27/12/2008 ---18.11
วันนี้อากาศหนาวมากกว่าทุกวัน เพราะอะไรว่ะ
เพราะข้างกูไม่มีมึงรึไงนะ
ยิ่งใกล้ปีใหม่ คนรอบข้างก็เริ่มกลับบ้านกัน แล้วทำไมกูไม่กลับ
อยากกลับจะตายอยู่แล้ว ยังกลับไม่ได้
หนาวมากเลยที่นี่ ก็ร้านเนตมันเปิดแอร์ หนามเป็นธรรมดา
กูบ้าไปแล้ว
วันนี้ในรอบหลายเดือนที่ผมต้องนอนคนเดียว แบบจำใจ
เพราะใครบ้างคนต้องกลับบ้าน มันมีธุระด่วน
คนไร้สาระอย่างผมจำต้องอยู่คนเดียว ไปอีกวันก่อน
เมื่อคืนขับมอไซต์ไปส่งมัน หนาวสาดดดดดดดด
ต้องกอดเอวมันไปตลอดทาง มันตัวใหญ่ดี บังผมได้ไม่โดนลม
พอถึงท่ารถ ไอ้โต๋ไปซื้อตั๋ว ผมไปเดินซื้อของกินให้มัน เผื่อมันหิวกลางทาง
จะได้ไม่ลำบาก แล้วผมก็ขนขนมนาๆชนิดมาได้หอบใหญ่
มันเดินมาเห็นพอดีจะจ่ายตังค์
"กูไม่ได้เจริญขนมเหมือมึงนะโว้ย เอาไปคืนเลย"
มันแย่งขนมไปจากมือผมได้หลายห่อ กลับไปวางที่ชั้นเหมือนเดิม
แม่ค้าหน้าบูดเล็กน้อย เมื่อเห็นขนมล๊อตใหญ่กลับไปเรียงที่ชั้นตามเดิม
ผมไม่ได้โกรธหรอกคับ แต่กลัวมันหิวเอง
ผมยิ้มยิงฟันครบซีให้มัน มันเอื้มมือมาดีดหน้าผากผมไปทีหนึ่ง
"กินแค่นั้นจะอิ่มเหรอโต๋"

ผมมองขนมปังในมือมันกับน้ำ
"ไม่ใช่เด็กเหมือนแกนะเตี้ย จะได้กินขนมแทนข้าว"
มับตบหัวผม เออกูฉี่รดที่นอน มึงซักที่นอนให้กูเลยนะ
มันดึงผมออกจากร้าน เดินไปที่รถรออยู่
"ไปแล้วนะเตี้ย กลับดีๆนะ เดี๋ยวโทรหา"
ผมยิ้มส่งให้มัน ไอ้โต๋เดินขึ้นรถ ผมมจับเสื้อมันไว้
ไม่อยากให้มันไปเลย ผมไม่อยากอยู่คนเดียว
มันหันมามอง มองซ้ายมองขวา มันมองไรของมัน
แล้วมันก็ก้มลงมาจุ๊บที่แก้มผมเร็วๆ หน้าแดงสิครับ กลัวคนเห็น
ไอ้โต๋ เอาลูบหัวผมเบาๆ
"ไปแล้วเตี้ยที่รักเดี๋ยวคุยกันนะ " ไอ้โต๋ขึ้นรถไปแล้ว
มันโบกมือให้ผมจนรถออกไปลับตา
สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียงเพลงที่ตั้งแตกต่างจากคนอื่น
ผมกดรับ เสียงดังตามสาย ถามผมด้วยความเป็นห่วง
ทั้งๆที่มันเพิ่งลับสายตาผมไป ผมคุยกับมันเกือบ ชั่วโมง
ก่อนวางสาย
"เตี้ย คิดถึงเตี้ยว่ะ คืนนี้นอนคิดถึงกูด้วยนะ "
"อืม กูก็คิดถึงมึง ไอ้โต๋ไข่เน่า" ผมยิ้ม ติ้นตันมาก ที่มึงบอกว่าคิดถึงกู
"บายนะเตี้ย ขับรถดีๆนะ ถึงหอแล้วโทรมาบอกด้วย"
"ค้าบๆๆ คุณพ่อ......ทูนหัวของกู" ฮ่าๆๆๆ
"จุ๊บกูก่อนดิ" กูอายนา เอาๆๆยอมก็ได้
"จุ๊บๆ"
นอนฝันดีเลยว่ะ ฝันว่าได้มีอะไรกับบักโต๋ไข่เน่า

สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ ทุกคน เจอกันค้าบ

