.................................
............
ดึก
มิวกระวนกระวายใจเพราะดึกมากแล้ว แต่ไร้วี่แววของผู้ที่จะเป็นสามีในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
“ มิว..ไปนอนเถอะลูก ”คุณท่านบอกกับมิวอย่างเป็นห่วง
“ เอ่อครับ คุณท่าน ไปนอนก่อนเถอะครับผมจะรอดิน มีเรื่องบางอย่างอยากจะพูดด้วย” มิวเดินไปมาด้วยความกระสับกระส่าย
“ ไว้พูดพรุงนี้เถอะ ..พรุ่งนี้ก็วันงานแล้วประเดี่ยว ตื่นมาจะไม่สดชื่น” คุณท่านไม่ลดระ ยังคงตื้อให้มิวไปพักผ่อนโดยเร็ว
“ เอ่อ..ไม่เป็นไรฮะ..ผมยังไม่ง่วง”
“ ยายว่า.. ”คุณท่านกำลังจะเอ่ยปสกออกมาแต่มิวขัดขึ้นเสียก่อน
“ คุณท่านไปนอนก่อนเถอะครับ..ผมรอได้..อุไรพาคุณท่านเข้าห้อง”มิวเอ่ยขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
“ ค่ะ พี่มิว ” อุไรตอบออกไป
“ ถ้ายังไงถ้าดึกมากก็นอนก่อนนะลูก..ให้คนในบ้านอยู่รอเปิดประตูให้นะ ”
“ ครับ..เมื่อกี้ก็เพิ่งโทรหา ดินบอกว่ากำลังจะถึงไร่ พอดีฮะ ”
“ อ่อ..ยังงั้นรึ ลูกงั้นยายไปนอนก่อนะ ” คุณท่านบอกมิวไปก่อน อุไรจะประคร่องร่างแบบบางเข้าห้องนอนไป
“ ครับ. ”
ระหว่างทาง
เอี้ยดดดดดดดดดดดดดด...
ดินตกใจอย่างมากเมื่อจู่ต้นไม้ใหญ่ก็ล้ม ขวางทางเข้าไร่พอดี เขานึกในใจว่าชักไม่ชอบมาพากลเสียแล้วละ
“ เชี้ย..อะไรวะเนี่ย” ตั้งสติได้แล้วดินรีบโทรศัพท์ ให้คนมาช่วยโดยเร็ว
“ อ้าวเชี้ยยย... แบตหมด ”เขาสบทอย่างหัวเสีย พยายามเคาะโทรศัพท์โดยหวังว่า จะยังพอมีแบตหลงเหลืออยู่ในเครื่องบ้าง
ก๊อก ๆๆๆ
ใครคนนึง เดินมาเคาะ ประตูรถเขา ยามค่ำคืนนี้นะ
“ ใครวะ.. ”ดินหันไปสบตานั้น หัวใจแทบจะกระตุก
“ แกเป็นใคร.. ”เขาเลื่อนกระจกลงดูใบหน้านั้น อย่างตื่นตระหนก
“ คุณครับ ช่วยลงมา เลื่อนต้นไม้ช่วยหน่อยครับ ”
“ เอ่อ... ”
“ พอดี มันขวางทางผมจะพาเมียไปโรงพยาบาลด่วน นะครับผมไหว้ละ ”ดินมองร่าง ผอมแห้งนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์เพราะกลัวว่าจะเป็นพวกหัวขโมยที่จะหลอกให้เขาลงรถแล้วปล้นจี้
“ เออ..ประเดี่ยว..ฉันจะโทรศัพท์ให้คนงานมาช่วย ”
“ ขอบคุณนะครับ ”เขายกมือไหว้ร่างสูงก่อนจะเดินไปที่ซากต้นไม้ใหญ่นั้น
ผลั้ว
ตุ๊บบบบ
ทันที่ที่ก้าวอออกจากรถโฟลวิว ไม้หน้าสามของใครบางคนฝาดเข้าที่ ท้ายทอยดินอย่างแรงครั้งเดียวเท่านั้น
“โอ้ยยย...”
“หึ..สมน้ำหน้า”ร่างสูงใหญ่ยิ้มเหยียดอย่างสะใจ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ไร่ไพศาล
“ ยังไม่นอน อีกรึเจ้าคะ ”
“ ป...ป้าอ่อน”มิวสะดุ้งเล็กน้อยที่จู่ๆป้าอ่อนก็โผล่ร่างท้วมออกมา
“ คะ ”
“ มีธุระอะไรกับผมหรือ... ”
“ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก..เห็นคุณดินไม่กลับป้าก็เป็นห่วง เลยจะมาคอย..คนเขาเคยเลี้ยงดูกันมาแต่เด็กก็เป็นห่วงมากกว่า”คนอื่น”เป็นธรรมดา ” นางเน้นคำว่าคนอื่น เพื่อให้มิวสำเนียกสถานะตัวเองกับตนว่าสนิทสนมกับครอบครัวไพศาลมากกว่ามิว
“ ป้าอ่อนนี่ ช่างอุทิศ ตัวเหลือเกินนะครับ ”
“ เอ่อ...ถือว่าคุณมิวชมป้าละกันนะคะ ” หล่อนพูดออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ ครับ ” มิวตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก
“ แต่ก็คงจะสู้คุณมิวไม่ได้หรอกค่ะ..อุทิศตัวให้ทั้งพี่ทั้งน้อง..อะไรๆที่หวังไว้มันอาจจะไม่เป็นตามหวัง..ก็อย่าเสียใจมากละกันนะคะ.”
“ ป้าอ่อนหมายความว่าไง ”มิวงุนงงกับปริศนาที่ป้าอ่อนพูด
“ เปล่าค่ะป้าเห็นอะไรก็พูดไปตามนั้นละค่ะ.. ป้าไปนอนแล้วนะคะ ”ป้าอ่อนยิ้มอย่างมีเล่ศนัยให้มิวก่อนจะเดินออกไป
“ ป้าอ่อนพูดแปลกๆ มันต้องมีอะไรแน่ๆเลย ” มิวกัดริมฝีปากพูดเบากับตัวเอง
////////////////////////////////////////////////////////////////////
เช้าตรู่
มิวเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันหนาวมากจนสั่นสะท้าน แต่จู่ๆกลับรู้สึกอบอุ่นปะหลาดเหมือนได้รับความอบอุ่นจากใครบางคน
“ อะ..อื้ม.. ”มิวครางเบาๆอย่าสุขใจ“ เอ๊ะ.. ”เขาสะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่ามีมือ หนานุ่ม มากอดจากด้านหลัง
“ คุณหิน.. ” มิวเด้งตัวลุกจาโซฟาอย่างรวดเร็ว
“ อ่าว ตื่นละเหรอ.. ” หินสะลืมสะลือมองใบหน้าหยุ่งเหยิงของมิวอย่างขำขัน
“ คุณมาทำอะไร นี่ ”มิวยังไม่หายสงสัยจึงเอ่ยถามไป
“ ก็ออกมากินน้ำนะ..เห็นมิวนอนอยู่ตั้วสั่น ขี้เกียจเดินไปเอาผ้าห่มให้ เลยนอนกอดซะเลยจะได้หายหนาว ”
“ นี่คุณ..เจ้าเล่ห์จริง.. ”มิวตีแขนหิน เพื่อเรียกสติ
“ นา..อีกหน่อยก็จะได้กอดแล้วนี่ ช่วงมีเวลาก็ขอบ้างไรบ้าง ”
“ นี่ พอเหอะ เดี่ยวคุณท่านรู้เข้ารีบออกไปเลยไม่รู้ดินมาเห็นไหม ”
“ ดิน.. ??”
“ ใช่..ไม่รู้มาเห็นภาพคุณ กับผม หรือเปล่า..วันนี้งานหมั้น ใกล้เวลาตักบาตรของคู่บ่าวสาวแล้ว ผมขอตัวนะ ”มิวพูดออกไปกระแทกใจหินอย่างจัง
“ เอ่อ..ค...ครับ ”หินหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย วันนี้แล้วสินะที่มิวจะได้เป็นของน้องชายเขาอย่างเต็มตัว เขาคงไม่มีสิทธิกอด หอม และคิดถึงมิวอีกต่อไปแล้วเพราะมิวจะเปลี่ยนสถานะเป็นน้องสะใภ้ของลูกชายคนเล็กแห่งไร่ไพศาล
…………………………
………………….
……………
……..
“ คุณดินยังไม่กลับมาเลยค่ะ ”อุไรรายงานไปตามที่เห็น
“ อะไรนะ ?” สองหนุ่มเปล่งน่ำเสียงออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบ
อ่านแล้วเม้นพูดคุยหน่อยนะ คนเขียนจะได้มีกำลังใจแต่งนิยายให้อ่านคร๊าบ