบายใจได้ ตะเกียงตั้งใจขอหมอเข้าดูอาการพี่พรต เรื่องลิ่มเลือดแข็งตัวตะเกียงจัดการเอง รับประกันพี่พรตหายแน่”
คนหน้าสวยจับมือผมไปกุมปลอบเบาๆ พร้อมกับพูดให้คำมั่น

   “หมายความว่าไง พี่ไม่เข้าใจ” ผมถามเพราะงงพอสมควร ตะเกียงไปเรียนหมอตั้งแต่เมื่อไหร่

   “พี่รันลืมไปแล้วเหรอครับ ตะเกียงมีวรเวทย์อัคนี ลมปราณสกัดจุดเป็นตาย สำคัญปราณนี้เป็นธาตุร้อน
เรื่องสลายลิ่มเลือดแข็งตัวเพราะเจอความเย็นของหิมะไม่ใช่ปัญหา..แค่ตะเกียงได้เยี่ยมพี่พรต รับประกันรักษาพี่เขาได้แน่
ยกเว้นแผลจากการโดนยิง ต้องให้หมอเขาดูแลเองแล้วล่ะ” พอน้องพูดมาแบบนั้น ผมถึงกับเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว
ยอมรับใจชื้นขึ้นมาทันที จริงสินะเรื่องแบบนี้ตะเกียงต้องช่วยได้

   “พูดจริงใช่ไหม..ตะเกียง” ผมกุมมือขาวไว้แน่น ต้องการคำยืนยัน

   “จริงแน่นอน ถ้าเป็นเพราะลิ่มเลือดแข็งตัว ปล่อยเป็นหน้าที่ตะเกียงเองครับ
ปัญหาคือหมอให้เข้าเยี่ยมหรือเปล่าต่างหาก”

   “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ยังไงวันนี้พี่ตั้งใจขอเยี่ยมอยู่แล้ว ฝากด้วยครับ พี่ขอบคุณล่วงหน้า”
ผมบีบมือน้องแน่น รู้สึกเหมือนเทวดามาโปรดเชียว จะว่าไปดูดีดี..ตะเกียงก็เหมือนเทวดาแสนสวยมาโปรดจริงๆ

   “มึงคลายกังวลเรื่องไอ้รั่วแล้วสิ ที่เหลือคงเป็นเรื่องคดี” ไอ้หล่อเทพมันเอ่ยขึ้น

   “อืมรอพยายานสำคัญ ถ้าไม่เป็นไปตามที่กูคิด งานเข้าซวยแน่นอน อยู่ต่างแดนแถมดันเกิดเหตุอีก ดิ้นหลุดยาก”
ผมพูดตามรูปการ ใช่ยอมแพ้

   “แต่กูเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตาข่ายฟ้าย่อมมีรูรั่ว ดูกรณีกรองกุมภ์เป็นตัวอย่าง วางแผนเหนือชั้นขนาดนั้น
สุดท้ายก็มีช่องโหว่” ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน ขอให้เรื่องของผมกับไอ้รั่ว มีรูโหว่เพราะฟ้าเห็นใจเช่นกัน

   “หวังว่าสวรรค์มีตา” ผมบอกมันไป

   “แน่นอนเพื่อน..ไอ้พรตมันคนดี มีน้ำใจ ทำบุญสุนทานเป็นกิจวัตร มึงเองก็คนดีคนหนึ่ง ฟ้าไม่ลงทัณฑ์แบบนี้หรอกน่า
ที่ผ่านมาฟาดเคราะห์ไปแล้ว หลังเมฆหมอกจางท้องฟ้าย่อมใส” ไอ้ยักษ์บอมย์ปลอบเป็นเรื่องเป็นราว
เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ นานทีได้เห็นว่าที่ด๊อกเตอร์เล่นสำนวนโวหาร..ถือเป็นรอยยิ้มแรกของผม
หลังรู้สึกเรื่องราวต่างๆ เบาบางลงไปในหลายจุด ล้วนแล้วแต่มาจากน้ำใจ ฝีมือของเพื่อนทุกคน
คอยเป็นกำลังหลักอยู่เคียงข้างกัน..

   “พี่พรต..ตะเกียงมาช่วยแล้วครับ” ใบหน้าสวยใส ก้มลงกระซิบใส่หูไอ้รั่วที่ยังหลับสนิท
ไม่แสดงถึงการรับรู้อะไร ระดับเครื่องวัดความดันและการเต้นของชีพจรดูอ่อนกว่าปกติ

   “พรต..น้องมาช่วยแล้ว มึงต้องหายรีบฟื้นนะ..กูรออยู่” ผมกระซิบข้างหูมันด้วย
เราทั้งคู่ต่างสวมชุดฆ่าเชื้อที่พยาบาลเอาให้ใส่ สวมถุงมือ มีผ้าปิดปากด้วย ไอ้บอมย์ถึงกับล้อว่ายังดีไม่สวมชุดอวกาศ
เข้าได้แค่สองคนที่เหลือเขาไม่ให้เข้า จึงออกันอยู่หน้ากระจก คอยส่งกำลังใจให้แทน

   “เริ่มเลยนะครับ” ตะเกียงหันมาถาม

   “ครับ” ผมขานรับ ก่อนจะถอยมายืนข้างๆ ตะเกียงแอบถอดถุงมือออกใช้ตัวบังเอาไว้ ผ่อนลมหายใจยาว
หลับตานิ่งกำหนดลมหายใจสักพัก ใบหน้าใสหวานก็เริ่มขึ้นสีเรื่อ มือเรียวบางที่ไขว้กันระหว่างนิ้วชี้นิ้วกลาง
ยื่นไปกดตรงบริเวณไหปลาร้าใกล้คอไอ้รั่วตรงเส้นเลือดใหญ่

   ผมแอบเห็นร่างไอ้รั่วกระตุกนิดนึง ก่อนจะกลับเป็นปกติ พร้อมกับเหงื่อที่ผุดซึมบนหน้าผากของตะเกียงเม็ดเล็กๆ
เวลาผ่านไปพอสมควร จากหน้าซีดไร้สีเลือดของไอ้รั่วเริ่มมีสีสันขึ้นมาแล้ว ตอนนี้ดูมีเลือดฝาด ปากที่ซีดเซียวเริ่มออกสีชมพู
เห็นแบบนั้นผมดีใจมาก สัญญาณการเต้นของชีพจรที่แสดงบนหน้าจอเร็วขึ้นกว่าเดิม
สักครู่ใหญ่น้องผ่อนลมหายใจยาวกลายเป็นหน้าสวยซีดแทน เหงื่อที่ผุดซึมไหลย้อยปีกขมับ

   พอหันมาสบตาผม น้องเผยยิ้มน่ารักตรึงตาส่งให้ ผมแทบอยากสวมกอดหอมแก้มเนียนสักฟอด
แทนการขอบคุณที่ช่วยไอ้รั่ว ไม่ติดกลัวสายตาคมเข้มที่จ้องไม่กะพริบตรงกระจกของไอ้หล่อเทพ
จะฆ่าผมคงทำไปแล้วเรียบร้อย จึงไอ้แค่เอ่ยจากใจ

   “พี่ขอบคุณมากครับ..ตะเกียง” น้องยิ้มให้ ก่อนตอบผมมาว่า

   “ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก พี่พรตคือเพื่อนรักคนสำคัญของผม ตะเกียงไม่เคยลืมวันที่เรานอนค้างแรมสองคน”
น้องพูดด้วยสายตาวูบไหว เมื่อรำลึกความหลังตอนถูกจับเป็นตัวประกัน

   “ถึงยังไงพี่ก็ขอบคุณมาก ถ้ามีอะไรตอบแทนได้ขอให้บอกนะครับ” ผมยืนกราน คงมีบ้างที่ผมจะได้ตอบแทนคุณ

   “แค่พี่รันดูแลพี่พรตให้ดี..รักให้มากๆ ถือเป็นการตอบแทนผมแล้ว” น้องพูดด้วยแววตาจริงใจ ไม่ติดล้อเลียนแม้แต่น้อย

   “พี่สัญญา ต่อให้ตะเกียงไม่ขอให้รับปาก พี่ก็ตั้งใจไว้” ผมให้ความมั่นใจกับน้อง ถ้านี่คือสิ่งที่ตะเกียงอยากให้ผมทำ
น้องรู้ไว้ด้วยผมพร้อมพลีกายถวายชีวิตปกป้องมันไปตลอดชาติ หรือหากมีชาติหน้าอยากให้ผมกับมันเกิดมาคู่กันแบบนี้อีก

   “แค่นี้ผมถือเป็นการตอบแทนแล้ว อ้า! พี่พรตขยับนิ้วมือ เรียกหมอเลยพี่รัน” พอน้องเอ่ยด้วยอาการดีใจปนตื่นเต้น
ผมรีบมองไปที่มือมัน ใช่แล้วนิ้วไอ้รั่วกำลังขยับ มันฟื้นแล้ว..เมียผมฟื้นแล้ว

   ไม่รอช้า รีบกดกริ่งตามหมอทันที ไม่ต้องรอตะเกียงบอกซ้ำ ไม่นานทั้งหมอทั้งพยาบาลก็เข้ามา
กันให้พวกเราออกไปอยู่ข้างนอกรวมกับเพื่อนๆ ปล่อยเป็นหน้าที่หมอกับพยาบาลวัดความดัน ตรวจร่างกายมันโกลาหล
ก่อนลูกตาคมเข้มภายใต้เปลือกตาจะกระพริบเบาๆ แล้วค่อยลืมขึ้นท่ามกลางเสียงโห่ร้องดีใจของพวกผมตรงหน้ากระจก
พร้อมกับจังหวะตาคมเข้มได้รูปสวยที่ดูแล้วอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด จ้องสบสายตาผมผ่านกระจกใส

   ผมยิ้มให้มันทั้งน้ำตา ผมเห็นหางตามันกระตุก ก่อนหน้าหล่อได้รูปที่ผมคุ้นเคยจะเผยยิ้มมุมปากคืนมาให้
เหมือนมันเองก็ดีใจที่ตื่นขึ้นมาเจอพวกเรา ‘กูรักมึงพรต’ ผมขยับปากบอกรักมันผ่านกระจก เห็นมันขมุบขมิบปากตอบกลับมา
‘กูก็รักมึงรัน’ โดยที่หมอกับทีมพยาบาลยังง่วนอยู่กับการตรวจชีพจร วัดอัตราการเต้นของหัวใจ
ตรวจเช็ครายละเอียดตามหลักการแพทย์ แต่ผมรู้แล้วว่า มันกลับมาหาผมแล้ว..พรตของกู?



อร๊ากกก!!!  ไม่จบอ่ะ 

จบพรุ่งนี้นะคะ  ต่อแล้วไม่จบจริงๆ

พรุ่งนี้ก่อนเที่ยงรับปากจบแน่นอนค่ะ

ขอบคุณที่ตามกันมาตลอด

ขอบคุณที่โอนค่าหนังสือกันมา

Luk. :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-06-2013 16:19:31

ตะเกียงเป็นแม่พระมาโปรดจริงๆ  :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 24-06-2013 16:19:49

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 ตอนจบ ดราม่าาาาา!!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 24-06-2013 16:20:28

ThankS

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 24-06-2013 16:27:45

อ๊ากกกกยากจะกรีํดสักสิบตลบ  ถึงเวลาไปลากอีคิมมาตบกันแล้ววว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 24-06-2013 16:30:28

อ่า. ฟิน  พรตฟื้นแล้ว  :katai2-1:

รอตอนจบพรุ่งนี้ เอาให้ยัยคิมไม่สามารถทำร้ายใครได้อีกเลย

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 24-06-2013 16:42:39

รักตะเกียง   :กอด1:

(จะรอดตรีนไอ้พี่โต๋มั้ยเนี่ย...   :hao7:)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 24-06-2013 16:46:51

ในที่สุดพรตก็ปลอดภัยโล่งใจไปที :mew6:
ทีนี่ก็เหลือทางยัยคิมล่ะ รันและพรรคพวกจัดการเลยยยยยยยย  :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 24-06-2013 16:58:36

หัวใจเต้นด้วยความตื่นตัน ดีใจที่พรตปลอดภัย ต้องมาลุ้นกับยัยคิมโรคจิต รอรอรอ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-06-2013 16:59:06

ดีนะที่ตะเกียงมาแล้วช่วยพรตได้ ในที่สุดก็ฟื้นขึ้นมา
อย่างนี้ก็รีบไปจัดการยัยตัวร้ายคิมได้แล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 24-06-2013 17:09:53

แป่ว~

เอ่า!!! รอรอรอ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 24-06-2013 17:21:47

พี่พรตฟื้นแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-06-2013 17:24:14

อ่านไปลุ้นไปดีใจจริงๆที่พรตฟื้นแล้ว :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 24-06-2013 17:25:27

ลุ้นๆๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 24-06-2013 17:42:39

ซึ้งไปกับความรักของพรตกับรัน ดีใจที่พรตฟื้นขึ้นมาแล้วตะเกียงเป็นเทวดามาช่วยชีวิตจริงๆ อยากเห็นจุดจบของยัยคิม ยัยโรคจิตตัวร้ายขอให้โดนโทษหนักๆสาสมกับความเลวร้าย

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: perrfungirl ที่ 24-06-2013 17:58:05

ดร่ามาก็ร้องไห้ ดีใจก็ร้องไห้ บ้าแล้วตู  :heaven

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-06-2013 19:13:09

มันกลับมาหาผมแล้ว..พรตของกู?
 :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 24-06-2013 20:21:49

ในที่สุดก็พ้นเรื่องร้ายๆ

เอ๊ะ รึว่ายัง -_-

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 24-06-2013 20:35:51

ขอให้ยัยคิมได้รับโทษให้สาสมกับสิ่งที่นางได้ก่อไว้ด้วยนะคะ :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 24-06-2013 20:46:42

โอยยยยยย อ่านไปใจจะขาด  ตะเกียงคือเทวดามาโปรดของจริง :sad4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 24-06-2013 20:50:59

 :กอด1: :กอด1: รักตะเกียง จัง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 24-06-2013 20:51:27

อ่าาา พรตฟื้นแล้ววววว   :hao5:
ต่อไปก็ต้องจัดการกับนางคนนั้นช่ะ?
รอนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 24-06-2013 21:02:22

อีคิมมมมมต้องเอาให้ตายยยยยยย

พรตฟื้นแล้วววหมอมะงงหรออ
555

ตะเกียงสุดยอดดดด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 24-06-2013 21:03:06

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  พรตฟื้นแล้ว 

รักน้องตะเกียงที่สุดดดดดดดดดดดด ในสามโลก   :mew1:   :mew1:

จัดการยัยคิมให้สาสมกับที่ทำร้ายพรตและใส่ร้ายพรตกับรัน    :z6:    :z6:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 24-06-2013 21:09:27

พรตฟื้นแล้วๆ o13
ฟ้าเริ่มจะสดใสขึ้นทีละนิดๆ
รวมกันครบแก็งค์อย่างนี้ เดี๋ยวก็เจอทางออกดีดีแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 24-06-2013 21:38:16

พี่พรตฟื้นแล้วเย้ๆเอายัยคิมเน่าไปทิ้งที

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 24-06-2013 21:55:26

  :a5:  ง่ะ  ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนานแน่ะ  :ling1:  ชริๆๆๆๆ พลาดไปหลายตอนนนนนน  :katai1:
เอาแบบยัยคิมจบไม่สวยเลยนะเคอะ!!   :beat:
หวังว่าพรตรัน ไม่เป็นอะไรมากกกก จุ๊บๆๆๆๆ รักและคิดถึงงงง หุหุหุหุ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 24-06-2013 21:59:11

พี่พรตฟื้นแล้วววว   :mc4: :mc4:

ตะเกียงยังน่ารักเหมือนเดิม อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 24-06-2013 22:24:11

 :L2:เยี่ยมไข้เหยี่ยว
ถึงเวลาเอาคืนยายคิม  มาครบแก๊งสิงห์โตเหยี่ยวแล้วนี่นา

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-06-2013 23:45:05

ใก้ลจะจบแล้วววววววววววววววววว :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: Pickapu ที่ 24-06-2013 23:54:31

ชอบเพื่อนกลุ่มนี้จัง
ทำให้รู้สึกว่าต่อให้เจอปัญหาอะไร
เราก็สามารถผ่านมันไปได้  :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 25-06-2013 00:41:31

ปาฎิหารย์จากน้องตะเกียงมาแล้ว
พี่โทนี่อุปกรณ์ราคาแพงพี่ทำได้แค่นี้เหรอ
ไม่มีอะไรพิเศษเลยเหรอ...

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 25-06-2013 01:36:24

คิมคิดอะไรง่ายไปป่ะ ลืมแล้วพ้องเพื่อนของพรตแต่ละคนธรรมดาที่ไหน เตรียมตัวรับกรรมเถอะเธอ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 25-06-2013 05:29:04

ขอสารภาพว่ารู้ว่าจะมีมาม่าชามโตก็อดทนไม่เข้ามาอ่านจนกว่าจะถึงตอนที่ทุกอย่างเริ่มคลี่คลายแล้วเพราะมันจะค้างมาก :a5: :a5: :a5:

ยัยคิมโรคจิต :beat: :beat: :beat:

รอตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 25-06-2013 08:39:50

พรตกะรันจะจบแย๊ว
สรุป ยั้ยคิมสินะต้นเรื่องปัญหาทั้งหมด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.40 วันที่ 24/6/56 อัพให้ตามนัดแล้ว!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 25-06-2013 08:47:33

แวะมารอดูจุดจบยัยคิม  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.41 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 25-06-2013 12:48:49

รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 31   
(Special Run)

   “รัน..คุณวิทยาให้เปิดช่อง CNN” 
ไอ้กานพูดหลังออกไปคุยโทรศัพท์นอกห้อง ตอนนี้พวกเรามาพักบ้านมันที่ฮอกไกโด
ภรรยาญี่ปุ่นเพื่อนสะใภ้เธอพูดภาษาไทยได้พอสมควร ดีกว่าจุงเบเยอะ ต้อนรับขับสู้พวกเราสิบกว่าชีวิตไม่ให้ขาดตกบกพร่อง

   บ้านมันแม้ไม่ใหญ่โตเท่าไหร่ แต่ก็มีห้องหับเพียงพอ มันยกห้องโถงรับแขกให้กลุ่มไอ้วินพัก ส่วนห้องเธียเตอร์
มีไอ้บอมย์ โทนี่ ไอ้โต๋ ตะเกียงพักรวมกัน ผมกับไอ้รั่วได้สิทธิ์ห้องรับรองส่วนตัว ไอ้รั่วออกโรงบาลหลังจากฟื้นมาได้สองวัน
พวกเราตกลงพักอีกสามวัน ระหว่างนี้ช่วยกันคิดหาทางคลี่คลายคดีที่ผมสองคนตกเป็นผู้ต้องหา

   พ่อแม่ไอ้รั่วมาวันก่อน ตอนนี้บินกลับไปดูแลงานแทนพวกเราแล้ว หลังหมดห่วงได้หลายเรื่อง
อาศัยบารมีพ่อผมยื่นเรื่องประกันตัวไม่ต้องให้พวกเราถูกควบคุมตามข้อหาที่คิมฟ้องฆาตกรรมโซได
โดยผมสมรู้ร่วมคิดร่วมมือกับไอ้รั่ว พ่อส่งทนายมือดีมาช่วยสู้คดี

   สรุปต่างเห็นตรงกัน..พยานคนในคือกุญแจสำคัญเหมือนที่ผมคิดไว้แต่แรก การไปเชิญตัวจุงเบไม่ง่าย
นอกจากตามตัวไม่เจอ คนของคุณวิทยายังไม่สามารถเข้าบ้านโซไดด้วยซ้ำ มีการ์ดอารักขาแน่นหนา
ทำให้ได้แต่รอดูสถานการณ์ กระทั่งคุณวิทยาโทรหาไอ้กาน มันเดินเข้ามาบอกให้เปิดข่าว

   เรารวมตัวห้องเธียเตอร์พร้อมหน้า เพิ่งทานน้ำชากับของว่างยามบ่ายไปหยกๆ
ผมเป็นลูกมือไอ้หมอวินทำแผลให้ไอ้รั่วเสร็จไปเมื่อครู่นี้เอง แผลมันสมานตัวได้ดี ไอ้วินบอกไม่ถึงอาทิตย์คงหาย
ดูมันสดใสขึ้นมาก ไม่เหลืออาการป่วยอีก ยกเว้นแผลกระสุนที่ต้องดูแลรักษาเท่านั้น

   “ข่าวด่วนอะไร” ไอ้หน่องแทรกถาม

   “เปิดก่อน..เร็ว” ไอ้กานไม่ตอบแต่เร่งให้ใครสักคนเปลี่ยนช่องทีวีจอยักษ์ที่
พวกมันกำลังดูรายการเกมส์โชว์อยู่ ไอ้ต้าร์ถือรีโมทเปลี่ยนช่องทันที

   ภาพที่ปรากฏบนจอ เป็นรายงานข่าวการเสียชีวิตคูมิโกะ หรือคิมคาบ่อน้ำร้อนในบ้านพักโซได
นักข่าวรายงานว่า..เธอเสียชีวิตเพราะฉีดโคเคนเข้าเส้นเกินขนาดจนช็อค พร้อมคำให้สัมภาษณ์ของคนรับใช้ส่วนตัวซาซิจัง
ว่านายสาวเข้าไปอาบน้ำร้อนตามลำพัง เห็นหายไปนานจนเธอผิดสังเกต พอมาพบกลายเป็นศพเสียชีวิตเรียบร้อย
พร้อมหลักฐานอุปกรณ์เข็มฉีดยาและโคเคนบางส่วนในที่เกิดเหตุ ให้เจ้าหน้าที่ใช้เป็นข้อสันนิษฐาน
ส่วนรายละเอียดการตายคงต้องรอผลการตรวจพิสูจน์จากแพทย์อีกครั้ง..

   “หึหึ! กรรมติดจรวด สวรรค์มีตา” ไอ้บอมย์ตบเข่าฉาดใหญ่

   “อะไรวะ!..แบบนี้ไม่แย่หนัก ด่วนตายกะทันหันไอ้พรตกับไอ้รันไม่ต้องกลายเป็นผู้ต้องหาที่ไม่มีโอกาสพ้นผิดนะสิ
ผู้ร้ายตัวจริงดันจบชีวิตลง” ไอ้ชัดโวยวายฟังมีเหตุผล ผมกับไอ้รั่วสบตาอย่างลำบากใจ แบบนี้ความยุ่งยากของเราหนักขึ้นไปอีก
คิมดันตายปริศนา ผมนึกภาพไม่ออกว่าเธอจะฉีดยาเข้าเส้นจนช็อคจริงหรือ เราไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ศิลปินเล่นยามีอยู่เกลื่อน
พวกนี้โลกส่วนตัวสูงอาร์ตอีกต่างหาก ถ้าหากเธอเล่นยาก็ไม่แปลก แต่ถึงขั้นฉีดจนเกินขนาดดูมีเงื่อนงำน่าสงสัย
หรือเธอเครียดจัดต้องการหาทางออกโดยอาศัยโคเคนช่วย จนเผลอใช้ยาเกินขนาดก็มีความเป็นไปได้สูงเช่นกัน

   “เวลา..คือคำตอบทุกอย่าง” ไอ้หน่องเปรยขึ้น

   “พ่องมึง..ถ้าเวลาคือคำตอบ ตอนสอบมึงไม่ตอบ..นาฬิกาวะ” ไอ้รั่วเบรกพาฮาหัวเราะกระจาย

   “ฮะฮ่าๆๆ..ปากดีสัด..รั่วใส่กูอีก” มันกัดไอ้รั่วคืน คู่นี้ไม้เบื่อไม้เมาขากัดเจ้าประจำ

   “มึงพูดมั่วเองนี่หว่า” มันไม่ยอมเหมือนกัน

   “เรื่องนี้มีปมน่าสงสัย” ไอ้หล่อเทพพูดหน้านิ่งเสียงขรึม เบรกพวกมันให้เงียบได้ชะงัด

   “ทำไมมึงคิดแบบนั้น” ไอ้โทนี่ถาม

   “มึงว่าคนที่วางแผนซับซ้อนอย่างคิม จะตายน้ำตื้น” มันตอบหน้านิ่ง

   “เธอถูกฆาตกรรม” ไอ้บอมย์สรุป ผมเองก็คิดเช่นกัน ดูเธอด่วนตายง่ายดายเกินไป

   “อืม” มันขานรับเสียงทุ้มต่ำ หน้าหล่อไม่แสดงอาการใดๆ

   “แล้วใครทำ หรือหักหลังกันเอง” ไอ้กานตั้งข้อสังเกต

   “น่าจะเป็นการแก้แค้นมากกว่า” ตะเกียงเสนอความเห็นบ้าง

   “ทำไมคิดว่าเป็นการแก้แค้น” ไอ้รั่วถามผู้ที่ช่วยชีวิตมัน นั่งหน้าสวยปล่อยออร่ากระจายท่ามกลางผู้ชายร่างถึกนับสิบ

   “ญี่ปุ่นเลือดนิยมเข้มข้น รวมถึงเลือดจงรักภักดีก็รุนแรงเช่นกัน ถ้าหากจับได้ว่าเธอคือคนฆ่าโซได
บริวารที่รับไม่ได้ย่อมแก้แค้นให้นายตัวเอง ส่วนเรื่องจัดฉากเพื่อกลบเกลื่อนคดี เบี่ยงเป็นการเสพโคเคนเกินขนาด
เธออาจถูกบังคับให้เสพโคเคนจนช็อค ไม่ได้ต้องการเสพเอง” ฟังน้องให้เหตุผล ผมกลับยอมรับมีความเป็นไปได้มากทีเดียว
คิมไม่ใช่คนโง่นอกเสียจากเธอจะพลาดเพราะประมาททำให้จบชีวิตลง ขณะที่ทุกคนกำลังใช้หัววิเคราะห์
นาโอมิจังเมียรักของไอ้กานก็เข้ามาบอก

   “คนไทยชื่อทันพาเพื่อนมาสี่คน..ขอพบพวกคุณค่ะ” พูดชัดทีเดียว

   “ขอบคุณมากครับ..มิจัง” ชื่อเล่นเธอ ไอ้วินเป็นคนเอ่ย

   “ไม่เป็นไรค่ะ มิจังให้เขารอหน้าห้องรับแขก” ห้องรับแขกกลายเป็นห้องนอนของพวกไอ้วิน
เธอจึงไม่พาแขกเข้าไปในนั้น ให้นั่งหน้าชานแทน

   “พวกเราจะออกไปเดี๋ยวนี้ครับ” ผมบอก เธอค้อมหัวยิ้มหวานมาให้
ถือว่าไอ้กานได้ศรีภรรยาที่ดีคนหนึ่ง มันเลือกไม่ผิดจริงๆ

   จากนั้นทุกคนพร้อมใจกันออกมาพบทัน ซึ่งผมคุ้นเคยดี ว่าแต่คนที่มาด้วยคงเป็นพลัส เรจิและมินวะ
ไม่ได้เจอสามวันตั้งแต่ที่ร่วมเหตุการณ์กันครั้งนั้น พอมาถึงผมแปลกใจไม่น้อยที่คาดผิด คนที่เจอคือทัน พลัส..
แต่อีกสองคนกลับเป็นจุงเบมากับชายญี่ปุ่นอีกคน

   “หวัดดีครับ..ดีครับ” พวกเราทักทายกันไปมา ทันทักก่อนแต่พลัสไม่กล้าแม้กระทั่งสบตา
น้องเหลือบมองนิดนึงก่อนจะก้มหลบ นั่งเจี๋ยมเจี้ยมเหมือนรู้ตัวดีว่าทำผิดอะไรไว้

   “คอนนิจิวะ..ไฮ!” จุงเบกับชายญี่ปุ่นค้อมหัวทักทายพวกผม

   “คอนนิจิวะ” พวกเราค้อมหัวทักทายกลับ

   “ดีใจได้พบคุณจุงเบ ผมต้องการพบคุณมาก” ผมบอก

   “ผมต่างจายมาพบคุงรัน..คุงพด ที่ช้าเพาะมีเรื่องต้องทำกอดคับ” เขาบอกเหตุผลมา

   “งั้นว่าธุระของคุณมาก่อนครับ” ผมรับหน้าที่สนทนา เพราะคุ้นเคยรู้จักกันดีอยู่แล้ว
ส่วนเพื่อนๆ เพิ่งเจอจุงเบครั้งแรก ไม่มีเวลาแนะนำกันมาก ไม่ใช่สิ่งที่ต้องสนใจทำเท่าไหร่ในขณะนี้

   “ผมต้องขอโทด..ที่คุงรัน..คุงพดเดือดร้อน ตองนี้ผมได้นำหลากถานไปให้ตำรวดเรียบร้อย
เป็นวงจอนปิดบันทึกภาพโซไดจังถูกฆ่าตายคืนนั้น คนฆ่าคือคูมิโกะ เธอมายรู้มีกล้องซ่อนอีกจุด
จึงม่ายด้ายทำลายหลักฐาน ด่างน้าน..คุงสองคนคือผู้บอริสุด ไม่ต้องเป็นผู้ร้ายแร้ว..ความจริงท้างหมด
โซไดจังเองมายด้ายปะมาด ทุกอย่างได้บอกผมไว้กอด ผมคือทานายปลาจำตะกูดของโซไดจัง ที่ไม่เปิดเผยแต่แรก
เพาะเป็งความปราสงของโซได แนะนำผมเป็งล่าม ความจริงผมเป็นทานายและเลขามือขวา เรื่องคูมิโกะวางแผนการณ์
โซไดจังมายช่ายว้ายจายเธอหมด ตั้งแต่เธอกับจากไทย ยอมรับปากแต่งงานกับโซไดจังก็มีพิรุด ผมจึงตามดูห่างๆ
แต่โซไดจังก็พลาดท่าเพาะรักเธอมากป่าย ผมเตือนก็ม่ายฟัง ทำห้ายต้องตายเพาะเธอ”
   พวกเรารับฟังจุงเบเล่าทั้งหมดด้วยความหดหู่ใจ สุดท้ายคนที่น่าสงสารคือนักธุรกิจหนุ่มที่อาภัพรัก
ต้องจบชีวิตด้วยน้ำมือผู้หญิงที่รักอย่างบริสุทธิ์ใจโดยที่เขาไม่ควรตายด้วยซ้ำ ความรักบางครั้งไม่ได้สวยงามเสมอ
คิมเองก็ได้รับกรรมที่ก่อไว้

   “ผมเพิ่งดูข่าว เธอตายแล้ว” ไอ้รั่วบอก

   “คับ..เธอตายเพื่อชดช่ายในสิ่งที่ทำ” จุงเบพูดแบบนี้ ไม่ต้องคาดเดาให้เสียเวลาว่าเธอตายเพราะอะไร

   “พวกคุณจัดการ” แต่ไอ้รั่วก็ยังอยากรู้ตามนิสัย ซึ่งผมห้ามไม่ทันว่ามันไม่สมควรล้วงลึก
จุงเบไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจ นอกจากยิ้มอย่างมีปริศนา แล้วพูดว่า

   “พวกเรารักนาย..บุญคุงเป็นเรื่องญ่าย” ประโยคสั้นๆ คือคำตอบทั้งหมด
ที่ไอ้โต๋สันนิษฐานว่าทุกอย่างคือการจัดฉาก..ถูกเผ็ง

   “พวกผมพ้นข้อกล่าวหา” เป็นผมย้ำกับจุงเบ

   “คับ..หลากซับที่ปลากันตัว เจ้าหน้าที่จะเชิญพวกคุงไปถอนคดีคับ ผมมาขออภัยโด้ยตัวเอง
เพื่อให้โซไดจังไปสบาย เขารู้สึกดีกับคุงสองคน  โซไดจังเคยบอกกับผม เขาชอบคุงสองคนมากๆ”

   “ผมเองก็ชอบเขาเช่นกัน เรื่องพิธีศพ..เสียใจด้วยที่พวกเราไม่ได้ไปร่วมงาน เพราะผมได้รับบาดเจ็บ”
ไอ้รั่วออกตัว ซึ่งเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น

   “ผมเข้าจ่ายไม่ต้องเกรงใจ คุงสองคนคือผู้เสียหาย บาดเจ็บกันด้วย ในฐานะตัวแทนโซไดจังและคนญี่ปุ่น
ขอห้ายอภัยโด้ย” พูดจบเขาคุกเข่าค้อมศีรษะต่ำ ซึ่งชายญี่ปุ่นอีกคนก็ทำตาม ทำเอาพวกผมอึ้งทำอะไรไม่ถูก
ต้องรีบก้มหัวตอบทุลักทุเลแทบจะลนลานไปเลย ไม่คิดว่าเขาจะทำขนาดนี้

   “พอเถอะครับจุงเบ แค่คุณช่วยให้ผมสองคนเป็นผู้บริสุทธิ์พ้นจากคดีความ ถือเป็นการตอบแทนแสดงน้ำใจแล้ว
ทุกอย่างไม่ใช่ความผิดของคุณตั้งแต่ต้น คุณก็สูญเสียโซไดจัง หลังจากนี้คงมีภาระหน้าที่รับผิดชอบรออยู่ไม่น้อย”
ไอ้รั่วพูดได้ดี จุงเบเงยหน้ายืดอกนั่งตรงแด่ว สบตาซาบซึ้ง

   “คุงพ่อคุงแม่โซไดจัง ท่านรับเรื่องท้างหมดคับ” พวกเราพยักหน้าเข้าใจพร้อมกัน
อย่างน้อยยังมีพ่อแม่โซไดจังเหลืออยู่ ถึงจะไม่เหลือทายาทให้สืบทอด แต่ลูกหลานคงพอมี เรื่องนี้พวกเราไม่รู้หรอก

   “หมดธุระสำคัญของผมแร้ว ขอตัวกอดนะคับ” พูดจบค้อมหัวให้ แต่ไอ้หน่องบ้าจี้ลุกพรวดเข้าไปกอดจุงเบรัดซะแน่น
แถมหอมไปที่แก้มอิ่มอีกต่างหาก ท่ามกลางสายตาตะลึงพึงเพริดของพวกเราไม่คิดว่ามันจะบ้าทำ 
สำคัญจุงเบตาเหลือกค้างไปแล้วเรียบร้อย

   “ผมกอดตามที่คุณขอ เพื่อแสดงการขอบใจสุดซึ้งแทนเพื่อนรักผมทั้งสองที่มันกอดคุณไม่สะดวก ขอบคุณจริงๆ”
พวกเราฮาแตกไปตามกันกับความทะเล้นไม่เลือกสถานที่ของมัน จุงเบเขินหน้าขึ้นสีกุลีกุจอขอตัวกลับไปพร้อมคนของเขา
เหลือทันกับพลัสยังอยู่ ทุกสายตาจ้องไปที่พลัสเป็นจุดเดียว น้องยังก้มหน้านิ่ง..เป็นทันที่เอ่ยขึ้น

   “ผมพาอดีตเด็กในความปกครองมากราบขอโทษครับ” ทันบอกแต่ผมฟังดูประโยคมันพิกลอยู่บ้าง

   “หมายความว่าไง อดีตเด็กในความปกครอง” ไอ้รั่วถาม

   “หมายความตามนั้นครับ พลัสกลายเป็นอดีตพนักงานคุณไปแล้ว เขาคงไม่สามารถกลับไปทำงานเป็นลูกน้อง
พวกคุณอีก” ทันชิงพูดเสียหมดไม่ปล่อยให้เจ้าของเรื่องที่นั่งก้มหน้านิ่งตอบด้วยซ้ำ

   “ลาออกแล้วเหรอ ผมไม่ได้คิดจะไล่คุณออกเลยพลัส อย่างน้อยคุณคือคนที่กลับใจช่วยผม”
ไอ้รั่วถามครับ เป็นสาเหตุให้หน้าใสที่ดูหมองเศร้าผิดหูผิดตายอมเงยขึ้นสบตามัน

   “ครับ..ผมลาออกแล้วคุณพรต ต่อให้คุณยังรับผมไว้ ผมคงละอายใจที่หลงผิดชั่ววูบไปกับพี่คิม
พูดไปคุณพรตอาจว่าผมแก้ตัว ความจริงแล้วผมไม่ได้ร่วมมือกับพี่คิม แค่กลายเป็นเครื่องมือแบบตกกระไดพลอยโจน
โดยไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ คืนนั้นหลังพวกคุณกลับออกจากงานเลี้ยง ผมโทรหาพี่คิมถามว่าถึงบ้านหรือยัง
แค่ต้องการรู้ถึงโดยสวัสดิภาพก็พอใจแล้ว” พูดถึงตรงนี้ ตาวาวรื้นคลอน้ำ มองมาที่ผมโดยไม่ต้องเดาว่าหมายถึงใคร
ผมเห็นแล้วอดสะท้อนใจไม่ได้ แอบเห็นสีหน้าของทันดูตึงๆ เมื่อเห็นพลัสแสดงท่าทางแบบนั้น

   “พี่คิมกลับชวนผมมาพักที่บ้าน บอกพรุ่งนี้ถ้าไม่มีทริปจะชวนไปเล่นสกีด้วย ถือเป็นการตอบแทนที่ผมแนะนำงานให้เธอ
ผมกลับตื่นเต้นที่จะได้มีโอกาสไปเล่นสกี จึงกลายเป็นพลาดมาเห็นศพคุณโซได พร้อมการขู่แกมบังคับให้เป็นพยานว่า
คุณพรตเป็นคนลงมือ ไม่อย่างนั้นผมจะถูกอุ้มอีกคน หากผมให้ความร่วมมือ เธอจะจัดฉากให้สมหวังในสิ่งที่ผมปรารถนาด้วย”
พูดถึงตรงนี้ ตาวาวใสปริ่มน้ำไหลอาบแก้มมองผมอีกครั้ง ครั้งนี้ทนดูไม่ได้ ยอมรับว่าสงสาร เด็กยังไงก็ยังคงเด็ก
ต่อให้มีวุฒิภาวะแต่การหลงผิดด้วยสิ่งล่อยวนใจ ย่อมกลายเป็นเหยื่อได้ไม่ยาก

   “แต่ผมก็รู้สึกผิดไม่สบายใจแม้แต่น้อย แต่ทำอะไรไม่ได้อย่างที่คุณพรตเห็น ผมก็แค่หมากตัวหนึ่งที่เธออาศัยยืมมือ
มารู้ว่าไม่มีประโยชน์เมื่อพี่คิมคิดจะทำร้ายแรงกับคนที่ผมรัก จึงเสี่ยงช่วยพี่หนี พี่คิมรู้เป็นฝีมือผม คิดจะฆ่าด้วยซ้ำ
ผมโชคดีที่รอด..ได้พี่ทันเขาช่วยเอาไว้” พูดมาถึงตรงนี้ พลัสหันไปสบตาใบหน้าเข้มแบบชายไทย ที่นั่งหน้าตึงข้างๆ
อย่างสำนึกในบุญคุณ ทำให้สีหน้าของทันดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย

   “พลัสควรสรุปเสียที” ทันพูดเสียงนิ่ง ฟังแกมบังคับนิดๆ ผมแอบสบตาไอ้กาน ซึ่งมันก็มองตอบหลังเห็นพิรุธ

   “ผมมากราบขอโทษคุณพรต..และคุณรัน” พูดจบน้องก้มกราบลงบนพื้นจริงๆ ไอ้รั่วรีบยื่นมือไปจับไหล่ปรามเอาไว้

   “พอเถอะครับ พี่ไม่ได้ถือโทษเป็นความผิดของพลัส ถึงแม้ทีแรกจะแอบโมโห แต่ก็รู้ว่าตกอยู่ในภาวะจำยอม
พี่อภัยให้จริงไหมรัน บอกน้องดิ” มันหันมาพยักเพยิดให้ผมพูด

   “ครับ..พี่ยกโทษให้” ผมตอบไป

   “ขอบคุณครับที่ยกโทษให้ ผมมีเรื่องขอร้องคุณรันครั้งสุดท้าย ขอผมคุยเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหม”
จู่ๆ พลัสก็พูดขึ้น ทุกสายตามองผมแทน ไอ้รั่วมันกลับส่งสายตาบังคับกลายๆ ให้รับปาก

   “ครับ..ถ้างั้นทางนี้” ผมจำต้องลุกนำลงจากชาน ไปยังสวนลานบ้าน ห่างจากจุดที่ทุกคนนั่งพอสมควร
ชำเลืองเห็นพลัสสบตาทันก่อนลุกเดินตามผมมา หน้าคมเข้มของทันดูตึงๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร
พอน้องตามมาในระยะที่คำพูดเราจะไม่ดังไปถึงคนที่เหลือ..ผมก็หยุดหันมาเผชิญหน้าตรงๆ

   “ขอบคุณครับ..ที่ยอมให้ผมพูดกับพี่..ผมเรียกพี่นะครับ” พยักหน้าอนุญาต ไม่ได้ตอบอะไร

   “พี่คงรู้ว่าผมคิดยังไง..รู้สึกแบบไหนกับพี่” ผมพยักหน้าให้อีก

   “แต่พี่คงไม่รู้ว่า..ผมไม่ได้เพิ่งเริ่มชอบพี่ มันเกิดขึ้นตั้งแต่ผมเรียนปี 1 มีโอกาสเจอพี่มาที่คณะติดต่อธุระสักอย่าง
วันนั้นผมตกหลุมรักพี่ไปแล้ว ติดตามข้อมูลจนรู้พี่เป็นศิษย์เก่ารุ่นพี่ เคยเป็นเดือนคณะควบตำแหน่งเดือนมหา’ลัย
วีรกรรมของพี่เป็นที่รู้จักจนเป็นตำนาน ผมพยายามตามฝัน ที่จะได้มาทำงานในบริษัทที่พี่บริหาร ไม่ได้ต้องการอะไร
มาถึงตอนนี้ผมรู้แล้วว่า ผมไม่มีสิทธิ์จะยืนข้างพี่ในฐานะที่ฝันแม้แต่น้อย อย่าว่าแต่ผม..แม้แต่ใครก็คงทำไม่ได้
ที่ตรงนั้นมีเจ้าของและมีมานานแล้วด้วย
   ผมดันโง่ที่คิดว่าตัวเองอาจทำได้ ที่พูดกับพี่ครั้งนี้ เพื่อขอระบายความรู้สึกที่เก็บมานานให้พี่รู้ไว้
หลังจากนี้คงไม่ได้เจอกัน ผมรักพี่ครับพี่รัน..อึกๆ..ฮือๆๆ” ไม่ทันตั้งตัว น้องโผร่างที่สะอื้นทั้งน้ำตาเข้าซบอก
ได้แต่ยืนเป็นหินให้ร่างบางสั่นสะท้านร้องไห้ซุกโดยไม่คิดผลักออก ผมเข้าใจพลัส และเข้าใจสายตากึ่งไม่พอใจของทัน
ที่มองมา รังสีบางอย่างส่งถึงผม จึงได้แต่ยืนปล่อยมือข้างกายนิ่ง ให้เขารู้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรนอกจากเป็นเสาหลัก
ให้พลัสเช็ดน้ำตาเท่านั้น

   “ฟังพี่นะ..ตำแหน่งในหัวใจพลัสอาจไม่ได้ไป แต่หากเป็นน้องชายของพี่ล่ะก็ พี่ยินดีอ้าแขนรับไว้เสมอ”
สิ่งนี้คงพอเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำ กับความผิดหวังของเด็กคนนี้ได้ไม่มากก็น้อย

   “ฟึดดด!! ฮึกๆ..ขอบคุณครับ ไว้ผมทำใจได้มากกว่านี้ วันนั้นผมจะกลับมาขอตำแหน่งน้องชายของพี่..อึกๆ”
เสียงสูดน้ำมูก กับมือขาวๆ ป้ายน้ำตาอาบแก้ม มองสบตาผมผ่านม่านน้ำตา โดยผมส่งยิ้มจริงใจไม่เสแสร้ง
จะว่าไปพลัสไม่ผิดที่จะหลงรักผม และผมคงทำอะไรไม่ได้นอกจากให้ความรู้สึกได้แค่น้องชาย
ความรักถ้าใครไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก ใช่จะทำใจกันง่ายๆ กรณีพลัสผมทิ้งท้ายแกมหยอกเล็กน้อยให้น้องเอาไปคิด

   “ไปเถอะ ก่อนที่พี่จะเป็นศพ เพราะสายตาทิ่มแทงของใครบางคน ถ้าร่างพี่พรุนได้คงเป็นรูไปแล้ว”
ผมแหย่แค่นี้ พลัสถึงกับบู้หน้าทำปากยื่น แต่ดูน่ารักเหมาะกับหน้าใสๆ  ก่อนชำเลืองไปยังใบหน้าคมเข้มของทัน
แล้วหันมายิ้มเขินให้ผม แค่นี้ก็เป็นคำตอบทุกอย่างแล้ว ระหว่างสองคนนี้มีอะไรเกิดขึ้นในช่วงที่ทันเอาพลัสไปดูแล
แน่นอนมันต้องเป็นเรื่องดีมากกว่าจะเป็นเรื่องร้าย..


   พวกเขากลับไปกันแล้ว เราทั้งหมดโล่งอกเบาสบาย ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายลงได้ด้วยดี
บางครั้งปัญหาหนักมาไม่ให้ตั้งตัว บทจะคลี่คลายก็เกิดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน พวกเราตกลงกันว่า
พรุ่งนี้จะไปเล่นสกีทิ้งทวนสั่งลาการอยู่ญี่ปุ่น แน่นอนไอ้รั่วคงเล่นไม่ได้ แต่ก็จะไปดูเพื่อนเล่น
มันอยากไสสกีตั้งใจไว้แต่แรกมาแล้วต้องเล่น ดันเสือกได้ไสจริงๆ แถมจมอยู่ใต้หิมะให้หายอยาก..เข็ดไปอีกนานทีเดียว..

   เหตุการณ์ร้ายๆ สุดท้ายได้มาซึ่งมิตรภาพยั่งยืน พร้อมกับความรู้สึกของหัวใจ ยามที่เรารู้ว่าอาจมีการสูญเสีย
มันทำให้เห็นคุณค่ารู้ใจตัวเองมากขึ้นไปอีก เหมือนผมตอนนี้ ที่รู้ซึ้งว่าไอ้รั่วมีคุณค่าต่อจิตใจผมแค่ไหน

   ผมไม่คิดจะเล่นสกี แค่ต้องการนั่งข้างๆ ดูแลมันให้ดีที่สุด ที่ผ่านมาผมยังบกพร่อง
หลังจากนี้จะไม่ให้มีแบบนี้เป็นอันขาด สำคัญผมควรต้องปรึกษาจริงจังสักที ว่าความสัมพันธ์ของเราควรเปิดเผยบางกลุ่ม
เพื่อตัดปัญหาที่จะเกิด ตราบใดมันยังหล่อไม่สร่าง และผมที่ไม่ได้ยอตัวเองดันมีเสน่ห์อยู่พอสมควร อาจทำให้มีปัญหาในอนาคต
ยกเว้นพวกเขารู้ว่าเราคือคนรักกัน จะช่วยได้พอสมควร คนกลุ่มนั้นคือพนักงานบริษัท
ขึ้นอยู่กับมันจะกล้าพอหรือเปล่าที่จะประกาศว่าผมคือคนรัก ส่วนผม..พร้อมแล้วครับ!

   “คิดอะไรอยู่” ผมถาม หลังมันนอนลืมตาโพลงไม่ยอมหลับ

   “กูผิดเอง” มันเปรยขึ้นมาเบาๆ

   “ไม่มีใครผิด” ผมปลอบ

   “มีสิ..อย่างน้อยกูจุดประเด็นปัญหา ถ้าตอนนั้นใจแข็งไม่สงสารเธอ เรื่องราวคงไม่ลุกลามใหญ่โต
ดันคิดว่าการมีแฟนเหมือนกินกล้วยแขกปกติ ไม่คิดว่าผ่านมาสิบกว่าปีจะกลายเป็นปัญหาข้ามชาติ”
ผมงง..ไม่เข้าใจ มันดันเปรียบอะไรกับกล้วยแขก

   “เกี่ยวอะไรกับกล้วยแขกวะ” งง? จริงๆ

   “อ้าว! แม้แต่มึงก็นึกไม่ถึง..ที่พูดหมายถึงมีแฟนก็เหมือนกล้วยแขก ตอนรักกันก็ทอดแดก พอน้ำแตกก็ทอดทิ้ง เข้าใจยัง”
เท่านั้นแหละ กลายเป็นเสียงฮาหัวเราะจนท้องเกร็งของผมก่อนนอน บ้าเอร้ย! บทจะรั่วก็พาขำไม่เลือกเวลา..กูละหลงมึงสุดๆ
รั่วไม่มีลิมิต..พรตรั่วของผม!





ชี้แจง..

การที่จบโดยที่หนุ่มๆ มือไม่เปื้อนเลือด เพราะคิมเป็นผู้หญิง
เราไม่อยากให้หนุ่มๆ ที่แสนจะดีประเสริฐศรีทำอะไรเหมือนไปรังแกเธอ จึงมีจุดจบแบบนี้
กรณีกรองกุมภ์ยกเว้น เพราะเธอคือปีศาจ...555!!!

ส่วนของพลัส ถือว่าความผิดยังไม่เกิดเป็นรูปธรรม แค่หลงผิดจึงมีโอกาสแก้ไข
คนเราบางทีควรให้โอกาส ใช่ว่าเราท่านจะไม่เคยทำผิด แต่พวกเรายังได้รับโอกาสแก้ไข
ฉันนั้นพลัสควรได้รับโอกาสเช่นกัน เพื่อจะเป็นคนดีในวันข้างหน้า
ซึ่งมีทันเป็นคนพร่ำสอน (ดีหรือเปล่าหว่า? ดันเจอยากูซ่า)

เรื่องนี้จบลงแล้ว ส่วนใครอยากติดตามความเป็นไป ต้องอ่านตอนพิเศษในหนังสือ
จะมีทั้งเรื่องของทันกับพลัส ให้ได้ฟินด้วย เกิดจากการเล่าของพรตรั่ว

รวมถึงใครคิดถึงน้องจอมคนทรนง ก็จะหายคิดถึงเพราะจะข้ามช็อตมาโผล่ในตอนพิเศษเช่นกัน
ปิดท้ายจะสรุปชีวิตความเป็นอยู่ของหนุ่มๆ ทุกคนทุกคู่ในตอนพิเศษ เพราะจะพับเก็บ
ไตรภาคย์แสนยาวของเรื่องนี้ไว้แต่เพียงเท่านี้แล้วค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามกันมา ขอบคุณแฟนนิยายทุกท่านที่อ้าแขนโอนตังค์เพื่อกอดเรื่องนี้อีกหนึ่งชุด

ปล.ผลงานเรื่องหน้าจะอัพเร็วๆ นี้ เป็นเรื่องราวของทีมฟุตบอลลีกสโมสรไทย
เนื้อหาเป็นการดำเนินชีวิตปกติสัมผัสได้ คล้ายกับแนวการเขียน My..Love
ไว้รอติดตามกันนะคะ

Thanks.
Luk. :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-06-2013 12:55:23

โอ้....จบแล้วๆๆๆ ทั้งดีใจทั้งน่าเสียดาย อยากอ่านต่อ :katai1: :katai1: :katai1:
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านกัน :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 25-06-2013 13:03:04

 :heaven  อย่างหมดห่วงค่ะ

   โอนเงินค่าหนังสือไปแล้วนะค่ะ  รบกวนด้วยค่ะ(แจ้งการโอนแล้ว)   :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-06-2013 13:13:48

เย่ๆๆ จบแล้วดีใจที่พรตไม่เป็นอะไร
แอบอยากให้คู่นี้ประกาศตัวนะเนี่ย เพราะมีคนอยากเสียบเยอะเหลือเกินจะได้ตัดใจไปแต่เนิ่นๆ
แค่ผลัดกันเขี่ยหนุ่มน้อย ชะนี ก็เหนื่อยแทนล่ะ


และของฝากแถมค่ะ
คำทักทาย คือ "คอน-นิ-จิ-วะ" ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kongxinya ที่ 25-06-2013 13:24:21

จบแล้วววววววววววววว  :mew1:

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะคะ  :L2: :กอด1: :L2:

ตั้งหน้าตั้งตารอหนังสือค่ะ อยากอ่านตอนพิเศษ  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-06-2013 13:30:33

ฟิน...แต่ยังไม่ที่สุด  รออ่านในหนังสือค่ะ

+1และเป็ดทิ้งทวน   :katai2-1:

รอเรื่องใหม่นะคะ  มาเร็วๆนะคะพี่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: thejaoil ที่ 25-06-2013 13:41:27

สนุกมาค่ะ เกือบซึ้งสุดๆ แล้วมั๊ยล่ะ แต่ก็ยังมีเอกลัษณ์ (กล้วยแขก) ของพรตออกมา จนได้ อิอิ

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 25-06-2013 13:48:20

ตะเกียงพิเศษจริงๆ
ดีใจที่พรตฟื้น :katai2-1:
.
.
.
  “กูผิดเอง ดูแลมันไม่ดี” ผมพร่ำแต่ประโยชน์นี้
...ประโยค

Part 31   

ตอนนี้โล่งใจที่หมดเรื่อง
ซาบซึ้งกับความเป็นเพื่อน
ฮาตอนหน่องกอดหอมจุงเบ
พลัส-ทัน คู่นี้ก็น่าสนใจมาก
.
.
.
ภาพที่ปรากฏบนจอ เป็นรายงานข่าวการเสียชีวิตคูมิโกะ หรือคิมคาบ่อน้ำร้อนในบ้านพักโซได นักข่าวรายงานว่า..เธอเสียชีวิตเพราะฉีดโคเคนเข้าเส้นเกินขนาดจนช๊อค
...ช็อค


   “อะไรวะ!..แบบนี้ไม่แย่หนัก ด่วนตายกะทันหันไอ้พรตกับไอ้รันไม่ต้องกลายเป็นผู้ต้องหาที่ไม่มีโอกาสพ้นผิดนะสิ ผู้ร้ายตัวจริงดันจบชีวิตลง” ไอ้ชัดโวยวายฟังมีเหตุผล ผมกับไอ้รั่วสบตาอย่างลำบากใจ แบบนี้ความยุ่งยากของเราหนักขึ้นไปอีกคิมดันตายปริศนา ผมนึกภาพไม่ออกว่าเธอจะฉีดยาเข้าเส้นจนช็อคจริงหรือ เราไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ศิลปินเล่นยามีอยู่เกลื่อน พวกนี้โลกส่วนตัวสูงอาร์ส
...อาร์ต

“ผมเข้าจ่ายไม่ต้องเกรงใจ คุงสองคนคือผู้เสียหาย บาดเจ็บกันด้วย ในฐานะตัวแทนโซไดจังและคนญี่ปุ่น ขอห้ายอภัยโด้ย” พูดจบเขาคุกเข่าค้อมศีรษะต่ำ ซึ่งชายญี่ปุ่นอีกคนก็ทำตาม ทำเอาพวกผมอึ้งทำอะไรไม่ถูก ต้องรีบก้มหัวตอบทุลักทุเลแทบจะรนลาน
...ลนลาน

ผมดันโง่ที่คิดว่าตัวเองอาจทำได้ ที่พูดกับพี่ครั้งนี้ เพื่อขอระบายความรู้สึกที่เก็บมานานให้พี่รู้ไว้ หลังจากนี้คงไม่ได้เจอกัน ผมรักพี่ครับพี่รัน..อึกๆ..ฮือๆๆ” ไม่ทันตั้งตัว น้องโผล่
...โผ

“ฟึดดด!! ฮึกๆ..ขอบคุณครับ ไว้ผมทำใจได้มากกว่านี้ วันนั้นผมจะกลับมาขอตำแหน่งน้องชายของพี่..อึกๆ” เสียงสูดน้ำมูก กับมือขาวๆ ป้ายน้ำตาอาบแก้ม มองสบตาผมผ่านม่านน้ำตา โดยผมส่งยิ้มจริงใจไม่เสแสร้ง จะว่าไปพลัสไม่ผิดที่จะหลงรักผม และผมคงทำอะไรไม่ได้น้อง
...นอก

เรื่องหน้าเป็นรักของนักบอลเหรอเนี่ย ว้าวววว น่าจิ้นๆ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 25-06-2013 14:21:47

พรตยังรั่วแถมท้ายตอนจบ สมเป็นเหยี่ยวรั่วๆจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 25-06-2013 14:28:24

ขอบคุณฮะสำหรับรัน พรต คู่รักในตำนาน
มาเมื่อไหร่ ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ปลื้มทุกที
รอติดตามผลงานดีๆต่อไปนะฮะ ขอบคุณคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 25-06-2013 14:35:11

เค้ายิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ไม่หุบนะ รอเล่มใหญ่ :z2:

ปล.ทีมฟตบอล แม่เจ้า มันเป็นซีรี่ย์ระดับชาตินะ ตั้ง22 คน (ถ้าพี่แกเป็นรุกทั้งทีม ต้องหานายเอกกันตับแลบ)
ประการสำมะคัญ 22คน22เล่ม  :z3:เก๊าจนแน่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 25-06-2013 14:59:02

อ๊ากกกกกๆๆๆๆๆ เขาเปิดจองกันตอนไหนไม่รู้เรื่อง เห็นว่ามีมาม่ามาเยือนเลยรอให้ลงเอยด้วยดีก่อนค่อยอ่าน พอมาอ่าน อ้าว? เขาโอนเงินกันแล้ว งงเลย ฮือๆๆๆ จะทันได้เสื้อไหมนี่

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 25-06-2013 15:30:27

กูละหลงมึงสุดๆ รั่วไม่มีลิมิต..พรตรั่วของผม!  :กอด1:  :กอด1: :กอด1: พรตรั่วน่ารัก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hatachiii ที่ 25-06-2013 16:30:49

 :L2:Wow wow wow

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-06-2013 16:43:43

ยัยคิมตายง่ายเกินแต่ก็ดี พลัสหลงผิดเลยได้คู่ซะเลย  5555
แต่พรตนี่รอดตายมาก็ยังไม่เลิกรั่ว รันทำใจเถอะเมียเป็นเหยี่ยวรั่ว  :katai3:

ขอบคุณคุณลักษ์ค่ะ
 :mew1:  :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 25-06-2013 16:46:18

จบแล้วอ่ะ ใจจริงยังไม่อยากให้จบเลย
ต้องเก็บพรตรัน ไปนอนกอด. นอนอ่านที่บ้านซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-06-2013 16:54:28

พรตก็ยังคงความฮาและรั่ว
ได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ :laugh:
รออ่านเรื่องต่อไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 25-06-2013 17:32:04

 o13   คึ คึ คึ ยัยคิมมมมมมมม ในที่สุดๆๆๆๆ จบแว้วอ่ะ  :ling2:
นั่งรอเรื่องใหม่ๆๆๆๆๆ
อวยพรขอให้พรตรัน รักกันนานๆๆๆๆ น๊าาาาาาาาาาาาาาา :hao6: :L1: :pig4: :3123: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 25-06-2013 17:38:57

จบแล้วอ่ะเดี๋ยวเอาพี่พรตกะพี่รันมานอนกอดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-06-2013 17:58:26

ทันพลัสน่าสนใจนะนั่น พรตรันไม่เป็นไรก็ดีแล้ว

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 25-06-2013 18:05:03

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ชอบคู่นี้มากๆๆๆๆ

แต่ก็ขอบคุณนะคะ ที่แต่งเรื่่องราวน่ารักๆมาให้พวกเราอ่าน

จะรอติดตามผลงานต่อไปนะคะ :pig4: :กอด1:  :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 25-06-2013 19:05:50

จบแล้ว   :เฮ้อ:

 :m17: ไม่อยากให้จบเท่าไร คงคิดถึงรั่วแน่เลย

 o1 ขอบคุณคนเขียนที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่าน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 25-06-2013 19:26:48

เสียดายที่จบซะแล้ว อยากอ่านต่อ 55

เดี๋ยวรออ่านตอนต่อในเล่มก็ได้ ^^

ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่านครับ ชอบเรื่องนี้ที่สุด
และที่สำคัญ ขอบคุณมากๆที่เขียนจบทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้ หาได้ยากที่คนเขียนจะมาต่อจนจบ

ติดตามเสมอมา และจะติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 25-06-2013 19:29:34

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 25-06-2013 19:52:51

  :L2: :L2:
 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 25-06-2013 20:11:42

จบแล้ว o13
ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี
รักพรตรัน&เดอะแก็งค์มากๆเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Nankoong ที่ 25-06-2013 20:52:38

รั่วตลอดดดดดดดดดดด



จบแล้ว
รอติดตามเรื่องต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 25-06-2013 20:55:49

ขอคุกเข่าคารวะครับคุณ Luk สนุกทุกเรื่องที่ได้อ่าน ขอบคุณในน้ำใจคุณ Luk ที่เขียนนิยายฌีๆ สนุกๆให้เราได้อ่านกันนะครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 25-06-2013 22:44:33

แล้วก็อดใจไม่ไหวต้องเข้ามาดูลูกรักคู่รักบันลือโลกคู่นี้
แบบนี้ดีแล้ว.......จบแบบไม่ต้องเศร้า ... เพราะว่าเป็น
คู่รักที่มองหาความดราม่าไม่เจอ....เพราะพี่พรตของรัน
รั่วได้ตลอดศก.....รั่วไม่มีลิมิต.....รั่วแล้วรั่วอีก...........
รั่วแบบนี้มีหนึ่งเดียวที่ครองใจน้องรันกับเพื่อน ๆ และก็
แฟนคลับทั้งหลาย.......อาจจะหยาบแต่ขอพูด..........
โคตรพ่อโคตรแม่รักคู่นี้เลยจริง ๆ.... o13  o13  o13
รอรับหนังสือเพื่ออ่านอีกหลาย ๆ รอบ........พร้อมรอเรื่อง
ใหม่จากนักเขียนที่น่ารักคนนี้........ไปอ่านลูกแก้วอีกซัก
รอบรอดีกว่า.... :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 25-06-2013 23:30:09

จบแล้ว ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆให้อ่านกันนะค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-06-2013 23:47:20

 :L2: :L2: :L2:จบแล้ววววววววววววววววววววขอบคุณจ้าที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้ได้อ่านกัน :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 26-06-2013 00:31:31

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 26-06-2013 03:33:55

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: ~@GusbellS@~ ที่ 26-06-2013 11:13:20

จบไปแล้ว กับอีกเรื่องที่น่าประทับใจ
น่าเอาซีรี่ย์นี้ไปทำเป็นหนังเนาะ น่าจะมันส์
ขอบคุณผู้แต่งที่มอบประสบการณ์ดีๆ ให้แก่คนอ่าน
จะติดตามต่อไปเรื่อยๆ(ไปจนแก่)ครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-06-2013 18:50:29

จบซะแล้ว 
ขอบคุณน้องรักษ์ที่แต่งเรื่องดีๆ ให้อ่าน

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 26-06-2013 19:06:32

เย้ๆๆๆ  :katai2-1: จะมีเรื่องใหม่มาต่ออีกแล้ว โอนเงินไปแล้วดันลืมแจ้ง ไม่รู้จะทัน 200 คนแรกอ่ะเปล่า  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Pickapu ที่ 26-06-2013 23:50:25

ตายง่ายเนอะยัยคิมเนี่ย น่าจะโดนตอกเล็ก เถือหนัง เลาะกระดูก (อึ๋ยยย)โหดร้าย :fire:

เป็นตอนจบที่ดีค่ะ ไม่ต้องเปื้อนเลือด และมีเหตุผลรองรับ อิอิ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 27-06-2013 02:39:45

รั่วจนจบเรื่องสมเป็นพรตจริงๆ 
ปล. อยากให้มีการเปิดตัวอย่างเป็นทางการของคู่นี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 27-06-2013 10:13:48

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน  จบไปอีกเรื่องแล้วครับ

ขอบคุณมากคุณลักษ์ ที่เขียนนิยายให้อ่านจบทุกเรื่อง

จะรอติดตามผลงานอื่นๆ

ปล.รอตอนพิเศษในเล่ม โอนเงินไปแล้วครับ o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-06-2013 10:49:18

อ๊ยย่ะ น่าร๊ากกกกกกกกก

อยากอ่านน้องพลัสอ่ะ เสียดายช่วงนี้ไม่มีตังค์555

สนุกมากค่า รออ่านเรื่องต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 27-06-2013 11:04:35

คิดถึงทุกคู่เลยค่ะ
จะรอติดตามเรื่อง
ต่อไปนะคะ อาจ
จะไม่ได้ตามอ่าน
ทุกเรื่องแต่ก็ซื้อ
เกือบครบทุกเรื่องค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-06-2013 17:36:10

ไม่ได้เข้ามาเกือบๆอาทิตย์ จบไปซะแล้ว รั่ว-รัน ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปรับหนุ่มๆมากก เหมือนเดิม

ว่า แต่ จะเปิด เรื่องใหม่ เป็น ทัน-พลัสอีกก็ดีนะคุณลักษ์ อยากอย่านิยายคุณลักษ์ แนวๆเด็กดื้อเอาแต่ใจกับยากูซ่าขาโหดบ้าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 วันที่ 25/6/56 จบแล้วจร้าาา!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-06-2013 18:05:55

จบซะแล้วววว
บอกตรงมันส์มากค่า

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 29-06-2013 08:59:26

จบไปอีกเรื่องแล้ว
ขอบคุณคุณลักษณ์สำหรับเรื่องราวดีดีแบบนี้นะคะ
อ่านกี่รอบก็มีความสุขทุกรอบจริงๆ
ถ้าคิดถึงหนุ่มๆกลุ่มนี้เมื่อไหร่ก็แต่งมาอีกนะคะ รออ่านอยู่ 5555
แล้วก็รออ่านเรื่องต่อไปอยู่นะค้าาา ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 29-06-2013 15:18:15

จบแล้ววววว    :mew6:
พรตก็ยังรั่วตลอดกาลลล    :m20:
รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะฮะ  :')

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 30-06-2013 14:51:13

พรตรั่วทิ้งท้าย :pig4:
+1  +เป็ด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 01-07-2013 17:23:46

จบซะแล้วสนุกมากชอบกลุ่มนี้มากอ่ะมิตรภาพระหว่างเพื่อนยั่งยืนจิงๆ แต่นะอยากอ่านตอนพิเศษอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 09-07-2013 23:08:46

เรื่องนี้จะมีตอนพิเศษมั้ยนี้ ขอเป็นตอนพิเศษของทันกับพลัสได้จะดีมากเลย เหอๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 11-07-2013 01:49:43

อ่านๆไป เกิดอาการ  :a5:
อ่านๆไป เกิดอาการ  :hao6:
อ่านๆไป เกิดอาการ  :jul1:
อ่านๆไป เกิดอาการ :ruready
อ่านๆไป เกิดอาการ  :katai1:
อ่านๆไป เกิดอาการ  :ling1:
สรุปอ่านๆไป  กายเป็นบ้าสะงั้น 555+

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: away3g ที่ 13-07-2013 14:16:05

 :haun4:ขอบคุณครับ รักเลยเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 16-07-2013 13:40:17

จบแล้วววววววววววว

เดี๊ยวจะต้องับไปตามอ่าน น้องตะเกียง กะพี่โต๋  ซะละ  :impress2:    :impress2: :mew1:

สนุกมากลยค่าาาาาาาา  พรต (รั่วสุดๆๆๆไปเลย)  แต่ก็น่ารักน๊ะคะ   :mew1:   :mew1:

ฮาตรงที่พรตกะรัน ติดกล่องไว้ในห้องทำงานของอีกฝ่ายและพรตก็บอกว่า  เมือนสบตากะไอ่รันเลย   55555

ขอบคุณที่แต่นิยายสนุกๆๆๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกันนะะ    :pig4:     :pig4:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 20-07-2013 02:33:57

 :L2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} P.42 จบแล้วจร้าาา! เปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 25-07-2013 18:34:41

ตาม​อ่านจน​จบ​จนได้  ชอบ​เรื่อง​นี้​มาก​เลย​ค่ะ  พี่พรตรั่วมาก  ยิ่งอ่านยิ่งฮา  มีมุกมาให้ฮาตบอดเลย  พี่พรตเหมากับพี่รันมากเลยค่ะ  น่ารัก​มาก  ชอบวานเขียนของคุณลักทุกเรื่องเลยค่ะ เดี่ยวไปตามอ่านเรื่องใหม่นะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} แจ้งเรื่องเปิดโอนหนังสือดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: -i z e l i z e- ที่ 06-08-2013 19:40:58

รั่วยันตอนสุดท้ายจริงๆ ^^

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 10-08-2013 11:20:19

รักพรต รักรัน รักคนเขียนค่ะ  ♡.♡

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 11-08-2013 19:55:17

จองพรต รัน 1 เล่มค่ะ พรุ่งนี้โอน ขอบคุณนะคะที่มีนิยายดีๆให้อ่่านเรื่อยๆ เสียดายอยากได้my love อีกเล่มแต่คงมาช้าไปใช่ไหมคะคุณลักษณ์

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: joyja ที่ 17-08-2013 15:45:18

สั่งซื้อภาคแรกไปแล้ว แต่ไม่มีโอกาสกาสเข้ามาตามอ่านรักรั่วๆ เลยสั่งซื้อและโอนเงินมาแล้วนะคะ รบกวนช่วยเช็คทีนะคะ
โอนวันที่17/ 8/56 เวลา  11.52 น. เมล์ akifuyu joyvenus

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 20-08-2013 21:42:12

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดคนแต่ง 3 ที

ทีละเรื่อง  ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: HaLF333 ที่ 20-11-2013 22:28:55

ขอโดดกอดคุณลักแรงๆ สักที :กอด1:
มีเรื่องของคู่นี้ต่อ โอยยยย ดีใจ ขอกอดอีกที :กอด1:
พรต&รัน คู่รักในดวงใจเลย ทั้งคู่มีมุมที่น่ารักอย่างล้นเหลือ :m3:
น่ารักซะจน แอบอู้งานอ่านรวดเดียวจบเลย  :laugh3:...
อาจจะไม่ได้ติดตามงานของคุณลักแบบทันทวงที หรือเกาะติดได้ทุกเรื่องตลอด...
แต่มีเวลาเมื่อไหร่ ตามมาอ่านตลอดนะคะ..
ขอบคุณมากนะคะ คุณลัก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: lay2535 ที่ 20-01-2014 22:57:57

 :hao7: :hao7: ชอบมากเลย   

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน} ปกใหม่มาแล้วจร้า..ดูที่ P.1
เริ่มหัวข้อโดย: nozzle ที่ 10-02-2014 15:16:41

สารบัญ  รักรั่วๆของ..พรต&รัน

Part 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2318850#msg2318850)
Part 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2319968#msg2319968)
Part 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2322942#msg2322942)
Part 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2325983#msg2325983)
Part 5.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2335527#msg2335527)
Part 5.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2336287#msg2336287)
Part 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2345024#msg2345024)
Part 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2352451#msg2352451)
Part 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2357221#msg2357221)
Part 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2360557#msg2360557)
Part 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2365127#msg2365127)
Part 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2368124#msg2368124)
Part 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2377405#msg2377405)
Part 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2382535#msg2382535)
Part 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2385555#msg2385555)
Part 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2387242#msg2387242)
Part 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2390151#msg2390151)
Part 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2392116#msg2392116)
Part 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2393944#msg2393944)
Part 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2395656#msg2395656)
Part 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2399248#msg2399248)
Part 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2399973#msg2399973)
Part 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2404255#msg2404255)
Part 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2406719#msg2406719)
Part 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2408376#msg2408376)
Part 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2410369#msg2410369)
Part 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2411340#msg2411340)
Part 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2411950#msg2411950)
Part 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2412631#msg2412631)
Part 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2413495#msg2413495)
Part 30.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2415633#msg2415633)
Part 30.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2415813#msg2415813)
Part 31 (End) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2416673#msg2416673)

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-02-2014 22:35:24

อ้างจาก: nozzle ที่ 10-02-2014 15:16:41  

สารบัญ  รักรั่วๆของ..พรต&รัน

Part 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2318850#msg2318850)
Part 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2319968#msg2319968)
Part 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2322942#msg2322942)
Part 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2325983#msg2325983)
Part 5.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2335527#msg2335527)
Part 5.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2336287#msg2336287)
Part 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2345024#msg2345024)
Part 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2352451#msg2352451)
Part 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2357221#msg2357221)
Part 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2360557#msg2360557)
Part 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2365127#msg2365127)
Part 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2368124#msg2368124)
Part 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2377405#msg2377405)
Part 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2382535#msg2382535)
Part 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2385555#msg2385555)
Part 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2387242#msg2387242)
Part 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2390151#msg2390151)
Part 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2392116#msg2392116)
Part 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2393944#msg2393944)
Part 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2395656#msg2395656)
Part 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2399248#msg2399248)
Part 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2399973#msg2399973)
Part 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2404255#msg2404255)
Part 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2406719#msg2406719)
Part 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2408376#msg2408376)
Part 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2410369#msg2410369)
Part 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2411340#msg2411340)
Part 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2411950#msg2411950)
Part 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2412631#msg2412631)
Part 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2413495#msg2413495)
Part 30.1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2415633#msg2415633)
Part 30.2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2415813#msg2415813)
Part 31 (End) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37189.msg2416673#msg2416673)

ขอบมากนะคะที่ทำสารบัญให้กับเรื่องนี้ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ

ด้วยจิตคารวะ ที่สละเวลาให้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 20-03-2014 08:58:19

พรตรัน น่ารักกกกกก พรตรั่วฝุดๆๆ ฮามากๆ อ่านไปหัวเราะไป ตอนท้ายซึ้งสุดๆ คู่รักสนามรบเค้ารักกันมากจริงๆ

ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 20-03-2014 17:43:16

มีความสุขเหมือนกันนะ...
เพราะอ่านจากหนังสือกี่รอบแล้วไม่รู้..
นี่ก็เพิ่งอ่านจบไปแล้วมาเข้าเล้า...
อ่านตามสารบัญที่มีคนใจดีืำไว้ให้...
เพิ่งจะถึงตอนที่ 5 รึ 6 เอง....
ใจอยากให้มีภาค 3 ของพรตรันอีกนะ..
เอาแบบมีลูก บวกดราม่านิด ๆ คงดี..
 :mew2: :mew2: :mew2:
คู่รักบันลือโลกคู่นี้ยังครองใจแม่ยกคนนี้อยู่... :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 23-03-2014 15:57:17

คิดถึงคู่นี้เสมอ ชอบมากๆ ยังไงก็อยากอ่านภาคสามต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: miho ที่ 23-04-2014 22:42:52

พึ่งเข้ามาอ่าน เสียดายอยากได้หนังสือจัง ทั้งเซทที่เกี่ยวกันหมด
สนุกมาก อ่านไปขำไปพรตรั่วมาก รั่วแบบไม่รู้ตัวอีก รันก็หวงสุดๆแอบสงสารตอนพรตจูบกับคิม รันร้องไห้อ่านไปจะร้องตาม
ปล.ถ้ามีรีปริ้นก็บอกด้วยน้า อยากได้ ถึงจะไม่มีก็เถอะ หวังไว้ก็ยังดี >3<

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การ
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 25-04-2014 14:26:22

กำลังไล่อ่านเรื่องที่คุณลักษ์แต่งอยู่ พอมาอ่านเรื่องนี้จี้ในความรั่วของพตรมาก ชอบรันที่รักพตรมากคอยหึงและแก้ปัญหาให้พตรตลอด

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: nishiauey ที่ 02-06-2014 09:28:32

ฮา ซึ้ง น่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 01-07-2014 07:47:45

รั่วจริง ๆ  :a11:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 21-07-2014 20:24:19

กรี๊ดดด ที่รักทั้งสองคิดถึงงงง  แหมๆมาคราวนี้จะรั่วซักกี่%ดีคร๊า อย่าได้มีดราม่าเชียวนะแกคู่แกอะไม่เหมะกับมาม่าอย่างแรง รักอะ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 22-07-2014 07:25:20

เด็กพลัสนี่เหมือนแมงหวี่แมงวันน่ารำคาญจริง :angry2:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 22-07-2014 13:01:07

รักในความทรงจำของตะเกียงน้อยที่ถูกจับเป็นตัวประกันและหนีเข้าป่ากับพรตสองคนรักในความรู้สึกที่ตะเกียงน้อยบอกไม่ลืมเรื่องนี้มากคือมันเป็นอะไรที่ประทับใจสวยงามช่วงนั้นทั้งคู่ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะจริงๆจนเกิดเป็นความห่วงหาอาทรและผูกพันไม่ใช่ในแบบชู้สาวแต่มันพิเศษมากไปกว่านั้นสำหรับคำว่าเพื่อนตาย  :monkeysad:และที่ลืมไม่ได้ขาดไม่ได้เลยคือกลุ่มเพื่อนพวกเขาทั้งหมดตั้งแต่เป็นตะเกียงพิเศษมัธยม เหยี่ยวหัวใจนักศึกษา จนถึงเรื่องรักรั่วๆภาคนี้ สุดท้ายจอมใจนักเลงบทสรุปของทุกตัวละคร พวกคุณเป็นความสุขความสนุกเป็นรอยยิ้มเสียงหัวเราะน้ำตาคำด่าและความประทับใจที่เราคนติดตามเรื่องราวของพวกคุณ(ถึงแม้ในโลกความจริงพวกคุณจะไม่มีตัวตนก็ตาม)จะไม่มีวันลืม  ขอบคุณคุณlukที่กำเนิดพวกคุณมาอย่างสวยงาม :pig4: รักพวกคุณค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: kamaji ที่ 23-09-2014 20:30:22

 :oo1: :-[ :o8: :sad4: :m20: :serius2:
อยากให้เขียนอีกจัง ชอบคู่นี้มากๆ เหยี่ยวรั่วขอวรัน โอ๊ยๆๆๆๆ ฟินๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: magic-moon ที่ 24-01-2015 18:55:44

พรตนี่มันเเบบบบบบ คู่นี้น่ารักนุ๊ :ling1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: AttoSama ที่ 25-01-2015 20:18:32

ชอบพรตรันมากๆเลยครับบบ ขอบคุณผู้แต่งที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: apple32 ที่ 19-07-2015 01:15:37

แต่ละ มุกของเหยี่ยวรั่ว ขำกร๊าก  :jul3:

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: REDMOON ที่ 12-10-2015 20:17:06

อยากให้มีต่อภาคต่อไปเรื่อย ๆ เลยเรื่องนี้  ฮามากมาย สนุกมาก ๆ

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 18-03-2016 13:55:11

สนุกมาก ๆ ครับ พรตรั่วได้ฮาจริง ๆ

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 23-03-2016 00:33:23

Eบุปผาคิมตายง่ายเกินไป ตงิดตั้งแต่มันฝังใจแล้ว คือมันจะจิตไปไหน
แต่พรตรันน่ารักจริงๆ รักไม่สร่าง

หัวข้อ: Re: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 18-08-2018 22:04:00

มาอ่านอีกรอบก็ยังมีความฮา และความคิดถึงความรั่วไม่มีใครเทียบของพรต