[9]
“..ดิน..ปู่ดิน...ปู่ดินครับ” เสียงเรียกซ้ำๆ ชวนรำคาญรูหูเหมือนจะดังอยู่ใกล้ๆ
“ฮื้ออออ” ผมพลิกตัวหนีพลางคว้าหมอนอีกใบขึ้นมาปิดหูเอาไว้ ไม่อยากได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น กูง่วง กูเพลีย กูจะนอน! อย่ามายุ่งกับกู
“ปู่ดินอ่ะ.. ปู่ดินตื่น.. ปู่ดิ๊นนนนนนนนนน” เสียงแปดหลอดดังทะลุหมอนมาพร้อมกับแรงเขย่า.. เขย่า.. แล้วก็เขย่า
“โว้ยยยยยยยยย กูไม่ใช่กระป๋องเซียมซีนะไอ้เก้า จะเขย่าหาหม่ามี้มึงหรือไงวะ?!” ผมดีดตัวลุกขึ้นนั่งด่ามันด้วยความหงุดหงิดโมโห แต่เพราะความที่ลุกเร็วเกินไป บวกกับอาการเมาค้างอีกเล็กน้อย ก็เลยเกิดอาการหน้ามืด หงายหลังล้มตึงลงไปอีกรอบ
“ปู่ดิน! ปู่ดินเป็นอะไรมากไหม? ปู่ดินอย่าเพิ่งตายนะ! อย่าทิ้งผมไปนะ! ปู่ดิ๊นนนนน” ไอ้เก้าเข้ามาช้อนหัวผมได้ก็เขย่าๆ อีก
“หยุด หยุด หยู๊ดดดดดด!!” ผมตะเกียกตะกายคว้าคางมันได้ก็บีบแม่ง
“อู่อินนน~” มันพูดอู้อี้เพราะผมบีบปากมันเอาไว้
“กูจะตายเพราะมึงนี่แหล่ะ ไอ้ห่า” ผมพูดทั้งที่หลับตาแน่น รู้สึกหัวหมุน พะอึดพะอมจะคายของเก่าออกเสียให้ได้ แต่ติดอยู่อย่างเดียว.. ลุกไปอ้วกไม่ไหวว่ะ อุก..กลืนกลับลงไปก่อนไอ้ดิน
“ปู่ดิน..” เสียงมันครางหงิงๆ อยู่ใกล้ๆ ผมปล่อยมือจากปากมันแล้ว ส่วนมันก็เลิกเขย่าผมแล้วเหมือนกัน “เป็นไงมั่งครับ?”
“.........” กำลังเจรจาสงบศึกกับของเก่าในกระเพาะอยู่ เลยไม่ว่างตอบมัน
“ปู่ดินครับ?”
“อือ” อย่าเพิ่งกวนใจกูตอนนี้ได้ไหมเนี่ย คนกำลังใช้สมาธิ
“ปู่ดิน..”
“เออๆ” รู้สึกสมดุลในร่างกายกลับคืนมา ผมเลยลืมตามองมันที่นั่งทับขาชะโงกหน้าอยู่ข้างตัวผม
“ปู่ดินโอเคแล้วนะ?” หน้าตามันดูกังวลมากทีเดียว
“เออ แล้วมึงมากวนกูทำไมแต่เช้าวะเนี่ย?” ผมนอนคุยกับมัน ยังไม่มั่นใจที่จะลุกขึ้น
“ไม่เช้าแล้วครับ เกือบเก้าโมงแล้ว”
“อ้าว.. เหรอ?” ผมคว้านาฬิกาปลุกที่วางไว้ข้างหัวเตียงมาดูก็เห็นว่าจริงอย่างที่มันพูด
ปกติแล้วผมจะตื่นประมาณหกโมงครึ่งทุกวัน ไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุกหรอก ร่างกายมันตื่นของมันขึ้นมาเองตามความเคยชินน่ะ ก็อาจมีบางวันที่เมาบ้างแฮงค์บ้างเลยตื่นสายกว่าปกติ แต่ยังไงก็ไม่เกินแปดโมง
แล้ววันนี้มันยังไง? ทำไมเหนื่อยๆ เพลียๆ ชอบกล?
เมื่อคืนกูไปทำอะไรมาหรือเปล่าวะ?
เอ..
“แล้วนี่มึงไม่ไปโรงเรียนหรือไง? สายแล้วไม่ใช่เหรอ?” ปากถามมันไป แต่สมองกำลังทบทวนความทรงจำของคืนล่าสุดอยู่
“วันนี้วันเสาร์ครับ”
“งั้นเหรอ..” ผมยันตัวลุกขึ้นนั่ง ไอ้เก้าก็เข้ามาช่วยประคองอย่างระมัดระวังราวกับผมเป็นผู้หญิงท้องแก่งั้นแหล่ะ มึงเวอร์ไปไหมเนี่ย? พอลุกนั่งได้ผมก็เพิ่งเห็นว่าตัวเองใส่กางเกงนอนตัวเดียว เสื้อไม่ใส่ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะผมมักจะเข้านอนด้วยสภาพแบบนี้บ่อยๆ ...เดี๋ยวนะ! ใส่กางเกงนอนงั้นเรอะ?
แต่ผมจำได้ว่าเมื่อคืนผมใส่ผ้าขนหนูนอนไม่ใช่เหรอวะ?
แล้วผ้าขนหนูไหน? หรืออย่างน้อยผมก็น่าจะตื่นขึ้นมาในสภาพล่อนจ้อนเพราะดิ้นจนผ้าขนหนูหลุดสิ!
แล้วกางเกงนอน...มันมายังไงวะ?
“.........” ยังไม่ทันที่ผมจะได้อ้าปากถามพยานบุคคลที่น่าจะมีส่วนรู้เห็นเรื่องการหายไปของผ้าขนหนู แค่ผมเงยขึ้นมองหน้ามัน ก็เห็นแก้มมันแดงแป๊ดเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสายตาที่มันพยายามจะหลบผมเป็นพัลวันนั่นอีก
“ไอ้เก้า..”
“ปู่ดินจำไม่ได้เลยเหรอ?”
“.........” จะว่าจำไม่ได้เหรอ? ก็ไม่เชิง แต่มันลางๆ เลือนๆ เหมือนกับความฝันเสียมากกว่า ..ฝันว่าอะไรวะ? ...อืม เพลินๆ เสียวๆ ..ฝันเปียก? เหอะ ฝันเปียกตอนอายุสามสิบเนี่ยนะ? แถมยังกับไอ้เก้า..
เฮะ?
ไอ้เก้างั้นเหรอ?!!
“...!!!...” ผมจ้องไอ้เก้าด้วยตาที่เหลือกลาน ไม่จริงน่า..
“ปู่ดิน.. ทำผมเกือบแย่” มันพูดงุบงิบพลางช้อนตามองผมแบบเขินๆ หูหัวแดงเถือกจนน่ากลัวว่ามันจะระเบิดทำลายตัวเองซะเดี๋ยวนี้
“.........” กูทำลงไปจริงๆ เหรอเนี่ย?
“ปู่ดิน?”
“กูจะไปล้างหน้าแปรงฟัน” ผมเริ่มคลานลงจากเตียง
“อ่ะ ครับ” ไอ้เก้ามันก็ยอมหลีกทางให้แต่โดยดี
“ข้าวเช้าล่ะ?” ผมถามขณะก้าวขาเข้าห้องน้ำ
“เรียบร้อยแล้วครับ” ดูมันจะอึ้งๆ งงๆ กับปฏิกิริยาของผมไม่น้อยทีเดียว
“อืม เดี๋ยวกูตามออกไป”
ปัง! ผมปิดประตูห้องน้ำ เดินมานั่งบนฝาชักโครก..
“.........” ช็อกว่ะ
“ปู่ดิน ปู่ดิน” เสียงเรียกกับเสียงทุบประตูทำให้ผมสะดุ้งหลุดจากภวังค์ และพบว่าตัวเองกำลังยืนแปรงฟันอยู่หน้ากระจก ..ผมรีบบ้วนปาก ก่อนจะขานรับ
“อะไร?”
“เห็นเงียบหายไปนาน กลัวว่าจะเป็นลมเป็นแล้งไปหรือเปล่า?”
“กูยังไม่แก่ขนาดนั้น ไอ้เวร” ผมตอบกลับไปพลางหยิบหลอดโฟมล้างหน้ามาบีบ
“ก็ผมเป็นห่วงนี่นา” ได้ยินเสียงมันหัวเราะเบาๆ จากอีกฟากประตู “ผมเข้าไปนะ”
“เข้ามาทำไม?” ผมวักน้ำล้างหน้าเสร็จก็หันไปมองไอ้คนที่ขออนุญาต แต่ไม่รอฟังคำอนุญาต ถือวิสาสะเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาตามอำเภอใจ นิสัยอ่ะมึง
“มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า?” มันถามหน้าระรื่น
“กูช่วยตัวเองได้” ผมหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาซับหน้า
“แต่ช่วยกันสองคนมันดีกว่ามากเลยนะ ปู่ดินเป็นคนสอนผมเมื่อคืนไง” มันพูดจาสองแง่สองง่าม พูดเองก็แก้มแดงเอง
“เก้า.. คือกู..” ผมกะจะเคลียร์กับมันเรื่องเมื่อคืนสักหน่อย จะบอกมันว่าผมเมา ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่เออ.. มันจะฟังไร้ความรับผิดชอบไปเปล่าวะ? แล้วมันจะมองว่าผมเป็นคนยังไงล่ะทีนี้? หมดศรัทธา เสียหมากันพอดี ยังไงผมก็แก่กว่ามัน มีศักดิ์เป็นปู่มัน ผมควรจะทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดีแก่มันสิ
แต่เฮ้ย! เมาก็คือเมาสิ เมาคือไม่มีสติ ไม่มีสติก็แปลว่าไม่ได้ตั้งใจทำ! แต่..ก็ไม่ได้จะบอกว่าไม่รับผิดชอบนี่ แค่จะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจเฉยๆ มันจะได้ไม่เข้าใจผิด คิดอะไรๆ ไปไกลคนเดียว แต่..แต่ทำไมพูดไม่ออกวะกู?
“ผมช่วยโกนหนวดให้นะ”
“หือ?” มัวแต่เถียงกับตัวเองในใจ รู้ตัวอีกทีไอ้เก้าก็เข้ามาประชิดตัวแล้ว
“หันมาทางนี้” มันจับตัวผมหันไปด้านที่มีแสงแดดส่องผ่านกรุกระจกด้านบนเข้ามา
“ใครบอกกว่ากูจะโกน” ผมเพิ่งรู้สึกตัวว่าควรทำอะไรก็ตอนที่มันจะเอาครีมโกนหนวดมาป้ายหน้านี่แหล่ะ
“แต่ผมอยากให้โกนออกอ่ะ” ทั้งที่ผมพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่มันก็ยังดึงดันป้ายเอาจนได้ แม่งโคตรจะเอาแต่ใจ ใครเลี้ยงมันมาวะ?
“มึงมาเดือดร้อนอะไรกับกูเนี่ย?” ไปๆ มาๆ ผมก็ต้องยอมอยู่เฉยๆ ให้มันทำตามใจ ..ทำไมวะ? กูล่ะไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
“ก็เวลาจูบมันจั๊กจี้อ่ะ” มันย่นจมูก “ตอนไซร้มันก็เสียวดี แต่ตอนจูบมันจั๊กจี้อ่ะ”
“หา?” แต่ผมทำขากรรไกล่างหล่นไปอีกแล้ว ตกลงว่ามึงจะขี้อายหรือมึงจะหน้าด้านกันแน่วะ ไอ้เก้า? แก้มน่ะขยันแดงจริง แต่คำพูดคำจามึงนี่นะ ..ตกลงว่ามึงหรือกูกันแน่วะที่สับสน?
“อยู่เฉยๆ นะครับ” มันบอกก่อนจะเริ่มลงมือโกนหนวดให้ผม แล้วผมจะทำอะไรอื่นได้ล่ะ ขืนขยับสุ่มสี่สุ่มห้าได้หน้าแหกกันพอดี เมียก็ยังไม่มีกับเขาเลย
จากนั้นเราก็ต่างคนต่างเงียบ.. เลยทำให้ผมมีโอกาสได้สำรวจไอ้เก้าแบบใกล้ชิดชนิดเห็นถึงขนจมูกกันเป็นครั้งแรก อืม.. หน้ามันใสดีนะ ผิวพรรณเรียบเนียนสวยดี ขนตาก็ทั้งยาวทั้งงอนอย่างกับขนตาผู้หญิง จมูกก็..โด่งตามสไตล์ลูกฝรั่ง หนวดมันก็เหมือนจะมีแล้วนะ เดี๋ยวนี้คงเริ่มโกนออกทุกเช้า แต่ไม่เยอะจนถึงกับเห็นเป็นเงาเขียวครึ้มหรอก ส่วนปากมันก็เป็นรูปกระจับ ริมฝีปากล่างหนากกว่าริมฝีปากบน ดูอวบอิ่ม สีแดง ..น่าดูด
เฮ้ย! คิดอะไรของกูวะเนี่ย? ยังเมาไม่สร่างหรือไงวะไอ้เวรดิน?!
“ปู่ดิน..”
“ฮึ? ฮะ? อะไร?” เพิ่งรู้ตัวว่าไอ้เก้ามันโกนหนวดให้ผมเสร็จแล้ว แถมยังเอาอาฟเตอร์เชฟมาทาให้เรียบร้อย แต่มันยังทาบฝ่ามือค้างไว้ที่แก้มผม แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ..ใกล้ไปเปล่าวะมึง?
“กำลังคิดว่าปากผมน่าจูบอยู่ล่ะสิ” มีรอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นที่มุมปากมัน ทำผมชักรู้สึกเสียวสันหลังอย่างบอกไม่ถูก
“เฮ้ย ไม่ชะ..อื้อ” ปฏิเสธได้ไม่เต็มคำ ไอ้ปากที่เพิ่งคิดว่าน่าดูดเมื่อกี๊มันก็พุ่งเข้ามาจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว แล้ว..แล้วผมก็ดันตอบสนองไปแบบอัตโนมัติซะอย่างนั้น
“อืม” ครั้งนี้รู้สึกได้เลยว่าไอ้เก้ามันรุกกว่าทุกที มันเริ่มเป็นฝ่ายไล่ล่าผมบ้างต่างจากครั้งแรกที่เราจูบในที่ห้องอาบน้ำของสระว่ายน้ำ หรือแม้กระทั่งเมื่อคืน(ถึงจะจำได้แบบลางๆ เลือนๆ ก็เหอะ)
“ผมจูบเก่งขึ้นใช่ไหม?” มันกระซิบถามทั้งที่ปากยังคลอดเคลียอยู่กับปากผม ส่วนมือมันก็กอดเอวผมแน่น จนรู้สึกได้ถึงอะไรต่อมิอะไรที่อยู่ใต้เอวลงไปอย่างชัดเจน
“งั้นๆ” จบคำมันก็ปิดปากมันด้วยปากผมอีกรอบ มันเบียดขาข้างหนึ่งแทรกเข้ามาหว่างขาผม หลังผมติดอ่างล้างหน้า มือข้างหนึ่งผมยันขอบอ่างเอาไว้ อีกมือใช้เกี่ยวคอมัน
“โกหก ครูผมดีขนาดนี้ ผมจะไม่เก่งขึ้นได้ไง” มันเลื่อนไปกระซิบที่ข้างหู แยงลิ้นเข้ามาในหู ขบเม้มติ่งหูทิ้งท้าย ก่อนลากลิ้นกลับมาที่ปากของผมอีกครั้ง เราจูบกัน ผละออก จูบกัน และผละออก
“นักเรียนมันหัวทึบ ต่อให้ครูเทพแค่ไหน มันก็งั้นๆ อยู่ดี”
“นั่นไม่ใช่ผมหรอก ปู่ดินก็พิสูจน์ไปแล้วนี่นา”
“ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่” ผมยกยิ้มมุมปาก
“งั้นลองอีก” มันหัวเราะลงคอแล้วป้อนจูบมาให้ผมอีก คงต้องยอมรับแหล่ะว่ามันเรียนรู้เร็วจริงๆ จำได้ว่าตอนจูบครั้งแรกมันยังไม่เชี่ยวขนาดนี้เลยนะ
ที่สำคัญ ปากหวานชะมัด ยิ่งจูบก็ยิ่งหวาน เด็กบ้าอะไรวะ?
“เก้า..” ผมละจากปากไปมองมือของมันที่กำลังเค้นคลึงลูกชายของผมผ่านกางเกงนอน
“ส่งการบ้านไง บทที่เพิ่งเรียนไปเมื่อคืน” เสียงมันเริ่มกระเส่า
“ไม่ต้องรีบส่งก็ได้” ผมจับข้อมือมันเอาไว้
“ปู่ดิน..” มันช้อนตามองแบบอ้อนวอน
ก็รู้หรอกว่าของมันตื่นแล้ว ตื่นตั้งแต่จูบแรกแล้วเหอะ ส่วนของผมเริ่มกรึ่มๆ บ้างนิดหน่อยเพราะถูกมันนวดนั่นล่ะ แต่ยังก่อน ผมมีเรื่องที่ต้องพูดกันให้เคลียร์ก่อน ถ้าไม่เคลียร์ผมก็คงจะปล่อยให้ก้าวไปขั้นต่อไปโดยไม่ตะขิดตะขวงใจไม่ได้
“คุยกันก่อน.. ฟัง!” ผมต้องทำเสียงเข้มเพราะมันเริ่มส่ายหน้า จะไม่ยอมรับฟัง คงกลัวว่าผมจะปฏิเสธมันนั่นล่ะ ก็ตามฟอร์มเดิม ขอบตามมันเริ่มแดง แววตามันเริ่มรื้น และก่อนน้ำตามันจะร่วง ผมเลยต้องรีบสกัดดาวรุ่งก่อน
“อย่าเพิ่งร้อง! ถ้าร้องตอนนี้ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก” ผมยื่นคำขาด มันเม้นปากแน่น พยายามสกัดกั้นน้ำตาสุดฤทธิ์
ตลกชิบหาย.. เมื่อกี๊มันยังทำหน้าเจ้าเล่ห์ หน้าเซ็กซี่ หน้าหื่นใส่ผมอยู่เลย แล้วดูตอนนี้สิ เม้มปาก สูดจมูก กำชายเสื้อตัวเองแน่น.. นี่มันคนเดียวกันแน่หรือเปล่าวะ? ไอ้เด็กน้อยเอ๊ย
“กูไม่ได้จะปฏิเสธมึง..” แค่ประโยคแรก ไอ้เด็กน้อยก็เงยหน้าที่ค่อยๆ บานออกอย่างช้าๆ ขึ้นมามองผมด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยม แต่ก่อนที่มันจะเพ้อไปไกล ผมเลยต้องงัดเอาท่าปรางห้ามญาติออกมาใช้ก่อน
“ฟัง! ไม่ว่าจากนี้สถานะเรามันจะเปลี่ยนไปเป็นอะไรก็ตาม กูอยากคุยกับมึงให้เข้าใจก่อน ก่อนอื่นคือเรื่องเมื่อคืน กูจำได้แค่ช่วงกลางๆ ที่ลางๆ เลือนๆ ส่วนเรื่องที่มาที่ไปก็จำอะไรไม่ได้เลย รู้แต่ว่ากูเมา กูง่วง สติกูไม่ครบสมบูรณ์ กูไม่ได้ตั้งใจอยากให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้น ฟัง! อย่าเพิ่งร้อง เอ๊ะไอ้นี่! กูกำลังจะบอกว่า ถึงเมื่อคืนกูจะไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็ทำให้รู้ว่ากูไม่ได้รังเกียจที่จะทำแบบนั้นกับมึง ..อืม กูว่ามันก็ไม่แย่นักหรอก เออ แต่เมื่อกี๊กูตั้งใจนะ ไม่ได้เมา หรือถ้าจะเมาก็คงเพราะปากมึงหวานเกินไป” ผมยกยิ้มกับท้ายประโยค
“ปู่ดิน” มันเข้ามากอดเอวผมไว้เหมือนเดิม ปากมันที่ฉีกยิ้มจนแทบจะถึงหูอยู่แล้ว
“แต่มึงก็ยังเป็นหลานกูเหมือนเดิมนะ ส่วนไอ้เรื่องเลื่อนขั้นจากหลานขึ้นไปเป็นอะไรต่อมิอะไรของมึงนี่ปล่อยให้มันค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเหอะว่ะ ไม่ต้องรีบก้าวกระโดดนักหรอก ยังไงกูก็อยู่ตรงนี้แหล่ะ ไม่ได้หนีมึงไปไหน”
ไม่อยากจะให้เอาตำแหน่งแฟนหรือคนรักมาผูกมัด ถ้าเกิดวันหนึ่งมันคิดได้ว่าอยากมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือใครก็ตามที่ไม่ใช่ ‘ปู่ดิน’ ของมัน มันจะได้ไม่ลำบากใจ ที่จะต้องกลับไปเป็นแค่ปู่กับหลานกันเหมือนเดิม
ยังไงมันก็ยังเด็ก..
ใช่ ก็แค่ไอ้เด็กน้อย
ไอ้เด็กน้อยที่ทำให้คนอย่างผมเริ่มหวั่นไหว...
เฮ้อ~ ไม่น่าเลยกู
“ปู่ดิน..” มันกระซิบเรียกผมชิดริมฝีปาก ก่อนจะจรดริมฝีปากของเราเข้าด้วยกัน
“ผมก็จะไม่ไปไหนเหมือนกัน ผมก็จะอยู่ตรงนี้แหล่ะ ..ผมจะอยู่กับปู่ดินของผมตลอดไป”
“ยังเร็วเกินไปที่จะพูดคำนั้น ไอ้หนู..” คราวนี้ผมเป็นฝ่ายยื่นปากไปปิดปากมันก่อนบ้าง
“เก้า..” ผมเรียกชื่อมันหลังจากจูบกัน ผละออก จูบกัน ผละออกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้
“ครับ”
“กูหิวข้าว ไปกินข้าวกันเหอะ” ผมดันตัวมันออกแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ทิ้งให้มันยืนอ้าปากค้างทั้งบนทั้งล่างด้วยความสะใจดีพิลึก ฮ่าๆๆ
คิดจะรุกกูเหรอ?
ยังเร็วไปร้อยปี ไอ้เด็กน้อย~
“ปู่ดิ๊นนนนนนนนนนนนนน”
TBC. 
ศึก ‘ชิงตับ’ ครั้งนี้หนักหนานัก กร๊ากกกกก
เอ๊.. ทำไมถึงมีแต่คนหมั่นไส้กูวะ?
ปู่ดินไม่รู้ตัวเลยเหรอ?
น้องเก้า~
(หนุ่มนิค ฮอลท์ จากวอร์ม บอดี้ อิอิ)ปู่ดิ๊นนน~
(จูจีฮุน)ยังยืนยันเจตนารมณ์เดิม
เชียร์ปู่ดินเป็นเจ้าสาว กดบวก
เชียร์หลานเก้าเป็นเจ้าสาว กดเป็ด
เชียร์ให้ผลัดกันเป็นเจ้าสาว กดบวก กดเป็ด กดเม้นต์บอกด้วย
โพลล์
หัวข้อ: [SF] My Boyfriend is Grandpapa. ♥ (อ่าน 249012 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก