[8]
“อืม..ฮื้อ..” ผมครางงึมงำอย่างรู้สึกรำคาญกับอะไรก็ตามที่มาปัดป่ายตามร่างกาย แมร่งง่วงจะตายห่า จะมาลูบๆ คลำๆ หาพ่อมึงเหรอ? ใจนึกอย่างด่า แต่ปากไม่อยากทำงานแล้ว สมองก็ไม่อยากทำงานแล้ว คือกูไม่ไหวแล้วอ่ะ ปล่อยให้กูนอนสบายๆ เห๊อะ
“..........” คล้ายมีเสียงใครพึมพำอะไรสักอย่าง แต่หูผมก็ไม่ทำงานแล้วเหมือนกัน ณ จุดนี้
“อืมม” จากรำคาญๆ ก็เริ่มเพลินๆ ....เพลินๆ .....เพลินไปสักพักก็ชักเสียวแปลกๆ
“อือ” ผมครางเบาๆ รับมือซนๆ ของใครสักคนที่กำลังบี้หัวนมผมเล่น..อืม..ผมคิดว่าคงเป็นหัวนมแหล่ะ เพราะผมรู้สึกเสียวแถวๆ หน้าอก.. ขณะที่อะไรบางอย่างๆ อุ่นๆ นุ่มๆ ก็ไล่จู่โจมมาตั้งแต่ไหล่ด้านหลัง มาซอกคอ มากกหู มาข้างแก้ม ก่อนมาจรดที่ริมฝีปาก...มันค่อนข้างนิ่มมากเลยทีเดียว..นิ่มเหมือน..ริมฝีปากของใครสักคน.. ใช่แหล่ะ ผมแน่ใจว่ามันต้องใช่ริมฝีปาก เพราะหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีก็มีอะไรอุ่นๆ ชื้นๆ ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นลิ้นสอดแทรกเข้ามาในปากของผมด้วย..
“อืม” ผมเริ่มตอบสนองกลับไปทั้งที่ยังไม่คิดจะลืมตาตื่นขึ้นมาดูหน้าเจ้าของมือเจ้าของลิ้นซุกซนที่เข้ามารบกวนเวลานอนของผม คือหนังตามันหนักมากจริงๆ แต่ที่ตอบสนองกลับไปนั้นใช้สัญชาตญาณล้วนๆ เลย
“อือ ปู่ดิน..” จู่ๆ หูผมก็เริ่มกลับมาทำหน้าที่อีกครั้ง เลยได้ยินเสียงหอบๆ ของไอ้เก้ามันดังอยู่ใกล้ๆ ประสาทสัมผัสอื่นๆ ของผมค่อยๆ กลับมาใช้งานได้ทีละอย่างๆ ตอนนี้เลยรู้สึกได้ว่ามือซุกซนที่เคยบี้หัวนมผมเล่นเปลี่ยนมายันอกผมไว้แล้ว ผมพยายามสู้รบปรบมือกับหนังตาที่หนักอึ้งจนในที่สุดก็เป็นฝ่ายชนะ
แล้ว...
“เก้า..” สิ่งแรกที่ผมเห็นก็คือหน้าแดงๆ ของไอ้เก้า พอมองต่ำลงมาก็เห็นว่าตัวผมกำลังอยู่บนตัวมัน...ไม่มีผ้าติดตัวอยู่สักชิ้น ส่วนไอ้เก้ายังมีชุดนอนลายอียอครบทั้งข้างล่างข้างบน ..แล้ว...ผมพยายามนึกทบทวน..อ้อ ใช่ ผมจำได้ว่าออกจากห้องน้ำปุ๊บผมก็ตรงดิ่งมาที่เตียงปั๊บทั้งที่ใส่แค่ผ้าเช็ดตัว แล้วก็รู้สึกเหมือนว่าหลังจากนั้นไอ้เก้ามันจะมาเช็ดหัวให้...แล้วก็..เหมือนจะเคลิ้มๆ หลับๆ หรือเปล่านะ?
เอาเหอะ แต่ตอนนี้ผ้าเช็ดตัวผมหลุดหายไปไหน? ผมขึ้นมานอนทับไอ้เก้าได้ยังไง? แล้วที่ผมจูบไปเมื่อกี๊คือไอ้เก้าใช่ไหม?
“ปู่ดิน..” เสียงแผ่วๆ ที่หลุดออกมาจากปากแดงๆ ที่ยังเผยอหอบอยู่น้อยๆ เรียกสายตาผมกลับไปจับจ้องอีกครั้ง ..มันแดงจริงๆ ไม่รู้ว่ามันแดงของมันอยู่แล้ว หรือแดงเพราะถูกผมบดเมื่อกี๊นี้นะ
รู้แต่ว่ามันแดงชะมัด..
“ปู่ดิ.อือ..” ผมถูกสีแดงๆ บนกลีบปากคู่นั้นสะกดจิต! ต้องใช่แน่ๆ ไม่งั้นผมคงไม่โน้มลงมาดูดมันเล่นแบบนี้หรอก ผมดูดเน้นๆ ย้ำๆ อยู่หลายครั้ง ก่อนจะประกบบดเบียดแบบเป็นจริงเป็นจัง สอดลิ้นเข้าไปไล่ล่าควานหาอะไรบางอย่างที่ผมก็ยังไม่แน่ใจ รู้แต่ว่ามันหวาน..
ข้างนอกมันแดง แถมข้างในมันยังหวาน..
“อื้อ” หวานจนผมนึกเสียดายตอนที่อีกฝ่ายร้องอุทรขออากาศหายใจ..
ผมยอมถอนริมฝีปากออกอย่างที่ทางนั้นต้องการ.. แต่ถ้าจะมาเผยอปากแดงๆ สูดออกซิเจนใกล้ๆ กับเรียวปากที่ยังติดใจในรสหวานของผมแบบนี้ล่ะก็ จะว่าไม่ยั่วก็เกินไปหน่อยล่ะ!
“อื้อๆๆ” ผมก้มกลับลงไปบดกับกลีบปากแดงนั่นอีกครั้งทั้งที่มันยังช่วยจมูกทำงานได้ไม่ถึงสองเฮือก
“ฮะ..แฮ่ก..” เสียงหอบถี่ๆ สัมพันธ์กับอกที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ใต้ตัวผม หลังจากผมหันเหความสนใจจากปากแดงๆ ลงมาที่ซอกคอกรุ่นกลิ่นแป้งเด็กของร่างข้างใต้
“หอมจัง” ผมพึมพำกับตัวเอง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทั้งที่ก็เป็นกลิ่นเดียวกับที่ผมใช้ประจำ แต่ตอนนี้มันกลับให้ความรู้สึกยั่วยวนจนเกินห้ามใจ
“อ๊ะ ปู่ดิน” มีเสียงร้องเรียกเบาๆ ในตอนที่ผมดูดลงไปบนผิวซอกคอหอมนั้นแรงๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะวกกลับไปดูดปากสีแดงนั้นอีกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ
“เก้า..” ผมมองหน้าเจ้าของชื่อเมื่อรู้สึกถึงแท่งร้อนๆ ที่บดเบียดอยู่กับหน้าขา ก้มลงไปมองก็เห็นมันโป่งนูนดันกางเกงนอนขึ้นมา ผมดึงสายตากลับมาที่เจ้าของแก้มแดงๆ อีกครั้ง
“ปู่ดิน” น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเว้าวอน ไอ้เก้าเลื่อนมือไปนวดคลึงของตัวเองพลางสบตากับผม
“ให้ช่วยไหม?” ผมก้มลงกระซิบที่ข้างหูพลางขบเม้ม ยันมือหนึ่งกับที่นอน ส่วนอีกมือเลื่อนไปกุมมือของร่างข้างใต้เอาไว้ นวดคลึงทับลงไป ทางนั้นค่อยๆ ดึงมือตัวเองออก ปล่อยให้ผมได้สัมผัสกับของมันโดยมีเพียงแค่กางเกงนอนกั้น
“ผมจับของปู่ดินได้ไหม?” เสียงที่เริ่มกระเส่าถามอย่างขออนุญาต ผมตอบรับพึมพำในลำคอ ก่อนจะต้องครางออกมาเบาๆ เมื่อถูกสัมผัสตรงส่วนนั้นโดยตรง
“อา..” ผมดึงกางเกงนอนลายอียอลง แล้วเข้าสัมผัสของมันโดยตรงบ้าง
“ปู่ดิน..ผม.เสียว” มันครางกระเส่า ผมกดสะโพกตัวเองลงแนบชิดกับมัน ให้ลูกชายเราสองคนได้ทักทายกัน ผมรวบเราทั้งคู่ไว้ แล้วเป็นคนคุมจังหวะทั้งหมดเอง
“อืม” ผมจูบปิดปากแดงที่เผยอครางชื่อผมซ้ำๆ ขณะที่มือก็ยังทำงานของมันไปเรื่อยๆ ส่วนมือทั้งสองข้างของไอ้เก้าเลื่อนมาขยุ้มขยำก้นผมเหมือนต้องการระบายอารมณ์ร้อนรุ่นออกไปบ้าง
“ปู่ดิน..ปู่ดิน..” พอผมละริมฝีปากมาที่ซอกคอ ชื่อของผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง สลับกับเสียงหอบหายใจเป็นห้วงๆ
ถี่ขึ้น.. ถี่ขึ้น..
“ปู่ดิน.. ปู่ดิน..”
ถี่ขึ้น.. ถี่ขึ้น..
“ปู่ดิน.. ปู่ดิน..”
ถี่ขึ้น.. ถี่ขึ้น..
“ปู่ดิน.. ปู่..อ๊ะ.ผม..”
จนในที่สุดความร้อนรุ่มทั้งหมดในสองกายก็ประทุออกมาเป็นหยาดน้ำสีขาวข้น..
“........” ผมก้มมองมือที่เปรอะเปื้อนของตัวเอง ก่อนจะป้ายมันลงไปบนหน้าท้องของร่างข้างใต้
“ปู่ดิน..” ปากแดงๆ ที่เผยอหายใจเรียกผมกลับไปบดจูบด้วยอีกครั้ง..
“เก้า” ผมละริมฝีปากลงมาซุกที่ซอกคอกรุ่นกลิ่นแป้งเด็กที่ตอนนี้มีกลิ่นเหงื่ออ่อนๆ ผสมอยู่ด้วย หนังตาทั้งสองข้างกลับมาหนักอึ้งจนไม่สามารถต่อต้านกับแรงโน้มถ่วงได้อีกครั้ง
“คะ.ครับ”
“กูง่วง..” แล้วผมก็พ่ายแพ้ให้กับความง่วงโดยสิ้นเชิง..
TBC. 
ห้ามถามว่าทำไมถึงอัพแค่นี้
เพราะเคยบอกไปหลายทีแล้วว่านี่คือ เรื่อง
(ที่อัพทีละ)สั้นๆ

ปล. ตอนนี้ไวท์เปิดจองนิยายอยู่ 3 เรื่องนะจ๊ะ ใครสนใจก็ไปตามล่าหารายละเอียดได้ที่กระทู้ต้นเรื่อง หรือไม่ก็ไปดูที่แฟนเพจได้จ้ะ :”D